Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
ἦν πᾶσα ἡ γῆ χεῖλος ἕν,
καὶ φωνὴ μία πᾶσι.
|
π'
ἀρχῆς καὶ μέχρι τῆς ἐποχῆς
ἐκείνης ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ὠμιλοῦσαν
μίαν γλῶσσαν, εἶχον τὴν ἴδιαν
ὁμιλίαν. |
πὸ
τῆς δημιουργίας τοῦ Ἀνθρώπου μέχρι τότε
ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ὠμιλοῦσαν μίαν
γλῶσσαν καὶ εἶχαν τὴν ἰδίαν
ὁμιλίαν ἦσαν ὅλοι ὁμόφωνοι καὶ
ὁμόγλωσσοι. |
2
Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κινῆσαι
αὐτοὺς ἀπὸ ἀνατολῶν, εὖρον
πεδίον ἐν γῇ Σενναὰρ καὶ κατώκησαν
ἐκεῖ. |
2
Ὅταν οἱ ἀπόγονοι τοῦ Νῶε
ἐξεκίνησαν ἀπὸ τὰ ἀνατολικὰ
μέρη, εὗρον τὴν πεδιάδα εἰς
τὴν περιοχὴν Σενναὰρ καὶ κατῴκησαν
ἐκεῖ. |
2
Καὶ ὅταν οἱ ἀπόγονοι τοῦ Νῶε
ἐξεκίνησαν ἀπὸ τὰ ἀνατολικὰ
μέρη καὶ ἐπροχώρησαν πρὸς τὰ δυτικά,
εὑρῆκαν μίαν εὐρύχωρον καὶ εὔφορον
πεδιάδα εἰς τὴν περιοχὴν Σενναάρ (μεταξὺ
τῶν ποταμῶν Τίγρητος καὶ Εὐφράτου)
καὶ ἐγκατεστάθησαν ἐκεῖ.
|
3
Καὶ εἶπεν ἄνθρωπος τῷ πλησίον
αὐτοῦ· δεῦτε πλινθεύσωμεν πλίνθους
καὶ ὀπτήσωμεν αὐτὰς πυρί.
Καὶ ἐγένετο αὐτοῖς ἡ πλίνθος
εἰς λίθον, καὶ ἄσφαλτος ἦν αὐτοῖς
ὁ πηλός. |
3
Ἐκεῖ εἶπεν ὁ ἕνας εἰς
τὸν ἄλλον· <ἐλᾶτε νὰ
πλάσωμεν ὅλοι μαζῆ πλίνθους καὶ
νὰ τὰς ψήσωμεν εἰς τὴν φωτιά>.
Αἱ πλίνθοι ἐχρησίμευσαν εἰς
αὐτοὺς ὡς λίθοι οἰκοδομῆς·
ὡς συνδετικὸν δὲ ὑλικόν, ὡς
πηλόν, μεταξὺ τῶν πλίνθων, ἐχρησιμοποίησαν
τὴν ἄσφαλτον.
4
Εἶπαν δὲ κατόπιν μεταξύ των·
<ἐλᾶτε νὰ οἰκοδομήσωμεν ὅλοι
μαζῆ διὰ τὸν ἑαυτόν μας
|
3
Καὶ εἶπεν ὁ ἕνας πρὸς τὸν
ἄλλον· <ἐμπρός, ἐλᾶτε ὅλοι
μαζὶ πρόθυμα καὶ χωρὶς ἀναβολήν·
ἂς καταακευάσωμεν πλιθάρια καὶ ἂς τὰ
ψήσωμεν εἰς τὴν φωτιάν, διὰ νὰ γίνουν
σκληρὰ καὶ στερεά>. Ἔτσι ἐχρησιμοποίησαν
διὰ τὸ κτίσιμον τῆς πόλεως καὶ τοῦ
πύργου πλιθάρια ὡς πέτρες· καὶ ὡς λάσπην,
διὰ νὰ συγκολλῶνται τὰ πλιθάρια, ἐχρησιμοποίησαν
ἄσφαλτον (πίσσαν). |
4
Καὶ εἶπαν· δεῦτε οἰκοδομήσωμεν
ἑαυτοῖς πόλιν καὶ πύργον, οὗ
ἔσται ἡ κεφαλὴ ἕως τοῦ οὐρανοῦ,
καὶ ποιήσωμεν ἑαυτοῖς ὄνομα
πρὸ τοῦ διασπαρῆναι ἡμᾶς ἐπὶ
προσώπου πάσης τῆς γῆς.
|
4
Εἶπαν δὲ κατόπιν μεταξύ των·
<ἐλᾶτε νὰ οἰκοδομήσωμεν ὅλοι
μαζῆ διὰ τὸν ἑαυτόν μας καὶ
τὴν φήμην μας πόλιν καὶ ἕνα
πύργον, τοῦ ὁποίου ἡ κορυφὴ
θὰ φθάνῃ ἕως τὸν οὐρανόν.
Ἔτσι θὰ ἀφήσωμεν ὄνομα εἰς
τοὺς ἀπογόνους μας, πρὶν διασκορπισθῶμεν
εἰς τὸ πρόσωπον ὅλης τῆς γῆς>.
Καὶ ἤρχισαν νὰ κτίζουν τὴν πόλιν
καὶ τὸν πύργον. |
4
Κατόπιν εἶπαν μεταξύ των· <ἐμπρός,
ἐλᾶτε ὅλοι μαζὶ πρόθυμα καὶ
χωρὶς ἀναβολήν· ἂς κτίσωμεν διὰ
τὸν ἑαυτόν μας πόλιν καὶ πύργον μεγάλον
καὶ ὑψηλόν, τοῦ ὁποίου ἡ κορυφὴ
θὰ φθάνῃ μέχρι τοῦ οὐρανοῦ.
Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον θὰ
ἀφήσωμεν εἰς τοὺς ἀπογόνους
μας ἔνδοξον μνημεῖον, ποὺ θὰ διαλαλῇ
τὸ περιβόητον ὄνομά μας, προτοῦ
διασκορπισθῶμεν εἰς ὅλην τὴν ἔκτασιν
τῆς γῆς>. |
5
Καὶ κατέβη Κύριος ἰδεῖν τὴν
πόλιν καὶ τὸν πύργον, ὃν ᾠκοδόμησαν
οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων.
|
5
Κατέβη τότε ὁ Θεὸς ἀπὸ
τὸν οὐρανὸν νὰ ἴδῃ τὴν
πόλιν καὶ τὸν πύργον, ποὺ εἶχαν
ἀρχίσει νὰ οἰκοδομοῦν οἱ
ἄνθρωποι. |
5
Ὅταν ἡ ἀλαζονικὴ ἐκείνη γενεὰ
ἄρχισε τὸ κτίσιμον, ὁ αἰώνιος Θεὸς
κατέβη διὰ νὰ ἴδῃ τὴν πόλιν
καὶ τὸν πύργον ποὺ ἔκτιζαν οἱ
ἀδύνατοι ἄνθρωποι. |
6
Καὶ εἶπε Κύριος· ἰδοὺ γένος
ἓν καὶ χεῖλος ἓν πάντων, καὶ
τοῦτο ἤρξαντο ποιῆσαι, καὶ νῦν
οὐκ ἐκλείψει ἀπ' αὐτῶν
πάντα, ὅσα ἂν ἐπιθῶνται ποιεῖν.
|
6
Καὶ εἶπε τότε ὁ Κύριος·
<ἰδοὺ ἕως τώρα ἕνας λαὸς
εἶναι αὐτοὶ καὶ μίαν γλῶσσαν
ὁμιλοῦν ὅλοι. Ἰδοὺ ὅτι
ἤρχισαν δι' ἀλαζονείαν καὶ ἐπίδειξιν
τὸ οἰκοδομικὸν ἔργον των. Καὶ
νομίζουν ὅτι τώρα δὲν θὰ τοὺς
λείψῃ τίποτε ἀπὸ ὅσα σκέπτονται
νὰ κάμουν>.
|
6
Καὶ τότε εἶπεν ὁ Θεός: <Νά· εἶναι
ὅλοι τους ἕνας λαός, ἔχουν μίαν ἀπόφασιν
καὶ ὁμιλοῦν μίαν γλῶσσαν ἄρχισαν
ἤδη να πραγματοποιοῦν μὲ τρόπον ἐγωϊστικὸν
αὐτὸ ποὺ ἐσκέφθησαν· καί
(ὁ Θεὸς προσθέτει εἰρωνικά) ὅ,τι
βάλουν εἰς τὸν νοῦν των καὶ
ὅ,τὶ σκεφθοῦν, δὲν θὰ ἠμπορέσῃ
κανεὶς νὰ τοὺς ἐμποδίσῃ, ἀλλὰ
θὰ τὸ θέσουν εἰς ἐνέργειαν καὶ
θὰ τὸ τελειώσουν>. |
7
Δεῦτε καὶ καταβάντες συγχέωμεν αὐτῶν
ἐκεῖ τὴν γλῶσσαν, ἵνα μὴ
ἀκούσωσιν ἕκαστος τὴν φωνὴν
τοῦ πλησίον. |
7
Εἶπε δὲ τότε ὁ Τριαδικὸς Θεός·
<ἐμπρὸς ἂς καταβῶμεν ἐκεῖ
καὶ ἂς ἐπιφέρωμεν σύγχυσιν εἰς
τὴν γλῶσσαν των, ὥστε νὰ μὴν
ἐννοῇ ὁ ἕνας τὴν γλῶσσαν
τοῦ ἄλλου>. Ἔτσι καὶ ἔγινε.
|
7
Καὶ ὁ Θεὸς Πατήρ, ἐκφάζων τὴν
ἀπόφασίν του πρὸς τὰ ἄλλα δύο πρόσωπα
τῆς ἁγίας καὶ ἀδιαιρέτου καὶ
ζωοποιοῦ Τριάδος, τὸν ὁμοούσιον πρὸς
Αὐτὸν μονογενῆ Υἱὸν καὶ
Λόγον του καὶ τὸ ὁμόθρονον καὶ συναΐδιον
πρὸς Αὐτὸν Παράκλητον Πνεῦμα (ὁμιλῶν
δηλαδὴ ὁ Τριαδικὸς Θεὸς ἐν Ἑαυτῷ
καὶ πρὸς Ἑαυτόν), εἶπεν: <Ἐμπρός,
ἂς κατεβοῦμε ἐκεῖ καὶ ἂς
ἐπιφέρωμεν σύγχυσιν εἰς τὴν γλῶσσαν
των διὰ νὰ μὴ ἐννοῇ ὁ
ἕνας τὴν γλῶσσαν τοῦ ἄλλου καὶ
νὰ μὴ ἠμποροῦν νὰ συνεννοηθοῦν
μεταξύ των>. |
8
Καὶ διέσπειρεν αὐτοὺς Κύριος
ἐκεῖθεν ἐπὶ πρόσωπον πάσης
τῆς γῆς, καὶ ἐπαύσαντο οἰκοδομοῦντες
τὴν πόλιν καὶ τὸν πύργον.
|
8
Μὲ τὴν σύγχυσιν δὲ αὐτὴν
τῶν γλωσσῶν καὶ τὴν ἀδυναμίαν
των νὰ συνεννοοῦνται μεταξύ των οἱ
ἄνθρωποι, τοὺς ἠνάγκασεν ὁ Θεὸς
νὰ ξεχωρισθοῦν εἰς ὁμάδας μεταξύ
των, νὰ διασκορπισθοῦν εἰς ὅλην τὴν
γῆν καὶ νὰ παύσουν πλέον νὰ
οἰκοδομοῦν τὴν ὑπερήφανον πόλιν
καὶ τὸν πύργον των. |
8
Αὐτὸ ἔγινε· ὁ Κύριος μὲ
τὴν σύγχυσιν ποὺ ἔφερεν εἰς τὴν
γλῶσσαν των καὶ τὴν ἀσυνεννοησίαν
ποὺ ἐδημιουργησε μεταξύ των, τοὺς
ἀνάγκασε νὰ διασκορπισθοῦν ἀπὸ
ἐκεῖ εἰς ὅλην τὴν γῆν
καὶ νὰ σταματήσουν πλέον νὰ κτίζουν τὴν
πόλιν καὶ τὸν πύργον. |
9
Διὰ τοῦτο ἐκλήθη τὸ ὄνομα
αὐτῆς Σύγχυσις, ὅτι ἐκεῖ
συνέχεε Κύριος τὸ χείλη πάσης
τῆς γῆς, καὶ ἐκεῖθεν διέσπειρεν
αὐτοὺς Κύριος ἐπὶ πρόσωπον
πάσης τῆς γῆς.
|
9
Διὰ τοῦτο καὶ ἐκλήθη τὸ
ὄνομα τῆς περιοχῆς αὐτῆς <Σύγχυσις>,
διότι ἐκεῖ ἐπέφερεν ὁ
Θεὸς σύγχυσιν εἰς τὰς γλώσσας
τῶν ἀνθρώπων καὶ διεσκόρπισεν
αὐτοὺς εἰς ὅλην τὴν γῆν.
|
9
Διὰ τοῦτο ὠνομάσθη ὁ τόπος ἐκεῖνος
Βαβέλ, ποὺ σημαίνει Σύγχυσις, διότι ἐκεῖ
ἐπέφερεν ὁ Θεὸς σύγχυσιν εἰς τὶς
γλῶσσες τῶν ἀνθρώπων καὶ ἀπὸ
ἐκεῖ τοὺς διεσκόρπισεν εἰς πλην τὴν
ἔκτασιν τῆς γῆς. |
10
Καὶ αὗται αἱ γενέσεις Σήμ. Καὶ
ἦν Σὴμ υἱὸς ἑκατὸν ἐτῶν,
ὅτε ἐγέννησε τὸν Ἀρφαξάδ,
δευτέρου ἔτους μετὰ τὸν κατακλυσμόν.
|
10
Οἱ ἀπόγονοι τοῦ Σὴμ ἦσαν
οἱ ἑξῆς. Ὁ Σὴμ εἰς ἡλικίαν
ἑκατὸν ἐτῶν, καὶ κατὰ
τὸ δεύτερον ἔτος μετὰ τὸν κατακλυσμόν,
ἀπέκτησεν υἱὸν τὸν Ἀρφαξάδ.
|
10
Καὶ αὐτοὶ εἶναι οἱ ἀπόγονοι
τοῦ Σήμ. Ἦταν δὲ ὁ Σὴμ ἑκατὸν
ἐτῶν, ὅταν ἀπέκτησεν υἱὸν
τὸν Ἀρφαξάδ, τὸ δεύτερον ἔτος
μετὰ τὸν κατακλυσμόν. |
11
Και ἔζησε Σὴμ μετὰ τὸ γεννῆσαι
αὐτὸν τὸν Ἀρφαξὰδ ἔτη
πεντακόσια καὶ ἐγέννησεν υἱοὺς
καὶ θυγατέρας καὶ ἀπέθανε.
|
11
Μετὰ δὲ τὴν γέννησιν τοῦ Ἀρφαξὰδ
ἔζησεν ὁ Σὴμ πεντακόσια ἀκόμη
ἔτη, ἀπέκτησεν υἱοὺς καὶ
θυγατέρας καὶ κατόπιν ἀπέθανε.
|
11
Καὶ ὁ Σὴμ μετὰ τὴν γέννησιν
τοῦ Ἀρφαξὰδ ἔζησεν ἀκόμη
πεντακόσια ἔτη καὶ ἀπέκτησε
καὶ ἄλλους υἱοὺς καὶ θυγατέρες
καὶ κατόπιν ἀπέθανε. |
12
Καὶ ἔζησεν Ἀρφαξὰδ ἑκατὸν
τριάκοντα πέντε ἔτη καὶ ἐγέννησε
τὸν Καϊνᾶν. |
12
Ὁ δὲ Ἀρφαξὰδ εἰς ἡλικίαν
ἑκατὸν τριάκοντα πέντε ἐτῶν
ἀπέκτησεν υἱὸν τὸν Καϊνᾶν.
|
12
Καὶ ὁ Ἀρφαξἀδ εἰς ἡλικίαν
ἑκατὸν τριάντα πέντε ἐτῶν ἀπέκτησεν
υἱόν, τὸν Καϊνᾶν. |
13
Καὶ ἔζησεν Ἀρφαξὰδ μετὰ τὸ
γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Καϊνᾶν ἔτη
τετρακόσια καὶ ἐγέννησεν υἱοὺς
καὶ θυγατέρας καὶ ἀπέθανε. Καὶ
ἔζησε Καϊνᾶν ἑκατὸν καὶ τριάκοντα
ἔτη καὶ ἐγέννησε τὸν Σαλά.
Καὶ ἔζησε Καϊνᾶν μετὰ τὸ γεννῆσαι
αὐτὸν τὸν Σαλὰ ἔτη τριακόσια
τριάκοντα καὶ ἐγέννησεν υἱοὺς
καὶ θυγατέρας καὶ ἀπέθανε.
|
13
Μετὰ δὲ τὴν γέννησιν τοῦ Καϊνᾶν
ἔζησε τετρακόσια ἀκόμη ἔτη,
ἀπέκτησε υἱοὺς καὶ θυγατέρας
καὶ κατόπιν ἀπέθανε. Ὁ Καϊνᾶν
εἰς ἡλικίαν ἑκατὸν τριάκοντα
ἐτῶν ἀπέκτησεν υἱὸν τὸν
Σαλά. Ἔζησε δὲ ὁ Καϊνᾶν μετὰ
τὴν γέννησιν τοῦ Σαλὰ τριακόσια
τριάκοντα ἔτη, ἀπέκτησεν υἱοὺς
καὶ θυγατέρας καὶ ἔπειτα ἀπέθανεν.
|
13
Καὶ ὁ Ἀρφαξὰδ μετὰ τὴν
γέννησιν τοῦ Καϊνᾶν ἔζησεν ἀκόμη
τετρακόσια ἔτη καὶ ἀπέκτησε καὶ ἄλλους
υἱοὺς καὶ θυγατέρες καὶ κατόπιν ἀπέθανε.
Καὶ
ὁ Καϊνᾶν εἰς ἡλικίαν ἑκατὸν
τριάντα ἐτῶν ἀπέκτησεν υἱόν, τὸν
Σαλά. Καὶ ὁ Καϊνᾶν μετὰ τὴν
γέννησιν τοῦ Σαλὰ ἔζησεν ἀκόμη
τριακόσια τριάντα ἔτη καὶ ἀπέκτησε
καὶ ἄλλους υἱοὺς καὶ θυγατέρες
καὶ κατόπιν ἀπέθανε. |
14
Καὶ ἔζησε Σαλὰ ἑκατὸν τριάκοντα
ἔτη καὶ ἐγέννησε τὸν Ἕβερ.
|
14
Ἔζησεν ὁ Σαλὰ ἑκατὸν τριάκοντα
ἔτη καὶ ἀπέκτησεν υἱὸν
τὸν Ἕβερ. |
14
Καὶ ὁ Σαλὰ εἰς ἡλικίαν ἑκατὸν
τριάντα ἐτῶν ἀπέκτησεν υἱόν, τὸν
Ἕβερ. |
15
Καὶ ἔζησε Σαλὰ μετὰ τὸ γεννῆσαι
αὐτὸν τὸν Ἕβερ τριακόσια τριάκοντα
ἔτη καὶ ἐγέννησεν υἱοὺς
καὶ θυγατέρας καὶ ἀπέθανε.
|
15
Μετὰ δὲ τὴν γέννησιν τοῦ Ἕβερ
ἔζησε τριακόσια τριάκοντα ἔτη, ἀπέκτησεν
υἱοὺς καὶ θυγατέρας καὶ ἔπειτα
ἀπέθανε. |
15
Καὶ ὁ Σαλὰ μετὰ τὴν γέννησιν
τοῦ Ἕβερ ἔζησεν ἀκόμη τριακόσια
τριάντα ἔτη καὶ ἀπέκτησε καὶ ἄλλους
υἱοὺς καὶ θυγατέρες καὶ κατόπιν ἀπέθανε.
|
16
Καὶ ἔζησεν Ἕβερ ἑκατὸν τριάκοντα
τέσσαρα ἔτη καὶ ἐγέννησε τὸν
Φαλέγ. |
16
Ὁ Ἕβερ εἰς ἡλικίαν ἑκατὸν
τριάκοντα τεσσάρων ἐτῶν ἀπέκτησεν
υἱὸν τὸν Φαλέγ.
|
16
Καὶ ὁ Ἕβερ εἰς ἡλικίαν ἑκατὸν
τριάντα τεσσάρων ἔτων ἀπέκτησεν υἱόν, τὸν
Φαλέγ. |
17
Καὶ ἔζησεν Ἕβερ μετὰ τὸ γεννῆσαι
αὐτὸν τὸν Φαλὲγ ἔτη διακόσια
ἑβδομήκοντα καὶ ἐγέννησεν υἱοὺς
καὶ θυγατέρας καὶ ἀπέθανε.
|
17
Μετὰ δὲ τὴν γέννησιν τοῦ Φαλὲγ
ἔζησεν ὁ Ἕβερ διακόσια ἑβδομήκοντα
ἔτη, ἀπέκτησεν υἱοὺς καὶ
θυγατέρας καὶ ἔπειτα ἀπέθανεν.
|
17
Καὶ ὁ Ἕβερ μετὰ τὴν γέννησιν
τοῦ Φαλὲγ ἔζησεν ἀκόμη διακόσια
ἑβδομήντα ἔτη καὶ ἀπέκτησε καὶ
ἄλλους υἱοὺς καὶ θυγατέρες καὶ
κατόπιν ἀπέθανε. |
18
Καὶ ἔζησε Φαλὲγ τριάκοντα καὶ
ἑκατὸν ἔτη καὶ ἐγέννησε
τὸν Ραγαῦ. |
18
Ὁ Φαλὲγ εἰς ἡλικίαν ἑκατὸν
τριάκοντα ἐτῶν ἀπέκτησεν υἱὸν
τὸν Ραγαῦ. |
18
Καὶ ὁ Φαλὲγ εἰς
ἡλικίαν ἑκατὸν τριάντα
ἐτῶν ἀπέκτησεν υἱόν, τὸν Ραγαῦ.
|
19
Καὶ ἔζησε Φαλὲγ μετὰ τὰ γεννῆσαι
αὐτὸν τὸν Ραγαῦ ἐννέα
καὶ διακόσια ἔτη καὶ ἐγέννησεν
υἱοὺς καὶ θυγατέρας καὶ ἀπέθανε.
|
19
Μετὰ δὲ τὴν γέννησιν τοῦ Ραγαῦ
ἔζησεν ὁ Φαλὲγ διακόσια ἐννέα
ἔτη, ἀπέκτησε υἱοὺς καὶ
θυγατέρας καὶ ἔπειτα ἀπέθανεν.
|
19
Καὶ ὁ Φαλὲγ μετὰ τὴν γέννησιν
τοῦ Ραγαῦ ἔζησεν ἀκόμη διακόσια
ἐννέα ἔτη καὶ ἀπέκτησε καὶ ἄλλους
υἱοὺς καὶ θυγατέρες καὶ κατόπιν ἀπέθανε.
|
20
Καὶ ἔζησε Ραγαῦ ἑκατὸν τριάκοντα
καὶ δύο ἔτη καὶ ἐγέννησε
τὸν Σερούχ. |
20
Ὁ Ραγαῦ εἰς ἡλικίαν ἑκατὸν
τριάκοντα δύο ἐτῶν ἀπέκτησεν
υἱὸν τὸν Σερούχ.
|
20
Καὶ ὁ Ραγαῦ εἰς ἡλικίαν ἑκατὸν
τριάντα δύο ἐτῶν ἀπέκτησεν υἱόν, τὸν
Σερούχ. |
21
Καὶ ἔζησε Ραγαῦ μετὰ τὸ γεννῆσαι
αὐτὸν τὸν Σεροὺχ διακόσια ἑπτὰ
ἔτη καὶ ἐγέννησεν υἱοὺς
καὶ θυγατέρας καὶ ἀπέθανε.
|
21
Ἔζησε δὲ μετὰ τὴν γέννησιν τοῦ
Σεροὺχ διακόσια ἑπτὰ ἔτη, ἀπέκτησεν
υἱοὺς καὶ θυγατέρας καὶ κατόπιν
ἀπέθανε. |
21
Καὶ ὁ Ραγαῦ μετὰ τὴν γέννησιν
τοῦ Σεροὺχ ἔζησεν ἀκόμη διακόσια
ἑπτὰ ἔτη καὶ ἀπέκτησε καὶ
ἄλλους υἱοὺς καὶ θυγατέρες καὶ
κατόπιν ἀπέθανε. |
22
Καὶ ἔζησε Σεροὺχ ἑκατὸν τριάκοντα
ἔτη καὶ ἐγέννησε τὸν Ναχώρ.
|
22
Ὁ Σεροὺχ εἰς ἡλικίαν ἑκατὸν
τριάκοντα ἐτῶν ἀπέκτησε υἱόν,
τὸν Ναχώρ. |
22
Καὶ ὁ Σεροὺχ εἰς ἡλικίαν ἑκατὸν
τριάντα ἐτῶν ἀπέκτησεν υἱόν,
τὸν Ναχώρ. |
23
Καὶ ἔζησε Σερούχ, μετὰ τὸ γεννῆσαι
αὐτὸν τὸν Ναχώρ, ἔτη διακόσια
καὶ ἐγέννησεν υἱοὺς καὶ
θυγατέρας καὶ ἀπέθανε.
|
23
Μετὰ δὲ τὴν γέννησιν τοῦ Ναχὼρ
ἔζησεν ὁ Σεροὺχ διακόσια ἔτη,
ἀπέκτησεν υἱοὺς καὶ θυγατέρας
καὶ κατόπιν ἀπέθανεν.
|
23
Καὶ ὁ Σεροὺχ μετὰ τὴν γέννησιν
τοῦ Ναχὼρ ἔζησεν ἀκόμη διακόσια
ἔτη καὶ ἀπέκτησε καὶ ἄλλους
υἱοὺς καὶ θυγατέρες καὶ κατόπιν ἀπέθανε.
|
24
Καὶ ἔζησε Ναχὼρ ἔτη ἑκατὸν
ἑβδομήκοντα ἐννέα καὶ ἐγέννησε
τὸν Θάρα. |
24
Ὁ Ναχὼρ εἰς ἡλικίαν ἑκατὸν
ἑβδομήκοντα ἐννέα ἐτῶν
ἀπέκτησεν υἱὸν τὸν Θάρα.
|
24
Καὶ ὁ Ναχὼρ εἰς ἡλικίαν ἑκατὸν
ἑβδομῆντα ἐννέα ἐτῶν ἀπέκτησεν
υἱόν, τὸν Θάρα. |
25
Καὶ ἔζησε Ναχώρ, μετὰ τὸ γεννῆσαι
αὐτὸν τὸν Θάρα, ἔτη ἑκατὸν
εἰκοσιπέντε καὶ ἐγέννησεν υἱοὺς
καὶ θυγατέρας καὶ ἀπέθανε.
|
25
Μετὰ δὲ τὴν γέννησιν τοῦ Θάρα
ἔζησεν ἀκόμη ἑκατὸν εἴκοσι
πέντε ἔτη, ἀπέκτησεν υἱοὺς
καὶ θυγατέρας καὶ ἔπειτα ἀπέθανεν.
|
25
Καὶ ὁ Ναχὼρ μετὰ τὴν γέννησιν
τοῦ Θάρα ἔζησεν ἀκόμη ἑκατὸν
εἴκοσι πέντε ἔτη καὶ ἀπέκτησε καὶ
ἄλλους υἱοὺς καὶ θυγατέρες καὶ
κατόπιν ἀπέθανε. |
26
Καὶ ἔζησε Θάρα ἑβδομήκοντα ἔτη
καὶ ἐγέννησε τὸν Ἅβραμ καὶ
τὸν Ναχὼρ καὶ τὸν Ἀρράν.
|
26
Ὁ Θάρα εἰς ἡλικίαν ἑβδομήκοντα
ἐτῶν ἀπέκτησεν υἱὸν τὸν
Ἅβραμ, τὸν Ναχὼρ καὶ τὸν Ἀρράν.
|
26
Καὶ ὁ Θάρα εἰς ἡλικίαν ἑβδομῆντα
ἐτῶν ἀπέκτησε τρεῖς υἱούς, τὸν
Ἅβραμ, τὸν Ναχὼρ καὶ τὸν Ἀρράν.
|
27
Αὗται αἱ γενέσεις Θάρα· Θάρα
ἐγέννησε τὸν Ἅβραμ καὶ τὸν
Ναχὼρ καὶ τὸν Ἀρράν, καὶ
Ἀρρὰν ἐγέννησε τὸν Λώτ.
|
27
Οἱ ἀπόγονοι τοῦ Θάρα εἶναι
οἱ ἑξῆς. Ὁ Θάρα ἐγέννησε
τὸν Ἅβραμ, τὸν Ναχὼρ καὶ τὸν
Ἀρράν· ὁ Ἀρράν ἀπέκτησεν
υἱὸν τὸν Λώτ. |
27
Αὐτοὶ εἶναι οἰ ἀπόγονοι τοῦ
Θάρα· ὁ Θάρα ἀπέκτησε τρεῖς υἱούς,
τὸν Ἅβραμ, τὸν Ναχὼρ καὶ τὸν
Ἄρράν, ὁ Ἀρρὰν δὲ ἀπέκτησεν
υἱόν, τὸν Λώτ. |
28
Καὶ ἀπέθανεν Ἀρρὰν ἐνώπιον
Θάρα τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐν
τῇ γῇ, ᾗ ἐγεννήθη, ἐν
τῇ χώρᾳ τῶν Χαλδαίων.
|
28
Ἀρράν ἀπέθανεν εἰς τὴν
χώραν τῶν Χαλδαίων, ὅπου εἶχε
γεννηθῆ, ἐνῶ ἀκόμη ἔζη
ὁ πατὴρ αὐτοῦ ὁ Θάρα.
|
28
Καὶ ὁ Ἀρρὰν ἀπέθανε πρὶν
ἀπὸ τὸν πατέρα του τὸν Θάρα εἰς
τὴν χώραν ὅπου ἐγεννήθη, δηλαδὴ εἰς
τὴν πόλιν Οὒρ τῶν Χαλδαίων (τῆς
Βαβυλωνίας). |
29
Καὶ ἔλαβον Ἅβραμ καὶ Ναχὼρ ἑαυτοῖς
γυναῖκας ὄνομα τῇ γυναικὶ Ἅβραμ
Σάρα, καὶ ὄνομα τῇ γυναικὶ Ναχὼρ
Μελχά, θυγάτηρ Ἀρρὰν καὶ πατὴρ
Μελχὰ καὶ πατὴρ Ἰεσχά.
|
29
Οἱ δύο ἄλλοι υἱοὶ τοῦ
Θάρα, ὁ Ἅβραμ καὶ ὁ Ναχὼρ
ἔλαβον συζύγους. Τὸ ὄνομα τῆς
γυναικὸς τοῦ Ἅβραμ ἦτο Σάρα
καὶ τὸ ὄνομα τῆς γυναικὸς τοῦ
Ναχὼρ ἦτο Μελχά. Ἡ δὲ Μελχὰ
ἦτο θυγάτηρ τοῦ Ἀρράν, ὁ
ὁποῖος ἦτο πατὴρ τῆς Μελχὰ
καὶ τῆς Ἰεσχά.
|
29
Ὁ Ἅβραμ καὶ ὁ Ναχὼρ ἐνυμφεύθησαν·
τὸ ὅνομα τῆς γυναικὸς τοῦ Ἅβραμ
ἦταν Σάρα καὶ τὸ ὄνομα τῆς γυναικὸς
τοῦ Ναχὼρ ἦταν Μελχά· ἡ Μελχὰ
ἦταν κόρη τοῦ Ἀρράν (ἀδελφοῦ
τοῦ Ναχώρ), ὁ ὁποῖος ἦταν ἐπίσης
καὶ πατέρας τῆς Ἰεσχά.
|
30
Καὶ ἦν Σάρα στεῖρα καὶ οὐκ
ἐτεκνοποίει. |
30
Ἡ δὲ Σάρα ἦτο στεῖρα καὶ
δὲν ἐτεκνοποιοῦσε. |
30
Ἡ δὲ Σάρα ἦταν στεῖρα καὶ δὲν
ἠμποροῦσε νὰ γεννήσῃ παιδιά.
|
31
Καὶ ἔλαβε Θάρα τὸν Ἅβραμ υἱὸν
αὐτοῦ καὶ τὸν Λὼτ υἱὸν
Ἀρράν, υἱὸν τοῦ υἱοῦ
αὐτοῦ, καὶ τὴν Σάραν τὴν
νύμφην αὐτοῦ, γυναῖκα Ἅβραμ
τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, καὶ ἐξήγαγεν
αὐτοὺς ἐκ τῆς χώρας τῶν
Χαλδαίων πορευθῆναι εἰς γῆν Χαναὰν
καὶ ἦλθον ἕως Χαρρὰν καὶ κατῴκησεν
ἐκεῖ. |
31
Ἔλαβε δὲ ὁ Θάρα τὸν υἱὸν
αὐτοῦ τὸν Ἅβραμ καὶ τὸν
ἔγγονόν του Λώτ, υἱὸν τοῦ υἱοῦ
τοῦ Ἀρράν, τὴν νύμφην αὐτοῦ
τὴν Σάραν, σύζυγον τοῦ παιδιοῦ
τοῦ Ἅβραμ, καὶ ἔβγαλεν αὐτοὺς
ἀπὸ τὴν χώραν τῶν Χαλδαίων
μὲ τὸν σκοπὸν νὰ μεταβοῦν καὶ
κατοικήσουν εἰς τὴν γῆν Χαναάν.
Ἔφθασαν εἰς τὴν Χαρρὰν καὶ ἐγκατεστάθησαν
ἐκεῖ. |
31
Ὁ Θάρα παρέλαβε τὸν υἱόν του Ἅβραμ
καὶ τὸν Λώτ, υἱὸν τοῦ Ἀρράν,
δηλαδὴ τὸν ἐγγονόν του, καὶ τὴν
νύμφην του Σάραν, δηλαδὴ τὴν σύζυγον τοῦ
υἱοῦ του Ἅβραμ καὶ ἐπροχώρησαν
ὅλοι μαζὶ ἀπὸ τὴν πόλιν Οὒρ
τῶν Χαλδαίων διὰ νὰ μεταβοῦν εἰς
τὴν χώραν Χαναάν· ἀλλ’ ὅταν ἔφθασαν
εἰς τὴν Χαρράν, ἐγκατεστάθησαν ἐκεῖ.
|
32
Καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι
Θάρα ἐν γῇ Χαρρὰν διακόσια πέντε
ἔτη, καὶ ἀπέθανε Θάρα ἐν
Χαρράν. |
32
Ὁ Θάρα ἔφθασεν εἰς τὴν ἡλικίαν
τῶν διακοσίων πέντε ἐτῶν καὶ
ἀπέθανεν εἰς τὴν Χαρράν.
|
32
Καὶ τὸ σύνολον τῶν ἐτῶν ποὺ
ἔζησεν ὁ Θάρα, ἔφθασε τὰ διακόσια
πέντε ἔτη καὶ ἀπέθανεν ὁ
Θάρα εἰς τὴν Χαρράν. |