Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
Μωυσῇ εἶπεν· ἀνάβηθι πρὸς
τὸν Κύριον σὺ καὶ Ἀαρὼν
καὶ Ναδὰβ καὶ Ἀβιοὺδ καὶ
ἑβδομήκοντα τῶν πρεσβυτέρων Ἰσραήλ,
καὶ προσκυνήσουσι μακρόθεν τῷ Κυρίῳ·
|
ἶπεν
ὁ Θεὸς εἰς τὸν Μωϋσῆν·
<ἀνέβα εἰς τὸ ὄρος πρὸς
ἐμὲ σύ, ὁ Ἀαρών, ὁ
Ναδάβ, ὁ Ἀδιοὺδ καὶ οἱ
ἑβδομήκοντα ἀπὸ τοὺς γεροντοτέρους
Ἰσραηλίτας. Θὰ προσκυνήσουν ἐμὲ
τὸν Κύριον ἀπὸ μακρυνῆς ἀποστάσεως.
|
αὶ
εἶπεν ὁ Θεὸς πρὸς τὸν Μωϋσῆν:
<Ἀνέβα εἰς τὸ βουνὸ πρὸς
τὸν Κύριον σὺ καὶ ὁ Ἀαρών καὶ
οἱ υἱοὶ τοῦ Ναδὰβ καὶ
Ἀβιοὺδ καὶ ἑβδομῆντα ἀπὸ
τοὺς προεστοὺς τῶν Ἰσραηλιτῶν.
Ὅλοι νὰ σταθοῦν ἀπὸ μακρυὰ
καὶ νὰ προσκυνήσουν τὸν Κύριον.
|
2
καὶ ἐγγιεῖ Μωυσῆς μόνος πρὸς
τὸν Θεόν, αὐτοὶ δὲ οὐκ
ἐγγιοῦσιν· ὁ δὲ λαὸς οὐ
συναναβήσεται μετ' αὐτῶν.
|
2
Σύ, ὁ Μωϋσῆς, μόνον θὰ ἔλθῃς
πλησίον πρὸς ἐμὲ τὸν Θεὸν
εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους·
οἱ ἄλλοι συνοδοί σου δὲν θὰ
πλησιάσουν. Ὁ δὲ λαὸς δὲν θὰ
ἀνεβῇ καθόλου εἰς τὸ ὄρος
μαζῆ των, ἀλλὰ θὰ παραμείνῃ
εἰς τοὺς πρόποδας>.
|
2
Μόνος δὲ σύ, ὁ Μωϋσῆς, θὰ πλησιάσῃς
πρὸς τὸν Θεόν. Οἱ ἄλλοι δὲν
πρέπει νὰ πλησιάσουν. Ὁ δὲ λαὸς νὰ
μείνῃ κάτω καὶ νὰ μὴ ἀνέβη μαζί
των εἰς τὸ βουνό>. |
3
Εἰσῆλθε δὲ Μωυσῆς καὶ διηγήσατο
τῷ λαῷ πάντα τὰ ρήματα τοῦ
Θεοῦ καὶ τὰ δικαιώματα· ἀπεκρίθη
δὲ πᾶς ὁ λαὸς φωνῇ μιᾷ
λέγοντες· πάντας τοὺς λόγους,
οὓς ἐλάλησε Κύριος, ποιήσομεν
καὶ ἀκουσόμεθα.
|
3
Ὁ Μωϋσῆς ἦλθεν εἰς τὴν κατασκήνωσιν
τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ διηγήθη εἰς
τὸν λαὸν ὅλους τοὺς λόγους τοῦ
Θεοῦ καὶ τὰς ἐντολάς. Σύσσωμος
ὁ λαὸς ἀπεκρίθη μὲ μίαν
φωνὴν λέγων· <ὅλους τοὺς λόγους,
τοὺς ὁποίους ἐλάλησεν ὁ
Κύριος, θὰ ἐφαρμόσωμεν καὶ θὰ
ὑπακούσωμεν>. |
3
Κατόπιν τούτου ὁ Μωϋσῆς εἰσῆλθεν εἰς
τὸν καταυλισμὸν τῶν Ἰσραηλιτῶν
καὶ ἀνεκοίνωσεν εἰς τὸν λαὸν
ὅλα τὰ λόγια καὶ τὰς ἐντολάς
τοῦ Θεοῦ. Ἀπήντησε δὲ ὅλος ὁ
λαὸς μὲ μίαν φωνὴν καὶ εἶπαν:
<Ὅλα, ὅσα μᾶς εἶπεν ὁ Κύριος,
θὰ τὰ ἐφαρμόσωμεν καὶ θὰ ὑπακούσωμεν
εὐχαρίστως>. |
4
Καὶ ἔγραψε Μωυσῆς πάντα τὰ ρήματα
Κυρίου. Ὀρθρίσας δὲ Μωυσῆς τὸ
πρωῒ ᾠκοδόμησε θυσιαστήριον ὑπὸ
τὸ ὄρος καὶ δώδεκα λίθους εἰς
τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ·
|
4
Ἔγραψεν ὁ Μωϋσῆς ὅλας αὐτὰς
τὰς ἐντολάς τοῦ Κυρίου. Ἐγερθεὶς
δὲ πολὺ πρωῒ ἔκτισε κατὰ τὴν
πρωΐαν θυσιαστήριον εἰς τοὺς πρόποδας
τοῦ ὄρους καὶ ἐτοποθέτησε δώδεκα
λίθους διὰ τὰς δώδεκα φυλὰς
τοῦ Ἰσραήλ. |
4
Καὶ ἔγραψεν ὁ Μωϋσῆς ὅλα τὰ
λόγια τοῦ Κυρίου. Ἐσηκώθη δὲ ἐνωρὶς
τὸ πρωῒ ὁ Μωϋσῆς καὶ ἔκτισεν
εἰς τοὺς πρόποδας τοῦ βουνοῦ θυσιαστήριον
πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου. Ἔστησε δὲ
καὶ δώδεκα λίθους, Ἕνα διὰ κάθε μίαν ἀπὸ
τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ.
|
5
καὶ ἐξαπέστειλε τοὺς νεανίσκους
τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ ἀνήνεγκαν
ὁλοκαυτώματα καὶ ἔθυσαν θυσίαν
σωτηρίου τῷ Θεῷ μοσχάρια.
|
5
Ἀπέστειλε κατόπιν νεαροὺς Ἰσραηλίτας
καὶ ἔφεραν μοσχάρια, τὰ ὁποῖα
προσέφεραν ὁλοκαυτώματα ὡς θυσίαν
εὐχαριστίας πρὸς τὸν Θεὸν διὰ
τὴν σωτηρίαν των. |
5
Ἔστειλε δὲ κατόπιν τοὺς νεαροὺς Ἰσραηλίτας
καὶ ἔφεραν εἰς τὸ θυσιαστήριον μοσχάρια
καὶ προσέφεραν ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίαν εἰρηνικήν,
διὰ νὰ ἐκδηλωθῇ εὐγνωμοσύνη
πρὸς τὸν Θεὸν διὰ τὴν σωτηρίαν,
ποὺ Ἐκεῖνος ἐχάρισε.
|
6
Λαβὼν δὲ Μωυσῆς τὸ ἥμισυ τοῦ
αἵματος ἐνέχεεν εἰς κρατῆρας,
τὸ δὲ ἥμισυ τοῦ αἵματος προσέχεε
πρὸς τὸ θυσιαστήριον.
|
6
Ὁ Μωϋσῆς ἔλαβε τὸ ἥμισυ ἀπὸ
τὸ αἷμα τῶν θυσιασθέντων ζώων
καὶ τὸ ἔθεσεν εἰς δοχεῖα, τὸ
δὲ ἄλλο ἥμισυ τὸ ἔχυσε πλησίον
εἰς τὸ θυσιαστήριον.
|
6
Ἐπῆρε δὲ ὁ Μωϋσῆς τὸ μισὸ
ἀπὸ τὸ αἷμα τῶν ζώων ποὺ
ἐθυσίασαν καὶ τὸ ἔβαλε μέσα εἰς
δοχεῖα, τὸ δὲ ἄλλο μισὸ τὸ
ἔχυσεν εἰς τὸ θυσιαστήριον.
|
7
Καὶ λαβὼν τὸ βιβλίον τῆς διαθήκης
ἀνέγνω εἰς τὰ ὦτα τοῦ
λαοῦ, καὶ εἶπαν· πάντα, ὅσα
ἐλάλησε Κύριος, ποιήσομεν καὶ
ἀκουσόμεθα. |
7
Ἔλαβε κατόπιν τὸ βιβλίον τῆς
Διαθήκης, ὅπου εἶχε γράψει τὰς
ἐντολάς, ἀνέγνωσεν αὐτὸ
εἰς ἐπήκοον τοῦ λαοῦ καὶ
οἱ Ἰσραηλῖται εἶπαν· <ὅλα
ὅσα διέταξεν ὁ Κύριος, θὰ ἐφαρμόσωμεν
καὶ θὰ ἀκούσωμεν>. |
7
Καὶ ἀφοῦ ἐπῆρε τὸ βιβλίον
τῆς Διαθήκης, ὅπου εἶχεν ἤδη γράψει
τὰς θείας ἐντολάς, τὰς ἐδιάβασε μεγαλοφώνως,
διὰ νὰ τὰς ἀκούῃ ὁ λαός.
Καὶ εἶπαν οἱ Ἰσραηλῖται: <Ὅλα,
ὅσα εἶπεν ὁ Κύριος, θὰ τὰ ἐφαρμόσωμεν
καὶ θὰ ὑπακούσωμεν εὐχαρίστως εἰς
τὰ λόγια Του>. |
8
Λαβὼν δὲ Μωυσῆς τὸ αἷμα κατεσκέδασε
τοῦ λαοῦ καὶ εἶπεν· ἰδοὺ
τὸ αἷμα τῆς διαθήκης, ἧς διέθετο
Κύριος πρὸς ὑμᾶς περὶ πάντων
τῶν λόγων τούτων.
|
8
Λαβὼν ἔπειτα ὁ Μωϋσῆς τὰ δοχεῖα
μὲ τὸ αἷμα ἐρράντισε μὲ
αὐτὸ τὸν λαὸν καὶ εἶπεν·
<ἰδοὺ τὸ αἷμα τῆς Διαθήκης,
τὴν ὁποίαν ἔκαμεν ὁ Κύριος
πρὸς σᾶς, διὰ νὰ ἐφαρμόσετε
ὅλας αὐτὰς τὰς ἐντολάς
του>. |
8
Ἀφοῦ δὲ ἐπῆρεν ὁ Μωϋσῆς
τὸ αἷμα, ποὺ ἦτο εἰς τὰ
δοχεῖα, ἐρράντισε μὲ αὐτὸ τὸν
λαὸν καὶ εἶπεν: <Αὐτὸ εἶναι
τὸ αἷμα, ποὺ ἐπικυρώνει τὴν
Διαθήκην καὶ συμφωνίαν, ποὺ ἔκανε μαζί σας
ὁ Κύριος δι' ὅλα αὐτὰ τὰ λόγια,
ποὺ ἠκούσατε προηγουμένως>.
|
9
Καὶ ἀνέβη Μωυσῆς κοὶ Ἀαρὼν
καὶ Ναδὰβ καὶ Ἀβιοὺδ καὶ
ἑβδομήκοντα τῆς γερουσίας Ἰσραὴλ
|
9
Ἀνέβη κατόπιν ὁ Μωϋσῆς εἰς
τὸ ὄρος καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν
ὁ Ἀαρών, ὁ Ναδάβ, ὁ Ἀβιοὺδ
καὶ ἑβδαμήκοντα ἀπὸ τὴν
γερουσίαν τῶν Ἰσραηλιτῶν. Ἐκεῖ
αὐτοὶ δὲν εἶδον τὸν Θεόν.
|
9
Καὶ ἀνέβη κατόπιν ὁ Μωϋσῆς εἰς
τὸ βουνὸ καὶ τὸν ἠκολούθησαν
ὁ Ἀαρὼν καὶ ὁ Ναδὰβ καὶ
ὁ Ἀβιοὺδ καὶ ἑβδομῆντα
ἀπὸ τοὺς προεστοὺς τῶν Ἰσραηλιτῶν.
|
10
καὶ εἶδον τὸν τόπον, οὗ εἱστήκει
ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· καὶ
τὰ ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ
ὡσεὶ ἔργον πλίνθου σαπφείρου
καὶ ὥσπερ εἶδος στερεώματος τοῦ
οὐρανοῦ τῇ καθαριότητι.
|
10
Εἶδον ὅμως τὸν τόπον, ὅπου ἐστάθη
ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ. Καὶ
ὁ τόπος αὐτὸς ἐφαίνετο
σὰν νὰ ἦτο κατασκευασμένος ἀπὸ
πλίνθους σαπφείρου. Εἶχε δὲ τὴν
διαύγειαν καὶ τὴν λάμψιν τοῦ
καθαροῦ οὐρανοῦ. |
10
Καὶ ἐκεῖ εἰς τὸ βουνὸ
εἶδαν τὸν τόπον, ὅπου εἶχε σταθῇ
ὁ Θεὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν. Ἐκεῖ
δέ, ὅπου ἐπατοῦσαν τὰ πόδια τοῦ
Κυρίου, ἐφαίνετο ὁ τόπος, σὰν νὰ ἦτο
βῆμα κατεσκευασμένον μὲ πλίνθους ἀπὸ
τὸν πολύτιμον λίθον σάπφειρον καὶ ἦτο ὁ
τόπος τόσον λαμπερὸς καὶ φωτεινὸς σὰν
τὸν ὁλοκάθαρον οὐρανόν.
|
11
Καὶ τῶν ἐπιλέκτων τοῦ Ἰσραὴλ
οὐ διεφώνησεν οὐδὲ εἶς·
καὶ ὤφθησαν ἐν τῷ τόπῳ
τοῦ Θεοῦ καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον.
|
11
Κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἄρχοντας τοῦ
ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ποὺ ἀνέβησαν
εἰς τὸ ὄρος ὄχι μόνον δὲν
ἀπέθανεν ἀλλ' οὐδὲ τὴν
φωνήν του ἔχασε ἀπὸ τὴν παρουσίαν
τοῦ Θεοῦ. Οἱ ἄνδρες αὐτοί,
εἰς τὸν θεῖον ἐκεῖνον τόπον
ἔφαγον καὶ ἔπιον φιλοξενηθέντες εἰς
θεῖον συμπόσιον. |
11
Καὶ ἐμπρὸς εἰς τὸ ἐκπληκτικὸν
αὐτὸ θέαμα κανεὶς ἀπὸ τοὺς
ἐκλεκτοὺς αὐτοὺς ἐκπροσώπους
τοῦ Ἰσραὴλ δὲν ἔχασε τὴν
φωνὴν του, οὔτε ἔπαθε κάποιο ἄλλο
κακόν, οὔτε ἀπέθανεν. Ἐστάθησαν δὲ
καὶ εἶδαν τὸν τόπον, ὅπου ἔστεκεν
ὁ Θεὸς καὶ παρεκάθησαν εἰς θεῖον
συμπόσιον καὶ ἔφαγαν καὶ ἔπιαν.
|
12
Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν·
ἀνάβηθι πρός με εἰς τὸ ὄρος
καὶ ἴσθι ἐκεῖ· καὶ δώσω
σοι τὰ πυξία τὰ λίθινα, τὸν
νόμον καὶ τὰς ἐντολάς, ἂς
ἔγραψα νομοθετῆσαι αὐταῖς.
|
12
Εἶπε κατόπιν ὁ Κύριος πρὸς τὸν
Μωϋσῆν· <ἀνέβα πρὸς ἐμὲ
εἰς τὸ ὑψηλότερον μέρος τοῦ
ὄρους καὶ μεῖνε ἐκεῖ. Θὰ
σοῦ δώσω τὰς λιθίνας πλάκας,
εἰς τὰς ὁποίας εἶναι γραμμένος
ὁ νόμος καὶ αἱ ἐντολαί
μου, τὰς ὁποίας ἔγραψα ὡς νομοθεσίαν
διὰ τοὺς Ἰσραηλίτας>.
|
12
Καὶ εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν
Μωϋσῆν: <Ἀνέβα εἰς τὴν κορυφὴν
τοῦ βουνοῦ πρὸς ἐμὲ καὶ
μεῖνε ἐκεῖ. Καὶ θὰ σοῦ
δώσω ἐγὼ τὰς λιθίνας πλάκας, τὸν νόμον
καὶ τὰς ἐντολάς, ποὺ ἔγραψα,
διὰ νὰ ἀποτελοῦν τοὺς νόμους,
ποὺ θὰ ρυθμίζουν τὴν ζωήν των .
|
13
Καὶ ἀναστὰς Μωυσῆς καὶ ᾿Ιησοῦς
ὁ παρεστηκὼς αὐτῷ ἀνέβησαν
εἰς τὸ ὄρος τοῦ Θεοῦ·
|
13
Ἠγέρθη ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ
ἀκόλουθος αὐτοῦ Ἰησοῦς
τοῦ Ναυῆ καὶ ἀνέβησαν εἰς
τὸ ὑψηλότερον μέρος τοῦ ὄρους
τοῦ Θεοῦ. |
13
Καὶ ἀφοῦ ἐσηκώθη ὁ Μωϋσῆς
μαζὶ μὲ τὸν Ἰησοῦν του Ναυῆ,
τὸν βοηθόν του, ἀνέβησαν εἰς τὴν κορυφὴν
τοῦ Σινᾶ, τοῦ ὅρους τοῦ Θεοῦ.
|
14
καὶ τοῖς πρεσβυτέροις εἶπαν·
ἡσυχάζετε αὐτοῦ, ἕως ἀναστρέψωμεν
πρὸς ὑμᾶς· καὶ ἰδοὺ
Ἀαρὼν καὶ Ὢρ μεθ' ὑμῶν·
ἐάν τινι συμβῇ κρίσις, προσπορευέσθωσαν
αὐτοῖς. |
14
Εἰς δὲ τοὺς πρεσβυτέρους εἶπαν·
<μείνατε ἥσυχοι εἰς τὸ μέρος
αὐτό, ἕως ὅτου ἐπιστρέψωμεν
πρὸς σᾶς. Ὁ Ἀαρὼν καὶ
ὁ Ὢρ ἰδοὺ εἶναι μαζῆ σας.
Ἐὰν συμβῇ καμμιὰ διαφορά, κανένα
ζήτημα εἰς Ἰσραηλίτην, ἂς πορευθοῦν
αὐτοὶ πρὸς ἐκείνους διὰ
νὰ ἐξομαλύνουν τὴν διαφοράν>.
|
14
Εἰς δὲ τοὺς προεστοὺς τῶν Ἰσραηλιτῶν
εἶπαν: <Μείνετε ἥσυχοι ἐδῶ, ἕως
ὅτου ἐπιστρέψωμεν κοντά σας. Καὶ νὰ
ὁ Ἀαρὼν καὶ ὁ Ὢρ θὰ
εἶναι μαζί σας. Ἐὰν συμβῇ κάτι, ποὺ
νὰ χρειάζεται διευθέτησιν, ἂς πηγαίνουν εἰς
αὐτοὺς οἱ ἐνδιαφερόμενοι, ὥστε
νὰ τακτοποιοῦνται αἱ διαφοραί>.
|
15
Καὶ ἀνέβη Μωυσῆς καὶ Ἰησοῦς
εἰς τὸ ὄρος, καὶ ἐκάλυψεν
ἡ νεφέλη τὸ ὄρος.
|
15
Ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἰησοῦς
τοῦ Ναυῆ ἀνέβησαν εἰς τὸ
ὄρος καὶ ἡ νεφέλη ἐσκέπασεν
αὐτό. |
15
Καὶ ἀνέβη ὁ Μωϋσῆς μαζὶ μὲ
τὸν Ἰησοῦν εἰς τὴν κορυφὴν
τοῦ βουνοῦ καὶ ἐσκέπασεν ἡ νεφέλη
τὸ βουνό. |
16
Καὶ κατέβη ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ
ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ Σινά, καὶ
ἐκάλυψεν αὐτὸ ἡ νεφέλη
ἓξ ἡμέρας· καὶ ἐκάλεσε
Κύριος τὸν Μωυσῆν τῇ ἡμέρα
τῇ ἑβδόμῃ ἐκ μέσου τῆς
νεφέλης. |
16
Κατέβη ὡς λάμψις ἡ δόξα τοῦ
Θεοῦ εἰς τὸ ὄρος Σινὰ καὶ
ἐσκέπασεν αὐτὸ ἡ νεφέλη
ἐπὶ ἓξ ἡμέρας. Τὴν ἑβδόμην
ἡμέραν ὁ Κύριος μέσα ἀπὸ
τὴν νεφέλην ἐκάλεσε τὸν Μωϋσῆν.
|
16
Καὶ κατέβη εἰς τὸ ὅρος τὸ Σινᾶ
ἡ δόξα τοῦ Κυρίου ὡς λάμψις φωτεινή. Ἡ
δὲ νεφέλη, ποὺ συμβολίζει τὴν θείαν παρουσίαν,
ἐσκεπασε τὸ Σινᾶ ἐπὶ ἕξι
ἡμέρας. Κατὰ δὲ τὴν ἑβδόμην
ἡμέραν ἐκάλεσεν ὁ Κύριος τὸν Μωϋσῆν
ἀπὸ τὸ μέσον τῆς νεφέλης νὰ
πλησιάσῃ πρὸς Αὐτόν. |
17
Τὸ δὲ εἶδος τῆς δόξης Κυρίου
ὡσεὶ πῦρ φλέγον ἐπὶ τῆς
κορυφῆς τοῦ ὄρους ἐναντίον τῶν
υἱῶν Ἰσραήλ.
|
17
Τὸ εἶδος τῆς δόξης τοῦ Κυρίου
ἦτο σὰν πῦρ ποὺ ἐκπέμπει
συνεχῶς φλόγας ἐπάνω εἰς τὴν
κορυφὴν τοῦ ὄρους, ὁρατὸν ἀπὸ
ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας.
|
17
Ἡ δὲ δόξα τοῦ Κυρίου εἰς τὴν
κορυφὴν τοῦ βουνοῦ ἐφαίνετο ἀπὸ
τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ ὠμοίαζε μὲ
δυνατὴν φωτιάν, ποὺ καίει καὶ βγάζει συνεχῶς
φλόγες. |
18
Καὶ εἰσῆλθε Μωυσῆς εἰς τὸ
μέσον τῆς νεφέλης καὶ ἀνέβη
εἰς τὸ ὄρος καὶ ἦν ἐκεῖ
ἐν τῷ ὄρει τεσσαράκοντα ἡμέρας
καὶ τεσσαράκοντα νύκτας. |
18
Ὁ Μωϋσῆς, κατόπιν τῆς προσκλήσεως
τοῦ Θεοῦ, εἰσῆλθε μέσα εἰς
τὴν νεφέλην, ἀνέβη εἰς τὸ
ὑψηλότερον σημεῖον τοῦ ὄρους
καὶ ἦτο ἐκεῖ τεσσαράκοντα ἡμερονύκτια.
|
18
Καὶ εἰσῆλθεν ὁ Μωϋσῆς εἰς
τὸ μέσον τῆς νεφέλην καὶ ἀνέβη εἰς
τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ καὶ ἔμεινεν
ἐκεῖ εἰς τὸ βουνὸ ἐπὶ
σαράντα ἡμέρας καὶ σαράντα νύκτας. |