΄Προφήτης Αμώς : Κεφάλαιον Ζ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ὕτως ἔδειξέ μοι Κύριος ὁ Θεός, καὶ ἰδοὺ ἐπιγονὴ ἀκρίδων ἐρχομένη ἑωθινή, καὶ ἰδοὺ βροῦχος εἷς Γὼγ ὁ βασιλεύς.
2 Καὶ ἔσται ἐὰν συντελέσῃ τοῦ καταφαγεῖν τὸν χόρτον τῆς γῆς, καὶ εἶπα· Κύριε Κύριε, ἵλεως γενοῦ· τίς ἀναστήσει τὸν Ἰακώβ; Ὅτι ὀλιγοστός ἐστι·
3 μετανόησον, Κύριε, ἐπὶ τούτῳ· καὶ τοῦτο οὐκ ἔσται, λέγει Κύριος.
-4 Οὕτως ἔδειξέ μοι Κύριος, καὶ ἰδοὺ ἐκάλεσε τὴν δίκην ἐν πυρὶ Κύριος, καὶ κατέφαγε τὴν ἄβυσσον τὴν πολλὴν καὶ κατέφαγε τὴν μερίδα Κυρίου.
5 Καὶ εἶπα· Κύριε, κόπασον δή, τίς ἀναστήσει τὸν Ἰακώβ; Ὅτι ὀλιγοστός ἐστι·
6 μετανόησον, Κύριε, ἐπὶ τούτῳ. Καὶ τοῦτο οὐ μὴ γένηται, λέγει Κύριος.
-7 Οὕτως ἔδειξέ μοι Κύριος, καὶ ἰδοὺ ἑστηκὼς ἐπὶ τείχους ἀδαμαντίνου, καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ ἀδάμας.
8 Καὶ εἶπε Κύριος πρός με· τί σὺ ὁρᾷς, Ἀμώς; Καὶ εἶπα· ἀδάμαντα· καὶ εἶπε Κύριος πρός με· ἰδοὺ ἐγὼ ἐντάσσω ἀδάμαντα ἐν μέσῳ λαοῦ μου Ἰσραήλ, οὐκέτι μὴ προσθῶ τοῦ παρελθεῖν αὐτόν·
9 καὶ ἀφανισθήσονται βωμοὶ τοῦ γέλωτος, καὶ αἱ τελεταὶ τοῦ Ἰσραὴλ ἐρημωθήσονται, καὶ ἀναστήσομαι ἐπὶ τὸν οἶκον Ἱεροβοὰμ ἐν ρομφαίᾳ.
-10 Καὶ ἐξαπέστειλεν Ἀμασίας ὁ ἱερεὺς Βαιθὴλ πρὸς Ἱεροβοὰμ βασιλέα Ἰσραὴλ λέγων· συστροφὰς ποιεῖται κατὰ σοῦ Ἀμὼς ἐν μέσῳ οἴκου Ἰσραήλ· οὐ μὴ δύνηται ἡ γῆ ὑπενεγκεῖν πάντας τοὺς λόγους αὐτοῦ,
11 διότι τάδε λέγει Ἀμώς· ἐν ρομφαίᾳ τελευτήσει Ἱεροβοάμ, ὁ δὲ Ἰσραὴλ αἰχμάλωτος ἀχθήσεται ἀπὸ τῆς γῆς αὐτοῦ.
12 Καὶ εἶπεν Ἀμασίας πρὸς Ἀμώς· ὁ ὁρῶν, βάδιζε ἐκχώρησαν σὺ εἰς γῆν Ἰούδα καὶ ἐκεῖ καταβίου καὶ ἐκεῖ προφητεύσεις.
13 Εἰς δὲ Βαιθὴλ οὐκέτι προσθήσεις τοῦ προφητεῦσαι, ὅτι ἁγίασμα βασιλέως ἐστὶ καὶ οἶκος βασιλείας ἐστί.
14 Καὶ ἀπεκρίθη Ἀμὼς καὶ εἶπε πρὸς Ἀμασίαν· οὐκ ἥμην προφήτης ἐγὼ οὐδὲ υἱὸς προφήτου. Ἀλλ' ἢ αἰπόλος ἥμην καὶ κνίζων συκάμινα·
15 καὶ ἀνέλαβέ με Κύριος ἐκ τῶν προβάτων, καὶ εἶπε Κύριος πρός με· βάδιζε προφήτευσον ἐπὶ τὸν λαόν μου Ἰσραήλ.
16 Καὶ νῦν ἄκουε λόγον Κυρίου. Σὺ λέγεις· μὴ προφήτευε ἐπὶ τὸν Ἰσραὴλ καὶ οὐ μὴ ὀχλαγωγήσῃς ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰακώβ·
17 διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος· ἡ γυνή σου ἐν τῇ πόλει πορνεύσει, καὶ οἱ υἱοί σου καὶ αἱ θυγατέρες σου ἐν ρομφαίᾳ πεσοῦνται, καὶ ἡ γῆ σου ἐν σχοινίῳ καταμετρηθήσεται, καὶ σὺ ἐν γῇ ἀκαθάρτῳ τελευτήσεις, ὁ δὲ Ἰσραὴλ αἰχμάλωτος ἀχθήσεται ἀπὸ τῆς γῆς αὐτοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

Κύριος καὶ Θεὸς μοῦ ἔδειξε τὸ ἑξῆς ὅραμα· Ἰδοὺ σμήνη νεαρῶν ἀκρίδων ἔρχονται κατὰ τὴν πρωΐαν καὶ ἰδοὺ ἕνας συμβολικὸς βροῦχος, ὁ ὁποῖος ὑπενθυμίζει τὸν τρομερὸν βασιλέα Γώγ.
2 Τὰ σμήνη αὐτὰ τῶν ἀκρίδων ἦσαν ἕτοιμα νὰ κατακλύσουν τὴν χώραν καὶ νὰ καταφάγουν τελείως τὴν χλωρίδα της. Ἐγὼ ὅμως εἶπα· Κύριε, Κύριε, γίνε ἵλεως εἰς τόν λαόν σου· ποιὸς θὰ διατηρήσῃ ἐν τῇ ζωῇ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, ὁ ὁποῖος ἄλλως τε εἶναι πάρα πολὺ ὀλίγος;
3 Ἄλλαξε, Κύριε, τὴν ἀπόφασίν σου ἐπὶ τοῦ σημείου αὐτοῦ. Καὶ ὁ Κύριος ἀπήντησε· <δὲν θὰ γίνῃ αὐτό>.
4 Τότε ὁ Κύριος ἔδειξεν εἰς ἐμὲ ἕνα δεύτερον ὅραμα· Ἰδού, ὁ Κύριος ἀπεφάσισε καὶ ὥρισε τὴν καταδίκην τοῦ Ἰσραὴλ διὰ πυρός. Ἡ φωτιὰ αὐτὴ κατεξήρανε τὰς ἀνεξαντλήτους πηγὰς τῶν ὑδάτων, κατέφαγε τὴν Παλαιστίνην, τὴν ἐκλεκτὴν αὐτὴν μερίδα τοῦ Κυρίου.
5 Καὶ πάλιν τότε εἶπα· Κύριε, πράϋνε τὸν θυμόν σου, σταμάτησε τὴν καταστροφήν, διότι ποιὸς θὰ διατηρήσῃ πλέον ἐν τῇ ζωῇ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν, ὁ ὁποῖος ἄλλως τε εἶναι τόσον ὀλίγος;
6 Ἄλλαξε, Κύριε, τὴν ἀπόφασίν σου αὐτήν. Ὁ Κύριος ἀπήντησε· <δὲν θὰ γίνῃ αὐτό>.
7 Τότε ὁ Κύριος μοῦ ἔδειξε καὶ τρίτον ὅραμα· Ἰδού, ἵστατο ὁ Κύριος ἐπάνω εἰς ἕνα τεῖχος σκληρὸν καὶ ἄθραυστον ὡσὰν ἀδαμάντινον καὶ εἰς τὸ χέρι του κρατοῦσε ἐργαλεῖον, ποὺ ἔλαμπε σὰν ἀδάμας.
8 Εἶπε δὲ ὁ Κύριος πρὸς ἐμέ· <Ἀμὼς τί βλέπεις;> Καὶ εἶπα· βλέπω ἕνα σκληρὸν ἐργαλεῖον ὡσὰν τὸ διαμάντι. Εἶπε τότε ὁ Κύριος πρὸς ἐμέ· <ἰδού, ἐγὼ θέτω ἀνάμεσα τοῦ λαοῦ μου Ἰσραὴλ αὐτὸ τὸ σκληρὸν ἐργαλεῖον καὶ ἔχω λάβει τὴν ἀπόφασιν νὰ τὸν ἐγκαταλείψω πλέον ἀπροστάτευτον.
9 Οἱ ἄξιοι γέλωτος εἰδωλολατρικοί του βωμοὶ θὰ ἐξαφανισθοῦν. Αἱ εἰδωλολατρικαὶ τελεταὶ καὶ ἑορταὶ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ θὰ ἐρημωθοῦν καὶ θὰ ἐγερθῶ μὲ ρομφαίαν θανάτου ἐναντίον τοῦ βασιλικοῦ οἴκου τοῦ Ἱεροβοάμ>.
10 Ὁ ἱερεὺς τῆς Βαιθήλ, ὁ Ἀμασίας, ἔστειλεν ἀνθρώπους πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ τοῦ εἶπεν· <ὁ Ἀμὼς ὀργανώνει συνωμοσίας ἐν μέσῳ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἐναντίον σου. Ἡ χώρα δὲν ἠμπορεῖ πλέον νὰ ἀνεχθῇ τοὺς ἐπαναστατικοὺς λόγους του·
11 διότι τὰ ἐξῆς λέγει ὁ Ἀμώς· Ὁ Ἱεροβοὰμ θὰ φονευθῇ μὲ ἐχθρικὴν ρομφαίαν, ὁ δὲ ἰσραηλιτικὸς λαὸς θὰ ὁδηγηθῇ αἰχμάλωτος μακρὰν ἀπὸ τὴν πατρίδα του>.
12 Ὁ Ἀμασίας ἐκάλεσε τὸν Ἀμὼς καὶ τοῦ εἶπε· <Προφήτα, φύγε καὶ πήγαινε νὰ κατοικήσῃς εἰς τὴν χώραν τοῦ βασιλείου Ἰούδα. Ἐκεῖ νὰ ζήσῃς καὶ ἐκεῖ νὰ προφητεύῃς.
13 Εἰς τὴν Βαιθὴλ δὲν θὰ προφητεύσῃς πλέον, διότι εἰς τὴν πόλιν αὐτὴν ὑπάρχει βασιλικὸς ναὸς καὶ τὸ ἀνάκτορον τοῦ βασιλέως>.
14 Ὁ Ἀμὼς ἀπεκρίθη καὶ εἶπε πρὸς τὸν Ἀμασίαν· <ἐγὼ δὲν ἤμην ἀπ' ἀρχῆς προφήτης, οὔτε μαθητὴς προφήτου τινὸς ἢ σχολῆς προφητῶν. Ἤμην ἐνας ἀπλοῦς γιδοβοσκὸς καὶ ὁ ὁποῖος ἐπὶ πλέον ἐχάρασσα καὶ περιποιούμουνα τὰς συκαμίνους.
15 Ὁ Κύριος ὅμως μὲ ἐπῆρε ἀπὸ τὰ πρόβατα καὶ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μοῦ εἶπε· Πήγαινε καὶ προφήτευσον εἰς τὸν ἰσραηλιτικόν μου λαόν.
16 Καὶ τώρα σύ, Ἀμασία, ἄκουσε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου. Σὺ μοῦ λέγεις, παῦσε νὰ προφητεύῃς εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν καὶ νὰ δημιουργῇς ὀχλαγωγίας εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ.
17 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· Ἡ σύζυγός σου θὰ ἐκδοθῇ ἐντὸς τῆς πόλεως δημοσίᾳ εἰς πορνείαν, οἱ υἱοί σου καὶ αἱ θυγατέρες σου θὰ πέσουν διὰ ρομφαίας ἐχθρικῆς, ἡ χώρα σου θὰ καταμετρηθῇ καὶ θὰ περιέλθῃ ὑπὸ τὴν κυριαρχίαν ἄλλων. Σὺ δὲ θὰ ἀποθάνῃς εἰς χώραν μολυσμένην, εἰδωλολατρικήν, ὅλοι δὲ οἱ Ἰσραηλῖται θὰ ὁδηγηθοῦν αἰχμάλωτοι μακρὰν ἀπὸ τὴν πατρίδα των>.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ὐτὸ εἶναι τὸ ὅραμα, τὸ ὁποῖον μοῦ ἔδειξε Κύριος ὁ Θεός: Ἰδοὺ σμῆνος ἀπὸ γεννοβόλημα ἀκρίδων, τὸ ὁποῖον ἔρχεται κατὰ τὸ πρωΐ, καὶ ἰδοὺ ἕνας βροῦχος <=ἀκρίδα χωρὶς φτερά>, ὁ ὁποῖος συμβολίζει τὸν τρομερὸν βασιλιᾶ Γώγ.
2 Καὶ ὅταν τὸ ἀμέτρητον αὐτὸ πλῆθος τῶν ἀκρίδων ἦταν ἕτοιμον νὰ καταφάγῃ καὶ νὰ ἀφανίσῃ ἐντελῶς τὴν χλωρίδα τῆς χώρας, προσέπεσα καὶ ἱκέτευσα τὸν Κύριον καὶ εἶπα: <Κύριε, Κύριε, γίνε εὐμενής, συμπαθής, ἱλαρὸς εἰς τὸν λαόν σου! Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπιζήση ὁ Ἰακώβ <ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός>, ὁ ὁποῖος ἄλλωστε εἶναι τόσον ὀλιγάριθμος;
3 Μετανόησε, Κύριε, ἀπὸ τὴν φοβερὰν αὐτὴν ἀπόφασίν σου>. Καὶ ὁ Κύριος ἐκάμφθη εἰς τὸ αἴτημά μου αὐτὸ καὶ εἶπεν: <Αὐτὸ δὲν πρόκειται νὰ συμβῇ>.
4 Αὐτὸ εἶναι τὸ <δεύτερον> ὅραμα, τὸ ὁποῖον μοῦ ἔδειξε Κύριος ὁ Θεός: Νά! Ὁ Κύριος ἐξέδωσε τὴν δικαίαν καταδικαστικὴν ἀπόφασίν του κατὰ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ με φωτιά. Ἡ φωτιὰ αὐτή <ὁ φοβερὸς καύσων> κατεξήρανε τὰ πολλὰ ὑπόγεια ὕδατα καὶ κατέφαγε καὶ ἐρήμωσε τὴν Παλαιστίνην, ποὺ εἶναι ἡ ἐκλεκτὴ μερίδα τοῦ Κυρίου.
5 Ἐμπρὸς εἰς τὸ τραγικὸν αὐτὸ θέαμα προσέπεσα καὶ ἱκέτευσα τὸν Κύριον καὶ εἶπα: <Κύριε, σταμάτα λοιπὸν τὴν δικαίαν ὀργήν σου! Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπιζήσῃ ὁ Ἰακώβ <ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός>, ὁ ὁποῖος ἄλλωστε εἶναι τόσον ὀλιγάριθμος;
6 Μετανόησε, Κύριε, ἀπὸ τὴν φοβερὰν αὐτὴν ἀπόφασίν σου>. Καὶ ὁ Κύριος ἐκάμφθη εἰς τὸ αἴτημά μου αὐτὸ καὶ εἶπεν: <Αὐτὸ δὲν πρόκειται νὰ συμβῇ>.
7 Αὐτὸ εἶναι τὸ <τρίτον> ὅραμα, τὸ ὁποῖον μοῦ ἔδειξε Κύριος ὁ Θεός: Νά! Ὁ Κύριος ἐστέκετο ἐπάνω εἰς τεῖχος στερεὸν καὶ ἀκατάλυτον ὅπως ὁ ἀδάμας καὶ εἰς τὸ χέρι του ἐκρατοῦσε ἐργαλεῖον ἀδαμάντινον.
8 Καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ: <Τί βλέπεις ἐσύ, Ἀμώς;> Καὶ ἐγὼ ἀπάντησα: <Ἐργαλεῖον ἀδαμάντινον>. Καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ: <Νά! Ἐγὼ θὰ θέσω μεταξὺ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ μου καταστροφὴν ἰσχυρὰν καὶ πάρα πολὺ σκληρὰν καὶ στερεάν, ὅπως τὸν ἄθραυστον ἀδάμαντα, καὶ δὲν πρόκειται πλέον νὰ παρατρέξω καὶ νὰ παραβλέψω τὴν ἀσέβειαν, τὴν ὁποίαν ἐπιτελοῦν οἱ Ἰσραηλῖται μὲ θράσος καὶ ἀναίδειαν.
9 Θὰ ἀφανισθοῦν οἱ ἄξιοι παντὸς γέλωτος εἰδωλολατρικοὶ βωμοὶ καὶ θὰ ἐρημωθοῦν οἱ εἰδωλολατρικὲς τελετὲς καὶ ἑορτὲς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ θὰ σηκωθῶ ἐπάνω· ἀρκετὰ ἐμακροθύμησα· καὶ θὰ κινηθῶ μὲ πλατὺ καὶ μεγάλο ἀμφίστομον σπαθὶ ἐναντίον τοῦ βασιλικοῦ οἴκου <τοῦ βασιλείου> τοῦ Ἱεροβοάμ>.
10 Καὶ ὁ Ἀμασίας, ὁ εἰδωλολάτρης ἱερεὺς τῆς Βαιθήλ, ἔστειλεν ἀπεσταλμένους πρὸς τὸν Ἱεροβοὰμ Β', τὸν βασιλιᾶ του Ἰσραήλ, μὲ τοὺς ὁποίους τοῦ διεμήνυσεν: <Ὁ Ἀμὼς ἐνεργεῖ ἐναντίον σου συνωμοτικῶς μεταξὺ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Εἶναι δὲ τόσον βαρειὰ ἡ συνωμοσία, ποὺ ἐξυφαίνει ἐναντίον σου, ὥστε οὐδὲ αὐτὴ ἡ χώρα ἠμπορεῖ νὰ ὑποφέρῃ ὅλα τὰ ἐπαναστατικά του λόγια·
11 διότι αὐτὰ λέγει ὁ Ἀμώς: <Ὁ Ἱεροβοὰμ πρόκειται νὰ ἀποθάνῃ ἀπὸ πλατὺ καὶ μεγάλο ἀμφίστομον ἐχθρικὸν σπαθί, ὁ δὲ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς θὰ συρθῇ αἰχμάλωτος μακριὰ ἀπὸ τὴν χώραν του>.
12 Καὶ ὁ Ἀμασίας εἶπεν εἰρωνικῶς εἰς τὸν Ἀμώς: <Προφῆτα, προχώρει, φύγε, ἀναχώρησε εἰς τὴν χώραν τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα· ἐκεῖ πέρασε τὴν ζωήν σου καὶ ἐκεῖ προφήτευε.
13 Εἰς δὲ τὴν Βαιθὴλ δὲν πρόκειται πλέον νὰ συνεχίσῃς νὰ προφητεύῃς, διότι εἰς τὴν πόλιν αὐτὴν ὑπάρχει τὸ ἱερὸν τοῦ βασιλιᾶ Ἱεροβοὰμ μὲ τὸ ἀνάθημα τοῦ χρυσοῦ μόσχου, καὶ ἡ Βαιθὴλ εἶναι οἶκος ξεχωρισμένος διὰ τὴν βασιλείαν>.
14 Ὁ Ἀμὼς ἀπεκρίθη εἰς τὸν Ἀμασίαν καὶ εἶπεν: <Ἐγὼ δὲν ἤμουν προφήτης οὔτε προέρχομαι ἀπὸ σχολὴν προφητῶν, οὐδὲ ἀνήκω εἰς ὅμιλον προφητῶν. Ἐγὼ ἤμουν βοσκὸς καὶ ἐχάρασσα (ἢ ἐπεριποιόμουν> συκομουριές.
15 Ἀλλ’ ὁ Κύριος μὲ παρέλαβεν ἀπὸ τὸ κοπάδι τῶν προβάτων ποὺ ἔβοσκα, καὶ ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ: <Πήγαινε καὶ προφήτευσε μὲ παρρησίαν καὶ γενναῖον φρόνημα εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν μου>.
16 Τώρα λοιπόν, Ἀμασία, ἄκουσε τί λέγει ὁ Κύριος. Σύ μοῦ λέγεις: <Σιώπα καὶ μὴ προφητεύῃς εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν· παῦσε νὰ δημιουργῇς ὀχλαγωγίες καὶ νὰ ξεσηκώνῃς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ <τοὺς Ἰσραηλῖτες>.
17 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: <Ἡ γυναῖκα σου θὰ ὑβρισθῇ ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς καὶ θὰ πορνεύσῃ δημοσίως μέσα εἰς τὴν πόλιν· οἱ υἱοί σου καὶ οἱ θυγατέρες σου θὰ σφαγοῦν ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς μὲ πλατὺ καὶ μεγάλο ἀμφίστομον σπαθί· ἡ χώρα σου θὰ πέσῃ εἰς τὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν καὶ θὰ διανεμηθῇ <ἢ θὰ πληρώνῃ φόρους> εἰς αὐτούς, καὶ σὺ θὰ ἀποθάνῃς εἰς χώραν ξένην, μολυσμένην ἀπὸ τὴν εἰδωλολατρίαν ὁ δὲ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς θὰ ὑποδουλωθῇ καὶ θὰ ὁδηγηθῇ αἰχμάλωτος μακριὰ ἀπὸ τὴν χώραν του>.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ὕτως ἔδειξέ μοι Κύριος ὁ Θεός, καὶ ἰδοὺ ἐπιγονὴ ἀκρίδων ἐρχομένη ἑωθινή, καὶ ἰδοὺ βροῦχος εἷς Γὼγ ὁ βασιλεύς.	Κύριος καὶ Θεὸς μοῦ ἔδειξε τὸ ἑξῆς ὅραμα· Ἰδοὺ σμήνη νεαρῶν ἀκρίδων ἔρχονται κατὰ τὴν πρωΐαν καὶ ἰδοὺ ἕνας συμβολικὸς βροῦχος, ὁ ὁποῖος ὑπενθυμίζει τὸν τρομερὸν βασιλέα Γώγ.	ὐτὸ εἶναι τὸ ὅραμα, τὸ ὁποῖον μοῦ ἔδειξε Κύριος ὁ Θεός: Ἰδοὺ σμῆνος ἀπὸ γεννοβόλημα ἀκρίδων, τὸ ὁποῖον ἔρχεται κατὰ τὸ πρωΐ, καὶ ἰδοὺ ἕνας βροῦχος <=ἀκρίδα χωρὶς φτερά>, ὁ ὁποῖος συμβολίζει τὸν τρομερὸν βασιλιᾶ Γώγ.
2 Καὶ ἔσται ἐὰν συντελέσῃ τοῦ καταφαγεῖν τὸν χόρτον τῆς γῆς, καὶ εἶπα· Κύριε Κύριε, ἵλεως γενοῦ· τίς ἀναστήσει τὸν Ἰακώβ; Ὅτι ὀλιγοστός ἐστι·	2 Τὰ σμήνη αὐτὰ τῶν ἀκρίδων ἦσαν ἕτοιμα νὰ κατακλύσουν τὴν χώραν καὶ νὰ καταφάγουν τελείως τὴν χλωρίδα της. Ἐγὼ ὅμως εἶπα· Κύριε, Κύριε, γίνε ἵλεως εἰς τόν λαόν σου· ποιὸς θὰ διατηρήσῃ ἐν τῇ ζωῇ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, ὁ ὁποῖος ἄλλως τε εἶναι πάρα πολὺ ὀλίγος;	2 Καὶ ὅταν τὸ ἀμέτρητον αὐτὸ πλῆθος τῶν ἀκρίδων ἦταν ἕτοιμον νὰ καταφάγῃ καὶ νὰ ἀφανίσῃ ἐντελῶς τὴν χλωρίδα τῆς χώρας, προσέπεσα καὶ ἱκέτευσα τὸν Κύριον καὶ εἶπα: <Κύριε, Κύριε, γίνε εὐμενής, συμπαθής, ἱλαρὸς εἰς τὸν λαόν σου! Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπιζήση ὁ Ἰακώβ <ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός>, ὁ ὁποῖος ἄλλωστε εἶναι τόσον ὀλιγάριθμος;
3 μετανόησον, Κύριε, ἐπὶ τούτῳ· καὶ τοῦτο οὐκ ἔσται, λέγει Κύριος.	3 Ἄλλαξε, Κύριε, τὴν ἀπόφασίν σου ἐπὶ τοῦ σημείου αὐτοῦ. Καὶ ὁ Κύριος ἀπήντησε· <δὲν θὰ γίνῃ αὐτό>.	3 Μετανόησε, Κύριε, ἀπὸ τὴν φοβερὰν αὐτὴν ἀπόφασίν σου>. Καὶ ὁ Κύριος ἐκάμφθη εἰς τὸ αἴτημά μου αὐτὸ καὶ εἶπεν: <Αὐτὸ δὲν πρόκειται νὰ συμβῇ>.
-4 Οὕτως ἔδειξέ μοι Κύριος, καὶ ἰδοὺ ἐκάλεσε τὴν δίκην ἐν πυρὶ Κύριος, καὶ κατέφαγε τὴν ἄβυσσον τὴν πολλὴν καὶ κατέφαγε τὴν μερίδα Κυρίου.	4 Τότε ὁ Κύριος ἔδειξεν εἰς ἐμὲ ἕνα δεύτερον ὅραμα· Ἰδού, ὁ Κύριος ἀπεφάσισε καὶ ὥρισε τὴν καταδίκην τοῦ Ἰσραὴλ διὰ πυρός. Ἡ φωτιὰ αὐτὴ κατεξήρανε τὰς ἀνεξαντλήτους πηγὰς τῶν ὑδάτων, κατέφαγε τὴν Παλαιστίνην, τὴν ἐκλεκτὴν αὐτὴν μερίδα τοῦ Κυρίου.	4 Αὐτὸ εἶναι τὸ <δεύτερον> ὅραμα, τὸ ὁποῖον μοῦ ἔδειξε Κύριος ὁ Θεός: Νά! Ὁ Κύριος ἐξέδωσε τὴν δικαίαν καταδικαστικὴν ἀπόφασίν του κατὰ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ με φωτιά. Ἡ φωτιὰ αὐτή <ὁ φοβερὸς καύσων> κατεξήρανε τὰ πολλὰ ὑπόγεια ὕδατα καὶ κατέφαγε καὶ ἐρήμωσε τὴν Παλαιστίνην, ποὺ εἶναι ἡ ἐκλεκτὴ μερίδα τοῦ Κυρίου.
5 Καὶ εἶπα· Κύριε, κόπασον δή, τίς ἀναστήσει τὸν Ἰακώβ; Ὅτι ὀλιγοστός ἐστι·	5 Καὶ πάλιν τότε εἶπα· Κύριε, πράϋνε τὸν θυμόν σου, σταμάτησε τὴν καταστροφήν, διότι ποιὸς θὰ διατηρήσῃ πλέον ἐν τῇ ζωῇ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν, ὁ ὁποῖος ἄλλως τε εἶναι τόσον ὀλίγος;	5 Ἐμπρὸς εἰς τὸ τραγικὸν αὐτὸ θέαμα προσέπεσα καὶ ἱκέτευσα τὸν Κύριον καὶ εἶπα: <Κύριε, σταμάτα λοιπὸν τὴν δικαίαν ὀργήν σου! Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπιζήσῃ ὁ Ἰακώβ <ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός>, ὁ ὁποῖος ἄλλωστε εἶναι τόσον ὀλιγάριθμος;
6 μετανόησον, Κύριε, ἐπὶ τούτῳ. Καὶ τοῦτο οὐ μὴ γένηται, λέγει Κύριος.	6 Ἄλλαξε, Κύριε, τὴν ἀπόφασίν σου αὐτήν. Ὁ Κύριος ἀπήντησε· <δὲν θὰ γίνῃ αὐτό>.	6 Μετανόησε, Κύριε, ἀπὸ τὴν φοβερὰν αὐτὴν ἀπόφασίν σου>. Καὶ ὁ Κύριος ἐκάμφθη εἰς τὸ αἴτημά μου αὐτὸ καὶ εἶπεν: <Αὐτὸ δὲν πρόκειται νὰ συμβῇ>.
-7 Οὕτως ἔδειξέ μοι Κύριος, καὶ ἰδοὺ ἑστηκὼς ἐπὶ τείχους ἀδαμαντίνου, καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ ἀδάμας.	7 Τότε ὁ Κύριος μοῦ ἔδειξε καὶ τρίτον ὅραμα· Ἰδού, ἵστατο ὁ Κύριος ἐπάνω εἰς ἕνα τεῖχος σκληρὸν καὶ ἄθραυστον ὡσὰν ἀδαμάντινον καὶ εἰς τὸ χέρι του κρατοῦσε ἐργαλεῖον, ποὺ ἔλαμπε σὰν ἀδάμας.	7 Αὐτὸ εἶναι τὸ <τρίτον> ὅραμα, τὸ ὁποῖον μοῦ ἔδειξε Κύριος ὁ Θεός: Νά! Ὁ Κύριος ἐστέκετο ἐπάνω εἰς τεῖχος στερεὸν καὶ ἀκατάλυτον ὅπως ὁ ἀδάμας καὶ εἰς τὸ χέρι του ἐκρατοῦσε ἐργαλεῖον ἀδαμάντινον.
8 Καὶ εἶπε Κύριος πρός με· τί σὺ ὁρᾷς, Ἀμώς; Καὶ εἶπα· ἀδάμαντα· καὶ εἶπε Κύριος πρός με· ἰδοὺ ἐγὼ ἐντάσσω ἀδάμαντα ἐν μέσῳ λαοῦ μου Ἰσραήλ, οὐκέτι μὴ προσθῶ τοῦ παρελθεῖν αὐτόν·	8 Εἶπε δὲ ὁ Κύριος πρὸς ἐμέ· <Ἀμὼς τί βλέπεις;> Καὶ εἶπα· βλέπω ἕνα σκληρὸν ἐργαλεῖον ὡσὰν τὸ διαμάντι. Εἶπε τότε ὁ Κύριος πρὸς ἐμέ· <ἰδού, ἐγὼ θέτω ἀνάμεσα τοῦ λαοῦ μου Ἰσραὴλ αὐτὸ τὸ σκληρὸν ἐργαλεῖον καὶ ἔχω λάβει τὴν ἀπόφασιν νὰ τὸν ἐγκαταλείψω πλέον ἀπροστάτευτον.	8 Καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ: <Τί βλέπεις ἐσύ, Ἀμώς;> Καὶ ἐγὼ ἀπάντησα: <Ἐργαλεῖον ἀδαμάντινον>. Καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ: <Νά! Ἐγὼ θὰ θέσω μεταξὺ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ μου καταστροφὴν ἰσχυρὰν καὶ πάρα πολὺ σκληρὰν καὶ στερεάν, ὅπως τὸν ἄθραυστον ἀδάμαντα, καὶ δὲν πρόκειται πλέον νὰ παρατρέξω καὶ νὰ παραβλέψω τὴν ἀσέβειαν, τὴν ὁποίαν ἐπιτελοῦν οἱ Ἰσραηλῖται μὲ θράσος καὶ ἀναίδειαν.
9 καὶ ἀφανισθήσονται βωμοὶ τοῦ γέλωτος, καὶ αἱ τελεταὶ τοῦ Ἰσραὴλ ἐρημωθήσονται, καὶ ἀναστήσομαι ἐπὶ τὸν οἶκον Ἱεροβοὰμ ἐν ρομφαίᾳ.	9 Οἱ ἄξιοι γέλωτος εἰδωλολατρικοί του βωμοὶ θὰ ἐξαφανισθοῦν. Αἱ εἰδωλολατρικαὶ τελεταὶ καὶ ἑορταὶ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ θὰ ἐρημωθοῦν καὶ θὰ ἐγερθῶ μὲ ρομφαίαν θανάτου ἐναντίον τοῦ βασιλικοῦ οἴκου τοῦ Ἱεροβοάμ>.	9 Θὰ ἀφανισθοῦν οἱ ἄξιοι παντὸς γέλωτος εἰδωλολατρικοὶ βωμοὶ καὶ θὰ ἐρημωθοῦν οἱ εἰδωλολατρικὲς τελετὲς καὶ ἑορτὲς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ θὰ σηκωθῶ ἐπάνω· ἀρκετὰ ἐμακροθύμησα· καὶ θὰ κινηθῶ μὲ πλατὺ καὶ μεγάλο ἀμφίστομον σπαθὶ ἐναντίον τοῦ βασιλικοῦ οἴκου <τοῦ βασιλείου> τοῦ Ἱεροβοάμ>.
-10 Καὶ ἐξαπέστειλεν Ἀμασίας ὁ ἱερεὺς Βαιθὴλ πρὸς Ἱεροβοὰμ βασιλέα Ἰσραὴλ λέγων· συστροφὰς ποιεῖται κατὰ σοῦ Ἀμὼς ἐν μέσῳ οἴκου Ἰσραήλ· οὐ μὴ δύνηται ἡ γῆ ὑπενεγκεῖν πάντας τοὺς λόγους αὐτοῦ,	10 Ὁ ἱερεὺς τῆς Βαιθήλ, ὁ Ἀμασίας, ἔστειλεν ἀνθρώπους πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ τοῦ εἶπεν· <ὁ Ἀμὼς ὀργανώνει συνωμοσίας ἐν μέσῳ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἐναντίον σου. Ἡ χώρα δὲν ἠμπορεῖ πλέον νὰ ἀνεχθῇ τοὺς ἐπαναστατικοὺς λόγους του·	10 Καὶ ὁ Ἀμασίας, ὁ εἰδωλολάτρης ἱερεὺς τῆς Βαιθήλ, ἔστειλεν ἀπεσταλμένους πρὸς τὸν Ἱεροβοὰμ Β', τὸν βασιλιᾶ του Ἰσραήλ, μὲ τοὺς ὁποίους τοῦ διεμήνυσεν: <Ὁ Ἀμὼς ἐνεργεῖ ἐναντίον σου συνωμοτικῶς μεταξὺ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Εἶναι δὲ τόσον βαρειὰ ἡ συνωμοσία, ποὺ ἐξυφαίνει ἐναντίον σου, ὥστε οὐδὲ αὐτὴ ἡ χώρα ἠμπορεῖ νὰ ὑποφέρῃ ὅλα τὰ ἐπαναστατικά του λόγια·
11 διότι τάδε λέγει Ἀμώς· ἐν ρομφαίᾳ τελευτήσει Ἱεροβοάμ, ὁ δὲ Ἰσραὴλ αἰχμάλωτος ἀχθήσεται ἀπὸ τῆς γῆς αὐτοῦ.	11 διότι τὰ ἐξῆς λέγει ὁ Ἀμώς· Ὁ Ἱεροβοὰμ θὰ φονευθῇ μὲ ἐχθρικὴν ρομφαίαν, ὁ δὲ ἰσραηλιτικὸς λαὸς θὰ ὁδηγηθῇ αἰχμάλωτος μακρὰν ἀπὸ τὴν πατρίδα του>.	11 διότι αὐτὰ λέγει ὁ Ἀμώς: <Ὁ Ἱεροβοὰμ πρόκειται νὰ ἀποθάνῃ ἀπὸ πλατὺ καὶ μεγάλο ἀμφίστομον ἐχθρικὸν σπαθί, ὁ δὲ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς θὰ συρθῇ αἰχμάλωτος μακριὰ ἀπὸ τὴν χώραν του>.
12 Καὶ εἶπεν Ἀμασίας πρὸς Ἀμώς· ὁ ὁρῶν, βάδιζε ἐκχώρησαν σὺ εἰς γῆν Ἰούδα καὶ ἐκεῖ καταβίου καὶ ἐκεῖ προφητεύσεις.	12 Ὁ Ἀμασίας ἐκάλεσε τὸν Ἀμὼς καὶ τοῦ εἶπε· <Προφήτα, φύγε καὶ πήγαινε νὰ κατοικήσῃς εἰς τὴν χώραν τοῦ βασιλείου Ἰούδα. Ἐκεῖ νὰ ζήσῃς καὶ ἐκεῖ νὰ προφητεύῃς.	12 Καὶ ὁ Ἀμασίας εἶπεν εἰρωνικῶς εἰς τὸν Ἀμώς: <Προφῆτα, προχώρει, φύγε, ἀναχώρησε εἰς τὴν χώραν τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα· ἐκεῖ πέρασε τὴν ζωήν σου καὶ ἐκεῖ προφήτευε.
13 Εἰς δὲ Βαιθὴλ οὐκέτι προσθήσεις τοῦ προφητεῦσαι, ὅτι ἁγίασμα βασιλέως ἐστὶ καὶ οἶκος βασιλείας ἐστί.	13 Εἰς τὴν Βαιθὴλ δὲν θὰ προφητεύσῃς πλέον, διότι εἰς τὴν πόλιν αὐτὴν ὑπάρχει βασιλικὸς ναὸς καὶ τὸ ἀνάκτορον τοῦ βασιλέως>.	13 Εἰς δὲ τὴν Βαιθὴλ δὲν πρόκειται πλέον νὰ συνεχίσῃς νὰ προφητεύῃς, διότι εἰς τὴν πόλιν αὐτὴν ὑπάρχει τὸ ἱερὸν τοῦ βασιλιᾶ Ἱεροβοὰμ μὲ τὸ ἀνάθημα τοῦ χρυσοῦ μόσχου, καὶ ἡ Βαιθὴλ εἶναι οἶκος ξεχωρισμένος διὰ τὴν βασιλείαν>.
14 Καὶ ἀπεκρίθη Ἀμὼς καὶ εἶπε πρὸς Ἀμασίαν· οὐκ ἥμην προφήτης ἐγὼ οὐδὲ υἱὸς προφήτου. Ἀλλ' ἢ αἰπόλος ἥμην καὶ κνίζων συκάμινα·	14 Ὁ Ἀμὼς ἀπεκρίθη καὶ εἶπε πρὸς τὸν Ἀμασίαν· <ἐγὼ δὲν ἤμην ἀπ' ἀρχῆς προφήτης, οὔτε μαθητὴς προφήτου τινὸς ἢ σχολῆς προφητῶν. Ἤμην ἐνας ἀπλοῦς γιδοβοσκὸς καὶ ὁ ὁποῖος ἐπὶ πλέον ἐχάρασσα καὶ περιποιούμουνα τὰς συκαμίνους.	14 Ὁ Ἀμὼς ἀπεκρίθη εἰς τὸν Ἀμασίαν καὶ εἶπεν: <Ἐγὼ δὲν ἤμουν προφήτης οὔτε προέρχομαι ἀπὸ σχολὴν προφητῶν, οὐδὲ ἀνήκω εἰς ὅμιλον προφητῶν. Ἐγὼ ἤμουν βοσκὸς καὶ ἐχάρασσα (ἢ ἐπεριποιόμουν> συκομουριές.
15 καὶ ἀνέλαβέ με Κύριος ἐκ τῶν προβάτων, καὶ εἶπε Κύριος πρός με· βάδιζε προφήτευσον ἐπὶ τὸν λαόν μου Ἰσραήλ.	15 Ὁ Κύριος ὅμως μὲ ἐπῆρε ἀπὸ τὰ πρόβατα καὶ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μοῦ εἶπε· Πήγαινε καὶ προφήτευσον εἰς τὸν ἰσραηλιτικόν μου λαόν.	15 Ἀλλ’ ὁ Κύριος μὲ παρέλαβεν ἀπὸ τὸ κοπάδι τῶν προβάτων ποὺ ἔβοσκα, καὶ ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ: <Πήγαινε καὶ προφήτευσε μὲ παρρησίαν καὶ γενναῖον φρόνημα εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν μου>.
16 Καὶ νῦν ἄκουε λόγον Κυρίου. Σὺ λέγεις· μὴ προφήτευε ἐπὶ τὸν Ἰσραὴλ καὶ οὐ μὴ ὀχλαγωγήσῃς ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰακώβ·	16 Καὶ τώρα σύ, Ἀμασία, ἄκουσε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου. Σὺ μοῦ λέγεις, παῦσε νὰ προφητεύῃς εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν καὶ νὰ δημιουργῇς ὀχλαγωγίας εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ.	16 Τώρα λοιπόν, Ἀμασία, ἄκουσε τί λέγει ὁ Κύριος. Σύ μοῦ λέγεις: <Σιώπα καὶ μὴ προφητεύῃς εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν· παῦσε νὰ δημιουργῇς ὀχλαγωγίες καὶ νὰ ξεσηκώνῃς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ <τοὺς Ἰσραηλῖτες>.
17 διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος· ἡ γυνή σου ἐν τῇ πόλει πορνεύσει, καὶ οἱ υἱοί σου καὶ αἱ θυγατέρες σου ἐν ρομφαίᾳ πεσοῦνται, καὶ ἡ γῆ σου ἐν σχοινίῳ καταμετρηθήσεται, καὶ σὺ ἐν γῇ ἀκαθάρτῳ τελευτήσεις, ὁ δὲ Ἰσραὴλ αἰχμάλωτος ἀχθήσεται ἀπὸ τῆς γῆς αὐτοῦ.	17 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· Ἡ σύζυγός σου θὰ ἐκδοθῇ ἐντὸς τῆς πόλεως δημοσίᾳ εἰς πορνείαν, οἱ υἱοί σου καὶ αἱ θυγατέρες σου θὰ πέσουν διὰ ρομφαίας ἐχθρικῆς, ἡ χώρα σου θὰ καταμετρηθῇ καὶ θὰ περιέλθῃ ὑπὸ τὴν κυριαρχίαν ἄλλων. Σὺ δὲ θὰ ἀποθάνῃς εἰς χώραν μολυσμένην, εἰδωλολατρικήν, ὅλοι δὲ οἱ Ἰσραηλῖται θὰ ὁδηγηθοῦν αἰχμάλωτοι μακρὰν ἀπὸ τὴν πατρίδα των>.	17 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: <Ἡ γυναῖκα σου θὰ ὑβρισθῇ ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς καὶ θὰ πορνεύσῃ δημοσίως μέσα εἰς τὴν πόλιν· οἱ υἱοί σου καὶ οἱ θυγατέρες σου θὰ σφαγοῦν ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς μὲ πλατὺ καὶ μεγάλο ἀμφίστομον σπαθί· ἡ χώρα σου θὰ πέσῃ εἰς τὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν καὶ θὰ διανεμηθῇ <ἢ θὰ πληρώνῃ φόρους> εἰς αὐτούς, καὶ σὺ θὰ ἀποθάνῃς εἰς χώραν ξένην, μολυσμένην ἀπὸ τὴν εἰδωλολατρίαν ὁ δὲ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς θὰ ὑποδουλωθῇ καὶ θὰ ὁδηγηθῇ αἰχμάλωτος μακριὰ ἀπὸ τὴν χώραν του>.