Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν ἐν
τῇ ἐρήμῳ Σινὰ ἐν τῷ
ἔτει τῷ δευτέρῳ, ἐξελθόντων
αὐτῶν ἐκ γῆς Αἰγύπτου
ἐν τῷ μηνὶ τῷ πρώτῳ, λέγων·
|
ατὰ
τὸν πρῶτον μῆνα τοῦ δευτέρου
ἔτους ἀπὸ τῆς ἐξόδου τῶν
Ἰσραηλιτῶν ἐκ τῆς Αἰγύπτου
ὡμίλησεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν
Μωϋσῆν εἰς τὴν ἔρημον Σινὰ λέγων·
|
Θεὸς
ἐμίλησε εἰς τὸν Μωϋσῆν εἰς
τὴν ἔρημον τοῦ Σινᾶ κατὰ τὸν
πρῶτον μῆνα τοῦ δευτέρου ἔτους, ἀπὸ
τότε ποὺ οἱ Ἰσραηλῖται ἀνεχώρησαν
ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, καὶ τοῦ
εἶπε: |
2
εἶπον καὶ ποιείτωσαν οἱ υἱοὶ
Ἰσραὴλ τὸ πάσχα καθ' ὥραν αὐτοῦ.
|
2
<εἰπὲ νὰ τελέσουν οἱ Ἰσραηλῖται
τὸ Πάσχα εἰς τὸν καθωρισμένον
χρόνον, δηλαδὴ |
2
<Νὰ εἰπῇς εἰς τοὺς Ἰσραηλῖτες
νὰ κάμουν τὸ Πάσχα τὴν ὡρισμένην ἐποχήν·
|
3
Τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ
τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου πρὸς ἑσπέραν
ποιήσεις αὐτὸ κατὰ καιρούς,
κατὰ τὸν νόμον αὐτοῦ καὶ
κατὰ τὴν σύγκρισιν αὐτοῦ ποιήσεις
αὐτό. |
3
τὴν ἑσπέραν τῆς δεκάτης τετάρτης
τοῦ πρώτου μηνὸς θὰ τελέσῃς
τὸ Πάσχα εἰς τὸν καθωριαμένον
χρόνον σύμφωνα μὲ τὸν νόμον
καὶ τὴν ἑρμηνείαν του νόμου,
ποὺ ἐγὼ σᾶς ἔχω δώσει>.
|
3
δηλαδὴ τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ
μηνὸς αὐτοῦ, τοῦ πρώτου, κατὰ
τὸ ἑσπέρας, θὰ κάμῃς τὸ Πάσχα
εἰς τὸν ὡρισμένον καιρόν. Θὰ τὸ
κάμῃς δὲ σύμφωνα μὲ τὸν τελετουργικὸν
νόμον (τοῦ Πάσχα) καὶ σύμφωνα μὲ τὴν
ἑρμηνείαν τοῦ νόμου αὐτοῦ, ποὺ
σᾶς ἔδωσα>. |
4
Καὶ ἐλάλησε Μωυσῆς τοῖς υἱοῖς
Ἰσραὴλ ποιῆσαι τὸ πάσχα.
|
4
Ἔδωσεν ὁ Μωϋσῆς τὴν ἐντολὴν
τοῦ Θεοῦ εἰς τους Ἰσραηλίτας
νὰ τελέσουν τὸ Πάσχα.
|
4
Καὶ ὁ Μωυσῆς ἐμίλησε εἰς
τοὺς Ἰσραηλῖτες καὶ τοὺς εἶπε
νὰ κάμουν τὸ Πάσχα. |
5
Ἐναρχομένου τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ
ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς ἐν τῇ
ἐρήμῳ τοῦ Σινά, καθὰ συνέταξε
Κύριος τῷ Μωυσῇ, οὕτως ἐποίησαν
οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ.
|
5
Κατὰ τὴν ἀρχὴν τῆς δεκάτης
τετάρτης ἡμέρας τοῦ πρώτου μηνὸς
ἔκαμαν οἱ Ἰσραηλῖται τὸ Πάσχα
εἰς τὴν ἔρημον τοῦ Σινά, ὅπως
διέταξεν ὁ Κύριος τὸν Μωϋσῆν.
|
5
Καὶ εἰς τὴν ἀρχὴν τῆς
δεκάτης τετάρτης ἡμέρας τοῦ πρώτου μηνὸς
εἰς τὴν ἔρημον τοῦ Σινᾶ, σύμφωνα
πρὸς ὅσα διέταξεν ὁ Κύριος τὸν Μωϋσῆν,
ἔτσι ἀκριβῶς ἔκαμαν οἱ Ἰσραηλῖται.
|
6
Καὶ παρεγένοντο οἱ ἄνδρες, οἳ
ἦσαν ἀκάθαρτοι ἐπὶ ψυχῇ
ἀνθρώπου, καὶ οὐκ ἠδύναντο
ποιῆσαι τὸ πάσχα ἐν τῇ ἡμέρᾳ
ἐκείνῃ. Καὶ προσῆλθον ἐναντίον
Μωυσῆ καὶ Ἀαρὼν ἐν ἐκείνῃ
τῇ ἡμέρᾳ,
|
6
Παρουσιάσθησαν ὅμως ἐκεῖ μερικοὶ
ἄνδρες νομικῶς ἀκάθαρτοι, διότι
εἶχαν πλησιάσει ἄνθρωπον νεκρόν, καὶ
οἱ ὁποῖοι, καθ' ὃ μολυσμένοι,
δὲν εἶχον τὸ δικαίωμα νὰ τελέσουν
τὸ Πάσχα κατὰ τὴν ἡμέραν
ἐκείνην. Προσῆλθον λοιπὸν πρὸς
τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρὼν
κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην
|
6
Ὑπῆρχαν ὅμως ὡρισμένοι ἄνδρες,
οἱ ὁποῖοι ἦσαν νομικῶς ἀκάθαρτοι,
διότι εἶχαν πλησιάσει νεκρὸν σῶμα ἀνθρώπου
καὶ δι’ αὐτὸ δὲν ἠμποροῦσαν
νὰ κάμουν τὸ Πάσχα μὲ τοὺς ἄλλους
Ἰσραηλῖτες τὴν ὡρισμένην ἐκείνην
ἡμέραν. Αὐτοὶ παρουσιάσθησαν εἰς
τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρὼν
τὴν ἡμέραν ἐκείνην·
|
7
καὶ εἶπαν οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι
πρὸς αὐτόν· ἡμεῖς ἀκάθαρτοι
ἐπὶ ψυχῆ ἀνθρώπου, μὴ
οὖν ὑστερήσωμεν προσενέγκαι τὸ
δῶρον Κυρίῳ κατὰ καιρὸν αὐτοῦ
ἐν μέσω υἱῶν Ἰσραήλ;
|
7
οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι καὶ εἶπον
πρὸς τὸν Μωϋσῆν· <ἡμεῖς
εἴμεθα ἀκάθαρτοι, διότι ἐπλησιάσαμεν
εἰς νεκρὸν ἄνθρωπον. Μήπως λοιπὸν
θὰ ἀποκλεισθῶμεν ἀπὸ τοῦ
νὰ προσφέρωμεν πρὸς τὸν Κύριον
κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν
τοῦ Πάσχα τὰς θυσίας μας, ἡμεῖς
μόνοι ἐκ μέσου ὀλῶν τῶν
Ἰσραηλιτῶν;> |
7
καὶ οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι εἶπαν
πρὸς τὸν Μωϋσῆν: <Ἐμεῖς εἴμεθα
νομικῶς ἀκάθαρτοι, διότι ἐπλησιάσαμεν νεκρὸν
σῶμα ἀνθρώπου. Θὰ ἀποκλεισθῶμεν
λοιπὸν ἀπὸ τοῦ νὰ προσφέρωμεν
τὴν θυσίαν μας πρὸς τὸν Κύριον κατὰ
τὴν ὡρισμένην αὐτὴν ἡμέραν τοῦ
Πάσχα, ἐμεῖς μόνον ἀπὸ ὅλους
τοὺς ἄλλους Ἰσραηλῖτες;>
|
8
Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς Μωυσῆς·
στῆτε αὐτοῦ, καὶ ἀκούσομαι
τί ἐντελεῖται Κύριος περὶ ὑμῶν.
|
8
Ὁ Μωϋσῆς ἀπήντησε πρὸς αὐτούς·
<σταθῆτε αὐτοῦ καὶ ἐγὼ
θὰ ἀκούσω, τί θὰ διατάξῃ
ὁ Κύριος σχετικῶς μὲ σᾶς>.
|
8
Ὁ Μωϋσῆς τοὺς ἀπάντησε: <Περιμένετε
ἐκεῖ καὶ Θὰ ἀκούσω τὶ
θὰ διατάξῃ ὁ Κύριος σχετικὰ μὲ
τὴν περίπτῶσίν σας>.
|
9
Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν
λέγων· |
9
Ὁ Κύριος ὡμίλησε πρὸς τὸν
Μωϋσῆν λέγων· |
9
Καὶ ὁ Κύριος ἐμίλησε πρὸς τὸν
Μωϋσῆν καὶ τοῦ εἶπε:
|
10
λάλησον τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ
λέγων· ἄνθρωπος ἄνθρωπος, ὃς
ἐὰν γένηται ἀκάθαρτος ἐπὶ
ψυχῇ ἀνθρώπου, ἢ ἐν ὁδῷ
μακρὰν ὑμῖν, ἢ ἐν ταῖς
γενεαῖς ὑμῶν, καὶ ποιήσει τὸ
πάσχα Κυρίῳ·
|
10
<ὁμίλησε καὶ εἰπὲ πρὸς
τους Ἰσραηλίτας· Ἐὰν κανεὶς
ἀπὸ σᾶς ἢ ἀπὸ τοὺς
ἀπογόνους σας ἤθελε γίνει ἀκάθαρτος
ἐξ αἰτίας προσεγγίσεώς του εἰς
νεκρὸν ἢ ἤθελεν εὑρεθῆ μακρὰν
κατὰ τὸν χρόνον τῆς ἑορτῆς
τοῦ Πάσχα, θὰ κάμῃ καὶ
αὐτὸς Πάσχα. |
10
<Μίλησε πρὸς τοὺς Ἰσραηλῖτες καὶ
εἰπέ τους· ἐὰν κανεὶς ἀπὸ
σᾶς ἢ ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους
σας γίνῃ νομικῶς ἀκάθαρτος, ἐπειδὴ
ἐπλησίασε νεκρὸν σῶμα ἀνθρώπου, ἢ
ἐὰν ἀπουσιάζῃ εἰς ταξίδι μακριὰ
ἀπὸ κοντά σας καὶ ἑπομένως δεν
ἠμπορέσῃ νὰ κάμῃ τὸ Πάσχα
κατὰ τὸν ὡρισμένον χρόνον, θὰ ἑορτάσῃ
καὶ αὐτὸς τὸ Πάσχα, ἀλλὰ
ἀργότερα· |
11
ἐν τῷ μηνὶ τῷ δευτέρῳ,
ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ,
τὸ πρὸς ἑσπέραν ποιήσουσιν αὐτό,
ἐπ' ἀζύμων καὶ πικρίδων φάγονται
αὐτό. |
11
Κατὰ τὴν ἑσπέραν τῆς δεκάτης
τετάρτης ἡμέρας τοῦ δευτέρου
μηνὸς θὰ ἑορτάσουν καὶ αὐτοὶ
τὸ Πάσχα, θὰ φάγουν τὸν πασχάλιον
ἀμνὸν μὲ ἀζύμους ἄρτους
καὶ πικρὰ χόρτα. |
11
οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ θὰ κάμουν
τὸ Πάσχα τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ
δευτέρου μηνός, κατὰ τὸ ἑσπέρας· τότε θὰ
ἐορτάσουν καὶ αὐτοὶ τὸ
Πάσχα καὶ θὰ φάγουν τὸν ἀμνὸν
τοῦ Πάσχα μὲ ἄζυμον ψωμὶ καὶ
πικρὰ χόρτα (πικραλίδες). |
12
Οὐ καταλείψουσιν ἀπ' αὐτοῦ εἰς
τὸ πρωΐ, καὶ ὀστοῦν οὐ συντρίψουσιν
ἀπ' αὐτοῦ· κατὰ τὸν νόμον
τοῦ πάσχα ποιήσουσιν αὐτό.
|
12
Ἀπὸ τὸν πασχαλινὸν ἀμνὸν
δὲν θὰ μείνῃ τίποτε διὰ
τὴν ἑπομένην ἡμέραν καὶ
κανένα ὀστοῦν αὐτοῦ δὲν
θὰ συντρίψουν. Οἱ Ἰσραηλῖται
ὀφείλουν νὰ ἑορτάζουν τὸ
Πάσχα σύμφωνα μὲ τὸν νόμον,
ποὺ καθορίζει τὰ τοῦ ἐορτασμοῦ.
|
12
Θὰ προσέξουν δὲ νὰ μὴ ἀφήσουν
τίποτε ἀπὸ τὸν ἀμνὸν τοῦ
Πάσχα διὰ τὴν ἄλλην ἡμέραν καὶ
καθὼς τρώγουν νὰ μὴ σπάσουν κανένα κόκκαλο
τοῦ ἀμνοῦ. Οἱ Ἰσραηλῖται
αὐτοὶ θὰ κάμουν τὸ Πάσχα σύμφωνα μὲ
τὸν νόμον καὶ ὅλες τὶς διατάξεις (τοῦ
νόμου) διὰ τὸ Πάσχα. |
13
Καὶ ἄνθρωπος, ὃς ἐὰν καθαρὸς
ᾖ καὶ ἐν ὁδῷ μακρὰν οὐκ
ἔστι καὶ ὑστερήσῃ ποιῆσαι
τὸ πάσχα, ἐξολοθρευθήσεται ἡ
ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ
αὐτῆς, ὅτι τὸ δῶρον Κυρίῳ
οὐ προσήνεγκε κατὰ τὸν καιρὸν
αὐτοῦ, ἁμαρτίαν αὐτοῦ
λήψεται ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος.
|
13
Ὁ Ἰσραηλίτης ἐκεῖνος, ὁ
ὁποῖος εἶναι καθαρὸς καὶ δὲν
εὑρίσκεται μακρὰν εἰς ταξίδιον,
ἀμελήσῃ δὲ νὰ ἑορτάσῃ
τὰ Πάσχα καὶ δὲν προσφέρῃ
τὴν καθωρισμένην θυσίαν, θὰ ἐξολοθρευθῇ
αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος ἐκ μέσου
τοῦ λαοῦ του· διότι δὲν προσέφερε
τὴν θυσίαν του πρὸς τὸν Κύριον
κατὰ τὸν ὡρισμένον χρόνον καὶ
θὰ λάβῃ τὴν πρέπουσαν τιμωρίαν
διὰ τὴν ἀμέλειάν του αὐτήν.
|
13
Ἐὰν ὅμως ὁ Ἰσραηλίτης, ποὺ
εἶναι καθαρὸς καὶ δεν ἀπουσιάζῃ
εἰς ταξίδι μακριὰ ἀπὸ σᾶς, παραλείψῃ
καὶ ἀμελήσῃ νὰ ἑορτάσῃ
τὸ Πάσχα, ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς πρέπει
νὰ τιμωρηθῇ, νὰ ἀποκοπῇ καὶ
νὰ καταστραφῇ ἀπὸ τὸν λαόν
του. Ἐπειδὴ παρέλειψε νὰ προσφέρῃ
τὴν θυσίαν του εἰς τὸν Κύριον κατὰ
τὸν ὡρισμένον χρόνον, ὁ Ἰσραηλίτης
ἐκεῖνος θὰ ὑποστῇ τὶς
συνέπειες τῆς ἁμαρτίας του, δηλαδὴ θὰ
τιμωρηθῇ. |
14
Ἐὰν δὲ προσέλθῃ πρὸς ὑμᾶς
προσήλυτος ἐν τῇ γῇ ὑμῶν
καὶ ποιήσῃ τὸ πάσχα Κυρίῳ,
κατὰ τὸν νόμον τοῦ πάσχα καὶ
κατὰ τὴν σύνταξιν αὐτοῦ ποιήσει
αὐτό· νόμος εἷς ἔσται ὑμῖν
καὶ τῷ προσηλύτῳ καὶ τῷ
αὐτόχθονι τῆς γῆς.
|
14
Ἐὰν ἕνας ξένος προσέλθῃ
εἰς τὴν χώραν σας καὶ ἐκφράσῃ
τὴν ἐπιθυμίαν νὰ ἑορτάσῃ
τὸ Πάσχα τοῦ Κυρίου, θὰ τὸ
ἑορτάσῃ σύμφωνα μὲ τὸν
νόμον καὶ τὴν ἑρμηνείαν τοῦ
νόμου, ποὺ ὁρίζουν, τὸν χρόνον
καὶ τὸν τρόπον τοῦ ἐορτασμοῦ.
Ἕνας νόμος θὰ ἰσχύῃ δι'
ὅλους ὡς πρὸς τὴν ἑορτὴν
τοῦ Πάσχα, καὶ διὰ τὸν ξένον,
ποὺ ἦλθεν ἀπὸ ἄλλην χώραν,
καὶ διὰ τὸν ἐντόπιον.
|
14
Ἐὰν δὲ κάποιος ξένος ἔλθῃ εἰς
τὴν χώραν σας καὶ θελήσῃ νὰ ἑορτάσῃ
τὸ Πάσχα τοῦ Κυρίου, θὰ τὸ ἑορτάσῃ
σύμφωνα μὲ τὶς διατάξεις τοῦ νόμου τοῦ
Πάσχα, ὁ ὁποῖος ὁρίζει τὸν μῆνα,
τὴν ἡμέραν καὶ τὸν τρόπον μὲ
τὸν ὁποῖον πρέπει νὰ ἐορταζεται
τὸ Πάσχα. Ἑπομένως διὰ τὴν ἑορτὴν
τοῦ Πάσχα ἕνας καὶ ὁ ἴδιος νόμος
θὰ ἰσχύῃ δι ὅλους σας· καὶ διὰ
τὸν ξένον, ποὺ θὰ ἔλθῃ εἰς
τὴν χώραν σας ἀπὸ ἀλλοῦ, καὶ
διὰ τὸν ἐντόπιον Ἰσραηλίτην>.
|
15
Καὶ τῇ ἡμέρᾳ, ᾗ ἐστάθη
ἡ σκηνὴ, ἐκάλυψεν ἡ νεφέλη
τὴν σκηνήν, τὸν οἶκον τοῦ μαρτυρίου·
καὶ τὸ ἑσπέρας ἦν ἐπὶ
τῆς σκηνῆς ὡς εἶδος πυρὸς ἕως
πρωΐ. |
15
Τὴν ἡμέραν κατὰ τὴν ὁποίαν
ἐστήθη ἡ Σκηνή, ἐσκέπασεν
ἡ νεφέλη τὴν Σκηνήν, τὸν οἶκον
αὐτὸν τοῦ Μαρτυρίου. Ἡ νεφέλη
ἀπὸ τὴν ἑσπέραν καθ' ὅλην
τὴν νύκτα καὶ ἕως τὸ πρωῒ
ἦτο ἐπάνω εἰς τὴν Σκηνὴν
ὠσὰν εἶδος πυρός.
|
15
Καὶ τὴν ἡμέραν, κατὰ τὴν ὁποίαν
ἐστήθη καὶ ὑψώθη ἡ Σκηνὴ
τοῦ Μαρτυρίου, τὸ ὑπερφυσικὸν σύννεφον,
ποὺ ἐφανέρωνε τὴν παρουσίαν τοῦ
Θεοῦ μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν,
ἐσκέπασε τὴν Σκηνήν, τὸν ἅγιον
αὐτὸν οἶκον τοῦ Μαρτυρίου. Τὸ
ὑπερφυσικὸν τοῦτο σύννεφον ἦταν
ἀπὸ τὸ βράδυ μέχρι τὸ πρωῒ μὲ
τὴν μορφὴν φωτιᾶς. |
16
Οὕτως ἐγίνετο διαπαντός· ἡ
νεφέλη ἐκάλυπτε αὐτὴν ἡμέρας
καὶ εἶδος πυρὸς τὴν νύκτα.
|
16
Ἔτσι ἐγίνετο πάντοτε· νεφέλη
ἐκάλυπτε τὴν Σκηνὴν κατὰ τὸ
διάστημα τῆς ἡμέρας καὶ εἶδος
τι πυρὸς κατὰ τὰ διάστημα τῆς
νύκτας. |
16
Ἔτσι ἐγίνετο πάντα· τὸ ὑπερφυσικὸν
σύννεφον ἐσκέπαζε τὴν Σκηνὴν
τοῦ Μαρτυρίου τὴν ἡμέραν καὶ ὡσὰν
ἕνα εἶδος φωτιᾶς κατὰ τὴν νύκτα.
|
17
Καὶ ἡνίκα ἀνέβη ἡ νεφέλη
ἀπὸ τῆς σκηνῆς, καὶ μετὰ
ταῦτα ἀπῆραν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ·
καὶ ἐν τῷ τόπῳ, οὗ ἂν
ἔστη ἡ νεφέλη, ἐκεῖ παρενέβαλον
οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ.
|
17
Ὅταν δὲ ἀνυψώνετο καὶ ἀπεσύρετο
ἡ νεφέλη ἀπὸ τὴν Σκηνήν,
οἱ Ἰσραηλῖται ἀνεχώρουν καὶ
ἐστρατοπέδευαν εἰς τὸν τόπον,
εἰς τὸν ὁποῖον θὰ ἐσταματοῦσεν
ἡ νεφέλη. |
17
Καὶ ὀποτεδήποτε τὸ ὑπερφυσικὸν
σύννεφον ἐσηκώνετο καὶ ἀπεσύρετο
ἀπὸ τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου,
οἱ Ἰσραηλῖται ἀναχωροῦσαν· καὶ
εἰς τὸν τόπον, εἰς τὸν ὁποῖον
ἐστέκετο τὸ σύννεφον, ἐκεῖ
ἐσταματοῦσαν τὴν πορείαν των καὶ ἔστηναν
τὶς σκηνές των οἱ Ἰσραηλῖται.
|
18
Διὰ προστάγματος Κυρίου παρεμβαλοῦσιν
οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ διὰ
προστάγματος Κυρίου ἀπαροῦσι·
πάσας τὰς ἡμέρας, ἐν αἷς
σκιάζει ἡ νεφέλη ἐπὶ τῆς
σκηνῆς, παρεμβαλοῦσιν οἱ υἱοὶ
Ἰσραήλ· |
18
Διὰ τῆς προσταγῆς αὐτῆς τοῦ
Κυρίου, τῆς στάσεως δηλαδὴ καὶ
τῆς ἀναχωρήσεως τῆς νεφέλης,
ἔπρεπε οἱ Ἰσραηλῖται νὰ στρατοπεδεύουν
καὶ νὰ ἀναχωροῦν. Ὅλας τὰς
ἡμέρας κατὰ τὰς ὁποίας
ἡ νεφέλη θὰ εὑρίσκεται ἐπάνω
ἀπὸ τὴν Σκηνὴν ρίπτουσα τὴν
σκιάν της εἰς αὐτήν, θὰ στρατοπεδεύουν
ἐκεῖ οἱ Ἰσραηλῖται.
|
18
Σύμφωνα μὲ τὴν προσταγήν, ποὺ θὰ ἔπαιρναν
ἀπὸ τὸν Κύριον, θὰ ἐστρατοπέδευαν
οἱ Ἰσραηλῖται, καὶ μὲ τὴν
προσταγήν, ποὺ θὰ ἔπαιρναν ἀπὸ
τὸν Κύριον, θὰ ἔλυαν τις σκηνές των
καὶ θὰ ἐξεκινοῦσαν, διὰ νὰ
προχωρήσουν εἰς ἄλλο μέρος. Ὅλες τὶς
ἡμέρες, κατὰ τὶς ὁποῖες
τὸ ὑπερφυσικὸν σύννεφον ἔμενε
ἀκίνητον καὶ ἐσκέπαζε τὴν Σκηνὴν
τοῦ Μαρτυρίου, οἱ Ἰσραηλῖται ἐστάθμευαν
εἰς τὸ στρατόπεδόν των καὶ δὲν
ἀναχωροῦσαν. |
19
καὶ ὅταν ἐφέλκηται ἡ νεφέλη
ἐπὶ τῆς σκηνῆς ἡμέρας
πλείους, καὶ φυλάξονται οἱ υἱοὶ
Ἰσραὴλ τὴν φυλακὴν τοῦ Θεοῦ
καὶ οὐ μὴ ἐξάρωσι.
|
19
Ὅταν δηλαδὴ ἡ νεφέλη παραμένῃ
πολλὰς ἡμέρας ἐπάνω ἀπὸ
τὴν Σκηνήν, οἱ Ἰσραηλῖται δὲν
θὰ ἀναχωρήσουν, ἀλλὰ θὰ
τηρήσουν τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ
καὶ θὰ παραμείνουν ἐκεῖ στρατοπεδευμένοι.
|
19
Καὶ ὅταν τὸ ὑπερφυσικὸν σύννεφον
στέκεται καὶ καθυστερῇ ἀκίνητον ἐπάνω
ἀπὸ τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου
ἐπὶ πολλὲς ἡμέρες, οἱ
Ἰσραηλῖται θὰ τηροῦν τὴν παραγγελίαν
καὶ ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ καὶ
δὲν θὰ ἀναχωροῦν.
|
20
Καὶ ἔσται ὅταν σκεπάζῃ ἡ
νεφέλη ἡμέρας ἀριθμῷ ἐπὶ
τῆς σκηνῆς, διὰ φωνῆς Κυρίου
παρεμβαλοῦσι, καὶ διὰ προστάγματος
Κυρίου ἀπαροῦσι·
|
20
Τὸ αὐτὸ θὰ γίνεται καὶ
ὅταν ἐπὶ ὀλίγας ἡμέρας
σκεπάζῃ ἡ νεφέλη τὴν Σκηνήν.
Οἱ Ἰσραηλῖται πάντοτε θὰ στρατοπεδεύουν
κατόπιν ἐντολῆς τοῦ Κυρίου,
ποὺ δίδεται μὲ τὸ σημεῖον τῆς
νεφέλης, καὶ κατόπιν ἐντολῆς
Κυρίου πάλιν θὰ ἀναχωροῦν.
|
20
Τὸ ἴδιον θὰ γίνεται, ὅταν τὸ
ὑπερφυσικὸν σύννεφον θὰ στέκεται καὶ
θὰ σκεπάζῃ τὴν Σκηνὴν ὀλίγες
ἡμέρες· σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν
τοῦ Κυρίου οἱ Ἰσραηλῖται θὰ
σταθμεύουν καὶ θὰ στρατοπεδεύουν καὶ μὲ
τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου θὰ λύουν
τὶς σκηνές των καὶ θὰ ἀναχωροῦν
δι’ ἄλλον τόπον· |
21
καὶ ἔσται ὅταν γένηται ἡ νεφέλη
ἀφ' ἑσπέρας ἕως πρωῒ καὶ
ἀναβῇ ἡ νεφέλη τὸ πρωΐ, καὶ
ἀπαροῦσιν ἡμέρας ἢ νυκτός·
|
21
Ὅταν ἡ νεφέλη σκεπάζῃ τὴν
Σκηνὴν ἀπὸ τὸ βράδυ ἕως
τὸ πρωΐ, τὸ δὲ πρωῒ ἀποσυρθῇ,
οἱ Ἰσραηλῖται θὰ ἀναχωρήσουν
κατὰ τὴν ἡμέραν ἢ κατὰ
τὴν νύκτα, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολήν,
ποὺ θὰ σημάνῃ δι' αὐτοὺς
ἡ νεφέλη. |
21
καὶ ὅταν τὸ ὑπερφυσικὸν σύννεφον
σκεπάζῃ τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου ἀπὸ
τὸ βράδυ μέχρι τὸ πρωῒ καὶ κατόπιν
ἀποσυρθῇ τὸ πρωΐ, τότε οἱ Ἰσραηλῖται
θὰ λύσουν τὶς σκηνές των καὶ θὰ
ἀναχωρήσουν δι' ἄλλον τόπον, ὅταν ἀνατείλῃ
ἡ ἡμέρα ἢ πολὺ πρωΐ·
|
22
μηνὸς ἡμέρας πλεοναζούσης τῆς
νεφέλης σκιαζούσης ἐπ' αὐτῆς
παρεμβαλοῦσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ,
καὶ οὐ μὴ ἀπάρωσιν.
|
22
Ὅταν ἡ νεφέλη σκεπάζῃ καὶ
σκιάζῃ τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου
περισσότερον καὶ ἀπὸ ἕνα μῆνα,
οἱ Ἰσραηλῖται δὲν θὰ βιασθοῦν
δι' ἀναχώρησιν. Θὰ σταθμεύσουν καθ'
ὅλον αὐτὸ τὸ διάστημα ἐκεῖ
καὶ δὲν θὰ ἀναχωρήσουν.
|
22
ἢ ὅταν τὸ ὑπερφυσικὸν σύννεφον
σκεπάζῃ τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου περισσότερον
ἀπὸ ἕνα μῆνα, οἱ Ἰσραηλῖται
δὲν θὰ βιάζωνται, ἀλλὰ θὰ μένουν
ἥσυχοι εἰς τὸ στρατόπεδόν των καὶ
δὲν θὰ ἀναχωροῦν δι'
ἄλλον τόπον· |
23
Ὅτι διὰ προστάγματος Κυρίου ἀπαροῦσι,
τὴν φυλακὴν Κυρίου ἐφυλάξαντο
διὰ προστάγματος Κυρίου ἐν χειρὶ
Μωυσῆ. |
23
Κατόπιν ἐντολῆς Κυρίου θὰ ἀναχωροῦν>.
Αὐτὴν τὴν ἐντολὴν τοῦ
Κυρίου, τὴν ὁποίαν ἔδωκεν ὁ
Θεὸς διὰ τοῦ Μωυσέως, τὴν ἐτήρησαν
οἱ Ἰσραηλῖται. |
23
διότι μόνον ὅταν λάβουν ἐντολὴν ἀπὸ
τὸν Κύριον θὰ λύουν τὶς σκηνές των
καὶ θὰ ἀναχωροῦν δι'
ἄλλον τόπον. Οἱ Ἰσραηλῖται
ἐτήρησαν τὴν ἐντολὴν αὐτὴν
τοῦ Κυρίου σύμφωνα μὲ τὴν προσταγήν, ποὺ
τοὺς ἔδωσεν ὁ Κύριος διὰ τοῦ
Μωϋσῆ. |