Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
ἐγένετο ἐν ἔτει τρίτῳ
τῷ Ὡσηὲ υἱῷ Ἠλά
βασιλεῖ Ἰσραὴλ ἐβασίλευσεν Ἐζεκίας
υἱὸς Ἄχαζ βασιλέως Ἰούδα.
|
ατὰ
τὸ τρίτον ἔτος τῆς βασιλείας
τοῦ Ὡσηέ, υἱοῦ τοῦ Ἠλά,
βασιλέως τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ,
ἐβασίλευσεν ὁ Ἐζεκίας, ὁ
υἱὸς τοῦ Ἄχαζ, βασιλέως τοῦ
βασιλείου Ἰούδα. |
ατὰ
τὸ τρίτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ὠσηέ,
υἱοῦ τοῦ Ἠλά, βασιλιᾶ
(τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραήλ, ἀνέβη
εἰς τὸν θρόνον (τοῦ βασιλείου) τοῦ
Ἰούδα ἱ Ἐζεκίας, υἱὸς
τοῦ Ἄχαζ, βασιλιᾶ (τοῦ βασιλείου)
τοῦ Ἰούδα. |
2
Υἱὸς εἴκοσι καὶ πέντε ἐτῶν
ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ
εἴκοσι καὶ ἐννέα ἔτη ἐβασίλευσεν
ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ
μητρὶ αὐτοῦ Ἄβου θυγάτηρ Ζαχαρίου.
|
2
Εἴκοσι πέντε ἐτῶν ἦτο ὁ
Ἐζεκίας, ὅταν ἀνῆλθεν εἰς
τὸν βασιλικὸν θρόνον. Ἐβασίλευσε
δὲ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ
εἴκοσι καὶ ἐννέα ἔτη. Ἡ
μητέρα του ὠνομάζετο Ἄβου καὶ
ἦτο θυγάτηρ τοῦ Ζαχαρίου.
|
2
Ὅταν ὁ Ἐζεκίας ἀνέβη εἰς
τὸν θρόνον, ἦταν εἴκοσι πέντε ἐτῶν.
Ἐβασίλευσε δὲ μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλὴμ
ἐπὶ εἴκοσι ἐννέα ἔτη. Ἡ
μητέρα του ὠνομάζετο Ἄβου καὶ ἦταν
κόρη τοῦ Ζαχαρία. |
3
Καὶ ἐποίησε τὸ εὐθὲς ἐν
ὀφθαλμοῖς Κυρίου κατὰ πάντα,
ὅσα ἐποίησε Δαυὶδ ὁ πατὴρ
αὐτοῦ. |
3
Αὐτὸς ἔπραξε τὸ ἀληθὲς
καὶ εὐάρεστον ἐνώπιον τοῦ
Κυρίου καθ' ὅλα, ὅπως ἔπραξε καὶ
ὁ πρόγονός του ὁ Δαυίδ.
|
3
Ὁ Ἐζεκιας ἔζησε σύμφωνα μὲ τὸ
θέλημα καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου,
ἀκολουθῶν εἰς ὅλα τὸ παράδειγμα
τοῦ Δαβίδ, τοῦ προπάτορός του.
|
4
Αὐτὸς ἐξῇρε τὰ ὑψηλὰ
καὶ συνέτριψε τὰς στήλας καὶ
ἐξωλόθρευσε τὰ ἄλση καὶ τὸν
ὄφιν τὸν χαλκοῦν, ὃν ἐποίησε
Μωυσῆς, ὅτι ἕως τῶν ἡμερῶν
ἐκείνων ἦσαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ
θυμιῶντες αὐτῷ, καὶ ἐκάλεσεν
αὐτὸν Νεεσθάν.
|
4
Αὐτὸς κατέστρεψε τοὺς ὑψηλοὺς
τόπους τῆς εἰδωλολατρείας, ἐκρήμνισε
καὶ συνέτριψε τὰς εἰδωλολατρικὰς
στήλας, κατέστρεψε τὰ ἀγάλματα
τῆς Ἀστάρτης, ἐπίσης κατέστρεψε
καὶ τὸν χαλκοῦν ὄφιν, τὸν ὁποῖον
εἶχε κατασκευάσει ὁ Μωϋσῆς, διότι
μέχρι τῶν ἠιιερῶν τοῦ Ἐζεκίου
οἱ Ἰσραηλῖται προσέφεραν εἰς
αὐτόν, ὡς πρὸς Θεόν, θυμίαμα
λατρείας. Αὐτὸν τὸν χαλκοῦν
ὄφιν ὁ Ἐζεκίας, ὠνόμασε
Νεεσθάν, δηλαδὴ χάλκωμα.
|
4
Ὁ Ἐζεκίας κατέστρεψε τοὺς εἰδωλολατρικοὺς
τόπους τῆς λατρείας, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς
ὑψηλὲς τοποθεσίες, συνέτριψε τὶς πέτρινες
εἰδωλολατρικὲς στῆλες καὶ ἐξωλόθρευσε
τὰ εἴδωλα τῆς θεᾶς Ἀστάρτης.
Ἐπίσης κατέστρεψε τὸ χάλκινον φίδι, ποὺ
εἶχε κατασκευάσει εἰς τὴν ἔρημον ὁ
Μωϋσῆς, διότι μέχρι τῶν ἡμερῶν τῆς
βασιλείας τοῦ Ἐζεκία ὁ Ἰσραηλιτικὸς
λαὸς ἐπρόσφεραν εἰς τὸ ὁμοίωμα
ἐκεῖνο θυμίαμα λατρείας. Ὁ Ἐζεκίας
ὠνόμασε τὸ χάλκινον ἐκεῖνο φίδι Νεεσθάν.
|
5
Ἐν Κυρίῳ Θεῷ Ἰσραὴλ ἤλπισε,
καὶ μετ' αὐτὸν οὐκ ἐγενήθη
ὅμοιος αὐτῷ ἐν βασιλεῦσιν Ἰούδα
καὶ ἐν τοῖς γενομένοις ἔμπροσθεν
αὐτοῦ· |
5
Ὁ Ἐζεκίας καθ' ὅλον τὸ διάστημα
τῆς ζωῆς του ἐστήριζε τὰς ἐλπίδας
του εἰς Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ
Ἰσραήλ. Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸν
δὲν ὑπῆρξεν ἄλλος ὅμοιός
του κατὰ τὴν εὐσέβειαν μεταξὺ
τῶν βασιλέων τοῦ βασιλείου τοῦ
Ἰούδα. Οὔτε δὲ καὶ κανεὶς
ἀπὸ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι
ὑπῆρξαν πρὸ αὐτοῦ.
|
5
Ὁ βασιλιᾶς Ἐζεκίας εἶχεν ἀπόλυτον
ἐμπιστοσύνην καὶ ἐστήριζεν ὅλην
τὴν ἐλπίδα του εἰς τὸν Κύριον, τὸν
Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ· μετὰ ἀπὸ
τὸν Ἐζεκίαν δὲν παρουσιάσθη ἄλλος
βασιλιᾶς μεταξὺ τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα
ὅμοιος μὲ αὐτὸν ἀλλ οὔτε
καὶ ἄλλος ὅμοιός του, ἀπὸ
ἐκείνους ποὺ ὑπῆρξαν πρὶν ἀπὸ
αὐτόν. |
6
καὶ ἐκολλήθη τῷ Κυρίῳ,
οὐκ ἀπέστη ὄπισθεν αὐτοῦ
καὶ ἐφύλαξε τὰς ἐντολὰς
αὐτοῦ, ὅσας ἐνετείλατο Μωυσῇ·
|
6
Αὐτὸς προσεκολλήθη εἰς τὸν Κύριον
καὶ δὲν ἀπεμακρύνθη καθόλου
ἀπὸ αὐτὸν καὶ ἐφύλαξεν
ὅλας τὰς ἐντολάς του, ὅσας ὁ
Θεὸς διὰ τοῦ Μωϋσέως εἶχε διατάξει.
|
6
Ὁ Ἐζεκίας προσεκολλήθη καὶ μὲ
ἅγιον πόθον προσεδέθη καὶ συνεδέθη στενὰ
καὶ ἀκολουθοῦσε πιστὰ τὸν Κύριον
καὶ δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ αὐτὸν
καὶ ἐφύλαξε μὲ προσοχὴν ὅλες
τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, τὶς
ὁποῖες εἶχε δώσει εἰς τὸν Μωϋσῆν.
|
7
καὶ ἦν Κύριος μετ' αὐτοῦ, καὶ
ἐν πᾶσιν, οἷς ἐποίει, συνῆκε.
Καὶ ἠθέτησεν ἐν τῷ βασιλεῖ
Ἀσσυρίων καὶ οὐκ ἐδούλευσεν
αὐτῷ. |
7
Ὁ δὲ Κύριος ἦτο πάντοτε μαζῆ
του, εἰς ὅλα ὅσα ἔκαμνε. Καὶ
αὐτὸς μὲ τὴν δύναμιν τοῦ
Θεοῦ εὐδοκιμοῦσε. Ἀπετίναξε
δὲ τὸν ζυγὸν τοῦ βασιλέως τῶν
Ἀσσυρίων καὶ ἔπαυσε πλέον νὰ
εἶναι φόρου ὑποτελὴς εἰς αὐτόν.
|
7
Ἔτσι ὁ Κύριος ἦταν μαζί του καὶ
δι' αὐτὸ εἰς ὅλα, ὅσα ἔκαμνεν,
εὐτυχοῦσε καὶ προώδευεν. Ὁ Ἐζεκίας
ἐπανεστάτησε κατὰ τοῦ βασιλιᾶ τῆς
Ἀσσυρίας καὶ ἀρνήθηκε νὰ εἶναι
πλέον εἰς αὐτὸν φόρου ὑποτελής,
|
8
Αὐτὸς ἐπάταξε τοὺς ἀλλοφύλους
ἕως Γάζης καὶ ἕως ὁρίου
αὐτῆς ἀπὸ πύργου φυλασσόντων
καὶ ἕως πόλεως ὀχυρᾶς.
|
8
Ἐπετέθη καὶ ἐνίκησε τοὺς
ἀλλοφύλους μέχρι τῆς Γάζης καὶ
τῶν ὁρίων αὐτῆς, ἀπὸ
τοὺς μικροὺς συνοικισμοὺς τῶν φρουρῶν
μέχρι τῆς πλέον ὀχυρᾶς πόλεως.
|
8
Ὁ Ἐζεκίας ἐπετέθη ἐπίσης
καὶ ἐνίκησε τοὺς Φιλισταίους μέχρι τῆς
Γάζης καὶ μέχρι τῶν συνόρων της, ἀπὸ
τὸ πιὸ μικρὸ χωριό, τὸν πιὸ
μικρὸν συνοικισμόν, ὅπου εὐρίσκετο
ἐλαχίστη φρουρὰ ἀνδρῶν, μέχρι τῶν
μεγάλων καὶ ὠχυρωμένων πόλεων.
|
9
Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἔτει
τῷ τετάρτῳ βασιλεῖ Ἐζεκίᾳ
(αὐτὸς ἐνιαυτὸς ὁ ἕβδομος
τῷ Ὡσηὲ υἱῷ Ἠλὰ
βασιλεῖ Ἰσραήλ) ἀνέβη Σαλαμανασὰρ
βασιλεὺς Ἀσσυρίων ἐπὶ Σαμάρειαν
καὶ ἐπολιόρκει ἐπ' αὐτήν·
|
9
Κατὰ τὸ τέταρτον ἔτος τοῦ βασιλέως
Ἐζεκίου (αὐτὸ εἶναι τὸ
ἕβδομον ἔτος τῆς βασιλείας Ὡσηέ,
υἱοῦ τοῦ Ἠλὰ βασιλέως
τοῦ Ἰσραήλ) ὁ βασιλεὺς τῶν
Ἀσσυρίων Σαλαμανασὰρ ἐξεστράτευσεν
ἐναντίον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ,
ἔφθασε μέχρι τῆς Σαμαρείας καὶ
ἐπολιορκοῦσεν αὐτήν.
|
9
Συνέβη δὲ τοῦτο: Κατὰ τὸ τέταρτον
ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἐζεκία
(αὐτὸ ἦταν τὸ ἕβδομον ἔτος
τῆς βασιλείας τοῦ Ὡσηέ, υἱοῦ
τοῦ Ἠλά, βασιλιᾶ τοῦ βασιλείου
τοῦ Ἰσραήλ) εἰσέβαλεν ὁ Σαλαμανασάρ,
βασιλιᾶς τῶν Ασσυρίων, εἰς τὸ βασίλειον
τοῦ Ἰσραήλ, ἐπροχώρησε μέχρι τῆς Σαμαρείας
καὶ τὴν ἐπολιόρκησε. |
10
καὶ κατελάβετο αὐτὴν ἀπὸ
τέλους τριῶν ἐτῶν ἐν ἔτει
ἕκτῳ τῷ Ἐζεκίᾳ (αὐτὸς
ἐνιαυτὸς ἔνατος τῷ Ὡσηὲ
βασιλεῖ Ἰσραήλ), καὶ συνελήφθη
Σαμάρεια. |
10
Ἔπειτα ἀπὸ τρία ἔτη πολιορκίας
τὴν κατέλαβε κατὰ τὸ ἕκτον ἔτος
τῆς βασιλείας τοῦ Ἐζεκίου (δηλαδὴ
κατὰ τὸ ἔνατον ἔτος τῆς βασιλείας
τοῦ Ὡσηὲ βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ),
τότε κατελήφθη ἡ Σαμάρεια.
|
10
Καὶ εἰς τὸ τέλος τῶν τριῶν ἐτῶν
πολιορκίας τὴν κατέλαβεν· ἡ πτῶσις τῆς
Σαμαρείας συνέβη κατὰ τὸ ἕκτον ἔτος
τῆς βασιλείας τοῦ Ἐζεκία (αὐτὸ
ἦταν τὸ ἔνατον ἔτος τῆς βασιλείας
τοῦ Ὡσηέ, βασιλιᾶ τοῦ βασιλείου
τοῦ Ἰσραήλ). |
11
Καὶ ἀπῴκισε βασιλεὺς Ἀσσυρίων
τὴν Σαμάρειαν εἰς Ἀσσυρίους
καὶ ἔθηκεν αὐτοὺς ἐν Ἀλαὲ
καὶ ἐν Ἀβὼρ ποταμῷ Γωζὰν
καὶ ὄρη Μήδων,
|
11
Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων μετέφερε
τοὺς κατοίκους τῆς Σαμαρείας εἰς
τὴν χώραν τὸν Ἀσσυρίων καὶ
ἐγκατέστησεν αὐτοὺς εἰς τὴν
Ἀλαέ, τὴν Ἀβώρ, παρὰ τὸν
ποταμὸν Γωζάν, καὶ εἰς τὰ ὄρη
τῶν Μήδων. |
11
Καὶ ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων
μετέφερεν ὡς μετοίκους τοὺς Ἰσραηλίτες τῆς
Σαμαρείας εἰς τὴν χώραν τῶν Ἀσσυρίων
καὶ τοὺς ἐγκατέστησεν ἄλλους
εἰς τὴν Ἀλαέ, ἄλλους κοντὰ εἰς
τὸν ποταμὸν Ἀβὼρ τῆς χώρας Γωζὰν
καὶ ἄλλους εἰς τὰ βουνά (ἢ
κατ' ἄλλην γραφήν: Εἰς τὶς πόλεις) τῶν
Μήδων. |
12
ἀνθ' ὧν ὅτι οὐκ ἤκουσαν τῆς
φωνῆς Κυρίου Θεοῦ αὐτῶν καὶ
παρέβησαν τὴν διαθήκην αὐτοῦ,
πάντα ὅσα ἐνετείλατο Μωυσῆς
ὁ δοῦλος Κυρίου, καὶ οὐκ ἤκουσαν
καὶ οὐκ ἐποίησαν.
|
12
Αὐτὸ δὲ ἔγινε πρὸς τιμωρίαν
τῶν Ἰσραηλιτῶν, διότι αὐτοὶ
δὲν ὑπήκουσαν εἰς τὴν φωνὴν
Κυρίου τοῦ Θεοῦ των. Παρέβησαν τὴν
διαθήκην του καὶ κατεπάτησαν ὅλα ὅσα
ὁ Μωϋσῆς, ὁ δοῦλος αὐτὸς
τοῦ Κυρίου, εἶχε διατάξει. Δὲν
ὑπήκουσαν καὶ δὲν ἐτήρησαν
τὰς ἐντολὰς τοῦ Κυρίου.
|
12
Ἡ Σαμάρεια ἔπεσε καὶ οἱ Ἰσραηλῖται
ὠδηγήθησαν ὡς αἰχμάλωτοι εἰς
τὴν Ἀσσυρίαν, διότι δὲν ἐπειθάρχησαν
εἰς τὴν φωνὴν τοῦ Κυρίου καὶ
Θεοῦ των καὶ παρέβησαν τὴν διαθήκην, ποὺ
εἶχε συνάψει μαζί των, καὶ γενικῶς
παρήκουσαν ὅλους τοὺς νόμους, ποὺ τοὺς
ἔδωκεν ὁ Μωϋσῆς, ὁ δοῦλος τοῦ
Κυρίου. Οἱ Ἰσραηλῖται οὔτε ὑπήκουσαν
οὔτε ἐφήρμοσαν τὶς ἐντολὲς
τοῦ Θεοῦ. |
13
Καὶ τῷ τεσσαρεσκαιδεκάτῳ ἔτει
τοῦ βασιλέως Ἐζεκίου ἀνέβη
Σενναχηρὶμ βασιλεὺς Ἀσσυρίων ἐπὶ
τὰς πόλεις Ἰούδα τὰς ὀχυρὰς
καὶ συνέλαβεν αὐτάς.
|
13
Κατὰ τὸ δέκατον τέταρτον ἔτος
τῆς βασιλείας τοῦ Ἐζεκίου ἐξεστράτευσεν
ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων ὁ
Σενναχηρὶμ ἐναντίον τῶν ὀχυρῶν
πόλεων τοῦ βασιλείου Ἰούδα καὶ
τὰς κατέλαβε. |
13
Κατὰ τὸ δέκατον τέταρτον ἔτος τῆς
βασιλείας τοῦ βασιλιᾶ Ἐζεκία ὁ
Σενναχηρίμ, βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων,
ἐπετέθη ἐναντίον τῶν ἀχυρῶν
πόλεων τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ
τὶς ἐκυρίευσε. |
14
Καὶ ἀπέστειλεν Ἐζεκίας βασιλεὺς
Ἰούδα ἀγγέλους πρὸς βασιλέα
Ἀσσυρίων εἰς Λαχὶς λέγων·
ἡμάρτηκα, ἀποστράφηθι ἀπ' ἐμοῦ·
ὃ ἐὰν ἐπιθῇς ἐπ' ἐμέ,
βαστάσω, καὶ ἐπέθηκεν ὁ βασιλεὺς
Ἀσσυρίων ἐπὶ Ἐζεκίαν βασιλέα
Ἰούδα τριακόσια τάλαντα ἀργυρίου
καὶ τριάκοντα τάλαντα χρυσίου.
|
14
Ὁ βασιλεὺς τοῦ βασιλείου τοῦ
Ἰούδα ὁ Ἐζεκίας ἔστειλεν
ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν βασιλέα
τῶν Ἀσσυρίων εἰς τὴν Λαχὶς
καὶ εἶπε· <διέπραξα σφάλμα,
ποὺ ἀπεκήρυξα τὴν ἐξουσίαν
σου. Ἀπομακρύνσου τώρα ἀπὸ ἐμὲ
καὶ ἐγὼ θὰ βαστάσω, ὅποιον
δήποτε φόρον θελήσῃς νὰ μοῦ
ἐπιβάλῃς>. Ὁ βασιλεὺς τῶν
Ἀσσυρίων ἐπέβαλεν εἰς τὸν
Ἐζεκίαν τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων
ὡς φόρον τριακόσια ἀργυρᾶ τάλαντα
καὶ τριάκοντα χρυσᾶ τάλαντα.
|
14
Τότε ὁ Ἐζεκίας, ὁ βασιλιᾶς τοῦ
βασιλείου τοῦ Ἰούδα, ἔστειλεν ἀγγελιαφόρους
πρὸς τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων,
ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν Λαχίς, καὶ
τοῦ εἶπεν: <Ἔπταισα μὲ τὸ
να ἐπαναστατήσω ἐναντίον σου· σταμάτησε
τὴν ἐπίθεσίν σου καὶ φύγε ἀπὸ
τὸ βασίλειόν μου ὅ,τι φόρον μοῦ ἐπιβάλῃς,
θὰ τὸν δεχθῶ καὶ θὰ τὸν
ὑποφέρω>. Τότε ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων
ἐπέβαλεν ὡς φόρον εἰς τὸν Ἐζεκίαν,
τὸν βασιλιᾶ του βασιλείου τοῦ Ἰούδα,
τριακόσια ἀργυρὰ τάλαντα καὶ τριάντα χρυσὰ
τάλαντα. |
15
Καὶ ἔδωκεν Ἐζεκίας πάντα ἀγύριον
τὸ εὑρεθὲν ἐν οἴκῳ Κυρίου
καὶ ἐν θησαυροῖς οἴκου τοῦ βασιλέως.
|
15
Ὁ Ἐζεκίας ἐπῆρεν ὅλον
τὸ ἀργύριον, ποὺ εὑρίσκετο
εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ
εἰς τὰ θησαυροφυλάκια τοῦ βασιλικοῦ
ἀνακτόρου, καὶ τὰ παρέδωκεν
εἰς τὸν Σενναχηρίμ. |
15
Ἔτσι ὁ Ἐζεκίας ἔδωκεν εἰς
τὸν Σενναχηρὶμ ὅλον τὸ ἀσῆμι,
ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὸν Ναὸν τοῦ
Κυρίου καὶ εἰς τὰ θησαυροφυλάκια τοῦ
βασιλικοῦ ἀνακτόρου. |
16
Ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ συνέκοψεν
Ἐζεκίας τὰς θύρας ναοῦ καὶ
τὰ ἐστηριγμένα, ἃ ἐχρύσωσεν
Ἐζεκίας ὁ βασιλεὺς Ἰούδα,
καὶ ἔδωκεν αὐτὰ βασιλεῖ Ἀσσυρίων.
|
16
Ἐπίσης κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον
ὁ Ἐζεκίας ἀπέκοψε καὶ
ἀπέσπασε τὸν χρυσὸν ἀπὸ
τὰς θύρας τοῦ ναοῦ καὶ τοὺς
στύλου τῶν θυρῶν, αὐτὰ
τὰ ὁποῖα ὁ ἴδιος ὁ Ἐζεκίας,
ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα,
εἶχε χρυσώσει καὶ τὰ ἔδωκεν
εἰς τὸν βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων.
|
16
Ἐπίσης κατὰ τὸν χρόνον ἐκεῖνον
ὁ Ἐζεκίας ἀπέκοψε καὶ ἀφήρεσε
τὸ χρυσάφι ἀπὸ τὶς θύρες τοῦ
Ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ τὸ χρυσάφι, μὲ
τὸ ὁποῖον ὁ ἴδιος ὁ Ἐζεκίας,
ὁ βασιλιᾶς τοῦ Ἰούδα, εἶχε καλύψει
καὶ διακοσμήσει τοὺς στύλους τῶν θυρῶν
ὅλα αὐτὰ τὰ ἔδωκεν εἰς
τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων.
|
17
Καὶ ἀπέστειλε βασιλεὺς Ἀσσυρίων
τὸν Θαρθὰν καὶ τὸν Ραφὶς καὶ
τὸν Ραψάκην ἐκ Λαχὶς πρὸς τὸν
βασιλέα Ἐζεκίαν ἐν δυνάμει βαρείᾳ
ἐπὶ Ἱερουσαλήμ, καὶ ἔστησαν
ἐν τῷ ὑδραγωγῷ τῆς κολυμβήθρας
τῆς ἄνω, ἥ ἐστιν ἐν τῇ
ὁδῷ τοῦ ἀγροῦ τοῦ γναφέως.
|
17
Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσυρίων ἀπέστειλεν
ἀπὸ τὴν Λαχὶς πρὸς τὸν
βασιλέα Ἐζεκίαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ
τὸν Θαρθάν, τὸν Ραφὶς καὶ τὸν
Ραψάκην μὲ βαρεῖαν στρατιωτικὴν δύναμιν.
Αὐτοὶ ἦλθον καὶ
ἐγκατεστάθησαν εἰς τὸ ὑδραγωγεῖον
τῆς ἄνω δεξαμενῆς, ἡ ὁποία
εὑρίσκεται εἰς τὴν ὁδὸν
τοῦ ἀγροῦ τοῦ γναφέως.
|
17
Ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων ἀπέστειλεν
ἀπὸ τὴν πόλιν Λαχὶς τρεῖς ἀνωτάτους
ἀξιωματούχους του, τὸν Θαρθάν, τὸν
Ραφὶς καὶ τὸν Ραψάκην ἐναντίον
του βασιλιᾶ Ἐζεκία εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ,
μὲ πολὺν στρατόν. Ὅταν ἡ μεγάλη αὐτὴ
στρατιωτικὴ Ἀσσυριακὴ δύναμις ἔφθασεν
εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἐστρατοπέδευσε
προκλητικὰ κοντὰ εἰς τὴν ἄνω
δεξαμενὴν τοῦ ὑδραγωγείου τῆς Ἱερουσαλήμ,
ἡ ὁποία εἶναι εἰς τὸν δρόμον
τοῦ χωραφιοῦ τοῦ λευκαντοῦ (τοῦ
τεχνίτου, ὁ ὁποῖος κατεργάζεται τὸ
μαλλὶ καὶ τὰ μάλλινα ὑφάσματα).
|
18
Καὶ ἐβόησαν πρὸς Ἐζεκίαν,
καὶ ἦλθον πρὸς αὐτὸν Ἐλιακὶμ
υἱὸς Χελκίου ὁ οἰκονόμος
καὶ Σωμνὰς ὁ γραμματεὺς καὶ
Ἰωὰς ὁ υἱὸς Σαφὰτ ὁ
ἀναμιμνῄσκων. |
18
Ἐφώναξαν δὲ καὶ ἐκάλεσαν
τὸν Ἐζεκίαν. Τότε ὁ Ἑλιακίμ,
ὁ υἱὸς τοῦ Χελκίου ὁ ἀρχηγὸς
τοῦ βασιλικοῦ
οἴκου, ὁ Σωμνὰς
ὁ γραμματεὺς καὶ ὁ ᾿Ιωὰς
ὁ υἱὸς τοῦ Σαφὰτ ὁ ἀρχειοφύλαξ
ἦλθον πρὸς τὸν Ραψάκην.
|
18
Καὶ ὅταν ἦλθαν, ἐφώναζαν καὶ
ἐκάλεσαν τὸν βασιλιᾶ Ἐζεκίαν.
Ἀντὶ τοῦ βασιλιᾶ ἦλθαν πρὸς
αὐτόν (τὸν Ραψάκην· κατ' ἄλλην γραφήν:
Ἦλθαν πρὸς αὐτούς), διὰ νὰ τὸν
συναντήσουν καὶ διαπραγματευθοῦν μαζί του,
ὁ Ἐλιακίμ, ὁ υἱὸς τοῦ
Χελκία, ὁ ἀρχηγὸς τοῦ βασιλικοῦ
οἴκου, καὶ ὁ Σωμνάς, ὁ γραμματεὺς
τῆς αὐλῆς, καὶ ὁ Ἰωάς,
ὁ υἱὸς τὸν Σαφάτ (ἢ Ἀσάφ),
ὁ ὑπομνηματογράφος, ὁ ἐπὶ
κεφαλῆς τοῦ ἱστορικοῦ ἀρχείου.
|
19
Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς Ραψάκης·
εἴπατε δὴ πρὸς Ἐζεκίαν·
τάδε λέγει ὁ βασιλεὺς ὁ μέγας
ὁ βασιλεὺς Ἀσσυρίων· τί
ἡ πεποίθησις αὕτη, ἣν
πέποιθας; |
19
Ὁ Ραψάκης εἶπε πρὸς αὐτούς·
<πέστε, λοιπόν,
πρὸς τὸν Ἐζεκίαν·
Αὐτὰ λέγει ὁ
βασιλεὺς ὁ μέγας, ὁ βασιλεὺς
τῶν Ἀσσυρίων·
Ποιὰ εἶναι αὐτὴ
ἡ πεποίθησις, εἰς
τὴν ὁποίαν στηρίζεσθε;
|
19
Ὁ Ἀσσύριος ἀξιωματοῦχος Ραψάκης εἶπε
πρὸς αὐτούς: <Πέστε λοιπὸν εἰς
τὸν Ἐζεκίαν <αὐτὰ λέγει ὁ
βασιλιᾶς ὁ Μέγας, ὁ βασιλιᾶς τῶν
Ἀσσυρίων: Ποιὰ εἶναι αὐτὴ
ἡ πεποίθησις, εἰς τὴν ὁποίαν στηρίζεσαι
καὶ ἀνθίστασαι εἰς ἐμέ;
|
20
Εἶπας· πλὴν λόγοι χειλέων, βουλὴ
καὶ δύναμις εἰς πόλεμον, νῦν
οὖν τίνι πεποιθὼς ἠθέτησας ἐν
ἐμοί; |
20
Σὺ εἶπες ὅτι τὰ λόγια
μου εἶναι χωρὶς
περιεχόμενον. Ἐγὼ ὅμως ἔχω
ἀπόφασιν καὶ δύναμιν πρὸς πόλεμον.
Πές μου, λοιπόν, τώρα
εἰς ποῖον ἐστηρίχθης,
ὥστε νὰ ἀποκηρύξῃς τὸν
ζυγόν μου;
|
20
Εἶπες, ἀλλὰ αὐτά (ποὺ
εἶπες) εἶναι λόγια μάταια· ἐγὼ ἔχω
καὶ θέλησιν καὶ ἀπόφασιν καὶ δύναμιν
διὰ πόλεμον. Τώρα λοιπὸν εἰς ποῖον
ἐστήριξες τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν
πεποίθησίν σου, ὥστε ἐπανεστάτησες ἐναντίον
μου καὶ ἀπετίναξες τὸν ζυγόν μου;
|
21
Νῦν ἰδοὺ πέποιθας σαυτῷ ἐπὶ
τὴν ράβδον τὴν καλαμίνην τὴν
τεθλασμένην ταύτην, ἐπ' Αἴγυπτον;
Ὃς ἂν στηριχθῇ ἀνὴρ ἐπ'
αὐτήν, καὶ εἰσελεύσεται εἰς
τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ τρήσει
αὐτήν· οὕτως Φαραὼ βασιλεὺς
Αἰγύπτου πᾶσι τοῖς πεποιθόσιν
ἐπ' αὐτόν. |
1
Ἰδού, γνωρίζω ὅτι
ἔχεις πεποίθησιν εἰς τὴν σπασμένην
καλαμένιαν ράβδον, τὴν Αἴγυπτον.
Ἀλλὰ σοῦ λέγω τοῦτο. Ὅτι
εἰς ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος θὰ
στηριχθῇ εἰς αὐτήν, ἡ ράβδος
αὐτὴ θὰ εἰσέλθῃ εἰς
τὸ χέρι του καὶ θὰ τὸ τρυπήσῃ.
Αὐτὸ συμβαίνει
μὲ ὅλους, ὅσοι ἔχουν
πεποίθησιν εἰς τὸν
Φαραώ, τὸν βασιλέα
τῆς Αἰγύπτου.
|
21
Τώρα νά· ἐστηρίχθης εἰς αὐτὸ
τὸ τσακισμένο καλαμένιο ραβδί, δηλαδὴ τὴν
Αἴγυπτον; Ἀλλ' ὅποιος στηριχθῇ εἰς
τὸ ραβδὶ αὐτό, τὸ σπασμένο καλάμι
θὰ μπῇ εἰς τὸ χέρι του καὶ θὰ
τὸ τρυπήσῃ. Τέτοιο ἀδύνατον καὶ ἐπικίνδυνον
στήριγμα εἶναι ὁ Φαραώ, ὁ βασιλιᾶς
τῆς Αἰγύπτου, καὶ ἔτσι συμβαίνει εἰς
ὅλους, ὅσοι στηρίζονται εἰς τὴν δύναμίν
του>). |
22
Καὶ ὅτι εἶπας πρός με· ἐπὶ
Κύριον Θεὸν πεποίθαμεν· οὐχὶ
αὐτὸς οὗτος, οὗ ἀπέστησεν
Ἐζεκίας τὰ ὑψηλὰ αὐτοῦ
καὶ τὰ θυσιαστήρια αὐτοῦ καὶ
εἶπε τῷ Ἰούδᾳ καὶ τῇ
Ἱερουσαλήμ· ἐνώπιον τοῦ
θυσιαστηρίου τούτου προσκυνήσετε ἐν
Ἱερουσαλήμ; |
22
Ἐὰν μοῦ εἴπῃς
ὅτι ἡμεῖς ἔχομεν
πεποίθησιν εἰς Κύριον τὸν Θεόν
μας, ἐγὼ σοῦ ἀπαντῶ,
δὲν πρέπει νὰ στηρίζεσαι εἰς
αὐτόν, διότι αὐτὸς οὖτος
ὁ Ἐζεκίας τὸν
δυσηρέστησε καταργήσας τοὺς ὑψηλοὺς
τόπους τῆς λατρείας καὶ τὰ θυσιαστήρια
αὐτοῦ· καὶ ἔδωσεν
ἐντολὴν εἰς τὸ βασίλειον τοῦ
Ἰούδα καὶ τοὺς
κατοίκους τῆς Ἱερουσαλὴμ λέγων·
Ἐμπρὸς εἰς τοῦτο τὸ θυσιαστήριον
τῆς πόλεως Ἱερουσαλὴμ θὰ προσκυνῆτε
τὸν Θεόν. |
22
Καὶ ὁ Ραψάκης συνέχισε: <Πιθανὸν θᾳ
μοῦ εἰπῇς·<ἔχομεν στηρίξει
τὴν πεποίθησιν καὶ τὴν ἐλπίδα μας
εἰς τὸν Κύριον, τὸν Θεον μας>. Ἀλλὰ
πῶς νὰ σᾶς βοηθήσῃ, ἀφοῦ
τὸν ἔχετε δυσαρεστήσει; Διότι αὐτὸς
δὲν εἶναι Ἐκεῖνος, τοῦ ὁποίου
ὁ Ἐζεκίας κατήργησε τοὺς ὑψηλοὺς
τόπους τῆς λατρείας καὶ τὰ θυσιαστήρια καὶ
διέταξε τοὺς κατοίκους τοῦ βασιλείου τοῦ
Ἰούδα καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ· <ἐμπρὸς
εἰς τὸ θυσιαστήριον αὐτό, τῆς
πόλες Ἱερουσαλήμ, θὰ προσκυνῆτε καὶ
θὰ λατρεύετε τὸν Θεόν>; |
23
Καὶ νῦν μίχθητε δὴ τῷ κυρίῳ
μου βασιλεῖ Ἀσσυρίων, καὶ δώσω
σοι δισχιλίους ἵππους, εἰ δυνήσῃ
δοῦναι σεαυτῷ ἐπιβάτας ἐπ' αὐτούς.
|
23
Καὶ τώρα ταχθῆτε
καὶ ἐνωθῆτε μὲ τὸν κύριόν
μου τὸν βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων
καὶ θὰ σοῦ δώσωμεν δύο χιλιάδας
ἵππους, ἐὰν ἠμπορέσετε σεῖς
νὰ εὕρετε ἄλλους τόσους
ἱππεῖς δι' αὐτούς.
|
23
Τώρα λοιπὸν ἐλᾶτε καὶ συμπλακῆτε
(κατ' ἄλλην ἑρμηνείαν: Ἐλᾶτε καὶ
συμμαχήσατε) μὲ τὸν κύριόν μου, τὸν βασιλιᾶ
τῶν Ἀσσυρίων· ἐγὼ δὲ θὰ
σᾶς δώσω δύο χιλιάδες ἵππους, ἂν σεῖς
μπορέσετε νὰ δώσετε ἀπὸ μέρους σας ἀναλόγους
ἱππεῖς, οἱ ὁποῖοι νὰ τοὺς
ἰππεύσουν. |
24
Καὶ πῶς ἀποστρέψεις τὸ πρόσωπον
τοπάρχου ἑνὸς τῶν δούλων τοῦ
κυρίου μου τῶν ἐλαχίστων; Καὶ
ἤλπισας σαυτῷ ἐπ' Αἴγυπτον εἰς
ἅρματα καὶ ἱππεῖς.
|
24
Ἄλλωστε καὶ σᾶς ἐρωτῶ·
Πῶς ἠμπορεῖτε νὰ περιφρονήσετε,
ἔστω καὶ ἕνα μόνον ἀπὸ
τοὺς ἀρχηγοὺς τοὺς
ἐλαχίστους δούλους τοῦ Κυρίου
μου; Σὺ ὅμως ἤλπισες νὰ προμηθευθῇς
διὰ τὸν ἑαυτόν
σου ἅρματα καὶ ἵππους ἀπὸ τὴν
Αἴγυπτον.
|
24
Ἐὰν ὅμως εἶσθε τόσον ἀδύνατοι
καὶ δὲν διαθέτετε οὔτε δύο χιλιάδες ἱππεῖς,
πῶς ἠμπορεῖτε νὰ ἀτενίσετε
τὸ πρόσωπον ἐνὸς μόνον Ἀσσυρίου τοπάρχου,
ἀπὸ τοὺς πολὺ μικροὺς καὶ
ἀσήμους δούλους τοῦ κυρίου μου; Σὺ ὅμως
ἐστήριξες τὴν ἐλπίδα σου καὶ
ἐνεπιστεύθης τὸν ἑαυτόν σου
εἰς τὴν Αἴγυπτον, διὰ νὰ σοῦ
στείλουν ἀπὸ ἐκεῖ πολεμικὰ ἅρματα
καὶ ἱππεῖς. |
25
Καὶ νῦν μὴ ἄνευ Κυρίου ἀνέβημεν
ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον τοῦ
διαφθεῖραι αὐτόν; Κύριος εἶπε
πρός με· ἀνάβηθι ἐπὶ τὴν
γῆν ταύτην καὶ οἱ διέφθειρον
αὐτήν. |
25
Μήπως καὶ νομίζεις, ὅτι
χωρὶς τὴν ἐντολὴν
τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ σας ἤλθομεν
ἡμεῖς εἰς τὴν χώραν σας, διὰ
νὰ τὴν καταστρέψωμεν; Αὐτὸς
ὁ κύριος μοῦ εἶπε: Πήγαινε
εἰς τὴν χώραν
αὐτὴν καὶ κατάστρεψέ
την>. |
25
Τώρα δὲ μήπως νομίζεις ὅτι χωρὶς τὸ
θέλημα τοῦ Κυρίου εἰσεβάλαμε εἰς τὴν
χώραν αὐτήν, διὰ νὰ τὴν καταστρέψωμεν;
Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μοῦ εἶπε: <Προχώρει
ἐναντίον τῆς χώρας αὐτῆς καὶ
κατάστρεψέ την>. |
26
Καὶ εἶπεν Ἐλιακὶμ υἱὸς
Χελκίου καὶ Σωμνὰς καὶ Ἰωὰς
πρὸς Ραψάκην· λάλησον δὴ πρὸς
τοὺς παῖδάς σου Συριστί, ὅτι
ἀκούομεν ἡμεῖς, καὶ οὐ
λαλήσεις μεθ' ἡμῶν Ἰουδαϊστί,
καὶ ἱνατὶ λαλεῖς ἐν τοῖς
ὠσὶ τοῦ λαοῦ τοῦ ἐπὶ
τοῦ τείχους; |
26
Ὁ Ἐλιακὶμ ὁ υἱὸς τοῦ
Χελκίου, ὁ Σωμνὰς καὶ ὁ Ἰωὰς
εἶπαν πρὸς τὸν Ραψάκην· <ὁμίλησε,
σὲ παρακαλοῦμεν, πρὸς ἡμᾶς τοὺς
δούλους σου εἰς τὴν συριακὴν γλῶσσαν,
διότι ἡμεῖς τὴν ἐννοοῦμεν
καὶ μὴ ὁμιλῇς πρὸς ἡμᾶς
εἰς τὴν ἑβραϊκὴν γλῶσσαν. Διατὶ
ὁμιλεῖς εἰς τὴν ἑβραϊκὴν
καὶ ἀκούουν οἱ ἄνθρωποι τοῦ
ἰουδαϊκοῦ λαοῦ, οἱ ὁποῖοι
εὑρίσκονται ἐπάνω εἰς τὸ
τεῖχος;> |
26
ὁ Ἐλιακίμ, ὁ υἱὸς τοῦ
Χελκία, καὶ ὁ Σωμνὰς καὶ ὁ Ἰωὰς
εἶπαν εἰς τὸν Ραψάκην: <Μίλησε, σὲ
παρακαλοῦμεν, πρὸς ἡμᾶς τοὺς
δούλους σου εἰς τὴν Συριακήν (=Ἀραμαϊκήν)
γλῶσσαν, διότι ἐμεῖς τὴν καταλαβαίνομε,
καὶ μὴ ὁμιλῇς μαζὶ μᾶς
εἰς τὴν Ἑβραϊκὴν γλῶσσαν. Διατὶ
ὁμιλεῖς εἰς τὰ Ἑβραϊκὰ
καὶ σὲ ἀκούει ὁ Ἰουδαϊκὸς
λαός, ποὺ εὑρίσκεται ἐπάνω εἰς τὸ
τεῖχος;> |
27
Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς Ραψάκης·
μὴ ἐπὶ τὸν κύριόν σου
καὶ πρὸς σὲ ἀπέστειλέ
με ὁ κύριός μου λαλῆσαι τοὺς
λόγους τούτους; Οὐχὶ ἐπὶ
τοὺς ἄνδρας τοὺς καθημένους ἐπὶ
τοῦ τείχους τοῦ φαγεῖν τὴν κόπρον
αὐτῶν καὶ πιεῖν τὸ οὖρον
αὐτῶν μεθ' ἡμῶν ἅμα;
|
27
Ὁ Ραψάκης ἀπήντησε πρὸς αὐτούς·
<μήπως νομίζετε, ὅτι ὁ κύριός
μου μὲ ἔστειλε νὰ ὁμιλήσω πρὸς
τὸν βασιλέα σου καὶ πρὸς σὲ
αὐτοὺς τοὺς λόγους; Ὄχι, ἀλλὰ
μὲ ἔστειλε νὰ ὁμιλήσω πρὸς
τοὺς ἄνδρας αὐτούς, ποὺ κάθονται
τώρα ἐπάνω εἰς τὸ τεῖχος,
καὶ νὰ τοὺς εἴπω ὅτι ἡ
πολιορκία τῆς πόλεως θὰ εἶναι
τόσον σκληρά, ὥστε ἀπὸ τὴν
πεῖναν θὰ φάγουν τὴν κόπρον
των καὶ θὰ πίουν τὸ οὖρος των,
μαζῆ δὲ μὲ αὐτοὺς καὶ
σεῖς οἱ ἴδιοι>. |
27
Ὁ Ραψάκης τοὺς ἀπάντησε: <Μήπως νομίζετε
ὅτι ὁ κύριός μου μὲ ἔστειλε νὰ
εἴπω τὰ λόγια αὐτὰ μόνον εἰς
τὸν κύριον σου, τὸν βασιλιᾶ Ἐζεκίαν,
καὶ πρὸς σέ; Δὲν μὲ ἔστειλε
μᾶλλον νὰ τὰ εἴπω εἰς τοὺς
ἄνδρες, ποὺ κάθονται ἐπάνω εἰς
τὸ τεῖχος τῆς Ἱερουσαλήμ, καὶ
νὰ τοὺς ἀναγγείλω ὅτι τοὺς περιμένουν
τέτοια φοβερὰ δεινὰ ἀπὸ τὴν
πολιορκίαν μας, ὥστε εἶναι καταδικασμένοι νὰ
φάγουν τὴν κόπρον των καὶ νὰ πιοῦν
τὰ οὖρα των μαζὶ καὶ συγχρόνως μὲ
σᾶς;> |
28
Καὶ ἔστη Ραψάκης καὶ ἐβόησε
φωνῇ μεγάλῃ Ἰουδαϊστὶ καὶ
ἐλάλησε καὶ εἶπεν· ἀκούσατε
τοὺς λόγους τοῦ μεγάλου βασιλέως
Ἀσσυρίων |
28
Ὁ Ραψάκης ἐστάθη ὄρθιος, ἐφώναξε
μὲ μεγάλην φωνὴν εἰς τὴν ἑβραϊκὴν
γλῶσσαν καὶ εἶπε πρὸς τὸν λαόν·
<ἀκούσατε ὅλοι τοὺς λόγους
τοῦ μεγάλου βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων.
|
28
Κατόπιν ὁ Ραψάκης ἐστάθη μὲ ἀλαζονείαν
καὶ εἰς κατάλληλον θέσιν καὶ ἐφώναξε
μὲ μεγάλην φωνὴν εἰς τὰ Ἑβραϊκὰ
καὶ εἶπεν: <Ἀκούστε, κάτοικοι τῆς
Ἱερουσαλήμ, τὰ λόγια τοῦ βασιλιᾶ του
Μεγάλου, τοῦ βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων.
|
29
τάδε λέγει ὁ βασιλεύς· μὴ
ἐπαιρέτω ὑμᾶς Ἐζεκίας
λόγοις, ὅτι οὐ μὴ δύνηται ὑμᾶς
ἐξελέσθαι ἐκ χειρός μου.
|
29
Αὐτὰ λέγει ὁ βασιλεύς·
Ἂς μὴ σᾶς κάνῃ μὲ τὰ
λόγια του ὁ Ἐζεκίας νὰ ἀλαζονεύεσθε,
διότι δὲν θὰ ἠμπορέσῃ
νὰ σᾶς γλυτώσῃ ἀπὸ τὰ
χέρια μου |
29
Αὐτὰ λέγει ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων:
<Μὴ σᾶς φουσκώνῃ καὶ μὴ σᾶς
ἀπατᾷ ὁ Ἐζεκίας μὲ λόγια,
διότι δὲν θὰ ἠμπορέσῃ νὰ
σᾶς γλυτώσῃ ἀπὸ τὰ χέρια μου>.
|
30
Καὶ μὴ ἐπελπιζέτω ὑμᾶς
Ἐζεκίας πρὸς Κύριον λέγων·
ἐξαιρούμενος ἐξελεῖται Κύριος,
οὐ μὴ παραδοθῇ ἡ πόλις αὕτη
ἐν χειρὶ βασιλέως Ἀσσυρίων.
|
30
Ἂς μὴ σᾶς δίνῃ ὁ Ἐζεκίας
ματαίας ἐλπίδας εἰς τὴν βοήθειαν
τοῦ Κυρίου λέγων, ὅτι ὁ Θεὸς
ὀπωσδήποτε θὰ μᾶς γλυτώσῃ
ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς καὶ ἡ
πόλις μας δὲν θὰ παραδοθῇ εἰς
τὰ χέρια τοῦ βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων.
|
30
Καὶ ἂς μὴ σᾶς ἐνισχύῃ
ὁ Ἐζεκίας μὲ ἐλπίδες πρὸς
τὸν Κύριον, λέγοντάς σας· <ὁ Κύριος θὰ
μᾶς γλυτώσῃ ὁπωσδήποτε καὶ δὲν
θὰ παραδοθῇ ἡ πόλις αὐτὴ εἰς
τὰ χέρια τοῦ βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων>.
|
31
Μὴ ἀκούετε Ἐζεκίου· ὅτι
τάδε λέγει ὁ βασιλεὺς Ἀσσυρίων·
ποιήσατε μετ' ἐμοῦ εὐλογίαν
καὶ ἐξέλθατε πρός με, καὶ πίεται
ἀνὴρ τὴν ἄμπελον αὐτοῦ
καὶ ἀνὴρ τὴν συκῆν αὐτοῦ
φάγεται καὶ πίεται ὕδωρ τοῦ
λάκκου αὐτοῦ, |
Συνάψατε
μαζῆ μου εἰρήνην καὶ φιλίαν
καὶ ἐλᾶτε μὲ τὸ μέρος
μου. Τότε ὁ καθένας ἀπὸ σᾶς
θὰ πίῃ τὸ κρασὶ τῆς ἀμπέλου
του καὶ ὁ καθένας σας θὰ φάγῃ
τοὺς καρποὺς ἀπὸ τὶς συκιές
του καὶ θὰ πίῃ τὸ νερὸ
ἀπὸ τὸ πηγάδι του· |
31
Μὴ ἀκούετε τὸν Ἐζεκίαν, διότι
αὐτὰ λέγει ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων:
Συνθηκολογῆστε μαζί μου, βγῆτε ἀπὸ
τὰ τείχη τῆς πόλεως, ἐλᾶτε καὶ
παραδοθῆτε εἰς ἐμέ. Καὶ τότε θὰ
ἔχετε τὴν ἄδειαν, ὥστε καθένας
σας νὰ πιῇ κρασὶ ἀπὸ τὸ
ἀμπέλι του καὶ καθένας σας νὰ
φάγῃ σῦκα ἀπὸ τὴν συκιά
του καὶ νὰ πιῇ νερὸν ἀπὸ
τὸ πηγάδι (ἢ τὴν στέρναν) του.
|
32
ἕως ἔλθω καὶ λάβω ὑμᾶς
εἰς γῆν ὡς γῆ ὑμῶν, γῆ
σίτου καὶ οἴνου καὶ ἄρτου καὶ
ἀμπελώνων, γῇ ἐλαίας, ἐλαίου
καὶ μέλιτος, καὶ ζήσετε καὶ
οὐ μὴ ἀποθάνητε. Καὶ μὴ
ἀκούετε Ἐζεκίου, ὅτι ἀπατᾷ
ὑμᾶς λέγων· Κύριος ρύσεται
ὑμᾶς. |
32
ἕως ὅτου ἔλθω καὶ σᾶς πάρω,
διὰ νὰ σᾶς μεταφέρω εἰς ἄλλην
χώραν, ἡ ὁποία εἶναι πλουσία
ὅπως ἡ ἰδική σας χώρα, γεμάτη
σῖτον καὶ οἶνον καὶ ἄρτους καὶ
ἀμπέλια, εἰς χώραν ἡ ὁποία
εἶναι γεμάτη ἀπὸ λάδι καὶ
μέλι. Ἐκεῖ θὰ ζήσετε καλὰ
καὶ δὲν θὰ ἀποθάνετε. Λοιπόν,
μὴ ἀκούετε ὅσα σᾶς λέγει
ὁ Ἐζεκίας, διότι σᾶς ἐξαπατᾷ
λέγων ὅτι ὁ Κύριος θὰ σᾶς
σώσῃ ἀπὸ τὰ χέρια μου.
|
32
Θὰ τρώγετε τὰ σταφύλια καὶ τὰ σῦκα
σας μέχρις ὅτου ἔλθω καὶ σᾶς μεταφέρω
εἰς ἄλλην χώραν, ἡ ὁποία θὰ
εἶναι πολὺ ὁμοία μὲ τὴν
χώραν σας· δηλαδὴ εἰς χώραν, ποὺ παράγει
σιτάρι καὶ κρασὶ καὶ ψωμὶ καὶ
ἔχει ἀμπέλια· εἰς χώραν, ποὺ ἔχει
ἐλαιόδενδρα καὶ παράγει λάδι καὶ μέλι.
Εἰς τὴν χώραν αὐτὴν θὰ ζήσετε
καὶ δὲν θὰ ἀποθάνετε>. Μὴ
ἀκούετε λοιπὸν τὸν Ἐζεκίαν,
διότι σᾶς ἐξαπατᾷ λέγοντάς σας· <ὁ
Κύριος θὰ σᾶς γλυτώσῃ>.
|
33
Μὴ ρυόμενοι ἐρρύσοντο οἱ θεοὶ
τῶν ἐθνῶν ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ
χώραν ἐκ χειρὸς βασιλέως Ἀσσυρίων;
|
33
Μήπως, τάχα, οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν
ἐγλύτωσαν, ὁ καθένας ἀπὸ
αὐτοὺς τὴν χώραν του, ἀπὸ
τὰ χέρια τοῦ βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων;
|
33
Μήπως ἐγλύτωσαν πράγματι οἱ θεοὶ τῶν
ἄλλων ἐθνῶν ὁ καθένας τὴν
χώραν του ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ βασιλιᾶ
τῶν Ἀσσυρίων; |
34
Ποῦ ἐστιν ὁ θεὸς Αἰμὰθ
καὶ Ἀρφάδ; Ποῦ ἐστιν ὁ
θεὸς Σεπφαουραΐμ, Ἀνὰ καὶ Ἀβά,
ὅτι ἐξείλαντο Σαμάρειαν ἐκ χειρός
μου; |
34
Ποὺ εἶναι ὁ θεὸς τῆς Αἰμὰθ
καὶ τῆς Ἀρφάδ; Ποὺ εἶναι
ὁ θεὸς τῆς Σεπφαουραΐμ, ὁ Ἀνὰ
καὶ ὁ Ἀβά; Ποῦ εἶναι ἐκεῖνοι,
οἱ ὁποῖοι ἐπῆραν τὴν Σαμάρειαν
ἀπὸ τὰ χέρια μου;
|
34
Ποὺ εἶναι ὁ θεὸς τηςΑἰμὰθ
καὶ τῆς Ἀρφάδ; Ποὺ εἶναι οἱ
θεοὶ τῆς πόλεως Σεπφαρουαΐμ, ὁ Ἀνὰ
καὶ ὁ Ἀβά; Μήπως ἐγλύτωσαν αὐτοὶ
τὴν Σαμάρειαν ἀπὸ τὰ χέρια μου;
|
35
Τίς ἐν πᾶσι τοῖς θεοῖς τῶν
γαιῶν, οἳ ἐξείλαντο τὰς γᾶς
αὐτῶν ἐκ χειρός μου, ὅτι ἐξελεῖται
Κύριος τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐκ χειρός
μου; |
35
Ποιὸς μεταξὺ ὅλων τῶν θεῶν τῶν
ἄλλων χωρῶν εἶναι ἐκεῖνος, ὁ
ὁποῖος ἐπροστάτευσε καὶ ἀπήλλαξε
τὴν χώραν του ἀπὸ τὰ χέρια
μου, ὥστε νὰ πεισθῶμεν ὅτι ὁ
Κύριος θὰ γλυτώσῃ τὴν Ἱερουσαλὴμ
ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν μου;>
|
35
Ποῖος καὶ πότε ἀπὸ ὅλους τοὺς
θεοὺς τῶν ἄλλων χωρῶν ἐγλύτωσε
τὴν χώραν του ἀπὸ τὰ χέρια μου; Τότε
τί σᾶς κάμνει νὰ πιστεύετε ὅτι θὰ
γλυτώσῃ ὁ Κύριος τὴν Ἱερουσαλὴμ
ἀπὸ τὰ χέρια μου;>
|
36
Καὶ ἐκώφευσαν καὶ οὐκ ἀπεκρίθησαν
αὐτῷ λόγον, ὅτι ἐντολὴ
τοῦ βασιλέως λέγων· οὐκ ἀποκριθήσεσθε
αὐτῷ. |
36
Οἱ ἐπὶ τοῦ τείχους τῆς
πόλεως ἄνθρωποι τοῦ Ἐζεκίου
ἐσιώπησαν καὶ δὲν ἀπήντησαν
τίποτε, διότι αὐτὴν τὴν ἐντολὴν
εἶχον πάρει ἀπὸ τὸν βασιλέα,
ὁ ὁποῖος τοὺς εἶχεν εἴπει·
<δὲν θὰ δώσετε καμμίαν ἀπόκρισιν>.
|
36
Οἱ Ἰσραηλῖται, ποὺ εὑρίσκοντο
ἐπάνω εἰς τὸ τεῖχος τῆς
Ἱερουσαλήμ, ἐσιώπησαν καὶ κανεὶς δὲν
τοῦ ἀπεκρίθη λέξιν, διότι ὁ βασιλιᾶς
Ἐζεκίας ἐπρόσταξε καὶ εἶπε:
<Μὴ τοῦ ἀποκριθῆτε>.
|
37
Καὶ εἰσῆλθεν Ἑλιακὶμ υἱὸς
Χελκίου ὁ οἰκονόμος καὶ Σωμνὰς
ὁ γραμματεὺς καὶ Ἰωὰς υἱὸς
Σαφὰτ ὁ ἀναμιμνήσκων πρὸς Ἐζεκίαν,
διερρηχότες τὰ ἱμάτια καὶ ἀνήγγειλαν
αὐτῷ τοὺς λόγους Ραψάκου.
|
37
Ὁ Ἑλιακίμ, ὁ υἱὸς τοῦ
Χελκίου, ὁ ἀρχηγὸς τοῦ βασιλικοῦ
οἴκου, ὁ Σωμνὰς ὁ γραμματεύς,
καὶ Ἰωὰς ὁ υἱὸς τοῦ
Σαφὰτ ὁ ἀρχειοφύλαξ, σχίσαντες
τὰ ἱμάτιά των εἰς ἔνδειξιν
ἀπογνώσεως ἦλθαν πρὸς τὸν Ἐζεκίαν
καὶ τοῦ ἀνήγγειλαν τοὺς λόγους
τοῦ Ραψάκου. |
37
Κατόπιν ὁ Ἐλιακίμ, ὁ υἱὸς
τοῦ Χελκία, ὁ ἀρχηγὸς τοῦ βασιλικοῦ
οἴκου, καὶ ὁ Σωμνάς, ὁ γραμματεὺς
τῆς αὐλῆς, καὶ ὁ Ἰωάς,
ὁ υἱὸς τοῦ Σαφάτ (ἢ Ἀσάφ),
ὁ ὑπομνηματογράφος, ὁ ἐπὶ κεφαλῆς
τοῦ ἱστορικοῦ ἀρχείου, ἦλθαν
καὶ παρουσιάσθησαν ἐμπρὸς εἰς τὸν
βασιλιᾶ Ἐζεκίαν μὲ σχισμένα τὰ
ροῦχα των καὶ τοῦ ἀνήγγειλαν τὰ
ὑπερήφανα καὶ ὑβριστικὰ καὶ
βλάσφημα λόγια, ποὺ τοὺς εἶπεν ὁ Ραψάκης.
|