Βασιλειών Δ : Κεφάλαιον ΚΑ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ἱὸς δώδεκα ἐτῶν Μανασσῆς ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ πεντήκοντα καὶ πέντε ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Ὀψιβά.
2 Καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου κατὰ τὰ βδελύγματα τῶν ἐθνῶν, ὧν ἐξῇρε Κύριος ἀπὸ προσώπου τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.
3 Καὶ ἐπέστρεψε καὶ ᾠκοδόμησε τὰ ὑψηλά, ἃ κατέσπασεν Ἐζεκίας ὁ πατὴρ αὐτοῦ, καὶ ἀνέστησε θυσιαστήριον τῇ Βάαλ καὶ ἐποίησε τὰ ἄλση, καθὼς ἐποίησε Ἀχαὰβ βασιλεὺς Ἰσραήλ, καὶ προσεκύνησε πάσῃ τῇ δυνάμει τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐδούλευσεν αὐτοῖς.
4 Καὶ ᾠκοδόμησε θυσιαστήριον ἐν οἴκῳ Κυρίου, ὡς εἶπεν· ἐν Ἱερουσαλὴμ θήσω τὸ ὄνομά μου,
5 καὶ ᾠκοδόμησε θυσιαστήριον πάσῃ τῇ δυνάμει τοῦ οὐρανοῦ ἐν ταῖς δυσὶν αὐλαῖς οἴκου Κυρίου
6 καὶ διῆγε τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ ἐν πυρὶ καὶ ἐκληδονίζετο καὶ οἰωνίζετο καὶ ἐποίησε τεμένη καὶ γνώστας ἐπλήθυνε τοῦ ποιεῖν τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου παροργῖσαι αὐτόν.
7 Καὶ ἔθηκε τὸ γλυπτὸν τοῦ ἄλσους ἐν τῷ οἴκῳ, ᾧ εἶπε Κύριος πρὸς Δαυὶδ καὶ πρὸς Σαλωμὼν τὸν υἱὸν αὐτοῦ· ἐν τῷ οἴκῳ τούτῳ καὶ ἐν Ἱερουσαλήμ, ἐξελεξάμην ἐκ πασῶν φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ θήσω τὸ ὄνομά μου εἰς τὸν αἰῶνα
8 καὶ οὐ προσθήσω τοῦ σαλεῦσαι τὸν πόδα Ἰσραὴλ ἀπὸ τῆς γῆς, ἧς ἔδωκα τοῖς πατράσιν αὐτῶν, οἵτινες φυλάξουσι πάντα ὅσα ἐνετειλάμην κατὰ πᾶσαν τὴν ἐντολήν, ἣν ἐνετείλατο αὐτοῖς ὁ δαῦλός μου Μωυσῆς.
9 Καὶ οὐκ ἤκουσαν, καὶ ἐπλάνησεν αὐτοὺς Μανασσῆς τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου ὑπὲρ τὰ ἔθνη, ἃ ἠφάνισε Κύριος ἐκ προσώπου υἱῶν Ἰσραήλ.
10 Καὶ ἐλάλησε Κύριος ἐν χειρὶ δούλων αὐτοῦ τῶν προφητῶν λέγων·
11 ἀνθ' ὧν ὅσα ἐποίησε Μανασσῆς ὁ βασιλεὺς Ἰούδα τὰ βδελύγματα ταῦτα τὰ πονηρὰ ἀπὸ πάντων, ὧν ἐποίησεν ὁ Ἀμορραῖος ὁ ἔμπροσθεν, καὶ ἐξήμαρτε καί γε τὸν ᾿Ιούδαν ἐν τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν,
12 οὐχ οὕτως, τάδει λέγει Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ· ἰδοὺ ἐγὼ φέρω κακὰ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ Ἰούδαν, ὥστε παντὸς ἀκούοντος ἠχήσει ἀμφότερα τὰ ὦτα αὐτοῦ,
13 καὶ ἐκτενῶ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ τὸ μέτρον Σαμαρείας καὶ τὸ στάθμιον οἴκου Ἀχαάβ· καὶ ἁπαλείψω τὴν Ἱερουσαλήμ, καθὼς ἁπαλείφεται ἀλάβαστρος ἁπαλειφόμενος καὶ καταστρέφεται ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ,
14 καὶ ἀπώσομαι τὸ ὑπόλειμμα τῆς κληρονομίας μου καὶ παραδώσω αὐτοὺς εἰς χεῖρας ἐχθρῶν αὐτῶν, καὶ ἔσονται εἰς διαρπαγὴν καὶ εἰς προνομὴν πᾶσι τοῖς ἐχθροῖς αὐτῶν,
15 ἀνθ' ὧν ὅσα ἐποίησαν τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς μου καὶ ἦσαν παροργίζοντές με ἀπὸ τῆς ἡμέρας, ἧς ἐξήγαγον τοὺς πατέρας αὐτῶν ἐξ Αἰγύπτου καὶ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
16 Καὶ γε αἷμα ἀθῷον ἐξέχεε Μανασσῆς πολὺ σφόδρα, ἕως οὗ ἔπλησε τὴν Ἱερουσαλὴμ στόμα εἰς στόμα, πλὴν ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτοῦ, ὧν ἐξήμαρτε τὸν Ἰούδαν τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου.
17 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Μανασσῆ καὶ πάντα, ὅσα ἐποίησε, καὶ ἡ ἁμαρτία αὐτοῦ, ἣν ἥμαρτεν οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ τῷ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰούδα;
18 Καὶ ἐκοιμήθη Μανασσῆς μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἐτάφη ἐν τῷ κήπῳ τοῦ οἴκου αὐτοῦ, ἐν κήπῳ Ὀζά, καὶ ἐβασίλευσεν Ἀμὼν υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.
19 Υἱὸς εἴκοσι καὶ δύο ἐτῶν Ἀμὼν ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ δύο ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Μεσολλὰμ θυγάτηρ Ἀροῦς ἐξ Ἰετέβα.
20 Καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου, καθὼς ἐποίησε Μανασσῆς ὁ πατὴρ αὐτοῦ.
21 Καὶ ἐπορεύθη ἐν πάσῃ ὁδῷ, ᾗ ἐπορεύθη ὁ πατὴρ αὐτοῦ, καὶ ἐλάτρευσε τοῖς εἰδώλοις, οἷς ἐλάτρευσεν ὁ πατὴρ αὐτοῦ, καὶ προσεκύνησεν αὐτοῖς
22 καὶ ἐγκατέλιπε τὸν Κύριον Θεὸν τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ οὐκ ἐπορεύθη ἐν ὁδῷ Κυρίου.
23 Καὶ συνεστράφησαν οἱ παῖδες Ἀμὼν πρὸς αὐτὸν καὶ ἐθανάτωσαν τὸν βασιλέα ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ.
24 Καὶ ἐπάταξεν ὁ λαὸς τῆς γῆς πάντας τοὺς συστραφέντας ἐπὶ τὸν βασιλέα Ἀμὼν καὶ ἐβασίλευσεν ὁ λαὸς τῆς γῆς τὸν Ἰωσίαν υἱὸν αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.
25 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἀμών, ὅσα ἐποίησεν, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰούδα;
26 Καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν τῷ τάφῳ αὐτοῦ ἐν τῷ κήπῳ Ὀζά, καὶ ἐβασίλευσεν Ἰωσίας υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ώδεκα ἐτῶν ἦτο ὁ Μανασσῆς, ὅταν ἀνῆλθε εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον. Ἐβασίλευσε δὲ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ πεντήκοντα καὶ πέντε ἔτη. Ἡ μήτηρ του ὠνομάζετο Ὀψιβά.
2 Αὐτὸς ἔπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, σύμφωνα μὲ τὰ βδελυρὰ εἰδωλολατρικὰ ἔργα τῶν ἄλλων ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ἔθνη ὁ Κύριος ἔβγαλε καὶ ἐξεδίωξεν ἀπὸ τὸ πρόσωπον τῶν Ἰσραηλιτῶν.
3 Αὐτός, λοιπόν, ἐστράφη καὶ ἀνοικοδόμησε τοὺς ὑψηλοὺς τόπους τῆς εἰδωλικῆς λατρείας, τοὺς ὁποίους εἶχε κρημνίσει ὁ Ἐζεκίας, ὁ πατήρ του. Ἔκτισε θυσιαστήριον εἰς τὸν Βάαλ, κατεσκεύασεν ἀγάλματα διὰ τὴν θεὰν Ἀστάρτην, ὅπως εἶχε κάμνει ὁ Ἀχαάβ, ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰσραηλιτῶν. Ἐλάτρευσε καὶ προσεκύνησεν ὅλα τὰ ἀστέρια τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἔγινε δοῦλος εἰς τὴν εἰδωλολατρείαν.
4 Ἔκτισεν ἐπίσης καὶ θυσιαστήριον εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, διὰ τὸν ὁποῖον ναὸν ὁ Θεὸς εἶχε πεῖ· <ἡ Ἱερουσαλὴμ εἶναι ἡ πόλις ἐκείνη, ὅπου θὰ θέσω πρὸς λατρείαν τὸ ὄνομά μου>.
5 Ἔκτισε καὶ θυσιαστήριον εἰς λατρείαν τῶν ἄστρων τοῦ οὐρανοῦ ἐντὸς τῶν δύο αὐλῶν τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου.
6 Ἐπέρασε καὶ αὐτὸς τὰ παιδιά του ἀπὸ τὴν φωτιὰν κατὰ τὰ ἔθιμα τῶν εἰδωλολατρῶν, ἐζητοῦσε νὰ μάθῃ τὸ μέλλον μὲ τὸν κλήδονα καὶ μὲ τοὺς οἰωνούς, ἔκτισεν ἱεροὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους καὶ ἐκάλεσε πολυαρίθμους μάγους, διὰ νὰ διαπράττεται ἔτσι τὸ πονηρὸν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὥστε νὰ ἐξοργίσῃ τὸν Κύριον ἐναντίον του.
7 Ἐτοποθέτησε καὶ τὸ ἄγαλμα τῆς Ἀστάρτης εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, διὰ τὸν ὁποῖον ναὸν ὁ Θεὸς εἶχεν εἴπει πρὸς τὸν Δαυὶδ καὶ πρὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν Σολομῶντα ὅτι <εἰς τὸν ναὸν τοῦτον καὶ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν ἐγὼ ἐξέλεξα ἀπὸ τὰς ἄλλας πόλεις τῶν φυλῶν τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ἐκεῖ θὰ θέσω τὸ ὄνομά μου, διὰ νὰ ἀκούεται καὶ νὰ δοξάζεται αἰωνίως.
8 Καὶ δὲν θὰ ἀποφασίσω νὰ σαλεύσω τὰ πόδια τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀπὸ τὴν γῆν, ποὺ ἔδωσα εἰς τοὺς πατέρας των, εἰς τοὺς ὁποίους ἔδωσα τὴν ἐντολὴν νὰ ἐφαρμόσουν τὰς ἐντολάς μου, ὅπως διέταξα εἰς αὐτοὺς διὰ μέσου τοῦ δούλου μου τοῦ Μωϋσέως>.
9 Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν ἤκουσαν. Τοὺς παρεπλάνησεν ὁ Μανασσῆς, ὥστε νὰ πράξουν πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου περισσότερα ἀπὸ ὅσα ἔπραξαν τὰ ἄλλα ἔθνη, τὰ ὁποῖα ἐξωλόθρευσεν ὁ Κύριος ἀπὸ τὸ πρόσωπον τῶν Ἰσραηλιτῶν.
10 Ὡμίλησεν ὁ Κύριος διὰ μέσου τῶν δούλων του τῶν προφητῶν λέγων·
11 <Ἀντὶ τῶν ὅσων ἁμαρτωλῶν ἔργων ἔπραξεν ὁ Μανασσῆς, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα, ὁ ὁποῖος κατεσκεύασε τὰ ἀποκρουστικὰ αὐτὰ εἴδωλα, χειρότερα ἀπὸ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἔκαναν οἱ πρὸ αὐτοῦ Ἀμορραῖοι, καὶ παρώθησε τὸν ἰουδαϊκὸν λαὸν εἰς τὴν λατρείαν αὐτῶν τῶν εἰδώλων,
12 πρᾶγμα τὸ ὁποῖον δὲν ἔπρεπε νὰ γίνῃ, διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· Ἰδοὺ ἐγὼ θὰ ἐπιφέρω μεγάλας συμφορὰς ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ γενικώτερον ἐναντίον τοῦ ἰουδαϊκοῦ βασιλείου, ὥστε καθένας ὁ ὁποῖος θὰ τὰς ἀκούσῃ, θὰ αἰσθανθῇ νὰ βουΐζουν καὶ τὰ δύο του τὰ αὐτιά.
13 Θὰ ἐπεκτείνω ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλὴμ τὸ καταστρεπτικὸν μέτρον, ποὺ ἐφήρμοσα κατὰ τῆς Σαμαρείας, καὶ τὸ μέτρον ποὺ ἐφήρμοσα ἐναντίον τῆς οἰκογενείας τοῦ Ἀχαάβ. Θὰ ἀδειάσω τὴν Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τοὺς κατοίκους της, ὅπως ἀδειάζει τὸ ἀλαβάστρινον δοχεῖον ἀπὸ τὸ μύρον καὶ σκουπίζεται καὶ ἀναστρέφεται μὲ τὸ στόμιον πρὸς τὰ κάτω.
14 Θὰ ἀπομακρύνω ἀπὸ αὐτὴν τὸ ὑπόλοιπον τῆς κληρονομίας μου, τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα, καὶ θὰ παραδώσω αὐτὸ εἰς τὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν του, ὥστε νὰ εἶναι ἅρπαγμα καὶ λάφυρα ἐκείνων.
15 Καὶ θὰ τιμωρηθοῦν ἔτσι, διότι διέπραξαν πονηρὰ ἐνώπιόν μου καὶ συνεχῶς μὲ παρώργιζαν ἀπὸ τὴν ἡμέραν. Ποὺ ἔβγαλα τοὺς προγόνους αὐτῶν ἐλευθέρους ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς.
16 Ἐπὶ πλέον ὁ Μανασσῆς ἔχυσε πάρα πολὺ ἀθῶον αἷμα, ἕως ὅτου ἐγέμισε τὴν Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὸ ἕνα ἄκρον εἰς τὸ ἄλλο, ἐκτὸς βέβαια τῶν ἄλλων ἀσεβειῶν τὰς ὁποίας εἶχε διαπράξει καὶ διὰ τῶν ὁποίων παρώθησε τὸν ἰουδαϊκὸν λαὸν νὰ παρασυρθῇ εἰς πονηρὰς πράξεις καὶ τὴν εἰδωλολατρείαν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου>.
17 Τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ Μανασσῆ ὅλα ὅσα αὐτὸς ἔκαμε, ὅπως καὶ αἱ ἁμαρτίαι τὰς ὁποίας διέπραξεν, εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν ἔργων τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα.
18 Ἐκοιμήθη ὁ Μανασσῆς μετὰ τῶν πατέρων του καὶ ἐτάφη εἰς τὸν κῆπον τοῦ ἀνακτόρου του, εἰς τὸν κῆπον τοῦ Ὀζά. Ἐβασίλευσε δὲ ἀντὶ αὐτοῦ ὁ υἱός του ὁ Ἀμών.
19 Εἴκοσι δύο ἐτῶν ἦτο ὁ Ἀμών, ὅταν ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον, καὶ ἐβασίλευσεν ἐπὶ δύο ἔτη εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Μεσολλὰμ καὶ ἦτο θυγάτηρ τοῦ Ἀροῦς, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν Ἰετέβα.
20 Καὶ αὐτὸς διέπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ἠκολούθησε τὴν εἰδωλολατρείαν, ὅπως εἶχε πράξει καὶ ὁ Μανασσῆς ὁ πατέρας του.
21 Αὐτός, δηλαδή, ἐπορεύθη εἰς ὅλον τὸν δρόμον, τὸν ὁποῖον εἶχε πορευθῆ ὁ πατέρας του, ἐλάτρευσε τὰ εἴδωλα, ὅπως καὶ ὁ πατέρας του, καὶ προσεκύνησεν αὐτά.
22 Ἐγκατέλειψε τὸν Κύριον καὶ Θεὸν τῶν πατέρων του καὶ δὲν ἐβάδισε τὸν δρόμον τοῦ Κυρίου.
23 Διὰ τὴν ἀσέβειάν του ἐπέτρεψεν ὁ Θεός, ὥστε οἱ δοῦλοι τοῦ Ἀμὼν ἔκαμαν συνωμοσίαν ἐναντίον του καὶ ἐφόνευσαν τὸν βασιλέα μέσα εἰς τὸ βασιλικόν του ἀνάκτορον.
24 Ὁ λαὸς ὅμως τοῦ βασιλείου Ἰούδα ἠγανάκτησε καὶ ἐκτύπησεν ὅλους ἐκείνους, ποὺ εἶχαν συνωμοτήσει ἐναντίον τοῦ βασιλέως Ἀμώς, καὶ τοὺς ἐθανάτωσε. Ἐγκατέστησε δὲ ὁ λαὸς βασιλέα ἀντὶ τοῦ Ἀμὼν τὸν υἱόν του Ἰωσίαν.
25 Τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ Ἀμών, τὰ ὁποῖα αὐτὸς ἔπραξεν, εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν ἔργων τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα.
26 Ἔθαψαν αὐτὸν εἰς τὸν τάφον του, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο εἰς τὸν κῆπον τοῦ Ὀζά, ἀντὶ δὲ αὐτοῦ ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ὁ υἱός του ὁ Ἰωσίας.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

Μανασσῆς ἦταν δώδεκα ἐτῶν, ὅταν ἔγινε βασιλιᾶς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα. Ἐβασίλευσε δὲ ἐπὶ πενῆντα πέντε χρόνια μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλήμ. Τὸ ὄνομα τῆς μητέρας του ἦταν Ὀψιβά.
2 Ὁ Μανασσῆς παρεσύρθη εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ· κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν, διότι ἐμιμήθη τὰ σιχαμερὰ εἴδωλα τῶν ἄλλων ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ἐξερρίζωσεν ὁ Κύριος, καθὼς οἱ Ἰσραηλῖται ἐπροχωροῦσαν καὶ ἐγκαθίσταντο εἰς τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας.
3 Αὐτὸς ἔκτισε καὶ πάλιν τοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους τῆς λατρείας, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς ὑψηλὲς τοποθεσίες, τοὺς ὁποίους κατέστρεψεν ὁ πατέρας του Ἐζεκίας, καὶ ἔκτισε θυσιαστήριον εἰς τὸν βδελυκτὸν Βάαλ καὶ κατεσκεύασεν ἀγάλματα τῆς θεᾶς Ἀστάρτης εἰς δασώδη μέρη, ὅπως ἔκαμε καὶ ὁ Ἀχαάβ, ὁ βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραήλ· ἐπίσης ἐλάτρευσεν ὅλα τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἔκλινε δουλικὰ τὰ γόνατά του ἐμπρός των.
4 Ὁ Μανασσῆς ἔκτισεν ἐπίσης εἰδωλολατρικὸν θυσιαστήριον εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον, περὶ τοῦ ὁποίου ὁ Θεὸς εἶπεν: <Εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ θὰ θέσω τὸ ὄνομά μου καὶ ἐκεῖ πρέπει νὰ δοξολογῆται καὶ νὰ λατρεύεται>.
5 Ἔκτισεν ἐπίσης εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια δι ὅλα τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ εἰς τὶς δύο αὐλὲς τοῦ Ναοῦ - τὴν ἐξωτερικὴν καὶ τὴν ἐσωτερικήν.
6 Καὶ ἐθυσίαζε τοὺς υἱούς του ὡς ὁλοκαύτωμα εἰς τὰ εἴδωλα (κατ' ἄλλους: Τοὺς ἐπερνοῦσε ἀπὸ τὴν φωτιὰ διὰ νὰ τοὺς ἑξαγνίσῃ) καὶ ἐπεδίδετο εἰς μαντεῖες καὶ μαγεῖες καὶ εἰδωλολατρικές (νεκρο)μαντεῖες μέ <μέντιουμ> καὶ κατεσκεύασεν εἰδωλολατρικοὺς ναοὺς καὶ αὔξησε τοὺς μάγους (ἢ τὰ <μέντιουμ>). Μὲ ὅλα αὐτὰ ἁμάρτησε πάρα πολὺ καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, ποὺ εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ· ἐβουτήχθη κυριολεκτικὰ εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ ἐξώργισε τὸν Κύριον.
7 Ὁ Μανασσῆς ἔστησεν ἐπίσης τὸ ἄγαλμα τῆς θεᾶς Ἀστάρτης εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, εἰς τὸν τόπον, περὶ τοῦ ὁποίου ὁ Θεὸς εἰπὲ πρὸς τὸν Δαβὶδ καὶ πρὸς τὸν Σολομῶντα, τὸν υἱόν του: <Εἰς τὸν Ναὸν αὐτόν, ἐδῶ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, εἶναι ὁ τόπος, τὸν ὁποῖον ἔχω διαλέξει ἀπὸ ὅλην τὴν περιοχὴν τῶν δώδεκα φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ, διὰ νὰ θέσω τὸ ὄνομά μου, ὥστε νὰ λατρεύεται καὶ νὰ δοξολογῆται αἰωνίως.
8 Καὶ δὲν θὰ ἐπιτρέψω νὰ συρθῃ ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἔξω ἀπὸ τὴν χώραν αὐτήν, τὴν ὁποίαν ἔδωκα ὡς κληρονομίαν εἰς τοὺς πατέρας των, ἐφ’ ὅσον ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς θὰ ὑπακούσῃ εἰς ὅλες τὶς ἐντολές μου καὶ θὰ μείνῃ σταθερὸς εἰς ὅλον τὸν Νόμον, τὸν ὁποῖον τοὺς ἔδωκεν ὁ δοῦλος μου Μωϋσῆς κατ' ἐντολήν μου>.
9 Ἀλλ’ ὁ λαὸς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα δὲν ὑπήκουσαν εἰς τὸν Κύριον καὶ ὁ βασιλιᾶς Μανασσῆς τοὺς ἐξηπάτησε καὶ τοὺς ὠδήγησεν, ὥστε νὰ παρασυρθοῦν εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ νὰ κάμουν ἐκεῖνο, ποὺ εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ· νὰ καταντήσουν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν περισσότερον ἀπὸ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα ἐξηφάνισεν ὁ Κύριος, καθὼς οἱ Ἰσραηλῖται ἐπροχωροῦσαν καὶ ἐγκαθίσταντο εἰς τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας.
10 Ὁ Κύριος ἐμίλησε διὰ τῶν δούλων του τῶν προφητῶν καὶ εἶπεν:
11 <Ἐπειδὴ ὁ Μανασσῆς, ὁ βασιλιᾶς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, κατεσκεύασεν ὅλα αὐτὰ τὰ σιχαμερὰ εἴδωλα, ποὺ εἶναι ἀσυγκρίτως χειρότερα ἀπὸ ὅλα ἐκεῖνα, ποὺ ἔκαμαν οἱ Ἀμορραῖοι, οἱ ὁποῖοι προηγήθησαν τῶν Ἰσραηλιτῶν, καὶ ἔτσι παρέσυρε καὶ αὐτὸν τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν, ὥστε νὰ ὁδηγηθῇ εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ τὴν εἰδωλολατρίαν ἐκείνων,
12 πρᾶγμα ποὺ δὲν ἔπρεπε νὰ γίνῃ, διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ: <Νά, ἐγὼ θὰ προξενήσω τέτοιαν καὶ τόσην καταστροφὴν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα, ὥστε κάθε ἕνας, ποὺ θὰ ἀκούῃ δι’ αὐτήν, θὰ αἰσθανθῇ βουητὸν καὶ μεγάλον πόνον εἰς τὰ αὐτιά του· θὰ μείνῃ κατάπληκτος!
13 Θὰ ἐφαρμόσω καὶ διὰ τὴν Ἱερουσαλὴμ τὸ ἴδιον καταστρεπτικὸν μέτρον, ποὺ ἐφήρμοσα διὰ τὴν Σαμάρειαν, καὶ τὸ ἴδιον μέτρον τῆς φοβερᾶς τιμωρίας τοῦ βασιλιᾶ Ἀχαὰβ καὶ τῆς οἰκογενείας του. Θὰ τιμωρήσω τὴν Ἱερουσαλὴμ τόσον, ὥστε θὰ τὴν ἀπογυμνώσω ἐντελῶς ἀπὸ τὸν πληθυσμόν της, ὅπως ἀκριβῶς σπογγίζεται καὶ καθαρίζεται τὸ ἀλαβάστρινον πιάτο, ὥστε νὰ μὴ μείνῃ τίποτε, καὶ ἀναποδογυρίζεται, ὥστε νὰ ἔλθῃ τὸ ἐπάνω κάτω!
14 Καὶ θὰ ἀπωθήσω ἀπὸ κοντά μου ὡς ἀνεπιθυμήτους καὶ ἐπαχθεῖς τὸ ὑπόλειμμα τοῦ λαοῦ τῆς κληρονομίας μου, ποὺ θὰ ἐπιζήσῃ, καὶ θὰ παραδώσω τοὺς Ἰσραηλίτες αὐτοὺς εἰς τὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν των. Ἔτσι αὐτοὶ θὰ ὑποστοῦν τὴν διαρπαγὴν καὶ τὴν λαφυραγώγησιν ἐκ μέρους ὅλων τῶν ἐχθρῶν των.
15 Θὰ προξενήσω ὅλες αὐτὲς τὶς συμφορὲς εἰς τὸν λαόν, διότι παρεσύρθησαν εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμαν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια μου· κατήντησαν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ συνεχῶς μὲ ἐξώργιζαν ἀπὸ τὴν ἡμέραν, ποὺ ἐλευθέρωσα ἀπὸ τὴν δουλείαν καὶ ὠδήγησα τοὺς προπάτορές των ἔξω ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς>.
16 Ἐπὶ πλέον ὁ βασιλιᾶς Μανασσῆς ἐσκότωσε τόσον πολλοὺς ἀθώους, ὥστε τὸ αἷμα των ἐπλημμύρισε τὴν Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὴν μίαν ἕως τὴν ἄλλην ἄκρην ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἐγκλήματα αὐτά, μὲ τὴν ἁμαρτωλὴν πολιτείαν καὶ τὶς ἀσέβειές του παρέσυρε τὸν Ἰουδαϊκὸν λαὸν εἰς τὸ νὰ κάμῃ ἐκεῖνο, ποὺ εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ, εἰς τὴν βδελυκτὴν εἰδωλολατρίαν.
17 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Μανασσῆ καὶ ὅλα, ὅσα ἔκαμε, καὶ οἱ ἁμαρτίες, τὶς ὁποῖες διέπραξε, δὲν εἶναι μήπως αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν <Χρονικῶν (ἢ Ἔργα καὶ Ἡμέραι) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα>;
18 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Μανασσῆς μαζὶ μὲ τοὺς προγόνους του καὶ ἐτάφη εἰς τὸν κῆπον τοῦ βασιλικοῦ ἀνακτόρου του, εἰς τὸν κῆπον τοῦ Ὀζά. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ Ἀμών, ὁ υἱός του.
19 Ὁ Ἀμὼν ἦταν εἴκοσι δύο ἐτῶν, ὅταν ἔγινε βασιλιᾶς (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα, ἐβασίλευσε δὲ μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ δύο χρόνια. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Μεσολλὰμ καὶ ἦταν κόρη τοῦ Ἀρούς, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν πόλιν Ἰετέβα.
20 Ὁ Ἀμὼν παρεσύρθη εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ· κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν, ὅπως εἶχε καταντήσει καὶ ὁ Μανασσῆς, ὁ πατέρας του.
21 Καὶ ἀκολούθησε εἰς ὅλα τὸ παράδειγμα τῆς ἁμαρτωλῆς πολιτείας τοῦ πατέρα του καὶ ἐλάτρευσε τὰ εἴδωλα, τὰ ὁποῖα ἐλάτρευσεν ὁ πατέρας του, καὶ τὰ ἐπροσκύνησε.
22 Καὶ ἐγκατέλειψε τὸν Κύριον, τὸν Θεὸν τῶν προγόνων του, καὶ δὲν ἐβάδισεν οὔτε συμπεριεφέρθη σύμφωνα μὲ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου.
23 Ἐσυνωμότησαν δὲ οἱ ὑπηρέται (κατ' ἄλλους: Οἱ ἀξιωματοῦχοι) τοῦ Ἀμὼν ἐναντίον του καὶ ἐδολοφόνησαν τὸν βασιλιᾶ μέσα εἰς τὸ ἀνάκτορόν του.
24 Ἀλλ’ ὁ λαὸς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ἐσκότωσεν ὅλους, ὅσοι εἶχαν συνωμοτήσει κατὰ τοῦ βασιλιᾶ Ἀμών, καὶ ὁ λαὸς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ἀνέβασε εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ὡς διάδοχόν του τὸν Ἰωσίαν, τὸν υἱόν του.
25 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Ἀμών, ὅλα, ὅσα ἔκαμε, δὲν εἶναι μήπως αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν <Χρονικῶν (ἢ Ἔργα καὶ Ἡμέραι) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα>;
26 Καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὸν τάφον του, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο εἰς τὸν κῆπον τοῦ Ὀζά. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ Ἰωσίας, ὁ υἱός του.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ἱὸς δώδεκα ἐτῶν Μανασσῆς ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ πεντήκοντα καὶ πέντε ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Ὀψιβά.	ώδεκα ἐτῶν ἦτο ὁ Μανασσῆς, ὅταν ἀνῆλθε εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον. Ἐβασίλευσε δὲ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ πεντήκοντα καὶ πέντε ἔτη. Ἡ μήτηρ του ὠνομάζετο Ὀψιβά.	Μανασσῆς ἦταν δώδεκα ἐτῶν, ὅταν ἔγινε βασιλιᾶς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα. Ἐβασίλευσε δὲ ἐπὶ πενῆντα πέντε χρόνια μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλήμ. Τὸ ὄνομα τῆς μητέρας του ἦταν Ὀψιβά.
2 Καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου κατὰ τὰ βδελύγματα τῶν ἐθνῶν, ὧν ἐξῇρε Κύριος ἀπὸ προσώπου τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.	2 Αὐτὸς ἔπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, σύμφωνα μὲ τὰ βδελυρὰ εἰδωλολατρικὰ ἔργα τῶν ἄλλων ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ἔθνη ὁ Κύριος ἔβγαλε καὶ ἐξεδίωξεν ἀπὸ τὸ πρόσωπον τῶν Ἰσραηλιτῶν.	2 Ὁ Μανασσῆς παρεσύρθη εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ· κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν, διότι ἐμιμήθη τὰ σιχαμερὰ εἴδωλα τῶν ἄλλων ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ἐξερρίζωσεν ὁ Κύριος, καθὼς οἱ Ἰσραηλῖται ἐπροχωροῦσαν καὶ ἐγκαθίσταντο εἰς τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας.
3 Καὶ ἐπέστρεψε καὶ ᾠκοδόμησε τὰ ὑψηλά, ἃ κατέσπασεν Ἐζεκίας ὁ πατὴρ αὐτοῦ, καὶ ἀνέστησε θυσιαστήριον τῇ Βάαλ καὶ ἐποίησε τὰ ἄλση, καθὼς ἐποίησε Ἀχαὰβ βασιλεὺς Ἰσραήλ, καὶ προσεκύνησε πάσῃ τῇ δυνάμει τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐδούλευσεν αὐτοῖς.	3 Αὐτός, λοιπόν, ἐστράφη καὶ ἀνοικοδόμησε τοὺς ὑψηλοὺς τόπους τῆς εἰδωλικῆς λατρείας, τοὺς ὁποίους εἶχε κρημνίσει ὁ Ἐζεκίας, ὁ πατήρ του. Ἔκτισε θυσιαστήριον εἰς τὸν Βάαλ, κατεσκεύασεν ἀγάλματα διὰ τὴν θεὰν Ἀστάρτην, ὅπως εἶχε κάμνει ὁ Ἀχαάβ, ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰσραηλιτῶν. Ἐλάτρευσε καὶ προσεκύνησεν ὅλα τὰ ἀστέρια τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἔγινε δοῦλος εἰς τὴν εἰδωλολατρείαν.	3 Αὐτὸς ἔκτισε καὶ πάλιν τοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους τῆς λατρείας, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς ὑψηλὲς τοποθεσίες, τοὺς ὁποίους κατέστρεψεν ὁ πατέρας του Ἐζεκίας, καὶ ἔκτισε θυσιαστήριον εἰς τὸν βδελυκτὸν Βάαλ καὶ κατεσκεύασεν ἀγάλματα τῆς θεᾶς Ἀστάρτης εἰς δασώδη μέρη, ὅπως ἔκαμε καὶ ὁ Ἀχαάβ, ὁ βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραήλ· ἐπίσης ἐλάτρευσεν ὅλα τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἔκλινε δουλικὰ τὰ γόνατά του ἐμπρός των.
4 Καὶ ᾠκοδόμησε θυσιαστήριον ἐν οἴκῳ Κυρίου, ὡς εἶπεν· ἐν Ἱερουσαλὴμ θήσω τὸ ὄνομά μου,	4 Ἔκτισεν ἐπίσης καὶ θυσιαστήριον εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, διὰ τὸν ὁποῖον ναὸν ὁ Θεὸς εἶχε πεῖ· <ἡ Ἱερουσαλὴμ εἶναι ἡ πόλις ἐκείνη, ὅπου θὰ θέσω πρὸς λατρείαν τὸ ὄνομά μου>.	4 Ὁ Μανασσῆς ἔκτισεν ἐπίσης εἰδωλολατρικὸν θυσιαστήριον εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον, περὶ τοῦ ὁποίου ὁ Θεὸς εἶπεν: <Εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ θὰ θέσω τὸ ὄνομά μου καὶ ἐκεῖ πρέπει νὰ δοξολογῆται καὶ νὰ λατρεύεται>.
5 καὶ ᾠκοδόμησε θυσιαστήριον πάσῃ τῇ δυνάμει τοῦ οὐρανοῦ ἐν ταῖς δυσὶν αὐλαῖς οἴκου Κυρίου	5 Ἔκτισε καὶ θυσιαστήριον εἰς λατρείαν τῶν ἄστρων τοῦ οὐρανοῦ ἐντὸς τῶν δύο αὐλῶν τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου.	5 Ἔκτισεν ἐπίσης εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια δι ὅλα τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ εἰς τὶς δύο αὐλὲς τοῦ Ναοῦ - τὴν ἐξωτερικὴν καὶ τὴν ἐσωτερικήν.
6 καὶ διῆγε τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ ἐν πυρὶ καὶ ἐκληδονίζετο καὶ οἰωνίζετο καὶ ἐποίησε τεμένη καὶ γνώστας ἐπλήθυνε τοῦ ποιεῖν τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου παροργῖσαι αὐτόν.	6 Ἐπέρασε καὶ αὐτὸς τὰ παιδιά του ἀπὸ τὴν φωτιὰν κατὰ τὰ ἔθιμα τῶν εἰδωλολατρῶν, ἐζητοῦσε νὰ μάθῃ τὸ μέλλον μὲ τὸν κλήδονα καὶ μὲ τοὺς οἰωνούς, ἔκτισεν ἱεροὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους καὶ ἐκάλεσε πολυαρίθμους μάγους, διὰ νὰ διαπράττεται ἔτσι τὸ πονηρὸν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὥστε νὰ ἐξοργίσῃ τὸν Κύριον ἐναντίον του.	6 Καὶ ἐθυσίαζε τοὺς υἱούς του ὡς ὁλοκαύτωμα εἰς τὰ εἴδωλα (κατ' ἄλλους: Τοὺς ἐπερνοῦσε ἀπὸ τὴν φωτιὰ διὰ νὰ τοὺς ἑξαγνίσῃ) καὶ ἐπεδίδετο εἰς μαντεῖες καὶ μαγεῖες καὶ εἰδωλολατρικές (νεκρο)μαντεῖες μέ <μέντιουμ> καὶ κατεσκεύασεν εἰδωλολατρικοὺς ναοὺς καὶ αὔξησε τοὺς μάγους (ἢ τὰ <μέντιουμ>). Μὲ ὅλα αὐτὰ ἁμάρτησε πάρα πολὺ καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, ποὺ εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ· ἐβουτήχθη κυριολεκτικὰ εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ ἐξώργισε τὸν Κύριον.
7 Καὶ ἔθηκε τὸ γλυπτὸν τοῦ ἄλσους ἐν τῷ οἴκῳ, ᾧ εἶπε Κύριος πρὸς Δαυὶδ καὶ πρὸς Σαλωμὼν τὸν υἱὸν αὐτοῦ· ἐν τῷ οἴκῳ τούτῳ καὶ ἐν Ἱερουσαλήμ, ἐξελεξάμην ἐκ πασῶν φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ θήσω τὸ ὄνομά μου εἰς τὸν αἰῶνα	7 Ἐτοποθέτησε καὶ τὸ ἄγαλμα τῆς Ἀστάρτης εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, διὰ τὸν ὁποῖον ναὸν ὁ Θεὸς εἶχεν εἴπει πρὸς τὸν Δαυὶδ καὶ πρὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν Σολομῶντα ὅτι <εἰς τὸν ναὸν τοῦτον καὶ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν ἐγὼ ἐξέλεξα ἀπὸ τὰς ἄλλας πόλεις τῶν φυλῶν τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ἐκεῖ θὰ θέσω τὸ ὄνομά μου, διὰ νὰ ἀκούεται καὶ νὰ δοξάζεται αἰωνίως.	7 Ὁ Μανασσῆς ἔστησεν ἐπίσης τὸ ἄγαλμα τῆς θεᾶς Ἀστάρτης εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, εἰς τὸν τόπον, περὶ τοῦ ὁποίου ὁ Θεὸς εἰπὲ πρὸς τὸν Δαβὶδ καὶ πρὸς τὸν Σολομῶντα, τὸν υἱόν του: <Εἰς τὸν Ναὸν αὐτόν, ἐδῶ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, εἶναι ὁ τόπος, τὸν ὁποῖον ἔχω διαλέξει ἀπὸ ὅλην τὴν περιοχὴν τῶν δώδεκα φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ, διὰ νὰ θέσω τὸ ὄνομά μου, ὥστε νὰ λατρεύεται καὶ νὰ δοξολογῆται αἰωνίως.
8 καὶ οὐ προσθήσω τοῦ σαλεῦσαι τὸν πόδα Ἰσραὴλ ἀπὸ τῆς γῆς, ἧς ἔδωκα τοῖς πατράσιν αὐτῶν, οἵτινες φυλάξουσι πάντα ὅσα ἐνετειλάμην κατὰ πᾶσαν τὴν ἐντολήν, ἣν ἐνετείλατο αὐτοῖς ὁ δαῦλός μου Μωυσῆς.	8 Καὶ δὲν θὰ ἀποφασίσω νὰ σαλεύσω τὰ πόδια τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀπὸ τὴν γῆν, ποὺ ἔδωσα εἰς τοὺς πατέρας των, εἰς τοὺς ὁποίους ἔδωσα τὴν ἐντολὴν νὰ ἐφαρμόσουν τὰς ἐντολάς μου, ὅπως διέταξα εἰς αὐτοὺς διὰ μέσου τοῦ δούλου μου τοῦ Μωϋσέως>.	8 Καὶ δὲν θὰ ἐπιτρέψω νὰ συρθῃ ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἔξω ἀπὸ τὴν χώραν αὐτήν, τὴν ὁποίαν ἔδωκα ὡς κληρονομίαν εἰς τοὺς πατέρας των, ἐφ’ ὅσον ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς θὰ ὑπακούσῃ εἰς ὅλες τὶς ἐντολές μου καὶ θὰ μείνῃ σταθερὸς εἰς ὅλον τὸν Νόμον, τὸν ὁποῖον τοὺς ἔδωκεν ὁ δοῦλος μου Μωϋσῆς κατ' ἐντολήν μου>.
9 Καὶ οὐκ ἤκουσαν, καὶ ἐπλάνησεν αὐτοὺς Μανασσῆς τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου ὑπὲρ τὰ ἔθνη, ἃ ἠφάνισε Κύριος ἐκ προσώπου υἱῶν Ἰσραήλ.	9 Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν ἤκουσαν. Τοὺς παρεπλάνησεν ὁ Μανασσῆς, ὥστε νὰ πράξουν πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου περισσότερα ἀπὸ ὅσα ἔπραξαν τὰ ἄλλα ἔθνη, τὰ ὁποῖα ἐξωλόθρευσεν ὁ Κύριος ἀπὸ τὸ πρόσωπον τῶν Ἰσραηλιτῶν.	9 Ἀλλ’ ὁ λαὸς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα δὲν ὑπήκουσαν εἰς τὸν Κύριον καὶ ὁ βασιλιᾶς Μανασσῆς τοὺς ἐξηπάτησε καὶ τοὺς ὠδήγησεν, ὥστε νὰ παρασυρθοῦν εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ νὰ κάμουν ἐκεῖνο, ποὺ εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ· νὰ καταντήσουν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν περισσότερον ἀπὸ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα ἐξηφάνισεν ὁ Κύριος, καθὼς οἱ Ἰσραηλῖται ἐπροχωροῦσαν καὶ ἐγκαθίσταντο εἰς τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας.
10 Καὶ ἐλάλησε Κύριος ἐν χειρὶ δούλων αὐτοῦ τῶν προφητῶν λέγων·	10 Ὡμίλησεν ὁ Κύριος διὰ μέσου τῶν δούλων του τῶν προφητῶν λέγων·	10 Ὁ Κύριος ἐμίλησε διὰ τῶν δούλων του τῶν προφητῶν καὶ εἶπεν:
11 ἀνθ' ὧν ὅσα ἐποίησε Μανασσῆς ὁ βασιλεὺς Ἰούδα τὰ βδελύγματα ταῦτα τὰ πονηρὰ ἀπὸ πάντων, ὧν ἐποίησεν ὁ Ἀμορραῖος ὁ ἔμπροσθεν, καὶ ἐξήμαρτε καί γε τὸν ᾿Ιούδαν ἐν τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν,	11 <Ἀντὶ τῶν ὅσων ἁμαρτωλῶν ἔργων ἔπραξεν ὁ Μανασσῆς, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα, ὁ ὁποῖος κατεσκεύασε τὰ ἀποκρουστικὰ αὐτὰ εἴδωλα, χειρότερα ἀπὸ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἔκαναν οἱ πρὸ αὐτοῦ Ἀμορραῖοι, καὶ παρώθησε τὸν ἰουδαϊκὸν λαὸν εἰς τὴν λατρείαν αὐτῶν τῶν εἰδώλων,	11 <Ἐπειδὴ ὁ Μανασσῆς, ὁ βασιλιᾶς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, κατεσκεύασεν ὅλα αὐτὰ τὰ σιχαμερὰ εἴδωλα, ποὺ εἶναι ἀσυγκρίτως χειρότερα ἀπὸ ὅλα ἐκεῖνα, ποὺ ἔκαμαν οἱ Ἀμορραῖοι, οἱ ὁποῖοι προηγήθησαν τῶν Ἰσραηλιτῶν, καὶ ἔτσι παρέσυρε καὶ αὐτὸν τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν, ὥστε νὰ ὁδηγηθῇ εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ τὴν εἰδωλολατρίαν ἐκείνων,
12 οὐχ οὕτως, τάδει λέγει Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ· ἰδοὺ ἐγὼ φέρω κακὰ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ Ἰούδαν, ὥστε παντὸς ἀκούοντος ἠχήσει ἀμφότερα τὰ ὦτα αὐτοῦ,	12 πρᾶγμα τὸ ὁποῖον δὲν ἔπρεπε νὰ γίνῃ, διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· Ἰδοὺ ἐγὼ θὰ ἐπιφέρω μεγάλας συμφορὰς ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ γενικώτερον ἐναντίον τοῦ ἰουδαϊκοῦ βασιλείου, ὥστε καθένας ὁ ὁποῖος θὰ τὰς ἀκούσῃ, θὰ αἰσθανθῇ νὰ βουΐζουν καὶ τὰ δύο του τὰ αὐτιά.	12 πρᾶγμα ποὺ δὲν ἔπρεπε νὰ γίνῃ, διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ: <Νά, ἐγὼ θὰ προξενήσω τέτοιαν καὶ τόσην καταστροφὴν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα, ὥστε κάθε ἕνας, ποὺ θὰ ἀκούῃ δι’ αὐτήν, θὰ αἰσθανθῇ βουητὸν καὶ μεγάλον πόνον εἰς τὰ αὐτιά του· θὰ μείνῃ κατάπληκτος!
13 καὶ ἐκτενῶ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ τὸ μέτρον Σαμαρείας καὶ τὸ στάθμιον οἴκου Ἀχαάβ· καὶ ἁπαλείψω τὴν Ἱερουσαλήμ, καθὼς ἁπαλείφεται ἀλάβαστρος ἁπαλειφόμενος καὶ καταστρέφεται ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ,	13 Θὰ ἐπεκτείνω ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλὴμ τὸ καταστρεπτικὸν μέτρον, ποὺ ἐφήρμοσα κατὰ τῆς Σαμαρείας, καὶ τὸ μέτρον ποὺ ἐφήρμοσα ἐναντίον τῆς οἰκογενείας τοῦ Ἀχαάβ. Θὰ ἀδειάσω τὴν Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τοὺς κατοίκους της, ὅπως ἀδειάζει τὸ ἀλαβάστρινον δοχεῖον ἀπὸ τὸ μύρον καὶ σκουπίζεται καὶ ἀναστρέφεται μὲ τὸ στόμιον πρὸς τὰ κάτω.	13 Θὰ ἐφαρμόσω καὶ διὰ τὴν Ἱερουσαλὴμ τὸ ἴδιον καταστρεπτικὸν μέτρον, ποὺ ἐφήρμοσα διὰ τὴν Σαμάρειαν, καὶ τὸ ἴδιον μέτρον τῆς φοβερᾶς τιμωρίας τοῦ βασιλιᾶ Ἀχαὰβ καὶ τῆς οἰκογενείας του. Θὰ τιμωρήσω τὴν Ἱερουσαλὴμ τόσον, ὥστε θὰ τὴν ἀπογυμνώσω ἐντελῶς ἀπὸ τὸν πληθυσμόν της, ὅπως ἀκριβῶς σπογγίζεται καὶ καθαρίζεται τὸ ἀλαβάστρινον πιάτο, ὥστε νὰ μὴ μείνῃ τίποτε, καὶ ἀναποδογυρίζεται, ὥστε νὰ ἔλθῃ τὸ ἐπάνω κάτω!
14 καὶ ἀπώσομαι τὸ ὑπόλειμμα τῆς κληρονομίας μου καὶ παραδώσω αὐτοὺς εἰς χεῖρας ἐχθρῶν αὐτῶν, καὶ ἔσονται εἰς διαρπαγὴν καὶ εἰς προνομὴν πᾶσι τοῖς ἐχθροῖς αὐτῶν,	14 Θὰ ἀπομακρύνω ἀπὸ αὐτὴν τὸ ὑπόλοιπον τῆς κληρονομίας μου, τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα, καὶ θὰ παραδώσω αὐτὸ εἰς τὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν του, ὥστε νὰ εἶναι ἅρπαγμα καὶ λάφυρα ἐκείνων.	14 Καὶ θὰ ἀπωθήσω ἀπὸ κοντά μου ὡς ἀνεπιθυμήτους καὶ ἐπαχθεῖς τὸ ὑπόλειμμα τοῦ λαοῦ τῆς κληρονομίας μου, ποὺ θὰ ἐπιζήσῃ, καὶ θὰ παραδώσω τοὺς Ἰσραηλίτες αὐτοὺς εἰς τὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν των. Ἔτσι αὐτοὶ θὰ ὑποστοῦν τὴν διαρπαγὴν καὶ τὴν λαφυραγώγησιν ἐκ μέρους ὅλων τῶν ἐχθρῶν των.
15 ἀνθ' ὧν ὅσα ἐποίησαν τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς μου καὶ ἦσαν παροργίζοντές με ἀπὸ τῆς ἡμέρας, ἧς ἐξήγαγον τοὺς πατέρας αὐτῶν ἐξ Αἰγύπτου καὶ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.	15 Καὶ θὰ τιμωρηθοῦν ἔτσι, διότι διέπραξαν πονηρὰ ἐνώπιόν μου καὶ συνεχῶς μὲ παρώργιζαν ἀπὸ τὴν ἡμέραν. Ποὺ ἔβγαλα τοὺς προγόνους αὐτῶν ἐλευθέρους ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς.	15 Θὰ προξενήσω ὅλες αὐτὲς τὶς συμφορὲς εἰς τὸν λαόν, διότι παρεσύρθησαν εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμαν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια μου· κατήντησαν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ συνεχῶς μὲ ἐξώργιζαν ἀπὸ τὴν ἡμέραν, ποὺ ἐλευθέρωσα ἀπὸ τὴν δουλείαν καὶ ὠδήγησα τοὺς προπάτορές των ἔξω ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς>.
16 Καὶ γε αἷμα ἀθῷον ἐξέχεε Μανασσῆς πολὺ σφόδρα, ἕως οὗ ἔπλησε τὴν Ἱερουσαλὴμ στόμα εἰς στόμα, πλὴν ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτοῦ, ὧν ἐξήμαρτε τὸν Ἰούδαν τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου.	16 Ἐπὶ πλέον ὁ Μανασσῆς ἔχυσε πάρα πολὺ ἀθῶον αἷμα, ἕως ὅτου ἐγέμισε τὴν Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὸ ἕνα ἄκρον εἰς τὸ ἄλλο, ἐκτὸς βέβαια τῶν ἄλλων ἀσεβειῶν τὰς ὁποίας εἶχε διαπράξει καὶ διὰ τῶν ὁποίων παρώθησε τὸν ἰουδαϊκὸν λαὸν νὰ παρασυρθῇ εἰς πονηρὰς πράξεις καὶ τὴν εἰδωλολατρείαν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου>.	16 Ἐπὶ πλέον ὁ βασιλιᾶς Μανασσῆς ἐσκότωσε τόσον πολλοὺς ἀθώους, ὥστε τὸ αἷμα των ἐπλημμύρισε τὴν Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὴν μίαν ἕως τὴν ἄλλην ἄκρην ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἐγκλήματα αὐτά, μὲ τὴν ἁμαρτωλὴν πολιτείαν καὶ τὶς ἀσέβειές του παρέσυρε τὸν Ἰουδαϊκὸν λαὸν εἰς τὸ νὰ κάμῃ ἐκεῖνο, ποὺ εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ, εἰς τὴν βδελυκτὴν εἰδωλολατρίαν.
17 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Μανασσῆ καὶ πάντα, ὅσα ἐποίησε, καὶ ἡ ἁμαρτία αὐτοῦ, ἣν ἥμαρτεν οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ τῷ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰούδα;	17 Τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ Μανασσῆ ὅλα ὅσα αὐτὸς ἔκαμε, ὅπως καὶ αἱ ἁμαρτίαι τὰς ὁποίας διέπραξεν, εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν ἔργων τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα.	17 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Μανασσῆ καὶ ὅλα, ὅσα ἔκαμε, καὶ οἱ ἁμαρτίες, τὶς ὁποῖες διέπραξε, δὲν εἶναι μήπως αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν <Χρονικῶν (ἢ Ἔργα καὶ Ἡμέραι) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα>;
18 Καὶ ἐκοιμήθη Μανασσῆς μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἐτάφη ἐν τῷ κήπῳ τοῦ οἴκου αὐτοῦ, ἐν κήπῳ Ὀζά, καὶ ἐβασίλευσεν Ἀμὼν υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.	18 Ἐκοιμήθη ὁ Μανασσῆς μετὰ τῶν πατέρων του καὶ ἐτάφη εἰς τὸν κῆπον τοῦ ἀνακτόρου του, εἰς τὸν κῆπον τοῦ Ὀζά. Ἐβασίλευσε δὲ ἀντὶ αὐτοῦ ὁ υἱός του ὁ Ἀμών.	18 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Μανασσῆς μαζὶ μὲ τοὺς προγόνους του καὶ ἐτάφη εἰς τὸν κῆπον τοῦ βασιλικοῦ ἀνακτόρου του, εἰς τὸν κῆπον τοῦ Ὀζά. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ Ἀμών, ὁ υἱός του.
19 Υἱὸς εἴκοσι καὶ δύο ἐτῶν Ἀμὼν ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ δύο ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Μεσολλὰμ θυγάτηρ Ἀροῦς ἐξ Ἰετέβα.	19 Εἴκοσι δύο ἐτῶν ἦτο ὁ Ἀμών, ὅταν ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον, καὶ ἐβασίλευσεν ἐπὶ δύο ἔτη εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Μεσολλὰμ καὶ ἦτο θυγάτηρ τοῦ Ἀροῦς, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν Ἰετέβα.	19 Ὁ Ἀμὼν ἦταν εἴκοσι δύο ἐτῶν, ὅταν ἔγινε βασιλιᾶς (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα, ἐβασίλευσε δὲ μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ δύο χρόνια. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Μεσολλὰμ καὶ ἦταν κόρη τοῦ Ἀρούς, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν πόλιν Ἰετέβα.
20 Καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου, καθὼς ἐποίησε Μανασσῆς ὁ πατὴρ αὐτοῦ.	20 Καὶ αὐτὸς διέπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ἠκολούθησε τὴν εἰδωλολατρείαν, ὅπως εἶχε πράξει καὶ ὁ Μανασσῆς ὁ πατέρας του.	20 Ὁ Ἀμὼν παρεσύρθη εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ· κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν, ὅπως εἶχε καταντήσει καὶ ὁ Μανασσῆς, ὁ πατέρας του.
21 Καὶ ἐπορεύθη ἐν πάσῃ ὁδῷ, ᾗ ἐπορεύθη ὁ πατὴρ αὐτοῦ, καὶ ἐλάτρευσε τοῖς εἰδώλοις, οἷς ἐλάτρευσεν ὁ πατὴρ αὐτοῦ, καὶ προσεκύνησεν αὐτοῖς	21 Αὐτός, δηλαδή, ἐπορεύθη εἰς ὅλον τὸν δρόμον, τὸν ὁποῖον εἶχε πορευθῆ ὁ πατέρας του, ἐλάτρευσε τὰ εἴδωλα, ὅπως καὶ ὁ πατέρας του, καὶ προσεκύνησεν αὐτά.	21 Καὶ ἀκολούθησε εἰς ὅλα τὸ παράδειγμα τῆς ἁμαρτωλῆς πολιτείας τοῦ πατέρα του καὶ ἐλάτρευσε τὰ εἴδωλα, τὰ ὁποῖα ἐλάτρευσεν ὁ πατέρας του, καὶ τὰ ἐπροσκύνησε.
22 καὶ ἐγκατέλιπε τὸν Κύριον Θεὸν τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ οὐκ ἐπορεύθη ἐν ὁδῷ Κυρίου.	22 Ἐγκατέλειψε τὸν Κύριον καὶ Θεὸν τῶν πατέρων του καὶ δὲν ἐβάδισε τὸν δρόμον τοῦ Κυρίου.	22 Καὶ ἐγκατέλειψε τὸν Κύριον, τὸν Θεὸν τῶν προγόνων του, καὶ δὲν ἐβάδισεν οὔτε συμπεριεφέρθη σύμφωνα μὲ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου.
23 Καὶ συνεστράφησαν οἱ παῖδες Ἀμὼν πρὸς αὐτὸν καὶ ἐθανάτωσαν τὸν βασιλέα ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ.	23 Διὰ τὴν ἀσέβειάν του ἐπέτρεψεν ὁ Θεός, ὥστε οἱ δοῦλοι τοῦ Ἀμὼν ἔκαμαν συνωμοσίαν ἐναντίον του καὶ ἐφόνευσαν τὸν βασιλέα μέσα εἰς τὸ βασιλικόν του ἀνάκτορον.	23 Ἐσυνωμότησαν δὲ οἱ ὑπηρέται (κατ' ἄλλους: Οἱ ἀξιωματοῦχοι) τοῦ Ἀμὼν ἐναντίον του καὶ ἐδολοφόνησαν τὸν βασιλιᾶ μέσα εἰς τὸ ἀνάκτορόν του.
24 Καὶ ἐπάταξεν ὁ λαὸς τῆς γῆς πάντας τοὺς συστραφέντας ἐπὶ τὸν βασιλέα Ἀμὼν καὶ ἐβασίλευσεν ὁ λαὸς τῆς γῆς τὸν Ἰωσίαν υἱὸν αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.	24 Ὁ λαὸς ὅμως τοῦ βασιλείου Ἰούδα ἠγανάκτησε καὶ ἐκτύπησεν ὅλους ἐκείνους, ποὺ εἶχαν συνωμοτήσει ἐναντίον τοῦ βασιλέως Ἀμώς, καὶ τοὺς ἐθανάτωσε. Ἐγκατέστησε δὲ ὁ λαὸς βασιλέα ἀντὶ τοῦ Ἀμὼν τὸν υἱόν του Ἰωσίαν.	24 Ἀλλ’ ὁ λαὸς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ἐσκότωσεν ὅλους, ὅσοι εἶχαν συνωμοτήσει κατὰ τοῦ βασιλιᾶ Ἀμών, καὶ ὁ λαὸς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ἀνέβασε εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ὡς διάδοχόν του τὸν Ἰωσίαν, τὸν υἱόν του.
25 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἀμών, ὅσα ἐποίησεν, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰούδα;	25 Τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ Ἀμών, τὰ ὁποῖα αὐτὸς ἔπραξεν, εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν ἔργων τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα.	25 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Ἀμών, ὅλα, ὅσα ἔκαμε, δὲν εἶναι μήπως αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν <Χρονικῶν (ἢ Ἔργα καὶ Ἡμέραι) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα>;
26 Καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν τῷ τάφῳ αὐτοῦ ἐν τῷ κήπῳ Ὀζά, καὶ ἐβασίλευσεν Ἰωσίας υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.	26 Ἔθαψαν αὐτὸν εἰς τὸν τάφον του, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο εἰς τὸν κῆπον τοῦ Ὀζά, ἀντὶ δὲ αὐτοῦ ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ὁ υἱός του ὁ Ἰωσίας.	26 Καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὸν τάφον του, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο εἰς τὸν κῆπον τοῦ Ὀζά. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ Ἰωσίας, ὁ υἱός του.