Έσδρας Α : Κεφάλαιον Β'

Πρωτότυπο Κείμενο

ασιλεύοντος Κύρου Περσῶν ἔτους πρώτου εἰς συντέλεσιν ρήματος Κυρίου ἐν στόματι Ἱερεμίου,
2 ἤγειρε Κύριος τὸ πνεῦμα Κύρου βασιλέως Περσῶν, καὶ ἐκήρυξεν ἐν ὅλῃ τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ καὶ ἅμα διὰ γραπτῶν λέγων·
3 τάδε λέγει ὁ βασιλεὺς Περσῶν Κῦρος· ἐμὲ ἀνέδειξε βασιλέα τῆς οἰκουμένης ὁ Κύριος τοῦ Ἰσραήλ, Κύριος ὁ Ὕψιστος.
4 Καὶ ἐσήμηνέ μοι οἰκοδομῆσαι αὐτῷ οἶκον ἐν Ἱερουσαλήμ, τῇ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ,
5 εἴς τις ἐστὶν οὖν ὑμῶν ἐκ τοῦ ἔθνους αὐτοῦ, ἔστω ὁ Κύριος αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ, καὶ ἀναβὰς εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ τὴν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ οἰκοδομείτω τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου τοῦ Ἰσραήλ (οὗτος ὁ Κύριος ὁ κατασκηνώσας ἐν Ἱερουσαλήμ).
6 Ὅσοι οὖν κατὰ τοὺς τόπους οἰκοῦσι, βοηθείτωσαν αὐτῷ οἱ ἐν τῷ τόπῳ αὐτοῦ ἐν χρυσίῳ καὶ ἐν ἀργυρίῳ, ἐν δόσεσι μεθ' ἵππων καὶ κτηνῶν σὺν τοῖς ἄλλοις τοῖς κατ' εὐχὰς προστεθειμένοις εἰς τὸ ἱερὸν τοῦ Κυρίου τὸ ἐν Ἱερουσαλήμ.
7 Καὶ καταστήσαντες οἱ ἀρχίφυλοι τῶν πατριῶν τῆς Ἰούδα καὶ Βενιαμὶν φυλῆς καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται καὶ πάντων, ὧν ἤγειρε Κύριος τὸ πνεῦμα ἀναβῆναι οἰκοδομῆσαι οἶκον τῷ Κυρίῳ τὸν ἐν Ἱερουσαλήμ,
8 καὶ οἱ περικύκλῳ αὐτῶν ἐβοήθησον ἐν πᾶσιν ἐν ἀργυρίῳ καὶ χρυσίῳ, ἵπποις, κτήνεσι καὶ εὐχαῖς ὡς πλείσταις πολλῶν, ὧν ὁ νοῦς ἠγέρθη.
9 Καὶ ὁ βασιλεὺς Κῦρος ἐξήνεγκε τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ Κυρίου, ἃ μετήνεγκε Ναβουχοδονόσορ ἐξ Ἱερουσαλήμ, καὶ ἀπηρείσατο αὐτὰ ἐν τῷ εἰδωλείῳ αὐτοῦ·
10 ἐξενέγκας δὲ αὐτὰ Κῦρος ὁ βασιλεὺς Περσῶν παρέδωκεν αὐτὰ Μιθραδάτῃ τῷ ἐαυτοῦ γαζοφύλακι·
11 διὰ δὲ τούτου παρεδόθησαν Σαμανασσάρῳ προστάτῃ τῆς Ἰουδαίας.
12 Ὁ δὲ τούτων ἀριθμὸς ἦν· σπονδεῖα χρυσᾶ χίλια, σπονδεῖα ἀργυρᾶ χίλια, θυΐσκαι ἀργυραῖ εἰκοσιεννέα, φιάλαι χρυσαῖ τριάκοντα, ἀργυραῖ δισχίλιαι τετρακόσιαι δέκα καὶ ἄλλα σκεύη χίλια.
13 Τὰ δὲ πάντα σκεύη διεκομίσθη, χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ, πεντακισχίλια τετρακόσια ἑξηκονταεννέα·
14 ἀνηνέχθη δὲ ὑπὸ Σαμανασσάρου ἅμα τοῖς ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας ἐκ Βαβυλῶνας εἰς Ἱερουσαλήμ.
15 Ἐν δὲ τοῖς ἐπὶ Ἀρταξέρξου τῶν Περσῶν βασιλέως χρόνοις κατέγραψαν αὐτῷ κατὰ τῶν κατοικούντων ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Ἱερουσαλὴμ Βήλεμος καὶ Μιθραδάτης καὶ Ταβέλλιος καὶ Ράθυμος καὶ Βεέλτεθμος καὶ Σαμέλλιος ὁ γραμματεὺς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ τούτοις συντασσόμενοι, οἰκοῦντες δὲ ἐν Σαμαρείᾳ καὶ τοῖς ἄλλοις τόποις, τὴν ὑπογεγραμμένην ἐπιστολήν·
16 <Βασιλεῖ Ἀρταξέρξῃ κυρίῳ οἱ παῖδές σου Ράθυμος ὁ τὰ προσπίπτοντα καὶ Σαμέλλιος ὁ γραμματεὺς καὶ ἐπίλοιποι τῆς βουλῆς αὐτῶν καὶ κριταὶ οἱ ἐν Κοίλῃ Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ·
17 καὶ νῦν γνωστὸν ἔστω τῷ κυρίῳ βασιλεῖ, ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι ἀναβάντες παρ' ὑμῶν πρὸς ἡμᾶς ἐλθόντες εἰς Ἱερουσαλήμ, τὴν πόλιν τὴν ἀποστάτιν καὶ πονηρὰν οἰκοδομοῦσι, τάς τε ἀγορὰς αὐτῆς καὶ τὰ τείχη θεραπεύουσι καὶ ναὸν ὑποβάλλονται.
18 Ἐὰν οὖν ἡ πόλις αὕτη οἰκοδομηθῇ καὶ τὰ τείχη συντελεσθῇ, φορολογίαν οὐ μὴ ὑπομείνωσι δοῦναι, ἀλλὰ καὶ βασιλεῦσιν ἀντιστήσονται. Καὶ ἐπεὶ ἐνεργεῖται τὰ κατὰ τὸν ναόν, καλῶς ἔχειν ὑπολαμβάνομεν μὴ ὑπεριδεῖν τὸ τοιοῦτον, ἀλλὰ προσφωνῆσαι τῷ κυρίῳ βασιλεῖ, ὅπως, ἂν φαίνηταί σοι, ἐπισκεφθῇ ἐν τοῖς ἀπὸ τῶν πατέρων σου βιβλίοις·
19 καὶ εὑρήσεις ἐν τοῖς ὑπομνηματισμοῖς γεγραμμένα περὶ τούτων καὶ γνώσῃ ὅτι ἡ πόλις ἐκείνη ἦν ἀποστάτις καὶ βασιλεῖς καὶ πόλεις ἐνοχλοῦσα καὶ οἱ Ἰουδαῖοι ἀποστάται καὶ πολιορκίας συνιστάμενοι ἐν αὐτῇ ἔτι ἐξ αἰῶνος, δι' ἣν αἰτίαν καὶ ἡ πόλις αὕτη ἠρημώθη.
20 Νῦν οὖν ὑποδεικνύομέν σοι, κύριε βασιλεῦ, ὅτι ἐὰν ἡ πόλις αὕτη οἰκοδομηθῇ καὶ τὰ ταύτης τείχη ἀνασταθῇ, κάθοδος οὐκ ἔτι σοὶ ἔσται εἰς Κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην>.
21 Τότε ἀντέγραψεν ὁ βασιλεὺς Ραθύμῳ τῷ γράφοντι τὰ προσπίπτοντα καὶ Βεελτέθμῳ καὶ Σαμελλίῳ γραμματεῖ καὶ τοῖς λοιποῖς τοῖς συντασσομένοις καὶ οἰκοῦσιν ἐν τῇ Σαμαρείᾳ καὶ Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ τὰ ὑπογεγραμμένα·
22 <Ἀνέγνων τὴν ἐπιστολήν, ἣν πεπόμφατε πρός με. Ἐπέταξα οὖν ἐπισκέψασθαι, καὶ εὑρέθη ὅτι ἡ πόλις ἐκείνη ἐστὶν ἐξ αἰῶνος βασιλεῦσιν ἀντιπαρατάσσουσα
23 καὶ οἱ ἄνθρωποι ἀποστάσεις καὶ πολέμους ἐν αὐτῇ συντελοῦντες καὶ βασιλεῖς ἰσχυροὶ καὶ σκληροὶ ἦσαν ἐν Ἱερουσαλὴμ κυριεύοντες καὶ φορολογοῦντες Κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην.
24 Νῦν οὖν ἐπέταξα ἀποκωλῦσαι τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους τοῦ οἰκοδομῆσαι τὴν πόλιν καὶ προνοηθῆναι ὅπως μηδὲν παρὰ ταῦτα γένηται καὶ μὴ προβῇ ἐπὶ πλεῖον τὰ τῆς κακίας εἰς τὸ βασιλεῖς ἐνοχλῆσαι>.
25 Τότε ἀναγνωσθέντων τῶν παρὰ τοῦ βασιλέως Ἀρταξέρξου γραφέντων, Ράθυμος καὶ Σαμέλλιος ὁ γραμματεὺς καὶ οἱ τούτοις συντασσόμενοι ἀναζεύξαντες εἰς Ἱερουσαλὴμ κατὰ σπουδὴν μεθ' ἵππου καὶ ὄχλου παρατάξεως, ἤρξαντο κωλύειν τοὺς οἰκοδομοῦντας. Καὶ ἤργει ἡ οἰκοδομὴ τοῦ ἱεροῦ τοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ μέχρι τοῦ δευτέρου ἔτους τῆς βασιλείας Δαρείου τοῦ Περσῶν βασιλέως.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς βασιλείας Κύρου, τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν, εἰς ἐκπλήρωσιν τοῦ λόγου τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος εἶπε διὰ τοῦ προφήτου Ἱερεμίου,
2 παρεκίνησεν ὁ Κύριος τὸ πνεῦμα τοῦ Κύρου, βασιλέως τῶν Περσῶν, καὶ αὐτὸς ἔδωσεν ἐντολὰς νὰ διακηρύξουν εἰς ὅλον τὸ βασίλειόν του γραπτῶς καὶ προφορικῶς·
3 <Αὐτὰ διατάσσει Κῦρος ὁ βασιλεὺς τῶν Περσῶν· ἐμὲ ἀνέδειξε βασιλέα ὅλης τῆς οἰκουμένης ὁ Κύριος τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος πράγματι εἶναι ὁ Κύριος καὶ ὁ Ὕψιστος.
4 Αὐτὸς δὲ διέταξε νὰ ἀνοικοδομήσω πρὸς χάριν του τὸν ναόν του εἰς τὴν πόλιν Ἱερουσαλὴμ τῆς ἰουδαϊκῆς γῆς.
5 Ἂς εἶναι Κύριος ὁ Θεὸς μὲ ἐκείνους ἀπὸ σᾶς, ποὺ ἀνήκουν εἰς τὸ ἰσραηλιτικὸν ἔθνος· ἂς μεταβοῦν, λοιπόν, αὐτοὶ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ τῆς Ἰουδαίας καὶ ἂς βοηθήσουν νὰ ἀνοικοδομηθῇ ὁ ναὸς τοῦ Κυρίου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ (αὐτὸς εἶναι ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος ἔχει κατασκηνώσει εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ).
6 Ὅλοι δὲ ὅσοι κατοικοῦν εἰς τοὺς αὐτοὺς τόπους μὲ τοὺς Ἰσραηλίτας, τοὺς ἐπιθυμοῦντας νὰ μεταβοῦν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἂς βοηθήσουν τοὺς Ἰσραηλίτας μὲ χρυσὸν καὶ ἄργυρον, μὲ προσφορὰς ἵππων καὶ κτηνῶν καὶ ἄλλων σκευῶν, τὰ ὁποῖα διὰ τάματος πρέπει νὰ ἀφιερωθοῦν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ>.
7 Κατόπιν τῆς διαταγῆς αὐτῆς οἱ ἀρχηγοὶ τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν τῆς φυλῆς Ἰούδα καὶ τῆς φυλῆς Βενιαμίν, οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται, ὅπως καὶ ὅλοι ἐκεῖνοι, τῶν ὁποίων ὁ Κύριος ἐκίνησε τὴν προθυμίαν νὰ μεταβοῦν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἀπεφάσισαν πράγματι νὰ μεταβοῦν, διὰ νὰ ἀνοικοδομήσουν πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου τὸν ἐν Ἱερουσαλὴμ ναόν.
8 Ὅλοι δὲ ὅσοι κατοικοῦσαν γύρῳ ἀπὸ αὐτοὺς καὶ τῶν ὁποίων ἡ καρδία εὐλαβῶς συνεκινήθη, τοὺς ἐβοήθησαν μὲ ὅ,τι ἠμποροῦσαν, δηλαδὴ μὲ ἀργύριον, μὲ χρυσόν, μὲ ἵππους, μὲ κατοικίδια ζῶα, μὲ πολυάριθμα ἀφιερώματα.
9 Ὁ δὲ βασιλεὺς Κῦρος ἔβγαλε τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου, τὰ ὁποῖα εἶχε μεταφέρει ὁ Ναβουχοδονόσορ ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ εἶχε τοποθετήσει αὐτὰ εἰς τὸν εἰδωλολατρικὸν ναόν του·
10 ὁ Κῦρος ὁ βασιλεὺς τῶν Περσῶν, τὰ ἔβγαλε ἀπὸ τὸν εἰδωλολατρικὸν αὐτὸν ναόν, τὰ παρέδωκεν εἰς τὸν Μιθραδάτην, τὸν θησαυροφύλακά του
11 διὰ δὲ τοῦ Μιθραδάτου παρεδόθησαν αὐτὰ εἰς τὸν Σαμανάσσαρον, τὸν διοικητὴν τῆς Ἰουδαίας.
12 Ὁ ἀριθμὸς δὲ τῶν παραδοθέντων αὐτῶν ἱερῶν σκευῶν ἦτο ὁ ἐξῆς· Χίλια χρυσᾶ δοχεῖα, χίλια ἀργυρᾶ δοχεῖα, εἰκοσιεννέα ἀργυρᾶ μικρὰ θυμιατήρια, τριάκοντα χρυσαῖ φιάλαι, δύο χιλιάδες τετρακόσιοι δέκα ἀργυραῖ φιάλαι καὶ χίλια ἄλλα ἱερὰ σκεύη.
13 Ὅλα δὲ τὰ σκεύη αὐτά, τὸ ὁποῖα μετεφέρθησαν, ἦσαν πέντε χιλιάδες τετρακόσια ἑξήκοντα ἐννέα.
14 Αὐτὰ μετεφέρθησαν ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα ὑπὸ τοῦ Σαμανασσάρου μαζῆ μὲ τοὺς ἕως τώρα αἱχμαλώτους Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι ἐλεύθεροι ἐπέστρεφαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
15 Ἐπὶ τῆς βασιλείας ὅμως τοῦ Ἀρταξέρξου, τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν, οἱ ἀντιπρόσωποί του εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ( Βήλεμος, ὁ Μιθραδάτης, ὁ Ταβέλλιος, ὁ Ράθυμος, ὁ Βεέλτεθμος, Σαμέλλιος ὁ γραμματεὺς καὶ οἱ ὑπόλοιποι σύμβουλοί των, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν εἰς τὴν Σαμάρειαν καὶ εἰς τὰς ἄλλας χώρας, ἔγραψαν ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς Ἰουδαίας καὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ τὴν κατωτέρω ἐπιστολήν.
16 <Πρὸς τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην, τὸν κύριον ἡμῶν, ἡμεῖς οἱ δοῦλοι σου ὁ Ράθυμος ὁ χρονικογράφος, ὁ Σαμέλλιος ὁ γραμματεὺς καὶ οἱ λοιποὶ σύμβουλοί μας καὶ δικασταί, οἱ ὁποῖοι εὑρισκόμεθα εἰς τὴν Κοίλην Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην,
17 φέρομεν εἰς γνῶσιν τοῦ κυρίου μας καὶ βασιλέως μας, ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι ποὺ ἦλθαν ἀπὸ σᾶς πρὸς ἡμᾶς εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἀνοικοδομοῦν τὴν ἀποστάτιδα καὶ ταραχοποιὸν πόλιν των, ὅπως ἐπίσης τὰς ἐμπορικὰς ἀγοράς των, ἐπιδιορθώνουν τὰ τείχη καὶ θεμελιώνουν τὸ ναόν των.
18 Ἐὰν ὅμως ἡ πόλις αὐτὴ ἀνοικοδομηθῇ καὶ ὁλοκληρωθῇ ἡ ἀνοικοδόμησις τῶν τειχῶν, δὲν θὰ ἀνεχθοῦν αὐτοὶ νὰ δίδουν φόρον, ἀλλὰ καὶ θὰ ἐπαναστατήσουν ἐναντίον τῶν βασιλέων μας. Ἐφ' ὅσον δὲ αὐτοὶ ἐργάζονται διὰ τὴν ἀνοικοδόμησιν τοῦ ναοῦ, ἐθεωρήσαμεν ὅτι εἶναι καλὸν καὶ πρέπον νὰ μὴ παραβλέψωμεν αὐτὸ τὸ γεγονός, ἀλλὰ νὰ τὸ ἀναφέρωμεν εἰς τὸν κύριον καὶ βασιλέα μας, ὥστε, ἐὰν φανῇ εἰς αὐτὸν ἀρεστόν, νὰ ἐρευνήσῃ διὰ τὴν πόλιν αὐτὴν εἰς τὰ ἀρχεῖα τῶν πατέρων του.
19 Θὰ εὕρῃς δὲ εἰς τὰ γραπτὰ αὐτὰ ὑπομνήματα πληροφορίας δι' αὐτά, ποὺ σοῦ καθιστῶμεν γνωστά, καὶ θὰ μάθῃς ὅτι ἡ πόλις αὐτή, ἡ Ἱερουσαλήμ, ὑπῆρξεν ἀποστάτις, παρεῖχε δὲ πολλὰ ζητήματα εἰς βασιλεῖς καὶ πόλεις. Οἱ Ἰουδαῖοι εἶναι ἐπαναστάται καὶ ὅτι ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων ἔγιναν κατὰ τῆς πόλεως αὐτῆς πολιορκίαι, ἐξ αἰτίας τῶν ὁποίων αὐτὴ καὶ ἔχει ἐρημωθῆ.
20 Τώρα λοιπόν, κύριε βασιλεῦ, εὐλαβῶς σοῦ ὑποδεικνύομεν ὅτι, ἐὰν ἡ πόλις αὐτὴ ἀνοικοδομηθῇ καὶ ὁλοκληρωθοῦν τὰ τείχη της, δὲν θὰ ἠμπορῇς εἰς τὸ ἐξῆς νὰ κατέλθῃς εἰς τὴν Κοίλην Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην>.
21 Τότε ὁ βασιλεὺς ἀπήντησε γραπτῶς εἰς τὸν Ράθυμον τὸν γραμματέα καὶ χρονικογράφον, εἰς τὸν Βεέλτεθμον, εἰς τὸν γραμματέα Σαμέλλιον καὶ εἰς τοὺς ἄλλους συμβούλους, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν εἰς τὴν Συρίαν καὶ εἰς τὴν Φοινίκην τὰ ἐξῆς·
22 <Ἀνέγνωσα τὴν ἐπιστολήν, τὴν ὁποίαν μοῦ ἀπεστείλατε, ἔδωσα διαταγὴν νὰ ἐρευνήσουν τὰ ἀρχεῖα καὶ πράγματι εὑρέθη, ὅτι αὐτὴ ἡ πόλις ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων ἀντιπαρατάσσεται ἐναντίον τῶν βασιλέων.
23 Οἱ κάτοικοί της ἀπὸ τὴν πόλιν αὐτὴν ἔκαμαν ἐπαναστάσεις καὶ πολέμους. Οἱ ἐν Ἱερουσαλὴμ βασιλεῖς τους, ἰσχυροὶ καὶ σκληροί, κατεκυρίευσαν τὴν Κοίλην Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην καὶ ἐπέβαλλαν εἰς τοὺς κατοίκους της φόρον ὑποτελείας.
24 Δι' αὐτὸ λοιπὸν καὶ διέταξα νὰ ἐμποδίσετε αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὴν ὀχύρωσιν τῆς πόλεως καὶ νὰ φροντίσετε νὰ μὴ γίνῃ τίποτε ἐναντίον τῆς διαταγῆς αὐτῆς, διὰ νὰ μὴ προχωρήσῃ περισσότερον τὸ κακὸν καὶ δημιουργήσουν αὐτοὶ ζητήματα εἰς τοὺς βασιλεῖς>.
25 Ὅταν αὐτά, τὰ ὁποῖα ἐγράφησαν ἀπὸ τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην, ἀνεγνώσθησαν, ἀμέσως ὁ Ράθυμος καὶ ὁ γραμματεὺς Σαμέλλιος καὶ ἡ ἄλλη ἀκολουθία αὐτῶν μετέβησαν ἐσπευσμένως εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ ἱππικὸν καὶ πεζικὸν στρατὸν καὶ ἤρχισαν νὰ ἐμποδίζουν τοὺς οἰκοδόμους ἀπὸ τὸ ἔργον των. Ἔτσι δὲ ἡ ἀνοικοδόμησις τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ διεκόπη ἕως εἰς τὸ δεύτερον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Δαρείου βασιλέως τῶν Περσῶν.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν Κύρου, διὰ νὰ ἐκπληρωθῇ ὁ λόγος τοῦ
Κυρίου, ποὺ τὸν εἶχεν εἰπεῖ μὲ τὸ στόμα τοῦ Προφήτου Ἱερεμίου,
2 παρεκίνησεν ὁ Κύριος τὴν διάνοιαν καὶ διάθεσιν τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν Κύρου καὶ διεκήρυξεν εἰς ὅλην τὴν ἐπικράτειάν του μὲ τοὺς κήρυκας, ἀλλὰ καὶ μὲ γραπτὰ διατάγματα καὶ εἶπεν:
3 <Αὐτὰ προστάζει ὁ βασιλεὺς τῶν Περσῶν Κῦρος: <Ἐμὲ ἀνέδειξε βασιλέα τῆς οἰκουμένης ὁ Κύριος καὶ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὁ Ὕψιστος Κύριος.
4 Καὶ μοῦ ἐμήνυσε νὰ οἰκοδομήσω πρὸς τιμήν Του Ναὸν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν Ἰουδαίαν.
5 Καθένας λοιπὸν ἀπὸ σᾶς, ποὺ ἀνήκει εἰς τὸ ἔθνος αὐτὸ τοῦ Ἰσραήλ, ἂς ἔχῃ μαζί του τὴν εὐλογίαν καὶ προστασίαν τοῦ Κυρίου του καί, ἀφοῦ ἀναχωρήσῃ καὶ φθάσῃ εἰς τὸν λόφον τῆς Ἱερουσαλὴμ εἰς τὴν Ἰουδαίαν, ἂς συμβάλῃ εἰς τὴν ἀνοικοδόμησιν τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου τοῦ Ἰσραήλ. (Ὁ Κύριος εἶναι Αὐτός, ποὺ ἐδιάλεξεν ὡς τόπον κατοικίας Του τὴν Ἱερουσαλήμ).
6 Καὶ ὅσοι ἐπίσης κατοικοῦν μαζὶ μὲ τοὺς Ἰσραηλίτας, ἂς βοηθήσουν αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ διαμένουν εἰς τὸν ἴδιον τόπον μαζί των, μὲ χρυσάφι καὶ ἀσῆμι καὶ μὲ προσφορὰς ἀλόγων καὶ ἄλλων ζώων. Ἂς τοὺς δώσουν ἐπίσης καὶ ἄλλα ἀντικείμενα, ποὺ θὰ προσφερθοῦν ὡς τάματα εἰς τὸν τόπον τῆς λατρείας τοῦ Κυρίου, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα>.
7 Κατόπιν τούτου ἐτοιμάσθηκαν ἀμέσως οἱ ἐπὶ κεφαλῆς τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν τῶν φυλῶν Ἰούδα καὶ Βενιαμὶν καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται, καθὼς καὶ ὅλοι, ὅσοι παρεκινήθησαν ἐσωτερικῶς ἀπὸ τὸν Κύριον νὰ ὑπάγουν καὶ νὰ ἀνοικοδομήσουν τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, ποὺ ἦτο εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα.
8 Ὅσοι δὲ κατοικοῦσαν γύρω ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας, τοὺς ἐβοήθησαν εἰς ὅλα μὲ ἀσῆμι καὶ χρυσάφι, μὲ ἄλογα καὶ ἄλλα ζῶα καὶ μὲ τάματα πολλὰ καὶ πλούσια, ἀνάλογα πρὸς τὴν διάθεσιν τῆς καρδίας ἐκείνων, ποὺ συνεκινήθησαν ἀπὸ τὴν κατάστασιν τῶν Ἰουδαίων.
9 Ὁ δὲ βασιλεὺς Κῦρος ἔβγαλε τὰ ἱερὰ σκεύη, ποὺ ἀνῆκαν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ τὰ ὁποῖα εἶχε φέρει ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα ὁ Ναβουχοδονόσορ καὶ τὰ εἶχε τοποθετήσει εἰς τὸν εἰδωλολατρικὸν ναόν του.
10 Καὶ ἀφοῦ ἔβγαλε τὰ ἱερὰ αὐτὰ σκεύη ὁ Κῦρος, ὁ βασιλεὺς τῶν Περσῶν, τὰ παρέδωσεν εἰς τὸν Μιθραδάτην, ποὺ ἦτο ὁ θησαυροφύλαξ τὸν βασιλέως.
11 Ὁ δὲ Μιθραδάτης τὰ παρέδωσεν εἰς τὸν Σαμανάσσαρον, ποὺ ἦτο ἐπόπτης καὶ διοικητὴς τῆς Ἰουδαίας.
12 Ὁ δὲ ἀριθμὸς τῶν σκευῶν αὐτῶν ἦτο ὁ ἐξῇς: Χίλια χρυσᾶ δοχεῖα σπονδῶν, χίλια ἀσημένια παρόμοια δοχεῖα, εἴκοσι ἐννέα μικρὰ ἀσημένια θυμιατήρια, τριάντα φιάλες ἀπὸ χρυσάφι καὶ δύο χιλιάδες τετρακόσιες δέκα ἀπὸ ἀσῆμι καὶ χίλια ἄλλα σκεύη.
13 Ὅλα δὲ συνολικῶς τὰ ἱερὰ σκεύη, ποὺ μετεφέρθησαν, χρυσᾶ καὶ ἀσημένια, ἦσαν πέντε χιλιάδες τετρακόσια ἑξῆντα ἐννέα.
14 Μετεφέρθησαν δὲ ὅλα αὐτὰ ἀπὸ τὸν Σαμανάσσαρον ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μαζὶ μὲ τοὺς αἰχμαλώτους Ἰουδαίους, ποὺ ἦσαν πλέον ἐλεύθεροι.
15 Κατὰ τοὺς χρόνους ὅμως τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν Ἀρταξέρξου ἔγραψαν πρὸς αὐτὸν καὶ ὑπέγραψαν τὴν κατωτέρω ἐπιστολὴν εἰς βάρος τῶν κατοίκων τῆς Ἰουδαίας καὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ ὁ Βήλεμος καὶ ὁ Μιθραδάτης, ὁ Ταβέλλιος καὶ ὁ Ράθυμος, ὁ Βεέλτεθμος καὶ ὁ γραμματεὺς Σαμέλλιος, καθὼς καὶ οἱ ὑπόλοιποι, ποὺ εἶχαν ταχθῆ μαζί των καὶ διέμεναν εἰς τὴν Σαμάρειαν καὶ εἰς τὰς ἄλλας χώρας:
16 <Πρὸς τὸν βασιλέα καὶ κύριόν μας Ἀρταξέρξην γράφομεν τὴν παροῦσαν ἐπιστολὴν οἱ δοῦλοι σοῦ Ράθυμος ὁ χρονικογράφος καὶ Σαμέλλιος ὁ γραμματεύς, μαζὶ μὲ τοὺς λοιποὺς συμβούλους μας καὶ τοὺς δικαστάς, ποὺ εὑρίσκονται εἰς τὴν Κοίλην Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην.
17 Ἂς γνωρίζῃ λοιπὸν ὁ κύριος καὶ βασιλεύς μας ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι, ποὺ ἔφυγαν ἐλεύθεροι ἀπὸ σᾶς καὶ ἦλθαν πρὸς ἐμᾶς, μόλις ἔφθασαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἄρχισαν νὰ ἀνοικοδομοῦν τὴν πόλιν τὴν ἀποστάτιδα καὶ ταραχοποιόν. Ἐπιδιορθώνουν ἐπίσης τὰς ἀγοράς της καὶ τὰ τείχη της καὶ θεμελιώνουν τὸν ναόν των.
18 Ἐὰν ὅμως ἀνοικοδομηθῇ ἡ πόλις αὐτὴ καὶ ὁλοκληρωθῇ ἡ ἐπιδιόρθωσις τῶν τειχῶν, δὲν θὰ ἀνεχθοῦν πλέον νὰ πληρώνουν τὸν φόρον ὑποτελείας καὶ θὰ ἐξεγερθοῦν ἐναντίον τῶν βασιλέων τῆς χώρας μας. Ἐπειδὴ δὲ ἔχουν ἀρχίσει ἤδη αἱ ἐνέργειαι διὰ τὴν ἀνοικοδόμησιν τοῦ ναοῦ, νομίζομεν ὅτι δὲν ἦτο σωστὸν νὰ ἀδιαφορήσωμεν ὡς πρὸς αὐτό, ἀλλ’ ὅτι ἔπρεπε νὰ τὸ ἀναφέρωμεν εἰς τὸν κύριον καὶ βασιλέα μας διὰ νὰ ἐρευνήσῃς, ἐὰν τὸ νομίζῃς σκόπιμον, τὰ Ἀρχεῖα τῶν πατέρων σου, τὰ σχετικὰ μὲ αὐτὴν τὴν πόλιν.
19 Μέσα δὲ εἰς τὰ Ἀρχεῖα τοῦ Κράτους θὰ βρῇς πληροφορίας διὰ τὰ θέματα αὐτὰ καὶ θὰ γνωρίσῃς ὅτι ἡ πόλις ἐκείνη, δηλαδὴ ἡ Ἱερουσαλήμ, ἦτο ἐπαναστάτις καὶ ἐδημιουργοῦσε πολλὰ προβλήματα εἰς βασιλεῖς καὶ εἰς ἄλλας πόλεις. Θὰ μάθῃς ἐπίσης ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι εἶναι ἐπαναστάται καὶ ἀντιδραστικοὶ καὶ ὅτι ἐπολιορκήθη ἡ πόλις των πολλὰς φορὰς ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων· δι' αὐτὸ ἄλλως τε ἔχει ἐρημωθῇ τώρα ἡ πόλις αὐτή.
20 Τώρα λοιπὸν ἐκφράζομεν τὴν γνώμην μας καὶ σοῦ λέγομεν, κύριέ μας, βασιλεῦ, ὅτι, ἐὰν οἰκοδομηθῇ ἡ πόλις αὐτὴ καὶ ὑψωθοῦν καὶ πάλιν εἰς τὴν θέσιν των τὰ τείχη της, δὲν θὰ ἠμπορῇς πλέον νὰ κατεβαίνῃς εἰς τὴν Κοίλην Συρίαν καὶ εἰς τὴν Φοινίκην>.
21 Ὅταν ἀνέγνωσεν ὁ βασιλεὺς τὴν ἐπιστολὴν αὐτήν, ἀπήντησε γραπτῶς εἰς τὸν χρονικογράφον Ράθυμον καὶ εἰς τὸν Βεέλτεθμον καὶ εἰς τὸν Σαμέλλιον, τὸν γραμματέα, καὶ εἰς τοὺς ὑπολοίπους συντρόφους των, ποὺ διέμεναν εἰς τὴν Σαμάρειαν καὶ εἰς τὴν Συρίαν καὶ Φοινίκην. Ἔγραψε δὲ τὰ ἑξῆς:
22 <Ἐδιάβασα τὴν ἐπιστολήν, ποὺ μοῦ ἐστείλατε, καὶ διέταξα ἀμέσως νὰ γίνῃ ἔρευνα εἰς τὰ Ἀρχεῖα τοῦ Κράτους. Διεπιστώθη λοιπὸν ὅτι ἡ πόλις ἐκείνη εἶναι πράγματι ἀντιδραστικὴ καὶ ἐπαναστατεῖ ἀνέκαθεν ἐναντίον τῶν βασιλέων.
23 Οἱ κάτοικοι αὐτῆς τῆς πόλεως εἶναι ἀποστάται καὶ ταραχοποιοί. Συχνὰ κάμνουν πολέμους εἰς αὐτήν, ὡρισμένοι δὲ βασιλεῖς τῆς Ἱερουσαλὴμ ἦσαν δυνατοὶ καὶ σκληροὶ καὶ εἶχαν κυριεύσει τὴν Κοίλην Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην, τὰς ὁποίας καὶ ὑπεχρέωσαν νὰ πληρώνουν φόρον ὑποτελείας.
24 Διέταξα λοιπὸν τώρα νὰ μὴ ἀφήσετε τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους νὰ οἰκοδομήσουν τὴν πόλιν. Νὰ φροντίσετε δέ, ὥστε νὰ μὴ γίνῃ καμμία παράβασις τῆς διαταγῆς μου αὐτῆς, διὰ νὰ μὴ προχωρήσῃ περισσότερον τὸ κακὸν καὶ ἐνοχλήσουν καὶ πάλιν τοὺς βασιλεῖς>.
25 Μόλις ἀνεγνώσθησαν τὰ ὅσα ἔγραψεν ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης, ἔζευξαν τὰ ἅρματα ὁ Ράθυμος καὶ ὁ Σαμέλλιος, ὁ γραμματεύς, μαζὶ μὲ τοὺς συμπαραστάτας των καὶ ἔσπευσαν ἀμέσως εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ ἱππικὸν καὶ πολλοὺς πεζοὺς στρατιώτας καὶ ἄρχισαν νὰ ἐμποδίζουν αὐτούς, ποὺ ἔκτιζαν τὴν πόλιν. Κατόπιν τούτου διεκόπη ἡ ἀνοικοδόμησις τοῦ Ναοῦ τῶν Ἱεροσολύμων ἕως τὸ δεύτερον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν Δαρείου.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ασιλεύοντος Κύρου Περσῶν ἔτους πρώτου εἰς συντέλεσιν ρήματος Κυρίου ἐν στόματι Ἱερεμίου,	ατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς βασιλείας Κύρου, τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν, εἰς ἐκπλήρωσιν τοῦ λόγου τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος εἶπε διὰ τοῦ προφήτου Ἱερεμίου,	ατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν Κύρου, διὰ νὰ ἐκπληρωθῇ ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, ποὺ τὸν εἶχεν εἰπεῖ μὲ τὸ στόμα τοῦ Προφήτου Ἱερεμίου,
2 ἤγειρε Κύριος τὸ πνεῦμα Κύρου βασιλέως Περσῶν, καὶ ἐκήρυξεν ἐν ὅλῃ τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ καὶ ἅμα διὰ γραπτῶν λέγων·	2 παρεκίνησεν ὁ Κύριος τὸ πνεῦμα τοῦ Κύρου, βασιλέως τῶν Περσῶν, καὶ αὐτὸς ἔδωσεν ἐντολὰς νὰ διακηρύξουν εἰς ὅλον τὸ βασίλειόν του γραπτῶς καὶ προφορικῶς·	2 παρεκίνησεν ὁ Κύριος τὴν διάνοιαν καὶ διάθεσιν τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν Κύρου καὶ διεκήρυξεν εἰς ὅλην τὴν ἐπικράτειάν του μὲ τοὺς κήρυκας, ἀλλὰ καὶ μὲ γραπτὰ διατάγματα καὶ εἶπεν:
3 τάδε λέγει ὁ βασιλεὺς Περσῶν Κῦρος· ἐμὲ ἀνέδειξε βασιλέα τῆς οἰκουμένης ὁ Κύριος τοῦ Ἰσραήλ, Κύριος ὁ Ὕψιστος.	3 <Αὐτὰ διατάσσει Κῦρος ὁ βασιλεὺς τῶν Περσῶν· ἐμὲ ἀνέδειξε βασιλέα ὅλης τῆς οἰκουμένης ὁ Κύριος τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος πράγματι εἶναι ὁ Κύριος καὶ ὁ Ὕψιστος.	3 <Αὐτὰ προστάζει ὁ βασιλεὺς τῶν Περσῶν Κῦρος: <Ἐμὲ ἀνέδειξε βασιλέα τῆς οἰκουμένης ὁ Κύριος καὶ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὁ Ὕψιστος Κύριος.
4 Καὶ ἐσήμηνέ μοι οἰκοδομῆσαι αὐτῷ οἶκον ἐν Ἱερουσαλήμ, τῇ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ,	4 Αὐτὸς δὲ διέταξε νὰ ἀνοικοδομήσω πρὸς χάριν του τὸν ναόν του εἰς τὴν πόλιν Ἱερουσαλὴμ τῆς ἰουδαϊκῆς γῆς.	4 Καὶ μοῦ ἐμήνυσε νὰ οἰκοδομήσω πρὸς τιμήν Του Ναὸν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν Ἰουδαίαν.
5 εἴς τις ἐστὶν οὖν ὑμῶν ἐκ τοῦ ἔθνους αὐτοῦ, ἔστω ὁ Κύριος αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ, καὶ ἀναβὰς εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ τὴν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ οἰκοδομείτω τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου τοῦ Ἰσραήλ (οὗτος ὁ Κύριος ὁ κατασκηνώσας ἐν Ἱερουσαλήμ).	5 Ἂς εἶναι Κύριος ὁ Θεὸς μὲ ἐκείνους ἀπὸ σᾶς, ποὺ ἀνήκουν εἰς τὸ ἰσραηλιτικὸν ἔθνος· ἂς μεταβοῦν, λοιπόν, αὐτοὶ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ τῆς Ἰουδαίας καὶ ἂς βοηθήσουν νὰ ἀνοικοδομηθῇ ὁ ναὸς τοῦ Κυρίου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ (αὐτὸς εἶναι ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος ἔχει κατασκηνώσει εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ).	5 Καθένας λοιπὸν ἀπὸ σᾶς, ποὺ ἀνήκει εἰς τὸ ἔθνος αὐτὸ τοῦ Ἰσραήλ, ἂς ἔχῃ μαζί του τὴν εὐλογίαν καὶ προστασίαν τοῦ Κυρίου του καί, ἀφοῦ ἀναχωρήσῃ καὶ φθάσῃ εἰς τὸν λόφον τῆς Ἱερουσαλὴμ εἰς τὴν Ἰουδαίαν, ἂς συμβάλῃ εἰς τὴν ἀνοικοδόμησιν τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου τοῦ Ἰσραήλ. (Ὁ Κύριος εἶναι Αὐτός, ποὺ ἐδιάλεξεν ὡς τόπον κατοικίας Του τὴν Ἱερουσαλήμ).
6 Ὅσοι οὖν κατὰ τοὺς τόπους οἰκοῦσι, βοηθείτωσαν αὐτῷ οἱ ἐν τῷ τόπῳ αὐτοῦ ἐν χρυσίῳ καὶ ἐν ἀργυρίῳ, ἐν δόσεσι μεθ' ἵππων καὶ κτηνῶν σὺν τοῖς ἄλλοις τοῖς κατ' εὐχὰς προστεθειμένοις εἰς τὸ ἱερὸν τοῦ Κυρίου τὸ ἐν Ἱερουσαλήμ.	6 Ὅλοι δὲ ὅσοι κατοικοῦν εἰς τοὺς αὐτοὺς τόπους μὲ τοὺς Ἰσραηλίτας, τοὺς ἐπιθυμοῦντας νὰ μεταβοῦν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἂς βοηθήσουν τοὺς Ἰσραηλίτας μὲ χρυσὸν καὶ ἄργυρον, μὲ προσφορὰς ἵππων καὶ κτηνῶν καὶ ἄλλων σκευῶν, τὰ ὁποῖα διὰ τάματος πρέπει νὰ ἀφιερωθοῦν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ>.	6 Καὶ ὅσοι ἐπίσης κατοικοῦν μαζὶ μὲ τοὺς Ἰσραηλίτας, ἂς βοηθήσουν αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ διαμένουν εἰς τὸν ἴδιον τόπον μαζί των, μὲ χρυσάφι καὶ ἀσῆμι καὶ μὲ προσφορὰς ἀλόγων καὶ ἄλλων ζώων. Ἂς τοὺς δώσουν ἐπίσης καὶ ἄλλα ἀντικείμενα, ποὺ θὰ προσφερθοῦν ὡς τάματα εἰς τὸν τόπον τῆς λατρείας τοῦ Κυρίου, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα>.
7 Καὶ καταστήσαντες οἱ ἀρχίφυλοι τῶν πατριῶν τῆς Ἰούδα καὶ Βενιαμὶν φυλῆς καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται καὶ πάντων, ὧν ἤγειρε Κύριος τὸ πνεῦμα ἀναβῆναι οἰκοδομῆσαι οἶκον τῷ Κυρίῳ τὸν ἐν Ἱερουσαλήμ,	7 Κατόπιν τῆς διαταγῆς αὐτῆς οἱ ἀρχηγοὶ τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν τῆς φυλῆς Ἰούδα καὶ τῆς φυλῆς Βενιαμίν, οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται, ὅπως καὶ ὅλοι ἐκεῖνοι, τῶν ὁποίων ὁ Κύριος ἐκίνησε τὴν προθυμίαν νὰ μεταβοῦν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἀπεφάσισαν πράγματι νὰ μεταβοῦν, διὰ νὰ ἀνοικοδομήσουν πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου τὸν ἐν Ἱερουσαλὴμ ναόν.	7 Κατόπιν τούτου ἐτοιμάσθηκαν ἀμέσως οἱ ἐπὶ κεφαλῆς τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν τῶν φυλῶν Ἰούδα καὶ Βενιαμὶν καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται, καθὼς καὶ ὅλοι, ὅσοι παρεκινήθησαν ἐσωτερικῶς ἀπὸ τὸν Κύριον νὰ ὑπάγουν καὶ νὰ ἀνοικοδομήσουν τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, ποὺ ἦτο εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα.
8 καὶ οἱ περικύκλῳ αὐτῶν ἐβοήθησον ἐν πᾶσιν ἐν ἀργυρίῳ καὶ χρυσίῳ, ἵπποις, κτήνεσι καὶ εὐχαῖς ὡς πλείσταις πολλῶν, ὧν ὁ νοῦς ἠγέρθη.	8 Ὅλοι δὲ ὅσοι κατοικοῦσαν γύρῳ ἀπὸ αὐτοὺς καὶ τῶν ὁποίων ἡ καρδία εὐλαβῶς συνεκινήθη, τοὺς ἐβοήθησαν μὲ ὅ,τι ἠμποροῦσαν, δηλαδὴ μὲ ἀργύριον, μὲ χρυσόν, μὲ ἵππους, μὲ κατοικίδια ζῶα, μὲ πολυάριθμα ἀφιερώματα.	8 Ὅσοι δὲ κατοικοῦσαν γύρω ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας, τοὺς ἐβοήθησαν εἰς ὅλα μὲ ἀσῆμι καὶ χρυσάφι, μὲ ἄλογα καὶ ἄλλα ζῶα καὶ μὲ τάματα πολλὰ καὶ πλούσια, ἀνάλογα πρὸς τὴν διάθεσιν τῆς καρδίας ἐκείνων, ποὺ συνεκινήθησαν ἀπὸ τὴν κατάστασιν τῶν Ἰουδαίων.
9 Καὶ ὁ βασιλεὺς Κῦρος ἐξήνεγκε τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ Κυρίου, ἃ μετήνεγκε Ναβουχοδονόσορ ἐξ Ἱερουσαλήμ, καὶ ἀπηρείσατο αὐτὰ ἐν τῷ εἰδωλείῳ αὐτοῦ·	9 Ὁ δὲ βασιλεὺς Κῦρος ἔβγαλε τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου, τὰ ὁποῖα εἶχε μεταφέρει ὁ Ναβουχοδονόσορ ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ εἶχε τοποθετήσει αὐτὰ εἰς τὸν εἰδωλολατρικὸν ναόν του·	9 Ὁ δὲ βασιλεὺς Κῦρος ἔβγαλε τὰ ἱερὰ σκεύη, ποὺ ἀνῆκαν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ τὰ ὁποῖα εἶχε φέρει ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα ὁ Ναβουχοδονόσορ καὶ τὰ εἶχε τοποθετήσει εἰς τὸν εἰδωλολατρικὸν ναόν του.
10 ἐξενέγκας δὲ αὐτὰ Κῦρος ὁ βασιλεὺς Περσῶν παρέδωκεν αὐτὰ Μιθραδάτῃ τῷ ἐαυτοῦ γαζοφύλακι·	10 ὁ Κῦρος ὁ βασιλεὺς τῶν Περσῶν, τὰ ἔβγαλε ἀπὸ τὸν εἰδωλολατρικὸν αὐτὸν ναόν, τὰ παρέδωκεν εἰς τὸν Μιθραδάτην, τὸν θησαυροφύλακά του	10 Καὶ ἀφοῦ ἔβγαλε τὰ ἱερὰ αὐτὰ σκεύη ὁ Κῦρος, ὁ βασιλεὺς τῶν Περσῶν, τὰ παρέδωσεν εἰς τὸν Μιθραδάτην, ποὺ ἦτο ὁ θησαυροφύλαξ τὸν βασιλέως.
11 διὰ δὲ τούτου παρεδόθησαν Σαμανασσάρῳ προστάτῃ τῆς Ἰουδαίας.	11 διὰ δὲ τοῦ Μιθραδάτου παρεδόθησαν αὐτὰ εἰς τὸν Σαμανάσσαρον, τὸν διοικητὴν τῆς Ἰουδαίας.	11 Ὁ δὲ Μιθραδάτης τὰ παρέδωσεν εἰς τὸν Σαμανάσσαρον, ποὺ ἦτο ἐπόπτης καὶ διοικητὴς τῆς Ἰουδαίας.
12 Ὁ δὲ τούτων ἀριθμὸς ἦν· σπονδεῖα χρυσᾶ χίλια, σπονδεῖα ἀργυρᾶ χίλια, θυΐσκαι ἀργυραῖ εἰκοσιεννέα, φιάλαι χρυσαῖ τριάκοντα, ἀργυραῖ δισχίλιαι τετρακόσιαι δέκα καὶ ἄλλα σκεύη χίλια.	12 Ὁ ἀριθμὸς δὲ τῶν παραδοθέντων αὐτῶν ἱερῶν σκευῶν ἦτο ὁ ἐξῆς· Χίλια χρυσᾶ δοχεῖα, χίλια ἀργυρᾶ δοχεῖα, εἰκοσιεννέα ἀργυρᾶ μικρὰ θυμιατήρια, τριάκοντα χρυσαῖ φιάλαι, δύο χιλιάδες τετρακόσιοι δέκα ἀργυραῖ φιάλαι καὶ χίλια ἄλλα ἱερὰ σκεύη.	12 Ὁ δὲ ἀριθμὸς τῶν σκευῶν αὐτῶν ἦτο ὁ ἐξῇς: Χίλια χρυσᾶ δοχεῖα σπονδῶν, χίλια ἀσημένια παρόμοια δοχεῖα, εἴκοσι ἐννέα μικρὰ ἀσημένια θυμιατήρια, τριάντα φιάλες ἀπὸ χρυσάφι καὶ δύο χιλιάδες τετρακόσιες δέκα ἀπὸ ἀσῆμι καὶ χίλια ἄλλα σκεύη.
13 Τὰ δὲ πάντα σκεύη διεκομίσθη, χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ, πεντακισχίλια τετρακόσια ἑξηκονταεννέα·	13 Ὅλα δὲ τὰ σκεύη αὐτά, τὸ ὁποῖα μετεφέρθησαν, ἦσαν πέντε χιλιάδες τετρακόσια ἑξήκοντα ἐννέα.	13 Ὅλα δὲ συνολικῶς τὰ ἱερὰ σκεύη, ποὺ μετεφέρθησαν, χρυσᾶ καὶ ἀσημένια, ἦσαν πέντε χιλιάδες τετρακόσια ἑξῆντα ἐννέα.
14 ἀνηνέχθη δὲ ὑπὸ Σαμανασσάρου ἅμα τοῖς ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας ἐκ Βαβυλῶνας εἰς Ἱερουσαλήμ.	14 Αὐτὰ μετεφέρθησαν ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα ὑπὸ τοῦ Σαμανασσάρου μαζῆ μὲ τοὺς ἕως τώρα αἱχμαλώτους Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι ἐλεύθεροι ἐπέστρεφαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.	14 Μετεφέρθησαν δὲ ὅλα αὐτὰ ἀπὸ τὸν Σαμανάσσαρον ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μαζὶ μὲ τοὺς αἰχμαλώτους Ἰουδαίους, ποὺ ἦσαν πλέον ἐλεύθεροι.
15 Ἐν δὲ τοῖς ἐπὶ Ἀρταξέρξου τῶν Περσῶν βασιλέως χρόνοις κατέγραψαν αὐτῷ κατὰ τῶν κατοικούντων ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Ἱερουσαλὴμ Βήλεμος καὶ Μιθραδάτης καὶ Ταβέλλιος καὶ Ράθυμος καὶ Βεέλτεθμος καὶ Σαμέλλιος ὁ γραμματεὺς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ τούτοις συντασσόμενοι, οἰκοῦντες δὲ ἐν Σαμαρείᾳ καὶ τοῖς ἄλλοις τόποις, τὴν ὑπογεγραμμένην ἐπιστολήν·	15 Ἐπὶ τῆς βασιλείας ὅμως τοῦ Ἀρταξέρξου, τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν, οἱ ἀντιπρόσωποί του εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ( Βήλεμος, ὁ Μιθραδάτης, ὁ Ταβέλλιος, ὁ Ράθυμος, ὁ Βεέλτεθμος, Σαμέλλιος ὁ γραμματεὺς καὶ οἱ ὑπόλοιποι σύμβουλοί των, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν εἰς τὴν Σαμάρειαν καὶ εἰς τὰς ἄλλας χώρας, ἔγραψαν ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς Ἰουδαίας καὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ τὴν κατωτέρω ἐπιστολήν.	15 Κατὰ τοὺς χρόνους ὅμως τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν Ἀρταξέρξου ἔγραψαν πρὸς αὐτὸν καὶ ὑπέγραψαν τὴν κατωτέρω ἐπιστολὴν εἰς βάρος τῶν κατοίκων τῆς Ἰουδαίας καὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ ὁ Βήλεμος καὶ ὁ Μιθραδάτης, ὁ Ταβέλλιος καὶ ὁ Ράθυμος, ὁ Βεέλτεθμος καὶ ὁ γραμματεὺς Σαμέλλιος, καθὼς καὶ οἱ ὑπόλοιποι, ποὺ εἶχαν ταχθῆ μαζί των καὶ διέμεναν εἰς τὴν Σαμάρειαν καὶ εἰς τὰς ἄλλας χώρας:
16 <Βασιλεῖ Ἀρταξέρξῃ κυρίῳ οἱ παῖδές σου Ράθυμος ὁ τὰ προσπίπτοντα καὶ Σαμέλλιος ὁ γραμματεὺς καὶ ἐπίλοιποι τῆς βουλῆς αὐτῶν καὶ κριταὶ οἱ ἐν Κοίλῃ Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ·	16 <Πρὸς τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην, τὸν κύριον ἡμῶν, ἡμεῖς οἱ δοῦλοι σου ὁ Ράθυμος ὁ χρονικογράφος, ὁ Σαμέλλιος ὁ γραμματεὺς καὶ οἱ λοιποὶ σύμβουλοί μας καὶ δικασταί, οἱ ὁποῖοι εὑρισκόμεθα εἰς τὴν Κοίλην Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην,	16 <Πρὸς τὸν βασιλέα καὶ κύριόν μας Ἀρταξέρξην γράφομεν τὴν παροῦσαν ἐπιστολὴν οἱ δοῦλοι σοῦ Ράθυμος ὁ χρονικογράφος καὶ Σαμέλλιος ὁ γραμματεύς, μαζὶ μὲ τοὺς λοιποὺς συμβούλους μας καὶ τοὺς δικαστάς, ποὺ εὑρίσκονται εἰς τὴν Κοίλην Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην.
17 καὶ νῦν γνωστὸν ἔστω τῷ κυρίῳ βασιλεῖ, ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι ἀναβάντες παρ' ὑμῶν πρὸς ἡμᾶς ἐλθόντες εἰς Ἱερουσαλήμ, τὴν πόλιν τὴν ἀποστάτιν καὶ πονηρὰν οἰκοδομοῦσι, τάς τε ἀγορὰς αὐτῆς καὶ τὰ τείχη θεραπεύουσι καὶ ναὸν ὑποβάλλονται.	17 φέρομεν εἰς γνῶσιν τοῦ κυρίου μας καὶ βασιλέως μας, ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι ποὺ ἦλθαν ἀπὸ σᾶς πρὸς ἡμᾶς εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἀνοικοδομοῦν τὴν ἀποστάτιδα καὶ ταραχοποιὸν πόλιν των, ὅπως ἐπίσης τὰς ἐμπορικὰς ἀγοράς των, ἐπιδιορθώνουν τὰ τείχη καὶ θεμελιώνουν τὸ ναόν των.	17 Ἂς γνωρίζῃ λοιπὸν ὁ κύριος καὶ βασιλεύς μας ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι, ποὺ ἔφυγαν ἐλεύθεροι ἀπὸ σᾶς καὶ ἦλθαν πρὸς ἐμᾶς, μόλις ἔφθασαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἄρχισαν νὰ ἀνοικοδομοῦν τὴν πόλιν τὴν ἀποστάτιδα καὶ ταραχοποιόν. Ἐπιδιορθώνουν ἐπίσης τὰς ἀγοράς της καὶ τὰ τείχη της καὶ θεμελιώνουν τὸν ναόν των.
18 Ἐὰν οὖν ἡ πόλις αὕτη οἰκοδομηθῇ καὶ τὰ τείχη συντελεσθῇ, φορολογίαν οὐ μὴ ὑπομείνωσι δοῦναι, ἀλλὰ καὶ βασιλεῦσιν ἀντιστήσονται. Καὶ ἐπεὶ ἐνεργεῖται τὰ κατὰ τὸν ναόν, καλῶς ἔχειν ὑπολαμβάνομεν μὴ ὑπεριδεῖν τὸ τοιοῦτον, ἀλλὰ προσφωνῆσαι τῷ κυρίῳ βασιλεῖ, ὅπως, ἂν φαίνηταί σοι, ἐπισκεφθῇ ἐν τοῖς ἀπὸ τῶν πατέρων σου βιβλίοις·	18 Ἐὰν ὅμως ἡ πόλις αὐτὴ ἀνοικοδομηθῇ καὶ ὁλοκληρωθῇ ἡ ἀνοικοδόμησις τῶν τειχῶν, δὲν θὰ ἀνεχθοῦν αὐτοὶ νὰ δίδουν φόρον, ἀλλὰ καὶ θὰ ἐπαναστατήσουν ἐναντίον τῶν βασιλέων μας. Ἐφ' ὅσον δὲ αὐτοὶ ἐργάζονται διὰ τὴν ἀνοικοδόμησιν τοῦ ναοῦ, ἐθεωρήσαμεν ὅτι εἶναι καλὸν καὶ πρέπον νὰ μὴ παραβλέψωμεν αὐτὸ τὸ γεγονός, ἀλλὰ νὰ τὸ ἀναφέρωμεν εἰς τὸν κύριον καὶ βασιλέα μας, ὥστε, ἐὰν φανῇ εἰς αὐτὸν ἀρεστόν, νὰ ἐρευνήσῃ διὰ τὴν πόλιν αὐτὴν εἰς τὰ ἀρχεῖα τῶν πατέρων του.	18 Ἐὰν ὅμως ἀνοικοδομηθῇ ἡ πόλις αὐτὴ καὶ ὁλοκληρωθῇ ἡ ἐπιδιόρθωσις τῶν τειχῶν, δὲν θὰ ἀνεχθοῦν πλέον νὰ πληρώνουν τὸν φόρον ὑποτελείας καὶ θὰ ἐξεγερθοῦν ἐναντίον τῶν βασιλέων τῆς χώρας μας. Ἐπειδὴ δὲ ἔχουν ἀρχίσει ἤδη αἱ ἐνέργειαι διὰ τὴν ἀνοικοδόμησιν τοῦ ναοῦ, νομίζομεν ὅτι δὲν ἦτο σωστὸν νὰ ἀδιαφορήσωμεν ὡς πρὸς αὐτό, ἀλλ’ ὅτι ἔπρεπε νὰ τὸ ἀναφέρωμεν εἰς τὸν κύριον καὶ βασιλέα μας διὰ νὰ ἐρευνήσῃς, ἐὰν τὸ νομίζῃς σκόπιμον, τὰ Ἀρχεῖα τῶν πατέρων σου, τὰ σχετικὰ μὲ αὐτὴν τὴν πόλιν.
19 καὶ εὑρήσεις ἐν τοῖς ὑπομνηματισμοῖς γεγραμμένα περὶ τούτων καὶ γνώσῃ ὅτι ἡ πόλις ἐκείνη ἦν ἀποστάτις καὶ βασιλεῖς καὶ πόλεις ἐνοχλοῦσα καὶ οἱ Ἰουδαῖοι ἀποστάται καὶ πολιορκίας συνιστάμενοι ἐν αὐτῇ ἔτι ἐξ αἰῶνος, δι' ἣν αἰτίαν καὶ ἡ πόλις αὕτη ἠρημώθη.	19 Θὰ εὕρῃς δὲ εἰς τὰ γραπτὰ αὐτὰ ὑπομνήματα πληροφορίας δι' αὐτά, ποὺ σοῦ καθιστῶμεν γνωστά, καὶ θὰ μάθῃς ὅτι ἡ πόλις αὐτή, ἡ Ἱερουσαλήμ, ὑπῆρξεν ἀποστάτις, παρεῖχε δὲ πολλὰ ζητήματα εἰς βασιλεῖς καὶ πόλεις. Οἱ Ἰουδαῖοι εἶναι ἐπαναστάται καὶ ὅτι ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων ἔγιναν κατὰ τῆς πόλεως αὐτῆς πολιορκίαι, ἐξ αἰτίας τῶν ὁποίων αὐτὴ καὶ ἔχει ἐρημωθῆ.	19 Μέσα δὲ εἰς τὰ Ἀρχεῖα τοῦ Κράτους θὰ βρῇς πληροφορίας διὰ τὰ θέματα αὐτὰ καὶ θὰ γνωρίσῃς ὅτι ἡ πόλις ἐκείνη, δηλαδὴ ἡ Ἱερουσαλήμ, ἦτο ἐπαναστάτις καὶ ἐδημιουργοῦσε πολλὰ προβλήματα εἰς βασιλεῖς καὶ εἰς ἄλλας πόλεις. Θὰ μάθῃς ἐπίσης ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι εἶναι ἐπαναστάται καὶ ἀντιδραστικοὶ καὶ ὅτι ἐπολιορκήθη ἡ πόλις των πολλὰς φορὰς ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων· δι' αὐτὸ ἄλλως τε ἔχει ἐρημωθῇ τώρα ἡ πόλις αὐτή.
20 Νῦν οὖν ὑποδεικνύομέν σοι, κύριε βασιλεῦ, ὅτι ἐὰν ἡ πόλις αὕτη οἰκοδομηθῇ καὶ τὰ ταύτης τείχη ἀνασταθῇ, κάθοδος οὐκ ἔτι σοὶ ἔσται εἰς Κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην>.	20 Τώρα λοιπόν, κύριε βασιλεῦ, εὐλαβῶς σοῦ ὑποδεικνύομεν ὅτι, ἐὰν ἡ πόλις αὐτὴ ἀνοικοδομηθῇ καὶ ὁλοκληρωθοῦν τὰ τείχη της, δὲν θὰ ἠμπορῇς εἰς τὸ ἐξῆς νὰ κατέλθῃς εἰς τὴν Κοίλην Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην>.	20 Τώρα λοιπὸν ἐκφράζομεν τὴν γνώμην μας καὶ σοῦ λέγομεν, κύριέ μας, βασιλεῦ, ὅτι, ἐὰν οἰκοδομηθῇ ἡ πόλις αὐτὴ καὶ ὑψωθοῦν καὶ πάλιν εἰς τὴν θέσιν των τὰ τείχη της, δὲν θὰ ἠμπορῇς πλέον νὰ κατεβαίνῃς εἰς τὴν Κοίλην Συρίαν καὶ εἰς τὴν Φοινίκην>.
21 Τότε ἀντέγραψεν ὁ βασιλεὺς Ραθύμῳ τῷ γράφοντι τὰ προσπίπτοντα καὶ Βεελτέθμῳ καὶ Σαμελλίῳ γραμματεῖ καὶ τοῖς λοιποῖς τοῖς συντασσομένοις καὶ οἰκοῦσιν ἐν τῇ Σαμαρείᾳ καὶ Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ τὰ ὑπογεγραμμένα·	21 Τότε ὁ βασιλεὺς ἀπήντησε γραπτῶς εἰς τὸν Ράθυμον τὸν γραμματέα καὶ χρονικογράφον, εἰς τὸν Βεέλτεθμον, εἰς τὸν γραμματέα Σαμέλλιον καὶ εἰς τοὺς ἄλλους συμβούλους, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν εἰς τὴν Συρίαν καὶ εἰς τὴν Φοινίκην τὰ ἐξῆς·	21 Ὅταν ἀνέγνωσεν ὁ βασιλεὺς τὴν ἐπιστολὴν αὐτήν, ἀπήντησε γραπτῶς εἰς τὸν χρονικογράφον Ράθυμον καὶ εἰς τὸν Βεέλτεθμον καὶ εἰς τὸν Σαμέλλιον, τὸν γραμματέα, καὶ εἰς τοὺς ὑπολοίπους συντρόφους των, ποὺ διέμεναν εἰς τὴν Σαμάρειαν καὶ εἰς τὴν Συρίαν καὶ Φοινίκην. Ἔγραψε δὲ τὰ ἑξῆς:
22 <Ἀνέγνων τὴν ἐπιστολήν, ἣν πεπόμφατε πρός με. Ἐπέταξα οὖν ἐπισκέψασθαι, καὶ εὑρέθη ὅτι ἡ πόλις ἐκείνη ἐστὶν ἐξ αἰῶνος βασιλεῦσιν ἀντιπαρατάσσουσα	22 <Ἀνέγνωσα τὴν ἐπιστολήν, τὴν ὁποίαν μοῦ ἀπεστείλατε, ἔδωσα διαταγὴν νὰ ἐρευνήσουν τὰ ἀρχεῖα καὶ πράγματι εὑρέθη, ὅτι αὐτὴ ἡ πόλις ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων ἀντιπαρατάσσεται ἐναντίον τῶν βασιλέων.	22 <Ἐδιάβασα τὴν ἐπιστολήν, ποὺ μοῦ ἐστείλατε, καὶ διέταξα ἀμέσως νὰ γίνῃ ἔρευνα εἰς τὰ Ἀρχεῖα τοῦ Κράτους. Διεπιστώθη λοιπὸν ὅτι ἡ πόλις ἐκείνη εἶναι πράγματι ἀντιδραστικὴ καὶ ἐπαναστατεῖ ἀνέκαθεν ἐναντίον τῶν βασιλέων.
23 καὶ οἱ ἄνθρωποι ἀποστάσεις καὶ πολέμους ἐν αὐτῇ συντελοῦντες καὶ βασιλεῖς ἰσχυροὶ καὶ σκληροὶ ἦσαν ἐν Ἱερουσαλὴμ κυριεύοντες καὶ φορολογοῦντες Κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην.	23 Οἱ κάτοικοί της ἀπὸ τὴν πόλιν αὐτὴν ἔκαμαν ἐπαναστάσεις καὶ πολέμους. Οἱ ἐν Ἱερουσαλὴμ βασιλεῖς τους, ἰσχυροὶ καὶ σκληροί, κατεκυρίευσαν τὴν Κοίλην Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην καὶ ἐπέβαλλαν εἰς τοὺς κατοίκους της φόρον ὑποτελείας.	23 Οἱ κάτοικοι αὐτῆς τῆς πόλεως εἶναι ἀποστάται καὶ ταραχοποιοί. Συχνὰ κάμνουν πολέμους εἰς αὐτήν, ὡρισμένοι δὲ βασιλεῖς τῆς Ἱερουσαλὴμ ἦσαν δυνατοὶ καὶ σκληροὶ καὶ εἶχαν κυριεύσει τὴν Κοίλην Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην, τὰς ὁποίας καὶ ὑπεχρέωσαν νὰ πληρώνουν φόρον ὑποτελείας.
24 Νῦν οὖν ἐπέταξα ἀποκωλῦσαι τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους τοῦ οἰκοδομῆσαι τὴν πόλιν καὶ προνοηθῆναι ὅπως μηδὲν παρὰ ταῦτα γένηται καὶ μὴ προβῇ ἐπὶ πλεῖον τὰ τῆς κακίας εἰς τὸ βασιλεῖς ἐνοχλῆσαι>.	24 Δι' αὐτὸ λοιπὸν καὶ διέταξα νὰ ἐμποδίσετε αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὴν ὀχύρωσιν τῆς πόλεως καὶ νὰ φροντίσετε νὰ μὴ γίνῃ τίποτε ἐναντίον τῆς διαταγῆς αὐτῆς, διὰ νὰ μὴ προχωρήσῃ περισσότερον τὸ κακὸν καὶ δημιουργήσουν αὐτοὶ ζητήματα εἰς τοὺς βασιλεῖς>.	24 Διέταξα λοιπὸν τώρα νὰ μὴ ἀφήσετε τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους νὰ οἰκοδομήσουν τὴν πόλιν. Νὰ φροντίσετε δέ, ὥστε νὰ μὴ γίνῃ καμμία παράβασις τῆς διαταγῆς μου αὐτῆς, διὰ νὰ μὴ προχωρήσῃ περισσότερον τὸ κακὸν καὶ ἐνοχλήσουν καὶ πάλιν τοὺς βασιλεῖς>.
25 Τότε ἀναγνωσθέντων τῶν παρὰ τοῦ βασιλέως Ἀρταξέρξου γραφέντων, Ράθυμος καὶ Σαμέλλιος ὁ γραμματεὺς καὶ οἱ τούτοις συντασσόμενοι ἀναζεύξαντες εἰς Ἱερουσαλὴμ κατὰ σπουδὴν μεθ' ἵππου καὶ ὄχλου παρατάξεως, ἤρξαντο κωλύειν τοὺς οἰκοδομοῦντας. Καὶ ἤργει ἡ οἰκοδομὴ τοῦ ἱεροῦ τοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ μέχρι τοῦ δευτέρου ἔτους τῆς βασιλείας Δαρείου τοῦ Περσῶν βασιλέως.	25 Ὅταν αὐτά, τὰ ὁποῖα ἐγράφησαν ἀπὸ τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην, ἀνεγνώσθησαν, ἀμέσως ὁ Ράθυμος καὶ ὁ γραμματεὺς Σαμέλλιος καὶ ἡ ἄλλη ἀκολουθία αὐτῶν μετέβησαν ἐσπευσμένως εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ ἱππικὸν καὶ πεζικὸν στρατὸν καὶ ἤρχισαν νὰ ἐμποδίζουν τοὺς οἰκοδόμους ἀπὸ τὸ ἔργον των. Ἔτσι δὲ ἡ ἀνοικοδόμησις τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ διεκόπη ἕως εἰς τὸ δεύτερον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Δαρείου βασιλέως τῶν Περσῶν.	25 Μόλις ἀνεγνώσθησαν τὰ ὅσα ἔγραψεν ὁ βασιλεὺς Ἀρταξέρξης, ἔζευξαν τὰ ἅρματα ὁ Ράθυμος καὶ ὁ Σαμέλλιος, ὁ γραμματεύς, μαζὶ μὲ τοὺς συμπαραστάτας των καὶ ἔσπευσαν ἀμέσως εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ ἱππικὸν καὶ πολλοὺς πεζοὺς στρατιώτας καὶ ἄρχισαν νὰ ἐμποδίζουν αὐτούς, ποὺ ἔκτιζαν τὴν πόλιν. Κατόπιν τούτου διεκόπη ἡ ἀνοικοδόμησις τοῦ Ναοῦ τῶν Ἱεροσολύμων ἕως τὸ δεύτερον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν Δαρείου.