Βασιλειών Α : Κεφάλαιον ΙΖ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ συνάγουσιν ἀλλόφυλοι τὰς παρεμβολὰς αὐτῶν εἰς πόλεμον καὶ συνάγονται εἰς Σοκχὼθ τῆς Ἰουδαίας καὶ παρεμβάλλουσιν ἀνὰ μέσον Σοκχὼθ καὶ ἀνὰ μέσον Ἀζηκὰ Ἐφερμέμ.
2 Καὶ Σαοὺλ καὶ οἱ ἄνδρες Ἰσραὴλ συνάγονται καὶ παρεμβάλλουσιν ἐν τῇ κοιλάδι αὐτοὶ καὶ παρατάσσονται εἰς πόλεμον ἐξεναντίας τῶν ἀλλοφύλων.
3 Καὶ ἀλλόφυλοι ἵστανται ἐπὶ τοῦ ὄρους ἐνταῦθα, καὶ Ἰσραὴλ ἵσταται ἐπὶ τοῦ ὅρους ἐνταῦθα, καὶ αὐλῶν ἀνὰ μέσον αὐτῶν.
4 Καὶ ἐξῆλθεν ἀνὴρ δυνατὸς ἐκ τῆς παρατάξεως τῶν ἀλλοφύλων Γολιὰθ ὄνομα αὐτῷ ἐκ Γέθ, ὕψος αὐτοῦ τεσσάρων πήχεων καὶ σπιθαμῆς·
5 καὶ περικεφαλαία ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, καὶ θώρακα ἁλυσιδωτὸν αὐτὸς ἐνδεδυκώς, καὶ ὁ σταθμὸς τοῦ θώρακος αὐτοῦ πέντε χιλιάδες σίκλων χαλκοῦ καὶ σιδήρου·
6 καὶ κνημῖδες χαλκαῖ ἐπὶ τῶν σκελῶν αὐτοῦ, καὶ ἀσπὶς χαλκῆ ἀνὰ μέσον τῶν ὤμων αὐτοῦ·
7 καὶ ὁ κοντὸς τοῦ δόρατος αὐτοῦ ὡσεὶ μέσακλον ὑφαινόντων, καὶ ἡ λόγχη αὐτοῦ ἑξακοσίων σίκλων σιδήρου· καὶ ὁ αἴρων τὰ ὅπλα αὐτοῦ προεπορεύετο αὐτοῦ.
8 Καὶ ἔστη καὶ ἀνεβόησεν εἰς τὴν παράταξιν Ἰσραὴλ καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τί ἐκπορεύεσθε παρατάξασθοι πολέμῳ ἐξεναντίας ἡμῶν; Οὐκ ἐγὼ εἰμι ἀλλόφυλος καὶ ὑμεῖς Ἑβραῖοι τοῦ Σαούλ; Ἐκλέξασθε ἑαυτοῖς ἄνδρα καὶ καταβήτω πρός με,
9 καὶ ἐὰν δυνηθῇ πολεμῆσαι πρός με καὶ ἐὰν πατάξῃ με, καὶ ἐσόμεθα ὑμῖν εἰς δούλους· ἐὰν δὲ ἐγὼ δυνηθῶ καὶ πατάξω αὐτόν, ἔσεσθε ἡμῖν εἰς δούλους καὶ δουλεύσετε ἡμῖν.
10 Καὶ εἶπεν ὁ ἀλλόφυλος· ἰδοὺ ἐγὼ ὠνείδισα τὴν παράταξιν Ἰσραὴλ σήμερον ἐν τῇ ἡμέρα ταύτῃ· δότε μοι ἄνδρα, καὶ μονομαχήσομεν ἀμφότεροι.
11 Καὶ ἤκουσε Σαουλ καὶ πᾶς Ἰσραὴλ τὰ ρήματα τοῦ ἀλλοφύλου ταῦτα καὶ ἐξέστησαν καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα.
12 Καὶ εἶπε Δαυὶδ υἱὸς ἀνθρώπου Ἐφραθαίου· οὗτος ἐκ Βηθλεὲμ Ἰούδα, καὶ ὄνομα αὐτῷ Ἰεσσαί, καὶ αὐτῷ ὀκτὼ υἱοί· καὶ ὁ ἀνὴρ ἐν ταῖς ἡμέραις Σαοὺλ πρεσβύτερος ἐληλυθὼς ἐν ἀνδράσι.
13 Καὶ ἐπορεύθησαν οἱ τρεῖς υἱοὶ Ἰεσσαὶ οἱ μείζονες ὀπίσω Σαοὺλ εἰς πόλεμον, καὶ ὄνομα τῶν υἱῶν αὐτοῦ τῶν πορευθέντων εἰς τὸν πόλεμον, Ἐλιάβ ὁ πρωτότοκος αὐτοῦ καὶ ὁ δεύτερος αὐτοῦ Ἀμιναδὰβ καὶ ὁ τρίτος αὐτοῦ Σαμμά.
14 Καὶ Δαυῒδ αὐτός ἐστιν νεώτερος καὶ οἱ τρεῖς οἱ μείζονες ἐπορεύθησαν ὀπίσω Σαούλ.
15 Καὶ Δαυῒδ ἀπῆλθε καὶ ἀνέστρεψεν ἀπὸ τοῦ Σαούλ, ποιμαίνων τὰ πρόβατα τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐν Βηθλεέμ.
16 Καὶ προῆγεν ὁ ἀλλόφυλος ὀρθρίζων καὶ ὀψίζων καὶ ἐστηλώθη τεσσαράκοντα ἡμέρας.
17 Καὶ εἶπεν Ἰεσσαὶ πρὸς Δαυΐδ· λαβὲ δὴ τοῖς ἀδελφοῖς σου οἰφὶ τοῦ ἀλφίτου καὶ δέκα ἄρτους τούτους καὶ διάδραμε εἰς τὴν παρεμβολὴν καὶ δὸς τοῖς ἀδελφοῖς σου,
18 καὶ τὰς δέκα τρυφαλίδας τοῦ γάλακτος τούτου εἰσοίσεις τῷ χιλιάρχῳ, καὶ τοὺς ἀδελφούς σου ἐπισκέψῃ εἰς εἰρήνην, καὶ ὅσα ἂν χρῄζωσι γνώσῃ.
19 Καὶ Σαοὺλ αὐτὸς καὶ πᾶς ἀνὴρ Ἰσραὴλ ἐν τῇ κοιλάδι τῆς δρυὸς πολεμοῦντες μετὰ τῶν ἀλλοφύλων.
20 Καὶ ὤρθρισε Δαυῒδ τὸ πρωΐ, καὶ ἀφῆκε τὰ πρόβατα φύλακι, καὶ ἔλαβε καὶ ἀπῆλθε, καθὰ ἐνετείλατο αὐτῷ Ἰεσσαί· καὶ ἦλθεν εἰς τὴν στρογγύλωσιν καὶ δύναμιν τὴν ἐκπορευομένην εἰς τὴν παράταξιν καὶ ἠλάλαξαν ἐν τῷ πολέμῳ.
21 Καὶ παρετάξαντο Ἰσραὴλ καὶ οἱ ἀλλόφυλοι παράταξιν ἐξεναντίας παρατάξεως.
22 Καὶ ἀφῆκε Δαυῒδ τὰ σκεύη αὐτοῦ ἀφ' ἑαυτοῦ ἐπὶ χεῖρα φύλακος καὶ ἔδραμεν εἰς τὴν παράταξιν καὶ ἦλθε καὶ ἠρώτησε τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ εἰς εἰρήνην.
23 Καὶ αὐτοῦ λαλοῦντος μετ' αὐτῶν, ἰδοὺ ἀνὴρ ὁ μεσαῖος ἀνέβαινε, Γολιὰθ ὁ Φιλισταῖος ὄνομα αὐτῷ ἐκ Γέθ, ἐκ τῶν παρατάξεων τῶν ἀλλοφύλων, καὶ ἐλάλησε κατὰ τὰ ρήματα ταῦτα καὶ ἤκουσε Δαυΐδ.
24 Καὶ πᾶς ἀνὴρ Ἰσραὴλ ἐν τῷ ἰδεῖν αὐτοὺς τὸν ἄνδρα, καὶ ἔφυγον ἐκ προσώπου αὐτοῦ καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα.
25 Καὶ εἶπεν ἀνὴρ Ἰσραήλ· εἰ ἑωράκατε τὸν ἄνδρα τὸν ἀναβαίνοντα τοῦτον, ὅτι ὀνειδίσαι τὸν Ἰσραὴλ ἀνέβη; Καὶ ἔσται ἀνήρ, ὃς ἂν πατάξῃ αὐτόν, πλουτίσει αὐτὸν ὁ βασιλεὺς πλοῦτον μέγαν καὶ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ δώσει αὐτῷ καὶ τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ποιήσει ἐλεύθερον ἐν τῷ Ἰσραήλ.
26 Καὶ εἶπε Δαυῒδ πρὸς τοὺς ἄνδρας τοὺς συνεστηκότας μετ' αὐτοῦ λέγων· ἢ ποιηθήσεται τῷ ἀνδρί, ὃς ἂν πατάξει τὸν ἀλλόφυλον ἐκεῖνον, καὶ ἀφελεῖ ὀνειδισμὸν ἀπὸ Ἰσραήλ; Ὅτι τίς ἀλλόφυλος ὁ ἀπερίτμητος αὐτός, ὅτι ὠνείδισε παράταξιν Θεοῦ ζῶντος;
27 Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ λαὸς κατὰ τὸ ρῆμα τοῦτο λέγων· οὕτως ποιηθήσεται τῷ ἀνδρί, ὃς ἂν πατάξει αὐτόν.
28 Καὶ ἤκουσεν Ἐλιὰβ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ὁ μείζων ἐν τῷ λαλεῖν αὐτὸν πρὸς τοὺς ἄνδρας καὶ ὠργίσθη θυμῷ Ἐλιὰβ ἐν τῷ Δαυῒδ καὶ εἶπεν· ἱνατὶ τοῦτο κατέβης καὶ ἐπὶ τίνα ἀφῆκας τὰ μικρὰ πρόβατα ἐκεῖνα ἐν τῇ ἐρήμῳ; Ἐγὼ οἶδα τὴν ὑπερηφανίαν σου καὶ τὴν κακίαν τῆς καρδίας σου, ὅτι ἕνεκεν τοῦ ἰδεῖν τὸν πόλεμον κατέβης.
29 Καὶ εἶπε Δαυΐδ· τί ἐποίησα νῦν; Οὐχὶ ρῆμά ἐστι;
30 Καὶ ἐπέστρεψε παρ' αὐτοῦ εἰς ἐναντίον ἑτέρου καὶ εἶπε κατὰ τὸ ρῆμα τοῦτο, καὶ ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ λαὸς κατὰ τὸ ρῆμα τοῦ πρώτου.
31 Καὶ ἠκούσθησαν οἱ λόγοι, οὓς ἐλάλησε Δαυίδ, καὶ ἀνηγγέλησαν ὀπίσω Σαοὺλ καὶ παρέλαβεν αὐτόν.
32 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Σαούλ· μὴ δὴ συμπεσέτω καρδία τοῦ Κυρίου μου ἐπ' αὐτόν· ὁ δοῦλός σου πορεύσεται καὶ πολεμήσει μετὰ τοῦ ἀλλοφύλου τούτου.
33 Καὶ εἶπε Σαοὺλ πρὸς τὸν Δαυίδ· οὐ μὴ δυνήσῃ πορευθῆναι πρὸς τὸν ἀλλόφυλον τοῦ πολεμεῖν μετ' αὐτοῦ, ὅτι παιδάριον εἶ σύ, καὶ αὐτὸς ἀνὴρ πολεμιστὴς ἐκ νεότητας αὐτοῦ.
34 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Σαούλ· ποιμαίνων ἦν ὁ δοῦλός σου τῷ πατρὶ αὐτοῦ ἐν τῷ ποιμνίῳ, κα ὅταν ἤρχετο ὁ λέων καὶ ἡ ἄρκος καὶ ἐλάμβανε πρόβατον ἐκ τῆς ἀγέλης,
35 καὶ ἐξεπορευόμην ὀπίσω αὐτοῦ καὶ ἐπάταξα αὐτὸν καὶ ἐξέσπασα ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ, καὶ εἰ ἐπανίστατο ἐπ' ἐμέ, καὶ ἐκράτησα τοῦ φάρυγγος αὐτοῦ καὶ ἐπάταξα καὶ ἐθανάτωσα αὐτόν.
36 Καὶ τὸν λέοντα καὶ τὴν ἄρκον ἔτυπτεν ὁ δοῦλός σου, καὶ ἔσται ὁ ἀλλόφυλος ὁ ἀπερίτμητος ὡς ἐν τούτων· οὐχὶ πορεύσομαι καὶ πατάξω αὐτόν, καὶ ἀφελῶ σήμερον ὄνειδος ἐξ Ἰσραήλ; Διότι τίς ὁ ἀπερίτμητος οὗτος, ὃς ὠνείδισε παράταξιν Θεοῦ ζῶντος;
37 Κύριος, ὃς ἐξείλατό με ἐκ χειρὸς τοῦ λέοντος καὶ ἐκ χειρὸς τῆς ἄρκου, αὐτὸς ἐξελεῖταί με ἐκ χειρὸς τοῦ ἀλλοφύλου τοῦ ἀπεριτμήτου τούτου. Καὶ εἶπε Σαοὺλ πρὸς Δαυίδ· πορεύου, καὶ ἔσται Κύριος μετὰ σοῦ.
38 Καὶ ἐνέδυσε Σαοὺλ τὸν Δαυῒδ μανδύαν καὶ περικεφαλαίαν χαλκῆν περὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ
39 καὶ ἔζωσε τὸν Δαυὶδ τὴν ρομφαίαν αὐτοῦ ἐπάνω τοῦ μανδύου αὐτοῦ. Καὶ ἐκοπίασε περιπατήσας ἅπαξ καὶ δίς· καὶ εἶπε Δαυῒδ πρὸς Σαούλ· οὐ μὴ δύνωμαι πορευθῆναι ἐν τούτοις, ὅτι οὐ πεπείραμαι. Καὶ ἀφαιροῦσιν αὐτὰ ἀπ' αὐτοῦ.
40 Καὶ ἔλαβε τὴν βακτηρίαν αὐτοῦ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ ἐξελέξατο ἑαυτῷ πέντε λίθους λείους ἐκ τοῦ χειμάρρου καὶ ἔθετα αὐτοὺς ἐν τῷ καδίῳ τῷ ποιμαινικῷ τῷ ὄντι αὐτῷ εἰς συλλογὴν καὶ σφενδόνην αὐτοῦ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ προσῆλθε πρὸς τὸν ἄνδρα τὸν ἀλλόφυλον.
41 Καὶ ἐπορεύθη ὁ ἀλλόφυλος πορευόμενος καὶ ἐγγίζων πρὸς Δαυίδ, καὶ ἀνὴρ ὁ αἴρων τὸν θυρεὸν ἔμπροσθεν αὐτοῦ, καὶ ἐπέβλεψεν ὁ ἀλλόφυλος.
42 Καὶ εἶδε Γολιὰθ τὸν Δαυῒδ καὶ ἐξητίμασεν αὐτόν, ὅτι αὐτὸς ἦν παιδάριον καὶ αὐτὸς πυρράκης μετὰ κάλλους ὀφθαλμῶν.
43 Καὶ εἶπεν ὁ ἀλλόφυλος πρὸς Δαυΐδ· ὡσεὶ κύων ἐγὼ εἰμι, ὅτι σὺ ἔρχῃ ἐπ' ἐμὲ ἐν ράβδῳ καὶ λίθοις; Καὶ εἶπε Δαυίδ· οὐχί, ἀλλ' ἢ χείρων κυνός. Καὶ κατηράσατο ὁ ἀλλόφυλος τὸν Δαυῒδ ἐν τοῖς Θεοῖς αὐτοῦ.
44 Καὶ εἶπεν ὁ ἀλλόφυλος πρὸς Δαυΐδ· δεῦρο πρός με καὶ δώσω τὰς σάρκας σου τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖς κτήνεσι τῆς γῆς.
45 Καὶ εἶπε Δαυῒδ πρὸς τὸν ἀλλόφυλον· σὺ ἔρχῃ πρός με ἐν ρομφαίᾳ καὶ ἐν δόρατι καὶ ἐν ἀσπίδι, κἀγὼ πορεύομαι πρός σε ἐν ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ Σαβαὼθ παρατάξεως Ἰσραήλ, ἣν ὠνείδισας σήμερον·
46 καὶ ἀποκλείσει σε Κύριος σήμερον εἰς τὴν χεῖρά μου, καὶ ἀποκτενῶ σε καὶ ἀφελῶ τὴν κεφαλήν σου ἀπό σοῦ καὶ δώσω τὰ κῶλά σου καὶ τὰ κῶλα παρεμβολῆς ἀλλοφύλων ἐν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖς θηρίοις τῆς γῆς, καὶ γνώσεται πᾶσα ἡ γῆ, ὅτι ἔστι Θεὸς ἐν Ἰσραήλ·
47 καὶ γνώσεται πᾶσα ἡ ἐκκλησία αὕτη ὅτι οὐκ ἐν ρομφαίᾳ καὶ δόρατι σῴζει Κύριος, ὅτι τοῦ Κυρίου ὁ πόλεμος, καὶ παραδώσει Κύριος ὑμᾶς εἰς χεῖρας ἡμῶν.
48 Καὶ ἀνέστη ὁ ἀλλόφυλος καὶ ἐπορεύθη εἰς συνάντησιν Δαυΐδ.
49 Καὶ ἐξέτεινε Δαυῒδ τὴν χεῖρα αὐτοῦ εἰς τὸ κάδιον καὶ ἔλαβεν ἐκεῖθεν λίθον ἕνα καὶ ἐσφενδόνισε καὶ ἐπάταξε τὸν ἀλλόφυλον ἐπὶ τὸ μέτωπον αὐτοῦ, καὶ διέδυ ὁ λίθος διὰ τῆς περικεφαλαίας, εἰς τὸ μέτωπον αὐτοῦ, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν.
50 Καὶ ἐκραταίωσε Δαυῒδ ὑπὲρ τὸν ἀλλόφυλον ἐν τῇ σφενδόνῃ καὶ ἐν τῷ λίθῳ, καὶ ἐπάταξε τὸν ἀλλόφυλον καὶ ἐθανάτωσεν αὐτὸν καὶ ρομφαία οὐκ ἦν ἐν χειρὶ Δαυΐδ.
51 Καὶ ἔδραμε Δαυὶδ καὶ ἐπέστη ἐπ' αὐτὸν καὶ ἔλαβε τὴν ρομφαίαν αὐτοῦ καὶ ἐθανάτωσεν αὐτὸν καὶ ἀφεῖλε τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. Καὶ εἶδον οἱ ἀλλόφυλοι ὅτι τέθνηκεν ὁ δυνατὸς αὐτῶν, καὶ ἔφυγον.
52 Καὶ ἀνίστανται ἄνδρες Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα καὶ ἠλάλαξαν καὶ κατεδίωξαν ὀπίσω αὐτῶν ἕως εἰσόδου Γὲθ καὶ ἕως τῆς πύλης Ἀσκάλωνος, καὶ ἔπεσον τραυματίαι τῶν ἀλλοφύλων ἐν τῇ ὁδῷ τῶν πυλῶν καὶ ἕως Γὲθ καὶ ἕως Ἀκκαρών.
53 Καὶ ἀνέστρεψαν ἄνδρες Ἰσραὴλ ἐκκλίνοντες ὀπίσω τῶν ἀλλοφύλων καὶ κατεπάτουν τὰς παρεμβολὰς αὐτῶν.
54 Καὶ ἔλαβε Δαυῒδ τὴν κεφαλὴν τοῦ ἀλλοφύλου, καὶ ἤνεγκεν αὐτὴν εἰς Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰ σκεύη αὐτοῦ ἔθηκεν ἐν τῷ σκηνώματι αὐτοῦ.
55 Καὶ ὡς εἶδε Σαοὺλ τὸν Δαυῒδ ἐκπορευόμενον εἰς ἀπάντησιν τοῦ ἀλλοφύλου, εἶπε πρὸς Ἀβεννὴρ τὸν ἄρχοντα τῆς δυνάμεως· Υἱὸς τίνος ὁ νεανίσκος οὗτος; Καὶ εἶπεν Ἀβεννήρ· ζῇ ἡ ψυχή σου, βασιλεῦ, εἰ οἶδα.
56 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς· ἐπερώτησον σύ, υἱὸς τίνος ὁ νεανίσκος οὗτος.
57 Καὶ ὡς ἐπέστρεψε Δαυῒδ τοῦ πατάξαι τὸν ἀλλόφυλον, καὶ παρέλαβεν αὐτὸν Ἀβεννὴρ καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν ἐνώπιον Σαούλ, καὶ ἡ κεφαλὴ τοῦ ἀλλοφύλου ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ.
58 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν Σαούλ· υἱὸς τίνος εἶ, παιδάριον; Καὶ εἶπε Δαυίδ· υἱὸς δούλου σου Ἰεσσαὶ τοῦ Βηθλεεμίτου.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ἱ Φιλισταῖοι συνήθροισαν τὰ στρατεύματα των πρὸς πόλεμον κατὰ τῶν Ἰσραηλιτῶν, συνεκεντρώθησαν εἰς Σοκχὼθ τῆς Ἰουδαίας καὶ ἐκεῖ ἐστρατοπέδευσαν εἰς Ἐφερμὲμ μεταξὺ τῆς Σοκχὼθ καὶ τῆς Ἀζηκά.
2 Ὁ δὲ Σαοὺλ καὶ οἱ στρατιῶται τοῦ Ἰσραὴλ συνεκεντρώθησαν καὶ ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὴν κοιλάδα. Παρετάχθησαν δὲ ἀπέναντι ἀπὸ τοὺς Φιλισταίους, ἕτοιμοι διὰ τὴν μάχην.
3 Ἔτσι οἱ Φιλισταῖοι εὑρίσκοντο εἰς τὴν πλαγιὰν τοῦ ἑνὸς βουνοῦ, οἱ δὲ Ἰσραηλῖται εἰς τὴν πλαγιὰν τοῦ ἄλλου, μεταξὺ δὲ αὐτῶν ὑπῆρχεν ἡ κοιλάς.
4 Ἀπὸ τὴν παράταξιν τῶν Φιλισταίων ἐξῆλθεν ἕνας ἀνὴρ ἰσχυρὸς ὀνομαζόμενος Γολιάθ, καταγόμενος ἀπὸ τὴν πόλιν Γέθ, τοῦ ὁποίου τὸ ὕψος τοῦ σώματος ἦτο δυόμισυ περίπου μέτρα.
5 Εἰς τὴν κεφαλήν του ἔφερε περικεφαλαίαν, εἰς δὲ τὸ στῆθος του εἶχε φορέσει ἁλυσιδωτὸν θώρακα. Αὐτὸς ὁ θῶραξ ἦτο κατασκευασμένος ἀπὸ σίδηρον καὶ χαλκόν, τὸ δὲ βάρος του ἦτο πενήντα περίπου χιλιόγραμμα.
6 Εἰς τὰ πόδια του ἐφοροῦσε χάλκινες περικνημῖδες καὶ εἰς τὸν ὦμον του ἔφερεν ἀσπίδα χαλκίνην.
7 Ὁ κοντὸς τοῦ δόρατός του ἦτο χονδρὸς καὶ μεγάλος ὡσὰν τὸ ἀντὶ τοῦ ὑφαντοῦ. Ἡ σιδερένια λόγχη του ἐζύγιζεν ἕξ καὶ πλέον κιλά. Ὁ ὁπλοφόρος του ἐπροπορεύετο ἀπὸ αὐτόν.
8 Ἐσταμάτησε λοιπὸν ἀλαζονικὸς ὁ Γολιὰθ καὶ ἐκραύγασε μὲ φωνὴν μεγάλην εἰς τὸ στρατόπεδον τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· <διατὶ ἐξήλθετε νὰ παραταχθῆτε ἐναντίον μας; Ἐγὼ δὲν εἶμαι Φιλισταῖος καὶ σεῖς δὲν εἶστε Ἑβραῖοι μὲ τὸν βασιλέα Σαούλ; Ἐκλέξατε ἕνα ἄνδρα, διὰ νὰ ἀντιπαραταχθῇ αὐτὸς ἐναντίον μου.
9 Ἐὰν αὐτὸς τολμήσῃ καὶ ἠμπορέσῃ νὰ μονομαχήσῃ μαζῆ μου καὶ μὲ καταβάλῃ, ἡμεῖς οἱ Φιλισταῖοι θὰ εἴμεθα δοῦλοι δικοί σας. Ἐὰν ὅμως ἐγὼ φανῶ ἰσχυρότερος ἀπὸ αὐτὸν καὶ τὸν καταβάλω, σεῖς θὰ εἶσθε δοῦλοι εἰς ἡμᾶς καὶ θὰ μᾶς ὑπηρετῆτε πάντοτε>.
10 Ὁ Φιλισταῖος αὐτὸς προσέθεσεν ἀκόμη· <ἰδού, ἐγὼ σήμερον ὑβρίζω καὶ προκαλῶ τὴν παράταξιν τοῦ Ἰσραὴλ κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτήν. Δῶστε ἕνα ἄνδρα καὶ νὰ μονομαχήσωμεν οἱ δύο μας>.
11 Ὁ Σαοὺλ καὶ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ἤκουσαν τὰ ἀλαζονικὰ αὐτὰ λόγια τοῦ ἀλλοφύλλου, κατεπλάγησαν καὶ ἐτρόμαξαν πάρα πολύ.
12 Εἶπε τότε ὁ Δαυίδ, υἱὸς ἀνθρώπου Ἐφραθαίου· αὐτὸς κατήγετο ἀπὸ τὴν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας καὶ ὠνομάζετο Ἰεσσαί. Εἶχε δὲ ὀκτὼ υἱούς. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ὁ Ἰεσσαὶ κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Σαοὺλ ἦτο ὁ γεροντότερος μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν.
13 Οἱ τρεῖς μεγαλύτεροι υἱοὶ τοῦ Ἰεσσαὶ εἶχον μεταβῆ εἰς τὸν πόλεμον, τὸν ὁποῖον διεξῆγεν ὁ Σαοὺλ ἐναντίον τῶν Φιλισταίων. Τὰ ὀνόματα τῶν τριῶν αὐτῶν παιδιῶν, οἱ ὁποῖοι εἶχον πορευθῆ εἰς τὸν πόλεμον ἦσαν: Ὁ πρωτοτόκος Ἐλιάβ, ὁ δευτερότοκος Ἀμιναδὰβ καὶ ὁ τρίτος Σαμμά.
14 Ὁ δὲ Δαυὶδ ἦτο ὁ νεώτερος ἀπὸ ὅλους. Οἱ τρεῖς μεγαλύτεροι ἠκολούθησαν τὸν Σαοὺλ διὰ τὸν πόλεμον.
15 Ὁ Δαυὶδ εἶχεν ἀναχωρήσει ἀπὸ τὴν βασιλικὴν αὐλὴν τοῦ Σαουλ, ἐπέστρεψεν εἰς τὴν πατρίδα του τὴν Βηθλεέμ, ὅπου ἔβοσκε τὰ πρόβατα τοῦ πατρός του.
16 Ὁ ἀλλόφυλος, αὐτὸς ὁ Φιλισταῖος, προχωροῦσε ἐμπρὸς ἀπὸ τὸ στράτευμα τῶν Φιλισταίων μὲ στάσιν προκλητικὴν κάθε πρωὶ καὶ κάθε βράδυ. Τοῦτο διήρκει ἐπὶ τεσσαράκοντα ἡμέρας.
17 Εἶπε δὲ ὁ Ἰεσσαὶ εἰς τὸν Δαυὶδ τὸν υἱόν του· <πάρε ἕνα οἰφί (εἴκοσι περίπου κιλά) χονδραλεσμένο σιτάρι ἢ κριθάρι καὶ τοὺς δέκα αὐτοὺς ἄρτους καὶ πήγαινέ τα πρὸς τοὺς ἀδελφούς σου, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται εἰς τὸν πόλεμον.
18 Ἐπίσης πάρε καὶ δέκα κομμάτια τυρί, τὰ ὁποῖα θὰ προσφέρῃς ὡς δῶρον εἰς τὸν χιλίαρχον. Νὰ ἰδῇς πῶς ἔχουν οἱ ἀδελφοί σου καὶ θὰ μάθῃς ἂν χρειάζωνται τίποτε>.
19 Ὁ ἴδιος ὁ Σαοὺλ καὶ ὅλος ὁ ἰσραηλιτικὸς στρατὸς εὑρίσκοντο εἰς τὴν κοιλάδα τῆς δρυός, εἰς πόλεμον ἐναντίον τῶν Φιλισταίων.
20 Ὁ Δαυὶδ ἐσηκώθη πολὺ πρωΐ, παρέδωκε προσωρινῶς τὰ πρόβατά του εἰς κάποιον φύλακα, ἐπῆρε τὰ τρόφιμα καὶ ἀνεχώρησεν εἰς συνάντησιν τῶν ἀδελφῶν του, ὅπως τὸν εἶχε διατάξει ὁ πατήρ του ὁ Ἰεσσαί. Ἦλθεν εἰς τὸ ὀχύρωμα τὴν στιγμήν, κατὰ τὴν ὁποίαν μία στρατιωτικὴ δύναμις ἔβγαινε ἀπὸ τὸ στρατόπεδον, διὰ νὰ παραταχθῇ εἰς μάχην καὶ ἐκραύγαζαν τὰς πολεμικάς των ἰαχάς.
21 Οἱ Ἰσραηλῖται ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος καὶ οἱ Φιλισταῖοι ἀπὸ τὸ ἄλλο παρετάχθησαν κατὰ τμήματα διὰ τὸν πόλεμον.
22 Ὁ Δαυὶδ ἀφῆκε τὰς ἀποσκευάς του εἰς ἕνα φύλακα, διὰ νὰ τὰς φυλάττῃ, ἔτρεξεν ἐμπρὸς εἰς τὴν πρώτην γραμμήν. Καὶ ὅταν ἦλθεν ἐκεῖ ἠρώτησε τοὺς ἀδελφούς του τί κάνουν, πῶς ἔχουν.
23 Ἐνῶ αὐτὸς συνωμιλοῦσε μὲ τοὺς ἀδελφούς του, ἰδοὺ ὁ γίγας ἐκεῖνος ἐν τῷ μέσῳ τῶν στρατευμάτων Ἰσραηλιτῶν καὶ Φιλισταίων ἐνεφανίσθη καὶ ἀνέβαινε προκλητικῶς. Ὁ Φιλισταῖος αὐτὸς ὠνομάζετο Γολιὰθ καὶ κατήγετο ἀπὸ τὴν Γέθ, ἀπὸ τὸ στρατόπεδον τῶν Φιλισταίων. Αὐτὸς λοιπὸν ὡμίλησεν ὑβριστικῶς καὶ ἐμπαικτικῶς, ὅπως συνήθως, ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν. Ὁ Δαυὶδ ἤκουσε τὰ ἀλαζονικὰ ἐκεῖνα λόγια.
24 Ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ὅταν εἶδαν τὸν Φιλισταῖον αὐτόν, ἐτράπησαν εἰς φυγήν, διότι ἐφοβήθησαν πάρα πολύ.
25 Κάποιος Ἰσραηλίτης, (κῆρυξ ἴσως τοῦ βασιλέως), εἶπε· <εἴδατε αὐτὸν τὸν ἄνδρα τὸν Φιλισταῖον, ὁ ὁποῖος προχωρεῖ; Ἔρχεται διὰ νὰ προκαλέσῃ τοὺς Ἰσραηλίτας. Ἐκεῖνος ὁ Ἰσραηλίτης ὁ ὁποῖος θὰ τὸν φονεύσῃ, θὰ πάρῃ ἀπὸ τὸν βασιλέα πολὺν πλοῦτον καὶ τὴν θυγατέρα τοῦ βασιλέως θὰ τὴν λάβῃ ὡς σύζυγόν του. Ὁ δὲ βασιλεὺς θὰ ἀπαλλάξῃ καὶ τὴν οἰκογένειαν αὐτοῦ ἀπὸ κάθε φορολογίαν>.
26 Ὁ Δαυὶδ ἠρώτησε τοὺς ἄνδρας, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο ἐκεῖ κοντά του· <θὰ ἀμειφθῇ λοιπὸν ὁ ἄνδρας ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος θὰ καταβάλῃ τὸν Φιλισταῖον τοῦτον καὶ θὰ ἐξαλείψῃ ἔτσι τὴν προσβολήν του κατὰ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαου; Ποῖος εἶναι αὐτὸς ὁ ἀπερίτμητος Φιλισταῖος, ὁ ὁποῖος ὑβρίζει τὸν στρατὸν τοῦ ἀληθινοῦ καὶ αἰωνίου Θεοῦ;>
27 Οἱ ἐκεῖ γύρω ἄνθρωποι ἀπήντησαν εἰς τὸν Δαυὶδ καὶ τοῦ εἶπον· <ναί, ἔτσι θὰ ἀμειφθῇ ὁ ἄνδρας ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος θὰ νικήσῃ καὶ θὰ φονεύσῃ τὸν Γολιάθ>.
28 Ὁ Ἐλιάβ, ὁ μεγαλύτερος ἀδελφὸς τοῦ Δαυίδ, ὠργίσθη ἐναντίον τοῦ Δαυίδ, ὅταν τὸν εἶδε νὰ συνομιλῇ μὲ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ στρατοῦ καὶ εἶπεν εἰς αὐτόν· <διατὶ ἦλθες ἐδῶ, εἰς ποιὸν ἀφῆκες τὰ λίγα πρόβατά μας εἰς τὴν ἔρημον; Ἐγὼ ξέρω τὴν ὑπερηφάνειάν σου καὶ τὴν κακήν σου καρδίαν. Ἐγκατέλειψες τὰ πρόβατα καὶ ἦλθες ἐδῶ, διὰ νὰ ἰδῇς τὸν πόλεμον>.
29 Ὁ Δαυὶδ ἀπήντησε· <τί ἔκαμα λοιπὸν τώρα. Ἕνα ἀπλοῦν λόγον δὲν εἶπα;>
30 Ὁ Δαυὶδ ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὸν ἀδελφόν του διὰ νὰ ἐρωτήσῃ ἄλλον, εἰς τὸν ὁποῖον καὶ ἀπηύθυνε τὰ ἴδια λόγια. Ὅλοι τοῦ ἀπήντησαν, ὅπως τοῦ εἶχαν ἀπαντήσει καὶ οἱ πρῶτοι.
31 Οἱ λόγοι, τοὺς ὁποίους ἀντήλλαξεν ὁ Δαυίδ μὲ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ λαοῦ, ἔφθασαν εἰς τὰ αὐτιὰ τοῦ βασιλέως. Ὁ βασιλεὺς ἔστειλεν ἕνὰ ἄνθρωπον καὶ παρέλαβεν αὐτὸν καὶ τὸν ὠδήγησε πρὸς τὸν Σαούλ.
32 Ὁ Δαυὶδ εἶπε τότε πρὸς τὸν Σαούλ· <ἂς μὴ ταραχθῇ. Καὶ ἂς μὴ πτοηθῇ καθόλου ἡ καρδία τοῦ κυρίου μου, τοῦ βασιλέως· ἐγὼ ὁ δοῦλος σου θὰ μεταβῶ καὶ θὰ πολεμήσω ἐναντίον αὐτοῦ τοῦ Φιλισταίου>.
33 Ἀπήντησεν ὁ Σαοὺλ πρὸς τὸν Δαυίδ· <δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ βαδίσῃς ἐναντίον τοῦ Φιλισταίου αὐτοῦ καὶ νὰ πολεμήσῃς αὐτόν, διότι εἶσαι μικρὸς κατὰ τὴν ἡλικίαν καὶ τὸ σῶμα, ἐνῶ ἐκεῖνος εἶναι πολεμιστὴς ἀξιόλογος ἀπὸ τὴν νεαράν του ἡλικίαν>.
34 Ὁ Δαυὶδ τοῦ ἀπήντησε καὶ εἶπεν· <ἐγὼ ὁ δοῦλος σου ἤμουνα βοσκός, ποὺ ἔβοσκα τὰ πρόβατα τοῦ πατρός μου. Ὅταν συνέβαινε νὰ ἔλθῃ λιοντάρι ἢ ἀρκούδα, καὶ ἥρπαζε πρόβατον ἀπὸ τὴν ἀγέλην τῶν προβάτων μου,
35 ἔτρεχα πρὸς καταδίωξιν αὐτῶν, ἐφόνευα τὸ θηρίον τοῦτο καὶ ἀποσποῦσα τὸ πρόβατον ἀπὸ τὸ στόμα του. Ἂν δὲ τὸ θηρίον ἐπετίθετο ἐναντίον μου, τὸ ἔπιανα ἀπὸ τὸν λαιμόν, τὸ ἐκτυποῦσα καὶ τὸ ἐφόνευα.
36 Λέοντα καὶ ἄρκτον ἐγὼ ὁ δοῦλος σου ἐκτύπησα καὶ ἐφόνευσα. Ὁ ἀπερίτμητος, λοιπόν, αὐτὸς Φιλισταῖος, θὰ γίνῃ εἰς τὰ χέρια μου σὰν ἕνα ἀπὸ τὰ θηρία αὐτά. Ἀφοῦ τέτοια ἔχω κατορθώσει, δὲν πρέπει λοιπὸν τώρα νὰ μεταβῶ καὶ νὰ φονεύσω τὸν Φιλισταῖον καὶ νὰ ἐξαλείψω τὴν προσβολὴν τὴν ὁποίαν κάνει κατὰ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ; Ποιὸς εἶναι αὐτὸς ὁ ἀπερίτμητος ὁ ὁποῖος ἐτόλμησε νὰ ὁμιλήσῃ περιφρονητικῶς διὰ τὸν στρατὸν τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ;
37 Ὁ Κύριος ὁ ὁποῖος μὲ ἐγλύτωσε ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ λέοντος καὶ ἀπὸ τὰ χέρια τῆς ἀρκούδας, αὐτὸς θὰ μὲ γλυτώσῃ καὶ ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ ἀπερίτμητου αὐτοῦ Φιλισταίου>. Ὁ Σαοὺλ εἶπε τότε πρὸς τὸν Δαυίδ· <πήγαινε καὶ ὁ Κύριος εἴθε νὰ εἶναι μαζῆ σου>.
38 Ὁ Σαοὺλ ἐφόρεσεν εἰς τὸν Δαυὶδ στρατιωτικὸν μανδύαν καὶ ἔθεσεν εἰς τὴν κεφαλήν του χαλκίνην περικεφαλαίαν.
39 Ἀκόμη δὲ ἔζωσε τὸν Δαυίδ μὲ τὴν ρομφαίαν του ἐπάνω ἀπὸ τὸν μανδύαν. Ὁ Δαυὶδ ἔτσι ἐξωπλισμένος προσεπάθησε νὰ βαδίσῃ μίαν καὶ δύο φορές, ἀλλὰ μόλις καὶ μετὰ κόπου τὸ κατώρθωσεν. Ὁ Δαυὶδ εἶπε πρὸς τὸν βασιλέα· <δὲν ἠμπορῶ νὰ βαδίσω μὲ αὐτά, διότι δὲν ἔχω συνηθίσει>. Κατ' ἐντολὴν τοῦ βασιλέως ἀφῄρεσαν τὴν πανοπλίαν αὐτὴν ἀπὸ τὸν Δαυίδ.
40 Ὁ Δαυὶδ ἐπῆρε τὴν ράβδον του εἰς τὸ χέρι του, ἐδιάλεξε πέντε λείους λίθους ἀπὸ τὸν χείμαρρον καὶ ἔθεσεν αὐτοὺς εἰς τὸ ποιμενικόν του σακκίδιον, τὸ ὁποῖον εἶχε πάντοτε μαζῆ του, διὰ νὰ θέτῃ μέσα εἰς αὐτὸ τὰ διάφορα πράγματα. Ἐπίσης ἐπῆρε καὶ τὴν σφενδόνην του εἰς τὸ χέρι καὶ ἐβάδισεν ἐναντίον τοῦ ἀνδρὸς αὐτοῦ, τοῦ Φιλισταίου.
41 Ὁ Φιλισταῖος ἐπροχώρησε πρὸς τὸν Δαυὶδ καὶ ἐπλησίασε πρὸς αὐτόν, ὁ δὲ ὁπλοφόρος τοῦ Φιλισταίου, ὁ ὁποῖος ἔφερε τὴν ἀσπίδα ἐκείνου, ἐβάδιζεν ἔμπρος ἀπὸ τὸν Γολιάθ. Ὁ Γολιὰθ παρετήρησε προσεκτικά,
42 εἶδε τὸν Δαυὶδ καὶ τὸν κατεφρόνησε, διότι τὸν εἶδε μικρὸν παιδίον ξανθὸν μὲ ὡραία μάτια.
43 Ὁ ἀλλόφυλος λοιπὸν αὐτὸς εἶπε πρὸς τὸν Δαυίδ· <ὡς ἐὰν εἶμαι σκυλὶ ἔρχεσαι ἐναντίον μου μὲ ράβδον καὶ μὲ πέτρες;> Ὁ Δαυὶδ ἀπήντησεν· <ὄχι, ἀλλὰ εἶσαι χειρότερος ἀπὸ τὸ σκυλί>. Ὁ Φιλισταῖος κατηράσθη τὸν Δαυὶδ ἐν ὀνόματι τῶν θεῶν του.
44 Εἶπε δὲ τότε ὁ ἀλλόφυλος πρὸς τὸν Δαυίδ· <ἔλα ἐδῶ καὶ θὰ δώσω τὰς σάρκας σου εἰς τὰ πτηνὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἰς τὰ θηρία τῆς γῆς>.
45 Εἶπε δὲ ὁ Δαυὶδ πρὸς τὸν ἀλλόφυλον· <σὺ ἔρχεσαι ἐναντίον μου μὲ ρομφαίαν καὶ μὲ δόρυ καὶ μὲ ἀσπίδα. Ἐγὼ δὲ προχωρῶ ἐναντίον σου ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦ Παντοκράτορος, τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, τὸν ὁποῖον σὺ σήμερον ἐνέπαιξες καὶ ὕβρισες.
46 Σήμερον θὰ σὲ παραδώσῃ ὁ Κύριος εἰς τὰ χέρια μου, θὰ σὲ φονεύσω, θὰ ἀποκόψω τὴν κεφαλήν σου καὶ θὰ δώσω τὰ μέλη σου καὶ τὰ μέλη τοῦ στρατοῦ τῶν Φιλισταίων κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν εἰς τὰ πτηνὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἰς τὰ θηρία τῆς γῆς καὶ θὰ μάθουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ὅτι ὁ ἀληθινὸς Θεὸς εὑρίσκεται εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν.
47 Ὅλον δὲ αὐτὸ τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ θὰ μάθῃ ὅτι ὁ Κύριος δὲν σώζει μόνον μὲ τὸ δόρυ καὶ μὲ τὴν ρομφαίαν, ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ὁ κυρίαρχος καὶ τοῦ πολέμου καὶ ὅτι ὁ Κύριος θὰ σᾶς παραδώσῃ εἰς τὰ χέρια μας>.
48 Ἐσηκώθη ὁ ἀλλόφυλος καὶ ἐπορεύθη εἰς συνάντησιν τοῦ Δαυίδ.
49 Ὁ Δαυὶδ ἄπλωσε τὸ χέρι του εἰς τὸ σακκίδιόν του, ἐπῆρεν ἀπὸ ἐκεῖ ἕνα λίθον τὸν ὁποῖον καὶ ἐξεσφενδόνισεν ἐναντίον τοῦ Φιλισταίου καὶ τὸν ἐκτύπησεν εἰς τὸ μέτωπον. Ὁ λίθος αὐτὸς διετρύπησε τὴν περικεφαλαίαν, εἰσῆλθεν εἰς τὸ μέτωπον τοῦ Φιλισταίου καὶ τὸν ἐπλήγωσε θανασίμως. Ὁ Γολιὰθ ἔπεσε πρηνὴς κάτω εἰς τὸ χῶμα.
50 Ἔτσι ὁ Δαυὶδ ἀνεδείχθη ἰσχυρότερος ἀπὸ τὸν ἀλλόφυλον καὶ νικητὴς ἐναντίον του μὲ μίαν σφενδόνην καὶ ἕνα λίθον. Ἐκτύπησε τὸν Φιλισταῖον καὶ τὸν ἐφόνευσε. Ὁ Δαυὶδ δὲν εἶχε ρομφαίαν εἰς τὰ χέρια του.
51 Διὰ τοῦτο ἔτρεξε καὶ ἐστάθη ἐπάνω ἀπὸ τὸν βαρέως τραυματισμένον Φιλισταῖον, ἐπῆρε τὴν ρομφαίαν ἐκείνου, τὸν ἐθανάτωσε καὶ τοῦ ἀπέκοψε τὴν κεφαλήν. Οἱ Φιλισταῖοι εἶδαν ὅτι ὁ ἀκατανίκητος, ὅπως ἐπίστευαν, πρόμαχός των ἐφονεύθη, κατελήφθησαν ἀπὸ πανικὸν καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγήν.
52 Οἱ Ἰσραηλῖται ἠγέρθησαν τότε μὲ ἀλαλαγμόν, κατεδίωξαν τοὺς Φιλισταίους ἕως τὴν εἰσοδον τῆς Γὲθ καὶ ἕως τὴν πύλην τῆς Ἀσκάλωνος. Ἀπὸ τοὺς Φιλισταίους ἐφονεύθησαν πολλοὶ καὶ οἱ νεκροὶ κατέκειντο εἰς τὴν ὁδὸν τῶν πυλῶν μέχρι τῆς Γὲθ καὶ μέχρι τῆς Ἀκκαρών.
53 Οἱ Ἰσραηλῖται ἐπιστρέφοντες ἀπὸ τὴν καταδίωξιν τῶν Φιλισταίων καταπατοῦσαν καὶ ἐλεηλατοῦσαν τὰ στρατόπεδά των.
54 Ὁ Δαυὶδ ἐπῆρε τὴν κεφαλὴν τοῦ Γολιάθ, ἔφερεν αὐτὴν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, τὰ δὲ ὅπλα τοῦ ἐχθροῦ τὰ ἀπέθεσεν ὁ Δαυὶδ εἰς τὴν σκηνήν του.
55 Ὅταν ὁ Σαοὺλ εἶδε τὸν Δαυὶδ νὰ προχωρῇ εἰς μονομαχίαν κατὰ τοῦ Γολιὰθ εἶπε πρὸς τὸν Ἀβεννὴρ τὸν ἀρχηγὸν τοῦ στρατοῦ του· <τίνος εἶναι υἱὸς αὐτὸς ὁ νεαρός;> Ὁ Ἀβεννὴρ ἀπήντησεν· <ὁρκίζομαι εἰς τὴν ζωήν μου, βασιλεῦ, ὅτι δὲν τὸν γνωρίζω>.
56 Ὀ βασιλεὺς εἶπε· <ρώτησε σύ, τίνος εἶναι υἱὸς ὁ νεαρὸς αὐτός>.
57 Ὅταν ὁ Δαυὶδ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὴν νίκην του ἐναντίον τοῦ Φιλισταίου Γολιὰθ τὸν παρέλαβεν ὁ Ἀβεννὴρ καὶ τὸν παρουσίασεν ἐνώπιον τοῦ Σαούλ. Ἡ δὲ κεφαλὴ τοῦ Γολιὰθ ἦτο εἰς τὰ χέρια του.
58 Ὁ Σαοὺλ ἠρώτησεν αὐτόν· <νεαρέ, τίνος εἶσαι υἱός;> Ὁ Δαυὶδ ἀπήντησεν· <εἶμαι υἱὸς τοῦ δούλου σου τοῦ Ἰεσσαί, ὁ ὁποῖος κατάγεται ἀπὸ τὴν Βηθλεέμ.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ατὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας συνεκέντρωσαν οἱ ἀλλόφυλοι Φιλισταῖοι τὰς στρατιωτικάς των δυνάμεις διὰ πόλεμον καὶ ἐμαζεύθηκαν εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Ἰουδαίας, ποὺ ἐλέγετο Σοκχώθ, καὶ ἐστρατοπέδευσαν ἀνάμεσα εἰς τὴν Σοκχὼθ καὶ τὴν Ἀζηκὰ Ἐφερμέμ.
2 Ἐμαζεύθηκαν δὲ καὶ ὁ Σαοὺλ μὲ τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ ἐστρατοπέδευσαν αὐτοὶ εἰς τὴν κοιλάδα καὶ παρετάχθησαν εἰς πόλεμον ἀπέναντι ἀπὸ τοὺς Φιλισταίους.
3 Οἱ μὲν Φιλισταῖοι ἔστεκαν εἰς τὸ ἕνα βουνό, οἱ δὲ Ἰσραηλῖται εἰς τὸ ἄλλο, ποὺ ἦτο ἀπέναντι, μεταξύ των δὲ ὑπῆρχε μία μικρὴ πεδιάδα.
4 Μίαν ἡμέραν ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν παράταξιν τῶν Φιλισταίων ἕνας δυνατὸς ἄνδρας, ποὺ ὠνομάζετο Γολιὰθ καὶ κατήγετο ἀπὸ τὴν Γέθ. Εἶχεν ὕψος τέσσαρες πήχεις καὶ μίαν πιθαμήν, δηλαδὴ 2,5 μέτρα περίπου.
5 Ἐφοροῦσε δὲ περικεφαλαίαν εἰς τὸ κεφάλι του καὶ ἦτο ἐνδεδυμένος μὲ ἁλυσιδωτὸν θώρακα ἀπὸ χαλκὸν καὶ σίδηρον, ποὺ ἐζύγιζε περίπου πενῆντα κιλά.
6 Εἰς δὲ τὰ πόδια του εἶχε περικνημίδες ἀπὸ χαλκὸν καὶ ἀνάμεσα εἰς τοὺς ὤμους του ἦτο κρεμασμένη μία ἀσπίδα φτιαγμένη ἀπὸ χαλκόν.
7 Τὸ δὲ κοντάρι τοῦ δόρατος του ἦτο σὰν τὸ χονδρὸ δοκάρι τοῦ ἀργαλειοῦ καὶ ἡ λόγχη του, ποὺ ἦτο ἀπὸ σίδηρον, ἐζύγιζε περισσότερον ἀπὸ ἓξι κιλά. Ἐμπρός του ἐβάδιζεν ὁ βοηθός του, ποὺ μετέφερε τὸν ὁπλισμόν του.
8 Ἐστάθη λοιπὸν ὁ Γολιὰθ εἰς τὴν πεδιάδα καὶ ἐφώναξε μὲ δυνατὴν φωνὴν πρὸς τὸ στρατόπεδον τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ τοὺς εἶπε: <Διατὶ ἐβγήκατε νὰ παραταχθῆτε ἀπέναντί μας διὰ πόλεμον; Δὲν χρειάζεται γενικὴ σύρραξις. Δὲν εἶμαι ἐγὼ Φιλισταῖος καὶ σεῖς Ἑβραῖοι, ὑπήκοοι τοῦ Σαούλ; Διαλέξτε λοιπὸν κάποιον ἰδικόν σας ἄνδρα καὶ ἂς κατεβῇ ἐδῶ κοντά μου.
9 Καὶ ἐὰν ἠμπορέσῃ νὰ ἀντιμετρηθῇ μαζί μου καὶ νὰ μὲ νικήσῃ, θὰ γίνωμεν δοῦλοι σας. Ἐὰν ὅμως ἠμπορέσω καὶ τὸν νικήσω ἐγώ, θὰ γίνετε δοῦλοι μας καὶ θὰ δουλεύετε σὰν σκλάβοι μας>.
10 Εἶπεν ἐπίσης ὁ ἀλλόφυλος Γολιάθ: <Νά, στέκομαι ἐμπρός σας! Χωρὶς νὰ ὑπολογίζω τίποτε ὑβρίζω τὴν παράταξιν τοῦ Ἰσραὴλ κατὰ τὴν σημερινὴν ἡμέραν καὶ σᾶς προκαλῶ: Δῶστε μου ἕνα ἄνδρα σας, διὰ νὰ μονομαχήσωμεν οἱ δυό μας>.
11 Ὅταν ἄκουσαν ὁ Σαοὺλ καὶ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται αὐτὰ τὰ λόγια τοῦ Φιλισταίου, ἐταράχθηκαν καὶ ἐφοβήθηκαν πολύ.
12 Ἦλθε τότε ἡ ὥρα νὰ μιλήσῃ μὲ τὴν ἀνδρείαν του ὁ Δαβίδ, ποὺ ἦτο ἀπόγονος ἐνὸς κατοίκου τῆς Ἐφραθᾶ, ὁ ὁποῖος ὠνομάζετο Ἰεσσαί. Ὁ Ἰεσσαὶ κατήγετο ἀπὸ τὴν Βηθλεὲμ τῆς φυλῆς Ἰούδα (ποὺ ἐλέγετο καὶ Ἐφραθᾶ) καὶ εἶχεν ὀκτὼ υἱούς. Ὁ δὲ ἄνθρωπος αὐτός, Ὁ Ἰεσσαί, τότε ποὺ ἐβασίλευεν ὁ Σαούλ, ἦτο ἕνας ἀπὸ τοὺς πλέον ἠλικιωμένους ἄνδρας τοῦ Ἰσραήλ.
13 Λόγῳ δὲ τῆς ἡλικίας του δὲν ἐπῆγε ὁ ἴδιος εἰς τὸν πόλεμον, ἀλλ’ ἠκολούθησαν τὸν Σαοὺλ εἰς τὸν πόλεμον οἱ τρεῖς μεγαλύτεροι υἱοί του. Αὐτοὶ δὲ οἱ υἱοί του, ποὺ ἐπῆγαν νὰ πολεμήσουν, ὠνομάζοντο ὁ μὲν πρωτότοκός του Ἐλιάβ, ὁ δὲ δεύτερος υἱός του Ἀμιναδὰβ καὶ ὁ τρίτος του Σαμμά.
14 Ὁ Δαβὶδ ἦτο ὁ μικρότερος ὅλων. Ὅταν λοιπὸν ἄρχισε ὁ πόλεμος, ἐστρατεύθησαν οἱ τρεῖς μεγαλύτεροι ἀδελφοί του καὶ ἠκολούθησαν τὸν Σαούλ.
15 Ὁ δὲ Δαβὶδ ἔφυγε τότε ἀπὸ τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ Σαοὺλ καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν προηγουμένην ἀσχολίαν του. Ἐπῆγε δηλαδὴ καὶ ἔβοσκε τὰ πρόβατα τοῦ πατέρα του εἰς τὴν Βηθλεέμ.
16 Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ ἀλλόφυλος Γολιὰθ ἐπήγαινε πρωῒ καὶ βράδυ καὶ ἔστεκε προκλητικὸς ἀπέναντι ἀπὸ τοὺς Ἑβραίους ἐπὶ σαράντα ἡμέρας.
17 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰεσσαὶ εἰς τὸν Δαβίδ: <Πάρε ἕνα οἰφί (40 περίπου κιλά) χονδροαλεσμένο σιτάρι καὶ αὐτὰ τὰ δέκα ψωμιὰ καὶ πήγαινε εἰς τὸ στρατόπεδον καὶ δῶσε τα εἰς τοὺς ἀδελφούς σου.
18 Πάρε καὶ δέκα κομμάτια ἀπὸ αὐτὸ τὸ μαλακὸ τυρὶ καὶ νὰ τὰ προσφέρῃς ὡς δῶρον εἰς τὸν χιλίαρχον, ποὺ εἶναι ἀρχηγὸς τοῦ τμήματος εἰς τὸ ὁποῖον ἀνήκουν οἱ ἀδελφοί σου. Ἐξέτασε δὲ καὶ μάθε ἂν εἶναι καλὰ οἱ ἀδελφοί σου καὶ ἂν ἔχουν κάποιαν ἀνάγκην.
19 Ἔχε δὲ ὑπ’ ὄψιν σου ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Σαοὺλ καὶ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται εὑρίσκονται τώρα εἰς τήν <κοιλάδα τῆς δρυός> καὶ πολεμοῦν μὲ τοὺς Φιλισταίους>.
20 Καὶ ἐξύπνησεν ἐνωρὶς τὸ ἄλλο πρωῒ ὁ Δαβὶδ καὶ, ἀφοῦ ἄφησε τὰ πρόβατα εἰς κάποιον φύλακα, ἐπῆρε ὅσα τοῦ παρήγγειλεν ὁ Ἰεσσαὶ καὶ ἔφυγε. Μόλις δὲ ἦλθεν εἰς τὸ περιχαράκωμα τοῦ στρατοπέδου, εἶδεν ἕνα τμῆμα στρατοῦ νὰ βγαίνῃ, διὰ νὰ παραταχθῇ εἰς πόλεμον, καὶ ἄκουσε τοὺς ἄνδρας νὰ ἀλαλάζουν καὶ νὰ κραυγάζουν πολεμικὰ συνθήματα.
21 Καὶ παρετάχθησαν οἱ Ἰσραηλῖται καὶ οἰ Φιλισταῖοι εἰς δύο μέτωπα, τὸ ἕνα ἀπέναντι τοῦ ἄλλου.
22 Ἄφησε τότε ἀμέσως ὁ Δαβὶδ τὰ πράγματα, ποὺ ἔφερε μαζί του, εἰς τὰ χέρια κάποιου φύλακος καὶ ἔτρεξεν εἰς τὴν παράταξιν τῶν στρατιωτῶν καὶ ἦλθε καὶ ἐχαιρέτισε τοὺς ἀδελφούς του καὶ ἠθέλησε νὰ μάθῃ πῶς περνοῦν.
23 Ἐνῷ δὲ συνωμιλοῦσε μὲ αὐτούς, νά, ἕνας ἄνδρας εἰς τὸ μέσον τῶν δύο ἐχθρῶν, ὁ Φιλισταῖος ποὺ ἐλέγετο Γολιὰθ καὶ κατήγετο ἀπὸ τὴν Γέθ. Ἀνέβαινεν ἀπὸ τὴν παράταξιν τῶν ἀλλοφύλων πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ ἐφώναξε τὰ προκλητικὰ ἐκεῖνα λόγια του καὶ τὰ ἄουσε ὁ Δαβίδ.
24 Ὅταν δὲ εἶδαν τὸν ἄνδρα αὐτὸν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται, ἔφυγαν ἀπὸ ἐμπρός του κατατρομαγμένοι.
25 Καὶ εἶπεν ἕνας Ἰσραηλίτης, πιθανὸν ἐκ μέρους τοῦ Σαούλ: <Εἴδατε τὸν ἄνδρα αὐτόν, ποὺ ἀνέβη πρὸς τὸ μέρος μας καὶ ἦλθε διὰ νὰ ἐξευτελίσῃ τοὺς Ἰσραηλίτας; Σᾶς ἀνακοινώνω λοιπὸν ὅτι ὁ ἄνδρας, ποὺ θὰ τὸν νικήσῃ, θὰ ἀνταμειφθῇ πολύ. Θὰ τοῦ χαρίσῃ ὁ βασιλεὺς πολὺν πλοῦτον. Θὰ τοῦ δώσῃ ἐπίσης ὡς σύζυγον τὴν κόρην του καὶ θὰ ἀπαλλάξῃ τὸ πατρικόν του σπίτι ἀπὸ κάθε εἴδους ὑποχρέωσιν πρὸς τὸ κράτος τοῦ Ἰσραήλ>.
26 Καὶ ἐρώτησε ὁ Δαβὶδ τοὺς ἄνδρας, ποὺ ἐστέκοντο κοντά του, καὶ εἶπε: <Ὥστε θὰ ἀμειφθῇ ὁ ἄνδρας, ποὺ θὰ νικήσῃ ἐκεῖνον τὸν ἀλλόφυλον καὶ θὰ ξεπλύνῃ τὴν ἐντροπὴν τοῦ Ἰσραήλ; Καὶ ποιὸς εἶναι αὐτὸς ὁ ἀπερίτμητος ἀλλόφυλος, ποὺ ἐξευτελίζει τὴν παράταξιν τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος ζῇ καὶ κυβερνᾷ τὰ πάντα;>
27 Καὶ τοῦ ἀπεκρίθησαν οἱ στρατιῶται, συμφώνως πρὸς ὅσα εἶχαν ἀκούσει προηγουμένως, καὶ τοῦ εἶπαν ὅτι αὐτὸ καὶ αὐτὸ θὰ ἀπολαύσῃ ὁ ἄνδρας, ποὺ θὰ τὸν νικήσῃ.
28 Μόλις ἄκουσε τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Δαβὶδ πρὸς τοὺς στρατιώτας ὁ μεγαλύτερος ἀδελφός του, ὁ Ἐλιάβ, ὠργίσθη πολὺ ἐναντίον του καὶ τοῦ εἶπε: <Διὰ ποῖον σκοπὸν ἦλθες ἐδῶ κάτω καὶ εἰς ποῖον ἄφησες ἐκεῖνα τὰ μικρὰ πρόβατα εἰς τὴν ἔρημον; Ξέρω καλὰ τὴν ὑπερηφάνειάν σου καὶ τὴν κακίαν τῆς καρδιᾶς σου. Εἶμαι βέβαιος ὅτι ἦλθες διὰ νὰ ἰδῇς τὸν πόλεμον>.
29 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβίδ: <Τί κακὸ ἔκανα τώρα; Δὲν ἠμπορῶ νὰ κάνω οὔτε μίαν ἐρώτησιν;>
30 Καὶ ἔφυγεν ἀπὸ αὐτὸν καὶ συνήντησεν ἄλλον στρατιώτην καὶ τοῦ ἔκανε τὴν ἰδίαν ἐρώτησιν ὡς πρὸς τὸν Γολιάθ. Ὁποιουσδήποτε δὲ ἐρώτησε, ἐπῆρε τὴν ἰδίαν ἀπάντησιν, ποὺ τοῦ εἶχε δώσει καὶ ὁ πρῶτος, ὡς πρὸς τὴν ἀμοιβὴν τοῦ νικητοῦ τοῦ Γολιάθ.
31 Ἐν τῷ μεταξὺ διεδόθησαν τὰ λόγια, ποὺ εἶπεν ὁ Δαβίδ, καὶ ἔγιναν γνωστὰ εἰς τὸν Σαοὺλ καὶ αὐτὸς τὸν ἐκάλεσε πλησίον του.
32 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν Σαούλ: <Μὴ στενοχωρεῖσαι καὶ ἂς μὴ ταράσσεται ἡ καρδιὰ τοῦ κυρίου μου ἐξ αἰτίας αὐτοῦ τοῦ ἀλλοφύλου. Θὰ πάω ἐγώ, ὁ δοῦλος σου, καὶ θὰ μονομαχήσω μὲ αὐτὸν τὸν ἀλλόφυλον>.
33 Καὶ εἶπεν ὁ Σαουλ εἰς τὸν Δαβίδ: <Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ προχωρήσῃς πρὸς τὸν ἀλλόφυλον καὶ νὰ συγκρουσθῇς μαζί του, διότι σὺ εἶσαι μικρὸ παιδί, ἐνῷ αὐτὸς εἶναι ἄνδρας δυνατός, ποὺ καταγίνεται μὲ πολέμους ἀπὸ τὰ νιάτα του>.
34 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν Σαουλ: <Ὅταν ἐγώ, ὁ δοῦλος σου, ἔβοσκα τὰ πρόβατα τοῦ πατέρα μου καὶ ὡρμοῦσαν τὸ λεοντάρι καὶ ἡ ἀρκούδα καὶ ἅρπαζαν κάποιο πρόβατον ἀπὸ τὸ κοπάδι,
35 ἔτρεχα πίσω ἀπὸ τὸ ἄγριον θηρίον καὶ τὸ ἐκτυποῦσα, καὶ ἐτραβοῦσα ἀπὸ τὸ στόμα του τὸ πρόβατον. Καὶ ἐὰν ἐκεῖνο ἐπετίθετο ἐναντίον μου, τὸ ἔπιανα ἀπὸ τὸν λαιμὸν καὶ τὸ ἐκτυποῦσα καὶ τὸ ἐσκότωνα.
36 Ἐνικοῦσε ὁ δοῦλος σου τὸ λεοντάρι καὶ τὴν ἀρκούδα. Θὰ ἀντιμετωπίσω λοιπὸν καὶ αὐτὸν τὸν ἀπερίτμητον ἀλλόφυλον σὰν ἕνα ἀπὸ αὐτὰ τὰ θηρία. Διατὶ νὰ μὴ πάω νὰ τὸν νικήσω καὶ νὰ ξεπλύνω σήμερον τὴν ἐντροπὴν τοῦ Ἰσραήλ; Διότι ποῖος εἶναι αὐτὸς ὁ ἀπερίτμητος, ποὺ ἠθέλησε νὰ προσβάλῃ καὶ νὰ ταπεινώσῃ τὴν παράταξιν τοῦ ζῶντος Θεοῦ;
37 Ὁ Κύριος, ποὺ μὲ ἐγλύτωσε ἀπὸ τὰ νύχια τοῦ λέοντος καὶ ἀπὸ τὰ νύχια τῆς ἀρκούδας, ὁ Ἴδιος θὰ μὲ γλυτώσῃ καὶ ἀπὸ τὰ χέρια αὐτοῦ τοῦ ἀπεριτμήτου ἀλλοφύλου>. Ὅταν ἄκουσε τὰ τολμηρὰ αὐτὰ λόγια ὁ Σαούλ, εἶπεν εἰς τὸν Δαβίδ: <Πήγαινε καὶ ἂς εἶναι ὁ Κύριος μαζί σου>.
38 Καὶ ἐφόρεσεν ὁ Σαοὺλ εἰς τὸν Δαβὶδ μανδύαν καὶ χαλκίνην περικεφαλαίαν, διὰ νὰ προστατεύεται ἀπὸ παντοῦ τὸ κεφάλι του.
39 Ἔβαλε δὲ εἰς τὴν μέσην τὸν Δαβίδ, ἐπάνω ἀπὸ τὸν μανδύαν του, καὶ ζώνην μὲ τὴν ρομφαίαν του. Ἐπεχείρησεν ὅμως ὁ Δαβὶδ νὰ βαδίσῃ μὲ αὐτὸν τὸν ὁπλισμὸν καὶ μίαν καὶ δύο φορές, ἀλλ’ ἐκοπίασε πολύ. Διὰ τοῦτο εἶπεν εἰς τὸν Σαούλ: <Δὲν ἠμπορῶ νὰ βαδίσω μὲ ὅλα αὐτά, διότι εἶμαι ἀσυνήθιστος>. Κατόπιν τούτου ἔβγαλαν ἀπὸ ἐπάνω του τὴν πολεμικὴν στολὴν καὶ τὰ ὅπλα.
40 Ἐπῆρε λοιπὸν τὸ ραβδί του εἰς τὸ χέρι του καὶ ἐδιάλεξε μόνος του ἀπὸ τὸν χείμαρρον πέντε λιθάρια χωρὶς προεξοχές, κατάλληλα διὰ τὴν σφενδόνην του, καὶ τὰ ἔβαλε μέσα εἰς τὸ ποιμενικὸν σακκίδιόν του, ποὺ τὸ εἶχε πάντοτε μαζί του διὰ νὰ βάζῃ ὅ,τι τοῦ ἐχρειάζετο. Καὶ ἔσφιξε εἰς τὸ χέρι του τὴν σφενδόνην του καὶ ἐπλησίασε πρὸς τὸν ἀλλόφυλον ἄνδρα.
41 Ἐπροχωροῦσε δὲ πρὸς τὸ μέρος του καὶ ὁ ἀλλόφυλος καὶ ἐπλησίαζε τὸν Δαβίδ. Ἐνῷ δὲ ὁ βοηθός του, ποὺ μετέφερε τὴν ἀσπίδα του, ἐβάδιζεν ἐμπρός του, ὁ ἴδιος ἔρριξε ἐξεταστικὸν βλέμμα πρὸς τὸν Δαβίδ.
42 Καὶ παρετήρησεν ὁ Γολιὰθ τὸν Δαβὶδ καὶ τὸν ἔκρινεν ἀνάξιον, διὰ νὰ ἀσχοληθῇ μαζί του· διότι ὁ Δαβὶδ ἦτο ἕνα μικρὸ κοκκινωπὸ παιδὶ μὲ ὡραῖα μάτια.
43 Καὶ εἶπεν ὁ ἀλλόφυλος Γολιὰθ εἰς τὸν Δαβίδ: <Μήπως εἶμαι σκυλὶ καὶ ἔρχεσαι ἐναντίον μου μὲ ραβδὶ καὶ λιθάρια;> Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Δαβίδ: <Ὄχι μόνον σκυλί, ἀλλὰ καὶ κάτι χειρότερον>. Ὅταν τὸ ἄκουσε αὐτὸ ὁ ἀλλόφυλος, ἐπεκαλέσθη τοὺς θεούς του καὶ κατηράσθη τὸν Δαβίδ.
44 Καὶ εἶπεν ὁ ἀλλόφυλος Γολιὰθ εἰς τὸν Δαβίδ: <Ἔλα κοντά μου καὶ θὰ δώσω τὰς σάρκας σου τροφὴν εἰς τὰ πουλιὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἰς τὰ θηρία τῆς γῆς>.
45 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν ἀλλόφυλον: <Σὺ ἔρχεσαι ἐναντίον μου μὲ ρομφαίαν καὶ μὲ δόρυ καὶ μὲ ἀσπίδα. Ἐγὼ ὅμως προχωρῶ ἐναντίον σου ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ τῶν Δυνάμεων, ποὺ εἶναι μὲ τὸ μέρος τῆς παρατάξεως τῶν Ἰσραηλιτῶν, τὴν ὁποίαν ὕβρισες καὶ κατεφρόνησες σήμερα.
46 Θὰ σὲ βάλῃ λοιπὸν καὶ θὰ σὲ κλείσῃ ὁ Κύριος σήμερα μέσα εἰς τὰ χέρια μου καὶ θὰ σὲ σκοτώσω. Καὶ θὰ ἀφαιρέσω τὸ κεφάλι σου ἀπὸ τὸ σῶμα σου καὶ θὰ δώσω κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν τὰ μέλη σου καὶ τὰ μέλη ὅλων, ὅσοι εἶναι εἰς τὸ στρατόπεδον τῶν Φιλισταίων, εἰς τὰ πουλιὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἰς τὰ ἄγρια θηρία τῆς γῆς. Καὶ θὰ καταλάβῃ ἔτσι ὅλη ἡ οἰκουμένη ὅτι ὑπάρχει Θεὸς ἀληθινὸς εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας.
47 Καὶ θὰ μάθῃ ὅλος αὐτὸς ἐδῶ ὁ κόσμος ὅτι δὲν χρειάζεται ὁ Κύριος ρομφαίαν καὶ δόρυ, διὰ νὰ σώσῃ τοὺς ἰδικούς Του. Διότι ὁ Κύριος εἶναι Ἐκεῖνος, ποὺ ρυθμίζει τὸν πόλεμον καὶ ἰδική Του εἶναι αὐτὴ ἡ μάχη. Καὶ θὰ σᾶς παραδώσῃ ὁπωσδήποτε ὁ Κύριος εἰς τὰ χέρια μας>.
48 Ὕψωσε τότε τὸ ἀνάστημά του ὁ ἀλλόφυλος καὶ ἐπροχώρησε διὰ νὰ ἀντιμετωπίσῃ τὸν Δαβίδ.
49 Ἀπλωσε δὲ καὶ ὁ Δαβὶδ τὸ χέρι του εἰς τὸ σακκίδιόν του καὶ ἐπῆρε ἀπὸ ἐκεῖ ἕνα λιθάρι. Τὸ ἔρριξε δὲ ἀμέσως μὲ τὴν σφενδόνην του καὶ ἐκτύπησε τὸν ἀλλόφυλον ἀκριβῶς εἰς τὸ μέτωπόν του. Καὶ ἐτρύπησε τὸ λιθάρι τὴν περικεφαλαίαν καὶ τὴν διεπέρασε καὶ ἔφθασεν εἰς τὸ μέτωπόν του καὶ τὴν ἰδίαν στιγμὴν ἐκεῖνος ἔπεσε μπρούμυτα κατὰ γῆς.
50 Καὶ ἀπεδείχθη μὲ τὴν σφενδόνην καὶ τὸ λιθάρι του ὁ Δαβὶδ δυνατώτερος ἀπὸ τὸν ἀλλόφυλον. Καὶ ἐκτύπησε καὶ ἐσκότωσε τὸν Γολιὰθ ὁ Δαβίδ, χωρὶς νὰ ἔχῃ εἰς τὰ χέρια του ρομφαίαν.
51 Καὶ ἔτρεξεν ἀμέσως ὁ Δαβὶδ καὶ ἐστάθη ἐπάνω του καὶ ἐπῆρε τὴν ρομφαίαν τοῦ Γολιὰθ καὶ τὸν ἐθανάτωσε καὶ ἔκοψε καὶ ἀφήρεσε τὸ κεφάλι του. Μόλις δὲ εἶδαν οἱ Φιλισταῖοι ὅτι ἀπέθανεν ὁ πανίσχυρος ἄνδρας των, ἔφυγαν ἀμέσως τρομαγμένοι.
52 Ἐσηκώθησαν τότε οἱ στρατιῶται τῶν φυλῶν Ἰσραὴλ καὶ τῆς φυλῆς Ἰούδα καὶ μὲ πολεμικὰς κραυγὰς κατεδίωξαν τοὺς Φιλισταίους. Ἔτρεχαν δὲ πίσω των ἕως τὴν εἴσοδον τῆς πόλεως Γὲθ καὶ τὴν πύλην τῆς πόλεως ποὺ ἐλέγετο Ἀσκάλων. Καὶ ἐπληγώθησαν πολλοὶ ἀπὸ τὸν στρατὸν τῶν Φιλισταίων καὶ ἔπεσαν οἱ τραυματισμένοι νεκροὶ εἰς τὸν δρόμον, ποὺ ὠνομάζετο <τῶν Πυλῶν> καὶ ὡδηγοῦσε εἰς τὴν Γὲθ καὶ εἰς τὴν Ἀκκαρών.
53 Ὅταν δὲ ἐπέστρεψαν ἀπὸ τὴν καταδίωξην τῶν Φιλισταίων οἱ Ἰσραηλῖται, κατευθύνθηκαν πρὸς τὸν χῶρον τοῦ στρατοπέδου τῶν ἀλλοφύλων καὶ διήρπασαν ὅλα τὰ λάφυρα ποὺ εὑρῆκαν.
54 Καὶ ἐπῆρε ὁ Δαβὶδ τὸ κεφάλι τοῦ Γολιὰθ καὶ τὸ ἔφερεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἔβαλε τὰ ὅπλα τοῦ ἀλλοφύλου εἰς τὴν σκηνήν, ὅπου διέμενε.
55 Ὅταν δὲ εἶδεν ὁ Σαοὺλ τὸν Δαβὶδ νὰ βγαίνῃ καὶ νὰ προχωρῇ διὰ νὰ συγκρουσθῇ μὲ τὸν ἀλλόφυλον Γολιάθ, ἐρώτησε τὸν Ἀβεννήρ, ποὺ ἦτο ἀρχιστράτηγος: <Τίνος παιδὶ εἶναι ὁ νεαρὸς αὐτός;> Καὶ ἀπήντησεν ὁ Ἀβεννήρ: <Ὁρκίζομαι εἰς τὴν ζωήν σου, βασιλεῦ ὅτι δὲν γνωρίζω τὸν πατέρα του>.
56 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς: <Ρώτησε νὰ μάθῃς τίνος υἱὸς εἶναι ὁ νεαρὸς αὐτός>.
57 Μόλις λοιπὸν ἐπέστρεψεν ὁ Δαβὶδ ἀπὸ τὴν συντριβὴν τοῦ ἀλλοφύλου Γολιάθ, τὸν παρέλαβεν ὁ Ἀβεννὴρ καὶ τὸν ἔφερε μέσα εἰς τὴν σκηνήν, ἐμπρὸς εἰς τὸν Σαούλ, ἔτσι καθὼς ἐκρατοῦσε εἰς τὰ χέρια του τὸ κεφάλι τοῦ Γολιάθ.
58 Καὶ εἶπε πρὸς τὸν Δαβὶδ ὁ Σαούλ: <Τίνος παιδὶ εἶσαι, νεαρέ μου;> <Εἶμαι υἱὸς τοῦ δούλου σου τοῦ Ἰεσσαί, ποὺ κατάγεται ἀπὸ τὴν Βηθλεέμ>, τοῦ ἀπεκρίθη ὁ Δαβίδ.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ συνάγουσιν ἀλλόφυλοι τὰς παρεμβολὰς αὐτῶν εἰς πόλεμον καὶ συνάγονται εἰς Σοκχὼθ τῆς Ἰουδαίας καὶ παρεμβάλλουσιν ἀνὰ μέσον Σοκχὼθ καὶ ἀνὰ μέσον Ἀζηκὰ Ἐφερμέμ.	ἱ Φιλισταῖοι συνήθροισαν τὰ στρατεύματα των πρὸς πόλεμον κατὰ τῶν Ἰσραηλιτῶν, συνεκεντρώθησαν εἰς Σοκχὼθ τῆς Ἰουδαίας καὶ ἐκεῖ ἐστρατοπέδευσαν εἰς Ἐφερμὲμ μεταξὺ τῆς Σοκχὼθ καὶ τῆς Ἀζηκά.	ατὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας συνεκέντρωσαν οἱ ἀλλόφυλοι Φιλισταῖοι τὰς στρατιωτικάς των δυνάμεις διὰ πόλεμον καὶ ἐμαζεύθηκαν εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Ἰουδαίας, ποὺ ἐλέγετο Σοκχώθ, καὶ ἐστρατοπέδευσαν ἀνάμεσα εἰς τὴν Σοκχὼθ καὶ τὴν Ἀζηκὰ Ἐφερμέμ.
2 Καὶ Σαοὺλ καὶ οἱ ἄνδρες Ἰσραὴλ συνάγονται καὶ παρεμβάλλουσιν ἐν τῇ κοιλάδι αὐτοὶ καὶ παρατάσσονται εἰς πόλεμον ἐξεναντίας τῶν ἀλλοφύλων.	2 Ὁ δὲ Σαοὺλ καὶ οἱ στρατιῶται τοῦ Ἰσραὴλ συνεκεντρώθησαν καὶ ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὴν κοιλάδα. Παρετάχθησαν δὲ ἀπέναντι ἀπὸ τοὺς Φιλισταίους, ἕτοιμοι διὰ τὴν μάχην.	2 Ἐμαζεύθηκαν δὲ καὶ ὁ Σαοὺλ μὲ τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ ἐστρατοπέδευσαν αὐτοὶ εἰς τὴν κοιλάδα καὶ παρετάχθησαν εἰς πόλεμον ἀπέναντι ἀπὸ τοὺς Φιλισταίους.
3 Καὶ ἀλλόφυλοι ἵστανται ἐπὶ τοῦ ὄρους ἐνταῦθα, καὶ Ἰσραὴλ ἵσταται ἐπὶ τοῦ ὅρους ἐνταῦθα, καὶ αὐλῶν ἀνὰ μέσον αὐτῶν.	3 Ἔτσι οἱ Φιλισταῖοι εὑρίσκοντο εἰς τὴν πλαγιὰν τοῦ ἑνὸς βουνοῦ, οἱ δὲ Ἰσραηλῖται εἰς τὴν πλαγιὰν τοῦ ἄλλου, μεταξὺ δὲ αὐτῶν ὑπῆρχεν ἡ κοιλάς.	3 Οἱ μὲν Φιλισταῖοι ἔστεκαν εἰς τὸ ἕνα βουνό, οἱ δὲ Ἰσραηλῖται εἰς τὸ ἄλλο, ποὺ ἦτο ἀπέναντι, μεταξύ των δὲ ὑπῆρχε μία μικρὴ πεδιάδα.
4 Καὶ ἐξῆλθεν ἀνὴρ δυνατὸς ἐκ τῆς παρατάξεως τῶν ἀλλοφύλων Γολιὰθ ὄνομα αὐτῷ ἐκ Γέθ, ὕψος αὐτοῦ τεσσάρων πήχεων καὶ σπιθαμῆς·	4 Ἀπὸ τὴν παράταξιν τῶν Φιλισταίων ἐξῆλθεν ἕνας ἀνὴρ ἰσχυρὸς ὀνομαζόμενος Γολιάθ, καταγόμενος ἀπὸ τὴν πόλιν Γέθ, τοῦ ὁποίου τὸ ὕψος τοῦ σώματος ἦτο δυόμισυ περίπου μέτρα.	4 Μίαν ἡμέραν ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν παράταξιν τῶν Φιλισταίων ἕνας δυνατὸς ἄνδρας, ποὺ ὠνομάζετο Γολιὰθ καὶ κατήγετο ἀπὸ τὴν Γέθ. Εἶχεν ὕψος τέσσαρες πήχεις καὶ μίαν πιθαμήν, δηλαδὴ 2,5 μέτρα περίπου.
5 καὶ περικεφαλαία ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, καὶ θώρακα ἁλυσιδωτὸν αὐτὸς ἐνδεδυκώς, καὶ ὁ σταθμὸς τοῦ θώρακος αὐτοῦ πέντε χιλιάδες σίκλων χαλκοῦ καὶ σιδήρου·	5 Εἰς τὴν κεφαλήν του ἔφερε περικεφαλαίαν, εἰς δὲ τὸ στῆθος του εἶχε φορέσει ἁλυσιδωτὸν θώρακα. Αὐτὸς ὁ θῶραξ ἦτο κατασκευασμένος ἀπὸ σίδηρον καὶ χαλκόν, τὸ δὲ βάρος του ἦτο πενήντα περίπου χιλιόγραμμα.	5 Ἐφοροῦσε δὲ περικεφαλαίαν εἰς τὸ κεφάλι του καὶ ἦτο ἐνδεδυμένος μὲ ἁλυσιδωτὸν θώρακα ἀπὸ χαλκὸν καὶ σίδηρον, ποὺ ἐζύγιζε περίπου πενῆντα κιλά.
6 καὶ κνημῖδες χαλκαῖ ἐπὶ τῶν σκελῶν αὐτοῦ, καὶ ἀσπὶς χαλκῆ ἀνὰ μέσον τῶν ὤμων αὐτοῦ·	6 Εἰς τὰ πόδια του ἐφοροῦσε χάλκινες περικνημῖδες καὶ εἰς τὸν ὦμον του ἔφερεν ἀσπίδα χαλκίνην.	6 Εἰς δὲ τὰ πόδια του εἶχε περικνημίδες ἀπὸ χαλκὸν καὶ ἀνάμεσα εἰς τοὺς ὤμους του ἦτο κρεμασμένη μία ἀσπίδα φτιαγμένη ἀπὸ χαλκόν.
7 καὶ ὁ κοντὸς τοῦ δόρατος αὐτοῦ ὡσεὶ μέσακλον ὑφαινόντων, καὶ ἡ λόγχη αὐτοῦ ἑξακοσίων σίκλων σιδήρου· καὶ ὁ αἴρων τὰ ὅπλα αὐτοῦ προεπορεύετο αὐτοῦ.	7 Ὁ κοντὸς τοῦ δόρατός του ἦτο χονδρὸς καὶ μεγάλος ὡσὰν τὸ ἀντὶ τοῦ ὑφαντοῦ. Ἡ σιδερένια λόγχη του ἐζύγιζεν ἕξ καὶ πλέον κιλά. Ὁ ὁπλοφόρος του ἐπροπορεύετο ἀπὸ αὐτόν.	7 Τὸ δὲ κοντάρι τοῦ δόρατος του ἦτο σὰν τὸ χονδρὸ δοκάρι τοῦ ἀργαλειοῦ καὶ ἡ λόγχη του, ποὺ ἦτο ἀπὸ σίδηρον, ἐζύγιζε περισσότερον ἀπὸ ἓξι κιλά. Ἐμπρός του ἐβάδιζεν ὁ βοηθός του, ποὺ μετέφερε τὸν ὁπλισμόν του.
8 Καὶ ἔστη καὶ ἀνεβόησεν εἰς τὴν παράταξιν Ἰσραὴλ καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τί ἐκπορεύεσθε παρατάξασθοι πολέμῳ ἐξεναντίας ἡμῶν; Οὐκ ἐγὼ εἰμι ἀλλόφυλος καὶ ὑμεῖς Ἑβραῖοι τοῦ Σαούλ; Ἐκλέξασθε ἑαυτοῖς ἄνδρα καὶ καταβήτω πρός με,	8 Ἐσταμάτησε λοιπὸν ἀλαζονικὸς ὁ Γολιὰθ καὶ ἐκραύγασε μὲ φωνὴν μεγάλην εἰς τὸ στρατόπεδον τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· <διατὶ ἐξήλθετε νὰ παραταχθῆτε ἐναντίον μας; Ἐγὼ δὲν εἶμαι Φιλισταῖος καὶ σεῖς δὲν εἶστε Ἑβραῖοι μὲ τὸν βασιλέα Σαούλ; Ἐκλέξατε ἕνα ἄνδρα, διὰ νὰ ἀντιπαραταχθῇ αὐτὸς ἐναντίον μου.	8 Ἐστάθη λοιπὸν ὁ Γολιὰθ εἰς τὴν πεδιάδα καὶ ἐφώναξε μὲ δυνατὴν φωνὴν πρὸς τὸ στρατόπεδον τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ τοὺς εἶπε: <Διατὶ ἐβγήκατε νὰ παραταχθῆτε ἀπέναντί μας διὰ πόλεμον; Δὲν χρειάζεται γενικὴ σύρραξις. Δὲν εἶμαι ἐγὼ Φιλισταῖος καὶ σεῖς Ἑβραῖοι, ὑπήκοοι τοῦ Σαούλ; Διαλέξτε λοιπὸν κάποιον ἰδικόν σας ἄνδρα καὶ ἂς κατεβῇ ἐδῶ κοντά μου.
9 καὶ ἐὰν δυνηθῇ πολεμῆσαι πρός με καὶ ἐὰν πατάξῃ με, καὶ ἐσόμεθα ὑμῖν εἰς δούλους· ἐὰν δὲ ἐγὼ δυνηθῶ καὶ πατάξω αὐτόν, ἔσεσθε ἡμῖν εἰς δούλους καὶ δουλεύσετε ἡμῖν.	9 Ἐὰν αὐτὸς τολμήσῃ καὶ ἠμπορέσῃ νὰ μονομαχήσῃ μαζῆ μου καὶ μὲ καταβάλῃ, ἡμεῖς οἱ Φιλισταῖοι θὰ εἴμεθα δοῦλοι δικοί σας. Ἐὰν ὅμως ἐγὼ φανῶ ἰσχυρότερος ἀπὸ αὐτὸν καὶ τὸν καταβάλω, σεῖς θὰ εἶσθε δοῦλοι εἰς ἡμᾶς καὶ θὰ μᾶς ὑπηρετῆτε πάντοτε>.	9 Καὶ ἐὰν ἠμπορέσῃ νὰ ἀντιμετρηθῇ μαζί μου καὶ νὰ μὲ νικήσῃ, θὰ γίνωμεν δοῦλοι σας. Ἐὰν ὅμως ἠμπορέσω καὶ τὸν νικήσω ἐγώ, θὰ γίνετε δοῦλοι μας καὶ θὰ δουλεύετε σὰν σκλάβοι μας>.
10 Καὶ εἶπεν ὁ ἀλλόφυλος· ἰδοὺ ἐγὼ ὠνείδισα τὴν παράταξιν Ἰσραὴλ σήμερον ἐν τῇ ἡμέρα ταύτῃ· δότε μοι ἄνδρα, καὶ μονομαχήσομεν ἀμφότεροι.	10 Ὁ Φιλισταῖος αὐτὸς προσέθεσεν ἀκόμη· <ἰδού, ἐγὼ σήμερον ὑβρίζω καὶ προκαλῶ τὴν παράταξιν τοῦ Ἰσραὴλ κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτήν. Δῶστε ἕνα ἄνδρα καὶ νὰ μονομαχήσωμεν οἱ δύο μας>.	10 Εἶπεν ἐπίσης ὁ ἀλλόφυλος Γολιάθ: <Νά, στέκομαι ἐμπρός σας! Χωρὶς νὰ ὑπολογίζω τίποτε ὑβρίζω τὴν παράταξιν τοῦ Ἰσραὴλ κατὰ τὴν σημερινὴν ἡμέραν καὶ σᾶς προκαλῶ: Δῶστε μου ἕνα ἄνδρα σας, διὰ νὰ μονομαχήσωμεν οἱ δυό μας>.
11 Καὶ ἤκουσε Σαουλ καὶ πᾶς Ἰσραὴλ τὰ ρήματα τοῦ ἀλλοφύλου ταῦτα καὶ ἐξέστησαν καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα.	11 Ὁ Σαοὺλ καὶ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ἤκουσαν τὰ ἀλαζονικὰ αὐτὰ λόγια τοῦ ἀλλοφύλλου, κατεπλάγησαν καὶ ἐτρόμαξαν πάρα πολύ.	11 Ὅταν ἄκουσαν ὁ Σαοὺλ καὶ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται αὐτὰ τὰ λόγια τοῦ Φιλισταίου, ἐταράχθηκαν καὶ ἐφοβήθηκαν πολύ.
12 Καὶ εἶπε Δαυὶδ υἱὸς ἀνθρώπου Ἐφραθαίου· οὗτος ἐκ Βηθλεὲμ Ἰούδα, καὶ ὄνομα αὐτῷ Ἰεσσαί, καὶ αὐτῷ ὀκτὼ υἱοί· καὶ ὁ ἀνὴρ ἐν ταῖς ἡμέραις Σαοὺλ πρεσβύτερος ἐληλυθὼς ἐν ἀνδράσι.	12 Εἶπε τότε ὁ Δαυίδ, υἱὸς ἀνθρώπου Ἐφραθαίου· αὐτὸς κατήγετο ἀπὸ τὴν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας καὶ ὠνομάζετο Ἰεσσαί. Εἶχε δὲ ὀκτὼ υἱούς. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ὁ Ἰεσσαὶ κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Σαοὺλ ἦτο ὁ γεροντότερος μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν.	12 Ἦλθε τότε ἡ ὥρα νὰ μιλήσῃ μὲ τὴν ἀνδρείαν του ὁ Δαβίδ, ποὺ ἦτο ἀπόγονος ἐνὸς κατοίκου τῆς Ἐφραθᾶ, ὁ ὁποῖος ὠνομάζετο Ἰεσσαί. Ὁ Ἰεσσαὶ κατήγετο ἀπὸ τὴν Βηθλεὲμ τῆς φυλῆς Ἰούδα (ποὺ ἐλέγετο καὶ Ἐφραθᾶ) καὶ εἶχεν ὀκτὼ υἱούς. Ὁ δὲ ἄνθρωπος αὐτός, Ὁ Ἰεσσαί, τότε ποὺ ἐβασίλευεν ὁ Σαούλ, ἦτο ἕνας ἀπὸ τοὺς πλέον ἠλικιωμένους ἄνδρας τοῦ Ἰσραήλ.
13 Καὶ ἐπορεύθησαν οἱ τρεῖς υἱοὶ Ἰεσσαὶ οἱ μείζονες ὀπίσω Σαοὺλ εἰς πόλεμον, καὶ ὄνομα τῶν υἱῶν αὐτοῦ τῶν πορευθέντων εἰς τὸν πόλεμον, Ἐλιάβ ὁ πρωτότοκος αὐτοῦ καὶ ὁ δεύτερος αὐτοῦ Ἀμιναδὰβ καὶ ὁ τρίτος αὐτοῦ Σαμμά.	13 Οἱ τρεῖς μεγαλύτεροι υἱοὶ τοῦ Ἰεσσαὶ εἶχον μεταβῆ εἰς τὸν πόλεμον, τὸν ὁποῖον διεξῆγεν ὁ Σαοὺλ ἐναντίον τῶν Φιλισταίων. Τὰ ὀνόματα τῶν τριῶν αὐτῶν παιδιῶν, οἱ ὁποῖοι εἶχον πορευθῆ εἰς τὸν πόλεμον ἦσαν: Ὁ πρωτοτόκος Ἐλιάβ, ὁ δευτερότοκος Ἀμιναδὰβ καὶ ὁ τρίτος Σαμμά.	13 Λόγῳ δὲ τῆς ἡλικίας του δὲν ἐπῆγε ὁ ἴδιος εἰς τὸν πόλεμον, ἀλλ’ ἠκολούθησαν τὸν Σαοὺλ εἰς τὸν πόλεμον οἱ τρεῖς μεγαλύτεροι υἱοί του. Αὐτοὶ δὲ οἱ υἱοί του, ποὺ ἐπῆγαν νὰ πολεμήσουν, ὠνομάζοντο ὁ μὲν πρωτότοκός του Ἐλιάβ, ὁ δὲ δεύτερος υἱός του Ἀμιναδὰβ καὶ ὁ τρίτος του Σαμμά.
14 Καὶ Δαυῒδ αὐτός ἐστιν νεώτερος καὶ οἱ τρεῖς οἱ μείζονες ἐπορεύθησαν ὀπίσω Σαούλ.	14 Ὁ δὲ Δαυὶδ ἦτο ὁ νεώτερος ἀπὸ ὅλους. Οἱ τρεῖς μεγαλύτεροι ἠκολούθησαν τὸν Σαοὺλ διὰ τὸν πόλεμον.	14 Ὁ Δαβὶδ ἦτο ὁ μικρότερος ὅλων. Ὅταν λοιπὸν ἄρχισε ὁ πόλεμος, ἐστρατεύθησαν οἱ τρεῖς μεγαλύτεροι ἀδελφοί του καὶ ἠκολούθησαν τὸν Σαούλ.
15 Καὶ Δαυῒδ ἀπῆλθε καὶ ἀνέστρεψεν ἀπὸ τοῦ Σαούλ, ποιμαίνων τὰ πρόβατα τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐν Βηθλεέμ.	15 Ὁ Δαυὶδ εἶχεν ἀναχωρήσει ἀπὸ τὴν βασιλικὴν αὐλὴν τοῦ Σαουλ, ἐπέστρεψεν εἰς τὴν πατρίδα του τὴν Βηθλεέμ, ὅπου ἔβοσκε τὰ πρόβατα τοῦ πατρός του.	15 Ὁ δὲ Δαβὶδ ἔφυγε τότε ἀπὸ τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ Σαοὺλ καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν προηγουμένην ἀσχολίαν του. Ἐπῆγε δηλαδὴ καὶ ἔβοσκε τὰ πρόβατα τοῦ πατέρα του εἰς τὴν Βηθλεέμ.
16 Καὶ προῆγεν ὁ ἀλλόφυλος ὀρθρίζων καὶ ὀψίζων καὶ ἐστηλώθη τεσσαράκοντα ἡμέρας.	16 Ὁ ἀλλόφυλος, αὐτὸς ὁ Φιλισταῖος, προχωροῦσε ἐμπρὸς ἀπὸ τὸ στράτευμα τῶν Φιλισταίων μὲ στάσιν προκλητικὴν κάθε πρωὶ καὶ κάθε βράδυ. Τοῦτο διήρκει ἐπὶ τεσσαράκοντα ἡμέρας.	16 Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ ἀλλόφυλος Γολιὰθ ἐπήγαινε πρωῒ καὶ βράδυ καὶ ἔστεκε προκλητικὸς ἀπέναντι ἀπὸ τοὺς Ἑβραίους ἐπὶ σαράντα ἡμέρας.
17 Καὶ εἶπεν Ἰεσσαὶ πρὸς Δαυΐδ· λαβὲ δὴ τοῖς ἀδελφοῖς σου οἰφὶ τοῦ ἀλφίτου καὶ δέκα ἄρτους τούτους καὶ διάδραμε εἰς τὴν παρεμβολὴν καὶ δὸς τοῖς ἀδελφοῖς σου,	17 Εἶπε δὲ ὁ Ἰεσσαὶ εἰς τὸν Δαυὶδ τὸν υἱόν του· <πάρε ἕνα οἰφί (εἴκοσι περίπου κιλά) χονδραλεσμένο σιτάρι ἢ κριθάρι καὶ τοὺς δέκα αὐτοὺς ἄρτους καὶ πήγαινέ τα πρὸς τοὺς ἀδελφούς σου, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται εἰς τὸν πόλεμον.	17 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰεσσαὶ εἰς τὸν Δαβίδ: <Πάρε ἕνα οἰφί (40 περίπου κιλά) χονδροαλεσμένο σιτάρι καὶ αὐτὰ τὰ δέκα ψωμιὰ καὶ πήγαινε εἰς τὸ στρατόπεδον καὶ δῶσε τα εἰς τοὺς ἀδελφούς σου.
18 καὶ τὰς δέκα τρυφαλίδας τοῦ γάλακτος τούτου εἰσοίσεις τῷ χιλιάρχῳ, καὶ τοὺς ἀδελφούς σου ἐπισκέψῃ εἰς εἰρήνην, καὶ ὅσα ἂν χρῄζωσι γνώσῃ.	18 Ἐπίσης πάρε καὶ δέκα κομμάτια τυρί, τὰ ὁποῖα θὰ προσφέρῃς ὡς δῶρον εἰς τὸν χιλίαρχον. Νὰ ἰδῇς πῶς ἔχουν οἱ ἀδελφοί σου καὶ θὰ μάθῃς ἂν χρειάζωνται τίποτε>.	18 Πάρε καὶ δέκα κομμάτια ἀπὸ αὐτὸ τὸ μαλακὸ τυρὶ καὶ νὰ τὰ προσφέρῃς ὡς δῶρον εἰς τὸν χιλίαρχον, ποὺ εἶναι ἀρχηγὸς τοῦ τμήματος εἰς τὸ ὁποῖον ἀνήκουν οἱ ἀδελφοί σου. Ἐξέτασε δὲ καὶ μάθε ἂν εἶναι καλὰ οἱ ἀδελφοί σου καὶ ἂν ἔχουν κάποιαν ἀνάγκην.
19 Καὶ Σαοὺλ αὐτὸς καὶ πᾶς ἀνὴρ Ἰσραὴλ ἐν τῇ κοιλάδι τῆς δρυὸς πολεμοῦντες μετὰ τῶν ἀλλοφύλων.	19 Ὁ ἴδιος ὁ Σαοὺλ καὶ ὅλος ὁ ἰσραηλιτικὸς στρατὸς εὑρίσκοντο εἰς τὴν κοιλάδα τῆς δρυός, εἰς πόλεμον ἐναντίον τῶν Φιλισταίων.	19 Ἔχε δὲ ὑπ’ ὄψιν σου ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Σαοὺλ καὶ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται εὑρίσκονται τώρα εἰς τήν <κοιλάδα τῆς δρυός> καὶ πολεμοῦν μὲ τοὺς Φιλισταίους>.
20 Καὶ ὤρθρισε Δαυῒδ τὸ πρωΐ, καὶ ἀφῆκε τὰ πρόβατα φύλακι, καὶ ἔλαβε καὶ ἀπῆλθε, καθὰ ἐνετείλατο αὐτῷ Ἰεσσαί· καὶ ἦλθεν εἰς τὴν στρογγύλωσιν καὶ δύναμιν τὴν ἐκπορευομένην εἰς τὴν παράταξιν καὶ ἠλάλαξαν ἐν τῷ πολέμῳ.	20 Ὁ Δαυὶδ ἐσηκώθη πολὺ πρωΐ, παρέδωκε προσωρινῶς τὰ πρόβατά του εἰς κάποιον φύλακα, ἐπῆρε τὰ τρόφιμα καὶ ἀνεχώρησεν εἰς συνάντησιν τῶν ἀδελφῶν του, ὅπως τὸν εἶχε διατάξει ὁ πατήρ του ὁ Ἰεσσαί. Ἦλθεν εἰς τὸ ὀχύρωμα τὴν στιγμήν, κατὰ τὴν ὁποίαν μία στρατιωτικὴ δύναμις ἔβγαινε ἀπὸ τὸ στρατόπεδον, διὰ νὰ παραταχθῇ εἰς μάχην καὶ ἐκραύγαζαν τὰς πολεμικάς των ἰαχάς.	20 Καὶ ἐξύπνησεν ἐνωρὶς τὸ ἄλλο πρωῒ ὁ Δαβὶδ καὶ, ἀφοῦ ἄφησε τὰ πρόβατα εἰς κάποιον φύλακα, ἐπῆρε ὅσα τοῦ παρήγγειλεν ὁ Ἰεσσαὶ καὶ ἔφυγε. Μόλις δὲ ἦλθεν εἰς τὸ περιχαράκωμα τοῦ στρατοπέδου, εἶδεν ἕνα τμῆμα στρατοῦ νὰ βγαίνῃ, διὰ νὰ παραταχθῇ εἰς πόλεμον, καὶ ἄκουσε τοὺς ἄνδρας νὰ ἀλαλάζουν καὶ νὰ κραυγάζουν πολεμικὰ συνθήματα.
21 Καὶ παρετάξαντο Ἰσραὴλ καὶ οἱ ἀλλόφυλοι παράταξιν ἐξεναντίας παρατάξεως.	21 Οἱ Ἰσραηλῖται ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος καὶ οἱ Φιλισταῖοι ἀπὸ τὸ ἄλλο παρετάχθησαν κατὰ τμήματα διὰ τὸν πόλεμον.	21 Καὶ παρετάχθησαν οἱ Ἰσραηλῖται καὶ οἰ Φιλισταῖοι εἰς δύο μέτωπα, τὸ ἕνα ἀπέναντι τοῦ ἄλλου.
22 Καὶ ἀφῆκε Δαυῒδ τὰ σκεύη αὐτοῦ ἀφ' ἑαυτοῦ ἐπὶ χεῖρα φύλακος καὶ ἔδραμεν εἰς τὴν παράταξιν καὶ ἦλθε καὶ ἠρώτησε τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ εἰς εἰρήνην.	22 Ὁ Δαυὶδ ἀφῆκε τὰς ἀποσκευάς του εἰς ἕνα φύλακα, διὰ νὰ τὰς φυλάττῃ, ἔτρεξεν ἐμπρὸς εἰς τὴν πρώτην γραμμήν. Καὶ ὅταν ἦλθεν ἐκεῖ ἠρώτησε τοὺς ἀδελφούς του τί κάνουν, πῶς ἔχουν.	22 Ἄφησε τότε ἀμέσως ὁ Δαβὶδ τὰ πράγματα, ποὺ ἔφερε μαζί του, εἰς τὰ χέρια κάποιου φύλακος καὶ ἔτρεξεν εἰς τὴν παράταξιν τῶν στρατιωτῶν καὶ ἦλθε καὶ ἐχαιρέτισε τοὺς ἀδελφούς του καὶ ἠθέλησε νὰ μάθῃ πῶς περνοῦν.
23 Καὶ αὐτοῦ λαλοῦντος μετ' αὐτῶν, ἰδοὺ ἀνὴρ ὁ μεσαῖος ἀνέβαινε, Γολιὰθ ὁ Φιλισταῖος ὄνομα αὐτῷ ἐκ Γέθ, ἐκ τῶν παρατάξεων τῶν ἀλλοφύλων, καὶ ἐλάλησε κατὰ τὰ ρήματα ταῦτα καὶ ἤκουσε Δαυΐδ.	23 Ἐνῶ αὐτὸς συνωμιλοῦσε μὲ τοὺς ἀδελφούς του, ἰδοὺ ὁ γίγας ἐκεῖνος ἐν τῷ μέσῳ τῶν στρατευμάτων Ἰσραηλιτῶν καὶ Φιλισταίων ἐνεφανίσθη καὶ ἀνέβαινε προκλητικῶς. Ὁ Φιλισταῖος αὐτὸς ὠνομάζετο Γολιὰθ καὶ κατήγετο ἀπὸ τὴν Γέθ, ἀπὸ τὸ στρατόπεδον τῶν Φιλισταίων. Αὐτὸς λοιπὸν ὡμίλησεν ὑβριστικῶς καὶ ἐμπαικτικῶς, ὅπως συνήθως, ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν. Ὁ Δαυὶδ ἤκουσε τὰ ἀλαζονικὰ ἐκεῖνα λόγια.	23 Ἐνῷ δὲ συνωμιλοῦσε μὲ αὐτούς, νά, ἕνας ἄνδρας εἰς τὸ μέσον τῶν δύο ἐχθρῶν, ὁ Φιλισταῖος ποὺ ἐλέγετο Γολιὰθ καὶ κατήγετο ἀπὸ τὴν Γέθ. Ἀνέβαινεν ἀπὸ τὴν παράταξιν τῶν ἀλλοφύλων πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ ἐφώναξε τὰ προκλητικὰ ἐκεῖνα λόγια του καὶ τὰ ἄουσε ὁ Δαβίδ.
24 Καὶ πᾶς ἀνὴρ Ἰσραὴλ ἐν τῷ ἰδεῖν αὐτοὺς τὸν ἄνδρα, καὶ ἔφυγον ἐκ προσώπου αὐτοῦ καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα.	24 Ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ὅταν εἶδαν τὸν Φιλισταῖον αὐτόν, ἐτράπησαν εἰς φυγήν, διότι ἐφοβήθησαν πάρα πολύ.	24 Ὅταν δὲ εἶδαν τὸν ἄνδρα αὐτὸν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται, ἔφυγαν ἀπὸ ἐμπρός του κατατρομαγμένοι.
25 Καὶ εἶπεν ἀνὴρ Ἰσραήλ· εἰ ἑωράκατε τὸν ἄνδρα τὸν ἀναβαίνοντα τοῦτον, ὅτι ὀνειδίσαι τὸν Ἰσραὴλ ἀνέβη; Καὶ ἔσται ἀνήρ, ὃς ἂν πατάξῃ αὐτόν, πλουτίσει αὐτὸν ὁ βασιλεὺς πλοῦτον μέγαν καὶ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ δώσει αὐτῷ καὶ τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ποιήσει ἐλεύθερον ἐν τῷ Ἰσραήλ.	25 Κάποιος Ἰσραηλίτης, (κῆρυξ ἴσως τοῦ βασιλέως), εἶπε· <εἴδατε αὐτὸν τὸν ἄνδρα τὸν Φιλισταῖον, ὁ ὁποῖος προχωρεῖ; Ἔρχεται διὰ νὰ προκαλέσῃ τοὺς Ἰσραηλίτας. Ἐκεῖνος ὁ Ἰσραηλίτης ὁ ὁποῖος θὰ τὸν φονεύσῃ, θὰ πάρῃ ἀπὸ τὸν βασιλέα πολὺν πλοῦτον καὶ τὴν θυγατέρα τοῦ βασιλέως θὰ τὴν λάβῃ ὡς σύζυγόν του. Ὁ δὲ βασιλεὺς θὰ ἀπαλλάξῃ καὶ τὴν οἰκογένειαν αὐτοῦ ἀπὸ κάθε φορολογίαν>.	25 Καὶ εἶπεν ἕνας Ἰσραηλίτης, πιθανὸν ἐκ μέρους τοῦ Σαούλ: <Εἴδατε τὸν ἄνδρα αὐτόν, ποὺ ἀνέβη πρὸς τὸ μέρος μας καὶ ἦλθε διὰ νὰ ἐξευτελίσῃ τοὺς Ἰσραηλίτας; Σᾶς ἀνακοινώνω λοιπὸν ὅτι ὁ ἄνδρας, ποὺ θὰ τὸν νικήσῃ, θὰ ἀνταμειφθῇ πολύ. Θὰ τοῦ χαρίσῃ ὁ βασιλεὺς πολὺν πλοῦτον. Θὰ τοῦ δώσῃ ἐπίσης ὡς σύζυγον τὴν κόρην του καὶ θὰ ἀπαλλάξῃ τὸ πατρικόν του σπίτι ἀπὸ κάθε εἴδους ὑποχρέωσιν πρὸς τὸ κράτος τοῦ Ἰσραήλ>.
26 Καὶ εἶπε Δαυῒδ πρὸς τοὺς ἄνδρας τοὺς συνεστηκότας μετ' αὐτοῦ λέγων· ἢ ποιηθήσεται τῷ ἀνδρί, ὃς ἂν πατάξει τὸν ἀλλόφυλον ἐκεῖνον, καὶ ἀφελεῖ ὀνειδισμὸν ἀπὸ Ἰσραήλ; Ὅτι τίς ἀλλόφυλος ὁ ἀπερίτμητος αὐτός, ὅτι ὠνείδισε παράταξιν Θεοῦ ζῶντος;	26 Ὁ Δαυὶδ ἠρώτησε τοὺς ἄνδρας, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο ἐκεῖ κοντά του· <θὰ ἀμειφθῇ λοιπὸν ὁ ἄνδρας ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος θὰ καταβάλῃ τὸν Φιλισταῖον τοῦτον καὶ θὰ ἐξαλείψῃ ἔτσι τὴν προσβολήν του κατὰ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαου; Ποῖος εἶναι αὐτὸς ὁ ἀπερίτμητος Φιλισταῖος, ὁ ὁποῖος ὑβρίζει τὸν στρατὸν τοῦ ἀληθινοῦ καὶ αἰωνίου Θεοῦ;>	26 Καὶ ἐρώτησε ὁ Δαβὶδ τοὺς ἄνδρας, ποὺ ἐστέκοντο κοντά του, καὶ εἶπε: <Ὥστε θὰ ἀμειφθῇ ὁ ἄνδρας, ποὺ θὰ νικήσῃ ἐκεῖνον τὸν ἀλλόφυλον καὶ θὰ ξεπλύνῃ τὴν ἐντροπὴν τοῦ Ἰσραήλ; Καὶ ποιὸς εἶναι αὐτὸς ὁ ἀπερίτμητος ἀλλόφυλος, ποὺ ἐξευτελίζει τὴν παράταξιν τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος ζῇ καὶ κυβερνᾷ τὰ πάντα;>
27 Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ λαὸς κατὰ τὸ ρῆμα τοῦτο λέγων· οὕτως ποιηθήσεται τῷ ἀνδρί, ὃς ἂν πατάξει αὐτόν.	27 Οἱ ἐκεῖ γύρω ἄνθρωποι ἀπήντησαν εἰς τὸν Δαυὶδ καὶ τοῦ εἶπον· <ναί, ἔτσι θὰ ἀμειφθῇ ὁ ἄνδρας ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος θὰ νικήσῃ καὶ θὰ φονεύσῃ τὸν Γολιάθ>.	27 Καὶ τοῦ ἀπεκρίθησαν οἱ στρατιῶται, συμφώνως πρὸς ὅσα εἶχαν ἀκούσει προηγουμένως, καὶ τοῦ εἶπαν ὅτι αὐτὸ καὶ αὐτὸ θὰ ἀπολαύσῃ ὁ ἄνδρας, ποὺ θὰ τὸν νικήσῃ.
28 Καὶ ἤκουσεν Ἐλιὰβ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ὁ μείζων ἐν τῷ λαλεῖν αὐτὸν πρὸς τοὺς ἄνδρας καὶ ὠργίσθη θυμῷ Ἐλιὰβ ἐν τῷ Δαυῒδ καὶ εἶπεν· ἱνατὶ τοῦτο κατέβης καὶ ἐπὶ τίνα ἀφῆκας τὰ μικρὰ πρόβατα ἐκεῖνα ἐν τῇ ἐρήμῳ; Ἐγὼ οἶδα τὴν ὑπερηφανίαν σου καὶ τὴν κακίαν τῆς καρδίας σου, ὅτι ἕνεκεν τοῦ ἰδεῖν τὸν πόλεμον κατέβης.	28 Ὁ Ἐλιάβ, ὁ μεγαλύτερος ἀδελφὸς τοῦ Δαυίδ, ὠργίσθη ἐναντίον τοῦ Δαυίδ, ὅταν τὸν εἶδε νὰ συνομιλῇ μὲ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ στρατοῦ καὶ εἶπεν εἰς αὐτόν· <διατὶ ἦλθες ἐδῶ, εἰς ποιὸν ἀφῆκες τὰ λίγα πρόβατά μας εἰς τὴν ἔρημον; Ἐγὼ ξέρω τὴν ὑπερηφάνειάν σου καὶ τὴν κακήν σου καρδίαν. Ἐγκατέλειψες τὰ πρόβατα καὶ ἦλθες ἐδῶ, διὰ νὰ ἰδῇς τὸν πόλεμον>.	28 Μόλις ἄκουσε τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Δαβὶδ πρὸς τοὺς στρατιώτας ὁ μεγαλύτερος ἀδελφός του, ὁ Ἐλιάβ, ὠργίσθη πολὺ ἐναντίον του καὶ τοῦ εἶπε: <Διὰ ποῖον σκοπὸν ἦλθες ἐδῶ κάτω καὶ εἰς ποῖον ἄφησες ἐκεῖνα τὰ μικρὰ πρόβατα εἰς τὴν ἔρημον; Ξέρω καλὰ τὴν ὑπερηφάνειάν σου καὶ τὴν κακίαν τῆς καρδιᾶς σου. Εἶμαι βέβαιος ὅτι ἦλθες διὰ νὰ ἰδῇς τὸν πόλεμον>.
29 Καὶ εἶπε Δαυΐδ· τί ἐποίησα νῦν; Οὐχὶ ρῆμά ἐστι;	29 Ὁ Δαυὶδ ἀπήντησε· <τί ἔκαμα λοιπὸν τώρα. Ἕνα ἀπλοῦν λόγον δὲν εἶπα;>	29 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβίδ: <Τί κακὸ ἔκανα τώρα; Δὲν ἠμπορῶ νὰ κάνω οὔτε μίαν ἐρώτησιν;>
30 Καὶ ἐπέστρεψε παρ' αὐτοῦ εἰς ἐναντίον ἑτέρου καὶ εἶπε κατὰ τὸ ρῆμα τοῦτο, καὶ ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ λαὸς κατὰ τὸ ρῆμα τοῦ πρώτου.	30 Ὁ Δαυὶδ ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὸν ἀδελφόν του διὰ νὰ ἐρωτήσῃ ἄλλον, εἰς τὸν ὁποῖον καὶ ἀπηύθυνε τὰ ἴδια λόγια. Ὅλοι τοῦ ἀπήντησαν, ὅπως τοῦ εἶχαν ἀπαντήσει καὶ οἱ πρῶτοι.	30 Καὶ ἔφυγεν ἀπὸ αὐτὸν καὶ συνήντησεν ἄλλον στρατιώτην καὶ τοῦ ἔκανε τὴν ἰδίαν ἐρώτησιν ὡς πρὸς τὸν Γολιάθ. Ὁποιουσδήποτε δὲ ἐρώτησε, ἐπῆρε τὴν ἰδίαν ἀπάντησιν, ποὺ τοῦ εἶχε δώσει καὶ ὁ πρῶτος, ὡς πρὸς τὴν ἀμοιβὴν τοῦ νικητοῦ τοῦ Γολιάθ.
31 Καὶ ἠκούσθησαν οἱ λόγοι, οὓς ἐλάλησε Δαυίδ, καὶ ἀνηγγέλησαν ὀπίσω Σαοὺλ καὶ παρέλαβεν αὐτόν.	31 Οἱ λόγοι, τοὺς ὁποίους ἀντήλλαξεν ὁ Δαυίδ μὲ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ λαοῦ, ἔφθασαν εἰς τὰ αὐτιὰ τοῦ βασιλέως. Ὁ βασιλεὺς ἔστειλεν ἕνὰ ἄνθρωπον καὶ παρέλαβεν αὐτὸν καὶ τὸν ὠδήγησε πρὸς τὸν Σαούλ.	31 Ἐν τῷ μεταξὺ διεδόθησαν τὰ λόγια, ποὺ εἶπεν ὁ Δαβίδ, καὶ ἔγιναν γνωστὰ εἰς τὸν Σαοὺλ καὶ αὐτὸς τὸν ἐκάλεσε πλησίον του.
32 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Σαούλ· μὴ δὴ συμπεσέτω καρδία τοῦ Κυρίου μου ἐπ' αὐτόν· ὁ δοῦλός σου πορεύσεται καὶ πολεμήσει μετὰ τοῦ ἀλλοφύλου τούτου.	32 Ὁ Δαυὶδ εἶπε τότε πρὸς τὸν Σαούλ· <ἂς μὴ ταραχθῇ. Καὶ ἂς μὴ πτοηθῇ καθόλου ἡ καρδία τοῦ κυρίου μου, τοῦ βασιλέως· ἐγὼ ὁ δοῦλος σου θὰ μεταβῶ καὶ θὰ πολεμήσω ἐναντίον αὐτοῦ τοῦ Φιλισταίου>.	32 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν Σαούλ: <Μὴ στενοχωρεῖσαι καὶ ἂς μὴ ταράσσεται ἡ καρδιὰ τοῦ κυρίου μου ἐξ αἰτίας αὐτοῦ τοῦ ἀλλοφύλου. Θὰ πάω ἐγώ, ὁ δοῦλος σου, καὶ θὰ μονομαχήσω μὲ αὐτὸν τὸν ἀλλόφυλον>.
33 Καὶ εἶπε Σαοὺλ πρὸς τὸν Δαυίδ· οὐ μὴ δυνήσῃ πορευθῆναι πρὸς τὸν ἀλλόφυλον τοῦ πολεμεῖν μετ' αὐτοῦ, ὅτι παιδάριον εἶ σύ, καὶ αὐτὸς ἀνὴρ πολεμιστὴς ἐκ νεότητας αὐτοῦ.	33 Ἀπήντησεν ὁ Σαοὺλ πρὸς τὸν Δαυίδ· <δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ βαδίσῃς ἐναντίον τοῦ Φιλισταίου αὐτοῦ καὶ νὰ πολεμήσῃς αὐτόν, διότι εἶσαι μικρὸς κατὰ τὴν ἡλικίαν καὶ τὸ σῶμα, ἐνῶ ἐκεῖνος εἶναι πολεμιστὴς ἀξιόλογος ἀπὸ τὴν νεαράν του ἡλικίαν>.	33 Καὶ εἶπεν ὁ Σαουλ εἰς τὸν Δαβίδ: <Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ προχωρήσῃς πρὸς τὸν ἀλλόφυλον καὶ νὰ συγκρουσθῇς μαζί του, διότι σὺ εἶσαι μικρὸ παιδί, ἐνῷ αὐτὸς εἶναι ἄνδρας δυνατός, ποὺ καταγίνεται μὲ πολέμους ἀπὸ τὰ νιάτα του>.
34 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Σαούλ· ποιμαίνων ἦν ὁ δοῦλός σου τῷ πατρὶ αὐτοῦ ἐν τῷ ποιμνίῳ, κα ὅταν ἤρχετο ὁ λέων καὶ ἡ ἄρκος καὶ ἐλάμβανε πρόβατον ἐκ τῆς ἀγέλης,	34 Ὁ Δαυὶδ τοῦ ἀπήντησε καὶ εἶπεν· <ἐγὼ ὁ δοῦλος σου ἤμουνα βοσκός, ποὺ ἔβοσκα τὰ πρόβατα τοῦ πατρός μου. Ὅταν συνέβαινε νὰ ἔλθῃ λιοντάρι ἢ ἀρκούδα, καὶ ἥρπαζε πρόβατον ἀπὸ τὴν ἀγέλην τῶν προβάτων μου,	34 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν Σαουλ: <Ὅταν ἐγώ, ὁ δοῦλος σου, ἔβοσκα τὰ πρόβατα τοῦ πατέρα μου καὶ ὡρμοῦσαν τὸ λεοντάρι καὶ ἡ ἀρκούδα καὶ ἅρπαζαν κάποιο πρόβατον ἀπὸ τὸ κοπάδι,
35 καὶ ἐξεπορευόμην ὀπίσω αὐτοῦ καὶ ἐπάταξα αὐτὸν καὶ ἐξέσπασα ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ, καὶ εἰ ἐπανίστατο ἐπ' ἐμέ, καὶ ἐκράτησα τοῦ φάρυγγος αὐτοῦ καὶ ἐπάταξα καὶ ἐθανάτωσα αὐτόν.	35 ἔτρεχα πρὸς καταδίωξιν αὐτῶν, ἐφόνευα τὸ θηρίον τοῦτο καὶ ἀποσποῦσα τὸ πρόβατον ἀπὸ τὸ στόμα του. Ἂν δὲ τὸ θηρίον ἐπετίθετο ἐναντίον μου, τὸ ἔπιανα ἀπὸ τὸν λαιμόν, τὸ ἐκτυποῦσα καὶ τὸ ἐφόνευα.	35 ἔτρεχα πίσω ἀπὸ τὸ ἄγριον θηρίον καὶ τὸ ἐκτυποῦσα, καὶ ἐτραβοῦσα ἀπὸ τὸ στόμα του τὸ πρόβατον. Καὶ ἐὰν ἐκεῖνο ἐπετίθετο ἐναντίον μου, τὸ ἔπιανα ἀπὸ τὸν λαιμὸν καὶ τὸ ἐκτυποῦσα καὶ τὸ ἐσκότωνα.
36 Καὶ τὸν λέοντα καὶ τὴν ἄρκον ἔτυπτεν ὁ δοῦλός σου, καὶ ἔσται ὁ ἀλλόφυλος ὁ ἀπερίτμητος ὡς ἐν τούτων· οὐχὶ πορεύσομαι καὶ πατάξω αὐτόν, καὶ ἀφελῶ σήμερον ὄνειδος ἐξ Ἰσραήλ; Διότι τίς ὁ ἀπερίτμητος οὗτος, ὃς ὠνείδισε παράταξιν Θεοῦ ζῶντος;	36 Λέοντα καὶ ἄρκτον ἐγὼ ὁ δοῦλος σου ἐκτύπησα καὶ ἐφόνευσα. Ὁ ἀπερίτμητος, λοιπόν, αὐτὸς Φιλισταῖος, θὰ γίνῃ εἰς τὰ χέρια μου σὰν ἕνα ἀπὸ τὰ θηρία αὐτά. Ἀφοῦ τέτοια ἔχω κατορθώσει, δὲν πρέπει λοιπὸν τώρα νὰ μεταβῶ καὶ νὰ φονεύσω τὸν Φιλισταῖον καὶ νὰ ἐξαλείψω τὴν προσβολὴν τὴν ὁποίαν κάνει κατὰ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ; Ποιὸς εἶναι αὐτὸς ὁ ἀπερίτμητος ὁ ὁποῖος ἐτόλμησε νὰ ὁμιλήσῃ περιφρονητικῶς διὰ τὸν στρατὸν τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ;	36 Ἐνικοῦσε ὁ δοῦλος σου τὸ λεοντάρι καὶ τὴν ἀρκούδα. Θὰ ἀντιμετωπίσω λοιπὸν καὶ αὐτὸν τὸν ἀπερίτμητον ἀλλόφυλον σὰν ἕνα ἀπὸ αὐτὰ τὰ θηρία. Διατὶ νὰ μὴ πάω νὰ τὸν νικήσω καὶ νὰ ξεπλύνω σήμερον τὴν ἐντροπὴν τοῦ Ἰσραήλ; Διότι ποῖος εἶναι αὐτὸς ὁ ἀπερίτμητος, ποὺ ἠθέλησε νὰ προσβάλῃ καὶ νὰ ταπεινώσῃ τὴν παράταξιν τοῦ ζῶντος Θεοῦ;
37 Κύριος, ὃς ἐξείλατό με ἐκ χειρὸς τοῦ λέοντος καὶ ἐκ χειρὸς τῆς ἄρκου, αὐτὸς ἐξελεῖταί με ἐκ χειρὸς τοῦ ἀλλοφύλου τοῦ ἀπεριτμήτου τούτου. Καὶ εἶπε Σαοὺλ πρὸς Δαυίδ· πορεύου, καὶ ἔσται Κύριος μετὰ σοῦ.	37 Ὁ Κύριος ὁ ὁποῖος μὲ ἐγλύτωσε ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ λέοντος καὶ ἀπὸ τὰ χέρια τῆς ἀρκούδας, αὐτὸς θὰ μὲ γλυτώσῃ καὶ ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ ἀπερίτμητου αὐτοῦ Φιλισταίου>. Ὁ Σαοὺλ εἶπε τότε πρὸς τὸν Δαυίδ· <πήγαινε καὶ ὁ Κύριος εἴθε νὰ εἶναι μαζῆ σου>.	37 Ὁ Κύριος, ποὺ μὲ ἐγλύτωσε ἀπὸ τὰ νύχια τοῦ λέοντος καὶ ἀπὸ τὰ νύχια τῆς ἀρκούδας, ὁ Ἴδιος θὰ μὲ γλυτώσῃ καὶ ἀπὸ τὰ χέρια αὐτοῦ τοῦ ἀπεριτμήτου ἀλλοφύλου>. Ὅταν ἄκουσε τὰ τολμηρὰ αὐτὰ λόγια ὁ Σαούλ, εἶπεν εἰς τὸν Δαβίδ: <Πήγαινε καὶ ἂς εἶναι ὁ Κύριος μαζί σου>.
38 Καὶ ἐνέδυσε Σαοὺλ τὸν Δαυῒδ μανδύαν καὶ περικεφαλαίαν χαλκῆν περὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ	38 Ὁ Σαοὺλ ἐφόρεσεν εἰς τὸν Δαυὶδ στρατιωτικὸν μανδύαν καὶ ἔθεσεν εἰς τὴν κεφαλήν του χαλκίνην περικεφαλαίαν.	38 Καὶ ἐφόρεσεν ὁ Σαοὺλ εἰς τὸν Δαβὶδ μανδύαν καὶ χαλκίνην περικεφαλαίαν, διὰ νὰ προστατεύεται ἀπὸ παντοῦ τὸ κεφάλι του.
39 καὶ ἔζωσε τὸν Δαυὶδ τὴν ρομφαίαν αὐτοῦ ἐπάνω τοῦ μανδύου αὐτοῦ. Καὶ ἐκοπίασε περιπατήσας ἅπαξ καὶ δίς· καὶ εἶπε Δαυῒδ πρὸς Σαούλ· οὐ μὴ δύνωμαι πορευθῆναι ἐν τούτοις, ὅτι οὐ πεπείραμαι. Καὶ ἀφαιροῦσιν αὐτὰ ἀπ' αὐτοῦ.	39 Ἀκόμη δὲ ἔζωσε τὸν Δαυίδ μὲ τὴν ρομφαίαν του ἐπάνω ἀπὸ τὸν μανδύαν. Ὁ Δαυὶδ ἔτσι ἐξωπλισμένος προσεπάθησε νὰ βαδίσῃ μίαν καὶ δύο φορές, ἀλλὰ μόλις καὶ μετὰ κόπου τὸ κατώρθωσεν. Ὁ Δαυὶδ εἶπε πρὸς τὸν βασιλέα· <δὲν ἠμπορῶ νὰ βαδίσω μὲ αὐτά, διότι δὲν ἔχω συνηθίσει>. Κατ' ἐντολὴν τοῦ βασιλέως ἀφῄρεσαν τὴν πανοπλίαν αὐτὴν ἀπὸ τὸν Δαυίδ.	39 Ἔβαλε δὲ εἰς τὴν μέσην τὸν Δαβίδ, ἐπάνω ἀπὸ τὸν μανδύαν του, καὶ ζώνην μὲ τὴν ρομφαίαν του. Ἐπεχείρησεν ὅμως ὁ Δαβὶδ νὰ βαδίσῃ μὲ αὐτὸν τὸν ὁπλισμὸν καὶ μίαν καὶ δύο φορές, ἀλλ’ ἐκοπίασε πολύ. Διὰ τοῦτο εἶπεν εἰς τὸν Σαούλ: <Δὲν ἠμπορῶ νὰ βαδίσω μὲ ὅλα αὐτά, διότι εἶμαι ἀσυνήθιστος>. Κατόπιν τούτου ἔβγαλαν ἀπὸ ἐπάνω του τὴν πολεμικὴν στολὴν καὶ τὰ ὅπλα.
40 Καὶ ἔλαβε τὴν βακτηρίαν αὐτοῦ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ ἐξελέξατο ἑαυτῷ πέντε λίθους λείους ἐκ τοῦ χειμάρρου καὶ ἔθετα αὐτοὺς ἐν τῷ καδίῳ τῷ ποιμαινικῷ τῷ ὄντι αὐτῷ εἰς συλλογὴν καὶ σφενδόνην αὐτοῦ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ προσῆλθε πρὸς τὸν ἄνδρα τὸν ἀλλόφυλον.	40 Ὁ Δαυὶδ ἐπῆρε τὴν ράβδον του εἰς τὸ χέρι του, ἐδιάλεξε πέντε λείους λίθους ἀπὸ τὸν χείμαρρον καὶ ἔθεσεν αὐτοὺς εἰς τὸ ποιμενικόν του σακκίδιον, τὸ ὁποῖον εἶχε πάντοτε μαζῆ του, διὰ νὰ θέτῃ μέσα εἰς αὐτὸ τὰ διάφορα πράγματα. Ἐπίσης ἐπῆρε καὶ τὴν σφενδόνην του εἰς τὸ χέρι καὶ ἐβάδισεν ἐναντίον τοῦ ἀνδρὸς αὐτοῦ, τοῦ Φιλισταίου.	40 Ἐπῆρε λοιπὸν τὸ ραβδί του εἰς τὸ χέρι του καὶ ἐδιάλεξε μόνος του ἀπὸ τὸν χείμαρρον πέντε λιθάρια χωρὶς προεξοχές, κατάλληλα διὰ τὴν σφενδόνην του, καὶ τὰ ἔβαλε μέσα εἰς τὸ ποιμενικὸν σακκίδιόν του, ποὺ τὸ εἶχε πάντοτε μαζί του διὰ νὰ βάζῃ ὅ,τι τοῦ ἐχρειάζετο. Καὶ ἔσφιξε εἰς τὸ χέρι του τὴν σφενδόνην του καὶ ἐπλησίασε πρὸς τὸν ἀλλόφυλον ἄνδρα.
41 Καὶ ἐπορεύθη ὁ ἀλλόφυλος πορευόμενος καὶ ἐγγίζων πρὸς Δαυίδ, καὶ ἀνὴρ ὁ αἴρων τὸν θυρεὸν ἔμπροσθεν αὐτοῦ, καὶ ἐπέβλεψεν ὁ ἀλλόφυλος.	41 Ὁ Φιλισταῖος ἐπροχώρησε πρὸς τὸν Δαυὶδ καὶ ἐπλησίασε πρὸς αὐτόν, ὁ δὲ ὁπλοφόρος τοῦ Φιλισταίου, ὁ ὁποῖος ἔφερε τὴν ἀσπίδα ἐκείνου, ἐβάδιζεν ἔμπρος ἀπὸ τὸν Γολιάθ. Ὁ Γολιὰθ παρετήρησε προσεκτικά,	41 Ἐπροχωροῦσε δὲ πρὸς τὸ μέρος του καὶ ὁ ἀλλόφυλος καὶ ἐπλησίαζε τὸν Δαβίδ. Ἐνῷ δὲ ὁ βοηθός του, ποὺ μετέφερε τὴν ἀσπίδα του, ἐβάδιζεν ἐμπρός του, ὁ ἴδιος ἔρριξε ἐξεταστικὸν βλέμμα πρὸς τὸν Δαβίδ.
42 Καὶ εἶδε Γολιὰθ τὸν Δαυῒδ καὶ ἐξητίμασεν αὐτόν, ὅτι αὐτὸς ἦν παιδάριον καὶ αὐτὸς πυρράκης μετὰ κάλλους ὀφθαλμῶν.	42 εἶδε τὸν Δαυὶδ καὶ τὸν κατεφρόνησε, διότι τὸν εἶδε μικρὸν παιδίον ξανθὸν μὲ ὡραία μάτια.	42 Καὶ παρετήρησεν ὁ Γολιὰθ τὸν Δαβὶδ καὶ τὸν ἔκρινεν ἀνάξιον, διὰ νὰ ἀσχοληθῇ μαζί του· διότι ὁ Δαβὶδ ἦτο ἕνα μικρὸ κοκκινωπὸ παιδὶ μὲ ὡραῖα μάτια.
43 Καὶ εἶπεν ὁ ἀλλόφυλος πρὸς Δαυΐδ· ὡσεὶ κύων ἐγὼ εἰμι, ὅτι σὺ ἔρχῃ ἐπ' ἐμὲ ἐν ράβδῳ καὶ λίθοις; Καὶ εἶπε Δαυίδ· οὐχί, ἀλλ' ἢ χείρων κυνός. Καὶ κατηράσατο ὁ ἀλλόφυλος τὸν Δαυῒδ ἐν τοῖς Θεοῖς αὐτοῦ.	43 Ὁ ἀλλόφυλος λοιπὸν αὐτὸς εἶπε πρὸς τὸν Δαυίδ· <ὡς ἐὰν εἶμαι σκυλὶ ἔρχεσαι ἐναντίον μου μὲ ράβδον καὶ μὲ πέτρες;> Ὁ Δαυὶδ ἀπήντησεν· <ὄχι, ἀλλὰ εἶσαι χειρότερος ἀπὸ τὸ σκυλί>. Ὁ Φιλισταῖος κατηράσθη τὸν Δαυὶδ ἐν ὀνόματι τῶν θεῶν του.	43 Καὶ εἶπεν ὁ ἀλλόφυλος Γολιὰθ εἰς τὸν Δαβίδ: <Μήπως εἶμαι σκυλὶ καὶ ἔρχεσαι ἐναντίον μου μὲ ραβδὶ καὶ λιθάρια;> Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Δαβίδ: <Ὄχι μόνον σκυλί, ἀλλὰ καὶ κάτι χειρότερον>. Ὅταν τὸ ἄκουσε αὐτὸ ὁ ἀλλόφυλος, ἐπεκαλέσθη τοὺς θεούς του καὶ κατηράσθη τὸν Δαβίδ.
44 Καὶ εἶπεν ὁ ἀλλόφυλος πρὸς Δαυΐδ· δεῦρο πρός με καὶ δώσω τὰς σάρκας σου τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖς κτήνεσι τῆς γῆς.	44 Εἶπε δὲ τότε ὁ ἀλλόφυλος πρὸς τὸν Δαυίδ· <ἔλα ἐδῶ καὶ θὰ δώσω τὰς σάρκας σου εἰς τὰ πτηνὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἰς τὰ θηρία τῆς γῆς>.	44 Καὶ εἶπεν ὁ ἀλλόφυλος Γολιὰθ εἰς τὸν Δαβίδ: <Ἔλα κοντά μου καὶ θὰ δώσω τὰς σάρκας σου τροφὴν εἰς τὰ πουλιὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἰς τὰ θηρία τῆς γῆς>.
45 Καὶ εἶπε Δαυῒδ πρὸς τὸν ἀλλόφυλον· σὺ ἔρχῃ πρός με ἐν ρομφαίᾳ καὶ ἐν δόρατι καὶ ἐν ἀσπίδι, κἀγὼ πορεύομαι πρός σε ἐν ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ Σαβαὼθ παρατάξεως Ἰσραήλ, ἣν ὠνείδισας σήμερον·	45 Εἶπε δὲ ὁ Δαυὶδ πρὸς τὸν ἀλλόφυλον· <σὺ ἔρχεσαι ἐναντίον μου μὲ ρομφαίαν καὶ μὲ δόρυ καὶ μὲ ἀσπίδα. Ἐγὼ δὲ προχωρῶ ἐναντίον σου ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦ Παντοκράτορος, τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, τὸν ὁποῖον σὺ σήμερον ἐνέπαιξες καὶ ὕβρισες.	45 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν ἀλλόφυλον: <Σὺ ἔρχεσαι ἐναντίον μου μὲ ρομφαίαν καὶ μὲ δόρυ καὶ μὲ ἀσπίδα. Ἐγὼ ὅμως προχωρῶ ἐναντίον σου ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ τῶν Δυνάμεων, ποὺ εἶναι μὲ τὸ μέρος τῆς παρατάξεως τῶν Ἰσραηλιτῶν, τὴν ὁποίαν ὕβρισες καὶ κατεφρόνησες σήμερα.
46 καὶ ἀποκλείσει σε Κύριος σήμερον εἰς τὴν χεῖρά μου, καὶ ἀποκτενῶ σε καὶ ἀφελῶ τὴν κεφαλήν σου ἀπό σοῦ καὶ δώσω τὰ κῶλά σου καὶ τὰ κῶλα παρεμβολῆς ἀλλοφύλων ἐν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖς θηρίοις τῆς γῆς, καὶ γνώσεται πᾶσα ἡ γῆ, ὅτι ἔστι Θεὸς ἐν Ἰσραήλ·	46 Σήμερον θὰ σὲ παραδώσῃ ὁ Κύριος εἰς τὰ χέρια μου, θὰ σὲ φονεύσω, θὰ ἀποκόψω τὴν κεφαλήν σου καὶ θὰ δώσω τὰ μέλη σου καὶ τὰ μέλη τοῦ στρατοῦ τῶν Φιλισταίων κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν εἰς τὰ πτηνὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἰς τὰ θηρία τῆς γῆς καὶ θὰ μάθουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ὅτι ὁ ἀληθινὸς Θεὸς εὑρίσκεται εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν.	46 Θὰ σὲ βάλῃ λοιπὸν καὶ θὰ σὲ κλείσῃ ὁ Κύριος σήμερα μέσα εἰς τὰ χέρια μου καὶ θὰ σὲ σκοτώσω. Καὶ θὰ ἀφαιρέσω τὸ κεφάλι σου ἀπὸ τὸ σῶμα σου καὶ θὰ δώσω κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν τὰ μέλη σου καὶ τὰ μέλη ὅλων, ὅσοι εἶναι εἰς τὸ στρατόπεδον τῶν Φιλισταίων, εἰς τὰ πουλιὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἰς τὰ ἄγρια θηρία τῆς γῆς. Καὶ θὰ καταλάβῃ ἔτσι ὅλη ἡ οἰκουμένη ὅτι ὑπάρχει Θεὸς ἀληθινὸς εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας.
47 καὶ γνώσεται πᾶσα ἡ ἐκκλησία αὕτη ὅτι οὐκ ἐν ρομφαίᾳ καὶ δόρατι σῴζει Κύριος, ὅτι τοῦ Κυρίου ὁ πόλεμος, καὶ παραδώσει Κύριος ὑμᾶς εἰς χεῖρας ἡμῶν.	47 Ὅλον δὲ αὐτὸ τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ θὰ μάθῃ ὅτι ὁ Κύριος δὲν σώζει μόνον μὲ τὸ δόρυ καὶ μὲ τὴν ρομφαίαν, ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ὁ κυρίαρχος καὶ τοῦ πολέμου καὶ ὅτι ὁ Κύριος θὰ σᾶς παραδώσῃ εἰς τὰ χέρια μας>.	47 Καὶ θὰ μάθῃ ὅλος αὐτὸς ἐδῶ ὁ κόσμος ὅτι δὲν χρειάζεται ὁ Κύριος ρομφαίαν καὶ δόρυ, διὰ νὰ σώσῃ τοὺς ἰδικούς Του. Διότι ὁ Κύριος εἶναι Ἐκεῖνος, ποὺ ρυθμίζει τὸν πόλεμον καὶ ἰδική Του εἶναι αὐτὴ ἡ μάχη. Καὶ θὰ σᾶς παραδώσῃ ὁπωσδήποτε ὁ Κύριος εἰς τὰ χέρια μας>.
48 Καὶ ἀνέστη ὁ ἀλλόφυλος καὶ ἐπορεύθη εἰς συνάντησιν Δαυΐδ.	48 Ἐσηκώθη ὁ ἀλλόφυλος καὶ ἐπορεύθη εἰς συνάντησιν τοῦ Δαυίδ.	48 Ὕψωσε τότε τὸ ἀνάστημά του ὁ ἀλλόφυλος καὶ ἐπροχώρησε διὰ νὰ ἀντιμετωπίσῃ τὸν Δαβίδ.
49 Καὶ ἐξέτεινε Δαυῒδ τὴν χεῖρα αὐτοῦ εἰς τὸ κάδιον καὶ ἔλαβεν ἐκεῖθεν λίθον ἕνα καὶ ἐσφενδόνισε καὶ ἐπάταξε τὸν ἀλλόφυλον ἐπὶ τὸ μέτωπον αὐτοῦ, καὶ διέδυ ὁ λίθος διὰ τῆς περικεφαλαίας, εἰς τὸ μέτωπον αὐτοῦ, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν.	49 Ὁ Δαυὶδ ἄπλωσε τὸ χέρι του εἰς τὸ σακκίδιόν του, ἐπῆρεν ἀπὸ ἐκεῖ ἕνα λίθον τὸν ὁποῖον καὶ ἐξεσφενδόνισεν ἐναντίον τοῦ Φιλισταίου καὶ τὸν ἐκτύπησεν εἰς τὸ μέτωπον. Ὁ λίθος αὐτὸς διετρύπησε τὴν περικεφαλαίαν, εἰσῆλθεν εἰς τὸ μέτωπον τοῦ Φιλισταίου καὶ τὸν ἐπλήγωσε θανασίμως. Ὁ Γολιὰθ ἔπεσε πρηνὴς κάτω εἰς τὸ χῶμα.	49 Ἀπλωσε δὲ καὶ ὁ Δαβὶδ τὸ χέρι του εἰς τὸ σακκίδιόν του καὶ ἐπῆρε ἀπὸ ἐκεῖ ἕνα λιθάρι. Τὸ ἔρριξε δὲ ἀμέσως μὲ τὴν σφενδόνην του καὶ ἐκτύπησε τὸν ἀλλόφυλον ἀκριβῶς εἰς τὸ μέτωπόν του. Καὶ ἐτρύπησε τὸ λιθάρι τὴν περικεφαλαίαν καὶ τὴν διεπέρασε καὶ ἔφθασεν εἰς τὸ μέτωπόν του καὶ τὴν ἰδίαν στιγμὴν ἐκεῖνος ἔπεσε μπρούμυτα κατὰ γῆς.
50 Καὶ ἐκραταίωσε Δαυῒδ ὑπὲρ τὸν ἀλλόφυλον ἐν τῇ σφενδόνῃ καὶ ἐν τῷ λίθῳ, καὶ ἐπάταξε τὸν ἀλλόφυλον καὶ ἐθανάτωσεν αὐτὸν καὶ ρομφαία οὐκ ἦν ἐν χειρὶ Δαυΐδ.	50 Ἔτσι ὁ Δαυὶδ ἀνεδείχθη ἰσχυρότερος ἀπὸ τὸν ἀλλόφυλον καὶ νικητὴς ἐναντίον του μὲ μίαν σφενδόνην καὶ ἕνα λίθον. Ἐκτύπησε τὸν Φιλισταῖον καὶ τὸν ἐφόνευσε. Ὁ Δαυὶδ δὲν εἶχε ρομφαίαν εἰς τὰ χέρια του.	50 Καὶ ἀπεδείχθη μὲ τὴν σφενδόνην καὶ τὸ λιθάρι του ὁ Δαβὶδ δυνατώτερος ἀπὸ τὸν ἀλλόφυλον. Καὶ ἐκτύπησε καὶ ἐσκότωσε τὸν Γολιὰθ ὁ Δαβίδ, χωρὶς νὰ ἔχῃ εἰς τὰ χέρια του ρομφαίαν.
51 Καὶ ἔδραμε Δαυὶδ καὶ ἐπέστη ἐπ' αὐτὸν καὶ ἔλαβε τὴν ρομφαίαν αὐτοῦ καὶ ἐθανάτωσεν αὐτὸν καὶ ἀφεῖλε τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. Καὶ εἶδον οἱ ἀλλόφυλοι ὅτι τέθνηκεν ὁ δυνατὸς αὐτῶν, καὶ ἔφυγον.	51 Διὰ τοῦτο ἔτρεξε καὶ ἐστάθη ἐπάνω ἀπὸ τὸν βαρέως τραυματισμένον Φιλισταῖον, ἐπῆρε τὴν ρομφαίαν ἐκείνου, τὸν ἐθανάτωσε καὶ τοῦ ἀπέκοψε τὴν κεφαλήν. Οἱ Φιλισταῖοι εἶδαν ὅτι ὁ ἀκατανίκητος, ὅπως ἐπίστευαν, πρόμαχός των ἐφονεύθη, κατελήφθησαν ἀπὸ πανικὸν καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγήν.	51 Καὶ ἔτρεξεν ἀμέσως ὁ Δαβὶδ καὶ ἐστάθη ἐπάνω του καὶ ἐπῆρε τὴν ρομφαίαν τοῦ Γολιὰθ καὶ τὸν ἐθανάτωσε καὶ ἔκοψε καὶ ἀφήρεσε τὸ κεφάλι του. Μόλις δὲ εἶδαν οἱ Φιλισταῖοι ὅτι ἀπέθανεν ὁ πανίσχυρος ἄνδρας των, ἔφυγαν ἀμέσως τρομαγμένοι.
52 Καὶ ἀνίστανται ἄνδρες Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα καὶ ἠλάλαξαν καὶ κατεδίωξαν ὀπίσω αὐτῶν ἕως εἰσόδου Γὲθ καὶ ἕως τῆς πύλης Ἀσκάλωνος, καὶ ἔπεσον τραυματίαι τῶν ἀλλοφύλων ἐν τῇ ὁδῷ τῶν πυλῶν καὶ ἕως Γὲθ καὶ ἕως Ἀκκαρών.	52 Οἱ Ἰσραηλῖται ἠγέρθησαν τότε μὲ ἀλαλαγμόν, κατεδίωξαν τοὺς Φιλισταίους ἕως τὴν εἰσοδον τῆς Γὲθ καὶ ἕως τὴν πύλην τῆς Ἀσκάλωνος. Ἀπὸ τοὺς Φιλισταίους ἐφονεύθησαν πολλοὶ καὶ οἱ νεκροὶ κατέκειντο εἰς τὴν ὁδὸν τῶν πυλῶν μέχρι τῆς Γὲθ καὶ μέχρι τῆς Ἀκκαρών.	52 Ἐσηκώθησαν τότε οἱ στρατιῶται τῶν φυλῶν Ἰσραὴλ καὶ τῆς φυλῆς Ἰούδα καὶ μὲ πολεμικὰς κραυγὰς κατεδίωξαν τοὺς Φιλισταίους. Ἔτρεχαν δὲ πίσω των ἕως τὴν εἴσοδον τῆς πόλεως Γὲθ καὶ τὴν πύλην τῆς πόλεως ποὺ ἐλέγετο Ἀσκάλων. Καὶ ἐπληγώθησαν πολλοὶ ἀπὸ τὸν στρατὸν τῶν Φιλισταίων καὶ ἔπεσαν οἱ τραυματισμένοι νεκροὶ εἰς τὸν δρόμον, ποὺ ὠνομάζετο <τῶν Πυλῶν> καὶ ὡδηγοῦσε εἰς τὴν Γὲθ καὶ εἰς τὴν Ἀκκαρών.
53 Καὶ ἀνέστρεψαν ἄνδρες Ἰσραὴλ ἐκκλίνοντες ὀπίσω τῶν ἀλλοφύλων καὶ κατεπάτουν τὰς παρεμβολὰς αὐτῶν.	53 Οἱ Ἰσραηλῖται ἐπιστρέφοντες ἀπὸ τὴν καταδίωξιν τῶν Φιλισταίων καταπατοῦσαν καὶ ἐλεηλατοῦσαν τὰ στρατόπεδά των.	53 Ὅταν δὲ ἐπέστρεψαν ἀπὸ τὴν καταδίωξην τῶν Φιλισταίων οἱ Ἰσραηλῖται, κατευθύνθηκαν πρὸς τὸν χῶρον τοῦ στρατοπέδου τῶν ἀλλοφύλων καὶ διήρπασαν ὅλα τὰ λάφυρα ποὺ εὑρῆκαν.
54 Καὶ ἔλαβε Δαυῒδ τὴν κεφαλὴν τοῦ ἀλλοφύλου, καὶ ἤνεγκεν αὐτὴν εἰς Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰ σκεύη αὐτοῦ ἔθηκεν ἐν τῷ σκηνώματι αὐτοῦ.	54 Ὁ Δαυὶδ ἐπῆρε τὴν κεφαλὴν τοῦ Γολιάθ, ἔφερεν αὐτὴν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, τὰ δὲ ὅπλα τοῦ ἐχθροῦ τὰ ἀπέθεσεν ὁ Δαυὶδ εἰς τὴν σκηνήν του.	54 Καὶ ἐπῆρε ὁ Δαβὶδ τὸ κεφάλι τοῦ Γολιὰθ καὶ τὸ ἔφερεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἔβαλε τὰ ὅπλα τοῦ ἀλλοφύλου εἰς τὴν σκηνήν, ὅπου διέμενε.
55 Καὶ ὡς εἶδε Σαοὺλ τὸν Δαυῒδ ἐκπορευόμενον εἰς ἀπάντησιν τοῦ ἀλλοφύλου, εἶπε πρὸς Ἀβεννὴρ τὸν ἄρχοντα τῆς δυνάμεως· Υἱὸς τίνος ὁ νεανίσκος οὗτος; Καὶ εἶπεν Ἀβεννήρ· ζῇ ἡ ψυχή σου, βασιλεῦ, εἰ οἶδα.	55 Ὅταν ὁ Σαοὺλ εἶδε τὸν Δαυὶδ νὰ προχωρῇ εἰς μονομαχίαν κατὰ τοῦ Γολιὰθ εἶπε πρὸς τὸν Ἀβεννὴρ τὸν ἀρχηγὸν τοῦ στρατοῦ του· <τίνος εἶναι υἱὸς αὐτὸς ὁ νεαρός;> Ὁ Ἀβεννὴρ ἀπήντησεν· <ὁρκίζομαι εἰς τὴν ζωήν μου, βασιλεῦ, ὅτι δὲν τὸν γνωρίζω>.	55 Ὅταν δὲ εἶδεν ὁ Σαοὺλ τὸν Δαβὶδ νὰ βγαίνῃ καὶ νὰ προχωρῇ διὰ νὰ συγκρουσθῇ μὲ τὸν ἀλλόφυλον Γολιάθ, ἐρώτησε τὸν Ἀβεννήρ, ποὺ ἦτο ἀρχιστράτηγος: <Τίνος παιδὶ εἶναι ὁ νεαρὸς αὐτός;> Καὶ ἀπήντησεν ὁ Ἀβεννήρ: <Ὁρκίζομαι εἰς τὴν ζωήν σου, βασιλεῦ ὅτι δὲν γνωρίζω τὸν πατέρα του>.
56 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς· ἐπερώτησον σύ, υἱὸς τίνος ὁ νεανίσκος οὗτος.	56 Ὀ βασιλεὺς εἶπε· <ρώτησε σύ, τίνος εἶναι υἱὸς ὁ νεαρὸς αὐτός>.	56 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς: <Ρώτησε νὰ μάθῃς τίνος υἱὸς εἶναι ὁ νεαρὸς αὐτός>.
57 Καὶ ὡς ἐπέστρεψε Δαυῒδ τοῦ πατάξαι τὸν ἀλλόφυλον, καὶ παρέλαβεν αὐτὸν Ἀβεννὴρ καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν ἐνώπιον Σαούλ, καὶ ἡ κεφαλὴ τοῦ ἀλλοφύλου ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ.	57 Ὅταν ὁ Δαυὶδ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὴν νίκην του ἐναντίον τοῦ Φιλισταίου Γολιὰθ τὸν παρέλαβεν ὁ Ἀβεννὴρ καὶ τὸν παρουσίασεν ἐνώπιον τοῦ Σαούλ. Ἡ δὲ κεφαλὴ τοῦ Γολιὰθ ἦτο εἰς τὰ χέρια του.	57 Μόλις λοιπὸν ἐπέστρεψεν ὁ Δαβὶδ ἀπὸ τὴν συντριβὴν τοῦ ἀλλοφύλου Γολιάθ, τὸν παρέλαβεν ὁ Ἀβεννὴρ καὶ τὸν ἔφερε μέσα εἰς τὴν σκηνήν, ἐμπρὸς εἰς τὸν Σαούλ, ἔτσι καθὼς ἐκρατοῦσε εἰς τὰ χέρια του τὸ κεφάλι τοῦ Γολιάθ.
58 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν Σαούλ· υἱὸς τίνος εἶ, παιδάριον; Καὶ εἶπε Δαυίδ· υἱὸς δούλου σου Ἰεσσαὶ τοῦ Βηθλεεμίτου.	58 Ὁ Σαοὺλ ἠρώτησεν αὐτόν· <νεαρέ, τίνος εἶσαι υἱός;> Ὁ Δαυὶδ ἀπήντησεν· <εἶμαι υἱὸς τοῦ δούλου σου τοῦ Ἰεσσαί, ὁ ὁποῖος κατάγεται ἀπὸ τὴν Βηθλεέμ.	58 Καὶ εἶπε πρὸς τὸν Δαβὶδ ὁ Σαούλ: <Τίνος παιδὶ εἶσαι, νεαρέ μου;> <Εἶμαι υἱὸς τοῦ δούλου σου τοῦ Ἰεσσαί, ποὺ κατάγεται ἀπὸ τὴν Βηθλεέμ>, τοῦ ἀπεκρίθη ὁ Δαβίδ.