΄Σοφία Σειράχ : Κεφάλαιον ΜΘ'

Πρωτότυπο Κείμενο

νημόσυνον Ἰωσίου εἰς σύνθεσιν θυμιάματος ἐσκευασμένον ἔργῳ μυρεψοῦ· ἐν παντὶ στόματι ὡς μέλι γλυκανθήσεται καὶ ὡς μουσικὰ ἐν συμποσίῳ οἴνου.
2 Αὐτὸς κατηυθύνθη ἐν ἐπιστροφῇ λαοῦ καὶ ἐξῇρε βδελύγματα ἀνομίας·
3 κατεύθυνε πρὸς Κύριον τὴν καρδίαν αὐτοῦ, ἐν ἡμέραις ἀνόμων κατίσχυσε τὴν εὐσέβειαν.
-4 Πάρεξ Δαυὶδ καὶ Ἐζεκίου καὶ Ἰωσίου, πάντες πλημμέλειαν ἐπλημμέλησαν· κατέλιπον γὰρ τὸν νόμον τοῦ Ὑψίστου, οἱ βασιλεῖς Ἰούδα ἐξέλιπον.
5 Ἔδωκαν γὰρ τὸ κέρας αὐτῶν ἑτέροις καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν ἔθνει ἀλλοτρίῳ.
6 Ἐνεπύρισαν ἐκλεκτὴν πόλιν ἁγιάσματος καὶ ἠρήμωσαν τὰς ὁδοὺς αὐτῆς ἐν χειρὶ Ἱερεμίου·
7 ἐκάκωσαν γὰρ αὐτόν, καὶ αὐτὸς ἐν μήτρᾳ ἡγιάσθη προφήτης ἐκριζοῦν καὶ κακοῦν καὶ ἀπολλύειν, ὠσαύτως οἰκοδομεῖν καὶ καταφυτεύειν.
8 Ἰεζεκιὴλ ὃς εἶδεν ὅρασιν δόξης, ἣν ὑπέδειξεν αὐτῷ ἐπὶ ἅρματος Χερουβίμ·
9 καὶ γὰρ ἐμνήσθη τῶν ἐχθρῶν ἐν ὄμβρῳ καὶ ἀγαθῶσαι τοὺς εὐθύνοντας ὁδούς.
10 Καὶ τῶν δώδεκα προφητῶν τὰ ὀστᾶ ἀναθάλοι ἐκ τοῦ τόπου αὐτῶν· παρεκάλεσε δὲ τὸν Ἰακώβ καὶ ἐλυτρύσατο αὐτοὺς ἐν πίστει ἐλπίδος.
11 Πῶς μεγαλύνωμεν τὸν Ζοροβάβελ; Καὶ αὐτὸς ὡς σφραγὶς ἐπὶ δεξιᾶς χειρός,
12 οὕτως Ἰησοῦς υἱὸς Ἰωσεδέκ, οἳ ἐν ἡμέραις αὐτῶν ᾠκοδόμησαν οἶκον καὶ ἀνύψωσαν λαὸν ἅγιον Κυρίῳ ἡτοιμασμένον εἰς δόξαν αἰῶνος.
13 Καὶ Νεεμίου ἐπὶ πολὺ τὸ μνημόσυνον τοῦ ἐγείραντος ἡμῖν τείχη πεπτωκότα καὶ στήσαντος πύλας καὶ μοχλοὺς καὶ ἀνεγείροντας τὰ οἰκόπεδα ἡμῶν.
-14 Οὐδὲ εἶς ἐκτίσθη οἷος Ἐνὼχ τοιοῦτος ἐπὶ τῆς γῆς· καὶ γὰρ αὐτὸς ἀνελήφθη ἀπὸ τῆς γῆς.
15 Οὐδὲ ὡς Ἰωσὴφ ἐγεννήθη ἀνὴρ ἡγούμενος ἀδελφῶν, στήριγμα λαοῦ, καὶ τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ ἐπεσκέπησαν.
16 Σὴμ καὶ Σὴθ ἐν ἀνθρώποις ἐδοξάσθησαν καὶ ὑπὲρ πᾶν ζῷον ἐν τῇ κτίσει Ἀδάμ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

μνήμη τοῦ Ἰωσίου εἶναι ὡσὰν σύνθεσις θυμιάματος, κατεακευασμένου μὲ τέχνην ἀπὸ εἰδικὸν μυροποιόν. Ὅπως τὸ μέλι εἶναι γλυκὺ εἰς κάθε στόμα, ὅπως ἡ ὡραία μουσικὴ εἶναι εὐχάριστος εἰς τὸ συμπόσιον, ἔτσι γλυκεῖα καὶ εὐχάριστος εἶναι ἡ μνήμη τοῦ Ἰωσίου.
2 Αὐτὸς καθωδήγησε καὶ ἐπέστρεψε τὸ ἔθνος του ἐν μετανοίᾳ πρὸς τὸν Θεὸν καὶ κατέστρεψεν ὅλα τὰ βδελυρὰ εἴδωλα τῆς παρανομίας.
3 Εἶχεν ἐστραμμένην τὴν καρδίαν του πάντοτε πρὸς τὸν Θεόν, καὶ εἰς ἡμέρας ποὺ ἐπικρατοῦσεν ἡ ἀνομία, αὐτὸς ἐστερέωσε τὴν εὐσέβειαν.
4 Ἀλλά, πλὴν τοῦ Δαβίδ, τοῦ Ἐζεκίου καὶ τοῦ Ἰωσίου, ὅλοι οἱ ἄλλοι βασιλεῖς ἐξέκλιναν πρὸς τὴν ἁμαρτίαν, διότι ἐγκατέλειψαν τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου. Ἔτσι δὲ διὰ τὰς ἁμαρτίας των ἐξέλιπαν οἱ βασιλεῖς ἀπὸ τὴν φυλὴν Ἰούδα.
5 Ὑπεχρεώθησαν καὶ ἔδωσαν τὴν βασιλικήν των δύναμιν εἰς ἄλλους βασιλεῖς καὶ τὴν δόξαν των εἰς ἔθνος ξένον.
6 Τότε οἱ ἐχθροὶ ἐπυρπόλησαν τὴν ἐκλεκτὴν ἱερὰν πόλιν Ἱερουσαλὴμ καί, ὅπως διηγεῖται ὁ προφήτης Ἱερεμίας, ἐρήμωσαν τοὺς δρόμους της.
7 Οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως σκοτισμένοι ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας των ἐκακοποίησαν τὸν Ἱερεμίαν, ὁ ὁποῖος ἐκ κοιλίας μητρὸς ἦτο ἠγιασμένος καὶ προωρισμένος ὡς προφήτης νὰ ἐκριζώνη, νὰ καταστρέφῃ, νὰ μεταβάλλῃ εἰς ἐρείπια, ὅπως ἐπίσης καὶ νὰ κτίζῃ καὶ νὰ φυτεύῃ.
8 Ὁ δὲ Ἰεζεκιὴλ ἦτο ὁ προφήτης ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος εἶδεν ἔνδοξον ὅραμα, ποὺ ὁ Κύριος τοῦ ἐφανέρωσε καθήμενος ἐπάνω εἰς ἅρμα χερουβίμ.
9 Ἐνεθυμήθη τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Θεοῦ καὶ ἀπέστειλεν ἐναντίον των ραγδαίαν βροχήν, ἔκαμε δὲ τὸ καλὸν εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἐβάδιζαν τὸν δρόμον τοῦ Κυρίου.
10 Ἂς ἀναθάλουν ἐκ τοῦ τάφου των τὰ ὀστᾶ τῶν δώδεκα προφητῶν. Διὰ τῶν προφητῶν αὐτῶν ὁ Κύριος παρηγόρησε τὸν Ἰακώβ καὶ τοὺς ἀπογόνους του καὶ με τὴν βεβαίαν ἐλπίδα, ποὺ δίδει ἡ πίστις, τοὺς ἐστήριξεν εἰς τὴν προσδοκίαν τῆς λυτρώσεως.
11 Πῶς νὰ δοξάσωμεν, ὅπως πρέπει, τὸν Ζοροβάβελ; Διότι αὐτὸς εἶναι δακτυλίδι σφραγῖδος εἰς τὸ δεξὶ χέρι.
12 Τέτοιος εἶναι καὶ ὁ Ἰησοῦς ὁ υἱὸς Ἰωσεδέκ. Αὐτοὶ εἰς τὰς ἡμέρας των ἀνοικοδόμησαν τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ καὶ ἐξύψωσαν τὸν λαὸν τὸν ἀφιερωμένον εἰς τὸν Κύριον, λαὸν προητοιμασμένον διὰ τὴν δόξαν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.
13 Μεγάλη εἶναι ἐπίσης ἡ μνήμη τοῦ Νεεμίου, ὁ ὁποῖος ἀνήγειρε τὰ πεσμένα καὶ ἐρειπωμένα τείχη τῆς πόλεως, ἔστησεν ἰσχυρὰς τὰς πύλας εἰς τὰ τείχη, ἔβαλε μοχλοὺς καὶ ἀνοικοδόμησε τὰς οἰκίας μας.
14 Οὔτε ἐνας ἄνθρωπος δὲν ὑπῆρξεν, ὅπως ὁ Ἐνὼχ ἐπὶ τῆς γῆς. Αὐτὸς διὰ τὴν ἁγιότητά του ἀνελήφθη ζῶν εἰς τὸν οὐρανόν.
15 Οὔτε ὡσὰν τὸν Ἰωσὴφ δὲν ἐγεννήθη ἄλλος ἄνθρωπος εἰς τὴν γῆν, ἀρχηγὸς τῶν ἀδελφῶν του, στήριγμα τοῦ λαοῦ του. Αὐτοῦ τὰ ὀστᾶ μὲ πολλὴν ἐπιμέλειαν ἐφυλάχθησαν.
16 Ὁ Σὴμ καὶ ὁ Σὴθ ἐδοξάσθησαν μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, ὑπὲρ πᾶν δὲ ἄλλο ζῶν δημιούργημα ἐτιμήθη ὁ πρωτόπλαστος Ἀδάμ.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

μνήμη καὶ ἀνάμνησις τοῦ βασιλέως Ἰωσίου εἶναι εὐώδης καὶ εὐχάριστος σὰν μεῖγμα θυμιάματος κατεσκευασμένον μὲ ἔργον καὶ τέχνην μυροποιοῦ. Εἰς κάθε στόμα θὰ εἶναι γλυκεῖα σὰν μέλι καὶ σὰν μουσικὴ κατὰ τὴν διάρκειαν συμποσίου μὲ καλὸν οἶνον.
2 Ὁ βασιλεὺς αὐτὸς κατηυθύνθη καλῶς εἰς τὸ νὰ ἐπιτύχῃ τὴν πρὸς Θεὸν ἐπιστροφὴν τοῦ λαοῦ καὶ ἐσήκωσεν ἀπὸ τὸ μέσον ἑξαφανίσας τελείως τὰ σιχαμερὰ εἴδωλα τῆς παρανομίας.
3 Κατηύθυνε τὴν καρδίαν του πρὸς τὸν Κύριον, κατὰ τὰς ἡμέρας δὲ ποὺ ἐπεκράτουν οἱ ἀσεβεῖς καὶ παράνομοι, ἐνίσχυσε καὶ ἐστερέωσε τὴν εὐσέβειαν.
4 Ἐκτὸς τοῦ Δαβὶδ καὶ τοῦ Ἐζεκίου καὶ τοῦ Ἰωσίου, ὅλοι οἰ ἄλλοι ἐν πλεονασμῷ παρεξετράπησαν καὶ παρηνόμησαν, διότι ἐγκατέλειψαν τὸν νόμον τοῦ Ὑψίστου. Οἱ βασιλεῖς τοῦ Ἰούδα ἐζηφανίσθησαν.
5 Διότι παρέδωκαν τὴν δύναμίν των εἰς ἄλλους καὶ τὴν δόξαν τῶν εἰς ἔθνος ξένον.
6 Ἔθεσαν πῦρ (οἱ Βαβυλώνιοι) εἰς τὴν Πόλιν τὴν ἐκλεκτὴν τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἐρήμωσαν τοὺς δρόμους της ἐξ αἰτίας τῆς συμπεριφορᾶς τῶν Ἰουδαίων ἔναντι τοῦ Ἱερεμίου.
7 Διότι ἐκακοποίησαν αὐτὸν αὐτὸς ὅμως ἦτο ἀπὸ αὐτὴν τὴν μήτραν καθιερωμένος Προφήτης, διὰ νὰ ἐκριζώνῃ καὶ νὰ τιμωρῇ καὶ νὰ καταστρέφῃ, καθὼς καὶ νὰ οἰκοδομῇ καὶ νὰ φυτεύῃ.
8 Ὁ Ἰεζεκιὴλ ἦτο ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος εἶδεν ὅραμα θείας δόξης, τὸ ὁποῖον ἔδειξεν εἰς αὐτὸν ὁ Θεός, καθήμενος ἐπὶ τοῦ Ἅρματος τῶν Χερουβείμ.
9 Πράγματι δὲ οὗτος ἐνεθυμήθη τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Θεοῦ, ἀπειλῶν αὐτοὺς διὰ βροχῆς ραγδαίας, καθὼς καὶ νὰ κάμῃ καλὸν εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἐβάδιζον εὐθείας ὁδούς.
10 Καὶ τῶν Δώδεκα Προφητῶν τὰ ὀστᾶ εἴθε νὰ ἀναβλαστήσουν καὶ ἀναζήσουν ἀπὸ τὸν τόπον, ὅπου εἶναι τεθαμμένα. Δι' αὐτῶν ὁ Θεὸς παρηγόρησε τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακὼβ καὶ τοὺς ἠλευθέρωσε διὰ πίστεως πλήρους θάρρους καὶ ἐλπίδος.
11 Πῶς θὰ ἐξυψώσωμεν καὶ θὰ δοξάσωμεν τὸν Ζοροβάβελ, αὐτόν, ὁ ὁποῖος εἶναι σὰν σφραγιδόλιθος ἐπὶ δεξιᾶς χειρός;
12 Παρομοίως ὁ Ἰησοῦς, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωσεδέκ. Οἱ δύο αὐτοί, ὁ Ζοροβάβελ δηλαδὴ καὶ ὁ Ἰησοῦς, κατὰ τὰς ἡμέρας αὐτῶν ἀνοικοδμησαν τὸν Ναὸν καὶ ἐξύψωσαν λαὸν ἀφιερωμένον εἰς τὸν Κύριον, παρεσκευασμένον καὶ ἐτοιμασμένον διὰ δόξαν αἰωνίαν.
13 Καὶ τοῦυ Νεεμίου ἐπὶ μακρὸν καὶ εἰς πολλὰ ἔτη θὰ εἶναι ἀλησμόνητος ἡ μνήμη· εἶναι αὐτός, ὁ ὁποῖος ἀνήγειρε δι’ ἡμᾶς τὰ τείχη τῆς Ἱερουσαλήμ, τὰ ὁποῖα εἶχον πέσει· καὶ ἔστησε τὰς πύλας τῶν τειχῶν καὶ ἐτοποθέτησε μοχλοὺς σιδηροῦς ὄπισθεν αὐτῶν καὶ ἀνοικοδόμησε τὰς οἰκίας μας.
14 Κανένας δὲν ἐδημιουργήθη ἀπὸ τὸν Θεὸν τοιοῦτος ἐπὶ τῆς γῆς, ὁποῖος ὁ Ἐνώχ. Ἀπόδειξις τούτου εἶναι ὅτι αὐτὸς ἀνελήφθη ἀπὸ τὴν γῆν εἰς τὸν οὐρανόν.
15 Οὔτε σὰν τὸν Ἰωσὴφ ἐγεννήθη ἄνθρωπος, ἀρχηγὸς τῶν ἀδελφῶν του, στήριγμα τοῦ λαοῦ του· τὰ δὲ ὀστά του διεφυλάχθησαν μετ’ ἐπιμελείας καὶ σεβασμοῦ πρὸς μεταφορὰν ἐν καιρῷ εἰς τὴν Γῆν τῆς Ἐπαγγελίας.
16 Ὁ Σὴμ καὶ ὁ Σὴθ ἐδοξάσθησαν μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων παραπάνω δὲ ἀπὸ κάθε ζῶσαν ὕπαρξιν ἐν τῇ Δημιουργίᾳ ἐτιμήθη ὁ Ἀδάμ.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
νημόσυνον Ἰωσίου εἰς σύνθεσιν θυμιάματος ἐσκευασμένον ἔργῳ μυρεψοῦ· ἐν παντὶ στόματι ὡς μέλι γλυκανθήσεται καὶ ὡς μουσικὰ ἐν συμποσίῳ οἴνου.	μνήμη τοῦ Ἰωσίου εἶναι ὡσὰν σύνθεσις θυμιάματος, κατεακευασμένου μὲ τέχνην ἀπὸ εἰδικὸν μυροποιόν. Ὅπως τὸ μέλι εἶναι γλυκὺ εἰς κάθε στόμα, ὅπως ἡ ὡραία μουσικὴ εἶναι εὐχάριστος εἰς τὸ συμπόσιον, ἔτσι γλυκεῖα καὶ εὐχάριστος εἶναι ἡ μνήμη τοῦ Ἰωσίου.	μνήμη καὶ ἀνάμνησις τοῦ βασιλέως Ἰωσίου εἶναι εὐώδης καὶ εὐχάριστος σὰν μεῖγμα θυμιάματος κατεσκευασμένον μὲ ἔργον καὶ τέχνην μυροποιοῦ. Εἰς κάθε στόμα θὰ εἶναι γλυκεῖα σὰν μέλι καὶ σὰν μουσικὴ κατὰ τὴν διάρκειαν συμποσίου μὲ καλὸν οἶνον.
2 Αὐτὸς κατηυθύνθη ἐν ἐπιστροφῇ λαοῦ καὶ ἐξῇρε βδελύγματα ἀνομίας·	2 Αὐτὸς καθωδήγησε καὶ ἐπέστρεψε τὸ ἔθνος του ἐν μετανοίᾳ πρὸς τὸν Θεὸν καὶ κατέστρεψεν ὅλα τὰ βδελυρὰ εἴδωλα τῆς παρανομίας.	2 Ὁ βασιλεὺς αὐτὸς κατηυθύνθη καλῶς εἰς τὸ νὰ ἐπιτύχῃ τὴν πρὸς Θεὸν ἐπιστροφὴν τοῦ λαοῦ καὶ ἐσήκωσεν ἀπὸ τὸ μέσον ἑξαφανίσας τελείως τὰ σιχαμερὰ εἴδωλα τῆς παρανομίας.
3 κατεύθυνε πρὸς Κύριον τὴν καρδίαν αὐτοῦ, ἐν ἡμέραις ἀνόμων κατίσχυσε τὴν εὐσέβειαν.	3 Εἶχεν ἐστραμμένην τὴν καρδίαν του πάντοτε πρὸς τὸν Θεόν, καὶ εἰς ἡμέρας ποὺ ἐπικρατοῦσεν ἡ ἀνομία, αὐτὸς ἐστερέωσε τὴν εὐσέβειαν.	3 Κατηύθυνε τὴν καρδίαν του πρὸς τὸν Κύριον, κατὰ τὰς ἡμέρας δὲ ποὺ ἐπεκράτουν οἱ ἀσεβεῖς καὶ παράνομοι, ἐνίσχυσε καὶ ἐστερέωσε τὴν εὐσέβειαν.
-4 Πάρεξ Δαυὶδ καὶ Ἐζεκίου καὶ Ἰωσίου, πάντες πλημμέλειαν ἐπλημμέλησαν· κατέλιπον γὰρ τὸν νόμον τοῦ Ὑψίστου, οἱ βασιλεῖς Ἰούδα ἐξέλιπον.	4 Ἀλλά, πλὴν τοῦ Δαβίδ, τοῦ Ἐζεκίου καὶ τοῦ Ἰωσίου, ὅλοι οἱ ἄλλοι βασιλεῖς ἐξέκλιναν πρὸς τὴν ἁμαρτίαν, διότι ἐγκατέλειψαν τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου. Ἔτσι δὲ διὰ τὰς ἁμαρτίας των ἐξέλιπαν οἱ βασιλεῖς ἀπὸ τὴν φυλὴν Ἰούδα.	4 Ἐκτὸς τοῦ Δαβὶδ καὶ τοῦ Ἐζεκίου καὶ τοῦ Ἰωσίου, ὅλοι οἰ ἄλλοι ἐν πλεονασμῷ παρεξετράπησαν καὶ παρηνόμησαν, διότι ἐγκατέλειψαν τὸν νόμον τοῦ Ὑψίστου. Οἱ βασιλεῖς τοῦ Ἰούδα ἐζηφανίσθησαν.
5 Ἔδωκαν γὰρ τὸ κέρας αὐτῶν ἑτέροις καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν ἔθνει ἀλλοτρίῳ.	5 Ὑπεχρεώθησαν καὶ ἔδωσαν τὴν βασιλικήν των δύναμιν εἰς ἄλλους βασιλεῖς καὶ τὴν δόξαν των εἰς ἔθνος ξένον.	5 Διότι παρέδωκαν τὴν δύναμίν των εἰς ἄλλους καὶ τὴν δόξαν τῶν εἰς ἔθνος ξένον.
6 Ἐνεπύρισαν ἐκλεκτὴν πόλιν ἁγιάσματος καὶ ἠρήμωσαν τὰς ὁδοὺς αὐτῆς ἐν χειρὶ Ἱερεμίου·	6 Τότε οἱ ἐχθροὶ ἐπυρπόλησαν τὴν ἐκλεκτὴν ἱερὰν πόλιν Ἱερουσαλὴμ καί, ὅπως διηγεῖται ὁ προφήτης Ἱερεμίας, ἐρήμωσαν τοὺς δρόμους της.	6 Ἔθεσαν πῦρ (οἱ Βαβυλώνιοι) εἰς τὴν Πόλιν τὴν ἐκλεκτὴν τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἐρήμωσαν τοὺς δρόμους της ἐξ αἰτίας τῆς συμπεριφορᾶς τῶν Ἰουδαίων ἔναντι τοῦ Ἱερεμίου.
7 ἐκάκωσαν γὰρ αὐτόν, καὶ αὐτὸς ἐν μήτρᾳ ἡγιάσθη προφήτης ἐκριζοῦν καὶ κακοῦν καὶ ἀπολλύειν, ὠσαύτως οἰκοδομεῖν καὶ καταφυτεύειν.	7 Οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως σκοτισμένοι ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας των ἐκακοποίησαν τὸν Ἱερεμίαν, ὁ ὁποῖος ἐκ κοιλίας μητρὸς ἦτο ἠγιασμένος καὶ προωρισμένος ὡς προφήτης νὰ ἐκριζώνη, νὰ καταστρέφῃ, νὰ μεταβάλλῃ εἰς ἐρείπια, ὅπως ἐπίσης καὶ νὰ κτίζῃ καὶ νὰ φυτεύῃ.	7 Διότι ἐκακοποίησαν αὐτὸν αὐτὸς ὅμως ἦτο ἀπὸ αὐτὴν τὴν μήτραν καθιερωμένος Προφήτης, διὰ νὰ ἐκριζώνῃ καὶ νὰ τιμωρῇ καὶ νὰ καταστρέφῃ, καθὼς καὶ νὰ οἰκοδομῇ καὶ νὰ φυτεύῃ.
8 Ἰεζεκιὴλ ὃς εἶδεν ὅρασιν δόξης, ἣν ὑπέδειξεν αὐτῷ ἐπὶ ἅρματος Χερουβίμ·	8 Ὁ δὲ Ἰεζεκιὴλ ἦτο ὁ προφήτης ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος εἶδεν ἔνδοξον ὅραμα, ποὺ ὁ Κύριος τοῦ ἐφανέρωσε καθήμενος ἐπάνω εἰς ἅρμα χερουβίμ.	8 Ὁ Ἰεζεκιὴλ ἦτο ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος εἶδεν ὅραμα θείας δόξης, τὸ ὁποῖον ἔδειξεν εἰς αὐτὸν ὁ Θεός, καθήμενος ἐπὶ τοῦ Ἅρματος τῶν Χερουβείμ.
9 καὶ γὰρ ἐμνήσθη τῶν ἐχθρῶν ἐν ὄμβρῳ καὶ ἀγαθῶσαι τοὺς εὐθύνοντας ὁδούς.	9 Ἐνεθυμήθη τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Θεοῦ καὶ ἀπέστειλεν ἐναντίον των ραγδαίαν βροχήν, ἔκαμε δὲ τὸ καλὸν εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἐβάδιζαν τὸν δρόμον τοῦ Κυρίου.	9 Πράγματι δὲ οὗτος ἐνεθυμήθη τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Θεοῦ, ἀπειλῶν αὐτοὺς διὰ βροχῆς ραγδαίας, καθὼς καὶ νὰ κάμῃ καλὸν εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἐβάδιζον εὐθείας ὁδούς.
10 Καὶ τῶν δώδεκα προφητῶν τὰ ὀστᾶ ἀναθάλοι ἐκ τοῦ τόπου αὐτῶν· παρεκάλεσε δὲ τὸν Ἰακώβ καὶ ἐλυτρύσατο αὐτοὺς ἐν πίστει ἐλπίδος.	10 Ἂς ἀναθάλουν ἐκ τοῦ τάφου των τὰ ὀστᾶ τῶν δώδεκα προφητῶν. Διὰ τῶν προφητῶν αὐτῶν ὁ Κύριος παρηγόρησε τὸν Ἰακώβ καὶ τοὺς ἀπογόνους του καὶ με τὴν βεβαίαν ἐλπίδα, ποὺ δίδει ἡ πίστις, τοὺς ἐστήριξεν εἰς τὴν προσδοκίαν τῆς λυτρώσεως.	10 Καὶ τῶν Δώδεκα Προφητῶν τὰ ὀστᾶ εἴθε νὰ ἀναβλαστήσουν καὶ ἀναζήσουν ἀπὸ τὸν τόπον, ὅπου εἶναι τεθαμμένα. Δι' αὐτῶν ὁ Θεὸς παρηγόρησε τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακὼβ καὶ τοὺς ἠλευθέρωσε διὰ πίστεως πλήρους θάρρους καὶ ἐλπίδος.
11 Πῶς μεγαλύνωμεν τὸν Ζοροβάβελ; Καὶ αὐτὸς ὡς σφραγὶς ἐπὶ δεξιᾶς χειρός,	11 Πῶς νὰ δοξάσωμεν, ὅπως πρέπει, τὸν Ζοροβάβελ; Διότι αὐτὸς εἶναι δακτυλίδι σφραγῖδος εἰς τὸ δεξὶ χέρι.	11 Πῶς θὰ ἐξυψώσωμεν καὶ θὰ δοξάσωμεν τὸν Ζοροβάβελ, αὐτόν, ὁ ὁποῖος εἶναι σὰν σφραγιδόλιθος ἐπὶ δεξιᾶς χειρός;
12 οὕτως Ἰησοῦς υἱὸς Ἰωσεδέκ, οἳ ἐν ἡμέραις αὐτῶν ᾠκοδόμησαν οἶκον καὶ ἀνύψωσαν λαὸν ἅγιον Κυρίῳ ἡτοιμασμένον εἰς δόξαν αἰῶνος.	12 Τέτοιος εἶναι καὶ ὁ Ἰησοῦς ὁ υἱὸς Ἰωσεδέκ. Αὐτοὶ εἰς τὰς ἡμέρας των ἀνοικοδόμησαν τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ καὶ ἐξύψωσαν τὸν λαὸν τὸν ἀφιερωμένον εἰς τὸν Κύριον, λαὸν προητοιμασμένον διὰ τὴν δόξαν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.	12 Παρομοίως ὁ Ἰησοῦς, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωσεδέκ. Οἱ δύο αὐτοί, ὁ Ζοροβάβελ δηλαδὴ καὶ ὁ Ἰησοῦς, κατὰ τὰς ἡμέρας αὐτῶν ἀνοικοδμησαν τὸν Ναὸν καὶ ἐξύψωσαν λαὸν ἀφιερωμένον εἰς τὸν Κύριον, παρεσκευασμένον καὶ ἐτοιμασμένον διὰ δόξαν αἰωνίαν.
13 Καὶ Νεεμίου ἐπὶ πολὺ τὸ μνημόσυνον τοῦ ἐγείραντος ἡμῖν τείχη πεπτωκότα καὶ στήσαντος πύλας καὶ μοχλοὺς καὶ ἀνεγείροντας τὰ οἰκόπεδα ἡμῶν.	13 Μεγάλη εἶναι ἐπίσης ἡ μνήμη τοῦ Νεεμίου, ὁ ὁποῖος ἀνήγειρε τὰ πεσμένα καὶ ἐρειπωμένα τείχη τῆς πόλεως, ἔστησεν ἰσχυρὰς τὰς πύλας εἰς τὰ τείχη, ἔβαλε μοχλοὺς καὶ ἀνοικοδόμησε τὰς οἰκίας μας.	13 Καὶ τοῦυ Νεεμίου ἐπὶ μακρὸν καὶ εἰς πολλὰ ἔτη θὰ εἶναι ἀλησμόνητος ἡ μνήμη· εἶναι αὐτός, ὁ ὁποῖος ἀνήγειρε δι’ ἡμᾶς τὰ τείχη τῆς Ἱερουσαλήμ, τὰ ὁποῖα εἶχον πέσει· καὶ ἔστησε τὰς πύλας τῶν τειχῶν καὶ ἐτοποθέτησε μοχλοὺς σιδηροῦς ὄπισθεν αὐτῶν καὶ ἀνοικοδόμησε τὰς οἰκίας μας.
-14 Οὐδὲ εἶς ἐκτίσθη οἷος Ἐνὼχ τοιοῦτος ἐπὶ τῆς γῆς· καὶ γὰρ αὐτὸς ἀνελήφθη ἀπὸ τῆς γῆς.	14 Οὔτε ἐνας ἄνθρωπος δὲν ὑπῆρξεν, ὅπως ὁ Ἐνὼχ ἐπὶ τῆς γῆς. Αὐτὸς διὰ τὴν ἁγιότητά του ἀνελήφθη ζῶν εἰς τὸν οὐρανόν.	14 Κανένας δὲν ἐδημιουργήθη ἀπὸ τὸν Θεὸν τοιοῦτος ἐπὶ τῆς γῆς, ὁποῖος ὁ Ἐνώχ. Ἀπόδειξις τούτου εἶναι ὅτι αὐτὸς ἀνελήφθη ἀπὸ τὴν γῆν εἰς τὸν οὐρανόν.
15 Οὐδὲ ὡς Ἰωσὴφ ἐγεννήθη ἀνὴρ ἡγούμενος ἀδελφῶν, στήριγμα λαοῦ, καὶ τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ ἐπεσκέπησαν.	15 Οὔτε ὡσὰν τὸν Ἰωσὴφ δὲν ἐγεννήθη ἄλλος ἄνθρωπος εἰς τὴν γῆν, ἀρχηγὸς τῶν ἀδελφῶν του, στήριγμα τοῦ λαοῦ του. Αὐτοῦ τὰ ὀστᾶ μὲ πολλὴν ἐπιμέλειαν ἐφυλάχθησαν.	15 Οὔτε σὰν τὸν Ἰωσὴφ ἐγεννήθη ἄνθρωπος, ἀρχηγὸς τῶν ἀδελφῶν του, στήριγμα τοῦ λαοῦ του· τὰ δὲ ὀστά του διεφυλάχθησαν μετ’ ἐπιμελείας καὶ σεβασμοῦ πρὸς μεταφορὰν ἐν καιρῷ εἰς τὴν Γῆν τῆς Ἐπαγγελίας.
16 Σὴμ καὶ Σὴθ ἐν ἀνθρώποις ἐδοξάσθησαν καὶ ὑπὲρ πᾶν ζῷον ἐν τῇ κτίσει Ἀδάμ.	16 Ὁ Σὴμ καὶ ὁ Σὴθ ἐδοξάσθησαν μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, ὑπὲρ πᾶν δὲ ἄλλο ζῶν δημιούργημα ἐτιμήθη ὁ πρωτόπλαστος Ἀδάμ.	16 Ὁ Σὴμ καὶ ὁ Σὴθ ἐδοξάσθησαν μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων παραπάνω δὲ ἀπὸ κάθε ζῶσαν ὕπαρξιν ἐν τῇ Δημιουργίᾳ ἐτιμήθη ὁ Ἀδάμ.