Η Έξοδος : Κεφάλαιον ΙΘ'

Πρωτότυπο Κείμενο

οῦ δὲ μηνὸς τοῦ τρίτου τῆς ἐξόδου τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐκ γῆς Αἰγύπτου τῇ ἡμέρᾳ τούτῃ ἤλθοσαν εἰς τὴν ἔρημον τοῦ Σινᾶ.
2 Καὶ ἀπῇραν ἐκ Ραφιδεὶν καὶ ἤλθοσαν εἰς τὴν ἔρημον τοῦ Σινά, καὶ παρενέβαλεν ἐκεῖ ᾿Ισραὴλ κατέναντι τοῦ ὅρους.
3 Καὶ Μωυσῆς ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος τοῦ Θεοῦ· καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν ὁ Θεὸς ἐκ τοῦ ὄρους λέγων· τάδε ἐρεῖς τῷ οἴκῳ Ἰακὼβ καὶ ἀναγγελεῖς τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ·
4 αὐτοὶ ἑωράκατε ὅσα πεποίηκα τοῖς Αἰγυπτίοις, καὶ ἀνέλαβον ὑμᾶς ὡσεὶ ἐπὶ πτερύγων ἀετῶν καὶ προσηγαγόμην ὑμᾶς πρὸς ἐμαυτόν·
5 καὶ νῦν ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆς ἐμῆς φωνῆς καὶ φυλάξητε τὴν διαθήκην μου, ἔσεσθέ μοι λαὸς περιούσιος ἀπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν· ἐμὴ γὰρ ἐστι πᾶσα ἡ γῆ·
6 ὑμεῖς δὲ ἔσεσθέ μοι βασίλειον ἱεράτευμα καὶ ἔθνος ἅγιον· ταῦτα τὰ ρήματα ἐρεῖς τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ.
7 Ἦλθε δὲ Μωυσῆς καὶ ἐκάλεσε τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ λαοῦ καὶ παρέθηκεν αὐτοῖς πάντας τοὺς λόγους τούτους, οὓς συνέταξεν αὐτῷ ὁ Θεός.
8 Ἀπεκρίθη δὲ πᾶς ὁ λαὸς ὁμοθυμαδὸν καὶ εἶπαν· πάντα, ὅσα εἶπεν ὁ Θεός, ποιήσομεν καὶ ἀκουσόμεθα, ἀνήνεγκε δὲ Μωυσῆς τοὺς λόγους τούτους πρὸς τὸν Θεόν.
9 Εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Μωυσῆν· ἰδοὺ ἐγὼ παραγίνομαι πρὸς σὲ ἐν στύλῳ νεφέλης, ἵνα ἀκούσῃ ὁ λαὸς λαλοῦντός μου πρὸς σὲ καὶ σοὶ πιστεύσωσιν εἰς τὸν αἰῶνα. Ἀνήγγειλε δὲ Μωυσῆς τὰ ρήματα τοῦ λαοῦ πρὸς Κύριον.
10 Εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Μωυσῆν· καταβὰς διαμάρτυραι τῷ λαῷ καὶ ἄγνισον αὐτοὺς σήμερον καὶ αὔριον, καὶ πλυνάτωσαν τὰ ἱμάτια·
11 καὶ ἔστωσαν ἕτοιμοι εἰς τὴν ἡμέραν τὴν τρίτην· τῇ γὰρ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ καταβήσεται Κύριος ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ Σινὰ ἐναντίον παντὸς τοῦ λαοῦ.
12 Καὶ ἀφοριεῖς τὸν λαὸν κύκλῳ λέγων· προσέχετε ἑαυτοῖς τοῦ ἀναβῆναι εἰς τὸ ὄρος καὶ θίγειν τι αὐτοῦ· πᾶς ὁ ἁψάμενος τοῦ ὄρους θανάτῳ τελευτήσει.
13 Οὐχ ὄψεται αὐτοῦ χείρ· ἐν γὰρ λίθοις λιθοβοληθήσεται ἢ βολίδι κατατοξευθήσεται· ἐάν τε κτῆνος ἐάν τε ἄνθρωπος, οὐ ζήσεται. ῞Οταν αἱ φωναὶ καὶ αἱ σάλπιγγες καὶ ἡ νεφέλη ἀπέλθῃ ἀπὸ τοῦ ὄρους, ἐκεῖνοι ἀναβήσονται ἐπὶ τὸ ὄρος.
14 Κατέβη δὲ Μωυσῆς ἐκ τοῦ ὄρους πρὸς τὸν λαὸν καὶ ἡγίασεν αὐτούς, καὶ ἔπλυναν τὰ ἱμάτια.
15 Καὶ εἶπε τῷ λαῷ· γίνεσθε ἕτοιμοι τρεῖς ἡμέρας, μὴ προσέλθητε γυναικί.
16 Ἐγένετο δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ γενηθέντος πρὸς ὄρθρον καὶ ἐγίνοντο φωναὶ καὶ ἀστραπαὶ καὶ νεφέλη γνοφώδης ἐπ' ὄρους Σινά, φωνὴ τῆς σάλπιγγος ἤχει μέγα· καὶ ἐπτοήθη πᾶς ὁ λαὸς ὁ ἐν τῇ παρεμβολῇ.
17 Καὶ ἐξήγαγε Μωυσῆς τὸν λαὸν εἰς συνάντησαν τοῦ Θεοῦ ἐκ τῆς παρεμβολῆς, καὶ παρέστησαν ὑπὸ τὸ ὄρος.
18 Τὸ ὄρος τὸ Σινὰ ἐκαπνίζετο ὅλον διὰ τὸ καταβεβηκέναι ἐπ' αὐτὸ τὸν Θεὸν ἐν πυρί, καὶ ἀνέβαινεν ὁ καπνὸς ὡσεὶ καπνὸς καμίνου, καὶ ἐξέστη πᾶς ὁ λαὸς σφόδρα·
19 ἐγίνοντο δὲ αἱ φωναὶ τῆς σάλπιγγας προβαίνουσαι ἰσχυρότεροι σφόδρα· Μωυσῆς ἐλάλει, ὁ δὲ Θεὸς ἀπεκρίνατο αὐτῷ φωνῇ·
20 κατέβη δὲ Κύριος ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ Σινὰ ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους· καὶ ἐκάλεσε Κύριος Μωυσῆν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους, καὶ ἀνέβη Μωυσῆς.
21 Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς πρὸς Μωυσῆν λέγων· καταβὰς διαμάρτυραι τῷ λαῷ, μή ποτε ἐγγίσωσι πρὸς τὸν Θεὸν κατανοῆσαι καὶ πέσωσιν ἐξ αὐτῶν πλῆθος·
22 καὶ οἱ ἱερεῖς οἱ ἐγγίζοντες Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἁγιασθήτωσαν, μή ποτε ἀπαλλάξῃ ἀπ' αὐτῶν Κύριος.
23 Καὶ εἶπε Μωυσῆς πρὸς τὸν Θεόν· οὐ δυνήσεται ὁ λαὸς προσαναβῆναι πρὸς τὸ ὄρος τὸ Σινά· σὺ γὰρ διαμεμαρτύρησαι ἡμῖν λέγων· ἀφόρισαι τὸ ὄρος καὶ ἁγίασαι αὐτό.
24 Εἶπε δὲ αὐτῷ Κύριος· βάδιζε, κατάβηθι καὶ ἀνάβηθι σὺ καὶ Ἀαρὼν μετὰ σοῦ· οἱ δὲ ἱερεῖς καὶ ὁ λαὸς μὴ βιαζέσθωσαν ἀναβῆναι πρὸς τὸν Θεόν, μή ποτε ἀπολέσῃ ἀπ' αὐτῶν Κύριος.
25 Κατέβη δὲ Μωυσῆς πρὸς τὸν λαὸν καὶ εἶπεν αὐτοῖς.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ατὰ τὸν τρίτον μῆνα τῆς ἐξόδου τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, ἦλθαν οἱ Ἰσραηλῖται αὐθημερὸν ἀπὸ τὴν Ραφιδεὶν εἰς τὴν ἔρημον Σινᾶ.
2 Ἐξεκίνησαν ἀπὸ τὴν Ραφιδείν, ἦλθον εἰς τὴν ἔρημον τοῦ ὄρους Σινὰ καὶ κατεσκήνωσαν ἀπέναντι ἀπὸ τὸ ὄρος.
3 Ὁ Μωϋσῆς ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος τοῦ Θεοῦ. Ἐκάλεσεν αὐτὸν ὁ Θεὸς ἀπὸ τὸ ὄρος καὶ τοῦ εἶπεν· <αὐτὰ θὰ εἴπῃς εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ, αὐτὰ θὰ ἀναγγείλῃς εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰσραήλ.
4 Σεῖς οἱ ἴδιοι μὲ τὰ ἴδια σᾶς τὰ μάτια εἴδατε πόσα ἐγὼ ἔκαμα εἰς τιμωρίαν τῶν Αἰγυπτίων, πῶς δὲ ἐπῆρα σᾶς ὡσὰν εἰς πτέρυγας ἀετῶν καὶ σᾶς ἔκαμα ἰδικούς μου, λαὸν ἰδικόν μου.
5 Καὶ τώρα ἐὰν προσεκτικὰ ἀκούσετε τὴν ἐντολήν μου καὶ φυλάξετε τὴν διαθήκην μου, θὰ εἶσθε εἰς ἐμὲ λαὸς ἐκλεκτὸς μεταξὺ ὅλων τῶν ἄλλων ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα, εἴτε τὸ θέλουν εἴτε ὄχι, εἶναι καὶ αὐτὰ ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν μου, διότι ἰδική μου εἶναι ὅλη ἡ γῆ.
6 Σεῖς ὅμως θὰ εἶσθε ἰδικόν μου ἰδιαίτερον βασίλειον ἱερέων καὶ ἔθνος ἅγιον. Αὐτὰ τὰ λόγια θὰ πῇς εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας>.
7 Ἦλθεν ὁ Μωϋσῆς, ἐκάλεσε τοὺς γεροντοτέρους τοῦ λαοῦ καὶ ἔθεσεν ἐνώπιον αὐτῶν ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους, ποὺ εἶχε παραγγείλει εἰς αὐτὸν ὁ Θεός.
8 Ὅλος ὁ λαὸς μὲ μίαν ψυχὴν καὶ φωνὴν ἀπεκρίθη· <ὅλα ὅσα διέταξεν ὁ Θεὸς θὰ ἐφαρμόσωμεν καὶ θὰ ὑπακούσωμεν>. Ἀνέφερεν ὁ Μωϋσῆς τὴν ἀπάντησιν αὐτὴν τῶν Ἰσραηλιτῶν εἰς τὸν Θεόν.
9 Ὁ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν Μωϋσῆν· <ἰδοὺ ἐγὼ θὰ ἔλθω πρὸς σὲ διὰ στύλου νεφέλης, διὰ νὰ μὲ ἀκούσῃ ὁ λαός, ὅταν λαλῶ πρὸς σὲ καὶ ἀποκτήσῃ ἔτσι ἰσόβιον ἀκλόνητον ἐμπιστοσύνην πρὸς σέ>. Ὁ Μωϋσῆς ἀνήγγειλε τὴν ἀπάντησιν τοῦ λαοῦ πρὸς τὸν Κύριον.
10 Εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν· <κατέβα, ἐντόνως μίλησε πρὸς τὸν λαὸν νὰ καθαρισθοῦν σωματικῶς καὶ ψυχικῶς σήμερον καὶ αὔριον, νὰ πλύνουν τὰ ἱμάτιά των,
11 καὶ νὰ εἶναι ἕτοιμοι τὴν τρίτην ἡμέραν. Διότι κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν θὰ καταβῇ ὁ Κύριος εἰς τὸ ὄρος Σινὰ ἐνώπιον ὅλου τοῦ λαοῦ.
12 Θὰ περιορίσῃς καὶ θὰ τοποθετήσῃς τὸν λαὸν εἰς μικρὰν ἀπόστασιν κύκλῳ ἀπὸ τὸ ὄρος Σινὰ καὶ θὰ τοὺς εἴπῃς· Προσέχετε πολύ, μήπως τυχὸν καὶ ἀναβῇ κανεὶς εἰς τὸ ὄρος καὶ ἐγγίσῃ κάτι ἀπὸ αὐτό. Ἐκεῖνος ποὺ θὰ ἐγγίσῃ τὰ ὄρος, θὰ θανατωθῇ ἀμέσως.
13 Καμμία χεὶρ δὲν θὰ ἐγγίσῃ αὐτό. Ὅποιος τὸ ἐγγίσῃ, θὰ λιθοβοληθῇ ἢ θὰ τοξευθῇ μὲ βέλος καὶ θὰ φονευθῇ. Εἴτε ζῶον εἶναι αὐτό, εἴτε ἄνθρωπος, δὲν θὰ ζήσῃ. Ὅταν αἱ βρονταὶ καὶ οἱ ἦχοι τῶν σαλπίγγων παύσουν νὰ ἀκούωνται εἰς τὸ ὄρος καὶ ἡ νεφέλη ἀπέλθῃ, τότε οἱ Ἰσραηλῖται θὰ ἀναβοῦν εἰς αὐτό>.
14 Κατέβη ὁ Μωϋσῆς ἀπὸ τὸ ὄρος, ἦλθε πρὸς τὸν λαὸν καὶ τοὺς ἀνήγγειλεν ὅσα τοῦ εἶπεν ὁ Θεός. Ἐκεῖνοι ἐκαθαρίσθησαν, ἔπλυναν τὰ ἱμάτιά των καὶ ἡτοιμάσθησαν.
15 Εἶπεν ἀκόμη ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν λαόν· <νὰ εἶσθε ἕτοιμοι ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας καὶ μὴ πλησιάσετε γυναῖκα>.
16 Ἐνωρὶς τὸ πρωῒ κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν ἔγιναν βρονταὶ καὶ ἀστραπαὶ καὶ νεφέλη σκοτεινὴ ἐπάνω εἰς τὸ ὄρος Σινά, ὁ ἦχος τῆς σάλπιγγος ἀντηχοῦσε πολὺ δυνατά. Ὅλος ὁ λαός, ποὺ εὑρίσκετο ἀκόμη εἰς τὴν κατασκήνωσίν του, ἐφοβήθη καὶ ἐτρόμαξε.
17 Ἔδωσεν ἐντολὴν ὁ Μωϋσῆς εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν νὰ ἐξέλθῃ ἀπὸ τὴν κατασκήνωσίν του πρὸς συνάντησιν τοῦ Θεοῦ. Ἐξῆλθον πράγματι καὶ ἐσταμάτησαν ὄρθιοι εἰς τοὺς πρόποδας τοῦ ὄρους.
18 Τὸ ὄρος Σινὰ ἐκάπνιζεν ὅλο, διότι ὡσὰν πῦρ εἶχε καταβῆ ἐπάνω εἰς αὐτὸ ὁ Θεός. Ἀνέβαινεν ὁ καπνὸς πυκνὸς ὅπως ὁ καπνὸς τῆς ἀσβεστοκαμίνου. Ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἐκυριεύθη ἀπὸ κατάπληξιν καὶ δέος πολύ.
19 Οἱ ἦχοι τῶν σαλπίγγων ἐγίνοντο ὁλονὲν καὶ δυνατώτεροι. Κατὰ τὴν ὥραν αὐτὴν ὁ Μωϋσῆς ἠρώτα τὸν Θεὸν καὶ ὁ Θεὸς ἀπεκρίνετο πρὸς αὐτόν μὲ φωνήν.
20 Ὁ Κύριος κατέβη εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους Σινά. Ἐκάλεσε τὸν Μωϋσῆν εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους καὶ ὁ Μωϋσῆς ἀνέβη.
21 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Θεός· <κατέβα καὶ ἐντόνως εἰπὲ εἰς τὸν λαὸν νὰ μὴ πλησιάσουν, διὰ νὰ ἴδουν τὸν Θεόν, καὶ ὅτι ἂν παρακούσουν, θὰ φονευθοῦν πολλοὶ ἀπὸ αὐτούς.
22 Καὶ οἱ ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι πλησιάζουν τὸν Θεὸν καὶ ὑπηρετοῦν αὐτόν, ἂς καθαρισθοῦν ψυχικῶς καὶ σωματικῶς διὰ νὰ μὴ ἀφαιρέσῃ καὶ ἀπὸ αὐτοὺς τὴν ζωὴν ἂν τὸν παρακούσουν>.
23 Ὁ Μωϋσῆς εἶπε πρὸς τὸν Θεόν· <ὁ λαὸς ὑπακούων εἰς τὴν ἐντολήν σου, δὲν θὰ ἀναβῇ εἰς τὸ ὄρος Σινά· διότι σὺ ρητῶς μᾶς ἔχεις διατάξει, χώρισε τὸν λαὸν ἀπὸ τὸ ὄρος καὶ κήρυξε αὐτὸ ἅγιον καὶ ἄβατον>.
24 Εἶπεν εἰς αὐτὸν ὁ Κύριος· <πήγαινε, κατέβα ἀπὸ τὸ ὄρος καὶ ἀνέβα πάλιν ἔχων μαζῆ σου καὶ τὸν Ἀαρών. Οἱ δὲ ἱερεῖς καὶ ὁ λαὸς ἂς μὴ βιασθοῦν νὰ ἀνεβοῦν πρὸς τὸν Θεόν, διὰ νὰ μὴ τοὺς ἐξολοθρεύσῃ ὁ Κύριος>.
25 Ὁ Μωϋσῆς κατέβη, ἦλθε πρὸς τὸν λαὸν καὶ διεβίβασεν εἰς αὐτοὺς τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ταν δὲ ἔφθασεν ὁ τρίτος μῆνας ἀπὸ τότε ποὺ ἔφυγαν ἐλεύθεροι οἱ Ἰσραηλῖται ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου, ἦλθαν κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν εἰς τὴν ἔρημον τοῦ Σινᾶ.
2 Ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν Ραφιδεὶν καὶ ἔφθασαν εἰς τὴν ἔρημον τοῦ Σινᾶ καὶ ἐκεῖ, ἀπέναντι ἀκριβῶς ἀπὸ τὸ ὄρος Σινᾶ, ἐστρατοπέδευσαν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται.
3 Καὶ ὁ Μωϋσῆς ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος τοῦ Θεοῦ. Τὸν ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς ἀπὸ τὸ βουνὸ καὶ τοῦ εἶπεν: <Αὐτὰ θὰ εἰπῇς εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακὼβ αὐτὰ θὰ ἀνακοινώσῃς εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας:
4 Εἴδατε μὲ τὰ ἴδια σας τὰ μάτια ὅσα ἔκανα εἰς βάρος τῶν Αἰγυπτίων καὶ πῶς σᾶς ἐσήκωσα, σὰν νὰ σᾶς ἔβαλα ἐπάνω εἰς πτερὰ ἀετῶν, καὶ σᾶς προσείλκυσα κοντά μου.
5 Τώρα λοιπόν, ἐὰν δεχθῆτε ὁλοψύχως νὰ ὑπακούσετε εἰς τὸν λόγον μου καὶ τηρήσετε τὴν συμφωνίαν μου, θὰ εἶσθε δι’ ἐμὲ λαὸς ἰδιαιτέρως ἀγαπητὸς μεταξὺ ὅλων τῶν ἐθνῶν, σὰν περιουσία μου. Ὅλη ἡ γῆ ἄλλωστε ἀνήκει εἰς ἐμὲ καὶ ἐγὼ τὴν ὁρίζω,
6 Καὶ θὰ εἶσθε σεῖς βασίλειον ἀπὸ ἱερεῖς, πολὺ κοντά μου δηλαδὴ ἐν συγκρίσει πρὸς τὰ ἄλλα ἔθνη. Θὰ εἶσθε ἔθνος ξεχωριστόν, ἀφιερωμένον εἰς ἐμέ. Αὐτὰ τὰ λόγια θὰ εἰπῇς εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας>.
7 Κατόπιν αὐτοῦ ὁ Μωϋσῆς ἦλθεν εἰς τὸ στρατόπεδον καὶ ἐκάλεσεν ἀμέσως τοὺς προεστοὺς τοῦ λαοῦ καὶ τοὺς ἀνεκοίνωσεν ὅλα αὐτὰ τὰ λόγια, ποὺ παρήγγειλεν εἰς αὐτὸν ὁ Θεός.
8 Μόλις τὰ ἤκουσαν οἰ Ἰσραηλῖται, ἀπήντησαν μὲ μίαν ψυχὴν καὶ εἶπαν: <Ὅλα, ὅσα εἶπεν ὁ Θεός, θὰ τὰ ἐφαρμόσωμεν καὶ θὰ κάνωμεν ὑπακοήν>. Τότε ὁ Μωϋσῆς ἀνέβη εἰς τὸ βουνὸ καὶ ἀνέφερεν εἰς τὸν Θεὸν τὰ λόγια αὐτὰ τῶν Ἰσραηλιτῶν.
9 Εἶπε δὲ ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν: <Νά, ἐγὼ θὰ παρουσιασθῶ καὶ θὰ ἔλθω πρὸς σὲ μὲ μίαν στήλην νεφέλης, διὰ νὰ ἀκούσῃ ὁ λαὸς ὅταν σοῦ ὁμιλῶ καὶ νὰ ἔχεις εἰς τὸ ἑξῆς ἐμπιστοσύνην παντοτινὴν εἰς σέ>. Ὁ Μωϋσῆς ἀνέφερεν εἰς τὸν Κύριον ὅσὰ εἶπεν ὁ λαός.
10 Εἶπε δὲ ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωυσήν: <Πήγαινε κάτω καὶ μίλησε εἰς τὸν λαόν μὲ ἔντονον τρόπον καὶ παρακίνησέ τους νὰ καθαρισθοῦν ὅλοι των σήμερον καὶ αὔριον καὶ νὰ πλύνουν τὰ ροῦχα των.
11 Νὰ εἶναι δὲ ἕτοιμοι κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν. Διότι κατὰ τὴν τρίτην ἀπὸ σήμερον ἡμέραν θὰ κατεβῇ ὁ Κύριος εἰς τὸ ὅρος τὸ Σινᾶ ἐμπρὸς εἰς ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
12 Θὰ βάλῃς δὲ ἕνα σύνορον διὰ τὸν λαὸν γύρω ἀπὸ τὸ βουνὸ καὶ θὰ τοὺς εἰπῇς: <Προσέχετε τὸν ἑαυτόν σας καὶ συγκρατηθῆτε, ὥστε νὰ μὴ ἀνέβητε εἰς τὸ βουνὸ καὶ νὰ μὴ ἐγγίσετε κάτι ἀπὸ αὐτό. ’Ὁποιοσδήποτε ἐγγίσῃ τὸ βουνὸ θὰ θανατωθῇ ἀμέσως.
13 Κανένα χέρι δὲν πρέπει νὰ ἐγγίσῃ τὸ βουνὸ διότι διαφορετικὰ θὰ λιθοβοληθῇ ἀμέσως ἢ θὰ τοξευθῇ μὲ βέλος καὶ θὰ θανατωθῇ. Εἴτε εἶναι ζῶον εἴτε εἶναι ἄνθρωπος, δὲν πρόκειται νὰ ζήσῃ. Ὅταν παύσουν αἱ βρονταὶ καὶ αἱ σάλπιγγες καὶ φύγῃ τὸ σύννεφον, τότε ἠμποροῦν ἐκεῖνοι νὰ ἀνεβοῦν εἰς τὸ βουνό>.
14 Κατέβη δὲ ὁ Μωυσῆς ἀπὸ τὸ βουνὸ πρὸς τὸν λαὸν τῶν Ἑβραίων καὶ τοὺς παρεκίνησε νὰ καθαρισθοῦν καὶ νὰ εἶναι ἔτοιμοι. Ὅλοι τότε ἔπλυναν τὰ ροῦχα των.
15 Εἶπεν ἐπίσης ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν λαόν: <Νὰ εἶσθε ἕτοιμοι ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας· νὰ μὴ ἔλθετε εἰς σχέσιν μὲ γυναῖκα>.
16 Κατὰ τὴν τρίτην λοιπὸν ἡμέραν, μόλις ἐξημέρωσεν, ἄρχισαν νὰ ἀντηχοῦν βρονταὶ καὶ νὰ λάμπουν ἀστραπαὶ καὶ ἕνα σύννεφον σκοτεινὸν ἦλθεν ἐπάνω εἰς τὸ ὄρος Σινᾶ καὶ ὁ ἦχος ἀπὸ σάλπιγγα ἀντηχοῦσε μὲ δύναμιν πολλήν. Ἐξ αἰτίας αὐτῶν ὅλος ὁ λαός, ποὺ ἦτο εἰς τὸ στρατόπεδον, ἐκυριεύθη ἀπὸ τρόμον.
17 Ἔβγαλε τότε ὁ Μωϋσῆς τὸν λαὸν ἀπὸ τὸ στρατόπεδον, διὰ νὰ συναντήσουν τὸν Θεόν, καὶ ἐστάθησαν οἱ Ἰσραηλῖται κάτω, εἰς τοὺς πρόποδας τοῦ βουνοῦ.
18 Ὅλον τὸ ὄρος Σινᾶ ἦτο γεμᾶτον καπνούς, διότι εἶχε κατεβῆ ἐπάνω εἰς αὐτὸ ὁ Θεὸς σὰν φωτιά. Ἀνέβαινε δὲ ὁ καπνὸς σὰν καπνὸς ἀπὸ καμίνι. Καὶ ὅλος ὁ λαὸς ἐκυριεύθη ἀπὸ φόβον καὶ ἔκπληξιν.
19 Σὺν τῷ χρόνῳ οἱ ἦχοι τῆς σάλπιγγος ἐγίνοντο ὁλοὲν καὶ δυνατώτεροι. Μέσα εἰς αὐτὴν τὴν ἐκπληκτικὴν μεγαλοπρέπειαν ὁ Μωυσῆς ὠμιλοῦσεν, ὁ δὲ Θεὸς τοῦ ἀπεκρίνετο μὲ φωνήν.
20 Κατέβη δὲ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἐπάνω εἰς τὸ ὄρος τὸ Σινᾶ, εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ. Καὶ ἐκάλεσεν ὁ Κύριος τὸν Μωϋσῆν νὰ ἀνεβῇ εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ καὶ ὁ Μωϋσῆς ἀνέβη ἀμέσως.
21 Εἶπε δὲ ὁ Θεὸς τὰ ἑξῆς λόγια εἰς τὸν Μωϋσῆν: <Πήγαινε κάτω καὶ μίλησε μὲ τρόπον ἔντονον εἰς τὸν λαόν, ὥστε νὰ μὴ πλησιάσουν περισσότερον πρὸς τὸν Θεόν, διὰ νὰ ἰδοῦν τί συμβαίνει καὶ ἐξ αἰτίας αὐτοῦ πέσουν πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς νεκροί.
22 Ἀκόμη καὶ οἱ ἱερεῖς, ποὺ πλησιάζουν καὶ ὑπηρετοῦν τὸν Θεόν, πρέπει νὰ ἑξαγνισθοῦν καὶ νὰ καθαρισθοῦν, διὰ νὰ μὴ θανατώσῃ κανένα ἀπὸ αὐτοὺς ὁ Κύριος>.
23 Ἀπεκρίθη δὲ ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν Θεόν: <Ὁ λαὸς δὲν θὰ τολμήσει νὰ ἀνέβη ἐπάνω εἰς τὸ ὄρος, τὸ Σινᾶ, διότι Σὺ ὁ ἴδιος μᾶς τὸ ἔχεις ἀπαγορεύσει αὐστηρῶς μὲ τὰ λόγια Σου: <Ξεχώρισε τὸ βουνὸ καὶ βάλε ὅρια γύρω ἀπὸ αὐτὸ καὶ ἀνακήρυξέ το ἅγιον καὶ ἱερόν>.
24 Εἶπε δὲ εἰς αὐτὸν ὁ Κύριος: <Προχώρει! Πήγαινε κάτω καὶ νὰ ἀνεβῇς πάλιν, ἀφοῦ πάρῃς μαζί σου καὶ τὸν Ἀαρών. Οἱ ἱερεῖς ὅμως καὶ ὁ λαὸς νὰ μὴ σπεύσουν νὰ ξεπεράσουν τὸ σύνορον, διὰ νὰ ἀνεβοῦν πρὸς τὴν κορυφήν, πρὸς τὸν Θεόν, διὰ νὰ μὴ ἐξολοθρεύσῃ κανένα ἀπὸ αὐτοὺς ὁ Κύριος>.
25 Κατόπιν τούτου ὁ Μωϋσῆς κατέβη πρὸς τὸν λαὸν καὶ ἀνεκοίνωσεν εἰς αὐτοὺς ὅσα τοῦ εἶπεν ὁ Θεός.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
οῦ δὲ μηνὸς τοῦ τρίτου τῆς ἐξόδου τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐκ γῆς Αἰγύπτου τῇ ἡμέρᾳ τούτῃ ἤλθοσαν εἰς τὴν ἔρημον τοῦ Σινᾶ.	ατὰ τὸν τρίτον μῆνα τῆς ἐξόδου τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, ἦλθαν οἱ Ἰσραηλῖται αὐθημερὸν ἀπὸ τὴν Ραφιδεὶν εἰς τὴν ἔρημον Σινᾶ.	ταν δὲ ἔφθασεν ὁ τρίτος μῆνας ἀπὸ τότε ποὺ ἔφυγαν ἐλεύθεροι οἱ Ἰσραηλῖται ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου, ἦλθαν κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν εἰς τὴν ἔρημον τοῦ Σινᾶ.
2 Καὶ ἀπῇραν ἐκ Ραφιδεὶν καὶ ἤλθοσαν εἰς τὴν ἔρημον τοῦ Σινά, καὶ παρενέβαλεν ἐκεῖ ᾿Ισραὴλ κατέναντι τοῦ ὅρους.	2 Ἐξεκίνησαν ἀπὸ τὴν Ραφιδείν, ἦλθον εἰς τὴν ἔρημον τοῦ ὄρους Σινὰ καὶ κατεσκήνωσαν ἀπέναντι ἀπὸ τὸ ὄρος.	2 Ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν Ραφιδεὶν καὶ ἔφθασαν εἰς τὴν ἔρημον τοῦ Σινᾶ καὶ ἐκεῖ, ἀπέναντι ἀκριβῶς ἀπὸ τὸ ὄρος Σινᾶ, ἐστρατοπέδευσαν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται.
3 Καὶ Μωυσῆς ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος τοῦ Θεοῦ· καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν ὁ Θεὸς ἐκ τοῦ ὄρους λέγων· τάδε ἐρεῖς τῷ οἴκῳ Ἰακὼβ καὶ ἀναγγελεῖς τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ·	3 Ὁ Μωϋσῆς ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος τοῦ Θεοῦ. Ἐκάλεσεν αὐτὸν ὁ Θεὸς ἀπὸ τὸ ὄρος καὶ τοῦ εἶπεν· <αὐτὰ θὰ εἴπῃς εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ, αὐτὰ θὰ ἀναγγείλῃς εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰσραήλ.	3 Καὶ ὁ Μωϋσῆς ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος τοῦ Θεοῦ. Τὸν ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς ἀπὸ τὸ βουνὸ καὶ τοῦ εἶπεν: <Αὐτὰ θὰ εἰπῇς εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακὼβ αὐτὰ θὰ ἀνακοινώσῃς εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας:
4 αὐτοὶ ἑωράκατε ὅσα πεποίηκα τοῖς Αἰγυπτίοις, καὶ ἀνέλαβον ὑμᾶς ὡσεὶ ἐπὶ πτερύγων ἀετῶν καὶ προσηγαγόμην ὑμᾶς πρὸς ἐμαυτόν·	4 Σεῖς οἱ ἴδιοι μὲ τὰ ἴδια σᾶς τὰ μάτια εἴδατε πόσα ἐγὼ ἔκαμα εἰς τιμωρίαν τῶν Αἰγυπτίων, πῶς δὲ ἐπῆρα σᾶς ὡσὰν εἰς πτέρυγας ἀετῶν καὶ σᾶς ἔκαμα ἰδικούς μου, λαὸν ἰδικόν μου.	4 Εἴδατε μὲ τὰ ἴδια σας τὰ μάτια ὅσα ἔκανα εἰς βάρος τῶν Αἰγυπτίων καὶ πῶς σᾶς ἐσήκωσα, σὰν νὰ σᾶς ἔβαλα ἐπάνω εἰς πτερὰ ἀετῶν, καὶ σᾶς προσείλκυσα κοντά μου.
5 καὶ νῦν ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆς ἐμῆς φωνῆς καὶ φυλάξητε τὴν διαθήκην μου, ἔσεσθέ μοι λαὸς περιούσιος ἀπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν· ἐμὴ γὰρ ἐστι πᾶσα ἡ γῆ·	5 Καὶ τώρα ἐὰν προσεκτικὰ ἀκούσετε τὴν ἐντολήν μου καὶ φυλάξετε τὴν διαθήκην μου, θὰ εἶσθε εἰς ἐμὲ λαὸς ἐκλεκτὸς μεταξὺ ὅλων τῶν ἄλλων ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα, εἴτε τὸ θέλουν εἴτε ὄχι, εἶναι καὶ αὐτὰ ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν μου, διότι ἰδική μου εἶναι ὅλη ἡ γῆ.	5 Τώρα λοιπόν, ἐὰν δεχθῆτε ὁλοψύχως νὰ ὑπακούσετε εἰς τὸν λόγον μου καὶ τηρήσετε τὴν συμφωνίαν μου, θὰ εἶσθε δι’ ἐμὲ λαὸς ἰδιαιτέρως ἀγαπητὸς μεταξὺ ὅλων τῶν ἐθνῶν, σὰν περιουσία μου. Ὅλη ἡ γῆ ἄλλωστε ἀνήκει εἰς ἐμὲ καὶ ἐγὼ τὴν ὁρίζω,
6 ὑμεῖς δὲ ἔσεσθέ μοι βασίλειον ἱεράτευμα καὶ ἔθνος ἅγιον· ταῦτα τὰ ρήματα ἐρεῖς τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ.	6 Σεῖς ὅμως θὰ εἶσθε ἰδικόν μου ἰδιαίτερον βασίλειον ἱερέων καὶ ἔθνος ἅγιον. Αὐτὰ τὰ λόγια θὰ πῇς εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας>.	6 Καὶ θὰ εἶσθε σεῖς βασίλειον ἀπὸ ἱερεῖς, πολὺ κοντά μου δηλαδὴ ἐν συγκρίσει πρὸς τὰ ἄλλα ἔθνη. Θὰ εἶσθε ἔθνος ξεχωριστόν, ἀφιερωμένον εἰς ἐμέ. Αὐτὰ τὰ λόγια θὰ εἰπῇς εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας>.
7 Ἦλθε δὲ Μωυσῆς καὶ ἐκάλεσε τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ λαοῦ καὶ παρέθηκεν αὐτοῖς πάντας τοὺς λόγους τούτους, οὓς συνέταξεν αὐτῷ ὁ Θεός.	7 Ἦλθεν ὁ Μωϋσῆς, ἐκάλεσε τοὺς γεροντοτέρους τοῦ λαοῦ καὶ ἔθεσεν ἐνώπιον αὐτῶν ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους, ποὺ εἶχε παραγγείλει εἰς αὐτὸν ὁ Θεός.	7 Κατόπιν αὐτοῦ ὁ Μωϋσῆς ἦλθεν εἰς τὸ στρατόπεδον καὶ ἐκάλεσεν ἀμέσως τοὺς προεστοὺς τοῦ λαοῦ καὶ τοὺς ἀνεκοίνωσεν ὅλα αὐτὰ τὰ λόγια, ποὺ παρήγγειλεν εἰς αὐτὸν ὁ Θεός.
8 Ἀπεκρίθη δὲ πᾶς ὁ λαὸς ὁμοθυμαδὸν καὶ εἶπαν· πάντα, ὅσα εἶπεν ὁ Θεός, ποιήσομεν καὶ ἀκουσόμεθα, ἀνήνεγκε δὲ Μωυσῆς τοὺς λόγους τούτους πρὸς τὸν Θεόν.	8 Ὅλος ὁ λαὸς μὲ μίαν ψυχὴν καὶ φωνὴν ἀπεκρίθη· <ὅλα ὅσα διέταξεν ὁ Θεὸς θὰ ἐφαρμόσωμεν καὶ θὰ ὑπακούσωμεν>. Ἀνέφερεν ὁ Μωϋσῆς τὴν ἀπάντησιν αὐτὴν τῶν Ἰσραηλιτῶν εἰς τὸν Θεόν.	8 Μόλις τὰ ἤκουσαν οἰ Ἰσραηλῖται, ἀπήντησαν μὲ μίαν ψυχὴν καὶ εἶπαν: <Ὅλα, ὅσα εἶπεν ὁ Θεός, θὰ τὰ ἐφαρμόσωμεν καὶ θὰ κάνωμεν ὑπακοήν>. Τότε ὁ Μωϋσῆς ἀνέβη εἰς τὸ βουνὸ καὶ ἀνέφερεν εἰς τὸν Θεὸν τὰ λόγια αὐτὰ τῶν Ἰσραηλιτῶν.
9 Εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Μωυσῆν· ἰδοὺ ἐγὼ παραγίνομαι πρὸς σὲ ἐν στύλῳ νεφέλης, ἵνα ἀκούσῃ ὁ λαὸς λαλοῦντός μου πρὸς σὲ καὶ σοὶ πιστεύσωσιν εἰς τὸν αἰῶνα. Ἀνήγγειλε δὲ Μωυσῆς τὰ ρήματα τοῦ λαοῦ πρὸς Κύριον.	9 Ὁ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν Μωϋσῆν· <ἰδοὺ ἐγὼ θὰ ἔλθω πρὸς σὲ διὰ στύλου νεφέλης, διὰ νὰ μὲ ἀκούσῃ ὁ λαός, ὅταν λαλῶ πρὸς σὲ καὶ ἀποκτήσῃ ἔτσι ἰσόβιον ἀκλόνητον ἐμπιστοσύνην πρὸς σέ>. Ὁ Μωϋσῆς ἀνήγγειλε τὴν ἀπάντησιν τοῦ λαοῦ πρὸς τὸν Κύριον.	9 Εἶπε δὲ ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν: <Νά, ἐγὼ θὰ παρουσιασθῶ καὶ θὰ ἔλθω πρὸς σὲ μὲ μίαν στήλην νεφέλης, διὰ νὰ ἀκούσῃ ὁ λαὸς ὅταν σοῦ ὁμιλῶ καὶ νὰ ἔχεις εἰς τὸ ἑξῆς ἐμπιστοσύνην παντοτινὴν εἰς σέ>. Ὁ Μωϋσῆς ἀνέφερεν εἰς τὸν Κύριον ὅσὰ εἶπεν ὁ λαός.
10 Εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Μωυσῆν· καταβὰς διαμάρτυραι τῷ λαῷ καὶ ἄγνισον αὐτοὺς σήμερον καὶ αὔριον, καὶ πλυνάτωσαν τὰ ἱμάτια·	10 Εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν· <κατέβα, ἐντόνως μίλησε πρὸς τὸν λαὸν νὰ καθαρισθοῦν σωματικῶς καὶ ψυχικῶς σήμερον καὶ αὔριον, νὰ πλύνουν τὰ ἱμάτιά των,	10 Εἶπε δὲ ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωυσήν: <Πήγαινε κάτω καὶ μίλησε εἰς τὸν λαόν μὲ ἔντονον τρόπον καὶ παρακίνησέ τους νὰ καθαρισθοῦν ὅλοι των σήμερον καὶ αὔριον καὶ νὰ πλύνουν τὰ ροῦχα των.
11 καὶ ἔστωσαν ἕτοιμοι εἰς τὴν ἡμέραν τὴν τρίτην· τῇ γὰρ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ καταβήσεται Κύριος ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ Σινὰ ἐναντίον παντὸς τοῦ λαοῦ.	11 καὶ νὰ εἶναι ἕτοιμοι τὴν τρίτην ἡμέραν. Διότι κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν θὰ καταβῇ ὁ Κύριος εἰς τὸ ὄρος Σινὰ ἐνώπιον ὅλου τοῦ λαοῦ.	11 Νὰ εἶναι δὲ ἕτοιμοι κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν. Διότι κατὰ τὴν τρίτην ἀπὸ σήμερον ἡμέραν θὰ κατεβῇ ὁ Κύριος εἰς τὸ ὅρος τὸ Σινᾶ ἐμπρὸς εἰς ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
12 Καὶ ἀφοριεῖς τὸν λαὸν κύκλῳ λέγων· προσέχετε ἑαυτοῖς τοῦ ἀναβῆναι εἰς τὸ ὄρος καὶ θίγειν τι αὐτοῦ· πᾶς ὁ ἁψάμενος τοῦ ὄρους θανάτῳ τελευτήσει.	12 Θὰ περιορίσῃς καὶ θὰ τοποθετήσῃς τὸν λαὸν εἰς μικρὰν ἀπόστασιν κύκλῳ ἀπὸ τὸ ὄρος Σινὰ καὶ θὰ τοὺς εἴπῃς· Προσέχετε πολύ, μήπως τυχὸν καὶ ἀναβῇ κανεὶς εἰς τὸ ὄρος καὶ ἐγγίσῃ κάτι ἀπὸ αὐτό. Ἐκεῖνος ποὺ θὰ ἐγγίσῃ τὰ ὄρος, θὰ θανατωθῇ ἀμέσως.	12 Θὰ βάλῃς δὲ ἕνα σύνορον διὰ τὸν λαὸν γύρω ἀπὸ τὸ βουνὸ καὶ θὰ τοὺς εἰπῇς: <Προσέχετε τὸν ἑαυτόν σας καὶ συγκρατηθῆτε, ὥστε νὰ μὴ ἀνέβητε εἰς τὸ βουνὸ καὶ νὰ μὴ ἐγγίσετε κάτι ἀπὸ αὐτό. ’Ὁποιοσδήποτε ἐγγίσῃ τὸ βουνὸ θὰ θανατωθῇ ἀμέσως.
13 Οὐχ ὄψεται αὐτοῦ χείρ· ἐν γὰρ λίθοις λιθοβοληθήσεται ἢ βολίδι κατατοξευθήσεται· ἐάν τε κτῆνος ἐάν τε ἄνθρωπος, οὐ ζήσεται. ῞Οταν αἱ φωναὶ καὶ αἱ σάλπιγγες καὶ ἡ νεφέλη ἀπέλθῃ ἀπὸ τοῦ ὄρους, ἐκεῖνοι ἀναβήσονται ἐπὶ τὸ ὄρος.	13 Καμμία χεὶρ δὲν θὰ ἐγγίσῃ αὐτό. Ὅποιος τὸ ἐγγίσῃ, θὰ λιθοβοληθῇ ἢ θὰ τοξευθῇ μὲ βέλος καὶ θὰ φονευθῇ. Εἴτε ζῶον εἶναι αὐτό, εἴτε ἄνθρωπος, δὲν θὰ ζήσῃ. Ὅταν αἱ βρονταὶ καὶ οἱ ἦχοι τῶν σαλπίγγων παύσουν νὰ ἀκούωνται εἰς τὸ ὄρος καὶ ἡ νεφέλη ἀπέλθῃ, τότε οἱ Ἰσραηλῖται θὰ ἀναβοῦν εἰς αὐτό>.	13 Κανένα χέρι δὲν πρέπει νὰ ἐγγίσῃ τὸ βουνὸ διότι διαφορετικὰ θὰ λιθοβοληθῇ ἀμέσως ἢ θὰ τοξευθῇ μὲ βέλος καὶ θὰ θανατωθῇ. Εἴτε εἶναι ζῶον εἴτε εἶναι ἄνθρωπος, δὲν πρόκειται νὰ ζήσῃ. Ὅταν παύσουν αἱ βρονταὶ καὶ αἱ σάλπιγγες καὶ φύγῃ τὸ σύννεφον, τότε ἠμποροῦν ἐκεῖνοι νὰ ἀνεβοῦν εἰς τὸ βουνό>
14 Κατέβη δὲ Μωυσῆς ἐκ τοῦ ὄρους πρὸς τὸν λαὸν καὶ ἡγίασεν αὐτούς, καὶ ἔπλυναν τὰ ἱμάτια.	14 Κατέβη ὁ Μωϋσῆς ἀπὸ τὸ ὄρος, ἦλθε πρὸς τὸν λαὸν καὶ τοὺς ἀνήγγειλεν ὅσα τοῦ εἶπεν ὁ Θεός. Ἐκεῖνοι ἐκαθαρίσθησαν, ἔπλυναν τὰ ἱμάτιά των καὶ ἡτοιμάσθησαν.	14 Κατέβη δὲ ὁ Μωυσῆς ἀπὸ τὸ βουνὸ πρὸς τὸν λαὸν τῶν Ἑβραίων καὶ τοὺς παρεκίνησε νὰ καθαρισθοῦν καὶ νὰ εἶναι ἔτοιμοι. Ὅλοι τότε ἔπλυναν τὰ ροῦχα των.
15 Καὶ εἶπε τῷ λαῷ· γίνεσθε ἕτοιμοι τρεῖς ἡμέρας, μὴ προσέλθητε γυναικί.	15 Εἶπεν ἀκόμη ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν λαόν· <νὰ εἶσθε ἕτοιμοι ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας καὶ μὴ πλησιάσετε γυναῖκα>.	15 Εἶπεν ἐπίσης ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν λαόν: <Νὰ εἶσθε ἕτοιμοι ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας· νὰ μὴ ἔλθετε εἰς σχέσιν μὲ γυναῖκα>.
16 Ἐγένετο δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ γενηθέντος πρὸς ὄρθρον καὶ ἐγίνοντο φωναὶ καὶ ἀστραπαὶ καὶ νεφέλη γνοφώδης ἐπ' ὄρους Σινά, φωνὴ τῆς σάλπιγγος ἤχει μέγα· καὶ ἐπτοήθη πᾶς ὁ λαὸς ὁ ἐν τῇ παρεμβολῇ.	16 Ἐνωρὶς τὸ πρωῒ κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν ἔγιναν βρονταὶ καὶ ἀστραπαὶ καὶ νεφέλη σκοτεινὴ ἐπάνω εἰς τὸ ὄρος Σινά, ὁ ἦχος τῆς σάλπιγγος ἀντηχοῦσε πολὺ δυνατά. Ὅλος ὁ λαός, ποὺ εὑρίσκετο ἀκόμη εἰς τὴν κατασκήνωσίν του, ἐφοβήθη καὶ ἐτρόμαξε.	16 Κατὰ τὴν τρίτην λοιπὸν ἡμέραν, μόλις ἐξημέρωσεν, ἄρχισαν νὰ ἀντηχοῦν βρονταὶ καὶ νὰ λάμπουν ἀστραπαὶ καὶ ἕνα σύννεφον σκοτεινὸν ἦλθεν ἐπάνω εἰς τὸ ὄρος Σινᾶ καὶ ὁ ἦχος ἀπὸ σάλπιγγα ἀντηχοῦσε μὲ δύναμιν πολλήν. Ἐξ αἰτίας αὐτῶν ὅλος ὁ λαός, ποὺ ἦτο εἰς τὸ στρατόπεδον, ἐκυριεύθη ἀπὸ τρόμον.
17 Καὶ ἐξήγαγε Μωυσῆς τὸν λαὸν εἰς συνάντησαν τοῦ Θεοῦ ἐκ τῆς παρεμβολῆς, καὶ παρέστησαν ὑπὸ τὸ ὄρος.	17 Ἔδωσεν ἐντολὴν ὁ Μωϋσῆς εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν νὰ ἐξέλθῃ ἀπὸ τὴν κατασκήνωσίν του πρὸς συνάντησιν τοῦ Θεοῦ. Ἐξῆλθον πράγματι καὶ ἐσταμάτησαν ὄρθιοι εἰς τοὺς πρόποδας τοῦ ὄρους.	17 Ἔβγαλε τότε ὁ Μωϋσῆς τὸν λαὸν ἀπὸ τὸ στρατόπεδον, διὰ νὰ συναντήσουν τὸν Θεόν, καὶ ἐστάθησαν οἱ Ἰσραηλῖται κάτω, εἰς τοὺς πρόποδας τοῦ βουνοῦ.
18 Τὸ ὄρος τὸ Σινὰ ἐκαπνίζετο ὅλον διὰ τὸ καταβεβηκέναι ἐπ' αὐτὸ τὸν Θεὸν ἐν πυρί, καὶ ἀνέβαινεν ὁ καπνὸς ὡσεὶ καπνὸς καμίνου, καὶ ἐξέστη πᾶς ὁ λαὸς σφόδρα·	18 Τὸ ὄρος Σινὰ ἐκάπνιζεν ὅλο, διότι ὡσὰν πῦρ εἶχε καταβῆ ἐπάνω εἰς αὐτὸ ὁ Θεός. Ἀνέβαινεν ὁ καπνὸς πυκνὸς ὅπως ὁ καπνὸς τῆς ἀσβεστοκαμίνου. Ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἐκυριεύθη ἀπὸ κατάπληξιν καὶ δέος πολύ.	18 Ὅλον τὸ ὄρος Σινᾶ ἦτο γεμᾶτον καπνούς, διότι εἶχε κατεβῆ ἐπάνω εἰς αὐτὸ ὁ Θεὸς σὰν φωτιά. Ἀνέβαινε δὲ ὁ καπνὸς σὰν καπνὸς ἀπὸ καμίνι. Καὶ ὅλος ὁ λαὸς ἐκυριεύθη ἀπὸ φόβον καὶ ἔκπληξιν.
19 ἐγίνοντο δὲ αἱ φωναὶ τῆς σάλπιγγας προβαίνουσαι ἰσχυρότεροι σφόδρα· Μωυσῆς ἐλάλει, ὁ δὲ Θεὸς ἀπεκρίνατο αὐτῷ φωνῇ·	19 Οἱ ἦχοι τῶν σαλπίγγων ἐγίνοντο ὁλονὲν καὶ δυνατώτεροι. Κατὰ τὴν ὥραν αὐτὴν ὁ Μωϋσῆς ἠρώτα τὸν Θεὸν καὶ ὁ Θεὸς ἀπεκρίνετο πρὸς αὐτόν μὲ φωνήν.	19 Σὺν τῷ χρόνῳ οἱ ἦχοι τῆς σάλπιγγος ἐγίνοντο ὁλοὲν καὶ δυνατώτεροι. Μέσα εἰς αὐτὴν τὴν ἐκπληκτικὴν μεγαλοπρέπειαν ὁ Μωυσῆς ὠμιλοῦσεν, ὁ δὲ Θεὸς τοῦ ἀπεκρίνετο μὲ φωνήν.
20 κατέβη δὲ Κύριος ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ Σινὰ ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους· καὶ ἐκάλεσε Κύριος Μωυσῆν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους, καὶ ἀνέβη Μωυσῆς.	20 Ὁ Κύριος κατέβη εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους Σινά. Ἐκάλεσε τὸν Μωϋσῆν εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους καὶ ὁ Μωϋσῆς ἀνέβη.	20 Κατέβη δὲ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἐπάνω εἰς τὸ ὄρος τὸ Σινᾶ, εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ. Καὶ ἐκάλεσεν ὁ Κύριος τὸν Μωϋσῆν νὰ ἀνεβῇ εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ καὶ ὁ Μωϋσῆς ἀνέβη ἀμέσως.
21 Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς πρὸς Μωυσῆν λέγων· καταβὰς διαμάρτυραι τῷ λαῷ, μή ποτε ἐγγίσωσι πρὸς τὸν Θεὸν κατανοῆσαι καὶ πέσωσιν ἐξ αὐτῶν πλῆθος·	21 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Θεός· <κατέβα καὶ ἐντόνως εἰπὲ εἰς τὸν λαὸν νὰ μὴ πλησιάσουν, διὰ νὰ ἴδουν τὸν Θεόν, καὶ ὅτι ἂν παρακούσουν, θὰ φονευθοῦν πολλοὶ ἀπὸ αὐτούς.	21 Εἶπε δὲ ὁ Θεὸς τὰ ἑξῆς λόγια εἰς τὸν Μωϋσῆν: <Πήγαινε κάτω καὶ μίλησε μὲ τρόπον ἔντονον εἰς τὸν λαόν, ὥστε νὰ μὴ πλησιάσουν περισσότερον πρὸς τὸν Θεόν, διὰ νὰ ἰδοῦν τί συμβαίνει καὶ ἐξ αἰτίας αὐτοῦ πέσουν πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς νεκροί.
22 καὶ οἱ ἱερεῖς οἱ ἐγγίζοντες Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἁγιασθήτωσαν, μή ποτε ἀπαλλάξῃ ἀπ' αὐτῶν Κύριος.	22 Καὶ οἱ ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι πλησιάζουν τὸν Θεὸν καὶ ὑπηρετοῦν αὐτόν, ἂς καθαρισθοῦν ψυχικῶς καὶ σωματικῶς διὰ νὰ μὴ ἀφαιρέσῃ καὶ ἀπὸ αὐτοὺς τὴν ζωὴν ἂν τὸν παρακούσουν>.	22 Ἀκόμη καὶ οἱ ἱερεῖς, ποὺ πλησιάζουν καὶ ὑπηρετοῦν τὸν Θεόν, πρέπει νὰ ἑξαγνισθοῦν καὶ νὰ καθαρισθοῦν, διὰ νὰ μὴ θανατώσῃ κανένα ἀπὸ αὐτοὺς ὁ Κύριος>.
23 Καὶ εἶπε Μωυσῆς πρὸς τὸν Θεόν· οὐ δυνήσεται ὁ λαὸς προσαναβῆναι πρὸς τὸ ὄρος τὸ Σινά· σὺ γὰρ διαμεμαρτύρησαι ἡμῖν λέγων· ἀφόρισαι τὸ ὄρος καὶ ἁγίασαι αὐτό.	23 Ὁ Μωϋσῆς εἶπε πρὸς τὸν Θεόν· <ὁ λαὸς ὑπακούων εἰς τὴν ἐντολήν σου, δὲν θὰ ἀναβῇ εἰς τὸ ὄρος Σινά· διότι σὺ ρητῶς μᾶς ἔχεις διατάξει, χώρισε τὸν λαὸν ἀπὸ τὸ ὄρος καὶ κήρυξε αὐτὸ ἅγιον καὶ ἄβατον>.	23 Ἀπεκρίθη δὲ ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν Θεόν: <Ὁ λαὸς δὲν θὰ τολμήσει νὰ ἀνέβη ἐπάνω εἰς τὸ ὄρος, τὸ Σινᾶ, διότι Σὺ ὁ ἴδιος μᾶς τὸ ἔχεις ἀπαγορεύσει αὐστηρῶς μὲ τὰ λόγια Σου: <Ξεχώρισε τὸ βουνὸ καὶ βάλε ὅρια γύρω ἀπὸ αὐτὸ καὶ ἀνακήρυξέ το ἅγιον καὶ ἱερόν>.
24 Εἶπε δὲ αὐτῷ Κύριος· βάδιζε, κατάβηθι καὶ ἀνάβηθι σὺ καὶ Ἀαρὼν μετὰ σοῦ· οἱ δὲ ἱερεῖς καὶ ὁ λαὸς μὴ βιαζέσθωσαν ἀναβῆναι πρὸς τὸν Θεόν, μή ποτε ἀπολέσῃ ἀπ' αὐτῶν Κύριος.	24 Εἶπεν εἰς αὐτὸν ὁ Κύριος· <πήγαινε, κατέβα ἀπὸ τὸ ὄρος καὶ ἀνέβα πάλιν ἔχων μαζῆ σου καὶ τὸν Ἀαρών. Οἱ δὲ ἱερεῖς καὶ ὁ λαὸς ἂς μὴ βιασθοῦν νὰ ἀνεβοῦν πρὸς τὸν Θεόν, διὰ νὰ μὴ τοὺς ἐξολοθρεύσῃ ὁ Κύριος>.	24 Εἶπε δὲ εἰς αὐτὸν ὁ Κύριος: <Προχώρει! Πήγαινε κάτω καὶ νὰ ἀνεβῇς πάλιν, ἀφοῦ πάρῃς μαζί σου καὶ τὸν Ἀαρών. Οἱ ἱερεῖς ὅμως καὶ ὁ λαὸς νὰ μὴ σπεύσουν νὰ ξεπεράσουν τὸ σύνορον, διὰ νὰ ἀνεβοῦν πρὸς τὴν κορυφήν, πρὸς τὸν Θεόν, διὰ νὰ μὴ ἐξολοθρεύσῃ κανένα ἀπὸ αὐτοὺς ὁ Κύριος>.
25 Κατέβη δὲ Μωυσῆς πρὸς τὸν λαὸν καὶ εἶπεν αὐτοῖς.	25 Ὁ Μωϋσῆς κατέβη, ἦλθε πρὸς τὸν λαὸν καὶ διεβίβασεν εἰς αὐτοὺς τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ.	25 Κατόπιν τούτου ὁ Μωϋσῆς κατέβη πρὸς τὸν λαὸν καὶ ἀνεκοίνωσεν εἰς αὐτοὺς ὅσα τοῦ εἶπεν ὁ Θεός.