Ο Προφήτης Αγγαίος : Κεφάλαιον Β'

Πρωτότυπο Κείμενο

ῷ μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ, μιᾷ καὶ εἰκάδι τοῦ μηνός, ἐλάλησε Κύριος ἐν χειρὶ Ἀγγαίου τοῦ προφήτου λέγων·
2 εἰπὸν δή πρὸς Ζοροβάβελ τὸν τοῦ Σαλαθιὴλ ἐκ φυλῆς Ἰούδα καὶ πρὸς Ἰησοῦν τοῦ Ἰωσεδὲκ τὸν ἱερέα τὸν μέγαν καὶ πρὸς πάντας τοὺς καταλοίπους τοῦ λαοῦ λέγων·
3 τίς ἐξ ὑμῶν, ὃς εἶδε τὸν οἶκον τοῦτον ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ τῇ ἔμπροσθεν; Καὶ πῶς ὑμεῖς βλέπετε αὐτὸν νῦν καθὼς οὐχ ὑπάρχοντα ἐνώπιον ὑμῶν;
4 Καὶ νῦν κατίσχυε, Ζοροβάβελ, λέγει Κύριος, καὶ κατίσχυε, Ἰησοῦ τοῦ Ἰωσεδὲκ ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας, καὶ κατισχυέτω πᾶς ὁ λαὸς τῆς γῆς, λέγει Κύριος, καὶ ποιεῖτε· διότι μεθ' ὑμῶν ἐγὼ εἶμι, λέγει Κύριος ὁ παντοκράτωρ.
5 Καὶ τὸ πνεῦμά μου ἐφέστηκεν ἐν μέσῳ ὑμῶν· θαρσεῖτε,
6 διότι τάδε λέγει Κύριος παντοκράτωρ· ἔτι ἅπαξ ἐγὼ σείσω τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηράν·
7 καὶ συσσείσω πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἥξει τὰ ἐκλεκτὰ πάντων τῶν ἐθνῶν, καὶ πλήσω τὸν οἶκον τοῦτον δόξης, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.
8 Ἐμὸν τὸ ἀργύριον καὶ ἐμὸν τὸ χρυσίον, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.
9 Διότι μεγάλη ἔσται ἡ δόξα τοῦ οἴκου τούτου ἡ ἐσχάτη ὑπὲρ τὴν πρώτην, λέγει Κύριος παντοκράτωρ· καὶ ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ δώσω εἰρήνην, λέγει Κύριος παντοκράτωρ, καὶ εἰρήνην ψυχῆς εἰς περιποίησιν παντὶ τῷ κτίζοντι τοῦ ἀναστῆσαι τὸν ναὸν τοῦτον.
10 Τετράδι καὶ εἰκάδι τοῦ ἐνάτου μηνός, ἔτους δευτέρου, ἐπὶ Δαρείου, ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς Ἀγγαῖον τὸν προφήτην λέγων·
11 τάδε λέγει Κύριος παντοκράτωρ· ἐπερώτησαν δὴ τοὺς ἱερεῖς νόμον λέγων·
12 ἐὰν λάβῃ ἄνθρωπος κρέας ἅγιον ἐν τῷ ἄκρῳ τοῦ ἱματίου αὐτοῦ καὶ ἄψητοι τὸ ἄκρον τοῦ ἱματίου αὐτοῦ ἄρτου ἢ ἐψήματος ἢ οἴνου ἢ ἐλαίου ἢ παντὸς βρώματος, εἰ ἁγιασθήσεται; Καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ ἱερεῖς καὶ εἶπαν· οὔ.
13 Καὶ εἶπεν Ἀγγαῖος· ἐὰν ἅψηται μεμιασμένος ἀκάθαρτος ἐπὶ ψυχῇ ἐπὶ παντὸς τούτων, εἰ μιανθήσεται; Καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ ἱερεῖς καὶ εἶπαν· μιανθήσεται.
14 Καὶ ἀπεκρίθη Ἀγγαῖος καὶ εἶπεν· οὕτως ὁ λαὸς οὗτος καὶ οὕτως τὸ ἔθνος τοῦτο ἐνώπιον ἐμοῦ, λέγει Κύριος, καὶ οὕτως πάντα τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτῶν, καὶ ὃς ἐὰν ἐγγίσῃ ἐκεῖ, μιανθήσεται ἕνεκεν τῶν λημμάτων αὐτῶν τῶν ὀρθρινῶν, ὀδηνηθήσονται ἀπὸ προσώπου πόνων αὐτῶν· καὶ ἐμισεῖτε ἐν πύλαις ἐλέγχοντας.
15 Καὶ νῦν θέσθε δὴ εἰς τὰς καρδίας ὑμῶν ἀπὸ τῆς ἡμέρας ταύτης καὶ ὑπεράνω πρὸ τοῦ θεῖναι λίθον ἐπὶ λίθον ἐν τῷ ναῷ Κυρίου,
16 τίνες ἦτε, ὅτε ἐνεβάλλετε εἰς κυψέλην κριθῆς εἴκοσι σάτα, καὶ ἐγένοντο κριθῆς δέκα σάτα· καὶ εἰσεπορεύεσθε εἰς τὸ ὑπολήνιον ἐξαντλῆσαι πεντήκοντα μετρητάς, καὶ ἐγένοντο εἴκοσι.
17 Ἐπάταξα ὑμᾶς ἐν ἀφορίᾳ καὶ ἐν ἀνεμοφθορίᾳ καὶ ἐν χαλάζῃ πάντα τὰ ἔργα τῶν χειρῶν ὑμῶν, καὶ οὐκ ἐπεστρέψατε πρός με, λέγει Κύριος.
18 Ὑποτάξατε δὴ τὰς καρδίας ὑμῶν ἀπὸ τῆς ἡμέρας ταύτης καὶ ἐπέκεινα· ἀπὸ τῆς τετράδος καὶ εἰκάδος τοῦ ἐνάτου μηνὸς καὶ ἀπὸ τῆς ἡμέρας, ἧς τεθεμελίωται ὁ ναὸς Κυρίου· θέσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν,
19 εἰ ἔτι ἐπιγνωσθήσεται ἐπὶ τῆς ἅλω καὶ εἰ ἔτι ἡ ἄμπελος καὶ ἡ συκῆ καὶ ἡ ροὰ καὶ τὰ ξύλα τῆς ἐλαίας τὰ οὐ φέροντα καρπόν, ἀπὸ τῆς ἡμέρας ταύτης εὐλογήσω.
20 Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου ἐκ δευτέρου πρὸς Ἀγγαῖον τὸν προφήτην τετράδι καὶ εἰκάδι του μηνὸς λέγων·
21 εἰπὸν πρὸς Ζοροβάβελ τὸν τοῦ Σαλαθιὴλ ἐκ φυλῆς Ἰούδα λέγων· ἐγὼ σείω τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν
22 καὶ καταστρέψω θρόνους βασιλέων καὶ ὀλοθρεύσω δύναμιν βασιλέων των έθνῶν καὶ ἀναβάτας, καὶ καταβήσονται ἵπποι καὶ ἀναβάται αὐτῶν, ἕκαστος ἐν ῥομφαίᾳ πρὸς τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ.
23 Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, λέγει Κύριος παντοκράτωρ, λήψομαί σε Ζεροβάβελ τὸν τοῦ Σαλαθιήλ, τὸν δοῦλόν μου, λέγει Κύριος, καὶ θήσομαί σε ὡς σφραγῖδα, διότι σὲ ᾑρέτισα, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ὴν εἰκοστὴν πρώτην τοῦ ἑβδόμου μηνός, ὡμίλησεν ὁ Κύριος διὰ τοῦ προφήτου Ἀγγαίου καὶ εἶπεν·
2 Εἰπέ, λοιπόν, εἰς τὸν Ζοροβάβελ, τὸν υἱὸν τοῦ Σαλαθιήλ, τὸν ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα, καὶ εἰς τὸν ἀρχιερέα Ἰησοῦν, υἱὸν τοῦ Ἰωσεδέκ, καὶ πρὸς ὅλους τοὺς ἀπομείναντας αὐτὸ τὴν Βαβυλώνειον αἰχμαλωσίαν Ἰουδαίους τὰ ἐξῆς·
3 Ποῖοι ἀπὸ σᾶς ἐζοῦσαν τότε καὶ εἶχον ἴδει τὸν ναὸν αὐτὸν εἰς ὅλην του τὴν προηγουμένην μεγαλοπρέπειαν καὶ λαμπρότητα; Ἀρκετοί. Καὶ πῶς βλέπετε σεῖς αὐτόν, τὸν ὁποῖον ἡμεῖς τώρα ἀνοικοδομήσαμεν; Ἐν συγκρίσει πρὸς ἐκεῖνον δὲν σᾶς φαίνεται, ὡς ἐὰν δὲν ὑπάρχει ἐνώπιόν μας;
4 Ἀλλὰ πάρε τώρα θάρρος, Ζοροβάβελ, λέγει ὁ Κύριος. Πάρε θάρρος καὶ δύναμιν, Ἰησοῦ ἀρχιερεῦ, υἱὲ τοῦ Ἰωσεδεκ. Θάρρος καὶ ἠθικὴν ἐνίσχυσιν ἂς πάρῃ ὅλος ὁ λαὸς τῆς χώρας, λέγει ὁ Κύριος, καὶ ἐργάζεσθε, διότι ἐγὼ εἶμαι μαζῆ σας, λέγει ὁ Κύριος ὁ παντοκράτωρ.
5 Τὸ Πνεῦμα μου εἶναι ἀνάμεσά σας, διὰ νὰ σᾶς ἐνισχύῃ. Ἔχετε, λοιπόν, θάρρος,
6 διότι αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος ὁ παντοκράτωρ· Καὶ πάλιν διὰ μίαν φορὰν ἐγὼ θὰ σείσω τὸν οὐρανόν, τὴν γῆν, τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηράν.
7 Θὰ συγκλονίσω ὅλα τὰ ἔθνη· ὅ,τι δὲ ὡραῖον καὶ ἐκλεκτὸν ἔχουν ὅλα τὰ ἔθνη θὰ προσκομισθῇ ἐδῶ καὶ θὰ γεμίσω αὐτὸν τὸν ναὸν ἀπὸ δόξαν, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.
8 Ἰδικόν μου εἶναι τὸ ἀργύριον, ἰδικόν μου τὸ χρυσίον, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.
9 Δι' αὐτὸ καὶ ἡ σημερινὴ δόξα τοῦ ναοῦ τούτου θὰ εἶναι μεγαλυτέρα ἀπὸ τὴν δόξαν τοῦ προηγουμένου, λέγει Κύριος παντοκράτωρ. Εἰς τὸν τόπον αὐτὸν θὰ δώσω εἰρήνην, λέγει Κύριος παντοκράτωρ, εἰρήνην ψυχῆς, εἰς ἀμοιβὴν καὶ ἰκανοποίησιν ὅλων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι εἰργάσθησαν, διὰ νὰ ἀνοικοδομηθῇ ὁ ναὸς αὐτός.
10 Τὴν εἰκοστὴν τετάρτην τοῦ ἐνάτου μηνὸς τοῦ δευτέρου ἔτους τῆς βασιλείας τοῦ Δαρείου, ὡμίλησε πάλιν ὁ Κύριος πρὸς τὸν προφήτην Ἀγγαῖον καὶ εἶπεν·
11 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος ὁ παντοκράτωρ: Ἐρώτησε, λοιπόν, τοὺς ἱερεῖς σχετικῶς μὲ τὸν Νόμον καὶ εἰπὲ εἰς αὐτούς:
12 Ἐὰν ἕνας ἄνθρωπος μὲ τὸ ἄκρον τοῦ ἱματίου του πάρῃ κρέας ἅγιον, κρέας ποὺ ἔχει προσφερθῆ πρὸς τὸν Θεόν, καὶ τὸ ἄκρον τοῦ ἱματίου του ἐγγίσῃ ἄρτον ἢ φαγητόν τι βραστὸν ἢ ψητόν, ἢ οἶνον ἢ ἔλαιον, ἢ κάτι ἄλλο φαγώσιμον θὰ ἁγιασθῇ αὐτὸ τὸ πρᾶγμα; Οἱ ἱερεῖς ἀπήντησαν· ὄχι.
13 Ὁ Ἀγγαῖος τοὺς ἠρώτησε πάλιν· ἐὰν ἕνας μολυσμένος κατὰ τὸν Νόμον καὶ ἀκάθαρτος ἐγγίσῃ κάτι ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω πράγματα, θὰ μολυνθοῦν καὶ αὐτά; Οἱ ἱερεῖς ἀπήντησαν· θὰ μολυνθοῦν.
14 Ὁ Ἀγγαῖος τότε ἀπήντησεν· ἔτσι συμβαίνει καὶ μὲ τὸν λαὸν αὐτόν, μὲ τὸ ἰουδαϊκὸν ἔθνος ἐνώπιόν μου, λέγει ὁ Κύριος. Ἔτσι συμβαίνει μὲ ὅλα τὰ ἔργα τῶν χειρῶν του· ὅποιος δηλαδὴ εἶναι μολυσμένος ἀπὸ τὰς δωροδοκίας, ποὺ ἔλαβε πρωΐ -πρωΐ, ἢ ἀπὸ ἄλλας ἁμαρτίας καὶ παρακοάς ποὺ διέπραξε, θὰ μολυνθῇ ἐὰν ἐγγίσῃ τὸ θυσιαστήριον. Ἡ προσφορά του θὰ θεωρηθῆ μολυσμός. Οἱ Ἰσραηλῖται αὐτοὶ θὰ τιμωρηθοῦν πολὺ σκληρὰ ἐξ αἰτίας τῶν κακῶν πράξεων των. Ἄλλως τε σεῖς ἐμισοῦσατε ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι δικαίως σᾶς ἤλεγχαν καὶ ἤθελαν νὰ ἀποδώσουν δικαιοσύνην παρὰ τὰς πύλας τῆς πόλεως.
15 Καὶ τώρα ἀνερευνήσατε μὲ προσοχὴν τὰς καρδίας σας, τὴν ἐσωτερικὴν καὶ ἐξωτερικὴν ἀναστροφήν σας, διὰ τὸ χρονικὸν διάστημα ἀπὸ τὴν ἡμέραν αὐτὴν καὶ προηγουμένως, πρὶν δηλαδὴ ἀρχίσετε νὰ κτίζετε τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου,
16 διὰ νὰ ἰδῆτε, ποῖοι προηγουμένως ὑπήρξατε, τότε ποὺ ἐρρίπτατε εἰς τὸν ἀγρὸν πλῆθος κριθῆς εἴκοσι σάκκων καὶ ἐθερίζατε τὸ ἥμισυ, δέκα σάκκους κριθῆς. Τότε ποὺ εἰσήρχεσθε εἰς τὸ ὑπολήνιον, διὰ νὰ ἀντλήσετε πενῆντα μετρητὰς οἴνου, καὶ ἐβλέπατε ὅτι ὑπῆρχον εἴκοσι μόνον.
17 Λοιπὸν σᾶς λέγω, ὅτι αὐτὸ ἔγινε, διότι σᾶς ἐκτύπησα μὲ ἀφορίαν τῶν πεδιάδων σας, καὶ μὲ καταστροφὰς ἀπὸ καυστικοὺς ἀνέμους. Μὲ χάλαζαν κατέστρεψα ὅλα τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σας. Ἐν τούτοις σεῖς δὲν ἠθελήσατε νὰ ἐπιστρέψετε ἐν μετανοίᾳ εἰς ἐμέ, λέγει ὁ Κύριος.
18 Προσέξατε, λοιπόν, καὶ ἐξετάσατε καλὰ τὰς καρδίας σας ἀπὸ τὴν σημερινὴν ἡμέραν καὶ πέραν, ἀπὸ τὴν εἰκοστὴν τετάρτην ἡμέραν τοῦ ἐνάτου μηνός, μέχρι τῆς ἡμέρας κατὰ τὴν ὁποίαν εἶχε θεμελιωθῆ ὁ ναὸς τοῦ Κυρίου· προσέξατε καλά.
19 Τὸ ἁλῶνι σας δὲν εἶχε γνωρίσει θημωνίες σιταριοῦ, οὔτε τὸ ἀμπέλι σας, οὔτε οἱ συκιές σας, οὔτε οἱ ροδιές σας, οὔτε αἱ ἐλαῖαι σας παρήγαγαν καρπόν. Ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἡμέραν αὐτὴν καὶ πέραν, θὰ σᾶς εὐλογήσω.
20 Ὡμίλησε πάλιν ὁ Κύριος εἰς τὸν προφήτην Ἀγγαῖον τὴν εἰκοστὴν τετάρτην ἡμέραν τοῦ ἰδίου μηνὸς καὶ εἶπεν·
21 Εἰπὲ πρὸς τὸν Ζοροβάβελ, τὸν υἱὸν τοῦ Σαλαθιήλ, τὸν καταγόμενον ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα, τὰ ἐξῆς· ἐγὼ σείω τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηράν.
22 Θὰ καταστρέψω θρόνους βασιλέων, θὰ ἐξολοθρεύσω στρατιωτικὰς δυνάμεις ἐκείνων, ποὺ βασιλεύουν εἰς τὰ ἔθνη. Θὰ καταστρέψω ἅρματα καὶ ἀναβάτας· ἵπποι καὶ ἱππεῖς θὰ πέσουν κάτω καὶ ὁ καθένας θὰ φονεύῃ μὲ τὴν ρομφαίαν τὸν ἀδελφόν του.
23 Κατὰ τὴν ἡμέραν ὅμως ἐκείνην, λέγει Κύριος ὁ παντοκράτωρ, θὰ πάρω σὲ τὸν Ζοροβάβελ, τὸν υἱὸν τοῦ Σαλαθιήλ, τὸν δοῦλον μου, λέγει ὁ Κύριος, καὶ θὰ σὲ θέσω εἰς ἀσφάλειαν ὡς πολύτιμον σφραγῖδα, διότι σὲ ἔχω ἐκλέξει, λέγει ὁ Κύριος ὁ παντοκράτωρ.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ατὰ τὴν εἰκοστὴν πρώτην ἡμέραν τοῦ ἑβδόμου μηνὸς τοῦ Ἰουδαϊκοῦ θρησκευτικοῦ ἔτους, τοῦ Τισρί, ὡμίλησεν ὁ Κύριος διὰ τοῦ προφήτου Ἀγγαίου καὶ εἶπε τὰ ἀκόλουθα:
2 <Εἰπὲ λοιπὸν πρὸς τόν <κυβερνήτην τῆς Ἰουδαίας> Ζοροβάβελ, τὸν υἱὸν τοῦ Σαλαθιήλ, ὁ ὁποῖος κατάγεται ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα, καὶ πρὸς τὸν ἀρχιερέα Ἰησοῦν, τὸν υἱὸν τοῦ <ἀρχιερέως> Ἰωσεδέκ, καὶ πρὸς ὅλους, ὅσοι εἶχαν ἀπομείνει ἀπὸ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν μετὰ τὴν Βαβυλώνιον αἰχμαλωσίαν, τὰ ἀκόλουθα:
3 Πρὶν καταστροφῇ ὁ Ναὸς τοῦ Σολομῶντος, ποῖος ἀπὸ σᾶς ἐζοῦσε, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἴδει τὸν Ναὸν ἐκεῖνον εἰς τὴν προηγουμένην του δόξαν, λαμπρότητα καὶ μεγαλοπρέπειαν; Καὶ πῶς βλέπετε αὐτόν, ποὺ τώρα ἔχομεν ἀνοικοδομήσει; Δὲν σᾶς φαίνεται ὅτι, συγκρινόμενος πρὸς τὸν πρῶτον Ναὸν τοῦ Σολομῶντος, ὑστερεῖ καὶ εἶναι ὡσὰν νὰ μὴ ὑπάρχῃ ἐνώπιόν σας;
4 Ἀλλὰ τώρα πάρε θάρρος καὶ δύναμιν, Ζοροβάβελ, λέγει ὁ Κύριος! Λάβε θάρρος καὶ δύναμιν, ἀρχιερέα Ἰησοῦ, υἱὲ τοῦ Ἰωσεδέκ! Λάβετε θάρρος καὶ δύναμιν, ὅλος ὁ λαὸς τῆς χώρας, λέγει ὁ Κύριος, λάβετε θάρρος καὶ ἐργάζεσθε· διότι Ἑγὼ εἶμαι μαζί σας, λέγει ὁ Παντοκράτωρ Κύριος,
5 καὶ τὸ πνεῦμα μου, δηλαδὴ ἡ θεία δύναμις, ἡ χάρις καὶ ἡ κηδεμονία μου, εἶναι μαζί σας καὶ μεταξύ σας, διὰ νὰ σᾶς ἐνισχύουν· ἔχετε λοιπὸν θάρρος καὶ μὴ λιποψυχεῖτε,
6 διότι αὐτὰ λέγει ὁ Παντοκράτωρ Κύριος: Ἀκόμη μίαν φορὰν ἐγώ θὰ σείσω τὸν ἔναστρον οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηράν·
7 καὶ θὰ συγκλονίσω ὅλα τὰ ἔθνη, ὅλα δὲ τὰ πλούτη, οἱ θησαυροί, καὶ γενικῶς κάθε πολύτιμον πρᾶγμα ὅλων τῶν ἐθνῶν, θὰ εἰσρεύσουν ἐδῶ· καὶ θὰ γεμίσω τὸν Ναὸν αὐτόν, ποὺ τώρα ἀνοικοδομήσατε, μὲ λαμπρότητα καὶ δόξαν, ἕνεκα τοῦ πλούτου ποὺ θὰ συγκεντρωθῇ, λέγει ὁ Παντοκράτωρ Κύριος.
8 Δὲν σφετερίζομαι <=δὲν κάνω ἰδικά μου> ξένα ἀγαθά· ἰδικόν μου εἶναι τὸ ἀσήμι καὶ ἰδικόν μου εἶναι τὸ χρυσάφι, λέγει ὁ Παντοκράτωρ Κύριος.
9 Διότι ὁ σημερινὸς πλοῦτος, ἡ λαμπρότης καὶ ἡ δόξα τοῦ νέου αὐτοῦ Ναοῦ θὰ ξεπερνοῦν κατὰ πολὺ ἐκείνους τοῦ πρώτου Ναοῦ, λέγει ὁ Παντοκράτωρ Κύριος. Καὶ εἰς τὸν τόπον τοῦτον θὰ δώσω εἰρήνην, λέγει ὁ Παντοκράτωρ Κύριος, εἰρήνην ψυχῆς πρὸς ἀνακούφισιν, ἐνίσχυσιν καὶ διατήρησιν τοῦ θάρρους εἰς καθένα, ποὺ ἐργάζεται διὰ τὸ κτίσιμον καὶ τὴν ἀνοικοδόμησιν τοῦ Ναοῦ αὐτοῦ>.
10 Κατὰ τὴν εἰκοστὴν τετάρτην ἡμέραν τοῦ ἐνάτου μηνὸς τοῦ Ἰουδαϊκοῦ θρησκευτικοῦ ἔτους, τοῦ Κισλεῦ, τοῦ δευτέρου ἔτους τῆς βασιλείας τοῦ βασιλιᾶ τῶν Περσῶν Δαρείου <Α' τοῦ Ὑστάσπους>, ὁ Κύριος ὡμίλησε πάλιν πρὸς τὸν προφήτην Ἀγγαῖον καὶ τοῦ εἶπεν:
11 <Αὐτὰ λέγει ὁ Παντοκράτωρ Κύριος· <Ἐρώτησε καὶ ζήτησε συμβουλὴν ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς, σχετικὴν μὲ τὴν ἑρμηνείαν τοῦ Νόμου:
12 Ἐὰν κάποιος ἄνθρωπος μὲ τὸ ἄκρον τοῦ ἐπανωφορίου του λάβῃ κρέας, τὸ ὁποῖον ἔχει ἁγιασθῇ ἀπὸ τὶς θυσίες, ποὺ προσεφέρθησαν εἰς τὸν Θεόν, ἐγγίσῃ δὲ τὸ ἄκρον αὐτὸ τοῦ ἐπανωφορίου του ψωμὶ ἢ φαγητὸν μαγειρευμένον ἢ κρασὶ ἢ λάδι ἢ ὁποιοδήποτε φαγώσιμον, τὸ πρᾶγμα αὐτὸ θὰ ἁγιασθῇ;>. Οἱ ἱερεῖς ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπαν: <Ὄχι!>
13 Κατόπιν ὁ Ἀγγαῖος ἐρώτησε τοὺς ἱερεῖς: <Ἐὰν κάποιος ἄνθρωπος, ποὺ εἶναι σύμφωνα μὲ τὸν Νόμον μολυσμένος καὶ ἀκάθαρτος, ἐπειδὴ ἄγγισε πτῶμα νεκροῦ, ἐγγίσῃ κάποιο ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω πράγματα, θὰ μολονθοῦν καὶ αὐτά;> Οἱ ἱερεῖς ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπαν: <Θὰ μολονθοῦν καὶ θὰ γίνουν ἀκάθαρτα>.
14 Τότε ὁ Ἀγγαῖος ἀπεκρίθη καὶ εἶπεν ἀνοικτὰ τὴν γνώμην του. <Τὸ ἴδιον συμβαίνει καὶ μὲ τὸν λαὸν αὐτὸν τὸ ἴδιον συμβαίνει μὲ τὸ ἔθνος αὐτό, τὸ Ἰουδαϊκόν, ἐνώπιόν μου, λέγει ὁ Κύριος· τὸ ἴδιον συμβαίνει μὲ ὅλα τὰ ἔργα τῶν χεριῶν των. Ὅποιος δηλαδὴ εἶναι μολυσμένος ἕνεκα τῶν δωροδοκιῶν, ποὺ ἔλαβε πρωΐ - πρωΐ, καὶ ἀγγίσῃ εἰς τὸ θυσιαστήριον διὰ νὰ προσφέρῃ θυσίαν, δὲν θὰ ἁγιασθῇ· ἀπ’ ἐναντίας θὰ μολυνθῇ, θὰ γίνῃ νομικῶς ἀκάθαρτος. Οἱ Ἰσραηλῖται, ποὺ φέρονται ἔτσι, θὰ δοκιμάσουν ὀδύνην καὶ στενοχωρίαν μεγάλην ἕνεκα τῶν αμαρτωλῶν κόπων καὶ ἔργων των. Ἐπὶ πλέον σεῖς, οἱ Ἰσραηλῖται, ἐμισούσατε τοὺς γνησίους προφήτας, οἱ ὁποῖοι σᾶς ἤλεγχαν δημοσίως, φανερά, ἐμπρὸς εἰς τὶς πύλες τῆς πόλεως.
15 Καὶ τώρα σκεφθῆτε προσεκτικά, ἐξετάσατε μὲ πᾶσαν ἀκρίβειαν καὶ προσοχὴν τὴν ὅλην σας συμπεριφορὰν ἀπὸ τὴν ἡμέραν αὐτὴν καὶ προηγουμένως· πρὶν ἀρχίσετε νὰ βάζετε τὴν μίαν πέτραν ἐπάνω εἰς τὴν ἄλλην, πρὶν δηλαδὴ ἀρχίσετε νὰ κτίζετε τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου·
16 ἐξετάσατε μὲ προσοχὴν εἰς ποίαν κατάστασιν εὑρίσκεσθε, ὅταν ἐσπέρνατε <ἢ κατ’ ἄλλους: Ἀποθηκεύατε> μεγάλην ποσότητα κριθαριοῦ - εἴκοσι σάτα - καὶ ἐθερίζατε <ἢ κατ’ ἄλλους: Εὑρίσκατε εἰς τὴν ἀποθήκην> τὴν μισὴν ποσότητα, μόνον δέκα σάτα! Ἐμπαίνατε εἰς τὸ ὑπολήνιον <πολῆμι, πολῆνι> διὰ νὰ ἀντλήσετε πενῆντα μετρητὰς κρασιοῦ καὶ εὐρίσκατε μόνον εἴκοσι.
17 Ὅλα αὐτὰ συνέβησαν, διότι σᾶς ἐκτύπησα μὲ ἀφορίαν καὶ ἀκαρπίαν τῆς γῆς καὶ μὲ καταστροφές, ποὺ ἐπροξενήθησαν ἀπὸ καυστικοὺς ἀνέμους· καὶ μὲ χαλάζι κατέστρεψα ὅλους τοὺς κόπους τῶν χεριῶν σας. Παρ’ ὅλα ὅμως αὐτὰ δὲν ἐπεστρέψατε μὲ μετάνοιαν εἰς Ἐμέ, λέγει ὁ Κύριος.
18 Στοχασθῆτε λοιπὸν προσεκτικὰ καὶ σκεφθῆτε ἀπὸ τὴν σημερινὴν ἡμέραν καὶ ὀπίσω· δηλαδὴ τὴν περίοδον, ποὺ ἐπέρασεν ἀπὸ τὴν εἰκοστὴν τετάρτην ἡμέραν τοῦ ἐνάτου μηνός <τοῦ Κισλεῦ> τοῦ Ἰουδαϊκοῦ θρησκευτικοῦ ἔτους <520 π.Χ.> μέχρι τὴν ἡμέραν ἐκείνην, κατὰ τὴν ὁποίαν εἶχεν ἀρχίσει ἡ θεμελίωσις τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου <537/536 π.Χ.>. Φέρετε εἰς τὴν σκέψιν σας ὅλην αὐτὴν τὴν περίοδον, ποὺ ἐπέρασε, καὶ προσέξετε καλά·
19 τὸ ἁλῶνι σας δὲν ἐγνώρισεν ἀφθονίαν θημωνιῶν σιταριοῦ, οὔτε τὰ ἀμπέλια, οὔτε οἰ συκιές, οὔτε οἰ ροδιές, οὔτε τὰ ἐλαιόδενδρα παρήγαγαν καρπούς. Ἀπὸ τὴν ἡμέραν ὅμως αὐτὴν καὶ εἰς τὸ ἑξῆς θὰ σᾶς εὐλογήσω>.
20 Καὶ ὁ Κύριος ὡμίλησε διὰ δευτέραν φορὰν πρὸς τὸν προφήτην Ἀγγαῖον κατὰ τὴν εἰκοστὴν τετάρτην ἡμέραν τοῦ <ἐνάτου> μηνὸς καὶ τοῦ εἶπεν:
21 <Εἰπὲ πρὸς τὸν <κυβερνήτην τῆς Ἰουδαίας> Ζοροβάβελ, τὸν υἱὸν τοῦ Σαλαθιήλ, ὁ ὁποῖος κατάγεται ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα, τὰ ἀκόλουθα: <Ἐγὼ σείω τὸν ἔναστρον οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηράν·
22 θὰ ἀνατρέψω καὶ θὰ καταστρέψω θρόνους βασιλέων καὶ θὰ ἐξολοθρεύσω τὴν στρατιωτικὴν δύναμιν τῶν ἐθνικῶν βασιλέων· θὰ καταστρέψω δὲ πολεμικὰ ἅρματα καὶ τὰ πληρώματά των. Οἱ πολεμικοὶ ἵπποι καὶ οἰ ἱππεῖς των θὰ ἀνατραποῦν, θὰ πέσουν κάτω, καὶ θὰ ὁρμοῦν ὁ καθένας κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ του, θὰ ἀλληλοφονεύονται δὲ μὲ τὸ πλατὺ καὶ μεγάλο ἀμφίστομον σπαθί.
23 Κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ καταστρέψω τὰ ἔθνη, λέγει ὁ Παντοκράτωρ Κύριος, θὰ λάβω σέ, τὸν Ζοροβάβελ, τὸν υἱὸν τοῦ Σαλαθιήλ, τὸν δοῦλον μου, λέγει ὁ Κύριος, καὶ θὰ σὲ ἀναδείξω καὶ θὰ σὲ καταστήσω περιφανῆ καὶ περίβλεπτον διὰ σοῦ θὰ παράσχω κάθε ἀσφάλειαν εἰς τὸν λαόν, ἀφοῦ θὰ σὲ θέσω ὡς πολύτιμον σφραγῖδα ἀσφαλείας εἰς τὸ δακτυλίδι μου· διότι σὲ ἔχω προτιμήσει καὶ ἐκλέξει>, λέγει ὁ παντοκράτωρ Κύριος>.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ῷ μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ, μιᾷ καὶ εἰκάδι τοῦ μηνός, ἐλάλησε Κύριος ἐν χειρὶ Ἀγγαίου τοῦ προφήτου λέγων·	ὴν εἰκοστὴν πρώτην τοῦ ἑβδόμου μηνός, ὡμίλησεν ὁ Κύριος διὰ τοῦ προφήτου Ἀγγαίου καὶ εἶπεν·	ατὰ τὴν εἰκοστὴν πρώτην ἡμέραν τοῦ ἑβδόμου μηνὸς τοῦ Ἰουδαϊκοῦ θρησκευτικοῦ ἔτους, τοῦ Τισρί, ὡμίλησεν ὁ Κύριος διὰ τοῦ προφήτου Ἀγγαίου καὶ εἶπε τὰ ἀκόλουθα:
2 εἰπὸν δή πρὸς Ζοροβάβελ τὸν τοῦ Σαλαθιὴλ ἐκ φυλῆς Ἰούδα καὶ πρὸς Ἰησοῦν τοῦ Ἰωσεδὲκ τὸν ἱερέα τὸν μέγαν καὶ πρὸς πάντας τοὺς καταλοίπους τοῦ λαοῦ λέγων·	2 Εἰπέ, λοιπόν, εἰς τὸν Ζοροβάβελ, τὸν υἱὸν τοῦ Σαλαθιήλ, τὸν ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα, καὶ εἰς τὸν ἀρχιερέα Ἰησοῦν, υἱὸν τοῦ Ἰωσεδέκ, καὶ πρὸς ὅλους τοὺς ἀπομείναντας αὐτὸ τὴν Βαβυλώνειον αἰχμαλωσίαν Ἰουδαίους τὰ ἐξῆς·	2 <Εἰπὲ λοιπὸν πρὸς τόν <κυβερνήτην τῆς Ἰουδαίας> Ζοροβάβελ, τὸν υἱὸν τοῦ Σαλαθιήλ, ὁ ὁποῖος κατάγεται ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα, καὶ πρὸς τὸν ἀρχιερέα Ἰησοῦν, τὸν υἱὸν τοῦ ,ἀρχιερέως> Ἰωσεδέκ, καὶ πρὸς ὅλους, ὅσοι εἶχαν ἀπομείνει ἀπὸ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν μετὰ τὴν Βαβυλώνιον αἰχμαλωσίαν, τὰ ἀκόλουθα:
3 τίς ἐξ ὑμῶν, ὃς εἶδε τὸν οἶκον τοῦτον ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ τῇ ἔμπροσθεν; Καὶ πῶς ὑμεῖς βλέπετε αὐτὸν νῦν καθὼς οὐχ ὑπάρχοντα ἐνώπιον ὑμῶν;	3 Ποῖοι ἀπὸ σᾶς ἐζοῦσαν τότε καὶ εἶχον ἴδει τὸν ναὸν αὐτὸν εἰς ὅλην του τὴν προηγουμένην μεγαλοπρέπειαν καὶ λαμπρότητα; Ἀρκετοί. Καὶ πῶς βλέπετε σεῖς αὐτόν, τὸν ὁποῖον ἡμεῖς τώρα ἀνοικοδομήσαμεν; Ἐν συγκρίσει πρὸς ἐκεῖνον δὲν σᾶς φαίνεται, ὡς ἐὰν δὲν ὑπάρχει ἐνώπιόν μας;	3 Πρὶν καταστροφῇ ὁ Ναὸς τοῦ Σολομῶντος, ποῖος ἀπὸ σᾶς ἐζοῦσε, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἴδει τὸν Ναὸν ἐκεῖνον εἰς τὴν προηγουμένην του δόξαν, λαμπρότητα καὶ μεγαλοπρέπειαν; Καὶ πῶς βλέπετε αὐτόν, ποὺ τώρα ἔχομεν ἀνοικοδομήσει; Δὲν σᾶς φαίνεται ὅτι, συγκρινόμενος πρὸς τὸν πρῶτον Ναὸν τοῦ Σολομῶντος, ὑστερεῖ καὶ εἶναι ὡσὰν νὰ μὴ ὑπάρχῃ ἐνώπιόν σας;
4 Καὶ νῦν κατίσχυε, Ζοροβάβελ, λέγει Κύριος, καὶ κατίσχυε, Ἰησοῦ τοῦ Ἰωσεδὲκ ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας, καὶ κατισχυέτω πᾶς ὁ λαὸς τῆς γῆς, λέγει Κύριος, καὶ ποιεῖτε· διότι μεθ' ὑμῶν ἐγὼ εἶμι, λέγει Κύριος ὁ παντοκράτωρ.	4 Ἀλλὰ πάρε τώρα θάρρος, Ζοροβάβελ, λέγει ὁ Κύριος. Πάρε θάρρος καὶ δύναμιν, Ἰησοῦ ἀρχιερεῦ, υἱὲ τοῦ Ἰωσεδεκ. Θάρρος καὶ ἠθικὴν ἐνίσχυσιν ἂς πάρῃ ὅλος ὁ λαὸς τῆς χώρας, λέγει ὁ Κύριος, καὶ ἐργάζεσθε, διότι ἐγὼ εἶμαι μαζῆ σας, λέγει ὁ Κύριος ὁ παντοκράτωρ.	4 Ἀλλὰ τώρα πάρε θάρρος καὶ δύναμιν, Ζοροβάβελ, λέγει ὁ Κύριος! Λάβε θάρρος καὶ δύναμιν, ἀρχιερέα Ἰησοῦ, υἱὲ τοῦ Ἰωσεδέκ! Λάβετε θάρρος καὶ δύναμιν, ὅλος ὁ λαὸς τῆς χώρας, λέγει ὁ Κύριος, λάβετε θάρρος καὶ ἐργάζεσθε· διότι Ἑγὼ εἶμαι μαζί σας, λέγει ὁ Παντοκράτωρ Κύριος,
5 Καὶ τὸ πνεῦμά μου ἐφέστηκεν ἐν μέσῳ ὑμῶν· θαρσεῖτε,	5 Τὸ Πνεῦμα μου εἶναι ἀνάμεσά σας, διὰ νὰ σᾶς ἐνισχύῃ. Ἔχετε, λοιπόν, θάρρος,	5 καὶ τὸ πνεῦμα μου, δηλαδὴ ἡ θεία δύναμις, ἡ χάρις καὶ ἡ κηδεμονία μου, εἶναι μαζί σας καὶ μεταξύ σας, διὰ νὰ σᾶς ἐνισχύουν· ἔχετε λοιπὸν θάρρος καὶ μὴ λιποψυχεῖτε,
6 διότι τάδε λέγει Κύριος παντοκράτωρ· ἔτι ἅπαξ ἐγὼ σείσω τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηράν·	6 διότι αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος ὁ παντοκράτωρ· Καὶ πάλιν διὰ μίαν φορὰν ἐγὼ θὰ σείσω τὸν οὐρανόν, τὴν γῆν, τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηράν.	6 διότι αὐτὰ λέγει ὁ Παντοκράτωρ Κύριος: Ἀκόμη μίαν φορὰν ἐγώ θὰ σείσω τὸν ἔναστρον οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηράν·
7 καὶ συσσείσω πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἥξει τὰ ἐκλεκτὰ πάντων τῶν ἐθνῶν, καὶ πλήσω τὸν οἶκον τοῦτον δόξης, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.	7 Θὰ συγκλονίσω ὅλα τὰ ἔθνη· ὅ,τι δὲ ὡραῖον καὶ ἐκλεκτὸν ἔχουν ὅλα τὰ ἔθνη θὰ προσκομισθῇ ἐδῶ καὶ θὰ γεμίσω αὐτὸν τὸν ναὸν ἀπὸ δόξαν, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.	7 καὶ θὰ συγκλονίσω ὅλα τὰ ἔθνη, ὅλα δὲ τὰ πλούτη, οἱ θησαυροί, καὶ γενικῶς κάθε πολύτιμον πρᾶγμα ὅλων τῶν ἐθνῶν, θὰ εἰσρεύσουν ἐδῶ· καὶ θὰ γεμίσω τὸν Ναὸν αὐτόν, ποὺ τώρα ἀνοικοδομήσατε, μὲ λαμπρότητα καὶ δόξαν, ἕνεκα τοῦ πλούτου ποὺ θὰ συγκεντρωθῇ, λέγει ὁ Παντοκράτωρ Κύριος.
8 Ἐμὸν τὸ ἀργύριον καὶ ἐμὸν τὸ χρυσίον, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.	8 Ἰδικόν μου εἶναι τὸ ἀργύριον, ἰδικόν μου τὸ χρυσίον, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.	8 Δὲν σφετερίζομαι <=δὲν κάνω ἰδικά μου> ξένα ἀγαθά· ἰδικόν μου εἶναι τὸ ἀσήμι καὶ ἰδικόν μου εἶναι τὸ χρυσάφι, λέγει ὁ Παντοκράτωρ Κύριος.
9 Διότι μεγάλη ἔσται ἡ δόξα τοῦ οἴκου τούτου ἡ ἐσχάτη ὑπὲρ τὴν πρώτην, λέγει Κύριος παντοκράτωρ· καὶ ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ δώσω εἰρήνην, λέγει Κύριος παντοκράτωρ, καὶ εἰρήνην ψυχῆς εἰς περιποίησιν παντὶ τῷ κτίζοντι τοῦ ἀναστῆσαι τὸν ναὸν τοῦτον.	9 Δι' αὐτὸ καὶ ἡ σημερινὴ δόξα τοῦ ναοῦ τούτου θὰ εἶναι μεγαλυτέρα ἀπὸ τὴν δόξαν τοῦ προηγουμένου, λέγει Κύριος παντοκράτωρ. Εἰς τὸν τόπον αὐτὸν θὰ δώσω εἰρήνην, λέγει Κύριος παντοκράτωρ, εἰρήνην ψυχῆς, εἰς ἀμοιβὴν καὶ ἰκανοποίησιν ὅλων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι εἰργάσθησαν, διὰ νὰ ἀνοικοδομηθῇ ὁ ναὸς αὐτός.	9 Διότι ὁ σημερινὸς πλοῦτος, ἡ λαμπρότης καὶ ἡ δόξα τοῦ νέου αὐτοῦ Ναοῦ θὰ ξεπερνοῦν κατὰ πολὺ ἐκείνους τοῦ πρώτου Ναοῦ, λέγει ὁ Παντοκράτωρ Κύριος. Καὶ εἰς τὸν τόπον τοῦτον θὰ δώσω εἰρήνην, λέγει ὁ Παντοκράτωρ Κύριος, εἰρήνην ψυχῆς πρὸς ἀνακούφισιν, ἐνίσχυσιν καὶ διατήρησιν τοῦ θάρρους εἰς καθένα, ποὺ ἐργάζεται διὰ τὸ κτίσιμον καὶ τὴν ἀνοικοδόμησιν τοῦ Ναοῦ αὐτοῦ>.
10 Τετράδι καὶ εἰκάδι τοῦ ἐνάτου μηνός, ἔτους δευτέρου, ἐπὶ Δαρείου, ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς Ἀγγαῖον τὸν προφήτην λέγων·	10 Τὴν εἰκοστὴν τετάρτην τοῦ ἐνάτου μηνὸς τοῦ δευτέρου ἔτους τῆς βασιλείας τοῦ Δαρείου, ὡμίλησε πάλιν ὁ Κύριος πρὸς τὸν προφήτην Ἀγγαῖον καὶ εἶπεν·	10 Κατὰ τὴν εἰκοστὴν τετάρτην ἡμέραν τοῦ ἐνάτου μηνὸς τοῦ Ἰουδαϊκοῦ θρησκευτικοῦ ἔτους, τοῦ Κισλεῦ, τοῦ δευτέρου ἔτους τῆς βασιλείας τοῦ βασιλιᾶ τῶν Περσῶν Δαρείου <Α' τοῦ Ὑστάσπους>, ὁ Κύριος ὡμίλησε πάλιν πρὸς τὸν προφήτην Ἀγγαῖον καὶ τοῦ εἶπεν:
11 τάδε λέγει Κύριος παντοκράτωρ· ἐπερώτησαν δὴ τοὺς ἱερεῖς νόμον λέγων·	11 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος ὁ παντοκράτωρ: Ἐρώτησε, λοιπόν, τοὺς ἱερεῖς σχετικῶς μὲ τὸν Νόμον καὶ εἰπὲ εἰς αὐτούς:	11 <Αὐτὰ λέγει ὁ Παντοκράτωρ Κύριος· <Ἐρώτησε καὶ ζήτησε συμβουλὴν ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς, σχετικὴν μὲ τὴν ἑρμηνείαν τοῦ Νόμου:
12 ἐὰν λάβῃ ἄνθρωπος κρέας ἅγιον ἐν τῷ ἄκρῳ τοῦ ἱματίου αὐτοῦ καὶ ἄψητοι τὸ ἄκρον τοῦ ἱματίου αὐτοῦ ἄρτου ἢ ἐψήματος ἢ οἴνου ἢ ἐλαίου ἢ παντὸς βρώματος, εἰ ἁγιασθήσεται; Καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ ἱερεῖς καὶ εἶπαν· οὔ.	12 Ἐὰν ἕνας ἄνθρωπος μὲ τὸ ἄκρον τοῦ ἱματίου του πάρῃ κρέας ἅγιον, κρέας ποὺ ἔχει προσφερθῆ πρὸς τὸν Θεόν, καὶ τὸ ἄκρον τοῦ ἱματίου του ἐγγίσῃ ἄρτον ἢ φαγητόν τι βραστὸν ἢ ψητόν, ἢ οἶνον ἢ ἔλαιον, ἢ κάτι ἄλλο φαγώσιμον θὰ ἁγιασθῇ αὐτὸ τὸ πρᾶγμα; Οἱ ἱερεῖς ἀπήντησαν· ὄχι.	12 Ἐὰν κάποιος ἄνθρωπος μὲ τὸ ἄκρον τοῦ ἐπανωφορίου του λάβῃ κρέας, τὸ ὁποῖον ἔχει ἁγιασθῇ ἀπὸ τὶς θυσίες, ποὺ προσεφέρθησαν εἰς τὸν Θεόν, ἐγγίσῃ δὲ τὸ ἄκρον αὐτὸ τοῦ ἐπανωφορίου του ψωμὶ ἢ φαγητὸν μαγειρευμένον ἢ κρασὶ ἢ λάδι ἢ ὁποιοδήποτε φαγώσιμον, τὸ πρᾶγμα αὐτὸ θὰ ἁγιασθῇ;>. Οἱ ἱερεῖς ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπαν: <Ὄχι!>
13 Καὶ εἶπεν Ἀγγαῖος· ἐὰν ἅψηται μεμιασμένος ἀκάθαρτος ἐπὶ ψυχῇ ἐπὶ παντὸς τούτων, εἰ μιανθήσεται; Καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ ἱερεῖς καὶ εἶπαν· μιανθήσεται.	13 Ὁ Ἀγγαῖος τοὺς ἠρώτησε πάλιν· ἐὰν ἕνας μολυσμένος κατὰ τὸν Νόμον καὶ ἀκάθαρτος ἐγγίσῃ κάτι ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω πράγματα, θὰ μολυνθοῦν καὶ αὐτά; Οἱ ἱερεῖς ἀπήντησαν· θὰ μολυνθοῦν.	13 Κατόπιν ὁ Ἀγγαῖος ἐρώτησε τοὺς ἱερεῖς: <Ἐὰν κάποιος ἄνθρωπος, ποὺ εἶναι σύμφωνα μὲ τὸν Νόμον μολυσμένος καὶ ἀκάθαρτος, ἐπειδὴ ἄγγισε πτῶμα νεκροῦ, ἐγγίσῃ κάποιο ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω πράγματα, θὰ μολονθοῦν καὶ αὐτά;> Οἱ ἱερεῖς ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπαν: <Θὰ μολονθοῦν καὶ θὰ γίνουν ἀκάθαρτα>.
14 Καὶ ἀπεκρίθη Ἀγγαῖος καὶ εἶπεν· οὕτως ὁ λαὸς οὗτος καὶ οὕτως τὸ ἔθνος τοῦτο ἐνώπιον ἐμοῦ, λέγει Κύριος, καὶ οὕτως πάντα τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτῶν, καὶ ὃς ἐὰν ἐγγίσῃ ἐκεῖ, μιανθήσεται ἕνεκεν τῶν λημμάτων αὐτῶν τῶν ὀρθρινῶν, ὀδηνηθήσονται ἀπὸ προσώπου πόνων αὐτῶν· καὶ ἐμισεῖτε ἐν πύλαις ἐλέγχοντας.	14 Ὁ Ἀγγαῖος τότε ἀπήντησεν· ἔτσι συμβαίνει καὶ μὲ τὸν λαὸν αὐτόν, μὲ τὸ ἰουδαϊκὸν ἔθνος ἐνώπιόν μου, λέγει ὁ Κύριος. Ἔτσι συμβαίνει μὲ ὅλα τὰ ἔργα τῶν χειρῶν του· ὅποιος δηλαδὴ εἶναι μολυσμένος ἀπὸ τὰς δωροδοκίας, ποὺ ἔλαβε πρωΐ -πρωΐ, ἢ ἀπὸ ἄλλας ἁμαρτίας καὶ παρακοάς ποὺ διέπραξε, θὰ μολυνθῇ ἐὰν ἐγγίσῃ τὸ θυσιαστήριον. Ἡ προσφορά του θὰ θεωρηθῆ μολυσμός. Οἱ Ἰσραηλῖται αὐτοὶ θὰ τιμωρηθοῦν πολὺ σκληρὰ ἐξ αἰτίας τῶν κακῶν πράξεων των. Ἄλλως τε σεῖς ἐμισοῦσατε ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι δικαίως σᾶς ἤλεγχαν καὶ ἤθελαν νὰ ἀποδώσουν δικαιοσύνην παρὰ τὰς πύλας τῆς πόλεως.	14 Τότε ὁ Ἀγγαῖος ἀπεκρίθη καὶ εἶπεν ἀνοικτὰ τὴν γνώμην του. <Τὸ ἴδιον συμβαίνει καὶ μὲ τὸν λαὸν αὐτὸν τὸ ἴδιον συμβαίνει μὲ τὸ ἔθνος αὐτό, τὸ Ἰουδαϊκόν, ἐνώπιόν μου, λέγει ὁ Κύριος· τὸ ἴδιον συμβαίνει μὲ ὅλα τὰ ἔργα τῶν χεριῶν των. Ὅποιος δηλαδὴ εἶναι μολυσμένος ἕνεκα τῶν δωροδοκιῶν, ποὺ ἔλαβε πρωΐ - πρωΐ, καὶ ἀγγίσῃ εἰς τὸ θυσιαστήριον διὰ νὰ προσφέρῃ θυσίαν, δὲν θὰ ἁγιασθῇ· ἀπ’ ἐναντίας θὰ μολυνθῇ, θὰ γίνῃ νομικῶς ἀκάθαρτος. Οἱ Ἰσραηλῖται, ποὺ φέρονται ἔτσι, θὰ δοκιμάσουν ὀδύνην καὶ στενοχωρίαν μεγάλην ἕνεκα τῶν αμαρτωλῶν κόπων καὶ ἔργων των. Ἐπὶ πλέον σεῖς, οἱ Ἰσραηλῖται, ἐμισούσατε τοὺς γνησίους προφήτας, οἱ ὁποῖοι σᾶς ἤλεγχαν δημοσίως, φανερά, ἐμπρὸς εἰς τὶς πύλες τῆς πόλεως.
15 Καὶ νῦν θέσθε δὴ εἰς τὰς καρδίας ὑμῶν ἀπὸ τῆς ἡμέρας ταύτης καὶ ὑπεράνω πρὸ τοῦ θεῖναι λίθον ἐπὶ λίθον ἐν τῷ ναῷ Κυρίου,	15 Καὶ τώρα ἀνερευνήσατε μὲ προσοχὴν τὰς καρδίας σας, τὴν ἐσωτερικὴν καὶ ἐξωτερικὴν ἀναστροφήν σας, διὰ τὸ χρονικὸν διάστημα ἀπὸ τὴν ἡμέραν αὐτὴν καὶ προηγουμένως, πρὶν δηλαδὴ ἀρχίσετε νὰ κτίζετε τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου,	15 Καὶ τώρα σκεφθῆτε προσεκτικά, ἐξετάσατε μὲ πᾶσαν ἀκρίβειαν καὶ προσοχὴν τὴν ὅλην σας συμπεριφορὰν ἀπὸ τὴν ἡμέραν αὐτὴν καὶ προηγουμένως· πρὶν ἀρχίσετε νὰ βάζετε τὴν μίαν πέτραν ἐπάνω εἰς τὴν ἄλλην, πρὶν δηλαδὴ ἀρχίσετε νὰ κτίζετε τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου·
16 τίνες ἦτε, ὅτε ἐνεβάλλετε εἰς κυψέλην κριθῆς εἴκοσι σάτα, καὶ ἐγένοντο κριθῆς δέκα σάτα· καὶ εἰσεπορεύεσθε εἰς τὸ ὑπολήνιον ἐξαντλῆσαι πεντήκοντα μετρητάς, καὶ ἐγένοντο εἴκοσι.	16 διὰ νὰ ἰδῆτε, ποῖοι προηγουμένως ὑπήρξατε, τότε ποὺ ἐρρίπτατε εἰς τὸν ἀγρὸν πλῆθος κριθῆς εἴκοσι σάκκων καὶ ἐθερίζατε τὸ ἥμισυ, δέκα σάκκους κριθῆς. Τότε ποὺ εἰσήρχεσθε εἰς τὸ ὑπολήνιον, διὰ νὰ ἀντλήσετε πενῆντα μετρητὰς οἴνου, καὶ ἐβλέπατε ὅτι ὑπῆρχον εἴκοσι μόνον.	16 ἐξετάσατε μὲ προσοχὴν εἰς ποίαν κατάστασιν εὑρίσκεσθε, ὅταν ἐσπέρνατε <ἢ κατ’ ἄλλους: Ἀποθηκεύατε> μεγάλην ποσότητα κριθαριοῦ - εἴκοσι σάτα - καὶ ἐθερίζατε <ἢ κατ’ ἄλλους: Εὑρίσκατε εἰς τὴν ἀποθήκην> τὴν μισὴν ποσότητα, μόνον δέκα σάτα! Ἐμπαίνατε εἰς τὸ ὑπολήνιον <πολῆμι, πολῆνι> διὰ νὰ ἀντλήσετε πενῆντα μετρητὰς κρασιοῦ καὶ εὐρίσκατε μόνον εἴκοσι.
17 Ἐπάταξα ὑμᾶς ἐν ἀφορίᾳ καὶ ἐν ἀνεμοφθορίᾳ καὶ ἐν χαλάζῃ πάντα τὰ ἔργα τῶν χειρῶν ὑμῶν, καὶ οὐκ ἐπεστρέψατε πρός με, λέγει Κύριος.	17 Λοιπὸν σᾶς λέγω, ὅτι αὐτὸ ἔγινε, διότι σᾶς ἐκτύπησα μὲ ἀφορίαν τῶν πεδιάδων σας, καὶ μὲ καταστροφὰς ἀπὸ καυστικοὺς ἀνέμους. Μὲ χάλαζαν κατέστρεψα ὅλα τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σας. Ἐν τούτοις σεῖς δὲν ἠθελήσατε νὰ ἐπιστρέψετε ἐν μετανοίᾳ εἰς ἐμέ, λέγει ὁ Κύριος.	17 Ὅλα αὐτὰ συνέβησαν, διότι σᾶς ἐκτύπησα μὲ ἀφορίαν καὶ ἀκαρπίαν τῆς γῆς καὶ μὲ καταστροφές, ποὺ ἐπροξενήθησαν ἀπὸ καυστικοὺς ἀνέμους· καὶ μὲ χαλάζι κατέστρεψα ὅλους τοὺς κόπους τῶν χεριῶν σας. Παρ’ ὅλα ὅμως αὐτὰ δὲν ἐπεστρέψατε μὲ μετάνοιαν εἰς Ἐμέ, λέγει ὁ Κύριος.
18 Ὑποτάξατε δὴ τὰς καρδίας ὑμῶν ἀπὸ τῆς ἡμέρας ταύτης καὶ ἐπέκεινα· ἀπὸ τῆς τετράδος καὶ εἰκάδος τοῦ ἐνάτου μηνὸς καὶ ἀπὸ τῆς ἡμέρας, ἧς τεθεμελίωται ὁ ναὸς Κυρίου· θέσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν,	18 Προσέξατε, λοιπόν, καὶ ἐξετάσατε καλὰ τὰς καρδίας σας ἀπὸ τὴν σημερινὴν ἡμέραν καὶ πέραν, ἀπὸ τὴν εἰκοστὴν τετάρτην ἡμέραν τοῦ ἐνάτου μηνός, μέχρι τῆς ἡμέρας κατὰ τὴν ὁποίαν εἶχε θεμελιωθῆ ὁ ναὸς τοῦ Κυρίου· προσέξατε καλά.	18 Στοχασθῆτε λοιπὸν προσεκτικὰ καὶ σκεφθῆτε ἀπὸ τὴν σημερινὴν ἡμέραν καὶ ὀπίσω· δηλαδὴ τὴν περίοδον, ποὺ ἐπέρασεν ἀπὸ τὴν εἰκοστὴν τετάρτην ἡμέραν τοῦ ἐνάτου μηνός <τοῦ Κισλεῦ> τοῦ Ἰουδαϊκοῦ θρησκευτικοῦ ἔτους <520 π.Χ.> μέχρι τὴν ἡμέραν ἐκείνην, κατὰ τὴν ὁποίαν εἶχεν ἀρχίσει ἡ θεμελίωσις τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου <537/536 π.Χ.>. Φέρετε εἰς τὴν σκέψιν σας ὅλην αὐτὴν τὴν περίοδον, ποὺ ἐπέρασε, καὶ προσέξετε καλά·
19 εἰ ἔτι ἐπιγνωσθήσεται ἐπὶ τῆς ἅλω καὶ εἰ ἔτι ἡ ἄμπελος καὶ ἡ συκῆ καὶ ἡ ροὰ καὶ τὰ ξύλα τῆς ἐλαίας τὰ οὐ φέροντα καρπόν, ἀπὸ τῆς ἡμέρας ταύτης εὐλογήσω.	19 Τὸ ἁλῶνι σας δὲν εἶχε γνωρίσει θημωνίες σιταριοῦ, οὔτε τὸ ἀμπέλι σας, οὔτε οἱ συκιές σας, οὔτε οἱ ροδιές σας, οὔτε αἱ ἐλαῖαι σας παρήγαγαν καρπόν. Ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἡμέραν αὐτὴν καὶ πέραν, θὰ σᾶς εὐλογήσω.	19 τὸ ἁλῶνι σας δὲν ἐγνώρισεν ἀφθονίαν θημωνιῶν σιταριοῦ, οὔτε τὰ ἀμπέλια, οὔτε οἰ συκιές, οὔτε οἰ ροδιές, οὔτε τὰ ἐλαιόδενδρα παρήγαγαν καρπούς. Ἀπὸ τὴν ἡμέραν ὅμως αὐτὴν καὶ εἰς τὸ ἑξῆς θὰ σᾶς εὐλογήσω>.
20 Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου ἐκ δευτέρου πρὸς Ἀγγαῖον τὸν προφήτην τετράδι καὶ εἰκάδι του μηνὸς λέγων·	20 Ὡμίλησε πάλιν ὁ Κύριος εἰς τὸν προφήτην Ἀγγαῖον τὴν εἰκοστὴν τετάρτην ἡμέραν τοῦ ἰδίου μηνὸς καὶ εἶπεν·	20 Καὶ ὁ Κύριος ὡμίλησε διὰ δευτέραν φορὰν πρὸς τὸν προφήτην Ἀγγαῖον κατὰ τὴν εἰκοστὴν τετάρτην ἡμέραν τοῦ <ἐνάτου> μηνὸς καὶ τοῦ εἶπεν:
21 εἰπὸν πρὸς Ζοροβάβελ τὸν τοῦ Σαλαθιὴλ ἐκ φυλῆς Ἰούδα λέγων· ἐγὼ σείω τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν	21 Εἰπὲ πρὸς τὸν Ζοροβάβελ, τὸν υἱὸν τοῦ Σαλαθιήλ, τὸν καταγόμενον ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα, τὰ ἐξῆς· ἐγὼ σείω τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηράν.	21 <Εἰπὲ πρὸς τὸν <κυβερνήτην τῆς Ἰουδαίας> Ζοροβάβελ, τὸν υἱὸν τοῦ Σαλαθιήλ, ὁ ὁποῖος κατάγεται ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα, τὰ ἀκόλουθα: <Ἐγὼ σείω τὸν ἔναστρον οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηράν·
22 καὶ καταστρέψω θρόνους βασιλέων καὶ ὀλοθρεύσω δύναμιν βασιλέων των έθνῶν καὶ ἀναβάτας, καὶ καταβήσονται ἵπποι καὶ ἀναβάται αὐτῶν, ἕκαστος ἐν ῥομφαίᾳ πρὸς τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ.	22 Θὰ καταστρέψω θρόνους βασιλέων, θὰ ἐξολοθρεύσω στρατιωτικὰς δυνάμεις ἐκείνων, ποὺ βασιλεύουν εἰς τὰ ἔθνη. Θὰ καταστρέψω ἅρματα καὶ ἀναβάτας· ἵπποι καὶ ἱππεῖς θὰ πέσουν κάτω καὶ ὁ καθένας θὰ φονεύῃ μὲ τὴν ρομφαίαν τὸν ἀδελφόν του.	22 θὰ ἀνατρέψω καὶ θὰ καταστρέψω θρόνους βασιλέων καὶ θὰ ἐξολοθρεύσω τὴν στρατιωτικὴν δύναμιν τῶν ἐθνικῶν βασιλέων· θὰ καταστρέψω δὲ πολεμικὰ ἅρματα καὶ τὰ πληρώματά των. Οἱ πολεμικοὶ ἵπποι καὶ οἰ ἱππεῖς των θὰ ἀνατραποῦν, θὰ πέσουν κάτω, καὶ θὰ ὁρμοῦν ὁ καθένας κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ του, θὰ ἀλληλοφονεύονται δὲ μὲ τὸ πλατὺ καὶ μεγάλο ἀμφίστομον σπαθί.
23 Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, λέγει Κύριος παντοκράτωρ, λήψομαί σε Ζεροβάβελ τὸν τοῦ Σαλαθιήλ, τὸν δοῦλόν μου, λέγει Κύριος, καὶ θήσομαί σε ὡς σφραγῖδα, διότι σὲ ᾑρέτισα, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.	23 Κατὰ τὴν ἡμέραν ὅμως ἐκείνην, λέγει Κύριος ὁ παντοκράτωρ, θὰ πάρω σὲ τὸν Ζοροβάβελ, τὸν υἱὸν τοῦ Σαλαθιήλ, τὸν δοῦλον μου, λέγει ὁ Κύριος, καὶ θὰ σὲ θέσω εἰς ἀσφάλειαν ὡς πολύτιμον σφραγῖδα, διότι σὲ ἔχω ἐκλέξει, λέγει ὁ Κύριος ὁ παντοκράτωρ.	23 Κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ καταστρέψω τὰ ἔθνη, λέγει ὁ Παντοκράτωρ Κύριος, θὰ λάβω σέ, τὸν Ζοροβάβελ, τὸν υἱὸν τοῦ Σαλαθιήλ, τὸν δοῦλον μου, λέγει ὁ Κύριος, καὶ θὰ σὲ ἀναδείξω καὶ θὰ σὲ καταστήσω περιφανῆ καὶ περίβλεπτον διὰ σοῦ θὰ παράσχω κάθε ἀσφάλειαν εἰς τὸν λαόν, ἀφοῦ θὰ σὲ θέσω ὡς πολύτιμον σφραγῖδα ἀσφαλείας εἰς τὸ δακτυλίδι μου· διότι σὲ ἔχω προτιμήσει καὶ ἐκλέξει>, λέγει ὁ παντοκράτωρ Κύριος>.