Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
κατέλυσεν Ἰσραὴλ ἐν Σαττεὶν
καὶ ἐβεβηλώθη ὁ λαὸς ἐκπορνεῦσαι
εἰς τὰς θυγατέρας Μωάβ.
|
ἰσραηλιτικὸς
λαὸς ἐστρατοπέδευσεν εἰς τὴν
περιοχὴν Σαττείν. Ἐκεῖ ὅμως
ἐμολύνθη, διότι ἐκυλίσθη εἰς
πορνείαν μὲ τὰς θυγατέρας τῶν
Μωαβιτῶν. |
ετὰ
τὴν εὐλογίαν τὸν Βαλαὰμ ὁ Ἰσραηλιτικὸς
λαὸς ἐστρατοπέδευσε εἰς τὴν Σαττείν,
ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν κοιλάδα τὸν
Ἰορδάνη, ἀπέναντι ἀπὸ τὴν Ἱεριχώ.
Εἰς τὴν τοποθεσίαν ἐκείνην ὁ Ἰσραηλιτικὸς
λαὸς ἐμολύνθη, διότι ἔσμιξε ἐλεύθερα
καὶ ἔπεσε εἰς τὴν πορνείαν μὲ
τὶς θυγατέρες τῶν Μωαβιτῶν.
|
2
Και ἐκάλεσαν αὐτοὺς εἰς τὰς
θυσίας τῶν εἰδώλων αὐτῶν,
καὶ ἔφαγεν ὁ λαὸς τῶν θυσιῶν
αὐτῶν καὶ προσεκύνησαν τοῖς
εἰδώλοις αὐτῶν.
|
2
Οἱ Μωαβῖται προσεκάλεσαν τοὺς Ἰσραηλίτας
εἰς τὰς θυσίας τῶν εἰδώλων
των. Καὶ οἱ Ἰσραηλῖται προσῆλθον
καὶ ἔφαγον ἀπὸ τὰς θυσίας
τὰς εἰδωλολατρικὰς καὶ ἐπροσκύνησαν
τὰ εἴδωλα τῶν Μωαβιτῶν.
|
2
Μετὰ τὶς πορνικὲς αὐτὲς σχέσεις
τῶν Ἰσραηλιτῶν οἱ Μωαβῖται ἐκάλεσαν
τοὺς Ἰσραηλίτες εἰς τὰ πανηγύρια καὶ
τὶς εἰδωλολατρικές των θυσίες. Καὶ
οἱ Ἰσραηλῖται ἔγιναν ὁμοτράπεζοι
τῶν Μωαβιτῶν καὶ ἔφαγαν ἀπὸ
τὶς θυσίες των καὶ ἐπροσκύνησαν τὰ
εἴδωλά των. |
3
Καὶ ἐτελέσθη Ἰσραὴλ τῷ
Βεελφεγώρ· καὶ ὠργίσθη θυμῷ
Κύριος τῷ Ἰσραήλ.
|
3
Ἔτσι δὲ ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς
ἔλαβε μέρος εἰς τὰς εἰδωλολατρικὰς
τελετὰς τοῦ Βεελφεγώρ. Ὁ Κύριος
ὠργίσθη καὶ ἐθυμώθη ἐναντίον
τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ διὰ τὴν
παρανομίαν αὐτήν. |
3
Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν ὁ Ἰσραηλιτικὸς
λαὸς ἔλαβε μέρος εἰς τὰ αἰσχρὰ
πανηγύρια καὶ τὶς ὀργιώδεις εἰδωλολατρικὲς
τελετὲς τοῦ Θεοῦ τῶν Μωαβιτῶν
Βεελφεγώρ. Διὰ τοῦτο ὁ δικαιοκρίτης Θεὸς
ἐθύμωσε μὲ θυμὸν μεγάλον καὶ ἐξέσπασεν
ἡ θεία ὀργὴ ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν
διὰ τὴν φοβερὰν παρεκτροπὴν τῆς
πορνείας καὶ τῆς εἰδωλολατρίας.
|
4
Καὶ εἶπε Κύριος τῷ Μωυσῇ·
λάβε πάντας τοὺς ἀρχηγοὺς τοῦ
λαοῦ καὶ παραδειγμάτισον αὐτοὺς
Κυρίῳ κατέναντι τοῦ ἡλίου,
καὶ ἀποστραφήσεται ὀργὴ θυμοῦ
Κυρίου ἀπὸ Ἰσραήλ.
|
4
Εἶπε δὲ πρὸς τὸν Μωϋσῆν·
<πάρε ὅλους τοὺς παραστρατήσαντας
ἀρχηγοὺς τοῦ λαοῦ καὶ ἐν
πλήρει ἡμέρᾳ τιμώρησέ
τους παραδειγματικῶς ἐνώπιον ὅλων
καὶ ἔτσι θὰ παύσῃ ἡ ὀργή
μου ἀπὸ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν>.
|
4
Καὶ ὁ Κύριος εἶπεν εἰς τὸν Μωϋσῆν:
<Πάρε ὅλους αὐτούς, ποὺ ἐμβῆκαν
ἐμπρὸς σὰν ἀρχηγοὶ καὶ
παρέσυραν τὸν λαὸν εἰς τὴν φοβερὰν
αὐτὴν ἁμαρτίαν· πάρε ὅλους αὐτοὺς
τοὺς πρωταιτίους καὶ κατ’ ἐντολὴν
ἐμοῦ τοῦ Κυρίου τιμώρησέ τους παραδειγματικὰ
μὲ θανατικὴν ἐκτέλεσιν καὶ κατόπιν
κρέμασε καὶ ἔκθεσε τὰ σώματά τους
ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια ὅλων πρὸς
ἐκφοβισμὸν πρὶν δύσῃ ὁ ἥλιος,
καὶ τότε θὰ σταματήσῃ ἡ ὀργὴ
καὶ ὁ θυμὸς ἐμοῦ τοῦ Κυρίου
ἀπὸ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν>.
|
5
Καὶ εἶπε Μωυσῆς ταῖς φυλαῖς
Ἰσραήλ· ἀποκτείνατε ἕκαστος
τὸν οἰκεῖον αὐτοῦ τὸν
τετελεσμένον τῷ Βεελφεγώρ.
|
5
Εἰς τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ
ὑπακούων ὁ Μωϋσῆς εἶπε πρὸς
τοὺς Ἰσραηλίτας· <ὁ καθένας
σας νὰ φονεύσῃ τὸν συγγενῆ του,
ὁ ὁποῖος συμμετέσχε εἰς τὰς
εἰδωλαλατρικὰς τελετᾶς τοῦ Βεελφεγώρ>.
Καὶ οἱ Ἰσραηλῖται ὑπήκουσαν.
|
5
Ὁ Μωϋσῆς, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν
τοῦ Θεοῦ εἶπε πρὸς τοὺς Ἰσραηλῖτες,
ποὺ δὲν παρεσύρθησαν εἰς τὴν πορνείαν
καὶ τὴν εἰδωλολατρίαν: <Ὁ καθένας
σας νὰ σκοτώσῃ τὸν συγγενῆ του, τὸν
ἰδικόν του, ποὺ ἔλαβε μέρος εἰς τὰ
πανηγύρια καὶ ἀφιερώθη εἰς τὶς
εἰδωλολατρικὲς τελετὲς τοῦ θεοῦ
Βεελφεγώρ>. |
6
Καὶ ἰδοὺ ἄνθρωπος τῶν υἱῶν
Ἰσραὴλ ἐλθὼν προσήγαγε τὸν
ἀδελφὸν αὐτοῦ πρὸς τὴν
Μαδιανῖτιν ἐναντίον Μωυσῆ καὶ
ἐναντίον πάσης συναγωγῆς υἱῶν
Ἰσραήλ, αὐτοὶ δὲ ἔκλαιον
παρὰ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ
μαρτυρίου. |
6
Ἀλλὰ αἴφνης ἕνας Ἰσραηλίτης
ἐλθὼν ὡδήγησε τὸν ἀδελφόν
του πρὸς μία γυναῖκα Μαδιανῖτιν, διὰ
νὰ ἁμαρτήσῃ ἐνώπιον τοῦ
Μωϋσέως καὶ ἐνώπιον ὅλου τοῦ
πλήθους τῶν Ἰσραηλιτῶν, ὅταν
αὐτοὶ συντετριμμένοι διὰ τὰς
ἁμαρτίας τοῦ λαοῦ ἔκλαιον πλησίον
εἰς τὴν θύραν τῆς Σκηνῆς τοῦ
Μαρτυρίου. |
6
Καὶ ξαφνικὰ ἕνας ἀπὸ τοὺς
Ἰσραηλίτες, ἀφοῦ ἦλθε, ὠδήγησε
τὸν ἀδελφόν του πρὸς μίαν γυναῖκα
Μαδιανίτισσαν, διὰ νὰ ἁμαρτήσῃ
μαζί της, ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια
τοῦ Μωϋσῆ καὶ ἐμπρὸς εἰς
τὰ μάτια ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν,
τὴν ὥραν ποὺ ὅλοι αὐτοὶ
ἦσαν μαζεμένοι κοντὰ εἰς τὴν πόρταν
τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου καὶ ἔκλαιαν
διὰ τὴν συμφοράν, ποὺ ἐκτύπησε
τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, καὶ τὴν
φοβερὰν τιμωρίαν τοῦ Θεοῦ.
|
7
Καὶ ἰδὼν Φινεὲς υἱὸς Ἐλεάζαρ
υἱοῦ Ἀαρὼν τοῦ ἱερέως
ἐξανέστη ἐκ μέσου τῆς συναγωγῆς
καὶ λαβὼν σειρομάστην ἐν τῇ
χειρὶ |
7
Ὁ Φινεές, υἱὸς τοῦ Ἐλεάζαρ,
υἱοῦ τοῦ ἀρχιερέως Ἀαρών,
ὅταν εἶδε τὴν ἀναισχυντίαν αὐτήν,
ἠγέρθη ἐκ μέσου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ
λαοῦ, ἐπῆρε εἰς τὸ χέρι
του λόγχην ἀκιδωτήν,
|
7
Ὁ Φινεές, ὁ υἱὸς τοῦ ἱερέως
Ἐλεάζαρ, υἱοῦ τοῦ ἀρχιερέως
Ἀαρών, μόλις εἶδε τὸν ἀδιάντροπον
ἐκεῖνον Ἰσραηλίτην, ἄναψε ἀπὸ
ἱερὰν ἀγανάκτησιν καὶ ἐσηκώθη
καὶ ἔφυγε ἀπὸ τὴν συνάθροισιν
τοῦ λαοῦ, εἰς τὴν ὁποίαν παρευρίσκετο
καὶ αὐτός· καὶ ἀφοῦ ἐπῆρε
εἰς τὰ χέρια του ἕνα δόρυ (ἢ λόγχην)
μὲ ἀκίδες στραμμένες πρὸς τὰ πίσω,
|
8
εἰσῆλθεν ὀπίσω τοῦ ἀνθρώπου
τοῦ Ἰσραηλίτου εἰς τὴν κάμινον
καὶ ἀπεκέντησεν ἀμφότερους,
τὸν τε ἄνθρωπον τὸν Ἰσραηλίτην
καὶ τὴν γυναῖκα διὰ τῆς μήτρας
αὐτῆς· καὶ ἐπαύσατο ἡ
πληγὴ ἀπὸ υἱῶν Ἰσραήλ.
|
8
εἰσῆλθεν εἰς τὴν σκηνὴν ὀπίσω
ἀπὸ τὸν Ἰσραηλίτην αὐτὸν
εἰς τὸν κοιτῶνα του, διεπέρασε μὲ
τὴν λόγχην καὶ τοὺς δύο, τὸν
Ἰσραηλίτην καὶ τὴν γυναῖκα διὰ
τῆς μήτρας της. Ἀμέσως δὲ ἔπαυσεν
ἡ ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ τιμωρία
τῶν Ἰσραηλιτῶν. |
8
ἀκολούθησε τὸν ἀδιάντροπον καὶ
ἀμετανόητον ἐκεῖνον Ἰσραηλίτην εἰς
τὸ ἐσωτερικὸν τῆς σκηνῆς (τὸν
κοιτῶνα) καὶ ἐτρύπησε καὶ τοὺς
δύο μὲ τὸ δόρυ (ἢ τὴν λόγχην)·
καὶ τὸν ἄνδρα τὸν Ἰσραηλίτην
καὶ τὴν Μαδιανίτισσαν γυναῖκα εἰς
τὴν μήτραν της. Καὶ ἀμέσως ἐσταμάτησε
τὸ θανατικὸν μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν.
|
9
Καὶ ἐγένοντο οἱ τεθνηκότες
ἐν τῇ πληγῇ τέσσαρες καὶ εἴκοσι
χιλιάδες. |
9
Ὁ ἀριθμὸς ἐκείνων, οἱ
ὁποῖοι ἐφονεύθησαν κατὰ τὴν
πληγὴν αὐτήν, ἔφθασε τὰς εἴκοσι
τέσσαρας χιλιάδας. |
9
Ἐκεῖνοι ποὺ εἶχαν ἀποθάνει
ἤδη ἐξ ἀφορμῆς τοῦ θανατικοῦ,
ἦσαν εἴκοσι τέσσερις χιλιάδες.
|
10
Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν
λέγων· |
10
Ὡμίλησεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν
Μωϋσῆν καὶ εἶπεν·
|
10
Ὁ Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μωϋσῆν
καὶ εἶπε: |
11
Φινεὲς υἱὸς Ἐλεάζαρ υἱοῦ
Ἀαρὼν τοῦ ἱερέως κατέπαυσε
τὸν θυμόν μου ἀπὸ υἱῶν
Ἰσραὴλ ἐν τῷ ζηλῶσαί μου
τὸν ζῆλον ἐν αὐτοῖς, καὶ
οὐκ ἐξανήλωσα τοὺς υἱοὺς
Ἰσραὴλ ἐν τῷ ζήλῳ μου.
|
11
<Ὁ Φινεές, ὁ υἱὸς τοῦ
Ἐλεάζαρ, υἱοῦ του ἀρχιερέως
Ἀαρών, κατέπαυσε τὸν θυμόν μου
ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν, διότι
μὲ ζῆλον ἱερὸν καὶ ἀγανάκτησιν
ἱερὰν ἐφόνευσε τοὺς ἐνόχους
καὶ ἔτσι δὲν κατέστρεψα τοὺς
Ἰσραηλίτας ἐπάνω εἰς τὴν
ἱερὰν ἀγανάκτησίν μου.
|
11
<(Ὁ Φινεές, ὁ υἱὸς τοῦ ἱερέως
Ἐλεάζαρ, υἱοῦ τοῦ ἀρχιερέως
Ἀαρών, μὲ τὴν πρᾶξιν του ἐσταμάτησε
τὸν μεγάλον θυμόν μου ἐναντίον τοῦ
Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ μὲ τὸ νὰ
δείξῃ μεταξὺ του λαοῦ ἱερὸν
ζῆλον, τὸν ὁποῖον ἄντλησε ἀπὸ
τὴν ἰδικήν μου ἱερὰν ἀγανάκτησιν,
καὶ μὲ τὸ νὰ φονεύσῃ κατὰ
τὴν κρίσιμον ὥραν τοὺς προκλητικοὺς
καὶ ἀδιάντροπους. Ἔτσι κατὰ
τὴν ὥραν τῆς ἱερᾶς, δικαίας
καὶ μεγάλης ἀγανακτήσεώς μου δὲν ἐξωλόθρευσα
ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτες.
|
12
Οὕτως εἶπον· ἰδοὺ ἐγὼ
δίδωμι αὐτῷ διαθήκην εἰρήνης,
|
12
Διὰ τὴν θεάρεστον αὐτὴν διαγωγήν
του, εἶπα· ἰδοὺ ἐγὼ ὁ
Θεὸς συνάπτω μὲ αὐτὸν ἕνα
συμβόλαιον ἰδιαιτέρας εἰρήνης.
|
12
Διὰ τοῦτο ἀνάγγειλε αὐτὴν
τὴν δήλωσίν μου: Νά· ἐγὼ ὁ
ἀληθινὸς καὶ αἰώνιος Θεὸς συνάπτω
μὲ τὸν Φινεὲς ἰδιαίτερον συμβόλαιον
εἰρηνικῶν σχέσεων μαζί του.
|
13
καὶ ἔσται αὐτῷ καὶ τῷ
σπέρματι αὐτοῦ μετ' αὐτὸν διαθήκη
ἱερατείας αἰωνία, ἀνθ' ὧν
ἐζήλωσε τῷ Θεῷ αὐτοῦ καὶ
ἐξιλάσατο περὶ τῶν υἱῶν
Ἰσραήλ. |
13
Ὑπόσχομαι νὰ δώσω εἰς αὐτὸν
καὶ εἰς τους ἀπογόνους του, ἔπειτα
ἀπὸ αὐτόν, παντοτεινὴν τὴν
ἱερωσύνην, ἕνεκα τοῦ γεγονότος,
ὅτι ἔδειξε ζῆλον ὑπὲρ ἐμοῦ
τοῦ Θεοῦ του καὶ ἐξιλέωσε ἀπέναντί
μου τοὺς Ἰσραηλίτας ἀπὸ τὰς
ἁμαρτίας των>. |
13
Ὑπόσχομαι νὰ δώσω εἰς αὐτὸν
καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνούς του, οἱ
ὁποῖοι θὰ γεννηθοῦν μετὰ ἀπὸ
αὐτόν, αἰωνίαν ἱερωσύνην· καὶ
τοῦτο, ἐπειδὴ ἐφάνη ζηλωτῆς
πρὸς τὸν Θεόν του καὶ ἐξιλέωσε
τὸν δίκαιον θυμόν μου ἐναντίον τοῦ
Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ>.
|
14
Τὸ δὲ ὄνομα τοῦ ἀνθρώπου
τοῦ Ἰσραηλίτου τοῦ πεπληγότος,
ὃς ἐπλήγη μετὰ τῆς Μαδιανίτιδος,
Ζαμβρὶ υἱὸς Σαλώ, ἄρχων οἴκου
πατριᾶς τῶν Συμεών·
|
14
Τὸ δὲ ὄνομα τοῦ Ἰσραηλίτου,
ὁ ὁποῖος ἐθανατῶθη μαζῆ
μὲ τὴν Μαδιανίτιδα ἦτο Ζαμβρί,
παιδὶ τοῦ Σαλώ, ὁ ὁποῖος
ἦτο ἄρχων ἀπὸ τὴν φυλὴν
τοῦ Συμεών. |
14
Ὁ Ἰσραηλίτης, ὁ ὁποῖος ἐθανατώθη
ἀπὸ τὸν Φινεὲς μαζί μὲ τὴν
Μαδιανίτισσαν, ὠνομάζετο Ζαμβρὶ καὶ
ἦταν υἱὸς τοῦ Σαλώ, ὁ
ὁποῖος ἦταν ἀρχηγὸς τῆς
φυλῆς τῶν ἀπογόνων τοῦ Συμεών·
|
15
καὶ ὄνομα τῇ γυναικὶ τῇ Μαδιανίτιδι
τῇ πεπληγυίᾳ Χασβί, θυγάτηρ
Σοὺρ ἄρχοντος ἔθνους Ὀμμώθ,
οἴκου πατριᾶς ἐστι τῶν Μαδιάμ.
|
15
Τὸ δὲ ὄνομα τῆς φονευθείσης
γυναικός, τῆς Μαδιανίτιδος, ἦτο Χασβί.
Αὐτὴ ἦτο θυγάτηρ τοῦ Σούρ,
τοῦ ἄρχοντος εἰς τὸ ἔθνος Ὀμμώθ,
τὸ ὁποῖον ἦτο φυλὴ τῶν
Μαδιανιτῶν. |
15
καὶ ἡ Μαδιανίτισσα γυναῖκα, ἡ ὁποία
ἐθανατώθη ἀπὸ τὸν Φινεές, ὠνομάζετο
Χασβὶ καὶ ἦταν θυγατέρα τοῦ Σούρ,
ὁ ὁποῖος ἦταν ἄρχων τοῦ
ἔθνους τῶν Ὀμμώθ, ποὺ εἶναι
φυλὴ τῶν Μαδιανιτῶν. |
16
Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν
λέγων· λάλησον τοῖς υἱοῖς
Ἰσραὴλ λέγων·
|
16
Ὡμίλησεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν
Μωϋσῆν καὶ εἶπεν· <ὁμίλησε
πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ εἰπὲ
εἰς αὐτούς. |
16
Ὁ Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μωϋσὴν
καὶ εἶπε: <Νὰ μιλήσης εἰς τοὺς
Ἰσραηλίτες καὶ νὰ τοὺς εἰπῇς:
|
17
ἐχθραίνετε τοῖς Μαδιηναίοις καὶ
πατάξατε αὐτούς,
|
17
Νὰ θεωρῆτε πάντοτε ἐχθροὺς τοὺς
Μαδιανίτας. Κτυπήσατέ τους,
|
17
Φέρεσθε πρὸς τοὺς Μαδιανῖτες ἐχθρικὰ
καὶ εὑρίσκεσθε εἰς ἐμπόλεμον κατάστασιν
μαζί τους· ἐπιτεθῆτε ἐναντίον
τους, κτυπήσετέ τους καὶ ἐζολοθρεύσετέ
τους· |
18
ὅτι ἐχθραίνουσιν αὐτοὶ ὑμῖν
ἐν δολιότητι, ὅσα δολιοῦσιν ὑμᾶς
διὰ Φογὼρ καὶ διὰ Χασβὶ θυγατέρα
ἄρχοντος Μαδιὰμ ἀδελφὴν αὐτῶν
τὴν πεπληγυῖαν ἐν τῇ ἡμέρᾳ
τῆς πληγῆς διὰ Φογώρ. |
18
διότι εἶναι δόλιοι ἐχθροί σας,
ὅπως ἐφάνη ἐκ τῆς δολιότητος
ποὺ ἔδειξαν ἐναντίον σας εἰς
Φογὼρ καὶ διὰ τῆς Χασβί, τῆς
θυγατρὸς τοῦ ἄρχοντος τῶν Μαδιανιτῶν,
τῆς ἀδελφῆς των, ἡ ὁποία
ἐφονεύθη κατὰ τὴν ἡμέραν
ποὺ ἐτιμωροῦντο οἱ Ἰσραηλῖται
διὰ τὸ ἀνοσιούργημα, τὸ ὁποῖον
διέπραξαν εἰς τὴν πόλιν Φογώρ.
|
18
διότι σᾶς ἐχθρεύονται καὶ σᾶς
πολεμοῦν μὲ δόλον, ὁ ὁποῖος
ἐφάνη μὲ τὰ ὅσα ἔκαμαν διὰ
νὰ σᾶς ἀπατήσουν εἰς τὴν πόλιν
Φογὼρ καὶ μὲ τὰ τεχνάσματα ποὺ
ἐδολιεύθησαν ἐναντίον σας μὲ
τὴν Χασβί, τὴν θυγατέρα τοῦ ἄρχοντος
τῶν Μαδιανιτῶν, τὴν ἀδελφήν
των, ἡ ὁποία ἐφονεύθη τὴν ἡμέραν
τοῦ θανατικοῦ, ποὺ ἐξέσπασε
κατὰ τῶν Ἰσραηλιτῶν ἕνεκα τῆς
εἰδωλολατρίας καὶ τῆς πορνείας, ποὺ
διέπραξαν εἰς τὴν πόλιν Φογώρ>.
|