Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
γένετο
δὲ μετὰ τὰ ρήματα ταῦτα ἥμαρτεν
ὁ ἀρχιοινοχόος τοῦ βασιλέως
Αἰγύπτου καὶ ὁ ἀρχισιτοποιὸς
τῷ κυρίῳ αὐτῶν βασιλεῖ
Αἰγύπτου. |
πειτα
ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτὰ συνέβη
τὸ ἑξῆς ἐπεισόδιον· ὁ
ἀρχιοινοχόος τοῦ βασιλέως τῆς
Αἰγύπτου, ὅπως ἐπίσης καὶ
ὁ ἀρχισιτοποιὸς παρηνόμησαν ἀπέναντι
τοῦ κυρίου των, τοῦ βασιλέως τῆς
Αἰγύπτου, τοῦ Φαραώ.
|
ετὰ
τὴν συκοφαντίαν ἐναντίον τοῦ Ἰωσὴφ
καὶ τὴν φυλάκισίν του συνέβησαν τὰ ἀκόλουθα
γεγονότα: Δύο ὑψηλοὶ ἀξιωματοῦχοι
τῆς αὐλῆς τοῦ Φαραώ, ὁ ἀρχιοινοχόος,
ποὺ ἐφρόντιζε καὶ ἐπιστατοῦσε
διὰ τὸ κρασί, τὸ ὁποῖον
ὁ ίδίος προσέφερεν εἰς τὸν Φαραώ,
καὶ ὁ ἀρχισιτοποιός, ποὺ ἐφρόντιζε
καὶ ἐπιστατοῦσε διὰ τὴν προετοιμασίαν
τοῦ ψωμιοῦ (καὶ τοῦ φαγητοῦ),
τὸ ὁποῖον ὁ ἴδιος ἔδιδεν
εἰς τὸν Φαραώ, ἔπταισαν εἰς τὸν
κύριόν των, τὸν βασιλέα τῆς Αἰγύπτου.
|
2
Καὶ ὠργίσθη Φαραὼ ἐπὶ
τοῖς δυσὶν εὐνούχοις αὐτοῦ,
ἐπὶ τῷ ἀρχιοινοχόῳ καὶ
ἐπὶ τῷ ἀρχισιτοποιῷ,
|
2
Ὠργίσθη ὁ Φαραὼ ἐναντίον
τῶν δύο αὐτῶν αὐλικῶν
του, τοῦ ἀρχιοινοχόου καὶ τοῦ
ἀρχισιτοποιοῦ, |
2
Καὶ ὁ Φαραὼ ἐξωργίσθη ἐναντίον
τῶν δύο αὐτῶν εὐνούχων ἀξιωματούχων
του, ἐναντίον τοῦ ἀρχιοινοχόου καὶ
τοῦ ἀρχισιτοποιοῦ, |
3
καὶ ἔθετο αὐτοὺς ἐν φυλακῇ
εἰς τὸ δεσμωτήριον, εἰς τὸν
τόπον, οὖ Ἰωσὴφ ἀπῆκτο
ἐκεῖ. |
3
καὶ ἔρριψεν αὐτοὺς εἰς τὸ
δεσμωτήριον νὰ τοὺς φρουροῦν ἐκεῖ,
ὅπου εἶχεν ὁδηγηθῆ καὶ ὁ
Ἰωσήφ. |
3
καὶ διέταξε νὰ τοὺς φυλακίσουν εἰς
τὸ ἴδιον δεσμωτήριον, εἰς τὸ ὁποῖον
εἶχεν ὁδηγηθῆ καὶ ἐκρατεῖτο
ὡς φυλακισμένος καὶ ὁ Ἰωσήφ.
|
4
Καὶ συνέστησεν ὁ ἀρχιδεσμώτης
τῷ Ἰωσὴφ αὐτούς, καὶ παρέστη
αὐτοῖς· ἦσαν δὲ ἡμέρας
ἐν τῇ φυλακῇ. |
4
Ὁ ἀρχιδεσμοφύλαξ ἀνέθεσεν αὐτοὺς
εἰς τὸν Ἰωσήφ, ὁ ὁποῖος
καὶ ἐφρόντισε δι' αὐτούς. Εὑρίσκοντο
μερικὰς ἡμέρας εἰς τὴν φυλακήν.
|
4
Ὁ ἀρχιδεσμοφύλακας τοὺς παρέδωσε καὶ
τοὺς ἀνέθεσεν εὶς τὸν Ἰωσήφ,
αὐτὸς δὲ τοὺς ἐφρόντιζε,
τοὺς παρηγορούσε καὶ τοὺς ἐνίσχυε.
Οἰ δὲ δύο ἀξιωματοῦχοι ἔμειναν
ἐπὶ ἡμέρες (κα' ἄλλην γραφήν,
ἐπὶ ἀρκετὲς ἡμέρες) εἰς
τὴν φυλακήν. |
5
Καὶ εἶδον ἀμφότεροι ἐνύπνιον
ἐν μιᾷ νυκτί. Ἡ δὲ ὅρασις
τοῦ ἐνυπνίου τοῦ ἀρχιοινοχόου
καὶ ἀρχισιτοποιοῦ, οἳ ἦσαν τῷ
βασιλεῖ Αἰγύπτου, οἱ ὄντες ἐν
τῷ δεσμωτηρίῳ, ἦν αὕτη.
|
5
Καὶ οἱ δύο εἶδον κατὰ τὴν
ἰδίαν νύκτα ὄνειρον. Τὰ δὲ
ὄνειρα, ποὺ εἶδον ὁ ἀρχιοινοχόος
καὶ ὁ ἀρχισιτοποιὸς, οἱ αὐλικοὶ
τοῦ βασιλέως ποὺ εὑρίσκοντο
εἰς τὴν φυλακήν, ἦσαν τὰ ἑξῆς,
ὅπως τὰ ἀπεκάλυψαν εἰς τὸν
Ἰωσήφ. |
5
Καὶ οἰ δύο φυλακισμένοι ἀξιωματοῦχοι
εἶδαν τὴν ἰδίαν νύκτα ἀπὸ ἕνα
ὄνειρον. Τὸ δὲ περιεχόμενον τῶν ὀνείρων,
ποὺ εἶδαν ὁ ἀρχιοινοχόος καὶ
ὁ ἀρχισιτοποιός, οἱ ὁποῖοι ἦσαν
ὑψηλοὶ αὐλικοὶ τοῦ βασιλέως
τῆς Αἰγύπτου καὶ ποὺ τώρα ἦσαν
φυλακισμένοι, ἦταν τὸ ἀκόλουθον, ὅπως
τὸ διηγήθησαν εἰς τὸν Ἰωσήφ.
|
6
Εἰσῆλθε δὲ πρὸς αὐτοὺς
Ἰωσὴφ τῷ πρωΐ καὶ εἶδεν
αὐτούς, καὶ ἦσαν τεταραγμένοι.
|
6
Ἐπλησίασεν ὁ Ἰωσὴφ πρὸς
αὐτοὺς κατὰ τὴν πρωΐαν καὶ
εἶδεν ὅτι ἦσαν τεταραγμένοι.
|
6
Ὁ Ἰωσὴφ ἐμπῆκε τὸ πρωΐ
εἰς τὸ διαμέρισμα τῆς φυλακῆς, εἰς
τὸ ὁποῖον ἐκρατοῦντο, καὶ
παρετήρησεν ὅτι ἦσαν ἀνήσυχοι καὶ
ταραγμένοι. |
7
Καὶ ἠρώτα τοὺς εὐνούχους
Φαραώ, οἳ ἦσαν μετ' αὐτοῦ, ἐν
τῇ φυλακῇ παρὰ τῷ κυρίῳ
αὐτοῦ, λέγων· τί ὅτι τὰ
πρόσωπα ὑμῶν σκυθρωπὰ σήμερον;
|
7
Ἠρώτησε τοὺς δύο αὐτοὺς
αὐλικοὺς τοῦ Φαραώ, τοὺς φυλακισμένους
εἰς τὴν φυλακὴν τοῦ οἴκου Πετεφρῆ,
λέγων· <διατὶ εἶναι σήμερον
σκυθρωπὰ τὰ πρόσωπά σας;>
|
7
Ἐπειδὴ ὁ Ἰωσὴφ ἐθεωροῦσε
ὡς σπουδαῖον ἔργον τὴν παρηγορίαν
των, ἐρώτησε μὲ συμπάθειαν καὶ στοργὴν
τοὺς δύο ἀξιωματούχους τοῦ Φαραώ,
ποὺ ἦσαν μαζί του εἰς τὴν φυλακήν,
εἰς τὸ σπίτι τοῦ κυρίου του, τοῦ Πετεφρῆ,
καὶ τοὺς εἶπε: <Διατὶ σήμερα εἶναι
σκυθρωπὰ καὶ ταραγμένα τὰ πρόσωπά
σας; Τί σᾶς συμβαίνει καὶ εἶσθε μελαγχολικοὶ
καὶ ἀνήσυχοι;> |
8
Οἱ δὲ εἶπαν αὐτῷ· ἐνύπνιον
εἴδομεν, καὶ ὁ συγκρίνων οὐκ
ἔστιν αὐτό. Εἶπε δὲ αὐτοῖς
Ἰωσήφ· οὐχὶ διὰ τοῦ
Θεοῦ ἡ διασάφησις αὐτῶν ἔστι;
Διηγήσασθε οὖν μοι. |
8
Ἐκεῖνοι τοῦ ἀπήντησαν·
<εἴδομεν ἕνα ὄνειρον καὶ δὲν
ὑπάρχει κανεὶς νὰ μᾶς τὸ
ἑρμηνεύσῃ>. Ὁ Ἰωσὴφ
τοὺς εἶπεν· <μὲ τὸν φωτισμὸν
τοῦ Θεοῦ δὲν γίνεται ἡ ἑρμηνεία
αὐτῶν τῶν ὀνείρων; Διηγηθῆτε
μου λοιπὸν ποῖα εἶναι αὐτὰ τὰ
ὄνειρα>. |
8
Ἐκεῖνοι τοῦ ἀπάντησαν: <Εἴδαμεν
ὁ καθένας ἀπὸ ἕνα ὄνειρον
σπουδαῖον καὶ συμβολικὸν καὶ δεν ὑπάρχει
ἐδῶ ἐκεῖνος, ποὺ θὰ ἠμπορέσῃ
νὰ μᾶς τὸ ἐρμηνεύσῃ. Καὶ
ὁ Ἰωσὴφ τοὺς εἶπε: <Μήπως
μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ ἀληθινοῦ
Θεοῦ δὲν γίνεται ἡ ἐξήγησις τῶν
ὀνείρων; Ἐκεῖνος μόνον τὰ ἑρμηνεύει
καὶ τὰ ἀποκαλύπτει. Ἀλλὰ διηγηθῆτε
λοιπὸν εἰς ἑμὲ τὸ περιεχόμενον
τῶν ὀνείρων σας καὶ ἐγώ, φωτιζόμενος
ἀπὸ τὸν Θεόν, θὰ τὰ ἐξηγήσω>.
|
9
Καὶ διηγήσατο ὁ ἀρχιοινοχόος
τὸ ἐνύπνιον αὐτοῦ τῷ Ἰωσὴφ
καὶ εἶπεν· ἐν τῷ ὕπνῳ
μου ἦν ἄμπελος ἐναντίον
μου· |
9
Ὁ ἀρχιοινοχόος διηγήθηκε τὸ
ὄνειρόν του εἰς τὸν Ἰωσὴφ
καὶ τοῦ εἶπεν· <εἶδα εἰς
τὸν ὕπνον, μου ὅτι εὑρίσκετο
μία κληματαριὰ ἐνώπιόν μου.
|
9
Τότε ὁ ἀρχιοινοχόος διηγήθη τὸ ὄνειρόν
του εἰς τὸν Ἰωσὴφ καὶ εἶπεν:
<Εἰς τὸν ὕπνον μου εἶδα ἐμπρός
μου μίαν κληματαριάν. |
10
ἐν δὲ τῇ ἀμπέλῳ τρεῖς
πυθμένες, καὶ αὐτὴ θάλλουσα
ἀνενηνοχυῖα βλαστούς· πέπειροι
οἱ βότρυες σταφυλῆς.
|
10
Εἰς τὴν κληματαριὰν αὐτὴν ὑπῆρχον
τρεῖς κλάδοι. Ἡ κληματαριὰ ἐβλάστησεν,
ἐπέταξε βλαστάρια καὶ ἔφερε
φύλλα, ἔπειπα δὲ ὥριμα σταφύλια.
|
10
Εἰς τὴν κληματαριὰν ὑπῆρχαν
τρεῖς μεγάλοι κορμοί· αὐτὴ ἐπέταξε
βλαστοὺς καὶ φύλλα καὶ κατόπιν τὰ
σταφύλια ὠρίμασαν. |
11
Καὶ τὸ ποτήριον Φαραὼ ἐν τῇ
χειρί μου· καὶ ἔλαβον τὴν σταφυλὴν
καὶ ἐξέθλιψα αὐτὴν εἰς
τὸ ποτήριον καὶ ἔδωκα τὸ ποτήριον
εἰς τὴν χεῖρα Φαραώ.
|
11
Τὸ ποτήριον τοῦ Φαραὼ εὑρίσκετο
εἰς τὸ χέρι μου. Ἐπῆρα τὸ
σταφύλι, τὸ ἔστιψα εἰς τὸ ποτήρι
καὶ ἔδωσα αὐτὸ εἰς τὸ
χέρι τοῦ Φαραώ. |
11
Τὸ κύπελλον δὲ τοῦ Φαραὼ ἦταν
εἰς τὰ χέρια μου, τὸ ἐκρατοῦσα
ἐγώ· ἐπῆρα τότε τὰ ὥριμα σταφύλια,
τὰ ἔστιψα μέσα εἰς τὸ κύπελλον καὶ
ἔδωκα τὸ κύπελλον εἰς τὸ χέρι τοῦ
Φαραώ, διὰ νὰ πιῇ>.
|
12
Καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἰωσήφ·
τοῦτο σύγκρισις αὐτοῦ· οἱ
τρεῖς πυθμένες τρεῖς ἡμέραι
εἰσίν· |
12
Εἶπεν εἰς αὐτὸν ὁ Ἰωσήφ·
<ἰδοὺ ποία εἶναι ἡ ἑρμηνεία
τοῦ ὀνείρου σου· οἱ τρεῖς
βλαστοὶ τῆς κληματαριᾶς εἶναι τρεῖς
ἡμέραι. |
12 Ὁ Ἰωσήφ, ἀφοῦ
ἄκουσε τὸ περιεχόμενον τοῦ ὀνείρου,
εἶπεν εἰς τὸν ἀρχιοινοχόον: <Ἡ
ἐξήγησις τοῦ ὀνείρου σου εἶναι
αὐτή· οἱ τρεῖς κορμοὶ τῆς
κληματαριᾶς εἶναι τρεῖς ἡμέρες.
|
13
ἔτι τρεῖς ἡμέραι καὶ μνησθήσεται
Φαραὼ τῆς ἀρχῆς σου καὶ ἀποκαταστήσει
σε ἐπὶ τὴν ἀρχιοινοχοΐαν σου,
καὶ δώσεις τὸ ποτήριον Φαραὼ
εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ κατὰ
τὴν ἀρχήν σου τὴν προτέραν,
ὡς ἦσθα οἰνοχοῶν.
|
13
Ἔπειτα ἀπὸ τὰς τρεῖς αὐτὰς
ἡμέρας ὁ Φαραὼ θὰ ἐνθυμηθῇ
τὸ ἀξίωμα, ποὺ κατεῖχες, θὰ
σὲ ἀποκαταστήσῃ πάλιν εἰς
τὸ ἀξίωμα τοῦ ἀρχιοινοχόου
καὶ θὰ δώσῃς τὸ ποτήρι
μὲ τὸ κρασὶ εἰς τὸ χέρι
του, ὅπως ἔπραττες καὶ προηγουμένως,
ὅταν ἦσο ὁ οἰνοχόος του.
|
13
Μετὰ τρεῖς ἡμέρες ἀπὸ
σήμερα ὁ Φαραὼ θὰ ἐνθυμηθῇ τὸ
ἀξίωμά σου, θὰ σὲ συγχωρήσῃ, θὰ
σὲ ἀποφυλακίσῃ καὶ θὰ σὲ
ἀποκαταστήσῃ εἰς τὴν ἀρχιοινοχοΐαν
σου. Τότε θὰ δώσῃς τὸ κύκελλον εἰς
τὸ χέρι τοῦ Φαραὼ γεμᾶτο κράσί,
συμφώνως πρὸς τὸ ἀξίωμα, ποὺ εἶχες
προηγουμένως, ὅταν ἤσουν ὁ ἀρχιοινοχόος
του. |
14
Ἀλλὰ μνήσθητί μου διὰ σεαυτοῦ,
ὅταν εὗ γένηταί σοι, καὶ ποιήσεις
ἐν ἐμοὶ ἔλεος καὶ μνησθήσῃ
περί ἐμοῦ πρὸς Φαραὼ καὶ
ἐξάξεις με ἐκ τοῦ ὀχυρώματος
τούτου· |
14
Ἀλλὰ, σὲ παρακαλῶ, ὅταν θὰ
εὐτυχήσῃς πάλιν, νὰ ἐνθυμηθῇς
καὶ ἐμέ, νὰ θελήσῃς νὰ
δείξῃς συμπάθειαν καὶ καλωσύνην
πρὸς ἐμὲ καὶ νὰ μὴ μὲ
λησμονήσῃς ἐνώπιον τοῦ Φαραώ.
Φρόντισε, ὥστε νὰ μὲ βγάλῃς
ἀπὸ τὴν φυλακὴν αὐτήν.
|
14
Ἀλλά, ὅταν θὰ εὐτυχήσῃς
πάλιν, σὲ παρακαλῶ νὰ μὲ ἐνθυμηθῇς
καὶ νὰ μὲ εὐσπλαγχνισθῇς· μὴ
λησμονήσῃς νὰ μὲ βοηθήσῃς, ὅταν
θὰ εὐρίσκεσαι ἐμπρὸς εἰς
τὸν Φαραώ, ὥστε νὰ μὲ βγάλῃς
ἀπὸ αὐτὴν τὴν ὠχυρωμένην
φυλακήν· |
15
ὅτι κλοπῇ ἐκλάπην ἐκ γῆς
Ἑβραίων καὶ ὧδε οὐκ ἐποίησα
οὐδέν, ἀλλ' ἐνέβαλόν με
εἰς τὸν λάκκον τοῦτον.
|
15
Ἂν εἶμαι δοῦλος, εἶμαι διότι
μερικοὶ ἄνθρωποι μὲ ἔκλεψαν ἀπὸ
τὴν χώραν τῶν Ἑβραίων καὶ
ἐδῶ εἰς τὴν χώραν αὐτὴν
δὲν ἔχω κάμει κανένα κακὸν καὶ
μὲ ἔρριψαν εἰς αὐτὴν τὴν
φυλακὴν ἀδίκως>. |
15
διότι εὑρίσκομαι εἰς αὐτήν, ἐπειδὴ
μὲ ἔκλεψαν ἀπὸ τὴν πατρίδα μου,
τὴν χώραν τῶν Ἑβραίων, καὶ ἐνῷ
ἐδῶ εἰς τὴν Αἴγυπτον δὲν
ἔκαμα κανένα κακὸν καὶ εἶμαι ἀθῶος,
μὲ ἔρριψαν ἀδίκως εἰς αὐτὸν
τὸν λάκκον τῆς φυλακῆς>.
|
16
Καὶ εἶδεν ὁ ἀρχισιτοποιός, ὅτι
ὀρθῶς συνέκρινε, καὶ εἶπε τῷ
Ἰωσήφ· κἀγὼ εἶδον ἐνύπνιον
καὶ ᾤμην τρία κανᾶ χονδριτῶν
αἴρειν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς μου.
|
16
Ἐνόησεν ὁ ἀρχισιτοποιὸς ὅτι
ὀρθῶς ἡρμήνευσε τὸ ὄνειρον
τοῦ ἀρχιοινοχόου ὁ Ἰωσὴφ
καὶ τοῦ εἶπε· <καὶ ἐγὼ
εἶδα ἐπίσης ἕνα ὄνειρον·
μοῦ ἐφάνη ὅτι ἐσήκωνα
ἐπάνω εἰς τὸ κεφάλι μου τρία
κάνιστρα χονδροαλεσμένου ἀλεύρου.
|
16
Ὅταν ἄκουσε ὁ ἀρχισιτοποιὸς
τὰ ὅσα εἶπεν ὁ Ἰωσὴφ εἰς
τὸν ἀρχιοινοχόον διὰ τὸ ὄνειρόν
του, καὶ ὅταν εἶδεν ὅτι ὀρθῶς
τὸ ἐξήγησεν, ἐνόμισεν ὅτι καὶ
τὸ ἰδικόν του ὄνειρον προεσήμαινε κάτι καλὸν
καὶ εἶπεν εἰς τὸν Ἰωσήφ: <Εἶδα
καὶ ἐγὼ ὄνειρον·
μετέφερα εἰς τὸ κεφάλι μου τρία κάνιστρα
ζυμαρικά (κατ’ ἄλλην γραφήν: Σιτάρι χονδροαλεσμένον).
|
17
Ἐν κανῷ τῷ ἐπάνω ἀπὸ
πάντων τῶν γενῶν, ὧν Φαραὼ ἐσθίει
ἔργον σιτοποιοῦ, καὶ τὰ πετεινὰ
τοῦ οὐρανοῦ κατήσθιεν αὐτὰ
ἀπὸ τοῦ κανοῦ τοῦ ἐπάνω
τῆς κεφαλῆς μου. |
17
Εἰς τὸ ἐπάνω κάνιστρον ὑπῆρχον
ἀπὸ ὅλα τὰ εἴδη τῶν φαγητῶν,
τὰ ὁποῖα τρώγει ὁ Φαραὼ
καὶ τὰ ὁποῖα τοῦ ἑτοιμάζει
ὁ ἀρτοποιός. Τὰ πτηνὰ τοῦ
οὐρανοῦ κατήρχοντο καὶ ἔτρωγαν
αὐτὰ τὰ φαγητὰ ἀπὸ τὸ
κάνιστρον, ποὺ εὑρίσκετο εἰς
τὴν κεφαλήν μου>. |
17
Εἰς δὲ τὸ ἐπάνω - ἐπάνω
κάνιστρον ὑπήρχαν ἀπὸ ὅλα τὰ
εἴδη τῶν φαγητῶν, ἀπὸ τὰ
ὁποῖα τρώγει ὁ Φαραὼ καὶ τὰ
ὁποῖα τοῦ παρασκευάζει ὁ σιτοποιός
(ἢ ὁ ἀρτοποιός). Τὰ πουλιὰ ὅμως
κατέβαιναν καὶ ἔτρωγαν τὰ φαγητά, ποὺ
ἦσαν εἰς τὸ ἐπάνω - ἐπάνω
κάνιστρον, τὸ ὁποῖον ἐκρατοῦσα
εἰς τὸ κεφάλι μου>. |
18
Ἀποκριθεὶς δὲ Ἰωσὴφ εἶπεν
αὐτῷ· αὕτη ἡ σύγκρισις
αὐτοῦ· τὰ τρία κανᾶ
τρεῖς ἡμέραι εἰσίν·
|
18
Ἀπεκρίθη ὁ Ἰωσὴφ καὶ τοῦ
εἶπεν· <ἡ ἑρμηνεία τοῦ
ὀνείρου σου εἶναι αὐτή·
Τὰ τρία κάνιστρα σημαίνουν τρεῖς
ἡμέρας. |
18
Ὅταν ὁ Ἰωσὴφ ἄκουσε τὸ
ὄνειρον αὐτὸ καὶ ἀφοῦ
ἐδέχθη τὴν ἀποκάλυψιν τοῦ οὐρανοῦ,
ἀπάντησε εἰς τὸν ἀρχισιτοποιόν: <Ἡ
ἐξήγησις τοῦ ὀνείρου σου εἶναι
αὐτή· τὰ τρία κάνιστρα εἶναι
τρεῖς ἡμέρες. |
19
ἔτι τριῶν ἡμερῶν καὶ ἀφελεῖ
Φαραὼ τὴν κεφαλήν σου ἀπὸ σοῦ
καὶ κρεμάσει σε ἐπὶ ξύλου, καὶ
φάγεται τὰ ὄρνεα τοῦ οὐρανοῦ
τὰς σάρκας σου ἀπὸ σοῦ.
|
19
Ἔπειτα ἀπὸ τρεῖς ἡμέρας
θὰ διατάξῃ ὁ Φαραὼ νὰ
σοῦ κόψουν τὴν κεφαλήν, θὰ σὲ
κρεμάσῃ ἐπάνω εἰς ἕνα
ξύλον καὶ τὰ ὄρνια τοῦ οὐρανοῦ
θὰ καταφάγουν τὰς σάρκας σου>.
|
19
Μετὰ τρεῖς ἡμέρες ἀπὸ
σήμερα ὁ Φαραὼ θὰ σὲ ἀποκεφαλίσῃ
καὶ θὰ σὲ κρεμάσῃ ἐπάνω
εἰς τὸ ξύλον καὶ καθὼς θὰ εἶσαι
κρεμασμένος, θὰ ἔρχωνται τὰ ὄρνια
τοῦ οὐρανοῦ διὰ νὰ φάγουν τὶς
σάρκες σου>. |
20
Ἐγένετο δὲ ἐν τῇ ἡμέρᾳ
τῇ τρίτῃ, γενέσεως ἦν Φαραώ,
καὶ ἐποίει πότον
πᾶσι τοῖς παισὶν αὐτοῦ. Καὶ
ἐμνήσθη τῆς ἀρχῆς τοῦ
οἰνοχόου καὶ τῆς ἀρχῆς
τοῦ σιτοποιοῦ ἐν μέσῳ τῶν
παίδων αὐτοῦ. |
20
Ὅπως εἶπεν ὁ Ἰωσὴφ ἔτσι
καὶ ἔγινε. Τὴν τρίτην, δηλαδή,
ἡμέραν, ἡμέραν τῶν γενεθλίων
τοῦ Φαραώ, παρέθεσεν αὐτὸς συμπόσιον
εἰς ὅλους τοὺς δούλους του. Ἐνεθυμήθη
τότε μεταξὺ τῶν ἄλλων αὐλικῶν
του τὸν ἀρχιοινοχόον καὶ τὸν
ἀρχισιτοποιόν. |
20
Πράγματι· κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν, ἡ
ὁποία ἦταν ἡ ἡμέρα τῶν γενεθλίων
τοῦ Φαραώ, ὁ Φαραὼ εἶχεν ὀργανώσει
συμπόσιον δι’ ὅλους τοὺς ὑπηρέτες τῆς
βασιλικῆς αὐλῆς του. Τότε ἐνεθυμήθη
μεταξὺ τῶν ἄλλων ὑπηρετῶν του
καὶ τὸν ἀρχιοινοχόον καὶ τὸν
ἀρχισιτοποιόν του καὶ τοὺς ἔβγαλε
ἀπὸ τὴν φυλακήν. |
21
Καὶ ἀποκατέστησε τὸν ἀρχιοινοχόον
τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ, καὶ ἔδωκε
ποτήριον εἰς τὴν χεῖρα Φαραώ,
|
21
Διέταξε καὶ ἀποκατέστησεν εἰς
τὸ προηγούμενον ἀξίωμα τὸν ἀρχιοινοχόον,
ὁ ὁποῖος καὶ ἔδωσε τὸ
ποτήρι εἰς τὸ χέρι τοῦ Φαραώ.
|
21
Καὶ ἀποκατέστησε τὸν ἀρχιοινοχόον
εἰς τὸ ἀξίωμά του, αὐτὸς δὲ
ἔδωκε πάλιν τὸ κύπελλον εἰς τὸ χέρι
τοῦ Φαραώ, τοῦ κυρίου του·
|
22
Τὸν δὲ ἀρχισιτοποιὸν ἐκρέμασε,
καθὰ συνέκρινεν αὐτοῖς Ἰωσήφ.
|
22
Τὸν δὲ ἀρχισιτοποιὸν τὸν ἐκρέμασε
καὶ ἔγιναν ἔτσι τὰ πράγματα,
ὅπως ἀκριβῶς εἶχεν ἑρμηνεύσει
εἰς αὐτοὺς τὰ ὄνειρά των
ὁ Ἰωσήφ. |
22
τὸν ἀρχισιτοποιὸν ὅμως τὸν ἐκρέμασεν.
Ὅλα δηλαδὴ ἔγιναν, ὅπως ἀκριβῶς
τὰ εἶχε προείπει ὁ Ἰωσήφ, ὅταν
ἐξήγησε τὰ ὄνειρά των.
|
23
Καὶ οὐκ ἐμνήσθη
ὁ ἀρχιοινοχόος τοῦ
Ἰωσήφ, ἀλλ' ἐπελάθετο
αὐτοῦ. |
23
Ὁ ἀρχιοινοχόος ὅμως μέσα εἰς
τὴν χαρὰν τῆς ἀποφυλακίσεως
καὶ τῆς ἀποκαταστάσεώς του δὲν
ἐνεθυμήθη τὸν Ἰωσήφ, ἀλλὰ
τὸν ἐλησμόνησε. |
23
Ἀλλὰ ὁ ἀρχιοινοχόος, τὸν ὁποῖον
εἶχε παρακαλέσει ὁ Ἰωσήφ, δὲν ἐνεθυμήθη
καθόλου τὸν δίκαιον· ὅταν ἔφυγεν ἀπὸ
τὴν φυλακὴν καὶ δὲν εἶχε πλέον
ἀνάγκην τοῦ Ἰωσήφ, τὸν ἐλησμόνησεν
ἐντελῶς. |