Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ἶπε
δὲ Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων·
εἴσελθε πρὸς Φαραώ· ἐγὼ
γὰρ ἐσκλήρυνα αὐτοῦ τὴν
καρδίαν καὶ τῶν θεραπόντων αὐτοῦ,
ἵνα ἑξῆς ἐπέλθῃ τὰ
σημεῖα ταῦτα ἐπ' αὐτούς.
|
ἶπεν
ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν·
<εἴσελθε εἰς τὰ ἀνάκτορα
πρὸς τὸν Φαραώ. Ἐγὼ διὰ
τὴν κακότητά του παρεχώρησα νὰ
σκληρυνθῇ ἡ καρδία αὐτοῦ καὶ
τῶν αὐλικῶν του διὰ νὰ ἔλθουν
ἐναντίον αὐτῶν ὡς τιμωρία
ἐν συνεχείᾳ τὰ θαύματά
μου. |
μίλησε
δὲ ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν
καὶ εἶπε: <Πήγαινε εἰς τὰ ἀνάκτορα,
διὰ νὰ συναντήσῃς τὸν Φαραώ.
Διότι ἑγὼ ἐπέτρεψα νὰ σκληρυνθῇ
καὶ ἡ ἰδική του καρδιὰ καὶ τῶν
αὐλικῶν του οὕτως, ὥστε νὰ γίνουν
ἐν συνεχείᾳ εἰς τὴν χώραν των τὸ
ἕνα κατόπιν τοῦ ἄλλου αὐτὰ τὰ
θαύματα, ποὺ φανερώνουν τὴν δύναμιν τῆς
παρουσίας μου. |
2
Ὅπως διηγήσησθε εἰς τὰ ὦτα τῶν
τέκνων ὑμῶν καὶ τοῖς τέκνοις
τῶν τέκνων ὑμῶν, ὅσα ἐμπέπαιχα
τοῖς Αἰγυπτίοις, καὶ τὰ σημεῖά
μου, ἃ ἐποίησα ἐν αὐτοῖς,
καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριος.
|
2
Θὰ γίνουν αὐτά, διὰ νὰ
διηγῆσθε καὶ σεῖς εἰς τὰ τέκνα
σας καὶ εἰς τὰ παιδιὰ τῶν τέκνων
σας, πῶς καὶ μὲ πόσας τιμωρίας
ἐπαίδευσα ἐγὼ τοὺς Αἰγυπτίους,
νὰ ἀναφέρετε τὰ θαύματά
μου, τὰ ὁποῖα ἔκαμα εἰς αὐτούς,
διὰ νὰ μάθετε ὅτι ἐγὼ
εἶμαι ὁ παντοδύναμος Κύριος>.
|
2
Διὰ νὰ διηγῆσθε σεῖς καὶ νὰ
ἀκούουν τὰ παιδιά σας καὶ τὰ
παιδιὰ τῶν παιδιῶν σας ὅσα ἐπροξένησα
εἰς τοὺς Αἰγυπτίους, σὰν νὰ
ἦσαν παιχνίδι εἰς τὰ χέρια μου, καθὼς
καὶ ὅλα τὰ μεγάλα θαύματα, ποὺ ἔκανα
εἰς αὐτοὺς καὶ ἔτσι νὰ
μάθετε καλὰ ὅτι ἐγὼ καὶ μόνον
εἶμαι ὁ Κύριος>. |
3
Εἰσῆλθε δὲ Μωυσῆς καὶ Ἀαρὼν
ἐναντίον Φαραὼ καὶ εἶπαν αὐτῷ·
τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν
Ἑβραίων· ἕως τίνος οὐ βούλῃ
ἐντραπῆναί με; Ἐξαπόστειλον
τὸν λαόν μου, ἵνα λατρεύσωσί
μοι. |
3
Ἀνῆλθεν ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ
Ἀαρὼν εἰς τὰ ἀνάκτορα
τοῦ Φαραώ, παρουσιάσθησαν ἐνώπιον
αὐτοῦ καὶ τοῦ εἶπαν· <Αὐτὰ
λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Ἑβραίων·
Ἕως πότε δὲν θέλεις νὰ ὑποχωρήσῃς
εἰς ἐμέ; Ἄφησε ἐλεύθερον
τὸν λαόν μου, διὰ νὰ μὲ λατρεύσουν.
|
3
Τότε ὁ Μωϋσῆς συνοδευόμενος ἀπὸ τὸν
Ἀαρὼν ἐμβῆκεν εἰς τὰ ἀνάκτορα
καὶ ἀφοῦ ἐστάθησαν ἐνώπιον τοῦ
Φαραὼ τοῦ εἶπαν: <Αὐτὰ λέγει
ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τῶν Ἑβραίων:
Ἕως πότε θὰ ἀρνῆσαι νὰ μὲ
σεβασθῇς καὶ νὰ ὑπολογίσῃς τοὺς
λόγους μου; Ἄφησε τὸν λαόν μου τοὺς Ἰσραηλίτας
νὰ φύγουν, διὰ νὰ μοῦ προσφέρουν τὴν
λατρείαν των. |
4
Ἐὰν δὲ μὴ θέλῃς σὺ
ἐξαποστεῖλαι τὸν λαόν μου, ἰδοὺ
ἐγὼ ἐπάγω ταύτην τὴν ὥραν
αὔριον ἀκρίδα πολλὴν ἐπὶ
πάντα τὰ ὅριά σου,
|
4
Ἐὰν ὅμως δὲν θελήσῃς νὰ
ἀποστείλῃς ἐλεύθερον τὸν
λαόν μου, ἰδοὺ ἐγὼ ἐπιφέρω
αὔριον αὐτὴν τὴν ὥραν πολλὴν
ἀκρίδα ἐπάνω εἰς ὅλην
τὴν ἔκτασιν τῆς χώρας σου.
|
4
Διότι ἐὰν καὶ τώρα δὲν θελήσῃς
νὰ ἀφήσῃς ἐλεύθερον τὸν
λαόν μου, σοῦ προλέγω ὅτι τὴν ἰδίαν
ὥραν αὔριον θὰ ρίξω ἐπάνω εἰς
ὅλην τὴν ἐπικράτειάν σου πολλὴν ἀκρίδα.
|
5
καὶ καλύψει τὴν ὄψιν τῆς γῆς,
καὶ οὐ δυνήσῃ κατιδεῖν τὴν
γῆν, καὶ κατέδεται πᾶν τὸ περισσὸν
τῆς γῆς τὸ καταλειφθέν, ὃ κατέλιπεν
ὑμῖν ἡ χάλαζα, καὶ κατέδεται
πᾶν ξύλον τὸ φυόμενον ὑμῖν
ἐπὶ τῆς γῆς·
|
5
Καὶ θὰ σκεπάσῃ αὐτὴ τὴν
ἐπιφάνειαν τῆς γῆς καὶ δὲν
θὰ ἠμπορῇς νὰ ἴδῃς τὸ
ἔδαφος. Αὐτὴ θὰ καταφάγῃ
ὅ,τι ἀπέμεινεν εἰς τὴν χώραν
σου, ὅ,τι χλωρὸ σᾶς ἀφῆκε ἡ
χάλαζα. Θὰ καταφάγῃ καὶ κάθε
δένδρον, τὸ ὁποῖον φυτρώνει
εἰς τὴν χώραν σας. |
5
Θὰ εἶναι τόσον πολλή, ὥστε θὰ σκεπάσῃ
τὴν ἐπιφάνειαν τῆς γῆς καὶ δὲν
θὰ ἠμπορῇ κανεὶς νὰ ἰδῇ
τὸ ἔδαφος. Θὰ καταφάγουν δὲ ὀτιδήποτε
ἀπέμεινεν εἰς σᾶς μετὰ τὴν καταστροφήν,
ποὺ ἐπέφερε τὸ χαλάζι. Θὰ καταφάγουν
ὅλα τὰ δένδρα, ποὺ φυτρώνουν εἰς τὴν
χώραν σας. |
6
καὶ πλησθήσονταί σου αἱ οἰκίαι
καὶ αἱ οἰκίαι τῶν θεραπόντων
σου καὶ πᾶσαι αἱ οἰκίαι ἐν
πάσῃ γῇ τῶν Αἰγυπτίων,
ἃ οὐδέποτε ἑωράκασιν οἱ
πατέρες σου, οὐδ' οἱ πρόπαπποι αὐτῶν,
ἀφ' ἧς ἡμέρας γεγόνασιν ἐπὶ
τῆς γῆς ἕως τῆς ἡμέρας
ταύτης, καὶ ἐκκλίνας Μωυσῆς
ἐξῆλθεν ἀπὸ Φαραώ.
|
6
Ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ἀκρίδων
θὰ γεμίσουν τὰ ἀνάκτορά
σου, αἱ οἰκίαι τῶν αὐλικῶν
σου καὶ ὅλαι αἱ οἰκίαι εἰς
ὅλην τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου.
Γεγονότα τὰ ὁποῖα ποτὲ δὲν
εἶδαν οἱ πατέρες σου, οὔτε οἱ
προπάπποι αὐτῶν ἀπὸ τὴν
ἡμέραν ποὺ ἐγεννήθησαν εἰς
τὴν χώραν αὐτὴν μέχρι σήμερον,
θὰ πραγματοποιηθοῦν αὔριον>. Εἶπεν
ὁ Μωϋσῆς καὶ στραφεὶς ἀνεχώρησεν
ἀπὸ τὰ ἀνάκτορα τοῦ Φαραώ.
|
6
Θὰ γεμίσουν δὲ ἀπὸ τὴν ἀκρίδα
τὰ ἀνάκτορά σου καὶ τὰ σπίτια τῶν
αὐλικῶν σου, καθὼς καὶ ὅλα τὰ
σπίτια τῶν Αἰγυπτίων εἰς ὅλην τὴν
χώραν, πρᾶγμα ποὺ δεν εἶδαν νὰ συμβαίνῃ
ποτὲ οἱ πατέρες σου, ἀλλ’ οὔτε καὶ
οἱ προπάπποι των, ἀπὸ τὴν ἡμέραν
ποὺ ἦλθαν εἰς τὴν γῆν αὐτήν,
μέχρι σήμερον>. Καὶ ἀφοῦ εἶπεν
αὐτὰ ὁ Μωϋσῆς ἐστράφη καὶ
ἀνεχώρησεν ἀπὸ τὰ ἀνάκτορα τοῦ
Φαραώ. |
7
Καὶ λέγουσι οἱ θεράποντες Φαραὼ
πρὸς αὐτόν· ἕως τίνος ἔσται
τοῦτο ἡμῖν σκῶλον; Ἐξαπόστειλον
τοὺς ἀνθρώπους, ὅπως λατρεύσωσι
τῷ Θεῷ αὐτῶν· ἢ εἰδέναι
βούλῃ ὅτι ἀπόλωλεν Αἴγυπτος;
|
7
Οἱ αὐλικοὶ τοῦ Φαραὼ εἶπαν
τότε πρὸς αὐτόν· <ἕως
πότε θὰ ἔχωμεν αὐτὸ τὸ
βάσανο μὲ τοὺς Ἰσραηλίτας; Στειλε
τους ἐλευθέρους τοὺς ἀνθρώπους
αὐτοὺς νὰ λατρεύσουν τὸν Θεόν
των· ἢ θέλεις νὰ μάθῃς
ὅτι κατεστράφη ἡ Αἴγυπτος καὶ
ἔπειτα νὰ τοὺς ἀφήσῃς;>
|
7
Τότε οἰ αὐλικοὶ τοῦ Φαραὼ τοῦ
εἶπαν: <Ἕως πότε θὰ συνεχίζεται αὐτὸ
τὸ βάσανον; Ἀφησε ἐπὶ τέλους ἐλευθέρους
τοὺς ἀνθρώπους νὰ ὑπάγουν, διὰ
νὰ λατρεύσουν τὸν Θεόν των! Ἢ μήπως
θέλεις νὰ πληροφορηθῇς ὅτι κατεστράφη ἐντελῶς
ἡ Αἴγυπτος;> |
8
Καὶ ἀπέστρεψαν τόν τε Μωυσῆν
καὶ Ἀαρὼν πρὸς Φαραώ, καὶ
εἶπεν αὐτοῖς· πορεύεσθε καὶ
λατρεύσατε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ὑμῶν·
τίνες δὲ καὶ τίνες εἰσὶν
οἱ πορευέμενοι; |
8
Οἱ αὐλικοὶ τοῦ Φαραὼ τρομοκρατημένοι
ἀπὸ τὰς μέχρι τῆς ἡμέρας
ἐκείνης πληγὰς ὡδήγησαν πάλιν
τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρὼν
πρὸς τὸν Φαραώ. Ὁ ὁποῖος
καὶ τοὺς εἶπε· <πηγαίνετε
νὰ λατρεύσετε Κύριον τὸν Θεόν
σας. Ἀλλὰ ποῖοι καὶ ποῖοι εἶναι
ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι θὰ
πορευθοῦν διὰ τὸν σκοπὸν αὐτόν;>
|
8
Μετὰ τὴν ἐπέμβασιν αὐτὴν τῶν
αὐλικῶν, ἔφεραν πίσω εἰς τὸν
Φαραὼ καὶ τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν
Ἀαρὼν καὶ ἐκεῖνος τοὺς
εἶπεν: <Ἐμπρὸς λοιπόν! Πηγαίνετε καὶ
λατρεύσατε τὸν Κύριον καὶ Θεόν σας! Ποῖοι
ὅμως καὶ ποῖοι συγκεκριμένους εἶναι
αὐτοί, ποὺ θὰ ὑπάγουν;>
|
9
Καὶ λέγει Μωυσῆς· σὺν τοῖς
νεανίσκοις καὶ πρεσβυτέροις πορευσόμεθα,
σὺν τοῖς υἱοῖς καὶ θυγατράσι
καὶ προβάτοις καὶ βουσὶν ἡμῶν·
ἔστι γὰρ ἑορτὴ Κυρίου τοῦ
Θεοῦ ἡμῶν. |
9
Ὁ Μωϋσῆς τοῦ ἀπήντησε·
<θὰ πορευθῶμεν μαζῆ μὲ τοὺς
νέους καὶ τοὺς γέροντας, μὲ
τοὺς υἱοὺς καὶ τὰς θυγατέρας
μας, μὲ τὰ πρόβατα καὶ τὰ βόδια
μας καὶ τοῦτο, διότι ἡ ἡμέρα
αὐτὴ θὰ εἶναι ἑορτὴ Κυρίου
τοῦ Θεοῦ μας>. |
9
<Θὰ φύγωμεν ὅλοι>, τοῦ ἀπαντᾷ
ὁ Μωϋσῆς, <μαζὶ μὲ τοὺς νέους
καὶ τοὺς γέροντας, τοὺς υἱοὺς
καὶ τὰς θυγατέρας, τὰ πρόβατα καὶ
τὰ βόδια μας. Διότι δι’ ἠμᾶς αὐτὸ
εἶναι ἑορτὴ Κυρίου τοῦ Θεοῦ
μας>. |
10
Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· ἔστω
οὕτω, Κύριος μεθ' ὑμῶν καθότι
ἀποστέλλω ὑμᾶς, μὴ καὶ
τὴν ἀποσκευὴν ὑμῶν; Ἴδετε
ὅτι πονηρία πρόσκειται ὑμῖν.
|
10
Ὁ Φαραὼ εἶπε πρὸς αὐτούς·
<ἂς γίνῃ ὅπως εἴπατε, ὁ
Κύριος ἂς εἶναι μαζῆ σας· ἐπειδὴ
ἀφήνω σᾶς ἐλευθέρους νὰ
ἀναχωρήσετε, μήπως σκέπτεσθε νὰ
πάρετε μαζῆ σας καὶ τὰ παιδιά
σας; Προσέξατε, διότι πιθανὸν νὰ κρύπτῃ
κάποιαν πονηρίαν ἡ πάνδημος αὐτὴ
ἀναχώρησίς σας. Ἴσως σκέπτεσθε
νὰ δραπετεύσετε. |
10
Τοὺς εἶπε τότε εἰρωνικῶς ὁ Φαραώ:
<Ἂς γίνῃ ἔτσι, ὁ Κύριος μαζί
σας! Ἐπειδὴ σᾶς δίδω τὴν ἄδειαν
νὰ φύγετε, νομίζετε ὅτι ἠμπορεῖτε
νὰ πάρετε καὶ τὰ παιδιὰ καὶ
ὅσας ἀποσκευὰς ἔχετε εἰς τὰ
σπίτια σας; Βλέπετε ὅτι ἔχετε πονηρὸν σκοπὸν
μέσα σας; |
11
Μὴ οὕτως· πορευέσθωσαν δὲ οἱ
ἄνδρες, καὶ λατρευσάτωσαν τῷ Θεῷ·
τοῦτο γὰρ αὐτοὶ ἐκζητεῖτε.
Ἐξέβαλον δὲ αὐτοὺς ἀπὸ
προσώπου Φαραώ. |
11
Ἀλλὰ δὲν θὰ γίνῃ ἔτσι
ἡ ἀναχώρησίς σας. Ἂς πορευθοῦν
μόνον οἱ ἄνδρες, καὶ αὐτοὶ
ἂς λατρεύσουν τὸν Θεόν. Ἄλλωστε
σεῖς οἱ ἴδιοι αὐτὸ ζητεῖτε>.
Ἐπειδὴ ὅμως ὁ Μωϋσῆς καὶ
ὁ Ἀαρὼν ἐπέμενον εἰς τὴν
πρότασίν των, τοὺς ἐξεδίωξαν
ἀπὸ τὰ ἀνάκτορα τοῦ Φαραώ.
|
11
Ὄχι ἔτσι! Νὰ φύγουν μόνον οἱ ἄνδρες
καὶ νὰ λατρεύσουν τὸν Θεόν. Αὐτὸ
ἄλλως τε ζητεῖτε σεῖς οἱ ἴδιοι>.
Κατόπιν τῆς ἀποφάσεως αὐτῆς τοῦ
Φαραὼ ἐξεδίωξαν ἀπὸ ἐμπρός
του ὡς ἐνοχλητικοὺς τὸν Μωϋσῆν
καὶ τὸν Ἀαρών. |
12
Εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Μωυσῆν·
ἔκτεινον τὴν χεῖρα ἐπὶ γῆν
Αἰγύπτου, καὶ ἀναβήτω ἀκρὶς
ἐπὶ τὴν γῆν καὶ κατέδεται
πᾶσαν βοτάνην τῆς γῆς καὶ πάντα
τὸν καρπὸν τῶν ξύλων, ὃν ὑπελίπετο
ἡ χάλαζα. |
12
Εἶπε τότε ὁ Κύριος πρὸς τὸν
Μωϋσῆν· <ἄπλωσε τὸ χέρι σου
πρὸς ὅλην τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου·
θὰ ἀναβοῦν καὶ θὰ ἐπιπέσουν
ἀκρίδες καθ' ὅλην τὴν ἔκτασιν
τῆς χώρας, αἱ ὁποῖαι θὰ
καταφάγουν κάθε χλόην τῆς γῆς
καὶ κάθε καρπὸν δένδρου, ποὺ
ἀφῆκεν ἡ χάλαζα>.
|
12
Εἶπε τότε ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν:
<Ἄπλωσε τὸ χέρι σου ἐπάνω ἀπὸ
τὴν Αἴγυπτον καὶ μὲ τὴν δύναμίν
μου θὰ ἔλθη εἰς ὅλην τὴν χώραν
ἀκρίδα. Αὐτὴ θὰ καταφάγῃ ὅλην
τὴν βλάστησιν τῆς χώρας καὶ ὅλους
τοὺς καρποὺς τῶν δένδρων, ποὺ ἄφησε
τὸ χαλάζι>. |
13
Καὶ ἐπῇρε Μωυσῆς τὴν ράβδον
εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ Κύριος
ἐπήγαγεν ἄνεμον νότον ἐπὶ
τὴν γῆν, ὅλην τὴν ἡμέραν
ἐκείνην καὶ ὅλην τὴν νύκτα·
τὸ πρωΐ ἐγενήθη, καὶ ὁ
ἄνεμος ὁ νότος ἀνέλαβε τὴν
ἀκρίδα |
13
Ὕψωσεν ὁ Μωϋσῆς τὴν ράβδον του
εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ ὁ
Κύριος ἤγειρε νότιον ἄνεμον εἰς
τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου ὅλην
τὴν ἡμέραν ἐκείνην καὶ
ὅλην τὴν νύκτα· ἔγινε πρωῒ
καὶ ὁ νότιος ἄνεμος παρέσυρε
τὰς ἀκρίδας, |
13
Ὕψωσε τότε ὁ Μωϋσῆς τὸ ραβδί
του πρὸς τὸν οὐρανὸν καὶ ἀμέσως
ὁ Κύριος ἐσήκωσε νότιον ἄνεμον εἰς
τὴν Αἴγυπτον ὅλην ἐκείνην τὴν
ἡμέραν καὶ ὅλην τὴν νύκτα. Ἦλθε
τὸ πρωῒ καὶ ὁ νότιος ἄνεμος
ἐπῆρε μαζί του καὶ τὴν ἀκρίδα,
|
14
καὶ ἀνήγαγεν αὐτὴν ἐπὶ
πᾶσαν τὴν γῆν Αἰγύπτου, καὶ
κατέπαυσεν ἐπὶ πάντα τὰ ὅρια
Αἰγύπτου πολλὴ σφόδρα· προτέρα
αὐτῆς οὐ γέγονε τοιαύτη ἀκρὶς
καὶ μετὰ ταῦτα οὐκ ἔσται οὕτως.
|
14
καὶ τὰς ἔφερεν εἰς ὅλην τὴν
Αἴγυπτον. Αὐταὶ δὲ ἐπέπεσαν
καὶ ἐκάλυψαν ὅλην τὴν περιοχὴν
τῆς Αἰγύπτου εἰς σμήνη ἀπειροπληθῆ.
Οὐδέποτε προηγουμένως παρουσιάσθη
τόση πολλὴ ἀκρὶς καὶ οὔτε
μετὰ ταῦτα θὰ παρουσιασθῇ τόσον
πλῆθος. |
14
καὶ τὴν ἔφερεν ἐπάνω ἀπὸ
ὅλην τὴν Αἴγυπτον καὶ ἔπεσε
πολλὴ καὶ πυκνὴ ἀπ’ ἄκρου ἕως
ἄκρου ὅλης τῆς χώρας. Ἦτο δὲ
τόσον πολλὴ ἡ ἀκρίδα, ὥστε οὐδέποτε
προηγουμένως ἐπαρουσιάσθη τέτοια ἀκρίδα,
ἀλλ’ οὔτε καὶ θὰ γίνῃ κάτι παρόμοιόν
ποτὲ εἰς τὸ μέλλον. |
15
Καὶ ἐκάλυψε τὴν ὄψιν τῆς
γῆς, καὶ ἐφθάρη ἡ γῆ·
καὶ κατέφαγε πᾶσαν βοτάνην τῆς
γῆς καὶ πάντα τὸν καρπὸν τῶν
ξύλων, ὃς ὑπελείφθη ἀπὸ
τῆς χαλάζης· οὐχ ὑπελείφθη
χλωρὸν οὐδὲν ἐν τοῖς ξύλοις
καὶ ἐν πάσῃ βοτάνῃ τοῦ
πεδίου, ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτου.
|
15
Τὰ σμήνη τῶν ἀκρίδων ἐσκέπασαν
τὴν ὄψιν τῆς Αἰγύπτου καὶ
κατεστράφη ἡ χώρα ἐκείνη, διότι
αἱ ἀκρίδες κατέφαγον ὅλον τὸ
χόρτον τῆς γῆς καὶ ὅλους τοὺς
καρποὺς τῶν δένδρων, ὅσα εἶχον
ἀπομείνει ἀπὸ τὴν χάλαζαν.
Καὶ δὲν ἔμεινε πλέον τίποτε
τὸ χλωρὸν οὔτε εἰς τὰ δένδρα
οὔτε εἰς τὰ χόρτα τῶν πεδιάδων
καθ' ὅλην τὴν ἔκτασιν τῆς Αἰγύπτου.
|
15
Καὶ ἐσκέπασεν ἡ ἀκρίδα τὴν
ἐπιφάνειαν τοῦ ἐδάφους καὶ κατεστράφη
ἡ χώρα. Κατέφαγεν ὅλα τὰ χόρτα τῆς
γῆς καὶ ὅλους τοὺς καρποὺς τῶν
δένδρων, ποὺ ἀπέμειναν μετὰ ἀπὸ
τὸ χαλάζι. Δὲν ἔμεινε κανένα χλωρὸ
κλαδὶ εἰς τὰ δένδρα, οὔτε χορτάρι
εἰς τὰ λειβάδια εἰς ὅλην τὴν
χώραν τῆς Αἰγύπτου. |
16
Κατέσπευδε δὲ Φαραὼ καλέσαι Μωυσῆν
καὶ Ἀαρὼν λέγων· ἡμάρτηκα
ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν
καὶ εἰς ὑμᾶς·
|
16
Ἔστειλε τότε ἐσπευσμένως ὁ Φαραώ,
ἐκάλεσε τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν
Ἀαρὼν καὶ τοὺς εἶπε· <ἡμάρτησα
ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας
καὶ ἐνώπιόν σας.
|
16
Ἡ καταστροφὴ ἠνάγκασε τὸν Φαραὼ
νὰ καλέσῃ ἐπειγόντως τὸν Μωϋσῆν
καὶ τὸν Ἀαρὼν καὶ νὰ τοὺς
εἰπῃ ταπεινωμένος: <Ἀναγνωρίζω καὶ
ὁμολογῶ ὅτι ἁμάρτησα καὶ
ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας καὶ εἰς
σᾶς. |
17
προσδέξασθε οὖν μου τὴν ἁμαρτίαν
ἔτι νῦν καὶ προσεύξασθε πρὸς
Κύριον τὸν Θεὸν ὑμῶν, καὶ
περιελέτω ἀπ' ἐμοῦ τὸν θάνατον
τοῦτον. |
17
Δεχθῆτε τὴν μετάνοιάν μου καὶ
συγχωρήσατέ μου πάλιν τὴν παροῦσαν
ἁμαρτίαν. Προσευχηθῆτε πρὸς τὸν
Κύριον τὸν Θεόν σας, διὰ νὰ
εὐδοκήσῃ καὶ ἀπομακρύνῃ
ἀπὸ ἐμὲ αὐτὴν τὴν
θανάσιμον καταστροφήν>.
|
17
Σᾶς παρακαλῶ λοιπὸν νὰ συγχωρήσετε
καὶ αὐτὴν τὴν φορὰν τὴν
ἁμαρτίαν μου. Προσευχηθῆτε πρὸς Κύριον τὸν
Θεόν σας καὶ ἂς ἀπομακρύνῃ ἀπὸ
ἐμὲ αὐτὸ τὸ θανατικό>.
|
18
Ἐξῆλθε δὲ Μωυσῆς ἀπὸ Φαραὼ
καὶ ηὔξατο πρὸς τὸν Θεόν.
|
18
Ἔφυγεν ὁ Μωϋσῆς ἀπὸ τὰ
ἀνάκτορα τὸ Φαραὼ καὶ προσηυχήθη
πρὸς τὸν Θεόν. |
18
Ἐπιεικὴς ὁ Μωϋσῆς ἐβγῆκεν
ἀμέσως ἀπὸ τὰ ἀνάκτορα
τοῦ Φαραὼ καὶ προσευχήθη πρὸς τὸν
Θεόν. |
19
Καὶ μετέβαλε Κύριος ἄνεμον ἀπὸ
θαλάσσης σφοδρόν, καὶ ἀνέλαβε
τὴν ἀκρίδα καὶ ἔβαλεν αὐτὴν
εἰς τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν, καὶ
οὐχ ὑπελείφθη ἀκρὶς μία
ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτου.
|
19
Καὶ ὁ Κύριος ἤγειρεν ἄνεμον
σφοδρὸν ἀπὸ τὴν Μεσόγειον θάλασσαν,
ὁ ὁποῖος παρέσυρε τὴν ἀκρίδα
καὶ τὴν ἔρριψεν εἰς τὴν Ἐρυθρὰν
θάλασσαν, ὥστε καμμία ἀκρὶς
δὲν ἀπέμεινεν εἰς ὅλην τὴν
γῆν τῆς Αἰγύπτου.
|
19
Καὶ ὁ Κύριος ἔφερεν ἀμέσως ἄλλον
ἄνεμον δυνατὸν ἀπὸ τὴν Μεσόγειον
θάλασσαν καὶ αὐτὸς ἐσήκωσε τὰς
ἀκρίδας καὶ τὰς ἔρριξεν εἰς
τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν. Καὶ δὲν
ἀπέμεινεν οὔτε μία ἀκρίδα εἰς ὅλην
τὴν Αἴγυπτον. |
20
Καὶ ἐσκλήρυνε Κύριος τὴν καρδίαν
Φαραώ. Καὶ οὐκ ἐξαπέστειλε τοὺς
υἱοὺς Ἰσραήλ. |
20
Ὁ Κύριος παρεχώρησε καὶ ἐσκληρύνθη
πάλιν ἡ καρδία τοῦ Φαραὼ καὶ
δὲν ἀφῆκεν ἐλευθέρους τοὺς
υἱοὺς Ἰσραὴλ νὰ ἀναχωρήσουν.
|
20
Ὁ Κύριος ὅμως ἐπέτρεψε νὰ σκληρυνθῇ
καὶ πάλιν ἡ καρδιὰ τοῦ Φαραὼ
καὶ ἔτσι δὲν ἔδωσε τὴν ἄδειαν
εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας διὰ νὰ φύγουν.
|
21
Εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Μωυσῆν·
ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου εἰς τὸν
οὐρανόν, καὶ γενηθήτω σκότος
ἐπὶ γῆς Αἰγύπτου, ψηλαφητὸν
σκότος. |
21
Ὁ Κύριος εἶπεν εἰς τὸν Μωϋσῆν·
<ἄπλωσε τὸ χέρι σου εἰς τὸν
οὐρανὸν καὶ ἂς ἀπλωθῆ
σκότος εἰς ὅλην τὴν χώραν τῆς
Αἰγύπτου· πυκνό, ψηλαφητὸ σκοτάδι>.
|
21
Εἶπε δὲ ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν:
<Ἀπλωσε τὸ χέρι σου πρὸς τὸν οὐρανὸν
καὶ ἂς γίνῃ σκοτάδι εἰς τὴν
χώραν τῆς Αἰγύπτου, σκοτάδι πυκνό, ψηλαφητό>.
|
22
Ἐξέτεινε δὲ Μωυσῆς τὴν χεῖρα
εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ ἐγένετο
σκότος, γνόφος, θύελλα ἐπὶ πᾶσαν
γῆν Αἰγύπτου τρεῖς ἡμέρας,
|
22
Ἥπλωσεν ὁ Μωϋσῆς τὴν χεῖρα του
εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἔγινε
κατ' ἀρχὰς ἐλαφρὸ σκοτάδι,
ἔπειτα βαθὺ σκοτάδι καὶ θύελλα
εἰς ὅλην τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου
ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας.
|
22
Ἐτέντωσε λοιπὸν ὁ Μωϋσῆς τὸ
χέρι πρὸς τὸν οὐρανὸν καὶ ἔγινε
σκοτάδι σὰν πυκνὴ ὁμίχλη, καταχνιὰ
καὶ θύελλα εἰς ὅλην τὴν Αἴγυπτον
ἐπὶ τρεῖς συνεχεῖς ἡμέρας.
|
23
καὶ οὐκ εἶδεν οὐδεὶς τὸν
ἀδελφὸν αὐτοῦ τρεῖς ἡμέρας,
καὶ οὐκ ἐξανέστη οὐδεὶς
ἐκ τῆς κοίτης αὐτοῦ τρεῖς
ἡμέρας· πᾶσι δὲ τοῖς υἱοῖς
Ἰσραὴλ φῶς ἦν ἐν πᾶσιν,
οἷς κατεγίνοντο. |
23
Ἐξ αἰτίας τοῦ πυκνοτάτου αὐτοῦ
σκότους κανεὶς δὲν εἶδεν οὔτε
τὸν πλησίον ἀδελφόν του καὶ
κανεὶς δὲν ἐσηκώθη ἀπὸ
τὴν κλίνην του κατὰ
τὰς τρεῖς αὐτὰς ἡμέρας.
Μόνον δὲ εἰς τὴν περιοχήν, εἰς
τὴν ὁποίαν κατοικοῦσαν οἱ Ἰσραηλῖται,
ἦτο φῶς καὶ εἰς ὅλα
τὰ ἔργα, μὲ τὰ ὁποῖα
ἠσχολοῦντο.
|
23
Ἐπειδὴ δὲ τὸ σκοτάδι ἦτο πυκνότατον,
δὲν ἠμποροῦσε νὰ ἰδῃ κανεὶς
οὔτε τὸν ἀδελφόν του, ποὺ ἦτο
δίπλα του, ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας.
Τὰς τρεῖς αὐτὰς ἡμέρας ἐπίσης
δὲν ἐσηκώθη κανεὶς ἀπὸ
τὸ κρεββάτι του. Εἰς ὅλους ὅμως τοὺς
Ἰσραηλίτας, παντοῦ ὅπου κατεγίνοντο μὲ
τὰ ἔργα των, ὑπῆρχε φῶς.
|
24
Καὶ ἐκάλεσε Φαραὼ Μωυσῆν καὶ
Ἀαρὼν λέγων· βαδίζετε, λατρεύσατε
Κυρίῳ τῷ Θεῷ ὑμῶν, πλὴν
τῶν προβάτων καὶ τῶν βοῶν ὑπολείπεσθε·
καὶ ἡ ἀποσκευὴ ὑμῶν ἀποτρεχέτω
μεθ' ὑμῶν, |
24
Ἐκάλεσε πάλιν ὁ Φαραὼ τὸν
Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρὼν καὶ
τοὺς εἶπε· <πηγαίνετε ὅπου
θέλετε, λατρεύσατε Κύριον
τὸν Θεόν σας, πάρετε μαζῆ
σας καὶ τὰ παιδιά σας, ἀλλὰ
τὰ πρόβατα καὶ τὰ βόδια σας
θὰ τὰ ἀφήσετε ἐδῶ>.
|
24
Τότε ὁ Φαραὼ ἐκάλεσε τὸν Μωϋσῆν
καὶ τὸν Ἀαρὼν καὶ εἶπε:
<Πηγαίνετε. Ἔχετε τὴν ἄδειαν νὰ
φύγετε, διὰ νὰ προσφέρετε τὴν λατρείαν σας
εἰς τὸν Κύριον, τὸν Θεόν σας. Νὰ
ἀφήσετε ὅμως ἐδῶ τὰ πρόβατα
καὶ τὰ βόδια. Ἠμπορεῖτε νὰ πάρετε
καὶ τὰ παιδιὰ μὲ τὰς ἀποσκευάς
σας>. |
25
καὶ εἶπε Μωυσῆς· ἀλλὰ καὶ
σὺ δώσεις ἡμῖν ὁλοκαυτώματα
καὶ θυσίας, ἃ ποιήσομεν Κυρίῳ
τῷ Θεῷ ἡμῶν·
|
25
Τοῦ εἶπε τότε ὁ Μωϋσῆς·
<ὄχι μόνον θὰ πάρωμε μαζῆ
μας τὰ πρόβατα καὶ τὰ βόδια
μας, ἀλλὰ καὶ σὺ ὁ ἴδιος
θὰ μᾶς δώσῃς ζῶα διὰ τὰ
ὁλοκαυτώματά μας καὶ διὰ τὰς
ἄλλας θυσίας, τὰς ὁποίας θὰ
προσφέρωμεν εἰς τὸν Κύριον καὶ
Θεόν μας.
|
25
Καὶ ὁ Μωϋσῆς τοῦ εἶπε: <Χρειάζεται
καὶ σὺ ὁ ἴδιος νὰ μᾶς
δώσῃς ζῶα, διὰ νὰ ἔχωμεν ἀρκετὰ
διὰ τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ τὰς
θυσίας, ποὺ θὰ προσφέρωμεν εἰς τὸν
Κύριον καὶ Θεόν μας! |
26
καὶ τὰ κτήνη ἡμῶν πορεύσεται
μεθ' ἡμῶν, καὶ οὐχ ὑπολειψόμεθα
ὁπλήν· ἀπ' αὐτῶν γὰρ
ληψόμεθα λατρεύσαι Κυρίῳ τῷ
Θεῷ ἡμῶν, ἡμεῖς δὲ οὐκ
οἴδαμεν τί λατρεύσομεν Κυρίῳ
τῷ Θεῷ ἡμῶν, ἕως τοῦ ἐλθεῖν
ἡμᾶς ἐκεῖ.
|
26
Λοιπὸν καὶ τὰ ζῶα μας θὰ ἔλθουν
μαζῆ μας, καὶ δὲν θὰ ἀφήσωμεν
οὔτε ἕνα νύχι των. Διότι
ἀπὸ αὐτὰ τὰ ζῶα
θὰ πάρωμεν, διὰ νὰ προσφέρωμεν
θυσίαν εἰς Κύριον τὸν Θεόν μας.
Ἡμεῖς, ἄλλωστε, δὲν γνωρίζομεν
ποῖα ζῶα θὰ προσφέρωμεν θυσίαν
εἰς Κύριον τὸν Θεόν μας, ἕως
ὅτου φθάσωμεν ἐκεῖ, ὅπου θὰ
πρασφερθῇ ἡ θυσία>.
|
26
Θὰ πάρωμεν μαζί μας ὅλα τὰ ζῶα
μας καὶ δὲν θὰ ἀφήσωμεν οὔτε
νύχι ἀπὸ αὐτά. Διότι ἀπὸ αὐτὰ
θὰ διαλέξωμεν, διὰ νὰ προσφέρωμεν θυσίας
εἰς τὸν Κύριον, τὸν Θεόν μας. Ἕως
ὅτου ὅμως φθάσωμεν ἐκεῖ εἰς
τὸν τόπον τῆς λατρείας, δὲν γνωρίζομεν ποία
ζῶα θὰ ζητήσῃ ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς
μας, νὰ τοῦ προσφέρωμεν θυσίαν. Χρειάζονται λοιπὸν
ὅλα>. |
27
Ἐσκλήρυνε δὲ Κύριος τὴν καρδίαν
Φαραὼ καὶ οὐκ ἐβουλήθη ἐξαποστεῖλαι
αὐτούς. |
27
Ὁ Κύριος παρεχώρησε καὶ πάλιν
νὰ σκληρυνθῇ διὰ τὴν κακότητά
της ἡ καρδιὰ τοῦ Φαραώ, ὁ ὁποῖος
καὶ δὲν ἠθέλησε νὰ ἀφήσῃ
ἐλευθέρους τοὺς Ἰσραηλίτας.
|
27
Ἐπέτρεψε δὲ ὁ Κύριος καὶ ἐσκληρύνθη
καὶ πάλιν ἡ καρδιὰ τοῦ Φαραὼ
καὶ δὲν ἠθέλησε νὰ ἀφήσῃ
τοὺς Ἰσραηλίτας νὰ φύγουν.
|
28
Καὶ λέγει Φαραώ· ἄπελθε ἀπ'
ἐμοῦ· πρόσεχε σεαυτῷ ἔτι
προσθεῖναι ἰδεῖν μου τὸ πρόσωπον·
ᾖ δ' ἂν ἡμέρᾳ ὀφθῇς
μοι, ἀποθανῇ. |
28
Γεμᾶτος δὲ ὀργὴν
ἐφώναξε πρὸς
τὸν Μωϋσῆν <φύγε ἀπὸ
ἐμπρός μου. Πρόσεχε, μήπως
τυχὸν καὶ θελήσῃς νὰ ξαναδῇς
τὸ πρόσωπόν μου. Τὴν ἡμέραν
ποὺ θὰ τολμήσῃς νὰ παρουσιασθῇς
ἐμπρός μου, θὰ θανατωθῇς>.
|
28
Εἶπε μάλιστα ὠργισμένος ὁ Φαραὼ πρὸς
τὸν Μωϋσῆν: <Φύγε ἀπὸ ἐμπρός
μου! Πρόσεχε, μὴ ἐπιχειρήσῃς νὰ ἀντικρύσης
ἄλλην φορὰν τὸ πρόσωπόν μου! Θὰ ἀποθάνῃς
τὴν ἰδίαν ἡμέραν ποὺ θὰ ἐμφανισθῇς
ἐμπρός μου>. |
29
Λέγει δὲ Μωυσῆς· εἴρηκας·
οὐκ ἔτι ὀφθήσομαί σοι εἰς
πρόσωπον. |
29
Ὁ Μωϋσῆς μὲ
δικαίαν ἀγανάκτησιν τοῦ ἀπήντησε·
<τὸ εἶπες! Δὲν θὰ
παρουσιασθῶ πλέον ἐνώπιόν
σου>. |
29
Καὶ ὁ Μωϋσῆς τοῦ ἀπαντᾷ:
<Ὅπως τὸ εἶπες θὰ γίνῃ. Δὲν
πρόκειται νὰ ἐμφανισθῶ ἄλλην φορὰν
ἐμπρός σου>. |