Βασιλειών Α : Κεφάλαιον Γ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ τὸ παιδάριον Σαμουήλ ἦν λειτουργῶν τῷ Κυρίῳ ἐνώπιον Ἡλὶ τοῦ ἱερέως· καὶ ρῆμα Κυρίου ἦν τίμιον ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, οὐκ ἦν ὅρασις διαστέλλουσα.
2 Καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρα ἐκείνῃ καὶ Ἡλί ἐκάθευδεν ἐν τῷ τόπῳ αὐτοῦ, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἤρξοντο βαρύνεσθαι, καὶ οὐκ ἠδύναντο βλέπειν.
3 Καὶ ὁ λύχνος τοῦ Θεοῦ πρὶν ἐπισκευασθῆναι, καὶ Σαμουὴλ ἐκάθευδεν ἐν τῷ ναῷ, οὗ ἡ κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ.
4 Καὶ ἐκάλεσε Κύριος· Σαμουὴλ Σαμουήλ· καὶ εἶπεν· ἰδοὺ ἐγώ.
5 Καὶ ἔδραμε πρὸς Ἡλὶ καὶ εἶπεν· ἰδοὺ ἐγώ, ὅτι κέκληκάς με· καὶ εἶπεν· οὐ κέκληκά σε, ἀνάστρεφε, κάθευδε, καὶ ἀνέστρεψε καὶ ἐκάθευδε.
6 Καὶ προσέθετο Κύριος καὶ ἐκάλεσε· Σαμουὴλ Σαμουήλ· καὶ ἐπορεύθη πρὸς Ἡλὶ τὸ δεύτερον καὶ εἶπεν· ἰδοὺ ἐγώ, ὅτι κέκληκάς με· καὶ εἶπεν· οὐ κέκληκά σε, ἀνάστρεφε, κάθευδε·
7 καὶ Σαμουὴλ πρὶν ἢ γνῶναι Θεὸν καὶ ἀποκαλυφθῆναι αὐτῷ ρῆμα Κυρίου.
8 Καὶ προσέθετο Κύριος καλέσαι Σαμουὴλ ἐν τρίτῳ· καὶ ἀνέστη καὶ ἐπορεύθη πρὸς Ἡλὶ καὶ εἶπεν· ἰδοὺ ἐγώ, ὅτι κέκληκάς με. Καὶ ἐσοφίσατο Ἡλὶ ὅτι Κύριος κέκληκε τὸ παιδάριον,
9 καὶ εἶπεν· ἀνάστρεφε, κάθευδε, τέκνον, καὶ ἔσται ἐὰν καλέσῃ σε καὶ ἐρεῖς· λάλει, Κύριε, ὅτι ἀκούει ὁ δοῦλός σου. Καὶ ἐπορεύθη Σαμουὴλ καὶ ἐκοιμήθη ἐν τῷ τόπῳ αὐτοῦ.
10 Καὶ ἦλθε Κύριος καὶ κατέστη καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν ὡς ἅπαξ καὶ ἅπαξ, καὶ εἰπὲ Σαμουήλ· λαλεῖ, ὅτι ἀκούει ὁ δοῦλός σου.
11 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Σαμουήλ· ἰδοὺ ἐγὼ ποιῶ τὰ ρήματά μου ἐν Ἰσραήλ, ὥστε παντὸς ἀκούοντος αὐτὰ ἠχήσει ἀμφότερα τὰ ὦτα αὐτοῦ.
12 Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐπεγερῶ ἐπὶ Ἡλὶ πάντα, ὅσα ἐλάλησα εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, ἄρξομαι καὶ ἐπιτελέσω.
13 Καὶ ἀνήγγελκα αὐτῷ ὅτι ἐκδικῶ ἐγὼ τὸν οἶκον αὐτοῦ ἕως αἰῶνος ἐν ἀδικίαις υἱῶν αὐτοῦ, ὅτι κακολογοῦντες Θεὸν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἐνουθέτει αὐτοὺς
14 καὶ οὐδ' οὕτως. Ὤμοσα τῷ οἴκῳ Ἡλί· εἰ ἐξιλασθήσεται ἀδικία οἴκου Ἡλὶ ἐν θυμιάματι καὶ ἐν θυσίαις ἕως αἰῶνος.
15 Καὶ κοιμᾶται Σαμουὴλ ἕως πρωῒ καὶ ὤρθρισε τὸ πρωῒ καὶ ἤνοιξε τὰς θύρας οἴκου Κυρίου· καὶ Σαμουὴλ ἐφοβήθη ἀπαγγεῖλαι τὴν ὅρασιν τῷ Ἡλί.
16 Καὶ εἶπεν Ἡλί πρὸς Σαμουήλ· Σαμουὴλ τέκνον· καὶ εἶπεν· ἰδοὺ ἐγώ.
17 Καὶ εἶπε· τί τὸ ρῆμα τὸ λαληθὲν πρός σε; Μὴ δὴ κρύψῃς ἀπ' ἐμοῦ· τάδε ποιήσαι σοι ὁ Θεὸς καὶ τάδε προσθείη, ἐὰν κρύψῃς ἀπ' ἐμοῦ ρῆμα ἐκ πάντων τῶν λόγων τῶν λαληθέντων σοι ἐν τοῖς ὠσί σου.
18 Καὶ ἀπήγγειλε Σαμουὴλ πάντας τοὺς λόγους καὶ οὐκ ἔκρυψεν ἀπ' αὐτοῦ. Καὶ εἶπεν Ἡλί· Κύριος αὐτός, τὸ ἀγαθὸν ἐνώπιον αὐτοῦ ποιήσει.
19 Καὶ ἐμεγαλύνθη Σαμουήλ, καὶ ἦν Κύριος μετ' αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἔπεσεν ἀπὸ πάντων τῶν λόγων αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν.
20 Καὶ ἔγνωσαν πᾶς Ἰσραὴλ ἀπὸ Δὰν καὶ ἕως Βηρσαβεὲ ὅτι πιστὸς Σαμουὴλ εἰς προφήτην τῷ Κυρίῳ.
21 Καὶ προσέθετο Κύριος δηλωθῆναι ἐν Σηλώμ, ὅτι ἀπεκαλύφθη Κύριος πρὸς Σαμουήλ· καὶ ἐπιστεύθη Σαμουὴλ τοῦ προφήτης γενέσθαι τῷ Κυρίῳ εἰς πάντα Ἰσραὴλ ἀπ' ἄκρων τῆς γῆς καὶ ἕως ἄκρων. Καὶ Ἡλὶ πρεσβύτης σφόδρα, καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ πορευόμενοι ἐπορεύοντο καὶ πονηρὰ ἡ ὁδὸς αὐτῶν ἐνώπιον Κυρίου.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

δὲ νεαρὸς Σαμουὴλ ἐξηκολούθει νὰ ὑπηρετῇ εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου μὲ εὐλάβειαν καὶ σεμνότητα, καθοδηγούμενος καὶ παρακολουθούμενος ἀπὸ τὸν ἀρχιερέα Ἡλί. Ὁ προφητικὸς λόγος κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ἦτο σπάνιος, δὲν ὑπῆρχε δὲ καὶ προφητεία δι' ὁραμάτων, ἡ ὁποία νὰ διατάσσῃ τὰ δέοντα καὶ νὰ ζεχωρίζῃ ρητῶς τὸ ὀρθὸν ἀπὸ τοῦ ψεύδους.
2 Ὁ Ἡλὶ κατὰ τὴν ἰστορικὴν δι' αὐτὸν ἐκείνην ἡμέραν ἐκοιμᾶτο εἰς τὸν τόπον, ὅπου συνήθως ἕμενε. Οἱ Ὀφθαλμοί του, λόγῳ τῆς γεροντικῆς ἡλικίας, ἤρχισαν νὰ χάνουν τὸ φῶς των, ὥστε νὰ μὴ δύναται πλέον νὰ βλέπῃ καθαρά.
3 Ἦτο ἡ ὥρα, κατὰ τὴν ὁποίαν ἡ ἐπτάφωτος λυχνία ἔκαιεν ἀκόμη, ὁ δὲ Σαμουὴλ ἐκοιμᾶτο εἰς κάποιο ἄκρον τοῦ ναοῦ, ἐντὸς τοῦ ὁποίου ὑπῆρχεν ἡ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ.
4 Ὁ Κύριος ἐκάλεσε τὸν Σαμουὴλ καὶ εἶπε· <Σαμουήλ, Σαμουήλ>. Ὁ δὲ Σαμουὴλ ἀπήντησεν· <ἰδοὺ ἐγώ, κύριε>.
5 Ἔτρεξε πρὸς τὸν Ἡλί καὶ τοῦ εἶπεν· <ἰδοὺ ἐγὼ εἶμαι παρών· ἦλθα, διότι μὲ ἐκάλεσες>. Ὁ Ἡλὶ ἀπήντησε· <δὲν σὲ ἐκάλεσα· γύρισε πίσω καὶ κοιμήσου>. Ἐπέστρεψε καὶ ἐκοιμήθη.
6 Ὁ Κύριος καὶ πάλιν ἐκάλεσε τὸν Σαμουὴλ λέγων· <Σαμουήλ, Σαμουήλ>. Ὁ Σαμουὴλ νομίσας ὅτι ὁ Ἡλὶ τὸν ἐκάλεσε, παρουσιάσθη δευτέραν φορὰν πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπε· <ἰδοὺ ἐγώ, ἦλθον διότι μὲ ἐκάλεσες>. Εἶπεν ὅμως εἰς αὐτὸν ὁ Ἡλί· <ὄχι, δὲν σὲ ἐκάλεσα, γύρισε καὶ κοιμήσου πάλιν>.
7 Αὐτὰ ἔγιναν πρὶν ἢ ὁ Σαμουὴλ γνωρίσῃ σαφῶς τὸν καλοῦντα Θεόν, καὶ πρὶν λάβῃ καμμίαν ἀποκάλυψιν ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου.
8 Διὰ τρίτην πάλιν φορὰν ὁ Κύριος προσεκάλεσε τὸν Σαμουήλ. Ὁ Σαμουὴλ ἐσηκώθη, μετέβη πρὸς τὸν Ἡλὶ καὶ εἶπεν· <ἰδοὺ ἐγώ, εἶμαι παρών, ἤλθα διότι μὲ προσεκάλεσες>. Ὁ Ἡλί ἐνόησε τότε, ὅτι ὁ Κύριος εἶχε καλέσει τὸν νεαρὸν Σαμουήλ,
9 καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· <πήγαινε πίσω, παιδί μου, καὶ κοιμήσου· καὶ ἄν σὲ καλέσῃ πάλιν ἡ φωνὴ αὐτὴ ποὺ ἤκουσες, θὰ εἴπῃς· Λάλει, Κύριε, διότι ὁ δοῦλος σου ἀκούει>. Ὁ Σαμουὴλ ἐπῆγε πράγματι καὶ ἐκοιμήθη πάλιν εἰς τὸν τόπον του.
10 Ὁ δὲ Κύριος ἦλθε, ἐστάθη κάπου ἐκεῖ καὶ ἐκάλεσεν αὐτόν, ὅπως καὶ προηγουμένως, καὶ εἶπεν ὁ Σαμουήλ· <λάλει, διότι ὁ δοῦλος σου ἀκούει>.
11 Ὁ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν Σαμουήλ· <ἰδού, ἐγὼ θὰ πραγματοποιήσω τὰ λόγια μου ἐνώπιον τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ κατὰ τέτοιον θαυμαστὸν τρόπον, ὥστε θὰ ἀντηχήσουν καὶ τὰ δύο αὐτιὰ παντός, ὁ ὁποῖος ἤθελε ἀκούσει αὐτά.
12 Κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην θὰ ἐπιφέρω κατὰ τοῦ Ἡλὶ ὅλα ὅσα εἶπα ἐναντίον τοῦ οἴκου του. Θὰ ἀρχίσω, ἀλλὰ καὶ θὰ φέρω εἰς πέρας, τὰς ἐναντίον αὐτοῦ τιμωρίας μου.
13 Ἔχω προαναγγείλει εἰς αὐτόν, ὅτι θὰ τιμωρήσω τὴν οἰκργένειάν του εἰς αἰῶνα τὸν ἄπαντα ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν, ποὺ διαπράττουν οἱ υἱοί του, διότι οἱ υἱοί του βλασφημοῦν τὸν Θεόν, ὁ δὲ Ἡλί δὲν ἐπέπληττε καὶ δὲν ἐνουθετοῦσε αὐτούς, ὅπως ἔπρεπε.
14 Δὲν θὰ συνεχισθῇ ὅμως αὐτὴ ἡ κατάστασις. Ὠρκίσθηκα ἐναντίον τῆς οἰκογενείας τοῦ Ἡλὶ καὶ εἶπα· Ἡ ἁμαρτία τῶν παιδιῶν τοῦ Ἡλὶ οὐδέποτε θὰ ἐξιλεωθῇ οὔτε μὲ θυμιάματα οὔτε μὲ ἀναιμάκτους καὶ αἱματηρὰς θυσίας>.
15 Ὁ Σαμουὴλ ἐκοιμήθη μέχρι τῆς πρωΐας, ὁπότε λίαν πρωῒ ἐξύπνησε καὶ ἤνοιξε τὰς θύρας τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου. Ὁ Σαμουὴλ ἐφοβήθη νὰ ἀνακοινώσῃ εἰς τὸν Ἡλὶ τὴν ὅρασιν καὶ προφητείαν τὴν ὁποίαν ἤκουσε.
16 Ὁ Ἡλὶ εἶπεν ὅμως πρὸς τὸν Σαμουήλ· <Σαμουήλ, τέκνον μου>. Καὶ Σαμουὴλ εἶπεν· <ἰδοὺ ἐγώ, κύριε, εἶμε παρών>.
17 Εἶπεν ὁ Ἡλί· <ποῖος εἶναι ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον ἐλάλησε πρὸς σὲ ὁ Κύριος; Μή μοῦ ἀποκρύψῃς τίποτε ἀπολύτως. Θὰ σὲ τιμωρήσῃ ὁ Θεός, ἐάν μοῦ ἀποκρύψῃς, ἔστω καὶ ἕνα λόγον ἀπὸ ὅλα τὰ λόγια, τὰ ὁποῖα ἐλαλήθησαν εἰς τὰ αὐτιά σου>.
18 Ὁ Σαμουήλ ἐφανέρωσε τότε εἰς τὸν Ἡλὶ ὅλα τὰ λόγια καὶ δὲν ἔκρυψε τίποτε ἀπὸ αὐτόν. Εἶπε δὲ ὁ Ἡλί· <ὁ Κύριος εἶναι αὐτὸς καὶ ἂς κάμῃ τὸ καλὸν καὶ τὸ πρέπον ἐνώπιόν του>.
19 Ὁ Σαμουὴλ διὰ τὴν ἀρετήν του καὶ τὴν σύνεσίν του ἔγινε μέγας καὶ πολύς. Ὁ Κύριος ἦτο μαζῆ του καὶ τίποτε ἀπὸ ὅλα τὰ λόγια, τὰ ὁποῖα ὁ Σαμουὴλ εἶπε, δὲν ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν, δὲν ἐλέχθη ἐπὶ ματαίῳ.
20 Ὅλοι δὲ οἱ Ἰσραηλῖται, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν ἀπὸ τὴν περιοχὴν Δὰν καὶ ἕως τὴν περιοχὴν Βηρσαβεέ, ἐπείσθησαν ὅτι ὁ Σαμουὴλ ἦτο πιστὸς καὶ ἀληθινὸς προφήτης τοῦ Κυρίου.
21 Ὁ Κύριος ἐπανειλημμένως ἐξεδήλωσε τὸ θέλημά του ἐν Σηλὼμ διὰ τοῦ Σαμουήλ, διότι ἀπεκαλύφθη ὁ Κύριος πρὸς τὸν Σαμουήλ. Ἀπὸ ὅλους δὲ τοὺς ᾿Ισραηλίτας ἀπὸ τὸ ἕνα ἄκρον τῆς γῆς Παλαιστίνης ἕως τὸ ἄλλο ἄκρουν ἔγινε πιστευτὸν καὶ ἀποδεκτὸν ὅτι ὁ Σαμουὴλ εἶναι προφήτης τοῦ Κυρίου. Ὁ Ἡλὶ ἐγήρασε πλέον πολύ, οἱ δὲ υἱοί του ἐξηκολούθουν νὰ φέρωνται κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον καὶ ὁ τρόπος τῆς ζωῆς των ἦτο πονηρὸς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ν τῷ μεταξὺ ὁ μικρὸς Σαμουὴλ ὑπηρετοῦσε εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου πλησίον τοῦ ἀρχιερέως Ἡλί. Κατὰ δὲ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἦτο δυσεύρετος καὶ σπάνιος, διότι δὲν ὑπῆρχαν ἄνθρωποι κατάλληλοι, διὰ νὰ χρησιμοποιηθοῦν ἀπὸ τὸν Θεὸν σὰν προφῆται Του, νὰ βλέπουν ὁράματα καὶ νὰ διακρίνουν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ να τὸ κηρύττουν.
2 Συνέβη λοιπὸν κάποιαν ἡμέραν τὸ ἑξῆς: Ὁ Ἡλί, ποὺ τὰ μάτια του λόγῳ καὶ τῆς ἡλικίας εἶχαν γίνει βαρειὰ καὶ θολὰ καὶ <δὲν ἡμποροῦσε νὰ βλέπῃ, κοιμόταν εἰς τὸν συνήθη τόπον του.
3 Δὲν εἶχεν ἀκόμη χαράξει ἡ ἡμέρα καὶ δὲν εἶχαν σβήσει οἱ λύχνοι τῆς ἑπταφώτου λυχνίας, ποὺ τοὺς ἄναβαν κάθε βράδυ. Ὁ δὲ Σαμουὴλ κοιμόταν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ, μέσα εἰς τὸν ὁποῖον εὑρίσκετο ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου.
4 Καὶ ἐφώναξε κάποιαν στιγμὴν ὁ Κύριος: <Σαμουήλ, Σαμουήλ!> Καὶ ἀπεκρίθη ἐκεῖνος ἀμέσως: <Ὅριστε! Ἐδῶ εἶμαι>.
5 Καὶ ἐτρεξε πρὸς τὸν Ἡλὶ καὶ τοῦ εἶπε: <Ἐδῶ εἶμαι! Ἦλθα, ἐπειδὴ ἄκουσα ὅτι μὲ ἐκάλεσες!> Καὶ ὁ Ἡλὶ τοῦ εἶπε: <Δὲν σὲ ἐκάλεσα! Πήγαινε ἐκεῖ, ὅπου ἤσουν, καὶ συνέχισε τὸν ὕπνον σου>. Καὶ ἐπέστρεψεν ἐκεῖνος εἰς τὴν θέσιν του καὶ ἐκοιμήθη.
6 Ἐφώναξε δὲ διὰ δευτέραν φορὰν ὁ Κύριος: <Σαμουήλ, Σαμουήλ!> Καὶ ἐπῆγε διὰ δευτέραν φορὰν ἐκεῖνος πρὸς τὸν Ἡλὶ καὶ τοῦ εἶπεν: <Ὅριστε! Ἦλθα, ἐπειδὴ ἄκουσα ὅτι μὲ ἐκάλεσες>. Καὶ ἐκεῖνος ἀπεκρίθη: <Δὲν σὲ ἐκάλεσα. Πήγαινε πίσω εἰς τὴν θέσιν σου καὶ κοιμήσου>.
7 Τὸ γεγονὸς αὐτὸ συνέβη πρὶν νὰ γνωρίσῃ ὁ Σαμουὴλ καλύτερα τὸν Θεὸν καὶ τοὺς τρόπους, μὲ τοὺς ὁποίους ἐπεμβαίνει Ἐκεῖνος εἰς τὴν ζωὴν τῶν ἀνθρώπων, καὶ πρὶν νὰ τοῦ ἀποκαλυφθῇ κάποιος λόγος ἀπὸ τὸν Κύριον.
8 Ἐπανέλαβε λοιπὸν ὁ Κύριος τὴν πρόσκλησίν του καὶ ἐφώναξε τὸν Σαμουὴλ διὰ τρίτην φοράν. Καὶ ἐσηκώθη καὶ πάλιν καὶ ἐπῆγε πρὸς τὸν Ἡλὶ καὶ τοῦ εἶπε: <Ὅριστε, ἐδῶ εἶμαι! Ἦλθα, ἐπειδὴ μὲ ἐκάλεσες>. Ἐκατάλαβε τότε ὁ Ἡλὶ ὅτι ἐπρόκειτο διὰ κάτι ἔκτακτον καὶ ὅτι ὁ Κύριος ἦτο Ἐκεῖνος, ποὺ εἶχε καλέσει τρεῖς φορὲς τὸν νεαρὸν βοηθόν του,
9 καὶ δι’ αὐτὸ τοῦ εἶπε: <Γύρισε πίσω, παιδί μου, καὶ πέσε νὰ κοιμηθῇς. Καὶ ἐὰν σὲ φωνάξῃ, νὰ ἀπαντήσῃς: <Λέγε μου, Κύριε, ὅ,τι θέλεις, διότι ἐγώ, ὁ δοῦλος σου, εἶμαι πρόθυμος νὰ σὲ ἀκούσω καὶ νὰ κάνω ὅτι θὰ διατάξῃς>. Καὶ ἔφυγεν ὁ Σαμουὴλ καὶ ἐκοιμήθη εἰς τὴν θέσιν του.
10 Καὶ ἦλθεν ὁ Κύριος καὶ ἐστάθη εἰς τὸν ἱερὸν ἐκεῖνον τόπον, ὅπου ἦτο ὁ Σαμουήλ, καὶ τὸν ἐφώναξε μὲ τὸ ὄνομά του, ὅπως καὶ τὰς προηγουμένας φοράς. Καὶ ἀπήντησεν ὁ Σαμουήλ: ((Λέγε μου, Κύριε, ὅ,τι θέλεις, διότι ἐγώ, ὁ δοῦλος σου, εἶμαι πρόθυμος νὰ σὲ ἀκούσω καὶ νὰ κάνω ὅ,τι θὰ διατάξῃς>.
11 Καὶ εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Σαμουήλ: <Πλησιάζει ἡ ὤρα ποὺ θὰ πραγματοποιήσω αὐτά, ποὺ εἶπα εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ μάλιστα μὲ τέτοιον τρόπον, ὥστε θὰ βουΐζουν καὶ τὰ δύο αὐτιὰ καθενός, ποὺ θὰ τὰ ἀκούῃ.
12 Κατὰ τὴν ὡρισμένην ἐκείνην ἡμέραν θὰ φέρω ἐπάνω εἰς τὸν Ἡλὶ ὅλα, ὅσα εἶπα ἐναντίον τῆς οἰκογενείας του. Δὲν πρόκειται νὰ μετανοήσω. Θὰ ἀρχίσω καὶ θὰ ὁλοκληρώσω ὁ ἴδιος τὴν τιμωρίαν του.
13 Καὶ ἤδη τοῦ τὸ ἔχω ἀναγγείλει ὅτι θὰ ἐκδικηθῶ Ἐγὼ ὁ Ἴδιος τὴν οἰκογένειάν του μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων διὰ τὰς ἀδικίας τῶν υἱῶν του· διότι οἰ υἱοί του αὐτοὶ ὕβριζαν καὶ ἐβλασφημοῦσαν τὸν Θεὸν καὶ ἐκεῖνος δὲν τοὺς συνεβούλευεν, ὅπως ἔπρεπε.
14 Δὲν ἀνέχομαι πλέον νὰ συνεχίζεται αὐτὴ ἡ ἀσέβεία. Ὡρκίσθηκα ἤδη ἐναντίον τῆς οἰκογενείας τοῦ Ἡλί. Δὲν θὰ ἐξιλεωθῇ ποτὲ ἡ παρανομία τῆς ἱερατικῆς οἰκογενείας τοῦ Ἡλὶ οὔτε μὲ θυμίαμα οὔτε μὲ θυσίας>.
15 Καὶ ἐκοιμήθη ὁ Σαμουὴλ μέχρι τὸ πρωῒ καὶ ἐξύπνησεν ἐνωρὶς τὸ πρωῒ καὶ ἄνοιξε τὰς πύλας τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου. Ἐφοβήθη ὅμως ὁ Σαμουὴλ νὰ φανερώσῃ εἰς τὸν Ἡλὶ αὐτό, ποὺ εἶδε καὶ ἄκουσε.
16 Καὶ εἶπεν ὁ Ἡλὶ πρὸς τὸν Σαμουήλ: <Σαμουήλ, παιδί μου>. Καὶ ἐκεῖνος ἀπάντησε: <Ὁρίστε, ἐδῶ εἶμαι>.
17 Καὶ εἶπεν ὁ Ἡλί: <Τί ἀκριβῶς σοῦ ἐλέχθη κατὰ τὴν νύκτα; Πρόσεξε μὴ κρύψῃς κάτι ἀπὸ ἐμέ. Ἐὰν τυχὸν κρύψῃς ἀπὸ ἐμὲ κάτι ἀπὸ ὅλα τὰ λόγια, ποὺ ἄκουσες μὲ τὰ αὐτιά σου, νὰ σὲ τιμωρήσῃ ὁ Θεὸς μὲ αὐτὴν καὶ αὐτὴν τὴν τιμωρίαν καὶ ἀκόμη περισσότερον>.
18 Ἀνεκοίνωσε τότε ὁ Σαμουὴλ ὅλα τὰ λόγια ποὺ ἄκουσε καὶ δὲν ἀπέκρυψε τίποτε ἀπὸ αὐτόν. Ὅταν τὰ ἄκουσε ὁ Ἡλί, εἶπε: <Αὐτὸς εἶναι ὁ Κύριος ὅλων καὶ ἑπομένως ἂς κάνῃ ὅ,τι νομίζει καλόν>.
19 Καὶ ἐμεγάλωνεν ὁ Σαμουὴλ καὶ διεδίδετο συγχρόνως καὶ ἡ φήμη τῆς ἀρετῆς του καὶ ἐδοξάζετο. Ἦτο δὲ πάντοτε μαζί του ὁ Κύριος καὶ συντελοῦσε, ὥστε να μὴ πέσῃ ποτὲ εἰς τὴν γῆν κενὸς καὶ ἀπραγματοποίητος κανεὶς λόγος, ἀπὸ ὅσους ἔλεγεν ὁ Σαμουήλ.
20 Ἔμαθαν δὲ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ἀπὸ τὸ βορειότερον μέρος τῆς χώρας, ὅπου εὑρίσκετο ἡ πόλις Δάν, μέχρι τὸ νοτιώτερον, ὅπου ἦτο ἡ πόλις Βηρσαβεέ, ὅτι ὁ Σαμουὴλ ἦτο προφήτης τοῦ Κυρίου ἀληθινὸς καὶ ἀξιόπιστος.
21 Ὁ δὲ Κύριος ἔκαμε καὶ ἄλλας ἀποκαλύψεις Του ἐκεῖ εἰς τὴν Σηλώμ, διότι ἐφανερώθη καὶ ἄλλοτε εἰς τὸν Σαμουήλ. Ἔτσι ἔγινε πιστευτὸν ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἰσμαηλίτας ἀπὸ τὴν μίαν ἄκρην τῆς χώρας ἕως τὴν ἄλλην ὅτι ὁ Σαμουὴλ ἀνεδείχθη προφήτης τοῦ Κυρίου. Ὁ δὲ Ἡλὶ ἐγήρασε πολὺ καὶ τὰ παιδιά του ἑξακολουθοῦσαν νὰ ζοῦν ὅπως καὶ προηγουμένως. Ἡ συμπεριφορά των ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἦτο ἀσεβὴς καὶ παράνομος.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ τὸ παιδάριον Σαμουήλ ἦν λειτουργῶν τῷ Κυρίῳ ἐνώπιον Ἡλὶ τοῦ ἱερέως· καὶ ρῆμα Κυρίου ἦν τίμιον ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, οὐκ ἦν ὅρασις διαστέλλουσα.	δὲ νεαρὸς Σαμουὴλ ἐξηκολούθει νὰ ὑπηρετῇ εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου μὲ εὐλάβειαν καὶ σεμνότητα, καθοδηγούμενος καὶ παρακολουθούμενος ἀπὸ τὸν ἀρχιερέα Ἡλί. Ὁ προφητικὸς λόγος κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ἦτο σπάνιος, δὲν ὑπῆρχε δὲ καὶ προφητεία δι' ὁραμάτων, ἡ ὁποία νὰ διατάσσῃ τὰ δέοντα καὶ νὰ ζεχωρίζῃ ρητῶς τὸ ὀρθὸν ἀπὸ τοῦ ψεύδους.	ν τῷ μεταξὺ ὁ μικρὸς Σαμουὴλ ὑπηρετοῦσε εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου πλησίον τοῦ ἀρχιερέως Ἡλί. Κατὰ δὲ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἦτο δυσεύρετος καὶ σπάνιος, διότι δὲν ὑπῆρχαν ἄνθρωποι κατάλληλοι, διὰ νὰ χρησιμοποιηθοῦν ἀπὸ τὸν Θεὸν σὰν προφῆται Του, νὰ βλέπουν ὁράματα καὶ νὰ διακρίνουν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ να τὸ κηρύττουν.
2 Καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρα ἐκείνῃ καὶ Ἡλί ἐκάθευδεν ἐν τῷ τόπῳ αὐτοῦ, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἤρξοντο βαρύνεσθαι, καὶ οὐκ ἠδύναντο βλέπειν.	2 Ὁ Ἡλὶ κατὰ τὴν ἰστορικὴν δι' αὐτὸν ἐκείνην ἡμέραν ἐκοιμᾶτο εἰς τὸν τόπον, ὅπου συνήθως ἕμενε. Οἱ Ὀφθαλμοί του, λόγῳ τῆς γεροντικῆς ἡλικίας, ἤρχισαν νὰ χάνουν τὸ φῶς των, ὥστε νὰ μὴ δύναται πλέον νὰ βλέπῃ καθαρά.	2 Συνέβη λοιπὸν κάποιαν ἡμέραν τὸ ἑξῆς: Ὁ Ἡλί, ποὺ τὰ μάτια του λόγῳ καὶ τῆς ἡλικίας εἶχαν γίνει βαρειὰ καὶ θολὰ καὶ <δὲν ἡμποροῦσε νὰ βλέπῃ, κοιμόταν εἰς τὸν συνήθη τόπον του.
3 Καὶ ὁ λύχνος τοῦ Θεοῦ πρὶν ἐπισκευασθῆναι, καὶ Σαμουὴλ ἐκάθευδεν ἐν τῷ ναῷ, οὗ ἡ κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ.	3 Ἦτο ἡ ὥρα, κατὰ τὴν ὁποίαν ἡ ἐπτάφωτος λυχνία ἔκαιεν ἀκόμη, ὁ δὲ Σαμουὴλ ἐκοιμᾶτο εἰς κάποιο ἄκρον τοῦ ναοῦ, ἐντὸς τοῦ ὁποίου ὑπῆρχεν ἡ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ.	3 Δὲν εἶχεν ἀκόμη χαράξει ἡ ἡμέρα καὶ δὲν εἶχαν σβήσει οἱ λύχνοι τῆς ἑπταφώτου λυχνίας, ποὺ τοὺς ἄναβαν κάθε βράδυ. Ὁ δὲ Σαμουὴλ κοιμόταν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ, μέσα εἰς τὸν ὁποῖον εὑρίσκετο ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου.
4 Καὶ ἐκάλεσε Κύριος· Σαμουὴλ Σαμουήλ· καὶ εἶπεν· ἰδοὺ ἐγώ.	4 Ὁ Κύριος ἐκάλεσε τὸν Σαμουὴλ καὶ εἶπε· <Σαμουήλ, Σαμουήλ>. Ὁ δὲ Σαμουὴλ ἀπήντησεν· <ἰδοὺ ἐγώ, κύριε>.	4 Καὶ ἐφώναξε κάποιαν στιγμὴν ὁ Κύριος: <Σαμουήλ, Σαμουήλ!> Καὶ ἀπεκρίθη ἐκεῖνος ἀμέσως: <Ὅριστε! Ἐδῶ εἶμαι>.
5 Καὶ ἔδραμε πρὸς Ἡλὶ καὶ εἶπεν· ἰδοὺ ἐγώ, ὅτι κέκληκάς με· καὶ εἶπεν· οὐ κέκληκά σε, ἀνάστρεφε, κάθευδε, καὶ ἀνέστρεψε καὶ ἐκάθευδε.	5 Ἔτρεξε πρὸς τὸν Ἡλί καὶ τοῦ εἶπεν· <ἰδοὺ ἐγὼ εἶμαι παρών· ἦλθα, διότι μὲ ἐκάλεσες>. Ὁ Ἡλὶ ἀπήντησε· <δὲν σὲ ἐκάλεσα· γύρισε πίσω καὶ κοιμήσου>. Ἐπέστρεψε καὶ ἐκοιμήθη.	5 Καὶ ἐτρεξε πρὸς τὸν Ἡλὶ καὶ τοῦ εἶπε: <Ἐδῶ εἶμαι! Ἦλθα, ἐπειδὴ ἄκουσα ὅτι μὲ ἐκάλεσες!> Καὶ ὁ Ἡλὶ τοῦ εἶπε: <Δὲν σὲ ἐκάλεσα! Πήγαινε ἐκεῖ, ὅπου ἤσουν, καὶ συνέχισε τὸν ὕπνον σου>. Καὶ ἐπέστρεψεν ἐκεῖνος εἰς τὴν θέσιν του καὶ ἐκοιμήθη.
6 Καὶ προσέθετο Κύριος καὶ ἐκάλεσε· Σαμουὴλ Σαμουήλ· καὶ ἐπορεύθη πρὸς Ἡλὶ τὸ δεύτερον καὶ εἶπεν· ἰδοὺ ἐγώ, ὅτι κέκληκάς με· καὶ εἶπεν· οὐ κέκληκά σε, ἀνάστρεφε, κάθευδε·	6 Ὁ Κύριος καὶ πάλιν ἐκάλεσε τὸν Σαμουὴλ λέγων· <Σαμουήλ, Σαμουήλ>. Ὁ Σαμουὴλ νομίσας ὅτι ὁ Ἡλὶ τὸν ἐκάλεσε, παρουσιάσθη δευτέραν φορὰν πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπε· <ἰδοὺ ἐγώ, ἦλθον διότι μὲ ἐκάλεσες>. Εἶπεν ὅμως εἰς αὐτὸν ὁ Ἡλί· <ὄχι, δὲν σὲ ἐκάλεσα, γύρισε καὶ κοιμήσου πάλιν>.	6 Ἐφώναξε δὲ διὰ δευτέραν φορὰν ὁ Κύριος: <Σαμουήλ, Σαμουήλ!> Καὶ ἐπῆγε διὰ δευτέραν φορὰν ἐκεῖνος πρὸς τὸν Ἡλὶ καὶ τοῦ εἶπεν: <Ὅριστε! Ἦλθα, ἐπειδὴ ἄκουσα ὅτι μὲ ἐκάλεσες>. Καὶ ἐκεῖνος ἀπεκρίθη: <Δὲν σὲ ἐκάλεσα. Πήγαινε πίσω εἰς τὴν θέσιν σου καὶ κοιμήσου>.
7 καὶ Σαμουὴλ πρὶν ἢ γνῶναι Θεὸν καὶ ἀποκαλυφθῆναι αὐτῷ ρῆμα Κυρίου.	7 Αὐτὰ ἔγιναν πρὶν ἢ ὁ Σαμουὴλ γνωρίσῃ σαφῶς τὸν καλοῦντα Θεόν, καὶ πρὶν λάβῃ καμμίαν ἀποκάλυψιν ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου.	7 Τὸ γεγονὸς αὐτὸ συνέβη πρὶν νὰ γνωρίσῃ ὁ Σαμουὴλ καλύτερα τὸν Θεὸν καὶ τοὺς τρόπους, μὲ τοὺς ὁποίους ἐπεμβαίνει Ἐκεῖνος εἰς τὴν ζωὴν τῶν ἀνθρώπων, καὶ πρὶν νὰ τοῦ ἀποκαλυφθῇ κάποιος λόγος ἀπὸ τὸν Κύριον.
8 Καὶ προσέθετο Κύριος καλέσαι Σαμουὴλ ἐν τρίτῳ· καὶ ἀνέστη καὶ ἐπορεύθη πρὸς Ἡλὶ καὶ εἶπεν· ἰδοὺ ἐγώ, ὅτι κέκληκάς με. Καὶ ἐσοφίσατο Ἡλὶ ὅτι Κύριος κέκληκε τὸ παιδάριον,	8 Διὰ τρίτην πάλιν φορὰν ὁ Κύριος προσεκάλεσε τὸν Σαμουήλ. Ὁ Σαμουὴλ ἐσηκώθη, μετέβη πρὸς τὸν Ἡλὶ καὶ εἶπεν· <ἰδοὺ ἐγώ, εἶμαι παρών, ἤλθα διότι μὲ προσεκάλεσες>. Ὁ Ἡλί ἐνόησε τότε, ὅτι ὁ Κύριος εἶχε καλέσει τὸν νεαρὸν Σαμουήλ,	8 Ἐπανέλαβε λοιπὸν ὁ Κύριος τὴν πρόσκλησίν του καὶ ἐφώναξε τὸν Σαμουὴλ διὰ τρίτην φοράν. Καὶ ἐσηκώθη καὶ πάλιν καὶ ἐπῆγε πρὸς τὸν Ἡλὶ καὶ τοῦ εἶπε: <Ὅριστε, ἐδῶ εἶμαι! Ἦλθα, ἐπειδὴ μὲ ἐκάλεσες>. Ἐκατάλαβε τότε ὁ Ἡλὶ ὅτι ἐπρόκειτο διὰ κάτι ἔκτακτον καὶ ὅτι ὁ Κύριος ἦτο Ἐκεῖνος, ποὺ εἶχε καλέσει τρεῖς φορὲς τὸν νεαρὸν βοηθόν του,
9 καὶ εἶπεν· ἀνάστρεφε, κάθευδε, τέκνον, καὶ ἔσται ἐὰν καλέσῃ σε καὶ ἐρεῖς· λάλει, Κύριε, ὅτι ἀκούει ὁ δοῦλός σου. Καὶ ἐπορεύθη Σαμουὴλ καὶ ἐκοιμήθη ἐν τῷ τόπῳ αὐτοῦ.	9 καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· <πήγαινε πίσω, παιδί μου, καὶ κοιμήσου· καὶ ἄν σὲ καλέσῃ πάλιν ἡ φωνὴ αὐτὴ ποὺ ἤκουσες, θὰ εἴπῃς· Λάλει, Κύριε, διότι ὁ δοῦλος σου ἀκούει>. Ὁ Σαμουὴλ ἐπῆγε πράγματι καὶ ἐκοιμήθη πάλιν εἰς τὸν τόπον του.	9 καὶ δι’ αὐτὸ τοῦ εἶπε: <Γύρισε πίσω, παιδί μου, καὶ πέσε νὰ κοιμηθῇς. Καὶ ἐὰν σὲ φωνάξῃ, νὰ ἀπαντήσῃς: <Λέγε μου, Κύριε, ὅ,τι θέλεις, διότι ἐγώ, ὁ δοῦλος σου, εἶμαι πρόθυμος νὰ σὲ ἀκούσω καὶ νὰ κάνω ὅτι θὰ διατάξῃς>. Καὶ ἔφυγεν ὁ Σαμουὴλ καὶ ἐκοιμήθη εἰς τὴν θέσιν του.
10 Καὶ ἦλθε Κύριος καὶ κατέστη καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν ὡς ἅπαξ καὶ ἅπαξ, καὶ εἰπὲ Σαμουήλ· λαλεῖ, ὅτι ἀκούει ὁ δοῦλός σου.	10 Ὁ δὲ Κύριος ἦλθε, ἐστάθη κάπου ἐκεῖ καὶ ἐκάλεσεν αὐτόν, ὅπως καὶ προηγουμένως, καὶ εἶπεν ὁ Σαμουήλ· <λάλει, διότι ὁ δοῦλος σου ἀκούει>.	10 Καὶ ἦλθεν ὁ Κύριος καὶ ἐστάθη εἰς τὸν ἱερὸν ἐκεῖνον τόπον, ὅπου ἦτο ὁ Σαμουήλ, καὶ τὸν ἐφώναξε μὲ τὸ ὄνομά του, ὅπως καὶ τὰς προηγουμένας φοράς. Καὶ ἀπήντησεν ὁ Σαμουήλ: ((Λέγε μου, Κύριε, ὅ,τι θέλεις, διότι ἐγώ, ὁ δοῦλος σου, εἶμαι πρόθυμος νὰ σὲ ἀκούσω καὶ νὰ κάνω ὅ,τι θὰ διατάξῃς>.
11 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Σαμουήλ· ἰδοὺ ἐγὼ ποιῶ τὰ ρήματά μου ἐν Ἰσραήλ, ὥστε παντὸς ἀκούοντος αὐτὰ ἠχήσει ἀμφότερα τὰ ὦτα αὐτοῦ.	11 Ὁ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν Σαμουήλ· <ἰδού, ἐγὼ θὰ πραγματοποιήσω τὰ λόγια μου ἐνώπιον τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ κατὰ τέτοιον θαυμαστὸν τρόπον, ὥστε θὰ ἀντηχήσουν καὶ τὰ δύο αὐτιὰ παντός, ὁ ὁποῖος ἤθελε ἀκούσει αὐτά.	11 Καὶ εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Σαμουήλ: <Πλησιάζει ἡ ὤρα ποὺ θὰ πραγματοποιήσω αὐτά, ποὺ εἶπα εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ μάλιστα μὲ τέτοιον τρόπον, ὥστε θὰ βουΐζουν καὶ τὰ δύο αὐτιὰ καθενός, ποὺ θὰ τὰ ἀκούῃ.
12 Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐπεγερῶ ἐπὶ Ἡλὶ πάντα, ὅσα ἐλάλησα εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, ἄρξομαι καὶ ἐπιτελέσω.	12 Κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην θὰ ἐπιφέρω κατὰ τοῦ Ἡλὶ ὅλα ὅσα εἶπα ἐναντίον τοῦ οἴκου του. Θὰ ἀρχίσω, ἀλλὰ καὶ θὰ φέρω εἰς πέρας, τὰς ἐναντίον αὐτοῦ τιμωρίας μου.	12 Κατὰ τὴν ὡρισμένην ἐκείνην ἡμέραν θὰ φέρω ἐπάνω εἰς τὸν Ἡλὶ ὅλα, ὅσα εἶπα ἐναντίον τῆς οἰκογενείας του. Δὲν πρόκειται νὰ μετανοήσω. Θὰ ἀρχίσω καὶ θὰ ὁλοκληρώσω ὁ ἴδιος τὴν τιμωρίαν του.
13 Καὶ ἀνήγγελκα αὐτῷ ὅτι ἐκδικῶ ἐγὼ τὸν οἶκον αὐτοῦ ἕως αἰῶνος ἐν ἀδικίαις υἱῶν αὐτοῦ, ὅτι κακολογοῦντες Θεὸν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἐνουθέτει αὐτοὺς	13 Ἔχω προαναγγείλει εἰς αὐτόν, ὅτι θὰ τιμωρήσω τὴν οἰκργένειάν του εἰς αἰῶνα τὸν ἄπαντα ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν, ποὺ διαπράττουν οἱ υἱοί του, διότι οἱ υἱοί του βλασφημοῦν τὸν Θεόν, ὁ δὲ Ἡλί δὲν ἐπέπληττε καὶ δὲν ἐνουθετοῦσε αὐτούς, ὅπως ἔπρεπε.	13 Καὶ ἤδη τοῦ τὸ ἔχω ἀναγγείλει ὅτι θὰ ἐκδικηθῶ Ἐγὼ ὁ Ἴδιος τὴν οἰκογένειάν του μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων διὰ τὰς ἀδικίας τῶν υἱῶν του· διότι οἰ υἱοί του αὐτοὶ ὕβριζαν καὶ ἐβλασφημοῦσαν τὸν Θεὸν καὶ ἐκεῖνος δὲν τοὺς συνεβούλευεν, ὅπως ἔπρεπε.
14 καὶ οὐδ' οὕτως. Ὤμοσα τῷ οἴκῳ Ἡλί· εἰ ἐξιλασθήσεται ἀδικία οἴκου Ἡλὶ ἐν θυμιάματι καὶ ἐν θυσίαις ἕως αἰῶνος.	14 Δὲν θὰ συνεχισθῇ ὅμως αὐτὴ ἡ κατάστασις. Ὠρκίσθηκα ἐναντίον τῆς οἰκογενείας τοῦ Ἡλὶ καὶ εἶπα· Ἡ ἁμαρτία τῶν παιδιῶν τοῦ Ἡλὶ οὐδέποτε θὰ ἐξιλεωθῇ οὔτε μὲ θυμιάματα οὔτε μὲ ἀναιμάκτους καὶ αἱματηρὰς θυσίας>.	14 Δὲν ἀνέχομαι πλέον νὰ συνεχίζεται αὐτὴ ἡ ἀσέβεία. Ὡρκίσθηκα ἤδη ἐναντίον τῆς οἰκογενείας τοῦ Ἡλί. Δὲν θὰ ἐξιλεωθῇ ποτὲ ἡ παρανομία τῆς ἱερατικῆς οἰκογενείας τοῦ Ἡλὶ οὔτε μὲ θυμίαμα οὔτε μὲ θυσίας>.
15 Καὶ κοιμᾶται Σαμουὴλ ἕως πρωῒ καὶ ὤρθρισε τὸ πρωῒ καὶ ἤνοιξε τὰς θύρας οἴκου Κυρίου· καὶ Σαμουὴλ ἐφοβήθη ἀπαγγεῖλαι τὴν ὅρασιν τῷ Ἡλί.	15 Ὁ Σαμουὴλ ἐκοιμήθη μέχρι τῆς πρωΐας, ὁπότε λίαν πρωῒ ἐξύπνησε καὶ ἤνοιξε τὰς θύρας τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου. Ὁ Σαμουὴλ ἐφοβήθη νὰ ἀνακοινώσῃ εἰς τὸν Ἡλὶ τὴν ὅρασιν καὶ προφητείαν τὴν ὁποίαν ἤκουσε.	15 Καὶ ἐκοιμήθη ὁ Σαμουὴλ μέχρι τὸ πρωῒ καὶ ἐξύπνησεν ἐνωρὶς τὸ πρωῒ καὶ ἄνοιξε τὰς πύλας τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου. Ἐφοβήθη ὅμως ὁ Σαμουὴλ νὰ φανερώσῃ εἰς τὸν Ἡλὶ αὐτό, ποὺ εἶδε καὶ ἄκουσε.
16 Καὶ εἶπεν Ἡλί πρὸς Σαμουήλ· Σαμουὴλ τέκνον· καὶ εἶπεν· ἰδοὺ ἐγώ.	16 Ὁ Ἡλὶ εἶπεν ὅμως πρὸς τὸν Σαμουήλ· <Σαμουήλ, τέκνον μου>. Καὶ Σαμουὴλ εἶπεν· <ἰδοὺ ἐγώ, κύριε, εἶμε παρών>.	16 Καὶ εἶπεν ὁ Ἡλὶ πρὸς τὸν Σαμουήλ: <Σαμουήλ, παιδί μου>. Καὶ ἐκεῖνος ἀπάντησε: <Ὁρίστε, ἐδῶ εἶμαι>.
17 Καὶ εἶπε· τί τὸ ρῆμα τὸ λαληθὲν πρός σε; Μὴ δὴ κρύψῃς ἀπ' ἐμοῦ· τάδε ποιήσαι σοι ὁ Θεὸς καὶ τάδε προσθείη, ἐὰν κρύψῃς ἀπ' ἐμοῦ ρῆμα ἐκ πάντων τῶν λόγων τῶν λαληθέντων σοι ἐν τοῖς ὠσί σου.	17 Εἶπεν ὁ Ἡλί· <ποῖος εἶναι ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον ἐλάλησε πρὸς σὲ ὁ Κύριος; Μή μοῦ ἀποκρύψῃς τίποτε ἀπολύτως. Θὰ σὲ τιμωρήσῃ ὁ Θεός, ἐάν μοῦ ἀποκρύψῃς, ἔστω καὶ ἕνα λόγον ἀπὸ ὅλα τὰ λόγια, τὰ ὁποῖα ἐλαλήθησαν εἰς τὰ αὐτιά σου>.	17 Καὶ εἶπεν ὁ Ἡλί: <Τί ἀκριβῶς σοῦ ἐλέχθη κατὰ τὴν νύκτα; Πρόσεξε μὴ κρύψῃς κάτι ἀπὸ ἐμέ. Ἐὰν τυχὸν κρύψῃς ἀπὸ ἐμὲ κάτι ἀπὸ ὅλα τὰ λόγια, ποὺ ἄκουσες μὲ τὰ αὐτιά σου, νὰ σὲ τιμωρήσῃ ὁ Θεὸς μὲ αὐτὴν καὶ αὐτὴν τὴν τιμωρίαν καὶ ἀκόμη περισσότερον>.
18 Καὶ ἀπήγγειλε Σαμουὴλ πάντας τοὺς λόγους καὶ οὐκ ἔκρυψεν ἀπ' αὐτοῦ. Καὶ εἶπεν Ἡλί· Κύριος αὐτός, τὸ ἀγαθὸν ἐνώπιον αὐτοῦ ποιήσει.	18 Ὁ Σαμουήλ ἐφανέρωσε τότε εἰς τὸν Ἡλὶ ὅλα τὰ λόγια καὶ δὲν ἔκρυψε τίποτε ἀπὸ αὐτόν. Εἶπε δὲ ὁ Ἡλί· <ὁ Κύριος εἶναι αὐτὸς καὶ ἂς κάμῃ τὸ καλὸν καὶ τὸ πρέπον ἐνώπιόν του>.	18 Ἀνεκοίνωσε τότε ὁ Σαμουὴλ ὅλα τὰ λόγια ποὺ ἄκουσε καὶ δὲν ἀπέκρυψε τίποτε ἀπὸ αὐτόν. Ὅταν τὰ ἄκουσε ὁ Ἡλί, εἶπε: <Αὐτὸς εἶναι ὁ Κύριος ὅλων καὶ ἑπομένως ἂς κάνῃ ὅ,τι νομίζει καλόν>.
19 Καὶ ἐμεγαλύνθη Σαμουήλ, καὶ ἦν Κύριος μετ' αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἔπεσεν ἀπὸ πάντων τῶν λόγων αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν.	19 Ὁ Σαμουὴλ διὰ τὴν ἀρετήν του καὶ τὴν σύνεσίν του ἔγινε μέγας καὶ πολύς. Ὁ Κύριος ἦτο μαζῆ του καὶ τίποτε ἀπὸ ὅλα τὰ λόγια, τὰ ὁποῖα ὁ Σαμουὴλ εἶπε, δὲν ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν, δὲν ἐλέχθη ἐπὶ ματαίῳ.	19 Καὶ ἐμεγάλωνεν ὁ Σαμουὴλ καὶ διεδίδετο συγχρόνως καὶ ἡ φήμη τῆς ἀρετῆς του καὶ ἐδοξάζετο. Ἦτο δὲ πάντοτε μαζί του ὁ Κύριος καὶ συντελοῦσε, ὥστε να μὴ πέσῃ ποτὲ εἰς τὴν γῆν κενὸς καὶ ἀπραγματοποίητος κανεὶς λόγος, ἀπὸ ὅσους ἔλεγεν ὁ Σαμουήλ.
20 Καὶ ἔγνωσαν πᾶς Ἰσραὴλ ἀπὸ Δὰν καὶ ἕως Βηρσαβεὲ ὅτι πιστὸς Σαμουὴλ εἰς προφήτην τῷ Κυρίῳ.	20 Ὅλοι δὲ οἱ Ἰσραηλῖται, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν ἀπὸ τὴν περιοχὴν Δὰν καὶ ἕως τὴν περιοχὴν Βηρσαβεέ, ἐπείσθησαν ὅτι ὁ Σαμουὴλ ἦτο πιστὸς καὶ ἀληθινὸς προφήτης τοῦ Κυρίου.	20 Ἔμαθαν δὲ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ἀπὸ τὸ βορειότερον μέρος τῆς χώρας, ὅπου εὑρίσκετο ἡ πόλις Δάν, μέχρι τὸ νοτιώτερον, ὅπου ἦτο ἡ πόλις Βηρσαβεέ, ὅτι ὁ Σαμουὴλ ἦτο προφήτης τοῦ Κυρίου ἀληθινὸς καὶ ἀξιόπιστος.
21 Καὶ προσέθετο Κύριος δηλωθῆναι ἐν Σηλώμ, ὅτι ἀπεκαλύφθη Κύριος πρὸς Σαμουήλ· καὶ ἐπιστεύθη Σαμουὴλ τοῦ προφήτης γενέσθαι τῷ Κυρίῳ εἰς πάντα Ἰσραὴλ ἀπ' ἄκρων τῆς γῆς καὶ ἕως ἄκρων. Καὶ Ἡλὶ πρεσβύτης σφόδρα, καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ πορευόμενοι ἐπορεύοντο καὶ πονηρὰ ἡ ὁδὸς αὐτῶν ἐνώπιον Κυρίου.	21 Ὁ Κύριος ἐπανειλημμένως ἐξεδήλωσε τὸ θέλημά του ἐν Σηλὼμ διὰ τοῦ Σαμουήλ, διότι ἀπεκαλύφθη ὁ Κύριος πρὸς τὸν Σαμουήλ. Ἀπὸ ὅλους δὲ τοὺς ᾿Ισραηλίτας ἀπὸ τὸ ἕνα ἄκρον τῆς γῆς Παλαιστίνης ἕως τὸ ἄλλο ἄκρουν ἔγινε πιστευτὸν καὶ ἀποδεκτὸν ὅτι ὁ Σαμουὴλ εἶναι προφήτης τοῦ Κυρίου. Ὁ Ἡλὶ ἐγήρασε πλέον πολύ, οἱ δὲ υἱοί του ἐξηκολούθουν νὰ φέρωνται κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον καὶ ὁ τρόπος τῆς ζωῆς των ἦτο πονηρὸς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.	21 Ὁ δὲ Κύριος ἔκαμε καὶ ἄλλας ἀποκαλύψεις Του ἐκεῖ εἰς τὴν Σηλώμ, διότι ἐφανερώθη καὶ ἄλλοτε εἰς τὸν Σαμουήλ. Ἔτσι ἔγινε πιστευτὸν ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἰσμαηλίτας ἀπὸ τὴν μίαν ἄκρην τῆς χώρας ἕως τὴν ἄλλην ὅτι ὁ Σαμουὴλ ἀνεδείχθη προφήτης τοῦ Κυρίου. Ὁ δὲ Ἡλὶ ἐγήρασε πολὺ καὶ τὰ παιδιά του ἑξακολουθοῦσαν νὰ ζοῦν ὅπως καὶ προηγουμένως. Ἡ συμπεριφορά των ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἦτο ἀσεβὴς καὶ παράνομος.