Οι Αριθμοί : Κεφάλαιον Κ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἦλθον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πᾶσα ἡ συναγωγὴ εἰς τὴν ἔρημον Σίν, ἐν τῷ μηνὶ τῷ πρώτῳ, καὶ κατέμεινεν ὁ λαὸς ἐν Κάδης, καὶ ἐτελεύτησεν ἐκεῖ Μαριὰμ καὶ ἐτάφη ἐκεῖ.
2 Καὶ οὐκ ἦν ὕδωρ τῇ συναγωγῇ, καὶ ἠθροίσθησαν ἐπὶ Μωυσῆν καὶ Ἀαρών.
3 Καὶ ἐλοιδορεῖτο ὁ λαὸς πρὸς Μωυσῆν λέγοντες· ὄφελον ἀπεθάνομεν ἐν τῇ ἀπωλείᾳ τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν ἔναντι Κυρίου·
4 καὶ ἱνατί ἀνηγάγετε τὴν συναγωγὴν Κυρίου εἰς τὴν ἔρημον ταύτην ἀποκτεῖναι ἡμᾶς καὶ τὰ κτήνη ἡμῶν;
5 Καὶ ἱνατί τοῦτο; Ἀνηγάγετε ἡμᾶς ἐξ Αἰγύπτου παραγενέσθαι εἰς τὸν τόπον τὸν πονηρὸν τοῦτον, τόπος οὗ οὐ σπείρεται, οὐδὲ συκαῖ, οὐδὲ ἄμπελοι, οὔτε ροαί, οὔτε ὕδωρ ἐστὶ πιεῖν.
6 Καὶ ἦλθε Μωυσῆς καὶ Ἀαρὼν ἀπὸ προσώπου τῆς συναγωγῆς ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ ἔπεσον ἐπὶ πρόσωπον, καὶ ὤφθη ἡ δόξα Κυρίου πρὸς αὐτούς.
7 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων·
8 λάβε τὴν ράβδον σου καὶ ἐκκλησίασον τὴν συναγωγὴν σὺ καὶ Ἀαρὼν ὁ ἀδελφός σου καὶ λαλήσατε, πρὸς τὴν πέτραν ἐναντίον αὐτῶν καὶ δώσει τὰ ὕδατα αὐτῆς, καὶ ἐξοίσετε αὐτοῖς ὕδωρ ἐκ τῆς πέτρας, καὶ ποτιεῖτε τὴν συναγωγὴν καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν.
9 Καὶ ἔλαβε Μωυσῆς τὴν ράβδον τὴν ἀπέναντι Κυρίου, καθὰ συνέταξε Κύριος,
10 καὶ ἐξεκλησίασε Μωυσῆς καὶ Ἀαρὼν τὴν συναγωγὴν ἀπέναντι τῆς πέτρας καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· ἀκούσατέ μου, οἱ ἀπειθεῖς· μὴ ἐκ τῆς πέτρας ταύτης ἐξάξομεν ὑμῖν ὕδωρ;
11 Καὶ ἐπάρας Μωυσῆς τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπάταξε τὴν πέτραν τῇ ράβδῳ δίς, καὶ ἐξῆλθεν ὕδωρ πολύ, καὶ ἔπιεν ἡ συναγωγὴ καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν.
12 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ἀαρῶν· ὅτι οὐκ ἐπιστεύσατε ἁγιάσαι με ἐναντίον τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, διὰ τοῦτο οὐκ εἰσάξετε ὑμεῖς τὴν συναγωγὴν τούτην εἰς τὴν γῆν, ἣν δέδωκα αὐτοῖς.
13 Τοῦτο τὸ ὕδωρ ἀντιλογίας, ὅτι ἐλοιδορήθησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἔναντι Κυρίου καὶ ἡγιάσθη ἐν αὐτοῖς.
14 Καὶ ἀπέστειλε Μωυσῆς ἀγγέλους ἐκ Κάδης πρὸς Βασιλέα Ἐδὼμ λέγων· τάδε λέγει ὁ ἀδελφός σου Ἰσραήλ· σὺ ἐπίστῃ πάντα τὸν μόχθον τὸν εὑρόντα ἡμᾶς,
15 καὶ κατέβησαν οἱ πατέρες ἡμῶν εἰς Αἴγυπτον, καὶ παρῳκήσαμεν ἐν Αἰγύπτῳ ἡμέρας πλείους, καὶ ἐκάκωσαν ἡμᾶς οἱ Αἰγύπτιοι καὶ τοὺς πατέρας ἡμῶν,
16 καὶ ἀνεβόησαμεν πρὸς Κύριον, καὶ εἰσήκουσε Κύριος τῆς φωνῆς ἡμῶν καὶ ἀποστείλας ἄγγελον ἐξήγαγεν ἡμᾶς ἐξ Αἰγύπτου, καὶ νῦν ἐσμεν ἐν Κάδης πόλει, ἐκ μέρους τῶν ὁρίων σου·
17 παρελευσόμεθα διὰ τῆς γῆς σου, οὐ διελευσόμεθα δι' ἀγρῶν, οὐδὲ δι' ἀμπελώνων, οὐδὲ πιόμεθα ὕδωρ ἐκ λάκκου σου, ὁδῷ βασιλικῇ πορευσόμεθα, οὐκ ἐκκλινοῦμεν δεξιὰ οὐδὲ εὐώνυμα, ἕως ἂν παρέλθωμεν τὰ ὅριά σου.
18 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν Ἐδώμ· οὐ διελεύσῃ δι' ἐμοῦ, εἰ δὲ μή, ἐν πολέμῳ ἐξελεύσομαι εἰς συνάντησίν σοι.
19 Καὶ λέγουσιν αὐτῷ οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ· παρὰ τὸ ὄρος παρελευσόμεθα, ἐὰν δὲ τοῦ ὕδατός σου πίωμεν ἐγὼ τε καὶ τὰ κτήνη μου, δώσω τιμήν σοι· ἀλλὰ τὸ πράγμα οὐδὲν ἐστι, παρὰ τὸ ὄρος παρελευσόμεθα.
20 Ὁ δὲ εἶπεν· οὐ διελεύσῃ δι' ἐμοῦ. Καὶ ἐξῆλθεν Ἐδὼμ εἰς συνάντησιν αὐτῷ ἐν ὄχλῳ βαρεῖ καὶ ἐν χειρὶ ἰσχυρᾷ.
21 Καὶ οὐκ ἠθέλησεν Ἐδὼμ δοῦναι τῷ Ἰσραὴλ παρελθεῖν διὰ τῶν ὁρίων αὐτοῦ· καὶ ἐξέκλινεν Ἰσραὴλ ἀπ' αὐτοῦ.
22 Καὶ ἀπῇραν ἐκ Κάδης· καὶ παρεγένοντο οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, πᾶσα ἡ συναγωγὴ εἰς Ὢρ τὸ ὄρος.
23 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν ἐν Ὢρ τῷ ὄρει ἐπὶ τῶν ὁρίων τῆς γῆς Ἐδὼμ λέγων·
24 προστεθήτω Ἀαρὼν πρὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ, ὅτι οὐ μὴ εἰσέλθετε εἰς τὴν γῆν, ἣν δέδωκα τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ, διότι παρωξύνατέ με ἐπὶ τοῦ ὕδατος τῆς λοιδορίας.
25 Λάβε τὸν Ἀαρὼν καὶ Ἐλεάζαρ τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ ἀναβίβασον αὐτοὺς εἰς Ὢρ τὸ ὄρος ἔναντι πάσης τῆς συναγωγῆς
26 καὶ ἔκδυσον Ἀαρὼν τὴν στολὴν αὐτοῦ καὶ ἔνδυσον Ἐλεάζαρ τὸν υἱὸν αὐτοῦ, καὶ Ἀαρὼν προστεθεὶς ἀποθανέτω ἐκεῖ.
27 Καὶ ἐποίησε Μωυσῆς καθὰ συνέταξε Κύριος αὐτῷ, καὶ ἀνεβίβασεν αὐτὸν εἰς ῍Ωρ τὸ ὄρος ἐναντίον πάσης τῆς συναγωγῆς.
28 Καὶ ἐξέδυσε τὸν Ἀαρὼν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐνέδυσεν αὐτὰ Ἐλεάζαρ τὸν υἱὸν αὐτοῦ· καὶ ἀπέθανεν Ἀαρὼν ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους, καὶ κατέβη Μωυσῆς καὶ Ἐλεάζαρ ἐκ τοῦ ὄρους.
29 Καὶ εἶδε πᾶσα ἡ συναγωγή, ὅτι ἀπελύθη Ἀαρών, καὶ ἔκλαυσαν τὸν Ἀαρὼν τριάκοντα ἡμέρας πᾶς οἶκος Ἰσραήλ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

λθον οἱ Ἰσραηλῖται, ὅλος ὁ ἰσραηλιτικὸς λαός, εἰς τὴν ἔρημον Σὶν κατὰ τὸν πρῶτον μῆνα καὶ ἐγκατεστάθησαν εἰς Κάδης. Ἐκεῖ ἀπέθανε καὶ ἐτάφη ἡ Μαριάμ, ἀδελφὴ τοῦ Μωϋσέως.
2 Εἰς Κάδης δὲν ὑπῆρχεν ὕδωρ διὰ τὸν λαόν. Οἱ Ἰσραηλῖται δυσφοροῦντες καὶ ἀγανακτοῦντες συνεκεντρώθησαν καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρών.
3 Αὐτοὶ ὕβριζον καὶ κατεφέροντο ἐναντίον τοῦ Μωϋσέως λέγοντες· <εἴθε νὰ εἴχαμεν ἀποθάνει καὶ ἡμεῖς μαζῆ μὲ τοὺς ἀδελφούς μας, τὸν Κορὲ καὶ τοὺς ἄλλους στασιαστὰς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου (ἀντὶ νὰ ταλαιπωρούμεθα ἀπὸ τὴν δίψαν εἰς τὴν κατάξηρον αὐτὴν περιοχήν).
4 Διατί σεῖς ἐφέρατε ἡμᾶς, τὸν λαὸν τοῦ Κυρίου, εἰς τὴν ἔρημον αὐτὴν γῆν; Θέλετε νὰ φονεύσετε ἡμᾶς καὶ τὰ ζῶα μας;
5 Διατὶ τὸ ἐκάματε αὐτό; Μᾶς ἐβγάλατε ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, διὰ νὰ ἔλθωμεν εἰς τὸν ἄγονον καὶ ξηρὸν αὐτὸν τόπον, ὅπου οὔτε σπορὰ ὑπάρχει, οὔτε συκιές, οὔτε ἀμπέλια, οὔτε ροδιές, οὔτε νερὸ νὰ πίωμεν>!
6 Ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἀαρὼν στενοχωρημένοι διὰ τὸν νέον αὐτὸν γογγυσμόν, ἔφυγαν ἀπὸ τὴν συγκέντρωσιν ἐκείνην τοῦ λαοῦ. Ἦλθον εἰς τὴν θύραν τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου καὶ ἔπεσαν μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς. Ἐφάνη τότε θεία λάμψις πρὸς αὐτούς.
7 Καὶ ἐλάλησεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν λέγων·
8 <πάρε τὴν ράβδον σου, συγκέντρωσε σὺ καὶ ὁ Ἀαρὼν ὁ ἀδελφός σου τὸν λαὸν καὶ διατάξατε τὸν βράχον, ποὺ εἶναι ἐνώπιόν σας, καὶ αὐτὸς θὰ ἀναβλύσῃ πολλὰ ὕδατα. Θὰ βγάλετε ἀπὸ τὸν βράχον ὕδωρ δι' αὐτοὺς καὶ θὰ δώσετε νὰ πίουν ὅλος ὁ λαὸς καὶ τὰ ζῶα των>.
9 Ἐπῆρεν ὁ Μωϋσῆς τὴν ράβδον, ἡ ὁποία εὑρίσκετο ἀπέναντι τῆς Κιβωτοῦ τοῦ Μαρτυρίου, ὅπως διέταξεν ὁ Κύριος,
10 καὶ μαζῆ μὲ τὸν Ἀαρὼν συνεκέντρωσε τὸν λαὸν ἀπέναντι ἀπὸ τὸν βράχον καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· <ἀκούσατέ μου, σεῖς οἱ ἀνυπάκοοι καὶ οἱ ἀνυπότακτοι· μήπως εἶναι δυνατὸν νὰ βγάλωμεν νερὸ ἀπὸ τὸν βράχον αὐτόν;> (Ἂν κάτι τέτοιο γίνῃ, θὰ εἶναι θαῦμα Θεοῦ).
11 Ἐσήκωσεν ὁ Μωϋσῆς τὸ χέρι του, ἐκτύπησε δύο φορὲς μὲ τὴν ράβδον του τὸν βράχον καὶ ἀμέσως ἀνέβλυσεν ἄφθονον ὕδωρ καὶ ἔπιε ὅλος ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς καὶ τὰ ζῶα αὐτῶν.
12 Εἶπε τότε ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρών· <ἐπειδὴ δὲν ἐπιστεύσατε ἀδιστάκτως εἰς ἐμέ, ὥστε μὲ τὴν ζωντανήν σας πίστιν νὰ μὲ εὐπροσωπήσετε καὶ νὰ μὲ δοξάσετε ἐνώπιον τῶν Ἰσραηλιτῶν, διὰ τοῦτο δὲν θὰ ὁδηγήσετε καὶ δὲν θὰ ἐγκαταστήσετε σεῖς τὸν λαὸν αὐτὸν εἰς τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν ὑπεσχέθην ὅτι θὰ δώσω εἰς αὐτούς>.
13 Αὐτὸς ὁ βράχος καὶ ἡ πηγὴ ὠνομάσθη <ὕδωρ ἀντιλογίας>, διότι οἱ Ἰσραηλῖται ἔφεραν ἐκεῖ ἀντιρρήσεις καὶ ἐξεφράσθησαν ἀνευλαβῶς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος ἐν τούτοις ἔκαμεν ἐκεῖ θαῦμα καὶ ἔδειξεν εἰς αὐτοὺς τὴν δόξαν του.
14 Ὁ Μωϋσῆς ἀπὸ τὴν περιοχὴν Κάδης, ὅπου εὑρίσκοντο, ἔστειλεν ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Ἰδουμαίων λέγων· <αὐτὰ λέγει ὁ ἀδελφός σου ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός· σὺ γνωρίζεις ὅλας τὰς ταλαιπωρίας καὶ τὰς πικρίας, αἱ ὁποῖαι μᾶς εὐρῆκαν.
15 Πῶς δηλαδὴ οἱ προπάτορές μας ἐπῆγαν εἰς τὴν Αἴγυπτον, ὅπου ὡς ξένοι καὶ παρεπίδημοι κατοικήσαμεν χρόνον πολύν, πὼς οἱ Αἰγύπτιοι κατεβασάνισαν ἡμᾶς καὶ τοὺς προγόνους μας.
16 Ἐκραυγάσαμεν μὲ θερμὰς προσευχὰς πρὸς τὸν Κύριον καὶ ὁ Κύριος ἤκουσε τὴν ἱκεσίαν μας. Ἔστειλεν ἄγγελον καὶ μᾶς ἔβγαλεν ἐλευθέρους ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον. Καὶ ἰδοὺ τώρα εὑρισκόμεθα εἰς τὴν περιοχὴν Κάδης κοντὰ εἰς τὰ σύνορά σου.
17 Σὲ παρακαλοῦμεν νὰ μᾶς ἐπιτρέψῃς, ὅπως διέλθωμεν διὰ μέσου τῆς χώρας σου. Σὲ διαβεβαιοῦμεν ὅτι δὲν θὰ περάσωμεν διὰ μέσου τῶν ἀγρῶν σου, οὔτε διὰ μέσου τῶν ἀμπελώνων σου, οὔτε κἂν θὰ πίωμεν νερὰ ἀπὸ τὰ φρέατά σου. Θὰ βαδίσωμεν εἰς τὸν δημόσιον, εἰς τὸν κεντρικὸν δρόμον· δὲν θὰ παρεκκλίνωμεν οὔτε δεξιὰ οὔτε ἀριστερὰ καὶ ἔτσι θὰ περάσωμεν τὰ ὅρια τῆς χώρας σου>.
18 Οἱ Ἰδουμαῖοι ἀπήντησαν πρὸς αὐτούς· <δὲν θὰ περάσετε ἀπὸ τὴν χώραν μας. Ἐὰν τολμήσετε κάτι τέτοιο, θὰ ἐξέλθωμεν εἰς πόλεμον ἐναντίον σας>.
19 Οἱ Ἰσραηλῖται λέγουν πάλιν εἰς αὐτοὺς μὲ ἀγγελιαφόρους· <θὰ περάσωμεν πλησίον ἀπὸ τὸ ὄρος. Ἐὰν πίωμεν ὕδωρ ἡμεῖς καὶ τὰ ζῶα μας, θὰ σᾶς πληρώσωμεν τὴν ἀξίαν του. Δὲν θὰ σᾶς δημιουργήσωμεν οὐδὲν ζήτημα· κοντὰ εἰς τὸ ὄρος θὰ περάσωμεν>.
20 Οἱ Ἰδουμαῖοι ἀπήντησαν· <κατ' οὐδένα τρόπον δὲν θὰ περάσετε ἀπὸ τὴν χώραν μας>. Ἐξῆλθον δὲ μὲ πολὺν λαὸν ἰσχυρῶς ἐξωπλισμένον, διὰ νὰ πολεμήσουν, κατὰ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
21 Δὲν ἠθέλησαν οἱ Ἰδουμαῖοι νὰ δώσουν δίοδον διὰ μέσου τῶν ὁρίων των εἰς τους Ἰσραηλίτας καὶ ἔτσι ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἠναγκάσθη νὰ παρακάμψῃ τὴν χώραν τῶν Ἰδουμαίων.
22 Ἀνεχώρησαν οἱ Ἰσραηλῖται ἀπὸ τὴν περιοχὴν Κάδης καὶ ὅλον τὸ πλῆθος αὐτῶν ἦλθον εἰς τὸ ὄρος Ὤρ.
23 Εἶπε δὲ ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρὼν ἐκεῖ εἰς τὸ ὄρος Ὤρ, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὰ σύνορα τῆς χώρας τῶν Ἰδουμαίων·
24 <ἐδῶ ἂς ἀποθάνῃ ἐν εἰρήνῃ ὁ Ἀαρὼν καὶ ἂς προστεθῇ εἰς τὸν ἐκδημήσαντα λαόν του, διότι καὶ ἐκεῖνος καὶ σὺ δὲν θὰ εἰσέλθετε εἰς τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν ὑπεσχέθην νὰ δώσω εἰς τους Ἰσραηλίτας, ἐπειδὴ μὲ παρωργίσατε εἰς τὸ ὕδωρ τῆς ἀντιλογίας.
25 Πάρε τὸν Ἀαρὼν καὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν Ἐλεάζαρ, ἀνέβασέ τους εἰς τὸ ὄρος Ὢρ ἐνώπιον ὅλου του λαοῦ.
26 Βγάλε ἀπὸ τὸν Ἀαρὼν τὴν ἀρχιερατικὴν στολήν του καὶ ἔνδυσε μὲ αὐτὴν τὸν υἱόν του τὸν Ἐλεάζαρ. Ὁ δὲ Ἀαρὼν ἂς ἀποθάνῃ ἐκεῖ, διὰ νὰ προστεθῇ εἰς τοὺς προγόνους του>.
27 Ὁ Μωϋσῆς ἔκαμε, ὅπως τὸν διέταξεν ὁ Κύριος. Ὡδήγησε τὸν Ἀαρὼν εἰς τὸ ὄρος Ὢρ ἐνώπιον ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
28 Ἔβγαλε ἀπὸ αὐτὸν τὰ ἀρχιερατικὰ ἱμάτια καὶ ἐνέδυσε μὲ αὐτὰ τὸν υἱόν του τὸν Ἐλεάζαρ. Εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους ἀπέθανεν ὁ Ἀαρών, ὁ δὲ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἐλεάζαρ κατέβησαν ἀπὸ τὸ ὄρος.
29 Ὅλος ὁ λαὸς εἶδεν ὅτι ἀπέθανεν ἐν εἰρήνῃ ὁ Ἀαρὼν καὶ ὅλοι τὸν ἔκλαυσαν ἐπὶ τριάκοντα ἡμέρας.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ατόπιν οἱ Ἰσραηλῖται, ὅλος ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός, ἦλθαν εἰς τὴν ἔρημον Σίν, κατὰ τὸν πρῶτον μῆνα, δηλαδὴ τὸν Μάρτιον, τοῦ τεσσαρακοστοῦ ἔτους ἀπὸ τότε ποὺ ἔφυγαν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον· καὶ ὁ λαὸς ἐστρατοπέδευσε καὶ ἐγκατεστάθη εἰς τὴν Κάδης. Εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον ἀπέθανεν ἡ Μαριάμ, ἡ ἀδελφὴ τοῦ Μωϋσῆ καὶ τοῦ Ἀαρών, καὶ ἐτάφη ἐκεῖ.
2 Καὶ δεν ὑπῆρχε καθόλου νερὸν διὰ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν. Διὰ τοῦτο συνεκεντρώθησαν οἱ Ἰσραηλῖται καὶ γεμᾶτοι ἀγανάκτησιν παρουσιάσθησαν σύσσωμοι εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρών.
3 Καὶ ὁ λαὸς στενοχωρημένος ἀπὸ τὴν δίψαν κατεφέρετο μὲ ὕβρεις ἐναντίον τοῦ Μωϋσῆ καὶ ἔλεγε: <Ἦταν προτιμότερον νὰ ἀποθάνωμεν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου μὲ τὸν Κορὲ καὶ τοὺς ἄλλους ἀδελφούς μας, ποὺ ἐκτυπήθησαν ἀπὸ τὸ θανατικόν, ὅταν ἐγόγγυσαν καὶ ἐπανεστάτησαν, παρὰ ἐδῶ εἰς τὴν ἔρημον Κάδης ἀπὸ τὴν δίψαν.
4 Διατὶ ἐφέρατε ἐμᾶς, τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, εἰς τὸν ἔρημον αὐτὸν τόπον, διὰ νὰ θανατώσετε ἐδῶ ἐμᾶς καὶ τὰ ζῶα μας;
5 Διατὶ τὸ ἐκάματε αὐτό; Μᾶς ἀνεβάσατε ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον διὰ νὰ ἔλθωμεν εἰς τὸν ἄθλιον, ἀφιλόξενον καὶ κατάξερον αὐτὸν τόπον, εἰς τὸν ὁποῖον δεν ὑπάρχει οὔτε σπορά, οὔτε συκιές, οὔτε ἀμπέλια, οὔτε ροδιές, οὔτε καὶ νερὸν ὑπάρχει διὰ νὰ πιοῦμε!>
6 Τότε ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἀαρών, στενοχωρημένοι διὰ τὶς κατηγορίες καὶ τὴν ὀργὴν τοῦ λαοῦ, ἔφυγαν ἀπὸ τὴν συναγωγὴν τῶν Ἰσραηλιτῶν, διὰ νὰ μὴ τοὺς βλέπῃ ὁ λαὸς καὶ ἐρεθίζεται, καὶ ἐπῆγαν κατ' εὐθεῖαν εἰς τὴν εἴσοδον τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου καὶ ἔπεσαν κάτω μὲ τὸ πρόσωπον εἰς τὸ χῶμα, ἀφήνοντας τὴν καρδιά τους νὰ ὁμιλήσῃ εἰς τὸν Θεόν. Ὁ Θεὸς ἄκουσε τὸν στεναγμόν των καὶ ἐφανερώθη εἰς αὐτοὺς ἡ θεία λάμψις, ποὺ ἐσυμβόλιζε τὴν δόξαν τοῦ Κυρίου.
7 Καὶ ὁ Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπε:
8 <Πάρε εἰς τὰ χέρια σου τὸ ραβδί σου καὶ σὺ καὶ ὁ ἀρχιερεὺς Ἀαρών, ὁ ἀδελφός σου, συγκεντρώσατε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, ὥστε νὰ εἶναι ὅλοι μάρτυρες τοῦ θαύματος, τὸ ὁποῖον θὰ ἀκολουθήσῃ· νὰ συναθροίσετε ὅλους καὶ νὰ μιλήσετε εἰς ἐκεῖνον τὸν ἄψυχον καὶ ἀναίσθητον βράχον, ὅταν θὰ εἶναι αὐτοὶ μπροστά, ὥστε νὰ ἀκούσουν τὶ κάμνετε. Ἡ πέτρα θὰ δώσῃ τὰ πολλὰ νερά, ποὺ κρύβονται εἰς τὸ βάθος της, καὶ θὰ βγάλετε δι’ αὐτοὺς ἄφθονο νερὸν ἀπὸ τὴν πέτραν καὶ θὰ ἐπιστατήσετε, ὥστε νὰ ποτισθῇ ὅλος ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς καὶ τὰ ζῶα τους>,
9 Ὁ Μωϋσῆς ἐπῆρεν εἰς τὰ χέρια του τὸ ραβδί του, ποὺ ἦταν τοποθετημένον εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου ἀπέναντι ἀπὸ τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης, ὅπως τὸν διέταξεν ὁ Κύριος,
10 Ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἀαρὼν ἐμάζευσαν ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἐμπρὸς εἰς τὸν βράχον καὶ ὁ Μωϋσῆς ἐμίλησε καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς: <Ἀκοῦστε με τώρα, σεῖς οἱ ἀνυπάκουοι καὶ ἀνυπότακτοι· μήπως θέλετε καὶ ἀπὸ τὴν πέτραν αὐτὴν νὰ σᾶς βγάλωμε νερό;>
11 Καὶ ὁ Μωϋσῆς ἐσήκωσε ἀγανακτισμένος τὸ χέρι, ποὺ ἐκρατοῦσε τὸ ραβδί του, καὶ παρασυρόμενος ἀπὸ τὴν ὁρμὴν τοῦ θυμοῦ του ἐκτύπησε τὴν πέτραν μὲ τὸ ραβδί του δύο φορές, τὴν μίαν κοντὰ εἰς τὴν ἄλλην. Καὶ ἀμέσως ἀνεπήδησε ἀπὸ τὸν βράχον νερὸν πολύ, ποτάμι ὁλόκληρον· καὶ ἀπὸ αὐτὸ ἤπιαν ὅλοι οἰ Ἰασραηλῖται καὶ τὰ ζῶα τους.
12 Καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν Μωϋσὴν καὶ τὸν Ἀαρών: <Ἐπειδὴ δὲν ἐπιστεύσατε καὶ ἐδώσατε προσοχὴν εἰς ὅ,τι σᾶς εἶπα, καὶ δὲν ἐπροχωρήσατε μὲ φόβον καὶ συναίσθησιν ὡς ἐντολοδόχοι ἰδικοί μου, ὥστε νὰ μὲ ἐκπροσωπήσετε ἄξια καὶ νὰ μὲ δοξάσετε ἐμπρὸς εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰσραήλ· καὶ ἐπειδὴ ἐδώσατε ἀφορμὴν σκανδάλου, δι' αὐτὸ δὲν θὰ ἀξιωθῆτε νὰ ἰδῆτε πραγματοποιούμενον τὸ ὄνειρόν σας. Δὲν θὰ μπῆτε εἰς τὴν χώραν, πρὸς τὴν ὁποίαν βαδίζετε τώρα ἐπὶ σαράντα χρόνια εἰς τὴν ἔρημον ὡς σκηνίτες· δεν θὰ ὁδηγήσετε σεῖς τὸν Ἰσραηλιτικὸν αὐτὸν λαὸν εἰς τὴν γῆν Χαναάν, τὴν ὁποίαν ἔχω ὑποσχεθῆ ὅτι θὰ τοὺς δώσω>.
13 Αὐτὸ τὸ νερόν, ποὺ ἀνεπήδησεν ἀπὸ τὸν βράχον, καὶ ὁ τόπος αὐτὸς ἐπῆραν τὸ ὄνομα <νερὸν ἀντιλογίας>, διότι οἰ Ἰσραηλῖται ἔφεραν ἀντιρρήσεις καὶ ἀντιμίλησαν μὲ ἀνευλάβειαν εἰς τὸν Κύριον, ὁ ὁποῖος ὅμως ἐθαυματούργησε καὶ ἔδειξε τὸ μεγαλεῖον, τὴν δύναμιν καὶ τὴν δόξαν του εἰς αὐτούς.
14 Ὁ Μωϋσῆς ἔστειλεν ἀπεσταλμένους ἀπὸ τὴν Κάδης, ὅπου εὑρίσκοντο, πρὸς τὸν βασιλιᾶ τῆς χώρας τῶν Ἰδουμαίων (ἢ Ἐδωμιτῶν) καὶ τοῦ εἶπε: <Ἀδέλφια εἴμαστε· δὲν εἴμαστε ξένοι· αὐτὰ λοιπὸν λέγει ὁ ἀδελφός σου Ἰσραήλ· σὺ γνωρίζεις πολὺ καλὰ ὅλον τὸν μόχθον, τὶς ταλαιπωρίες καὶ πικρίες, ποὺ μᾶς εὑρῆκαν.
15 Πῶς οἱ προπάτορές μας ἔφυγαν ἀπὸ τὴν Χαναὰν καὶ κατέβησαν εἰς τὴν Αἴγυπτον, καὶ πῶς ἑκατοικήσαμεν ὡς ξένοι καὶ πάροικοι εἰς τὴν Αἴγυπτον ἐπὶ πολλὰ χρόνια· καὶ οἱ Αἰγύπτιοι μᾶς ἔθλιψαν καὶ μᾶς ἐβασάνισαν, ὅπως ἐπίσης καὶ τοὺς προπάτορές μας.
16 Καὶ ἐφωνάξαμεν πρὸς τὸν Κύριον καὶ ὁ Κύριος ἄκουσε τὴν κραυγὴν τῆς προσευχῆς μας καὶ ἀφοῦ ἔστειλε τὸν ἄγγελόν του, μᾶς ἔβγαλε ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὴν δουλείαν· καὶ τώρα, νά· εἴμεθα εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Κάδης, ποὺ εὑρίσκεται κοντὰ εἰς τὰ σύνορά σου.
17 Σὲ παρακαλοῦμεν καὶ σοῦ ὑποσχόμεθα ὅτι, ἂν μᾶς δώσῃς τὴν ἄδειαν νὰ περάσωμεν ἀπὸ τὴν χώραν σου, δὲν θὰ μποῦμε εἰς τὰ χωράφια οὔτε εἰς τὰ ἀμπέλια τῶν ὑπηκόων σου, οὔτε θὰ πιοῦμε νερὸν ἀπὸ τὰ πηγάδια ἤ τὶς στέρνες σου. Θὰ ἀκολουθήσωμεν καὶ θὰ βαδίσωμεν τὸν δημόσιον (ἁμαξιτόν) δρόμον, ἀπὸ τὸν ὁποῖον περνοῦν ὅλοι. Δὲν θὰ προχωρήσωμεν ἀπὸ μονοπάτια· δὲν θά στραφοῦμε οὔτε δεξιὰ οὔτε ἀριστερὰ ἀπὸ τὸν συνηθισμένον δημόσιον δρόμον, μέχρις ὅτου περάσωμεν καὶ βγοῦμε ἀπὸ τὰ σύνορά σου>.
18 Ὁ βασιλιᾶς ὅμως τῶν Ἰδουμαίων ἀπάντησε ἀπότομα καὶ ἄγρια: <Ὄχι· δὲν θὰ περάσετε ἀπὸ τὴν χώραν μου· δὲν σᾶς τὸ ἐπιτρέπω. Ἐὰν δὲ ἐπιχειρήσετε νὰ περάσετε, θὰ βγῶ μὲ τὸν στρατόν μου νὰ σᾶς συναντήσω καὶ νὰ σᾶς ἐμποδίσω διὰ τῆς βίας ἀπὸ τοῦ νὰ παραβιάσετε τὰ σύνορά μου>.
19 Οἱ ἀπεσταλμένοι τῶν Ἰσραηλιτῶν τοῦ λέγουν πάλιν: <Δὲν θὰ μποῦμε εἰς τὴν χώραν σας· θὰ περάσωμεν ἀπὸ τὴν πλαγιὰν τοῦ βουνοῦ αὐτοῦ, ποὺ εἶναι εἰς τὰ σύνορά σου. Ἐὰν δὲ χρειασθῇ νὰ πιοῦμε νερὸ ἀπὸ τὸ δικό σου ἐμεῖς καὶ τὰ ζῶα μας, σοῦ ὑποσχόμεθα ὅτι θὰ τὸ πληρώσωμεν. Αὐτὸ ὅμως δὲν εἶναι τίποτε· δὲν θὰ σᾶς ἐνοχλήσωμεν εἰς τίποτε ἄλλο. Θὰ περάσωμεν ἁπλῶς ριζοβουνιά - ριζοβουνιά, ἀπὸ τὴν πλαγιὰν τοῦ βουνοῦ αὐτοῦ, ποὺ εἶναι εἰς τὰ σύνορά σου>.
20 Ὁ βασιλιᾶς ὅμως τῶν Ἰδουμαίων ἀπάντησε πάλιν ἀπότομα: <Ὄχι· δὲν θὰ μπῆτε εἰς τὰ σύνορά μου καὶ δὲν θὰ περάσετε ἀπὸ τὴν χώραν μου>. Καὶ ἀμέσως ἐτοιμάσθη διὰ πόλεμον· ἐμάζευσε πάρα πολὺν λαὸν καὶ ἐπερίμενεν εἰς τὰ σύνορά του μὲ δύναμιν μεγάλην καὶ ὡπλισμένην, ἕτοιμος νὰ ἀντισταθῇ μὲ τὰ ὅπλα.
21 Ἔτσι οἱ Ἰδουμαῖοι ἀρνήθηκαν νὰ δώσουν τὴν ἄδειαν, ὥστε νὰ περάση ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἀπὸ τὴν χώραν των. Καὶ ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς δὲν ἐπέμεινεν εἰς τὸ αἴτημά του· παρέκαμψε τὴν χώραν τῶν Ἰδουμαίων καὶ ἀκολούθησε ἄλλον δρόμον, μακρινὸν καὶ δύσκολον.
22 Οἱ Ἰσραηλῖται ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν περιοχὴν τῆς Κάδης. Καί οἱ Ἰσραηλῖται, ὅλον τὸ πλῆθος τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ἔφθασαν εἰς τὸ ὅρος Ὤρ.
23 Ὁ Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρὼν εἰς τὸ ὅρος Ὤρ, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὰ σύνορα τῶν Ἰδουμαίων, καὶ εἶπε:
24 <Ὁ Ἀαρὼν ἂς ἀποθάνῃ ἐδῶ, ἂς προστεθῇ εἰς τὸ πλῆθος τῶν ἄλλων Ἰσραηλιτῶν, ποὺ ἔφυγαν ἀπὸ τὸν κόσμον τοῦτον πρὶν ἀπὸ αὐτόν· διότι δὲν θὰ μπῆτε οὔτε ὁ ἕνας οὔτε ὁ ἄλλος εἰς τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν ἔχω ὑποσχεθῆ ὅτι θὰ δώσω εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰσραήλ, ἐπειδὴ μὲ ἐθυμώσατε καὶ μὲ ἐπικράνατε εἰς τὸν τόπον, ὅπου εἶναι τὸ νερὸν τῆς ἀντιλογίας, ὅταν ἔγινε τὸ θαῦμα τοῦ νεροῦ.
25 ΙΙάρε τὸν ἀρχιερέα Ἀαρὼν καὶ τὸν ἱερέα Ἐλεάζαρ, τὸν υἱόν του, καὶ ἀνέβασέ τους ἐπάνω εἰς τὸ ὅρος Ὤρ, ἐμπρὸς εἰς ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
26 Καὶ βγάλε ἀπὸ τὸν Ἀαρὼν τὰ ἀρχιερατικά του ἄμφια καὶ φόρεσέ τα εἰς τὸν Ἐλεάζαρ τὸν υἱόν του, ὡς διάδοχον τοῦ Ἀαρών. Καὶ ὁ Ἄαρων ἂς ἀποθάνῃ ἐκεῖ, διὰ νὰ προστεθῇ εἰς τὸ πλῆθος τῶν ἄλλων Ἰσραηλιτῶν, ποὺ ἔφυγαν ἀπὸ τὸν κόσμον τοῦτον πρὶν ἀπὸ αὐτόν>.
27 Καὶ ὁ Μωϋσῆς ἔκαμε ὅπως τὸν διέταξεν ὁ Κύριος· ὠδήγησε καὶ ἀνέβασε τὸν Ἀαρὼν εἰς τὸ ὅρος Ὤρ, ἐμπρὸς εἰς ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
28 Καὶ ἔβγαλε ἀπὸ τὸν Ἀαρὼν τὰ ἀρχιερατικὰ ἄμφια καὶ μὲ αὐτὰ ἔντυσε τὸν Ἐλεάζαρ, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀαρών, καὶ ἔτσι ἔγινεν αὐτὸς ἀρχιερεὺς ἕτοιμος καὶ ντυμένος διάδοχος τοῦ Ἀαρών. Καὶ ὁ Ἀαρών, ἀφοῦ εἶδε τὸν υἱόν του ὡς διάδοχόν του, ἀπέθανε ἐκεῖ εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὅρους Ὤρ· ὁ δὲ Μωϋσῆς καὶ ὁ νέος ἀρχιερεὺς Ἐλεάζαρ κατέβησαν ἀπὸ τὸ ὅρος Ὤρ.
29 Καὶ ὅλος ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς εἶδεν, ὅτι ἀπέθανε ὁ Ἀαρών· τότε ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ἔκλαυσαν καὶ ἐπένθησαν τὸν Ἀαρὼν ἐπὶ τριάντα ἡμέρες.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἦλθον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πᾶσα ἡ συναγωγὴ εἰς τὴν ἔρημον Σίν, ἐν τῷ μηνὶ τῷ πρώτῳ, καὶ κατέμεινεν ὁ λαὸς ἐν Κάδης, καὶ ἐτελεύτησεν ἐκεῖ Μαριὰμ καὶ ἐτάφη ἐκεῖ.	λθον οἱ Ἰσραηλῖται, ὅλος ὁ ἰσραηλιτικὸς λαός, εἰς τὴν ἔρημον Σὶν κατὰ τὸν πρῶτον μῆνα καὶ ἐγκατεστάθησαν εἰς Κάδης. Ἐκεῖ ἀπέθανε καὶ ἐτάφη ἡ Μαριάμ, ἀδελφὴ τοῦ Μωϋσέως.	ατόπιν οἱ Ἰσραηλῖται, ὅλος ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός, ἦλθαν εἰς τὴν ἔρημον Σίν, κατὰ τὸν πρῶτον μῆνα, δηλαδὴ τὸν Μάρτιον, τοῦ τεσσαρακοστοῦ ἔτους ἀπὸ τότε ποὺ ἔφυγαν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον· καὶ ὁ λαὸς ἐστρατοπέδευσε καὶ ἐγκατεστάθη εἰς τὴν Κάδης. Εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον ἀπέθανεν ἡ Μαριάμ, ἡ ἀδελφὴ τοῦ Μωϋσῆ καὶ τοῦ Ἀαρών, καὶ ἐτάφη ἐκεῖ.
2 Καὶ οὐκ ἦν ὕδωρ τῇ συναγωγῇ, καὶ ἠθροίσθησαν ἐπὶ Μωυσῆν καὶ Ἀαρών.	2 Εἰς Κάδης δὲν ὑπῆρχεν ὕδωρ διὰ τὸν λαόν. Οἱ Ἰσραηλῖται δυσφοροῦντες καὶ ἀγανακτοῦντες συνεκεντρώθησαν καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρών.	2 Καὶ δεν ὑπῆρχε καθόλου νερὸν διὰ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν. Διὰ τοῦτο συνεκεντρώθησαν οἱ Ἰσραηλῖται καὶ γεμᾶτοι ἀγανάκτησιν παρουσιάσθησαν σύσσωμοι εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρών.
3 Καὶ ἐλοιδορεῖτο ὁ λαὸς πρὸς Μωυσῆν λέγοντες· ὄφελον ἀπεθάνομεν ἐν τῇ ἀπωλείᾳ τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν ἔναντι Κυρίου·	3 Αὐτοὶ ὕβριζον καὶ κατεφέροντο ἐναντίον τοῦ Μωϋσέως λέγοντες· <εἴθε νὰ εἴχαμεν ἀποθάνει καὶ ἡμεῖς μαζῆ μὲ τοὺς ἀδελφούς μας, τὸν Κορὲ καὶ τοὺς ἄλλους στασιαστὰς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου (ἀντὶ νὰ ταλαιπωρούμεθα ἀπὸ τὴν δίψαν εἰς τὴν κατάξηρον αὐτὴν περιοχήν).	3 Καὶ ὁ λαὸς στενοχωρημένος ἀπὸ τὴν δίψαν κατεφέρετο μὲ ὕβρεις ἐναντίον τοῦ Μωϋσῆ καὶ ἔλεγε: <Ἦταν προτιμότερον νὰ ἀποθάνωμεν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου μὲ τὸν Κορὲ καὶ τοὺς ἄλλους ἀδελφούς μας, ποὺ ἐκτυπήθησαν ἀπὸ τὸ θανατικόν, ὅταν ἐγόγγυσαν καὶ ἐπανεστάτησαν, παρὰ ἐδῶ εἰς τὴν ἔρημον Κάδης ἀπὸ τὴν δίψαν.
4 καὶ ἱνατί ἀνηγάγετε τὴν συναγωγὴν Κυρίου εἰς τὴν ἔρημον ταύτην ἀποκτεῖναι ἡμᾶς καὶ τὰ κτήνη ἡμῶν;	4 Διατί σεῖς ἐφέρατε ἡμᾶς, τὸν λαὸν τοῦ Κυρίου, εἰς τὴν ἔρημον αὐτὴν γῆν; Θέλετε νὰ φονεύσετε ἡμᾶς καὶ τὰ ζῶα μας;	4 Διατὶ ἐφέρατε ἐμᾶς, τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, εἰς τὸν ἔρημον αὐτὸν τόπον, διὰ νὰ θανατώσετε ἐδῶ ἐμᾶς καὶ τὰ ζῶα μας;
5 Καὶ ἱνατί τοῦτο; Ἀνηγάγετε ἡμᾶς ἐξ Αἰγύπτου παραγενέσθαι εἰς τὸν τόπον τὸν πονηρὸν τοῦτον, τόπος οὗ οὐ σπείρεται, οὐδὲ συκαῖ, οὐδὲ ἄμπελοι, οὔτε ροαί, οὔτε ὕδωρ ἐστὶ πιεῖν.	5 Διατὶ τὸ ἐκάματε αὐτό; Μᾶς ἐβγάλατε ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, διὰ νὰ ἔλθωμεν εἰς τὸν ἄγονον καὶ ξηρὸν αὐτὸν τόπον, ὅπου οὔτε σπορὰ ὑπάρχει, οὔτε συκιές, οὔτε ἀμπέλια, οὔτε ροδιές, οὔτε νερὸ νὰ πίωμεν>!	5 Διατὶ τὸ ἐκάματε αὐτό; Μᾶς ἀνεβάσατε ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον διὰ νὰ ἔλθωμεν εἰς τὸν ἄθλιον, ἀφιλόξενον καὶ κατάξερον αὐτὸν τόπον, εἰς τὸν ὁποῖον δεν ὑπάρχει οὔτε σπορά, οὔτε συκιές, οὔτε ἀμπέλια, οὔτε ροδιές, οὔτε καὶ νερὸν ὑπάρχει διὰ νὰ πιοῦμε!>
6 Καὶ ἦλθε Μωυσῆς καὶ Ἀαρὼν ἀπὸ προσώπου τῆς συναγωγῆς ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ ἔπεσον ἐπὶ πρόσωπον, καὶ ὤφθη ἡ δόξα Κυρίου πρὸς αὐτούς.	6 Ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἀαρὼν στενοχωρημένοι διὰ τὸν νέον αὐτὸν γογγυσμόν, ἔφυγαν ἀπὸ τὴν συγκέντρωσιν ἐκείνην τοῦ λαοῦ. Ἦλθον εἰς τὴν θύραν τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου καὶ ἔπεσαν μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς. Ἐφάνη τότε θεία λάμψις πρὸς αὐτούς.	6 Τότε ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἀαρών, στενοχωρημένοι διὰ τὶς κατηγορίες καὶ τὴν ὀργὴν τοῦ λαοῦ, ἔφυγαν ἀπὸ τὴν συναγωγὴν τῶν Ἰσραηλιτῶν, διὰ νὰ μὴ τοὺς βλέπῃ ὁ λαὸς καὶ ἐρεθίζεται, καὶ ἐπῆγαν κατ' εὐθεῖαν εἰς τὴν εἴσοδον τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου καὶ ἔπεσαν κάτω μὲ τὸ πρόσωπον εἰς τὸ χῶμα, ἀφήνοντας τὴν καρδιά τους νὰ ὁμιλήσῃ εἰς τὸν Θεόν. Ὁ Θεὸς ἄκουσε τὸν στεναγμόν των καὶ ἐφανερώθη εἰς αὐτοὺς ἡ θεία λάμψις, ποὺ ἐσυμβόλιζε τὴν δόξαν τοῦ Κυρίου.
7 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων·	7 Καὶ ἐλάλησεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν λέγων·	7 Καὶ ὁ Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπε:
8 λάβε τὴν ράβδον σου καὶ ἐκκλησίασον τὴν συναγωγὴν σὺ καὶ Ἀαρὼν ὁ ἀδελφός σου καὶ λαλήσατε, πρὸς τὴν πέτραν ἐναντίον αὐτῶν καὶ δώσει τὰ ὕδατα αὐτῆς, καὶ ἐξοίσετε αὐτοῖς ὕδωρ ἐκ τῆς πέτρας, καὶ ποτιεῖτε τὴν συναγωγὴν καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν.	8 <πάρε τὴν ράβδον σου, συγκέντρωσε σὺ καὶ ὁ Ἀαρὼν ὁ ἀδελφός σου τὸν λαὸν καὶ διατάξατε τὸν βράχον, ποὺ εἶναι ἐνώπιόν σας, καὶ αὐτὸς θὰ ἀναβλύσῃ πολλὰ ὕδατα. Θὰ βγάλετε ἀπὸ τὸν βράχον ὕδωρ δι' αὐτοὺς καὶ θὰ δώσετε νὰ πίουν ὅλος ὁ λαὸς καὶ τὰ ζῶα των>.	8 <Πάρε εἰς τὰ χέρια σου τὸ ραβδί σου καὶ σὺ καὶ ὁ ἀρχιερεὺς Ἀαρών, ὁ ἀδελφός σου, συγκεντρώσατε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, ὥστε νὰ εἶναι ὅλοι μάρτυρες τοῦ θαύματος, τὸ ὁποῖον θὰ ἀκολουθήσῃ· νὰ συναθροίσετε ὅλους καὶ νὰ μιλήσετε εἰς ἐκεῖνον τὸν ἄψυχον καὶ ἀναίσθητον βράχον, ὅταν θὰ εἶναι αὐτοὶ μπροστά, ὥστε νὰ ἀκούσουν τὶ κάμνετε. Ἡ πέτρα θὰ δώσῃ τὰ πολλὰ νερά, ποὺ κρύβονται εἰς τὸ βάθος της, καὶ θὰ βγάλετε δι’ αὐτοὺς ἄφθονο νερὸν ἀπὸ τὴν πέτραν καὶ θὰ ἐπιστατήσετε, ὥστε νὰ ποτισθῇ ὅλος ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς καὶ τὰ ζῶα τους>,
9 Καὶ ἔλαβε Μωυσῆς τὴν ράβδον τὴν ἀπέναντι Κυρίου, καθὰ συνέταξε Κύριος,	9 Ἐπῆρεν ὁ Μωϋσῆς τὴν ράβδον, ἡ ὁποία εὑρίσκετο ἀπέναντι τῆς Κιβωτοῦ τοῦ Μαρτυρίου, ὅπως διέταξεν ὁ Κύριος,	9 Ὁ Μωϋσῆς ἐπῆρεν εἰς τὰ χέρια του τὸ ραβδί του, ποὺ ἦταν τοποθετημένον εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου ἀπέναντι ἀπὸ τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης, ὅπως τὸν διέταξεν ὁ Κύριος,
10 καὶ ἐξεκλησίασε Μωυσῆς καὶ Ἀαρὼν τὴν συναγωγὴν ἀπέναντι τῆς πέτρας καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· ἀκούσατέ μου, οἱ ἀπειθεῖς· μὴ ἐκ τῆς πέτρας ταύτης ἐξάξομεν ὑμῖν ὕδωρ;	10 καὶ μαζῆ μὲ τὸν Ἀαρὼν συνεκέντρωσε τὸν λαὸν ἀπέναντι ἀπὸ τὸν βράχον καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· <ἀκούσατέ μου, σεῖς οἱ ἀνυπάκοοι καὶ οἱ ἀνυπότακτοι· μήπως εἶναι δυνατὸν νὰ βγάλωμεν νερὸ ἀπὸ τὸν βράχον αὐτόν;> (Ἂν κάτι τέτοιο γίνῃ, θὰ εἶναι θαῦμα Θεοῦ).	10 Ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἀαρὼν ἐμάζευσαν ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἐμπρὸς εἰς τὸν βράχον καὶ ὁ Μωϋσῆς ἐμίλησε καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς: <Ἀκοῦστε με τώρα, σεῖς οἱ ἀνυπάκουοι καὶ ἀνυπότακτοι· μήπως θέλετε καὶ ἀπὸ τὴν πέτραν αὐτὴν νὰ σᾶς βγάλωμε νερό;>
11 Καὶ ἐπάρας Μωυσῆς τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπάταξε τὴν πέτραν τῇ ράβδῳ δίς, καὶ ἐξῆλθεν ὕδωρ πολύ, καὶ ἔπιεν ἡ συναγωγὴ καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν.	11 Ἐσήκωσεν ὁ Μωϋσῆς τὸ χέρι του, ἐκτύπησε δύο φορὲς μὲ τὴν ράβδον του τὸν βράχον καὶ ἀμέσως ἀνέβλυσεν ἄφθονον ὕδωρ καὶ ἔπιε ὅλος ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς καὶ τὰ ζῶα αὐτῶν.	11 Καὶ ὁ Μωϋσῆς ἐσήκωσε ἀγανακτισμένος τὸ χέρι, ποὺ ἐκρατοῦσε τὸ ραβδί του, καὶ παρασυρόμενος ἀπὸ τὴν ὁρμὴν τοῦ θυμοῦ του ἐκτύπησε τὴν πέτραν μὲ τὸ ραβδί του δύο φορές, τὴν μίαν κοντὰ εἰς τὴν ἄλλην. Καὶ ἀμέσως ἀνεπήδησε ἀπὸ τὸν βράχον νερὸν πολύ, ποτάμι ὁλόκληρον· καὶ ἀπὸ αὐτὸ ἤπιαν ὅλοι οἰ Ἰασραηλῖται καὶ τὰ ζῶα τους.
12 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ἀαρῶν· ὅτι οὐκ ἐπιστεύσατε ἁγιάσαι με ἐναντίον τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, διὰ τοῦτο οὐκ εἰσάξετε ὑμεῖς τὴν συναγωγὴν τούτην εἰς τὴν γῆν, ἣν δέδωκα αὐτοῖς.	12 Εἶπε τότε ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρών· <ἐπειδὴ δὲν ἐπιστεύσατε ἀδιστάκτως εἰς ἐμέ, ὥστε μὲ τὴν ζωντανήν σας πίστιν νὰ μὲ εὐπροσωπήσετε καὶ νὰ μὲ δοξάσετε ἐνώπιον τῶν Ἰσραηλιτῶν, διὰ τοῦτο δὲν θὰ ὁδηγήσετε καὶ δὲν θὰ ἐγκαταστήσετε σεῖς τὸν λαὸν αὐτὸν εἰς τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν ὑπεσχέθην ὅτι θὰ δώσω εἰς αὐτούς>.	12 Καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν Μωϋσὴν καὶ τὸν Ἀαρών: <Ἐπειδὴ δὲν ἐπιστεύσατε καὶ ἐδώσατε προσοχὴν εἰς ὅ,τι σᾶς εἶπα, καὶ δὲν ἐπροχωρήσατε μὲ φόβον καὶ συναίσθησιν ὡς ἐντολοδόχοι ἰδικοί μου, ὥστε νὰ μὲ ἐκπροσωπήσετε ἄξια καὶ νὰ μὲ δοξάσετε ἐμπρὸς εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰσραήλ· καὶ ἐπειδὴ ἐδώσατε ἀφορμὴν σκανδάλου, δι' αὐτὸ δὲν θὰ ἀξιωθῆτε νὰ ἰδῆτε πραγματοποιούμενον τὸ ὄνειρόν σας. Δὲν θὰ μπῆτε εἰς τὴν χώραν, πρὸς τὴν ὁποίαν βαδίζετε τώρα ἐπὶ σαράντα χρόνια εἰς τὴν ἔρημον ὡς σκηνίτες· δεν θὰ ὁδηγήσετε σεῖς τὸν Ἰσραηλιτικὸν αὐτὸν λαὸν εἰς τὴν γῆν Χαναάν, τὴν ὁποίαν ἔχω ὑποσχεθῆ ὅτι θὰ τοὺς δώσω>.
13 Τοῦτο τὸ ὕδωρ ἀντιλογίας, ὅτι ἐλοιδορήθησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἔναντι Κυρίου καὶ ἡγιάσθη ἐν αὐτοῖς.	13 Αὐτὸς ὁ βράχος καὶ ἡ πηγὴ ὠνομάσθη <ὕδωρ ἀντιλογίας>, διότι οἱ Ἰσραηλῖται ἔφεραν ἐκεῖ ἀντιρρήσεις καὶ ἐξεφράσθησαν ἀνευλαβῶς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος ἐν τούτοις ἔκαμεν ἐκεῖ θαῦμα καὶ ἔδειξεν εἰς αὐτοὺς τὴν δόξαν του.	13 Αὐτὸ τὸ νερόν, ποὺ ἀνεπήδησεν ἀπὸ τὸν βράχον, καὶ ὁ τόπος αὐτὸς ἐπῆραν τὸ ὄνομα <νερὸν ἀντιλογίας>, διότι οἰ Ἰσραηλῖται ἔφεραν ἀντιρρήσεις καὶ ἀντιμίλησαν μὲ ἀνευλάβειαν εἰς τὸν Κύριον, ὁ ὁποῖος ὅμως ἐθαυματούργησε καὶ ἔδειξε τὸ μεγαλεῖον, τὴν δύναμιν καὶ τὴν δόξαν του εἰς αὐτούς.
14 Καὶ ἀπέστειλε Μωυσῆς ἀγγέλους ἐκ Κάδης πρὸς Βασιλέα Ἐδὼμ λέγων· τάδε λέγει ὁ ἀδελφός σου Ἰσραήλ· σὺ ἐπίστῃ πάντα τὸν μόχθον τὸν εὑρόντα ἡμᾶς,	14 Ὁ Μωϋσῆς ἀπὸ τὴν περιοχὴν Κάδης, ὅπου εὑρίσκοντο, ἔστειλεν ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Ἰδουμαίων λέγων· <αὐτὰ λέγει ὁ ἀδελφός σου ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός· σὺ γνωρίζεις ὅλας τὰς ταλαιπωρίας καὶ τὰς πικρίας, αἱ ὁποῖαι μᾶς εὐρῆκαν.	14 Ὁ Μωϋσῆς ἔστειλεν ἀπεσταλμένους ἀπὸ τὴν Κάδης, ὅπου εὑρίσκοντο, πρὸς τὸν βασιλιᾶ τῆς χώρας τῶν Ἰδουμαίων (ἢ Ἐδωμιτῶν) καὶ τοῦ εἶπε: <Ἀδέλφια εἴμαστε· δὲν εἴμαστε ξένοι· αὐτὰ λοιπὸν λέγει ὁ ἀδελφός σου Ἰσραήλ· σὺ γνωρίζεις πολὺ καλὰ ὅλον τὸν μόχθον, τὶς ταλαιπωρίες καὶ πικρίες, ποὺ μᾶς εὑρῆκαν.
15 καὶ κατέβησαν οἱ πατέρες ἡμῶν εἰς Αἴγυπτον, καὶ παρῳκήσαμεν ἐν Αἰγύπτῳ ἡμέρας πλείους, καὶ ἐκάκωσαν ἡμᾶς οἱ Αἰγύπτιοι καὶ τοὺς πατέρας ἡμῶν,	15 Πῶς δηλαδὴ οἱ προπάτορές μας ἐπῆγαν εἰς τὴν Αἴγυπτον, ὅπου ὡς ξένοι καὶ παρεπίδημοι κατοικήσαμεν χρόνον πολύν, πὼς οἱ Αἰγύπτιοι κατεβασάνισαν ἡμᾶς καὶ τοὺς προγόνους μας.	15 Πῶς οἱ προπάτορές μας ἔφυγαν ἀπὸ τὴν Χαναὰν καὶ κατέβησαν εἰς τὴν Αἴγυπτον, καὶ πῶς ἑκατοικήσαμεν ὡς ξένοι καὶ πάροικοι εἰς τὴν Αἴγυπτον ἐπὶ πολλὰ χρόνια· καὶ οἱ Αἰγύπτιοι μᾶς ἔθλιψαν καὶ μᾶς ἐβασάνισαν, ὅπως ἐπίσης καὶ τοὺς προπάτορές μας.
16 καὶ ἀνεβόησαμεν πρὸς Κύριον, καὶ εἰσήκουσε Κύριος τῆς φωνῆς ἡμῶν καὶ ἀποστείλας ἄγγελον ἐξήγαγεν ἡμᾶς ἐξ Αἰγύπτου, καὶ νῦν ἐσμεν ἐν Κάδης πόλει, ἐκ μέρους τῶν ὁρίων σου·	16 Ἐκραυγάσαμεν μὲ θερμὰς προσευχὰς πρὸς τὸν Κύριον καὶ ὁ Κύριος ἤκουσε τὴν ἱκεσίαν μας. Ἔστειλεν ἄγγελον καὶ μᾶς ἔβγαλεν ἐλευθέρους ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον. Καὶ ἰδοὺ τώρα εὑρισκόμεθα εἰς τὴν περιοχὴν Κάδης κοντὰ εἰς τὰ σύνορά σου.	16 Καὶ ἐφωνάξαμεν πρὸς τὸν Κύριον καὶ ὁ Κύριος ἄκουσε τὴν κραυγὴν τῆς προσευχῆς μας καὶ ἀφοῦ ἔστειλε τὸν ἄγγελόν του, μᾶς ἔβγαλε ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὴν δουλείαν· καὶ τώρα, νά· εἴμεθα εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Κάδης, ποὺ εὑρίσκεται κοντὰ εἰς τὰ σύνορά σου.
17 παρελευσόμεθα διὰ τῆς γῆς σου, οὐ διελευσόμεθα δι' ἀγρῶν, οὐδὲ δι' ἀμπελώνων, οὐδὲ πιόμεθα ὕδωρ ἐκ λάκκου σου, ὁδῷ βασιλικῇ πορευσόμεθα, οὐκ ἐκκλινοῦμεν δεξιὰ οὐδὲ εὐώνυμα, ἕως ἂν παρέλθωμεν τὰ ὅριά σου.	17 Σὲ παρακαλοῦμεν νὰ μᾶς ἐπιτρέψῃς, ὅπως διέλθωμεν διὰ μέσου τῆς χώρας σου. Σὲ διαβεβαιοῦμεν ὅτι δὲν θὰ περάσωμεν διὰ μέσου τῶν ἀγρῶν σου, οὔτε διὰ μέσου τῶν ἀμπελώνων σου, οὔτε κἂν θὰ πίωμεν νερὰ ἀπὸ τὰ φρέατά σου. Θὰ βαδίσωμεν εἰς τὸν δημόσιον, εἰς τὸν κεντρικὸν δρόμον· δὲν θὰ παρεκκλίνωμεν οὔτε δεξιὰ οὔτε ἀριστερὰ καὶ ἔτσι θὰ περάσωμεν τὰ ὅρια τῆς χώρας σου>.	17 Σὲ παρακαλοῦμεν καὶ σοῦ ὑποσχόμεθα ὅτι, ἂν μᾶς δώσῃς τὴν ἄδειαν νὰ περάσωμεν ἀπὸ τὴν χώραν σου, δὲν θὰ μποῦμε εἰς τὰ χωράφια οὔτε εἰς τὰ ἀμπέλια τῶν ὑπηκόων σου, οὔτε θὰ πιοῦμε νερὸν ἀπὸ τὰ πηγάδια ἤ τὶς στέρνες σου. Θὰ ἀκολουθήσωμεν καὶ θὰ βαδίσωμεν τὸν δημόσιον (ἁμαξιτόν) δρόμον, ἀπὸ τὸν ὁποῖον περνοῦν ὅλοι. Δὲν θὰ προχωρήσωμεν ἀπὸ μονοπάτια· δὲν θά στραφοῦμε οὔτε δεξιὰ οὔτε ἀριστερὰ ἀπὸ τὸν συνηθισμένον δημόσιον δρόμον, μέχρις ὅτου περάσωμεν καὶ βγοῦμε ἀπὸ τὰ σύνορά σου>.
18 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν Ἐδώμ· οὐ διελεύσῃ δι' ἐμοῦ, εἰ δὲ μή, ἐν πολέμῳ ἐξελεύσομαι εἰς συνάντησίν σοι.	18 Οἱ Ἰδουμαῖοι ἀπήντησαν πρὸς αὐτούς· <δὲν θὰ περάσετε ἀπὸ τὴν χώραν μας. Ἐὰν τολμήσετε κάτι τέτοιο, θὰ ἐξέλθωμεν εἰς πόλεμον ἐναντίον σας>.	18 Ὁ βασιλιᾶς ὅμως τῶν Ἰδουμαίων ἀπάντησε ἀπότομα καὶ ἄγρια: <Ὄχι· δὲν θὰ περάσετε ἀπὸ τὴν χώραν μου· δὲν σᾶς τὸ ἐπιτρέπω. Ἐὰν δὲ ἐπιχειρήσετε νὰ περάσετε, θὰ βγῶ μὲ τὸν στρατόν μου νὰ σᾶς συναντήσω καὶ νὰ σᾶς ἐμποδίσω διὰ τῆς βίας ἀπὸ τοῦ νὰ παραβιάσετε τὰ σύνορά μου>.
19 Καὶ λέγουσιν αὐτῷ οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ· παρὰ τὸ ὄρος παρελευσόμεθα, ἐὰν δὲ τοῦ ὕδατός σου πίωμεν ἐγὼ τε καὶ τὰ κτήνη μου, δώσω τιμήν σοι· ἀλλὰ τὸ πράγμα οὐδὲν ἐστι, παρὰ τὸ ὄρος παρελευσόμεθα.	19 Οἱ Ἰσραηλῖται λέγουν πάλιν εἰς αὐτοὺς μὲ ἀγγελιαφόρους· <θὰ περάσωμεν πλησίον ἀπὸ τὸ ὄρος. Ἐὰν πίωμεν ὕδωρ ἡμεῖς καὶ τὰ ζῶα μας, θὰ σᾶς πληρώσωμεν τὴν ἀξίαν του. Δὲν θὰ σᾶς δημιουργήσωμεν οὐδὲν ζήτημα· κοντὰ εἰς τὸ ὄρος θὰ περάσωμεν>.	19 Οἱ ἀπεσταλμένοι τῶν Ἰσραηλιτῶν τοῦ λέγουν πάλιν: <Δὲν θὰ μποῦμε εἰς τὴν χώραν σας· θὰ περάσωμεν ἀπὸ τὴν πλαγιὰν τοῦ βουνοῦ αὐτοῦ, ποὺ εἶναι εἰς τὰ σύνορά σου. Ἐὰν δὲ χρειασθῇ νὰ πιοῦμε νερὸ ἀπὸ τὸ δικό σου ἐμεῖς καὶ τὰ ζῶα μας, σοῦ ὑποσχόμεθα ὅτι θὰ τὸ πληρώσωμεν. Αὐτὸ ὅμως δὲν εἶναι τίποτε· δὲν θὰ σᾶς ἐνοχλήσωμεν εἰς τίποτε ἄλλο. Θὰ περάσωμεν ἁπλῶς ριζοβουνιά - ριζοβουνιά, ἀπὸ τὴν πλαγιὰν τοῦ βουνοῦ αὐτοῦ, ποὺ εἶναι εἰς τὰ σύνορά σου>.
20 Ὁ δὲ εἶπεν· οὐ διελεύσῃ δι' ἐμοῦ. Καὶ ἐξῆλθεν Ἐδὼμ εἰς συνάντησιν αὐτῷ ἐν ὄχλῳ βαρεῖ καὶ ἐν χειρὶ ἰσχυρᾷ.	20 Οἱ Ἰδουμαῖοι ἀπήντησαν· <κατ' οὐδένα τρόπον δὲν θὰ περάσετε ἀπὸ τὴν χώραν μας>. Ἐξῆλθον δὲ μὲ πολὺν λαὸν ἰσχυρῶς ἐξωπλισμένον, διὰ νὰ πολεμήσουν, κατὰ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.	20 Ὁ βασιλιᾶς ὅμως τῶν Ἰδουμαίων ἀπάντησε πάλιν ἀπότομα: <Ὄχι· δὲν θὰ μπῆτε εἰς τὰ σύνορά μου καὶ δὲν θὰ περάσετε ἀπὸ τὴν χώραν μου>. Καὶ ἀμέσως ἐτοιμάσθη διὰ πόλεμον· ἐμάζευσε πάρα πολὺν λαὸν καὶ ἐπερίμενεν εἰς τὰ σύνορά του μὲ δύναμιν μεγάλην καὶ ὡπλισμένην, ἕτοιμος νὰ ἀντισταθῇ μὲ τὰ ὅπλα.
21 Καὶ οὐκ ἠθέλησεν Ἐδὼμ δοῦναι τῷ Ἰσραὴλ παρελθεῖν διὰ τῶν ὁρίων αὐτοῦ· καὶ ἐξέκλινεν Ἰσραὴλ ἀπ' αὐτοῦ.	21 Δὲν ἠθέλησαν οἱ Ἰδουμαῖοι νὰ δώσουν δίοδον διὰ μέσου τῶν ὁρίων των εἰς τους Ἰσραηλίτας καὶ ἔτσι ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἠναγκάσθη νὰ παρακάμψῃ τὴν χώραν τῶν Ἰδουμαίων.	21 Ἔτσι οἱ Ἰδουμαῖοι ἀρνήθηκαν νὰ δώσουν τὴν ἄδειαν, ὥστε νὰ περάση ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἀπὸ τὴν χώραν των. Καὶ ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς δὲν ἐπέμεινεν εἰς τὸ αἴτημά του· παρέκαμψε τὴν χώραν τῶν Ἰδουμαίων καὶ ἀκολούθησε ἄλλον δρόμον, μακρινὸν καὶ δύσκολον.
22 Καὶ ἀπῇραν ἐκ Κάδης· καὶ παρεγένοντο οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, πᾶσα ἡ συναγωγὴ εἰς Ὢρ τὸ ὄρος.	22 Ἀνεχώρησαν οἱ Ἰσραηλῖται ἀπὸ τὴν περιοχὴν Κάδης καὶ ὅλον τὸ πλῆθος αὐτῶν ἦλθον εἰς τὸ ὄρος Ὤρ.	22 Οἱ Ἰσραηλῖται ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν περιοχὴν τῆς Κάδης. Καί οἱ Ἰσραηλῖται, ὅλον τὸ πλῆθος τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ἔφθασαν εἰς τὸ ὅρος Ὤρ.
23 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν ἐν Ὢρ τῷ ὄρει ἐπὶ τῶν ὁρίων τῆς γῆς Ἐδὼμ λέγων·	23 Εἶπε δὲ ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρὼν ἐκεῖ εἰς τὸ ὄρος Ὤρ, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὰ σύνορα τῆς χώρας τῶν Ἰδουμαίων·	23 Ὁ Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρὼν εἰς τὸ ὅρος Ὤρ, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὰ σύνορα τῶν Ἰδουμαίων, καὶ εἶπε:
24 προστεθήτω Ἀαρὼν πρὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ, ὅτι οὐ μὴ εἰσέλθετε εἰς τὴν γῆν, ἣν δέδωκα τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ, διότι παρωξύνατέ με ἐπὶ τοῦ ὕδατος τῆς λοιδορίας.	24 <ἐδῶ ἂς ἀποθάνῃ ἐν εἰρήνῃ ὁ Ἀαρὼν καὶ ἂς προστεθῇ εἰς τὸν ἐκδημήσαντα λαόν του, διότι καὶ ἐκεῖνος καὶ σὺ δὲν θὰ εἰσέλθετε εἰς τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν ὑπεσχέθην νὰ δώσω εἰς τους Ἰσραηλίτας, ἐπειδὴ μὲ παρωργίσατε εἰς τὸ ὕδωρ τῆς ἀντιλογίας.	24 <Ὁ Ἀαρὼν ἂς ἀποθάνῃ ἐδῶ, ἂς προστεθῇ εἰς τὸ πλῆθος τῶν ἄλλων Ἰσραηλιτῶν, ποὺ ἔφυγαν ἀπὸ τὸν κόσμον τοῦτον πρὶν ἀπὸ αὐτόν· διότι δὲν θὰ μπῆτε οὔτε ὁ ἕνας οὔτε ὁ ἄλλος εἰς τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν ἔχω ὑποσχεθῆ ὅτι θὰ δώσω εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰσραήλ, ἐπειδὴ μὲ ἐθυμώσατε καὶ μὲ ἐπικράνατε εἰς τὸν τόπον, ὅπου εἶναι τὸ νερὸν τῆς ἀντιλογίας, ὅταν ἔγινε τὸ θαῦμα τοῦ νεροῦ.
25 Λάβε τὸν Ἀαρὼν καὶ Ἐλεάζαρ τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ ἀναβίβασον αὐτοὺς εἰς Ὢρ τὸ ὄρος ἔναντι πάσης τῆς συναγωγῆς	25 Πάρε τὸν Ἀαρὼν καὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν Ἐλεάζαρ, ἀνέβασέ τους εἰς τὸ ὄρος Ὢρ ἐνώπιον ὅλου του λαοῦ.	25 ΙΙάρε τὸν ἀρχιερέα Ἀαρὼν καὶ τὸν ἱερέα Ἐλεάζαρ, τὸν υἱόν του, καὶ ἀνέβασέ τους ἐπάνω εἰς τὸ ὅρος Ὤρ, ἐμπρὸς εἰς ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
26 καὶ ἔκδυσον Ἀαρὼν τὴν στολὴν αὐτοῦ καὶ ἔνδυσον Ἐλεάζαρ τὸν υἱὸν αὐτοῦ, καὶ Ἀαρὼν προστεθεὶς ἀποθανέτω ἐκεῖ.	26 Βγάλε ἀπὸ τὸν Ἀαρὼν τὴν ἀρχιερατικὴν στολήν του καὶ ἔνδυσε μὲ αὐτὴν τὸν υἱόν του τὸν Ἐλεάζαρ. Ὁ δὲ Ἀαρὼν ἂς ἀποθάνῃ ἐκεῖ, διὰ νὰ προστεθῇ εἰς τοὺς προγόνους του>.	26 Καὶ βγάλε ἀπὸ τὸν Ἀαρὼν τὰ ἀρχιερατικά του ἄμφια καὶ φόρεσέ τα εἰς τὸν Ἐλεάζαρ τὸν υἱόν του, ὡς διάδοχον τοῦ Ἀαρών. Καὶ ὁ Ἄαρων ἂς ἀποθάνῃ ἐκεῖ, διὰ νὰ προστεθῇ εἰς τὸ πλῆθος τῶν ἄλλων Ἰσραηλιτῶν, ποὺ ἔφυγαν ἀπὸ τὸν κόσμον τοῦτον πρὶν ἀπὸ αὐτόν>.
27 Καὶ ἐποίησε Μωυσῆς καθὰ συνέταξε Κύριος αὐτῷ, καὶ ἀνεβίβασεν αὐτὸν εἰς ῍Ωρ τὸ ὄρος ἐναντίον πάσης τῆς συναγωγῆς.	27 Ὁ Μωϋσῆς ἔκαμε, ὅπως τὸν διέταξεν ὁ Κύριος. Ὡδήγησε τὸν Ἀαρὼν εἰς τὸ ὄρος Ὢρ ἐνώπιον ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.	27 Καὶ ὁ Μωϋσῆς ἔκαμε ὅπως τὸν διέταξεν ὁ Κύριος· ὠδήγησε καὶ ἀνέβασε τὸν Ἀαρὼν εἰς τὸ ὅρος Ὤρ, ἐμπρὸς εἰς ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
28 Καὶ ἐξέδυσε τὸν Ἀαρὼν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐνέδυσεν αὐτὰ Ἐλεάζαρ τὸν υἱὸν αὐτοῦ· καὶ ἀπέθανεν Ἀαρὼν ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους, καὶ κατέβη Μωυσῆς καὶ Ἐλεάζαρ ἐκ τοῦ ὄρους.	28 Ἔβγαλε ἀπὸ αὐτὸν τὰ ἀρχιερατικὰ ἱμάτια καὶ ἐνέδυσε μὲ αὐτὰ τὸν υἱόν του τὸν Ἐλεάζαρ. Εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους ἀπέθανεν ὁ Ἀαρών, ὁ δὲ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἐλεάζαρ κατέβησαν ἀπὸ τὸ ὄρος.	28 Καὶ ἔβγαλε ἀπὸ τὸν Ἀαρὼν τὰ ἀρχιερατικὰ ἄμφια καὶ μὲ αὐτὰ ἔντυσε τὸν Ἐλεάζαρ, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀαρών, καὶ ἔτσι ἔγινεν αὐτὸς ἀρχιερεὺς ἕτοιμος καὶ ντυμένος διάδοχος τοῦ Ἀαρών. Καὶ ὁ Ἀαρών, ἀφοῦ εἶδε τὸν υἱόν του ὡς διάδοχόν του, ἀπέθανε ἐκεῖ εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὅρους Ὤρ· ὁ δὲ Μωϋσῆς καὶ ὁ νέος ἀρχιερεὺς Ἐλεάζαρ κατέβησαν ἀπὸ τὸ ὅρος Ὤρ.
29 Καὶ εἶδε πᾶσα ἡ συναγωγή, ὅτι ἀπελύθη Ἀαρών, καὶ ἔκλαυσαν τὸν Ἀαρὼν τριάκοντα ἡμέρας πᾶς οἶκος Ἰσραήλ.	29 Ὅλος ὁ λαὸς εἶδεν ὅτι ἀπέθανεν ἐν εἰρήνῃ ὁ Ἀαρὼν καὶ ὅλοι τὸν ἔκλαυσαν ἐπὶ τριάκοντα ἡμέρας.	29 Καὶ ὅλος ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς εἶδεν, ὅτι ἀπέθανε ὁ Ἀαρών· τότε ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ἔκλαυσαν καὶ ἐπένθησαν τὸν Ἀαρὼν ἐπὶ τριάντα ἡμέρες.