Η Γένεσις : Κεφάλαιον ΙΓ'

Πρωτότυπο Κείμενο

νέβη δὲ Ἅβραμ ἐξ Αἰγύπτου, αὐτὸς καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ καὶ Λὼτ μετ' αὐτοῦ, εἰς τὴν ἔρημον.
2 Ἅραμ δὲ ἦν πλούσιος σφόδρα κτήνεσι καὶ ἀργυρίῳ καὶ χρυσίῳ.
3 Καὶ ἐπορεύθη ὅθεν ἦλθεν εἰς τὴν ἔρημον ἕως Βαιθήλ, ἕως τοῦ τόπου, οὖ ἦν ἡ σκηνὴ αὐτοῦ τὸ πρότερον, ἀνὰ μέσον Βαιθὴλ καὶ ἀνὰ μέσον Ἀγγαί,
4 εἰς τὸν τόπον τοῦ θυσιαστηρίου, οὗ ἐποίησεν ἐκεῖ τὴν ἀρχήν· καὶ ἐπεκαλέσατο ἐκεῖ Ἅβραμ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου.
5 Καὶ Λὼτ τῷ συμπορευομένῳ μετὰ Ἅβραμ ἦν πρόβατα καὶ βόες καὶ σκηναί.
6 Καὶ οὐκ ἐχώρει αὐτοὺς ἡ γῆ κατοικεῖν ἅμα, ὅτι ἦν τὰ ὑπάρχοντα αὐτῶν πολλά, καὶ οὐκ ἐχώρει αὐτοὺς ἡ γῆ κατοικεῖν ἅμα.
7 Καὶ ἐγένετο μάχη ἀνὰ μέσον τῶν ποιμένων τῶν κτηνῶν τοῦ Ἅβραμ καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ποιμένων τῶν κτηνῶν τοῦ Λώτ· οἱ δὲ Χαναναῖοι καὶ οἱ Φερεζαῖοι τότε κατῴκουν τὴν γῆν.
8 Εἶπε δὲ Ἅβραμ τῷ Λώτ· μὴ ἔστω μάχη ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ποιμένων μου καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ποιμένων σου, ὅτι ἄνθρωποι ἀδελφοί ἐσμεν ἡμεῖς.
9 Οὐκ ἰδοὺ πᾶσα ἡ γῆ ἐναντίον σου ἔστι; Διαχωρίσθητι ἀπ' ἐμοῦ· εἰ σὺ εἰς ἀριστερά, ἐγὼ εἰς δεξιά· εἰ δὲ σὺ εἰς δεξιά, ἐγὼ εἰς ἀριστερά.
10 Καὶ ἐπάρας Λὼτ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, ἐπεῖδε πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου, ὅτι πᾶσα ἦν ποτιζομένη πρὸ τοῦ καταστρέψαι τὸν Θεὸν Σόδομα καὶ Γόμορρα, ὡς ὁ παράδεισος τοῦ Θεοῦ καὶ ὡς ἡ γῆ Αἰγύπτου, ἕως ἐλθεῖν εἰς Ζόγορα.
11 Καὶ ἐξελέξατο ἑαυτῷ Λὼτ πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου, καὶ ἀπῆρε Λὼτ ἀπὸ ἀνατολῶν, καὶ διεχωρίσθησαν ἕκαστος ἀπὸ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ.
12 Ἅβραμ δὲ κατῴκησεν ἐν γῆ Χαναάν, Λὼτ δὲ κατῴκησεν ἐν πόλει τῶν περιχώρων καὶ ἐσκήνωσεν ἐν Σοδόμοις·
13 οἱ δὲ ἄνθρωποι οἱ ἐν Σοδόμοις πονηροὶ καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ σφόδρα.
14 Ὁ δὲ Θεὸς εἶπε τῷ Ἅβραμ μετὰ τὸ διαχωρισθῆναι τὸν Λὼτ ἀπ' αὐτοῦ· ἀνάβλεψον τοῖς ὀφθαλμοῖς σου καὶ ἴδε ἀπὸ τοῦ τόπου, οὗ νῦν σὺ εἶ, πρὸς βορρᾶν καὶ λίβα καὶ ἀνατολὰς καὶ θάλασσαν·
15 ὅτι πᾶσαν τὴν γῆν, ἣν σὺ ὁρᾷς, σοὶ δώσω αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματί σου ἕως αἰῶνος.
16 Καὶ ποιήσω τὸ σπέρμα σου ὡς τὴν ἄμμον τῆς γῆς· εἰ δύναταί τις ἐξαριθμῆσαι τὴν ἄμμον τῆς γῆς, καὶ τὸ σπέρμα σου ἐξαριθμηθήσεται.
17 Ἀναστὰς διόδευσον τὴν γῆν εἴς τε τὸ μῆκος αὐτῆς καὶ εἰς τὸ πλάτος, ὅτι σοὶ δώσω αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματί σου εἰς τὸν αἰῶνα.
18 Καὶ ἀποσκηνώσας Ἅβραμ, ἐλθὼν κατῴκησε παρὰ τὴν δρῦν τὴν Μαμβρῆ, ἣ ἦν ἐν Χεβρώμ, καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον τῷ Κυρίῳ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

Ἅβραμ καὶ ἡ σύζυγός του μὲ ὅλα τὰ ὑπάρχοντά των καὶ ὁ Λὼτ μαζῆ μὲ αὐτόν, ἔφυγον ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ ἦλθον εἰς τὴν ἔρημον περιοχήν, εἰς τὰ νότια μέρη τῆς Χαναάν.
2 Ἦτο δὲ ὁ Ἅβραμ πολὺ πλούσιος εἰς ζῶα, εἰς ἄργυρον καὶ εἰς χρυσόν.
3 Ἀπὸ δὲ τὴν ἔρημον αὐτὴν ἐπορεύθησαν ἕως εἰς τὴν Βαιθὴλ καὶ άκριβῶς εἰς τὸ μέρος ἐκεῖνο, ὅπου προηγουμένως ὁ Ἅβραμ εἶχε στήσει τὴν σκηνήν του, μεταξὺ Βαιθὴλ καὶ Ἀγγαί·
4 εἰς τὴν τοποθεσίαν, ὅπου ἔκτισεν, ἀμέσως μόλις εἶχε φθάσει προηγουμένως, θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ Θεοῦ, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα εἶχεν ἐπικαλεσθῆ.
5 Καὶ ὁ Λώτ, ὁ ὁποῖος συνεπορεύετο μαζῆ μὲ τὸν Ἅβραμ, εἶχεν ἐπίσης πρόβατα καὶ βόδια καὶ ἰδικόν του ὑπηρετικὸν προσωπικόν, σκηνίτας.
6 Ἐπειδὴ δὲ τὰ πρόβατα, τὰ ζῶα καὶ τὰ ἀλλὰ ὑπάρχοντα τοῦ Ἅβραμ καὶ τοῦ Λώτ, ἦσαν πολλὰ καὶ δὲν τὰ ἐχωροῦσε ὅλα μαζῆ ἡ περιοχὴ ἐκείνη,
7 ἔγινε φιλονεικία μεταξὺ τῶν ποιμένων τοῦ Ἅβραμ καὶ τῶν ποιμένων τοῦ Λώτ. Τότε δὲ κατοικοῦσαν τὴν Χαναὰν ἐκτὸς τῶν Χαναναίων καὶ οἱ Φερεζαῖοι.
8 Εἶπε δὲ ὁ εἰρηνικὸς Ἅβραμ εἰς τὸν Λώτ· <δὲν πρέπει νὰ ὑπάρχουν φιλονεικίαι καὶ ἔριδες μεταξύ μας οὔτε μεταξὺ τῶν ποιμένων μου καὶ τῶν ποιμένων σου, διότι ἡμεῖς εἴμεθα συγγενεῖς, εἴμεθα ἀδελφοί.
9 Διατὶ νὰ φιλονεικοῦμεν; Εἰς τὴν διάθεσίν μας δὲν εὑρίσκεται ὅλη αὐτὴ ἡ χώρα; Λοιπὸν ἂς χωρισθῶμεν. Πήγαινε σύ, ὅπου θέλεις. Ἐὰν μεταβῇς εἰς ἀριστερά, ἐγὼ θὰ πορευθῶ εἰς τὰ δεξιὰ ἐὰν σὺ ὑπάγῃς δεξιά, ἐγὼ θὰ προχωρήσω ἀριστερά>.
10 Ὁ Λὼτ ἐσήκωσε τὰ μάτια του, ἐπεθεώρησε μὲ προσοχὴν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου. Εἶδεν ὅτι ὅλη αὐτὴ μέχρι Ζόγορα ἐποτίζετο καὶ εἶχε πλουσίαν βλάστησιν, καὶ ὅτι, πρὶν ὁ Θεὸς καταστρέψῃ τὰ Σόδομα καὶ Γόμορρα, ἐφαίνετο σὰν παράδεισος τοῦ Θεοῦ καὶ σὰν τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου ποὺ ποτίζεται ἀπὸ τὸν Νεῖλον ποταμόν,
11 καὶ ἐπροτίμησεν ὅλην αὐτὴν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου. Ἐπῆρε τὰ ὑπάρχοντά του καὶ μετέβη πρὸς ἀνατολάς. Ἔτσι δὲ ἐχωρίσθησαν μεταξύ των οἱ δύο αὐτοὶ συγγενεῖς, ὁ θεῖος καὶ ἀνεψιός.
12 Ὁ Ἅβραμ ἔμεινε καὶ κατῴκησεν εἰς τὴν γῆν Χαναάν, ὁ δὲ Λὼτ εἰς μίαν πόλιν πέραν ἀπὸ τὰ μέρη τοῦ Ἰορδάνου καὶ ἔστησε τὴν σκηνήν του εἰς τὰ Σόδομα.
13 Οἱ ἄνθρωποι τῶν Σοδόμων ἦσαν πάρα πολὺ πονηροὶ καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
14 Ἀφοῦ ὁ Λώτ, ἰδιοτελῶς σκεπτόμενος, ἐχωρίσθη ἀπὸ τὸν Ἅβραμ, εἶπεν ὁ Θεὸς εἰς τὸν πρᾶον καὶ μεγαλόκαρδον Ἅβραμ· <σήκωσε τὰ βλέμματά σου, ἴδε ὁλόγυρα ἀπὸ τὸν τόπον ὅπου τώρα εὐρίσκεσαι, πρὸς Βορρᾶν καὶ Νότον, πρὸς Ἀνατολὰς καὶ Δυσμάς,
15 διότι ὅλην αὐτὴν τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν βλέπεις, θὰ τὴν δώσω εἰς σὲ καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους σου εἰς τοὺς αἰῶνας.
16 Καὶ θὰ πληθύνω τοὺς ἀπογόνους σου ὡσὰν τὴν ἄμμον τῆς γῆς. Ἐὰν κανεὶς ἠμπορῇ νὰ μετρήσῃ τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης θὰ δυνηθῇ νὰ μετρήσῃ καὶ τοὺς ἰδικούς σου ἀπογόνους.
17 Σήκω, διόδευσε τὴν χώραν αὐτὴν κατὰ μῆκος καὶ κατὰ πλάτος, διὰ νὰ τὴν γνωρίσῃς καλά, διότι εἰς σὲ καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους σου θὰ τὴν δώσω ὡς παντοτεινὴν κατοικίαν σας>.
18 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ ὁ Ἅβραμ ἐσήκωσε τὴν σκηνήν του, ἐπῆρε τὰ ὑπάρχοντά του καὶ ἐλθὼν ἐγκατεστάθη πλησίον εἰς τὴν δρῦν Μαμβρῆ, ἡ ὁποία εὑρίσκετο εἰς τὴν Χεβρών, ἐκεῖ καὶ ἔκτισε θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

νέβη δὲ ὁ Ἅβραμ ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον μὲ τὴν γυναῖκα του καὶ ὅλα τὰ ὑπάρχοντά του, μαζί των δὲ ἀνέβη καὶ ὁ ἀνεψιὸς τοῦ Λὼτ καὶ ἦλθαν εἰς τὴν ἔρημον Νεγκέβ, εἰς τὰ νότια τῆς Χαναάν.
2 Ὁ Ἅβραμ δὲ ἦταν πολὺ πλούσιος εἰς ζῶα καὶ εἰς ἄργυρον καὶ εἰς χρυσάφι.
3 Καὶ ἀπὸ τὴν ἔρημον Νεγκὲβ ὁ Ἅβραμ καὶ ἡ ἀκολουθία του κατηυθύνθησαν πρὸς τὴν Βαιθὴλ καὶ συγκεκριμένως ἐκεῖ ὅπου ὁ Ἅβραμ εἶχε στήσει προηγουμένως τὴν σκηνήν του, μεταξὺ Βαιθὴλ καὶ Ἀγγαί·
4 δηλαδὴ εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον, εἰς τὸν ὁποῖον εἶχεν ἀνοικοδομήσει ἀμέσως, μόλις εἶχε φθάσει τὴν πρώτην φοράν, θυσιαστήριον, τὸ ὁποῖον ἀφιέρωσεν εἰς τὸν Θεόν.
5 Καὶ ὁ Λώτ, ὁ ὁπῖος ἐβάδιζεν ἀχώριστος μὲ τὸν θείον τοῦ Ἅβραμ, εἶχεν ἐπίσης πρόβατα καὶ βόδια καὶ σκηνὲς μὲ τὸ ἀντίστοιχον ὑπηρετικὸν τφοσωπικόν.
6 Ἐπειδὴ δὲ τὰ πρόβατα καὶ τὰ ἄλλα ζῶα τοῦ Ἅβραμ καὶ τοῦ Λὼτ ἦσαν πολλά, δὲν τοὺς ἐχωροῦσεν ἡ γῆ Χαναάν, ὥστε νὰ κατοικοῦν μαζὶ καὶ οἰ δύο μὲ ὅλον τὸ πλῆθος τῶν ζώων των,
7 Ἔγινε φιλονεικία μεταξὺ τῶν βοσκῶν τῶν κοπαδιῶν τοῦ Ἅβραμ καὶ μεταξὺ τῶν βοσκῶν τῶν κοπαδιῶν τοῦ Λώτ. Τότε εἰς τὴν Χαναὰν κατοικοῦσαν οἱ Χαναναῖοι καὶ οἱ Φερεζαῖοι.
8 Εἶπε δὲ ὁ ταπεινός, ψύχραιμος καὶ φιλειρηνικὸς Ἅβραμ πρὸς τὸν ἀνεψιὸν του Λώτ: <Δὲν πρέπει νὰ ὑπάρχῃ φιλονεικία μεταξὺ ἐμοῦ καὶ σοῦ οὔτε μεταξὺ τῶν βοσκῶν μου καὶ τῶν βοσκῶν σου, διότι εἴμεθα ἄνθρωποι καὶ μάλιστα ἄνθρωποι συγγενεῖς.
9 Κύτταξε· ὅλη ἡ χώρα δὲν ἀπλώνεται ἐμπρός σου, δεν εἶναι εἰς τὴν διάθεσίν σου; Λοιπὸν ἂς χωρισθῶμεν· ἐὰν ἐσὺ μεταβῇς εἰς τὰ ἀριστερὰ μέρη τῆς χώρας αὐτῆς, ἐγὼ θὰ μεταβῶ εἰς τὰ δεξιά· ἐὰν ὅμως σὺ προχωρήσῃς εἰς τὰ δεξιά, ἐγὼ θὰ μεταβῶ εἰς τὰ ἀριστερά· διάλεξε λοιπὸν πρῶτος καὶ πήγαινε ὅπου θέλεις>.
10 Καὶ ὁ Λὼτ ἀφοῦ ἐσήκωσε τὰ ματιά του, παρετήρησε προσεκτικὰ μὲ τὸ βλέμμα του ὅλην τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου, διότι ὅλη αὐτὴ ἡ περιοχή (μεταξὺ τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος καὶ τῆς Νεκρᾶς Θαλάσσης), πρὶν ὁ Θεὸς καταστρέψῃ τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμορρα, ἐποτίζετο μέχρι τῆς Ζόγορα ἀπὸ τὸν Ἰορδάνην ποταμόν, καὶ ἦταν ὅπως ὁ Παράδεισος, ποὺ εἶχε φυτεύσει διὰ τοὺς πρωτοπλάστους ὁ Θεός, καὶ ὅπως ἡ εὔφορος καὶ πλουσία γῆ τῆς Αἰγύπτου, ποὺ ποτίζεται ἀπὸ τὸν Νεῖλον ποταμόν.
11 Καὶ ὁ Λώτ, ἀντὶ ν’ ἀφήσῃ τὸν θεῖον του Ἅβραμ νὰ διαλέξῃ πρῶτος, ἐδιάλεξε καὶ ἐπροτίμησε διὰ τὸν ἑαυτόν του ὅλην τὴν εὔφορον περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ καὶ ἐπροχώρησε πρὸς τὰ ἀνατολικά. Ἔτσι ἐχωρίσθησαν μεταξύ των οἱ δύο συγγενεῖς, ὁ θεῖος καὶ ὁ ἀνεψιός, ὁ Ἅβραμ καὶ ὁ Λώτ.
12 Καὶ ὁ Ἅβραμ ἔμεινε καὶ ἐγκατεστάθη εἰς τὴν χώραν Χαναάν, ὁ δὲ Λὼτ εἰς κάποιαν πόλιν πέραν τοῦ Ἰορδάνου καὶ ἔστησε τὴν σκηνήν του εἰς τὰ Σόδομα.
13 Οἱ δὲ κάτοικοι τῶν Σοδόμων ἦσαν πονηροί, κακοὶ καὶ ὑπερβολικὰ ἁμαρτωλοὶ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
14 Ὁ δὲ Θεὸς εἶπεν εἰς τὸν φιλειρηνικὸν καὶ πρᾶον Ἅβραμ, ἀφοῦ ἐχωρίσθη ἀπὸ αὐτὸν ὁ Λώτ, ὁ ἀνεψιός του, μὲ τὴν θέλησίν του· <σήκωσε τὸ βλέμμα σου καὶ κύτταξε ὅλον αὐτὸν τὸν τόπον, εἰς τὸν ὁποῖον τώρα εὑρίσκεσαι· κύτταξε πρὸς βορρᾶν καὶ πρὸς νότον καὶ πρὸς ἀνατολὰς καὶ πρὸς δυσμάς, ὅπου εἶναι ἡ Μεσόγειος θάλασσα· κύτταξε γύρω σου ὅσον ἠμπορεῖς μακρύτερα καὶ ὅσον παίρνει τὸ μάτι σου,
15 διότι ὅλην αὐτὴν τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν βλέπεις, εἰς σὲ θὰ τὴν δώσω καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους σου ὡς κτῆμα αἰώνιον, ἰδικόν σας γιὰ πάντα>.
16 Καὶ διὰ νὰ μὴ ὀλιγοπιστήσῃ ὁ Ἅβραμ εἰς τὴν θείαν ὑπόσχεσιν, ἐπειδὴ ἦταν γέροντας, ἡ δὲ γυναῖκα του στεῖρα, ὁ Θεὸς τοῦ ὑπόσχεται κάτι ἄλλο, ποὺ ὑπερβαίνει τὶς ἀνθρώπινες δυνατότητες· τοῦ εἶπε: <Θὰ πληθύνω τόσον πολὺ τοὺς ἀπογόνους σου, ὥστε θὰ αὐξηθοῦν καὶ θὰ γίνουν ἀναρίθμητοι ὡς ἡ ἄμμος τῆς γῆς· ἐὰν ἠμπορῇ κανεὶς νὰ μετρήσῃ τὴν ἄμμον τῆς γῆς, ἄλλο τόσον θὰ ἠμπορέσῃ νὰ μετρήσῃ καὶ τοὺς ἀπογόνους σου.
17 Σήκω ἐπάνω καὶ διάσχισε τὴν χώραν αὐτὴν καὶ περπάτησέ την, ὅπως γυρίζει κάθε ἀφέντης τὰ κτήματά του· περπάτησέ την κατὰ τὸ μῆκος καὶ κατὰ τὸ πλάτος της, ὥστε νὰ τὴν γνωρίσῃς καλά, διότι εἰς σὲ θὰ τὴν δώσω καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους σου ὡς κτῆμα αἰώνιον, ἰδικόν σας γιὰ πάντα>.
18 Καὶ ὁ Ἅβραμ κατάπληκτος ἀπὸ τὴν θείαν ἀγαθότητα ὑπάκουσε πρόθυμα εἰς τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου· ἀφοῦ διέλυσε καὶ ἐσήκωσε τὴν σκηνήν, ποὺ εἶχε στήσει εἰς τὴν Βαιθήλ, ἦλθε καὶ ἑκατοίκησε κοντὰ εὶς τὴν βελανιδιὰν τὴν Μαμβρῆ, ἡ ὁποία ἦταν εἰς τὴν Χεβρών· καὶ εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον ἔκτισε θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ θυσιάζῃ εἰς Αὐτὸν καὶ νὰ Τὸν λατρεύῃ.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
νέβη δὲ Ἅβραμ ἐξ Αἰγύπτου, αὐτὸς καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ καὶ Λὼτ μετ' αὐτοῦ, εἰς τὴν ἔρημον.	Ἅβραμ καὶ ἡ σύζυγός του μὲ ὅλα τὰ ὑπάρχοντά των καὶ ὁ Λὼτ μαζῆ μὲ αὐτόν, ἔφυγον ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ ἦλθον εἰς τὴν ἔρημον περιοχήν, εἰς τὰ νότια μέρη τῆς Χαναάν.	νέβη δὲ ὁ Ἅβραμ ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον μὲ τὴν γυναῖκα του καὶ ὅλα τὰ ὑπάρχοντά του, μαζί των δὲ ἀνέβη καὶ ὁ ἀνεψιὸς τοῦ Λὼτ καὶ ἦλθαν εἰς τὴν ἔρημον Νεγκέβ, εἰς τὰ νότια τῆς Χαναάν.
2 Ἅραμ δὲ ἦν πλούσιος σφόδρα κτήνεσι καὶ ἀργυρίῳ καὶ χρυσίῳ.	2 Ἦτο δὲ ὁ Ἅβραμ πολὺ πλούσιος εἰς ζῶα, εἰς ἄργυρον καὶ εἰς χρυσόν.	2 Ὁ Ἅβραμ δὲ ἦταν πολὺ πλούσιος εἰς ζῶα καὶ εἰς ἄργυρον καὶ εἰς χρυσάφι.
3 Καὶ ἐπορεύθη ὅθεν ἦλθεν εἰς τὴν ἔρημον ἕως Βαιθήλ, ἕως τοῦ τόπου, οὖ ἦν ἡ σκηνὴ αὐτοῦ τὸ πρότερον, ἀνὰ μέσον Βαιθὴλ καὶ ἀνὰ μέσον Ἀγγαί,	3 Ἀπὸ δὲ τὴν ἔρημον αὐτὴν ἐπορεύθησαν ἕως εἰς τὴν Βαιθὴλ καὶ άκριβῶς εἰς τὸ μέρος ἐκεῖνο, ὅπου προηγουμένως ὁ Ἅβραμ εἶχε στήσει τὴν σκηνήν του, μεταξὺ Βαιθὴλ καὶ Ἀγγαί·	3 Καὶ ἀπὸ τὴν ἔρημον Νεγκὲβ ὁ Ἅβραμ καὶ ἡ ἀκολουθία του κατηυθύνθησαν πρὸς τὴν Βαιθὴλ καὶ συγκεκριμένως ἐκεῖ ὅπου ὁ Ἅβραμ εἶχε στήσει προηγουμένως τὴν σκηνήν του, μεταξὺ Βαιθὴλ καὶ Ἀγγαί·
4 εἰς τὸν τόπον τοῦ θυσιαστηρίου, οὗ ἐποίησεν ἐκεῖ τὴν ἀρχήν· καὶ ἐπεκαλέσατο ἐκεῖ Ἅβραμ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου.	4 εἰς τὴν τοποθεσίαν, ὅπου ἔκτισεν, ἀμέσως μόλις εἶχε φθάσει προηγουμένως, θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ Θεοῦ, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα εἶχεν ἐπικαλεσθῆ.	4 δηλαδὴ εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον, εἰς τὸν ὁποῖον εἶχεν ἀνοικοδομήσει ἀμέσως, μόλις εἶχε φθάσει τὴν πρώτην φοράν, θυσιαστήριον, τὸ ὁποῖον ἀφιέρωσεν εἰς τὸν Θεόν.
5 Καὶ Λὼτ τῷ συμπορευομένῳ μετὰ Ἅβραμ ἦν πρόβατα καὶ βόες καὶ σκηναί.	5 Καὶ ὁ Λώτ, ὁ ὁποῖος συνεπορεύετο μαζῆ μὲ τὸν Ἅβραμ, εἶχεν ἐπίσης πρόβατα καὶ βόδια καὶ ἰδικόν του ὑπηρετικὸν προσωπικόν, σκηνίτας.	5 Καὶ ὁ Λώτ, ὁ ὁπῖος ἐβάδιζεν ἀχώριστος μὲ τὸν θείον τοῦ Ἅβραμ, εἶχεν ἐπίσης πρόβατα καὶ βόδια καὶ σκηνὲς μὲ τὸ ἀντίστοιχον ὑπηρετικὸν τφοσωπικόν.
6 Καὶ οὐκ ἐχώρει αὐτοὺς ἡ γῆ κατοικεῖν ἅμα, ὅτι ἦν τὰ ὑπάρχοντα αὐτῶν πολλά, καὶ οὐκ ἐχώρει αὐτοὺς ἡ γῆ κατοικεῖν ἅμα.	6 Ἐπειδὴ δὲ τὰ πρόβατα, τὰ ζῶα καὶ τὰ ἀλλὰ ὑπάρχοντα τοῦ Ἅβραμ καὶ τοῦ Λώτ, ἦσαν πολλὰ καὶ δὲν τὰ ἐχωροῦσε ὅλα μαζῆ ἡ περιοχὴ ἐκείνη,	6 Ἐπειδὴ δὲ τὰ πρόβατα καὶ τὰ ἄλλα ζῶα τοῦ Ἅβραμ καὶ τοῦ Λὼτ ἦσαν πολλά, δὲν τοὺς ἐχωροῦσεν ἡ γῆ Χαναάν, ὥστε νὰ κατοικοῦν μαζὶ καὶ οἰ δύο μὲ ὅλον τὸ πλῆθος τῶν ζώων των,
7 Καὶ ἐγένετο μάχη ἀνὰ μέσον τῶν ποιμένων τῶν κτηνῶν τοῦ Ἅβραμ καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ποιμένων τῶν κτηνῶν τοῦ Λώτ· οἱ δὲ Χαναναῖοι καὶ οἱ Φερεζαῖοι τότε κατῴκουν τὴν γῆν.	7 ἔγινε φιλονεικία μεταξὺ τῶν ποιμένων τοῦ Ἅβραμ καὶ τῶν ποιμένων τοῦ Λώτ. Τότε δὲ κατοικοῦσαν τὴν Χαναὰν ἐκτὸς τῶν Χαναναίων καὶ οἱ Φερεζαῖοι.	7 Ἔγινε φιλονεικία μεταξὺ τῶν βοσκῶν τῶν κοπαδιῶν τοῦ Ἅβραμ καὶ μεταξὺ τῶν βοσκῶν τῶν κοπαδιῶν τοῦ Λώτ. Τότε εἰς τὴν Χαναὰν κατοικοῦσαν οἱ Χαναναῖοι καὶ οἱ Φερεζαῖοι.
8 Εἶπε δὲ Ἅβραμ τῷ Λώτ· μὴ ἔστω μάχη ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ποιμένων μου καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ποιμένων σου, ὅτι ἄνθρωποι ἀδελφοί ἐσμεν ἡμεῖς.	8 Εἶπε δὲ ὁ εἰρηνικὸς Ἅβραμ εἰς τὸν Λώτ· <δὲν πρέπει νὰ ὑπάρχουν φιλονεικίαι καὶ ἔριδες μεταξύ μας οὔτε μεταξὺ τῶν ποιμένων μου καὶ τῶν ποιμένων σου, διότι ἡμεῖς εἴμεθα συγγενεῖς, εἴμεθα ἀδελφοί.	8 Εἶπε δὲ ὁ ταπεινός, ψύχραιμος καὶ φιλειρηνικὸς Ἅβραμ πρὸς τὸν ἀνεψιὸν του Λώτ: <Δὲν πρέπει νὰ ὑπάρχῃ φιλονεικία μεταξὺ ἐμοῦ καὶ σοῦ οὔτε μεταξὺ τῶν βοσκῶν μου καὶ τῶν βοσκῶν σου, διότι εἴμεθα ἄνθρωποι καὶ μάλιστα ἄνθρωποι συγγενεῖς.
9 Οὐκ ἰδοὺ πᾶσα ἡ γῆ ἐναντίον σου ἔστι; Διαχωρίσθητι ἀπ' ἐμοῦ· εἰ σὺ εἰς ἀριστερά, ἐγὼ εἰς δεξιά· εἰ δὲ σὺ εἰς δεξιά, ἐγὼ εἰς ἀριστερά.	9 Διατὶ νὰ φιλονεικοῦμεν; Εἰς τὴν διάθεσίν μας δὲν εὑρίσκεται ὅλη αὐτὴ ἡ χώρα; Λοιπὸν ἂς χωρισθῶμεν. Πήγαινε σύ, ὅπου θέλεις. Ἐὰν μεταβῇς εἰς ἀριστερά, ἐγὼ θὰ πορευθῶ εἰς τὰ δεξιὰ ἐὰν σὺ ὑπάγῃς δεξιά, ἐγὼ θὰ προχωρήσω ἀριστερά>.	9 Κύτταξε· ὅλη ἡ χώρα δὲν ἀπλώνεται ἐμπρός σου, δεν εἶναι εἰς τὴν διάθεσίν σου; Λοιπὸν ἂς χωρισθῶμεν· ἐὰν ἐσὺ μεταβῇς εἰς τὰ ἀριστερὰ μέρη τῆς χώρας αὐτῆς, ἐγὼ θὰ μεταβῶ εἰς τὰ δεξιά· ἐὰν ὅμως σὺ προχωρήσῃς εἰς τὰ δεξιά, ἐγὼ θὰ μεταβῶ εἰς τὰ ἀριστερά· διάλεξε λοιπὸν πρῶτος καὶ πήγαινε ὅπου θέλεις>.
10 Καὶ ἐπάρας Λὼτ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, ἐπεῖδε πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου, ὅτι πᾶσα ἦν ποτιζομένη πρὸ τοῦ καταστρέψαι τὸν Θεὸν Σόδομα καὶ Γόμορρα, ὡς ὁ παράδεισος τοῦ Θεοῦ καὶ ὡς ἡ γῆ Αἰγύπτου, ἕως ἐλθεῖν εἰς Ζόγορα.	10 Ὁ Λὼτ ἐσήκωσε τὰ μάτια του, ἐπεθεώρησε μὲ προσοχὴν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου. Εἶδεν ὅτι ὅλη αὐτὴ μέχρι Ζόγορα ἐποτίζετο καὶ εἶχε πλουσίαν βλάστησιν, καὶ ὅτι, πρὶν ὁ Θεὸς καταστρέψῃ τὰ Σόδομα καὶ Γόμορρα, ἐφαίνετο σὰν παράδεισος τοῦ Θεοῦ καὶ σὰν τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου ποὺ ποτίζεται ἀπὸ τὸν Νεῖλον ποταμόν,	10 Καὶ ὁ Λὼτ ἀφοῦ ἐσήκωσε τὰ ματιά του, παρετήρησε προσεκτικὰ μὲ τὸ βλέμμα του ὅλην τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου, διότι ὅλη αὐτὴ ἡ περιοχή (μεταξὺ τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος καὶ τῆς Νεκρᾶς Θαλάσσης), πρὶν ὁ Θεὸς καταστρέψῃ τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμορρα, ἐποτίζετο μέχρι τῆς Ζόγορα ἀπὸ τὸν Ἰορδάνην ποταμόν, καὶ ἦταν ὅπως ὁ Παράδεισος, ποὺ εἶχε φυτεύσει διὰ τοὺς πρωτοπλάστους ὁ Θεός, καὶ ὅπως ἡ εὔφορος καὶ πλουσία γῆ τῆς Αἰγύπτου, ποὺ ποτίζεται ἀπὸ τὸν Νεῖλον ποταμόν.
11 Καὶ ἐξελέξατο ἑαυτῷ Λὼτ πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου, καὶ ἀπῆρε Λὼτ ἀπὸ ἀνατολῶν, καὶ διεχωρίσθησαν ἕκαστος ἀπὸ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ.	11 καὶ ἐπροτίμησεν ὅλην αὐτὴν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου. Ἐπῆρε τὰ ὑπάρχοντά του καὶ μετέβη πρὸς ἀνατολάς. Ἔτσι δὲ ἐχωρίσθησαν μεταξύ των οἱ δύο αὐτοὶ συγγενεῖς, ὁ θεῖος καὶ ἀνεψιός.	11 Καὶ ὁ Λώτ, ἀντὶ ν’ ἀφήσῃ τὸν θεῖον του Ἅβραμ νὰ διαλέξῃ πρῶτος, ἐδιάλεξε καὶ ἐπροτίμησε διὰ τὸν ἑαυτόν του ὅλην τὴν εὔφορον περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ καὶ ἐπροχώρησε πρὸς τὰ ἀνατολικά. Ἔτσι ἐχωρίσθησαν μεταξύ των οἱ δύο συγγενεῖς, ὁ θεῖος καὶ ὁ ἀνεψιός, ὁ Ἅβραμ καὶ ὁ Λώτ.
12 Ἅβραμ δὲ κατῴκησεν ἐν γῆ Χαναάν, Λὼτ δὲ κατῴκησεν ἐν πόλει τῶν περιχώρων καὶ ἐσκήνωσεν ἐν Σοδόμοις·	12 Ὁ Ἅβραμ ἔμεινε καὶ κατῴκησεν εἰς τὴν γῆν Χαναάν, ὁ δὲ Λὼτ εἰς μίαν πόλιν πέραν ἀπὸ τὰ μέρη τοῦ Ἰορδάνου καὶ ἔστησε τὴν σκηνήν του εἰς τὰ Σόδομα.	12 Καὶ ὁ Ἅβραμ ἔμεινε καὶ ἐγκατεστάθη εἰς τὴν χώραν Χαναάν, ὁ δὲ Λὼτ εἰς κάποιαν πόλιν πέραν τοῦ Ἰορδάνου καὶ ἔστησε τὴν σκηνήν του εἰς τὰ Σόδομα.
13 οἱ δὲ ἄνθρωποι οἱ ἐν Σοδόμοις πονηροὶ καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ σφόδρα.	13 Οἱ ἄνθρωποι τῶν Σοδόμων ἦσαν πάρα πολὺ πονηροὶ καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.	13 Οἱ δὲ κάτοικοι τῶν Σοδόμων ἦσαν πονηροί, κακοὶ καὶ ὑπερβολικὰ ἁμαρτωλοὶ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
14 Ὁ δὲ Θεὸς εἶπε τῷ Ἅβραμ μετὰ τὸ διαχωρισθῆναι τὸν Λὼτ ἀπ' αὐτοῦ· ἀνάβλεψον τοῖς ὀφθαλμοῖς σου καὶ ἴδε ἀπὸ τοῦ τόπου, οὗ νῦν σὺ εἶ, πρὸς βορρᾶν καὶ λίβα καὶ ἀνατολὰς καὶ θάλασσαν·	14 Ἀφοῦ ὁ Λώτ, ἰδιοτελῶς σκεπτόμενος, ἐχωρίσθη ἀπὸ τὸν Ἅβραμ, εἶπεν ὁ Θεὸς εἰς τὸν πρᾶον καὶ μεγαλόκαρδον Ἅβραμ· <σήκωσε τὰ βλέμματά σου, ἴδε ὁλόγυρα ἀπὸ τὸν τόπον ὅπου τώρα εὐρίσκεσαι, πρὸς Βορρᾶν καὶ Νότον, πρὸς Ἀνατολὰς καὶ Δυσμάς,	14 Ὁ δὲ Θεὸς εἶπεν εἰς τὸν φιλειρηνικὸν καὶ πρᾶον Ἅβραμ, ἀφοῦ ἐχωρίσθη ἀπὸ αὐτὸν ὁ Λώτ, ὁ ἀνεψιός του, μὲ τὴν θέλησίν του· <σήκωσε τὸ βλέμμα σου καὶ κύτταξε ὅλον αὐτὸν τὸν τόπον, εἰς τὸν ὁποῖον τώρα εὑρίσκεσαι· κύτταξε πρὸς βορρᾶν καὶ πρὸς νότον καὶ πρὸς ἀνατολὰς καὶ πρὸς δυσμάς, ὅπου εἶναι ἡ Μεσόγειος θάλασσα· κύτταξε γύρω σου ὅσον ἠμπορεῖς μακρύτερα καὶ ὅσον παίρνει τὸ μάτι σου,
15 ὅτι πᾶσαν τὴν γῆν, ἣν σὺ ὁρᾷς, σοὶ δώσω αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματί σου ἕως αἰῶνος.	15 διότι ὅλην αὐτὴν τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν βλέπεις, θὰ τὴν δώσω εἰς σὲ καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους σου εἰς τοὺς αἰῶνας.	15 διότι ὅλην αὐτὴν τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν βλέπεις, εἰς σὲ θὰ τὴν δώσω καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους σου ὡς κτῆμα αἰώνιον, ἰδικόν σας γιὰ πάντα>.
16 Καὶ ποιήσω τὸ σπέρμα σου ὡς τὴν ἄμμον τῆς γῆς· εἰ δύναταί τις ἐξαριθμῆσαι τὴν ἄμμον τῆς γῆς, καὶ τὸ σπέρμα σου ἐξαριθμηθήσεται.	16 Καὶ θὰ πληθύνω τοὺς ἀπογόνους σου ὡσὰν τὴν ἄμμον τῆς γῆς. Ἐὰν κανεὶς ἠμπορῇ νὰ μετρήσῃ τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης θὰ δυνηθῇ νὰ μετρήσῃ καὶ τοὺς ἰδικούς σου ἀπογόνους.	16 Καὶ διὰ νὰ μὴ ὀλιγοπιστήσῃ ὁ Ἅβραμ εἰς τὴν θείαν ὑπόσχεσιν, ἐπειδὴ ἦταν γέροντας, ἡ δὲ γυναῖκα του στεῖρα, ὁ Θεὸς τοῦ ὑπόσχεται κάτι ἄλλο, ποὺ ὑπερβαίνει τὶς ἀνθρώπινες δυνατότητες· τοῦ εἶπε: <Θὰ πληθύνω τόσον πολὺ τοὺς ἀπογόνους σου, ὥστε θὰ αὐξηθοῦν καὶ θὰ γίνουν ἀναρίθμητοι ὡς ἡ ἄμμος τῆς γῆς· ἐὰν ἠμπορῇ κανεὶς νὰ μετρήσῃ τὴν ἄμμον τῆς γῆς, ἄλλο τόσον θὰ ἠμπορέσῃ νὰ μετρήσῃ καὶ τοὺς ἀπογόνους σου.
17 Ἀναστὰς διόδευσον τὴν γῆν εἴς τε τὸ μῆκος αὐτῆς καὶ εἰς τὸ πλάτος, ὅτι σοὶ δώσω αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματί σου εἰς τὸν αἰῶνα.	17 Σήκω, διόδευσε τὴν χώραν αὐτὴν κατὰ μῆκος καὶ κατὰ πλάτος, διὰ νὰ τὴν γνωρίσῃς καλά, διότι εἰς σὲ καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους σου θὰ τὴν δώσω ὡς παντοτεινὴν κατοικίαν σας>.	17 Σήκω ἐπάνω καὶ διάσχισε τὴν χώραν αὐτὴν καὶ περπάτησέ την, ὅπως γυρίζει κάθε ἀφέντης τὰ κτήματά του· περπάτησέ την κατὰ τὸ μῆκος καὶ κατὰ τὸ πλάτος της, ὥστε νὰ τὴν γνωρίσῃς καλά, διότι εἰς σὲ θὰ τὴν δώσω καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους σου ὡς κτῆμα αἰώνιον, ἰδικόν σας γιὰ πάντα>.
18 Καὶ ἀποσκηνώσας Ἅβραμ, ἐλθὼν κατῴκησε παρὰ τὴν δρῦν τὴν Μαμβρῆ, ἣ ἦν ἐν Χεβρώμ, καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον τῷ Κυρίῳ.	18 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ ὁ Ἅβραμ ἐσήκωσε τὴν σκηνήν του, ἐπῆρε τὰ ὑπάρχοντά του καὶ ἐλθὼν ἐγκατεστάθη πλησίον εἰς τὴν δρῦν Μαμβρῆ, ἡ ὁποία εὑρίσκετο εἰς τὴν Χεβρών, ἐκεῖ καὶ ἔκτισε θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου.	18 Καὶ ὁ Ἅβραμ κατάπληκτος ἀπὸ τὴν θείαν ἀγαθότητα ὑπάκουσε πρόθυμα εἰς τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου· ἀφοῦ διέλυσε καὶ ἐσήκωσε τὴν σκηνήν, ποὺ εἶχε στήσει εἰς τὴν Βαιθήλ, ἦλθε καὶ ἑκατοίκησε κοντὰ εὶς τὴν βελανιδιὰν τὴν Μαμβρῆ, ἡ ὁποία ἦταν εἰς τὴν Χεβρών· καὶ εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον ἔκτισε θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ θυσιάζῃ εἰς Αὐτὸν καὶ νὰ Τὸν λατρεύῃ.