Βασιλειών Α : Κεφάλαιον Ε'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἀλλόφυλοι ἔλαβον τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ καὶ εἰσήνεγκον αὐτὴν ἐξ Ἀβενέζερ εἰς Ἄζωτον.
2 Καὶ ἔλαβον ἀλλόφυλοι τὴν κιβωτὸν Κυρίου καὶ εἰσήνεγκαν αὐτὴν εἰς οἶκον Δογὼν καὶ παρέστησαν αὐτὴν παρὰ Δαγών.
3 Καὶ ὤθρισαν οἱ Ἀζώτιοι καὶ εἰσῆλθον εἰς οἶκον Δαγὼν καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ Δαγὼν πεπτωκὼς ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐνώπιον κιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ· καὶ ἤγειραν τὸν Δαγὼν καὶ κατέστησαν εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ. Καὶ ἐβαρύνθη χεὶρ Κυρίου ἐπὶ τοὺς Ἀζωτίους καὶ ἐβασάνισεν αὐτοὺς καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς εἰς τὰς ἕδρας αὐτῶν, τὴν Ἄζωτον καὶ τὰ ὅρια αὐτῆς.
4 Καὶ ἐγένετο ὅτε ὤρθρισαν τὸ πρωΐ, καὶ ἰδοὺ Δαγὼν πεπτωκὼς ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐνώπιον κιβωτοῦ διαθήκης Κυρίου, καὶ ἡ κεφαλὴ Δαγὼν καὶ ἀμφότερα τὸ ἴχνη χειρῶν αὐτοῦ ἀφῃρημένα ἐπὶ τὰ ἐμπρόσθια ἀμαφὲθ ἕκαστον, καὶ ἀμφότεροι οἱ καρποὶ τῶν χειρῶν αὐτοῦ πεπτωκότες ἐπὶ τὸ πρόθυρον, πλὴν ἡ ράχις Δαγὼν ὑπελείφθη.
5 Διὰ τοῦτο οὐκ ἐπιβαίνουσιν οἱ ἱερεῖς Δαγὼν καὶ πᾶς ὁ εἰσπορευόμενος εἰς οἶκον Δαγὼν ἐπὶ βαθμὸν οἴκου Δαγὼν ἐν Ἀζώτῳ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης, ὅτι ὑπερβαίνοντες ὑπερβαίνουσι.
6 Καὶ ἐβαρύνθη ἡ χεὶρ Κυρίου ἐπὶ Ἄζωτον, καὶ ἐπήγαγεν αὐτοῖς καὶ ἐξέζεσεν αὐτοῖς εἰς τὰς ναῦς, καὶ μέσον τῆς χώρας αὐτῆς ἀνεφύησαν μύες, καὶ ἐγένετο σύγχυσις θανάτου μεγάλη ἐν τῇ πόλει.
7 Καὶ εἶδον οἱ ἄνδρες Ἀζώτου ὅτι οὕτως, καὶ λέγουσιν· ὅτι οὐ καθήσετοι κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ Ἰσραὴλ μεθ' ἡμῶν, ὅτι σκληρὰ χεὶρ αὐτοῦ ἐφ' ἡμᾶς καὶ ἐπὶ Δαγὼν θεὸν ἡμῶν.
8 Καὶ ἀποστέλλουσι καὶ συνάγουσι τοὺς σατράπας τῶν ἀλλοφύλων πρὸς αὐτοὺς καὶ λέγουσι· τί ποιήσωμεν τῇ κιβωτῷ Θεοῦ Ἰσραήλ; Καὶ λέγουσιν οἱ Γεθαῖοι· μετελθέτω κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ πρὸς ἡμᾶς· καὶ μετῆλθε κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ Ἰσραὴλ εἰς Γέθ.
9 Καὶ ἐγενήθη μετὰ τὸ μετελθεῖν αὐτὴν καὶ γίνεται χεὶρ Κυρίου τῇ πόλει, τάραχος μέγας σφόδρα, καὶ ἐπάταξε τοὺς ἄνδρας τῆς πόλεως ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς εἰς τὰς ἕδρας αὐτῶν, καὶ ἐποίησαν οἱ Γεθαῖοι ἑαυτοῖς ἕδρας.
10 Καὶ ἐξαποστέλλουσι τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ εἰς Ἀσκάλωνα. Καὶ ἐγενήθη ὡς εἰσῆλθε κιβωτὸς Θεοῦ εἰς Ἀσκάλωνα, καὶ ἐβόησαν οἱ Ἀσκαλωνῖται λέγοντες· τί ἀπεστρέψατε τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ Ἰσραὴλ πρὸς ἡμᾶς θανατῶσαι ἡμᾶς καὶ τὸν λαὸν ἡμῶν;
11 Καὶ ἐξαποστέλλουσι καὶ συνάγουσι τοὺς σατράπας τῶν ἀλλοφύλων καὶ εἶπον· ἐξαποστείλατε τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ Ἰσραήλ, καὶ καθισάτω εἰς τὸν τόπον αὐτῆς καὶ οὐ μὴ θανατώσῃ ἡμᾶς καὶ τὸν λαὸν ἡμῶν·
12 ὅτι ἐγενήθη σύγχυσις ἐν ὅλῃ τῇ πόλει βαρεῖα σφόδρα, ὡς εἰσῆλθε κιβωτὸς Θεοῦ Ἰσραὴλ ἐκεῖ, καὶ οἱ ζῶντες καὶ οὐκ ἀποθανόντες ἐπλήγησαν εἰς τὰς ἕδρας, καὶ ἀνέβη ἡ κραυγὴ τῆς πόλεως εἰς τὸν οὐρανόν.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ἱ ἀλλόφυλοι, οἱ Φιλισταῖοι, ἐπῆραν τὴν Κιβωτὸν τοῦ Κυρίου καὶ τὴν μετέφεραν ἀπὸ τὸν τόπον τῆς μάχης, ἀπὸ τὴν Ἀβενεζέρ, εἰς τὴν Ἄζωτον, τὴν πόλιν των.
2 Ἐπῆραν, λοιπόν, οἱ Φιλισταῖοι τὴν Κιβωτὸν αὐτὴν τοῦ Κυρίου καὶ τὴν ἔφεραν εἰς τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ τῶν Δαγών. Τὴν ἐτοποθέτησαν δὲ πλησίον τοῦ ἀγάλματος τοῦ θεοῦ Δαγών.
3 Οἱ κάτοικοι τῆς Ἀζώτου ἐσηκώθηκαν πολὺ πρωῒ καὶ εἰσῆλθον εἰς τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ Δαγών, προφανῶς διὰ νὰ προσκυνήσουν. Αἴφνης εἶδον ὅτι τὸ ἄγαλμα τοῦ θεοῦ τῶν Δαγὼν εἶχε πέσει κατὰ γῆς μὲ τὸ πρόσωπον εἰς τὸ ἔδαφος ἐνώπιον τῆς Κιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ. Ἐσήκωσαν τὸ ἄγαλμα τοῦ θεοῦ των καὶ τὸ ἐτοποθέτησαν πάλιν εἰς τὴν προτέραν του θέσιν. Ἀλλὰ ἡ τιμωρὸς χεὶρ τοῦ Κυρίου ἔπεσε βαρεῖα καὶ ἐβασάνισεν αὐτούς. Ἐπέφερε δὲ νόσον εἰς τοὺς ἀφεδρῶνας ὅλων τῶν κατοίκων τῆς Ἀζώτου καὶ τῶν περιχώρων της.
4 Ὅταν τὴν πρωΐαν οἱ κάτοικοι τῆς Ἀζώτου ἠγέρθησαν καὶ εἰσῆλθον πάλιν εἰς τὸν ναόν, εἶδον μὲ ἔκπληξίν των, ὅτι τὸ ἄγαλμα τοῦ θεοῦ των Δαγὼν εἶχε καὶ πάλιν πέσει κατὰ γῆς ἐνώπιον τῆς Κιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ μὲ τὸ πρόσωπον εἰς τὸ ἔδαφος. Ἡ κεφαλὴ δὲ τοῦ Δαγὼν καὶ αἱ δύο παλάμαι τῶν χειρῶν τοῦ ἀγάλματός του εἶχον ἀφαιρεθῆ καὶ εἶχον ἀποχωρισθῆ ἀπὸ τὸ ἄλλο σῶμα πρὸς τὰ ἐμπρός. Οἱ καρποὶ καὶ αἱ παλάμαι τῶν χειρῶν του εἶχον πέσει εἰς τὸ   κατώφλι τοῦ ναοῦ. Μόνον ὁ κορμὸς τοῦ ἀγάλματος εἶχε μείνει (εἰς τὴν θέσιν, ὅπου εἶχε τοποθετηθῆ προηγουμένως).
5 Διὰ τοῦτο οἱ ἱερεῖς τοῦ ναοῦ τοῦ Δαγὼν καὶ ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι εἰσέρχονται εἰς τὸν ναὸν τοῦτον τοῦ θεοῦ Δαγών, δὲν πατοῦν εἰς τὸ κατώφλι τοῦ ναοῦ τούτου, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν ῎Αζωτον, μέχρι τῆς ἡμέρας ποὺ γράφονται αὐτά, ἀλλὰ διασκελίζουν μὲ πολλὴν προσοχὴν τὸ κατώφλι τῆς εἰσόδου τοῦ ναοῦ.
6 Ἐν τῷ μεταξὺ ἡ τιμωρὸς χεὶρ τοῦ Κυρίου ἔπεσε βαρύτατη εἰς τοὺς κατοίκους τῆς Ἀζώτου, τοὺς ἐτιμώρησε καὶ ἐπέφερεν εἰς αὐτοὺς ἐκζέματα εἰς τοὺς ἀφεδρῶνας, ἐνῶ εἰς ὅλην τὴν χώραν των ἐνεφανίσθησαν σμήνη ποντικῶν. Ἐξ αἰτίας ὅλων αὐτῶν τῶν πληγῶν εἰς τὰς πόλεις των κατέλαβε τὴν χώραν πανικὸς καὶ ἐξηπλώθη ὁ θάνατος.
7 Οἱ κάτοικοι τῆς Ἀζώτου, ὅταν εἶδον ὅτι προσεβλήθησαν ἀπὸ   τοιαύτην συμφοράν, συνεκεντρώθησαν καὶ εἶπαν· <δὲν πρέπει νὰ παραμείνῃ ἡ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ μαζῆ μας, διότι ἔπεσεν ἐναντίον μας βαρεῖα ἡ τιμωρὸς χεὶρ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐναντίον καὶ αὐτοῦ ἀκόμη τοῦ θεοῦ μας Δαγών>.
8 Ἀπέστειλαν λοιπὸν ἀνθρώπους καὶ προσεκάλεσαν εἰς σύσκεψιν τοὺς ἄρχοντας τῶν Φιλισταίων καὶ τοὺς ἠρώτησαν· <τί θὰ κάνωμεν σχετικῶς με τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ τοῦ ᾿Ισραηλιτικοῦ λαοῦ>; Οἱ κάτοικοι τῆς Γὲθ ἀπήντησαν· <ἂς μεταφερθῇ ἡ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν πόλιν μας>. Πράγματι ἡ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ μετεφέρθη εἰς τὴν πόλιν Γέθ.
9 Ἀλλὰ συνέβη τότε τοῦτο τὸ γεγονός· ὅταν αὐτὴ μετεφέρθη ἐκεῖ, ἔπεσε βαρεῖα ἡ τιμωρὸς χεὶρ τοῦ Κυρίου ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς πόλεως καὶ μεγάλη ἀναταραχὴ συνέβη μεταξύ των, διότι προσέβαλε διὰ νόσου ὁ Κύριος τοὺς ἀφεδρῶνας των. Διὰ τοῦτο οἱ κάτοικοι τῆς Γὲθ κατεσκεύασαν εἰδικὰ καθίσματα, διὰ νὰ κάθωνται.
10 Ἔστειλαν τότε τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν πόλιν Ἀσκάλωνα. Ὅταν ὅμως ἡ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ εἰσῆλθεν εἰς τὴν Ἀσκάλωνα, ἐφώναξαν οἱ κάτοικοι τῆς Ἀσκάλωνος λέγοντες· <διατὶ ἐστείλατε τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ εἰς ἡμᾶς; Διὰ νὰ θανατώσετε ἡμᾶς καὶ ὅλον τὸν λαόν μας;>
11 Ἀπέστειλαν λοιπὸν ἀγγελιαφόρους καὶ προσεκάλεσαν τοὺς σατράπας τῶν Φιλισταίων καὶ εἶπαν· <πάρετε καὶ ἀπομακρύνατε τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἂς σταλῇ αὐτὴ νὰ τοποθετηθῆ εἰς τὸν τόπον της, διὰ νὰ διαφύγωμεν ἔτσι τὸν θάνατον ἡμεῖς καὶ ὁ λαός μας.
12 Πρέπει δὲ νὰ φύγῃ τὸ συντομώτερον, διότι ἀπὸ τὴν στιγμήν, κατὰ τὴν ὁποίαν ἡ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ τῶν Ἰσραηλιτῶν εἰσῆλθεν εἰς τὴν πόλιν μας, ἐξηπλῶθη καὶ ἐπεκράτησε μία βαρεῖα καὶ πρωτοφανὴς σύγχυσις καὶ πανικὸς ἐξ αἰτίας τῶν θανάτων. Ὅσοι ἔζησαν καὶ δὲν ἀπέθαναν, προσεβλήθησαν ἀπὸ νόσον εἰς τοὺς ἀφεδρῶνας των>. Τόσον δὲ μεγάλη ἦτο ἡ κραυγὴ τῆς πόλεως, ὥστε ἔφθασεν ἕως εἰς τὸν οὐρανόν.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ρπαξαν λοιπὸν οἱ Ἀλλόφυλοι Φιλισταῖοι τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἔφεραν ἀπὸ τὴν Ἀβενεζὲρ εἰς τὴν πόλιν των, ποὺ ἐλέγετο Ἄζωτος.
2 Καὶ ἐπῆραν οἱ Ἀλλόφυλοι τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου καὶ τὴν ἔβαλαν μέσα εἰς τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ των, ποὺ ὠνομάζετο Δαγών, καὶ τὴν ἔστησαν δίπλα εἰς τὸ ἄγαλμα τοῦ Δαγών.
3 Ἐξύπνησαν δὲ ἐνωρὶς τὸ πρωῒ οἱ κάτοικοι τῆς Ἀζώτου καὶ ἦλθαν μέσα εἰς τὸν ναὸν τοῦ Δαγὼν καὶ βλέπουν ἔκπληκτοι τὸ ἄγαλμα τοῦ Δαγὼν πεσμένον μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς, ἐμπρὸς εἰς τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἐσήκωσαν τὸν θεόν των Δαγὼν καὶ τὸν ἔστησαν εἰς τὴν θέσιν του. Τὸ χέρι ὅμως τοῦ Κυρίου ἔπεσε βαρὺ ἐπάνω εἰς τοὺς κατοίκους τῆς Ἀζώτου καὶ τοὺς ἐκτύπησε μὲ ἀσθένειαν εἰς τὸ σημεῖον τοῦ σώματος, ὅπου παρουσιάζονται οἱ αἱμορροΐδες. Ἡ ὀδυνηρὰ αὐτὴ ἀσθένεια ἔπληξε ὅλους τοὺς κατοίκους τῆς Ἀζώτου καὶ τῶν περιχώρων της.
4 Καὶ τὸ ἄλλο πρωῒ ἐπίσης, μόλις ἐξύπνησαν καὶ ἐμβῆκαν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Δαγών, εἶδαν πάλιν τὸ ἄγαλμα τοῦ θεοῦ των πεσμένον μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς, ἐμπρὸς εἰς τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου. Αὐτὴν τὴν φορὰν ὅμως τὸ κεφάλι τοῦ Δαγὼν καὶ οἱ δύο παλάμες τῶν χεριῶν του εἶχαν ἀποχωρισθῇ καὶ εἶχαν βγῇ τὸ καθένα ἀπὸ τὴν θέσιν του καὶ ἔπεσαν ἐμπρός, πρὸς τὸ πρόθυρον (ἀμαφέθ) τοῦ ναοῦ. Καὶ οἱ δύο καρποὶ τῶν χεριῶν του ἦσαν πεσμένοι ἐκεῖ εἰς τὸ κατώφλι καὶ δὲν εἶχε μείνει ἀπὸ τὸ ἄγαλμα τοῦ Δαγὼν εἰς τὴν θέσιν του τίποτε ἄλλο πλὴν τοῦ κορμοῦ.
5 Ἕνεκα τούτου μάλιστα οἱ ἱερεῖς τοῦ Δαγὼν καὶ καθένας ποὺ εἰσέρχεται εἰς τὸν ναὸν τοῦ Δαγὼν μέχρι τώρα, ποὺ γράφονται αὐτά, δὲν πατοῦν ἐπάνω εἰς τὸ κατώφλι αὐτὸ τοῦ ναοῦ τοῦ Δαγὼν εἰς τὴν Ἄζωτον, Ἀλλὰ τὸ ὑπερπηδοῦν μὲ εὐλάβειαν. Θεωροῦν τὸ σημεῖον ἐκεῖνο τοῦ δαπέδου, ὅπου ἔπεσεν ὁ Δαγών, ὡς ἱερώτατον.
6 Καὶ ἔπεσε βαρὺ τὸ χέρι τοῦ Κυρίου ἐπάνω εἰς τὴν ἄζωτον καὶ ἔστειλε τιμωρίας εἰς τοὺς κατοίκους της. Τὸ σῶμα των ἔβγαλε βασανιστικὰ ἐκζέματα εἰς τὸ σημεῖον ὅπου ἐμφανίζονται οἱ αἱμορροΐδες. Ἐβγῆκαν δὲ καὶ ἔτρεχαν μέσα εἰς τὴν χώραν των καὶ πολλὰ ποντίκια καὶ ἐκυριεύθη ἡ πόλις ἀπὸ μεγάλην σύγχυσιν καὶ πανικὸν θανάτου.
7 Καὶ εἶδαν οἰ ἄνδρες τῆς Ἀζώτου αὐτὰ ποὺ συνέβησαν καὶ εἶπαν: <Δὲν πρέπει νὰ μείνῃ ἄλλο ἀνάμεσά μας ἡ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ τῶν Ἰσραηλιτῶν, διότι ἔπεσε σκληρὸ τὸ χέρι του ἐπάνω μας καὶ ἐπάνω εἰς τὸν θεόν μας, τὸν Δαγών>.
8 Καὶ ἔστειλαν καὶ ἐκάλεσαν εἰς τὴν Ἄζωτον διὰ σύσκεψιν ὅλους τοὺς ἄρχοντας τῶν διαφόρων περιοχῶν τῶν Φιλισταίων καὶ εἶπαν: <Τί θὰ κάνωμεν μὲ τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ τῶν Ἰσραηλιτῶν;> Καὶ εἶπαν οἱ ἄρχοντες τῆς πόλεως Γέθ: <Ἂς μεταφερθῇ ἡ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν πόλιν μας>. Καὶ μετεφέρθη πράγματι ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης τοῦ Θεοῦ τῶν Ἰσραηλιτῶν εἰς τὴν Γέθ.
9 Μόλις ὅμως μετεφέρθη ἐκεῖ ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης, ἀπλώθηκε τὸ χέρι τοῦ Κυρίου ἐπάνω ἀπὸ τὴν πόλιν καὶ προεκλήθη πολὺ μεγάλη ἀναταραχή. Ἐκτύπησε δὲ μὲ πληγὴν ὁ Κύριος ὅλους τοὺς ἄνδρας τῆς πόλεως, μικροὺς καὶ μεγάλους. Τοὺς ἔστειλε δηλαδὴ ὀδυνηρὰν ἀσθένειαν ἐκεῖ ὅπου ἐμφανίζονται οἱ αἱμορροΐδες καὶ ἠναγκάσθησαν νὰ φτιάξουν εἰδικὰ καθίσματα, διὰ νὰ κάθωνται.
10 Μετὰ τὴν τιμωρίαν αὐτὴν ἔστειλαν τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν πόλιν, ποὺ ἐλέγετο Ἀσκάλων. Μόλις ὅμως ἐμβῆκε ἡ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν Ἀσκάλωνα, ἐφώναξαν δυνατὰ καὶ διεμαρτυρήθησαν οἱ Ἀσκαλωνῖται καὶ ἔλεγαν: <Διατὶ ἐφέρατε εἰς τὴν πόλιν μας τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ; Θέλετε νὰ θανατώσετε καὶ ἐμᾶς καὶ τὸν λαόν μας;>
11 Κατόπιν τούτου στέλλουν καὶ συγκαλοῦν εἰς σύσκεψιν τοὺς ἄρχοντας τῶν διαφόρων περιοχῶν τῆς χώρας τῶν Φιλισταίων καὶ τοὺς εἶπαν: <Νὰ ἀπομακρύνετε ἀμέσως ἀπὸ τὴν χώραν μας τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ ἂς μεινῃ εἰς τὸν τόπον της, διὰ νὰ μὴ θανατώσῃ καὶ ἐμᾶς καὶ τὸν λαόν μας>.
12 Τὰ εἶπαν αὐτά, διότι εὐθὺς μόλις ἐμβῆκε εἰς τὴν πόλιν των ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ, προεκλήθη ἐκεῖ πολὺ μεγάλη σύγχυσις καὶ πανικὸς καὶ πέθαναν πολλοί. Ὅσοι δὲ ἔμεναν ἀκόμη ζωντανοὶ καί (δὲν εἶχαν πεθάνει, προσεβλήθησαν ἀπὸ τὴν ὀδυνηρὰν ἐκείνην ἀσθένειαν εἰς τὸ σημεῖον τοῦ σώματος, ὅπου παρουσιάζονται οἱ αἱμορροΐδες. Καὶ ἀνέβη ἡ κραυγὴ τῆς ἀγωνίας τῶν κατοίκων τῆς πόλεως ἕως τὸν οὐρανόν.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἀλλόφυλοι ἔλαβον τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ καὶ εἰσήνεγκον αὐτὴν ἐξ Ἀβενέζερ εἰς Ἄζωτον.	ἱ ἀλλόφυλοι, οἱ Φιλισταῖοι, ἐπῆραν τὴν Κιβωτὸν τοῦ Κυρίου καὶ τὴν μετέφεραν ἀπὸ τὸν τόπον τῆς μάχης, ἀπὸ τὴν Ἀβενεζέρ, εἰς τὴν Ἄζωτον, τὴν πόλιν των.	ρπαξαν λοιπὸν οἱ Ἀλλόφυλοι Φιλισταῖοι τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἔφεραν ἀπὸ τὴν Ἀβενεζὲρ εἰς τὴν πόλιν των, ποὺ ἐλέγετο Ἄζωτος.
2 Καὶ ἔλαβον ἀλλόφυλοι τὴν κιβωτὸν Κυρίου καὶ εἰσήνεγκαν αὐτὴν εἰς οἶκον Δογὼν καὶ παρέστησαν αὐτὴν παρὰ Δαγών.	2 Ἐπῆραν, λοιπόν, οἱ Φιλισταῖοι τὴν Κιβωτὸν αὐτὴν τοῦ Κυρίου καὶ τὴν ἔφεραν εἰς τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ τῶν Δαγών. Τὴν ἐτοποθέτησαν δὲ πλησίον τοῦ ἀγάλματος τοῦ θεοῦ Δαγών.	2 Καὶ ἐπῆραν οἱ Ἀλλόφυλοι τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου καὶ τὴν ἔβαλαν μέσα εἰς τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ των, ποὺ ὠνομάζετο Δαγών, καὶ τὴν ἔστησαν δίπλα εἰς τὸ ἄγαλμα τοῦ Δαγών.
3 Καὶ ὤθρισαν οἱ Ἀζώτιοι καὶ εἰσῆλθον εἰς οἶκον Δαγὼν καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ Δαγὼν πεπτωκὼς ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐνώπιον κιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ· καὶ ἤγειραν τὸν Δαγὼν καὶ κατέστησαν εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ. Καὶ ἐβαρύνθη χεὶρ Κυρίου ἐπὶ τοὺς Ἀζωτίους καὶ ἐβασάνισεν αὐτοὺς καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς εἰς τὰς ἕδρας αὐτῶν, τὴν Ἄζωτον καὶ τὰ ὅρια αὐτῆς.	3 Οἱ κάτοικοι τῆς Ἀζώτου ἐσηκώθηκαν πολὺ πρωῒ καὶ εἰσῆλθον εἰς τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ Δαγών, προφανῶς διὰ νὰ προσκυνήσουν. Αἴφνης εἶδον ὅτι τὸ ἄγαλμα τοῦ θεοῦ τῶν Δαγὼν εἶχε πέσει κατὰ γῆς μὲ τὸ πρόσωπον εἰς τὸ ἔδαφος ἐνώπιον τῆς Κιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ. Ἐσήκωσαν τὸ ἄγαλμα τοῦ θεοῦ των καὶ τὸ ἐτοποθέτησαν πάλιν εἰς τὴν προτέραν του θέσιν. Ἀλλὰ ἡ τιμωρὸς χεὶρ τοῦ Κυρίου ἔπεσε βαρεῖα καὶ ἐβασάνισεν αὐτούς. Ἐπέφερε δὲ νόσον εἰς τοὺς ἀφεδρῶνας ὅλων τῶν κατοίκων τῆς Ἀζώτου καὶ τῶν περιχώρων της.	3 Ἐξύπνησαν δὲ ἐνωρὶς τὸ πρωῒ οἱ κάτοικοι τῆς Ἀζώτου καὶ ἦλθαν μέσα εἰς τὸν ναὸν τοῦ Δαγὼν καὶ βλέπουν ἔκπληκτοι τὸ ἄγαλμα τοῦ Δαγὼν πεσμένον μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς, ἐμπρὸς εἰς τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἐσήκωσαν τὸν θεόν των Δαγὼν καὶ τὸν ἔστησαν εἰς τὴν θέσιν του. Τὸ χέρι ὅμως τοῦ Κυρίου ἔπεσε βαρὺ ἐπάνω εἰς τοὺς κατοίκους τῆς Ἀζώτου καὶ τοὺς ἐκτύπησε μὲ ἀσθένειαν εἰς τὸ σημεῖον τοῦ σώματος, ὅπου παρουσιάζονται οἱ αἱμορροΐδες. Ἡ ὀδυνηρὰ αὐτὴ ἀσθένεια ἔπληξε ὅλους τοὺς κατοίκους τῆς Ἀζώτου καὶ τῶν περιχώρων της.
4 Καὶ ἐγένετο ὅτε ὤρθρισαν τὸ πρωΐ, καὶ ἰδοὺ Δαγὼν πεπτωκὼς ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐνώπιον κιβωτοῦ διαθήκης Κυρίου, καὶ ἡ κεφαλὴ Δαγὼν καὶ ἀμφότερα τὸ ἴχνη χειρῶν αὐτοῦ ἀφῃρημένα ἐπὶ τὰ ἐμπρόσθια ἀμαφὲθ ἕκαστον, καὶ ἀμφότεροι οἱ καρποὶ τῶν χειρῶν αὐτοῦ πεπτωκότες ἐπὶ τὸ πρόθυρον, πλὴν ἡ ράχις Δαγὼν ὑπελείφθη.	4 Ὅταν τὴν πρωΐαν οἱ κάτοικοι τῆς Ἀζώτου ἠγέρθησαν καὶ εἰσῆλθον πάλιν εἰς τὸν ναόν, εἶδον μὲ ἔκπληξίν των, ὅτι τὸ ἄγαλμα τοῦ θεοῦ των Δαγὼν εἶχε καὶ πάλιν πέσει κατὰ γῆς ἐνώπιον τῆς Κιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ μὲ τὸ πρόσωπον εἰς τὸ ἔδαφος. Ἡ κεφαλὴ δὲ τοῦ Δαγὼν καὶ αἱ δύο παλάμαι τῶν χειρῶν τοῦ ἀγάλματός του εἶχον ἀφαιρεθῆ καὶ εἶχον ἀποχωρισθῆ ἀπὸ τὸ ἄλλο σῶμα πρὸς τὰ ἐμπρός. Οἱ καρποὶ καὶ αἱ παλάμαι τῶν χειρῶν του εἶχον πέσει εἰς τὸ κατώφλι τοῦ ναοῦ. Μόνον ὁ κορμὸς τοῦ ἀγάλματος εἶχε μείνει (εἰς τὴν θέσιν, ὅπου εἶχε τοποθετηθῆ προηγουμένως).	4 Καὶ τὸ ἄλλο πρωῒ ἐπίσης, μόλις ἐξύπνησαν καὶ ἐμβῆκαν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Δαγών, εἶδαν πάλιν τὸ ἄγαλμα τοῦ θεοῦ των πεσμένον μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς, ἐμπρὸς εἰς τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου. Αὐτὴν τὴν φορὰν ὅμως τὸ κεφάλι τοῦ Δαγὼν καὶ οἱ δύο παλάμες τῶν χεριῶν του εἶχαν ἀποχωρισθῇ καὶ εἶχαν βγῇ τὸ καθένα ἀπὸ τὴν θέσιν του καὶ ἔπεσαν ἐμπρός, πρὸς τὸ πρόθυρον (ἀμαφέθ) τοῦ ναοῦ. Καὶ οἱ δύο καρποὶ τῶν χεριῶν του ἦσαν πεσμένοι ἐκεῖ εἰς τὸ κατώφλι καὶ δὲν εἶχε μείνει ἀπὸ τὸ ἄγαλμα τοῦ Δαγὼν εἰς τὴν θέσιν του τίποτε ἄλλο πλὴν τοῦ κορμοῦ.
5 Διὰ τοῦτο οὐκ ἐπιβαίνουσιν οἱ ἱερεῖς Δαγὼν καὶ πᾶς ὁ εἰσπορευόμενος εἰς οἶκον Δαγὼν ἐπὶ βαθμὸν οἴκου Δαγὼν ἐν Ἀζώτῳ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης, ὅτι ὑπερβαίνοντες ὑπερβαίνουσι.	5 Διὰ τοῦτο οἱ ἱερεῖς τοῦ ναοῦ τοῦ Δαγὼν καὶ ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι εἰσέρχονται εἰς τὸν ναὸν τοῦτον τοῦ θεοῦ Δαγών, δὲν πατοῦν εἰς τὸ κατώφλι τοῦ ναοῦ τούτου, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν ῎Αζωτον, μέχρι τῆς ἡμέρας ποὺ γράφονται αὐτά, ἀλλὰ διασκελίζουν μὲ πολλὴν προσοχὴν τὸ κατώφλι τῆς εἰσόδου τοῦ ναοῦ.	5 Ἕνεκα τούτου μάλιστα οἱ ἱερεῖς τοῦ Δαγὼν καὶ καθένας ποὺ εἰσέρχεται εἰς τὸν ναὸν τοῦ Δαγὼν μέχρι τώρα, ποὺ γράφονται αὐτά, δὲν πατοῦν ἐπάνω εἰς τὸ κατώφλι αὐτὸ τοῦ ναοῦ τοῦ Δαγὼν εἰς τὴν Ἄζωτον, Ἀλλὰ τὸ ὑπερπηδοῦν μὲ εὐλάβειαν. Θεωροῦν τὸ σημεῖον ἐκεῖνο τοῦ δαπέδου, ὅπου ἔπεσεν ὁ Δαγών, ὡς ἱερώτατον.
6 Καὶ ἐβαρύνθη ἡ χεὶρ Κυρίου ἐπὶ Ἄζωτον, καὶ ἐπήγαγεν αὐτοῖς καὶ ἐξέζεσεν αὐτοῖς εἰς τὰς ναῦς, καὶ μέσον τῆς χώρας αὐτῆς ἀνεφύησαν μύες, καὶ ἐγένετο σύγχυσις θανάτου μεγάλη ἐν τῇ πόλει.	6 Ἐν τῷ μεταξὺ ἡ τιμωρὸς χεὶρ τοῦ Κυρίου ἔπεσε βαρύτατη εἰς τοὺς κατοίκους τῆς Ἀζώτου, τοὺς ἐτιμώρησε καὶ ἐπέφερεν εἰς αὐτοὺς ἐκζέματα εἰς τοὺς ἀφεδρῶνας, ἐνῶ εἰς ὅλην τὴν χώραν των ἐνεφανίσθησαν σμήνη ποντικῶν. Ἐξ αἰτίας ὅλων αὐτῶν τῶν πληγῶν εἰς τὰς πόλεις των κατέλαβε τὴν χώραν πανικὸς καὶ ἐξηπλώθη ὁ θάνατος.	6 Καὶ ἔπεσε βαρὺ τὸ χέρι τοῦ Κυρίου ἐπάνω εἰς τὴν ἄζωτον καὶ ἔστειλε τιμωρίας εἰς τοὺς κατοίκους της. Τὸ σῶμα των ἔβγαλε βασανιστικὰ ἐκζέματα εἰς τὸ σημεῖον ὅπου ἐμφανίζονται οἱ αἱμορροΐδες. Ἐβγῆκαν δὲ καὶ ἔτρεχαν μέσα εἰς τὴν χώραν των καὶ πολλὰ ποντίκια καὶ ἐκυριεύθη ἡ πόλις ἀπὸ μεγάλην σύγχυσιν καὶ πανικὸν θανάτου.
7 Καὶ εἶδον οἱ ἄνδρες Ἀζώτου ὅτι οὕτως, καὶ λέγουσιν· ὅτι οὐ καθήσετοι κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ Ἰσραὴλ μεθ' ἡμῶν, ὅτι σκληρὰ χεὶρ αὐτοῦ ἐφ' ἡμᾶς καὶ ἐπὶ Δαγὼν θεὸν ἡμῶν.	7 Οἱ κάτοικοι τῆς Ἀζώτου, ὅταν εἶδον ὅτι προσεβλήθησαν ἀπὸ τοιαύτην συμφοράν, συνεκεντρώθησαν καὶ εἶπαν· <δὲν πρέπει νὰ παραμείνῃ ἡ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ μαζῆ μας, διότι ἔπεσεν ἐναντίον μας βαρεῖα ἡ τιμωρὸς χεὶρ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐναντίον καὶ αὐτοῦ ἀκόμη τοῦ θεοῦ μας Δαγών>.	7 Καὶ εἶδαν οἰ ἄνδρες τῆς Ἀζώτου αὐτὰ ποὺ συνέβησαν καὶ εἶπαν: <Δὲν πρέπει νὰ μείνῃ ἄλλο ἀνάμεσά μας ἡ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ τῶν Ἰσραηλιτῶν, διότι ἔπεσε σκληρὸ τὸ χέρι του ἐπάνω μας καὶ ἐπάνω εἰς τὸν θεόν μας, τὸν Δαγών>.
8 Καὶ ἀποστέλλουσι καὶ συνάγουσι τοὺς σατράπας τῶν ἀλλοφύλων πρὸς αὐτοὺς καὶ λέγουσι· τί ποιήσωμεν τῇ κιβωτῷ Θεοῦ Ἰσραήλ; Καὶ λέγουσιν οἱ Γεθαῖοι· μετελθέτω κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ πρὸς ἡμᾶς· καὶ μετῆλθε κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ Ἰσραὴλ εἰς Γέθ.	8 Ἀπέστειλαν λοιπὸν ἀνθρώπους καὶ προσεκάλεσαν εἰς σύσκεψιν τοὺς ἄρχοντας τῶν Φιλισταίων καὶ τοὺς ἠρώτησαν· <τί θὰ κάνωμεν σχετικῶς με τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ τοῦ ᾿Ισραηλιτικοῦ λαοῦ>; Οἱ κάτοικοι τῆς Γὲθ ἀπήντησαν· <ἂς μεταφερθῇ ἡ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν πόλιν μας>. Πράγματι ἡ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ μετεφέρθη εἰς τὴν πόλιν Γέθ.	8 Καὶ ἔστειλαν καὶ ἐκάλεσαν εἰς τὴν Ἄζωτον διὰ σύσκεψιν ὅλους τοὺς ἄρχοντας τῶν διαφόρων περιοχῶν τῶν Φιλισταίων καὶ εἶπαν: <Τί θὰ κάνωμεν μὲ τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ τῶν Ἰσραηλιτῶν;> Καὶ εἶπαν οἱ ἄρχοντες τῆς πόλεως Γέθ: <Ἂς μεταφερθῇ ἡ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν πόλιν μας>. Καὶ μετεφέρθη πράγματι ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης τοῦ Θεοῦ τῶν Ἰσραηλιτῶν εἰς τὴν Γέθ.
9 Καὶ ἐγενήθη μετὰ τὸ μετελθεῖν αὐτὴν καὶ γίνεται χεὶρ Κυρίου τῇ πόλει, τάραχος μέγας σφόδρα, καὶ ἐπάταξε τοὺς ἄνδρας τῆς πόλεως ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς εἰς τὰς ἕδρας αὐτῶν, καὶ ἐποίησαν οἱ Γεθαῖοι ἑαυτοῖς ἕδρας.	9 Ἀλλὰ συνέβη τότε τοῦτο τὸ γεγονός· ὅταν αὐτὴ μετεφέρθη ἐκεῖ, ἔπεσε βαρεῖα ἡ τιμωρὸς χεὶρ τοῦ Κυρίου ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς πόλεως καὶ μεγάλη ἀναταραχὴ συνέβη μεταξύ των, διότι προσέβαλε διὰ νόσου ὁ Κύριος τοὺς ἀφεδρῶνας των. Διὰ τοῦτο οἱ κάτοικοι τῆς Γὲθ κατεσκεύασαν εἰδικὰ καθίσματα, διὰ νὰ κάθωνται.	9 Μόλις ὅμως μετεφέρθη ἐκεῖ ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης, ἀπλώθηκε τὸ χέρι τοῦ Κυρίου ἐπάνω ἀπὸ τὴν πόλιν καὶ προεκλήθη πολὺ μεγάλη ἀναταραχή. Ἐκτύπησε δὲ μὲ πληγὴν ὁ Κύριος ὅλους τοὺς ἄνδρας τῆς πόλεως, μικροὺς καὶ μεγάλους. Τοὺς ἔστειλε δηλαδὴ ὀδυνηρὰν ἀσθένειαν ἐκεῖ ὅπου ἐμφανίζονται οἱ αἱμορροΐδες καὶ ἠναγκάσθησαν νὰ φτιάξουν εἰδικὰ καθίσματα, διὰ νὰ κάθωνται.
10 Καὶ ἐξαποστέλλουσι τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ εἰς Ἀσκάλωνα. Καὶ ἐγενήθη ὡς εἰσῆλθε κιβωτὸς Θεοῦ εἰς Ἀσκάλωνα, καὶ ἐβόησαν οἱ Ἀσκαλωνῖται λέγοντες· τί ἀπεστρέψατε τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ Ἰσραὴλ πρὸς ἡμᾶς θανατῶσαι ἡμᾶς καὶ τὸν λαὸν ἡμῶν;	10 Ἔστειλαν τότε τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν πόλιν Ἀσκάλωνα. Ὅταν ὅμως ἡ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ εἰσῆλθεν εἰς τὴν Ἀσκάλωνα, ἐφώναξαν οἱ κάτοικοι τῆς Ἀσκάλωνος λέγοντες· <διατὶ ἐστείλατε τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ εἰς ἡμᾶς; Διὰ νὰ θανατώσετε ἡμᾶς καὶ ὅλον τὸν λαόν μας;>	10 Μετὰ τὴν τιμωρίαν αὐτὴν ἔστειλαν τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν πόλιν, ποὺ ἐλέγετο Ἀσκάλων. Μόλις ὅμως ἐμβῆκε ἡ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν Ἀσκάλωνα, ἐφώναξαν δυνατὰ καὶ διεμαρτυρήθησαν οἱ Ἀσκαλωνῖται καὶ ἔλεγαν: <Διατὶ ἐφέρατε εἰς τὴν πόλιν μας τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ; Θέλετε νὰ θανατώσετε καὶ ἐμᾶς καὶ τὸν λαόν μας;>
11 Καὶ ἐξαποστέλλουσι καὶ συνάγουσι τοὺς σατράπας τῶν ἀλλοφύλων καὶ εἶπον· ἐξαποστείλατε τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ Ἰσραήλ, καὶ καθισάτω εἰς τὸν τόπον αὐτῆς καὶ οὐ μὴ θανατώσῃ ἡμᾶς καὶ τὸν λαὸν ἡμῶν·	11 Ἀπέστειλαν λοιπὸν ἀγγελιαφόρους καὶ προσεκάλεσαν τοὺς σατράπας τῶν Φιλισταίων καὶ εἶπαν· <πάρετε καὶ ἀπομακρύνατε τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἂς σταλῇ αὐτὴ νὰ τοποθετηθῆ εἰς τὸν τόπον της, διὰ νὰ διαφύγωμεν ἔτσι τὸν θάνατον ἡμεῖς καὶ ὁ λαός μας.	11 Κατόπιν τούτου στέλλουν καὶ συγκαλοῦν εἰς σύσκεψιν τοὺς ἄρχοντας τῶν διαφόρων περιοχῶν τῆς χώρας τῶν Φιλισταίων καὶ τοὺς εἶπαν: <Νὰ ἀπομακρύνετε ἀμέσως ἀπὸ τὴν χώραν μας τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ ἂς μεινῃ εἰς τὸν τόπον της, διὰ νὰ μὴ θανατώσῃ καὶ ἐμᾶς καὶ τὸν λαόν μας>.
12 ὅτι ἐγενήθη σύγχυσις ἐν ὅλῃ τῇ πόλει βαρεῖα σφόδρα, ὡς εἰσῆλθε κιβωτὸς Θεοῦ Ἰσραὴλ ἐκεῖ, καὶ οἱ ζῶντες καὶ οὐκ ἀποθανόντες ἐπλήγησαν εἰς τὰς ἕδρας, καὶ ἀνέβη ἡ κραυγὴ τῆς πόλεως εἰς τὸν οὐρανόν.	12 Πρέπει δὲ νὰ φύγῃ τὸ συντομώτερον, διότι ἀπὸ τὴν στιγμήν, κατὰ τὴν ὁποίαν ἡ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ τῶν Ἰσραηλιτῶν εἰσῆλθεν εἰς τὴν πόλιν μας, ἐξηπλῶθη καὶ ἐπεκράτησε μία βαρεῖα καὶ πρωτοφανὴς σύγχυσις καὶ πανικὸς ἐξ αἰτίας τῶν θανάτων. Ὅσοι ἔζησαν καὶ δὲν ἀπέθαναν, προσεβλήθησαν ἀπὸ νόσον εἰς τοὺς ἀφεδρῶνας των>. Τόσον δὲ μεγάλη ἦτο ἡ κραυγὴ τῆς πόλεως, ὥστε ἔφθασεν ἕως εἰς τὸν οὐρανόν.	12 Τὰ εἶπαν αὐτά, διότι εὐθὺς μόλις ἐμβῆκε εἰς τὴν πόλιν των ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ, προεκλήθη ἐκεῖ πολὺ μεγάλη σύγχυσις καὶ πανικὸς καὶ πέθαναν πολλοί. Ὅσοι δὲ ἔμεναν ἀκόμη ζωντανοὶ καί (δὲν εἶχαν πεθάνει, προσεβλήθησαν ἀπὸ τὴν ὀδυνηρὰν ἐκείνην ἀσθένειαν εἰς τὸ σημεῖον τοῦ σώματος, ὅπου παρουσιάζονται οἱ αἱμορροΐδες. Καὶ ἀνέβη ἡ κραυγὴ τῆς ἀγωνίας τῶν κατοίκων τῆς πόλεως ἕως τὸν οὐρανόν.