Τωβίτ : Κεφάλαιον Θ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἐκάλεσε Τωβίας τὸν Ραφαὴλ καὶ εἶπεν αὐτῷ·
2 Ἀζαρία ἀδελφέ, λάβε μετὰ σεαυτοῦ παῖδα καὶ δύο καμήλους καὶ πορεύθητι ἐν Ράγοις τῆς Μηδίας παρὰ Γαβαὴλ καὶ κόμισαί μοι τὸ ἀργύριον καὶ αὐτὸν ἄγε μοι εἰς τὸν γάμον·
3 διότι ὀμώμοκε Ραγουὴλ μὴ ἐξελθεῖν με,
4 καὶ ὁ πατήρ μου ἀριθμεῖ τὰς ἡμέρας, καὶ ἐὰν χρονίσω μέγα, ὀδυνηθήσεται λίαν.
5 Καὶ ἐπορεύθη Ραφαὴλ καὶ ηὐλίσθη παρὰ Γαβαήλ, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ τὸ χειρόγραφον· ὃς δὲ προήνεγκε τὰ θυλάκια ἐν ταῖς σφραγῖσι καὶ ἔδωκεν αὐτῷ.
6 Καὶ ὤρθρευσαν κοινῶς καὶ ἦλθον εἰς τὸν γάμον. Καὶ ηὐλόγησε Τωβίας τὴν γυναῖκα αὐτοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

Τωβίας ἐκάλεσεν τότε τὸν Ραφαήλ καὶ τοῦ εἶπεν·
2 <ἀδελφέ, Ἀζαρία, πάρε μαζῆ σου ἕνα δοῦλον καὶ δύο καμήλους καὶ πήγαινε εἰς τοὺς Ράγους τῆς Μηδίας, εἰς τὸν Γαβαήλ, καὶ φέρε μου ἐδῶ τὸ ἀργύριον ἀλλὰ καὶ αὐτὸν τὸν ἴδιον, διὰ νὰ παρευρεθῇ εἰς τὸν γάμον μου.
3 Διότι ὁ Ραγουὴλ μὲ ὥρκισε νὰ μὴ φύγω ἀπ' ἐδῶ, πρὶν συμπληρωθοῦν αἱ δεκατέσσαρες ἡμέραι.
4 Ὁ δὲ πατήρ μου μετρᾷ μίαν πρὸς μίαν τὰς ἡμέρας, ἐὰν δὲ καὶ βραδύνω νὰ ἐπιστρέψω θὰ κυριευθῇ ἀπὸ μεγάλην ὀδύνην>.
5 Ὁ Ραφαὴλ ἐπορεύθη πράγματι καὶ κατέλυσεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Γαβαήλ. Ἔδωκε δὲ εἰς αὐτὸν καὶ τὸ χειρόγραφον. Ὁ Γαβαὴλ ἔφερε τοὺς σφραγισμένους σάκκους μὲ τὰ χρήματα καὶ τοὺς παρέδωκεν εἰς αὐτόν.
6 Κατόπιν, ἐσηκώθηκαν λίαν πρωΐ, καὶ οἱ δύο μαζῆ ἦλθον εἰς τὸν γάμον. Ὁ δὲ Τωβίας ἐπὶ παρουσίᾳ ὅλων ἐπῄνεσε καὶ συνεχάρη τὴν γυναῖκα του.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

αὶ ἐκάλεσεν ὁ Τωβίας τὸν Ραφαὴλ καὶ του εἶπεν:
2 <Ἀδελφέ μου Ἀζαρία, πάρε μαζί σου ἕνα ὑπηρέτην καὶ δύο καμῆλες καὶ πήγαινε εἰς τοὺς Ράγους τῆς Μηδίας, εἰς τὸ σπίτι τοῦ Γαβαήλ, καὶ φέρε μου τὰ χρήματα, ποὺ τοῦ ἄφησεν ὁ πατέρας μου. Φέρε μάλιστα μαζί σου καὶ τὸν ἴδιον ἐδῶ, διὰ να παρευρεθῇ καὶ ἐκεῖνος εἰς τὴν χαρὰν τοῦ γάμου μου.
3 Ἐγὼ δὲν ἠμπορῶ νὰ φύγω καὶ νὰ ὑπάγω, διότι μὲ ἐδέσμευσε μὲ ὅρκους ὁ Ραγουὴλ ἔτσι, ὥστε νὰ μὴ ἠμπορῶ νὰ βγῶ ἀπὸ τὸ σπίτι του, πρὶν τελειώσῃ ἡ ἑορτὴ τοῦ γάμου.
4 Ὁ πατέρας μου ὅμως μετρᾷ τὰς ἡμέρας καὶ περιμένει μὲ ἀγωνίαν νὰ ἐπιστρέψω. Ἐὰν λοιπὸν καθυστερήσω πολύ, θὰ πονέσῃ καὶ θὰ λυπηθῇ ἰδιαιτέρως>.
5 Καὶ ἐπῆγε πράγματι ὁ Ραφαὴλ εἰς τοὺς Ράγους καὶ διενυκτέρευσεν εἰς τὸ σπίτι τοῦ Γαβαήλ. Ἔδωσε δὲ εἰς τὸν οἰκοδεσπότην τὸ ἔγγραφον διὰ τὰ χρήματα. Καὶ ὁ Γαβαὴλ ἔφερεν ἀμέσως τὰ σακκίδια μὲ τὰ χρήματα, ποὺ ἦσαν σφραγισμένα, καὶ το·υ τὰ παρέδωσεν.
6 Ἐσηκώθηκαν δὲ καὶ οἱ δύο ἐνωρὶς τὸ ἄλλο πρωῒ καὶ ἦλθαν εἰς τὰ Ἐκβάτανα, εἰς τὸ σπίτι τοῦ Ραγουήλ, διὰ νὰ συμμετάσχουν εἰς τὸν γάμον τοῦ Τωβίου καὶ τῆς Σάρρας. Ὁ δὲ Τωβίας ἐγκωμίασε καὶ εἶπε καλὰ λόγια διὰ τὴν γυναῖκα του ἐνώπιόν των.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἐκάλεσε Τωβίας τὸν Ραφαὴλ καὶ εἶπεν αὐτῷ·	Τωβίας ἐκάλεσεν τότε τὸν Ραφαήλ καὶ τοῦ εἶπεν·	αὶ ἐκάλεσεν ὁ Τωβίας τὸν Ραφαὴλ καὶ του εἶπεν:
2 Ἀζαρία ἀδελφέ, λάβε μετὰ σεαυτοῦ παῖδα καὶ δύο καμήλους καὶ πορεύθητι ἐν Ράγοις τῆς Μηδίας παρὰ Γαβαὴλ καὶ κόμισαί μοι τὸ ἀργύριον καὶ αὐτὸν ἄγε μοι εἰς τὸν γάμον·	2 <ἀδελφέ, Ἀζαρία, πάρε μαζῆ σου ἕνα δοῦλον καὶ δύο καμήλους καὶ πήγαινε εἰς τοὺς Ράγους τῆς Μηδίας, εἰς τὸν Γαβαήλ, καὶ φέρε μου ἐδῶ τὸ ἀργύριον ἀλλὰ καὶ αὐτὸν τὸν ἴδιον, διὰ νὰ παρευρεθῇ εἰς τὸν γάμον μου.	2 <Ἀδελφέ μου Ἀζαρία, πάρε μαζί σου ἕνα ὑπηρέτην καὶ δύο καμῆλες καὶ πήγαινε εἰς τοὺς Ράγους τῆς Μηδίας, εἰς τὸ σπίτι τοῦ Γαβαήλ, καὶ φέρε μου τὰ χρήματα, ποὺ τοῦ ἄφησεν ὁ πατέρας μου. Φέρε μάλιστα μαζί σου καὶ τὸν ἴδιον ἐδῶ, διὰ να παρευρεθῇ καὶ ἐκεῖνος εἰς τὴν χαρὰν τοῦ γάμου μου.
3 διότι ὀμώμοκε Ραγουὴλ μὴ ἐξελθεῖν με,	3 Διότι ὁ Ραγουὴλ μὲ ὥρκισε νὰ μὴ φύγω ἀπ' ἐδῶ, πρὶν συμπληρωθοῦν αἱ δεκατέσσαρες ἡμέραι.	3 Ἐγὼ δὲν ἠμπορῶ νὰ φύγω καὶ νὰ ὑπάγω, διότι μὲ ἐδέσμευσε μὲ ὅρκους ὁ Ραγουὴλ ἔτσι, ὥστε νὰ μὴ ἠμπορῶ νὰ βγῶ ἀπὸ τὸ σπίτι του, πρὶν τελειώσῃ ἡ ἑορτὴ τοῦ γάμου.
4 καὶ ὁ πατήρ μου ἀριθμεῖ τὰς ἡμέρας, καὶ ἐὰν χρονίσω μέγα, ὀδυνηθήσεται λίαν.	4 Ὁ δὲ πατήρ μου μετρᾷ μίαν πρὸς μίαν τὰς ἡμέρας, ἐὰν δὲ καὶ βραδύνω νὰ ἐπιστρέψω θὰ κυριευθῇ ἀπὸ μεγάλην ὀδύνην>.	4 Ὁ πατέρας μου ὅμως μετρᾷ τὰς ἡμέρας καὶ περιμένει μὲ ἀγωνίαν νὰ ἐπιστρέψω. Ἐὰν λοιπὸν καθυστερήσω πολύ, θὰ πονέσῃ καὶ θὰ λυπηθῇ ἰδιαιτέρως>.
5 Καὶ ἐπορεύθη Ραφαὴλ καὶ ηὐλίσθη παρὰ Γαβαήλ, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ τὸ χειρόγραφον· ὃς δὲ προήνεγκε τὰ θυλάκια ἐν ταῖς σφραγῖσι καὶ ἔδωκεν αὐτῷ.	5 Ὁ Ραφαὴλ ἐπορεύθη πράγματι καὶ κατέλυσεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Γαβαήλ. Ἔδωκε δὲ εἰς αὐτὸν καὶ τὸ χειρόγραφον. Ὁ Γαβαὴλ ἔφερε τοὺς σφραγισμένους σάκκους μὲ τὰ χρήματα καὶ τοὺς παρέδωκεν εἰς αὐτόν.	5 Καὶ ἐπῆγε πράγματι ὁ Ραφαὴλ εἰς τοὺς Ράγους καὶ διενυκτέρευσεν εἰς τὸ σπίτι τοῦ Γαβαήλ. Ἔδωσε δὲ εἰς τὸν οἰκοδεσπότην τὸ ἔγγραφον διὰ τὰ χρήματα. Καὶ ὁ Γαβαὴλ ἔφερεν ἀμέσως τὰ σακκίδια μὲ τὰ χρήματα, ποὺ ἦσαν σφραγισμένα, καὶ το·υ τὰ παρέδωσεν.
6 Καὶ ὤρθρευσαν κοινῶς καὶ ἦλθον εἰς τὸν γάμον. Καὶ ηὐλόγησε Τωβίας τὴν γυναῖκα αὐτοῦ.	6 Κατόπιν, ἐσηκώθηκαν λίαν πρωΐ, καὶ οἱ δύο μαζῆ ἦλθον εἰς τὸν γάμον. Ὁ δὲ Τωβίας ἐπὶ παρουσίᾳ ὅλων ἐπῄνεσε καὶ συνεχάρη τὴν γυναῖκα του.	6 Ἐσηκώθηκαν δὲ καὶ οἱ δύο ἐνωρὶς τὸ ἄλλο πρωῒ καὶ ἦλθαν εἰς τὰ Ἐκβάτανα, εἰς τὸ σπίτι τοῦ Ραγουήλ, διὰ νὰ συμμετάσχουν εἰς τὸν γάμον τοῦ Τωβίου καὶ τῆς Σάρρας. Ὁ δὲ Τωβίας ἐγκωμίασε καὶ εἶπε καλὰ λόγια διὰ τὴν γυναῖκα του ἐνώπιόν των.