Βασιλειών Α : Κεφάλαιον ΚΖ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ εἶπε Δαυὶδ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ λέγων· νῦν προστεθήσομαι ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ εἰς χεῖρας Σαούλ, καὶ οὐκ ἔστι μοι ἀγαθόν, ἐὰν μὴ σωθῶ εἰς γῆν ἀλλοφύλων καὶ ἀνῇ Σαοὺλ τοῦ ζητεῖν με εἰς πᾶν ὅριον Ἰσραήλ, καὶ σωθήσομαι ἐκ χειρὸς αὐτοῦ.
2 Καὶ ἀνέστη Δαυὶδ καὶ οἱ ἑξακόσιοι ἄνδρες οἱ μετ' αὐτοῦ καὶ ἐπορεύθη πρὸς Ἀγχοῦς υἱὸν Ἀμμάχ βασιλέα Γέθ.
3 Καὶ ἐκάθισε Δαυὶδ μετὰ Ἀγχοῦς, αὐτὸς καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ, ἕκαστος καὶ ὁ οἶκος αὐτοῦ, καὶ Δαυὶδ καὶ ἀμφότεραι αἱ γυναῖκες αὐτοῦ, Ἀχινάαμ Ἰεσραηλῖτις καὶ Ἀβιγαία ἡ γυνὴ Νάβαλ τοῦ Καρμηλίου.
4 Καὶ ἀνηγγέλη τῷ Σαοὺλ ὅτι πέφευγε Δαυὶδ εἰς Γέθ, καὶ οὐ προσέθετο ἔτι ζητεῖν αὐτόν.
5 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Ἀγχοῦς· εἰ δὴ εὕρηκεν ὁ δοῦλός σου χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς σου, δότωσαν δή μοι τόπον ἐν μιᾷ τῶν πόλεων τῶν κατ' ἀγρὸν καὶ καθήσομαι ἐκεῖ· καὶ ἱνατί κάθηται ὁ δοῦλός σου ἐν πόλι βασιλευομένῃ μετὰ σοῦ;
6 Καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τὴν Σεκελάκ· διὰ τοῦτο ἐγενήθη Σεκελὰκ τῷ βασιλεῖ τῆς Ἰουδαίας ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
7 Καὶ ἐγενήθη ὁ ἀριθμὸς τῶν ἡμερῶν, ὧν ἐκάθισε Δαυὶδ ἐν ἀγρῷ τῶν ἀλλοφύλων τέσσαρας μῆνας.
8 Καὶ ἀνέβαινε Δαυὶδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ καὶ ἐπετίθεντο ἐπὶ πάντα τὸν Γεσιρὶ καὶ ἐπὶ τὸν Ἀμαληκίτην· καὶ ἰδοὺ ἡ γῆ κατῳκεῖτο ἀπὸ ἀνηκόντων ἡ ἀπὸ Γελαμψοὺρ τετειχεισμένων καὶ ἕως γῆς Αἰγύπτου.
9 Καὶ ἔτυπτε τὴν γῆν καὶ οὐκ ἐζωογόνει ἄνδρα ἢ γυναῖκα καὶ ἐλάμβανον ποίμνια καὶ βουκόλια καὶ ὄνους καὶ καμήλους καὶ ἱματισμόν, καὶ ἀνέστρεψαν καὶ ἤρχοντο πρὸς Ἀγχοῦς.
10 Καὶ εἶπεν Ἀγχοῦς πρὸς Δαυίδ· ἐπὶ τίνα ἐπέθεσθε σήμερον; Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Ἀγχοῦς· κατὰ νότον τῆς Ἰουδαίας καὶ κατὰ νότον Ἰεσμεγὰ καὶ κατὰ νότον τοῦ Κενεζί.
11 Καὶ ἄνδρα καὶ γυναῖκα οὐκ ἐζωογόνησα τοῦ εἰσαγαγεῖν εἰς Γὲθ λέγων· μὴ ἀναγγείλωσιν εἰς Γὲθ καθ' ἡμῶν λέγοντες· τάδε Δαυὶδ ποιεῖ, καὶ τόδε τὸ δικαίωμα αὐτοῦ πάσας τὰς ἡμέρας, ἂς ἐκάθητο Δαυὶδ ἐν ἀγρῷ τῶν ἀλλοφύλων.
12 Καὶ ἐπιστεύθη Δαυὶδ ἐν τῷ Ἀγχοῦς σφόδρα λέγων· ᾔσχυνται αἰσχυνόμενος ἐν τῷ λαῷ αὐτοῦ ἐν Ἰσραὴλ καὶ ἔσται μοι δοῦλος εἰς τὸν αἰῶνα.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

Δαυὶδ ἐσκέφθη καὶ εἶπε καθ' ἑαυτόν· <θὰ ἔλθῃ, φαίνεται, κάποια ἡμέρα, κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ πέσω εἰς τὰ χέρια τοῦ Σαούλ, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον δὲν εἶναι καθόλου καλὸν δι' ἐμέ. Καλύτερα νὰ φύγω καὶ νὰ σωθῶ εἰς τὴν γῆν τῶν ἀλλοφύλων καὶ ἔτσι ὁ Σαοὺλ θὰ σταματήσῃ νὰ μὲ ἀναζητῇ μέσα εἰς τὰ ὅρια τῆς χώρας τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ θὰ γλυτώσω ἀπὸ τὰ χέρια του>.
2 Ἐξεκίνησεν ὁ Δαβὶδ καὶ οἱ ἑξακόσιοι ἄνδρες μαζῆ του καὶ ἐπορεύθησαν πρὸς τὸν Ἀγχοῦς, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀμμάχ, βασιλέα τῆς Γέθ.
3 Ὁ Δαυὶδ μαζῆ μὲ τοὺς ἑξακοσίους ἄνδρας του ἐγκατεστάθη ἐκεῖ, εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ Ἀγχοῦς, ὁ καθένας μὲ τὴν οἰκογένειάν του. Καὶ ὁ Δαυὶδ εἶχε μαζῆ του καὶ τὰς δύο συζύγους του, τὴν Ἀχινάαμ τὴν Ἰεσραηλίτιδα, καὶ τὴν Ἀβιγαίαν τὴν σύζυγον τοῦ Νάβαλ τοῦ Καρμηλίου.
4 Ἀνηγγέλθη δὲ εἰς τὸν Σαοὺλ ὅτι ἔχει φύγει πλέον ὁ Δαυὶδ ἀπὸ τὴν χώραν τοῦ Ἰσραὴλ εἰς τὴν χώραν τῆς Γὲθ καὶ ἔτσι ὁ Σαοὺλ ἔπαυσε πλέον νὰ τὸν ἀναζητῇ καὶ νὰ τὸν καταδιώκῃ.
5 Εἶπε δὲ ὁ Δαυὶδ πρὸς τὸν Ἀγχοῦς· <ἐὰν ἐγὼ ὁ δοῦλος σου εὑρῆκα χάριν ἐνώπιόν σου, ἂς μοῦ δώσῃς ὡς τόπον ἐγκαταστάσεώς μου μίαν ἀπὸ τὰς ἀγροτικὰς πόλεις, διὰ νὰ καθήσω ἐκεῖ. Διατὶ νὰ κάθημαι ἐγὼ ὁ δοῦλός σου εἰς τὴν πόλιν αὐτήν, ὅπου σὺ ὡς βασιλεὺς ἔχεις τὴν ἔδραν σου;>
6 Πράγματι ὁ Ἀγχοῦς παρεχώρησεν εἰς αὐτὸν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τὴν πόλιν Σεκελάκ. Διὰ τοῦτο δὲ ἡ πόλις Σεκελὰκ ἀνήκει μέχρι τῆς ἡμέρας ποὺ γράφονται αὐτά, εἰς τὸν βασιλέα τῆς Ἰουδαίας.
7 Ἔμεινεν ὁ Δαυὶδ εἰς τὴν ἀγροτικὴν ἐκείνην περιοχὴν τῶν Φιλισταίων ἐπὶ τέσσαρες μῆνας.
8 Ἀπὸ ἐκεῖ ἐξήρχετο ὁ Δαυὶδ καὶ οἱ ἄνδρες του καὶ ἔκαναν ἐπιδρομὰς ἐναντίον τῆς φυλῆς Γεσιρὶ καὶ τῶν Ἀμαληκιτῶν. Ἡ δὲ περιοχή, τὴν ὁποίαν κατοικοῦσαν οἱ ἀνήκοντες εἰς τὰς φυλὰς αὐτάς, ἐξετείνετο ἀπὸ τὰ ὀχυρὰ τῆς Γελαμψοὺρ μέχρι τῆς χώρας Αἰγύπτου.
9 Ὁ Δαυὶδ ἔκανεν ἐπιδρομὰς εἰς τὴν χώραν αὐτήν, ἐκτυποῦσε τοὺς κατοίκους, ἐθανάτωνεν ἄνδρας καὶ γυναῖκας καὶ ἔπαιρνε τὰ πρόβατα, τὰ βόδια, τοὺς ὄνους, τὰς καμήλους, τὰ ἐνδύματα καὶ ἐπέστρεφαν πάλιν πρὸς τὸν Ἀγχοῦς.
10 Ὁ Ἀγχοῦς ἠρώτα τὸν Δαυίδ· <ἐναντίον τίνος σήμερον ἔχεις ἐπιτεθῆ;> Καὶ ὁ Δαυὶδ ἔλεγε πρὸς τὸν Ἀγχοῦς· <εἰς τὸ νότια μέρη τῆς Ἰουδαίας, πρὸς νότον Ἰεσμεγὰ καὶ πρὸς νότον τῶν Κενεζαίων>.
11 Δὲν ἄφηνεν ἐν τῇ ζωῇ οὔτε ἄνδρα οὔτε γυναῖκα, διὰ νὰ μὴ ἔλθουν ζῶντες εἰς Γέθ, μήπως τυχόν, ὅπως ἔλεγε· <καὶ καταθέσουν καταμαρτυρίαν ἐναντίον ἡμῶν λέγοντες· Ἰδού, αὐτὰ καὶ αὐτὰ πράττει ὁ Δαυίδ. Ἰδοὺ ὁ τρόπος τῆς ἐνεργείας τοῦ Δαυὶδ καθ' ὅλον τὸ διάστημα, ποὺ παρέμενεν εἰς τὴν περιοχὴν τῶν Φιλισταίων>.
12 Ἔτσι δὲ ὁ Δαυὶδ ἀπέκτησε πολὺ μεγάλην ἐμπιστοσύνην ἐκ μέρους τοῦ Ἀγχοῦς, διότι αὐτὸς ἐσκέπτετο καὶ ἔλεγε· <ὁ Δαυὶδ πολεμῶν ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν ἔχει μισηθῆ ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας. Διὰ τοῦτο δὲ καὶ θὰ εἶναι εἰς ἐμὲ παντοτεινὸς ὑπηρέτης καὶ δοῦλος>.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

αὶ ἀφοῦ ἐσκέφθη πολὺ τὴν ὅλην κατάστασιν τῶν πραγμάτων, ὁ Δαβὶδ εἶπε μέσα του: <Δὲν ἀποκλείεται νὰ πέσω κάποιαν ἡμέραν εἰς τὰ χέρια τοῦ Σαούλ. Δὲν νομίζω λοιπὸν ὅτι ἠμπορῶ νὰ κάνω κάτι καλύτερον, ἀπὸ τοῦ νὰ φύγω καὶ νὰ διασωθῶ εἰς τὴν χώραν τῶν ἀλλοφύλων Φιλισταίων. Θὰ κοπάσῃ δὲ ἒν τῷ μεταξὺ καὶ τὸ πάθος τοῦ Σαοὺλ καὶ θὰ παύσῃ νὰ μὲ ἀναζητῇ εἰς ὅλην τὴν ἐπικράτειαν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἔτσι θὰ σωθῶ ἀπὸ τὸ φονικὸ χέρι του>.
2 Ἐσηκώθη λοιπὸν ὁ Δαβὶδ μαζὶ μὲ τοὺς ἑξακοσίους ἄνδρας, ποὺ τὸν συνώδευαν, καὶ ἐπῆγε εἰς τὸν Ἀγχοῦς, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀμμάχ, ποὺ ἦτο βασιλεὺς τῆς πόλεως Γέθ.
3 Καὶ παρέμεινεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὴν πόλιν τοῦ Ἀγχοῦς, ὁ ἴδιος καὶ οἱ πολεμισταί του, καθένας μὲ τὴν οἰκογένειάν του. Μαζὶ μὲ τὸν Δαβὶδ ἦσαν καὶ οἱ δύο γυναῖκες του, ἡ Ἀχινάαμ δηλαδὴ ἡ Ἰεζραηλῖτις καὶ ἡ Ἀβιγαία, ἡ γυναῖκα τοῦ Νάβαλ ἀπὸ τὸ Κάρμηλον.
4 Ἀνήγγειλαν δὲ εἰς τὸν Σαοὺλ ὅτι ὁ Δαβὶδ ἔχει φύγει εἰς τὴν Γὲθ καὶ ἔπαυσε πλέον αὐτὸς νὰ τὸν ἀναζητῇ.
5 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν Ἀγχοῦς: <Ἐὰν θεωρῇς φίλον σου ἐμέ, τὸν δοῦλον σου, καὶ μὲ ἐκτιμᾷς, δῶσε διαταγὴν νὰ μοῦ παραχωρήσουν οἱ ἀξιωματοῦχοι σου ἕνα τόπον εἰς κάποιαν ἀπὸ τὰς πόλεις, ποὺ εὑρίσκονται εἰς τὸ ὕπαιθρον, ἔξω ἀπὸ τὴν πρωτεύουσαν σου, διὰ νὰ ἐγκατασταθῶ ἐκεῖ. Διατὶ νὰ διαμένω ἐγώ, ὁ δοῦλος σου, μαζί σου, εἰς τὴν πόλιν ὅπου βασιλεύεις, καὶ νὰ σοῦ γίνωμαι βάρος;>
6 Μόλις τὸ ἄκουσε αὐτὸ ὁ Ἀγχοῦς, τοῦ ἔδωσε κατὰ τὴν ἰδίαν ἡμέραν τὴν πόλιν Σεκελάκ, ποὺ ἦτο πλησίον τῶν συνόρων τῆς χώρας του, εἰς τὴν νότιον Παλαιστίνην. Δι' αὐτὸ δὲ ἀπὸ τότε ἕως τώρα ἡ Σεκελὰκ ἀνήκει εἰς τὸν βασιλέα τῆς Ἰουδαίας.
7 Τὸ δὲ χρονικὸν διάστημα, κατὰ τὸ ὁποῖον διέμεινεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὴν περιοχὴν αὐτὴν τῆς χώρας τῶν Φιλισταίων, ἦτο τέσσαρες μῆνες.
8 Ἐξεκινοῦσε δὲ ἀπὸ ἐκεῖ ὁ Δαβὶδ μὲ τοὺς ἄνδρας του καὶ ἀνέβαιναν καὶ ἔκαμναν ἐπιδρομὰς ἐναντίον τῆς φυλῆς τοῦ Γεσιρὶ καὶ ἐναντίον τῶν Ἀμαληκιτῶν. Οἱ λαοί, ποὺ ἀνῆκαν εἰς τὰς φυλὰς αὐτάς, διέμεναν καὶ κατεῖχαν ἀνέκαθεν τὴν χώραν, ποὺ ἐκτείνεται ἀπὸ τὰ ὀχυρὰ τῆς Γελαμψοὺρ ἕως τὴν Αἴγυπτον.
9 Ἔκαμνε λοιπὸν ὁ Δαβὶδ αἰφνιδιαστικὰς ἐπιθέσεις καὶ καταστροφὰς εἰς τὴν χώραν τῶν λαῶν αὐτῶν καὶ δὲν ἄφηνε ζωντανὸν κάθε ἄνδρα ἢ γυναῖκα, ποὺ εὕρισκεν ἐμπρός του. Καὶ ἔπαιρναν κοπάδια πρόβατα καὶ βόδια καὶ ὄνους καὶ καμῆλες καὶ ρουχισμὸν καὶ ἐπέστρεφαν καὶ ἐπήγαιναν εἰς τὸν Ἀγχοῦς.
10 Καὶ ἐρωτοῦσε ὁ Ἀγχοῦς τὸν Δαβίδ: <Ποὺ ἐπιτεθήκατε σήμερα;> Καὶ ἀπαντοῦσε ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν Ἀγχοῦς: <Ἐπήγαμε εἰς τὰ νότια τῆς Ἰουδαίας καὶ εἰς τὰ νότια τῆς περιοχῆς τῶν Ἰσραηλιτῶν Ἰεσμεγὰ καὶ νοτίως τῶν Κενεζαίων, ποὺ εἶναι σύμμαχοι τοῦ Ἰσραήλ.
11 Δὲν ἄφησα ζωντανὸν κανένα>. Δὲν ἔπαιρνε δὲ κανένα ζωντανὸν αἰχμάλωτον ὁ Δαβίδ, διὰ νὰ τὸν φέρῃ εἰς τὴν Γὲθ μαζί του, διότι ἔλεγε μέσα του: <Ὑπάρχει φόβος νὰ μιλήσουν αὐτοὶ εἰς τὴν Γὲθ ἐναντίον μας καὶ νὰ εἰποῦν: <Αὐτὰ καὶ αὐτὰ κάνει ὁ Δαβίδ. Ἔτσι ἐνεργεῖ ὁ Δαβὶδ ὅλον τὸν καιρόν, ἀφ’ ὅτου διέμεινεν εἰς τὴν ἐπαρχίαν αὐτὴν τῆς χώρας τῶν Φιλισταίων>. Καὶ θὰ ἀποκαλυφθῇ τότε ἡ ἀλήθεια, ὅτι δὲν πολεμοῦμεν δηλαδὴ τοὺς Ἰουδαίους, ἀλλὰ τοὺς ἐχθρούς των>.
12 Καὶ κατέκτησεν ἔτσι ὁ Δαβὶδ τὴν ἀπόλυτον ἐμπιστοσύνην τοῦ Ἀγχοῦς, ὁ ὁποῖος ἔλεγε: <Μὲ αὐτὰ ποὺ κάμνει ὁ Δαβίδ, ἔχει ἐκτεθῇ εἰς τὸν λαόν του καὶ ἔγινε μισητὸς εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας. Θὰ εἶναι πλέον αἰωνίως δοῦλος μου>.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ εἶπε Δαυὶδ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ λέγων· νῦν προστεθήσομαι ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ εἰς χεῖρας Σαούλ, καὶ οὐκ ἔστι μοι ἀγαθόν, ἐὰν μὴ σωθῶ εἰς γῆν ἀλλοφύλων καὶ ἀνῇ Σαοὺλ τοῦ ζητεῖν με εἰς πᾶν ὅριον Ἰσραήλ, καὶ σωθήσομαι ἐκ χειρὸς αὐτοῦ.	Δαυὶδ ἐσκέφθη καὶ εἶπε καθ' ἑαυτόν· <θὰ ἔλθῃ, φαίνεται, κάποια ἡμέρα, κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ πέσω εἰς τὰ χέρια τοῦ Σαούλ, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον δὲν εἶναι καθόλου καλὸν δι' ἐμέ. Καλύτερα νὰ φύγω καὶ νὰ σωθῶ εἰς τὴν γῆν τῶν ἀλλοφύλων καὶ ἔτσι ὁ Σαοὺλ θὰ σταματήσῃ νὰ μὲ ἀναζητῇ μέσα εἰς τὰ ὅρια τῆς χώρας τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ θὰ γλυτώσω ἀπὸ τὰ χέρια του>.	αὶ ἀφοῦ ἐσκέφθη πολὺ τὴν ὅλην κατάστασιν τῶν πραγμάτων, ὁ Δαβὶδ εἶπε μέσα του: <Δὲν ἀποκλείεται νὰ πέσω κάποιαν ἡμέραν εἰς τὰ χέρια τοῦ Σαούλ. Δὲν νομίζω λοιπὸν ὅτι ἠμπορῶ νὰ κάνω κάτι καλύτερον, ἀπὸ τοῦ νὰ φύγω καὶ νὰ διασωθῶ εἰς τὴν χώραν τῶν ἀλλοφύλων Φιλισταίων. Θὰ κοπάσῃ δὲ ἒν τῷ μεταξὺ καὶ τὸ πάθος τοῦ Σαοὺλ καὶ θὰ παύσῃ νὰ μὲ ἀναζητῇ εἰς ὅλην τὴν ἐπικράτειαν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἔτσι θὰ σωθῶ ἀπὸ τὸ φονικὸ χέρι του>.
2 Καὶ ἀνέστη Δαυὶδ καὶ οἱ ἑξακόσιοι ἄνδρες οἱ μετ' αὐτοῦ καὶ ἐπορεύθη πρὸς Ἀγχοῦς υἱὸν Ἀμμάχ βασιλέα Γέθ.	2 Ἐξεκίνησεν ὁ Δαβὶδ καὶ οἱ ἑξακόσιοι ἄνδρες μαζῆ του καὶ ἐπορεύθησαν πρὸς τὸν Ἀγχοῦς, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀμμάχ, βασιλέα τῆς Γέθ.	2 Ἐσηκώθη λοιπὸν ὁ Δαβὶδ μαζὶ μὲ τοὺς ἑξακοσίους ἄνδρας, ποὺ τὸν συνώδευαν, καὶ ἐπῆγε εἰς τὸν Ἀγχοῦς, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀμμάχ, ποὺ ἦτο βασιλεὺς τῆς πόλεως Γέθ.
3 Καὶ ἐκάθισε Δαυὶδ μετὰ Ἀγχοῦς, αὐτὸς καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ, ἕκαστος καὶ ὁ οἶκος αὐτοῦ, καὶ Δαυὶδ καὶ ἀμφότεραι αἱ γυναῖκες αὐτοῦ, Ἀχινάαμ Ἰεσραηλῖτις καὶ Ἀβιγαία ἡ γυνὴ Νάβαλ τοῦ Καρμηλίου.	3 Ὁ Δαυὶδ μαζῆ μὲ τοὺς ἑξακοσίους ἄνδρας του ἐγκατεστάθη ἐκεῖ, εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ Ἀγχοῦς, ὁ καθένας μὲ τὴν οἰκογένειάν του. Καὶ ὁ Δαυὶδ εἶχε μαζῆ του καὶ τὰς δύο συζύγους του, τὴν Ἀχινάαμ τὴν Ἰεσραηλίτιδα, καὶ τὴν Ἀβιγαίαν τὴν σύζυγον τοῦ Νάβαλ τοῦ Καρμηλίου.	3 Καὶ παρέμεινεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὴν πόλιν τοῦ Ἀγχοῦς, ὁ ἴδιος καὶ οἱ πολεμισταί του, καθένας μὲ τὴν οἰκογένειάν του. Μαζὶ μὲ τὸν Δαβὶδ ἦσαν καὶ οἱ δύο γυναῖκες του, ἡ Ἀχινάαμ δηλαδὴ ἡ Ἰεζραηλῖτις καὶ ἡ Ἀβιγαία, ἡ γυναῖκα τοῦ Νάβαλ ἀπὸ τὸ Κάρμηλον.
4 Καὶ ἀνηγγέλη τῷ Σαοὺλ ὅτι πέφευγε Δαυὶδ εἰς Γέθ, καὶ οὐ προσέθετο ἔτι ζητεῖν αὐτόν.	4 Ἀνηγγέλθη δὲ εἰς τὸν Σαοὺλ ὅτι ἔχει φύγει πλέον ὁ Δαυὶδ ἀπὸ τὴν χώραν τοῦ Ἰσραὴλ εἰς τὴν χώραν τῆς Γὲθ καὶ ἔτσι ὁ Σαοὺλ ἔπαυσε πλέον νὰ τὸν ἀναζητῇ καὶ νὰ τὸν καταδιώκῃ.	4 Ἀνήγγειλαν δὲ εἰς τὸν Σαοὺλ ὅτι ὁ Δαβὶδ ἔχει φύγει εἰς τὴν Γὲθ καὶ ἔπαυσε πλέον αὐτὸς νὰ τὸν ἀναζητῇ.
5 Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Ἀγχοῦς· εἰ δὴ εὕρηκεν ὁ δοῦλός σου χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς σου, δότωσαν δή μοι τόπον ἐν μιᾷ τῶν πόλεων τῶν κατ' ἀγρὸν καὶ καθήσομαι ἐκεῖ· καὶ ἱνατί κάθηται ὁ δοῦλός σου ἐν πόλι βασιλευομένῃ μετὰ σοῦ;	5 Εἶπε δὲ ὁ Δαυὶδ πρὸς τὸν Ἀγχοῦς· <ἐὰν ἐγὼ ὁ δοῦλος σου εὑρῆκα χάριν ἐνώπιόν σου, ἂς μοῦ δώσῃς ὡς τόπον ἐγκαταστάσεώς μου μίαν ἀπὸ τὰς ἀγροτικὰς πόλεις, διὰ νὰ καθήσω ἐκεῖ. Διατὶ νὰ κάθημαι ἐγὼ ὁ δοῦλός σου εἰς τὴν πόλιν αὐτήν, ὅπου σὺ ὡς βασιλεὺς ἔχεις τὴν ἔδραν σου;>	5 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν Ἀγχοῦς: <Ἐὰν θεωρῇς φίλον σου ἐμέ, τὸν δοῦλον σου, καὶ μὲ ἐκτιμᾷς, δῶσε διαταγὴν νὰ μοῦ παραχωρήσουν οἱ ἀξιωματοῦχοι σου ἕνα τόπον εἰς κάποιαν ἀπὸ τὰς πόλεις, ποὺ εὑρίσκονται εἰς τὸ ὕπαιθρον, ἔξω ἀπὸ τὴν πρωτεύουσαν σου, διὰ νὰ ἐγκατασταθῶ ἐκεῖ. Διατὶ νὰ διαμένω ἐγώ, ὁ δοῦλος σου, μαζί σου, εἰς τὴν πόλιν ὅπου βασιλεύεις, καὶ νὰ σοῦ γίνωμαι βάρος;>
6 Καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τὴν Σεκελάκ· διὰ τοῦτο ἐγενήθη Σεκελὰκ τῷ βασιλεῖ τῆς Ἰουδαίας ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.	6 Πράγματι ὁ Ἀγχοῦς παρεχώρησεν εἰς αὐτὸν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τὴν πόλιν Σεκελάκ. Διὰ τοῦτο δὲ ἡ πόλις Σεκελὰκ ἀνήκει μέχρι τῆς ἡμέρας ποὺ γράφονται αὐτά, εἰς τὸν βασιλέα τῆς Ἰουδαίας.	6 Μόλις τὸ ἄκουσε αὐτὸ ὁ Ἀγχοῦς, τοῦ ἔδωσε κατὰ τὴν ἰδίαν ἡμέραν τὴν πόλιν Σεκελάκ, ποὺ ἦτο πλησίον τῶν συνόρων τῆς χώρας του, εἰς τὴν νότιον Παλαιστίνην. Δι' αὐτὸ δὲ ἀπὸ τότε ἕως τώρα ἡ Σεκελὰκ ἀνήκει εἰς τὸν βασιλέα τῆς Ἰουδαίας.
7 Καὶ ἐγενήθη ὁ ἀριθμὸς τῶν ἡμερῶν, ὧν ἐκάθισε Δαυὶδ ἐν ἀγρῷ τῶν ἀλλοφύλων τέσσαρας μῆνας.	7 Ἔμεινεν ὁ Δαυὶδ εἰς τὴν ἀγροτικὴν ἐκείνην περιοχὴν τῶν Φιλισταίων ἐπὶ τέσσαρες μῆνας.	7 Τὸ δὲ χρονικὸν διάστημα, κατὰ τὸ ὁποῖον διέμεινεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὴν περιοχὴν αὐτὴν τῆς χώρας τῶν Φιλισταίων, ἦτο τέσσαρες μῆνες.
8 Καὶ ἀνέβαινε Δαυὶδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ καὶ ἐπετίθεντο ἐπὶ πάντα τὸν Γεσιρὶ καὶ ἐπὶ τὸν Ἀμαληκίτην· καὶ ἰδοὺ ἡ γῆ κατῳκεῖτο ἀπὸ ἀνηκόντων ἡ ἀπὸ Γελαμψοὺρ τετειχεισμένων καὶ ἕως γῆς Αἰγύπτου.	8 Ἀπὸ ἐκεῖ ἐξήρχετο ὁ Δαυὶδ καὶ οἱ ἄνδρες του καὶ ἔκαναν ἐπιδρομὰς ἐναντίον τῆς φυλῆς Γεσιρὶ καὶ τῶν Ἀμαληκιτῶν. Ἡ δὲ περιοχή, τὴν ὁποίαν κατοικοῦσαν οἱ ἀνήκοντες εἰς τὰς φυλὰς αὐτάς, ἐξετείνετο ἀπὸ τὰ ὀχυρὰ τῆς Γελαμψοὺρ μέχρι τῆς χώρας Αἰγύπτου.	8 Ἐξεκινοῦσε δὲ ἀπὸ ἐκεῖ ὁ Δαβὶδ μὲ τοὺς ἄνδρας του καὶ ἀνέβαιναν καὶ ἔκαμναν ἐπιδρομὰς ἐναντίον τῆς φυλῆς τοῦ Γεσιρὶ καὶ ἐναντίον τῶν Ἀμαληκιτῶν. Οἱ λαοί, ποὺ ἀνῆκαν εἰς τὰς φυλὰς αὐτάς, διέμεναν καὶ κατεῖχαν ἀνέκαθεν τὴν χώραν, ποὺ ἐκτείνεται ἀπὸ τὰ ὀχυρὰ τῆς Γελαμψοὺρ ἕως τὴν Αἴγυπτον.
9 Καὶ ἔτυπτε τὴν γῆν καὶ οὐκ ἐζωογόνει ἄνδρα ἢ γυναῖκα καὶ ἐλάμβανον ποίμνια καὶ βουκόλια καὶ ὄνους καὶ καμήλους καὶ ἱματισμόν, καὶ ἀνέστρεψαν καὶ ἤρχοντο πρὸς Ἀγχοῦς.	9 Ὁ Δαυὶδ ἔκανεν ἐπιδρομὰς εἰς τὴν χώραν αὐτήν, ἐκτυποῦσε τοὺς κατοίκους, ἐθανάτωνεν ἄνδρας καὶ γυναῖκας καὶ ἔπαιρνε τὰ πρόβατα, τὰ βόδια, τοὺς ὄνους, τὰς καμήλους, τὰ ἐνδύματα καὶ ἐπέστρεφαν πάλιν πρὸς τὸν Ἀγχοῦς.	9 Ἔκαμνε λοιπὸν ὁ Δαβὶδ αἰφνιδιαστικὰς ἐπιθέσεις καὶ καταστροφὰς εἰς τὴν χώραν τῶν λαῶν αὐτῶν καὶ δὲν ἄφηνε ζωντανὸν κάθε ἄνδρα ἢ γυναῖκα, ποὺ εὕρισκεν ἐμπρός του. Καὶ ἔπαιρναν κοπάδια πρόβατα καὶ βόδια καὶ ὄνους καὶ καμῆλες καὶ ρουχισμὸν καὶ ἐπέστρεφαν καὶ ἐπήγαιναν εἰς τὸν Ἀγχοῦς.
10 Καὶ εἶπεν Ἀγχοῦς πρὸς Δαυίδ· ἐπὶ τίνα ἐπέθεσθε σήμερον; Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Ἀγχοῦς· κατὰ νότον τῆς Ἰουδαίας καὶ κατὰ νότον Ἰεσμεγὰ καὶ κατὰ νότον τοῦ Κενεζί.	10 Ὁ Ἀγχοῦς ἠρώτα τὸν Δαυίδ· <ἐναντίον τίνος σήμερον ἔχεις ἐπιτεθῆ;> Καὶ ὁ Δαυὶδ ἔλεγε πρὸς τὸν Ἀγχοῦς· <εἰς τὸ νότια μέρη τῆς Ἰουδαίας, πρὸς νότον Ἰεσμεγὰ καὶ πρὸς νότον τῶν Κενεζαίων>.	10 Καὶ ἐρωτοῦσε ὁ Ἀγχοῦς τὸν Δαβίδ: <Ποὺ ἐπιτεθήκατε σήμερα;> Καὶ ἀπαντοῦσε ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν Ἀγχοῦς: <Ἐπήγαμε εἰς τὰ νότια τῆς Ἰουδαίας καὶ εἰς τὰ νότια τῆς περιοχῆς τῶν Ἰσραηλιτῶν Ἰεσμεγὰ καὶ νοτίως τῶν Κενεζαίων, ποὺ εἶναι σύμμαχοι τοῦ Ἰσραήλ.
11 Καὶ ἄνδρα καὶ γυναῖκα οὐκ ἐζωογόνησα τοῦ εἰσαγαγεῖν εἰς Γὲθ λέγων· μὴ ἀναγγείλωσιν εἰς Γὲθ καθ' ἡμῶν λέγοντες· τάδε Δαυὶδ ποιεῖ, καὶ τόδε τὸ δικαίωμα αὐτοῦ πάσας τὰς ἡμέρας, ἂς ἐκάθητο Δαυὶδ ἐν ἀγρῷ τῶν ἀλλοφύλων.	11 Δὲν ἄφηνεν ἐν τῇ ζωῇ οὔτε ἄνδρα οὔτε γυναῖκα, διὰ νὰ μὴ ἔλθουν ζῶντες εἰς Γέθ, μήπως τυχόν, ὅπως ἔλεγε· <καὶ καταθέσουν καταμαρτυρίαν ἐναντίον ἡμῶν λέγοντες· Ἰδού, αὐτὰ καὶ αὐτὰ πράττει ὁ Δαυίδ. Ἰδοὺ ὁ τρόπος τῆς ἐνεργείας τοῦ Δαυὶδ καθ' ὅλον τὸ διάστημα, ποὺ παρέμενεν εἰς τὴν περιοχὴν τῶν Φιλισταίων>.	11 Δὲν ἄφησα ζωντανὸν κανένα>. Δὲν ἔπαιρνε δὲ κανένα ζωντανὸν αἰχμάλωτον ὁ Δαβίδ, διὰ νὰ τὸν φέρῃ εἰς τὴν Γὲθ μαζί του, διότι ἔλεγε μέσα του: <Ὑπάρχει φόβος νὰ μιλήσουν αὐτοὶ εἰς τὴν Γὲθ ἐναντίον μας καὶ νὰ εἰποῦν: <Αὐτὰ καὶ αὐτὰ κάνει ὁ Δαβίδ. Ἔτσι ἐνεργεῖ ὁ Δαβὶδ ὅλον τὸν καιρόν, ἀφ’ ὅτου διέμεινεν εἰς τὴν ἐπαρχίαν αὐτὴν τῆς χώρας τῶν Φιλισταίων>. Καὶ θὰ ἀποκαλυφθῇ τότε ἡ ἀλήθεια, ὅτι δὲν πολεμοῦμεν δηλαδὴ τοὺς Ἰουδαίους, ἀλλὰ τοὺς ἐχθρούς των>.
12 Καὶ ἐπιστεύθη Δαυὶδ ἐν τῷ Ἀγχοῦς σφόδρα λέγων· ᾔσχυνται αἰσχυνόμενος ἐν τῷ λαῷ αὐτοῦ ἐν Ἰσραὴλ καὶ ἔσται μοι δοῦλος εἰς τὸν αἰῶνα.	12 Ἔτσι δὲ ὁ Δαυὶδ ἀπέκτησε πολὺ μεγάλην ἐμπιστοσύνην ἐκ μέρους τοῦ Ἀγχοῦς, διότι αὐτὸς ἐσκέπτετο καὶ ἔλεγε· <ὁ Δαυὶδ πολεμῶν ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν ἔχει μισηθῆ ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας. Διὰ τοῦτο δὲ καὶ θὰ εἶναι εἰς ἐμὲ παντοτεινὸς ὑπηρέτης καὶ δοῦλος>.	12 Καὶ κατέκτησεν ἔτσι ὁ Δαβὶδ τὴν ἀπόλυτον ἐμπιστοσύνην τοῦ Ἀγχοῦς, ὁ ὁποῖος ἔλεγε: <Μὲ αὐτὰ ποὺ κάμνει ὁ Δαβίδ, ἔχει ἐκτεθῇ εἰς τὸν λαόν του καὶ ἔγινε μισητὸς εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας. Θὰ εἶναι πλέον αἰωνίως δοῦλος μου>.