Βασιλειών Δ : Κεφάλαιον ΙΓ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ν ἔτει εἰκοστῷ καὶ τρίτῳ ἔτει τῷ Ἰωὰς υἱῷ Ὀχοζίου βασιλεῖ Ἰούδα ἐβασίλευσεν Ἰωάχαζ υἱὸς Ἰοὺ ἐν Σαμαρείᾳ ἐπτακαίδεκα ἔτη.
2 Καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου καὶ ἐπορεύθη ὀπίσω ἁμαρτιῶν Ἱεροβοὰμ υἱοῦ Ναβάτ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραήλ, οὐκ ἀπέστη ἀπ' αὐτῶν.
3 Καὶ ὠργίσθη θυμῷ Κύριος ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ ἔδωκεν αὐτοὺς ἐν χειρὶ Ἀζαὴλ βασιλέως Συρίας καὶ ἐν χειρὶ υἱοῦ Ἄδερ υἱοῦ Ἀζαὴλ πάσας τὰς ἡμέρας.
4 Καὶ ἐδεήθη Ἰωάχαζ τοῦ προσώπου Κυρίου. Καὶ ἐπήκουσεν αὐτοῦ Κύριος, ὅτι εἶδε τὴν θλῖψιν Ἰσραήλ, ὅτι ἔθλιψεν αὐτοὺς βασιλεὺς Συρίας.
5 Καὶ ἔδωκε Κύριος σωτηρίαν τῷ Ἰσραήλ, καὶ ἐξῆλθεν ὑποκάτωθεν χειρὸς Συρίας. Καὶ ἐκάθισαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐν τοῖς σκηνώμασιν αὐτῶν καθὼς ἐχθὲς καὶ τρίτης·
6 πλὴν οὐκ ἀπέστησαν ἀπὸ ἁμαρτιῶν οἴκου Ἱεροβοάμ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραήλ, ἐν αὐταῖς ἐπορεύθησαν, καί γε τὸ ἄλσος ἐστάθη ἐν Σαμαρείᾳ.
7 Ὅτι οὐχ ὑπελείφθη τῷ Ἰωάχαζ λαός, ἀλλ' ἢ πεντήκοντα ἱππεῖς καὶ δέκα ἅρματα καὶ δέκα χιλιάδες πεζῶν, ὅτι ἀπώλεσεν αὐτοὺς βασιλεὺς Συρίας, καὶ ἔθεντο αὐτοὺς ὡς χοῦν εἰς καταπάτησιν.
8 Καὶ τὸ λοιπὰ τῶν λόγων Ἰωάχαζ καὶ πάντα ὅσα ἐποίησε καὶ αἱ δυναστεῖαι αὐτοῦ, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰσραήλ;
9 Καὶ ἐκοιμήθη Ἰωάχαζ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν Σαμαρείᾳ, καὶ ἐβασίλευσεν Ἰωὰς υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.
10 Ἐν ἔτει τριακοστῷ καὶ ἑβδόμῳ ἔτει τῷ Ἰωὰς βασιλεῖ Ἰούδα ἐβασίλευσεν Ἰωὰς υἱὸς Ἰωάχαζ ἐπὶ Ἰσραὴλ ἐν Σαμαρείᾳ ἑκκαίδεκα ἔτη.
11 Καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου· οὐκ ἀπέστη ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας Ἱεροβοὰμ υἱοῦ Ναβάτ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραήλ, ἐν αὐταῖς ἐπορεύθη.
12 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἰωὰς καὶ πάντα ὅσα ἐποίησε, καὶ αἱ δυναστεῖαι αὐτοῦ, ἂς ἐποίησε μετὰ Ἀμεσσίου βασιλέως Ἰούδα, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰσραήλ;
13 Καὶ ἐκοιμήθη Ἰωὰς μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ Ἱεροβοὰμ ἐκάθισεν ἐπὶ τοῦ θρόνου αὐτοῦ, καὶ ἐτάφη ἐν Σαμαρείᾳ μετὰ τῶν βασιλέων Ἰσραήλ.
14 Καὶ Ἐλισαιὲ ἠρρώστησε τὴν ἀρρωστίαν αὐτοῦ, δι' ἣν ἀπέθανε. Καὶ κατέβη πρὸς αὐτὸν Ἰωὰς βασιλεὺς Ἰσραὴλ καὶ ἔκλαυσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ εἶπε· πάτερ πάτερ, ἅρμα Ἰσραὴλ καὶ ἰππεὺς αὐτοῦ.
15 Καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἐλισαιέ· λάβε τόξον καὶ βέλη. Καὶ ἔλαβε πρὸς ἑαυτὸν τόξον καὶ βέλη.
16 Καὶ εἶπε τῷ βασιλεῖ· ἐπιβίβασον τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὸ τόξον· καὶ ἐπεβίβασεν Ἰωὰς τὴν χειρὶ αὐτοῦ, καὶ ἐπέθηκεν Ἑλισαιὲ τῆς χεῖρας αὐτοῦ ἐπὶ τὰς χεῖρας τοῦ βασιλέως.
17 Καὶ εἶπεν· ἄνοιξον τὴν θυρίδα κατ' ἀνατολάς· καὶ ἤνοιξε. Καὶ εἶπεν Ἑλισαιέ· τόξευσον· καὶ ἐτόξευσε. Καὶ εἶπε· βέλος σωτηρίας τῷ Κυρίῳ καὶ βέλος σωτηρίας ἐν Συρίᾳ, καὶ πατάξεις τὴν Συρίαν ἐν Ἀφὲκ ἕως συντελείας.
18 Καὶ εἶπε αὐτῷ Ἑλισαιέ· λάβε τόξα· καὶ ἔλαβε. Καὶ εἶπε τῷ βασιλεῖ Ἰσραήλ· πάταξον εἰς τὴν γῆν. Καὶ ἐπάταξεν ὁ βασιλεὺς τρὶς καὶ ἔστη.
19 Καὶ ἐλυπήθη ἐπ' αὐτῷ ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ καὶ εἶπεν· εἰ ἐπάταξας πεντάκις ἢ ἑξάκις, τότε ἂν ἐπάταξας τὴν Συρίαν ἕως συντελείας· καὶ νῦν τρὶς πατάξεις τὴν Συρίαν.
20 Καὶ ἀπέθανεν Ἑλισαιέ, καὶ ἔθαψαν αὐτόν. Καὶ μονόζωνοι Μωὰβ ἦλθον ἐν τῇ γῇ ἐλθόντος τοῦ ἐνιαυτοῦ·
21 καὶ ἐγένετο αὐτῶν θαπτόντων τὸν ἄνδρα, καὶ ἰδοὺ εἶδον τὸν μονόζωνον καὶ ἔρριψαν τὸν ἄνδρα ἐν τῷ τάφῳ Ἑλισαιέ, καὶ ἐπορεύθη καὶ ἥψατο τῶν ὀστέων Ἑλισαιὲ καὶ ἔζησε καὶ ἀνέστη ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτοῦ.
22 Καὶ Ἀζαὴλ ἐξέθλιψε τὸν Ἰσραὴλ πάσας τὰς ἡμέρας Ἰωάχαζ.
23 Καὶ ἠλέησε Κύριος αὐτούς, καὶ ᾠκτείρησεν αὐτοὺς καὶ ἐπέβλεψεν ἐπ' αὐτοὺς διὰ τὴν διαθήκην αὐτοῦ τὴν μετὰ Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ, καὶ οὐκ ἠθέλησε Κύριος διαφθεῖραι αὐτοὺς καὶ οὐκ ἀπέρριψεν αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ προσώπου αὐτοῦ.
24 Καὶ ἀπέθανεν Ἀζαήλ βασιλεὺς Συρίας. Καὶ ἐβασίλευσεν υἱὸς Ἄδερ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.
25 Καὶ ἐπέστρεψεν Ἰωὰς υἱὸς Ἰωάχαζ καὶ ἔλαβε τὰς πόλεις ἐκ χειρὸς υἱοῦ Ἄδερ υἱοῦ Ἀζαήλ, ἃς ἔλαβε ἐκ χειρὸς Ἰωάχαζ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐν τῷ πολέμῳ· τρὶς ἐπάταξεν αὐτὸν Ἰωὰς καὶ ἐπέστρεψε τὰς πόλεις Ἰσραήλ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ατὰ τὸ εἰκοστὸν τρίτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωάς, υἱοῦ τοῦ Ὀχοζίου, βασιλέως τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, ἔγινε βασιλεὺς εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν μὲ πρωτεύουσαν τὴν Σαμάρειαν ὁ Ἰωάχαζ, υἱὸς τοῦ Ἰού, ἐβασίλευσεν ἐπὶ δέκα ἑπτὰ ἔτη.
2 Αὐτὸς ἔπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ἐβάδισε τὸν δρόμον τῆς εἰδωλολατρείας καὶ τῆς ἁμαρτωλῆς ζωῆς τοῦ Ἱεροβοάμ, υἱοῦ τοῦ Ναβάτ, ὁ ὁποῖος παρώθησε τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἁμαρτίαν καὶ τὴν ἀσέβειαν. Ὁ Ἰωάχαζ δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας ἐκείνων.
3 Διὰ τοῦτο ὠργίσθη πολὺ ὁ Κύριος κατὰ τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς εἰς τὴν ἐξουσίαν τῶν βασιλέων τῆς Συρίας Ἀζαήλ καὶ τοῦ υἱοῦ του Ἄδερ καθ' ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς τοῦ Ἰωάχαζ.
4 Τότε ὁ Ἰωάχαζ θερμῶς παρεκάλεσε τὸν Κύριον νὰ τὸν βοηθήσῃ, καὶ ὁ Κύριος εἱσήκουσε τὴν παράκλησίν του, διότι εἶδε τὴν θλῖψιν, μὲ τὴν ὁποίαν κατεβάρυνεν αὐτοὺς ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας.
5 Ὁ Κύριος ἔσωσε τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ ἔτσι οἱ Ἰσραηλῖται ἠλευθερώθησαν ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν τῶν Σύρων καὶ ἐκάθισαν εἰρηνικοὶ καὶ ἐλεύθεροι εἰς τὰς κατοικίας των. Ἔζησαν ἡσύχως ὅπως καὶ προηγουμένως.
6 Ἀλλά, παρ' ὅλα αὐτά, δὲν ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας τῆς οἰκογενείας Ἱεροβοάμ, ὁ ὁποῖος ἐξώθησε τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς ἀσέβειαν. Καὶ αὐτὸ ἀκόμη τὸ εἰδωλολατρικὸν ἄγαλμα τῆς Ἀστάρτης ἔμενεν εἰς τὴν θέσιν του, εἰς τὸ ἄλσος ἐν τῇ Σαμαρείᾳ.
7 Διὰ τοῦτο τοὺς ἀφήρεσεν ὁ Θεὸς τὴν δόξαν καὶ τὴν δύναμίν των, ὥστε δὲν ἀπέμεινεν εἰς τὸν Ἰωάχαζ στρατὸς εἰμὴ μόνον πεντήκοντα ἱππεῖς, δέκα πολεμικὰ ἅρματα καὶ δέκα χιλιάδες πεζῶν. Ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας τοὺς ἐξολόθρευσε καὶ τοὺς ἔκαμε κονιορτόν, διὰ νὰ τοὺς καταπατοῦν.
8 Τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ Ἰωάχαζ καὶ ὅλα ὅσα αὐτὸς ἔκαμε, καὶ τὰ κατορθώματά του τὰ ἰδιαίτερα, ὅλα αὐτὰ δὲν εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν ἔργων τῶν ἡμερῶν τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ;
9 Ὁ Ἰωάχαζ ἐκοιμήθη μετὰ τῶν προγόνων του καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὴν Σαμάρειαν, ἀντὶ δὲ αὐτοῦ ἔγινε βασιλεὺς ὁ υἱός του ὁ Ἰωάς.
10 Κατὰ τὸ τριακοστὸν ἕβδομον ἔτος τοῦ Ἰωάς, βασιλέως τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ εἰς τὴν Σαμάρειαν ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωάχαζ, ὁ Ἰωάς, ὁ ὁποῖος ἐβασίλευσεν ἐπὶ δέκα ἓξ ἔτη.
11 Ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ἔπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν τοῦ Κυρίου καὶ ἐξέκλινε πρὸς τὴν εἰδωλολατρείαν. Δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας τοῦ Ἱεροβοάμ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ναβάτ, ὁ ὁποῖος ὠδήγησε τοὺς Ἰσραηλίτας εἰς τὴν εἰδωλολατρείαν. Εἰς τὴν εἰδωλολατρείαν καὶ ἁμαρτίαν ἐπορεύθη καὶ αὐτός.
12 Τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ Ἰωάς, τὰ ὁποῖα αὐτὸς ἔπραξε, καὶ τὰ κατορθώματά του τὰ ὁποῖα ἐπέτυχεν ἐναντίον τοῦ Ἀμεσσίου τοῦ βασιλέως Ἰούδα, δὲν εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν ἔργων καὶ ἡμερῶν τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ;
13 Ὁ Ἰωὰς ἐκοιμήθη μὲ τοὺς προγόνους του· ἐκάθισε δὲ εἰς τὸν θρόνον αὐτοῦ ὡς διάδοχός του ὁ Ἱεροβοάμ. Ὁ Ἰωὰς δὲ ἐνεταφιάσθη μαζῆ μὲ τοὺς βασιλεῖς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ εἰς Σαμάρειαν.
14 Ὁ Ἑλισαῖος ἀρρώστησεν ἀπὸ κάποιαν βαρεῖαν νόσον, ἀπὸ τὴν ὁποίαν καὶ θὰ ἀπέθνησκεν. Ἦλθεν εἰς ἐπίσκεψίν του ὁ ᾿Ιωάς, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, καὶ πεσὼν ἐπὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, ἔκλαυσε καὶ εἶπε· <πάτερ, πάτερ, σὺ εἶσαι τὸ πολεμικὸν ἅρμα καὶ τὸ ἱππικὸν τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Ἐὰν ἀποθάνῃς, τί θὰ γίνωμεν;>
15 Ὁ Ἑλισαῖος εἶπε πρὸς αὐτόν· <πάρε τόξον καὶ βέλη>. Ἐκεῖνος ἐπῆρε πλησίον του τόξον καὶ βέλη.
16 Εἶπεν ὁ Ἑλισαῖος εἰς τὸν βασιλέα· <πάρε καὶ κράτησε εἰς τὸ χέρι σου τὸ τοξον>. Ὁ Ἰωὰς ἄπλωσε καὶ ἐπῆρεν εἰς τὸ χέρι του τὸ τόξον. Ὁ δὲ Ἑλισαῖος ἔθεσε τὰ χέρια του εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλέως
17 καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· <ἄνοιξε τὸ παράθυρον, τὸ ὁποῖον βλέπει πρὸς ἀνατολάς>. Καὶ τὸ ἤνοιξε. Ὁ Ἑλισαῖος προσέθεσε· <ρίξε τὸ βέλος>. Καὶ ἐκεῖνος ἔρριψε τὸ βέλος. Ὁ Ἑλισαῖος εἶπε τότε· <αὐτὸ εἶναι βέλος σωτηρίας τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ. Βέλος, ποὺ σημαίνει τὴν ἀπαλλαγὴν ἀπὸ τὴν τυραννίαν τῶν Σύρων. Θὰ πολεμήσῃς τοὺς Σύρους εἰς τὴν πόλιν Ἀφὲκ μέχρις ὁλοτελοῦς συντριβῆς των>.
18 Εἶπε πάλιν ὁ Ἑλισαῖος εἰς τὸν βασιλέα· <πάρε βέλη>. Καὶ ἐκεῖνος τὰ ἐπῆρε. Εἶπε πρὸς τὸν βασιλέα· <τόξευσε κάτω πρὸς τὴν γῆν>. Ὁ βασιλεὺς ἔρριξε τὰ βέλη τρεῖς φορὲς καὶ ἔπειτα ἐσταμάτησεν.
19 Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ὁ Ἑλισαῖος, ἐλυπήθη δι' αὐτὸν καὶ τοῦ εἶπεν· <ἐὰν ἔρριπτες τὸ βέλος πέντε ἢ ἓξ φοράς, θὰ ἐπολεμοῦσες καὶ θὰ ἐξωλόθρευες πλήρως τοὺς Σύρους. Τώρα ὅμως τρεῖς μόνον φορὰς θὰ κτυπήσῃς τὴν Συρίαν>.
20 Ὁ Ἑλισαῖος ἀπέθανε καὶ τὸν ἔθαψαν. Κατὰ δὲ τὸ ἑπόμενον ἔτος εἰσέβαλαν εἰς τὴν χώραν τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐπιδρομεῖς Μωαβῖται.
21 Ἐνῶ δὲ οἱ Ἰσραηλῖται ἔθαπτον ἕνα νεκρόν, ἐφάνησαν ἀπὸ μακρὰν ἐρχόμενοι οἱ ἐπιδρομεῖς Μωαβῖται. Κατελήφθησαν ἀπὸ τρόμον οἱ Ἰσραηλῖται καὶ ἔρριψαν τὸν νεκρὸν ἄνδρα εἰς τὸν ἀνοικτὸν τάφον τοῦ Ἑλισαίου καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγήν. Ὁ νεκρὸς μόλις ἤγγισε τὰ ὀστᾶ τοῦ Ἑλισαίου, ἀνέζησε καὶ ἀνωρθώθη εἰς τοὺς πόδας του.
22 Ὁ Ἀζαὴλ συνεχίζων τὸν πόλεμον ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν καθ' ὅλας τὰς ἡμέρας τοῦ Ἰωάχαζ, τοὺς κατέθλιβε πολύ.
23 Ὁ Κύριος ὅμως τοὺς ἠλέησε, τοὺς ἐλυπήθη καὶ ἔρριψε βλέμμα εὐμενὲς πρὸς αὐτούς, χάριν τῆς διαθήκης, τὴν ὁποίαν εἶχε κάμει μὲ τὸν Ἀβραὰμ καὶ τὸν Ἰσαὰκ καὶ τὸν Ἰακώβ. Διὰ τοῦτο καὶ δὲν ἠθέλησεν ὁ Κύριος νὰ ἐξολοθρεύσῃ αὐτούς. Δὲν τοὺς ἀπέρριψεν ἀπὸ τὸ πρόσωπόν του.
24 Ὁ Ἀζαήλ, ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας, ἀπέθανε καὶ ἀνεκηρύχθη βασιλεὺς ἀντ' αὐτοῦ Ἄδερ, ὁ υἱός του.
25 Ἀνεθάρρησε τότε ὁ Ἰωάς, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωάχαζ, ἐπανῆλθε καὶ ἀνακατέλαβεν ἀπὸ τὴν κυριαρχίαν τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἀζαήλ, τοῦ ὀνομαζομένου <υἱοῦ Ἄδερ>, τὰς πόλεις, τὰς ὁποίας κατὰ τὸν πόλεμον εἶχεν ἐκεῖνος ἀφαιρέσει ἀπὸ τὸν Ἰωάχαζ, τὸν πατέρα τοῦ Ἰωάς. Τρεῖς φορὰς ἐπολέμησεν αὐτὸν νικηφόρως ὁ Ἰωὰς καὶ ἀνέκτησε τὰς κυριευθείσας ἀπὸ ἐκεῖνον πόλεις τοῦ Ἰσραήλ.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ατὰ τὸ εἰκοστὸν τρίτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωάς, υἱοῦ τοῦ Ὀχοζία, βασιλιᾶ (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα, ἔγινε βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραὴλ ὁ Ἰωαχάζ, υἱὸς τοῦ Ἰού. Αὐτὸς ἐβασίλευσεν ἐπὶ δεκαεπτὰ ἔτη μὲ ἔδραν τὴν Σαμάρειαν.
2 Ὁ Ἰωαχάζ, παρεσύρθη εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ. Κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ ἀκολούθησε τὸ ἀσεβὲς παράδειγμα τοῦ Ἱεροβοάμ, υἱοῦ τοῦ Ναβάτ, καὶ ἐμιμήθη τὴν ἁμαρτωλὴν πολιτείαν καὶ τὶς ἁμαρτίες του, μὲ τὶς ὁποῖες παρέσυρε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ εἰδωλολατρίαν. Ὁ βασιλιᾶς Ἰωαχὰζ δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὴν ἀσέβειαν καὶ εἰδωλολατρίαν τὸν Ἱεροβοάμ.
3 Δι' αὐτὸ ὁ Κύριος ὠργίσθη πάρα πολύ, ἄναψε ὁ θυμός του κατὰ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, τὸν ἐγκατέλειψε καὶ τὸν παρέδωκεν εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλιᾶ τῆς Συρίας Ἀζαὴλ καὶ εἰς τὰ χέρια τοῦ υἱοῦ Ἄδερ, υἱοῦ τοῦ Ἀζαήλ, οἱ ὁποῖοι καθ' ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωαχὰζ ἐνικοῦσαν καὶ ἐταπείνωναν τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραήλ.
4 Ὁ Ἰωαχὰζ προσηυχήθη εἰς τὸν Θεὸν καὶ ἐζήτησε τὴν βοήθειάν του, καὶ ὁ Κύριος ἄκουσε τὴν δέησίν του, διότι εἶδε τὴν καταπίεσιν, ποὺ ὑφίστατο ὁ Ἰσραήλ, διότι τοὺς κατεπίεζε καὶ τοὺς ἐστενοχωροῦσε πολὺ ὁ βασιλιᾶς τῆς Συρίας.
5 Καὶ ὁ Κύριος τοὺς ἐλυπήθη καὶ ἔδωκε σωτηρίαν εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, καὶ ἔτσι ἀπέκτησαν τὴν ἐλευθερίαν των ἀπὸ τὴν δουλείαν τῶν Σύρων. Κατόπιν αὐτοῦ οἱ ἐλεύθεροι Ἰσραηλῖται ἐζοῦσαν καὶ πάλιν εἰς τὰ σπίτια των μὲ εἰρήνην, ὅπως καὶ προηγουμένως.
6 Ὅμως, παρ' ὅλα αὐτά, δὲν ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ τὴν ἀσέβειαν τοῦ οἴκου Ἰεροβοάμ, ὁ ὁποῖος παρέσυρε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ τὴν εἰδωλολατρίαν. Συνέχιζαν νὰ ἀκολουθοῦν τὸ ἁμαρτωλὸν παράδειγμά του· καὶ αὐτὸ ἀκόμη τὸ εἴδωλον τῆς θεὰς Ἀστάρτης ἔμενε στημένον (εἰς τὸ ἄλσος) εἰς τὴν πρωτεύουσάν των, τὴν Σαμάρειαν.
7 Ὁ θυμὸς τοῦ Θεοῦ ἐναντίον των ἦταν τόσος πολύς, ὥστε εἰς τὸν Ἰωαχὰζ δὲν εἶχεν ἀπομείνει στρατός· τοῦ εἶχαν ἀπομείνει μόνον πενῆντα ἱππεῖς, δέκα πολεμικὰ ἅρματα καὶ δέκα χιλιάδες πεζοί, διότι ὁ βασιλιᾶς τῆς Συρίας κατέστρεψε τοὺς Ἰσραηλίτες καὶ τοὺς ἔκαμε λεπτὴν σκόνην, διὰ νὰ τοὺς ποδοπατοῦν.
8 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ βασιλιᾶ Ἰωαχὰζ καὶ ὅλα, ὅσα ἔκαμε, καὶ ὅλα τὰ πολεμικά του κατορθώματα, δὲν εἶναι μήπως αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν <Χρονικῶν (ἢ Ἔργα καὶ Ἡμέραι) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραήλ>;
9 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Ἰωαχὰζ καὶ προσετέθη εἰς τοὺς ἀποθαμένους προγόνους του, καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὴν Σαμάρειαν. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ υἱός του Ἰωάς.
10 Κατὰ τὸ τριακοστὸν ἕβδομον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωάς, βασιλιᾶ τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, ἀνέβη εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραὴλ ὁ Ἰωάς, υἱὸς τοῦ Ἰωαχαζ. Ἐβασίλευσε μὲ ἔδραν τὴν Σαμάρειαν ἐπὶ δεκαέξι ἔτη.
11 Ὁ Ἰωὰς παρεσύρθη εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ. Κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὴν ἁμαρτωλὴν πολιτείαν καὶ τὶς ἁμαρτίες τοῦ Ἱεροβοάμ, υἱοῦ τοῦ Ναβάτ, μὲ τὶς ὁποῖες παρέσυρε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ εἰδωλολατρίαν. Ἀκολούθησε τὸ ἴδιον παράδειγμα ἐκείνου.
12 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Ἰωὰς καὶ ὅλα, ὅσα ἔκαμε, καὶ ὅλα τὰ πολεμικά του κατορθώματα, τὰ ὁποῖα ἐπέτυχεν εἰς τὸν πόλεμον ἐναντίον τοῦ Ἀμεσσία, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, δὲν εἶναι μήπως αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν <Χρονικῶν (ἢ Ἔργα καὶ Ἡμέραι) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραήλ>;
13 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Ἰωὰς καὶ προσετέθη εἰς τοὺς ἀποθαμένους προγόνους του, τὸν διεδέχθη δὲ εἰς τὸν θρόνον ὁ υἱός του, Ἱεροβοὰμ ὁ Β'. Ὁ Ἰωὰς ἐτάφη εἰς τὴν Σαμάρειαν μαζὶ μὲ τοὺς βασιλεῖς τοῦ Ἰσραήλ.
14 Ὁ προφήτης Ἐλισαῖος ἀρρώστησε ἀπὸ σοβαρὰν ἀρρώστιαν, ἡ ὁποία τελικῶς ἀπεδείχθη θανατηφόρος. Ἐνῷ ὁ Προφήτης ἦταν ἐτοιμοθάνατος, ἦλθε νὰ τὸν ἐπισκεφθῇ ὁ Ἰωάς, ὁ βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραήλ. Ὁ Ἰωὰς ἔσκυψε καὶ ἔπεσεν ἐπάνω εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ ἐτοιμοθανάτου Προφήτου καὶ ἔκλαυσε καὶ τοῦ εἶπε: <Πατέρα μου, πατέρα μου! σὺ ἤσουν τὰ ἅρματα καὶ τὸ ἱππικὸν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὁ ἰσχυρὸς μυστικὸς ὁδηγὸς τοῦ λαοῦ· φεύγεις καὶ ποῦ μᾶς ἀφήνεις τώρα;>
15 Ὃ Ἐλισαῖος τοῦ ἀπάντησε: <Πάρε τόξον καὶ βέλη>. Ὁ Ἰωὰς ἐπῆρε τόξον καὶ βέλη.
16 Καὶ ὁ Προφήτης εἶπεν εἰς τὸν βασιλιᾶ: <Κράτησε γερὰ τὸ τόξον καὶ ἐτοιμάσου>. Ὁ Ἰωὰς ἐκράτησε γερὰ τὸ τόξον καὶ ὁ Ἐλισαῖος ἔβαλε τὰ χέρια του ἐπάνω εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλιᾶ,
17 καὶ τοῦ εἶπεν: <Ἀνοιξε τὸ παράθυρον, ποὺ βλέπει
πρὸς τὰ ἀνατολικά> (πρὸς τὸ μέρος τῆς Γαλαάδ, ποὺ κατεῖχαν οἱ Σύροι). Ὅταν ὁ βασιλιᾶς ἄνοιξε τὸ παράθυρον, ὁ Ἐλισαῖος τοῦ εἶπε: <Ρίξε τὸ βέλος!> Καὶ ὁ βασιλιᾶς ἐτέντωσε τὸ τόξον καὶ ἔρριξε τὸ βέλος. Ὁ Ἐλισαῖος εἶπεν εἰς τὸν Ἰωάς: <Αὐτὸ εἶναι τὸ βέλος τοῦ Κυρίου, τὸ βέλος τῆς σωτηρίας τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰσραὴλ ἀπὸ τὴν τυραννίαν τῶν Σύρων· θὰ ἐπιτεθῇς καὶ θὰ κτυπήσῃς τοὺς Σύρους εἰς τὴν Ἀφέκ, μέχρις ὅτου τοὺς συντρίψῃς ἐντελῶς>.
18 Κατόπιν ὁ Ἐλισαῖος εἶπε πάλιν εἰς τὸν βασιλιᾶ: <Πάρε τόξα!> Ὁ Ἰωὰς ἐπῆρε τόξα. Καὶ ὁ Ἐλισαῖος εἶπεν εἰς τὸν βασιλιᾶ του Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ: <Ρίξε βέλη κάτω εἰς τὴν γῆν>. Ὁ βασιλιᾶς ἔρριξε βέλη καὶ ἐκτύπησε τὴν γῆν τρεῖς φορὲς καὶ κατόπιν ἐσταμάτησε.
19 Τοῦτο ὅμὼς ἐλύπησε τὸν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ, ὀ ὁποῖος εἶπεν εἰς τὸν Ἰωάς: <Ἐὰν ἐκτυποῦσες τὴν γῆν μὲ τὰ βέλη πέντε ἢ ἕξι φορές, θὰ ἐκτυποῦσες τοὺς Σύρους, μέχρις ὅτου θὰ τοὺς συνέτριβες ἐντελῶς· τώρα ὅμως θὰ τοὺς κτυπήσῃς καὶ θὰ τοὺς νικήσῃς τρεῖς μόνον φορές>.
20 Ὁ Ἐλισαῖος ἀπέθανε καὶ τὸν ἔθαψαν. Τὸ ἑπόμενον ἔτος ἀνταρτικὲς ὁμάδες Μωαβιτν εἰσέβαλαν εἸς τὴν χώραν τοῦ Ἰσραήλ·
21 τότε δὲ συνέβη τοῦτο: Ἐνῷ οἱ Ἰσραηλῖται ἐκήδευαν καὶ ἐτοιμάζοντο νὰ ἐνταφιάσουν κάποιον νεκρόν, νά· εἶδαν ἔξαφνα τοὺς ἀντάρτες τῆς Μωὰβ νὰ ἔρχωνται. Οἱ τρομαγμένοι Ἰσραηλῖται ἔρριψαν ἀμέσως τὸν νεκρὸν εἰς τὸν τάφον τοῦ Ἐλισαίου καὶ ἔφυγαν. Μόλις ὅμως ὁ νεκρὸς ἄγγισε τὰ ὀστᾶ τοῦ προφήτου Ἐλισαίου, ἀνέζησεν, ἐσηκώθη καὶ ἐστάθη ὄρθιος εἰς τὰ πόδια του!
22 Ὁ βασιλιᾶς Ἀζαὴλ τῆς Συρίας κατεπίεζε μὲ τὶς ἐπιθέσεις του τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν καθ’ ὅλην τὴν περίοδον τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωαχάζ.
23 Ὁ Θεὸς ὅμως εὐσπλαγχνίσθη τοὺς Ἰσραηλίτες καὶ τοὺς ἐλυπήθη καὶ ἔρριψεν εὐμενὲς τὸ βλέμμα του ἐπάνω των, ἔνεκα τῆς ὑποσχέσεώς του καὶ τῆς συμφωνίας, τὴν ὁποίαν εἶχε συνάψει μὲ τοὺς πατριάρχας Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ. Δι αὐτὸ ὁ Κύριος δὲν ἠθέλησε νὰ τοὺς καταστρέψῃ, οὔτε τοὺς ἀπέρριψεν οὔτε τοὺς ἀπεδίωξεν ἀπὸ τὸ πρόσωπόν του, ὥστε νὰ στερηθοῦν τῆς ἐπιβλέψεως καὶ τῆς συμπαθείας του.
24 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Ἀζαήλ, ὁ βασιλιᾶς τῆς Συρίας, τὸν διεδέχθη δὲ εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ὁ υἱὸς Ἄδερ, ὁ υἱός του.
25 Τότε ὃ βασιλιᾶς Ἰωάς, ὃ υἱὸς τοῦ Ἰωαχαζ, κατέλαβε καὶ πάλιν ἀπὸ τὴν ἐξουσίάν του υἵοϋ Ἄδερ, ὑΐοΰ του Ἄζαηλ, τὶς πόλεις, τὶς ὅποιες εἶχαν καταλάβει οἱ Σύροι εἰς κάποιον πόλεμον ἀπὸ τὸν Ἰωαχαζ, τὸν πατέρα τοῦ. Ὃ βασιλιᾶς Ἰωὰς ἐπετέθη καὶ ἐκτυπησε τὸν υἱὸν Ἄδερ τρεῖς φορὲς (ὅπως εἶχε προφητεϋσει ὃ Ἐλισαῖος) καὶ κατέλαβε πάλιν τις πόλεις τοῦ Ἰσραήλ.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ν ἔτει εἰκοστῷ καὶ τρίτῳ ἔτει τῷ Ἰωὰς υἱῷ Ὀχοζίου βασιλεῖ Ἰούδα ἐβασίλευσεν Ἰωάχαζ υἱὸς Ἰοὺ ἐν Σαμαρείᾳ ἐπτακαίδεκα ἔτη.	ατὰ τὸ εἰκοστὸν τρίτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωάς, υἱοῦ τοῦ Ὀχοζίου, βασιλέως τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, ἔγινε βασιλεὺς εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν μὲ πρωτεύουσαν τὴν Σαμάρειαν ὁ Ἰωάχαζ, υἱὸς τοῦ Ἰού, ἐβασίλευσεν ἐπὶ δέκα ἑπτὰ ἔτη.	ατὰ τὸ εἰκοστὸν τρίτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωάς, υἱοῦ τοῦ Ὀχοζία, βασιλιᾶ (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα, ἔγινε βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραὴλ ὁ Ἰωαχάζ, υἱὸς τοῦ Ἰού. Αὐτὸς ἐβασίλευσεν ἐπὶ δεκαεπτὰ ἔτη μὲ ἔδραν τὴν Σαμάρειαν.
2 Καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου καὶ ἐπορεύθη ὀπίσω ἁμαρτιῶν Ἱεροβοὰμ υἱοῦ Ναβάτ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραήλ, οὐκ ἀπέστη ἀπ' αὐτῶν.	2 Αὐτὸς ἔπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ἐβάδισε τὸν δρόμον τῆς εἰδωλολατρείας καὶ τῆς ἁμαρτωλῆς ζωῆς τοῦ Ἱεροβοάμ, υἱοῦ τοῦ Ναβάτ, ὁ ὁποῖος παρώθησε τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἁμαρτίαν καὶ τὴν ἀσέβειαν. Ὁ Ἰωάχαζ δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας ἐκείνων.	2 Ὁ Ἰωαχάζ, παρεσύρθη εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ. Κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ ἀκολούθησε τὸ ἀσεβὲς παράδειγμα τοῦ Ἱεροβοάμ, υἱοῦ τοῦ Ναβάτ, καὶ ἐμιμήθη τὴν ἁμαρτωλὴν πολιτείαν καὶ τὶς ἁμαρτίες του, μὲ τὶς ὁποῖες παρέσυρε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ εἰδωλολατρίαν. Ὁ βασιλιᾶς Ἰωαχὰζ δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὴν ἀσέβειαν καὶ εἰδωλολατρίαν τὸν Ἱεροβοάμ.
3 Καὶ ὠργίσθη θυμῷ Κύριος ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ ἔδωκεν αὐτοὺς ἐν χειρὶ Ἀζαὴλ βασιλέως Συρίας καὶ ἐν χειρὶ υἱοῦ Ἄδερ υἱοῦ Ἀζαὴλ πάσας τὰς ἡμέρας.	3 Διὰ τοῦτο ὠργίσθη πολὺ ὁ Κύριος κατὰ τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς εἰς τὴν ἐξουσίαν τῶν βασιλέων τῆς Συρίας Ἀζαήλ καὶ τοῦ υἱοῦ του Ἄδερ καθ' ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς τοῦ Ἰωάχαζ.	3 Δι' αὐτὸ ὁ Κύριος ὠργίσθη πάρα πολύ, ἄναψε ὁ θυμός του κατὰ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, τὸν ἐγκατέλειψε καὶ τὸν παρέδωκεν εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλιᾶ τῆς Συρίας Ἀζαὴλ καὶ εἰς τὰ χέρια τοῦ υἱοῦ Ἄδερ, υἱοῦ τοῦ Ἀζαήλ, οἱ ὁποῖοι καθ' ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωαχὰζ ἐνικοῦσαν καὶ ἐταπείνωναν τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραήλ.
4 Καὶ ἐδεήθη Ἰωάχαζ τοῦ προσώπου Κυρίου. Καὶ ἐπήκουσεν αὐτοῦ Κύριος, ὅτι εἶδε τὴν θλῖψιν Ἰσραήλ, ὅτι ἔθλιψεν αὐτοὺς βασιλεὺς Συρίας.	4 Τότε ὁ Ἰωάχαζ θερμῶς παρεκάλεσε τὸν Κύριον νὰ τὸν βοηθήσῃ, καὶ ὁ Κύριος εἱσήκουσε τὴν παράκλησίν του, διότι εἶδε τὴν θλῖψιν, μὲ τὴν ὁποίαν κατεβάρυνεν αὐτοὺς ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας.	4 Ὁ Ἰωαχὰζ προσηυχήθη εἰς τὸν Θεὸν καὶ ἐζήτησε τὴν βοήθειάν του, καὶ ὁ Κύριος ἄκουσε τὴν δέησίν του, διότι εἶδε τὴν καταπίεσιν, ποὺ ὑφίστατο ὁ Ἰσραήλ, διότι τοὺς κατεπίεζε καὶ τοὺς ἐστενοχωροῦσε πολὺ ὁ βασιλιᾶς τῆς Συρίας.
5 Καὶ ἔδωκε Κύριος σωτηρίαν τῷ Ἰσραήλ, καὶ ἐξῆλθεν ὑποκάτωθεν χειρὸς Συρίας. Καὶ ἐκάθισαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐν τοῖς σκηνώμασιν αὐτῶν καθὼς ἐχθὲς καὶ τρίτης·	5 Ὁ Κύριος ἔσωσε τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ ἔτσι οἱ Ἰσραηλῖται ἠλευθερώθησαν ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν τῶν Σύρων καὶ ἐκάθισαν εἰρηνικοὶ καὶ ἐλεύθεροι εἰς τὰς κατοικίας των. Ἔζησαν ἡσύχως ὅπως καὶ προηγουμένως.	5 Καὶ ὁ Κύριος τοὺς ἐλυπήθη καὶ ἔδωκε σωτηρίαν εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, καὶ ἔτσι ἀπέκτησαν τὴν ἐλευθερίαν των ἀπὸ τὴν δουλείαν τῶν Σύρων. Κατόπιν αὐτοῦ οἱ ἐλεύθεροι Ἰσραηλῖται ἐζοῦσαν καὶ πάλιν εἰς τὰ σπίτια των μὲ εἰρήνην, ὅπως καὶ προηγουμένως.
6 πλὴν οὐκ ἀπέστησαν ἀπὸ ἁμαρτιῶν οἴκου Ἱεροβοάμ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραήλ, ἐν αὐταῖς ἐπορεύθησαν, καί γε τὸ ἄλσος ἐστάθη ἐν Σαμαρείᾳ.	6 Ἀλλά, παρ' ὅλα αὐτά, δὲν ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας τῆς οἰκογενείας Ἱεροβοάμ, ὁ ὁποῖος ἐξώθησε τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς ἀσέβειαν. Καὶ αὐτὸ ἀκόμη τὸ εἰδωλολατρικὸν ἄγαλμα τῆς Ἀστάρτης ἔμενεν εἰς τὴν θέσιν του, εἰς τὸ ἄλσος ἐν τῇ Σαμαρείᾳ.	6 Ὅμως, παρ' ὅλα αὐτά, δὲν ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ τὴν ἀσέβειαν τοῦ οἴκου Ἰεροβοάμ, ὁ ὁποῖος παρέσυρε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ τὴν εἰδωλολατρίαν. Συνέχιζαν νὰ ἀκολουθοῦν τὸ ἁμαρτωλὸν παράδειγμά του· καὶ αὐτὸ ἀκόμη τὸ εἴδωλον τῆς θεὰς Ἀστάρτης ἔμενε στημένον (εἰς τὸ ἄλσος) εἰς τὴν πρωτεύουσάν των, τὴν Σαμάρειαν.
7 Ὅτι οὐχ ὑπελείφθη τῷ Ἰωάχαζ λαός, ἀλλ' ἢ πεντήκοντα ἱππεῖς καὶ δέκα ἅρματα καὶ δέκα χιλιάδες πεζῶν, ὅτι ἀπώλεσεν αὐτοὺς βασιλεὺς Συρίας, καὶ ἔθεντο αὐτοὺς ὡς χοῦν εἰς καταπάτησιν.	7 Διὰ τοῦτο τοὺς ἀφήρεσεν ὁ Θεὸς τὴν δόξαν καὶ τὴν δύναμίν των, ὥστε δὲν ἀπέμεινεν εἰς τὸν Ἰωάχαζ στρατὸς εἰμὴ μόνον πεντήκοντα ἱππεῖς, δέκα πολεμικὰ ἅρματα καὶ δέκα χιλιάδες πεζῶν. Ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας τοὺς ἐξολόθρευσε καὶ τοὺς ἔκαμε κονιορτόν, διὰ νὰ τοὺς καταπατοῦν.	7 Ὁ θυμὸς τοῦ Θεοῦ ἐναντίον των ἦταν τόσος πολύς, ὥστε εἰς τὸν Ἰωαχὰζ δὲν εἶχεν ἀπομείνει στρατός· τοῦ εἶχαν ἀπομείνει μόνον πενῆντα ἱππεῖς, δέκα πολεμικὰ ἅρματα καὶ δέκα χιλιάδες πεζοί, διότι ὁ βασιλιᾶς τῆς Συρίας κατέστρεψε τοὺς Ἰσραηλίτες καὶ τοὺς ἔκαμε λεπτὴν σκόνην, διὰ νὰ τοὺς ποδοπατοῦν.
8 Καὶ τὸ λοιπὰ τῶν λόγων Ἰωάχαζ καὶ πάντα ὅσα ἐποίησε καὶ αἱ δυναστεῖαι αὐτοῦ, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰσραήλ;	8 Τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ Ἰωάχαζ καὶ ὅλα ὅσα αὐτὸς ἔκαμε, καὶ τὰ κατορθώματά του τὰ ἰδιαίτερα, ὅλα αὐτὰ δὲν εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν ἔργων τῶν ἡμερῶν τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ;	8 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ βασιλιᾶ Ἰωαχὰζ καὶ ὅλα, ὅσα ἔκαμε, καὶ ὅλα τὰ πολεμικά του κατορθώματα, δὲν εἶναι μήπως αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν <Χρονικῶν (ἢ Ἔργα καὶ Ἡμέραι) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραήλ>;
9 Καὶ ἐκοιμήθη Ἰωάχαζ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν Σαμαρείᾳ, καὶ ἐβασίλευσεν Ἰωὰς υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.	9 Ὁ Ἰωάχαζ ἐκοιμήθη μετὰ τῶν προγόνων του καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὴν Σαμάρειαν, ἀντὶ δὲ αὐτοῦ ἔγινε βασιλεὺς ὁ υἱός του ὁ Ἰωάς.	9 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Ἰωαχὰζ καὶ προσετέθη εἰς τοὺς ἀποθαμένους προγόνους του, καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὴν Σαμάρειαν. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ υἱός του Ἰωάς.
10 Ἐν ἔτει τριακοστῷ καὶ ἑβδόμῳ ἔτει τῷ Ἰωὰς βασιλεῖ Ἰούδα ἐβασίλευσεν Ἰωὰς υἱὸς Ἰωάχαζ ἐπὶ Ἰσραὴλ ἐν Σαμαρείᾳ ἑκκαίδεκα ἔτη.	10 Κατὰ τὸ τριακοστὸν ἕβδομον ἔτος τοῦ Ἰωάς, βασιλέως τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ εἰς τὴν Σαμάρειαν ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωάχαζ, ὁ Ἰωάς, ὁ ὁποῖος ἐβασίλευσεν ἐπὶ δέκα ἓξ ἔτη.	10 Κατὰ τὸ τριακοστὸν ἕβδομον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωάς, βασιλιᾶ τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, ἀνέβη εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραὴλ ὁ Ἰωάς, υἱὸς τοῦ Ἰωαχαζ. Ἐβασίλευσε μὲ ἔδραν τὴν Σαμάρειαν ἐπὶ δεκαέξι ἔτη.
11 Καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου· οὐκ ἀπέστη ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας Ἱεροβοὰμ υἱοῦ Ναβάτ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραήλ, ἐν αὐταῖς ἐπορεύθη.	11 Ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ἔπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν τοῦ Κυρίου καὶ ἐξέκλινε πρὸς τὴν εἰδωλολατρείαν. Δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας τοῦ Ἱεροβοάμ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ναβάτ, ὁ ὁποῖος ὠδήγησε τοὺς Ἰσραηλίτας εἰς τὴν εἰδωλολατρείαν. Εἰς τὴν εἰδωλολατρείαν καὶ ἁμαρτίαν ἐπορεύθη καὶ αὐτός.	11 Ὁ Ἰωὰς παρεσύρθη εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ. Κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὴν ἁμαρτωλὴν πολιτείαν καὶ τὶς ἁμαρτίες τοῦ Ἱεροβοάμ, υἱοῦ τοῦ Ναβάτ, μὲ τὶς ὁποῖες παρέσυρε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ εἰδωλολατρίαν. Ἀκολούθησε τὸ ἴδιον παράδειγμα ἐκείνου.
12 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἰωὰς καὶ πάντα ὅσα ἐποίησε, καὶ αἱ δυναστεῖαι αὐτοῦ, ἂς ἐποίησε μετὰ Ἀμεσσίου βασιλέως Ἰούδα, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰσραήλ;	12 Τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ Ἰωάς, τὰ ὁποῖα αὐτὸς ἔπραξε, καὶ τὰ κατορθώματά του τὰ ὁποῖα ἐπέτυχεν ἐναντίον τοῦ Ἀμεσσίου τοῦ βασιλέως Ἰούδα, δὲν εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν ἔργων καὶ ἡμερῶν τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ;	12 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Ἰωὰς καὶ ὅλα, ὅσα ἔκαμε, καὶ ὅλα τὰ πολεμικά του κατορθώματα, τὰ ὁποῖα ἐπέτυχεν εἰς τὸν πόλεμον ἐναντίον τοῦ Ἀμεσσία, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, δὲν εἶναι μήπως αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν <Χρονικῶν (ἢ Ἔργα καὶ Ἡμέραι) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραήλ>;
13 Καὶ ἐκοιμήθη Ἰωὰς μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ Ἱεροβοὰμ ἐκάθισεν ἐπὶ τοῦ θρόνου αὐτοῦ, καὶ ἐτάφη ἐν Σαμαρείᾳ μετὰ τῶν βασιλέων Ἰσραήλ.	13 Ὁ Ἰωὰς ἐκοιμήθη μὲ τοὺς προγόνους του· ἐκάθισε δὲ εἰς τὸν θρόνον αὐτοῦ ὡς διάδοχός του ὁ Ἱεροβοάμ. Ὁ Ἰωὰς δὲ ἐνεταφιάσθη μαζῆ μὲ τοὺς βασιλεῖς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ εἰς Σαμάρειαν.	13 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Ἰωὰς καὶ προσετέθη εἰς τοὺς ἀποθαμένους προγόνους του, τὸν διεδέχθη δὲ εἰς τὸν θρόνον ὁ υἱός του, Ἱεροβοὰμ ὁ Β'. Ὁ Ἰωὰς ἐτάφη εἰς τὴν Σαμάρειαν μαζὶ μὲ τοὺς βασιλεῖς τοῦ Ἰσραήλ.
14 Καὶ Ἐλισαιὲ ἠρρώστησε τὴν ἀρρωστίαν αὐτοῦ, δι' ἣν ἀπέθανε. Καὶ κατέβη πρὸς αὐτὸν Ἰωὰς βασιλεὺς Ἰσραὴλ καὶ ἔκλαυσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ εἶπε· πάτερ πάτερ, ἅρμα Ἰσραὴλ καὶ ἰππεὺς αὐτοῦ.	14 Ὁ Ἑλισαῖος ἀρρώστησεν ἀπὸ κάποιαν βαρεῖαν νόσον, ἀπὸ τὴν ὁποίαν καὶ θὰ ἀπέθνησκεν. Ἦλθεν εἰς ἐπίσκεψίν του ὁ ᾿Ιωάς, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, καὶ πεσὼν ἐπὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, ἔκλαυσε καὶ εἶπε· <πάτερ, πάτερ, σὺ εἶσαι τὸ πολεμικὸν ἅρμα καὶ τὸ ἱππικὸν τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Ἐὰν ἀποθάνῃς, τί θὰ γίνωμεν;>	14 Ὁ προφήτης Ἐλισαῖος ἀρρώστησε ἀπὸ σοβαρὰν ἀρρώστιαν, ἡ ὁποία τελικῶς ἀπεδείχθη θανατηφόρος. Ἐνῷ ὁ Προφήτης ἦταν ἐτοιμοθάνατος, ἦλθε νὰ τὸν ἐπισκεφθῇ ὁ Ἰωάς, ὁ βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραήλ. Ὁ Ἰωὰς ἔσκυψε καὶ ἔπεσεν ἐπάνω εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ ἐτοιμοθανάτου Προφήτου καὶ ἔκλαυσε καὶ τοῦ εἶπε: <Πατέρα μου, πατέρα μου! σὺ ἤσουν τὰ ἅρματα καὶ τὸ ἱππικὸν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὁ ἰσχυρὸς μυστικὸς ὁδηγὸς τοῦ λαοῦ· φεύγεις καὶ ποῦ μᾶς ἀφήνεις τώρα;>
15 Καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἐλισαιέ· λάβε τόξον καὶ βέλη. Καὶ ἔλαβε πρὸς ἑαυτὸν τόξον καὶ βέλη.	15 Ὁ Ἑλισαῖος εἶπε πρὸς αὐτόν· <πάρε τόξον καὶ βέλη>. Ἐκεῖνος ἐπῆρε πλησίον του τόξον καὶ βέλη.	15 Ὃ Ἐλισαῖος τοῦ ἀπάντησε: <Πάρε τόξον καὶ βέλη>. Ὁ Ἰωὰς ἐπῆρε τόξον καὶ βέλη.
16 Καὶ εἶπε τῷ βασιλεῖ· ἐπιβίβασον τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὸ τόξον· καὶ ἐπεβίβασεν Ἰωὰς τὴν χειρὶ αὐτοῦ, καὶ ἐπέθηκεν Ἑλισαιὲ τῆς χεῖρας αὐτοῦ ἐπὶ τὰς χεῖρας τοῦ βασιλέως.	16 Εἶπεν ὁ Ἑλισαῖος εἰς τὸν βασιλέα· <πάρε καὶ κράτησε εἰς τὸ χέρι σου τὸ τοξον>. Ὁ Ἰωὰς ἄπλωσε καὶ ἐπῆρεν εἰς τὸ χέρι του τὸ τόξον. Ὁ δὲ Ἑλισαῖος ἔθεσε τὰ χέρια του εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλέως	16 Καὶ ὁ Προφήτης εἶπεν εἰς τὸν βασιλιᾶ: <Κράτησε γερὰ τὸ τόξον καὶ ἐτοιμάσου>. Ὁ Ἰωὰς ἐκράτησε γερὰ τὸ τόξον καὶ ὁ Ἐλισαῖος ἔβαλε τὰ χέρια του ἐπάνω εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλιᾶ,
17 Καὶ εἶπεν· ἄνοιξον τὴν θυρίδα κατ' ἀνατολάς· καὶ ἤνοιξε. Καὶ εἶπεν Ἑλισαιέ· τόξευσον· καὶ ἐτόξευσε. Καὶ εἶπε· βέλος σωτηρίας τῷ Κυρίῳ καὶ βέλος σωτηρίας ἐν Συρίᾳ, καὶ πατάξεις τὴν Συρίαν ἐν Ἀφὲκ ἕως συντελείας.	17 καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· <ἄνοιξε τὸ παράθυρον, τὸ ὁποῖον βλέπει πρὸς ἀνατολάς>. Καὶ τὸ ἤνοιξε. Ὁ Ἑλισαῖος προσέθεσε· <ρίξε τὸ βέλος>. Καὶ ἐκεῖνος ἔρριψε τὸ βέλος. Ὁ Ἑλισαῖος εἶπε τότε· <αὐτὸ εἶναι βέλος σωτηρίας τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ. Βέλος, ποὺ σημαίνει τὴν ἀπαλλαγὴν ἀπὸ τὴν τυραννίαν τῶν Σύρων. Θὰ πολεμήσῃς τοὺς Σύρους εἰς τὴν πόλιν Ἀφὲκ μέχρις ὁλοτελοῦς συντριβῆς των>.	17 καὶ τοῦ εἶπεν: <Ἀνοιξε τὸ παράθυρον, ποὺ βλέπει πρὸς τὰ ἀνατολικά> (πρὸς τὸ μέρος τῆς Γαλαάδ, ποὺ κατεῖχαν οἱ Σύροι). Ὅταν ὁ βασιλιᾶς ἄνοιξε τὸ παράθυρον, ὁ Ἐλισαῖος τοῦ εἶπε: <Ρίξε τὸ βέλος!> Καὶ ὁ βασιλιᾶς ἐτέντωσε τὸ τόξον καὶ ἔρριξε τὸ βέλος. Ὁ Ἐλισαῖος εἶπεν εἰς τὸν Ἰωάς: <Αὐτὸ εἶναι τὸ βέλος τοῦ Κυρίου, τὸ βέλος τῆς σωτηρίας τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰσραὴλ ἀπὸ τὴν τυραννίαν τῶν Σύρων· θὰ ἐπιτεθῇς καὶ θὰ κτυπήσῃς τοὺς Σύρους εἰς τὴν Ἀφέκ, μέχρις ὅτου τοὺς συντρίψῃς ἐντελῶς>.
18 Καὶ εἶπε αὐτῷ Ἑλισαιέ· λάβε τόξα· καὶ ἔλαβε. Καὶ εἶπε τῷ βασιλεῖ Ἰσραήλ· πάταξον εἰς τὴν γῆν. Καὶ ἐπάταξεν ὁ βασιλεὺς τρὶς καὶ ἔστη.	18 Εἶπε πάλιν ὁ Ἑλισαῖος εἰς τὸν βασιλέα· <πάρε βέλη>. Καὶ ἐκεῖνος τὰ ἐπῆρε. Εἶπε πρὸς τὸν βασιλέα· <τόξευσε κάτω πρὸς τὴν γῆν>. Ὁ βασιλεὺς ἔρριξε τὰ βέλη τρεῖς φορὲς καὶ ἔπειτα ἐσταμάτησεν.	18 Κατόπιν ὁ Ἐλισαῖος εἶπε πάλιν εἰς τὸν βασιλιᾶ: <Πάρε τόξα!> Ὁ Ἰωὰς ἐπῆρε τόξα. Καὶ ὁ Ἐλισαῖος εἶπεν εἰς τὸν βασιλιᾶ του Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ: <Ρίξε βέλη κάτω εἰς τὴν γῆν>. Ὁ βασιλιᾶς ἔρριξε βέλη καὶ ἐκτύπησε τὴν γῆν τρεῖς φορὲς καὶ κατόπιν ἐσταμάτησε.
19 Καὶ ἐλυπήθη ἐπ' αὐτῷ ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ καὶ εἶπεν· εἰ ἐπάταξας πεντάκις ἢ ἑξάκις, τότε ἂν ἐπάταξας τὴν Συρίαν ἕως συντελείας· καὶ νῦν τρὶς πατάξεις τὴν Συρίαν.	19 Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ὁ Ἑλισαῖος, ἐλυπήθη δι' αὐτὸν καὶ τοῦ εἶπεν· <ἐὰν ἔρριπτες τὸ βέλος πέντε ἢ ἓξ φοράς, θὰ ἐπολεμοῦσες καὶ θὰ ἐξωλόθρευες πλήρως τοὺς Σύρους. Τώρα ὅμως τρεῖς μόνον φορὰς θὰ κτυπήσῃς τὴν Συρίαν>.	19 Τοῦτο ὅμὼς ἐλύπησε τὸν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ, ὀ ὁποῖος εἶπεν εἰς τὸν Ἰωάς: <Ἐὰν ἐκτυποῦσες τὴν γῆν μὲ τὰ βέλη πέντε ἢ ἕξι φορές, θὰ ἐκτυποῦσες τοὺς Σύρους, μέχρις ὅτου θὰ τοὺς συνέτριβες ἐντελῶς· τώρα ὅμως θὰ τοὺς κτυπήσῃς καὶ θὰ τοὺς νικήσῃς τρεῖς μόνον φορές>.
20 Καὶ ἀπέθανεν Ἑλισαιέ, καὶ ἔθαψαν αὐτόν. Καὶ μονόζωνοι Μωὰβ ἦλθον ἐν τῇ γῇ ἐλθόντος τοῦ ἐνιαυτοῦ·	20 Ὁ Ἑλισαῖος ἀπέθανε καὶ τὸν ἔθαψαν. Κατὰ δὲ τὸ ἑπόμενον ἔτος εἰσέβαλαν εἰς τὴν χώραν τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐπιδρομεῖς Μωαβῖται.	20 Ὁ Ἐλισαῖος ἀπέθανε καὶ τὸν ἔθαψαν. Τὸ ἑπόμενον ἔτος ἀνταρτικὲς ὁμάδες Μωαβιτν εἰσέβαλαν εἸς τὴν χώραν τοῦ Ἰσραήλ·
21 καὶ ἐγένετο αὐτῶν θαπτόντων τὸν ἄνδρα, καὶ ἰδοὺ εἶδον τὸν μονόζωνον καὶ ἔρριψαν τὸν ἄνδρα ἐν τῷ τάφῳ Ἑλισαιέ, καὶ ἐπορεύθη καὶ ἥψατο τῶν ὀστέων Ἑλισαιὲ καὶ ἔζησε καὶ ἀνέστη ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτοῦ.	21 Ἐνῶ δὲ οἱ Ἰσραηλῖται ἔθαπτον ἕνα νεκρόν, ἐφάνησαν ἀπὸ μακρὰν ἐρχόμενοι οἱ ἐπιδρομεῖς Μωαβῖται. Κατελήφθησαν ἀπὸ τρόμον οἱ Ἰσραηλῖται καὶ ἔρριψαν τὸν νεκρὸν ἄνδρα εἰς τὸν ἀνοικτὸν τάφον τοῦ Ἑλισαίου καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγήν. Ὁ νεκρὸς μόλις ἤγγισε τὰ ὀστᾶ τοῦ Ἑλισαίου, ἀνέζησε καὶ ἀνωρθώθη εἰς τοὺς πόδας του.	21 τότε δὲ συνέβη τοῦτο: Ἐνῷ οἱ Ἰσραηλῖται ἐκήδευαν καὶ ἐτοιμάζοντο νὰ ἐνταφιάσουν κάποιον νεκρόν, νά· εἶδαν ἔξαφνα τοὺς ἀντάρτες τῆς Μωὰβ νὰ ἔρχωνται. Οἱ τρομαγμένοι Ἰσραηλῖται ἔρριψαν ἀμέσως τὸν νεκρὸν εἰς τὸν τάφον τοῦ Ἐλισαίου καὶ ἔφυγαν. Μόλις ὅμως ὁ νεκρὸς ἄγγισε τὰ ὀστᾶ τοῦ προφήτου Ἐλισαίου, ἀνέζησεν, ἐσηκώθη καὶ ἐστάθη ὄρθιος εἰς τὰ πόδια του!
22 Καὶ Ἀζαὴλ ἐξέθλιψε τὸν Ἰσραὴλ πάσας τὰς ἡμέρας Ἰωάχαζ.	22 Ὁ Ἀζαὴλ συνεχίζων τὸν πόλεμον ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν καθ' ὅλας τὰς ἡμέρας τοῦ Ἰωάχαζ, τοὺς κατέθλιβε πολύ.	22 Ὁ βασιλιᾶς Ἀζαὴλ τῆς Συρίας κατεπίεζε μὲ τὶς ἐπιθέσεις του τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν καθ’ ὅλην τὴν περίοδον τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωαχάζ.
23 Καὶ ἠλέησε Κύριος αὐτούς, καὶ ᾠκτείρησεν αὐτοὺς καὶ ἐπέβλεψεν ἐπ' αὐτοὺς διὰ τὴν διαθήκην αὐτοῦ τὴν μετὰ Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ, καὶ οὐκ ἠθέλησε Κύριος διαφθεῖραι αὐτοὺς καὶ οὐκ ἀπέρριψεν αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ προσώπου αὐτοῦ.	23 Ὁ Κύριος ὅμως τοὺς ἠλέησε, τοὺς ἐλυπήθη καὶ ἔρριψε βλέμμα εὐμενὲς πρὸς αὐτούς, χάριν τῆς διαθήκης, τὴν ὁποίαν εἶχε κάμει μὲ τὸν Ἀβραὰμ καὶ τὸν Ἰσαὰκ καὶ τὸν Ἰακώβ. Διὰ τοῦτο καὶ δὲν ἠθέλησεν ὁ Κύριος νὰ ἐξολοθρεύσῃ αὐτούς. Δὲν τοὺς ἀπέρριψεν ἀπὸ τὸ πρόσωπόν του.	23 Ὁ Θεὸς ὅμως εὐσπλαγχνίσθη τοὺς Ἰσραηλίτες καὶ τοὺς ἐλυπήθη καὶ ἔρριψεν εὐμενὲς τὸ βλέμμα του ἐπάνω των, ἔνεκα τῆς ὑποσχέσεώς του καὶ τῆς συμφωνίας, τὴν ὁποίαν εἶχε συνάψει μὲ τοὺς πατριάρχας Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ. Δι αὐτὸ ὁ Κύριος δὲν ἠθέλησε νὰ τοὺς καταστρέψῃ, οὔτε τοὺς ἀπέρριψεν οὔτε τοὺς ἀπεδίωξεν ἀπὸ τὸ πρόσωπόν του, ὥστε νὰ στερηθοῦν τῆς ἐπιβλέψεως καὶ τῆς συμπαθείας του.
24 Καὶ ἀπέθανεν Ἀζαήλ βασιλεὺς Συρίας. Καὶ ἐβασίλευσεν υἱὸς Ἄδερ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.	24 Ὁ Ἀζαήλ, ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας, ἀπέθανε καὶ ἀνεκηρύχθη βασιλεὺς ἀντ' αὐτοῦ Ἄδερ, ὁ υἱός του.	24 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Ἀζαήλ, ὁ βασιλιᾶς τῆς Συρίας, τὸν διεδέχθη δὲ εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ὁ υἱὸς Ἄδερ, ὁ υἱός του.
25 Καὶ ἐπέστρεψεν Ἰωὰς υἱὸς Ἰωάχαζ καὶ ἔλαβε τὰς πόλεις ἐκ χειρὸς υἱοῦ Ἄδερ υἱοῦ Ἀζαήλ, ἃς ἔλαβε ἐκ χειρὸς Ἰωάχαζ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐν τῷ πολέμῳ· τρὶς ἐπάταξεν αὐτὸν Ἰωὰς καὶ ἐπέστρεψε τὰς πόλεις Ἰσραήλ.	25 Ἀνεθάρρησε τότε ὁ Ἰωάς, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωάχαζ, ἐπανῆλθε καὶ ἀνακατέλαβεν ἀπὸ τὴν κυριαρχίαν τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἀζαήλ, τοῦ ὀνομαζομένου <υἱοῦ Ἄδερ>, τὰς πόλεις, τὰς ὁποίας κατὰ τὸν πόλεμον εἶχεν ἐκεῖνος ἀφαιρέσει ἀπὸ τὸν Ἰωάχαζ, τὸν πατέρα τοῦ Ἰωάς. Τρεῖς φορὰς ἐπολέμησεν αὐτὸν νικηφόρως ὁ Ἰωὰς καὶ ἀνέκτησε τὰς κυριευθείσας ἀπὸ ἐκεῖνον πόλεις τοῦ Ἰσραήλ.	25 Τότε ὃ βασιλιᾶς Ἰωάς, ὃ υἱὸς τοῦ Ἰωαχαζ, κατέλαβε καὶ πάλιν ἀπὸ τὴν ἐξουσίάν του υἵοϋ Ἄδερ, ὑΐοΰ του Ἄζαηλ, τὶς πόλεις, τὶς ὅποιες εἶχαν καταλάβει οἱ Σύροι εἰς κάποιον πόλεμον ἀπὸ τὸν Ἰωαχαζ, τὸν πατέρα τοῦ. Ὃ βασιλιᾶς Ἰωὰς ἐπετέθη καὶ ἐκτυπησε τὸν υἱὸν Ἄδερ τρεῖς φορὲς (ὅπως εἶχε προφητεϋσει ὃ Ἐλισαῖος) καὶ κατέλαβε πάλιν τις πόλεις τοῦ Ἰσραήλ.