Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
ἔσται ἐὰν εἰσέλθῃς εἰς
τὴν γῆν, ἣν Κύριος ὁ Θεός
σου δίδωσί σοι κληρονομῆσαι, καὶ κατακληρονομήσῃς
αὐτὴν καὶ κατοικήσῃς ἐπ'
αὐτῆς, |
ταν
δὲ εἰσέλθῃς εἰς τὴν γῆν,
τὴν ὁποῖον Κύριος ὁ Θεός
σου δίδει εἰς σὲ ὡς κληρονομίαν,
καὶ κατακτήσῃς αὐτὴν καὶ
ἐγκατασταθῇς εἰς αὐτήν,
|
ταν
δὲ εἰσέλθῃς εἰς τὴν χώραν, ποὺ
σοῦ δίδει Κύριος ὁ Θεός σου, διὰ νὰ
τὴν κληρονομήσεις καὶ τὴν κάνῃς κτῆμα
σου καὶ κατοικήσῃς μονίμως εἰς αὐτήν,
|
2
καὶ λήψῃ ἀπὸ τῆς ἀπαρχῆς
τῶν καρπῶν τῆς γῆς σου, ἧς Κύριος
ὁ Θεός σου δίδωσί σοι, καὶ ἐμβαλεῖς
εἰς κάρταλλον καὶ πορεύσῃ εἰς
τὸν τόπον, ὃν ἂν ἐκλέξηται
Κύριος ὁ Θεός σου ἐπικληθῆναι
τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ,
|
2
θὰ λάβῃς ἕνα μέρος ἀπὸ
τὰ πρωτογεννήματα τῶν καρπῶν τῆς
χώρας, τὴν ὁποίαν Κύριος ὁ
Θεός σου ἔχει δώσει εἰς σέ,
θὰ τὰ θέσῃς εἰς ἕνα κάνιστρον
καὶ θὰ μεταβῇς εἰς τὸν τόπον,
τὸν ὁποῖον Κύριος ὁ Θεός
σου θὰ ἔχῃ ἐκλέξει, διὰ
νὰ ἀκούεται ἐκεῖ καὶ δοξάζεται
τὸ ὄνομά του. |
2
θὰ πάρῃς μίαν ποσότητα ἀπὸ τὰ
πρῶτα προϊόντα, ποὺ θὰ σοῦ δώσῃ
ἡ γῆ σου, τὴν ὁποίαν σοῦ χαρίζει
Κύριος ὁ Θεός σου, καὶ θὰ τὰ βάλῃς
εἰς ἕνα κοφίνι. Καὶ θὰ ἔλθῃς
εἰς τὸν τόπον, ποὺ θὰ διαλέξῃ
καὶ θὰ ξεχωρίσῃ Κύριος ὁ Θεός σου,
διὰ νὰ ἐπικαλοῦνται ἐκεῖ
τὸ ὄνομά Του. |
3
καὶ ἐλεύσῃ πρὸς τὸν ἱερέα,
ὃς ἔσται ἐν ταῖς ἡμέραις
ἐκείναις, καὶ ἐρεῖς πρὸς
αὐτόν· ἀναγγέλλω σήμερον
Κυρίῳ τῷ Θεῷ μου ὅτι εἰσελήλυθα
εἰς τὴν γῆν, ἣν ὤμοσε Κύριος
τοῖς πατράσιν ἡμῶν δοῦναι ἡμῖν.
|
3
Θὰ προσέλθῃς εἰς τὸν ἱερέα,
ὁ ὁποῖος κατὰ τὰς ἡμέρας
ἐκείνας θὰ ὑπηρετῇ ἐκεῖ,
καὶ θὰ τοῦ εἴπῃς· <διακηρύττω
σήμερον καὶ ὁμολογῶ πρὸς Κύριον
τὸν Θεόν μου ὅτι ἔχω εἰσέλθει
εἰς τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν
ὁ Κύριος ὡρκίσθη εἰς τοὺς
προπάτοράς μας ὅτι θὰ δώσῃ
εἰς ἡμᾶς>. |
3
Καὶ θὰ πλησιάσῃς πρὸς τὸν ἱερέα,
ποὺ θὰ εἶναι ὡρισμένος διὰ τὰς
ἡμέρας ἐκείνας, καὶ θὰ τοῦ εἰπῇς:
<Ἀναφέρω σήμερον εἰς Κύριον τὸν Θεόν
μου, ὅτι ἕχω ἐγκατασταθῇ εἰς
τὴν χώραν, ποὺ ὑπεσχέθη μὲ ὅρκον
εἰς τοὺς πατέρας μας ὁ Κύριος ὅτι
θὰ μᾶς τὴν δώσῃ>.
|
4
Καὶ λήψεται ὁ ἱερεὺς τὸν
κάρταλλον ἐκ τῶν χειρῶν σου καὶ
θήσει αὐτὸν ἀπέναντι τοῦ
θυσιαστηρίου Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου,
|
4
Ὁ ἱερεὺς θὰ πάρῃ ἀπὸ
τὰ χέρια σου τὸ κάνιστρον καὶ
θὰ τὸ θέσῃ ἀπέναντι ἀπὸ
τὸ θυσιαστήριον τοῦ Θεοῦ σου.
|
4
Θὰ πάρῃ δὲ ὁ ἱερεὺς τὸ
κοφίνι ἀπὸ τὰ χέρια σου καὶ θὰ
τὸ βάλῃ ἐμπρὸς εἰς τὸ
θυσιαστήριον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου.
|
5
καὶ ἀποκριθεὶς ἐρεῖς ἔναντι
Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου· Συρίαν ἀπέβαλεν
ὁ πατήρ μου καὶ κατέβη εἰς Αἴγυπτον
καὶ παρῴκησεν ἐκεῖ ἐν ἀριθμῷ
βραχεῖ καὶ ἐγένετο ἐκεῖ
εἰς ἔθνος μέγα καὶ πλῆθος πολύ·
|
5
Ἔπειτα σὺ θὰ διακηρύξῃς καὶ
θὰ ὁμολογήσῃς ἐνώπιον
Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ὅτι <ὁ
πρόγονός μου, ὁ Ἰακώβ, ἐγκατέλειψε
τὴν Συρίαν, κατέβη εἰς τὴν Αἴγυπτον,
ἐγκατεστάθη ἐκεῖ ὡς ξένος
μαζῆ μὲ ὀλίγους ἰδικούς
του, καὶ ἀνεδείχθη ἐκεῖ ἔθνος
μέγα καὶ πολυάριθμον.
|
5
Θὰ πάρῃς κατόπιν τὸν λόγον καὶ
θὰ εἴπῃς τὰ ἑξῆς ἐνώπιον
Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου: <Οἱ πατέρες μας
μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν Ἰακὼβ
ἄφησαν τὴν Συρίαν καὶ κατέβησαν εἰς
τὴν Αἴγυπτον καὶ ἐγκατεστάθησαν
ἐκεῖ σὰν ξένοι καὶ πάροικοι. Ἦσαν
δὲ τότε μία μικρὰ ὁμᾶς ἀνθρώπων,
ἀλλ' ἐκεῖ ἐπολλαπλασιάσθησαν καὶ
ἔγιναν ἔθνος μέγα. |
6
καὶ ἐκάκωσαν ἡμᾶς οἱ Αἰγύπτιοι
καὶ ἐταπείνωσαν ἡμᾶς καὶ
ἐπέθηκαν ἡμῖν ἔργα σκληρά·
|
6
Οἱ Αἰγύπτιοι ὅμως μᾶς κατέθλιψαν
καὶ μᾶς ἐξηυτέλισαν καὶ μᾶς
ὑπεχρέωσαν νὰ κάμνωμεν ἔργα
βαρειὰ καὶ ἐπίπονα.
|
6
Οἱ Αἰγύπτιοι ὅμως μᾶς ἐκακοποίησαν
καὶ μᾶς ἐταπείνωσαν καὶ μᾶς
ἠνάγκασαν νὰ ἐργαζώμεθα ἔργα σκληρά.
|
7
καὶ ἀνεβοήσαμεν πρὸς Κυρίον
τὸν Θεὸν ἡμῶν, καὶ εἰσήκουσε
Κύριος τῆς φωνῆς ἡμῶν καὶ
εἶδε τὴν ταπείνωσιν ἡμῶν καὶ
τὸν μόχθον ἡμῶν καὶ τὸν
θλιμμὸν ἡμῶν·
|
7
Ἐκράξαμεν τότε πρὸς Κύριον τὸν
Θεόν μας καὶ ὁ Κύριος ἤκουσε
τὴν ἱκεσίαν μας, εἶδε τὸν ἐξευτελισμόν
μας, τὸν μόχθον μας καὶ τὴν θλῖψιν
μας, |
7
Καὶ ἐκράξαμεν πρὸς Κύριον τὸν Θεόν
μας καὶ ἄκουσε τὴν κραυγήν μας καὶ
εἶδε τὴν ταπείνωσίν μας καὶ τὸν
κόπον καὶ τὴν θλῖψιν μας.
|
8
καὶ ἐξήγαγεν ἡμᾶς Κύριος
ἐξ Αἰγύπτου αὐτὸς ἐν ἰσχύϊ
αὐτοῦ τῇ μεγάλῃ καὶ ἐν
χειρὶ κραταιᾷ καὶ βραχίονι ὑψηλῷ
καὶ ἐν ὁράμασι μεγάλοις καὶ
ἐν σημείοις καὶ ἐν τέρασι
|
8
αὐτὸς ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς μᾶς
ἔβγαλεν ἐλευθέρους ἀπὸ τὴν
Αἴγυπτον μὲ τὴν ἀκατανίκητον
δύναμίν του, μὲ τὴν παντοδύναμον
δεξιάν του, καὶ μὲ τὸν ἔνδοξον
βραχίονά του, μὲ τὰ μεγάλα γεγονότα
ποὺ εἴδαμεν, μὲ σημάδια τῆς
παρουσίας του καὶ καταπληκτικὰ θαύματα,
|
8
Καὶ μᾶς ἔβγαλεν ἐλευθέρους ἀπὸ
τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου ὁ ἴδιος
ὁ Κύριος μὲ τὴν δύναμίν Του τὴν μεγάλην
καὶ μὲ τὸ παντοδύναμον χέρι Του καὶ
μὲ τὸν μεγαλοπρεπῆ καὶ ἀκατανίκητον
βραχίονά Του καὶ μὲ ὁρατὰ σημεῖα
τῆς παρουσίας Του. Μὲ μεγάλα, ἐκπληκτικὰ
καὶ φοβερὰ γεγονότα, μὲ σημεῖα καὶ
τέρατα. |
9
καὶ εἰσήγαγεν ἡμᾶς εἰς
τὸν τόπον τοῦτον καὶ ἔδωκεν
ἡμῖν τὴν γῆν τούτην, γῆν
ρέουσαν γάλα καὶ μέλι·
|
9
αὐτός, μᾶς εἰσήγαγεν εἰς
τὸν τόπον τοῦτον καὶ μᾶς ἔδωκε
τὴν χώραν αὐτήν, ἡ ὁποῖα
ρέει γάλα καὶ μέλι.
|
9
Καὶ μᾶς ὠδήγησε μέσα εἰς αὐτὸν
τὸν τόπον καὶ μᾶς ἔδωσε τὴν
χώραν αὐτήν, χώραν ὅπου ρέει γάλα καὶ μέλι.
|
10
καὶ νῦν ἰδοὺ ἐνήνοχα τὴν
ἀπαρχὴν τῶν γενημάτων τῆς γῆς,
ἧς ἔδωκάς μοι, Κύριε, γῆν ρέουσαν
γάλα καὶ μέλι. Καὶ ἀφήσεις
αὐτὰ ἀπέναντι Κυρίου τοῦ
Θεοῦ σου καὶ προσκυνήσεις ἔναντι Κυρίου
τοῦ Θεοῦ σου· |
10
Καὶ τώρα, ἰδού, ἔχω φέρει
τὰ πρωτογεννήματα τῆς χώρας, τὴν
ὁποίαν σύ, Κύριε, μοῦ ἔχεις
δώσει καὶ ἡ ὁποία ρέει
γάλα καὶ μέλι>. Θὰ ἀφήσῃς
αὐτὰ ἐνώπιον Κυρίου τοῦ
Θεοῦ σου, θὰ προσκυνήσῃς ἐνώπιον
αὐτοῦ, |
10
Καὶ τώρα ἰδοὺ ἐγώ, Κύριε, σοῦ
ἔχω φέρει τοὺς πρώτους καρποὺς ἀπὸ
τὰ προϊόντα τῆς χώρας, ποὺ μοῦ ἔδωσες,
τῆς πλουσίας αὐτῆς χώρας, εἰς τὴν
ὁποίαν ρέει γάλα καὶ μέλι>. Θὰ ἀφήσῃς
κατόπιν τοὺς καρποὺς αὐτοὺς ἐμπρὸς
εἰς τὸ Θυσιαστήριον Κυρίου τοῦ Θεοῦ
σου καὶ θὰ προσκυνήσῃς ἐνώπιον του
Κυρίου καὶ Θεοῦ σου. |
11
καὶ εὐφρανθήσῃ ἐν πᾶσι
τοῖς ἀγαθοῖς, οἷς ἔδωκέ
σοι Κύριος ὁ Θεός σου, καὶ ἡ
οἰκία σου καὶ ὁ Λευίτης καὶ
ὁ προσήλυτος ὁ ἐν σοί.
|
11
καὶ ἔπειτα θὰ ἀπολαύσῃς
καὶ θὰ χαρῇς ὅλα τὰ ἀγαθά,
ποὺ σοῦ ἔδωκε Κύριος ὁ Θεός
σου, σύ, ἡ οἰκογένειά σου, ὁ
Λευΐτης καὶ ὁ ξένος ποὺ τυχὸν
θὰ εὑρίσκεται κοντά σου.
|
11
Καὶ θὰ εὐφρανθῇς μὲ ὅλα
τὰ ἀγαθά, ποὺ σοῦ ἔδωσε Κύριος
ὁ Θεός σου, σὺ καὶ ἡ οἰκογένειά
σου καὶ ὁ Λευΐτης καὶ ὁ ξένος, ποὺ
διαμένει μαζί σου καὶ τιμᾷ τὴν Θρησκείαν
σου. |
12
Ἐὰν δὲ συντελέσῃς ἀποδεκατῶσαι
πᾶν τὸ ἐπιδέκατον τῶν γενημάτων
σου ἐν τῷ ἔτει τῷ τρίτῳ,
τὸ δεύτερον ἐπιδέκατον δώσεις
τῷ Λευίτῃ καὶ τῷ προσηλύτῳ
καὶ τῷ ὀρφανῷ καὶ τῇ χήρᾳ,
καὶ φάγονται ἐν ταῖς πόλεσί
σου καὶ εὐφρανθήσονται.
|
12
Ὅταν δὲ κάθε τρίτον ἔτος τελειώσῃς
τὴν συγκέντρωσιν τῶν δεκάτων, τὸ
δεύτερον τοῦτο εἶδος ἀπὸ τὰ
δέκατά σου, θὰ τὰ δώσῃς
εἰς τὸν Λευΐτην, εἰς τὸν ξένον
καὶ τὸ ὀρφανὸν καὶ τὴν
χήραν καὶ θὰ φάγουν αὐτὰ
εἰς τὰς πόλεις σου καὶ θὰ εὐφρανθοῦν.
|
12
Κάθε δὲ τρίτον ἔτος, ἀφοῦ θὰ
ἔχῃς συγκεντρώσει καὶ ξεχωρίσει τὰ
δέκατα τῶν προϊόντων σου, ἐκτὸς τοῦ
ἑνὸς δεκάτου, ποὺ θὰ προσφέρῃς
κατ' ἔτος εἰς τὸν Ναόν, θὰ δίνῃς
καὶ ἓν ἐπὶ πλέον δέκατον εἰς
τὸν Λευΐτην καὶ εἰς τὸν ξένον, ποὺ
διαμένει μαζί σου, καὶ εἰς τὸ ὀρφανὸν
καὶ εἰς τὴν χήραν. Καὶ θὰ τρώγουν
αὐτοὶ εἰς τὰς πόλεις σου καὶ
θὰ εὐφραίνωνται. |
13
Καὶ ἐρεῖς ἔναντι Κυρίου τοῦ
Θεοῦ σου· ἐξεκάθαρα τὰ ἅγια
ἐκ τῆς οἰκίας μου καὶ ἔδωκα
αὐτὰ τῷ Λευίτῃ καὶ τῷ
προσηλύτῳ καὶ τῷ ὀρφανῷ
καὶ τῇ χήρᾳ κατὰ πάσας
τὰς ἐντολάς, ἂς ἐνετείλω
μοι, οὐ παρῆλθον τὴν ἐντολήν
σου καὶ οὐκ ἐπελαθόμην·
|
13
Θὰ εἴπῃς τότε ἐνώπιον
Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου· <ἐξεχώρισα
καὶ ἔβγαλα ἀπὸ τὸ σπίτι
μου τὰ πρὸς ἀφιέρωσιν προορισμένα
αὐτὰ δέκατα καὶ τὰ ἔδωσα
εἰς τὸν Λευΐτην, εἰς τὸν ξένον,
εἰς τὸ ὀρφανὸν
καὶ τὴν χήραν, σύμφωνα μὲ
ὅλας τὰς ἐντολάς, τὰς ὁποίας
σὺ μοῦ ἔδωκες. Δὲν παρέβην καμμίαν
ἐντολήν σου καὶ δὲν ἐλησμόνησα
καμμίαν.
|
13
Καὶ θὰ λέγῃς τότε ἐνώπιον Κυρίου
τοῦ Θεοῦ σου: <Ἔβγαλα ἤδη ἔξω
ἀπὸ τὸ σπίτι μου τὰ προϊόντα, ποὺ
ἐξεχωρίσθησαν ὡς ἅγια καὶ ἱερά,
διὰ νὰ προσφερθοῦν ὡς δεκάτη, καὶ
τὰ ἔδωσα εἰς τὸν Λευίτην καὶ
εἰς τὸν ξένον, ποὺ διαμένει μαζί μας καὶ
σέβεται τὴν Θρησκείαν μας, καὶ εἰς τὸ
ὀρφανὸν καὶ εἰς τὴν χήραν, συμφώνως
πρὸς ὅλας τὰς ἐντολάς, ποὺ μὲ
διέταξες. Δὲν παρέβην, Κύριε, τὴν ἐντολήν
Σου, οὔτε τὴν ἐλησμόνησα.
|
14
καὶ οὐκ ἔφαγον ἐν ὀδύνῃ
μου ἀπ' αὐτῶν, οὐκ ἐκάρπωσα
ἀπ' αὐτῶν εἰς ἀκάθαρτον,
οὐκ ἔδωκα ἀπ' αὐτῶν τῷ
τεθνηκότι· ὑπήκουσα τῆς φωνῆς
Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ἐποίησα
καθὰ ἐνετείλω μοι.
|
14
Εἰς καιρὸν πόνου καὶ
πένθους δὲν ἔφαγα
τίποτε ἀπὸ αὐτά· δὲν
προσέφερα εἰς ἀκάθαρτον ἄνθρωπον·
δὲν ἔδωσα ἀπὸ αὐτὰ εἰς
τὸ σπίτι πεθαμένου. Ὑπήκουσα
εἰς τὴν ἐντολὴν σοῦ,
τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας, καὶ
ἔπραξα, ὅπως μὲ διέταξες.
|
14
Δὲν ἔφαγα δὲ ἀπὸ αὐτὰ
τὰ ξεχωρισμένα προϊόντα, ὅταν εὐρισκόμουν
εἰς καιρὸν πένθους, πρᾶγμα ποὺ θὰ
τὰ ἐμόλυνε νομικῶς, οὔτε προσέφερα
ἀπὸ αὐτὰ εἰς ἄνθρωπον
ἀκάθαρτον νομικῶς, οὔτε ἔδωσα ἀπὸ
αὐτὰ εἰς οἰκίαν, ὅπου ὑπῆρχε
νεκρός. Ὑπήκουσα πλήρως εἰς τὴν προσταγήν
Σου, τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας, καὶ
ἐνήργησα, ὅπως ἀκριβῶς μὲ
διέταξες. |
15
Κάτιδε ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ ἁγίου
σου ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εὐλόγησον
τὸν λαόν σου τὸν Ἰσραὴλ καὶ
τὴν γῆν, ἣν ἔδωκας αὐτοῖς,
καθὰ ὤμοσας τοῖς πατράσιν ἡμῶν
δοῦναι ἡμῖν γῆν ρέουσαν γάλα
καὶ μέλι. |
15
Καὶ τώρα, Κύριε, ἐπίβλεψε ἀπὸ
τὸν ἅγιον οἶκον σου, ἀπὸ τὸν
οὐράνιον θρόνον σου, καὶ εὐλόγησε
τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν καὶ τὴν
γῆν, τὴν ὁποίαν ἔδωκες
εἰς αὐτόν, ὅπως εἶχες ὁρκισθῆ
εἰς τοὺς προπάτοράς μας, ὅτι
εἰς ἡμᾶς θὰ δώσῃς χώραν,
τὴν ὁποίαν θὰ ρέῃ γάλα
καὶ μέλι>.
|
15
Ρίξε λοιπόν, Κύριε, τὸ βλέμμα Σου ἀπὸ τὸν
οὐρανόν, ἀπὸ τὸν ἅγιον οἶκον
Σου καὶ εὐλόγησε τὸν λαόν Σου, τοὺς
Ἰσραηλίτας, καὶ τὴν χώραν, ποὺ ἔδωσες
εἰς αὐτούς, ὅπως τὸ ὑπεσχέθης
μὲ ὅρκον είς τοὺς προγόνους μας ὅτι
θὰ μᾶς δώσῃς χώραν, εἰς τὴν
ὁποίαν ρέει γάλα καὶ μέλι>.
|
16
Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ
Κύριος ὁ Θεός σου ἐνετείλατό
σοι ποιῆσαι πάντα τὰ δικαιώματα καὶ
τὰ κρίματα, καὶ φυλάξεσθε καὶ
ποιήσετε αὐτὰ ἐξ ὅλης τῆς
καρδίας ὑμῶν καὶ ἐξ ὅλης
τῆς ψυχῆς ὑμῶν.
|
16
Κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν
Κύριος ὁ Θεός σου σὲ διέταξε
νὰ τηρήσῃς ὅλους τοὺς νόμους
του καὶ τὰ προστάγματά του· θὰ
φυλάξετε αὐτὰ καὶ θὰ τὰ
ἐφαρμόσετε μὲ ὅλην σας τὴν καρδιὰ
καὶ μὲ ὅλην σας τὴν ψυχήν.
|
16
Κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν σὲ
διέταξε, λαέ μου, Κύριος ὁ Θεός σου νὰ ἐφαρμόζῃς
ὅλας τὰς ἐντολὰς καὶ τὰ
προστάγματά Του. Πρέπει δὲ νὰ τὰ φυλάσσετε
καὶ νὰ τὰ ἐφαρμόζετε μὲ
ὅλην τὴν καρδιά σας καὶ μὲ ὅλην
τὴν ψυχήν σας. |
17
Τὸν Θεὸν εἵλου σήμερον εἶναί
σου Θεὸν καὶ πορεύεσθαι ἐν πάσαις
ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ καὶ φυλάσσεσθαι
τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα
καὶ ὑπακούειν τῆς φωνῆς αὐτοῦ.
|
17
Τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἐξέλεξες
σήμερον νὰ εἶναι Θεός σου, νὰ
πορεύεσαι εἰς ὅλας τὰς ὁδοὺς
τῶν ἐντολῶν του, νὰ φυλάσσῃς
τὸν Νόμον του καὶ
τὰ προστάγματά του καὶ νὰ
ὑπακούῃς εἰς
τὴν φωνήν του.
|
17
Ἐδιάλεξες σήμερον σὺ τὸν ἀληθινὸν
Θεόν, διὰ νὰ τὸν ἔχῃς Θεόν σου
καὶ νὰ ἀκολουθῇς τοὺς δρόμους,
ποὺ Ἐκεῖνος ὑποδεικνύει, καὶ
νὰ τηρῇς τὰς ἐντολὰς καὶ
τὰ προστάγματά Του καὶ νὰ ὑπακούῃς
εἰς τὴν φωνήν Του. |
18
Καὶ Κύριος εἵλατό σὲ σήμερον
γενέσθαι σε αὐτῷ λαὸν περιούσιον,
καθάπερ εἶπέ σοι, φυλάτειν τὰς
ἐντολὰς αὐτοῦ
|
18
Ἀλλὰ καὶ ὁ Θεὸς ἐξέλεξε
σὲ σήμερον νὰ γίνῃς λαὸς
ἐκλεκτὸς ἰδικός
του, ὅπως σοῦ εἶχεν
ὑποσχεθῇ, ἐὰν φυλάττῃς
τὰς ἐντολάς του,
|
18
Σήμερον ἐπίσης ἐδιάλεξε καὶ σὲ
ὁ Κύριος, διὰ νὰ γίνῃς λαός
Του ἐκλεκτός, σὰν ἀκριβὴ περιουσία
Του, ὅπως σοῦ τὸ εἶπε. Σὲ ἐδιάλεξε,
διὰ νὰ τηρῇς τὰς ἁγίας ἐντολάς
Του |
19
καὶ εἶναί σε ὑπεράνω πάντων
τῶν ἐθνῶν, ὡς ἐποίησέ
σε ὀνομαστὸν καὶ καύχημα καὶ
δοξαστόν, εἶναί σε λαὸν ἅγιον
Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου, καθὼς ἐλάλησε.
|
19
καὶ νὰ εἶσαι ἀνώτερος ἀπὸ
ὅλα τὰ ἔθνη, ὅπως ἄλλωστε καὶ
σὲ ἔκαμεν ὀνομαστὸν καὶ καύχημα
καὶ δοξασμένον, διὰ νὰ εἶσαι
λαὸς ἀφιερωμένος εἰς Κύριον
τὸν Θεόν σου, ὅπως σοῦ ἔχει
ὑποσχεθῆ. |
19
καὶ νὰ εἶσαι ὑπεράνω ὅλων τῶν
λαῶν. Πόσον ἐξακουστὸν σὲ ἔκανε
πράγματι! Σὲ ἔκανε ἄξιον ἐπαίνων καὶ
ἔνδοξον, ἀπὸ τότε ποὺ σὲ ἐδιάλεξε
νὰ εἶσαι λαὸς ἅγιος, ξεχωρισμένος
καὶ ἀφιερωμενος εἰς Κύριον τὸν Θεόν
σου, ὅπως τὸ εἶπεν Ἐκεῖνος>.
|