Η Έξοδος : Κεφάλαιον ΛΔ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· λάξευσον σεαυτῷ δύο πλάκας λιθίνας, καθὼς καὶ αἱ πρῶται καὶ ἀνάβηθι πρός με εἰς τὸ ὄρος, καὶ γράψω ἐπὶ τῶν πλακῶν τὰ ρήματα, ἃ ἦν ἐν ταῖς πλαξὶ ταῖς πρώταις, αἷς συνέτριψας.
2 Καὶ γίνου ἕτοιμος εἰς τὸ πρωῒ καὶ ἀναβήσῃ ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ Σινὰ καὶ στήσει μοι ἐκεῖ ἐπ' ἄκρου τοῦ ὄρους.
3 Καὶ μηδεὶς ἀναβήτω μετὰ σοῦ μηδὲ ὀφθήτω ἐν παντὶ τῷ ὄρει· καὶ τὰ πρόβατα καὶ βόες μὴ νεμέσθωσαν πλησίον τοῦ ὄρους ἐκείνου.
4 Καὶ ἐλάξευσε δύο πλάκας λιθίνας, καθάπερ καὶ αἱ πρῶται· καὶ ὀρθρίσας Μωυσῆς ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος τὸ Σινά, καθότι συνέταξεν αὐτῷ Κύριος· καὶ ἔλαβε Μωυσῆς τὰς δύο πλάκας τὰς λιθίνας.
5 Καὶ κατέβη Κύριος ἐν νεφέλῃ καὶ παρέστη αὐτῷ ἐκεῖ· καὶ ἐκάλεσε τῷ ὀνόματι Κυρίου.
6 Καὶ παρῆλθε Κύριος πρὸ προσώπου αὐτοῦ καὶ ἐκάλεσε· Κύριος ὁ Θεὸς οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ ἀληθινός,
7 καὶ δικαιοσύνην διατηρῶν καὶ ἔλεος εἰς χιλιάδας, ἀφαιρῶν ἀνομίας καὶ ἀδικίας καὶ ἁμαρτίας, καὶ οὐ καθαριεῖ τὸν ἔνοχον, ἐπάγων ἀνομίας πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἐπὶ τέκνα τέκνων ἐπὶ τρίτην καὶ τετάρτην γενεάν.
8 Καὶ σπεύσας Μωυσῆς, κύψας ἐπὶ τὴν γῆν προσεκύνησε
9 καὶ εἶπεν· εἰ εὕρηκα χάριν ἐνώπιόν σου, συμπορευθήτω ὁ Κύριός μου μεθ' ἡμῶν· ὁ λαὸς γὰρ σκληροτράχηλός ἐστι, καὶ ἀφελεῖς σὺ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν καὶ τὰς ἀνομίας ἡμῶν, καὶ ἐσόμεθα σοί.
10 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· ἰδοὺ ἐγὼ τίθημί σοι διαθήκην ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ σου ποιήσω ἔνδοξα, ἃ οὐ γέγονεν ἐν πάσῃ τῇ γῇ καὶ ἐν παντὶ ἔθνει, καὶ ὄψεται πᾶς ὁ λαός, ἐν οἷς εἶ σύ, τὰ ἔργα Κυρίου, ὅτι θαυμαστά ἐστιν, ἃ ἐγὼ ποιήσω σοι.
11 Πρόσεχε σὺ πάντα, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι. Ἰδοὺ ἐγὼ ἐκβάλλω πρὸ προσώπου ὑμῶν τὸν Ἀμορραῖον καὶ Χαναναῖον καὶ Φερεζαῖον καὶ Χετταῖον καὶ Εὐαῖον καὶ Γεργεσαῖον καὶ Ἰεβουσαῖον·
12 πρόσεχε σεαυτῷ, μή ποτε θῇς διαθήκην τοῖς ἐγκαθημένοις ἐπὶ τῆς γῆς, εἰς ἣν εἰσπορεύῃ εἰς αὐτήν, μή σοι γένηται πρόσκομμα ἐν ὑμῖν.
13 Τοὺς βωμοὺς αὐτῶν καθελεῖτε καὶ τὰς στήλας αὐτῶν συντρίψετε καὶ τὰ ἄλση αὐτῶν ἐκκόψετε, καὶ τὰ γλυπτὰ τῶν θεῶν αὐτῶν κατακαύσετε ἐν πυρί·
14 οὐ γὰρ μὴ προσκυνήσητε θεοῖς ἑτέροις· ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ζηλωτὸν ὄνομα, θεὸς ζηλωτής ἐστι.
15 Μή ποτε θῇς διαθήκην τοῖς ἐγκαθημένοις ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ἐκπορνεύσωσιν ὀπίσω τῶν θεῶν αὐτῶν καὶ δύσωσι τοῖς θεοῖς αὐτῶν, καὶ καλέσωσί σε, καὶ φάγῃς τῶν αἱμάτων αὐτῶν,
16 καὶ λάβῃς τῶν θυγατέρων αὐτῶν τοῖς υἱοῖς σου καὶ τῶν θυγατέρων σου δῷς τοῖς υἱοῖς αὐτῶν, καὶ ἐκπορνεύσωσιν αἱ θυγατέρες σου ὀπίσω τῶν θεῶν αὐτῶν, καὶ ἐκπορνεύσωσιν οἱ υἱοί σου ὀπίσω τῶν θεῶν αὐτῶν.
17 Καὶ θεοὺς χωνευτοὺς οὐ ποιήσεις σεαυτῷ.
18 Καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων φυλάξῃ· ἑπτὰ ἡμέρας φαγῇ ἄζυμα. Καθάπερ ἐντέταλμαί σοι, εἰς τὸν καιρὸν ἐν μηνὶ τῶν νέων· ἐν γὰρ μηνὶ τῶν νέων ἐξῆλθες ἐξ Αἰγύπτου.
19 Πὰν διανοῖγον μήτραν ἐμοί, τὰ ἀρσενικά, πᾶν πρωτότοκον μόσχου καὶ πρωτότοκον προβάτου.
20 Καὶ πρωτότοκον ὑποζυγίου λυτρώσῃ προβάτω· ἐὰν δὲ μὴ λυτρώσῃ αὐτό, τιμὴν δώσεις. Πᾶν πρωτότοκον τῶν υἱῶν σου λυτρώσῃ· οὐκ ὀφθήσῃ ἐνώπιόν μου κενός.
21 Ἓξ ἡμέρας ἐργᾷ, τῇ δὲ ἑβδόμῃ καταπαύσεις· τῷ σπόρω καὶ τῷ ἀμητῷ κατάπαυσις.
22 Καὶ ἑορτὴν ἑβδομάδων ποιήσεις μοι, ἀρχὴν θερισμοῦ πυροῦ, καὶ ἑορτὴν συναγωγῆς μεσοῦντος τοῦ ἐνιαυτοῦ.
23 Τρεῖς καιροὺς τοῦ ἐνιουτοῦ ὀφθήσεται πᾶν ἀρσενικόν σου ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ Ἰσραήλ·
24 ὅταν γὰρ ἐκβάλω τὰ ἔθνη πρὸ προσώπου σου καὶ πλατύνω τὰ ὅριά σου, οὐκ ἐπιθυμήσει οὐδεὶς τῆς γῆς σου, ἡνίκα ἂν ἀναβαίνῃς ὀφθῆναι ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου τρεῖς καιροὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ.
25 Οὐ σφάξεις ἐπὶ ζύμῃ αἷμα θυσιασμάτων μου, καὶ οὐ κοιμηθήσεται εἰς τὸ πρωῒ θύματα ἑορτῆς τοῦ πάσχα.
26 Τὰ πρωτογεννήματα τῆς γῆς σου θήσεις εἰς τὸν οἶκον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, οὐχ ἑψήσεις ἄρνα ἐν γάλακτι μητρὸς αὐτοῦ.
27 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· γράψον σεαυτῷ τὰ ρήματα ταῦτα· ἐπὶ γὰρ τῶν λόγων τούτων τέθειμαί σοι διαθήκην καὶ τῷ Ἰσραήλ.
28 Καὶ ἦν ἐκεῖ Μωυσῆς ἐναντίον Κυρίου τεσσαράκοντα ἡμέρας καὶ τεσσαράκοντα νύκτας· ἄρτον οὐκ ἔφαγε καὶ ὕδωρ οὐκ ἔπιε· καὶ ἔγραψεν ἐπὶ τῶν πλακῶν τὰ ρήματα ταῦτα τῆς διαθήκης, τοὺς δέκα λόγους.
29 Ὡς δὲ κατέβαινε Μωυσῆς ἐκ τοῦ ὄρους, καὶ αἱ δύο πλάκες ἐπὶ τῶν χειρῶν Μωυσῆ· καταβαίνοντος δὲ αὐτοῦ ἐκ τοῦ ὄρους, Μωυσῆς οὐκ ᾔδει ὅτι δεδόξασται ἡ ὄψις τοῦ χρώματος τοῦ προσώπου αὐτοῦ ἐν τῷ λαλεῖν αὐτὸν αὐτῷ.
30 Καὶ εἶδεν Ἀαρὼν καὶ πάντες οἱ πρεσβύτεροι Ἰσραὴλ τὸν Μωυσῆν καὶ ἦν δεδοξασμένη ἡ ὄψις τοῦ χρώματος τοῦ προσώπου αὐτοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν ἐγγίσαι αὐτῷ.
31 Καὶ ἐκάλεσεν αὐτοὺς Μωυσῆς, καὶ ἐπεστράφησαν πρὸς αὐτὸν Ἀαρὼν καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες τῆς συναγωγῆς, καὶ ἐλάλησεν αὐτοῖς Μωυσῆς.
32 Καὶ μετὰ ταῦτα προσῆλθον πρὸς αὐτὸν πάντες οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, καὶ ἐνετείλατο αὐτοῖς πάντα, ὅσα ἐνετείλατο Κύριος πρὸς αὐτὸν ἐν τῷ ὄρει Σινά.
33 Καὶ ἐπειδὴ κατέπαυσε λαλῶν πρὸς αὐτούς, ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ κάλυμμα.
34 Ἡνίκα δ' ἂν εἰσεπορεύετο Μωυσῆς ἔναντι Κυρίου λαλεῖν αὐτῷ, περιῃρεῖτο τὸ κάλυμμα ἕως τοῦ ἐκπορεύεσθαι καὶ ἐξελθὼν ἐλάλει πᾶσι τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραὴλ ὅσα ἐνετείλατο αὐτῷ Κύριος,
35 καὶ εἶδον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸ πρόσωπον Μωυσέως ὅτι δεδόξασται, καὶ περιέθηκε Μωυσῆς κάλυμμα ἐπὶ τὸ πρόσωπον ἑαυτοῦ, ἕως ἂν εἰσέλθῃ συλλαλεῖν αὐτῷ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν· <κόψε σὺ ὁ ἴδιος καὶ πελέκησε δύο λιθίνας πλάκας, ὁμοίας πρὸς τὰς προηγουμένας, ἄνεβα πρὸς ἐμὲ εἰς τὸ ὄρος Σινὰ καὶ ἐγὼ θὰ γράψω ἐπάνω εἰς αὐτὰς τὰς πλάκας τὰς ἐντολάς, αἱ ὁποῖαι ἦσαν γραμμέναι εἰς τὰς πρώτας πλάκας, ποὺ σὺ συνέτριψες.
2 Γίνε ἕτοιμος τὸ πρωΐ, διότι θὰ ἀνεβῇς εἰς τὸ ὄρος Σινὰ καὶ ἐκεῖ εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους θὰ σταθῇς ὄρθιος κοντά μου.
3 Κανεὶς ἄλλος δὲν θὰ ἀνεβῇ μαζῆ σου οὔτε καὶ θὰ κάμῃ τὴν ἐμφάνισίν του εἰς κανένα σημεῖον τοῦ ὄρους. Καὶ τὰ πρόβατα καὶ τὰ βόδια νὰ μὴ τὰ ἀφήσετε νὰ βοσκήσουν πλησίον τοῦ ὄρους>.
4 Ὁ Μωϋσῆς ἐπελέκησε δύο λιθίνας πλάκας κατὰ τὸν τύπον τῶν προηγουμένων καὶ ἐγερθεὶς λίαν πρωΐ ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος Σινά, ὅπως τὸν εἶχε διατάξει ὁ Κύριος. Ἐπῆρε δὲ μαζῆ του καὶ τὰς δύο λιθίνας πλάκας
5 ὁ Κύριος κατέβη τότε διὰ νεφέλης εἰς τὸ ὄρος. Ὁ Μωϋσῆς ἐστάθη ὄρθιος πλησίον του καὶ ἐπεκαλέσθη τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου.
6 Ὁ Κύριος ἐπέρασεν ἐμπρὸς ἀπὸ τὸν Μωϋσέα καὶ ἠκούσθησαν τὰ λόγια· <Κύριος ὁ Θεὸς εἶναι οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ ἀληθινός.
7 Ἐφαρμόζει καὶ ἐκδηλώνει πάντοτε ὅλας τὰς ἀρετάς του, μάλιστα δὲ τὴν ἀγάπην καὶ τὸ ἔλεός του εἰς χιλιάδας ἀνθρώπων, συγχωρῶν ἀνομίας, ἀδικίας καὶ ἁμαρτίας εἰς κάθε μετανοοῦντα. Ἀλλὰ δὲν ἀπαλλάσσει ἀπὸ τὴν ἐνοχὴν καὶ ἀπὸ τὴν τιμωρίαν τὸν ἀμετανόητον ἁμαρτωλόν, ἐξαποστέλλει τὴν δικαίαν τιμωρίαν εἰς τοὺς ἀμετανοήτους, τιμωρῶν τὰ τέκνα διὰ τὰς ἁμαρτίας τῶν πατέρων μέχρις ἀκόμη τρίτης καὶ τετάρτης γενεᾶς>!
8 Ἔσπευσεν ὁ Μωϋσῆς καὶ κύψας πρὸς τὴν γῆν προσεκύνησε τὸν Θεόν,
9 καὶ εἶπεν· <ἐὰν ἔχω εὕρει χάριν ἐνώπιόν σου, ἂς πορευθῇς σύ, ὁ Κύριός μου, μαζῆ μας ἕως τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας. Διότι ὁ ἰσραηλιτικος λαὸς εἶναι σκληροκάρδιος καὶ ἀνυπότακτος εἰς τὰς ἐντολάς σου. Σὺ ὅμως ὡς ἐλεήμων καὶ μακρύθυμος θὰ συγχωρήσῃς τὰς ἁμαρτίας μας καὶ τὰς ἀνομίας μας, καὶ ἔτσι θὰ εἴμεθα πάλιν ἰδικοί σου>.
10 Ὁ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν Μωϋσῆν· <ἰδοὺ ἐγὼ σοῦ δίδω μίαν ἐπίσημον ὑπόσχεσιν· ἐνώπιον ὅλου τοῦ λαοῦ σου θὰ κάμω ἔργα θαυμαστά, τὰ ὁποῖα δὲν ἔγιναν ἕως τώρα εἰς ὅλην τὴν γῆν καὶ εἰς κανένα ἄλλο ἔθνος. Ὁλος δὲ αὐτὸς ὁ λαός, εἰς τὸν ὁποῖον καὶ σὺ ἀνήκεις, θὰ ἴδῃ τὰ ἔργα τοῦ Κυρίου ὅτι εἶναι ἄξια παντὸς θαυμασμοῦ, αὐτὰ τὰ ὁποῖα θὰ κάμω ἐγὼ πρὸς χάριν σου.
11 Σὺ δὲ πρόσεξε ὅλα ὅσα ἐγὼ σὲ διατάσσω. Ἰδοὺ ἐγὼ θὰ ἐκδιώξω ἀπὸ ἐμπρός σας τὸν Ἀμορραῖον, τὸν Χαναναῖον, τὸν Φερεζαῖον, τὸν Χετταῖον, τὸν Εὐαῖον, τὸν Γεργεσαῖον καὶ τὸν Ἰεβουσαῖον.
12 Προσέχετε τὸν ἑαυτόν σας, μὴ τυχὸν παρασυρθῆτε καὶ συνάψετε συμφωνίαν τινα μὲ τοὺς κατοίκους τῆς χώρας, εἰς τὴν ὁποῖον θὰ εἰσέλθετε, διὰ νὰ μὴ γίνῃ ἡ πρᾶξις σας αὐτὴ πρόσκομμα εἰς τὸν δρόμον σας καὶ αἰτία τῆς καταστροφῆς σας.
13 Ἀντιθέτως θὰ κρημνίσετε τοὺς βωμούς των, θὰ συντρίψετε τὰς εἰδωλολατρικὰς στήλας των, θὰ κόψετε ἀπὸ τὴν ρίζαν τὰ ἱερά των δάση καὶ θὰ κατακαύσετε εἰς τὸ πῦρ τὰ ξυλόγλυπτα ἀγάλματα τῶν θεῶν των.
14 Δὲν θὰ προσκυνήσετε ἄλλους θεούς, διότι Κύριος ὁ Θεὸς ὀνομάζεται ζηλωτής, εἶναι Θεὸς ζηλότυπος, θέλει δηλαδὴ διὰ τὸν ἑαυτόν του τὴν ἀγάπην σας.
15 Οὐδέποτε θὰ συνάψῃς συμφωνίαν μὲ τοὺς κατοίκους τῆς Χαναάν, διὰ νὰ μὴ παρασυρθοῦν οἱ Ἰσραηλῖται ὀπίσω ἀπὸ τοὺς θεοὺς ἐκείνων καὶ ἐκτραποῦν εἰς διαφθορὰν καὶ προσφέρουν θυσίας εἰς τοὺς θεούς των καὶ σᾶς καλέσωσιν ἐκεῖνοι εἰς τὰ θρησκευτικά των συμπόσια καὶ φάγετε ἀπὸ τὰ αἵματα τῶν θυσιῶν των.
16 Δὲν θὰ πάρετε διὰ τοὺς υἱούς σας συζύγους ἀπὸ τὰς θυγατέρας των καὶ τὰς θυγατέρας σου δὲν θὰ τὰς δώσῃς συζύγους εἰς τὰ τέκνα ἐκείνων, διὰ νὰ μὴ παρασυρθοῦν αἱ θυγατέρες σου καὶ ἐκτραποῦν εἰς ἀνομήματα ὀπίσω τῶν θεῶν ἐκείνων, διὰ νὰ μὴ παρασυρθοῦν οἱ υἱοί σου ὀπίσω τῶν θεῶν ἐκείνων καὶ ἐκτραποῦν εἰς ἀνομήματα.
17 Δὲν θὰ κατασκευάσῃς θεοὺς χωνευτοὺς εἰς χυτήρια, διὰ νὰ μὴ παρασυρθῇς εἰς τὴν εἰδωλολατρείαν.
18 Θὰ τηρήσῃς τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων, τὴν ἑορτὴν τοῦ Πάσχα. Ἑπτὰ ἡμέρας θὰ τρώγῃς ἄζυμα, ὅπως ἐγὼ σὲ διέταξα, κατὰ τὸν μῆνα ποὺ συμπίπτει μὲ τὰ νέα σιτηρά. Διότι κατὰ τὸν μῆνα τῶν νέων σιτηρῶν ἐξήλθατε ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον.
19 Κάθε πρωτογέννητον ἀρσενικὸ παιδὶ ἀνήκει εἰς ἐμέ, ὅπως καὶ κάθε πρωτογέννητον προβάτου καὶ μόσχου.
20 Κάθε πρωτότοκον ὄνου θὰ τὸ ἀνταλλάξῃς μὲ πρόβατον. Ἐὰν δὲ δὲν τὸ ἀνταλλάξῃς θὰ καταβάλῃς εἰς χρῆμα τὴν ἀξίαν του. Διὰ κάθε ὅμως πρωτότοκον ἐκ τῶν υἱῶν σας θὰ καταβάλλετε ὡρισμένον χρηματικὸν ποσὸν εἰς τὸν ναόν. Δὲν θὰ ἐμφανίζεσαι εἰς τὸν ναὸν μὲ ἀδειανὰ τὰ χέρια. Κάτι θὰ πρέπει νὰ προσφέρῃς.
21 Ἓξ ἡμέρας θὰ ἐργάζεσαι, τὴν δὲ ἑβδόμην ἡμέραν θὰ παύσῃς ἀπὸ τὰ ἔργα σου καὶ θὰ ἀναπαυθῇς. Κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν θὰ γίνεται ἐπίσης ἀνάπαυσις ἀπὸ τὴν σπορὰν καὶ τὸν θερισμόν.
22 Θὰ τελῇς ἐπίσης δι' ἐμὲ τὴν ἑορτὴν τῶν ἑβδομάδων, τὴν Πεντηκοστήν, κατὰ τὴν ὁποίαν ἀρχίζει ὁ θερισμὸς τῶν σιτηρῶν, ὅπως ἐπίσης καὶ τὴν ἑορτὴν τῆς συγκομιδῆς τῶν καρπῶν κατὰ τὸ μέσον τοῦ ἔτους (δηλαδὴ κατὰ Ὀκτώβριον).
23 Τρεῖς ἐποχὰς κατὰ τὸ διάστημα τοῦ ἔτους θὰ ἐμφανίζεται κάθε ἀνὴρ Ἰσραηλίτης ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ.
24 Διότι, ὅταν ἐκδιώξω ἀπὸ ἐμπρός σου τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη καὶ μεγαλώσω τὰ ὅρια τοῦ κράτους σου, κανεὶς δὲν θὰ ἐπιθυμίσῃ κἂν τὴν κατάκτησιν τῆς χώρας σου, ἐφ' ὅσον σὺ ἀναβαίνεις κατὰ τὰς τρεῖς αὐτὰς ἑορτάς του ἔτους, διὰ νὰ παρουσιασθῇς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ σου.
25 Δὲν θὰ προσφέρῃς εἰς ἐμὲ τὸ αἷμα τῶν θυσιῶν σου μετὰ ἐνζύμου ἄρτου καὶ δὲν θὰ μείνουν μέχρι τῆς πρωΐας ὑπολείμματα ἀπὸ τὰς θυσίας τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα. Θὰ τρώγωνται κατὰ τὴν ἑσπέραν.
26 Τὰ πρωτογεννήματα τῶν ἀγρῶν σου θὰ τὰ προσφέρῃς εἰς τὸν οἶκον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. Δὲν θὰ μαγειρεύσῃς ἀρνὶ μὲ τὸ γάλα τῆς μητρός του>.
27 Ὁ Κύριος εἶπε εἰς τὸν Μωϋσῆν· <γράψε σὺ ὁ ἴδιος τὰ λόγια μου αὐτά. Διότι ἐπὶ τῶν λόγων μου αὐτῶν συνάπτω συμψωνίαν μὲ σὲ καὶ μὲ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν>.
28 Ὁ Μωϋσῆς ἔμενεν ἐκεῖ εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους Σινὰ τεσσαράκοντα ἡμερονύκτια. Οὔτε ἄρτον ἔφαγεν οὔτε ὕδωρ ἔπιεν. Ἔγραψεν ἐπάνω εἰς τὰς πλάκας τοὺς λόγους αὐτοὺς τῆς συμφωνίας τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Ἰσραήλ, τὸν Δεκάλογον.
29 Ὅταν δὲ κατέβη ὁ Μωϋσῆς ἀπὸ τὸ ὄρος ἐκρατοῦσε εἰς τὰ χέρια του τὰς δύο πλάκας. Καταβαίνων δὲ ἀπὸ τὸ ὄρος δὲν ἐγνώριζεν ὅτι τὸ πρόσωπόν του εἶχεν ἀποκτήσει κάποιαν θείαν λάμψιν, τὴν ὁποίαν ἔλαβε καθὼς ὡμιλοῦσε πρὸς αὐτὸν ὁ Θεός.
30 Ὁ Ἀαρὼν ὅμως καὶ ὅλοι οἱ πρεσβύτεροι τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ εἶδον ὅτι ἡ ὄψις τοῦ προσώπου τοῦ Μωϋσέως ἦτο λαμπρὰ καὶ ἀκτινοβόλος καὶ ἐφοβήθησαν νὰ τὸν πλησιάσουν.
31 Ὁ Μωϋσῆς τοὺς ἐκάλεσε καὶ ἐπλησίασαν πρὸς αὐτὸν ὁ Ἀαρὼν καὶ ὅλοι οἱ ἄρχοντες τοῦ λαοῦ, πρὸς τοὺς ὁποίους καὶ ὡμίλησεν ὁ Μωϋσῆς.
32 Κατόπιν δὲ ἦλθον πρὸς τὸν Μωϋσῆν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται καὶ ἀνεκοίνωσεν εἰς αὐτοὺς ὅλα ὅσα εἶχε διατάξει ὁ Κύριος πρὸς αὐτὸν εἰς τὸ ὄρος Σινά.
33 Ὅταν ἔπαυσε νὰ ὁμιλῇ πρὸς αὐτούς, ἔθεσε κάλυμμα εἰς τὸ πρόσωπόν του.
34 Ὅσες ὅμως φορὲς ὁ Μωϋσῆς προσήρχετο ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ ὁμιλήσῃ πρὸς αὐτόν, ἀφαιροῦσε τὸ κάλυμμα τοῦ προσώπου μέχρι τῆς στιγμῆς, ποὺ ἐξήρχετο ἀπὸ τὸν Κύριον. Ἐξερχόμενος δὲ ἀνεκοίνωνε εἰς ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας, ὅσας ἐντολάς ἔδιδεν εἰς αὐτὸν ὁ Θεός.
35 Ἔβλεπαν οἱ Ἰσραηλῖται ὅτι τὸ πρόσωπον τοῦ Μωϋσέως ἀκτινοβολοῦσε. Ὁ δὲ Μωϋσῆς περιέβαλλε μὲ κάλυμμα τὸ πρόσωπόν του, μέχρις ὅτου ἐπέστρεφε πρὸς τὸν Κύριον, διὰ νὰ συνομιλῇ μὲ αὐτόν.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

αὶ εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν: <Πελέκησε σὺ ὁ ἴδιος δύο πλάκας ἀπὸ πέτραν, ὅπως ἀκριβῶς ἦσαν καὶ αἱ πρῶται καὶ ἀνέβα πρὸς ἐμὲ εἰς τὸ ὄρος Σινᾶ καὶ ἐκεῖ θὰ γράψω ἐγὼ ἐπάνω εἰς τὰς πλάκας τοὺς λόγους, ποὺ ὑπῆρχαν εἰς τὰς πρώτας πλάκας, τὰς ὁποίας συνέτριψες διὰ τὴν ἁμαρτίαν τῆς εἰδωλολατρίας τοῦ λαοῦ,
2 Ἐτοιμάσου λοιπὸν τὸ πρωῒ καὶ νὰ ἀνέβης εἰς τὸ ὅρος τὸ Σινᾶ καὶ νὰ σταθῇς ἐνώπιόν μου ἐκεῖ, εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ.
3 Κανεὶς δὲ ἄλλος δὲν πρέπει νὰ ἀνέβη μαζί σου, οὔτε νὰ φανῇ εἰς ὅλο τὸ βουνό. Ἀκόμη καὶ τὰ πρόβατα καὶ τὰ βόδια δὲν πρέπει νὰ βόσκουν κοντὰ εἰς τὸ βουνὸ ἐκεῖνο>.
4 Καὶ ἀμέσως ὁ Μωϋσῆς ἐπελέκησε καὶ ἔκανε δύο πλάκας ἀπὸ πέτραν, ὅπως ἀκριβῶς ἦσαν καὶ αἱ πρῶται. Ἐξύπνησε δὲ πολὺ πρωῒ καὶ ἀνέβη εἰς τὸ ὅρος τὸ Σινᾶ, ὅπως τὸν διέταξεν ὁ Κύριος. Ἐπῆρε δὲ μαζί του ὁ Μωυσῆς καὶ τὰς δύο λιθίνας πλάκας.
5 Καὶ κατέβη ὁ Κύριος μὲ νεφέλην καὶ ἐστάθη ἐκεῖ πλησίον του καὶ ἠκούσθη νὰ προφέρεται τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου, ποὺ ἐσήμαινε τὴν παρουσίαν Του.
6 Καὶ ἐπέρασεν ἐμπρὸς ἀπὸ τὸν Μωϋσῆν ὁ Κύριος καὶ εἶπεν ὁ ἴδιος: <Κύριος ὁ Θεὸς εἶναι οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ ἀληθινός.
7 Καὶ τηρεῖ τὴν δικαιοσύνην καὶ τὸ ἔλεος Του εἰς χιλιάδας γενεῶν. Ἀφαιρεῖ καὶ ἐξαλείφει ἀνομίας καὶ ἀδικίας καὶ ἁμαρτήματα. Δὲν ἀθωώνει ὅμως τὸν ἀμετανόητον ἔνοχον, ἀλλ' ἐπιφέρει τὰς τιμωρίας διὰ τὰς ἀνομίας τῶν πατέρων εἰς τὰ τέκνα καὶ εἰς τὰ τέκνα τῶν τέκνων μέχρι τρίτης καὶ τετάρτης γενεᾶς>.
8 Καὶ ἀμέσως ὁ Μωυσῆς ἔσπευσε καὶ ἔσκυψεν εἰς τὴν γῆν καὶ προσεκύνησε μὲ εὐλάβειαν τὸν Θεόν.
9 Καὶ εἶπεν ὁ Μωῦσῆς εἰς τὸν Θεόν: <Ἐὰν εὑρῆκα χάριν ἐνώπιόν σου καί με συμπαθῇς, ἂς ἔλθῃς μαζί μας σὺ ὁ Κύριός μου. Διότι ὁ λαὸς αὐτὸς εἶναι σκληροτράχηλος καὶ ἀνυπότακτος. Σὺ ὅμως ὡς ἐλεήμων θὰ συγχωρήσῃς τὰς ἁμαρτίας καὶ τὰς παρανομίας μας καὶ θὰ γίνωμεν καὶ πάλιν ἄνθρωποι ἰδικοί σου>.
10 Καὶ εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν: <Ἰδοὺ ἐγὼ συνάπτω μὲ σὲ ὡς ἐκπρόσωπον τοῦ λαοῦ συμφωνίαν. Θὰ κάνω ἐμπρὸς εἰς ὅλον τὸν λαόν σου θαύματα ἐκπληκτικά, ποὺ σὰν αὐτὰ δεν ἔχουν γίνει εἰς ὅλην τὴν γῆν καὶ εἰς κανένα ἄλλο ἔθνος. Καὶ θὰ ἰδῇ ὅλος ὁ λαός, εἰς τὸν ὁποῖον ἀνήκεις καὶ σύ, τὰ ἔνδοξα ἔργα τοῦ Κυρίου, διότι εἶναι θαυμαστὰ αὐτά, ποὺ πρόκειται να κάνω πρὸς χάριν σου.
11 Σὺ δὲ πρόσεχε εἰς ὅλα, ὅσα ἑγὼ σοῦ παραγγέλλω. Νά, ἐγὼ θὰ ἐκδιώξω ἀπὸ ἐμπρός σας τοὺς Ἀμορραίους καὶ τοὺς Χαναναίους καὶ τοὺς Φερεζαίους καὶ τοὺς Χετταίους καὶ τοὺς Εὐαίους καὶ τοὺς Γεργεσαίους καὶ τοὺς Ἰεβουσαίους.
12 Πρόσεχε καλὰ εἰς τὸν ἑαυτόν σου, ὥστε νὰ μὴ συνάψης ποτὲ συμφωνίαν μὲ ὅσους διαμένουν εἰς τὴν χώραν, εἰς τὴν ὁποίαν εἰσέρχεσθε, διὰ νὰ μὴ γίνῃ τοῦτο εἰς σᾶς ἐμπόδιον καὶ παγίδα.
13 Τοὺς βωμούς, ὅπου θυσιάζουν αὐτοὶ εἰς τοὺς θεούς των, θὰ τοὺς κρημνίσετε καὶ τὰς στήλας, ποὺ τὰς ἔχουν σὰν σύμβολα τῶν θεῶν των, θὰ τὰς συντρίψετε καὶ τὰ μικρὰ δάση, ὅπου λατρεύουν τοὺς θεούς των, θὰ τὰ κόψετε τελείως καὶ τὰ ἀγάλματα τῶν θεῶν των θὰ τὰ κατακαύσετε εἰς τὸ πῦρ.
14 Διότι δὲν πρέπει νὰ προσκυνήσετε ἄλλους θεούς, ἐπειδὴ ὁ Κύριος ὁ Θεός, ποὺ ὀνομάζεται ζηλωτῆς, εἶναι Θεὸς ζηλότυπος καὶ δεν ἀνέχεται ὡς ἀνταγωνιστήν Του ἄλλον θέον.
15 Πρόσεχε νὰ μὴ κάνῃς ποτὲ συμφωνίαν μὲ τοὺς κατοίκους τῆς χώρας, ὅπου θὰ εἰσέλθῃς, καὶ ἐξ αἰτίας τούτου παρασυρθοῦν καὶ διαφθαροῦν οἱ Ἰσραηλῖται, μὲ τὸ νὰ ἀκολουθήσουν τοὺς ψευδεῖς θεούς των καὶ προσφέρουν θυσίας εἰς τοὺς θεούς των καὶ σὲ καλέσουν εἰς τὰ θρησκευτικά των δεῖπνα οἱ εἰδωλολάτραι καὶ φάγῃς ἀπὸ τὰ σφαχτὰ καὶ αἵματα τῶν θυσιῶν των.
16 Πρόσεχε, λαὲ τοῦ Ἰσραήλ, νὰ μὴ πάρῃς διὰ τοὺς υἱούς σου συζύγους ἀπὸ τὰς θυγατέρας τῶν εἰδωλολατρῶν καὶ νὰ μὴ δώσῃς ἀπὸ τὰς θυγατέρας σου συζύγους διὰ τοὺς υἱούς των καὶ μολυνθοῦν καὶ διαφθαροῦν αἱ κόραι σου, μὲ τὸ νὰ λατρεύσουν τοὺς θεούς των καὶ παρασυρθοῦν ἐπίσης καὶ διαφθαροῦν οἱ υἱοί σου, μὲ τὸ νὰ λατρεύσουν τοὺς ψευδεῖς θεούς των.
17 Καὶ δὲν θὰ φτιάξῃς θεοὺς εἰς χυτήρια, εἴδωλα δηλαδὴ διὰ νὰ τὰ ἔχῃς καὶ νὰ τὰ λατρεύῃς.
18 Θὰ τηρῇς δὲ τὴν ἑορτὴν τῶν Ἀζύμων. Θὰ τρώγῃς ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας ψωμὶ χωρὶς προζύμι, ὅπως ἀκριβῶς σοῦ παρήγγειλα, κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ μηνὸς τῶν νέων σιτηρῶν. Θὰ γίνεται δὲ αὐτό, διότι κατὰ τὸν μῆνα αὐτὸν τῶν νέων σιτηρῶν ἐβγῆκες ἐλεύθερος ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον.
19 Θὰ προσφέρῃς εἰς ἐμὲ κάθε πρωτογέννητον ἀπὸ τὰ ἀρσενικὰ παιδιὰ καὶ κάθε πρωτογέννητον ἀπὸ τὰ μοσχάρια καὶ τὰ πρόβατα.
20 Τὸ δὲ πρωτογέννητον τοῦ ὑποζυγίου (ὄνου), θὰ τὸ ἀνταλλάξῃς μὲ πρόβατον. Ἐὰν ὅμως δὲν τὸ ἀνταλλάξῃς, θὰ πληρώσῃς τὸ ὡρισμένον χρηματικὸν ποσόν. Θὰ ἀνταλλάξῃς ἐπίσης μὲ χρηματικὸν λύτρον καὶ κάθε πρωτογέννητον ἀπὸ τὰ παιδιά σου. Δὲν πρέπει νὰ ἐμφανίζεσαι ἐνώπιόν μου κατὰ τὴν λατρείαν μὲ ἀδειανὰ τὰ χέρια.
21 Ἐπὶ ἕξι ἡμέρας θὰ ἐργάζεσαι τὰ ἔργα σου, κατὰ τὴν ἑβδόμην ὅμως ἡμέραν θὰ διακόπτῃς τὴν ἐργασίαν καὶ θὰ ἀναπαύεσαι. Ἀκόμη καὶ κατὰ τὴν ἐποχὴν τῆς σπορᾶς καὶ τοῦ θερισμοῦ, ὁπότε ὑπάρχει πολλὴ καὶ ἐπείγουσα ἐργασία, θὰ γίνεται ἀνάπαυσις.
22 Καὶ θὰ ἐορτάζῃς πρὸς τιμήν μου τὴν ἑορτὴν τῶν ἑπτὰ ἑβδομάδων, τὴν Πεντηκοστήν, κατὰ τὴν ἀρχὴν τοῦ θερισμοῦ τῶν σιτηρῶν, καθὼς καὶ τὴν ἑορτὴν τῆς συγκομιδῆς τῶν καρπῶν, τὴν Σκηνοπηγίαν, ἐνῶ εὑρίσκεται εἰς τὸ μέσον ὁ χρόνος καὶ εἰς τὸ διάστημα, ποὺ συμπίπτει μὲ τὴν ἐποχὴν τοῦ Φθινοπώρου.
23 Τρεῖς φορὰς κάθε χρόνον θὰ παρουσιάζεται κάθε ἄνδρας σου εἰς τὸν τόπον τῆς λατρείας ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ Ἰσραήλ. (Τὸ Πάσχα, τὴν Πεντηκοστὴν καὶ τὴν Σκηνοπηγίαν).
24 Μὴ ἀνησυχῇς δέ, διότι, ὅταν ἐγὼ ἐκδιώξω τοὺς ἄλλους λαοὺς ἀπὸ ἐμπρός σου καὶ εὐρύνω πολὺ τὰ σύνορα τοῦ κράτους σου, κανεὶς δεν πρόκειται νὰ ἐπιθυμήσῃ τὴν χώραν σου καὶ να ἐπιτεθῇ διὰ νὰ τὴν κατακτήσῃ, τότε ποὺ τρεῖς φορὰς κάθε χρόνον θὰ ἀπουσιάζῃς ἀπὸ τὸν τόπον σου καὶ θὰ ἀνεβαίνης, διὰ νὰ παρουσιασθῇς καὶ νὰ προσκυνήσῃς ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου.
25 Δὲν θὰ μοῦ προσφέρῃς θυσίας αἱματηρὰς μαζὶ μὲ ψωμιὰ κατεσκευασμένα μὲ προζύμι. Καὶ δὲν θὰ παραμείνουν διὰ τὸ πρωῒ τὰ σφαχτὰ τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα.
26 Τοὺς πρώτους καρποὺς ἀπὸ τὰ χωράφια σου θὰ τοὺς προσφέρῃς εἰς τὸν τόπον τῆς λατρείας Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. Δὲν πρέπει νὰ βράσῃς ποτὲ ἀρνὶ μέσα εἰς τὸ γάλα τῆς μητέρας του>. (Διότι αὐτὸ τὸ κάνουν οἱ εἰδωλολάτραι).
27 Καὶ εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν: <Γράψε μὲ προσοχὴν τὰ λόγια αὐτά, ποὺ ἤκουσες. Διότι ἐπὶ τῇ βάσει αὐτῶν ἀκριβῶς τῶν λόγων συνάπτω ἐγὼ συμφωνίαν μὲ σὲ καὶ τοὺς Ἰσραηλίτας>.
28 Καὶ ἔμεινεν ὁ Μωϋσῆς ἐκεῖ εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ Σινᾶ σαράντα ἡμέρας καὶ σαράντα νύκτας. Κατὰ τὸ διάστημα αὐτὸ οὔτε ἔφαγε ψωμί, οὔτε ἔπιε νερό. Καὶ ἔγραψεν (ὁ Θεός) εἰς τὰς λιθίνας πλάκας τὰ λόγια αὐτὰ τῆς συμφωνίας μεταξὺ Θεοῦ καὶ Ἰσραήλ, τὰς δέκα δηλαδὴ ἐντολάς.
29 Καὶ καθὼς κατέβαινεν ὁ Μωϋσῆς ἀπὸ τὸ βουνό, αἱ δύο πλάκες τῆς Διαθήκης ἦσαν εἰς τὰ χέρια του. Καὶ ἐνῷ κατέβαινεν ἀπὸ τὸ βουνό, δὲν ἐγνώριζεν ὁ Μωϋσῆς ὅτι ἡ ὄψις τοῦ δέρματός του προσώπου του εἶχε γίνει πολὺ λαμπρά, τότε ποὺ ὠμιλοῦσε πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος.
30 Καὶ εἶδεν ὁ Ἀαρὼν καὶ μαζί του καὶ ὅλοι οἱ πρόκριτοι τοῦ Ἰσραὴλ τὸν Μωϋσῆν καὶ ἦτο ὁλόλαμπρος ἡ ὄψις τοῦ δέρματος τοῦ προσώπου του καὶ ἐξ αἰτίας αὐτοῦ ἐφοβήθησαν νὰ τὸν πλησιάσουν.
31 Τοὺς ἐκάλεσε δὲ ὁ Μωυσῆς καὶ ἐστράφησαν πρὸς αὐτὸν καὶ τὸν ἐπλησίασαν ὁ Ἀαρὼν καὶ ὄλοι οἱ πρόκριτοι τὸν Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ ὡμίλησε πρὸς αὐτοὺς ὁ Μωυσῆς.
32 Καὶ μετὰ ταὐτὰ ἐπλησίασαν πρὸς τὸν Μωϋσῆν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται καὶ τοὺς διέταξεν ὅλα, ὅσα τὸν παρήγγειλεν ὁ Κύριος εἰς τὸ ὅρος Σινᾶ.
33 Ὅταν δὲ ἔπαυσε νὰ ὁμιλῇ πρὸς αὐτούς, ἔβαλεν εἰς τὸ πρόσωπόν του κάλυμμα, (διὰ νὰ μὴ δυσκολεύῆ ἡ λάμψις τοῦ προσώπου του τὴν ἐπικοινωνίαν του μὲ τὸν λαόν).
34 Κάθε φορὰν ὅμως ποὺ εἰσήρχετο ὁ Μωυσῆς εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ ὁμιλήσῃ εἰς αὐτόν, ἔβγαζε τὸ κάλυμμα, μέχρι νὰ βγῇ ἀπὸ τὴν Σκηνήν. Καὶ ὅταν ἔβγαινεν, ἀνεκοίνωνεν εἰς ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας ὅσα τοῦ παρήγγειλεν ὁ Κύριος.
35 Καὶ εἶδαν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ὅτι τὸ πρόσωπον τοῦ Μωϋσέως εἶχε γίνει ὁλόλαμπρον καὶ ἀκτινοβολοῦσε. Καὶ ἐτοποθέτησεν ὁ Μωϋσῆς κάλυμμα εἰς τὸ πρόσωπόν του καὶ τὸ εἶχεν, ἕως ὅτου εἰσήρχετο εἰς τὴν Σκηνήν, διὰ νὰ συνομιλῇ μὲ τὸν Κύριον.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· λάξευσον σεαυτῷ δύο πλάκας λιθίνας, καθὼς καὶ αἱ πρῶται καὶ ἀνάβηθι πρός με εἰς τὸ ὄρος, καὶ γράψω ἐπὶ τῶν πλακῶν τὰ ρήματα, ἃ ἦν ἐν ταῖς πλαξὶ ταῖς πρώταις, αἷς συνέτριψας.	ἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν· <κόψε σὺ ὁ ἴδιος καὶ πελέκησε δύο λιθίνας πλάκας, ὁμοίας πρὸς τὰς προηγουμένας, ἄνεβα πρὸς ἐμὲ εἰς τὸ ὄρος Σινὰ καὶ ἐγὼ θὰ γράψω ἐπάνω εἰς αὐτὰς τὰς πλάκας τὰς ἐντολάς, αἱ ὁποῖαι ἦσαν γραμμέναι εἰς τὰς πρώτας πλάκας, ποὺ σὺ συνέτριψες.	αὶ εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν: <Πελέκησε σὺ ὁ ἴδιος δύο πλάκας ἀπὸ πέτραν, ὅπως ἀκριβῶς ἦσαν καὶ αἱ πρῶται καὶ ἀνέβα πρὸς ἐμὲ εἰς τὸ ὄρος Σινᾶ καὶ ἐκεῖ θὰ γράψω ἐγὼ ἐπάνω εἰς τὰς πλάκας τοὺς λόγους, ποὺ ὑπῆρχαν εἰς τὰς πρώτας πλάκας, τὰς ὁποίας συνέτριψες διὰ τὴν ἁμαρτίαν τῆς εἰδωλολατρίας τοῦ λαοῦ,
2 Καὶ γίνου ἕτοιμος εἰς τὸ πρωῒ καὶ ἀναβήσῃ ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ Σινὰ καὶ στήσει μοι ἐκεῖ ἐπ' ἄκρου τοῦ ὄρους.	2 Γίνε ἕτοιμος τὸ πρωΐ, διότι θὰ ἀνεβῇς εἰς τὸ ὄρος Σινὰ καὶ ἐκεῖ εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους θὰ σταθῇς ὄρθιος κοντά μου.	2 Ἐτοιμάσου λοιπὸν τὸ πρωῒ καὶ νὰ ἀνέβης εἰς τὸ ὅρος τὸ Σινᾶ καὶ νὰ σταθῇς ἐνώπιόν μου ἐκεῖ, εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ.
3 Καὶ μηδεὶς ἀναβήτω μετὰ σοῦ μηδὲ ὀφθήτω ἐν παντὶ τῷ ὄρει· καὶ τὰ πρόβατα καὶ βόες μὴ νεμέσθωσαν πλησίον τοῦ ὄρους ἐκείνου.	3 Κανεὶς ἄλλος δὲν θὰ ἀνεβῇ μαζῆ σου οὔτε καὶ θὰ κάμῃ τὴν ἐμφάνισίν του εἰς κανένα σημεῖον τοῦ ὄρους. Καὶ τὰ πρόβατα καὶ τὰ βόδια νὰ μὴ τὰ ἀφήσετε νὰ βοσκήσουν πλησίον τοῦ ὄρους>.	3 Κανεὶς δὲ ἄλλος δὲν πρέπει νὰ ἀνέβη μαζί σου, οὔτε νὰ φανῇ εἰς ὅλο τὸ βουνό. Ἀκόμη καὶ τὰ πρόβατα καὶ τὰ βόδια δὲν πρέπει νὰ βόσκουν κοντὰ εἰς τὸ βουνὸ ἐκεῖνο>.
4 Καὶ ἐλάξευσε δύο πλάκας λιθίνας, καθάπερ καὶ αἱ πρῶται· καὶ ὀρθρίσας Μωυσῆς ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος τὸ Σινά, καθότι συνέταξεν αὐτῷ Κύριος· καὶ ἔλαβε Μωυσῆς τὰς δύο πλάκας τὰς λιθίνας.	4 Ὁ Μωϋσῆς ἐπελέκησε δύο λιθίνας πλάκας κατὰ τὸν τύπον τῶν προηγουμένων καὶ ἐγερθεὶς λίαν πρωΐ ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος Σινά, ὅπως τὸν εἶχε διατάξει ὁ Κύριος. Ἐπῆρε δὲ μαζῆ του καὶ τὰς δύο λιθίνας πλάκας	4 Καὶ ἀμέσως ὁ Μωϋσῆς ἐπελέκησε καὶ ἔκανε δύο πλάκας ἀπὸ πέτραν, ὅπως ἀκριβῶς ἦσαν καὶ αἱ πρῶται. Ἐξύπνησε δὲ πολὺ πρωῒ καὶ ἀνέβη εἰς τὸ ὅρος τὸ Σινᾶ, ὅπως τὸν διέταξεν ὁ Κύριος. Ἐπῆρε δὲ μαζί του ὁ Μωυσῆς καὶ τὰς δύο λιθίνας πλάκας.
5 Καὶ κατέβη Κύριος ἐν νεφέλῃ καὶ παρέστη αὐτῷ ἐκεῖ· καὶ ἐκάλεσε τῷ ὀνόματι Κυρίου.	5 ὁ Κύριος κατέβη τότε διὰ νεφέλης εἰς τὸ ὄρος. Ὁ Μωϋσῆς ἐστάθη ὄρθιος πλησίον του καὶ ἐπεκαλέσθη τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου.	5 Καὶ κατέβη ὁ Κύριος μὲ νεφέλην καὶ ἐστάθη ἐκεῖ πλησίον του καὶ ἠκούσθη νὰ προφέρεται τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου, ποὺ ἐσήμαινε τὴν παρουσίαν Του.
6 Καὶ παρῆλθε Κύριος πρὸ προσώπου αὐτοῦ καὶ ἐκάλεσε· Κύριος ὁ Θεὸς οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ ἀληθινός,	6 Ὁ Κύριος ἐπέρασεν ἐμπρὸς ἀπὸ τὸν Μωϋσέα καὶ ἠκούσθησαν τὰ λόγια· <Κύριος ὁ Θεὸς εἶναι οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ ἀληθινός.	6 Καὶ ἐπέρασεν ἐμπρὸς ἀπὸ τὸν Μωϋσῆν ὁ Κύριος καὶ εἶπεν ὁ ἴδιος: <Κύριος ὁ Θεὸς εἶναι οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ ἀληθινός.
7 καὶ δικαιοσύνην διατηρῶν καὶ ἔλεος εἰς χιλιάδας, ἀφαιρῶν ἀνομίας καὶ ἀδικίας καὶ ἁμαρτίας, καὶ οὐ καθαριεῖ τὸν ἔνοχον, ἐπάγων ἀνομίας πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἐπὶ τέκνα τέκνων ἐπὶ τρίτην καὶ τετάρτην γενεάν.	7 Ἐφαρμόζει καὶ ἐκδηλώνει πάντοτε ὅλας τὰς ἀρετάς του, μάλιστα δὲ τὴν ἀγάπην καὶ τὸ ἔλεός του εἰς χιλιάδας ἀνθρώπων, συγχωρῶν ἀνομίας, ἀδικίας καὶ ἁμαρτίας εἰς κάθε μετανοοῦντα. Ἀλλὰ δὲν ἀπαλλάσσει ἀπὸ τὴν ἐνοχὴν καὶ ἀπὸ τὴν τιμωρίαν τὸν ἀμετανόητον ἁμαρτωλόν, ἐξαποστέλλει τὴν δικαίαν τιμωρίαν εἰς τοὺς ἀμετανοήτους, τιμωρῶν τὰ τέκνα διὰ τὰς ἁμαρτίας τῶν πατέρων μέχρις ἀκόμη τρίτης καὶ τετάρτης γενεᾶς>!	7 Καὶ τηρεῖ τὴν δικαιοσύνην καὶ τὸ ἔλεος Του εἰς χιλιάδας γενεῶν. Ἀφαιρεῖ καὶ ἐξαλείφει ἀνομίας καὶ ἀδικίας καὶ ἁμαρτήματα. Δὲν ἀθωώνει ὅμως τὸν ἀμετανόητον ἔνοχον, ἀλλ' ἐπιφέρει τὰς τιμωρίας διὰ τὰς ἀνομίας τῶν πατέρων εἰς τὰ τέκνα καὶ εἰς τὰ τέκνα τῶν τέκνων μέχρι τρίτης καὶ τετάρτης γενεᾶς>.
8 Καὶ σπεύσας Μωυσῆς, κύψας ἐπὶ τὴν γῆν προσεκύνησε	8 Ἔσπευσεν ὁ Μωϋσῆς καὶ κύψας πρὸς τὴν γῆν προσεκύνησε τὸν Θεόν,	8 Καὶ ἀμέσως ὁ Μωυσῆς ἔσπευσε καὶ ἔσκυψεν εἰς τὴν γῆν καὶ προσεκύνησε μὲ εὐλάβειαν τὸν Θεόν.
9 καὶ εἶπεν· εἰ εὕρηκα χάριν ἐνώπιόν σου, συμπορευθήτω ὁ Κύριός μου μεθ' ἡμῶν· ὁ λαὸς γὰρ σκληροτράχηλός ἐστι, καὶ ἀφελεῖς σὺ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν καὶ τὰς ἀνομίας ἡμῶν, καὶ ἐσόμεθα σοί.	9 καὶ εἶπεν· <ἐὰν ἔχω εὕρει χάριν ἐνώπιόν σου, ἂς πορευθῇς σύ, ὁ Κύριός μου, μαζῆ μας ἕως τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας. Διότι ὁ ἰσραηλιτικος λαὸς εἶναι σκληροκάρδιος καὶ ἀνυπότακτος εἰς τὰς ἐντολάς σου. Σὺ ὅμως ὡς ἐλεήμων καὶ μακρύθυμος θὰ συγχωρήσῃς τὰς ἁμαρτίας μας καὶ τὰς ἀνομίας μας, καὶ ἔτσι θὰ εἴμεθα πάλιν ἰδικοί σου>.	9 Καὶ εἶπεν ὁ Μωῦσῆς εἰς τὸν Θεόν: <Ἐὰν εὑρῆκα χάριν ἐνώπιόν σου καί με συμπαθῇς, ἂς ἔλθῃς μαζί μας σὺ ὁ Κύριός μου. Διότι ὁ λαὸς αὐτὸς εἶναι σκληροτράχηλος καὶ ἀνυπότακτος. Σὺ ὅμως ὡς ἐλεήμων θὰ συγχωρήσῃς τὰς ἁμαρτίας καὶ τὰς παρανομίας μας καὶ θὰ γίνωμεν καὶ πάλιν ἄνθρωποι ἰδικοί σου>.
10 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· ἰδοὺ ἐγὼ τίθημί σοι διαθήκην ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ σου ποιήσω ἔνδοξα, ἃ οὐ γέγονεν ἐν πάσῃ τῇ γῇ καὶ ἐν παντὶ ἔθνει, καὶ ὄψεται πᾶς ὁ λαός, ἐν οἷς εἶ σύ, τὰ ἔργα Κυρίου, ὅτι θαυμαστά ἐστιν, ἃ ἐγὼ ποιήσω σοι.	10 Ὁ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν Μωϋσῆν· <ἰδοὺ ἐγὼ σοῦ δίδω μίαν ἐπίσημον ὑπόσχεσιν· ἐνώπιον ὅλου τοῦ λαοῦ σου θὰ κάμω ἔργα θαυμαστά, τὰ ὁποῖα δὲν ἔγιναν ἕως τώρα εἰς ὅλην τὴν γῆν καὶ εἰς κανένα ἄλλο ἔθνος. Ὁλος δὲ αὐτὸς ὁ λαός, εἰς τὸν ὁποῖον καὶ σὺ ἀνήκεις, θὰ ἴδῃ τὰ ἔργα τοῦ Κυρίου ὅτι εἶναι ἄξια παντὸς θαυμασμοῦ, αὐτὰ τὰ ὁποῖα θὰ κάμω ἐγὼ πρὸς χάριν σου.	10 Καὶ εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν: <Ἰδοὺ ἐγὼ συνάπτω μὲ σὲ ὡς ἐκπρόσωπον τοῦ λαοῦ συμφωνίαν. Θὰ κάνω ἐμπρὸς εἰς ὅλον τὸν λαόν σου θαύματα ἐκπληκτικά, ποὺ σὰν αὐτὰ δεν ἔχουν γίνει εἰς ὅλην τὴν γῆν καὶ εἰς κανένα ἄλλο ἔθνος. Καὶ θὰ ἰδῇ ὅλος ὁ λαός, εἰς τὸν ὁποῖον ἀνήκεις καὶ σύ, τὰ ἔνδοξα ἔργα τοῦ Κυρίου, διότι εἶναι θαυμαστὰ αὐτά, ποὺ πρόκειται να κάνω πρὸς χάριν σου.
11 Πρόσεχε σὺ πάντα, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι. Ἰδοὺ ἐγὼ ἐκβάλλω πρὸ προσώπου ὑμῶν τὸν Ἀμορραῖον καὶ Χαναναῖον καὶ Φερεζαῖον καὶ Χετταῖον καὶ Εὐαῖον καὶ Γεργεσαῖον καὶ Ἰεβουσαῖον·	11 Σὺ δὲ πρόσεξε ὅλα ὅσα ἐγὼ σὲ διατάσσω. Ἰδοὺ ἐγὼ θὰ ἐκδιώξω ἀπὸ ἐμπρός σας τὸν Ἀμορραῖον, τὸν Χαναναῖον, τὸν Φερεζαῖον, τὸν Χετταῖον, τὸν Εὐαῖον, τὸν Γεργεσαῖον καὶ τὸν Ἰεβουσαῖον.	11 Σὺ δὲ πρόσεχε εἰς ὅλα, ὅσα ἑγὼ σοῦ παραγγέλλω. Νά, ἐγὼ θὰ ἐκδιώξω ἀπὸ ἐμπρός σας τοὺς Ἀμορραίους καὶ τοὺς Χαναναίους καὶ τοὺς Φερεζαίους καὶ τοὺς Χετταίους καὶ τοὺς Εὐαίους καὶ τοὺς Γεργεσαίους καὶ τοὺς Ἰεβουσαίους.
12 πρόσεχε σεαυτῷ, μή ποτε θῇς διαθήκην τοῖς ἐγκαθημένοις ἐπὶ τῆς γῆς, εἰς ἣν εἰσπορεύῃ εἰς αὐτήν, μή σοι γένηται πρόσκομμα ἐν ὑμῖν.	12 Προσέχετε τὸν ἑαυτόν σας, μὴ τυχὸν παρασυρθῆτε καὶ συνάψετε συμφωνίαν τινα μὲ τοὺς κατοίκους τῆς χώρας, εἰς τὴν ὁποῖον θὰ εἰσέλθετε, διὰ νὰ μὴ γίνῃ ἡ πρᾶξις σας αὐτὴ πρόσκομμα εἰς τὸν δρόμον σας καὶ αἰτία τῆς καταστροφῆς σας.	12 Πρόσεχε καλὰ εἰς τὸν ἑαυτόν σου, ὥστε νὰ μὴ συνάψης ποτὲ συμφωνίαν μὲ ὅσους διαμένουν εἰς τὴν χώραν, εἰς τὴν ὁποίαν εἰσέρχεσθε, διὰ νὰ μὴ γίνῃ τοῦτο εἰς σᾶς ἐμπόδιον καὶ παγίδα.
13 Τοὺς βωμοὺς αὐτῶν καθελεῖτε καὶ τὰς στήλας αὐτῶν συντρίψετε καὶ τὰ ἄλση αὐτῶν ἐκκόψετε, καὶ τὰ γλυπτὰ τῶν θεῶν αὐτῶν κατακαύσετε ἐν πυρί·	13 Ἀντιθέτως θὰ κρημνίσετε τοὺς βωμούς των, θὰ συντρίψετε τὰς εἰδωλολατρικὰς στήλας των, θὰ κόψετε ἀπὸ τὴν ρίζαν τὰ ἱερά των δάση καὶ θὰ κατακαύσετε εἰς τὸ πῦρ τὰ ξυλόγλυπτα ἀγάλματα τῶν θεῶν των.	13 Τοὺς βωμούς, ὅπου θυσιάζουν αὐτοὶ εἰς τοὺς θεούς των, θὰ τοὺς κρημνίσετε καὶ τὰς στήλας, ποὺ τὰς ἔχουν σὰν σύμβολα τῶν θεῶν των, θὰ τὰς συντρίψετε καὶ τὰ μικρὰ δάση, ὅπου λατρεύουν τοὺς θεούς των, θὰ τὰ κόψετε τελείως καὶ τὰ ἀγάλματα τῶν θεῶν των θὰ τὰ κατακαύσετε εἰς τὸ πῦρ.
14 οὐ γὰρ μὴ προσκυνήσητε θεοῖς ἑτέροις· ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ζηλωτὸν ὄνομα, θεὸς ζηλωτής ἐστι.	14 Δὲν θὰ προσκυνήσετε ἄλλους θεούς, διότι Κύριος ὁ Θεὸς ὀνομάζεται ζηλωτής, εἶναι Θεὸς ζηλότυπος, θέλει δηλαδὴ διὰ τὸν ἑαυτόν του τὴν ἀγάπην σας.	14 Διότι δὲν πρέπει νὰ προσκυνήσετε ἄλλους θεούς, ἐπειδὴ ὁ Κύριος ὁ Θεός, ποὺ ὀνομάζεται ζηλωτῆς, εἶναι Θεὸς ζηλότυπος καὶ δεν ἀνέχεται ὡς ἀνταγωνιστήν Του ἄλλον θέον.
15 Μή ποτε θῇς διαθήκην τοῖς ἐγκαθημένοις ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ἐκπορνεύσωσιν ὀπίσω τῶν θεῶν αὐτῶν καὶ δύσωσι τοῖς θεοῖς αὐτῶν, καὶ καλέσωσί σε, καὶ φάγῃς τῶν αἱμάτων αὐτῶν,	15 Οὐδέποτε θὰ συνάψῃς συμφωνίαν μὲ τοὺς κατοίκους τῆς Χαναάν, διὰ νὰ μὴ παρασυρθοῦν οἱ Ἰσραηλῖται ὀπίσω ἀπὸ τοὺς θεοὺς ἐκείνων καὶ ἐκτραποῦν εἰς διαφθορὰν καὶ προσφέρουν θυσίας εἰς τοὺς θεούς των καὶ σᾶς καλέσωσιν ἐκεῖνοι εἰς τὰ θρησκευτικά των συμπόσια καὶ φάγετε ἀπὸ τὰ αἵματα τῶν θυσιῶν των.	15 Πρόσεχε νὰ μὴ κάνῃς ποτὲ συμφωνίαν μὲ τοὺς κατοίκους τῆς χώρας, ὅπου θὰ εἰσέλθῃς, καὶ ἐξ αἰτίας τούτου παρασυρθοῦν καὶ διαφθαροῦν οἱ Ἰσραηλῖται, μὲ τὸ νὰ ἀκολουθήσουν τοὺς ψευδεῖς θεούς των καὶ προσφέρουν θυσίας εἰς τοὺς θεούς των καὶ σὲ καλέσουν εἰς τὰ θρησκευτικά των δεῖπνα οἱ εἰδωλολάτραι καὶ φάγῃς ἀπὸ τὰ σφαχτὰ καὶ αἵματα τῶν θυσιῶν των.
16 καὶ λάβῃς τῶν θυγατέρων αὐτῶν τοῖς υἱοῖς σου καὶ τῶν θυγατέρων σου δῷς τοῖς υἱοῖς αὐτῶν, καὶ ἐκπορνεύσωσιν αἱ θυγατέρες σου ὀπίσω τῶν θεῶν αὐτῶν, καὶ ἐκπορνεύσωσιν οἱ υἱοί σου ὀπίσω τῶν θεῶν αὐτῶν.	16 Δὲν θὰ πάρετε διὰ τοὺς υἱούς σας συζύγους ἀπὸ τὰς θυγατέρας των καὶ τὰς θυγατέρας σου δὲν θὰ τὰς δώσῃς συζύγους εἰς τὰ τέκνα ἐκείνων, διὰ νὰ μὴ παρασυρθοῦν αἱ θυγατέρες σου καὶ ἐκτραποῦν εἰς ἀνομήματα ὀπίσω τῶν θεῶν ἐκείνων, διὰ νὰ μὴ παρασυρθοῦν οἱ υἱοί σου ὀπίσω τῶν θεῶν ἐκείνων καὶ ἐκτραποῦν εἰς ἀνομήματα.	16 Πρόσεχε, λαὲ τοῦ Ἰσραήλ, νὰ μὴ πάρῃς διὰ τοὺς υἱούς σου συζύγους ἀπὸ τὰς θυγατέρας τῶν εἰδωλολατρῶν καὶ νὰ μὴ δώσῃς ἀπὸ τὰς θυγατέρας σου συζύγους διὰ τοὺς υἱούς των καὶ μολυνθοῦν καὶ διαφθαροῦν αἱ κόραι σου, μὲ τὸ νὰ λατρεύσουν τοὺς θεούς των καὶ παρασυρθοῦν ἐπίσης καὶ διαφθαροῦν οἱ υἱοί σου, μὲ τὸ νὰ λατρεύσουν τοὺς ψευδεῖς θεούς των.
17 Καὶ θεοὺς χωνευτοὺς οὐ ποιήσεις σεαυτῷ.	17 Δὲν θὰ κατασκευάσῃς θεοὺς χωνευτοὺς εἰς χυτήρια, διὰ νὰ μὴ παρασυρθῇς εἰς τὴν εἰδωλολατρείαν.	17 Καὶ δὲν θὰ φτιάξῃς θεοὺς εἰς χυτήρια, εἴδωλα δηλαδὴ διὰ νὰ τὰ ἔχῃς καὶ νὰ τὰ λατρεύῃς.
18 Καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων φυλάξῃ· ἑπτὰ ἡμέρας φαγῇ ἄζυμα. Καθάπερ ἐντέταλμαί σοι, εἰς τὸν καιρὸν ἐν μηνὶ τῶν νέων· ἐν γὰρ μηνὶ τῶν νέων ἐξῆλθες ἐξ Αἰγύπτου.	18 Θὰ τηρήσῃς τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων, τὴν ἑορτὴν τοῦ Πάσχα. Ἑπτὰ ἡμέρας θὰ τρώγῃς ἄζυμα, ὅπως ἐγὼ σὲ διέταξα, κατὰ τὸν μῆνα ποὺ συμπίπτει μὲ τὰ νέα σιτηρά. Διότι κατὰ τὸν μῆνα τῶν νέων σιτηρῶν ἐξήλθατε ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον.	18 Θὰ τηρῇς δὲ τὴν ἑορτὴν τῶν Ἀζύμων. Θὰ τρώγῃς ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας ψωμὶ χωρὶς προζύμι, ὅπως ἀκριβῶς σοῦ παρήγγειλα, κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ μηνὸς τῶν νέων σιτηρῶν. Θὰ γίνεται δὲ αὐτό, διότι κατὰ τὸν μῆνα αὐτὸν τῶν νέων σιτηρῶν ἐβγῆκες ἐλεύθερος ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον.
19 Πὰν διανοῖγον μήτραν ἐμοί, τὰ ἀρσενικά, πᾶν πρωτότοκον μόσχου καὶ πρωτότοκον προβάτου.	19 Κάθε πρωτογέννητον ἀρσενικὸ παιδὶ ἀνήκει εἰς ἐμέ, ὅπως καὶ κάθε πρωτογέννητον προβάτου καὶ μόσχου.	19 Θὰ προσφέρῃς εἰς ἐμὲ κάθε πρωτογέννητον ἀπὸ τὰ ἀρσενικὰ παιδιὰ καὶ κάθε πρωτογέννητον ἀπὸ τὰ μοσχάρια καὶ τὰ πρόβατα.
20 Καὶ πρωτότοκον ὑποζυγίου λυτρώσῃ προβάτω· ἐὰν δὲ μὴ λυτρώσῃ αὐτό, τιμὴν δώσεις. Πᾶν πρωτότοκον τῶν υἱῶν σου λυτρώσῃ· οὐκ ὀφθήσῃ ἐνώπιόν μου κενός.	20 Κάθε πρωτότοκον ὄνου θὰ τὸ ἀνταλλάξῃς μὲ πρόβατον. Ἐὰν δὲ δὲν τὸ ἀνταλλάξῃς θὰ καταβάλῃς εἰς χρῆμα τὴν ἀξίαν του. Διὰ κάθε ὅμως πρωτότοκον ἐκ τῶν υἱῶν σας θὰ καταβάλλετε ὡρισμένον χρηματικὸν ποσὸν εἰς τὸν ναόν. Δὲν θὰ ἐμφανίζεσαι εἰς τὸν ναὸν μὲ ἀδειανὰ τὰ χέρια. Κάτι θὰ πρέπει νὰ προσφέρῃς.	20 Τὸ δὲ πρωτογέννητον τοῦ ὑποζυγίου (ὄνου), θὰ τὸ ἀνταλλάξῃς μὲ πρόβατον. Ἐὰν ὅμως δὲν τὸ ἀνταλλάξῃς, θὰ πληρώσῃς τὸ ὡρισμένον χρηματικὸν ποσόν. Θὰ ἀνταλλάξῃς ἐπίσης μὲ χρηματικὸν λύτρον καὶ κάθε πρωτογέννητον ἀπὸ τὰ παιδιά σου. Δὲν πρέπει νὰ ἐμφανίζεσαι ἐνώπιόν μου κατὰ τὴν λατρείαν μὲ ἀδειανὰ τὰ χέρια.
21 Ἓξ ἡμέρας ἐργᾷ, τῇ δὲ ἑβδόμῃ καταπαύσεις· τῷ σπόρω καὶ τῷ ἀμητῷ κατάπαυσις.	21 Ἓξ ἡμέρας θὰ ἐργάζεσαι, τὴν δὲ ἑβδόμην ἡμέραν θὰ παύσῃς ἀπὸ τὰ ἔργα σου καὶ θὰ ἀναπαυθῇς. Κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν θὰ γίνεται ἐπίσης ἀνάπαυσις ἀπὸ τὴν σπορὰν καὶ τὸν θερισμόν.	21 Ἐπὶ ἕξι ἡμέρας θὰ ἐργάζεσαι τὰ ἔργα σου, κατὰ τὴν ἑβδόμην ὅμως ἡμέραν θὰ διακόπτῃς τὴν ἐργασίαν καὶ θὰ ἀναπαύεσαι. Ἀκόμη καὶ κατὰ τὴν ἐποχὴν τῆς σπορᾶς καὶ τοῦ θερισμοῦ, ὁπότε ὑπάρχει πολλὴ καὶ ἐπείγουσα ἐργασία, θὰ γίνεται ἀνάπαυσις.
22 Καὶ ἑορτὴν ἑβδομάδων ποιήσεις μοι, ἀρχὴν θερισμοῦ πυροῦ, καὶ ἑορτὴν συναγωγῆς μεσοῦντος τοῦ ἐνιαυτοῦ.	22 Θὰ τελῇς ἐπίσης δι' ἐμὲ τὴν ἑορτὴν τῶν ἑβδομάδων, τὴν Πεντηκοστήν, κατὰ τὴν ὁποίαν ἀρχίζει ὁ θερισμὸς τῶν σιτηρῶν, ὅπως ἐπίσης καὶ τὴν ἑορτὴν τῆς συγκομιδῆς τῶν καρπῶν κατὰ τὸ μέσον τοῦ ἔτους (δηλαδὴ κατὰ Ὀκτώβριον).	22 Καὶ θὰ ἐορτάζῃς πρὸς τιμήν μου τὴν ἑορτὴν τῶν ἑπτὰ ἑβδομάδων, τὴν Πεντηκοστήν, κατὰ τὴν ἀρχὴν τοῦ θερισμοῦ τῶν σιτηρῶν, καθὼς καὶ τὴν ἑορτὴν τῆς συγκομιδῆς τῶν καρπῶν, τὴν Σκηνοπηγίαν, ἐνῶ εὑρίσκεται εἰς τὸ μέσον ὁ χρόνος καὶ εἰς τὸ διάστημα, ποὺ συμπίπτει μὲ τὴν ἐποχὴν τοῦ Φθινοπώρου.
23 Τρεῖς καιροὺς τοῦ ἐνιουτοῦ ὀφθήσεται πᾶν ἀρσενικόν σου ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ Ἰσραήλ·	23 Τρεῖς ἐποχὰς κατὰ τὸ διάστημα τοῦ ἔτους θὰ ἐμφανίζεται κάθε ἀνὴρ Ἰσραηλίτης ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ.	23 Τρεῖς φορὰς κάθε χρόνον θὰ παρουσιάζεται κάθε ἄνδρας σου εἰς τὸν τόπον τῆς λατρείας ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ Ἰσραήλ. (Τὸ Πάσχα, τὴν Πεντηκοστὴν καὶ τὴν Σκηνοπηγίαν).
24 ὅταν γὰρ ἐκβάλω τὰ ἔθνη πρὸ προσώπου σου καὶ πλατύνω τὰ ὅριά σου, οὐκ ἐπιθυμήσει οὐδεὶς τῆς γῆς σου, ἡνίκα ἂν ἀναβαίνῃς ὀφθῆναι ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου τρεῖς καιροὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ.	24 Διότι, ὅταν ἐκδιώξω ἀπὸ ἐμπρός σου τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη καὶ μεγαλώσω τὰ ὅρια τοῦ κράτους σου, κανεὶς δὲν θὰ ἐπιθυμίσῃ κἂν τὴν κατάκτησιν τῆς χώρας σου, ἐφ' ὅσον σὺ ἀναβαίνεις κατὰ τὰς τρεῖς αὐτὰς ἑορτάς του ἔτους, διὰ νὰ παρουσιασθῇς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ σου.	24 Μὴ ἀνησυχῇς δέ, διότι, ὅταν ἐγὼ ἐκδιώξω τοὺς ἄλλους λαοὺς ἀπὸ ἐμπρός σου καὶ εὐρύνω πολὺ τὰ σύνορα τοῦ κράτους σου, κανεὶς δεν πρόκειται νὰ ἐπιθυμήσῃ τὴν χώραν σου καὶ να ἐπιτεθῇ διὰ νὰ τὴν κατακτήσῃ, τότε ποὺ τρεῖς φορὰς κάθε χρόνον θὰ ἀπουσιάζῃς ἀπὸ τὸν τόπον σου καὶ θὰ ἀνεβαίνης, διὰ νὰ παρουσιασθῇς καὶ νὰ προσκυνήσῃς ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου.
25 Οὐ σφάξεις ἐπὶ ζύμῃ αἷμα θυσιασμάτων μου, καὶ οὐ κοιμηθήσεται εἰς τὸ πρωῒ θύματα ἑορτῆς τοῦ πάσχα.	25 Δὲν θὰ προσφέρῃς εἰς ἐμὲ τὸ αἷμα τῶν θυσιῶν σου μετὰ ἐνζύμου ἄρτου καὶ δὲν θὰ μείνουν μέχρι τῆς πρωΐας ὑπολείμματα ἀπὸ τὰς θυσίας τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα. Θὰ τρώγωνται κατὰ τὴν ἑσπέραν.	25 Δὲν θὰ μοῦ προσφέρῃς θυσίας αἱματηρὰς μαζὶ μὲ ψωμιὰ κατεσκευασμένα μὲ προζύμι. Καὶ δὲν θὰ παραμείνουν διὰ τὸ πρωῒ τὰ σφαχτὰ τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα.
26 Τὰ πρωτογεννήματα τῆς γῆς σου θήσεις εἰς τὸν οἶκον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, οὐχ ἑψήσεις ἄρνα ἐν γάλακτι μητρὸς αὐτοῦ.	26 Τὰ πρωτογεννήματα τῶν ἀγρῶν σου θὰ τὰ προσφέρῃς εἰς τὸν οἶκον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. Δὲν θὰ μαγειρεύσῃς ἀρνὶ μὲ τὸ γάλα τῆς μητρός του>.	26 Τοὺς πρώτους καρποὺς ἀπὸ τὰ χωράφια σου θὰ τοὺς προσφέρῃς εἰς τὸν τόπον τῆς λατρείας Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. Δὲν πρέπει νὰ βράσῃς ποτὲ ἀρνὶ μέσα εἰς τὸ γάλα τῆς μητέρας του>. (Διότι αὐτὸ τὸ κάνουν οἱ εἰδωλολάτραι).
27 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· γράψον σεαυτῷ τὰ ρήματα ταῦτα· ἐπὶ γὰρ τῶν λόγων τούτων τέθειμαί σοι διαθήκην καὶ τῷ Ἰσραήλ.	27 Ὁ Κύριος εἶπε εἰς τὸν Μωϋσῆν· <γράψε σὺ ὁ ἴδιος τὰ λόγια μου αὐτά. Διότι ἐπὶ τῶν λόγων μου αὐτῶν συνάπτω συμψωνίαν μὲ σὲ καὶ μὲ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν>.	27 Καὶ εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν: <Γράψε μὲ προσοχὴν τὰ λόγια αὐτά, ποὺ ἤκουσες. Διότι ἐπὶ τῇ βάσει αὐτῶν ἀκριβῶς τῶν λόγων συνάπτω ἐγὼ συμφωνίαν μὲ σὲ καὶ τοὺς Ἰσραηλίτας>.
28 Καὶ ἦν ἐκεῖ Μωυσῆς ἐναντίον Κυρίου τεσσαράκοντα ἡμέρας καὶ τεσσαράκοντα νύκτας· ἄρτον οὐκ ἔφαγε καὶ ὕδωρ οὐκ ἔπιε· καὶ ἔγραψεν ἐπὶ τῶν πλακῶν τὰ ρήματα ταῦτα τῆς διαθήκης, τοὺς δέκα λόγους.	28 Ὁ Μωϋσῆς ἔμενεν ἐκεῖ εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους Σινὰ τεσσαράκοντα ἡμερονύκτια. Οὔτε ἄρτον ἔφαγεν οὔτε ὕδωρ ἔπιεν. Ἔγραψεν ἐπάνω εἰς τὰς πλάκας τοὺς λόγους αὐτοὺς τῆς συμφωνίας τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Ἰσραήλ, τὸν Δεκάλογον.	28 Καὶ ἔμεινεν ὁ Μωϋσῆς ἐκεῖ εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ Σινᾶ σαράντα ἡμέρας καὶ σαράντα νύκτας. Κατὰ τὸ διάστημα αὐτὸ οὔτε ἔφαγε ψωμί, οὔτε ἔπιε νερό. Καὶ ἔγραψεν (ὁ Θεός) εἰς τὰς λιθίνας πλάκας τὰ λόγια αὐτὰ τῆς συμφωνίας μεταξὺ Θεοῦ καὶ Ἰσραήλ, τὰς δέκα δηλαδὴ ἐντολάς.
29 Ὡς δὲ κατέβαινε Μωυσῆς ἐκ τοῦ ὄρους, καὶ αἱ δύο πλάκες ἐπὶ τῶν χειρῶν Μωυσῆ· καταβαίνοντος δὲ αὐτοῦ ἐκ τοῦ ὄρους, Μωυσῆς οὐκ ᾔδει ὅτι δεδόξασται ἡ ὄψις τοῦ χρώματος τοῦ προσώπου αὐτοῦ ἐν τῷ λαλεῖν αὐτὸν αὐτῷ.	29 Ὅταν δὲ κατέβη ὁ Μωϋσῆς ἀπὸ τὸ ὄρος ἐκρατοῦσε εἰς τὰ χέρια του τὰς δύο πλάκας. Καταβαίνων δὲ ἀπὸ τὸ ὄρος δὲν ἐγνώριζεν ὅτι τὸ πρόσωπόν του εἶχεν ἀποκτήσει κάποιαν θείαν λάμψιν, τὴν ὁποίαν ἔλαβε καθὼς ὡμιλοῦσε πρὸς αὐτὸν ὁ Θεός.	29 Καὶ καθὼς κατέβαινεν ὁ Μωϋσῆς ἀπὸ τὸ βουνό, αἱ δύο πλάκες τῆς Διαθήκης ἦσαν εἰς τὰ χέρια του. Καὶ ἐνῷ κατέβαινεν ἀπὸ τὸ βουνό, δὲν ἐγνώριζεν ὁ Μωϋσῆς ὅτι ἡ ὄψις τοῦ δέρματός του προσώπου του εἶχε γίνει πολὺ λαμπρά, τότε ποὺ ὠμιλοῦσε πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος.
30 Καὶ εἶδεν Ἀαρὼν καὶ πάντες οἱ πρεσβύτεροι Ἰσραὴλ τὸν Μωυσῆν καὶ ἦν δεδοξασμένη ἡ ὄψις τοῦ χρώματος τοῦ προσώπου αὐτοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν ἐγγίσαι αὐτῷ.	30 Ὁ Ἀαρὼν ὅμως καὶ ὅλοι οἱ πρεσβύτεροι τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ εἶδον ὅτι ἡ ὄψις τοῦ προσώπου τοῦ Μωϋσέως ἦτο λαμπρὰ καὶ ἀκτινοβόλος καὶ ἐφοβήθησαν νὰ τὸν πλησιάσουν.	30 Καὶ εἶδεν ὁ Ἀαρὼν καὶ μαζί του καὶ ὅλοι οἱ πρόκριτοι τοῦ Ἰσραὴλ τὸν Μωϋσῆν καὶ ἦτο ὁλόλαμπρος ἡ ὄψις τοῦ δέρματος τοῦ προσώπου του καὶ ἐξ αἰτίας αὐτοῦ ἐφοβήθησαν νὰ τὸν πλησιάσουν.
31 Καὶ ἐκάλεσεν αὐτοὺς Μωυσῆς, καὶ ἐπεστράφησαν πρὸς αὐτὸν Ἀαρὼν καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες τῆς συναγωγῆς, καὶ ἐλάλησεν αὐτοῖς Μωυσῆς.	31 Ὁ Μωϋσῆς τοὺς ἐκάλεσε καὶ ἐπλησίασαν πρὸς αὐτὸν ὁ Ἀαρὼν καὶ ὅλοι οἱ ἄρχοντες τοῦ λαοῦ, πρὸς τοὺς ὁποίους καὶ ὡμίλησεν ὁ Μωϋσῆς.	31 Τοὺς ἐκάλεσε δὲ ὁ Μωυσῆς καὶ ἐστράφησαν πρὸς αὐτὸν καὶ τὸν ἐπλησίασαν ὁ Ἀαρὼν καὶ ὄλοι οἱ πρόκριτοι τὸν Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ ὡμίλησε πρὸς αὐτοὺς ὁ Μωυσῆς.
32 Καὶ μετὰ ταῦτα προσῆλθον πρὸς αὐτὸν πάντες οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, καὶ ἐνετείλατο αὐτοῖς πάντα, ὅσα ἐνετείλατο Κύριος πρὸς αὐτὸν ἐν τῷ ὄρει Σινά.	32 Κατόπιν δὲ ἦλθον πρὸς τὸν Μωϋσῆν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται καὶ ἀνεκοίνωσεν εἰς αὐτοὺς ὅλα ὅσα εἶχε διατάξει ὁ Κύριος πρὸς αὐτὸν εἰς τὸ ὄρος Σινά.	32 Καὶ μετὰ ταὐτὰ ἐπλησίασαν πρὸς τὸν Μωϋσῆν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται καὶ τοὺς διέταξεν ὅλα, ὅσα τὸν παρήγγειλεν ὁ Κύριος εἰς τὸ ὅρος Σινᾶ.
33 Καὶ ἐπειδὴ κατέπαυσε λαλῶν πρὸς αὐτούς, ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ κάλυμμα.	33 Ὅταν ἔπαυσε νὰ ὁμιλῇ πρὸς αὐτούς, ἔθεσε κάλυμμα εἰς τὸ πρόσωπόν του.	33 Ὅταν δὲ ἔπαυσε νὰ ὁμιλῇ πρὸς αὐτούς, ἔβαλεν εἰς τὸ πρόσωπόν του κάλυμμα, (διὰ νὰ μὴ δυσκολεύῆ ἡ λάμψις τοῦ προσώπου του τὴν ἐπικοινωνίαν του μὲ τὸν λαόν).
34 Ἡνίκα δ' ἂν εἰσεπορεύετο Μωυσῆς ἔναντι Κυρίου λαλεῖν αὐτῷ, περιῃρεῖτο τὸ κάλυμμα ἕως τοῦ ἐκπορεύεσθαι καὶ ἐξελθὼν ἐλάλει πᾶσι τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραὴλ ὅσα ἐνετείλατο αὐτῷ Κύριος,	34 Ὅσες ὅμως φορὲς ὁ Μωϋσῆς προσήρχετο ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ ὁμιλήσῃ πρὸς αὐτόν, ἀφαιροῦσε τὸ κάλυμμα τοῦ προσώπου μέχρι τῆς στιγμῆς, ποὺ ἐξήρχετο ἀπὸ τὸν Κύριον. Ἐξερχόμενος δὲ ἀνεκοίνωνε εἰς ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας, ὅσας ἐντολάς ἔδιδεν εἰς αὐτὸν ὁ Θεός.	34 Κάθε φορὰν ὅμως ποὺ εἰσήρχετο ὁ Μωυσῆς εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ ὁμιλήσῃ εἰς αὐτόν, ἔβγαζε τὸ κάλυμμα, μέχρι νὰ βγῇ ἀπὸ τὴν Σκηνήν. Καὶ ὅταν ἔβγαινεν, ἀνεκοίνωνεν εἰς ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας ὅσα τοῦ παρήγγειλεν ὁ Κύριος.
35 καὶ εἶδον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸ πρόσωπον Μωυσέως ὅτι δεδόξασται, καὶ περιέθηκε Μωυσῆς κάλυμμα ἐπὶ τὸ πρόσωπον ἑαυτοῦ, ἕως ἂν εἰσέλθῃ συλλαλεῖν αὐτῷ.	35 Ἔβλεπαν οἱ Ἰσραηλῖται ὅτι τὸ πρόσωπον τοῦ Μωϋσέως ἀκτινοβολοῦσε. Ὁ δὲ Μωϋσῆς περιέβαλλε μὲ κάλυμμα τὸ πρόσωπόν του, μέχρις ὅτου ἐπέστρεφε πρὸς τὸν Κύριον, διὰ νὰ συνομιλῇ μὲ αὐτόν.	35 Καὶ εἶδαν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ὅτι τὸ πρόσωπον τοῦ Μωϋσέως εἶχε γίνει ὁλόλαμπρον καὶ ἀκτινοβολοῦσε. Καὶ ἐτοποθέτησεν ὁ Μωϋσῆς κάλυμμα εἰς τὸ πρόσωπόν του καὶ τὸ εἶχεν, ἕως ὅτου εἰσήρχετο εἰς τὴν Σκηνήν, διὰ νὰ συνομιλῇ μὲ τὸν Κύριον.