Βασιλειών Α : Κεφάλαιον Θ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἀνὴρ ἐξ υἱῶν Βενιαμίν, καὶ ὄνομα αὐτῷ Κίς, υἱὸς Ἀβιήλ, υἱοῦ Ἰαρέδ, υἱοῦ Βαχίρ, υἱοῦ Ἀφέκ, υἱοῦ ἀνδρὸς Ἰεμιναίου, ἀνὴρ δυνατός.
2 Καὶ τούτῳ υἱός, καὶ ὄνομα αὐτῷ Σαούλ, εὐμεγέθης, ἀνὴρ ἀγαθός, καὶ οὐκ ἦν ἐν υἱοῖς Ἰσραὴλ ἀγαθὸς ὑπὲρ αὐτόν, ὑπερωμίαν καὶ ἐπάνω ὑψηλὸς ὑπὲρ πᾶσαν τὴν γῆν.
3 Καὶ ἀπώλοντο αἱ ὄνοι Κὶς πατρὸς Σαούλ, καὶ εἶπε Κὶς πρὸς Σαοὺλ τὸν υἱὸν αὐτοῦ· λάβε μετὰ σεαυτοῦ ἐν τῶν παιδαρίων καὶ ἀνάστητε καὶ πορεύθητε καὶ ἐζητήσατε τὰς ὄνους.
3 Καὶ ἀπώλοντο αἱ ὄνοι Κὶς πατρὸς Σαούλ, καὶ εἶπε Κὶς πρὸς Σαοὺλ τὸν υἱὸν αὐτοῦ· λάβε μετὰ σεαυτοῦ ἐν τῶν παιδαρίων καὶ ἀνάστητε καὶ πορεύθητε καὶ ἐζητήσατε τὰς ὄνους.
5 Αὐτῶν δὲ ἐλθόντων εἰς τὴν Σίφ, καὶ Σαοὺλ εἶπε τῷ παιδαρίῳ αὐτοῦ τῷ μετ' αὐτοῦ· δεῦρο καὶ ἀποστρέψωμεν, μὴ ἀνεὶς ὁ πατήρ μου τὰς ὄνους φροντίζῃ τὰ περὶ ἡμῶν·
6 καὶ εἶπεν αὐτῷ τὸ παιδάριον· ἰδοὺ δὴ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ πόλει ταύτῃ, καὶ ὁ ἄνθρωπος ἔνδοξος, πᾶν, ὂ ἐὰν λαλήσῃ, παραγινόμενον παρέσται· καὶ νῦν πορευθῶμεν, ὅπως ἀπαγγέλῃ ἡμῖν τὴν ὁδὸν ἡμῶν, ἐφ' ἣν ἐπορεύθημεν ἐπ' αὐτήν.
7 Καὶ εἶπε Σαοὺλ τῷ παιδαρίω αὐτοῦ τῷ μετ' αὐτοῦ· καὶ ἰδοὺ πορευσόμεθα, καὶ τί οἴσομεν τῷ ἀνθρώπῳ τοῦ Θεοῦ; Ὅτι οἱ ἄρτοι ἐκλελοίπασιν ἐκ τῶν ἀγγείων ἡμῶν, καὶ πλεῖον οὐκ ἔστι μεθ' ἡμῶν εἰσενεγκεῖν τῷ ἀνθρώπῳ τοῦ Θεοῦ τὸ ὑπάρχον ἡμῖν.
8 Καὶ προσέθετο τὸ παιδάριον ἀποκριθῆναι τῷ Σαοὺλ καὶ εἶπεν· ἰδοὺ εὕρηται ἐν τῇ χειρί μου τέταρτον σίκλου ἀργυρίου, καὶ δώσεις τῷ ἀνθρώπῳ τοῦ Θεοῦ, καὶ ἀπαγγελεῖ ἡμῖν τὴν ὁδὸν ἡμῶν.
9 Καὶ ἔμπροσθεν ἐν Ἰσραὴλ τάδε ἔλεγεν ἕκαστος ἐν τῷ πορεύεσθαι ἐπερωτᾶν τὸν Θεόν· δεῦρο καὶ πορευθῶμεν πρὸς τὸν βλέποντα· ὅτι τὸν προφήτην ἐκάλει ὁ λαὸς ἔμπροσθεν Ὁ βλέπων.
10 Καὶ εἶπε Σαοὺλ πρὸς τὸ παιδάριον αὐτοῦ· ἀγαθὸν τὸ ρῆμα, δεῦρο καὶ πορευθῶμεν. Καὶ ἐπορεύθησαν εἰς τὴν πόλιν οὖ ἦν ἐκεῖ ὁ ἄνθρωπος ὁ τοῦ Θεοῦ.
11 Αὐτῶν ἀναβαινόντων τὴν ἀνάβασιν τῆς πόλεως καὶ αὐτοὶ εὑρίσκουσι τὰ κοράσια ἐξεληλυθότα ὑδρεύεσθαι ὕδωρ καὶ λέγουσιν αὐταῖς· εἰ ἔστιν ἐνταύθα Ὁ βλέπων;
12 Καὶ ἀπεκρίθη τὰ κοράσια αὐτοῖς καὶ λέγουσιν αὐτοῖς· ἔστιν, ἰδοὺ κατὰ πρόσωπον ὑμῶν· νῦν διὰ τὴν ἡμέραν ἥκει εἰς τὴν πόλιν, ὅτι θυσία σήμερον τῷ λαῷ ἐν Βαμᾷ·
13 ὡς ἂν εἰσέλθητε εἰς τὴν πόλιν, οὕτως εὑρήσετε αὐτὸν ἐν τῇ πόλει πρὶν ἀναβῆναι αὐτὸν εἰς Βαμᾶ τοῦ φαγεῖν· ὅτι οὐ μὴ φάγῃ ὁ λαὸς ἕως τοῦ εἰσελθεῖν αὐτόν, ὅτι οὗτος εὐλόγει τὴν θυσίαν, καὶ μετὰ ταῦτα ἐσθίουσιν οἱ ξένοι· καὶ νῦν ἀνάβητε, ὅτι διὰ τὴν ἡμέραν εὑρήσετε αὐτόν.
14 Καὶ ἀναβαίνουσι τὴν πόλιν, αὐτῶν εἰσπορευομένων εἰς μέσον τῆς πόλεως καὶ ἰδοὺ Σαμουὴλ ἐξῆλθεν εἰς τὴν ἀπάντησιν αὐτῶν τοῦ ἀναβῆναι εἰς Βαμᾶ.
15 Καὶ Κύριος ἀπεκάλυψε τὸ ὠτίον Σαμουὴλ ἡμέρᾳ μιᾷ ἔμπροσθεν τοῦ ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν Σαοὺλ λέγων·
16 ὡς ὁ καιρός, αὔριον ἀποστελῶ πρός σε ἄνδρα ἐκ γῆς Βενιαμίν, καὶ χρίσεις αὐτὸν εἰς ἄρχοντα ἐπὶ τὸν λαόν μου Ἰσραήλ, καὶ σώσει τὸν λαόν μου ἐκ χειρὸς ἀλλοφύλων. Ὅτι ἐπέβλεψα ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τοῦ λαοῦ μου, ὅτι ἦλθε βοὴ αὐτῶν πρός με.
17 Καὶ Σαμουὴλ εἶδε τὸν Σαούλ· καὶ Κύριος ἀπεκρίθη αὐτῷ· ἰδοὺ ὁ ἄνθρωπος, ὃν εἶπά σοι, οὗτος ἄρξει ἐν τῷ λαῷ μου.
18 Καὶ προσήγαγε Σαοὺλ πρὸς Σαμουὴλ εἰς μέσον τῆς πόλεως καὶ εἶπεν· ἀπάγγειλον δὴ ποῖος ὁ οἶκος τοῦ βλέποντος.
19 Καὶ ἀπεκρίθη Σαμουὴλ τῷ Σαοὺλ καὶ εἶπεν· ἐγὼ εἶμι αὐτός· ἀνάβηθι ἔμπροσθέν μου εἰς Βαμᾶ καὶ φάγε μετ' ἐμοῦ σήμερον, καὶ ἐξαποστελῶ σε πρωῒ καὶ πάντα τὰ ἐν τῇ καρδίᾳ σου ἀπαγγελῶ σοι·
20 καὶ περὶ τῶν ὄνων σου τῶν ἀπολωλυιῶν σήμερον τριταίων μὴ θῇς τὴν καρδίαν σου αὐταῖς, ὅτι εὕρηνται· καὶ τίνι τὰ ὡραῖα τοῦ Ἰσραήλ; Οὐ σοὶ καὶ τῷ οἴκῳ τοῦ πατρός σου;
21 Καὶ ἀπεκρίθη Σαοὺλ καὶ εἶπεν· οὐχι ἀνδρὸς υἱὸς Ἰεμιναίου ἐγὼ εἰμι τοῦ μικροῦ σκήπτρου φυλῆς Ἰσραὴλ καὶ τῆς φυλῆς τῆς ἐλαχίστης ἐξ ὅλου σκήπτρου Βενιαμίν; Καὶ ἱνατί ἐλάλησας πρὸς ἐμὲ κατὰ τὸ ρῆμα τοῦτο;
22 Καὶ ἔλαβε Σαμουὴλ τὸν Σαοὺλ καὶ τὸ παιδάριον αὐτοῦ καὶ εἰσήγαγεν αὐτοὺς εἰς τὸ κατάλυμα καὶ ἔθετο αὐτοῖς ἐκεῖ τόπον ἐν πρώτοις τῶν κεκλημένων ὡσεὶ ἐἑβδομήκοντα ἀνδρῶν.
23 Καὶ εἶπε Σαμουὴλ τῷ μαγείρῳ δός μοι τὴν μερίδα, ἣν ἔδωκά σοι, ἣν εἶπά σοι θεῖναι αὐτὴν παρά σοι.
24 Καὶ ἥψησεν ὁ μάγειρος τὴν κωλέαν, καὶ παρέθηκεν αὐτὴν ἐνώπιον Σαούλ· κεὶ εἶπε Σαμουὴλ τῷ Σαούλ· ἰδοὺ ὑπόλειμμα, παράθες αὐτὸ ἐνώπιόν σου καὶ φάγε, ὅτι εἰς μαρτύριον τέθειταί σοι παρὰ τοὺς ἄλλους· ἀπόκνιζε. Καὶ ἔφαγε Σαοὺλ μετὰ Σαμουὴλ ἐν τῇ ἡμέρα ἐκείνῃ.
25 Καὶ κατέβη ἐκ τῆς Βαμᾶ εἰς τὴν πόλιν· καὶ διέστρωσαν τῷ Σαοὺλ ἐπὶ τῷ δώματι, καὶ ἐκοιμήθη.
26 Καὶ ἐγένετο ὡς ἀνέβαινεν ὁ ὄρθρος καὶ ἐκάλεσε Σαμουὴλ τὸν Σαοὺλ ἐν τῷ δώματι λέγων· ἀνάστα, καὶ ἐξαποστελῶ σε· καὶ ἀνέστη Σαούλ, καὶ ἐξῆλθεν αὐτὸς καὶ Σαμουὴλ ἕως ἔξω.
27 Αὐτῶν καταβαινόντων εἰς μέρος τῆς πόλεως καὶ Σαμουὴλ εἶπε τῷ Σαούλ· εἰπὸν τῷ νεανίσκῳ καὶ διελθέτω ἔμπροσθεν ἡμῶν, καὶ σὺ στῆθι ὡς σήμερον καὶ ἄκουσον ρῆμα Θεοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ζοῦσε τότε ἔνας ἀνὴρ ἀπὸ τὴν φυλὴν Βενιαμίν, ὁ ὁποῖος ὠνομάζετο Κίς. Αὐτὸς ἦτο υἱὸς τοῦ Ἀβιήλ, υἱοῦ τοῦ Ἰαρέδ, ὁ ὁποῖος Ἰαρὲδ ἦτο υἱὸς τοῦ Βαχίρ, ὁ δὲ Βαχὶρ ἦτο υἱὸς του Ἀφὲκ καὶ ὁ Ἀφὲκ ἦτο υἱὸς ἀνδρὸς Βενιαμίτου. Αὐτὸς ὁ Κὶς ἦτο πλούσιος καὶ ἰσχυρός.
2 Εἶχε δὲ υἱὸν ὁ ὁποῖος ὠνομάζετο Σαούλ. Αὐτὸς ὁ Σαοὺλ ἧτο ἄνδρας ὑψηλόσωμος καὶ ὡραῖος. Κανεὶς ἄλλος μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν δὲν ἦτο ὡραιότερος ἀπὸ αὐτόν. Ἦτο ὑψηλός, ὑψηλότερος ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ὅλης τῆς χώρας του.
3 Μίαν ἡμέραν αἱ ὄνοι τοῦ πατρός του Κὶς ἐχάθησαν. Εἶπε δὲ ὁ Κὶς πρὸς τὸν υἱόν του, τὸν Σαούλ· <πάρε μαζῆ σου ἕνα ἀπὸ τοὺς νεαροὺς ὑπηρέτας καὶ σηκωθῆτε καὶ πηγαίνετε εἰς ἀναζήτησιν τῶν ὄνων>. Αὐτὸ καὶ ἔγινε.
4 Ὁ Σαούλ μὲ τὸν ὑπηρέτην ἐπέρασαν τὴν ὀρεινὴν περιοχὴν τῆς φυλῆς Ἐφραίμ, ἔφθασαν εἰς τὴν χώραν Σελχά, ἀλλὰ δὲν εὖρον τὰς ὄνους. Ἦλθον ἐπίσης εἰς τὴν χώραν Σεγαλεὶμ καὶ οὔτε ἐκεῖ τὰς εὖρον. Ἦλθον εἰς τὴν χώραν τῆς φυλῆς Βενιαμὶν καὶ δὲν τὰς εὑρῆκαν.
5 Ὅταν ἔφθασαν εἰς τὴν χώραν Σίφ, εἶπεν ὁ Σαοὺλ εἰς τὸν δοῦλον του, τὸν ὁποῖον εἶχε μαζῆ του· <ἔλα νὰ ἐπανέλθωμεν, μήπως ὁ πατήρ μου ἀφήσῃ πλέον τὴν φροντίδα διὰ τὰς ὄνους του καὶ φροντίζῃ νὰ εὔρῃ ἡμᾶς>.
6 Ὁ δοῦλος ἐκεῖνος εἶπεν εἰς τὸν Σαούλ· <ἰδού, εἰς τὴν πόλιν αὐτὴν ὑπάρχει ἕνας ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς εἶναι ὀνομαστός. Κάθε τι τὸ ὁποῖον θὰ προείπῃ, ἀσφαλῶς θὰ γίνῃ. Ἂς πᾶμε λοιπὸν πρὸς αὐτὸν νὰ μᾶς πληροφορήσῃ, ποίαν ὁδὸν πρέπει νὰ πάρωμεν, διὰ νὰ εὕρωμεν τὰς ὄνους μας>.
7 Ὁ Σαοὺλ ἀπήντησεν εἰς τὸν δοῦλον του· <ναί, νὰ πάμε. Τί θὰ δώσωμεν ὅμως εἰς τὸν ἄνθρωπον αὐτὸν τοῦ Θεοῦ; Οἱ ἄρτοι εἰς τὰ σακκίδιά μας ἔχουν ἐξαντληθῆ, οὔτε καὶ κανένα ἄλλο δῶρον ἔχομεν μαζῆ μας, διὰ νὰ προσφέρωμεν εἰς τὸν ἄνθρωπον αὐτὸν τοῦ Θεοῦ>.
8 Ὁ νεαρὸς δοῦλος ἐκινήθη νὰ ἀπαντήσῃ πάλιν καὶ εἶπε· <ἰδού, εἰς τὰ χέρια μου ὑπάρχει ἕνα τέταρτον ἀργυροῦ σίκλου. Αὐτὸ θὰ δώσῃς εἰς τὸν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ, τὸν προφήτην τοῦτον, καὶ θὰ μας εἴπῃ, ποῖον δρόμον πρέπει νὰ ὀκολουθήσωμεν διὰ νὰ εὕρωμεν τὰς ὄνους μας;
9 Ἄλλοτε οἱ Ἰσραηλῖται, ὅταν ἐπήγαιναν νὰ ἐρωτήσουν τὸν Θεόν, ἔλεγαν μεταξύ των· <Ἔλα νὰ πάμε πρὸς τὸν βλέποντα. Ἔτσι ὁ λαὸς ὠνόμαζε τὸν προφήτην τοῦ Θεοῦ· <ὁ Βλέπων>.
10 Ὁ Σαοὺλ εἶπε πρὸς τὸν νεαρὸν ὑπηρέτην του· <καλὰ εἶπες, ἔλα νὰ πᾶμε>. Ἐπῆγαν εἰς τὴν πόλιν, ὅπου εὑρίσκετο ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ προφήτης.
11 Ἐνῶ αὐτοὶ ἀνέβαιναν τὸν ἀνωφερῆ δρόμον πρὸς τὴν πόλιν, συνήντησαν τὰς νεάνιδας τῆς πόλεως, αἱ ὀποῖαι εἶχαν ἐξέλθει, διὰ νὰ πάρουν νερὸ ἀπὸ κάποιαν ἐκεῖ πηγὴν ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν. Ὁ Σαοὺλ καὶ ὁ ὑπηρέτης ἠρώτησαν τὰς νεάνιδας αὐτάς· <μήπως εὑρίσκεται ἐδῶ ὁ <βλέπων>, ὁ προφήτης;>
12 Αἱ νεάνιδες ἀπήντησαν εἰς αὐτούς· <ναί, ἐδῶ εἶναι, ἰδού εὑρίσκεται ἔμπροσθέν σας. Σήμερα ἀκριβῶς ἔχει ἔλθει εἰς τὴν πόλιν λόγῳ τῆς ἡμέρας, διότι πρόκειται κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν νὰ μεταβῇ καὶ νὰ προσφέρῃ θυσίαν ὑπὲρ τοῦ λαοῦ εἰς κάποιο ὑψωμα, εἰς τὸν λόφον.
13 Ἀμέσως μόλις εἰσέλθετε εἰς τὴν πόλιν θὰ τὸν συναντήσετε, πρὶν αὐτὸς ἀνέβη εἰς τὸν λόφον, ὅπου θὰ παρακαθήσῃ εἰς τὸ μετὰ τὴν θυσίαν γεῦμα. Ὁ λαός, ἄλλωστε, δὲν πρόκειται νὰ φάγῃ ἐκεῖ, ἂν αὐτὸς προηγουμένως δὲν μεταβῇ διὰ νὰ εὐλογήσῃ τὴν θυσίαν καὶ κατόπιν θὰ φάγουν οἱ ξένοι, οἱ προσκυνηταί. Πηγαίνετε λοιπὸν τώρα καὶ θὰ τὸν εὑρῆτε ἐκεῖ λόγῳ ἀκριβῶς τῆς ἡμέρας αὐτῆς>.
14 Πράγματι μετέβησαν ὁ Σαοὺλ καὶ ὁ ὑπηρέτης εἰς τὴν πόλιν. Καθὼς δὲ αὐτοὶ εἰσήρχοντο ἐντὸς τῆς πόλεως, ἰδοὺ ὁ Σαμουὴλ ἐξῆλθεν εἰς συνάντησίν των, διὰ νὰ ἀναβῇ κατόπιν εἰς τὸν λόφον διὰ τὴν θυσίαν.
15 Ὁ Κύριος εἶχεν ὁμιλήσει πρὸς τὸν Σαμουὴλ καὶ μίαν ἡμέραν πρὶν ἔλθῃ ὁ Σαοὺλ πρὸς αὐτὸν εἶχεν ἀποκαλύψει τὰ ἐξῆς·
16 <Αὔριον, κατὰ τὴν ὥραν αὐτήν, θὰ στείλω πρός σὲ ἕνα ἄνδρα ἀπὸ τὴν φυλὴν Βενιαμίν, τὸν ὁποῖον θὰ χρίσῃς βασιλέα διὰ τὸν λαόν μου τὸν ἰσραηλιτικόν. Αὐτὸς θὰ ἀπαλλάξῃ τὸν λαόν μου ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Φιλισταίων. Θὰ τοὺς σώσω τοὺς Ἰσραηλίτας, διότι εἶδα μὲ εὐσπλαγχνικὸν βλέμμα τὴν δυστυχίαν τοῦ λαοῦ μου καὶ διότι ἡ βοὴ τοῦ στεναγμοῦ των ἔφθασεν ἕως εἰς ἐμέ>.
17 Ὁ Σαμουὴλ εἶδε τὸν Σαοὺλ καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν Σαμουήλ· <ἰδού, αὐτὸς εἶναι ὁ ἄνθρωπος, διὰ τὸν ὁποῖον σοῦ ὡμίλησα. Αὐτὸς θὰ γίνῃ βασιλεὺς τοῦ λαοῦ μου>.
18 Ὁ Σαοὺλ ἐπλησίασε τὸν Σαμουὴλ ἐντὸς τῆς πόλεως καὶ τὸν ἠρώτησε· <εἰπέ μου, σὲ παρακαλῶ, ποιὸ εἶναι τὸ σπίτι τοῦ βλέποντος, τοῦ προφήτου;>
19 Ὁ Σαμουὴλ ἀπήντησε πρὸς τὸν Σαούλ· <εἶμαι ἐγὼ ὁ ἴδιος. Ἀνέβα μαζῆ μου εἰς τὸν λόφον καὶ φάγε ἐκεῖ μαζῆ μὲ ἐμὲ σήμερον. Αὔριον θὰ σὲ ἀφήσω ἐλεύθερον νὰ ἀναχωρήσῃς, ἀφοῦ προηγουμένως σοῦ ἀποκαλύψω ὅλα ὅσα ἀπασχολοῦν τὸν νοῦν σου.
20 Διὰ δὲ τὰς ὄνους τὰς ὁποίας ἐχάσατε πρὸ τριῶν ἡμερῶν, μὴν ἀνησυχῇς, διότι εὑρέθησαν. Εἰς ποῖον, ἄλλωστε, ἄλλον εἰμὴ εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός σου θὰ ἀποδοθοῦν ὅλα τὰ ἀγαθὰ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ;>
21 Ὁ Σαοὺλ ἀπήντησεν· <αὐτὸ δὲν εἶναι δυνατόν, διότι ἐγὼ ειμαι υἱὸς ἀνδρός, ὁ ὁποῖος ἀνήκει εἰς τὴν φυλὴν Βενιαμίν, τῆς μικροτέρας ἀπὸ ὅλας τὰς ἄλλας φυλὰς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Ἡ δὲ οἰκογένειά μου εἶναι μικροτέρα ἀπὸ ὅλας τὰς οἰκογενείας τῆς φυλῆς τοῦ Βενιαμίν. Διατὶ λοιπὸν ὠμίλησες πρὸς ἐμὲ καὶ εἶπες αὐτὰ τὰ λόγια;>
22 Ὁ Σαμουὴλ ἐπῆρε τὸν Σαοὺλ καὶ τὸν νεαρὸν ὑπηρέτην του, τοὺς ὠδήγησε εἰς τὸν οἶκον του καὶ τοὺς ἔβαλε νὰ καθίσουν εἰς τιμητικὴν θέσιν μεταξὺ τῶν ἄλλων ἑβδομήκοντα περίπου προσκεκλημένων ἐπισήμων ἀνδρῶν.
23 Εἶπε δὲ ὁ Σαμουὴλ εἰς τὸν μάγειρον· <δός μου τὴν μερίδα τοῦ κρέατος, τὴν ὁποίαν σοῦ ἔδωκα καὶ διὰ τὴν ὁποίαν σοῦ εἶπα νὰ τὴν θέσῃς κατὰ μέρος>.
24 Ὁ μάγειρος εἶχε ψήσει τὴν μερίδα αὐτήν, ἡ ὁποία ἦτο τὸ παχὺ σαρκῶδες μέρος τοῦ μηροῦ, καὶ τὴν παρέθεσε πλησίον τοῦ Σαμουήλ. Ὁ Σαμουὴλ εἶπεν εἰς τὸν Σαούλ· <ἰδού, αὐτὴ ἡ μερὶς ἔχει φυλαχθῇ διὰ σέ. Πάρε την ἐμπρός σου καὶ φάγε, διότι αὐτὴ εἶναι δεῖγμα, ποὺ μαρτυρεῖ τὴν ἰδιαιτέραν μου προτίμησιν πρὸς σέ, καὶ τίθεται ἐμπρός σου ἐπὶ παρουσία ὅλων τῶν ἄλλων. Φάγε λοιπόν>. Καὶ ἔφαγε πράγματι ὁ Σαοὺλ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην μαζῆ μὲ τὸν Σαμουήλ.
25 Ὁ Σαμουὴλ κατέβη ἀπὸ τὸ ὕψωμα τοῦ λόφου μαζῆ μὲ τὸν Σαοὺλ καὶ τὸν δοῦλον του εἰς τὴν πόλιν. Διέταξε δὲ νὰ στρώσουν διὰ τὸν Σαοὺλ εἰς τὸ ἐπάνω διαμέρισμα τοῦ σπιτιοῦ. Τοῦ ἔστρωσαν καὶ ἐκεῖ ἐκοιμήθη.
26 Ὅταν ἐξημέρωσεν, ὁ Σαμουὴλ ἐκάλεσε τὸν Σαοὺλ ἀπὸ τὸ δῶμα, εἰς τὸ ὁποῖον ἐκοιμᾶτο, καὶ τοῦ εἶπε· <σήκω, θὰ σὲ ἀφήσω τώρα ἐλεύθερον νὰ φύγῃς>. Ὁ Σαοὺλ ἐσηκώθη καὶ ἐξῆλθον μαζῆ μὲ τὸν Σαμουὴλ ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν.
27 Ὅταν κατέβαιναν εἰς τὸ ἄκρον τῆς πόλεως, ὁ Σαμουὴλ εἶπεν εἰς τὸν Σαούλ· <πὲς εἰς τὸν νεαρὸν δοῦλον σου νὰ προχωρήσῃ ἐμπρὸς ἀπὸ ἡμᾶς, σὺ δὲ στάσου τώρα ἐδῶ, καὶ πρόσεξε νὰ ἀκούσῃς τὸν λόγον τοῦ Κυρίου>.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα