Η Γένεσις : Κεφάλαιον ΛΕ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ἶπε δὲ ὁ Θεὸς πρὸς Ἰακώβ· ἀναστὰς ἀνάβηθι εἰς τὸν τόπον Βαιθὴλ καὶ οἴκει ἐκεῖ καὶ ποίησον ἐκεῖ θυσιαστήριον τῷ Θεῷ τῷ ὀφθέντι σοι τῷ ἀποδιδράσκειν σε ἀπὸ προσώπου Ἡσαῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου.
2 Εἶπε δὲ Ἰακὼβ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ καὶ τοῖς μετ' αὐτοῦ· ἄρατε τοὺς θεοὺς τοὺς ἀλλοτρίους τοὺς μεθ' ὑμῶν ἐκ μέσου ὑμῶν καὶ καθαρίσθητε ἀλλάξατε τὰς στολὰς ὑμῶν,
3 καὶ ἀναστάντες ἀναβῶμεν εἰς Βαιθὴλ καὶ ποιήσωμεν ἐκεῖ θυσιαστηστήριον τῷ Θεῷ τῷ ἐπακούσαντί μου ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως, ὃς ἦν μετ' ἐμοῦ καὶ διέσωσέ με ἐν τῇ ὁδῷ ᾗ ἐπορεύθην.
4 Καὶ ἔδωκαν τῷ Ἰακὼβ τοὺς θεοὺς τοὺς ἀλλοτρίους, οἳ ἦσαν ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν, καὶ τὰ ἐνώτια τὰ ἐν τοῖς ὠσὶν αὐτῶν, καὶ κατέκρυψεν αὐτὰ Ἰακὼβ ὑπὸ τὴν τερέβινθον τὴν ἐν Σικίμοις καὶ ἀπώλεσεν αὐτὰ ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας.
5 Καὶ ἐξῇρεν Ἰσραὴλ ἐκ Σικίμων, καὶ ἐγένετο φόβος Θεοῦ ἐπὶ τὰς πόλεις τὰς κύκλῳ αὐτῶν, καὶ οὐ κατεδίωξαν ὀπίσω τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.
6 ῏Ηλθε δὲ Ἰακὼβ εἰς Λουζά, ἥ ἐστιν ἐν γῆ Χαναάν, ἥ ἐστι Βαιθήλ, αὐτὸς καὶ πᾶς ὁ λαός, ὃς ἦν μετ' αὐτοῦ.
7 Καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα τοῦ τόπου Βαιθήλ. Ἐκεῖ γὰρ ἐφάνη αὐτῷ ὁ Θεὸς ἐν τῷ ἀποδιδράσκειν αὐτὸν ἀπὸ προσώπου Ἡσαῦ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ.
8 Ἀπέθανε δὲ Δεβῶρα ἡ τροφὸς Ρεβέκκας καὶ ἐτάφη κατώτερον Βαιθὴλ ὑπὸ τὴν βάλανον, καὶ ἐκάλεσεν Ἰακὼβ τὸ ὄνομα αὐτῆς Βάλανος πένθους.
9 Ὤφθη δὲ ὁ Θεὸς τῷ Ἰακὼβ ἔτι ἐν Λουζᾷ, ὅτε παρεγένετο ἐκ Μεσοποταμίας τῆς Συρίας, καὶ εὐλόγησεν αὐτὸν ὁ Θεός.
10 Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Θεός· τὸ ὄνομά σου οὐ κληθήσεται ἔτι Ἰακώβ, ἀλλ' Ἰσραὴλ ἔσται τὸ ὄνομά σου. Καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰσραήλ.
11 Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεός· ἐγὼ ὁ Θεός σου· αὐξάνου καὶ πληθύνου· ἔθνη καὶ συναγωγαὶ ἐθνῶν ἔσονται ἔκ σοῦ, καὶ βασιλεῖς ἐκ τῆς ὀσφύος σου ἐξελεύσονται.
12 Καὶ τὴν γῆν, ἣν ἔδωκα Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαάκ, σοὶ δέδωκα αὐτήν· σοὶ ἔσται, καὶ τῷ σπέρματί σου μετὰ σὲ δώσω τὴν γῆν ταύτην.
13 Ἀνέβη δὲ ὁ Θεὸς ἀπ' αὐτοῦ ἐκ τοῦ τόπου, οὗ ἐλάλησε μετ' αὐτοῦ.
14 Καὶ ἔστησεν Ἰακὼβ στήλην ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ ἐλάλησε μετ' αὐτοῦ ὁ Θεός , στήλην λιθίνην, καὶ ἔσπεισεν ἐπ' αὐτὴν σπονδὴν καὶ ἐπέχεεν ἐπ' αὐτὴν ἔλαιον.
15 Καὶ ἐκάλεσεν Ἰακὼβ τὸ ὄνομα τοῦ τόπου, ἐν ᾧ ἐλάλησε μετ' αὐτοῦ ἐκεῖ ὁ Θεός, Βαιβήλ.
16 Ἀπάρας δὲ Ἰακὼβ ἐκ Βαιθήλ, ἔπηξε τὴν σκηνὴν αὐτοῦ ἐπέκεινα τοῦ πύργου Γαδέρ. Ἐγένετο δὲ ἡνίκα ἤγγισεν εἰς Χαβραθὰ τοῦ ἐλθεῖν τὴν Ἐφραθᾶ, ἔτεκε Ραχὴλ καὶ ἐδυστόκησεν ἐν τῷ τοκετῷ.
17 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ σκληρῶς αὐτὴν τίκτειν, εἶπεν αὐτῇ ἡ μαῖα· θάρσει, καὶ γὰρ οὗτός σοι ἐστιν υἱός.
18 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἀφιέναι αὐτὴν τὴν ψυχήν, ἀπέθνησκε γὰρ,ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Υἱὸς ὀδύνης μου· ὁ δὲ πατὴρ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Βενιαμίν.
19 Ἀπέθανε δὲ Ραχὴλ καὶ ἐτάφη ἐν τῇ ὁδῷ τοῦ ἱπποδρόμου Ἐφραθᾶ (αὕτη ἔστι Βηθλεέμ).
20 Καὶ ἔστησεν Ἰακὼβ στήλην ἐπὶ τοῦ μνημείου αὐτῆς· αὕτη ἐστὶν ἡ στήλη ἐπὶ τοῦ μνημείου Ραχὴλ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
21 Ἐγένετο δὲ ἡνίκα κατῴκησεν Ἰσραὴλ ἐν τῇ γῇ ἐκείνῃ, ἐπορεύθη Ρουβὴν καὶ ἐκοιμήθη μετὰ Βαλλᾶς τῆς παλλακῆς τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ἰακώβ· καὶ ἤκουσεν Ἰσραήλ, καὶ πονηρὸν ἐφάνη ἐναντίον αὐτοῦ.
22 ῏Ησαν δὲ οἱ υἱοὶ Ἰακὼβ δώδεκα.
23 Υἱοὶ Λείας· πρωτότοκος Ἰακὼβ Ρουβήν, Συμεών, Λευί, Ἰούδας, Ἰσσάχαρ, Ζαβουλών.
24 Υἱοὶ δὲ Ραχήλ· Ἰωσὴφ καὶ Βενιαμίν.
25 Υἱοὶ δὲ Βαλλᾶς παιδίσκης Ραχήλ· Δὰν καὶ Νεφθαλείμ.
26 Υἱοὶ δὲ Ζελφᾶς παιδίσκης Λείας· Γὰδ καὶ Ἀσήρ. Οὗτοι υἱοὶ Ἰακώβ, ἐγένοντο αὐτῷ ἐν Μεσοποταμίᾳ τῆς Συρίας.
27 Ἦλθε δὲ Ἰακὼβ πρὸς Ἰσαὰκ πατέρα αὐτοῦ εἰς Μαμβρῆ, εἰς πόλιν τοῦ πεδίου (αὕτη ἐστι Χεβρών) ἐν γῇ Χαναάν, οὗ παρῴκησεν Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαάκ.
28 Ἐγένοντο δὲ αἱ ἡμέραι Ἰσαάκ, ἃς ἔζησεν, ἔτη ἑκατὸν ὀγδοήκοντα,
29 καὶ ἐκλείπων Ἰσαὰκ ἀπέθανε προσετέθη πρὸς τὸ γένος αὐτοῦ πρεσβύτερος καὶ πλήρης ἡμερῶν καὶ ἔθαψαν αὐτὸν Ἡσαῦ καὶ Ἰακὼβ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ἶπε τότε ὁ Θεὸς πρὸς τὸν Ιακώβ· <σήκω καὶ πήγαινε εἰς τὸν τόπον Βαιθήλ, μένε ἐκεῖ καὶ οἰκοδόμησε θυσιαστήριον εἰς τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος σοῦ παρουσιάσθη ἐκεῖ, ὅταν φοβισμένος ἔφευγες ἀπὸ τὸν ἀδελφόν σου τὸν Ἡσαῦ διὰ τὴν Χαρράν>.
2 Ὁ δὲ Ἰακώβ, ἐφ' ὅσον σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ θὰ μετέβαινεν εἰς τὸν ἱερὸν ἐκεῖνον τόπον, εἶπεν εἰς ὅλα τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας του καὶ εἰς ὅλους ὅσοι ἦσαν μαζῆ του· <πετάξετε τὰ εἴδωλα τῶν ξένων θεῶν, ποὺ ἔχετε μαζῆ σας, πλυθῆτε καὶ καθαρίσατε τὸ σῶμα σας, ἀλλάξατε τὰ ἐνδύματά σας,
3 καὶ κατόπιν ἂς ξεκινήσωμεν νὰ μεταβῶμεν εἰς τὴν Βαιθήλ. Ἐκεῖ ἂς κτίσωμεν θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἤκουσε τὴν προσευχήν μου κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς θλίψεώς, μου, ὅταν δραπέτης ἔφυγα διὰ τὴν Χαρρὰν καὶ ὁ ὁποῖος ἦτο μαζῆ μου καὶ μὲ διεφύλαξε καθ' ὅλον τὸ ταξίδιόν μου>.
4 Ἔδωσαν εἰς τὸν Ἰακὼβ οἱ οἰκεῖοι του τὰ εἴδωλα τῶν ξένων θεῶν, ποὺ εἶχον εἰς χεῖρας των, καὶ τὰ σκουλαρίκια των μὲ τὰς εἰδωλολατρικὰς μορφάς, ποὺ ἐκρέμοντο εἰς τὰ αὐτιά των. Ὁ δὲ Ἰακὼβ τὰ ἔχωσε καὶ τὰ ἀπέκρυψε κάπου περὶ τὴν τερέβινθον, ποὺ ὑπῆρχεν εἰς τὴν Συχέμ, καὶ τὰ ἐξηφάνισεν, ὥστε νὰ μὴ ἔχουν ἀνευρεθῆ μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς.
5 Ἀνεχώρησεν ὁ Ἰακὼβ ἀπὸ τὴν Συχὲμ καὶ φόβος Θεοῦ κατέλαβε τοὺς κατοίκους τῶν γύρω ἀπὸ τὴν Συχὲμ πόλεων καὶ δὲν ἐτόλμησαν νὰ καταδιώξουν τὸν Ἰακὼβ καὶ τοὺς ἀνθρώπους του διὰ τὴν σφαγὴν τῶν ἀνδρῶν τῆς Συχὲμ καὶ διὰ τὴν λεηλασίαν.
6 ῎Εφθασεν ὁ Ἰακὼβ καὶ ὅλος ὁ λαός, ποὺ εὑρίσκετο μαζῆ του, εἰς τὴν Λουζὰ τῆς Χαναάν, ἡ ὁποία εἶναι ἡ αὐτὴ μὲ τὴν Βαιθήλ.
7 Οἰκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Βαιθήλ, διότι ἐκεῖ εἶχε παρουσιασθῆ εἰς αὐτὸν ὁ Θεός, ὅταν αὐτὸς φοβισμένος ἔφευγεν ἀπὸ τὸν ἀδελφόν του τὸν Ἡσαῦ.
8 Ἀπέθανε δὲ ἐκεῖ ἡ Δεδῶρα, ἡ τροφὸς τῆς Ρεβέκκας, καὶ ἐτάφη παρακάτω ἀπὸ τὴν Βαιθήλ, κάτω ἀπὸ μίαν βαλανιδιάν. Ὁ Ἰακὼβ ὠνόμασε τὸ σημεῖον ἐκεῖνο <Βαλανιδιὰ πένθους>.
9 Παρουσιάσθη δὲ ὁ Θεὸς εἰς τὸν Ἰακὼβ καὶ πάλιν εἰς Λουζὰ τώρα, ποὺ εἶχεν ἐπιστρέψει ἀπὸ τὴν Μεσοποταμίαν τῆς Συρίας, καὶ τὸν εὐλόγησε.
10 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Θεός· <τὸ ὄνομά σου δὲν θὰ λέγεται πλέον Ἰακώβ, ἀλλὰ θὰ ὀνομασθῇς Ἰσραήλ>. Καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰσραήλ.
11 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν πάλιν ὁ, Θεός· <ἐγὼ εἶμαι ὁ Θεός σου, σοῦ δίδω τὴν εὐλογίαν μου· νὰ αὐξάνεσαι καὶ νὰ πληθύνεσαι. Ἔθνη καὶ ὁμάδες ἐθνῶν θὰ προέλθουν ἀπὸ σέ, καὶ βασιλεῖς θὰ ἐξέλθουν ἀπὸ τὴν ὀσφύν σου.
12 Τὴν χώραν αὐτήν, τὴν ὁποίαν ἔδωκα εἰς τὸν Ἁβραὰμ καὶ τὸν Ἰσαάκ, τὴν ἔχω δώσει καὶ εἰς σέ. Ἰδική σου θὰ εἶναι. Καὶ ὕστερα ἀπὸ σὲ θὰ τὴν δώσω εἰς τοὺς ἀπογόνους σου.
13 Μετὰ τὴν ἐμφάνισιν αὐτὴν ἀπῆλθεν ὁ Θεὸς ἀπὸ τὸν τόπον ἐκεῖνον, ὅπου ὡμίλησε μὲ τὸν Ἰακώβ.
14 Ὁ Ἰακὼβ ἔστησε μίαν λιθίνην στήλην εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον, ὅπου ὡμίλησε μὲ αὐτὸν ὁ Θεός, προσέφερε θυσίαν οἴνου καὶ ἔχυσεν ἐπάνω εἰς αὐτὴν ἔλαιον, διὰ νὰ τὴν καθιερώσῃ πρὸς τὸν Θεόν.
15 Ὠνόμασε δὲ τὸ μέρος ἐκεῖνο, εἰς τὸ ὁποῖον ὡμίλησε πρὸς αὐτὸν ὁ Θεός, <Βαιθήλ>.
16 Ἀνεχώρησε πάλιν ὁ Ἰακὼβ ἀπὸ τὴν Βαιθὴλ καὶ ἔστησε τὴν σκηνὴν αὐτοῦ πέραν ἀπὸ τὸν πύργον Γαδέρ. Ὅταν δὲ ἐπλησίασεν εἰς τὴν τοποθεσίαν Χαβραθὰ, δηλαδὴ εἰς τὴν Βηθλεέμ, ἐγέννησεν ἡ Ραχὴλ καὶ ἐταλαιπωρήθη πολὺ κατὰ τὸν τοκετόν.
17 Τὴν ὥραν δὲ ποὺ ὑπέφερε σκληρὰ κατὰ τὸν τοκετόν, τῆς εἶπεν ἡ μαῖα· <ἔχε θάρρος, διότι τὸ τέκνον σου αὐτὸ εἶναι ἀγόρι>.
18 Ὁτε δὲ πλέον ἡ Ραχὴλ ἄφηνε τὴν ψυχήν της, διότι ἀπέθνησκεν ἀπὸ τὸν τοκετόν, ἐκάλεσε τὰ ὄνομα τοῦ βρέφους <Υἱὸς ὀδύνης>. Ὁ δὲ πατὴρ τὸ ὠνόμασε Βενιαμίν.
19 Ἀπέθανε δὲ ἐκεῖ ἡ Ραχὴλ καὶ ἐτάφη κοντὰ εἰς τὴν εὐρεῖαν ὁδόν, ὅπου ἀνεμποδίστως ἠδύναντο νὰ τρέχουν οἱ ἵπποι. Ἡ δὲ Ἐφραθᾶ εἶναι αὐτή, ποὺ σήμερον λέγεται Βηθλεέμ.
20 Ὁ Ἰακὼβ ἔστησε μίαν στήλην ἐπάνω εἰς τὸν τάφον τῆς Ραχήλ. Αὐτὴ δὲ ἡ ἐπὶ τοῦ μνημείου τῆς Ραχὴλ στήλη ὑπάρχει μέχρι τῆς ἡμέρας ποὺ γράφονται αὐτά.
21 Ὅταν δὲ ἐγκατεστάθη ὁ Ἰσραὴλ εἰς τὴν περιοχὴν ἐκείνην τῆς Βηθλεέμ, ἐπῆγεν ὁ Ρουβὴν καὶ ἐκοιμήθη μὲ τὴν Βαλλᾶν, τὴν δευτέρας σειρᾶς σύζυγον τοῦ πατρός του Ἰακώβ. Ἐπληροφορήθη ὁ Ἰακὼβ τὸ ἁμάρτημα αὐτὸ τοῦ παιδιοῦ του καὶ τοῦ ἐφάνη, ὅπως ἦτο φυσικόν, πολὺ κακόν.
22 Οἱ υἱοὶ τοῦ Ἰακὼβ ἦσαν δώδεκα, οἱ ἑξῆς·
23 Υἱοὶ ἀπὸ τὴν Λείαν· πρωτότοκος τοῦ ᾿Ιακὼβ ἦτο ὁ Ρουβήν, ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸν ὁ Συμεών, ὁ Λευΐ, ὁ ᾿Ιούδας, ὁ Ἰσσάχαρ καὶ ὁ Ζαβουλών.
24 Υἱοὶ ἀπὸ τὴν Ραχήλ, ὁ Ἰωσὴφ καὶ ὁ Βενιαμίν.
25 Υἱοὶ δὲ ἀπὸ τὴν Βαλλᾶν, τὴν θεραπαινίδα τῆς Ραχήλ, ἦσαν ὁ Δὰν καὶ ὁ Νεφθαλείμ.
26 Υἱοὶ δὲ ἀπὸ τὴν Ζελφάν, τὴν θερατιαινίδα τῆς Λείας, ἦσαν ὁ Γὰδ καὶ ὁ Ἀσήρ. Αὐτὰ εἶναι τὰ παιδιὰ τοῦ Ἰακώβ, τὰ ὁποῖα ἀπέκτησεν εἰς τὴν Μεσοποταμίαν τῆς Συρίας.
27 Ἀπὸ τὴν Βηθλεὲμ μετέβη ὁ Ἰακὼβ πρὸς τὸν πατέρα του, τὸν Ἰσαάκ, εἰς τὴν Δρῦν Μαμβρῆ, εἰς τὴν πόλιν Χεβρὼν τῆς πεδιάδος ἐν Χαναάν, ὅπου εἶχον παροικήσει ὁ Ἅβραὰμ καὶ ὁ Ἰσαάκ.
28 Ὅλαι αἱ ἡμέραι τῆς ζωῆς τοῦ Ἰσαὰκ ἔφθασαν τὰ ἑκατὸν ὀγδοήκοντα ἔτη.
29 Τότε πλέον ἐξηντλήθησαν αἱ δυνάμεις τοῦ Ἰσαάκ, ἀπέθανε καὶ γέρων πλέον πλήρης ἡμερῶν προσετέθη εἰς τοὺς προγόνους αὐτοῦ, οἱ ὁποῖοι εἶχον ἀπέλθει ἐνωρίτερον. Ἔθαψαν δὲ αὐτὸν ὁ Ἡσαῦ καὶ ὁ Ἰακώβ, τὰ παιδιά του.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

αὶ ὁ Θεὸς εἶπε πρὸς τὸν Ἰακώβ: <Ἐπειδὴ ἐφοβήθης αὐτοὺς ποὺ κατοικοῦν ἐδῶ μήπως σὲ ἐκδικηθοῦν, σήκω ἀμέσως καὶ πήγαινε εἰς τὴν Βαιθὴλ καὶ μεῖνε ἐκεῖ καὶ κτίσε θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν καὶ λατρείαν τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος σοῦ παρουσιάσθη ἐκεῖ ὅταν ἔφευγες κρυφὰ καὶ φοβισμένος ἀπὸ τὴν Χαναὰν εἰς τὴν Χαρράν, διὰ νὰ γλυτώσῃς ἀπὸ τὴν ἀπειλὴν τοῦ ἀδελφοῦ σου Ἡσαῦ>.
2 Κατόπιν τῆς ἐντολῆς αὐτῆς τοῦ Θεοῦ ὁ Ἰακὼβ εἶπεν εἰς τὴν οἰκογένειάν του καὶ εἰς ὅλους, ὅσοι ἦσαν μαζί του: <Σηκώσατε καὶ ἀπομακρύνετε τὰ μικρὰ ἀγάλματα τῶν ξένων εἰδωλολατρικῶν θεῶν, ποὺ ἔχετε μαζί σας· πλυθῆτε, ἀγνισθῆτε, ἀλλάξετε τὰ ροῦχα σας καὶ φορέσετε ἄλλα καθαρά, διότι πρόκειται νὰ εὐχαριστήσωμεν τὸν ἀληθινὸν Θεόν.
3 Κατόπιν, ἀφοῦ σηκωθῶμεν, ἂς προχωρήσωμεν πρὸς τὸν ἱερὸν τόπον τῆς Βαιθὴλ καὶ ἂς κτίσωμεν ἐκεῖ θυσιαστήριον, τὸ ὁποῖον νὰ ἀφιερώσωμεν εἰς τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεόν, ποὺ ἄκουσε τὶς προσευχές μου καὶ μὲ ἐβοήθησε κατὰ τὴν περίοδον τῶν δοκιμασιῶν καὶ τῶν θλίψεών μου· εἰς τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος ἦταν πάντοτε μαζί μου καὶ μὲ ἐπροφύλαξε, ὅπου καὶ ἂν ἐπῆγα καὶ ὅ,τι καὶ ἂν ἔκαμα>.
4 Τότε τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας του καὶ ὅλοι, ὅσοι ἦσαν μαζί του, παρέδωκαν εἰς τὸν Ἰακὼβ τὰ μικρὰ ἀγάλματα τῶν ξένων εἰδωλολατρικῶν θεῶν, ποὺ εἶχαν εἰς τὴν κατοχήν των, ὅπως ἐπίσης καὶ τὰ σκουλαρίκια, ποὺ ἐφοροῦσαν εἰς τὰ αὐτιά των, διότι καὶ αὐτὰ ἦσαν σύμβολα τῶν εἰδώλων. Καὶ ὁ Ἰακὼβ τὰ ἐπῆρε καὶ τὰ ἔθαψε βαθειὰ εἰς τὴν γῆν εἰς μέρος ἄγνωστον, κάτω ἀπὸ μίαν τερέβινθον (ἡ δρῦν), ποὺ ὑπῆρχε κοντὰ εἰς τὴν Συχὲμ (=τὰ Σίκιμα) καὶ ἔτσι ἑξαφάνισε τὰ εἴδωλα ἐκεῖνα μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς, ποὺ γράφονται οἱ γραμμὲς αὐτές. Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν κανεὶς ἄλλος δεν θὰ ἐβλάπτετο ἀπὸ αὐτά.
5 Ὁ Ἰσραήλ, ἀφοῦ ἔκαμεν ὅλα αὐτά, ἐξεκίνησεν ἀπὸ τὴν Συχέμ (=τὰ Σίκιμα) καὶ ἐπροχώρησε μὲ κατεύθυνσιν πρὸς τὴν Βαιθήλ. Τότε ὅμως, χάρις εἰς τὴν θείαν προστασίαν καὶ πρόνοιαν, μεγάλος καὶ ὑπερφυσικὸς πανικὸς ἐκυρίευσε τοὺς ἀνθρώπους τῶν πόλεων, ποὺ ἐγειτόνευαν μὲ τὴν Συχέμ. Ἔτσι οἱ κάτοικοί των δὲν ἐτόλμησαν νὰ καταδιώξουν τὸν Ἰακὼβ καὶ τὴν οἰκογένειάν του.
6 Ὁ Ἰακὼβ μὲ τὴν οἰκογένειαν καὶ ὅλην τὴν ἀκολουθίαν του ἔφθασε σῶος καὶ ἀβλαβὴς εἰς τὴν πόλιν Λουζά, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν Χαναάν, καὶ ἡ ὁποία εἶναι αὐτὴ ἡ Βαιθήλ.
7 Ἐκεῖ ἔκτισε θυσιαστήριον εἰς δόξαν καὶ λατρείαν τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ· καὶ ὠνόμασε τὸν τόπον ἐκεῖνον Βαιθήλ. Διότι ἐκεῖ ἐφανερώθη εἰς αὐτὸν ὁ Θεός, ὅταν ἔφευγε κρυφὰ καὶ φοβισμένος ἀπὸ τὴν Χαναὰν εἰς τὴν Χαρράν, διὰ νὰ γλυτώσῃ ἀπὸ τὴν ἀπειλὴν τοῦ ἀδελφοῦ του Ἡσαῦ.
8 Τότε ἀπέθανε καὶ ἡ γερόντισσα Δεβώρα, ἡ παραμάννα τῆς Ρεβέκκας, καὶ ἐτάφη κάτω ἀπὸ τὴν βελανιδιάν, εἰς τὰ νότια τῆς Βαιθήλ. Ἀπὸ τὸ γεγονὸς αὐτο ὁ Ἰακὼβ ὠνόμασε τὴν βελανιδιὰν ἐκείνην <Βελανιδιὰν πένθους>.
9 Ὅταν ὁ Ἰακὼβ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὴν Μεσοποταμίαν τῆς Συρίας καὶ ἐνῷ εὑρίσκετο ἄκομη εἰς τὴν Λουζάν, ὁ Θεὸς ἐφανερώθη πάλιν εἰς αὐτὸν (ὅπως εἶχε φανερωθῆ καὶ προηγουμένως εἰς τὸν ἴδιον τόπον, ὅταν ἐπήγαινεν εἰς Μεσοποταμίαν) καὶ τὸν εὐλόγησε.
10 Καὶ μολονότι τοῦ εἶχε δώσει προηγουμένως τὴν ὀνομασίαν Ἰσραήλ, τὸν ἐβεβαίωσε πάλιν: <Τὸ ὄνομά σου δεν θὰ εἶναι πλέον Ἰακώβ· ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἑξῆς θὰ ὀνομαζεσαι Ἰσραήλ>. Ἔτσι ὁ Θεὸς ὠνόμασε τὸν Ἰακὼβ Ἰσραήλ.
11 Καὶ ἐπειδὴ ὁ Ἰακὼβ ἦταν ἀκόμη φοβισμένος, διότι ἦταν ὀλιγάριθμος ἐν συγκρίσει πρὸς τοὺς ἐχθρούς του, ὁ Θεὸς τοῦ εἶπεν: <Ἐγὼ εἶμαι ὁ παντοδύναμος Θεός σου· να αὐξάνεσαι, νὰ πολλαπλασιάζεσαι καὶ νὰ πληθύνεσαι. Οἱ ἀπόγονοί σου θὰ γίνουν τόσον πολλοὶ καὶ ἔνδοξοι, ὥστε ἀπὸ σὲ θὰ προέλθουν ἔθνη καὶ ὁμάδες ἐθνῶν καὶ ἀπὸ σὲ θὰ γεννηθοῦν βασιλεῖς.
12 Εἰς σὲ ἔχω δώσει ὡς κληρονομίαν τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν ἔδωκα εἰς τὸν πάππον σου τὸν Ἀβραὰμ καὶ τὸν πατέρα σου τὸν Ἰσαάκ· εἰς σὲ ἂς ἀνήκῃ ἡ χώρα αὐτή, εἰς σὲ καὶ τοὺς ἀπογόνους, οἱ ὁποῖοι θὰ προέλθουν ἀπὸ σέ>.
13 Μετὰ τὴν ἐμφάνισιν αὐτὴν καὶ τὶς ὑποσχέσεις ὁ Θεὸς ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὸν τόπον, εἰς τὸν ὁποῖον τοῦ ἐμίλησε.
14 Καὶ ὁ Ἰακὼβ εἰς παντοτινὴν καὶ εὐλαβικὴν ἀνάμνησιν τῆς θείας ἐμφανίσεως ἔστησεν εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον στήλην ἀναμνηστικήν· στήλην πέτρινην, τὴν ὁποίαν διὰ νὰ γίνῃ ἱερὰ τὴν καθιέρωσεν εἰς τὸν Θεόν, ἀφοῦ ἔκαμε σπονδὴν οἴνου καὶ ἔχυσεν ἐπάνω της ὡς θυσίαν λάδι.
15 Καὶ ὁ Ἰακώβ, διὰ νὰ κάμῃ ἀλησμόνητον τὴν ὑπενθύμισιν τῶν μεγάλων αὐτῶν γεγονότων, ὠνόμασε τὸν ἱερὸν ἐκεῖνον τόπον, εἰς τὸν ὁποῖον τοῦ ἐφανερώθη καὶ τοῦ ἐμίλησεν ὁ Θεός, <Βαιθήλ>, ποὺ σημαίνει <οἶκος Θεοῦ>.
16 Κατόπιν ὁ Ἰακὼβ καὶ ἡ οἰκογένειά του ἐσήκωσαν τὶς σκηνές των καὶ ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν Βαιθὴλ καὶ ἦλθαν καὶ ἔστησαν τὶς σκηνές των πέραν (εἰς τὴν ἄλλην πλευράν) τοῦ πύργου Γαδέρ. Καθὼς δὲ ὁ Ἰακὼβ ἐπλησίαζεν εἰς Χαβραθὰ καὶ εὑρίσκετο ἀκόμη εἰς κάποιοιν ἀπόστασιν ἀπὸ τὴν Ἐφραθᾶ, ἡ γυναῖκα του ἡ Ραχὴλ ἐγέννησε· καὶ εἰς τὴν γένναν της ἐπάνω ἐδυσκολεύθη καὶ ἐταλαιπωρήθη πολύ.
17 Ἐνῷ δὲ ὑπέφερε πολὺ τὴν ὥραν τοῦ τοκετοῦ καὶ οἱ πόνοι της ἦσαν πολὺ δυνατοί, ἡ μαῖα, διὰ νὰ τὴν ἐνισχύσῃ, τῆς εἶπε: <Μὴ φοβῆσαι, Ραχήλ, μὴ ἀγωνιᾷς, ἔχε θάρρος· διότι καὶ τὸ παιδὶ αὐτό, ποὺ θὰ γεννηθῇ, εἶναι ἀγόρι καὶ ὅχι κορίτσι>.
18 Καθὼς δὲ ἡ Ραχὴλ ἐψυχορραγοῦσε καὶ ἄφηνε τὴν τελευταίαν της πνοήν — διότι ἀπέθνησκεν ἤδη — ἔδωσεν εἰς τὸ νεογέννητον βρέφος της τὸ ὄνομα Βενονί (Μπενονί), ποὺ σημαίνει <ὁ υἱὸς τῆς ὀδύνης μου>. Ὁ πατέρας του ὅμως, ὁ Ἰακώβ, ἄλλαξε ἀμέσως τὸ ὄνομα τοῦ υἱοῦ του καὶ τὸν ὠνόμασε Βενιαμίν, ποὺ σημαίνει υἱὸς τῆς δεξιᾶς μου> (τὸ παιδὶ ποὺ τὸ ἔχω εἰς τὸ δεξί μου χέρι).
19 Ἀπέθανε δὲ ἡ Ραχὴλ καὶ ἐτάφη κοντὰ εἰς τὸν πλατὺν δρόμον, εἰς τὸν ὁποῖον ἠμποροῦν νὰ τρέχουν ἵπποι, καὶ ὁ ὁποῖος ὁδηγε·ῖ πρὸς τὴν Ἐφραθᾶ· ἡ πόλις αὐτὴ σήμερα ὀνομάζεται Βηθλεέμ.
20 Καὶ ὁ Ἰακὼβ ἔστησεν ἐπάνω εἰς τὸν τάφον της πέτρινην ἀναμνηστικὴν στήλην· αὐτὴ εἶναι ἡ ἀναμνηστικὴ στήλη, ἡ ὁποία ὑπάρχει καὶ δείχνει μέχρι σήμερα, ποὺ γράφονται αὐτά, τὸν τάφον τῆς Ραχήλ.
21 Ὅταν ὁ Ἰσραήλ, μετὰ τὸν θάνατον τῆς Ραχήλ, ἔστησε τὶς σκηνές του καὶ ἐγκατεστάθη εἰς τὴν περιοχὴν ἐκείνην, ποὺ εὑρίσκετο εἰς κάποιαν ἀπόστασιν ἀπὸ τὴν Βηθλεέμ, ὁ υἱός του Ρουβὴν ἐκοιμήθη μὲ τὴν δοὺλην Βαλλάν, τὴν παλλακὴν τοῦ πατέρα του Ἰακώβ. Ὁ Ἰσραὴλ ἐπληροφορήθη τὴν πονηρὴ αὐτὴν πρᾶξιν τοῦ υἱοῦ του Ρουβήν, καὶ ὅπως ἦταν φυσικὸν ἐλυπήθη πολύ, διότι ἡ πρᾶξις ἐκείνη τοῦ ἐφάνη κατ' ἐξοχὴν παράνομος, κακὴ καὶ προσβλητική.
22 Οἱ υἱοὶ δὲ τοῦ Ἰακὼβ ἦσαν δώδεκα.
23 Οἱ υἱοί, ποὺ ἀπέκτησεν ἀπὸ τὴν Λείαν, ἦσαν ὁ Ρουβήν, ὁ πρωτότοκος υἱὸς τοῦ Ἰακώβ, κατόπιν ὁ Συμεών, ὁ Λευΐ, ὁ Ἰούδας, ὁ Ἰσσάχαρ καὶ ὁ Ζαβουλών.
24 Οἱ υἱοί, ποὺ ἀπέκτησεν ἀπὸ τὴν Ραχήλ, ἦσαν ὁ Ἰωσὴφ καὶ ὁ Βενιαμίν.
25 Οἱ υἱοί, ποὺ ἀπέκτησεν ἀπὸ τὴν Βαλλάν, τὴν δοὺλη τῆς Ραχήλ, ἦσαν ὁ Δὰν καὶ ὁ Νεφθαλείμ.
26 Οἱ δὲ υἱοί, ποὺ ἀπέκτησεν ἀπὸ τὴν Ζελφάν, τὴν δούλην τῆς Λείας, ἦσαν ὁ Γὰδ καὶ ὁ Ἀσήρ. Αὐτοὶ εἶναι οἰ δώδεκα υἱοὶ τοῦ Ἰακώβ, οἱ ὁποῖοι ἐγεννήθησαν εἰς αὐτὸν εἰς τὴν Μεσοποταμίαν τῆς Συρίας.
27 Ὁ Ἰακὼβ δὲ ἐπροχώρησεν ἀπὸ τὴν Βηθλεὲμ καὶ ἔφθασεν εἰς τὸν πατέρα του Ἰσαάκ, ὁ ὁποῖος κατοικοῦσεν εἰς τὴν τοποθεσίαν <δρῦς τοῦ Μαμβρῆ>, ποὺ εὑρίσκετο κοντὰ εἰς τὴν πεδινὴν πόλιν Χεβρών, εἰς τὴν χώραν Χαναάν, ἐκεῖ ὅπου εἶχαν ἐγκατασταθῆ τφοσωρινῶς καὶ ἔζησαν ὁ Ἀβραὰμ καὶ ὁ Ἰσαάκ.
28 Ὁ Ἰσαὰκ ἔζησε συνολικῶς ἑκατὸν ὄγδοντα ἔτη,
29 καὶ ὅταν ἑξαντλήθηκαν οἱ δυνάμεις του, ἀπέθανε καὶ προσετέθη εἰς τοὺς προπάτορές του, οἱ ὁποῖοι εἶχαν φύγει ἀπὸ τὸν παρόντα κόσμον, πρὶν ἀπὸ αὐτόν· ὁ Ἰσαὰκ ἀπέθανεν, ἀφοῦ ἔφθασεν εἰς ὥριμον καὶ βαθὺ γῆρας. Καὶ τὰ δύο παιδιά του, ὁ Ἡσαῦ καὶ ὁ Ἰακώβ, μονοιασμένοι καὶ ἀγαπημένοι πλέον, τὸν ἔθαψαν.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ἶπε δὲ ὁ Θεὸς πρὸς Ἰακώβ· ἀναστὰς ἀνάβηθι εἰς τὸν τόπον Βαιθὴλ καὶ οἴκει ἐκεῖ καὶ ποίησον ἐκεῖ θυσιαστήριον τῷ Θεῷ τῷ ὀφθέντι σοι τῷ ἀποδιδράσκειν σε ἀπὸ προσώπου Ἡσαῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου.	ἶπε τότε ὁ Θεὸς πρὸς τὸν Ιακώβ· <σήκω καὶ πήγαινε εἰς τὸν τόπον Βαιθήλ, μένε ἐκεῖ καὶ οἰκοδόμησε θυσιαστήριον εἰς τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος σοῦ παρουσιάσθη ἐκεῖ, ὅταν φοβισμένος ἔφευγες ἀπὸ τὸν ἀδελφόν σου τὸν Ἡσαῦ διὰ τὴν Χαρράν>.	αὶ ὁ Θεὸς εἶπε πρὸς τὸν Ἰακώβ: <Ἐπειδὴ ἐφοβήθης αὐτοὺς ποὺ κατοικοῦν ἐδῶ μήπως σὲ ἐκδικηθοῦν, σήκω ἀμέσως καὶ πήγαινε εἰς τὴν Βαιθὴλ καὶ μεῖνε ἐκεῖ καὶ κτίσε θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν καὶ λατρείαν τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος σοῦ παρουσιάσθη ἐκεῖ ὅταν ἔφευγες κρυφὰ καὶ φοβισμένος ἀπὸ τὴν Χαναὰν εἰς τὴν Χαρράν, διὰ νὰ γλυτώσῃς ἀπὸ τὴν ἀπειλὴν τοῦ ἀδελφοῦ σου Ἡσαῦ>.
2 Εἶπε δὲ Ἰακὼβ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ καὶ τοῖς μετ' αὐτοῦ· ἄρατε τοὺς θεοὺς τοὺς ἀλλοτρίους τοὺς μεθ' ὑμῶν ἐκ μέσου ὑμῶν καὶ καθαρίσθητε ἀλλάξατε τὰς στολὰς ὑμῶν,	2 Ὁ δὲ Ἰακώβ, ἐφ' ὅσον σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ θὰ μετέβαινεν εἰς τὸν ἱερὸν ἐκεῖνον τόπον, εἶπεν εἰς ὅλα τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας του καὶ εἰς ὅλους ὅσοι ἦσαν μαζῆ του· <πετάξετε τὰ εἴδωλα τῶν ξένων θεῶν, ποὺ ἔχετε μαζῆ σας, πλυθῆτε καὶ καθαρίσατε τὸ σῶμα σας, ἀλλάξατε τὰ ἐνδύματά σας,	2 Κατόπιν τῆς ἐντολῆς αὐτῆς τοῦ Θεοῦ ὁ Ἰακὼβ εἶπεν εἰς τὴν οἰκογένειάν του καὶ εἰς ὅλους, ὅσοι ἦσαν μαζί του: <Σηκώσατε καὶ ἀπομακρύνετε τὰ μικρὰ ἀγάλματα τῶν ξένων εἰδωλολατρικῶν θεῶν, ποὺ ἔχετε μαζί σας· πλυθῆτε, ἀγνισθῆτε, ἀλλάξετε τὰ ροῦχα σας καὶ φορέσετε ἄλλα καθαρά, διότι πρόκειται νὰ εὐχαριστήσωμεν τὸν ἀληθινὸν Θεόν.
3 καὶ ἀναστάντες ἀναβῶμεν εἰς Βαιθὴλ καὶ ποιήσωμεν ἐκεῖ θυσιαστηστήριον τῷ Θεῷ τῷ ἐπακούσαντί μου ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως, ὃς ἦν μετ' ἐμοῦ καὶ διέσωσέ με ἐν τῇ ὁδῷ ᾗ ἐπορεύθην.	3 καὶ κατόπιν ἂς ξεκινήσωμεν νὰ μεταβῶμεν εἰς τὴν Βαιθήλ. Ἐκεῖ ἂς κτίσωμεν θυσιαστήριον πρὸς τιμὴν τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἤκουσε τὴν προσευχήν μου κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς θλίψεώς, μου, ὅταν δραπέτης ἔφυγα διὰ τὴν Χαρρὰν καὶ ὁ ὁποῖος ἦτο μαζῆ μου καὶ μὲ διεφύλαξε καθ' ὅλον τὸ ταξίδιόν μου>.	3 Κατόπιν, ἀφοῦ σηκωθῶμεν, ἂς προχωρήσωμεν πρὸς τὸν ἱερὸν τόπον τῆς Βαιθὴλ καὶ ἂς κτίσωμεν ἐκεῖ θυσιαστήριον, τὸ ὁποῖον νὰ ἀφιερώσωμεν εἰς τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεόν, ποὺ ἄκουσε τὶς προσευχές μου καὶ μὲ ἐβοήθησε κατὰ τὴν περίοδον τῶν δοκιμασιῶν καὶ τῶν θλίψεών μου· εἰς τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος ἦταν πάντοτε μαζί μου καὶ μὲ ἐπροφύλαξε, ὅπου καὶ ἂν ἐπῆγα καὶ ὅ,τι καὶ ἂν ἔκαμα>.
4 Καὶ ἔδωκαν τῷ Ἰακὼβ τοὺς θεοὺς τοὺς ἀλλοτρίους, οἳ ἦσαν ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν, καὶ τὰ ἐνώτια τὰ ἐν τοῖς ὠσὶν αὐτῶν, καὶ κατέκρυψεν αὐτὰ Ἰακὼβ ὑπὸ τὴν τερέβινθον τὴν ἐν Σικίμοις καὶ ἀπώλεσεν αὐτὰ ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας.	4 Ἔδωσαν εἰς τὸν Ἰακὼβ οἱ οἰκεῖοι του τὰ εἴδωλα τῶν ξένων θεῶν, ποὺ εἶχον εἰς χεῖρας των, καὶ τὰ σκουλαρίκια των μὲ τὰς εἰδωλολατρικὰς μορφάς, ποὺ ἐκρέμοντο εἰς τὰ αὐτιά των. Ὁ δὲ Ἰακὼβ τὰ ἔχωσε καὶ τὰ ἀπέκρυψε κάπου περὶ τὴν τερέβινθον, ποὺ ὑπῆρχεν εἰς τὴν Συχέμ, καὶ τὰ ἐξηφάνισεν, ὥστε νὰ μὴ ἔχουν ἀνευρεθῆ μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς.	4 Τότε τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας του καὶ ὅλοι, ὅσοι ἦσαν μαζί του, παρέδωκαν εἰς τὸν Ἰακὼβ τὰ μικρὰ ἀγάλματα τῶν ξένων εἰδωλολατρικῶν θεῶν, ποὺ εἶχαν εἰς τὴν κατοχήν των, ὅπως ἐπίσης καὶ τὰ σκουλαρίκια, ποὺ ἐφοροῦσαν εἰς τὰ αὐτιά των, διότι καὶ αὐτὰ ἦσαν σύμβολα τῶν εἰδώλων. Καὶ ὁ Ἰακὼβ τὰ ἐπῆρε καὶ τὰ ἔθαψε βαθειὰ εἰς τὴν γῆν εἰς μέρος ἄγνωστον, κάτω ἀπὸ μίαν τερέβινθον (ἡ δρῦν), ποὺ ὑπῆρχε κοντὰ εἰς τὴν Συχὲμ (=τὰ Σίκιμα) καὶ ἔτσι ἑξαφάνισε τὰ εἴδωλα ἐκεῖνα μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς, ποὺ γράφονται οἱ γραμμὲς αὐτές. Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν κανεὶς ἄλλος δεν θὰ ἐβλάπτετο ἀπὸ αὐτά.
5 Καὶ ἐξῇρεν Ἰσραὴλ ἐκ Σικίμων, καὶ ἐγένετο φόβος Θεοῦ ἐπὶ τὰς πόλεις τὰς κύκλῳ αὐτῶν, καὶ οὐ κατεδίωξαν ὀπίσω τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.	5 Ἀνεχώρησεν ὁ Ἰακὼβ ἀπὸ τὴν Συχὲμ καὶ φόβος Θεοῦ κατέλαβε τοὺς κατοίκους τῶν γύρω ἀπὸ τὴν Συχὲμ πόλεων καὶ δὲν ἐτόλμησαν νὰ καταδιώξουν τὸν Ἰακὼβ καὶ τοὺς ἀνθρώπους του διὰ τὴν σφαγὴν τῶν ἀνδρῶν τῆς Συχὲμ καὶ διὰ τὴν λεηλασίαν.	5 Ὁ Ἰσραήλ, ἀφοῦ ἔκαμεν ὅλα αὐτά, ἐξεκίνησεν ἀπὸ τὴν Συχέμ (=τὰ Σίκιμα) καὶ ἐπροχώρησε μὲ κατεύθυνσιν πρὸς τὴν Βαιθήλ. Τότε ὅμως, χάρις εἰς τὴν θείαν προστασίαν καὶ πρόνοιαν, μεγάλος καὶ ὑπερφυσικὸς πανικὸς ἐκυρίευσε τοὺς ἀνθρώπους τῶν πόλεων, ποὺ ἐγειτόνευαν μὲ τὴν Συχέμ. Ἔτσι οἱ κάτοικοί των δὲν ἐτόλμησαν νὰ καταδιώξουν τὸν Ἰακὼβ καὶ τὴν οἰκογένειάν του.
6 ῏Ηλθε δὲ Ἰακὼβ εἰς Λουζά, ἥ ἐστιν ἐν γῆ Χαναάν, ἥ ἐστι Βαιθήλ, αὐτὸς καὶ πᾶς ὁ λαός, ὃς ἦν μετ' αὐτοῦ.	6 ῎Εφθασεν ὁ Ἰακὼβ καὶ ὅλος ὁ λαός, ποὺ εὑρίσκετο μαζῆ του, εἰς τὴν Λουζὰ τῆς Χαναάν, ἡ ὁποία εἶναι ἡ αὐτὴ μὲ τὴν Βαιθήλ.	6 Ὁ Ἰακὼβ μὲ τὴν οἰκογένειαν καὶ ὅλην τὴν ἀκολουθίαν του ἔφθασε σῶος καὶ ἀβλαβὴς εἰς τὴν πόλιν Λουζά, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν Χαναάν, καὶ ἡ ὁποία εἶναι αὐτὴ ἡ Βαιθήλ.
7 Καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα τοῦ τόπου Βαιθήλ. Ἐκεῖ γὰρ ἐφάνη αὐτῷ ὁ Θεὸς ἐν τῷ ἀποδιδράσκειν αὐτὸν ἀπὸ προσώπου Ἡσαῦ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ.	7 Οἰκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Βαιθήλ, διότι ἐκεῖ εἶχε παρουσιασθῆ εἰς αὐτὸν ὁ Θεός, ὅταν αὐτὸς φοβισμένος ἔφευγεν ἀπὸ τὸν ἀδελφόν του τὸν Ἡσαῦ.	7 Ἐκεῖ ἔκτισε θυσιαστήριον εἰς δόξαν καὶ λατρείαν τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ· καὶ ὠνόμασε τὸν τόπον ἐκεῖνον Βαιθήλ. Διότι ἐκεῖ ἐφανερώθη εἰς αὐτὸν ὁ Θεός, ὅταν ἔφευγε κρυφὰ καὶ φοβισμένος ἀπὸ τὴν Χαναὰν εἰς τὴν Χαρράν, διὰ νὰ γλυτώσῃ ἀπὸ τὴν ἀπειλὴν τοῦ ἀδελφοῦ του Ἡσαῦ.
8 Ἀπέθανε δὲ Δεβῶρα ἡ τροφὸς Ρεβέκκας καὶ ἐτάφη κατώτερον Βαιθὴλ ὑπὸ τὴν βάλανον, καὶ ἐκάλεσεν Ἰακὼβ τὸ ὄνομα αὐτῆς Βάλανος πένθους.	8 Ἀπέθανε δὲ ἐκεῖ ἡ Δεδῶρα, ἡ τροφὸς τῆς Ρεβέκκας, καὶ ἐτάφη παρακάτω ἀπὸ τὴν Βαιθήλ, κάτω ἀπὸ μίαν βαλανιδιάν. Ὁ Ἰακὼβ ὠνόμασε τὸ σημεῖον ἐκεῖνο <Βαλανιδιὰ πένθους>.	8 Τότε ἀπέθανε καὶ ἡ γερόντισσα Δεβώρα, ἡ παραμάννα τῆς Ρεβέκκας, καὶ ἐτάφη κάτω ἀπὸ τὴν βελανιδιάν, εἰς τὰ νότια τῆς Βαιθήλ. Ἀπὸ τὸ γεγονὸς αὐτο ὁ Ἰακὼβ ὠνόμασε τὴν βελανιδιὰν ἐκείνην <Βελανιδιὰν πένθους>.
9 Ὤφθη δὲ ὁ Θεὸς τῷ Ἰακὼβ ἔτι ἐν Λουζᾷ, ὅτε παρεγένετο ἐκ Μεσοποταμίας τῆς Συρίας, καὶ εὐλόγησεν αὐτὸν ὁ Θεός.	9 Παρουσιάσθη δὲ ὁ Θεὸς εἰς τὸν Ἰακὼβ καὶ πάλιν εἰς Λουζὰ τώρα, ποὺ εἶχεν ἐπιστρέψει ἀπὸ τὴν Μεσοποταμίαν τῆς Συρίας, καὶ τὸν εὐλόγησε.	9 Ὅταν ὁ Ἰακὼβ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὴν Μεσοποταμίαν τῆς Συρίας καὶ ἐνῷ εὑρίσκετο ἄκομη εἰς τὴν Λουζάν, ὁ Θεὸς ἐφανερώθη πάλιν εἰς αὐτὸν (ὅπως εἶχε φανερωθῆ καὶ προηγουμένως εἰς τὸν ἴδιον τόπον, ὅταν ἐπήγαινεν εἰς Μεσοποταμίαν) καὶ τὸν εὐλόγησε.
10 Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Θεός· τὸ ὄνομά σου οὐ κληθήσεται ἔτι Ἰακώβ, ἀλλ' Ἰσραὴλ ἔσται τὸ ὄνομά σου. Καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰσραήλ.	10 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Θεός· <τὸ ὄνομά σου δὲν θὰ λέγεται πλέον Ἰακώβ, ἀλλὰ θὰ ὀνομασθῇς Ἰσραήλ>. Καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰσραήλ.	10 Καὶ μολονότι τοῦ εἶχε δώσει προηγουμένως τὴν ὀνομασίαν Ἰσραήλ, τὸν ἐβεβαίωσε πάλιν: <Τὸ ὄνομά σου δεν θὰ εἶναι πλέον Ἰακώβ· ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἑξῆς θὰ ὀνομαζεσαι Ἰσραήλ>. Ἔτσι ὁ Θεὸς ὠνόμασε τὸν Ἰακὼβ Ἰσραήλ.
11 Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεός· ἐγὼ ὁ Θεός σου· αὐξάνου καὶ πληθύνου· ἔθνη καὶ συναγωγαὶ ἐθνῶν ἔσονται ἔκ σοῦ, καὶ βασιλεῖς ἐκ τῆς ὀσφύος σου ἐξελεύσονται.	11 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν πάλιν ὁ, Θεός· <ἐγὼ εἶμαι ὁ Θεός σου, σοῦ δίδω τὴν εὐλογίαν μου· νὰ αὐξάνεσαι καὶ νὰ πληθύνεσαι. Ἔθνη καὶ ὁμάδες ἐθνῶν θὰ προέλθουν ἀπὸ σέ, καὶ βασιλεῖς θὰ ἐξέλθουν ἀπὸ τὴν ὀσφύν σου.	11 Καὶ ἐπειδὴ ὁ Ἰακὼβ ἦταν ἀκόμη φοβισμένος, διότι ἦταν ὀλιγάριθμος ἐν συγκρίσει πρὸς τοὺς ἐχθρούς του, ὁ Θεὸς τοῦ εἶπεν: <Ἐγὼ εἶμαι ὁ παντοδύναμος Θεός σου· να αὐξάνεσαι, νὰ πολλαπλασιάζεσαι καὶ νὰ πληθύνεσαι. Οἱ ἀπόγονοί σου θὰ γίνουν τόσον πολλοὶ καὶ ἔνδοξοι, ὥστε ἀπὸ σὲ θὰ προέλθουν ἔθνη καὶ ὁμάδες ἐθνῶν καὶ ἀπὸ σὲ θὰ γεννηθοῦν βασιλεῖς.
12 Καὶ τὴν γῆν, ἣν ἔδωκα Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαάκ, σοὶ δέδωκα αὐτήν· σοὶ ἔσται, καὶ τῷ σπέρματί σου μετὰ σὲ δώσω τὴν γῆν ταύτην.	12 Τὴν χώραν αὐτήν, τὴν ὁποίαν ἔδωκα εἰς τὸν Ἁβραὰμ καὶ τὸν Ἰσαάκ, τὴν ἔχω δώσει καὶ εἰς σέ. Ἰδική σου θὰ εἶναι. Καὶ ὕστερα ἀπὸ σὲ θὰ τὴν δώσω εἰς τοὺς ἀπογόνους σου.	12 Εἰς σὲ ἔχω δώσει ὡς κληρονομίαν τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν ἔδωκα εἰς τὸν πάππον σου τὸν Ἀβραὰμ καὶ τὸν πατέρα σου τὸν Ἰσαάκ· εἰς σὲ ἂς ἀνήκῃ ἡ χώρα αὐτή, εἰς σὲ καὶ τοὺς ἀπογόνους, οἱ ὁποῖοι θὰ προέλθουν ἀπὸ σέ>.
13 Ἀνέβη δὲ ὁ Θεὸς ἀπ' αὐτοῦ ἐκ τοῦ τόπου, οὗ ἐλάλησε μετ' αὐτοῦ.	13 Μετὰ τὴν ἐμφάνισιν αὐτὴν ἀπῆλθεν ὁ Θεὸς ἀπὸ τὸν τόπον ἐκεῖνον, ὅπου ὡμίλησε μὲ τὸν Ἰακώβ.	13 Μετὰ τὴν ἐμφάνισιν αὐτὴν καὶ τὶς ὑποσχέσεις ὁ Θεὸς ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὸν τόπον, εἰς τὸν ὁποῖον τοῦ ἐμίλησε.
14 Καὶ ἔστησεν Ἰακὼβ στήλην ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ ἐλάλησε μετ' αὐτοῦ ὁ Θεός , στήλην λιθίνην, καὶ ἔσπεισεν ἐπ' αὐτὴν σπονδὴν καὶ ἐπέχεεν ἐπ' αὐτὴν ἔλαιον.	14 Ὁ Ἰακὼβ ἔστησε μίαν λιθίνην στήλην εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον, ὅπου ὡμίλησε μὲ αὐτὸν ὁ Θεός, προσέφερε θυσίαν οἴνου καὶ ἔχυσεν ἐπάνω εἰς αὐτὴν ἔλαιον, διὰ νὰ τὴν καθιερώσῃ πρὸς τὸν Θεόν.	14 Καὶ ὁ Ἰακὼβ εἰς παντοτινὴν καὶ εὐλαβικὴν ἀνάμνησιν τῆς θείας ἐμφανίσεως ἔστησεν εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον στήλην ἀναμνηστικήν· στήλην πέτρινην, τὴν ὁποίαν διὰ νὰ γίνῃ ἱερὰ τὴν καθιέρωσεν εἰς τὸν Θεόν, ἀφοῦ ἔκαμε σπονδὴν οἴνου καὶ ἔχυσεν ἐπάνω της ὡς θυσίαν λάδι.
15 Καὶ ἐκάλεσεν Ἰακὼβ τὸ ὄνομα τοῦ τόπου, ἐν ᾧ ἐλάλησε μετ' αὐτοῦ ἐκεῖ ὁ Θεός, Βαιβήλ.	15 Ὠνόμασε δὲ τὸ μέρος ἐκεῖνο, εἰς τὸ ὁποῖον ὡμίλησε πρὸς αὐτὸν ὁ Θεός, <Βαιθήλ>.	15 Καὶ ὁ Ἰακώβ, διὰ νὰ κάμῃ ἀλησμόνητον τὴν ὑπενθύμισιν τῶν μεγάλων αὐτῶν γεγονότων, ὠνόμασε τὸν ἱερὸν ἐκεῖνον τόπον, εἰς τὸν ὁποῖον τοῦ ἐφανερώθη καὶ τοῦ ἐμίλησεν ὁ Θεός, <Βαιθήλ>, ποὺ σημαίνει <οἶκος Θεοῦ>.
16 Ἀπάρας δὲ Ἰακὼβ ἐκ Βαιθήλ, ἔπηξε τὴν σκηνὴν αὐτοῦ ἐπέκεινα τοῦ πύργου Γαδέρ. Ἐγένετο δὲ ἡνίκα ἤγγισεν εἰς Χαβραθὰ τοῦ ἐλθεῖν τὴν Ἐφραθᾶ, ἔτεκε Ραχὴλ καὶ ἐδυστόκησεν ἐν τῷ τοκετῷ.	16 Ἀνεχώρησε πάλιν ὁ Ἰακὼβ ἀπὸ τὴν Βαιθὴλ καὶ ἔστησε τὴν σκηνὴν αὐτοῦ πέραν ἀπὸ τὸν πύργον Γαδέρ. Ὅταν δὲ ἐπλησίασεν εἰς τὴν τοποθεσίαν Χαβραθὰ, δηλαδὴ εἰς τὴν Βηθλεέμ, ἐγέννησεν ἡ Ραχὴλ καὶ ἐταλαιπωρήθη πολὺ κατὰ τὸν τοκετόν.	ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν Βαιθὴλ καὶ ἦλθαν καὶ ἔστησαν τὶς σκηνές των πέραν (εἰς τὴν ἄλλην πλευράν) τοῦ πύργου Γαδέρ. Καθὼς δὲ ὁ Ἰακὼβ ἐπλησίαζεν εἰς Χαβραθὰ καὶ εὑρίσκετο ἀκόμη εἰς κάποιοιν ἀπόστασιν ἀπὸ τὴν Ἐφραθᾶ, ἡ γυναῖκα του ἡ Ραχὴλ ἐγέννησε· καὶ εἰς τὴν γένναν της ἐπάνω ἐδυσκολεύθη καὶ ἐταλαιπωρήθη πολύ.
17 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ σκληρῶς αὐτὴν τίκτειν, εἶπεν αὐτῇ ἡ μαῖα· θάρσει, καὶ γὰρ οὗτός σοι ἐστιν υἱός.	17 Τὴν ὥραν δὲ ποὺ ὑπέφερε σκληρὰ κατὰ τὸν τοκετόν, τῆς εἶπεν ἡ μαῖα· <ἔχε θάρρος, διότι τὸ τέκνον σου αὐτὸ εἶναι ἀγόρι>.	17 Ἐνῷ δὲ ὑπέφερε πολὺ τὴν ὥραν τοῦ τοκετοῦ καὶ οἱ πόνοι της ἦσαν πολὺ δυνατοί, ἡ μαῖα, διὰ νὰ τὴν ἐνισχύσῃ, τῆς εἶπε: <Μὴ φοβῆσαι, Ραχήλ, μὴ ἀγωνιᾷς, ἔχε θάρρος· διότι καὶ τὸ παιδὶ αὐτό, ποὺ θὰ γεννηθῇ, εἶναι ἀγόρι καὶ ὅχι κορίτσι>.
18 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἀφιέναι αὐτὴν τὴν ψυχήν, ἀπέθνησκε γὰρ,ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Υἱὸς ὀδύνης μου· ὁ δὲ πατὴρ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Βενιαμίν.	18 Ὁτε δὲ πλέον ἡ Ραχὴλ ἄφηνε τὴν ψυχήν της, διότι ἀπέθνησκεν ἀπὸ τὸν τοκετόν, ἐκάλεσε τὰ ὄνομα τοῦ βρέφους <Υἱὸς ὀδύνης>. Ὁ δὲ πατὴρ τὸ ὠνόμασε Βενιαμίν.	18 Καθὼς δὲ ἡ Ραχὴλ ἐψυχορραγοῦσε καὶ ἄφηνε τὴν τελευταίαν της πνοήν — διότι ἀπέθνησκεν ἤδη — ἔδωσεν εἰς τὸ νεογέννητον βρέφος της τὸ ὄνομα Βενονί (Μπενονί), ποὺ σημαίνει <ὁ υἱὸς τῆς ὀδύνης μου>. Ὁ πατέρας του ὅμως, ὁ Ἰακώβ, ἄλλαξε ἀμέσως τὸ ὄνομα τοῦ υἱοῦ του καὶ τὸν ὠνόμασε Βενιαμίν, ποὺ σημαίνει υἱὸς τῆς δεξιᾶς μου> (τὸ παιδὶ ποὺ τὸ ἔχω εἰς τὸ δεξί μου χέρι).
19 Ἀπέθανε δὲ Ραχὴλ καὶ ἐτάφη ἐν τῇ ὁδῷ τοῦ ἱπποδρόμου Ἐφραθᾶ (αὕτη ἔστι Βηθλεέμ).	19 Ἀπέθανε δὲ ἐκεῖ ἡ Ραχὴλ καὶ ἐτάφη κοντὰ εἰς τὴν εὐρεῖαν ὁδόν, ὅπου ἀνεμποδίστως ἠδύναντο νὰ τρέχουν οἱ ἵπποι. Ἡ δὲ Ἐφραθᾶ εἶναι αὐτή, ποὺ σήμερον λέγεται Βηθλεέμ.	19 Ἀπέθανε δὲ ἡ Ραχὴλ καὶ ἐτάφη κοντὰ εἰς τὸν πλατὺν δρόμον, εἰς τὸν ὁποῖον ἠμποροῦν νὰ τρέχουν ἵπποι, καὶ ὁ ὁποῖος ὁδηγε·ῖ πρὸς τὴν Ἐφραθᾶ· ἡ πόλις αὐτὴ σήμερα ὀνομάζεται Βηθλεέμ.
20 Καὶ ἔστησεν Ἰακὼβ στήλην ἐπὶ τοῦ μνημείου αὐτῆς· αὕτη ἐστὶν ἡ στήλη ἐπὶ τοῦ μνημείου Ραχὴλ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.	20 Ὁ Ἰακὼβ ἔστησε μίαν στήλην ἐπάνω εἰς τὸν τάφον τῆς Ραχήλ. Αὐτὴ δὲ ἡ ἐπὶ τοῦ μνημείου τῆς Ραχὴλ στήλη ὑπάρχει μέχρι τῆς ἡμέρας ποὺ γράφονται αὐτά.	20 Καὶ ὁ Ἰακὼβ ἔστησεν ἐπάνω εἰς τὸν τάφον της πέτρινην ἀναμνηστικὴν στήλην· αὐτὴ εἶναι ἡ ἀναμνηστικὴ στήλη, ἡ ὁποία ὑπάρχει καὶ δείχνει μέχρι σήμερα, ποὺ γράφονται αὐτά, τὸν τάφον τῆς Ραχήλ.
21 Ἐγένετο δὲ ἡνίκα κατῴκησεν Ἰσραὴλ ἐν τῇ γῇ ἐκείνῃ, ἐπορεύθη Ρουβὴν καὶ ἐκοιμήθη μετὰ Βαλλᾶς τῆς παλλακῆς τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ἰακώβ· καὶ ἤκουσεν Ἰσραήλ, καὶ πονηρὸν ἐφάνη ἐναντίον αὐτοῦ.	21 Ὅταν δὲ ἐγκατεστάθη ὁ Ἰσραὴλ εἰς τὴν περιοχὴν ἐκείνην τῆς Βηθλεέμ, ἐπῆγεν ὁ Ρουβὴν καὶ ἐκοιμήθη μὲ τὴν Βαλλᾶν, τὴν δευτέρας σειρᾶς σύζυγον τοῦ πατρός του Ἰακώβ. Ἐπληροφορήθη ὁ Ἰακὼβ τὸ ἁμάρτημα αὐτὸ τοῦ παιδιοῦ του καὶ τοῦ ἐφάνη, ὅπως ἦτο φυσικόν, πολὺ κακόν.	21 Ὅταν ὁ Ἰσραήλ, μετὰ τὸν θάνατον τῆς Ραχήλ, ἔστησε τὶς σκηνές του καὶ ἐγκατεστάθη εἰς τὴν περιοχὴν ἐκείνην, ποὺ εὑρίσκετο εἰς κάποιαν ἀπόστασιν ἀπὸ τὴν Βηθλεέμ, ὁ υἱός του Ρουβὴν ἐκοιμήθη μὲ τὴν δοὺλην Βαλλάν, τὴν παλλακὴν τοῦ πατέρα του Ἰακώβ. Ὁ Ἰσραὴλ ἐπληροφορήθη τὴν πονηρὴ αὐτὴν πρᾶξιν τοῦ υἱοῦ του Ρουβήν, καὶ ὅπως ἦταν φυσικὸν ἐλυπήθη πολύ, διότι ἡ πρᾶξις ἐκείνη τοῦ ἐφάνη κατ' ἐξοχὴν παράνομος, κακὴ καὶ προσβλητική.
22 ῏Ησαν δὲ οἱ υἱοὶ Ἰακὼβ δώδεκα.	22 Οἱ υἱοὶ τοῦ Ἰακὼβ ἦσαν δώδεκα, οἱ ἑξῆς·	22 Οἱ υἱοὶ δὲ τοῦ Ἰακὼβ ἦσαν δώδεκα.
23 Υἱοὶ Λείας· πρωτότοκος Ἰακὼβ Ρουβήν, Συμεών, Λευί, Ἰούδας, Ἰσσάχαρ, Ζαβουλών.	23 Υἱοὶ ἀπὸ τὴν Λείαν· πρωτότοκος τοῦ ᾿Ιακὼβ ἦτο ὁ Ρουβήν, ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸν ὁ Συμεών, ὁ Λευΐ, ὁ ᾿Ιούδας, ὁ Ἰσσάχαρ καὶ ὁ Ζαβουλών.	23 Οἱ υἱοί, ποὺ ἀπέκτησεν ἀπὸ τὴν Λείαν, ἦσαν ὁ Ρουβήν, ὁ πρωτότοκος υἱὸς τοῦ Ἰακώβ, κατόπιν ὁ Συμεών, ὁ Λευΐ, ὁ Ἰούδας, ὁ Ἰσσάχαρ καὶ ὁ Ζαβουλών.
24 Υἱοὶ δὲ Ραχήλ· Ἰωσὴφ καὶ Βενιαμίν.	24 Υἱοὶ ἀπὸ τὴν Ραχήλ, ὁ Ἰωσὴφ καὶ ὁ Βενιαμίν.	24 Οἱ υἱοί, ποὺ ἀπέκτησεν ἀπὸ τὴν Ραχήλ, ἦσαν ὁ Ἰωσὴφ καὶ ὁ Βενιαμίν.
25 Υἱοὶ δὲ Βαλλᾶς παιδίσκης Ραχήλ· Δὰν καὶ Νεφθαλείμ.	25 Υἱοὶ δὲ ἀπὸ τὴν Βαλλᾶν, τὴν θεραπαινίδα τῆς Ραχήλ, ἦσαν ὁ Δὰν καὶ ὁ Νεφθαλείμ.	25 Οἱ υἱοί, ποὺ ἀπέκτησεν ἀπὸ τὴν Βαλλάν, τὴν δοὺλη τῆς Ραχήλ, ἦσαν ὁ Δὰν καὶ ὁ Νεφθαλείμ.
26 Υἱοὶ δὲ Ζελφᾶς παιδίσκης Λείας· Γὰδ καὶ Ἀσήρ. Οὗτοι υἱοὶ Ἰακώβ, ἐγένοντο αὐτῷ ἐν Μεσοποταμίᾳ τῆς Συρίας.	26 Υἱοὶ δὲ ἀπὸ τὴν Ζελφάν, τὴν θερατιαινίδα τῆς Λείας, ἦσαν ὁ Γὰδ καὶ ὁ Ἀσήρ. Αὐτὰ εἶναι τὰ παιδιὰ τοῦ Ἰακώβ, τὰ ὁποῖα ἀπέκτησεν εἰς τὴν Μεσοποταμίαν τῆς Συρίας.	26 Οἱ δὲ υἱοί, ποὺ ἀπέκτησεν ἀπὸ τὴν Ζελφάν, τὴν δούλην τῆς Λείας, ἦσαν ὁ Γὰδ καὶ ὁ Ἀσήρ. Αὐτοὶ εἶναι οἰ δώδεκα υἱοὶ τοῦ Ἰακώβ, οἱ ὁποῖοι ἐγεννήθησαν εἰς αὐτὸν εἰς τὴν Μεσοποταμίαν τῆς Συρίας.
27 Ἦλθε δὲ Ἰακὼβ πρὸς Ἰσαὰκ πατέρα αὐτοῦ εἰς Μαμβρῆ, εἰς πόλιν τοῦ πεδίου (αὕτη ἐστι Χεβρών) ἐν γῇ Χαναάν, οὗ παρῴκησεν Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαάκ.	27 Ἀπὸ τὴν Βηθλεὲμ μετέβη ὁ Ἰακὼβ πρὸς τὸν πατέρα του, τὸν Ἰσαάκ, εἰς τὴν Δρῦν Μαμβρῆ, εἰς τὴν πόλιν Χεβρὼν τῆς πεδιάδος ἐν Χαναάν, ὅπου εἶχον παροικήσει ὁ Ἅβραὰμ καὶ ὁ Ἰσαάκ.	27 Ὁ Ἰακὼβ δὲ ἐπροχώρησεν ἀπὸ τὴν Βηθλεὲμ καὶ ἔφθασεν εἰς τὸν πατέρα του Ἰσαάκ, ὁ ὁποῖος κατοικοῦσεν εἰς τὴν τοποθεσίαν <δρῦς τοῦ Μαμβρῆ>, ποὺ εὑρίσκετο κοντὰ εἰς τὴν πεδινὴν πόλιν Χεβρών, εἰς τὴν χώραν Χαναάν, ἐκεῖ ὅπου εἶχαν ἐγκατασταθῆ τφοσωρινῶς καὶ ἔζησαν ὁ Ἀβραὰμ καὶ ὁ Ἰσαάκ.
28 Ἐγένοντο δὲ αἱ ἡμέραι Ἰσαάκ, ἃς ἔζησεν, ἔτη ἑκατὸν ὀγδοήκοντα,	28 Ὅλαι αἱ ἡμέραι τῆς ζωῆς τοῦ Ἰσαὰκ ἔφθασαν τὰ ἑκατὸν ὀγδοήκοντα ἔτη.	28 Ὁ Ἰσαὰκ ἔζησε συνολικῶς ἑκατὸν ὄγδοντα ἔτη,
29 καὶ ἐκλείπων Ἰσαὰκ ἀπέθανε προσετέθη πρὸς τὸ γένος αὐτοῦ πρεσβύτερος καὶ πλήρης ἡμερῶν καὶ ἔθαψαν αὐτὸν Ἡσαῦ καὶ Ἰακὼβ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ.	29 Τότε πλέον ἐξηντλήθησαν αἱ δυνάμεις τοῦ Ἰσαάκ, ἀπέθανε καὶ γέρων πλέον πλήρης ἡμερῶν προσετέθη εἰς τοὺς προγόνους αὐτοῦ, οἱ ὁποῖοι εἶχον ἀπέλθει ἐνωρίτερον. Ἔθαψαν δὲ αὐτὸν ὁ Ἡσαῦ καὶ ὁ Ἰακώβ, τὰ παιδιά του.	29 καὶ ὅταν ἑξαντλήθηκαν οἱ δυνάμεις του, ἀπέθανε καὶ προσετέθη εἰς τοὺς προπάτορές του, οἱ ὁποῖοι εἶχαν φύγει ἀπὸ τὸν παρόντα κόσμον, πρὶν ἀπὸ αὐτόν· ὁ Ἰσαὰκ ἀπέθανεν, ἀφοῦ ἔφθασεν εἰς ὥριμον καὶ βαθὺ γῆρας. Καὶ τὰ δύο παιδιά του, ὁ Ἡσαῦ καὶ ὁ Ἰακώβ, μονοιασμένοι καὶ ἀγαπημένοι πλέον, τὸν ἔθαψαν.