Οι Αριθμοί : Κεφάλαιον ΙΔ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἀναλαβοῦσα πᾶσα ἡ συναγωγὴ ἐνέδωκε φωνήν, καὶ ἔκλαιεν ὁ λαὸς ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην.
2 Καὶ διεγόγγυζον ἐπὶ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν πάντες οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, καὶ εἶπαν πρὸς αὐτοὺς πᾶσα ἡ συναγωγή· ὄφελον ἀπεθάνομεν ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, ἢ ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτη ἀπεθάνομεν.
3 Καὶ ἱνατὶ Κύριος εἰσάγει ἡμᾶς εἰς τὴν γῆν ταύτην πεσεῖν ἐν πολέμῳ; Αἱ γυναῖκες ἡμῶν καὶ τὰ παιδία ἔσονται εἰς διαρπαγήν· νῦν οὖν βέλτιον ἡμῖν ἐστιν ἀποστραφῆναι εἰς Αἴγυπτον.
4 Καὶ εἶπαν ἕτερος τῷ ἑτέρῳ· δῶμεν ἀρχηγὸν καὶ ἀποστρέψωμεν εἰς Αἴγυπτον.
5 Καὶ ἔπεσε Μωυσῆς καὶ Ἀαρὼν ἐπὶ πρόσωπον ἐναντίον πάσης συναγωγῆς υἱῶν ᾿Ισραήλ.
6 Ἰησοῦς δὲ ὁ τοῦ Ναυὴ καὶ Χάλεβ ὁ τοῦ Ἰεφοννή, τῶν κατασκεψαμένων τὴν γῆν, διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν
7 καὶ εἶπαν πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ἰσραήλ λέγοντες· ἡ γῆ, ἣν κατεσκεψάμεθα αὐτήν, ἀγαθὴ ἐστι σφόδρα σφόδρα·
8 εἰ αἱρετίζει ἡμᾶς Κύριος, εἰσάξει ἡμᾶς εἰς τὴν γῆν ταύτην καὶ δώσει αὐτὴν ἡμῖν, γῆ ἥτις ἐστὶ ρέουσα γάλα καὶ μέλι.
9 Ἀλλὰ ἀπὸ τοῦ Κυρίου μὴ ἀποστάται γίνεσβε· ὑμεῖς δὲ μὴ φοβηθῆτε τὸν λαὸν τῆς γῆς, ὅτι κατάβρωμα ἡμῖν ἐστιν· ἀφέστηκε γὰρ ὁ καιρὸς ἀπ' αὐτῶν, ὁ δὲ Κύριος ἐν ἡμῖν· μὴ φοβηθῆτε αὐτούς.
10 Καὶ εἶπε πᾶσα ἡ συναγωγὴ καταλιθοβολῆσαι αὐτοὺς ἐν λίθοις. Καὶ ἡ δόξα Κυρίου ὤφθη ἐν τῇ νεφέλῃ ἐπὶ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου πᾶσι τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ.
11 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· ἕως τίνος παροξύνει με ὁ λαὸς οὗτος καὶ ἕως τίνος οὐ πιστεύουσί μοι ἐπὶ πᾶσι τοῖς σημείοις, οἷς ἐποίησα ἐν αὐτοῖς;
12 Πατάξω αὐτοὺς θανάτῳ καὶ ἀπολῶ αὐτοὺς καὶ ποιήσω σε καὶ τὸν οἶκον τοῦ πατρός σου εἰς ἔθνος μέγα καὶ πολὺ μᾶλλον ἢ τοῦτο.
13 Καὶ εἶπε Μωυσῆς πρὸς Κύριον· καὶ ἀκούσεται Αἴγυπτος, ὅτι ἀνήγαγες τῇ ὀσχύϊ σου τὸν λαὸν τοῦτον ἐξ αὐτῶν,
14 ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς ταύτης ἀκηκόασιν, ὅτι σὺ εἰ Κύριος ἐν τῷ λαῷ τούτῳ, ὅστις ὀφθαλμοῖς κατ' ὀφθαλμοὺς ὀπτάζῃ, Κύριε, καὶ ἡ νεφέλη σου ἐφέστηκεν ἐπ' αὐτῶν, καὶ ἐν στύλῳ νεφέλης σὺ πορεύῃ πρότερος αὐτῶν τὴν ἡμέραν καὶ ἐν στύλω πυρὸς τὴν νύκτα.
15 Καὶ ἐκτρίψεις τὸν λαὸν τοῦτον ὡσεὶ ἄνθρωπον ἕνα, καὶ ἐροῦσι τὰ ἔθνη, ὅσοι ἀκηκόασι τὸ ὄνομά σου, λέγοντες·
16 παρὰ τὸ μὴ δύνασθαι Κύριον εἰσαγαγεῖν τὸν λαὸν τοῦτον εἰς τὴν γῆν, ἣν ὤμοσεν αὐτοῖς, κατέστρωσεν αὐτοὺς ἐν τῇ ἐρήμῳ.
17 Καὶ νῦν ὑψωθήτω ἡ ἰσχύς σου, Κύριε, ὃν τρόπον εἶπας λέγων.
18 Κύριος μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ ἀληθινός, ἀφαιρῶν ἀνομίας καὶ ἀδικίας καὶ ἁμαρτίας, καὶ καθαρισμῷ οὐ καθαριεῖ τὸν ἔνοχον ἀποδιδοὺς ἁμαρτίας πατέρων ἐπὶ τέκνα ἕως τρίτης καὶ τετάρτης γενεᾶς.
19 Ἄφες τὴν ἁμαρτίαν τῷ λαῷ τούτω κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καθάπερ ἵλεως ἐγένου αὐτοῖς ἀπ' Αἰγύπτου ἕως τοῦ νῦν.
20 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· ἵλεως αὐτοῖς εἰμι κατὰ τὸ ρῆμα σου·
21 ἀλλὰ ζῶ ἐγὼ καὶ ζῶν τὸ ὄνομά μου καὶ ἐμπλήσει ἡ δόξα Κυρίου πᾶσαν τὴν γῆν,
22 ὅτι πάντες οἱ ἄνδρες οἱ ὁρῶντες τὴν δόξαν μου καὶ τὰ σημεῖα, ἃ ἐποίησα ἐν Αἰγύπτῳ καὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ, καὶ ἐπείρασάν με τοῦτο δέκατον, καὶ οὐκ εἰσήκουσαν τῆς φωνῆς μου,
23 ἦ μὴν οὐκ ὄψονται τὴν γῆν, ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν αὐτῶν, ἀλλ' ἢ τὰ τέκνα αὐτῶν, ἃ ἐστι μετ' ἐμοῦ ὧδε, ὅσοι οὐκ οἴδασιν ἀγαθὸν οὐδὲ κακόν, πᾶς νεώτερος ἄπειρος, τούτοις δώσω τὴν γῆν, πάντες δὲ οἱ παροξύναντές με οὐκ ὄψονται αὐτήν.
24 Ὁ δὲ παῖς μου Χάλεβ, ὅτι πνεῦμα ἕτερον ἐν αὐτῷ καὶ ἐπηκολούθησέ μοι, εἰσάξω αὐτὸν εἰς τὴν γῆν, εἰς ἣν εἰσῆλθεν ἐκεῖ, καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ κληρονομήσει αὐτήν.
25 Ὁ δὲ Ἀμαλήκ καὶ ὁ Χαναναῖος κατοικοῦσιν ἐν τῇ κοιλάδι· αὔριον ἐπιστράφητε καὶ ἀπάρατε ὑμεῖς εἰς τὴν ἔρημον, ὁδόν θάλασσαν ἐρυθράν.
26 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων·
27 ἕως τίνος τὴν συναγωγὴν τὴν πονηρὰν ταύτην; Ἃ αὐτοὶ γογγύσουσιν ἐναντίον μου, τὴν γόγγυσιν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ἣν ἐγόγγυσαν περὶ ὑμῶν, ἀκήκοα.
28 Εἰπὸν αὐτοῖς· ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος, ἦ μὴν ὃν τρόπον λελαλήκατε εἰς τὰ ὦτά μου, οὕτω ποιήσω ὑμῖν.
29 Ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ πεσεῖται τὰ κῶλα ὑμῶν, καὶ πᾶσα ἡ ἐπισκοπὴ ὑμῶν καὶ οἱ κατηριθμημένοι ὑμῶν ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω, ὅσοι ἐγόγγυζον ἐπ' ἐμοί·
30 εἰ ὑμεῖς εἰσελεύσεσθε εἰς τὴν γῆν, ἐφ' ἣν ἐξέτεινα τὴν χεῖρά μου κατασκηνῶσαι ὑμᾶς ἐπ' αὐτῆς, ἀλλ ἢ Χάλεβ υἱὸς Ἰεφοννή καὶ Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ναυή·
31 καὶ τὰ παιδία, ἃ εἴπατε ἐν διαρπαγῇ ἔσεσθαι, εἰσάξω αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν, καὶ κληρονομήσουσι τὴν γῆν, ἣν ὑμεῖς ἀπέστητε ἀπ' αὐτῆς.
32 Καὶ τὰ κῶλα ὑμῶν πεσεῖται ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ,
33 οἱ δὲ υἱοὶ ὑμῶν ἔσονται, νεμόμενοι ἐν τῇ ἐρήμῳ τεσσαράκοντα ἔτη καὶ ἀνοίσουσι τὴν πορνείαν ὑμῶν, ἕως ἂν ἀναλωθῇ τὰ κῶλα ὑμῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ,
34 κατὰ τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν, ὅσας κατεσκέψασθε τὴν γῆν, τεσσαράκοντα ἡμέρας, ἡμέραν τοῦ ἐνιαυτοῦ, λήψεσθε τὰς ἁμαρτίας ὑμῶν τεσσαράκοντα ἔτη καὶ γνώσεσθε τὸν θυμὸν τῆς ὀργῆς μου.
35 Ἐγὼ Κύριος ἐλάλησα· ἦ μὴν οὕτω ποιήσω τῇ συναγωγῇ τῇ πονηρᾷ ταύτῃ τῇ ἐπισυνισταμένῃ ἐπ' ἐμέ· ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ ἐξαναλωθήσονται καὶ ἐκεῖ ἀποθανοῦνται.
36 Καὶ οἱ ἄνθρωποι, οὓς ἀπέστειλε Μωυσῆς κατασκέψασθαι τὴν γῆν καὶ παραγενηθέντες διεγόγγυσαν κατ' αὐτῆς πρὸς τὴν συναγωγὴν ἐξενέγκαι ρήματα πονηρὰ περὶ τῆς γῆς,
37 καὶ ἀπέθανον οἱ ἄνθρωποι οἱ κατείπαντες πονηρὰ κατὰ τῆς γῆς ἐν τῇ πληγῇ ἔναντι Κυρίου
38 καὶ Ἰησοῦς υἱὸς Ναυή, καὶ Χάλεβ υἱὸς Ἰεφοννὴ ἔζησαν ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων τῶν πεπορευμένων κατασκέψασθαι τὴν γῆν.
39 Καὶ ἐλάλησε Μωυσῆς τὰ ρήματα ταῦτα πρὸς πάντας υἱοὺς Ἰσραήλ, καὶ ἐπένθησεν ὁ λαὸς σφόδρα.
40 Καὶ ὀρθρίσαντες τὸ πρωῒ ἀνέβησαν εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους λέγοντες· ἰδοὺ οἵδε ἡμεῖς ἀναβησόμεθα εἰς τὸν τόπον, ὃν εἶπε Κύριος ὅτι ἡμάρτομεν.
41 Καὶ εἶπε Μωυσῆς· ἱνατί ὑμεῖς παραβαίνετε τὸ ρῆμα Κυρίου; Οὐκ εὔοδα ἔσται ὑμῖν.
42 Μὴ ἀναβαίνετε· οὐ γὰρ ἐστι Κύριος μεθ' ὑμῶν, καὶ πεσεῖσθε πρὸ προσώπου τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν.
43 Ὅτι ὁ Ἀμαλήκ καὶ ὁ Χαναναῖος ἐκεῖ ἔμπροσθεν ὑμῶν, καὶ πεσεῖσθε μαχαίρᾳ, οὗ εἵνεκεν ἀπεστράφητε ἀπειθοῦντες Κυρίῳ, καὶ οὐκ ἔσται Κύριος ἐν ὑμῖν.
44 Καὶ διαβιασάμενοι ἀνέβησαν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους· ἡ δὲ κιβωτὸς τῆς διαθήκης Κυρίου καὶ Μωυσῆς οὐκ ἐκινήθησαν ἐκ τῆς παρεμβολῆς.
45 Καὶ κατέβη ὁ Ἀμαλὴκ καὶ ὁ Χαναναῖος ὁ ἐγκαθήμενος ἐν τῷ ὄρει ἐκείνῳ καὶ ἐτρέψαντο αὐτοὺς καὶ κατέκοψαν αὐτοὺς ἕως Ἑρμάν· καὶ ἀπεστράφησαν εἰς τὴν παρεμβολήν.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ξ αἰτίας τῶν ἀποθαρρυντικῶν αὐτῶν πληροφοριῶν συνεκλονίσθη καὶ ἠγέρθη ὅλος ὁ λαὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὕψωσαν τὴν φωνὴν καὶ ἐθρηναλογοῦσαν ὀλόκληρον τὴν νύκτα.
2 Ὅλοι ἐγόγγυζον ἐναντίον τοῦ Μωϋσέως καὶ τοῦ Ἀαρών. Ὅλον αὐτὸ τὸ πλῆθος εἶπαν πρὸς αὐτούς. <Εἴθε νὰ εἴχομεν ἀποθάνει εἰς τὴν Αἴγυπτον παρὰ νὰ ἀποθάνωμεν εἰς τὴν ἔρημον αὐτὴν τώρα.
3 Διατὶ ὁ Κύριος μᾶς εἰσάγει εἰς τὴν χώραν αὐτήν, ὥστε ἡμεῖς μὲν νὰ φονευθῶμεν εἰς τὸν πόλεμον, αἱ δὲ γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά μας νὰ πέσουν αἰχμάλωτοι εἰς τὰ χέρια ἐκείνων; Τὸ καλύτερον λοιπὸν ποὺ ἔχομεν νὰ κάμωμεν τώρα, εἶναι νὰ ἐπιστρέψωμεν εἰς τὴν Αἴγυπτον.
4 Ἐν συνεχείᾳ δὲ ἐξερεθισμένοι εἶπαν ὁ ἕνας πρὸς τὸν ἄλλον· ἂς ἐκλέξωμεν ἀρχηγόν, διὰ νὰ μᾶς ὁδηγήσῃ αὐτὸς πλέον καὶ νὰ ἐπιστρέψωμεν εἰς τὴν Αἴγυπτον.
5 Ὅταν ἤκουσεν αὐτὰ ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἀαρὼν ἔπεσαν κατὰ γῆς ἐνώπιον ὅλου του λαοῦ τῶν Ἰσραηλιτῶν παρακαλοῦντες αὐτούς, νὰ μὴ προχωρήσουν εἰς τὴν ἀνταρσίαν αὐτήν.
6 Ὁ δὲ Ἰησοῦς τοῦ Ναυὴ καὶ ὁ Χάλεβ ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεφοννή, ἐξ ἐκείνων ποὺ κατεσκόπευσαν τὴν χώραν, ἀκούσαντες αὐτὰ ἔσχισαν τὰ ἐνδύματά των
7 καὶ εἶπαν πρὸς ὅλον τὸ πλῆθος τῶν Ἰσραηλιτῶν· <ἡ γῆ τὴν ὁποίαν κατεσκοπεύσαμεν εἶναι πολὺ πάρα πολὺ ὡραῖα καὶ εὔφορος.
8 Ἐφ' ὅσον δὲ ὁ Κύριος μᾶς ἔχει ἐκλέξει ὡς λαόν του. Θὰ μᾶς εἰσαγάγῃ ὡς κατακτητὰς καὶ κυρίους καὶ θὰ δώσῃ εἰς ἡμᾶς τὴν γῆν αὐτήν, ἡ ὁποία ρέει γάλα καὶ μέλι.
9 Λοιπὸν μὴ ἐπαναστατῆτε ἐναντίον τοῦ Κυρίου καὶ μὴ φοφηθῆτε τὸν λαὸν τῆς χώρας αὐτῆς, διότι θὰ τὸν κατακτήσωμεν καὶ θὰ τὸν καταφάγωμεν ὠσὰν ἕνα κομμάτι ψωμιοῦ. ῎Εχει πλέον λήξει ὁ καιρὸς τῆς προστασίας τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ. Ὁ Κύριος εἶναι μαζῆ μας. Μὴ φοβηθῆτε αὐτούς>!
10 Ὅλον ὅμως τὸ πλῆθος τῶν Ἰσραηλιτῶν, ἐξαγριωμένον καὶ ἔξαλλον, ὥρμησε νὰ λιθοβολήσῃ τὸν Ἰησοῦν τοῦ Ναυὴ καὶ τὸν Χάλεβ. Ἀλλὰ θεία λάμψις ἐφάνη εἰς τὴν νεφέλην ἐπάνω ἀπὸ τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου, ἐνώπιον ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ τοὺς ἀνεχαίτισεν ἀπὸ τὸ ἔγκλημα.
11 Εἶπε τότε ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν· <ἕως πότε θὰ μὲ ἐξοργίζῃ αὐτὸς ὁ λαός; Ἕως πότε δὲν θὰ πιστεύουν εἰς ὅλα τὰ θαύματά μου, τὰ ὁποία ἔκαμα εἰς αὐτούς;
12 Καὶ λοιπὸν θὰ τοὺς κτυπήσω διὰ θανάτου, θὰ τοὺς ἐξολοθρεύσω καὶ θὰ ἀναδείξω σὲ καὶ τὸν πατρικόν σου οἶκον ἔθνος μέγα, πολὺ ἰσχυρότερον ἀπὸ τὸν λαὸν αὐτόν>.
13 Ὁ Μωϋσῆς εἶπε τότε πρὸς τὸν Κύριον· <οἱ Αἰγύπτιοι ἔχουν πλέον ἀκούσει καὶ μάθει ὅτι σὺ μὲ τὴν ἀκατανίκητον δύναμίν σου ἔβγαλες ἐλεύθερον τὸν λαὸν τοῦτον ἐκ μέσου αὐτῶν.
14 Ἀλλὰ καὶ ὅλοι ὅσοι κατοικοῦν τὴν χώραν αὐτὴν ἔχουν ἀκούσει διὰ τὰ θαύματά σου καὶ ἔχουν πεισθῆ, ὅτι σὺ εἶσαι ὁ Κύριος καὶ Θεὸς τοῦ λαοῦ τούτου, τοῦ λαοῦ ὁ ὁποῖος σὲ βλέπει πρόσωπον πρὸς πρόσωπον, καὶ ὅτι ἡ νεφέλη σου εὑρίσκεται ἐπάνω ἀπὸ αὐτούς, σὺ δὲ προπορεύεσαι εἰς αὐτοὺς ὡς ὁδηγὸς κατὰ μὲν τὴν ἡμέραν σὰν στήλη νεφέλης κατὰ δὲ τὴν νύκτα σὰν στήλη πυρός.
15 Ἐὰν λοιπὸν ἐξοντώσῃς τὸν λαὸν αὐτὸν ἀμέσως, ὡς ἐὰν πρόκειται δι' ἕνα ἄνθρωπον, ὅσα ἔθνη ἔχουν ἀκούσει διὰ τὸ θαυμαστὸν καὶ παντοδύναμον ὄνομα σου, θὰ εἴπουν:
16 Ἐπειδὴ δὲν κατόρθωσε νὰ ὁδηγήσῃ ὁ Θεὸς καὶ φέρῃ τὸν λαὸν τοῦτον εἰς τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν μὲ ὅρκον εἶχεν ὑποσχεθῆ νὰ τοὺς δώσῃ, τοὺς κατέστρωσε νεκροὺς εἰς τὴν ἔρημον αὐτὴν γῆν!
17 Ἀλλὰ, Κύριε, ἂς φανῇ καὶ ἂς ὑψωθῇ καὶ τώρα τὸ μεγαλεῖον τῆς δυνάμεώς σου, ὅπως ἄλλοτε εἶχες διακηρύξει λέγων ὅτι εἶσαι
18 Κύριος, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ ἀξιόπιστος εἰς τὰ λόγια σου. Εἶσαι σὺ Κύριος, ὁ ὁποῖος συγχωρεῖ καὶ ἐξαλείφει παρανομίας καὶ ἀδικίας καὶ γενικῶς τὰς ἁμαρτίας, ἀλλὰ καὶ δὲν ἀφήνει ἀτιμώρητον τὸν ἔνοχον φθάνων μέχρι τοῦ σημείου νὰ καταλογίζῃ εὐθύνην καὶ νὰ τιμωρῇ τὰ τέκνα μέχρι τρίτης καὶ τετάρτης γενεᾶς διὰ τὰς ἁμαρτίας τῶν πατέρων των.
19 Ἀλλὰ, συγχώρησε, Κύριε, κατὰ τὸ μέγα σου ἔλεος τὴν ἁμαρτίαν εἰς τὸν λαὸν τοῦτον. Γίνε εὔσπλαγχνος, ὅπως εὔσπλαγχνος ἔγινες εἰς αὐτοὺς ἀπὸ τὴν ἡμέραν τῆς ἐξόδου των ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου μέχρι τώρα>!
20 Εἶπε τότε ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν· <θὰ γίνω εἰς αὐτοὺς ἵλεως σύμφωνα μὲ τὴν παράκλησίν σου.
21 Ἀλλὰ ἐγὼ ζῶ καὶ ζῶν εἶναι τὸ ὄνομα μου, καὶ θὰ πλημμυρίσῃ ὁλόκληρον τὴν γῆν ἡ δόξα καὶ ἡ δύναμις τῆς δικαιοσύνης μου
22 διότι ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται, οἱ ὁποῖοι εἶδον τὴν δόξαν μου καὶ τὰ θαύματα, τὰ ὁποία ἔκαμα εἰς τὴν Αἴγυπτον καὶ εἰς τὴν ἔρημον, καὶ παρ' ὅλον τοῦτο μὲ παρώργισαν τώρα διὰ δεκάτην φορὰν καὶ δὲν ὑπήκουσαν εἰς τὴν ἐντολήν μου,
23 κατ' ἀμετάκλητον ἀπόφασίν μου δὲν θὰ ἴδουν τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν δι' ὄρκου ὑπεσχέθην εἰς τοὺς πατέρας των, ἀλλὰ θὰ τὴν ἴδουν μόνον τὰ τέκνα των, τὰ ὁποία εἶναι ἐδῶ μαζῆ μου, ποὺ δὲν ἠμποροῦν ἀκόμη νὰ κάμουν διάκρισιν μεταξὺ καλοῦ καὶ κακοῦ, κάθε νεώτερος καὶ ἄπειρος. Εἰς αὐτὰ ἐγὼ θὰ δώσω τὴν χώραν. Ὅλοι δὲ ἐκεῖνοι, ποὺ μὲ παρώξυναν δὲν θὰ τὴν ἰδοῦν.
24 Τὸν δοῦλον μου ὅμως τὸν Χάλεβ, διότι εἶναι ἄλλου πνεύματος ἀπὸ τὸν λαὸν αὐτὸν καὶ μὲ ἠκολούθησε, θὰ τὸν εἰσαγάγω εἰς τὴν χώραν, ὅπου εἰσῆλθεν ὡς κατάσκοπος καὶ οἱ ἀπόγονοί του θὰ κληρονομήσουν αὐτήν.
25 Ὁ Ἀμαλὴκ καὶ ὁ Χαναναῖος θὰ κατοικοῦν τώρα αὐτὴν τὴν κοιλάδα. Σεῖς δὲ αὔριον ἀναχωρήσατε καὶ ἐπιστρέψατε εἰς τὴν ἔρημον πρὸς τὴν κατεύθυνσιν τῆς Ἐρυθρᾶς Θαλάσσης>.
26 Εἶπεν ἀκόμη ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρών·
27 <ἕως πότε θὰ ἀνέχωμαι τὸν πονηρὸν αὐτὸν λαόν; Ὅσα αὐτοὶ γογγύζουν ἐναντίον μου, ὅπως καὶ τὸν γογγυσμὸν αὐτὸν ἐναντίον σας, ὅλα τὰ ἔχω ἀκούσει.
28 Εἶπε λοιπὸν εἰς αὐτούς· Ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος, κατ' ἀμετάκλητον ἀπόφασίν μου, ἀκριβῶς ὅπως μοῦ εἴπατε καὶ ἤκουσα, ἔτσι θὰ κάμω εἰς σᾶς·
29 δηλαδὴ εἰς τὴν ἔρημον θὰ πέσουν νεκρὰ τὰ σώματά σας. Ἐδῶ θὰ ἀποθάνετε ὅλοι ὅσοι κατὰ τὴν ἀπογραφήν, ποὺ ἔγινε καὶ ἠριθμήθησαν ἀπὸ εἴκοσιν ἐτῶν καὶ ἄνω, ὅλοι ὅσοι ἐγόγγυσαν ἐναντίον μου.
30 Κανεὶς ἀπὸ σᾶς δὲν θὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν γῆν, ἐπάνω ἀπὸ τὴν ὁποίαν ἄπλωσα ἐγὼ τὰ παντοδύναμον χέρι μου καὶ ὡρκίσθην νὰ σᾶς ἐγκαταστήσω, ἀλλὰ θὰ εἰσέλθουν εἰς αὐτὴν μόνον ὁ Χάλεβ υἱὸς τοῦ Ἰεφοννή, καὶ ὁ Ἰησοῦς ὁ υἱὸς τοῦ Ναυή·
31 καὶ τὰ παιδιά, διὰ τὰ ὁποία εἴπατε ὅτι θὰ πέσουν, τάχα, αἰχμάλωτα εἰς τὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν, θὰ ὁδηγήσω εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας καὶ θὰ κληρονομήσουν τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν σεῖς διὰ τὰς ἁμαρτίας σας ἐχάσατε.
32 Τὰ μέλη τοῦ σώματός σας θὰ πέσουν καὶ θὰ μείνουν εἰς τὴν ἔρημον αὐτήν,
33 τὰ δὲ παιδιά σας, ὅσα εἶναι κάτω τῶν εἴκοσιν ἐτῶν, θὰ περιπλανῶνται εἰς τὴν ἔρημον ἐπὶ τεσσαράκοντα ἔτη καὶ θὰ ὑποφέρουν τὰς συνεπείας τῆς ἀποστασίας σας ἀπὸ τὸν Θεόν, μέχρις ὅτου ἀποθάνουν εἰς τὴν ἔρημον ὅλοι οἱ ἄνω τῶν εἰκοσιν ἐτῶν.
34 Διὰ τὰς ἁμαρτίας ποὺ διεπράξατε, θὰ ὑποστῆτε τὴν τιμωρίαν τῆς δικαίας ἀγανακτήσεως καὶ ὀργῆς μου ἐπὶ τεσσαράκοντα ἔτη, κατὰ τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν, τὰς ὁποίας κατεσκοπεύσατε τὴν χώραν. Κάθε ἡμέρα θὰ ὑπολογισθῇ εἰς ἓν ἔτος.
35 Ἐγὼ ὁ Κύριος ὡμίλησα. Ὁριστικῶς καὶ ἀμετακλήτως θὰ κάμω ὅ,τι εἶπα εἰς τὸν ἁμαρτωλόν αὐτὸν λαόν, ὁ ὁποῖος ἐστασίασεν ἐναντίον μου. Εἰς τὴν ἔρημον αὐτὴν θὰ ἐξοντωθοῦν καὶ θὰ ἀποθάνουν>.
36 Οἱ ἄνδρες, τοὺς ὁποίους ἔστειλεν ὁ Μωϋσῆς νὰ κατασκοπεύσουν τὴν χώραν καὶ οἱ ὁποῖοι ἐπιστρέφοντες ἐξηρέθισαν τὸν λαὸν εἰς γογγυσμὸν κατὰ τῆς χώρας αὐτῆς μὲ τὸ νὰ εἴπουν δόλια καὶ ψευδῆ δι' αὐτήν,
37 οἱ ἄνδρες αὐτοί, οἱ ὁποῖοι μὲ πεῖσμα εἶπαν καὶ διέδωσαν πονηρὰς πληροφορίας διὰ τὴν χώραν, ἐκτυπήθησαν πρῶτοι ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ ἀπέθανον.
38 Ἀπὸ τοὺς ἄνδρας ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι μετέβησαν διὰ νὰ κατασκοπεύσουν τὴν χώραν, ἔζησαν μόνον ὁ Ἰησοῦς υἱὸς Ναυή, καὶ ὁ Χάλεβ υἱὸς Ἰεφοννή.
39 Ὁ Μωϋσῆς ἀνεκοίνωσεν εἰς ὅλους τους Ἰσραηλίτας τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Κυρίου. Ὁ λαὸς ἀκούσας ἐπένθησε πολύ.
40 Διὰ νὰ ἐπανορθώσουν δέ, τάχα, τὴν παρακοήν των καὶ ἀποφύγουν τὴν τιμωρίαν, ἠγέρθησαν οἱ Ἰσραηλῖται πολὺ πρωΐ, ἀνέβησαν εἰς τὴν κορυφήν του ὄρους, λέγοντες πρὸς τὸν Μωυσῆν· <ἰδού, ἡμεῖς τώρα θὰ εἰσέλθωμεν εἰς τὸν τόπον, τὸν ὁποῖον εἶπεν ὁ Κύριος, διότι πράγματι μὲ τὴν παρακοήν μας ἡμαρτήσαμεν ἐνώπιόν του>!
41 Ὁ Μωϋσῆς ἀπήντησε· <διατὶ καὶ τώρα σεῖς παραβαίνετε πάλιν τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου; Δὲν θὰ εὐοδωθῇ ἡ ἀπόπειρά σας.
42 Μὴ προχωρῆτε διότι ὁ Κύριος δὲν εἶναι μαζῆ σας, θὰ νικηθῆτε καὶ θὰ πέσετε ἐνώπιον τῶν ἐχθρῶν σας.
43 Οἱ Ἀμαληκῖται καὶ οἱ Χαναναῖοι εὑρίσκονται ἐκεῖ ἀντιμέτωποι ἔμπροσθέν σας καὶ θὰ πέσετε ἐν στόματι μαχαίρας, ἐπειδὴ ἀπεστατήσατε καὶ παρηκούσατε τὸν Κύριον καὶ ὁ Κύριος δὲν θὰ εἶναι πλέον μαζῆ σας>.
44 Ἐκεῖνοι ὅμως ἐπέμειναν εἰς τὴν ἀπερίσκεπτον ἀπόφασίν των, ἐπροχώρησαν καὶ ἀνέβησαν εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους, ἀλλὰ ἡ κιβωτὸς τῆς Διαθήκης καὶ ὁ Μωϋσῆς δὲν ἐκινήθησαν ἀπὸ τὸ στρατόπεδον.
45 Οἱ δὲ Ἀμαληκῖται καὶ οἱ Χαναναῖοι, οἱ κατοικοῦντες εἰς τὸ ὄρος ἐκεῖνο, κατέβησαν καὶ ἐπετέθησαν ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν, τοὺς ἔτρεψαν εἰς φυγὴν καὶ κατέκοψαν αὐτοὺς μέχρις Ἑρμάν. Οἱ δὲ διασωθέντες ἀπὸ τὴν σφαγὴν Ἰσραηλῖται ἐπέστρεψαν εἰς τὸ στρατόπεδον.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ότε ὅλον τὸ στρατόπεδον τῶν Ἰσραηλιτῶν ὕψωσε τὴν φωνήν του, ἐφώναζε γεμᾶτο ἀπελπισίαν καὶ ὅλος ὁ λαὸς ἔκλαιε ἀπαρηγόρητα ὅλην ἐκείνην τὴν νύκτα.
2 Ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ἐγόγγυζαν καὶ παρεπονοῦντο ἐναντίον τοῦ Μωϋσῆ καὶ τοῦ Ἀαρών· καὶ ὅλο τὸ πλῆθος εἶπε πρὸς αὐτούς: <Μακάρι νὰ ἀπεθνήσκαμεν εἰς τὴν Αἴγυπτον, παρὰ νὰ ἀποθάνωμεν τώρα εἰς τὴν ἔρημον αὐτήν (ἢ κατ' ἄλλην ἑρμηνείαν: Μακάρι νὰ ἀποθάνωμεν τώρα εἰς αὐτὴν ἐδὼ τὴν ἔρημον!)
3 Διατὶ ὁ Κύριος μᾶς ὡδήγησε καὶ μᾶς ἔφερεν εἰς τὴν χώραν αὐτήν, τὴν Χαναάν, διὰ νὰ πέσωμεν πολεμοῦντες ἐναντίον τῶν Χαναναίων; Οἱ γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά μας θὰ μείνουν ἀπροστάτευτοι καὶ θὰ τὰ σύρουν αἰχμαλώτους οἰ ἐχθροί· τώρα λοιπὸν εἶναι καλύτερα δι' ἡμᾶς νὰ γυρίσωμεν πίσῳ εἰς τὴν Αἴγυπτον!>
4 Καὶ εἶπαν μεταξύ των, ὅ ἕνας πρὸς τὸν ἄλλον: <Ἂς ἐκλέξωμεν ἀρχηγὸν καὶ ἂς γυρίσωμεν πίσῳ εἰς τὴν Αἴγυπτον>.
5 Κατάπληκτοι καὶ φοβισμένοι ἀπὸ τὴν ἀπελπισίαν καὶ τὴν ἀπιστίαν τῶν Ἰσραηλιτῶν, ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἀαρὼν ἔπεσαν μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς, ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν ἔπεσαν καὶ παρακαλοῦσαν τὸν λαὸν νὰ σταματήσῃ τὴν ἐπανάστασιν.
6 Καὶ ὁ Ἰησοῦς, ὁ υἱὸς τοῦ Ναυῆ, καὶ ὁ Χάλεβ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεφοννῆ, οἱ δύο ἀπὸ ἐκείνους ποὺ εἶχαν σταλῇ ὡς κατάσκοποι εἰς τὴν γῆν Χαναάν, γεμᾶτοι θλῖψιν, πικρίαν καὶ ἱερὰν ἀγανάκτησιν διὰ τὴν ἀπιστίαν καὶ τὴν ἀνταρσίαν τοῦ λαοῦ, ἐξέσχισαν τὰ ροῦχα τους
7 καὶ εἶπαν πρὸς ὅλο τὸ πλῆθος τῆς συναγωγῆς τῶν Ἰσραηλιτῶν: <Ἡ χώρα, εἰς τὴν ὁποίαν ἐπήγαμε διὰ νὰ τὴν κατασκοπεύσωμεν, εἶναι χώρα ὡραία, πάρα πολὺ ὡραία, τιλουσία καὶ εὔφορος.
8 Ἐὰν ὁ Κύριος μᾶς εὐνοῇ, μᾶς ἀγαπᾷ καὶ εἶναι εὐχαριστημένος μαζί μας, ἀσφαλῶς θὰ μᾶς ὁδηγήσῃ καὶ θὰ μᾶς φέρῃ εἰς τὴν χώραν αὐτήν, καὶ θὰ μᾶς τὴν δώσῃ ὡς κληρονομίαν· θὰ δώσῃ ἰδικήν μας τὴν χώραν αὐτήν, ποὺ εἶναι τόσον πλούσια καὶ εὔφορος, ὥστε ἀναβρύζει ἀπὸ αὐτὴν γάλα καὶ μέλι.
9 Προσέξετε μόνον νὰ μὴ ἀποστατήσετε ἀπὸ τὸν Κύριον· οὔτε σεῖς νὰ φοβηθῆτε τοὺς Χαναναίους καὶ τοὺς ἄλλους λαοὺς τῆς χώρας αὐτῆς, διότι ὅσον πολλοὶ καὶ δυνατοὶ καὶ ἂν εἶναι, θὰ τοὺς νικήσωμεν, θὰ τοὺς συντρίψωμεν καὶ κυριολεκτικὰ θὰ τοὺς καταφάγωμεν. Διότι ἐπέρασε καὶ συνεπληρώθη ὁ χρόνος τῆς κυριαρχίας των εἰς τὴν χώραν αὐτήν, ποὺ τοὺς ἔχει προσδιορισθῆ κατὰ θείαν συγκατάβασιν. Ὁ δὲ Κύριος εἶναι μαζί μας. Λοιπόν, μὴ τοὺς φοβηθῆτε καθόλου>.
10 Ἀλλὰ εἰς τὸ ἄκουσμα τῶν λόγων αὐτῶν τοῦ Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ καὶ τοῦ Χάλεβ ἐρεθίσθη περισσότερον ὅλος ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς καὶ ἀπεφάσισαν ὅλοι νὰ τοὺς λιθοβολήσουν καὶ νὰ τοὺς σκοτώσουν. Τότε ὅμως ἡ δόξα τοῦ Κυρίου ἔκαμε φανερὴ τὴν παρουσίαν της μὲ τὸ ὑπερφυσικὸν σύννεφον, ἄστραψε καὶ ἔλαμψε εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου, ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ τοὺς ἐμπόδισε.
11 Καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν Μωϋσῆν: <Μέχρι πότε ὁ λαὸς αὐτὸς θὰ μὲ προκαλῇ καὶ θὰ κινῇ τὴν ὀργήν μου; Καὶ μέχρι πότε δὲν θὰ πιστεύῃ εἰς ἐμὲ καὶ εἰς τὰ λόγια μου καὶ εἰς ὅλα τὰ θαύματα, ποὺ ἔκαμα ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια τους;
12 Ἐπειδὴ εἶναι ἄπιστοι καὶ ἄφρονες, θὰ τοὺς κτυπήσω δυνατὰ μὲ θάνατον καὶ θὰ τοὺς ἑξαφανίσω καὶ θὰ πληθύνω σὲ καὶ τοὺς ἀπογόνους τοῦ πατέρα σου καὶ θὰ σᾶς ἀναδείξω ἔθνος μεγάλο· ἔθνος πολὺ μεγαλύτερον καὶ δυνατώτερον ἀπὸ ὅ,τι εἶναι τὸ ἔθνος αὐτό, ποὺ θὰ καταστρέψω>.
13 Ἀλλὰ ὁ Μωϋσῆς εἶπε πρὸς τὸν Κύριον: <Νὰ τοὺς ἑξαφανίσῃς· ὅμως οἱ Αἰγύπτιοι ἔχουν ἀκούσει καὶ ἔχουν πληροφορηθῆ, ὅτι σὺ μὲ τὴν δύναμιν καὶ τὰ θαύματά σου ἐπῆρες τὸν λαὸν τοῦτον ἀπὸ τὰ χέρια τους καὶ τὸν ὡδήγησες ἔξω ἀπὸ τὴν χώραν τους·
14 τὸ ἔχουν πληροφορηθῆ ὅμως καὶ ὅλοι οἱ λαοί, ποὺ κατοικοῦν εἰς τὴν χώραν αὐτήν, ὅτι σὺ εἶσαι ὁ Κύριος καὶ ὁ προστάτης μεταξὺ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ· τοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος σὲ κυττάζει εἰς τὰ μάτια καὶ μὲ τὸν ὁποῖον βλέπεσθε πρόσωπον πρὸς πρόσωπον, καὶ τὸ ὑπερφυσικὸν σύννεφον, δεῖγμα τῆς παρουσίας καὶ προστασίας σου, στέκεται ἀπὸ πάνω του καὶ μὲ τὸν στῦλον τοῦ ὑπερφυσικοῦ νέφους προπορεύεσαι καὶ τὸν ὁδηγεῖς τὴν ἡμέραν καὶ μὲ τὸν πύρινον στῦλον τὸν ὁδηγεῖς τὴν νύκτα.
15 Ἐὰν λοιπὸν θανατώσῃς καὶ ἀφανίσῃς τὸν λαὸν αὐτὸν ἀμέσως καὶ χωρὶς ἐξαίρεσιν ὅλους, σὰν ἕνα ἄνθρωπον, τότε οἱ λαοί, ποὺ ἔχουν ἀκούσει καὶ μάθει διὰ τὸ παντοδύναμον ὅνομά σου, θὰ εἴπουν:
16 Ἐπειδὴ ὁ Κύριος δὲν ἠμπόρεσε να ὁδηγήσῃ τὸν λαὸν αὐτὸν καὶ νὰ τὸν ἐγκαταστήσῃ εἰς τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν εἶχεν ὑποσχεθῆ εἰς αὐτοὺς μὲ ὅρκον, τοὺς ἔστρωσε νεκροὺς εἰς τὴν ἔρημον. Ἔτσι ἀντὶ νὰ δοξασθῇ τὸ ὄνομά σου, θὰ ὑβρισθῇ περισσότερον!
17 Μεγάλος καὶ ἰσχυρὸς καὶ δυνατὸς ἐδείχθης, ὅταν συνέτριβες τὸν Φαραὼ καὶ τὴν δύναμίν του· σὲ ἱκετεύω λοιπόν, Κύριε, ἂς φανῇ καὶ τώρα τὸ μεγαλεῖον τῆς δυνάμεως, τῆς εὐεργεσίας, τῆς ἐπιεικείας σου, σύμφωνα μὲ ὅσα μᾶς εἶπες ἄλλοτε, ὅτι
18 ὁ Κύριος εἶναι μακρόθυμος πρὸς ἐκείνους ποὺ τοῦ πταίουν καὶ πολυέλεος καὶ ἀληθινὸς εἰς τὰ λόγια του καὶ ἐκτελεῖ πάντοτε πιστὰ τὶς ὑποσχέσεις του· εἶναι αὐτός, ποὺ ἀφαιρεῖ καὶ ἐξαλείφει ἀνομίες καὶ ἀδικίες καὶ ἁμαρτίες· εἶναι αὐτός, ποὺ μισεῖ τὴν ἁμαρτίαν, διὰ τοῦτο τὸν ἀμετανόητον ἔνοχον δὲν τὸν ἀθωώνει καὶ δὲν τὸν καθαρίζει, ἀλλὰ ἐπιβάλλει ποινὲς διὰ τὶς ἁμαρτίες καὶ παραβάσεις τῶν ἀμετανοήτων προγόνων καὶ προπάππων εἰς τὰ τέκνα των μέχρι τρίτης καὶ τετάρτης γενεᾶς· μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν ζητεῖ, ὡς ἀγαθός, να μετανοήσουν τουλάχιστον οἱ ἀπόγονοί τους.
19 Σὲ ἱκετεύω λοιπόν, Κύριε, συγχώρησε εἰς τὸν λαὸν τοῦτον τὴν μεγάλην ἁμαρτίαν ποὺ ἔκαμε, σύμφωνα μὲ τὸ ἄπειρον, ἀνεξάντλητον καὶ πλούσιον ἔλεός σου, ὅπως ἀκριβῶς ἐδείχθης συμπαθὴς καὶ οἰκτίρμων εἰς αὐτοὺς ἀπὸ τότε, ποὺ ἔφυγαν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, μέχρι τώρα>.
20 Ὁ Κύριος ἀπάντησε ἀμέσως εἰς τὴν προσευχὴν τοῦ Μωϋσῆ καὶ εἶπε: <Ἀφοῦ τὸ θέλεις καὶ μοῦ τὸ ζητεῖς μὲ τόσην θέρμην, γίνομαι συμπαθὴς καὶ οἰκτίρμων εἰς αὐτοὺς καὶ τοὺς τὸ συγχωρῶ·
21 ἀλλὰ ἐγὼ εἶμαι Θεὸς ζωντανὸς καὶ εἶναι ζωντανὸν τὸ ὄνομά μου καὶ μὲ τὴν ἐκπλήρωσιν τῆς ὑποσχέσεώς μου θὰ πλημμυρίσῃ ὅλη ἡ γῆ μὲ τὴν δόξαν μου ὡς ἁγίου, δικαίου, ἀμώμου καὶ παντοδυνάμου Θεοῦ.
22 Διότι ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ἄνδρες, ποὺ εἶδαν τὴν ἁγιότητα, τὴν ἔνδοξον δύναμιν καὶ τὰ θαύματα ποὺ ἔκαμα διὰ τὴν προστασίαν των εἰς τὴν Αἴγυπτον καὶ εἰς τὴν ἔρημον καὶ παρ' ὅλα αὐτὰ μὲ ἐξώργισαν μὲ τὴν ἀγνωμοσύνην καὶ τὴν ἀπιστίαν των διὰ δεκάτην τώρα φορὰν καὶ δὲν ἐδείχθησαν ὑπάκουοι εἰς τὴν φωνήν μου,
23 ὅλοι αὐτοὶ δὲν θὰ ἰδοῦν οὔτε θὰ ἀπολαύσουν τὴν χώραν τῆς ἐπαγγελίας, τὴν ὁποίαν ἔχω ὑποσχεθῆ μὲ ὅρκον εἰς τοὺς προγόνους καὶ τοὺς προπάτορές τους· τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας θὰ τὴν ἴδουν, θὰ τὴν πατήσουν καὶ θὰ τὴν ἀπολαύσουν μόνον τὰ παιδιά τους, ὅσα εἶναι καὶ ζοῦν μαζί μου ἐδῶ εἰς τὸ στρατόπεδον τοῦ Ἰσραήλ· ὅσα εἶναι τώρα μικρὰ καὶ δὲν ἔχουν ἀκόμη συνείδησιν διὰ τὸ ποῖον εἶναι ἀγαθὸν καὶ ποῖον εἶναι κακόν· ὅλα αὐτὰ τὰ νεώτερα, τὰ ἀθῶα καὶ ἀπονήρευτα παιδιά, ποὺ δὲν ἔχουν πεῖραν τοῦ κακοῦ. Εἰς αὐτὰ τὰ παιδιά, ποὺ δὲν ἔγιναν συνένοχα εἰς τὸν καταγογγυσμὸν μὲ τοὺς γονεῖς των, θὰ δώσω ὡς κληρονομίαν τὴν γῆν Χαναάν. Ὅλοι δὲ ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι μὲ ἐξώργισαν, μὲ ἐπεριφρόνησαν καὶ μὲ ἐπίκραναν, δὲν θὰ ἴδουν οὔτε θὰ ἀπολαύσουν τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας.
24 Ἀλλὰ τὸν δοῦλον μου Χάλεβ, ἐπειδὴ ἔχει μέσα του ἄλλο φρόνημα ἀπὸ ἐκεῖνο τῶν ὑπολοίπων κατασκόπων, πνεῦμα ἐμπιστοσύνης καὶ ὑποταγῆς εἰς ἐμέ, καὶ μὲ ἔχει ἀκολουθήσει μὲ πίστιν καὶ ἀφοσίωσιν, θὰ τὸν ὁδηγήσω καὶ θὰ τὸν φέρω εἰς τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας, εἰς τὴν ὁποίαν ἐμπῆκε ὡς κατάσκοπος· καὶ οἱ ἀπόγονοί του θὰ κληρονομήσουν καὶ θὰ κατακτήσουν τὴν χώραν αὐτήν, τὴν Χαναάν.
25 Τώρα δὲ ἐπειδὴ οἱ Ἀμαληκῖται καὶ οἱ Χαναναῖοι, οἱ ἐχθροί σας, κατοικοῦν εἰς τὴν κοιλάδα, αὔριον νὰ ἐπιστρέψετε καὶ νὰ φύγετε καὶ νὰ προχωρήσετε πίσω εἰς τὴν ἔρημον Φαράν, πρὸς τὴν κατεύθυνσιν τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης, πρὸς τὴν πλευρὰν τοῦ Ἐλανιτικοῦ κόλπου
(τοῦ κόλπου τῆς Ἄκαμπα)>.
26 Ὁ Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρὼν καὶ τοὺς εἶπε:
27 <Ἐπὶ πόσον χρόνον θὰ ὑποφέρω τὴν Ἰουδαϊκὴν αὐτὴν συναγωγήν, τὴν πονηρὰν καὶ ἄπιστον; Ὅσα αὐτοὶ καταγογγύζουν καὶ παραπονοῦνται ἐναντίον μου, ὅπως ἐπίσης τὴν ἀγνωμοσύνην, τὸν γογγυσμὸν καὶ τὰ παράπονα τῶν Ἰσραηλιτῶν, τὰ ὁποῖα διατυπώνουν ἐναντίον σας, τὰ ἔχω ἀκούσει
28 Νὰ εἰπῇς πρὸς αὐτούς: Ἐγὼ εἶμαι Θεὸς ζωντανός, λέγει ὁ Κύριος· σᾶς βεβαιώνω, ὅτι ὅπως ἐμιλήσατε εἰς τὰ αὐτιά μου καὶ μοῦ τὸ ἐζητήσατε, ἔτσι ἀκριβῶς θὰ κάμω εἰς σᾶς.
29 Εἰς τὴν ἔρημον αὐτὴν θὰ πέσουν νεκρὰ τὰ σώματά σας καὶ θὰ μείνουν τὰ πτώματα καὶ τὰ κόκκαλά σας, καὶ ὅλοι ὅσοι ἔχουν ἀπογραφῆ, καταγραφῆ καὶ ἀριθμηθῆ ἀπὸ τῆς ἡλικίας τῶν εἴκοσι ἐτῶν καὶ ἄνω, ὅσοι ἐγόγγυσαν, παρεπονέθησαν καὶ ἐφάνησαν ἀγνώμονες ἀπέναντί μου·
30 ἀσφαλῶς σεῖς δὲν θὰ εἰσέλθετε εἰς τὴν χώραν Χαναάν, τὴν ὁποίαν ἔχω ὁρκισθῆ ὅτι θὰ κατακτήσετε καὶ θὰ κληρονομήσετε, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Χάλεβ, τὸν υἱὸν τοῦ Ἰεφοννῆ, καὶ τὸν Ἰησοῦν, τὸν υἱὸν τοῦ Ναυῆ·
31 ἐπίσης καὶ τὰ παιδιά, διὰ τὰ ὁποῖα εἴπατε ὅτι θὰ μείνουν ἀπροστάτευτα καὶ θὰ αἰχμαλωτισθοῦν, θὰ τὰ ὁδηγήσω καὶ θὰ τὰ φέρω εἰς τὴν γῆν Χαναάν, καὶ θὰ κληρονομήσουν καὶ θὰ ἀπολαύσουν τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας, τὴν ὁποίαν σεῖς ἔχετε καταφρονήσει καὶ ἔχετε στερηθῇ.
32 Τὰ σώματά σας ὅμως θὰ πέσουν νεκρὰ καὶ τὰ πτώματα καὶ τὰ κόκκαλά σας θὰ μείνουν εἰς τὴν ἔρημον αὐτήν,
33 τὰ δὲ παιδιά σας, ποὺ ἔχουν ἡλικίαν κάτω τῶν εἴκοσι ἐτῶν, θὰ εἶναι νομάδες καὶ θὰ περιπλανῶνται εἰς τὴν ἔρημον ἐπὶ σαράντα χρόνια, διὰ νὰ εὐρίσκουν βοσκὴν διὰ τὰ ζῶα των, καὶ θὰ ὑποφέρουν ἕνεκα τῆς ἀποστασίας σας ἀπὸ ἑμὲ τὸν Θεόν, μέχρις ὅτου ἀποθάνετε ὅλοι ὅσοι ἔχετε ἡλικίαν ἄνω τῶν εἴκοσι ἐτῶν καὶ πέσουν νεκρὰ τὰ σώματά σας καὶ μείνουν τὰ πτώματα καὶ τὰ κόκκαλά σας εἰς τὴν ἔρημον.
34 Κατὰ τὸν ἀριθμὸν τῶν σαράντα ἡμερῶν, κατὰ τὶς ὁποῖες ἐκατασκοπεύσατε τὴν χώραν Χαναάν, τῆς κάθε ἡμέρας ὑπολογιζομένης ὡς ἕνα ἔτος, θὰ τιμωρῆσθε διὰ τὶς ἁμαρτίες σας ἐπὶ σαράντα χρόνια καὶ θὰ γνωρίσετε τὴν ἐγκατάλειψιν, τὸν θυμὸν καὶ τὴν ὀργήν μου.
35 Ἐγὼ ὁ παντοδύναμος Κύριος ἐμίλησα. Ὁπωσδήποτε θὰ πραγματοποιήσω ὅλα ὅσα εἶπα, ἔτσι ὅπως τὸ εἶπα, εἰς τὴν ἁμαρτωλὴν αὐτὴν συναγωγὴν τῶν Ἰσραηλιτῶν, ἡ ὁποία ἐγόγγυσε καὶ ἐπανεστάτησε ἐνάντιόν μου· εἰς τὴν ἔρημον αὐτὴν θὰ ἑξαντληθοῦν, θὰ φθαροῦν, θὰ ἐξολοθρευθοῦν καὶ ἐκεῖ θὰ ἀποθάνουν>.
36 Καὶ οἱ ἄνδρες, τοὺς ὁποίους εἶχεν ἀποστείλει ὁ Μωϋσῆς νὰ κατασκοπεύσουν τὴν χώραν τῆς Χαναὰν καὶ οἱ ὁποῖοι, ὅταν ἐπέστρεψαν, ἐδυσφήμησαν τὴν χώραν μὲ ἀνακριβεῖς πληροφορίες καὶ ἐξώγκωσαν τὰ πράγματα καὶ ἔτσι συμπαρέσυραν ὅλον τὸν Ἰσραὴλ νὰ γογγύσῃ καὶ νὰ παραπονεθῇ κατὰ τοῦ Θεοῦ,
37 οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, ἐπειδὴ μετέδωκαν ἀνακριβεῖς, ψευδεῖς καὶ ἐξωγκωμένες εἰδήσεις διὰ τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας, ἐκτυπήθησαν πρῶτοι ἀπὸ τὸν Κύριον μὲ κακοήθη μολυσματικὴν ἀρρώστιαν καὶ ἔπεσαν νεκροί·
38 οἱ δύο ὅμως ἀπὸ τοὺς δώδεκα ἐκείνους κατασκόπους, οἱ ὁποῖοι εἶχαν πάει διὰ νὰ κατασκοπεύσουν τὴν χώραν τῆς Χαναάν, ὁ Ἰησοῦς, ὁ υἱὸς τοῦ Ναυῆ, καὶ ὁ Χάλεβ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεφοννῆ, ἔζησαν· διεφυλάχθησαν σῶοι καὶ ἀβλαβεῖς.
39 Ὁ δὲ Μωϋσῆς ἀνεκοίνωσε τὰ λόγια αὐτά, τὰ ὁποῖα μόνον ὁ ἴδιος ἐγνώριζε μέχρι τῆς στιγμῆς ἐκείνης, εἰς ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτες. Ὁ λαὸς ἐλυπήθη πάρα πολύ, ἔκλαυσε πικρὰ καὶ ἐθρήνησε.
40 Τὴν ἄλλην ἡμέραν ἐξύπνησαν πολὺ πρωῒ καὶ ἀνέβησαν εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ, ποὺ τοὺς ἐχώριζε ἀπὸ τὴν Χαναάν, καὶ εἶπαν εἰς τὸν Μωϋσῆν: <Κύτταξε· θὰ διορθώσωμεν τὸ σφάλμα, ποὺ ἐκάμαμεν, καὶ τὴν παρακοήν, ποὺ ἐδείξαμεν εἰς τὸν Κύριον. Τώρα θὰ ἀνεβοῦμε εἰς τὸ βουνὸ καὶ κατόπιν θὰ προχωρήσωμεν εἰς τὸν τόπον, τὸν ὁποῖον μᾶς ὑπεσχέθη ὁ Κύριος· θὰ ἀνεβοῦμε, διότι παραδεχόμεθα ὅτι πράγματι ἔχομεν ἁμαρτήσει ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ>.
41 Ὁ Μωϋσῆς ὅμως τοὺς εἶπε: <Διατὶ ἐπιμένετε τώρα νὰ προχωρήσετε καὶ νὰ παραβῆτε ἔτσι τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶπε νὰ γυρίσωμεν πίσω; Δὲν θὰ εὐοδωθῇ ἡ πορεία σας αὐτή· θὰ ἀποτύχετε.
42 Μὴ ἀνεβαίνετε εἰς τὸ βουνό· διότι ὁ Κύριος δὲν εἶναι μαζί σας καὶ ἑπομένως οἱ ἐχθροί σας θὰ σᾶς νικήσουν καὶ θὰ σᾶς στρώσουν ὅλους κάτω νεκρούς.
43 Διότι οἱ Ἀμαληκῖται καὶ οἱ Χαναναῖοι εἶναι ἐκεῖ, ἐμπρός σας, καὶ θὰ σᾶς, κατασφάξουν ἐπειδὴ ἔχετε ἀπομακρυνθῆ ἀπὸ τὸν Κύριον ἕνεκα τῆς ἀποστασίας καὶ τοῦ γογγυσμοῦ σας καὶ ὁ Κύριος δὲν θὰ εἶναι μαζί σας>.
44 Αὐτοὶ ὅμως ἐπεριφρόνησαν τὴν συμβουλὴν τοῦ Μωϋσῆ, ἐπέμειναν καὶ ἐτόλμησαν νὰ προχωρήσουν καὶ να ἀνέβουν εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ· ἀλλὰ ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου καὶ ὁ Μωϋσῆς δὲν ἐκινήθησαν ἀπὸ τὸ στρατόπεδον· ἔμειναν εἰς τὴν θέσιν των.
45 Τότε οἱ Ἀμαληκῖται καὶ οἱ Χαναναῖοι, ποὺ κατοικοῦσαν εἰς τὸ βουνὸ ἐκεῖνο καὶ παρεμόνευαν τοὺς Ἰσραηλίτες, τοὺς ἐπετέθησαν, τοὺς ἔτρεψαν εἰς φυγήν, τοὺς κατεδίωξαν καὶ κατέσφαξαν ὅσους ἐπρόφθαναν μέχρι τῆς πόλεως Ἑρμάν. Ὅσοι διέφυγαν τὴν σφαγήν, ἐγύρισαν πίσω εἰς τὸ στρατόπεδόν των, διὰ νὰ σωθοῦν καὶ ἀσφαλισθοῦν.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἀναλαβοῦσα πᾶσα ἡ συναγωγὴ ἐνέδωκε φωνήν, καὶ ἔκλαιεν ὁ λαὸς ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην.	ξ αἰτίας τῶν ἀποθαρρυντικῶν αὐτῶν πληροφοριῶν συνεκλονίσθη καὶ ἠγέρθη ὅλος ὁ λαὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὕψωσαν τὴν φωνὴν καὶ ἐθρηναλογοῦσαν ὀλόκληρον τὴν νύκτα.	ότε ὅλον τὸ στρατόπεδον τῶν Ἰσραηλιτῶν ὕψωσε τὴν φωνήν του, ἐφώναζε γεμᾶτο ἀπελπισίαν καὶ ὅλος ὁ λαὸς ἔκλαιε ἀπαρηγόρητα ὅλην ἐκείνην τὴν νύκτα.
2 Καὶ διεγόγγυζον ἐπὶ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν πάντες οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, καὶ εἶπαν πρὸς αὐτοὺς πᾶσα ἡ συναγωγή· ὄφελον ἀπεθάνομεν ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, ἢ ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτη ἀπεθάνομεν.	2 Ὅλοι ἐγόγγυζον ἐναντίον τοῦ Μωϋσέως καὶ τοῦ Ἀαρών. Ὅλον αὐτὸ τὸ πλῆθος εἶπαν πρὸς αὐτούς. <Εἴθε νὰ εἴχομεν ἀποθάνει εἰς τὴν Αἴγυπτον παρὰ νὰ ἀποθάνωμεν εἰς τὴν ἔρημον αὐτὴν τώρα.	2 Ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ἐγόγγυζαν καὶ παρεπονοῦντο ἐναντίον τοῦ Μωϋσῆ καὶ τοῦ Ἀαρών· καὶ ὅλο τὸ πλῆθος εἶπε πρὸς αὐτούς: <Μακάρι νὰ ἀπεθνήσκαμεν εἰς τὴν Αἴγυπτον, παρὰ νὰ ἀποθάνωμεν τώρα εἰς τὴν ἔρημον αὐτήν (ἢ κατ' ἄλλην ἑρμηνείαν: Μακάρι νὰ ἀποθάνωμεν τώρα εἰς αὐτὴν ἐδὼ τὴν ἔρημον!)
3 Καὶ ἱνατὶ Κύριος εἰσάγει ἡμᾶς εἰς τὴν γῆν ταύτην πεσεῖν ἐν πολέμῳ; Αἱ γυναῖκες ἡμῶν καὶ τὰ παιδία ἔσονται εἰς διαρπαγήν· νῦν οὖν βέλτιον ἡμῖν ἐστιν ἀποστραφῆναι εἰς Αἴγυπτον.	3 Διατὶ ὁ Κύριος μᾶς εἰσάγει εἰς τὴν χώραν αὐτήν, ὥστε ἡμεῖς μὲν νὰ φονευθῶμεν εἰς τὸν πόλεμον, αἱ δὲ γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά μας νὰ πέσουν αἰχμάλωτοι εἰς τὰ χέρια ἐκείνων; Τὸ καλύτερον λοιπὸν ποὺ ἔχομεν νὰ κάμωμεν τώρα, εἶναι νὰ ἐπιστρέψωμεν εἰς τὴν Αἴγυπτον.	3 Διατὶ ὁ Κύριος μᾶς ὡδήγησε καὶ μᾶς ἔφερεν εἰς τὴν χώραν αὐτήν, τὴν Χαναάν, διὰ νὰ πέσωμεν πολεμοῦντες ἐναντίον τῶν Χαναναίων; Οἱ γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά μας θὰ μείνουν ἀπροστάτευτοι καὶ θὰ τὰ σύρουν αἰχμαλώτους οἰ ἐχθροί· τώρα λοιπὸν εἶναι καλύτερα δι' ἡμᾶς νὰ γυρίσωμεν πίσῳ εἰς τὴν Αἴγυπτον!>
4 Καὶ εἶπαν ἕτερος τῷ ἑτέρῳ· δῶμεν ἀρχηγὸν καὶ ἀποστρέψωμεν εἰς Αἴγυπτον.	4 Ἐν συνεχείᾳ δὲ ἐξερεθισμένοι εἶπαν ὁ ἕνας πρὸς τὸν ἄλλον· ἂς ἐκλέξωμεν ἀρχηγόν, διὰ νὰ μᾶς ὁδηγήσῃ αὐτὸς πλέον καὶ νὰ ἐπιστρέψωμεν εἰς τὴν Αἴγυπτον.	4 Καὶ εἶπαν μεταξύ των, ὅ ἕνας πρὸς τὸν ἄλλον: <Ἂς ἐκλέξωμεν ἀρχηγὸν καὶ ἂς γυρίσωμεν πίσῳ εἰς τὴν Αἴγυπτον>.
5 Καὶ ἔπεσε Μωυσῆς καὶ Ἀαρὼν ἐπὶ πρόσωπον ἐναντίον πάσης συναγωγῆς υἱῶν ᾿Ισραήλ.	5 Ὅταν ἤκουσεν αὐτὰ ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἀαρὼν ἔπεσαν κατὰ γῆς ἐνώπιον ὅλου του λαοῦ τῶν Ἰσραηλιτῶν παρακαλοῦντες αὐτούς, νὰ μὴ προχωρήσουν εἰς τὴν ἀνταρσίαν αὐτήν.	5 Κατάπληκτοι καὶ φοβισμένοι ἀπὸ τὴν ἀπελπισίαν καὶ τὴν ἀπιστίαν τῶν Ἰσραηλιτῶν, ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἀαρὼν ἔπεσαν μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς, ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν ἔπεσαν καὶ παρακαλοῦσαν τὸν λαὸν νὰ σταματήσῃ τὴν ἐπανάστασιν.
6 Ἰησοῦς δὲ ὁ τοῦ Ναυὴ καὶ Χάλεβ ὁ τοῦ Ἰεφοννή, τῶν κατασκεψαμένων τὴν γῆν, διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν	6 Ὁ δὲ Ἰησοῦς τοῦ Ναυὴ καὶ ὁ Χάλεβ ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεφοννή, ἐξ ἐκείνων ποὺ κατεσκόπευσαν τὴν χώραν, ἀκούσαντες αὐτὰ ἔσχισαν τὰ ἐνδύματά των	6 Καὶ ὁ Ἰησοῦς, ὁ υἱὸς τοῦ Ναυῆ, καὶ ὁ Χάλεβ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεφοννῆ, οἱ δύο ἀπὸ ἐκείνους ποὺ εἶχαν σταλῇ ὡς κατάσκοποι εἰς τὴν γῆν Χαναάν, γεμᾶτοι θλῖψιν, πικρίαν καὶ ἱερὰν ἀγανάκτησιν διὰ τὴν ἀπιστίαν καὶ τὴν ἀνταρσίαν τοῦ λαοῦ, ἐξέσχισαν τὰ ροῦχα τους
7 καὶ εἶπαν πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ἰσραήλ λέγοντες· ἡ γῆ, ἣν κατεσκεψάμεθα αὐτήν, ἀγαθὴ ἐστι σφόδρα σφόδρα·	7 καὶ εἶπαν πρὸς ὅλον τὸ πλῆθος τῶν Ἰσραηλιτῶν· <ἡ γῆ τὴν ὁποίαν κατεσκοπεύσαμεν εἶναι πολὺ πάρα πολὺ ὡραῖα καὶ εὔφορος.	7 καὶ εἶπαν πρὸς ὅλο τὸ πλῆθος τῆς συναγωγῆς τῶν Ἰσραηλιτῶν: <Ἡ χώρα, εἰς τὴν ὁποίαν ἐπήγαμε διὰ νὰ τὴν κατασκοπεύσωμεν, εἶναι χώρα ὡραία, πάρα πολὺ ὡραία, τιλουσία καὶ εὔφορος.
8 εἰ αἱρετίζει ἡμᾶς Κύριος, εἰσάξει ἡμᾶς εἰς τὴν γῆν ταύτην καὶ δώσει αὐτὴν ἡμῖν, γῆ ἥτις ἐστὶ ρέουσα γάλα καὶ μέλι.	8 Ἐφ' ὅσον δὲ ὁ Κύριος μᾶς ἔχει ἐκλέξει ὡς λαόν του. Θὰ μᾶς εἰσαγάγῃ ὡς κατακτητὰς καὶ κυρίους καὶ θὰ δώσῃ εἰς ἡμᾶς τὴν γῆν αὐτήν, ἡ ὁποία ρέει γάλα καὶ μέλι.	8 Ἐὰν ὁ Κύριος μᾶς εὐνοῇ, μᾶς ἀγαπᾷ καὶ εἶναι εὐχαριστημένος μαζί μας, ἀσφαλῶς θὰ μᾶς ὁδηγήσῃ καὶ θὰ μᾶς φέρῃ εἰς τὴν χώραν αὐτήν, καὶ θὰ μᾶς τὴν δώσῃ ὡς κληρονομίαν· θὰ δώσῃ ἰδικήν μας τὴν χώραν αὐτήν, ποὺ εἶναι τόσον πλούσια καὶ εὔφορος, ὥστε ἀναβρύζει ἀπὸ αὐτὴν γάλα καὶ μέλι.
9 Ἀλλὰ ἀπὸ τοῦ Κυρίου μὴ ἀποστάται γίνεσβε· ὑμεῖς δὲ μὴ φοβηθῆτε τὸν λαὸν τῆς γῆς, ὅτι κατάβρωμα ἡμῖν ἐστιν· ἀφέστηκε γὰρ ὁ καιρὸς ἀπ' αὐτῶν, ὁ δὲ Κύριος ἐν ἡμῖν· μὴ φοβηθῆτε αὐτούς.	9 Λοιπὸν μὴ ἐπαναστατῆτε ἐναντίον τοῦ Κυρίου καὶ μὴ φοφηθῆτε τὸν λαὸν τῆς χώρας αὐτῆς, διότι θὰ τὸν κατακτήσωμεν καὶ θὰ τὸν καταφάγωμεν ὠσὰν ἕνα κομμάτι ψωμιοῦ. ῎Εχει πλέον λήξει ὁ καιρὸς τῆς προστασίας τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ. Ὁ Κύριος εἶναι μαζῆ μας. Μὴ φοβηθῆτε αὐτούς>!	9 Προσέξετε μόνον νὰ μὴ ἀποστατήσετε ἀπὸ τὸν Κύριον· οὔτε σεῖς νὰ φοβηθῆτε τοὺς Χαναναίους καὶ τοὺς ἄλλους λαοὺς τῆς χώρας αὐτῆς, διότι ὅσον πολλοὶ καὶ δυνατοὶ καὶ ἂν εἶναι, θὰ τοὺς νικήσωμεν, θὰ τοὺς συντρίψωμεν καὶ κυριολεκτικὰ θὰ τοὺς καταφάγωμεν. Διότι ἐπέρασε καὶ συνεπληρώθη ὁ χρόνος τῆς κυριαρχίας των εἰς τὴν χώραν αὐτήν, ποὺ τοὺς ἔχει προσδιορισθῆ κατὰ θείαν συγκατάβασιν. Ὁ δὲ Κύριος εἶναι μαζί μας. Λοιπόν, μὴ τοὺς φοβηθῆτε καθόλου>.
10 Καὶ εἶπε πᾶσα ἡ συναγωγὴ καταλιθοβολῆσαι αὐτοὺς ἐν λίθοις. Καὶ ἡ δόξα Κυρίου ὤφθη ἐν τῇ νεφέλῃ ἐπὶ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου πᾶσι τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ.	10 Ὅλον ὅμως τὸ πλῆθος τῶν Ἰσραηλιτῶν, ἐξαγριωμένον καὶ ἔξαλλον, ὥρμησε νὰ λιθοβολήσῃ τὸν Ἰησοῦν τοῦ Ναυὴ καὶ τὸν Χάλεβ. Ἀλλὰ θεία λάμψις ἐφάνη εἰς τὴν νεφέλην ἐπάνω ἀπὸ τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου, ἐνώπιον ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ τοὺς ἀνεχαίτισεν ἀπὸ τὸ ἔγκλημα.	10 Ἀλλὰ εἰς τὸ ἄκουσμα τῶν λόγων αὐτῶν τοῦ Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ καὶ τοῦ Χάλεβ ἐρεθίσθη περισσότερον ὅλος ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς καὶ ἀπεφάσισαν ὅλοι νὰ τοὺς λιθοβολήσουν καὶ νὰ τοὺς σκοτώσουν. Τότε ὅμως ἡ δόξα τοῦ Κυρίου ἔκαμε φανερὴ τὴν παρουσίαν της μὲ τὸ ὑπερφυσικὸν σύννεφον, ἄστραψε καὶ ἔλαμψε εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου, ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ τοὺς ἐμπόδισε.
11 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· ἕως τίνος παροξύνει με ὁ λαὸς οὗτος καὶ ἕως τίνος οὐ πιστεύουσί μοι ἐπὶ πᾶσι τοῖς σημείοις, οἷς ἐποίησα ἐν αὐτοῖς;	11 Εἶπε τότε ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν· <ἕως πότε θὰ μὲ ἐξοργίζῃ αὐτὸς ὁ λαός; Ἕως πότε δὲν θὰ πιστεύουν εἰς ὅλα τὰ θαύματά μου, τὰ ὁποία ἔκαμα εἰς αὐτούς;	11 Καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν Μωϋσῆν: <Μέχρι πότε ὁ λαὸς αὐτὸς θὰ μὲ προκαλῇ καὶ θὰ κινῇ τὴν ὀργήν μου; Καὶ μέχρι πότε δὲν θὰ πιστεύῃ εἰς ἐμὲ καὶ εἰς τὰ λόγια μου καὶ εἰς ὅλα τὰ θαύματα, ποὺ ἔκαμα ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια τους;
12 Πατάξω αὐτοὺς θανάτῳ καὶ ἀπολῶ αὐτοὺς καὶ ποιήσω σε καὶ τὸν οἶκον τοῦ πατρός σου εἰς ἔθνος μέγα καὶ πολὺ μᾶλλον ἢ τοῦτο.	12 Καὶ λοιπὸν θὰ τοὺς κτυπήσω διὰ θανάτου, θὰ τοὺς ἐξολοθρεύσω καὶ θὰ ἀναδείξω σὲ καὶ τὸν πατρικόν σου οἶκον ἔθνος μέγα, πολὺ ἰσχυρότερον ἀπὸ τὸν λαὸν αὐτόν>.	12 Ἐπειδὴ εἶναι ἄπιστοι καὶ ἄφρονες, θὰ τοὺς κτυπήσω δυνατὰ μὲ θάνατον καὶ θὰ τοὺς ἑξαφανίσω καὶ θὰ πληθύνω σὲ καὶ τοὺς ἀπογόνους τοῦ πατέρα σου καὶ θὰ σᾶς ἀναδείξω ἔθνος μεγάλο· ἔθνος πολὺ μεγαλύτερον καὶ δυνατώτερον ἀπὸ ὅ,τι εἶναι τὸ ἔθνος αὐτό, ποὺ θὰ καταστρέψω>.
13 Καὶ εἶπε Μωυσῆς πρὸς Κύριον· καὶ ἀκούσεται Αἴγυπτος, ὅτι ἀνήγαγες τῇ ὀσχύϊ σου τὸν λαὸν τοῦτον ἐξ αὐτῶν,	13 Ὁ Μωϋσῆς εἶπε τότε πρὸς τὸν Κύριον· <οἱ Αἰγύπτιοι ἔχουν πλέον ἀκούσει καὶ μάθει ὅτι σὺ μὲ τὴν ἀκατανίκητον δύναμίν σου ἔβγαλες ἐλεύθερον τὸν λαὸν τοῦτον ἐκ μέσου αὐτῶν.	13 Ἀλλὰ ὁ Μωϋσῆς εἶπε πρὸς τὸν Κύριον: <Νὰ τοὺς ἑξαφανίσῃς· ὅμως οἱ Αἰγύπτιοι ἔχουν ἀκούσει καὶ ἔχουν πληροφορηθῆ, ὅτι σὺ μὲ τὴν δύναμιν καὶ τὰ θαύματά σου ἐπῆρες τὸν λαὸν τοῦτον ἀπὸ τὰ χέρια τους καὶ τὸν ὡδήγησες ἔξω ἀπὸ τὴν χώραν τους·
14 ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς ταύτης ἀκηκόασιν, ὅτι σὺ εἰ Κύριος ἐν τῷ λαῷ τούτῳ, ὅστις ὀφθαλμοῖς κατ' ὀφθαλμοὺς ὀπτάζῃ, Κύριε, καὶ ἡ νεφέλη σου ἐφέστηκεν ἐπ' αὐτῶν, καὶ ἐν στύλῳ νεφέλης σὺ πορεύῃ πρότερος αὐτῶν τὴν ἡμέραν καὶ ἐν στύλω πυρὸς τὴν νύκτα.	14 Ἀλλὰ καὶ ὅλοι ὅσοι κατοικοῦν τὴν χώραν αὐτὴν ἔχουν ἀκούσει διὰ τὰ θαύματά σου καὶ ἔχουν πεισθῆ, ὅτι σὺ εἶσαι ὁ Κύριος καὶ Θεὸς τοῦ λαοῦ τούτου, τοῦ λαοῦ ὁ ὁποῖος σὲ βλέπει πρόσωπον πρὸς πρόσωπον, καὶ ὅτι ἡ νεφέλη σου εὑρίσκεται ἐπάνω ἀπὸ αὐτούς, σὺ δὲ προπορεύεσαι εἰς αὐτοὺς ὡς ὁδηγὸς κατὰ μὲν τὴν ἡμέραν σὰν στήλη νεφέλης κατὰ δὲ τὴν νύκτα σὰν στήλη πυρός.	14 τὸ ἔχουν πληροφορηθῆ ὅμως καὶ ὅλοι οἱ λαοί, ποὺ κατοικοῦν εἰς τὴν χώραν αὐτήν, ὅτι σὺ εἶσαι ὁ Κύριος καὶ ὁ προστάτης μεταξὺ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ· τοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος σὲ κυττάζει εἰς τὰ μάτια καὶ μὲ τὸν ὁποῖον βλέπεσθε πρόσωπον πρὸς πρόσωπον, καὶ τὸ ὑπερφυσικὸν σύννεφον, δεῖγμα τῆς παρουσίας καὶ προστασίας σου, στέκεται ἀπὸ πάνω του καὶ μὲ τὸν στῦλον τοῦ ὑπερφυσικοῦ νέφους προπορεύεσαι καὶ τὸν ὁδηγεῖς τὴν ἡμέραν καὶ μὲ τὸν πύρινον στῦλον τὸν ὁδηγεῖς τὴν νύκτα.
15 Καὶ ἐκτρίψεις τὸν λαὸν τοῦτον ὡσεὶ ἄνθρωπον ἕνα, καὶ ἐροῦσι τὰ ἔθνη, ὅσοι ἀκηκόασι τὸ ὄνομά σου, λέγοντες·	15 Ἐὰν λοιπὸν ἐξοντώσῃς τὸν λαὸν αὐτὸν ἀμέσως, ὡς ἐὰν πρόκειται δι' ἕνα ἄνθρωπον, ὅσα ἔθνη ἔχουν ἀκούσει διὰ τὸ θαυμαστὸν καὶ παντοδύναμον ὄνομα σου, θὰ εἴπουν:	15 Ἐὰν λοιπὸν θανατώσῃς καὶ ἀφανίσῃς τὸν λαὸν αὐτὸν ἀμέσως καὶ χωρὶς ἐξαίρεσιν ὅλους, σὰν ἕνα ἄνθρωπον, τότε οἱ λαοί, ποὺ ἔχουν ἀκούσει καὶ μάθει διὰ τὸ παντοδύναμον ὅνομά σου, θὰ εἴπουν:
16 παρὰ τὸ μὴ δύνασθαι Κύριον εἰσαγαγεῖν τὸν λαὸν τοῦτον εἰς τὴν γῆν, ἣν ὤμοσεν αὐτοῖς, κατέστρωσεν αὐτοὺς ἐν τῇ ἐρήμῳ.	16 Ἐπειδὴ δὲν κατόρθωσε νὰ ὁδηγήσῃ ὁ Θεὸς καὶ φέρῃ τὸν λαὸν τοῦτον εἰς τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν μὲ ὅρκον εἶχεν ὑποσχεθῆ νὰ τοὺς δώσῃ, τοὺς κατέστρωσε νεκροὺς εἰς τὴν ἔρημον αὐτὴν γῆν!	16 Ἐπειδὴ ὁ Κύριος δὲν ἠμπόρεσε να ὁδηγήσῃ τὸν λαὸν αὐτὸν καὶ νὰ τὸν ἐγκαταστήσῃ εἰς τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν εἶχεν ὑποσχεθῆ εἰς αὐτοὺς μὲ ὅρκον, τοὺς ἔστρωσε νεκροὺς εἰς τὴν ἔρημον. Ἔτσι ἀντὶ νὰ δοξασθῇ τὸ ὄνομά σου, θὰ ὑβρισθῇ περισσότερον!
17 Καὶ νῦν ὑψωθήτω ἡ ἰσχύς σου, Κύριε, ὃν τρόπον εἶπας λέγων.	17 Ἀλλὰ, Κύριε, ἂς φανῇ καὶ ἂς ὑψωθῇ καὶ τώρα τὸ μεγαλεῖον τῆς δυνάμεώς σου, ὅπως ἄλλοτε εἶχες διακηρύξει λέγων ὅτι εἶσαι	17 Μεγάλος καὶ ἰσχυρὸς καὶ δυνατὸς ἐδείχθης, ὅταν συνέτριβες τὸν Φαραὼ καὶ τὴν δύναμίν του· σὲ ἱκετεύω λοιπόν, Κύριε, ἂς φανῇ καὶ τώρα τὸ μεγαλεῖον τῆς δυνάμεως, τῆς εὐεργεσίας, τῆς ἐπιεικείας σου, σύμφωνα μὲ ὅσα μᾶς εἶπες ἄλλοτε, ὅτι
18 Κύριος μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ ἀληθινός, ἀφαιρῶν ἀνομίας καὶ ἀδικίας καὶ ἁμαρτίας, καὶ καθαρισμῷ οὐ καθαριεῖ τὸν ἔνοχον ἀποδιδοὺς ἁμαρτίας πατέρων ἐπὶ τέκνα ἕως τρίτης καὶ τετάρτης γενεᾶς.	18 Κύριος, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ ἀξιόπιστος εἰς τὰ λόγια σου. Εἶσαι σὺ Κύριος, ὁ ὁποῖος συγχωρεῖ καὶ ἐξαλείφει παρανομίας καὶ ἀδικίας καὶ γενικῶς τὰς ἁμαρτίας, ἀλλὰ καὶ δὲν ἀφήνει ἀτιμώρητον τὸν ἔνοχον φθάνων μέχρι τοῦ σημείου νὰ καταλογίζῃ εὐθύνην καὶ νὰ τιμωρῇ τὰ τέκνα μέχρι τρίτης καὶ τετάρτης γενεᾶς διὰ τὰς ἁμαρτίας τῶν πατέρων των.	18 ὁ Κύριος εἶναι μακρόθυμος πρὸς ἐκείνους ποὺ τοῦ πταίουν καὶ πολυέλεος καὶ ἀληθινὸς εἰς τὰ λόγια του καὶ ἐκτελεῖ πάντοτε πιστὰ τὶς ὑποσχέσεις του· εἶναι αὐτός, ποὺ ἀφαιρεῖ καὶ ἐξαλείφει ἀνομίες καὶ ἀδικίες καὶ ἁμαρτίες· εἶναι αὐτός, ποὺ μισεῖ τὴν ἁμαρτίαν, διὰ τοῦτο τὸν ἀμετανόητον ἔνοχον δὲν τὸν ἀθωώνει καὶ δὲν τὸν καθαρίζει, ἀλλὰ ἐπιβάλλει ποινὲς διὰ τὶς ἁμαρτίες καὶ παραβάσεις τῶν ἀμετανοήτων προγόνων καὶ προπάππων εἰς τὰ τέκνα των μέχρι τρίτης καὶ τετάρτης γενεᾶς· μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν ζητεῖ, ὡς ἀγαθός, να μετανοήσουν τουλάχιστον οἱ ἀπόγονοί τους.
19 Ἄφες τὴν ἁμαρτίαν τῷ λαῷ τούτω κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καθάπερ ἵλεως ἐγένου αὐτοῖς ἀπ' Αἰγύπτου ἕως τοῦ νῦν.	19 Ἀλλὰ, συγχώρησε, Κύριε, κατὰ τὸ μέγα σου ἔλεος τὴν ἁμαρτίαν εἰς τὸν λαὸν τοῦτον. Γίνε εὔσπλαγχνος, ὅπως εὔσπλαγχνος ἔγινες εἰς αὐτοὺς ἀπὸ τὴν ἡμέραν τῆς ἐξόδου των ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου μέχρι τώρα>!	19 Σὲ ἱκετεύω λοιπόν, Κύριε, συγχώρησε εἰς τὸν λαὸν τοῦτον τὴν μεγάλην ἁμαρτίαν ποὺ ἔκαμε, σύμφωνα μὲ τὸ ἄπειρον, ἀνεξάντλητον καὶ πλούσιον ἔλεός σου, ὅπως ἀκριβῶς ἐδείχθης συμπαθὴς καὶ οἰκτίρμων εἰς αὐτοὺς ἀπὸ τότε, ποὺ ἔφυγαν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, μέχρι τώρα>.
20 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· ἵλεως αὐτοῖς εἰμι κατὰ τὸ ρῆμα σου·	20 Εἶπε τότε ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν· <θὰ γίνω εἰς αὐτοὺς ἵλεως σύμφωνα μὲ τὴν παράκλησίν σου.	20 Ὁ Κύριος ἀπάντησε ἀμέσως εἰς τὴν προσευχὴν τοῦ Μωϋσῆ καὶ εἶπε: <Ἀφοῦ τὸ θέλεις καὶ μοῦ τὸ ζητεῖς μὲ τόσην θέρμην, γίνομαι συμπαθὴς καὶ οἰκτίρμων εἰς αὐτοὺς καὶ τοὺς τὸ συγχωρῶ·
21 ἀλλὰ ζῶ ἐγὼ καὶ ζῶν τὸ ὄνομά μου καὶ ἐμπλήσει ἡ δόξα Κυρίου πᾶσαν τὴν γῆν,	21 Ἀλλὰ ἐγὼ ζῶ καὶ ζῶν εἶναι τὸ ὄνομα μου, καὶ θὰ πλημμυρίσῃ ὁλόκληρον τὴν γῆν ἡ δόξα καὶ ἡ δύναμις τῆς δικαιοσύνης μου	21 ἀλλὰ ἐγὼ εἶμαι Θεὸς ζωντανὸς καὶ εἶναι ζωντανὸν τὸ ὄνομά μου καὶ μὲ τὴν ἐκπλήρωσιν τῆς ὑποσχέσεώς μου θὰ πλημμυρίσῃ ὅλη ἡ γῆ μὲ τὴν δόξαν μου ὡς ἁγίου, δικαίου, ἀμώμου καὶ παντοδυνάμου Θεοῦ.
22 ὅτι πάντες οἱ ἄνδρες οἱ ὁρῶντες τὴν δόξαν μου καὶ τὰ σημεῖα, ἃ ἐποίησα ἐν Αἰγύπτῳ καὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ, καὶ ἐπείρασάν με τοῦτο δέκατον, καὶ οὐκ εἰσήκουσαν τῆς φωνῆς μου,	22 διότι ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται, οἱ ὁποῖοι εἶδον τὴν δόξαν μου καὶ τὰ θαύματα, τὰ ὁποία ἔκαμα εἰς τὴν Αἴγυπτον καὶ εἰς τὴν ἔρημον, καὶ παρ' ὅλον τοῦτο μὲ παρώργισαν τώρα διὰ δεκάτην φορὰν καὶ δὲν ὑπήκουσαν εἰς τὴν ἐντολήν μου,	22 Διότι ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ἄνδρες, ποὺ εἶδαν τὴν ἁγιότητα, τὴν ἔνδοξον δύναμιν καὶ τὰ θαύματα ποὺ ἔκαμα διὰ τὴν προστασίαν των εἰς τὴν Αἴγυπτον καὶ εἰς τὴν ἔρημον καὶ παρ' ὅλα αὐτὰ μὲ ἐξώργισαν μὲ τὴν ἀγνωμοσύνην καὶ τὴν ἀπιστίαν των διὰ δεκάτην τώρα φορὰν καὶ δὲν ἐδείχθησαν ὑπάκουοι εἰς τὴν φωνήν μου,
23 ἦ μὴν οὐκ ὄψονται τὴν γῆν, ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν αὐτῶν, ἀλλ' ἢ τὰ τέκνα αὐτῶν, ἃ ἐστι μετ' ἐμοῦ ὧδε, ὅσοι οὐκ οἴδασιν ἀγαθὸν οὐδὲ κακόν, πᾶς νεώτερος ἄπειρος, τούτοις δώσω τὴν γῆν, πάντες δὲ οἱ παροξύναντές με οὐκ ὄψονται αὐτήν.	23 κατ' ἀμετάκλητον ἀπόφασίν μου δὲν θὰ ἴδουν τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν δι' ὄρκου ὑπεσχέθην εἰς τοὺς πατέρας των, ἀλλὰ θὰ τὴν ἴδουν μόνον τὰ τέκνα των, τὰ ὁποία εἶναι ἐδῶ μαζῆ μου, ποὺ δὲν ἠμποροῦν ἀκόμη νὰ κάμουν διάκρισιν μεταξὺ καλοῦ καὶ κακοῦ, κάθε νεώτερος καὶ ἄπειρος. Εἰς αὐτὰ ἐγὼ θὰ δώσω τὴν χώραν. Ὅλοι δὲ ἐκεῖνοι, ποὺ μὲ παρώξυναν δὲν θὰ τὴν ἰδοῦν.	23 ὅλοι αὐτοὶ δὲν θὰ ἰδοῦν οὔτε θὰ ἀπολαύσουν τὴν χώραν τῆς ἐπαγγελίας, τὴν ὁποίαν ἔχω ὑποσχεθῆ μὲ ὅρκον εἰς τοὺς προγόνους καὶ τοὺς προπάτορές τους· τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας θὰ τὴν ἴδουν, θὰ τὴν πατήσουν καὶ θὰ τὴν ἀπολαύσουν μόνον τὰ παιδιά τους, ὅσα εἶναι καὶ ζοῦν μαζί μου ἐδῶ εἰς τὸ στρατόπεδον τοῦ Ἰσραήλ· ὅσα εἶναι τώρα μικρὰ καὶ δὲν ἔχουν ἀκόμη συνείδησιν διὰ τὸ ποῖον εἶναι ἀγαθὸν καὶ ποῖον εἶναι κακόν· ὅλα αὐτὰ τὰ νεώτερα, τὰ ἀθῶα καὶ ἀπονήρευτα παιδιά, ποὺ δὲν ἔχουν πεῖραν τοῦ κακοῦ. Εἰς αὐτὰ τὰ παιδιά, ποὺ δὲν ἔγιναν συνένοχα εἰς τὸν καταγογγυσμὸν μὲ τοὺς γονεῖς των, θὰ δώσω ὡς κληρονομίαν τὴν γῆν Χαναάν. Ὅλοι δὲ ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι μὲ ἐξώργισαν, μὲ ἐπεριφρόνησαν καὶ μὲ ἐπίκραναν, δὲν θὰ ἴδουν οὔτε θὰ ἀπολαύσουν τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας.
24 Ὁ δὲ παῖς μου Χάλεβ, ὅτι πνεῦμα ἕτερον ἐν αὐτῷ καὶ ἐπηκολούθησέ μοι, εἰσάξω αὐτὸν εἰς τὴν γῆν, εἰς ἣν εἰσῆλθεν ἐκεῖ, καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ κληρονομήσει αὐτήν.	24 Τὸν δοῦλον μου ὅμως τὸν Χάλεβ, διότι εἶναι ἄλλου πνεύματος ἀπὸ τὸν λαὸν αὐτὸν καὶ μὲ ἠκολούθησε, θὰ τὸν εἰσαγάγω εἰς τὴν χώραν, ὅπου εἰσῆλθεν ὡς κατάσκοπος καὶ οἱ ἀπόγονοί του θὰ κληρονομήσουν αὐτήν.	24 Ἀλλὰ τὸν δοῦλον μου Χάλεβ, ἐπειδὴ ἔχει μέσα του ἄλλο φρόνημα ἀπὸ ἐκεῖνο τῶν ὑπολοίπων κατασκόπων, πνεῦμα ἐμπιστοσύνης καὶ ὑποταγῆς εἰς ἐμέ, καὶ μὲ ἔχει ἀκολουθήσει μὲ πίστιν καὶ ἀφοσίωσιν, θὰ τὸν ὁδηγήσω καὶ θὰ τὸν φέρω εἰς τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας, εἰς τὴν ὁποίαν ἐμπῆκε ὡς κατάσκοπος· καὶ οἱ ἀπόγονοί του θὰ κληρονομήσουν καὶ θὰ κατακτήσουν τὴν χώραν αὐτήν, τὴν Χαναάν.
25 Ὁ δὲ Ἀμαλήκ καὶ ὁ Χαναναῖος κατοικοῦσιν ἐν τῇ κοιλάδι· αὔριον ἐπιστράφητε καὶ ἀπάρατε ὑμεῖς εἰς τὴν ἔρημον, ὁδόν θάλασσαν ἐρυθράν.	25 Ὁ Ἀμαλὴκ καὶ ὁ Χαναναῖος θὰ κατοικοῦν τώρα αὐτὴν τὴν κοιλάδα. Σεῖς δὲ αὔριον ἀναχωρήσατε καὶ ἐπιστρέψατε εἰς τὴν ἔρημον πρὸς τὴν κατεύθυνσιν τῆς Ἐρυθρᾶς Θαλάσσης>.	25 Τώρα δὲ ἐπειδὴ οἱ Ἀμαληκῖται καὶ οἱ Χαναναῖοι, οἱ ἐχθροί σας, κατοικοῦν εἰς τὴν κοιλάδα, αὔριον νὰ ἐπιστρέψετε καὶ νὰ φύγετε καὶ νὰ προχωρήσετε πίσω εἰς τὴν ἔρημον Φαράν, πρὸς τὴν κατεύθυνσιν τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης, πρὸς τὴν πλευρὰν τοῦ Ἐλανιτικοῦ κόλπου (τοῦ κόλπου τῆς Ἄκαμπα)>.
26 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων·	26 Εἶπεν ἀκόμη ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρών·	26 Ὁ Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρὼν καὶ τοὺς εἶπε:
27 ἕως τίνος τὴν συναγωγὴν τὴν πονηρὰν ταύτην; Ἃ αὐτοὶ γογγύσουσιν ἐναντίον μου, τὴν γόγγυσιν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ἣν ἐγόγγυσαν περὶ ὑμῶν, ἀκήκοα.	27 <ἕως πότε θὰ ἀνέχωμαι τὸν πονηρὸν αὐτὸν λαόν; Ὅσα αὐτοὶ γογγύζουν ἐναντίον μου, ὅπως καὶ τὸν γογγυσμὸν αὐτὸν ἐναντίον σας, ὅλα τὰ ἔχω ἀκούσει.	27 <Ἐπὶ πόσον χρόνον θὰ ὑποφέρω τὴν Ἰουδαϊκὴν αὐτὴν συναγωγήν, τὴν πονηρὰν καὶ ἄπιστον; Ὅσα αὐτοὶ καταγογγύζουν καὶ παραπονοῦνται ἐναντίον μου, ὅπως ἐπίσης τὴν ἀγνωμοσύνην, τὸν γογγυσμὸν καὶ τὰ παράπονα τῶν Ἰσραηλιτῶν, τὰ ὁποῖα διατυπώνουν ἐναντίον σας, τὰ ἔχω ἀκούσει
28 Εἰπὸν αὐτοῖς· ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος, ἦ μὴν ὃν τρόπον λελαλήκατε εἰς τὰ ὦτά μου, οὕτω ποιήσω ὑμῖν.	28 Εἶπε λοιπὸν εἰς αὐτούς· Ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος, κατ' ἀμετάκλητον ἀπόφασίν μου, ἀκριβῶς ὅπως μοῦ εἴπατε καὶ ἤκουσα, ἔτσι θὰ κάμω εἰς σᾶς·	28 Νὰ εἰπῇς πρὸς αὐτούς: Ἐγὼ εἶμαι Θεὸς ζωντανός, λέγει ὁ Κύριος· σᾶς βεβαιώνω, ὅτι ὅπως ἐμιλήσατε εἰς τὰ αὐτιά μου καὶ μοῦ τὸ ἐζητήσατε, ἔτσι ἀκριβῶς θὰ κάμω εἰς σᾶς.
29 Ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ πεσεῖται τὰ κῶλα ὑμῶν, καὶ πᾶσα ἡ ἐπισκοπὴ ὑμῶν καὶ οἱ κατηριθμημένοι ὑμῶν ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω, ὅσοι ἐγόγγυζον ἐπ' ἐμοί·	29 δηλαδὴ εἰς τὴν ἔρημον θὰ πέσουν νεκρὰ τὰ σώματά σας. Ἐδῶ θὰ ἀποθάνετε ὅλοι ὅσοι κατὰ τὴν ἀπογραφήν, ποὺ ἔγινε καὶ ἠριθμήθησαν ἀπὸ εἴκοσιν ἐτῶν καὶ ἄνω, ὅλοι ὅσοι ἐγόγγυσαν ἐναντίον μου.	29 Εἰς τὴν ἔρημον αὐτὴν θὰ πέσουν νεκρὰ τὰ σώματά σας καὶ θὰ μείνουν τὰ πτώματα καὶ τὰ κόκκαλά σας, καὶ ὅλοι ὅσοι ἔχουν ἀπογραφῆ, καταγραφῆ καὶ ἀριθμηθῆ ἀπὸ τῆς ἡλικίας τῶν εἴκοσι ἐτῶν καὶ ἄνω, ὅσοι ἐγόγγυσαν, παρεπονέθησαν καὶ ἐφάνησαν ἀγνώμονες ἀπέναντί μου·
30 εἰ ὑμεῖς εἰσελεύσεσθε εἰς τὴν γῆν, ἐφ' ἣν ἐξέτεινα τὴν χεῖρά μου κατασκηνῶσαι ὑμᾶς ἐπ' αὐτῆς, ἀλλ ἢ Χάλεβ υἱὸς Ἰεφοννή καὶ Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ναυή·	30 Κανεὶς ἀπὸ σᾶς δὲν θὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν γῆν, ἐπάνω ἀπὸ τὴν ὁποίαν ἄπλωσα ἐγὼ τὰ παντοδύναμον χέρι μου καὶ ὡρκίσθην νὰ σᾶς ἐγκαταστήσω, ἀλλὰ θὰ εἰσέλθουν εἰς αὐτὴν μόνον ὁ Χάλεβ υἱὸς τοῦ Ἰεφοννή, καὶ ὁ Ἰησοῦς ὁ υἱὸς τοῦ Ναυή·	30 ἀσφαλῶς σεῖς δὲν θὰ εἰσέλθετε εἰς τὴν χώραν Χαναάν, τὴν ὁποίαν ἔχω ὁρκισθῆ ὅτι θὰ κατακτήσετε καὶ θὰ κληρονομήσετε, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Χάλεβ, τὸν υἱὸν τοῦ Ἰεφοννῆ, καὶ τὸν Ἰησοῦν, τὸν υἱὸν τοῦ Ναυῆ·
31 καὶ τὰ παιδία, ἃ εἴπατε ἐν διαρπαγῇ ἔσεσθαι, εἰσάξω αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν, καὶ κληρονομήσουσι τὴν γῆν, ἣν ὑμεῖς ἀπέστητε ἀπ' αὐτῆς.	31 καὶ τὰ παιδιά, διὰ τὰ ὁποία εἴπατε ὅτι θὰ πέσουν, τάχα, αἰχμάλωτα εἰς τὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν, θὰ ὁδηγήσω εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας καὶ θὰ κληρονομήσουν τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν σεῖς διὰ τὰς ἁμαρτίας σας ἐχάσατε.	31 ἐπίσης καὶ τὰ παιδιά, διὰ τὰ ὁποῖα εἴπατε ὅτι θὰ μείνουν ἀπροστάτευτα καὶ θὰ αἰχμαλωτισθοῦν, θὰ τὰ ὁδηγήσω καὶ θὰ τὰ φέρω εἰς τὴν γῆν Χαναάν, καὶ θὰ κληρονομήσουν καὶ θὰ ἀπολαύσουν τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας, τὴν ὁποίαν σεῖς ἔχετε καταφρονήσει καὶ ἔχετε στερηθῇ.
32 Καὶ τὰ κῶλα ὑμῶν πεσεῖται ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ,	32 Τὰ μέλη τοῦ σώματός σας θὰ πέσουν καὶ θὰ μείνουν εἰς τὴν ἔρημον αὐτήν,	32 Τὰ σώματά σας ὅμως θὰ πέσουν νεκρὰ καὶ τὰ πτώματα καὶ τὰ κόκκαλά σας θὰ μείνουν εἰς τὴν ἔρημον αὐτήν,
33 οἱ δὲ υἱοὶ ὑμῶν ἔσονται, νεμόμενοι ἐν τῇ ἐρήμῳ τεσσαράκοντα ἔτη καὶ ἀνοίσουσι τὴν πορνείαν ὑμῶν, ἕως ἂν ἀναλωθῇ τὰ κῶλα ὑμῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ,	33 τὰ δὲ παιδιά σας, ὅσα εἶναι κάτω τῶν εἴκοσιν ἐτῶν, θὰ περιπλανῶνται εἰς τὴν ἔρημον ἐπὶ τεσσαράκοντα ἔτη καὶ θὰ ὑποφέρουν τὰς συνεπείας τῆς ἀποστασίας σας ἀπὸ τὸν Θεόν, μέχρις ὅτου ἀποθάνουν εἰς τὴν ἔρημον ὅλοι οἱ ἄνω τῶν εἰκοσιν ἐτῶν.	33 τὰ δὲ παιδιά σας, ποὺ ἔχουν ἡλικίαν κάτω τῶν εἴκοσι ἐτῶν, θὰ εἶναι νομάδες καὶ θὰ περιπλανῶνται εἰς τὴν ἔρημον ἐπὶ σαράντα χρόνια, διὰ νὰ εὐρίσκουν βοσκὴν διὰ τὰ ζῶα των, καὶ θὰ ὑποφέρουν ἕνεκα τῆς ἀποστασίας σας ἀπὸ ἑμὲ τὸν Θεόν, μέχρις ὅτου ἀποθάνετε ὅλοι ὅσοι ἔχετε ἡλικίαν ἄνω τῶν εἴκοσι ἐτῶν καὶ πέσουν νεκρὰ τὰ σώματά σας καὶ μείνουν τὰ πτώματα καὶ τὰ κόκκαλά σας εἰς τὴν ἔρημον.
34 κατὰ τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν, ὅσας κατεσκέψασθε τὴν γῆν, τεσσαράκοντα ἡμέρας, ἡμέραν τοῦ ἐνιαυτοῦ, λήψεσθε τὰς ἁμαρτίας ὑμῶν τεσσαράκοντα ἔτη καὶ γνώσεσθε τὸν θυμὸν τῆς ὀργῆς μου.	34 Διὰ τὰς ἁμαρτίας ποὺ διεπράξατε, θὰ ὑποστῆτε τὴν τιμωρίαν τῆς δικαίας ἀγανακτήσεως καὶ ὀργῆς μου ἐπὶ τεσσαράκοντα ἔτη, κατὰ τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν, τὰς ὁποίας κατεσκοπεύσατε τὴν χώραν. Κάθε ἡμέρα θὰ ὑπολογισθῇ εἰς ἓν ἔτος.	34 Κατὰ τὸν ἀριθμὸν τῶν σαράντα ἡμερῶν, κατὰ τὶς ὁποῖες ἐκατασκοπεύσατε τὴν χώραν Χαναάν, τῆς κάθε ἡμέρας ὑπολογιζομένης ὡς ἕνα ἔτος, θὰ τιμωρῆσθε διὰ τὶς ἁμαρτίες σας ἐπὶ σαράντα χρόνια καὶ θὰ γνωρίσετε τὴν ἐγκατάλειψιν, τὸν θυμὸν καὶ τὴν ὀργήν μου.
35 Ἐγὼ Κύριος ἐλάλησα· ἦ μὴν οὕτω ποιήσω τῇ συναγωγῇ τῇ πονηρᾷ ταύτῃ τῇ ἐπισυνισταμένῃ ἐπ' ἐμέ· ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ ἐξαναλωθήσονται καὶ ἐκεῖ ἀποθανοῦνται.	35 Ἐγὼ ὁ Κύριος ὡμίλησα. Ὁριστικῶς καὶ ἀμετακλήτως θὰ κάμω ὅ,τι εἶπα εἰς τὸν ἁμαρτωλόν αὐτὸν λαόν, ὁ ὁποῖος ἐστασίασεν ἐναντίον μου. Εἰς τὴν ἔρημον αὐτὴν θὰ ἐξοντωθοῦν καὶ θὰ ἀποθάνουν>.	35 Ἐγὼ ὁ παντοδύναμος Κύριος ἐμίλησα. Ὁπωσδήποτε θὰ πραγματοποιήσω ὅλα ὅσα εἶπα, ἔτσι ὅπως τὸ εἶπα, εἰς τὴν ἁμαρτωλὴν αὐτὴν συναγωγὴν τῶν Ἰσραηλιτῶν, ἡ ὁποία ἐγόγγυσε καὶ ἐπανεστάτησε ἐνάντιόν μου· εἰς τὴν ἔρημον αὐτὴν θὰ ἑξαντληθοῦν, θὰ φθαροῦν, θὰ ἐξολοθρευθοῦν καὶ ἐκεῖ θὰ ἀποθάνουν>.
36 Καὶ οἱ ἄνθρωποι, οὓς ἀπέστειλε Μωυσῆς κατασκέψασθαι τὴν γῆν καὶ παραγενηθέντες διεγόγγυσαν κατ' αὐτῆς πρὸς τὴν συναγωγὴν ἐξενέγκαι ρήματα πονηρὰ περὶ τῆς γῆς,	36 Οἱ ἄνδρες, τοὺς ὁποίους ἔστειλεν ὁ Μωϋσῆς νὰ κατασκοπεύσουν τὴν χώραν καὶ οἱ ὁποῖοι ἐπιστρέφοντες ἐξηρέθισαν τὸν λαὸν εἰς γογγυσμὸν κατὰ τῆς χώρας αὐτῆς μὲ τὸ νὰ εἴπουν δόλια καὶ ψευδῆ δι' αὐτήν,	36 Καὶ οἱ ἄνδρες, τοὺς ὁποίους εἶχεν ἀποστείλει ὁ Μωϋσῆς νὰ κατασκοπεύσουν τὴν χώραν τῆς Χαναὰν καὶ οἱ ὁποῖοι, ὅταν ἐπέστρεψαν, ἐδυσφήμησαν τὴν χώραν μὲ ἀνακριβεῖς πληροφορίες καὶ ἐξώγκωσαν τὰ πράγματα καὶ ἔτσι συμπαρέσυραν ὅλον τὸν Ἰσραὴλ νὰ γογγύσῃ καὶ νὰ παραπονεθῇ κατὰ τοῦ Θεοῦ,
37 καὶ ἀπέθανον οἱ ἄνθρωποι οἱ κατείπαντες πονηρὰ κατὰ τῆς γῆς ἐν τῇ πληγῇ ἔναντι Κυρίου	37 οἱ ἄνδρες αὐτοί, οἱ ὁποῖοι μὲ πεῖσμα εἶπαν καὶ διέδωσαν πονηρὰς πληροφορίας διὰ τὴν χώραν, ἐκτυπήθησαν πρῶτοι ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ ἀπέθανον.	37 οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, ἐπειδὴ μετέδωκαν ἀνακριβεῖς, ψευδεῖς καὶ ἐξωγκωμένες εἰδήσεις διὰ τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας, ἐκτυπήθησαν πρῶτοι ἀπὸ τὸν Κύριον μὲ κακοήθη μολυσματικὴν ἀρρώστιαν καὶ ἔπεσαν νεκροί·
38 καὶ Ἰησοῦς υἱὸς Ναυή, καὶ Χάλεβ υἱὸς Ἰεφοννὴ ἔζησαν ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων τῶν πεπορευμένων κατασκέψασθαι τὴν γῆν.	38 Ἀπὸ τοὺς ἄνδρας ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι μετέβησαν διὰ νὰ κατασκοπεύσουν τὴν χώραν, ἔζησαν μόνον ὁ Ἰησοῦς υἱὸς Ναυή, καὶ ὁ Χάλεβ υἱὸς Ἰεφοννή.	38 οἱ δύο ὅμως ἀπὸ τοὺς δώδεκα ἐκείνους κατασκόπους, οἱ ὁποῖοι εἶχαν πάει διὰ νὰ κατασκοπεύσουν τὴν χώραν τῆς Χαναάν, ὁ Ἰησοῦς, ὁ υἱὸς τοῦ Ναυῆ, καὶ ὁ Χάλεβ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεφοννῆ, ἔζησαν· διεφυλάχθησαν σῶοι καὶ ἀβλαβεῖς.
39 Καὶ ἐλάλησε Μωυσῆς τὰ ρήματα ταῦτα πρὸς πάντας υἱοὺς Ἰσραήλ, καὶ ἐπένθησεν ὁ λαὸς σφόδρα.	39 Ὁ Μωϋσῆς ἀνεκοίνωσεν εἰς ὅλους τους Ἰσραηλίτας τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Κυρίου. Ὁ λαὸς ἀκούσας ἐπένθησε πολύ.	39 Ὁ δὲ Μωϋσῆς ἀνεκοίνωσε τὰ λόγια αὐτά, τὰ ὁποῖα μόνον ὁ ἴδιος ἐγνώριζε μέχρι τῆς στιγμῆς ἐκείνης, εἰς ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτες. Ὁ λαὸς ἐλυπήθη πάρα πολύ, ἔκλαυσε πικρὰ καὶ ἐθρήνησε.
40 Καὶ ὀρθρίσαντες τὸ πρωῒ ἀνέβησαν εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους λέγοντες· ἰδοὺ οἵδε ἡμεῖς ἀναβησόμεθα εἰς τὸν τόπον, ὃν εἶπε Κύριος ὅτι ἡμάρτομεν.	40 Διὰ νὰ ἐπανορθώσουν δέ, τάχα, τὴν παρακοήν των καὶ ἀποφύγουν τὴν τιμωρίαν, ἠγέρθησαν οἱ Ἰσραηλῖται πολὺ πρωΐ, ἀνέβησαν εἰς τὴν κορυφήν του ὄρους, λέγοντες πρὸς τὸν Μωυσῆν· <ἰδού, ἡμεῖς τώρα θὰ εἰσέλθωμεν εἰς τὸν τόπον, τὸν ὁποῖον εἶπεν ὁ Κύριος, διότι πράγματι μὲ τὴν παρακοήν μας ἡμαρτήσαμεν ἐνώπιόν του>!	40 Τὴν ἄλλην ἡμέραν ἐξύπνησαν πολὺ πρωῒ καὶ ἀνέβησαν εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ, ποὺ τοὺς ἐχώριζε ἀπὸ τὴν Χαναάν, καὶ εἶπαν εἰς τὸν Μωϋσῆν: <Κύτταξε· θὰ διορθώσωμεν τὸ σφάλμα, ποὺ ἐκάμαμεν, καὶ τὴν παρακοήν, ποὺ ἐδείξαμεν εἰς τὸν Κύριον. Τώρα θὰ ἀνεβοῦμε εἰς τὸ βουνὸ καὶ κατόπιν θὰ προχωρήσωμεν εἰς τὸν τόπον, τὸν ὁποῖον μᾶς ὑπεσχέθη ὁ Κύριος· θὰ ἀνεβοῦμε, διότι παραδεχόμεθα ὅτι πράγματι ἔχομεν ἁμαρτήσει ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ>.
41 Καὶ εἶπε Μωυσῆς· ἱνατί ὑμεῖς παραβαίνετε τὸ ρῆμα Κυρίου; Οὐκ εὔοδα ἔσται ὑμῖν.	41 Ὁ Μωϋσῆς ἀπήντησε· <διατὶ καὶ τώρα σεῖς παραβαίνετε πάλιν τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου; Δὲν θὰ εὐοδωθῇ ἡ ἀπόπειρά σας.	41 Ὁ Μωϋσῆς ὅμως τοὺς εἶπε: <Διατὶ ἐπιμένετε τώρα νὰ προχωρήσετε καὶ νὰ παραβῆτε ἔτσι τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶπε νὰ γυρίσωμεν πίσω; Δὲν θὰ εὐοδωθῇ ἡ πορεία σας αὐτή· θὰ ἀποτύχετε.
42 Μὴ ἀναβαίνετε· οὐ γὰρ ἐστι Κύριος μεθ' ὑμῶν, καὶ πεσεῖσθε πρὸ προσώπου τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν.	42 Μὴ προχωρῆτε διότι ὁ Κύριος δὲν εἶναι μαζῆ σας, θὰ νικηθῆτε καὶ θὰ πέσετε ἐνώπιον τῶν ἐχθρῶν σας.	42 Μὴ ἀνεβαίνετε εἰς τὸ βουνό· διότι ὁ Κύριος δὲν εἶναι μαζί σας καὶ ἑπομένως οἱ ἐχθροί σας θὰ σᾶς νικήσουν καὶ θὰ σᾶς στρώσουν ὅλους κάτω νεκρούς.
43 Ὅτι ὁ Ἀμαλήκ καὶ ὁ Χαναναῖος ἐκεῖ ἔμπροσθεν ὑμῶν, καὶ πεσεῖσθε μαχαίρᾳ, οὗ εἵνεκεν ἀπεστράφητε ἀπειθοῦντες Κυρίῳ, καὶ οὐκ ἔσται Κύριος ἐν ὑμῖν.	43 Οἱ Ἀμαληκῖται καὶ οἱ Χαναναῖοι εὑρίσκονται ἐκεῖ ἀντιμέτωποι ἔμπροσθέν σας καὶ θὰ πέσετε ἐν στόματι μαχαίρας, ἐπειδὴ ἀπεστατήσατε καὶ παρηκούσατε τὸν Κύριον καὶ ὁ Κύριος δὲν θὰ εἶναι πλέον μαζῆ σας>.	43 Διότι οἱ Ἀμαληκῖται καὶ οἱ Χαναναῖοι εἶναι ἐκεῖ, ἐμπρός σας, καὶ θὰ σᾶς, κατασφάξουν ἐπειδὴ ἔχετε ἀπομακρυνθῆ ἀπὸ τὸν Κύριον ἕνεκα τῆς ἀποστασίας καὶ τοῦ γογγυσμοῦ σας καὶ ὁ Κύριος δὲν θὰ εἶναι μαζί σας>.
44 Καὶ διαβιασάμενοι ἀνέβησαν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους· ἡ δὲ κιβωτὸς τῆς διαθήκης Κυρίου καὶ Μωυσῆς οὐκ ἐκινήθησαν ἐκ τῆς παρεμβολῆς.	44 Ἐκεῖνοι ὅμως ἐπέμειναν εἰς τὴν ἀπερίσκεπτον ἀπόφασίν των, ἐπροχώρησαν καὶ ἀνέβησαν εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους, ἀλλὰ ἡ κιβωτὸς τῆς Διαθήκης καὶ ὁ Μωϋσῆς δὲν ἐκινήθησαν ἀπὸ τὸ στρατόπεδον.	44 Αὐτοὶ ὅμως ἐπεριφρόνησαν τὴν συμβουλὴν τοῦ Μωϋσῆ, ἐπέμειναν καὶ ἐτόλμησαν νὰ προχωρήσουν καὶ να ἀνέβουν εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ· ἀλλὰ ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου καὶ ὁ Μωϋσῆς δὲν ἐκινήθησαν ἀπὸ τὸ στρατόπεδον· ἔμειναν εἰς τὴν θέσιν των.
45 Καὶ κατέβη ὁ Ἀμαλὴκ καὶ ὁ Χαναναῖος ὁ ἐγκαθήμενος ἐν τῷ ὄρει ἐκείνῳ καὶ ἐτρέψαντο αὐτοὺς καὶ κατέκοψαν αὐτοὺς ἕως Ἑρμάν· καὶ ἀπεστράφησαν εἰς τὴν παρεμβολήν.	45 Οἱ δὲ Ἀμαληκῖται καὶ οἱ Χαναναῖοι, οἱ κατοικοῦντες εἰς τὸ ὄρος ἐκεῖνο, κατέβησαν καὶ ἐπετέθησαν ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν, τοὺς ἔτρεψαν εἰς φυγὴν καὶ κατέκοψαν αὐτοὺς μέχρις Ἑρμάν. Οἱ δὲ διασωθέντες ἀπὸ τὴν σφαγὴν Ἰσραηλῖται ἐπέστρεψαν εἰς τὸ στρατόπεδον.	45 Τότε οἱ Ἀμαληκῖται καὶ οἱ Χαναναῖοι, ποὺ κατοικοῦσαν εἰς τὸ βουνὸ ἐκεῖνο καὶ παρεμόνευαν τοὺς Ἰσραηλίτες, τοὺς ἐπετέθησαν, τοὺς ἔτρεψαν εἰς φυγήν, τοὺς κατεδίωξαν καὶ κατέσφαξαν ὅσους ἐπρόφθαναν μέχρι τῆς πόλεως Ἑρμάν. Ὅσοι διέφυγαν τὴν σφαγήν, ἐγύρισαν πίσω εἰς τὸ στρατόπεδόν των, διὰ νὰ σωθοῦν καὶ ἀσφαλισθοῦν.