Έσδρας Β : Κεφάλαιον ΣΤ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ότε Δαρεῖος ὁ βασιλεὺς ἔθηκε γνώμην καὶ ἐπεσκέψατο ἐν ταῖς βιβλιοθήκαις ὅπου ἡ γάζα κεῖται ἐν Βαβυλῶνι.
2 Καὶ εὑρέθη ἐν πόλει ἐν τῇ βάρει κεφαλὶς μία, καὶ τοῦτο ἦν γεγραμμένον ἐν αὐτῇ ὑπόμνημα·
3 <Ἐν ἔτει πρώτῳ Κύρου βασιλέως Κῦρος ὁ βασιλεὺς ἔθηκε γνώμην περὶ οἴκου Θεοῦ τοῦ ἐν Ἱερουσαλήμ· οἶκος οἰκοδομηθήτω καὶ τόπος, οὗ θυσιάζουσι τὰ θυσιάσματα· καὶ ἔθηκεν ἔπαρμα ὕψος πήχεις ἑξήκοντα, πλάτος αὐτοῦ πήχεων ἑξήκοντα,
4 καὶ δόμοι λίθινοι κραταιοὶ τρεῖς, καὶ δόμος ξύλινος εἷς, καὶ ἡ δαπάνη ἐξ οἴκου τοῦ βασιλέως δοθήσεται·
5 καὶ τὰ σκεύη οἴκου τοῦ Θεοῦ τὰ ἀργυρᾶ καὶ τὰ χρυσᾶ, ἃ Ναβουχοδονόσορ ἐξήνεγκεν ἀπὸ τοῦ οἴκου τοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐκόμισεν εἰς Βαβυλῶνα, καὶ δοθήτω καὶ ἀπελθέτω εἰς τὸν ναὸν τὸν ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ τόπου, οὗ ἐτέθη ἐν οἴκῳ τοῦ Θεοῦ.
6 Νῦν δώσετε, ἔπαρχοι πέραν τοῦ ποταμοῦ Σαθαρβουζαναῒ καὶ οἱ σύνδουλοι αὐτῶν Ἀφαρσαχαῖοι οἱ ἐν τῷ πέραν τοῦ ποταμοῦ, μακρὰν ὄντες ἐκεῖθεν
7 νῦν ἄφετε τὸ ἔργον οἴκου τοῦ Θεοῦ· οἱ ἀφηγούμενοι τῶν Ἰουδαίων καὶ οἱ πρεσβύτεροι τῶν Ἰουδαίων οἶκον τοῦ Θεοῦ ἐκεῖνον οἰκοδομείτωσαν ἐπὶ τοῦ τόπου αὐτοῦ.
8 Καὶ ἐπ' ἐμοῦ γνώμη ἐτέθη, μή ποτέ τι ποιήσητε μετὰ τῶν πρεσβυτέρων τῶν Ἰουδαίων τοῦ οἰκοδομηθῆναι οἶκον τοῦ Θεοῦ ἐκεῖνον· καὶ ἀπὸ ὑπαρχόντων βασιλέως τῶν φόρων πέραν τοῦ ποταμοῦ ἐπιμελῶς δαπάνη ἔστω διδομένη τοῖς ἀνδράσιν ἐκείνοις τὸ μὴ καταργηθῆναι·
9 καὶ ὃ ἂν ὑστέρημα, καὶ υἱοὺς βοῶν καὶ κριῶν καὶ ἀμνοὺς εἰς ὁλοκαυτώσεις τῷ Θεῷ τοῦ οὐρανοῦ, πυρούς, ἅλας, οἶνον, ἔλαιον, κατὰ τὸ ρῆμα ἱερέων τῶν ἐν Ἱερουσαλὴμ ἔστω διδόμενον αὐτοῖς ἡμέραν ἐν ἡμέρᾳ, ὃ ἐὰν αἰτήσωσιν,
10 ἵνα ὦσιν εὐωδίας προσφέροντες τῷ Θεῷ τοῦ οὐρανοῦ καὶ προσεύχωνται εἰς ζωὴν τοῦ βασιλέως καὶ υἱῶν αὐτοῦ.
11 Καὶ ἀπ' ἐμοῦ ἐτέθη γνώμη ὅτι πᾶς ἄνθρωπος, ὃς ἀλλάξει τὸ ρῆμα τοῦτο, καθαιρεθήσεται ξύλον ἐκ τῆς οἰκίας αὐτοῦ καὶ ὠρθωμένος παγήσεται ἐπ' αὐτοῦ, καὶ ὁ οἶκος αὐτοῦ τὸ κατ' ἐμὲ ποιηθήσεται.
12 Καὶ ὁ Θεός, οὗ κατασκηνοῖ τὸ ὄνομα ἐκεῖ, καταστρέψει πάντα βασιλέα καὶ λαόν, ὃς ἐκτενεῖ τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἀλλάξαι ἢ ἀφανίσαι τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ τὸν ἐν Ἱερουσαλήμ. Ἐγὼ Δαρεῖος ἔθηκα γνώμην· ἐπιμελῶς ἔσται>.
13 Τότε Θανθαναῒ ὁ ἔπαρχος πέραν τοῦ ποταμοῦ, Σαθαρβουζαναῒ καὶ οἱ σύνδουλοι αὐτοῦ, πρὸς ὃ ἀπέστειλε Δαρεῖος ὁ βασιλεύς, οὕτως ἐποίησαν ἐπιμελῶς.
14 Καὶ οἱ πρεσβύτεροι τῶν Ἰουδαίων ᾠκοδομοῦσαν καὶ οἱ Λευῖται ἐν προφητείᾳ Ἀγγαίου του προφήτου καὶ Ζαχαρίου υἱοῦ Ἀδδὼ καὶ ἀνῳκοδόμησαν καὶ κατηρτίσαντο ἀπὸ γνώμης Θεοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἀπὸ γνώμης Κύρου καὶ Δαρείου καὶ Ἀρθασασθὰ βασιλέων Περσῶν.
15 Καὶ ἐτέλεσαν τὸν οἶκον τοῦτον ἕως ἡμέρας τρίτης μηνὸς Ἀδάρ, ὅ ἐστιν ἔτος ἕκτον τῆς βασιλείας Δαρείου τοῦ βασιλέως.
16 Καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται καὶ οἱ κατάλοιποι υἱῶν ἀποικεσίας, ἐγκαίνια τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ ἐν εὐφροσύνῃ.
17 Καὶ προσήνεγκαν εἰς τὰ ἐγκαίνια τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ μόσχους ἑκατόν, κριοὺς διακοσίους, ἀμνοὺς τετρακοσίους, χιμάρους αἰγῶν ὑπὲρ ἁμαρτίας ὑπὲρ παντὸς Ἰσραὴλ δώδεκα εἰς ἀριθμὸν φυλῶν Ἰσραήλ.
18 Καὶ ἔστησαν τοὺς ἱερεῖς ἐν διαιρέσεσιν αὐτῶν καὶ τοὺς Λευίτας ἐν μερισμοῖς αὐτῶν ἐπὶ δουλείᾳ Θεοῦ τοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ κατὰ τὴν γραφὴν βίβλου Μωυσῆ.
19 Καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ τῆς ἀποικεσίας τὸ πάσχα τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου.
20 Ὅτι ἐκαθαρίσθησαν οἱ ἱερεῖς καὶ Λευῖται, ἕως εἷς πάντες καθαροί, καὶ ἔσφαξαν τὸ πάσχα τοῖς πᾶσιν υἱοῖς τῆς ἀποικεσίας καὶ τοῖς ἀδελφοῖς αὐτῶν τοῖς ἱερεῦσι καὶ ἑαυτοῖς.
21 Καὶ ἔφαγον υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸ πάσχα, οἱ ἀπὸ τῆς ἀποικεσίας καὶ πᾶς ὁ χωριζόμενος τῆς ἀκαθαρσίας ἐθνῶν τῆς γῆς πρὸς αὐτοὺς τοῦ ἐκζητῆσαι Κύριον Θεὸν Ἰσραήλ.
22 Καὶ ἐποίησαν τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων ἑπτὰ ἡμέρας ἐν εὐφροσύνῃ, ὅτι εὔφρανεν αὐτοὺς Κύριος καὶ ἐπέστρεψε καρδίαν βασιλέως Ἀσσοὺρ ἐπ' αὐτοὺς κραταιῶσαι τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐν ἔργοις οἴκου τοῦ Θεοῦ Ἰσραήλ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ότε ὁ βασιλεὺς Δαρεῖος διέταξε καὶ ἠρεύνησαν τὰ ἀρχεῖα εἰς τὸ θησαυροφυλάκιόν του, τὸ ὁποῖον ὑπῆρχεν εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
2 Εἰς αὐτὰ δὲ καὶ εὑρέθη πράγματι εἰς τὸν πύργον τῆς πόλεως ἕνα ἀντίγραφον, εἰς τὸ ὁποῖον ἦτο γραμμένον ὡς ὑπόμνημα τὸ ἑξῆς·
3 <Κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς βασιλείας Κύρου τοῦ βασιλέως, ὁ βασιλεὺς Κῦρος ἐξέδωκε διαταγὴν περὶ τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ὁ ναὸς αὐτὸς ἂς οἰκοδομηθῇ, ὅπως ἐπίσης καὶ ὁ τόπος, ὅπου προσφέρουν τὰς θυσίας των οἱ Ἑβραῖοι Καὶ ὥρισε τὸ ὕψος τοῦ ναοῦ ἑξήκοντα πήχεις καὶ τὸ πλάτος αὐτοῦ ἐπίσης ἑξήκοντα πήχεις.
4 Θὰ ἔχῃ τρεῖς σειρὰς λίθων καὶ μίαν σειρὰν ξύλων, ἡ δὲ δαπάνη θὰ καταβληθῇ ἀπὸ τὸν οἶκον τοῦ βασιλέως.
5 Τὰ ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ ἱερὰ σκεύη τοῦ ναοῦ τούτου, τὰ ὁποῖα ὁ Ναβουχοδονόσορ ἔβγαλεν ἀπὸ τὸν ναὸν τοῦτον τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰ μετέφερεν εἰς τὴν Βαβυλῶνα, νὰ ἀποδοθοῦν, διὰ νὰ μεταφερθοῦν εἰς τὸν ναὸν τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ νὰ τοποθετηθοῦν εἰς τὸν ναὸν τοῦτον τοῦ Θεοῦ.
6 Καὶ τώρα ἀφήσατε αὐτοὺς ἐλευθέρους σεῖς οἱ διοικηταί, οἱ πέραν τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου, ὁ Σαθαρβουζαναῒ καὶ οἱ σύντροφοί των, οἱ Ἀφαρσαχαῖοι οἱ πέραν τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου ἂς ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ ἐκεῖ.
7 Λοιπόν, ἀφήσατε νὰ συνεχισθῇ τὸ ἔργον τῆς ἀνοικοδομήσεως τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ. Οἱ ἀρχηγοὶ τῶν Ἰουδαίων καὶ οἱ πρεσβύτεροι αὐτῶν ἂς ἀνοικοδομήσουν τὸν οἶκον ἐκεῖνον τοῦ Θεοῦ, εἰς τὸν τόπον, ὅπου εὑρίσκετο προηγουμένως.
8 Ἐγὼ ἐξέδωσα τὴν διαταγὴν αὐτὴν καὶ προσέξατε, νὰ μὴ πράξετε κάτι ἐναντίον τῶν πρεσβυτέρων τῶν Ἰουδαίων καὶ τοὺς παρεμποδίσετε εἰς τὴν ἀνοικοδόμησιν ἐκείνου τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ ὑπάρχοντα τοῦ βασιλέως, ἀπὸ τὰς προσόδους του ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὰς πέραν τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου χώρας, νὰ καταβάλλεται ἐπιμελῶς ἡ δαπάνη εἰς τοὺς ἄνδρας ἐκείνους, διὰ νὰ μὴ ματαιωθῇ τὸ ἔργον.
9 Καὶ ὅ,τι ἄλλο τοὺς λείψῃ, μοσχάρια, κριοί, ἀμνοί, σῖτος, ἁλάτι, οἶνος, ἔλαιον δι' ὁλοκαυτώματα τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τῶν ἱερέων, ποὺ εὑρίσκονται εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, θὰ χορηγῆται εἰς αὐτοὺς ἐκάστην ἡμέραν κάθε τι τὸ ὁποῖον θὰ ζητήσουν,
10 διὰ νὰ προσφέρουν ἐκεῖνοι, ὡς εὐώδεις ἀρεστὰς θυσίας εἰς τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ καὶ νὰ προσεύχονται διὰ τὴν ζωὴν τοῦ βασιλέως καὶ τῶν υἱῶν του.
11 Ἐγὼ ἐξέδωσα ἐπίσης τὴν διαταγὴν ὅτι κάθε ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος θὰ καταπατήσῃ, τοὺς λόγους μου αὐτούς, θὰ σταυρωθῇ ὄρθιος ἐπάνω εἰς ξύλον, τὸ ὁποῖον θὰ ληφθῇ ἀπὸ τὴν οἰκίαν του καὶ θὰ δημευθῇ ὑπὲρ ἐμοῦ τοῦ βασιλέως ὁ οἶκος του,
12 Καὶ ὁ Θεός, τοῦ ὁποίου τὸ Ὄνομα ἐκεῖ κατοικεῖ, θὰ καταστρέψῃ κάθε βασιλέα καὶ λαόν, ὁ ὁποῖος θὰ ἀπλώσῃ τὸ χέρι του νὰ ἀλλάξῃ ἁπλῶς ἢ, πολὺ περισσότερον, νὰ καταστρέψῃ ἐντελῶς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ, τὸν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐγὼ ὁ Δαρεῖος ἐξέδωσα τὴν ἀπόφασιν καὶ διαταγὴν αὐτὴν καὶ πρέπει νὰ ἐφαρμοσθῇ μὲ ἐπιμέλειαν>.
13 Τότε ὁ Θανθαναῒ ὁ διοικητὴς τῶν χωρῶν, ποὺ εὑρίσκοντο πέραν τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου, ὁ Σαθαρβουζαναῒ καὶ οἱ σύντροφοί των, ἔπραξαν μὲ κάθε ἐπιμέλειαν ὅ,τι περιελάμβανεν ἡ διαταγὴ τοῦ βασιλέως, τὴν ὁποίαν εἶχεν ἀποστείλει πρὸς αὐτοὺς ὁ βασιλεὺς Δαρεῖος.
14 Τότε οἱ πρεσβύτεροι τῶν Ἰουδαίων καὶ οἱ Λευῖται ἀνοικοδομοῦσαν τὸν ναόν, ἐνισχυόμενοι καὶ ἐνθουσιαζόμενοι μὲ τὰ κηρύγματα τοῦ προφήτου Ἀγγαίου καὶ τοῦ προφήτου Ζαχαρίου, υἱοῦ τοῦ Ἀδδώ. Ἀνοικοδόμησαν, λοιπόν, καὶ ἀπεπεράτωσαν τὸν ναόν, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ κατόπιν διαταγῆς τῶν βασιλέων τῶν Περσῶν Κύρου καὶ Δαρείου καὶ Ἀρταξέρξου.
15 Ἐτελείωσαν δὲ τὸν ναὸν τοῦτον κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν τοῦ μηνὸς Ἀδάρ, τοῦ ἕκτου ἔτους τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως Δαρείου.
16 Ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός, οἱ ἱερεῖς, οἱ Λευῖται καὶ ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι, ὅσοι εἶχαν ἐπανέλθει ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν, ἔκαμαν τὸ ἐγκαίνια τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ μὲ μεγάλη χαρὰν καὶ εὐφροσύνην.
17 Κατὰ τὰ ἐγκαίνια δὲ τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ προσέφεραν ὡς θυσίας ἑκατὸν μόσχους, διακοσίους κριούς, τετρακοσίους ἀμνοὺς καὶ δώδεκα τράγους, ἀνάλογα μὲ τὸν ἀριθμὸν τῶν δώδεκα φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ, πρὸς θυσίαν διὰ τὴν ἐξιλέωσιν τῶν ἁμαρτιῶν ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν.
18 Ὥρισαν δὲ τοὺς ἱερεῖς σύμφωνα μὲ τὰς ἱερατικάς των τάξεις, ὅπως ἐπίσης καὶ τοὺς Λευίτας κατὰ τὰ χωριστὰ αὐτῶν τμήματα, διὰ νὰ προσφέρουν τὰς ὑπηρεσίας των εἰς τὸν Θεὸν ἐκ Ἱερουσαλήμ, σύμφωνα μὲ τὸν γραπτὸν νόμον τοῦ Μωϋσέως.
19 Οἱ Ἰουδαῖοι ποὺ εἶχαν ἐπανέλθει ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν, ἑώρτασαν τὸ Πάσχα τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ πρώτου μηνός.
20 Διότι οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται ἦσαν καθαροί, εἶχαν ἀγνισθῆ μέχρι καὶ τοῦ τελευταίου. Οἱ Λευῖται ἐθυσίασαν τὸν πασχάλιον ἀμνὸν δι' ὅλους τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ εἶχαν ἐπιστρέψει ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν, διὰ τοὺς ἀδελφούς των τοὺς ἱερεῖς καὶ διὰ τὸν ἑαυτόν των.
21 Ἔφαγον τότε τὸν πασχαλινὸν ἀμνὸν ὄχι μόνον οἱ Ἰσραηλῖται, ποὺ εἶχον ἐπανέλθει ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν, ἀλλὰ καὶ ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἐχωρίσθησαν ἀπὸ τοὺς μολυσμοὺς τῶν ἐθνικῶν λαῶν τῆς χώρας αὐτῆς καὶ εἶχαν ἐνωθῆ μὲ τοὺς ἰσραηλίτας, διὰ νὰ προσεύχωνται καὶ λατρεύουν Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ.
22 Ἑώρτασαν μὲ πολλὴν χαρὰν τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας, διότι τοὺς εὔφρανεν ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος μετέστρεψεν εὐμενῶς τὴν καρδίαν τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν ὑπὲρ αὐτῶν καὶ ἐνίσχυσε τὰ χέρια των εἰς τὸ ἔργον τῆς ἀνοικοδομήσεως τοῦ ναοῦ, οἴκου τοῦ Θεοῦ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ότε ὁ βασιλεὺς Δαρεῖος διέταξε καὶ ἔγινεν ἔρευνα εἰς τὰ Ἀρχεῖα τοῦ κράτους, ποὺ ἐφυλάσσοντο εἰς τὸ Θησαυροφυλάκιον τῆς Βαβυλῶνος.
2 Καὶ εὑρέθη τελικῶς εἰς τὸν πύργον τῆς πόλεως ἕνα χειρόγραφον, εἰς τὸ ὁποῖον ἦτο γραμμένον τὸ ἑξῆς κείμενον:
3 <Κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως Κύρου ἀπεφάσισε τὰ ἑξῆς ὁ βασιλεὺς Κῦρος ὡς πρὸς τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ: Νὰ οἰκοδομηθῇ ὁ Ναὸς αὐτὸς καὶ νὰ ἀναστηλωθῇ ὁ τόπος, ὅπου προσφέρουν τὰς θυσίας των οἱ Ἰουδαῖοι. Καθωρίσθηκαν δὲ ὡς διαστάσεις τοῦ Ναοῦ ἑξῆντα πήχεις (32 περίπου μέτρα) ὕψος καὶ ἑξῆντα πήχεις πλάτος.
4 Θὰ ἔχῃ δὲ τρεῖς σειρὰς λίθων ἀνθεκτικῶν καὶ μίαν σειρὰν ξύλων, ὥστε τὸ ὅλον οἰκοδόμημα νὰ γίνῃ στερεόν. Ἡ δὲ δαπάνη διὰ τὴν κατασκευὴν θὰ καλυφθῇ ἀπὸ τὸ ταμεῖον τοῦ βασιλέως.
5 Τὰ δὲ ἀσημένια καὶ τὰ χρυσᾶ σκεύη τοῦ Ναοῦ, ποὺ τὰ εἶχε πάρει ὁ Ναβουχοδονόσορ ἀπὸ τὸν Ναὸν τῶν Ἱεροσολύμων καὶ τὰ μετέφερεν εἰς τὴν Βαβυλῶνα, πρέπει νὰ δοθοῶν πίσω εἰς τοὺς Ἰουδαίους καὶ νὰ μεταφερθοῦν διὰ νὰ τοποθετηθοῦν εἰς τὸν Ναὸν τῆς Ἱερουσαλήμ, καθένα εἰς τὸν τόπον, ὅπου εἶχαν τοποθετηθῆ εἰς τὸν Ναὸν ἐκεῖνον>.
6 <Τώρα λοιπὸν σεῖς, οἱ διοικηταὶ καὶ κρατικοὶ ὑπάλληλοι τῆς πέραν τοῦ Εὐφράτου ποταμοῦ περιφερείας, ὁ Σαθαρβουζαναῒ καὶ οἱ σύντροφοι τῶν Ἀφαρσαχαῖοι, ποὺ εὑρίσκεσθε πέραν τοῦ ποταμοῦ, δῶστε εἰς τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους τὴν εὐχέρειαν νὰ ἀνεγείρουν τὸν Ναὸν καὶ ἀπομακρυνθῆτε ἀπὸ ἐκεῖ.
7 Νὰ ἀφήσετε πλέον ἐλεύθερον τὸ ἔργον τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ. Οἱ ἄρχοντες τῶν Ἰουδαίων καὶ οἱ πρεσβύτεροί των ἂς ἀνεγείρουν ἀνεμπόδιστοι τὸν Ναὸν ἐκεῖνον τοῦ Θεοῦ εἰς τὸν τόπον του.
8 Ἀπεφάσισα δὲ ἐγὼ ὁ ἴδιος καὶ σᾶς λέγω νὰ μὴ κάνετε ποτὲ κάτι, ποὺ θὰ δυσκολεύσῃ τοὺς ἄρχοντας τῶν Ἰουδαίων καὶ θὰ τοὺς ἐμποδίσῃ νὰ κτίσουν ἐκεῖνον τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ. Νὰ δίδεται μάλιστα ἐπιμελῶς κάθε οἰκονομικὴ βοήθεια εἰς τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους ἀπὸ τὰ ὑπάρχοντα τοῦ βασιλέως, ἀπὸ τοὺς φόρους δηλαδὴ ποὺ εἰσπράττονται εἰς τὴν πέραν τοῦ Εὐφράτου ποταμοῦ περιοχήν, ὥστε νὰ μὴ ματαιωθῇ ἡ ἀνέγερσις τοῦ Ναοῦ.
9 Καὶ ὀτιδήποτε τοὺς λείπει, δηλαδὴ μοσχάρια, κριάρια καὶ ἀρνιὰ διὰ τὰς θυσίας τῶν ὁλοκαυτωμάτων πρὸς τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ, καθὼς ἐπίσης καὶ σιτάρια, ἁλάτι, κρασί καὶ λάδι, νὰ τοὺς τὸ δίδετε σεῖς κάθε ἡμέραν, συμφώνως πρὸς τὰς ὑποδείξεις τῶν ἱερέων τῆς Ἱερουσαλήμ. Νὰ τοὺς δίδετε ὀτιδήποτε σᾶς ζητήσουν.
10 Θέλω νὰ ἔχουν τὴν εὐχέρειαν νὰ προσφέρουν ἐκ τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ θυσίας ἀρεστὰς εἰς Ἐκεῖνον, καὶ νὰ προσεύχωνται διὰ τὴν ζωὴν τοῦ βασιλέως καὶ τῶν υἱῶν του.
11 Ἀπεφάσισα ἐπίσης ἐγὼ ὅτι κάθε ἄνθρωπος, ποὺ θὰ ἐπιχειρήσῃ νὰ ἀλλάξῃ τὴν διαταγήν μου αὐτήν, θὰ τιμωρηθῇ. Θὰ βγάλουν δηλαδὴ ἕνα ξύλον, ἀπὸ αὐτὰ μὲ τὰ ὁποῖα εἶναι φτιαγμένον τὸ σπίτι του, καὶ θὰ τὸν σταυρώσουν ὄρθιον εἰς τὸ ξύλον αὐτό, ποὺ θὰ στερεωθῇ εἰς τὸ ἔδαφος. Ὀτιδήποτε δὲ ὑπάρχει εἰς τὸ σπίτι του, θὰ δημευθῇ καὶ θὰ ἀνήκῃ πλέον εἰς ἐμὲ, τὸν βασιλέα.
12 Ἀλλὰ καὶ ὁ Θεός, τοῦ Ὁποίου τὸ Ὄνομα λατρεύεται ἐκεῖ καὶ ὁ Ὁποῖος κατοικεῖ εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον, θὰ καταστρέψῃ ὁπωσδήποτε κάθε βασιλιᾶ καὶ λαόν, ποὺ θὰ ἀπλώσῃ τὸ χέρι του διὰ νὰ ἀλλοιώσῃ ἢ νὰ καταστρέψῃ τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ ποὺ ὑπάρχει εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐγώ, ὁ βασιλεὺς Δαρεῖος, τὸ ἀπεφάσισα. Νὰ ἐφαρμοσθῇ λοιπὸν ἡ ἀπόφασις μὲ κάθε προσοχήν>.
13 Μετὰ τὴν ἀπάντησιν αὐτὴν τοῦ βασιλέως ὁ ἔπαρχος τῆς πέραν τοῦ Εὐφράτου ποταμοῦ περιφερείας Θανθαναῒ καὶ ὁ Σαθαρβουζαναῒ καὶ οἱ σύντροφοί του ἐφήρμοσαν μὲ κάθε ἐπιμέλειαν καὶ προσοχὴν αὐτά, ποὺ διέταξεν εἰς τὴν ἐπιστολήν του ὁ βασιλεὺς Δαρεῖος.
14 Ἔτσι οἱ προεστοὶ τῶν Ἰουδαίων καὶ οἱ Λευῖται δὲν διέκοψαν τὸ ἔργον, ἀλλὰ συνέχιζαν τὴν ἀνέγερσιν τοῦ Ναοῦ μὲ τὴν συμπαράστασιν καὶ βοήθειαν τῶν προφητῶν Ἀγγαίου καὶ Ζαχαρίου, τοῦ ἀπογόνου τοῦ Ἀδδώ, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἐτόνωναν μὲ τὰ κηρύγματά των. Καὶ ἔκτισαν καὶ ἐτελειοποίησαν τὸν Ναὸν συμφώνως πρὸς τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ μὲ τὴν ἔγκρισιν καὶ διαταγὴν τῶν βασιλέων τῆς περσικῆς αὐτοκρατορίας Κύρου, Δαρείου καὶ Ἀρταξέρξου.
15 Ἡ ἀποπεράτωσις τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ Ναοῦ αὐτοῦ ἔγινε τὴν τρίτην ἡμέραν τοῦ μηνὸς Ἀδὰρ καὶ κατὰ τὸ ἕκτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως Δαρείου.
16 Μετὰ δὲ τὴν ἀποπεράτωσιν τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ Ναοῦ οἱ Ἰσραηλῖται, οἱ ἱερεῖς δηλαδή, οἱ Λευῖται καὶ ὅλος ὁ ὑπόλοιπος λαός, ποὺ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὴν βαβυλώνιον αἰχμαλωσίαν, ἐτέλεσαν μὲ χαρὰν καὶ εὐφροσύνην τὰ ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ.
17 Προσέφεραν δὲ καὶ ἐθυσίασαν κατὰ τὴν τελετὴν τῶν ἐγκαινίων τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ ἑκατό (100) μοσχάρια, διακόσια (200) κριάρια, τετρακόσια (400) ἀρνιὰ καὶ δώδεκα (12) τράγους, ἰσαρίθμους πρὸς τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ, διὰ τὴν ἐξιλέωσιν τῶν ἁμαρτιῶν ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν.
18 Καὶ ἐγκατέστησαν τοὺς ἱερεῖς, διηρημένους εἰς τὰς τάξεις των, καὶ τοὺς Λευΐτας, χωρισμένους καὶ αὐτοὺς εἰς τὰ διάφορα τμήματά των, διὰ νὰ ἱερουργοῦν καὶ ὑπηρετοῦν τὸν Θεόν, ποὺ λατρεύεται εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, συμφώνως πρὸς ὅσα ἔχουν γραφῆ εἰς τὸν Νόμον τοῦ Μωϋσέως.
19 Μετὰ ταῦτα οἱ Ἰουδαῖοι, ποὺ ἐπέστρεψαν ἀπὸ τὴν βαβυλώνιον αἰχμαλωσίαν, ἑώρτασαν τὸ Πάσχα τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ πρώτου μηνός.
20 Ἑώρτασαν δὲ τὸ Πάσχα, διότι ἤδη εἶχαν ἑξαγνισθῇ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται. Ὅλοι των, μέχρις ἐνός, ἦσαν καθαροί, ὅπως ὥριζεν ὁ Νόμος τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἔσφαξαν οἱ Λευῖται τὸν πασχάλιον ἀμνὸν δι’ ὅλους τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ ἐπέστρεψαν ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα, καθὼς καὶ διὰ τοὺς ἀδελφούς των, τοὺς ἱερεῖς, καὶ διὰ τοὺς ἑαυτούς των.
21 Ἐπῆραν δὲ μέρος εἰς τὴν ἑορτὴν καὶ ἔφαγαν τὸν πασχάλιον ἀμνὸν ὅλοι οἰ Ἰσραηλῖται, ποὺ ἐπέστρεψαν ἀπὸ τὴν βαβυλώνιον αἰχμαλωσίαν, καθὼς καὶ ὅλοι, ὅσοι ἀπεμάκρυναν τοὺς ἑαυτούς των ἀπὸ τοὺς μολυσμοὺς τῶν εἰδωλολατρικῶν λαῶν τῆς γῆς καὶ ἐνώθηκαν μὲ τοὺς Ἰσραηλίτας, διὰ νὰ ἐπικαλοῦνται καὶ λατρεύουν ὅπως ἐκεῖνοι τὸν Κύριον καὶ Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ.
22 Ἑώρτασαν ἐπίσης καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν Ἀζύμων ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας μὲ χαρὰν καὶ εὐφροσύνην. Ἐχαίροντο δέ, διότι τοὺς ἐγέμισε μὲ εὐφροσύνην ὁ Κύριος, ἀφ' ὅτου ἔστρεψε τὴν καρδιὰν τοῦ βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων, τοῦ βασιλέως δηλαδὴ τῆς περσικῆς αὐτοκρατορίας ποὺ περιελάμβανε καὶ τὴν Ἀσσυρίαν, καὶ τοῦ ἔδωσε τὴν διάθεσιν νὰ βοηθήσῃ τοὺς Ἰουδαίους καὶ νὰ ἐνδυναμώσῃ τὰ χέρια των, ὥστε νὰ οἰκοδομήσουν τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ότε Δαρεῖος ὁ βασιλεὺς ἔθηκε γνώμην καὶ ἐπεσκέψατο ἐν ταῖς βιβλιοθήκαις ὅπου ἡ γάζα κεῖται ἐν Βαβυλῶνι.	ότε ὁ βασιλεὺς Δαρεῖος διέταξε καὶ ἠρεύνησαν τὰ ἀρχεῖα εἰς τὸ θησαυροφυλάκιόν του, τὸ ὁποῖον ὑπῆρχεν εἰς τὴν Βαβυλῶνα.	ότε ὁ βασιλεὺς Δαρεῖος διέταξε καὶ ἔγινεν ἔρευνα εἰς τὰ Ἀρχεῖα τοῦ κράτους, ποὺ ἐφυλάσσοντο εἰς τὸ Θησαυροφυλάκιον τῆς Βαβυλῶνος.
2 Καὶ εὑρέθη ἐν πόλει ἐν τῇ βάρει κεφαλὶς μία, καὶ τοῦτο ἦν γεγραμμένον ἐν αὐτῇ ὑπόμνημα·	2 Εἰς αὐτὰ δὲ καὶ εὑρέθη πράγματι εἰς τὸν πύργον τῆς πόλεως ἕνα ἀντίγραφον, εἰς τὸ ὁποῖον ἦτο γραμμένον ὡς ὑπόμνημα τὸ ἑξῆς·	2 Καὶ εὑρέθη τελικῶς εἰς τὸν πύργον τῆς πόλεως ἕνα χειρόγραφον, εἰς τὸ ὁποῖον ἦτο γραμμένον τὸ ἑξῆς κείμενον:
3 <Ἐν ἔτει πρώτῳ Κύρου βασιλέως Κῦρος ὁ βασιλεὺς ἔθηκε γνώμην περὶ οἴκου Θεοῦ τοῦ ἐν Ἱερουσαλήμ· οἶκος οἰκοδομηθήτω καὶ τόπος, οὗ θυσιάζουσι τὰ θυσιάσματα· καὶ ἔθηκεν ἔπαρμα ὕψος πήχεις ἑξήκοντα, πλάτος αὐτοῦ πήχεων ἑξήκοντα,	3 <Κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς βασιλείας Κύρου τοῦ βασιλέως, ὁ βασιλεὺς Κῦρος ἐξέδωκε διαταγὴν περὶ τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ὁ ναὸς αὐτὸς ἂς οἰκοδομηθῇ, ὅπως ἐπίσης καὶ ὁ τόπος, ὅπου προσφέρουν τὰς θυσίας των οἱ Ἑβραῖοι Καὶ ὥρισε τὸ ὕψος τοῦ ναοῦ ἑξήκοντα πήχεις καὶ τὸ πλάτος αὐτοῦ ἐπίσης ἑξήκοντα πήχεις.	3 <Κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως Κύρου ἀπεφάσισε τὰ ἑξῆς ὁ βασιλεὺς Κῦρος ὡς πρὸς τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ: Νὰ οἰκοδομηθῇ ὁ Ναὸς αὐτὸς καὶ νὰ ἀναστηλωθῇ ὁ τόπος, ὅπου προσφέρουν τὰς θυσίας των οἱ Ἰουδαῖοι. Καθωρίσθηκαν δὲ ὡς διαστάσεις τοῦ Ναοῦ ἑξῆντα πήχεις (32 περίπου μέτρα) ὕψος καὶ ἑξῆντα πήχεις πλάτος.
4 καὶ δόμοι λίθινοι κραταιοὶ τρεῖς, καὶ δόμος ξύλινος εἷς, καὶ ἡ δαπάνη ἐξ οἴκου τοῦ βασιλέως δοθήσεται·	4 Θὰ ἔχῃ τρεῖς σειρὰς λίθων καὶ μίαν σειρὰν ξύλων, ἡ δὲ δαπάνη θὰ καταβληθῇ ἀπὸ τὸν οἶκον τοῦ βασιλέως.	4 Θὰ ἔχῃ δὲ τρεῖς σειρὰς λίθων ἀνθεκτικῶν καὶ μίαν σειρὰν ξύλων, ὥστε τὸ ὅλον οἰκοδόμημα νὰ γίνῃ στερεόν. Ἡ δὲ δαπάνη διὰ τὴν κατασκευὴν θὰ καλυφθῇ ἀπὸ τὸ ταμεῖον τοῦ βασιλέως.
5 καὶ τὰ σκεύη οἴκου τοῦ Θεοῦ τὰ ἀργυρᾶ καὶ τὰ χρυσᾶ, ἃ Ναβουχοδονόσορ ἐξήνεγκεν ἀπὸ τοῦ οἴκου τοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐκόμισεν εἰς Βαβυλῶνα, καὶ δοθήτω καὶ ἀπελθέτω εἰς τὸν ναὸν τὸν ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ τόπου, οὗ ἐτέθη ἐν οἴκῳ τοῦ Θεοῦ.	5 Τὰ ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ ἱερὰ σκεύη τοῦ ναοῦ τούτου, τὰ ὁποῖα ὁ Ναβουχοδονόσορ ἔβγαλεν ἀπὸ τὸν ναὸν τοῦτον τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰ μετέφερεν εἰς τὴν Βαβυλῶνα, νὰ ἀποδοθοῦν, διὰ νὰ μεταφερθοῦν εἰς τὸν ναὸν τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ νὰ τοποθετηθοῦν εἰς τὸν ναὸν τοῦτον τοῦ Θεοῦ.	5 Τὰ δὲ ἀσημένια καὶ τὰ χρυσᾶ σκεύη τοῦ Ναοῦ, ποὺ τὰ εἶχε πάρει ὁ Ναβουχοδονόσορ ἀπὸ τὸν Ναὸν τῶν Ἱεροσολύμων καὶ τὰ μετέφερεν εἰς τὴν Βαβυλῶνα, πρέπει νὰ δοθοῶν πίσω εἰς τοὺς Ἰουδαίους καὶ νὰ μεταφερθοῦν διὰ νὰ τοποθετηθοῦν εἰς τὸν Ναὸν τῆς Ἱερουσαλήμ, καθένα εἰς τὸν τόπον, ὅπου εἶχαν τοποθετηθῆ εἰς τὸν Ναὸν ἐκεῖνον>.
6 Νῦν δώσετε, ἔπαρχοι πέραν τοῦ ποταμοῦ Σαθαρβουζαναῒ καὶ οἱ σύνδουλοι αὐτῶν Ἀφαρσαχαῖοι οἱ ἐν τῷ πέραν τοῦ ποταμοῦ, μακρὰν ὄντες ἐκεῖθεν	6 Καὶ τώρα ἀφήσατε αὐτοὺς ἐλευθέρους σεῖς οἱ διοικηταί, οἱ πέραν τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου, ὁ Σαθαρβουζαναῒ καὶ οἱ σύντροφοί των, οἱ Ἀφαρσαχαῖοι οἱ πέραν τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου ἂς ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ ἐκεῖ.	6 <Τώρα λοιπὸν σεῖς, οἱ διοικηταὶ καὶ κρατικοὶ ὑπάλληλοι τῆς πέραν τοῦ Εὐφράτου ποταμοῦ περιφερείας, ὁ Σαθαρβουζαναῒ καὶ οἱ σύντροφοι τῶν Ἀφαρσαχαῖοι, ποὺ εὑρίσκεσθε πέραν τοῦ ποταμοῦ, δῶστε εἰς τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους τὴν εὐχέρειαν νὰ ἀνεγείρουν τὸν Ναὸν καὶ ἀπομακρυνθῆτε ἀπὸ ἐκεῖ.
7 νῦν ἄφετε τὸ ἔργον οἴκου τοῦ Θεοῦ· οἱ ἀφηγούμενοι τῶν Ἰουδαίων καὶ οἱ πρεσβύτεροι τῶν Ἰουδαίων οἶκον τοῦ Θεοῦ ἐκεῖνον οἰκοδομείτωσαν ἐπὶ τοῦ τόπου αὐτοῦ.	7 Λοιπόν, ἀφήσατε νὰ συνεχισθῇ τὸ ἔργον τῆς ἀνοικοδομήσεως τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ. Οἱ ἀρχηγοὶ τῶν Ἰουδαίων καὶ οἱ πρεσβύτεροι αὐτῶν ἂς ἀνοικοδομήσουν τὸν οἶκον ἐκεῖνον τοῦ Θεοῦ, εἰς τὸν τόπον, ὅπου εὑρίσκετο προηγουμένως.	7 Νὰ ἀφήσετε πλέον ἐλεύθερον τὸ ἔργον τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ. Οἱ ἄρχοντες τῶν Ἰουδαίων καὶ οἱ πρεσβύτεροί των ἂς ἀνεγείρουν ἀνεμπόδιστοι τὸν Ναὸν ἐκεῖνον τοῦ Θεοῦ εἰς τὸν τόπον του.
8 Καὶ ἐπ' ἐμοῦ γνώμη ἐτέθη, μή ποτέ τι ποιήσητε μετὰ τῶν πρεσβυτέρων τῶν Ἰουδαίων τοῦ οἰκοδομηθῆναι οἶκον τοῦ Θεοῦ ἐκεῖνον· καὶ ἀπὸ ὑπαρχόντων βασιλέως τῶν φόρων πέραν τοῦ ποταμοῦ ἐπιμελῶς δαπάνη ἔστω διδομένη τοῖς ἀνδράσιν ἐκείνοις τὸ μὴ καταργηθῆναι·	8 Ἐγὼ ἐξέδωσα τὴν διαταγὴν αὐτὴν καὶ προσέξατε, νὰ μὴ πράξετε κάτι ἐναντίον τῶν πρεσβυτέρων τῶν Ἰουδαίων καὶ τοὺς παρεμποδίσετε εἰς τὴν ἀνοικοδόμησιν ἐκείνου τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ ὑπάρχοντα τοῦ βασιλέως, ἀπὸ τὰς προσόδους του ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὰς πέραν τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου χώρας, νὰ καταβάλλεται ἐπιμελῶς ἡ δαπάνη εἰς τοὺς ἄνδρας ἐκείνους, διὰ νὰ μὴ ματαιωθῇ τὸ ἔργον.	8 Ἀπεφάσισα δὲ ἐγὼ ὁ ἴδιος καὶ σᾶς λέγω νὰ μὴ κάνετε ποτὲ κάτι, ποὺ θὰ δυσκολεύσῃ τοὺς ἄρχοντας τῶν Ἰουδαίων καὶ θὰ τοὺς ἐμποδίσῃ νὰ κτίσουν ἐκεῖνον τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ. Νὰ δίδεται μάλιστα ἐπιμελῶς κάθε οἰκονομικὴ βοήθεια εἰς τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους ἀπὸ τὰ ὑπάρχοντα τοῦ βασιλέως, ἀπὸ τοὺς φόρους δηλαδὴ ποὺ εἰσπράττονται εἰς τὴν πέραν τοῦ Εὐφράτου ποταμοῦ περιοχήν, ὥστε νὰ μὴ ματαιωθῇ ἡ ἀνέγερσις τοῦ Ναοῦ.
9 καὶ ὃ ἂν ὑστέρημα, καὶ υἱοὺς βοῶν καὶ κριῶν καὶ ἀμνοὺς εἰς ὁλοκαυτώσεις τῷ Θεῷ τοῦ οὐρανοῦ, πυρούς, ἅλας, οἶνον, ἔλαιον, κατὰ τὸ ρῆμα ἱερέων τῶν ἐν Ἱερουσαλὴμ ἔστω διδόμενον αὐτοῖς ἡμέραν ἐν ἡμέρᾳ, ὃ ἐὰν αἰτήσωσιν,	9 Καὶ ὅ,τι ἄλλο τοὺς λείψῃ, μοσχάρια, κριοί, ἀμνοί, σῖτος, ἁλάτι, οἶνος, ἔλαιον δι' ὁλοκαυτώματα τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τῶν ἱερέων, ποὺ εὑρίσκονται εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, θὰ χορηγῆται εἰς αὐτοὺς ἐκάστην ἡμέραν κάθε τι τὸ ὁποῖον θὰ ζητήσουν,	9 Καὶ ὀτιδήποτε τοὺς λείπει, δηλαδὴ μοσχάρια, κριάρια καὶ ἀρνιὰ διὰ τὰς θυσίας τῶν ὁλοκαυτωμάτων πρὸς τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ, καθὼς ἐπίσης καὶ σιτάρια, ἁλάτι, κρασί καὶ λάδι, νὰ τοὺς τὸ δίδετε σεῖς κάθε ἡμέραν, συμφώνως πρὸς τὰς ὑποδείξεις τῶν ἱερέων τῆς Ἱερουσαλήμ. Νὰ τοὺς δίδετε ὀτιδήποτε σᾶς ζητήσουν.
10 ἵνα ὦσιν εὐωδίας προσφέροντες τῷ Θεῷ τοῦ οὐρανοῦ καὶ προσεύχωνται εἰς ζωὴν τοῦ βασιλέως καὶ υἱῶν αὐτοῦ.	10 διὰ νὰ προσφέρουν ἐκεῖνοι, ὡς εὐώδεις ἀρεστὰς θυσίας εἰς τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ καὶ νὰ προσεύχονται διὰ τὴν ζωὴν τοῦ βασιλέως καὶ τῶν υἱῶν του.	10 Θέλω νὰ ἔχουν τὴν εὐχέρειαν νὰ προσφέρουν ἐκ τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ θυσίας ἀρεστὰς εἰς Ἐκεῖνον, καὶ νὰ προσεύχωνται διὰ τὴν ζωὴν τοῦ βασιλέως καὶ τῶν υἱῶν του.
11 Καὶ ἀπ' ἐμοῦ ἐτέθη γνώμη ὅτι πᾶς ἄνθρωπος, ὃς ἀλλάξει τὸ ρῆμα τοῦτο, καθαιρεθήσεται ξύλον ἐκ τῆς οἰκίας αὐτοῦ καὶ ὠρθωμένος παγήσεται ἐπ' αὐτοῦ, καὶ ὁ οἶκος αὐτοῦ τὸ κατ' ἐμὲ ποιηθήσεται.	11 Ἐγὼ ἐξέδωσα ἐπίσης τὴν διαταγὴν ὅτι κάθε ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος θὰ καταπατήσῃ, τοὺς λόγους μου αὐτούς, θὰ σταυρωθῇ ὄρθιος ἐπάνω εἰς ξύλον, τὸ ὁποῖον θὰ ληφθῇ ἀπὸ τὴν οἰκίαν του καὶ θὰ δημευθῇ ὑπὲρ ἐμοῦ τοῦ βασιλέως ὁ οἶκος του,	11 Ἀπεφάσισα ἐπίσης ἐγὼ ὅτι κάθε ἄνθρωπος, ποὺ θὰ ἐπιχειρήσῃ νὰ ἀλλάξῃ τὴν διαταγήν μου αὐτήν, θὰ τιμωρηθῇ. Θὰ βγάλουν δηλαδὴ ἕνα ξύλον, ἀπὸ αὐτὰ μὲ τὰ ὁποῖα εἶναι φτιαγμένον τὸ σπίτι του, καὶ θὰ τὸν σταυρώσουν ὄρθιον εἰς τὸ ξύλον αὐτό, ποὺ θὰ στερεωθῇ εἰς τὸ ἔδαφος. Ὀτιδήποτε δὲ ὑπάρχει εἰς τὸ σπίτι του, θὰ δημευθῇ καὶ θὰ ἀνήκῃ πλέον εἰς ἐμὲ, τὸν βασιλέα.
12 Καὶ ὁ Θεός, οὗ κατασκηνοῖ τὸ ὄνομα ἐκεῖ, καταστρέψει πάντα βασιλέα καὶ λαόν, ὃς ἐκτενεῖ τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἀλλάξαι ἢ ἀφανίσαι τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ τὸν ἐν Ἱερουσαλήμ. Ἐγὼ Δαρεῖος ἔθηκα γνώμην· ἐπιμελῶς ἔσται>.	12 Καὶ ὁ Θεός, τοῦ ὁποίου τὸ Ὄνομα ἐκεῖ κατοικεῖ, θὰ καταστρέψῃ κάθε βασιλέα καὶ λαόν, ὁ ὁποῖος θὰ ἀπλώσῃ τὸ χέρι του νὰ ἀλλάξῃ ἁπλῶς ἢ, πολὺ περισσότερον, νὰ καταστρέψῃ ἐντελῶς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ, τὸν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐγὼ ὁ Δαρεῖος ἐξέδωσα τὴν ἀπόφασιν καὶ διαταγὴν αὐτὴν καὶ πρέπει νὰ ἐφαρμοσθῇ μὲ ἐπιμέλειαν>.	12 Ἀλλὰ καὶ ὁ Θεός, τοῦ Ὁποίου τὸ Ὄνομα λατρεύεται ἐκεῖ καὶ ὁ Ὁποῖος κατοικεῖ εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον, θὰ καταστρέψῃ ὁπωσδήποτε κάθε βασιλιᾶ καὶ λαόν, ποὺ θὰ ἀπλώσῃ τὸ χέρι του διὰ νὰ ἀλλοιώσῃ ἢ νὰ καταστρέψῃ τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ ποὺ ὑπάρχει εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐγώ, ὁ βασιλεὺς Δαρεῖος, τὸ ἀπεφάσισα. Νὰ ἐφαρμοσθῇ λοιπὸν ἡ ἀπόφασις μὲ κάθε προσοχήν>.
13 Τότε Θανθαναῒ ὁ ἔπαρχος πέραν τοῦ ποταμοῦ, Σαθαρβουζαναῒ καὶ οἱ σύνδουλοι αὐτοῦ, πρὸς ὃ ἀπέστειλε Δαρεῖος ὁ βασιλεύς, οὕτως ἐποίησαν ἐπιμελῶς.	13 Τότε ὁ Θανθαναῒ ὁ διοικητὴς τῶν χωρῶν, ποὺ εὑρίσκοντο πέραν τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου, ὁ Σαθαρβουζαναῒ καὶ οἱ σύντροφοί των, ἔπραξαν μὲ κάθε ἐπιμέλειαν ὅ,τι περιελάμβανεν ἡ διαταγὴ τοῦ βασιλέως, τὴν ὁποίαν εἶχεν ἀποστείλει πρὸς αὐτοὺς ὁ βασιλεὺς Δαρεῖος.	13 Μετὰ τὴν ἀπάντησιν αὐτὴν τοῦ βασιλέως ὁ ἔπαρχος τῆς πέραν τοῦ Εὐφράτου ποταμοῦ περιφερείας Θανθαναῒ καὶ ὁ Σαθαρβουζαναῒ καὶ οἱ σύντροφοί του ἐφήρμοσαν μὲ κάθε ἐπιμέλειαν καὶ προσοχὴν αὐτά, ποὺ διέταξεν εἰς τὴν ἐπιστολήν του ὁ βασιλεὺς Δαρεῖος.
14 Καὶ οἱ πρεσβύτεροι τῶν Ἰουδαίων ᾠκοδομοῦσαν καὶ οἱ Λευῖται ἐν προφητείᾳ Ἀγγαίου του προφήτου καὶ Ζαχαρίου υἱοῦ Ἀδδὼ καὶ ἀνῳκοδόμησαν καὶ κατηρτίσαντο ἀπὸ γνώμης Θεοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἀπὸ γνώμης Κύρου καὶ Δαρείου καὶ Ἀρθασασθὰ βασιλέων Περσῶν.	14 Τότε οἱ πρεσβύτεροι τῶν Ἰουδαίων καὶ οἱ Λευῖται ἀνοικοδομοῦσαν τὸν ναόν, ἐνισχυόμενοι καὶ ἐνθουσιαζόμενοι μὲ τὰ κηρύγματα τοῦ προφήτου Ἀγγαίου καὶ τοῦ προφήτου Ζαχαρίου, υἱοῦ τοῦ Ἀδδώ. Ἀνοικοδόμησαν, λοιπόν, καὶ ἀπεπεράτωσαν τὸν ναόν, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ κατόπιν διαταγῆς τῶν βασιλέων τῶν Περσῶν Κύρου καὶ Δαρείου καὶ Ἀρταξέρξου.	14 Ἔτσι οἱ προεστοὶ τῶν Ἰουδαίων καὶ οἱ Λευῖται δὲν διέκοψαν τὸ ἔργον, ἀλλὰ συνέχιζαν τὴν ἀνέγερσιν τοῦ Ναοῦ μὲ τὴν συμπαράστασιν καὶ βοήθειαν τῶν προφητῶν Ἀγγαίου καὶ Ζαχαρίου, τοῦ ἀπογόνου τοῦ Ἀδδώ, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἐτόνωναν μὲ τὰ κηρύγματά των. Καὶ ἔκτισαν καὶ ἐτελειοποίησαν τὸν Ναὸν συμφώνως πρὸς τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ μὲ τὴν ἔγκρισιν καὶ διαταγὴν τῶν βασιλέων τῆς περσικῆς αὐτοκρατορίας Κύρου, Δαρείου καὶ Ἀρταξέρξου.
15 Καὶ ἐτέλεσαν τὸν οἶκον τοῦτον ἕως ἡμέρας τρίτης μηνὸς Ἀδάρ, ὅ ἐστιν ἔτος ἕκτον τῆς βασιλείας Δαρείου τοῦ βασιλέως.	15 Ἐτελείωσαν δὲ τὸν ναὸν τοῦτον κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν τοῦ μηνὸς Ἀδάρ, τοῦ ἕκτου ἔτους τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως Δαρείου.	15 Ἡ ἀποπεράτωσις τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ Ναοῦ αὐτοῦ ἔγινε τὴν τρίτην ἡμέραν τοῦ μηνὸς Ἀδὰρ καὶ κατὰ τὸ ἕκτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως Δαρείου.
16 Καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται καὶ οἱ κατάλοιποι υἱῶν ἀποικεσίας, ἐγκαίνια τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ ἐν εὐφροσύνῃ.	16 Ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός, οἱ ἱερεῖς, οἱ Λευῖται καὶ ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι, ὅσοι εἶχαν ἐπανέλθει ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν, ἔκαμαν τὸ ἐγκαίνια τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ μὲ μεγάλη χαρὰν καὶ εὐφροσύνην.	16 Μετὰ δὲ τὴν ἀποπεράτωσιν τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ Ναοῦ οἱ Ἰσραηλῖται, οἱ ἱερεῖς δηλαδή, οἱ Λευῖται καὶ ὅλος ὁ ὑπόλοιπος λαός, ποὺ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὴν βαβυλώνιον αἰχμαλωσίαν, ἐτέλεσαν μὲ χαρὰν καὶ εὐφροσύνην τὰ ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ.
17 Καὶ προσήνεγκαν εἰς τὰ ἐγκαίνια τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ μόσχους ἑκατόν, κριοὺς διακοσίους, ἀμνοὺς τετρακοσίους, χιμάρους αἰγῶν ὑπὲρ ἁμαρτίας ὑπὲρ παντὸς Ἰσραὴλ δώδεκα εἰς ἀριθμὸν φυλῶν Ἰσραήλ.	17 Κατὰ τὰ ἐγκαίνια δὲ τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ προσέφεραν ὡς θυσίας ἑκατὸν μόσχους, διακοσίους κριούς, τετρακοσίους ἀμνοὺς καὶ δώδεκα τράγους, ἀνάλογα μὲ τὸν ἀριθμὸν τῶν δώδεκα φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ, πρὸς θυσίαν διὰ τὴν ἐξιλέωσιν τῶν ἁμαρτιῶν ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν.	17 Προσέφεραν δὲ καὶ ἐθυσίασαν κατὰ τὴν τελετὴν τῶν ἐγκαινίων τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ ἑκατό (100) μοσχάρια, διακόσια (200) κριάρια, τετρακόσια (400) ἀρνιὰ καὶ δώδεκα (12) τράγους, ἰσαρίθμους πρὸς τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ, διὰ τὴν ἐξιλέωσιν τῶν ἁμαρτιῶν ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν.
18 Καὶ ἔστησαν τοὺς ἱερεῖς ἐν διαιρέσεσιν αὐτῶν καὶ τοὺς Λευίτας ἐν μερισμοῖς αὐτῶν ἐπὶ δουλείᾳ Θεοῦ τοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ κατὰ τὴν γραφὴν βίβλου Μωυσῆ.	18 Ὥρισαν δὲ τοὺς ἱερεῖς σύμφωνα μὲ τὰς ἱερατικάς των τάξεις, ὅπως ἐπίσης καὶ τοὺς Λευίτας κατὰ τὰ χωριστὰ αὐτῶν τμήματα, διὰ νὰ προσφέρουν τὰς ὑπηρεσίας των εἰς τὸν Θεὸν ἐκ Ἱερουσαλήμ, σύμφωνα μὲ τὸν γραπτὸν νόμον τοῦ Μωϋσέως.	18 Καὶ ἐγκατέστησαν τοὺς ἱερεῖς, διηρημένους εἰς τὰς τάξεις των, καὶ τοὺς Λευΐτας, χωρισμένους καὶ αὐτοὺς εἰς τὰ διάφορα τμήματά των, διὰ νὰ ἱερουργοῦν καὶ ὑπηρετοῦν τὸν Θεόν, ποὺ λατρεύεται εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, συμφώνως πρὸς ὅσα ἔχουν γραφῆ εἰς τὸν Νόμον τοῦ Μωϋσέως.
19 Καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ τῆς ἀποικεσίας τὸ πάσχα τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου.	19 Οἱ Ἰουδαῖοι ποὺ εἶχαν ἐπανέλθει ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν, ἑώρτασαν τὸ Πάσχα τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ πρώτου μηνός.	19 Μετὰ ταῦτα οἱ Ἰουδαῖοι, ποὺ ἐπέστρεψαν ἀπὸ τὴν βαβυλώνιον αἰχμαλωσίαν, ἑώρτασαν τὸ Πάσχα τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ πρώτου μηνός.
20 Ὅτι ἐκαθαρίσθησαν οἱ ἱερεῖς καὶ Λευῖται, ἕως εἷς πάντες καθαροί, καὶ ἔσφαξαν τὸ πάσχα τοῖς πᾶσιν υἱοῖς τῆς ἀποικεσίας καὶ τοῖς ἀδελφοῖς αὐτῶν τοῖς ἱερεῦσι καὶ ἑαυτοῖς.	20 Διότι οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται ἦσαν καθαροί, εἶχαν ἀγνισθῆ μέχρι καὶ τοῦ τελευταίου. Οἱ Λευῖται ἐθυσίασαν τὸν πασχάλιον ἀμνὸν δι' ὅλους τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ εἶχαν ἐπιστρέψει ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν, διὰ τοὺς ἀδελφούς των τοὺς ἱερεῖς καὶ διὰ τὸν ἑαυτόν των.	20 Ἑώρτασαν δὲ τὸ Πάσχα, διότι ἤδη εἶχαν ἑξαγνισθῇ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται. Ὅλοι των, μέχρις ἐνός, ἦσαν καθαροί, ὅπως ὥριζεν ὁ Νόμος τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἔσφαξαν οἱ Λευῖται τὸν πασχάλιον ἀμνὸν δι’ ὅλους τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ ἐπέστρεψαν ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα, καθὼς καὶ διὰ τοὺς ἀδελφούς των, τοὺς ἱερεῖς, καὶ διὰ τοὺς ἑαυτούς των.
21 Καὶ ἔφαγον υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸ πάσχα, οἱ ἀπὸ τῆς ἀποικεσίας καὶ πᾶς ὁ χωριζόμενος τῆς ἀκαθαρσίας ἐθνῶν τῆς γῆς πρὸς αὐτοὺς τοῦ ἐκζητῆσαι Κύριον Θεὸν Ἰσραήλ.	21 Ἔφαγον τότε τὸν πασχαλινὸν ἀμνὸν ὄχι μόνον οἱ Ἰσραηλῖται, ποὺ εἶχον ἐπανέλθει ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν, ἀλλὰ καὶ ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἐχωρίσθησαν ἀπὸ τοὺς μολυσμοὺς τῶν ἐθνικῶν λαῶν τῆς χώρας αὐτῆς καὶ εἶχαν ἐνωθῆ μὲ τοὺς ἰσραηλίτας, διὰ νὰ προσεύχωνται καὶ λατρεύουν Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ.	21 Ἐπῆραν δὲ μέρος εἰς τὴν ἑορτὴν καὶ ἔφαγαν τὸν πασχάλιον ἀμνὸν ὅλοι οἰ Ἰσραηλῖται, ποὺ ἐπέστρεψαν ἀπὸ τὴν βαβυλώνιον αἰχμαλωσίαν, καθὼς καὶ ὅλοι, ὅσοι ἀπεμάκρυναν τοὺς ἑαυτούς των ἀπὸ τοὺς μολυσμοὺς τῶν εἰδωλολατρικῶν λαῶν τῆς γῆς καὶ ἐνώθηκαν μὲ τοὺς Ἰσραηλίτας, διὰ νὰ ἐπικαλοῦνται καὶ λατρεύουν ὅπως ἐκεῖνοι τὸν Κύριον καὶ Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ.
22 Καὶ ἐποίησαν τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων ἑπτὰ ἡμέρας ἐν εὐφροσύνῃ, ὅτι εὔφρανεν αὐτοὺς Κύριος καὶ ἐπέστρεψε καρδίαν βασιλέως Ἀσσοὺρ ἐπ' αὐτοὺς κραταιῶσαι τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐν ἔργοις οἴκου τοῦ Θεοῦ Ἰσραήλ.	22 Ἑώρτασαν μὲ πολλὴν χαρὰν τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας, διότι τοὺς εὔφρανεν ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος μετέστρεψεν εὐμενῶς τὴν καρδίαν τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν ὑπὲρ αὐτῶν καὶ ἐνίσχυσε τὰ χέρια των εἰς τὸ ἔργον τῆς ἀνοικοδομήσεως τοῦ ναοῦ, οἴκου τοῦ Θεοῦ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.	22 Ἑώρτασαν ἐπίσης καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν Ἀζύμων ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας μὲ χαρὰν καὶ εὐφροσύνην. Ἐχαίροντο δέ, διότι τοὺς ἐγέμισε μὲ εὐφροσύνην ὁ Κύριος, ἀφ' ὅτου ἔστρεψε τὴν καρδιὰν τοῦ βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων, τοῦ βασιλέως δηλαδὴ τῆς περσικῆς αὐτοκρατορίας ποὺ περιελάμβανε καὶ τὴν Ἀσσυρίαν, καὶ τοῦ ἔδωσε τὴν διάθεσιν νὰ βοηθήσῃ τοὺς Ἰουδαίους καὶ νὰ ἐνδυναμώσῃ τὰ χέρια των, ὥστε νὰ οἰκοδομήσουν τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ.