Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
πομίμνησκε
αὐτοὺς ἀρχαῖς καὶ ἐξουσίαις
ὑποτάσσεσθαι, πειθαρχεῖν, πρὸς πᾶν
ἔργον ἀγαθὸν ἑτοίμους εἶναι,
|
πενθύμιζε
δὲ εἰς αὐτοὺς νὰ ὑποτάσσωνται
εἰς τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς
ἐξουσίας, νὰ πειθαρχοῦν καὶ
νὰ εἶναι ἕτοιμοι διὰ κάθε καλὸν
ἔργον. |
πενθύμιζε
εἰς αὐτοὺς νὰ ὑποτάσσωνται εἰς
τοὺς ἄρχοντας καὶ εἰς καθένα, ποὺ
ἔχει ἐξουσίαν, νὰ πειθαρχοῦν καὶ
νὰ εἶναι πρόθυμοι καὶ ἕτοιμοι διὰ
κάθε ἔργον ἀγαθόν. |
2
μηδένα βλασφημεῖν, ἀμάχους εἶναι,
ἐπιεικεῖς, πᾶσαν ἐνδεικνυμένους
πρᾳότητα πρὸς πάντας ἀνθρώπους.
|
2
Νὰ μὴ κακολογοῦν κανένα· νὰ
εἶναι ἀόργητοι καὶ ἀφιλόνεικοι,
ἐπιεικεῖς καὶ ὑποχωρητικοί,
νὰ δείχνουν καὶ νὰ φέρωνται
μὲ κάθε πρᾳότητα πρὸς ὅλους
τοὺς ἀνθρώπους. |
2
Νὰ μὴ κακολογοῦν κανένα, νὰ μὴ
μάχονται καὶ φιλονεικοῦν, νὰ εἶναι
ἐπιεικεῖς καὶ ὑποχωρητικοί, νὰ
ἐπιδεικνύουν κάθε πραότητα πρὸς ὅλους ἀνεξαιρέτως
τοὺς ἀνθρώπους. |
3
Ἦμεν γὰρ ποτε καὶ ἡμεῖς ἀνόητοι,
ἀπειθεῖς, πλανώμενοι, δουλεύοντες
ἐπιθυμίαις καὶ ἡδοναῖς ποικίλαις,
ἐν κακίᾳ καὶ φθόνῳ διάγοντες,
στυγητοί, μισοῦντες ἀλλήλους·
|
3
Διότι ἤμεθα κάποτε καὶ ἡμεῖς
μωροὶ καὶ ἀναίσθητοι, ἀπειθεῖς,
πλανώμενοι μακρὰν ἀπὸ τὸν Θεόν,
δοῦλοι εἰς ἁμαρτωλὰς ἐπιθυμίας
καὶ διαφόρους ἡδονάς, καὶ ἐπεράσαμεν
τὸν καιρόν μας βυθισμένοι εἰς τὴν
κακίαν καὶ τὸ φθόνον, μισητοὶ
ἀπὸ τοὺς ἄλλους καὶ μισοῦντες
ὁ ἕνας τὸν ἄλλον.
|
3
Πρέπει δὲ νὰ εἴμεθα ἐπιεικεῖς
καὶ πρᾶοι πρὸς ὅλους, διότι καὶ
πρὸς ἡμᾶς ἔτσι ἐδείχθη ὁ
Θεός. Διότι ἤμεθα κάποτε καὶ ἡμεῖς
ἀνόητοι, ἀπειθεῖς καὶ ἐπλανώμεθα
μακρὰν τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς ἀληθείας
καὶ ἤμεθα δοῦλοι εἰς ἐπιθυμίας
καὶ εἰς κάθε εἶδος ἡδονάς, ἐπερνούσαμεν
δὲ τὴν ζωήν μας μὲ μοχθηρίαν καὶ
φθόνον καὶ ἤμεθα ἄξιοι νὰ μᾶς
μισοῦν, ἀφοῦ καὶ ἡμεῖς
οἱ ἴδιοι ἐμισούμεθα μεταξύ μας.
|
4
ὅτε δὲ ἡ χρηστότης καὶ ἡ
φιλανθρωπία ἐπεφάνη τοῦ σωτῆρος
ἡμῶν Θεοῦ,
|
4
Ὅταν ὅμως ἐφανερώθηκε ἡ ἀγαθότης
καὶ ἡ φιλανθρωπία τοῦ σωτῆρος
ἡμῶν Θεοῦ, |
4
Ὅταν δὲ ἐφανερώθη ἡ ἀγαθότης
καὶ ἡ φιλανθρωπία τοῦ σωτῆρος μᾶς
Θεοῦ, |
5
οὐκ ἐξ ἔργων τῶν ἐν δικαιοσύνῃ
ὧν ἐποιήσαμεν ἡμεῖς, ἀλλὰ
κατὰ τὸν αὐτοῦ ἔλεον ἔσωσεν
ἡμᾶς διὰ λουτροῦ παλιγγενεσίας
καὶ ἀνακαινώσεως Πνεύματος Ἁγίου,
|
5
ὄχι ἀπὸ τὰ ἔργα τῆς δικαιοσύνης
ποὺ τάχα ἐκάμαμε ἡμεῖς,
ἀλλὰ σύμφωνα μὲ τὸ ἄπειρον
ἔλεός του μᾶς ἔσωσε διὰ μέσου
τοῦ βαπτίσματος, τοῦ λουτροῦ αὐτοῦ
τῆς ἀναγεννήσεως καὶ διὰ τοῦ
ξεκαινουργώματος, ποὺ χαρίζει τὸ Ἅγιον
Πνεῦμα, |
5
μᾶς ἔσωσεν ὄχι ἀπὸ ἔργα
ἀρετῆς, ποὺ ἐκάμαμεν ἠμεῖς,
ἀλλὰ σύμφωνα μὲ τὸ ἔλεός
του, διὰ τοῦ λουτροῦ τοῦ βαπτίσματος,
εἰς τὸ ὁποῖον μᾶς ξαναγεννᾷ
καὶ μᾶς ξανακαινουργώνει τὸ Ἅγιον
Πνεῦμα, |
6
οὗ ἐξέχεεν ἐφ' ἡμᾶς πλουσίως
διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ σωτῆρος
ἡμῶν, |
6
τὸ ὁποῖον ὁ Θεὸς ἔχυσε
καὶ ἔδωσεν εἰς ἡμᾶς πλουσίως
διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ
Σωτῆρος μας. |
6
τὸ ὁποῖον ὁ Θεὸς ἔχυσεν
ἐπάνω μας πλούσια διὰ μέσου τοῦ Ἰησοῦ
Χριστοῦ, τοῦ Σωτῆρος μας.
|
7
ἵνα δικαιωθέντες τῇ ἐκείνου
χάριτι κληρονόμοι γενώμεθα κατ' ἐλπίδα
ζωῆς αἰωνίου.
|
7
Καὶ τοῦτο, διὰ νὰ δικαιωθῶμεν
μὲ τὴν σωτήριον χάριν Ἐκείνου
καὶ νὰ γίνωμεν κληρονόμοι τῆς
αἰωνίου ζωῆς, σύμφωνα μὲ τὴν
χαρμόσυνον ἐλπίδα, ποὺ ὁ ἴδιος
μᾶς ἔχει δώσει. |
7
Μᾶς τὸ ἔχυσε δὲ πλούσια διὰ
νὰ δικαιωθῶμεν πρῶτον μὲ τὴν
χάριν ἐκείνου καὶ γίνωμεν ἔπειτα κληρονόμοι
ζωῆς αἰωνίου σύμφωνα μὲ τὴν ἐλπίδα
μας. |
8
Πιστὸς ὁ λόγος· περὶ τούτων
βούλομαί σε διαβεβαιοῦσθαι, ἵνα φροντίζωσι
καλῶν ἔργων προΐστασθαι οἱ πεπιστευκότες
τῷ Θεῷ. Ταῦτά ἐστι τὰ
καλὰ καὶ ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις·
|
8
Αὐτὸς δὲ ὁ λόγος, ποὺ
σοῦ γράφω, εἶναι κατὰ πάντα
ἀληθινὸς καὶ ἀξιόπιστος. Καὶ
περὶ αὐτῶν τῶν μεγάλων ἀληθειῶν
θέλω νὰ διαβεβαιώνῃς καὶ νὰ
πείθῃς τοὺς Χριστιανούς, διὰ
νὰ φροντίζουν, ὅσοι ἔχουν πιστεύσει
εἰς τὸν Θεόν, νὰ μὴ μένουν
εἰς τὴν ἁπλῆν πίστιν, ἀλλὰ
νὰ πρωτοστατοῦν μὲ ζῆλον εἰς
τὰ καλὰ ἔργα. Αὐτὰ δὲ
ποὺ εἶπα παραπάνω εἶναι ἔργα
τὰ καλὰ καὶ τὰ ὠφέλιμα
εἰς τοὺς ἀνθρώπους.
|
8
Τὸ ὅτι δὲ ἐδικαιώθημεν καὶ
ἀνεγεννήθημεν καὶ θὰ κληρονομήσωμεν τὴν
αἰώνιον ζωήν, εἶναι λόγος καὶ ἀλήθεια
ἀξιόπιστος. Καὶ περὶ αὐτῶν θέλω
νὰ ὁμιλῇς μὲ βεβαιότητα καὶ
μὲ κῦρος, διὰ νὰ φροντίζουν αὐτοί,
ποὺ ἔχουν πιστεύσει εἰς τὸν Θεόν,
νὰ πρωτοστατοῦν ἀκούραστα εἰς
ἔργα καλά. Αὐτὰ δέ, περὶ τῶν
ὁποίων ὡμίλησα, εἶναι τὰ ἔργα
τὰ καλὰ καὶ τὰ ὠφέλιμα εἰς
τοὺς ἀνθρώπους. |
9
μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας
καὶ ἔρεις καὶ μάχας νομικὰς
περιίστασο· εἰσὶ γὰρ ἀνωφελεῖς
καὶ μάταιοι. |
9
Νὰ ἀντιπαρέρχεσαι δὲ καὶ νὰ
ἀποφεύγῃς τὰς ἀνοήτους
συζητήσεις καὶ τὰς γενεαλογίας περὶ
εὐγενοῦς καταγωγῆς καὶ τὰς φιλονεικίας
καὶ τὰς μάχας γύρω ἀπὸ
τὰ ζητήματα τοῦ Ἰουδαϊκοῦ νόμου·
διότι ὅλα αὐτὰ εἶναι ἀνωφελῆ
καὶ μάταια. |
9
Ἀπόφευγε δὲ τὰς ἀνοήτους συζητήσεις
καὶ τὰς γενεαλογίας περὶ τῶν μυθικῶν
θεῶν ἡ τῶν εὐγενῶν προγόνων,
καθὼς καὶ τὰς φιλονεικίας καὶ διαμάχας
περὶ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ νόμου, διότι δὲν
φέρουν καμμίαν ὠφέλειαν καὶ εἶναι μάταιαι.
|
10
Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν
καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ,
|
10
Αἱρετικὸν ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος
ὕστερα ἀπὸ πρώτην καὶ δευτέραν
συμβουλὴν μένει μὲ πεῖσμα εἰς
τὴν πλάνην του, παράτησέ τον καὶ
μὴ συζητῇς πλέον μαζῆ του.
|
10
Αἱρετικὸν ἄνθρωπον, ποὺ ἐπιμένει
νὰ δημιουργῇ σκάνδαλα καὶ διαιρέσεις εἰς
τὴν Ἐκκλησίαν, μολονότι τὸν συνεβούλευσες
διὰ πρώτην καὶ δευτέραν φοράν, παράτησέ
τον καὶ ἀπόφευγέ τον.
|
11
εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ
τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος.
|
11
Γνωρίζων, ὅτι ὁ τοιοῦτος ἔχει
πλέον παρεκκλίνει ἀπὸ τὴν ἀλήθειαν
καὶ διαστροφῆ καὶ ἁμαρτάνει,
ἐλεγχόμενος καὶ καταδικαζόμενος ἀπὸ
τὸν ἴδιον τὸν εὐατόν του, ἀπὸ
τὴν συνείδησίν του. |
11
Γνώριζε, ὅτι ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος
ἔχει διαστραφῆ καὶ ἁμαρτάνει καὶ
διὰ τὴν ἁμαρτίαν του αὐτὴν ἐλέγχεται
καὶ κατακρίνεται ἀπὸ τὴν συνείδησίν
του καὶ ἀπὸ τὸν ἴδιον τὸν
ἑαυτόν του. |
12
Ὅταν πέμψω Ἀρτεμᾶν πρός σε ἢ
Τυχικόν, σπούδασον ἐλθεῖν πρὸς
μὲ εἰς Νικόπολιν· ἐκεῖ
γὰρ κέκρικα παραχειμάσαι.
|
12
Ὅταν στείλω εἰς σὲ τὸν Ἀρτεμᾶν
ἢ τὸν Τυχικόν, φρόντισε μὲ κάθε
τρόπον νὰ ἔλθῃς νὰ μὲ
συναντήσῃς εἰς τὴν Νικόπολιν,
διότι ἐκεῖ ἔχω ἀποφασίσει
νὰ περάσω τὸν χειμῶνα.
|
12
Ὅταν σοῦ στείλω τὸν Ἀρτεμᾶν
ἢ τὸν Τυχικόν, φρόντισε γρήγορα νὰ ἔλθῃς
εἰς τὴν Νικόπολιν, διότι ἐκεῖ ἀπεφάσισα
νὰ περάσω τὸν χειμῶνα.
|
13
Ζηνᾶν τὸν νομικὸν καὶ Ἀπολλὼ
σπουδαίως πρόπεμψον, ἵνα μηδὲν αὐτοῖς
λείπῃ. |
13
Τὸν Ζηνᾶν τὸν νομικὸν καὶ τὸν
Ἀπολλὼ νὰ τοὺς κατευοδώσῃς
καὶ νὰ τοὺς ἐφοδιάσῃς
μὲ πολλὴν ἐπιμέλειαν, ὥστε νὰ
μὴ τοὺς λείπῃ τίποτε εἰς
τὸ ταξίδι των. |
13
Τὸν Ζηνᾶν τὸν νομοδιδάσκαλον καὶ τὸν
Ἀπολλὼ κατευόδωσέ τους μὲ ἐπιμελῆ
προετοιμασίαν, διὰ νὰ μὴ τοὺς λείπῃ
τίποτε εἰς τὸ ταξίδιόν των.
|
14
Μανθανέτωσαν δὲ καὶ οἱ ἡμέτεροι
καλῶν ἔργων προΐστασθαι εἰς τὰς
ἀναγκαίας χρείας, ἵνα μὴ ὦσιν
ἄκαρποι. |
14
Ἂς φροντίζουν δὲ καὶ ὅλοι οἱ
ἰδικοί μας νὰ πρωτοστατοῦν εἰς
τὰ καλὰ ἔργα καὶ μάλιστα εἰς
τὰς ἐπειγούσας ἀνάγκας τῶν
ἀδελφῶν, διὰ νὰ μὴ μένουν
ἄκαρποι. |
14
Ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ δὲ τῆς
προετοιμασίας αὐτῆς ἂς παίρνουν μάθημα καὶ
οἱ ἰδικοί μας νὰ πρωτοστατοῦν
καὶ νὰ ἐργάζωνται καλὰ ἔργα
καὶ νὰ συντρέχουν τοὺς ἀδελφοὺς
εἰς τὰς ἀπαραιτήτους ἀνάγκας των,
διὰ νὰ μὴ στεροῦνται πνευματικῶν
καρπῶν. |
15
Ἀσπάζονταί σε οἱ μετ' ἐμοῦ
πάντες. Ἄσπασαι τοὺς φιλοῦντας ἡμᾶς
ἐν πίστει. Ἡ χάρις μετὰ πάντων
ὑμῶν· ἀμήν.
|
15
Σὲ χαιρετοῦν ὅλοι ὅσοι εἶναι
μαζῆ μου· χαιρέτησε ὅλους ἐκείνους,
ποὺ μᾶς ἀγαποῦν διὰ τῆς
πίστεως τοῦ Χριστοῦ. Ἡ χάρις
τοῦ Θεοῦ, ἂς εἶναι μὲ ὅλους
σας. Ἀμήν.
|
15
Σὲ χαιρετοῦν ἐγκαρδίως ὅλοι
ὅσοι εἶναι μαζί μου. Χαιρέτησε ὅσους μᾶς
ἀγαποῦν ἕνεκα τῆς κοινῆς πίστεως
ποὺ ἔχουν μὲ ἡμᾶς.
Ἡ
χάρις νὰ εἶναι μὲ ὅλους σας. Ἀμήν.
|