Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
ἐγενήθη ἐν ταῖς ἡμέραις
ἐκείναις καὶ συναθροίζονται ἀλλόφυλοι
ἐν ταῖς παρεμβολαῖς αὐτῶν ἐξελθεῖν
πολεμεῖν μετὰ Ἰσραήλ, καὶ εἶπεν
Ἀγχοῦς πρὸς Δαυίδ· γιγνῶσκον
γνώσῃ ὅτι μετ' ἐμοῦ ἐξελεύσῃ
εἰς πόλεμον σὺ καὶ οἱ ἄνδρες
σου. |
ατὰ
τὰς ἡμέρας ἐκείνας συνηθροίσθησαν
τὰ ἐπὶ μέρους στρατεύματα τῶν
Φιλισταίων εἰς μίαν στρατιάν, διὰ
νὰ πολεμήσουν ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν.
Ὁ Ἀγχοῦς εἶπε τότε πρὸς
τὸν Δαυίδ· <γνωρίζεις βέβαια
καλά, ὅτι θὰ ἐξέλθῃς εἰς
πόλεμον σὺ καὶ οἱ ἄνδρες σου
μαζῆ μὲ ἐμέ>.
|
αὶ
ἐγενήθη ἐν ταῖς ἡμέραις
ἐκείναις καὶ συναθροίζονται ἀλλόφυλοι
ἐν ταῖς παρεμβολαῖς αὐτῶν ἐξελθεῖν
πολεμεῖν μετὰ Ἰσραήλ, καὶ εἶπεν
Ἀγχοῦς πρὸς Δαυίδ· γιγνῶσκον
γνώσῃ ὅτι μετ' ἐμοῦ ἐξελεύσῃ
εἰς πόλεμον σὺ καὶ οἱ ἄνδρες
σου. |
2
Καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸς Ἀγχοῦς·
οὕτω νῦν γνώσῃ ἃ ποιήσει
ὁ δοῦλός σου· καὶ εἶπεν
Ἀγχοῦς πρὸς Δαυίδ· οὕτως
ἀρχισωματοφύλακα θήσομαί σε πάσας
τὰς ἡμέρας. |
2
Ὁ Δαυὶδ ἀπήντησε πρὸς τὸν
Ἀγχοῦς· <ἔτσι τώρα θὰ
μάθῃς καλύτερα ἐκεῖνα τὰ
κατορθώματα, τὰ ὁποῖα θὰ πραγματοποιήσῃ
ὁ δοῦλος σου>. Ὁ Ἀγχοῦς ἀπήντησε
πρὸς τὸν Δαυίδ· <καὶ ἐγώ
σὲ ἐγκαθιστῶ ἀρχηγὸν τῆς
προσωπικῆς μου σωματοφυλακῆς>.
|
2
Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν
Ἀγχοῦς: <Ἔτσι λοιπὸν θὰ μάθῃς
τώρα καὶ σὺ τὶ θὰ κάνῃ ὁ
δοῦλος σου>. Καὶ εἶπεν ὁ Ἀγχοῦς
εἰς τὸν Δαβίδ: <Θὰ σὲ διορίσω ἀρχηγὸν
τῆς σωματοφυλακῆς μου διὰ παντός>.
|
3
Καὶ Σαμουὴλ ἀπέθανε, καὶ ἐκόψαντο
αὐτὸν πᾶς Ἰσραὴλ καὶ θάπτουσιν
αὐτὸν ἐν Ἀρμαθαὶμ ἐν πόλει
αὐτοῦ. Καὶ Σαοὺλ περιεῖλε τοὺς
ἐγγαστριμύθους καὶ τοὺς γνώστας
ἀπὸ τῆς γῆς.
|
3
Ὁ Σαμουὴλ ἀπέθανεν, ὅπως προηγουμένως
ἐλέχθη, ὅλοι δὲ οἱ Ἰσραηλῖται
ἐθρήνησαν αὐτὸν μετὰ κοπετῶν
καὶ δακρύων καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς
τὴν πόλιν Ἀρμαθαίμ. Πρὶν ἢ
ἀποθάνῃ ὁ Σαμουήλ, ὁ Σαοὺλ
εἶχε καταδιώξει τοὺς ἐγγαστριμύθους
καὶ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι
ἐκαλοῦσαν, δῆθεν, νεκροὺς ἀπὸ
τὸν ᾅδην. |
3
Ἀπέθανε δὲ ἐν τῷ μεταξὺ ὁ
Σαμουὴλ καί, ἀφοῦ τὸν ἔκλαυσαν
πολὺ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται, τὸν
ἔθαψαν εἰς τὴν πατρίδα του, τὴν πόλιν
Ἀρμαθαίμ. Ὁ δὲ Σαοὺλ εἶχεν ἐκδιώξει
ἀπὸ τὴν χώραν τοὺς ἐγγαστρίμυθους,
αὐτοὺς δηλαδὴ ποὺ ἐπηρεάζοντο
ἀπὸ τὰ δαιμόνια καὶ ὠμιλοῦσαν
σὰν νὰ ἔβγαινε ἡ φωνή των ἀπὸ
τὴν κοιλίαν των. Ἐξεδίωξεν ἐπίσης
καὶ τοὺς μάντεις, ποὺ μιλοῦσαν μὲ
τοὺς νεκρούς. |
4
Καὶ συναθροίζονται οἱ ἀλλόφυλοι
καὶ ἔρχονται καὶ παρεμβάλλουσιν εἰς
Σωμάν, καὶ συναθροίζει Σαοὺλ πάντα
ἄνδρα Ἰσραήλ, καὶ παρεμβάλλουσιν
εἰς Γελβουέ. |
4
Οἱ Φιλισταῖοι λοιπὸν συνηθροίσθησαν,
ἦλθον καὶ ἐστρατοπέδευσαν εἰς
τὴν πόλιν Σωμάν. Ὁ δὲ Σαοὺλ
συνεκέντρωσεν ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας
πολεμιστάς, οἱ ὁποῖοι καὶ ἐστρατοπέδευσαν
ἀπέναντι εἰς τὸ ὄρος Γελβουέ.
|
4
Συνεκεντρώθησαν λοιπὸν οἱ ἀλλόφυλοι Φιλισταῖοι
καὶ ἦλθαν καὶ ἐστρατοπέδευσαν κοντὰ
εἰς τὴν πεδινὴν πόλιν Σωμάν. Ἐπεστράτευσε
τότε καὶ ὁ Σαοὺλ ὅλους τοὺς
ἄνδρας τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἐστρατοπέδευσαν
εἰς τὸ βουνὸ Γελβουέ.
|
5
Καὶ εἶδε Σαοὺλ τὴν παρεμβολὴν
τῶν ἀλλοφύλων καὶ ἐφοβήθη,
καὶ ἐξέστη ἡ καρδία αὐτοῦ
σφόδρα. |
5
Ὁ Σαοὺλ εἶδε τὸ στρατόπεδον
τῶν Φιλισταίων καὶ κατελήφθη ἀπὸ
φόβον. Ἐδειλίασεν ἡ καρδία του
πάρα πολύ. |
5
Καὶ εἶδεν ἀπὸ ψηλὰ ὁ Σαοὺλ
τὸ στρατόπεδον τῶν Φιλισταίων καὶ ἐκυριεύθη
ἀπὸ φόβον καὶ ἐταράχθη πολὺ
ἡ καρδία του. |
6
Καὶ ἐπηρώτησε Σαοὺλ διὰ Κυρίου,
καὶ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῷ
Κύριος ἐν τοῖς ἐνυπνίοις καὶ
ἐν τοῖς δήλοις καὶ ἐν τοῖς
προφήταις. |
6
Ἠθέλησε νὰ μάθῃ διὰ τὴν
ἔκβασιν τοῦ πολέμου καὶ ἠρώτησε
τὸν Κύριον. Ὁ Κύριος ὅμως δὲν
ἀπήντησεν εἰς αὐτόν, οὔτε
μὲ τὰ ἐνύπνια, οὔτε μὲ
τὴν <δήλωσιν> καὶ τὴν <ἀλήθειαν>,
οὔτε μὲ κανέναν ἀπὸ τοὺς
προφήτας. |
6
Ἐζήτησε δὲ ὁ Σαοὺλ τὴν γνώμην
τοῦ Κυρίου ὡς πρὸς τὸν πόλεμον, ἀλλ'
ὁ Κύριος δὲν τοῦ ἀπεκρίθη οὔτε
μὲ κάποιο ὄνειρο, οὔτε μὲ τοὺς
δύο κλήρους, τήν <δήλωσιν> καὶ τὴν
<ἀλήθειαν> ποὺ εἶχεν ὁ ἀρχιερεὺς
εἰς τὸ ἄμφιον <ἐφώδ> καὶ
ἐπληροφορεῖτο τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ,
οὔτε μὲ κάποιον ἀπὸ τοὺς προφήτας.
|
7
Καὶ εἶπε Σαοὺλ τοῖς παισὶν αὐτοῦ·
ζητήσατέ μοι γυναῖκα ἐγγαστρίμυθον,
καὶ πορεύσομαι πρὸς αὐτὴν καὶ
ζητήσω ἐν αὐτῇ· καὶ εἶπαν
οἱ παῖδες αὐτοῦ πρὸς αὐτόν·
ἰδοὺ γυνὴ ἐγγαστρίμυθος ἐν
Ἀενδώρ. |
7
Εἶπε τότε ὁ Σαοὺλ εἰς τοὺς
δούλους του· <ἀναζητήσατε καὶ
φροντίσατε νὰ μοῦ βρῆτε γυναῖκα
μάντισσαν, διὰ νὰ μεταβῶ πρὸς
αὐτὴν καὶ νὰ τὴν συμβουλευθῶ>.
Εἶπαν οἱ δοῦλοι του πρὸς αὐτόν·
<ἰδού, ὑπάρχει μία μάντισσα
εἰς Ἀενδώρ>. |
7
Εἶπε τότε ὁ Σαοὺλ εἰς τοὺς δούλους
του: <Νὰ ψάξετε καὶ νὰ μοῦ βρῆτε
μίαν γυναῖκα ἐγγαστρίμυθον καὶ θὰ
ὑπάγω εἰς αὐτὴν καὶ θὰ
ζητήσω νὰ μάθω μέσω αὐτῆς τί πρόκειται
νὰ συμβῇ ὡς πρὸς τὸν πόλεμον>.
Καὶ οἱ δοῦλοι του τοῦ εἶπαν:
<Νά, ἐδῶ εἰς τὴν Ἀενδὼρ
ὑπάρχει μία γυναῖκα ἐγγαστρίμυθος>.
|
8
Καὶ συνεκαλύψατο Σαοὺλ καὶ περιεβάλετο
ἱμάτια ἕτερα καὶ πορεύεται αὐτὸς
καὶ δύο ἄνδρες μετ' αὐτοῦ καὶ
ἔρχονται πρὸς τὴν γυναῖκα νυκτὸς
καὶ εἶπεν αὐτῇ· μάντευσαι
δή μοι ἐν τῷ ἐγγαστριμύθῳ
καὶ ἀνάγαγέ μοι ὃν ἐὰν
εἴπω σοι. |
8
Μετημφιέσθη ὁ Σαούλ, ἔβγαλε τὰ
βασιλικὰ ἐνδύματα καὶ ἐφόρεσεν
ἄλλα καὶ μὲ δύο ἄνδρας μαζῆ
του ἦλθον πρὸς τὴν γυναῖκα τὴν
μάντισσαν κατὰ τὸ διάστημα τῆς
νυκτὸς καὶ ὁ Σαοὺλ τῆς εἶπε·
<φανέρωσε σὲ παρακαλῶ, εἰς ἡμᾶς
τὸ μέλλον φέρουσα ἀπὸ τὸν
ᾅδην πνεῦμα, τὸ ὁποῖον ἐγὼ
θὰ σοῦ εἴπω καὶ τὸ ὁποῖον
θὰ ὁμιλήσῃ διὰ τῆς κοιλίας
σου>. |
8
Ἐσκέπασε λοιπὸν τὸ πρόσωπόν του ὁ
Σαοὺλ ἔτσι, ὥστε νὰ μὴ ἀναγνωρίζεται,
ἐφόρεσε καὶ ροῦχα διαφορετικὰ
καὶ ἦλθε μὲ δύο ἄνδρας τοῦ μέσα
εἰς τὴν νύκτα εἰς τὴν γυναῖκα
καὶ τῆς εἶπε: <Θέλω νὰ μοῦ
φανερώσῃς τὸ μέλλον μου, μὲ τὸ πνεῦμα
ποὺ ὁμιλεῖ ἀπὸ τὴν κοιλίαν
σου, καὶ νὰ μοῦ φέρῃς ἐπάνω
εἰς τὴν γῆν ἀπὸ τὰ ἔγκατα
τοῦ Ἅδου αὐτόν, ποὺ θὰ σοῦ
εἰπῶ>. |
9
Καὶ εἶπεν αὐτῷ ἡ γυνή·
ἰδοὺ δὴ σὺ οἶδας ὅσα ἐποίησε
Σαούλ, ὡς ἐξωλόθρευσε τοὺς ἐγγαστριμύθους
καὶ τοὺς γνώστας ἀπὸ τῆς
γῆς· καὶ ἱνατί σὺ παγιδεύεις
τὴν ψυχήν μου θανατῶσαι αὐτήν;
|
9
Ἀπήντησε πρὸς αὐτὸν ἡ
μάντισσα· <σὺ γνωρίζεις πολὺ
καλὰ ὅσα ἔκαμε ἐναντίον τῶν
μάντεων ὁ Σαούλ, πὼς δηλαδὴ
ἐξωλόθρευσε τοὺς μάντεις καὶ
ἐκείνους οἱ ὁποῖοι γνωρίζουν
νὰ καλοῦν πνεύματα ἀπὸ τὴν
γῆν. Διατὶ λοιπὸν σὺ ἐκθέτεις
εἰς παγίδα κινδύνου τὴν ζωήν
μου, ὥστε νὰ μὲ θανατώσῃ ὁ
Σαούλ;> |
9
Ἢ γυναῖκα ὅμως τοῦ εἶπε: <Ξέρεις
ἀσφαλῶς ὅσα ἔκανε ὁ Σαούλ, πῶς
ἐξώντωσε δηλαδὴ καὶ ἑξαφάνισε
ἀπὸ τὴν χώραν τοὺς ἐγγαστρίμυθους
καὶ τοὺς μάντεις. Διατὶ ἑπομένως μοῦ
στήνεις παγίδα καὶ θέλεις νὰ χάσω τὴν ζωήν
μου;> |
10
Καὶ ὤμοσεν αὐτῇ Σαοὺλ λέγων·
ζῇ Κύριος, εἰ ἀπαντήσεταί
σοι ἀδικία ἐν τῷ λόγῳ
τούτῳ. |
10
Ὁ Σαουλ ὡρκίσθη εἰς τὴν γυναῖκα
καὶ εἶπε· <ὁρκίζομαι εἰς
τὸν ζῶντα Κύριον ὅτι κανένα
ἀπολύτως κακὸν δὲν θὰ ἐπέλθῃ
εἰς σὲ ἀπὸ αὐτὴν τὴν
πρᾶξιν σου. |
10
Τῆς ὡρκίσθη τότε ὁ Σαοὺλ καὶ
τῆς εἶπε: <Ὁρκίζομαι εἰς τὸν
Κύριον, ποὺ ζῇ καὶ βλέπει καὶ ἀκούει,
καὶ σὲ βεβαιώνω ὅτι δὲν θὰ σοῦ
συμβῇ κανένα κακόν, ἐξ αἰτίας αὐτοῦ
ποὺ θὰ μοῦ εἰπῇς>.
|
11
Καὶ εἶπεν ἡ γυνή· τίνα
ἀναγάγω σοι; Καὶ εἶπε· τὸν
Σαμουὴλ ἀνάγαγέ μοι.
|
11
Ἡ γυνὴ ἠρώτησε· <ποιὸν
θέλεις ἀπὸ τοὺς νεκροὺς νὰ
καλέσω;> Καὶ ὁ Σαουλ εἶπε·
<κάλεσέ μου τὸν Σαμουήλ>.
|
11
Καὶ εἶπεν ἡ γυναῖκα: <Ποῖον
νὰ σοῦ φέρω ἀπὸ τὸν Ἅδην;>
<Φέρε μου τὸν Σαμουήλ>, τῆς ἀπεκρίθη
ἐκεῖνος. |
12
Καὶ εἶδεν ἡ γυνὴ τὸν Σαμουὴλ
καὶ ἀνεβόησε φωνῇ μεγάλῃ·
καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ πρὸς Σαούλ·
ἱνατί παρελογίσω με; Καὶ σὺ
εἶ Σαούλ. |
12
Ἡ γυνὴ εἶδε τὸν Σαμουὴλ νὰ
ἀνεβαίνῃ καὶ ἔκραξε μὲ
φωνὴν μεγάλην καὶ εἶπεν ἡ γυναῖκα
πρὸς τὸν Σαούλ· <διατὶ μὲ
ἐξηπάτησες; Σὺ εἶσαι ὁ Σαούλ>!
|
12
Καὶ εἶδεν ἡ γυναῖκα εἰς τὸν
Ἅδην τὸν Σαμουὴλ καὶ ἔβγαλε
μεγάλην κραυγήν. Ἀνεγνώρισε δὲ τὴν στιγμὴν
ἐκείνην ἡ γυναῖκα τὸν Σαοὺλ
καὶ τοῦ εἶπε: <Διατὶ μὲ ἐξηπάτησες;
Σὺ εἶσαι ὁ Σαούλ!>
|
13
Καὶ εἶπεν αὐτὴ ὁ βασιλεύς·
μὴ φοβοῦ, εἶπόν τίνα ἑώρακας.
Καὶ εἶπεν αὐτῷ ἡ γυνή·
θεοὺς ἑώρακα ἀναβαίνοντας ἐκ
τῆς γῆς. |
13
Ὁ βασιλεὺς τῆς ἀπήντησε·
<μὴ φοβῆσαι. Πές μου ποιὸν εἶδες>.
Εἶπεν εἰς αὐτὸν ἡ γυναῖκα·
<ἐγὼ εἶδα θεοὺς νὰ ἀναβαίνουν
ἀπὸ τὴν γῆν>.
|
13
Τῆς εἶπε τότε ὁ βασιλεύς: <Μὴ φοβᾶσαι.
Πές μου ποῖον εἶδες προηγουμένως>. Καὶ
τοῦ εἶπεν ἡ γυναῖκα: <Ἔχω
ἴδει θεοὺς νὰ ἀνεβαίνουν ἀπὸ
τὰ ἔγκατα τῆς γῆς>.
|
14
Καὶ εἶπεν αὐτῇ· τί ἔγνως;
Καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἄνδρα ὄρθιον
ἀναβαίνοντα ἐκ τῆς γῆς, καὶ
οὗτος διπλοΐδα ἀναβεβλημένος. Καὶ
ἔγνω Σαούλ, ὅτι οὗτος Σαμουήλ,
καὶ ἔκυψεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ
ἐπὶ τὴν γῆν καὶ προσεκύνησεν
αὐτῷ· |
14
Ὁ βασιλεὺς τὴν ἠρώτησε·
<τί ἀκριβῶς εἶδες;> Ἐκείνη
ἀπήντησεν· <εἶδα ἕνα ὄρθιον
ἄνδρα νὰ ἀνεβαίνῃ ἀπὸ
τὸν ᾅδην καὶ αὐτὸς ἦτο
ἐνδεδυμένος διπλοΐδα>. Ἀμέσως ὁ
Σαοὺλ ἀντελήφθη ὅτι αὐτὸς
ἦτο ὁ Σαμουήλ. Ἔσκυψε μέχρις
ἐδάφους τὸ πρόσωπόν του καὶ
ἐπροσκύνησε τὸν Σαμουήλ.
|
14
Τὴν ἐρώτησε δὲ πάλιν ὁ Σαούλ:
<Τί διέκρινες;> Καὶ τοῦ ἀπεκρίθη:
<Ἕνα ἄνδρα ὄρθιον, ποὺ ἀνέβαινεν
ἀπὸ τὰ βάθη τῆς γῆς καὶ
ἐφοροῦσε διπλοΐδα (=ἐπανωφόρι)>. Ὅταν
ἄκουσε ὁ Σαοὺλ τὴν λέξιν διπλοΐδα,
ποὺ ἦτο τὸ σύνηθες ἐπανωφόρι τοῦ
Σαμουήλ, ἐσχημάτισε τὴν ἰδέαν ὅτι
αὐτός, διὰ τὸν ὁποῖον μιλοῦσε
ἡ γυναῖκα, ἦτο ὁ Σαμουὴλ καὶ
ἔσκυψε μὲ τὸ πρόσωπόν του κατὰ
γῆς καὶ τὸν προσεκύνησε.
|
15
καὶ εἶπε Σαμουήλ· ἱνατί
παρηνώχλησάς μοι ἀναβῆναί με;
Καὶ εἶπε Σαούλ· θλίβομαι σφόδρα,
καὶ οἱ ἀλλόφυλοι πολεμοῦσιν
ἐν ἐμοί, καὶ ὁ Θεὸς ἀφέστηκεν
ἀπ' ἐμοῦ καὶ οὐκ ἐπακήκοέ
μοι ἔτι καὶ ἐν χειρὶ τῶν προφητῶν
καὶ ἐν τοῖς ἐνυπνίοις·
καὶ νῦν κέκληκά σε γνωρίσαι
μοι τί ποιήσω. |
15
Ὁ Σαμουὴλ εἶπε πρὸς τὸν Σαούλ·
<διατί μὲ ἠνώχλησες καὶ μὲ
ἐκάλεσες νὰ ἀναβῶ ἐδῶ;>
Ἀπήντησεν ὁ Σαούλ· <εὑρίσκομαι
ὑπὸ τὸ κράτος μεγάλης θλίψεως.
Οἱ ἀλλόφυλοι πολεμοῦν ἐναντίον
μου, ὁ Θεὸς ἔχει ἀπομακρυνθῆ
ἀπὸ ἐμέ, δὲν μὲ ἀκούει
πλέον, ἂν καὶ τὸν παρακαλῶ πρὸς
τοῦτο. Δὲν μοῦ ἀπαντᾷ οὔτε
διὰ τῶν προφητῶν οὔτε μὲ τὰ
ἐνύπνια. Καὶ τώρα σὲ ἔχω
καλέσει, διὰ νὰ μοῦ καταστήσῃς
γνωστὸν καὶ νὰ μὲ συμβουλεύσῃς
τί πρέπει νὰ κάμω>.
|
15
Καὶ εἶπεν ὁ Σαμουήλ: <Διατί μὲ
ἐνώχλησες καὶ μὲ ἐκάλεσες
νὰ ἀνεβῶ εἰς τὴν ἐπιφάνειαν
τῆς γῆς;> Καὶ ἀπεκρίθη ὁ
Σαούλ: <Εὑρίσκομαι εἰς πολὺ μεγάλην δυσκολίαν.
Οἱ Φιλισταῖοι ἐπετέθησαν ἐναντίον
μου καὶ ὁ Θεὸς ἔχει σταθῇ μακρυά
μου. Δὲν μὲ ἀκούει πλέον καὶ δὲν
μοῦ δίδει καμμίαν ἀπάντησιν, οὔτε μὲ
προφήτας οὔτε μὲ ὄνειρα. Δι' αὐτὸ
λοιπὸν σὲ ἐκάλεσα τώρα, διὰ νὰ
μοῦ εἰπῇς τί νὰ κάνω>.
|
16
Καὶ εἶπε Σαμουήλ· ἱνατί
ἐπερωτᾷς με; Καὶ Κύριος ἀφέστηκεν
ἀπὸ σοῦ καὶ γέγονε μετὰ
τοῦ πλησίον σου·
|
16
Ὁ Σαμουὴλ τοῦ ἀπήντησε·
<διατί μὲ ἐρωτᾷς; Ἐγὼ
δὲν ἠμπορῶ πλέον εἰς τίποτε
νὰ σὲ βοηθήσω, διότι ὁ Κύριος
ἔχει ἀπομακρυνθῆ ἀπό σὲ
καὶ συμπαρίσταται προστάτης καὶ βοηθὸς
τοῦ πλησίον σου, δηλαδὴ τοῦ Δαυίδ.
|
16
Καὶ εἶπεν ὁ Σαμουήλ: <Διατὶ ἐπιμένεις
καὶ μὲ ἐρωτᾷς, ἐφ’ ὅσον
ὁ Κύριος ἀπεμακρύνθη ἀπὸ σὲ
καὶ ἔγινε ἐχθρός σου καὶ σύμμαχος
τοῦ πλησίον σου, τοῦ Δαβίδ;
|
17
καὶ πεποίηκε Κύριός σοι καθὼς
ἐλάλησε Κύριος ἐν χειρί μου,
καὶ διαρρήξει Κύριος τὴν βασιλείαν
σου ἐκ χειρός σου καὶ δώσει αὐτὴν
τῷ πλησίον σου τῷ Δαυίδ.
|
17
Ὁ Κύριος ἔκαμεν ἐναντίον σου
ὅ,τι εἶχε προφητεύσει δι' ἐμοῦ.
Θὰ διαρρήξῃ ὁ Κύριος καὶ
θὰ ἀφαιρέσῃ ἀπὸ σὲ
τὴν βασιλείαν σου καὶ θὰ τὴν
δώσῃ εἰς τὸν πλησίον σου, εἰς
τὸν Δαυίδ. |
17
Ἔκανε δὲ ὁ Κύριος διὰ σὲ ὅ,τι
ἀκριβῶς εἶπεν Ἐκεῖνος εἰς
ἐμέ. Σοῦ λέγω δὲ ὅτι θὰ
ξεσχίσῃ ὁριστικῶς ὁ Κύριος τὴν
βασιλικὴν ἐξουσίαν σου. Θὰ τὴν πάρῃ
ἀπὸ τὸ χέρι σου καὶ θὰ τὴν
δώσῃ εἰς τὸν πλησίον σου, δηλαδὴ εἰς
τὸν Δαβίδ. |
18
Διότι οὐκ ἤκουσας φωνῆς Κυρίου
καὶ οὐκ ἐποίησας θυμὸν ὀργῆς
αὐτοῦ ἐν Ἀμαλήκ, διὰ τοῦτο
τὸ ρῆμα ἐποίησε Κύριός
σοι ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ.
|
18
Τοῦτο δέ, διότι δὲν ὑπήκουσες
εἰς τὴν φωνὴν τοῦ Κυρίου, ὥστε
νὰ πολεμήσῃς τοὺς Ἀμαληκίτας
καὶ νὰ ἐκτελέσῃς ἐναντίον
αὐτῶν ὅσα ἡ δικαία ὀργή
του ἐπέβαλλε. Δι' αὐτὸν τὸν
λόγον θὰ ἐπιφέρῃ ὁ Κύριος
κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν
τιμωρίαν ἐναντίον σου.
|
18
Ἐπειδὴ δὲν ἄκουσες αὐτὰ
ποὺ σοῦ εἶπεν ὁ Κύριος καὶ δὲν
ἔγινες ὅργανον τῆς δικαίας ὀργής Του,
ὥστε νὰ ἐξοντώσῃς, ὅπως
ἔπρεπε, τοὺς Ἀμαληκίτας, δι’ αὐτὸ
σὲ τιμωρεῖ σήμερα μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν
ὁ Κύριος. |
19
Καὶ παραδώσει Κύριος τὸν Ἰσραὴλ
μετὰ σοῦ εἰς χεῖρας ἀλλοφύλων,
καὶ αὔριον σὺ καὶ οἱ υἱοί
σου μετὰ σοῦ πεσοῦνται, καὶ τὴν
παρεμβολὴν Ἰσραὴλ δώσει Κύριος
εἰς χεῖρας ἀλλοφύλων.
|
19
Ὁ Κύριος θὰ παραδώσῃ μαζῆ
μὲ σὲ καὶ ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας
εἰς τὰ χέρια τῶν ἀλλοφύλων.
Αὔριον σὺ καὶ τὰ παιδιά σου
θὰ φονευθοῦν ἀπὸ τοὺς Φιλισταίους
καὶ ὁλόκληρος ἡ παρεμβολὴ τῶν
Ἰσραηλιτῶν θὰ δοθῇ ἀπὸ
τὸν Κύριον εἰς τὰ χέρια τῶν
Φιλισταίων>. |
19
Θὰ παραδώσῃ δὲ ὁ Κύριος μαζί σου καὶ
τοὺς Ἰσραηλίτας εἰς τὰ χέρια τῶν
ἀλλοφύλων. Καὶ πολὺ σύντομα, αὔριον,
θὰ πεθάνετε σὺ καὶ τὰ παιδιά σου μαζί
σου καὶ θὰ παραδώσῃ ὁ Κύριος ὅλον
τὸ στράτευμα τῶν Ἰσραηλιτῶν εἰς
τὰ χέρια τῶν ἀλλοφύλων>.
|
20
Καὶ ἔσπευσε Σαοὺλ καὶ ἔπεσεν
ἑστηκὼς ἐπὶ τὴν γῆν καὶ
ἐφοβήθη σφόδρα ἀπὸ τῶν
λόγων Σαμουήλ· καὶ ἐν αὐτῷ
οὐκ ἦν ἰσχὺς ἔτι, οὐ γὰρ
ἔφαγεν ἄρτον ὅλην τὴν ἡμέραν
καὶ ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην.
|
20
Ἀνεστατώθη πολὺ ὁ Σαοὺλ ἀπὸ
τὸν λόγον ἐκεῖνον, ἔπεσε καθ'
ὅλον τὸ μῆκος τοῦ σώματός
του εἰς τὴν γῆν καὶ κατέκειτο
εἰς αὐτήν, διότι ἐφοβήθη
πάρα πολὺ ἀπὸ τὰ λόγια
τοῦ Σαμουήλ. Δὲν ἔμεινε πλέον
καμμία δύναμις μέσα του. Δὲν ἔφαγε
τίποτε ὅλην ἐκείνην τὴν ἡμέραν
καὶ ὅλην τὴν νύκτα>.
|
20
Μόλις τὰ ἄκουσε αὐτὰ ὁ Σαούλ,
ἔπεσεν ἀμέσως καὶ ἑξαπλώθη κατὰ
γῆς. Ἐκυριεύθη δὲ ἀπὸ πολὺ
μεγάλον φόβον ἀπὸ τὰ λόγια τοῦ Σαμουήλ.
Καὶ δὲν εἶχε πλέον μέσα του δύναμιν. Ἐξηντλήθη,
διότι δὲν ἔφαγε τίποτε ὅλην ἐκείνην
τὴν ἡμέραν καὶ ὅλην τὴν νύκτα.
|
21
Καὶ εἰσῆλθεν ἡ γυνὴ πρὸς
Σαοὺλ καὶ εἶδεν ὅτι ἔσπευσε
σφόδρα, καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν·
ἰδοὺ δὴ ἤκουσεν ἡ δούλη
σου τῆς φωνῆς σου καὶ ἐθέμην
τὴν ψυχήν μου ἐν τῇ χειρί μου
καὶ ἤκουσα τοὺς λόγους, οὖς
ἐλάλησάς μοι·
|
21
Ἡ μάντισσα γυνὴ ἐπλησίασε πρὸς
τὸν Σαούλ, τὸν εἶδε τόσον πολὺ
θλιμμένον καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν·
<ἰδοὺ λοιπὸν ἤκουσεν ἡ δούλη
σου τὴν παράκλησίν σου καὶ ἐξέθεσα
τὴν ζωήν μου εἰς κίνδυνον, διότι
ὑπήκουσα εἰς τὰ λόγια, τὰ
ὁποῖα μοῦ εἶπες.
|
21
Καὶ ἦλθε κοντὰ εἰς τὸν Σαοὺλ
ἡ γυναῖκα ποὺ ἐμάντευε καί,
ἐπειδὴ τὸν εἶδε πολὺ ταραγμένον,
τοῦ εἶπε: <Εἶδες ὅτι ὑπήκουσα
ἐγώ, ἡ δούλη σου, εἰς τὴν διαταγήν
σου καὶ ἔθεσα εἰς κίνδυνον ἡ ἰδία
τὴν ζωήν μου καὶ ἐπειθάρχησα εἰς τὰ
λόγια, ποὺ μοῦ εἶπες.
|
22
καὶ νῦν ἄκουσον δὴ φωνῆς τῆς
δούλης σου, καὶ παραθήσω ἐνώπιόν
σου ψωμὸν ἄρτου, καὶ φάγε, καὶ
ἔσται σοι ἰσχύς, ὅτι πορεύῃ
ἐν ὁδῷ. |
22
Ἄκουσε λοιπὸν τώρα καὶ τὴν παράκλησιν
τῆς δούλης σου· Θὰ παραθέσω ἐνώπιόν
σου ἕνα κομμάτι ψωμὶ νὰ φάγῃς
καὶ ἔτσι θὰ ἐπανέλθῃ εἰς
σὲ ἡ δύναμις, διότι θὰ βαδίσῃς
δρόμον πολύν>. |
22
Τώρα λοιπὸν ἄκουσε καὶ σὺ τὰ
λόγια τῆς δούλης σου. Θὰ φέρω ἐμπρός σου
λίγο ψωμὶ καὶ πρέπει νὰ φάγῃς,
διὰ νὰ πάρῃς δυνάμεις, διότι ἔχεις
νὰ βαδίσῃς δρόμον>. |
23
Καὶ οὐκ ἐβουλήθη φαγεῖν·
καὶ παρεβιάζοντο αὐτὸν οἱ παῖδες
αὐτοῦ καὶ ἡ γυνή, καὶ
ἤκουσε τῆς φωνῆς αὐτῶν καὶ
ἀνέστη ἀπὸ τῆς γῆς καὶ
ἐκάθισεν ἐπὶ τὸν δίφρον.
|
23
Ὁ Σαοὺλ δὲν ἠθέλησε νὰ
φάγῃ. Ἐπέμεναν ὅμως εἰς
τοῦτο οἱ συνοδοί του δοῦλοι καὶ
ἡ γυνὴ ἡ μάντισσα. Ἤκουσεν ἐπὶ
τέλους τὴν παράκλησίν των, ἐσηκώθη
ἀπὸ τὸ ἔδαφος καὶ ἐκάθησεν
εἰς ἕνα δίφρον. |
23
Ὁ Σαοὺλ ὅμως δὲν ἠθέλησε νὰ
φάγῃ. Ἐπέμεναν ὅμως διὰ τὸ ἴδιον
θέμα καὶ οἱ δοῦλοι του μαζὶ μὲ
τὴν γυναῖκα καὶ ἠναγκάσθη νὰ
προσέξῃ τὰ λόγια των. Καὶ ἐσηκώθη
ἀπὸ τὸ ἔδαφος καὶ ἐκάθισεν
εἰς τὸ σκαμνί. |
24
Καὶ τῇ γυναικὶ ἦν δάμαλις νομὰς
ἐν τῇ οἰκίᾳ, καὶ ἔσπευσε
καὶ ἔθυσεν αὐτὴν καὶ ἔλαβεν
ἄλευρα καὶ ἐφύρασε καὶ ἔπεψεν
ἄζυμα |
24
Ἡ γυναῖκα αὐτὴ εἶχε μίαν
καλοθρεμμένην δάμαλιν εἰς τὸ σπίτι
της, ἔσπευσε καὶ τὴν ἔσφαξεν ἐπῆρεν
ἀλεύρι, τὸ ἐζύμωσε καὶ
ἔψησε λαγάνες. |
24
Ἡ δὲ γυναῖκα ἐκείνη εἶχεν εἰς
τὸ σπίτι της ἕνα παχύ, καλοθρεμμένο, θηλυκὸ
μοσχάρι. Τὸ ἔσφαξε λοιπὸν ἀμέσως καὶ
ἐπῆρε καὶ ἀλεύρι καὶ τὸ
ἐζύμωσε καὶ ἔψησε μὲ αὐτὸ
λαγάνες. |
25
καὶ προοήγαγεν ἐνώπιον Σαοὺλ
καὶ ἐνώπιον τῶν παίδων αὐτοῦ,
καὶ ἔφαγον. Καὶ ἀνέστησαν καὶ
ἀπῆλθον τὴν νύκτα ἐκείνην.
|
25
Προσέφερεν αὐτὰ εἰς τὸν Σαοὺλ
καὶ εἰς τοὺς συνοδεύοντας αὐτὸν
νεαροὺς ὑπηρέτας του, οἱ ὁποῖοι
καὶ ἔφαγον. Ἔπειτα δὲ ἐσηκώθησαν
καὶ ἀνεχώρησαν τὴν ἰδίαν
ἐκείνην νύκτα διὰ τὸ στρατόπεδόν
των. |
25
Καὶ ἔφερε τὸ κρέας καὶ τὶς λαγάνες
ἐμπρὸς εἰς τὸν Σαοὺλ καὶ
τοὺς δούλους του καὶ ἔφαγαν. Καὶ μετὰ
τὸ φαγητὸν ἐσηκώθηκαν καὶ ἔφυγαν
κατὰ τὴν νύκτα ἐκείνην. |