Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ν
ἔτει πρώτῳ Βαλτάσαρ βασιλέως
Χαλδαίων Δανιὴλ ἐνύπνιον εἶδε,
καὶ αἱ ὁράσεις τῆς κεφαλῆς
αὐτοῦ ἐπὶ τῆς κοίτης αὐτοῦ,
καὶ τὸ ἐνύπνιον αὐτοῦ
ἔγραψεν· |
ατὰ
τὸ πρῶτον ἔτος τῆς βασιλείας
τοῦ Βαλτάσαρ, βασιλέως τῶν Χολδαίων,
ὁ Δανιὴλ εἶδεν ἐνύπνιον, θεῖα
ὁράματα εἰς τὴν διάνοιάν
του, καθὼς ἐκοιμᾶτο
ἐπάνω εἰς τὴν κλίνην
του. Αὐτὸ δὲ τὸ ἐνύπιόν
του τὸ ἔγραψεν:
|
ατὰ
τὸ πρῶτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ
βασιλιᾶ τῶν Χαλδαίων Βαλτάσαρ, ὁ Δανιὴλ
εἶδεν ὄνειρον καὶ θεῖες ὁράσεις
μὲ τὶς διανοητικές του δυνάμεις, ἐνῷ
ἐκοιμᾶτο εἰς τὸ κρεββάτι του· καὶ
τὸ ὄνειρόν του αὐτὸ τὸ κατέγραψεν
ὡς ἀκολούθως: |
2
ἐγὼ Δανιὴλ ἐθεώρουν ἐν
ὁράματί μου τῆς νυκτὸς καὶ
ἰδοὺ οἱ τέσσαρες ἄνεμοι τοῦ
οὐρανοῦ προσέβαλον εἰς τὴν θάλασσαν
τὴν μεγάλην. |
2
<Ἐγώ, ὁ Δανιήλ, εἶδον κατὰ
τὴν νύκτα ἕνα ὅραμα· καὶ
ἰδοὺ τέσσαρες ἄνεμοι ἀπὸ
τὸν οὐρανὸν προσέβαλαν καὶ ἀνετάραξαν
τὴν θάλασσαν τὴν μεγάλην, τὴν
Μεσόγειον. |
2
<Ἐγώ, ὁ Δανιήλ, συνεπαρμένος ἀπὸ
τὴν θεωρίαν τοῦ νυκτερινοῦ μου ὁράματος
ἔβλεπα, καὶ ἰδού! Ἔξαφνα οἱ
τέσσερις ἄνεμοι τοῦ οὐρανοῦ προσέβαλαν
καὶ ἀνετάραξαν τὴν μεγάλην θάλασσαν, τὴν
Μεσόγειον. |
3
Καὶ τέσσαρα θηρία μεγάλα ἀνέβαινον
ἐκ τῆς θαλάσσης διαφέροντα ἀλλήλων.
|
3
Τέσσαρα δὲ μεγάλα θηρία, διαφορετικὰ
τὸ ἕνα ἀπὸ τὸ ἄλλο, ἐξήρχοντο
ἀπὸ τὴν θάλασσαν.
|
3
Τέσσερα δὲ μεγάλα θηρία ἀνεδύοντο ἀπὸ
τὴν θάλασσαν, ἀλλὰ τὸ καθένα διέφερεν
ἀπὸ τὰ ἄλλα. |
4
Τὸ πρῶτον ὡσεὶ λέαινα, καὶ
πτερὰ αὐτῇ ὡσεὶ ἀετοῦ·
ἐθεώρουν ἕως οὗ ἐξετίλη
τὰ πτερὰ αὐτῆς, καὶ ἐξήρθη
ἀπὸ τῆς γῆς καὶ ἐπὶ
ποδῶν ἀνθρώπου ἐστάθη, καὶ
καρδία ἀνθρώπου ἐδόθη αὐτῇ.
|
4
Τὸ πρῶτον ὠμοίαζε μὲ λέαιναν,
εἶχε δὲ πτερὰ
ὅμοια πρὸς τὰ πτερὰ τοῦ ἀετοῦ.
Παρατηροῦσα μὲ προσοχήν, ἕως
ὅτου ἐμαδήθησαν
τὰ πτερὰ τῆς λεαίνης. Αὐτὴ
ἐσηκώθη ὀρθία εἰς τὴν
γῆν καὶ ἐστάθη ἐπὶ τοὺς
πόδας της ὡς ἄνθρωπος. Ἐδόθη
δὲ εἰς αὐτὴν
καρδία ἀνθρώπου.
|
4
Τὸ πρῶτον θηρίον ὠμοίαζε μὲ λέαιναν,
εἶχε δὲ πτερά, ποὺ ἔμοιαζαν μὲ
τὰ πτερὰ τοῦ ἀετοῦ· παρατηροῦσα
μὲ προσοχήν, μέχρις ὅτου τὰ πτερά της ἐμάδησαν
καὶ ἔπεσαν, ἐσηκώθη δὲ ὀρθία
εἰς τὸ ἔδαφος καὶ ἐστάθη εἰς
τὰ δύο πόδια της ὡς ἄνθρωπος· καὶ
ἐδόθη εἰς αὐτὴν καρδιὰ ἀνθρώπου.
|
5
Καὶ ἰδοὺ θηρίον δεύτερον ὅμοιον
ἄρκῳ, καὶ εἰς μέρος ἓν
ἐστάθη, καὶ τρεῖς πλευραὶ ἐν
τῷ στόματι αὐτῆς ἀναμέσον
τῶν ὀδόντων αὐτῆς, καὶ
οὕτως ἔλεγον αὐτῇ· ἀνάστηθι,
φάγε σάρκας παλλάς. |
5
Καὶ ἰδού, ἐνεφανίσθη κατόπιν
δεύτερον θηρίον, τὸ
ὁποῖον ὠμοίαζε μὲ ἄρκτον.
Ἐστάθη πρὸς τὸ ἕνα μέρος,
εἰς τὸ στόμα της, ἀνάμεσα ἀπὸ
τὰ δόντια της ὑπῆρχον τρεῖς
πλευραὶ μὲ κρέας. Ἠκούσθη δὲ
μία φωνή, ἡ ὁποία ἔλεγε
πρὸς αὐτήν: Σήκω καὶ φάγε
πολλὰς σάρκας.
|
5
Καὶ ἰδού! Ἐφάνη ἐμπρός μου δεύτερον
θηρίον, ποὺ ὠμοίαζε μὲ ἀρκούδα, ἡ
ὁποία ἐστάθη ὀρθία μὲ τὸ σῶμα
της νὰ γέρνῃ πρὸς τὸ ἕνα μέρος·
μέσα δὲ εἰς τὸ στόμα της, μεταξὺ τῶν
δοντιῶν της, εἶχε τρεῖς πλευρές <παΐδια>
μὲ κρέας· ἀκούσθηκε δὲ μία φωνή, ἡ
ὁποία τῆς ἔλεγε: <Σήκω, φάγε σάρκες πολλές>!
|
6
Ὀπίσω τούτου ἐθεώρουν καὶ
ἰδοὺ θηρίον ἕτερον ὡσεὶ
πάρδαλις, καὶ αὐτῇ πτερὰ τέσσαρα
πετεινοῦ ὑπεράνω αὐτῆς, καὶ
τέσσαρες κεφαλαὶ τῷ θηρίῳ, καὶ
ἐξουσία ἐδόθη αὐτῇ.
|
6
Ἀμέσως πίσω ἀπὸ αὐτὸ
ἔβλεπα, ὅτι ἤρχετο ἄλλο θηρίον,
τὸ ὁποῖον ὠμοίαζε μὲ πάρδαλιν.
Εἰς αὐτὸ καὶ εἰς τὸ ἐπάνω
μέρος τοῦ σώματός
του ὑπῆρχον τέσσαρες πτέρυγες
πτηνοῦ. Εἰς τὸ θηρίον αὐτὸ
ἐπίσης ὑπῆρχον
τέσσαρες κεφαλαί.
Μεγάλη δὲ ἐξουσία τοῦ ἐδόθη.
|
6
Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸ παρατηροῦσα
μὲ προσοχὴν καὶ ἔξαφνα, ἰδού!
Ἄλλο θηρίον παρουσιάσθη, τὸ ὁποῖον
ἔμοιαζε μὲ πάρδαλιν <τὸ σαρκοβόρον αἰλουροειδὲς
θηλαστικὸν θηρίον>· καὶ εἰς τὰ
πλευρὰ τῆς ράχεως της ὑπῆρχαν τέσσερα
πτερὰ πτηνοῦ. Τὸ θηρίον αὐτὸ
εἶχε τέσσερις κεφαλές, ἐδόθη δὲ εἰς
τὴν πάρδαλιν αὐτὴν μεγάλη ἐξουσία!
|
7
Ὀπίσω τούτου ἐθεώρουν καὶ
ἰδοὺ θηρίον τέταρτον φοβερὸν
καὶ ἔκθαμβον καὶ ἰσχυρὸν περισσῶς,
καὶ οἱ ὀδόντες αὐτοῦ σιδηροῖ
μεγάλοι, ἐσθίον καὶ λεπτῦνον
καὶ τὰ ἐπίλοιπα τοῖς ποσὶν
αὐτοῦ συνεπάτει, καὶ αὐτὸ
διάφορον περισσῶς παρὰ πάντα τὰ
θηρία τὰ ἔμπροσθεν αὐτοῦ, καὶ
κέρατα δέκα αὐτῷ.
|
7
Πίσω ἀπὸ τὸ θηρίον αὐτὸ
εἶδα νὰ ἔρχεται ἀμέσως
ἕνα ἄλλο τέταρτον
φοβερὸν θηρίον ἐμπνέον
κατάπληξιν καὶ τρόμον, πάρα πολὺ
δὲ ἰσχυρόν. Τὰ δόντια του ἦσαν
μεγάλα καὶ σιδερένια. Συνέτριβε καὶ
κατέτρωγε κατὰ τὴν ὄρεξιν αὐτοῦ,
τὰ δὲ ὑπόλοιπα καταπατοῦσε
μὲ τὰ πόδια
του. Τὸ θηρίον αὐτὸ ἦτο
κατὰ πολὺ διαφορετικὸν
ἀπὸ τὰ ἄλλα θηρία, ποὺ
εἶχαν προηγηθῇ. Ἔφερε δὲ δέκα
κέρατα.
|
7
Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸ παρατηροῦσα
μὲ προσοχὴν καὶ ἔξαφνα, ἰδού!
Τέταρτον θηρίον παρουσιάσθη ἐμπρός μου, θηρίον φοβερόν,
τὸ ὁποῖον προξενοῦσε θάμβος καὶ
κατάπληξιν κατ' ἐξοχὴν ἰσχυράν. Τὰ
δόντια του ἦσαν σιδερένια, μεγάλα, ἔτρωγε τὰ
θύματά του· τὰ συνέτριβε, ἐλιάνιζε ὅσα
ἤθελεν <ἀνάλογα μὲ τὴν ὄρεξιν
ποὺ εἶχε>, τὰ δὲ ὑπόλοιπα
καταπατοῦσε μὲ τὰ πόδια του. Τὸ θηρίον
αὐτὸ ἦταν πολὺ διαφορετικὸν
ἀπὸ τὰ ἄλλα προηγούμενα τρία θηρία,
εἶχε δὲ δέκα κέρατα, ποὺ ἐσήμαινεν
ὅτι ἦταν πολὺ ἰσχυρόν!
|
8
Προσενόουν τοῖς κέρασιν αὐτοῦ,
καὶ ἰδοὺ κέρας ἕτερον μικρὸν
ἀνέβη ἐν μέσῳ αὐτῶν,
καὶ τρία κέρατα τῶν ἔμπροσθεν
αὐτοῦ ἐξερριζώθη ἀπὸ προσώπου
αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ ὀφθαλμοὶ
ὡσεὶ ὀφθαλμοὶ ἀνθρώπου
ἐν τῷ κέρατι τούτῳ καὶ
στόμα λαλοῦν μεγάλα.
|
8
Παρετήρησα μὲ προσοχὴν τὰ κέρατά
του καὶ εἶδα καὶ
ἰδού, ἕνα μικρὸν κέρατον ἐφύτρωσεν
ἀνάμεσα ἀπὸ τὰ ἄλλα. Τρία
δὲ ἀπὸ τὰ δέκα προηγούμενα
κέρατα ἐξερριζώθησαν, ἀμέσως
μόλις ἐνεφανίσθη τὸ μικρὸν
κέρας. Εἰς τὸ μικρὸν αὐτὸ
κέρας ὑπῆρχον ὀφθαλμοὶ ὅμοιοι
μὲ ἀνθρωπίνους ὀφθαλμοὺς
καὶ στόμα, τὸ ὁποῖον ἐμεγαλαυχοῦσε
καὶ ἀλαζονεύετο.
|
8
Καθὼς παρατηροῦσα μὲ προσοχὴν τὰ
δέκα κέρατά του, ἰδού! Ἔξαφνα ἕνα ἄλλο
κέρας μικρὸν ἐβλάστησε μεταξύ των, καὶ τότε
τρία κέρατα ἀπὸ τὰ ἀρχικὰ δέκα,
ποὺ ὑπῆρχαν πρὶν ἀπὸ αὐτό,
ἐξερριζώθησαν, μόλις ἐφύτρωσεν αὐτό. Καὶ
νά! Εἰς τὸ μικρὸν αὐτὸ κέρας
ὑπῆρχαν μάτια ὅμοια μὲ μάτια ἀνθρώπινα,
καὶ στόμα ποὺ ἔλεγε καυχησιολογίες, ἀλαζονεῖες
καὶ βλασφημίες>. |
9
Ἐθεώρουν ἕως ὅτου οἱ θρόνοι
ἐτέθησαν, καὶ παλαιὸς ἡμερῶν
ἐκάθητο, καὶ τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ
λευκὸν ὡσεὶ χιών, καὶ ἡ
θρὶξ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ὡσεὶ
ἔριον καθαρόν, ὁ θρόνος αὐτοῦ
φλὸξ πυρός, οἱ τροχοὶ αὐτοῦ
πῦρ φλέγον· |
9
Παρετήρουν μὲ προσοχὴν καὶ ἔβλεπα,
μέχρις ὅτου ἐτέθησαν θρόνοι
καὶ ὁ παλαιὸς τῶν ἡμερῶν,
ὁ προαιώνιος Θεὸς καὶ πατήρ,
ἐκάθισεν εἰς τὸν θρόνον. Τὸ
ἔνδυμά του ἦτο
λευκὸν ὡσὰν τὸ χιόνι καὶ
αἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς του λευκαὶ
ὡσὰν τὸ καθαρὸν ὁλόλευκον
ἔριον. Ὁ θρόνος αὐτοῦ ἦτο
φλόγα πυρὸς καὶ οἱ τροχοὶ τοῦ
θρόνου του ἦσαν πῦρ, ποὺ ἐξέπεμπε
φλόγας.
|
9
<Παρατηροῦσα ὅλα αὐτὰ μὲ
προσοχήν, μέχρις ὅτου ἐστήθησαν δικαστικοὶ
θρόνοι καὶ ὁ Παλαιὸς τῶν ἡμερῶν,
ὁ προαιώνιος καὶ ἄναρχος Θεὸς Πατήρ,
ἐκάθησεν εἰς τὸν θρόνον του. Τὸ ἔνδυμά
του ἦταν κατάλευκον ὡσὰν τὸ χιόνι
καὶ οἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς του ἦσαν
ὡσὰν καθαρὸν ἄσπρο μαλλί· ὁ
θρόνος του ἦταν ἀπὸ φλόγες φωτιᾶς,
καὶ οἱ τροχοὶ τοῦ θρόνου ἦσαν
ἀναμμένη φωτιά, ποὺ ἔβγαζε φλόγες.
|
10
ποταμὸς πυρὸς εἷλκεν ἔμπροσθεν αὐτοῦ·
χίλιαι χιλιάδες ἐλειτούργουν αὐτῷ,
καὶ μύριαι μυριάδες παρειστήκεισαν
αὐτῷ· κριτήριον ἐκάθισε,
καὶ βίβλοι ἠνεῴχθησαν. |
10
Πύρινος ποταμὸς ἔτρεχεν ἔμπροσθέν
του. Χίλιαι χιλιάδες ἀγγέλων τὸν
ὑπηρετοῦσαν καὶ μύριαι μυριάδες
ἀγγέλων ἵσταντο πλησίον του.
Κριτήριον
ἐστήθη καὶ τὰ βιβλία ἠνοίχθησαν.
|
10
Πύρινος ποταμὸς ἔτρεχεν ἐνώπιόν του. Χιλιάδες
χιλιάδων ἀγγέλων τὸν ὑπηρετοῦσαν καὶ
μυριάδες μυριάδων <ἄπειρα πλήθη, ἀνυπολόγιστος
ἀριθμός> ἀγγέλων ἐστέκοντο πλησίον του.
Κριτήριον ἐστήθη καὶ βιβλία, ποὺ κατέγραφαν
τὶς πράξεις τῶν κρινομένων, ἀνοίχθηκαν.
|
11
Ἐθεώρουν τότε ἀπὸ φωνῆς
τῶν λόγων τῶν μεγάλων, ὧν τὸ
κέρας ἐκεῖνο ἐλάλει, ἕως
οὗ ἀνῃρέθη τὸ θηρίον καὶ
ἀπώλετο, καὶ τὸ σῶμα αὐτὸ
ἐδόθη εἰς καῦσιν πυρός.
|
11
Ἐστράφην τότε ἐκεῖ, ὅπου
ἠκούετο μία φωνὴ τῶν μεγάλων
λόγων, τοῦ ὁποίους ἐξεστόμιζε
τὸ μικρὸν ἐκεῖνο κὲρατον, μέχρις
ὅτου ἐφονεύθη τὸ θηρίον καὶ
ἐξηφανίσθη καὶ τὸ σῶμα του πάρεδόθη
νὰ καῇ εἰς τὸ πῦρ.
|
11
Τότε ἐστράφηκα ἐκεῖ ἀπὸ ὅπου
ἠκούετο ἡ φωνὴ ποὺ ἐξεστόμιζε
καυχησιολογίες, ἀλαζονεῖες καὶ βλασφημίες,
πρὸς τὸ μικρὸν δηλαδὴ ἐκεῖνο
κέρας, καὶ τὸ παρατηροῦσα μέχρις ὅτου
ἐφονεύθη τὸ θηρίον καὶ ἐξηφανίσθη,
τὸ δὲ σῶμα του παρεδόθη εἰς τὴν
φωτιὰ διὰ νὰ καῇ.
|
12
Καὶ τῶν λοιπῶν θηρίων μετεστάθη
ἡ ἀρχή, καὶ μακρότης ζωῆς
ἐδόθη αὐτοῖς ἕως καιροῦ
καὶ καιροῦ. |
12
Καὶ ἀπὸ τὸ ἀλλὰ θηρία
ἀφῃρέθη ἡ ἐξουσία, ἀλλά
ἑδόθη εἰς αὐτὰ παράτασις
ζωῆς μέχρις ὡρισμένου καιροῦ.
|
12
Ἀπὸ δὲ τὰ ὑπόλοιπα τρία θηρία
ἀφηρέθη μὲν ἡ ἐξουσία, ἐδόθη
ὅμως εἰς αὐτὰ παράτασις ζωῆς
περιωρισμένης χρονικῆς διαρκείας.
|
13
Ἐθεώρουν ἐν ὁράματι τῆς
νυκτὸς καὶ ἰδοὺ μετὰ τῶν
νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ ὡς υἱὸς
ἀνθρώπου ἐρχόμενος ἦν καὶ
ἕως τοῦ παλαιοῦ τῶν ἡμερῶν
ἔφθασε καὶ ἐνώπιον αὐτοῦ
προσηνέχθη. |
13
῎Εβλεπα μετὰ προσοχῆς εἰς τὸ
ὅραμα τῆς νυκτὸς καὶ ἰδοὺ
κάποιος, ὡς υἱὸς ἀνθρώπου,
ἤρχετο ἐπ' τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ,
ἔφθασε ἐμπρὸς εἰς τὸν παλαιὸν
τῶν ἡμερῶν καὶ ὡδηγήθη
πρὸς αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων
ἐν δόξῃ.
|
13
Συνεπαρμένος ἀπὸ τὴν θεωρίαν τοῦ νυκτερινοῦ
δράματος ἔβλεπα, καὶ ἰδού! Ἕνα πρόσωπον,
τὸ ὁποῖον ὠμοίαζε πρὸς υἱὸν
ἀνθρώπου, ἤρχετο ἐπάνω εἰς τὶς
νεφέλες τοῦ οὐρανοῦ, ἔφθασε δὲ
ἐνώπιον τοῦ Παλαιοῦ τῶν ἡμερῶν
καὶ ὠδηγήθη ἐνώπιον του ἀπὸ
τοὺς ἀγγέλους. |
14
Καὶ αὐτῷ ἐδόθη ἡ ἀρχὴ
καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ βασιλεία,
καὶ πάντες οἱ λαοί, φυλαί, γλῶσσαι
αὐτῷ δουλεύσουσιν· ἡ ἐξουσία
αὐτοῦ ἐξουσία αἰώνιος,
ἥτις οὐ παρελεύσεται, καὶ ἡ
βασιλεία αὐτοῦ οὐ διαφθαρήσεται.
|
14
Εἰς αὐτὸν ἐδόθη ἡ ἐξουσία,
ἡ τιμὴ καὶ ἡ βασιλεία καὶ
ὅλοι οἱ ἄνθρωποι λαοί, φυλαὶ
καὶ γλῶσσαι θὰ ὑπηρετήσουν αὐτόν.
Ἡ ἐξουσία του θὰ εἶναι ἐξουσία
αἰωνία καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ
ποτὲ δὲν θὰ φθαρῇ καὶ δὲν
θὰ σβήσῃ.
|
14
Καὶ εἰς τὸ πρόσωπον αὐτὸ ἐδόθη
ἡ ἐξουσία, ἡ τιμὴ καὶ ἡ
βασιλεία, ὅλοι δὲ οἱ ἄνθρωποι, λαοί,
φυλὲς καὶ γλῶσσες θὰ ὑπηρετήσουν
Αὐτόν. Ἡ ἐξουσία του θὰ εἶναι
ἐξουσία αἰωνία, ἡ ὁποία δὲν
θὰ περάσῃ, ἡ δὲ βασιλεία του δὲν
θὰ καταστροφῇ· οὐδέποτε θὰ ἔχῃ
τέλος>. |
-15
Ἔφριξε τὸ πνεῦμα μου ἐν τῇ ἕξει
μου, ἐγὼ Δανιήλ, καὶ αἱ ὁράσεις
τῆς κεφαλῆς μου ἐτάρασσόν με.
|
-15
Ἔφριξεν ἐντός μου τὸ πνεῦμα
μου, ἐγὼ ὁ Δανιὴλ τὸ βεβαιώνω
τοῦτο, καὶ τὰ ὁράματα αὐτὰ
τῆς κεφαλῆς μου μὲ συνετάραξαν.
|
15
<Τὸ πνεῦμα μου ἐντός μου ἐκυριεύθη
ἀπὸ τρόμον - ἐγὼ ὁ Δανιὴλ
βεβαιώνω τοῦτο - καὶ τὰ ὁράματα ποὺ
εἶδα μὲ τὶς διανοητικές μου δυνάμεις μὲ
συνετάραζαν. |
16
Καὶ προσῆλθον ἑνὶ τῶν ἐστηκότων
καὶ τὴν ἀκρίβειαν ἐζήτουν
παρ' αὐτοῦ μαθεῖν περὶ πάντων
τούτων, καὶ εἶπέ μοι τὴν ἀκρίβειαν
καὶ τὴν σύγκρισιν τῶν λόγων
ἐγνώρισέ μοι· |
16
Ἐπλησίασα τότε ἕνα ἀπὸ
τὰ παρευρισκὸμενα οὐράνια πνεύματα
καὶ ἐζητοῦσα νὰ μάθω τὴν
ἀκριβῆ σημασίαν ὅλων αὐτῶν
ποὺ εἶδα. Ἐκεῖνο δὲ μοῦ
ἀπήντησε καὶ μοῦ κατέστησε γνωστὴν
τὴν ἀκρίβειαν καὶ τὴν ἑρμηνείαν
τῶν πραγμάτων αὐτῶν.
|
16
Τότε ἐπλησίασα ἕνα ἀπὸ τὰ οὐράνια
πνεύματα ποὺ ἦσαν παρόντα, καὶ ἐζητοῦσα
νὰ μάθω ἀπὸ αὐτὸ τί ἐσήμαιναν
ὅλα αὐτὰ ποὺ εἶδα· ἐκεῖνο
δὲ μοῦ ἀπάντησε καὶ μοῦ ἀπεκάλυψε
τὴν ἀκρίβειαν καὶ τὴν ἑρμηνείαν
τῶν πραγμάτων τούτων. |
17
ταῦτα τὰ θηρία τὰ μεγάλα τὰ
τέσσαρα, τέσσαρες βασιλεῖαι ἀναστήσονται
ἐπὶ τῆς γῆς, |
17
Αὐτὰ τὰ τέσσαρα μεγάλα θηρία,
μοῦ εἶπε, εἶναι αἱ τέσσαρες
βασιλεῖαι, αἱ ὁποῖαι ἡ μία
μετὰ τὴν ἄλλην θὰ ἐμφανισθοῦν
ἐπὶ τῆς γῆς.
|
17
Αὐτὰ τὰ τέσσερα μεγάλα θηρία <μοῦ
εἶπεν> εἶναι τέσσερις βασιλεῖες, οἱ
ὁποῖες θὰ παρουσιασθοῦν ἀλληλοδιαδόχως
εἰς τὴν γῆν. |
18
Αἳ ἀρθήσονται. Καὶ παραλήψονται
τὴν βασιλείαν ἅγιοι Ὑψίστου
καὶ καθέξουσιν αὐτὴν ἕως αἰῶνος
τῶν αἰώνων. |
18
Αὐταὶ ὅμως θὰ ἐξαφανισθοῦν
καὶ θὰ λάβουν τὴν βασιλείαν
κατόπιν οἱ ἅγιοι τοῦ Ὑψίστου
Θεοῦ καὶ θὰ κρατήσουν αὐτὴν
αἰωνίαν καὶ ἀναφαίρετον.
|
18
Ὅμως αὐτὲς θὰ ἐξαφανισθοῦν
καὶ εἰς τὴν συνέχειαν θὰ λάβουν τὴν
βασιλείαν οἱ ἅγιοι <οἱ ὑπηρέται
καὶ λάτρεις, οἱ ἁγιασμένοι ἀπὸ
τὴν θείαν Χάριν, οἰ πιστοί> τοῦ Ὑψίστου
Θεοῦ καὶ θὰ τὴν κατέχουν εἰς
τοὺς ἀπεράντους αἰῶνας τῶν αἰώνων>.
|
19
Καὶ ἐζήτουν ἀκριβῶς περὶ
τοῦ θηρίου τοῦ τετάρτου, ὅτι
ἦν διαφέρον παρὰ πᾶν θηρίον,
φοβερὸν περισσῶς, οἱ ὀδόντες
αὐτοῦ σιδηροῖ καὶ ὄνυχες αὐτοῦ
χαλκοῖ, ἐσθίον καὶ λεπτῦνον
καὶ τὰ ἐπίλοιπα τοῖς ποσὶν
αὐτοῦ συνεπάτει·
|
19
Ἰδιαιτέρως τότε ἐζήτησα ἀκριβεστέρας
πληροφορίας περὶ τοῦ τετάρτου θηρίου,
διότι αὐτὸ ἦτο πολὺ διαφορετικὸν
ἀπὸ τὰ ἄλλα τρία· πάρα
πολὺ φοβερὸν τὰ δόντια του σιδερένια,
τὰ νύχια του χάλκινα. Κατέτρωγε καὶ
συνέτριβε ὅσα ἤθελε, τὰ δὲ ὑπόλοιπα
τὰ καταπατοῦσε μὲ τὰ πόδια του.
|
19
Κατόπιν ἐζητοῦσα νὰ μάθω μὲ ἀκρίβειαν
περὶ τοῦ τετάρτου θηρίου, διότι αὐτὸ
ἦταν διαφορετικὸν ἀπὸ τὰ ἄλλα
τρία θηρία, κατ' ἐξοχὴν φοβερόν. Τὰ δόντια
του ἦσαν σιδερένια, καὶ τὰ νύχια του χάλκινα·
κατέτρωγε δὲ τὰ θύματά του, τὰ συνέτριβε,
ἐλιάνιζε ὅσα ἤθελεν <ἀνάλογα μὲ
τὴν ὄρεξιν ποὺ εἶχε>, καὶ
τὰ ὑπόλοιπα καταπατοῦσε μὲ τὰ
πόδια του. |
20
καὶ περὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ
τῶν δέκα τῶν ἐν τῇ κεφαλῇ
αὐτοῦ καὶ τοῦ ἑτέρου τοῦ
ἀναβάντος καὶ ἐκτινάξαντος τῶν
προτέρων τρία, κέρας ἐκεῖνο,
ᾧ οἱ ὀφθαλμοὶ καὶ στόμα
λαλοῦν μεγάλα καὶ ἡ ὅρασις αὐτοῦ
μείζων τῶν λοιπῶν. |
20
Ἐζητοῦσα πληροφορίας διὰ τὰ
δέκα κέρατα, ποὺ ὑπῆρχον εἰς
τὴν κεφαλήν του, καὶ διὰ τὸ
ἄλλο κέρας, ποὺ ἐφύτρωσε καὶ
τὸ ὁποῖον ἐξερρίζωσε καὶ
ἐπέταξεν εἰς τὸ ἔδαφος τὰ
προηγούμενα τρία· διὰ τὸ κέρατον
ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶχεν
ὀφθαλμοὺς καὶ στόμα ποὺ μεγολαυχοῦσε
καὶ ἀλαζονεύετο ἡ δὲ ἐμφάνισίς
του ἦτο μεγαλύτερα κὶ περισσότερον
ἐντυπωσιακὴ ἀπὸ τὴν τῷν
ἄλλων κεράτων.
|
20
Ἐζητοῦσα ἐπίσης νὰ πληροφορηθῶ
διὰ τὰ δέκα κέρατα, ποὺ εὑρίσκοντο
εἰς τὴν κεφαλὴν τοῦ θηρίου αὐτοῦ,
καὶ διὰ τὸ μικρὸν κέρας, τὸ
ὁποῖον ἐφύτρωσε καὶ ἐξερρίζωσεν
<ἐτίναξε μὲ δύναμιν> καὶ ἔρριψε
κάτω τρία ἀπὸ τὰ προηγούμενα δέκα κέρατα·
διὰ τὸ κέρας ἐκεῖνο, ποὺ εἶχε
μάτια καὶ στόμα, τὸ ὁποῖον ἔλεγε
καυχησιολογίες, ἀλαζονεῖες καὶ βλασφημίες·
<διὰ τὸ κέρας ἐκεῖνο> τοῦ
ὁποίου ἡ ὅλη παρουσία καὶ ἐμφάνισις
ἦταν περισσότερον ρωμαλέα καὶ ἐντυπωσιακὴ
ἀπὸ ἐκείνην τῶν ἄλλων κεράτων.
|
21
Ἐθεώρουν καὶ τὸ κέρας ἐκεῖνο
ἐποίει πόλεμον μετὰ
τῶν ἁγίων καὶ
ἴσχυσε πρὸς αὐτούς.
|
21
Ἔβλεπα μετὰ προσοχῆς καὶ εἶδον,
ὅτι τὸ κέρατον ἐκεῖνο ἔκαμε
πόλεμον ἐναντίον τῶν ἀνθρώπων
τοῦ Θεοῦ καὶ τοὺς ἐνίκησε.
|
21
Παρατηροῦσα μὲ προσοχὴν καὶ εἶδα
ὅτι τὸ κέρας ἐκεῖνο ἔκαμνε πόλεμον
ἐναντίον τῶν ἁγίων τοῦ Ὑψίστου
Θεοῦ <τῶν ἁγιασμένων ἀπὸ
τὴν θείαν Χάριν, τῶν πιστῶν> καὶ
τοὺς ἐνίκησεν, ἀπεδείχθη ἰσχυρότερον
ἀπὸ αὐτούς· |
22
Ἕως οὗ ἦλθεν ὁ παλαιὸς ἡμερῶν
καὶ τὸ κρῖμα ἔδωκεν ἁγίοις
Ὑψίστου, καὶ ὁ καιρὸς ἔφθασε
καὶ τὴν βασιλείαν κατέσχον οἱ
ἅγιοι. |
22
Μέχρις ὅτου ἦλθεν ὁ παλαιὸς
τῶν ἡμερῶν, ὁ προαιώνιος Θεός,
ὁ ὁποῖος ἔδωσε τὴν νίκην
εἰς τοὺς ἁγίους ἀνθρώπους
τοῦ Ὑψίστου. Καὶ ἔτσι ἔφθασεν
ὁ καιρός, κατὰ τὸν ὁποῖον
οἱ ἅγιοι κατέλαβον τὴν βασιλείαν.
|
22
μέχρις ὅτου ἦλθεν ὁ Παλαιὸς τῶν
ἡμερῶν, ὁ ὁποῖος ἀπέδωσε
τὸ δίκαιον καὶ ἔδωσε τὴν νίκην εἰς
τοὺς ἁγίους τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ
<τοὺς πιστούς>. Καὶ ἔτσι ἔφθασεν
ὁ καιρός, κατὰ τὸν ὁποῖον οἱ
ἅγιοι <οἱ ἁγιασμένοι ἀπὸ
τὴν θείαν Χάριν, οἱ πιστοί> κατέλαβαν τὴν
βασιλείαν. |
23
Καὶ εἶπε· τὸ θηρίον τὸ
τέταρτον, βασιλεία τετάρτη ἔσται ἐν
τῇ γῇ, ἥτις ὑπερέξει πάσας
τὰς βασιλείας καὶ καταφάγεται πᾶσαν
τὴν γῆν καὶ συμπατήσει αὐτὴν
καὶ κατακόψει. |
23
Μοῦ εἶπε λοιπόν· Τὸ τέταρτον
θηρίον εἶναι ἡ τετάρτη βασιλεία
ἐπάνω εἰς τὴν γῆν, ἡ ὁποία
ἀπὸ ἀπόψεως δυνάμεως καὶ
ἀγριότητος θὰ ὑπερέχῃ
ἀπὸ τὰς ἄλλας βασιλείας. Θὰ
καταφάγῃ ὅλην τὴν οἰκουμένην,
θὰ ποδοπατήσῃ καὶ θὰ κατακόψῃ
αὐτήν. |
23
Μοῦ εἶπε λοιπόν <τὸ οὐράνιον πνεῦμα,
ἀπὸ τὸ ὁποῖον ἐζήτησα
τὴν ἑρμηνείαν τῶν ὅσων ἔβλεπα>:
<Τὸ τέταρτον θηρίον εἶναι ἡ τετάρτη βασιλεία
ποὺ θὰ ἔλθῃ <θὰ ἐγκατασταθῇ>
εἰς τὴν γῆν, καὶ ἡ ὁποία
θὰ εἶναι πολὺ διαφορετικὴ ἀπὸ
ὅλες τὶς ἄλλες βασιλεῖες καὶ
θὰ τὶς ὑπερβαίνῃ εἰς σκληρότητα,
ὀργάνωσιν καὶ δύναμιν· θὰ καταβροχθίσῃ
<καταστρέψῃ> ὅλον τὸν κόσμον, θὰ
καταπατήσῃ τὴν οἰκουμένην καὶ θὰ
τὴν συντρίψῃ. |
24
Καὶ τὰ δέκα κέρατα αὐτοῦ,
δέκα βασιλεῖς ἀναστήσονται, καὶ
ὀπίσω αὐτῶν ἀναστήσεται
ἕτερος, ὃς ὑπεροίσει κακοῖς
πάντας τοὺς ἔμπροσθεν, καὶ τρεῖς
βασιλεῖς ταπεινώσει· |
24
Τὰ δέκα κέρατα τοῦ θηρίου αὐτοῦ
συμβολίζουν τοὺς δέκα βασιλεῖς, ποὺ
θὰ ἐμφανισθοῦν. Κατόπιν ἀπὸ
αὐτοὺς θὰ ἐμφανισθῇ ἔνας
ἄλλος, ὁ ὁποῖος θὰ ξεπεράσῃ
ὅλους τοὺς προηγηθέντας εἰς ἔργα
κακὰ καὶ ὀλέθρια, τοὺς δὲ
τρεῖς βασιλεῖς θὰ κτυπήσῃ καὶ
θὰ ἐξευτελίσῃ.
|
24
Καὶ τὰ δέκα κέρατα τοῦ θηρίου αὐτοῦ
συμβολίζουν τοὺς δέκα βασιλεῖς ποὺ θὰ
ἐμφανισθοῦν ἔπειτα δὲ ἀπὸ
αὐτοὺς θὰ ἐμφανισθῇ ἄλλος
βασιλιᾶς, ὁ ὁποῖος θὰ ξεπεράσῃη
εἰς ἔργα κακά, ὀλέθρια καὶ τυραννικὰ
ὅλους τοὺς προηγουμένους· θὰ ἐξευτελίσῃ
δὲ καὶ θὰ ὑποτάξῃ <τούς>
τρεῖς βασιλεῖς. |
25
καὶ λόγους πρὸς τὸν Ὕψιστον
λαλήσει καὶ τοὺς ἁγίους Ὑψίστου
παλαιώσει καὶ ὑπονοήσει τοῦ
ἀλλοιῶσαι καιροὺς καὶ νόμον,
καὶ δοθήσεται ἐν χειρὶ αὐτοῦ
ἕως καιροῦ καὶ καιρῶν καὶ ἥμισυ
καιροῦ. |
25
Αὐτὸς θὰ ἐκσφενδονίσῃ
λόγους ἀλαζονικοὺς καὶ ὑβριστικοὺς
ἐναντίον τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ.
Θὰ καταδιώξῃ καὶ θὰ ἀχρηστεύσῃ
τοὺς ἁγίους τοῦ Ὑψίστου
Θεοῦ. Θὰ σχεδιάσῃ νὰ ἀλλάξῃ
τοὺς καιροὺς καὶ τὸν νόμον τοῦ
Θεοῦ, νὰ δημιουργήσῃ νέαν τάξιν
πραγμάτων. Μέχρις ὡρισμένου καιροῦ
θὰ παραχωρηθῇ εἰς αὐτὸν μία
τέτοια ἐξουσία.
|
25
Αὐτὸς ὁ βασιλιᾶς θὰ ἐκστομίσῃ
λόγια ἀλαζονικὰ καὶ ὑβριστικὰ
κατὰ τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ καὶ θὰ
καταργήσῃ ὡς ἀχρήστους τοὺς ἁγίους
τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ <τοὺς πιστούς>
καὶ θὰ σχεδιάσῃ <ἐπιχειρήσῃ>
νὰ ἀλλάξῃ τοὺς καιρούς <τὶς
ἡμέρες τῶν θρησκευτικῶν ἑορτῶν>
καὶ τὸν Νόμον τοῦ Θεοῦ <θὰ
ἐπιχειρήσῃ δηλαδὴ νὰ δημιουργήσῃ
νέαν τάξιν πραγμάτων>. Ἡ δύναμις ὅμως αὐτὴ
θὰ τοῦ παραχωρηθῇ μόνον ἐπὶ
ἕνα ἔτος καὶ ἐπὶ δύο ἀκόμη
ἔτη καὶ μισὸ ἐπὶ πλέον ἔτος
<δηλαδὴ συνολικῶς ἐπὶ τρισήμισυ
ἔτη>. |
26
Καὶ τὸ κριτήριον καθίσει καὶ
τὴν ἀρχὴν μεταστήσουσι τοῦ ἀφανίσαι
καὶ τοῦ ἀπολέσαι ἕως τέλους.
|
26
Κατόπιν ὅμως τὸ κριτήριον τοῦ
Θεοῦ θὰ καθίσῃ καὶ οἱ
ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ θὰ ἀφαιρέσουν
τὴν ἐξουσίαν του, θὰ τὸν ἐξαφανίσουν
καὶ θὰ τὸν ἐξολοθρεύσουν ἐξ
ὁλοκλήρου.
|
26
Κατόπιν ὅμως θὰ στηθῇ τὸ δικαστήριον
τοῦ Θεοῦ καί <οἰ ἄγγελοι τοῦ
Θεοῦ> θὰ τοῦ ἀφαιρέσουν τὴν
ἐξουσίαν ποὺ τοῦ παρεχωρήθη προσωρινῶς,
θὰ τὸν ἐξαφανίσουν καὶ θὰ τὸν
καταστρέψουν ὁλοσχερῶς. |
27
Καὶ ἡ βασιλεία καὶ ἡ ἐξουσία
καὶ ἡ μεγαλωσύνη τῶν βασιλέων
τῶν ὑποκάτω παντὸς τοῦ οὐρανοῦ
ἐδόθη ἁγίοις Ὑψίστου,
καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ βασιλεία
αἰώνιος, καὶ πᾶσαι αἱ ἀρχαὶ
αὐτῷ δουλεύσουσι καὶ ὑπακούσονται.
|
27
Ἔπειτα ἡ βασιλεία καὶ ἡ ἐξουσία
καὶ τὸ μεγαλεῖον τῶν βασιλέων,
ὅλων ὅσοι εὑρίσκονται κάτω ἀπὸ
τὸν οὐρανόν, θὰ δοθῇ εἰς
τοὺς ἁγίους τοῦ Ὑψίστου
Θεοῦ. Ἡ βασιλεία αὐτοῦ εἶναι
βασιλεία αἰωνία. Ὅλαι αἱ ἀρχαὶ
θὰ τὸν ὑπηρετοῦν καὶ θὰ
ὑπακούουν εἰς αὐτόν.
|
27
Κατόπιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ ἐξουσία καὶ
τὸ μεγαλεῖον <ἡ λαμπρότης> ὅλων
τῶν βασιλέων, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται
κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανόν, θὰ δοθῇ
εἰς τοὺς ἁγίους τοῦ Ὑψίστου
Θεοῦ. Αὐτοῦ ἡ βασιλεία θὰ εἶναι
βασιλεία αἰώνιος, ὅλες δὲ οἱ ἄλλες
ἀρχὲς καὶ ἐξουσίες θὰ Τὸν
ὑπηρετοῦν καὶ θὰ Τὸν ὑπακούουν>.
|
28
Ἕως ὧδε τὸ πέρας τοῦ λόγου.
Ἐγὼ Δανιήλ, οἱ διαλογισμοί μου
ἐπὶ πολὺ συνετάρασσόν με, καὶ
ἡ μορφή μου ἠλλοιώθη ἐπ' ἐμοί,
καὶ τὸ ρῆμα ἐν τῇ καρδίᾳ
μου διετήρησα. |
28
Ἐδῶ παίρνει πέρας ὁ λόγος.
Ἐγώ, ὁ Δανιήλ, ἐπιβεβαιώνω
καὶ ὑπογράφω αὐτά. Οἱ
διαλογισμοί μου ἐπὶ πολὺ διάστημα
χρόνου μὲ συνετάρασσαν καὶ ἡ
ὄψις τοῦ προσώπου μου ἤλλαξεν ἐπάνω
μου. Ἀλλὰ τὰ ἀποκαλυπτικὰ αὐτὰ
ὁράματα καὶ λόγια τὰ διετήρησα
πιστῶς μέσα εἰς τὴν καρδίαν
μου>. |
28
<Ἐδῶ τελειώνει ὁ λόγος ὁ σχετικὸς
μὲ τὴν δρᾶσιν τῶν τεσσάρων ζώων. Ἐγὼ
ὁ Δανιὴλ βεβαιώνω καὶ ὑπογράφω τὰ
ἀνωτέρω. Οἱ σκέψεις μου, οἱ διαλογισμοί
μου μὲ συνεκλόνιζαν ἐπὶ πολὺ διάστημα,
καὶ ἡ μορφὴ τοῦ προσώπου μου ἄλλαξε
ἐπάνω μου. Ὅμως, παρ’ ὅλους αὐτοὺς
τοὺς συγκλονισμούς, διατηροῦσα τὴν ἀποκαλυπτικὴν
αὐτὴν δρᾶσιν καὶ ὅλα αὐτὰ
τὰ λόγια ποὺ ἄκουσα, βαθιὰ χαραγμένα
εἰς τὴν καρδιὰ καὶ τὴν μνήμην
μου>. |