Η Γένεσις : Κεφάλαιον ΜΕ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ οὐκ ἠδύνατο Ἰωσὴφ ἀνέχεσθαι πάντων τῶν παρεστηκότων αὐτῷ, ἀλλ' εἶπεν· ἐξαποστείλατε πάντας ἀπ' ἐμοῦ. Καὶ οὐ παρειστήκει οὐδεὶς τῷ Ἰωσήφ, ἡνίκα ἀνεγνωρίζετο τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ.
2 Καὶ ἀφῆκε φωνὴν μετὰ κλαυθμοῦ· ἤκουσαν δὲ πάντες οἱ Αἰγύπτιοι, καὶ ἀκουστὸν ἐγένετο εἰς τὸν οἶκον Φαραώ.
3 Εἶπε δὲ Ἰωσὴφ πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ· ἐγώ εἰμι Ἰωσήφ. Ἔτι ὁ πατήρ μου ζῇ; Καὶ οὐκ ἠδύναντο οἱ ἀδελφοὶ ἀποκριθῆναι αὐτῷ· ἐταράχθησαν γάρ.
4 Εἶπε δὲ Ἰωσὴφ πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ· ἐγγίσατε πρός με, καὶ ἤγγισαν. Καὶ εἶπεν· ἐγὼ εἰμι Ἰωσὴφ ὁ ἀδελφὸς ὑμῶν, ὃν ἀπέδοσθε εἰς Αἴγυπτον.
5 Νῦν οὖν μὴ λυπεῖσθε, μηδὲ σκληρὸν ὑμῖν φανήτω, ὅτι ἀπέδοσθέ με ὧδε· εἰς γὰρ ζωὴν ἀπέστειλέ με ὁ Θεὸς ἔμπροσθεν ὑμῶν·
6 τοῦτο γὰρ δεύτερον ἔτος λιμὸς ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ἔτι λοιπὰ πέντε ἔτη, ἐν οἷς οὔκ ἔστιν ἀροτρίασις οὐδὲ ἄμητος·
7 ἀπέστειλε γάρ με ὁ Θεὸς ἔμπροσθεν ὑμῶν, ὑπολείπεσθαι ὑμῖν κατάλειμμα ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐκθρέψαι ὑμῶν κατάλειψιν μεγάλην.
8 Νῦν οὖν οὐχ ὑμεῖς με ἀπεστάλκατε ὧδε, ἀλλ' ἢ ὁ Θεός, καὶ ἐποίησέ με ὡς πατέρα Φαραὼ καὶ κύριον παντὸς τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ ἄρχοντα πάσης γῆς Αἰγύπτου.
9 Σπεύσαντες οὖν ἀνάβητε πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ εἴπατε αὐτῷ· τάδε λέγει ὁ υἱός σου Ἰωσήφ· ἐποίησέ με ὁ Θεὸς κύριον πάσης γῆς Αἰγύπτου· κατάβηθι οὖν πρός με καὶ μὴ μείνῃς·
10 καὶ κατοικήσεις ἐν γῇ Γεσὲμ Ἀραβίας καὶ ἔσῃ ἐγγύς μου σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ οἱ υἱοὶ τῶν υἱῶν σου, τὰ πρόβατά σου καὶ οἱ βόες σου καὶ ὅσα σοί ἐστι,
11 καὶ ἐκθρέψω σε ἐκεῖ· ἔτι γὰρ πέντε ἔτη λιμός· ἵνα μὴ ἐκτριβῇς σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ πάντα τὰ ὑπάρχοντά σου.
12 Ἰδοὺ οἱ ὀφθαλμοὶ ὑμῶν βλέπουσι καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ Βενιαμὶν τοῦ ἀδελφοῦ μου, ὅτι τὸ στόμα μου τὸ λαλοῦν πρὸς ὑμᾶς.
13 Ἀπαγγείλατε οὖν τῷ πατρί μου πᾶσαν τὴν δόξαν μου τὴν ἐν Αἰγύπτῳ καὶ ὅσα εἴδετε, καὶ ταχύναντες καταγάγετε τὸν πατέρα μου ὧδε.
14 Καὶ ἐπιπεσὼν ἐπὶ τὸν τράχηλον Βενιαμὶν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ἔκλαυσεν ἐπ' αὐτῷ, καὶ Βενιαμὶν ἔκλαυσεν ἐπὶ τῷ τραχήλω αὐτοῦ.
15 Καὶ καταφιλήσας πάντας τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ἔκλαυσεν ἐπ' αὐτοῖς, καὶ μετὰ ταῦτα ἐλάλησαν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ πρὸς αὐτόν.
16 Καὶ διεβοήθη ἡ φωνὴ εἰς τὸν οἶκον Φαραὼ λέγοντες· ἥκασιν οἱ ἀδελφοὶ ᾿Ιωσήφ. Ἐχάρη δὲ Φαραὼ καὶ ἡ θεραπεία αὐτοῦ.
17 Εἶπε δὲ Φαραὼ πρὸς Ἰωσὴφ· εἶπον τοῖς ἀδελφοῖς σου, τοῦτο ποιήσατε· γεμίσατε τὰ φορεῖα ὑμῶν καὶ ἀπέλθετε εἰς γῆν Χαναὰν
18 καὶ ἀναλαβόντες τὸν πατέρα ὑμῶν καὶ τὰ ὑπάρχοντα ὑμῶν ἤκετε πρός με, καὶ δώσω ὑμῖν πάντων τῶν ἀγαθῶν Αἰγύπτου, καὶ φάγεσθε τὸν μυελὸν τῆς γῆς.
19 Σὺ δὲ ἔντειλαι ταῦτα, λαβεῖν αὐτοῖς ἁμάξας ἐκ γῆς Αἰγύπτου τοῖς παιδίοις ὑμῶν καὶ ταῖς γυναιξὶν ὑμῶν. Καὶ ἀναλαβόντες τὸν πατέρα ὑμῶν παραγίνεσθε·
20 καὶ μὴ φείσησθε τοῖς ὀφθαλμοῖς τῶν σκευῶν ὑμῶν, τὰ γὰρ πάντα ἀγαθὰ Αἰγύπτου ὑμῖν ἔσται.
21 Ἐποίησαν δὲ οὕτως οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ· ἔδωκε δὲ Ἰωσὴφ αὐτοῖς ἁμάξας κατὰ τὰ εἰρημένα ὑπὸ Φαραὼ τοῦ βασιλέως καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς ἐπισιτισμὸν εἰς τὴν ὁδόν,
22 καὶ πᾶσιν ἔδωκε δισσὰς στολάς, τῷ δὲ Βενιαμὶν ἔδωκε τριακοσίους χρυσοῦς καὶ πέντε ἐξαλλασσούσας στολάς,
23 καὶ τῷ πατρὶ αὐτοῦ ἀπέστειλε κατὰ τὰ αὐτὰ καὶ δέκα ὄνους αἴροντας ἀπὸ πάντων τῶν ἀγαθῶν Αἰγύπτου καὶ δέκα ἡμιόνους αἱρούσας ἄρτους τῷ πατρὶ αὐτοῦ εἰς ὁδόν.
24 Ἐξαπέστειλε δὲ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ καὶ ἐπορεύθησαν· καὶ εἶπεν αὐτοῖς· μὴ ὀργίζεσθε ἐν τῇ ὁδῷ.
25 Καὶ ἀνέβησαν ἐξ Αἰγύπτου καὶ ἦλθον εἰς γῆν Χαναὰν πρὸς Ἰακώβ τὸν πατέρα αὐτῶν,
26 καὶ ἀνήγγειλαν αὐτῷ λέγοντες· ὅτι ὁ υἱός σου Ἰωσὴφ ζῇ, καὶ αὐτὸς ἄρχει πάσης γῆς Αἰγύπτου. Καὶ ἐξέστη τῇ διάνοια Ἰακώβ· οὐ γὰρ ἐπίστευσεν αὐτοῖς.
27 Ἐλάλησαν δὲ αὐτῷ πάντα τὰ ρηθέντα ὑπὸ Ἰωσήφ, ὅσα εἶπεν αὐτοῖς. Ἱδὼν δὲ τὰς ἁμάξας, ἂς ἀπέστειλεν Ἰωσὴφ ὥστε ἀναλαβεῖν αὐτόν, ἀνεζωπύρησε τὸ πνεῦμα Ἰακώβ τοῦ πατρὸς αὐτῶν.
28 Εἶπε δὲ Ἰσραήλ· μέγα μοί ἐστιν, εἰ ἔτι Ἰωσὴφ ὁ υἱός μου ζῇ· πορευθεὶς ὄψομαι αὐτὸν πρὸ τοῦ ἀποθανεῖν με.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ατασυνεκινήθη ὁ Ἰωσήφ, δὲν ἠδύνατο πλέον νὰ κυριαρχήσῃ ἐπὶ τοῦ ἑαυτοῦ του ἐνώπιον ὅλων τῶν ἀκολούθων του, ποὺ ἦσαν παρόντες, καὶ εἶπεν· <ἀπομακρύνατε ὅλους τοὺς Αἰγυπτίους ἀπ' ἐμπρός μου>. Καὶ ἔτσι κανεὶς ἀπὸ τοὺς Αἰγυπτίους δὲν ἦτο παρών, ὅταν ὁ Ἰωσὴφ ἀπεκαλύφθη εἰς τοὺς ἀδελφούς του.
2 Ὁ Ἰωσὴφ ἀφῆκε μεγάλην φωνὴν μετὰ κλαυθμοῦ. Ἤκουσαν δὲ τοῦτο οἱ Αἰγύπτιοι, ἔγινε δὲ γνωστὸν καὶ εἰς τὸν οἶκον τοῦ Φαραώ.
3 Εἶπε δὲ ὁ Ἰωσὴφ πρὸς τοὺς ἀδελφούς του (εἰς τὴν γλῶσσαν των πλέον) <ἐγὼ εἶμαι ὁ Ἰωσήφ! Ζῇ ἀκόμη ὁ πατήρ μου;> Οἱ ἀδελφοὶ ἔμειναν ἄναυδοι. Δὲν ἠμποροῦσαν νὰ ἀπαντήσουν οὔτε λέξιν διότι συνεταράχθησαν, τὰ ἔχασαν.
4 Εἶπε πρὸς τοὺς ἀδελφούς του ὁ ᾿Ιωσήφ· <πλησιάσατέ με>. Ἐκεῖνοι τὸν ἐπλησίασαν καὶ ὁ Ἰωσὴφ τοὺς εἶπεν· <ἐγὼ εἶμαι ὁ Ἰωσήφ, ὁ ἀδελφός σας, τὸν ὁποῖον σεῖς ἐπωλήσατε διὰ τὴν Αἴγυπτον.
5 Ὅμως, μὴ λυπεῖσθε τώρα. Καὶ τὸ ὅτι, μὲ ἐπωλήσατε ὡς δοῦλον, ὥστε νὰ ἔλθω ἐδῶ εἰς τὴν Αἴγυπτον, ἂς μὴ σᾶς φανῇ πικρὸν καὶ ὀδυνηρὸν διότι ὁ Θεὸς μὲ ἔστειλεν ἐδῶ ἐνωρίτερον ἀπὸ σᾶς, διὰ νὰ σώσω καὶ τὴν ἰδικήν σας ζωήν.
6 Τὸ ἔτος τοῦτο εἶναι τὸ δεύτερον ἔτος τοῦ λιμοῦ εἰς τὴν γῆν. Θὰ ἀκολουθήσουν καὶ ἄλλα πέντε ἀκόμη, κατὰ τὰ ὁποῖα οὔτε ὄργωμα θὰ γίνεται εἰς τὴν γῆν οὔτε θερισμὸς θὰ ὑπάρχῃ, διότι οἱ ἀγροὶ θὰ μένουν ἄκαρποι.
7 Ὁ Θεὸς μὲ ἔστειλεν ἐδῶ ἐνωρίτερα ἀπὸ σᾶς, διὰ νὰ διατηρήσω σᾶς ἐν τῇ ζωῇ εἰς τὴν γῆν αὐτὴν καὶ νὰ σᾶς διαθρέψω κατὰ τὸ διάστημα τῆς μεγάλης αὐτῆς ἀνάγκης σας.
8 Λοιπόν, δὲν μὲ ἀπεστείλατε σεῖς ἐδῶ, ἀλλὰ ὁ ἴδιος ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος καὶ μὲ ἀνέδειξε πατέρα τοῦ Φαραὼ καὶ κύριον ὅλου τοῦ οἴκου του καὶ ἄρχοντα ὅλης τῆς Αἰγύπτου.
9 Σπεύσατε λοιπόν, πηγαίνετε πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ εἰπέτε του· Αὐτὰ λέγει τὸ παιδί σου ὁ Ἰωσήφ· Ὁ Θεός μὲ κατέστησεν ἄρχοντα ὅλης τῆς Αἰγύπτου. Ἔλα λοιπὸν πρὸς ἐμὲ καὶ μὴ μείνῃς ἄλλο εἰς τὴν Χαναάν.
10 Θὰ κατοικήσῃς εἰς τὴν χώραν Γεσὲμ τῆς Ἀραβίας καὶ θὰ εἶσαι κοντά μου σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ τὰ παιδιὰ τῶν υἱῶν σου, τὰ πρόβατά σου καὶ τὰ βόδια σου καὶ ὅσα ἄλλα ἔχεις.
11 Ἐγὼ θὰ σὲ διαθρέψω ἐκεῖ· πέντε ἔτη θὰ κρατήσῃ ἀκόμη ὁ λιμός. Ἔλα, διὰ νὰ μὴν ἐξαφανισθῆτε ἀπὸ τὴν πεῖναν σὺ καὶ τὰ παιδιά σου καὶ ὅλα τὰ ζῶα σου.
12 Ἰδού, οἱ ὀφθαλμοί σας καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ ὁμομητρίου ἀδελφοῦ μου, τοῦ Βενιαμίν, βλέπουν ὅτι τὸ ἰδικόν μου τὸ στόμα εἶναι ποὺ ὁμιλεῖ πρὸς σᾶς.
13 Ἀναγγείλατε λοιπὸν πρὸς τὸν πατέρα μου ὅλα τὰ μεγαλεῖα μου, ποὺ ἔχω εἰς τὴν Αἴγυπτον καὶ ὅσα εἴδατε. Λοιπὸν μὴ βραδύνετε σπεύσατε καὶ ὁδηγήσατε ἐδῶ τὸν πατέρα μου>.
14 Ἔπεσε κατόπιν μὲ ὁρμὴν εἰς τὸν τράχηλον τοῦ ἀδελφοῦ του τοῦ Βενιαμίν, ἔκλαυσεν ἐπάνω του, ὅπως ἐπίσης καὶ ὁ Βενιαμὶν ἔκλαυσε σφικταγκαλιασμένος εἰς τὸν τράχηλον τοῦ ἀδελφοῦ του τοῦ Ἰωσήφ.
15 Κατεφίλησε κατόπιν ὁ Ἰωσὴφ ὅλους τοὺς ἀδελφούς του καὶ ἔκλαυσεν ἐναγκαλιζόμενος αὐτούς. Ἔπειτα δὲ ἀπὸ ὅλα αὐτὰ τὰ συγκλονιστικὰ γεγονότα ἀνεθάρησαν καὶ ὡμίλησαν πρὸς αὐτὸν οἱ ἀδελφοί του.
16 Ἔκαμε κρότον τὸ γεγονὸς καὶ διεδόθη ἀμέσως εἰς τὸν οἶκον τοῦ Φαραώ, ὅτι ἦλθαν οἱ ἀδελφοὶ τοῦ Ἰωσήφ. Ὁ Φαραὼ καὶ τὸ περιβάλλον του ἐχάρησαν δι' αὐτό.
17 Εἶπε δὲ ὁ Φαραὼ πρὸς τὸν Ἰωσήφ· <πὲς εἰς τοὺς ἀδελφούς σου· Τοῦτο νὰ κάμετε· γεμίσατε τοὺς σάκκους, φορτώσατε τὰ μεταγωγικά σας ζῶα καὶ πηγαίνετε εἰς τὴν γῆν Χαναάν.
18 Πάρετε ἀπὸ ἐκεῖ τὸν πατέρα σας καὶ ὅλα τὰ ὑπάρχοντά σας, ἐλᾶτε πρὸς ἐμὲ καὶ ἐγὼ θὰ σᾶς δώσω ἀπὸ ὅλα τὰ ἀγαθὰ τῆς Αἰγύπτου, θὰ φᾶτε τὸ μεδοῦλι τῆς χώρας, ὅ,τι δηλαδὴ ἐκλεκτὸν ἔχει αὐτή.
19 Σὺ δὲ δῶσε αὐτὴν τὴν ἐντολὴν εἰς τοὺς ἀδελφούς σου· Πάρετε ἁμάξας ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ μεταφέρατε μὲ αὐτὰς τὰ παιδιά σας καὶ τὰς γυναῖκας σας. Πάρετε ἰδιαιτέρως τὸν πατέρα σας καὶ ἐλᾶτε ἐδῶ.
20 Καὶ μὴ λυπηθῆτε, ὅταν θὰ ἴδετε ὅτι εὐρεθήκατε εἰς τὴν ἀνάγκην νὰ ἀφήσετε καὶ μερικὰ σκεύη εἰς τὸ σπίτι σας, τὰ ὁποῖα θὰ σᾶς εἶναι ἀδύνατον νὰ πάρετε μαζῆ σας, διότι ὅλα τὰ ἀγαθὰ τῆς Αἰγύπτου θὰ εἶναι ἰδικά σας>.
21 Ἔτσι ἔκαμαν τὰ παιδιὰ τοῦ Ἰακώβ. Ὁ Ἰωσὴφ τοὺς ἔδωσεν ἁμάξας, ὅπως εἶχε διατάξει ὁ Φαραὼ ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, καὶ τροφὰς διὰ τὸ ταξίδιόν των.
22 Εἰς ὅλους τοὺς ἄλλους ἔδωσε διπλᾶς στολάς, εἰς δὲ τὸν Βενιαμὶν ἔδωσε τριακόσια χρυσᾶ νομίσματα καὶ πέντε διαφορετικὰς ὡραιοτάτας στολάς.
23 Εἰς τὸν πατέρα του ἔστειλεν ἐπίσης τὰ ἐξῆς· Δέκα ὄνους φορτωμένους ἀπὸ ὅλα τὰ ἀγαθὰ τῆς Αἰγύπτου καὶ δέκα ἡμιόνους φορτωμένους τροφὰς διὰ τὸ ταξίδι.
24 Κατευώδωσε δὲ τοὺς ἀδελφούς του καὶ ὅταν ἀνεχώρουν τοὺς εἶπε· <μὴ ὀργίζεσθε καὶ μὴ φιλονεικῆτε ὁ ἐνας κατὰ τοῦ ἄλλου εἰς τὸν δρόμον διὰ τὴν διαγωγὴν ποὺ ἐδείξατε πρὸς ἐμέ>.
25 Ἐκεῖνοι ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ ἦλθαν εἰς τὴν γῆν Χαναὰν πρὸς τὸν πατέρα των.
26 Ἐκεῖ, ἀνήγγειλαν εἰς αὐτὸν τὰ γεγονότα καὶ τοῦ εἶπαν· <ὁ υἱός σου ὁ ᾿Ιωσὴφ ζῇ καὶ εἶναι ἄρχων ὅλης τῆς Αἰγύπτου>. Ἔμεινε κατάπληκτος ὁ Ἰακὼβ καὶ σὰν νὰ ἐσταμάτησεν ἡ διάνοιά του, διότι δὲν τοὺς ἐπίστευεν.
27 Ὅλα δὲ μαζῆ τὰ παιδιά του ἐγνωστοποίησαν εἰς αὐτὸν ὅλα τὰ λόγια, τὰ ὁποῖα τοὺς εἶχεν εἴπει ὁ Ἰωσήφ. Ὁ Ἰακώβ, ὅταν εἶδε τὰς ἁμάξας ποὺ ἔστειλεν ὁ Ἰωσὴφ διὰ νὰ τὸν παραλάβουν, συνῆλθεν ἀπὸ τὴν κατάπληξίν του, ἀνεζωογονήθη τὸ πνεῦμα του
28 καὶ εἶπεν· <εἶναι μεγάλο τοῦτο τὸ γεγονὸς δι' ἐμέ, ἐὰν τὸ παιδί μου ὁ Ἰωσὴφ ζῇ ἀκόμη, θὰ μεταβῶ λοιπὸν πρὸς αὐτόν, διὰ νὰ τὸν ἴδω, πρὶν ἀποθάνω>.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

Ἰωσὴφ δὲν ἠμποροῦσε πλέον να κυβερνᾷ τὰ ἔντονα συναισθήματά του. Ἐπειδὴ ὅμως δὲν ἤθελε νὰ προδοθῇ ἐμπρὸς εἰς τὴν ἀκολουθίαν του, διέταξε· <ἀπομακρύνατε ὅλους τοὺς Αἰγυπτίους ἀπὸ κοντά μου>. Ἔτσι δὲν ἔμεινε κανένας Αἰγύπτιος δίπλα ἀπὸ τὸν Ἰωσήφ, ὅταν ἐφανερώνετο εἰς τοὺς ἀδελφούς του.
2 Ἀφοῦ ἔμεινε μόνος μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν του, ἐξέσπασεν, ἐφώναξε καὶ ἔκλαυσε μὲ πολὺ δυνατοὺς λυγμούς· τὸ γεγονὸς τοῦτο ἐπληροφορήθησαν ὅλοι οἱ Αἰγύπτιοι· ἔγινεν ἐπίσης γνωστὸν τὸ γεγονὸς εἰς τὸ παλάτι καὶ τὸ περιβάλλον τοῦ Φαραώ.
3 Εἶπε δὲ ὁ Ἰωσὴφ πρὸς τοὺς ἀδελφούς του: <Ἐγὼ εἶμαι ὁ Ἰωσήφ. Ζῇ ἀκόμη ὁ πατέρας μου ὁ Ἰακώβ;> Ὅταν οἰ ἀδελφοί του ἄκουσαν τὰ λόγια αὐτά, δὲν ἠμποροῦσαν νὰ τοῦ ἀπαντήσουν· ἔμειναν ἄφωνοι καὶ ἐστέκοντο ἐμπρός του μὲ ἀμηχανίαν, διότι ἀνεστατώθησαν καὶ ἐτρομοκρατήθησαν.
4 Ὅμως ὁ Ἰωσὴφ διὰ νὰ τοὺς παρηγορήσῃ καὶ τοὺς καθησυχάσῃ τοὺς εἶπε: <Παρακαλῶ, ἐλᾶτε κοντά μου· πλησιάστε, διὰ νὰ ὁμιλήσωμεν ὡς ἀδελφοί>. Ἐκεῖνοι ἐπῆραν θάρρος καὶ ἐπλησίασαν. Τότε διὰ νὰ μαλακώσῃ τὴν θλῖψιν καὶ καθησυχάσῃ τοὺς φόβους των τοὺς εἶπε: <Ἐγὼ εἶμαι ὁ Ἰωσήφ, ὁ ἐδελφός σας· αὐτός, τὸν ὁποῖον ἐπωλήσατε ὡς δοῦλον εἰς τὴν Αἴγυπτον.
5 Τώρα ὅμως μὴ λυπεῖσθε· μὴ σᾶς ταράσσῃ τοῦτο οὔτε νὰ θεωρῆτε σκληρὸν καὶ ἀπάνθρωπον τὸ ὅτι μὲ ἐπωλήσατε ἐδῶ· διότι τὰ γεγονότα αὐτὰ ὀφείλονται εἰς θείαν οἰκονομίαν. Αὐτὸ ποὺ ἐκάματε ἦταν μὲν κακὸν μεγάλο, οὐσιαστικῶς ὅμως ὁ Θεὸς μὲ ἀπέστειλεν ἐδῶ πρὶν ἀπὸ σᾶς διὰ τὴν σωτηρίαν τῆς ζωῆς σας καὶ τῆς ζωῆς τοῦ λαοῦ.
6 Διότι τὸ ἔτος αὐτὸ εἶναι τὸ δεύτερον ἔτος τῆς πείνας εἰς τὴν Αἴγυπτον καὶ τὶς χῶρες, ποὺ γειτονεύουν μὲ αὐτήν. Θὰ ἀκολουθήσουν δὲ ἄλλα πέντε χρόνια ἀκόμη, κατὰ τὰ ὁποῖα δὲν θὰ γίνεται οὔτε ὄργωμα οὔτε σπορὰ τῆς γῆς οὔτε θερισμός.
7 Ὁ Θεὸς μὲ ἀπέστειλε μὲ αὐτὸν τὸν θαυμαστὸν τρόπον εἰς τὴν Αἴγυπτον πρὶν ἀπὸ σᾶς, διὰ νὰ μείνω καὶ χρησιμεύσω ὡς μοναδικὸν στήριγμα σας εἰς τὴν γῆν, ὥστε νὰ συντρέξω καὶ τροφοδοτήσω σᾶς εἰς τὴν μεγάλην σας στέρησιν.
8 Ἑπομένως δὲν μὲ ἐξαπεστείλατε σεῖς ἐδῶ, Ἀλλὰ μὲ ἐξαπέστειλεν οὐσιαστικῶς ὁ Θεός. Αὐτὸς μὲ ἀνέδειξε πατέρα τοῦ Φαραὼ (δηλαδὴ ἰδιαίτερον σύμβουλὸν καὶ ἀνώτατον ἀξιωματοῦχον του) καὶ κυβερνήτην ὅλης τῆς βασιλικῆς αὐλῆς του καὶ αὐθέντην ὅλης τῆς χώρας τῆς Αἰγύπτου.
9 Ἀφοῦ λοιπὸν ἐβεβαιωθήκατε, ὅτι δὲν καταλογίζω εἰς βάρος σας τὰ ὅσα μοῦ ἐκάματε, Ἀλλὰ τὰ πάντα ἀποδίδω εἰς τὸν Θεόν, πηγαίνετε τώρα γρήγορα πίσω εἰς τὸν πατέρα μου καὶ πέστε του: (Αὐτὰ λέγει ὁ υἱός σου ὁ Ἰωσήφ· ὁ Θεὸς μὲ ἔκαμε αὐθέντην καὶ κυβερνήτην ὅλης τῆς χώρας τῆς Αἰγύπτου· ἔλα λοιπὸν κοντά μου χωρὶς καθυστέρησιν καὶ μὴ μείνῃς εἰς τὴν Χαναάν,
10 Ἔλα νὰ ἐγκατασταθῇς ἐδῶ καὶ νὰ κατοικήσῃς εἰς τὴν περιοχὴν Γεσὲμ τῆς Ἀραβίας· ἔτσι θὰ εἶσαι κοντά μου σὺ καὶ τὰ παιδιά σου καὶ τὰ ἐγγόνια σου, τὰ πρόβατά σου καὶ τὰ βόδια σου καὶ ὅλα, ὅσα ἔχεις.
11 Καὶ ἑγὼ θὰ σὲ διαθρέψω καὶ θὰ σὲ συντηρήσω ἐκεῖ εἰς τὴν Γεσέμ, διότι ἡ πεῖνα θὰ διαρκέσῃ ἀκόμη ἄλλα πέντε χρόνια· Ἔλα λοιπὸν διὰ νὰ μὴ ἐξολοθρευθῇς ἀπὸ τὴν πεῖναν σὺ καὶ τὰ παιδιά σου καὶ ὅλα τὰ ζῶα σου>.
12 Ὁ Ἰωσὴφ συνέχισε καὶ εἶπεν ἀκόμη πρὸς τοὺς ἀδελφούς του: <Νά· τὰ μάτια σας καὶ τὰ μάτια του ἀδελφοῦ μου (ἀπὸ τὴν ἰδίαν μητέρα μὲ ἐμὲ) τοῦ Βενιαμὶν βλέπουν, ὅτι δὲν σᾶς ὁμιλεῖ κανένας ἄλλος, παρὰ τὸ ἰδικόν μου στόμα εἶναι αὐτό, ποὺ λαλεῖ πρὸς σᾶς.
13 Ἀπαγγείλατε λοιπὸν εἰς τὸν πατέρα μου ὅλην τὴν δύναμιν, τὴν ἐξουσίαν, τὴν λάμψιν καὶ τὸ μεγαλεῖον, ποὺ ἔχω εἰς τὴν Αἴγυπτον, καὶ διηγηθῆτε εἰς αὐτὸν ὅλα, ὅσα εἴδατε· καὶ βιασθῆτε νὰ μεταβῆτε εἰς τὴν Χαναὰν καὶ νὰ μοῦ τὸν φέρετε γρήγορα ἐδῶ εἰς τὴν Αἰγυπτον·>.
14 Καὶ ὁ Ἰωσήφ, ἀφοῦ εἶπεν αὐτὰ καὶ τοὺς ἐπαρηγόρησεν, ἔπεσεν εἰς τὸν τράχηλον τοῦ ἀδελφοῦ του Βενιαμίν, τὸν ἐναγκαλίσθηκε καὶ ἔκλαυσε ἀπὸ συγκίνησιν καὶ ἀγάπην. Καὶ ὁ Βενιαμὶν ἐπίσης ἔκλαυσε πεσμένος εἰς τὸν τράχηλον τοῦ ἀδελφοῦ του Ἰωσήφ.
15 Κατόπιν ὁ Ἰωσὴφ ἐναγκαλίσθηκε ὅλους τοὺς ἀδελφούς του καὶ τοὺς κατεφίλησέ με δάκρυα καὶ πολλὴν συγκίνησιν. Καὶ οἱ ἀδελφοί του ὕστερα ἀπὸ τὰ τόσα, τὰ ὁποῖα εἶπεν εἰς αὐτούς, μετὰ τὰ δάκρυα καὶ τὴν ὁδηγίαν, ποὺ τοὺς ἔδωκε, μόλις ἠμπόρεσαν νὰ πάρουν θάρρος καὶ νὰ ὁμιλήσουν ἐλεύθερα καὶ μὲ οἰκειότητα εἰς τὸν Ἰωσήφ.
16 Καὶ ἀπὸ στόματος εἰς στόμα διεδόθη ἡ εἴδησις εἰς τὸ ἀνάκτορον τοῦ Φαραώ: <Ἔφθασαν ἐδῶ οἰ ἀδελφοὶ τοῦ Ἰωσήφ>. Εἰς τὸ ἄκουσμα τῆς εἰδήσεως αὐτῆς ἐχάρη ὁ Φαραὼ καὶ ὅλοι οἱ αὐλικοί του.
17 Τότε ὁ Φαραὼ ἐκάλεσε τὸν Ἰωσὴφ καὶ τοῦ εἶπε: <Εἶπε εἰς τοὺς ἀδελφούς σου· <κάμετε τοῦτο· γεμίστε τοὺς σάκκους σας καὶ φορτῶστε τὰ (μεταφορικά) ζῶα σας καὶ ἀναχωρῆστε διὰ τὴν χώραν τῆς Χαναάν.
18 Ἀφοῦ δὲ παραλάβετε ἀπὸ ἐκεῖ τὸν πατέρα σας καὶ ὅλα τὰ ὑπάρχοντά σας, ἐλᾶτε εἰς ἐμὲ καὶ ἐγὼ θὰ σᾶς δώσω ἀπὸ ὅλα τὰ ἀγαθὰ τῆς Αἰγύπτου καὶ θὰ φάγετε ὅ,τι καλύτερον καὶ ἐκλεκτότερον ἔχει ἡ χώρα μου, τὸ μεδούλι της>.
19 Δῶσε ἀκόμη εἰς τοὺς ἀδελφούς σου καὶ τὴν ἐξῆς ἐντολήν: <Παραλάβετε μεταφορικὰ ἁμάξια ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου καὶ μεταφέρετε τὰ παιδιά σας καὶ τὶς γυναῖκες σας· ἀφοῦ δὲ παραλάβετε καὶ τὸν πατέρα σας, ἐλᾶτε ἐδῶ.
20 Καὶ νὰ μὴ λυπηθῆτε καθόλου διὰ τὰ πράγματα, ποὺ θὰ ἀναγκασθῆτε να ἀφήσετε ἐκεῖ· ὅλα ἐκεῖνα να τὰ περιφρονήσετε, διότι ἐγὼ θὰ σᾶς δώσω πολὺ περισσότερα· ὅλα τὰ ἀγαθὰ τῆς Αἰγύπτου θὰ εἶναι ἰδικά σας>.
21 Τὰ παιδιὰ τοῦ Ἰσραὴλ συνεμορφώθησαν πρὸς τὴν ἐντολὴν τοῦ Φαραώ. Τοὺς ἔδωκε δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἁμάξια μεταφορικὰ συμφώνως πρὸς τὴν διαταγὴν τοῦ βασιλέως καὶ τοὺς ἔδωκεν ἀκόμη τρόφιμα διὰ τὸ ταξίδι.
22 Ἐπίσης ἐπρόσφερε ὡς δῶρον εἰς ὅλους διπλὲς καινούργιες στολές, εἰς δὲ τὸν Βενιαμὶν ἑξαιρετικῶς ἐδώρισε τριακόσια χρυσὰ νομίσματα καὶ πέντε καινούργιες ἐπίσημες στολές.
23 Εἰς τὸν πατέρα του ἀπέστειλε τὰ ἴδια (στολὲς καὶ χρυσὰ νομίσματα) καὶ ἐπὶ πλέον δέκα ὄνους φορτωμένους ἀπὸ ὅλα τὰ ἀγαθὰ τῆς Αἰγύπτου καὶ δέκα ἡμιόνους φορτωμένους μὲ ψωμιὰ καὶ ἄλλα τρόφιμα, ὥστε νὰ τοῦ χρησιμεύσουν διὰ τὸ ταξίδι πρὸς τὴν Αἴγυπτον.
24 Ἀφοῦ τοὺς ἐφωδίασε μὲ ὅλα αὐτά, τοὺς ἀπεχαιρέτησε καὶ τοὺς κατευώδωσε. Καθὼς ὅμως ἀναχωροῦσαν διὰ τὴν Χαναάν, τοὺς ἔδωκε μίαν συμβουλήν: <Προσέξτε νὰ ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον· καὶ ἀφοῦ σκεφθῆτε ὅτι ἐγὼ δὲν σᾶς ἐκράτησα κακίαν δι’ ὅσα μοῦ ἐκάματε, οὔτε καὶ σεῖς νὰ φιλονικῆτε διὰ τὸ γεγονὸς αὐτὸ οὔτε νὰ ὀργίζεσθε ὁ ἕνας ἐναντίον τοῦ ἄλλου κατὰ τὸ ταξίδι>.
25 Οἶ ἀδελφοὶ τοῦ Ἰωσὴφ ἀνέβηκαν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ ἔφθασαν εἰς τὴν χώραν τῆς Χαναάν, εἰς τὸν Ἰακώβ, τὸν πατέρα των.
26 Τοῦ ἔφεραν δὲ τὴν χαρμόσυνον εἴδησιν καὶ τοῦ εἶπαν: <Ὁ υἱός σου ὁ Ἰωσὴφ ζῇ· αὐτὸς κυβερνᾷ ὅλην τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου! Εἰς τὸ ἄκουσμα τῆς εἰδήσεως αὐτῆς ὁ Ἰακὼβ ἐξεπλάγη καί (ὡσὰν νά) ἐσαλεύθη ὁ νοῦς του, διότι δὲν ἐπίστευσεν εἰς τὰ παιδιά του καὶ δὲν ἐθεώρησε ὅσα τοῦ εἶπαν ἀληθινά.
27 Ἐκεῖνοι ὅμως, διὰ νὰ καθησυχάσουν τὴν ταραχὴν καὶ τὴν σύγχυσίν του καὶ διὰ νὰ τὸν βεβαιώσουν, ὅτι τοῦ λέγουν ἀλήθειαν, τοῦ διηγήθησαν ὅλα, ὅσα τοὺς εἶπε ὁ Ἰωσήφ. Ὅταν δὲ ὁ Ἰακὼβ εἶδε καὶ τὰ φορτωμένα ζῶα καὶ τὰ ἁμάξια, ποὺ ἔστειλεν ὁ Ἰωσὴφ διὰ νὰ τὸν παραλάβουν καὶ τὸν μεταφέρουν εἰς τὴν Αἴγυπτον, συνῆλθεν ἀπὸ τὴν ἔκπληξιν, ἀναζωογονήθηκε.
28 Ὅταν πλέον ὁ Ἰσραὴλ ἐπείσθη, ὅτι ὅσα τοῦ εἶπαν τὰ παιδιά του ἦσαν ἀληθινά, εἶπεν: <Ἐὰν πράγματι ζῇ ἀκόμη ὁ Ἰωσήφ, τὸ παιδί μου, τότε μοῦ συμβαίνουν μεγάλα καὶ θαυμαστὰ πράγματα, ποὺ ὑπερβαίνουν τὸ ἀνθρώπινον λογικὸν καὶ εἶναι ἀνώτερα ἀπὸ κάθε ἀνθρωπίνην χαράν· θὰ μεταβῶ λοιπὸν εἰς τὴν Αἴγυπτον νὰ συναντήσω καὶ νὰ ἴδω τὸν Ἰωσὴφ πρὶν ἀποθάνω>.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ οὐκ ἠδύνατο Ἰωσὴφ ἀνέχεσθαι πάντων τῶν παρεστηκότων αὐτῷ, ἀλλ' εἶπεν· ἐξαποστείλατε πάντας ἀπ' ἐμοῦ. Καὶ οὐ παρειστήκει οὐδεὶς τῷ Ἰωσήφ, ἡνίκα ἀνεγνωρίζετο τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ.	ατασυνεκινήθη ὁ Ἰωσήφ, δὲν ἠδύνατο πλέον νὰ κυριαρχήσῃ ἐπὶ τοῦ ἑαυτοῦ του ἐνώπιον ὅλων τῶν ἀκολούθων του, ποὺ ἦσαν παρόντες, καὶ εἶπεν· <ἀπομακρύνατε ὅλους τοὺς Αἰγυπτίους ἀπ' ἐμπρός μου>. Καὶ ἔτσι κανεὶς ἀπὸ τοὺς Αἰγυπτίους δὲν ἦτο παρών, ὅταν ὁ Ἰωσὴφ ἀπεκαλύφθη εἰς τοὺς ἀδελφούς του.	Ἰωσὴφ δὲν ἠμποροῦσε πλέον να κυβερνᾷ τὰ ἔντονα συναισθήματά του. Ἐπειδὴ ὅμως δὲν ἤθελε νὰ προδοθῇ ἐμπρὸς εἰς τὴν ἀκολουθίαν του, διέταξε· <ἀπομακρύνατε ὅλους τοὺς Αἰγυπτίους ἀπὸ κοντά μου>. Ἔτσι δὲν ἔμεινε κανένας Αἰγύπτιος δίπλα ἀπὸ τὸν Ἰωσήφ, ὅταν ἐφανερώνετο εἰς τοὺς ἀδελφούς του.
2 Καὶ ἀφῆκε φωνὴν μετὰ κλαυθμοῦ· ἤκουσαν δὲ πάντες οἱ Αἰγύπτιοι, καὶ ἀκουστὸν ἐγένετο εἰς τὸν οἶκον Φαραώ.	2 Ὁ Ἰωσὴφ ἀφῆκε μεγάλην φωνὴν μετὰ κλαυθμοῦ. Ἤκουσαν δὲ τοῦτο οἱ Αἰγύπτιοι, ἔγινε δὲ γνωστὸν καὶ εἰς τὸν οἶκον τοῦ Φαραώ.	2 Ἀφοῦ ἔμεινε μόνος μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν του, ἐξέσπασεν, ἐφώναξε καὶ ἔκλαυσε μὲ πολὺ δυνατοὺς λυγμούς· τὸ γεγονὸς τοῦτο ἐπληροφορήθησαν ὅλοι οἱ Αἰγύπτιοι· ἔγινεν ἐπίσης γνωστὸν τὸ γεγονὸς εἰς τὸ παλάτι καὶ τὸ περιβάλλον τοῦ Φαραώ.
3 Εἶπε δὲ Ἰωσὴφ πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ· ἐγώ εἰμι Ἰωσήφ. Ἔτι ὁ πατήρ μου ζῇ; Καὶ οὐκ ἠδύναντο οἱ ἀδελφοὶ ἀποκριθῆναι αὐτῷ· ἐταράχθησαν γάρ.	3 Εἶπε δὲ ὁ Ἰωσὴφ πρὸς τοὺς ἀδελφούς του (εἰς τὴν γλῶσσαν των πλέον) <ἐγὼ εἶμαι ὁ Ἰωσήφ! Ζῇ ἀκόμη ὁ πατήρ μου;> Οἱ ἀδελφοὶ ἔμειναν ἄναυδοι. Δὲν ἠμποροῦσαν νὰ ἀπαντήσουν οὔτε λέξιν διότι συνεταράχθησαν, τὰ ἔχασαν.	3 Εἶπε δὲ ὁ Ἰωσὴφ πρὸς τοὺς ἀδελφούς του: <Ἐγὼ εἶμαι ὁ Ἰωσήφ. Ζῇ ἀκόμη ὁ πατέρας μου ὁ Ἰακώβ;> Ὅταν οἰ ἀδελφοί του ἄκουσαν τὰ λόγια αὐτά, δὲν ἠμποροῦσαν νὰ τοῦ ἀπαντήσουν· ἔμειναν ἄφωνοι καὶ ἐστέκοντο ἐμπρός του μὲ ἀμηχανίαν, διότι ἀνεστατώθησαν καὶ ἐτρομοκρατήθησαν.
4 Εἶπε δὲ Ἰωσὴφ πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ· ἐγγίσατε πρός με, καὶ ἤγγισαν. Καὶ εἶπεν· ἐγὼ εἰμι Ἰωσὴφ ὁ ἀδελφὸς ὑμῶν, ὃν ἀπέδοσθε εἰς Αἴγυπτον.	4 Εἶπε πρὸς τοὺς ἀδελφούς του ὁ ᾿Ιωσήφ· <πλησιάσατέ με>. Ἐκεῖνοι τὸν ἐπλησίασαν καὶ ὁ Ἰωσὴφ τοὺς εἶπεν· <ἐγὼ εἶμαι ὁ Ἰωσήφ, ὁ ἀδελφός σας, τὸν ὁποῖον σεῖς ἐπωλήσατε διὰ τὴν Αἴγυπτον.	4 Ὅμως ὁ Ἰωσὴφ διὰ νὰ τοὺς παρηγορήσῃ καὶ τοὺς καθησυχάσῃ τοὺς εἶπε: <Παρακαλῶ, ἐλᾶτε κοντά μου· πλησιάστε, διὰ νὰ ὁμιλήσωμεν ὡς ἀδελφοί>. Ἐκεῖνοι ἐπῆραν θάρρος καὶ ἐπλησίασαν. Τότε διὰ νὰ μαλακώσῃ τὴν θλῖψιν καὶ καθησυχάσῃ τοὺς φόβους των τοὺς εἶπε: <Ἐγὼ εἶμαι ὁ Ἰωσήφ, ὁ ἐδελφός σας· αὐτός, τὸν ὁποῖον ἐπωλήσατε ὡς δοῦλον εἰς τὴν Αἴγυπτον.
5 Νῦν οὖν μὴ λυπεῖσθε, μηδὲ σκληρὸν ὑμῖν φανήτω, ὅτι ἀπέδοσθέ με ὧδε· εἰς γὰρ ζωὴν ἀπέστειλέ με ὁ Θεὸς ἔμπροσθεν ὑμῶν·	5 Ὅμως, μὴ λυπεῖσθε τώρα. Καὶ τὸ ὅτι, μὲ ἐπωλήσατε ὡς δοῦλον, ὥστε νὰ ἔλθω ἐδῶ εἰς τὴν Αἴγυπτον, ἂς μὴ σᾶς φανῇ πικρὸν καὶ ὀδυνηρὸν διότι ὁ Θεὸς μὲ ἔστειλεν ἐδῶ ἐνωρίτερον ἀπὸ σᾶς, διὰ νὰ σώσω καὶ τὴν ἰδικήν σας ζωήν.	5 Τώρα ὅμως μὴ λυπεῖσθε· μὴ σᾶς ταράσσῃ τοῦτο οὔτε νὰ θεωρῆτε σκληρὸν καὶ ἀπάνθρωπον τὸ ὅτι μὲ ἐπωλήσατε ἐδῶ· διότι τὰ γεγονότα αὐτὰ ὀφείλονται εἰς θείαν οἰκονομίαν. Αὐτὸ ποὺ ἐκάματε ἦταν μὲν κακὸν μεγάλο, οὐσιαστικῶς ὅμως ὁ Θεὸς μὲ ἀπέστειλεν ἐδῶ πρὶν ἀπὸ σᾶς διὰ τὴν σωτηρίαν τῆς ζωῆς σας καὶ τῆς ζωῆς τοῦ λαοῦ.
6 τοῦτο γὰρ δεύτερον ἔτος λιμὸς ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ἔτι λοιπὰ πέντε ἔτη, ἐν οἷς οὔκ ἔστιν ἀροτρίασις οὐδὲ ἄμητος·	6 Τὸ ἔτος τοῦτο εἶναι τὸ δεύτερον ἔτος τοῦ λιμοῦ εἰς τὴν γῆν. Θὰ ἀκολουθήσουν καὶ ἄλλα πέντε ἀκόμη, κατὰ τὰ ὁποῖα οὔτε ὄργωμα θὰ γίνεται εἰς τὴν γῆν οὔτε θερισμὸς θὰ ὑπάρχῃ, διότι οἱ ἀγροὶ θὰ μένουν ἄκαρποι.	6 Διότι τὸ ἔτος αὐτὸ εἶναι τὸ δεύτερον ἔτος τῆς πείνας εἰς τὴν Αἴγυπτον καὶ τὶς χῶρες, ποὺ γειτονεύουν μὲ αὐτήν. Θὰ ἀκολουθήσουν δὲ ἄλλα πέντε χρόνια ἀκόμη, κατὰ τὰ ὁποῖα δὲν θὰ γίνεται οὔτε ὄργωμα οὔτε σπορὰ τῆς γῆς οὔτε θερισμός.
7 ἀπέστειλε γάρ με ὁ Θεὸς ἔμπροσθεν ὑμῶν, ὑπολείπεσθαι ὑμῖν κατάλειμμα ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐκθρέψαι ὑμῶν κατάλειψιν μεγάλην.	7 Ὁ Θεὸς μὲ ἔστειλεν ἐδῶ ἐνωρίτερα ἀπὸ σᾶς, διὰ νὰ διατηρήσω σᾶς ἐν τῇ ζωῇ εἰς τὴν γῆν αὐτὴν καὶ νὰ σᾶς διαθρέψω κατὰ τὸ διάστημα τῆς μεγάλης αὐτῆς ἀνάγκης σας.	7 Ὁ Θεὸς μὲ ἀπέστειλε μὲ αὐτὸν τὸν θαυμαστὸν τρόπον εἰς τὴν Αἴγυπτον πρὶν ἀπὸ σᾶς, διὰ νὰ μείνω καὶ χρησιμεύσω ὡς μοναδικὸν στήριγμα σας εἰς τὴν γῆν, ὥστε νὰ συντρέξω καὶ τροφοδοτήσω σᾶς εἰς τὴν μεγάλην σας στέρησιν.
8 Νῦν οὖν οὐχ ὑμεῖς με ἀπεστάλκατε ὧδε, ἀλλ' ἢ ὁ Θεός, καὶ ἐποίησέ με ὡς πατέρα Φαραὼ καὶ κύριον παντὸς τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ ἄρχοντα πάσης γῆς Αἰγύπτου.	8 Λοιπόν, δὲν μὲ ἀπεστείλατε σεῖς ἐδῶ, ἀλλὰ ὁ ἴδιος ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος καὶ μὲ ἀνέδειξε πατέρα τοῦ Φαραὼ καὶ κύριον ὅλου τοῦ οἴκου του καὶ ἄρχοντα ὅλης τῆς Αἰγύπτου.	8 Ἑπομένως δὲν μὲ ἐξαπεστείλατε σεῖς ἐδῶ, Ἀλλὰ μὲ ἐξαπέστειλεν οὐσιαστικῶς ὁ Θεός. Αὐτὸς μὲ ἀνέδειξε πατέρα τοῦ Φαραὼ (δηλαδὴ ἰδιαίτερον σύμβουλὸν καὶ ἀνώτατον ἀξιωματοῦχον του) καὶ κυβερνήτην ὅλης τῆς βασιλικῆς αὐλῆς του καὶ αὐθέντην ὅλης τῆς χώρας τῆς Αἰγύπτου.
9 Σπεύσαντες οὖν ἀνάβητε πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ εἴπατε αὐτῷ· τάδε λέγει ὁ υἱός σου Ἰωσήφ· ἐποίησέ με ὁ Θεὸς κύριον πάσης γῆς Αἰγύπτου· κατάβηθι οὖν πρός με καὶ μὴ μείνῃς·	9 Σπεύσατε λοιπόν, πηγαίνετε πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ εἰπέτε του· Αὐτὰ λέγει τὸ παιδί σου ὁ Ἰωσήφ· Ὁ Θεός μὲ κατέστησεν ἄρχοντα ὅλης τῆς Αἰγύπτου. Ἔλα λοιπὸν πρὸς ἐμὲ καὶ μὴ μείνῃς ἄλλο εἰς τὴν Χαναάν.	9 Ἀφοῦ λοιπὸν ἐβεβαιωθήκατε, ὅτι δὲν καταλογίζω εἰς βάρος σας τὰ ὅσα μοῦ ἐκάματε, Ἀλλὰ τὰ πάντα ἀποδίδω εἰς τὸν Θεόν, πηγαίνετε τώρα γρήγορα πίσω εἰς τὸν πατέρα μου καὶ πέστε του: (Αὐτὰ λέγει ὁ υἱός σου ὁ Ἰωσήφ· ὁ Θεὸς μὲ ἔκαμε αὐθέντην καὶ κυβερνήτην ὅλης τῆς χώρας τῆς Αἰγύπτου· ἔλα λοιπὸν κοντά μου χωρὶς καθυστέρησιν καὶ μὴ μείνῃς εἰς τὴν Χαναάν,
10 καὶ κατοικήσεις ἐν γῇ Γεσὲμ Ἀραβίας καὶ ἔσῃ ἐγγύς μου σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ οἱ υἱοὶ τῶν υἱῶν σου, τὰ πρόβατά σου καὶ οἱ βόες σου καὶ ὅσα σοί ἐστι,	10 Θὰ κατοικήσῃς εἰς τὴν χώραν Γεσὲμ τῆς Ἀραβίας καὶ θὰ εἶσαι κοντά μου σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ τὰ παιδιὰ τῶν υἱῶν σου, τὰ πρόβατά σου καὶ τὰ βόδια σου καὶ ὅσα ἄλλα ἔχεις.	10 Ἔλα νὰ ἐγκατασταθῇς ἐδῶ καὶ νὰ κατοικήσῃς εἰς τὴν περιοχὴν Γεσὲμ τῆς Ἀραβίας· ἔτσι θὰ εἶσαι κοντά μου σὺ καὶ τὰ παιδιά σου καὶ τὰ ἐγγόνια σου, τὰ πρόβατά σου καὶ τὰ βόδια σου καὶ ὅλα, ὅσα ἔχεις.
11 καὶ ἐκθρέψω σε ἐκεῖ· ἔτι γὰρ πέντε ἔτη λιμός· ἵνα μὴ ἐκτριβῇς σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ πάντα τὰ ὑπάρχοντά σου.	11 Ἐγὼ θὰ σὲ διαθρέψω ἐκεῖ· πέντε ἔτη θὰ κρατήσῃ ἀκόμη ὁ λιμός. Ἔλα, διὰ νὰ μὴν ἐξαφανισθῆτε ἀπὸ τὴν πεῖναν σὺ καὶ τὰ παιδιά σου καὶ ὅλα τὰ ζῶα σου.	11 Καὶ ἑγὼ θὰ σὲ διαθρέψω καὶ θὰ σὲ συντηρήσω ἐκεῖ εἰς τὴν Γεσέμ, διότι ἡ πεῖνα θὰ διαρκέσῃ ἀκόμη ἄλλα πέντε χρόνια· Ἔλα λοιπὸν διὰ νὰ μὴ ἐξολοθρευθῇς ἀπὸ τὴν πεῖναν σὺ καὶ τὰ παιδιά σου καὶ ὅλα τὰ ζῶα σου>.
12 Ἰδοὺ οἱ ὀφθαλμοὶ ὑμῶν βλέπουσι καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ Βενιαμὶν τοῦ ἀδελφοῦ μου, ὅτι τὸ στόμα μου τὸ λαλοῦν πρὸς ὑμᾶς.	12 Ἰδού, οἱ ὀφθαλμοί σας καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ ὁμομητρίου ἀδελφοῦ μου, τοῦ Βενιαμίν, βλέπουν ὅτι τὸ ἰδικόν μου τὸ στόμα εἶναι ποὺ ὁμιλεῖ πρὸς σᾶς.	12 Ὁ Ἰωσὴφ συνέχισε καὶ εἶπεν ἀκόμη πρὸς τοὺς ἀδελφούς του: <Νά· τὰ μάτια σας καὶ τὰ μάτια του ἀδελφοῦ μου (ἀπὸ τὴν ἰδίαν μητέρα μὲ ἐμὲ) τοῦ Βενιαμὶν βλέπουν, ὅτι δὲν σᾶς ὁμιλεῖ κανένας ἄλλος, παρὰ τὸ ἰδικόν μου στόμα εἶναι αὐτό, ποὺ λαλεῖ πρὸς σᾶς.
13 Ἀπαγγείλατε οὖν τῷ πατρί μου πᾶσαν τὴν δόξαν μου τὴν ἐν Αἰγύπτῳ καὶ ὅσα εἴδετε, καὶ ταχύναντες καταγάγετε τὸν πατέρα μου ὧδε.	13 Ἀναγγείλατε λοιπὸν πρὸς τὸν πατέρα μου ὅλα τὰ μεγαλεῖα μου, ποὺ ἔχω εἰς τὴν Αἴγυπτον καὶ ὅσα εἴδατε. Λοιπὸν μὴ βραδύνετε σπεύσατε καὶ ὁδηγήσατε ἐδῶ τὸν πατέρα μου>.	13 Ἀπαγγείλατε λοιπὸν εἰς τὸν πατέρα μου ὅλην τὴν δύναμιν, τὴν ἐξουσίαν, τὴν λάμψιν καὶ τὸ μεγαλεῖον, ποὺ ἔχω εἰς τὴν Αἴγυπτον, καὶ διηγηθῆτε εἰς αὐτὸν ὅλα, ὅσα εἴδατε· καὶ βιασθῆτε νὰ μεταβῆτε εἰς τὴν Χαναὰν καὶ νὰ μοῦ τὸν φέρετε γρήγορα ἐδῶ εἰς τὴν Αἰγυπτον·>.
14 Καὶ ἐπιπεσὼν ἐπὶ τὸν τράχηλον Βενιαμὶν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ἔκλαυσεν ἐπ' αὐτῷ, καὶ Βενιαμὶν ἔκλαυσεν ἐπὶ τῷ τραχήλω αὐτοῦ.	14 Ἔπεσε κατόπιν μὲ ὁρμὴν εἰς τὸν τράχηλον τοῦ ἀδελφοῦ του τοῦ Βενιαμίν, ἔκλαυσεν ἐπάνω του, ὅπως ἐπίσης καὶ ὁ Βενιαμὶν ἔκλαυσε σφικταγκαλιασμένος εἰς τὸν τράχηλον τοῦ ἀδελφοῦ του τοῦ Ἰωσήφ.	14 Καὶ ὁ Ἰωσήφ, ἀφοῦ εἶπεν αὐτὰ καὶ τοὺς ἐπαρηγόρησεν, ἔπεσεν εἰς τὸν τράχηλον τοῦ ἀδελφοῦ του Βενιαμίν, τὸν ἐναγκαλίσθηκε καὶ ἔκλαυσε ἀπὸ συγκίνησιν καὶ ἀγάπην. Καὶ ὁ Βενιαμὶν ἐπίσης ἔκλαυσε πεσμένος εἰς τὸν τράχηλον τοῦ ἀδελφοῦ του Ἰωσήφ.
15 Καὶ καταφιλήσας πάντας τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ἔκλαυσεν ἐπ' αὐτοῖς, καὶ μετὰ ταῦτα ἐλάλησαν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ πρὸς αὐτόν.	15 Κατεφίλησε κατόπιν ὁ Ἰωσὴφ ὅλους τοὺς ἀδελφούς του καὶ ἔκλαυσεν ἐναγκαλιζόμενος αὐτούς. Ἔπειτα δὲ ἀπὸ ὅλα αὐτὰ τὰ συγκλονιστικὰ γεγονότα ἀνεθάρησαν καὶ ὡμίλησαν πρὸς αὐτὸν οἱ ἀδελφοί του.	15 Κατόπιν ὁ Ἰωσὴφ ἐναγκαλίσθηκε ὅλους τοὺς ἀδελφούς του καὶ τοὺς κατεφίλησέ με δάκρυα καὶ πολλὴν συγκίνησιν. Καὶ οἱ ἀδελφοί του ὕστερα ἀπὸ τὰ τόσα, τὰ ὁποῖα εἶπεν εἰς αὐτούς, μετὰ τὰ δάκρυα καὶ τὴν ὁδηγίαν, ποὺ τοὺς ἔδωκε, μόλις ἠμπόρεσαν νὰ πάρουν θάρρος καὶ νὰ ὁμιλήσουν ἐλεύθερα καὶ μὲ οἰκειότητα εἰς τὸν Ἰωσήφ.
16 Καὶ διεβοήθη ἡ φωνὴ εἰς τὸν οἶκον Φαραὼ λέγοντες· ἥκασιν οἱ ἀδελφοὶ ᾿Ιωσήφ. Ἐχάρη δὲ Φαραὼ καὶ ἡ θεραπεία αὐτοῦ.	16 Ἔκαμε κρότον τὸ γεγονὸς καὶ διεδόθη ἀμέσως εἰς τὸν οἶκον τοῦ Φαραώ, ὅτι ἦλθαν οἱ ἀδελφοὶ τοῦ Ἰωσήφ. Ὁ Φαραὼ καὶ τὸ περιβάλλον του ἐχάρησαν δι' αὐτό.	16 Καὶ ἀπὸ στόματος εἰς στόμα διεδόθη ἡ εἴδησις εἰς τὸ ἀνάκτορον τοῦ Φαραώ: <Ἔφθασαν ἐδῶ οἰ ἀδελφοὶ τοῦ Ἰωσήφ>. Εἰς τὸ ἄκουσμα τῆς εἰδήσεως αὐτῆς ἐχάρη ὁ Φαραὼ καὶ ὅλοι οἱ αὐλικοί του.
17 Εἶπε δὲ Φαραὼ πρὸς Ἰωσὴφ· εἶπον τοῖς ἀδελφοῖς σου, τοῦτο ποιήσατε· γεμίσατε τὰ φορεῖα ὑμῶν καὶ ἀπέλθετε εἰς γῆν Χαναὰν	17 Εἶπε δὲ ὁ Φαραὼ πρὸς τὸν Ἰωσήφ· <πὲς εἰς τοὺς ἀδελφούς σου· Τοῦτο νὰ κάμετε· γεμίσατε τοὺς σάκκους, φορτώσατε τὰ μεταγωγικά σας ζῶα καὶ πηγαίνετε εἰς τὴν γῆν Χαναάν.	17 Τότε ὁ Φαραὼ ἐκάλεσε τὸν Ἰωσὴφ καὶ τοῦ εἶπε: <Εἶπε εἰς τοὺς ἀδελφούς σου· <κάμετε τοῦτο· γεμίστε τοὺς σάκκους σας καὶ φορτῶστε τὰ (μεταφορικά) ζῶα σας καὶ ἀναχωρῆστε διὰ τὴν χώραν τῆς Χαναάν.
18 καὶ ἀναλαβόντες τὸν πατέρα ὑμῶν καὶ τὰ ὑπάρχοντα ὑμῶν ἤκετε πρός με, καὶ δώσω ὑμῖν πάντων τῶν ἀγαθῶν Αἰγύπτου, καὶ φάγεσθε τὸν μυελὸν τῆς γῆς.	18 Πάρετε ἀπὸ ἐκεῖ τὸν πατέρα σας καὶ ὅλα τὰ ὑπάρχοντά σας, ἐλᾶτε πρὸς ἐμὲ καὶ ἐγὼ θὰ σᾶς δώσω ἀπὸ ὅλα τὰ ἀγαθὰ τῆς Αἰγύπτου, θὰ φᾶτε τὸ μεδοῦλι τῆς χώρας, ὅ,τι δηλαδὴ ἐκλεκτὸν ἔχει αὐτή.	18 Ἀφοῦ δὲ παραλάβετε ἀπὸ ἐκεῖ τὸν πατέρα σας καὶ ὅλα τὰ ὑπάρχοντά σας, ἐλᾶτε εἰς ἐμὲ καὶ ἐγὼ θὰ σᾶς δώσω ἀπὸ ὅλα τὰ ἀγαθὰ τῆς Αἰγύπτου καὶ θὰ φάγετε ὅ,τι καλύτερον καὶ ἐκλεκτότερον ἔχει ἡ χώρα μου, τὸ μεδούλι της>.
19 Σὺ δὲ ἔντειλαι ταῦτα, λαβεῖν αὐτοῖς ἁμάξας ἐκ γῆς Αἰγύπτου τοῖς παιδίοις ὑμῶν καὶ ταῖς γυναιξὶν ὑμῶν. Καὶ ἀναλαβόντες τὸν πατέρα ὑμῶν παραγίνεσθε·	19 Σὺ δὲ δῶσε αὐτὴν τὴν ἐντολὴν εἰς τοὺς ἀδελφούς σου· Πάρετε ἁμάξας ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ μεταφέρατε μὲ αὐτὰς τὰ παιδιά σας καὶ τὰς γυναῖκας σας. Πάρετε ἰδιαιτέρως τὸν πατέρα σας καὶ ἐλᾶτε ἐδῶ.	19 Δῶσε ἀκόμη εἰς τοὺς ἀδελφούς σου καὶ τὴν ἐξῆς ἐντολήν: <Παραλάβετε μεταφορικὰ ἁμάξια ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου καὶ μεταφέρετε τὰ παιδιά σας καὶ τὶς γυναῖκες σας· ἀφοῦ δὲ παραλάβετε καὶ τὸν πατέρα σας, ἐλᾶτε ἐδῶ.
20 καὶ μὴ φείσησθε τοῖς ὀφθαλμοῖς τῶν σκευῶν ὑμῶν, τὰ γὰρ πάντα ἀγαθὰ Αἰγύπτου ὑμῖν ἔσται.	20 Καὶ μὴ λυπηθῆτε, ὅταν θὰ ἴδετε ὅτι εὐρεθήκατε εἰς τὴν ἀνάγκην νὰ ἀφήσετε καὶ μερικὰ σκεύη εἰς τὸ σπίτι σας, τὰ ὁποῖα θὰ σᾶς εἶναι ἀδύνατον νὰ πάρετε μαζῆ σας, διότι ὅλα τὰ ἀγαθὰ τῆς Αἰγύπτου θὰ εἶναι ἰδικά σας>.	20 Καὶ νὰ μὴ λυπηθῆτε καθόλου διὰ τὰ πράγματα, ποὺ θὰ ἀναγκασθῆτε να ἀφήσετε ἐκεῖ· ὅλα ἐκεῖνα να τὰ περιφρονήσετε, διότι ἐγὼ θὰ σᾶς δώσω πολὺ περισσότερα· ὅλα τὰ ἀγαθὰ τῆς Αἰγύπτου θὰ εἶναι ἰδικά σας>.
21 Ἐποίησαν δὲ οὕτως οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ· ἔδωκε δὲ Ἰωσὴφ αὐτοῖς ἁμάξας κατὰ τὰ εἰρημένα ὑπὸ Φαραὼ τοῦ βασιλέως καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς ἐπισιτισμὸν εἰς τὴν ὁδόν,	21 Ἔτσι ἔκαμαν τὰ παιδιὰ τοῦ Ἰακώβ. Ὁ Ἰωσὴφ τοὺς ἔδωσεν ἁμάξας, ὅπως εἶχε διατάξει ὁ Φαραὼ ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, καὶ τροφὰς διὰ τὸ ταξίδιόν των.	21 Τὰ παιδιὰ τοῦ Ἰσραὴλ συνεμορφώθησαν πρὸς τὴν ἐντολὴν τοῦ Φαραώ. Τοὺς ἔδωκε δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἁμάξια μεταφορικὰ συμφώνως πρὸς τὴν διαταγὴν τοῦ βασιλέως καὶ τοὺς ἔδωκεν ἀκόμη τρόφιμα διὰ τὸ ταξίδι.
22 καὶ πᾶσιν ἔδωκε δισσὰς στολάς, τῷ δὲ Βενιαμὶν ἔδωκε τριακοσίους χρυσοῦς καὶ πέντε ἐξαλλασσούσας στολάς,	22 Εἰς ὅλους τοὺς ἄλλους ἔδωσε διπλᾶς στολάς, εἰς δὲ τὸν Βενιαμὶν ἔδωσε τριακόσια χρυσᾶ νομίσματα καὶ πέντε διαφορετικὰς ὡραιοτάτας στολάς.	22 Ἐπίσης ἐπρόσφερε ὡς δῶρον εἰς ὅλους διπλὲς καινούργιες στολές, εἰς δὲ τὸν Βενιαμὶν ἑξαιρετικῶς ἐδώρισε τριακόσια χρυσὰ νομίσματα καὶ πέντε καινούργιες ἐπίσημες στολές.
23 καὶ τῷ πατρὶ αὐτοῦ ἀπέστειλε κατὰ τὰ αὐτὰ καὶ δέκα ὄνους αἴροντας ἀπὸ πάντων τῶν ἀγαθῶν Αἰγύπτου καὶ δέκα ἡμιόνους αἱρούσας ἄρτους τῷ πατρὶ αὐτοῦ εἰς ὁδόν.	23 Εἰς τὸν πατέρα του ἔστειλεν ἐπίσης τὰ ἐξῆς· Δέκα ὄνους φορτωμένους ἀπὸ ὅλα τὰ ἀγαθὰ τῆς Αἰγύπτου καὶ δέκα ἡμιόνους φορτωμένους τροφὰς διὰ τὸ ταξίδι.	23 Εἰς τὸν πατέρα του ἀπέστειλε τὰ ἴδια (στολὲς καὶ χρυσὰ νομίσματα) καὶ ἐπὶ πλέον δέκα ὄνους φορτωμένους ἀπὸ ὅλα τὰ ἀγαθὰ τῆς Αἰγύπτου καὶ δέκα ἡμιόνους φορτωμένους μὲ ψωμιὰ καὶ ἄλλα τρόφιμα, ὥστε νὰ τοῦ χρησιμεύσουν διὰ τὸ ταξίδι πρὸς τὴν Αἴγυπτον.
24 Ἐξαπέστειλε δὲ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ καὶ ἐπορεύθησαν· καὶ εἶπεν αὐτοῖς· μὴ ὀργίζεσθε ἐν τῇ ὁδῷ.	24 Κατευώδωσε δὲ τοὺς ἀδελφούς του καὶ ὅταν ἀνεχώρουν τοὺς εἶπε· <μὴ ὀργίζεσθε καὶ μὴ φιλονεικῆτε ὁ ἐνας κατὰ τοῦ ἄλλου εἰς τὸν δρόμον διὰ τὴν διαγωγὴν ποὺ ἐδείξατε πρὸς ἐμέ>.	24 Ἀφοῦ τοὺς ἐφωδίασε μὲ ὅλα αὐτά, τοὺς ἀπεχαιρέτησε καὶ τοὺς κατευώδωσε. Καθὼς ὅμως ἀναχωροῦσαν διὰ τὴν Χαναάν, τοὺς ἔδωκε μίαν συμβουλήν: <Προσέξτε νὰ ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον· καὶ ἀφοῦ σκεφθῆτε ὅτι ἐγὼ δὲν σᾶς ἐκράτησα κακίαν δι’ ὅσα μοῦ ἐκάματε, οὔτε καὶ σεῖς νὰ φιλονικῆτε διὰ τὸ γεγονὸς αὐτὸ οὔτε νὰ ὀργίζεσθε ὁ ἕνας ἐναντίον τοῦ ἄλλου κατὰ τὸ ταξίδι>.
25 Καὶ ἀνέβησαν ἐξ Αἰγύπτου καὶ ἦλθον εἰς γῆν Χαναὰν πρὸς Ἰακώβ τὸν πατέρα αὐτῶν,	25 Ἐκεῖνοι ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ ἦλθαν εἰς τὴν γῆν Χαναὰν πρὸς τὸν πατέρα των.	25 Οἶ ἀδελφοὶ τοῦ Ἰωσὴφ ἀνέβηκαν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ ἔφθασαν εἰς τὴν χώραν τῆς Χαναάν, εἰς τὸν Ἰακώβ, τὸν πατέρα των.
26 καὶ ἀνήγγειλαν αὐτῷ λέγοντες· ὅτι ὁ υἱός σου Ἰωσὴφ ζῇ, καὶ αὐτὸς ἄρχει πάσης γῆς Αἰγύπτου. Καὶ ἐξέστη τῇ διάνοια Ἰακώβ· οὐ γὰρ ἐπίστευσεν αὐτοῖς.	26 Ἐκεῖ, ἀνήγγειλαν εἰς αὐτὸν τὰ γεγονότα καὶ τοῦ εἶπαν· <ὁ υἱός σου ὁ ᾿Ιωσὴφ ζῇ καὶ εἶναι ἄρχων ὅλης τῆς Αἰγύπτου>. Ἔμεινε κατάπληκτος ὁ Ἰακὼβ καὶ σὰν νὰ ἐσταμάτησεν ἡ διάνοιά του, διότι δὲν τοὺς ἐπίστευεν.	26 Τοῦ ἔφεραν δὲ τὴν χαρμόσυνον εἴδησιν καὶ τοῦ εἶπαν: <Ὁ υἱός σου ὁ Ἰωσὴφ ζῇ· αὐτὸς κυβερνᾷ ὅλην τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου! Εἰς τὸ ἄκουσμα τῆς εἰδήσεως αὐτῆς ὁ Ἰακὼβ ἐξεπλάγη καί (ὡσὰν νά) ἐσαλεύθη ὁ νοῦς του, διότι δὲν ἐπίστευσεν εἰς τὰ παιδιά του καὶ δὲν ἐθεώρησε ὅσα τοῦ εἶπαν ἀληθινά.
27 Ἐλάλησαν δὲ αὐτῷ πάντα τὰ ρηθέντα ὑπὸ Ἰωσήφ, ὅσα εἶπεν αὐτοῖς. Ἱδὼν δὲ τὰς ἁμάξας, ἂς ἀπέστειλεν Ἰωσὴφ ὥστε ἀναλαβεῖν αὐτόν, ἀνεζωπύρησε τὸ πνεῦμα Ἰακώβ τοῦ πατρὸς αὐτῶν.	27 Ὅλα δὲ μαζῆ τὰ παιδιά του ἐγνωστοποίησαν εἰς αὐτὸν ὅλα τὰ λόγια, τὰ ὁποῖα τοὺς εἶχεν εἴπει ὁ Ἰωσήφ. Ὁ Ἰακώβ, ὅταν εἶδε τὰς ἁμάξας ποὺ ἔστειλεν ὁ Ἰωσὴφ διὰ νὰ τὸν παραλάβουν, συνῆλθεν ἀπὸ τὴν κατάπληξίν του, ἀνεζωογονήθη τὸ πνεῦμα του	27 Ἐκεῖνοι ὅμως, διὰ νὰ καθησυχάσουν τὴν ταραχὴν καὶ τὴν σύγχυσίν του καὶ διὰ νὰ τὸν βεβαιώσουν, ὅτι τοῦ λέγουν ἀλήθειαν, τοῦ διηγήθησαν ὅλα, ὅσα τοὺς εἶπε ὁ Ἰωσήφ. Ὅταν δὲ ὁ Ἰακὼβ εἶδε καὶ τὰ φορτωμένα ζῶα καὶ τὰ ἁμάξια, ποὺ ἔστειλεν ὁ Ἰωσὴφ διὰ νὰ τὸν παραλάβουν καὶ τὸν μεταφέρουν εἰς τὴν Αἴγυπτον, συνῆλθεν ἀπὸ τὴν ἔκπληξιν, ἀναζωογονήθηκε.
28 Εἶπε δὲ Ἰσραήλ· μέγα μοί ἐστιν, εἰ ἔτι Ἰωσὴφ ὁ υἱός μου ζῇ· πορευθεὶς ὄψομαι αὐτὸν πρὸ τοῦ ἀποθανεῖν με.	28 καὶ εἶπεν· <εἶναι μεγάλο τοῦτο τὸ γεγονὸς δι' ἐμέ, ἐὰν τὸ παιδί μου ὁ Ἰωσὴφ ζῇ ἀκόμη, θὰ μεταβῶ λοιπὸν πρὸς αὐτόν, διὰ νὰ τὸν ἴδω, πρὶν ἀποθάνω>.	28 Ὅταν πλέον ὁ Ἰσραὴλ ἐπείσθη, ὅτι ὅσα τοῦ εἶπαν τὰ παιδιά του ἦσαν ἀληθινά, εἶπεν: <Ἐὰν πράγματι ζῇ ἀκόμη ὁ Ἰωσήφ, τὸ παιδί μου, τότε μοῦ συμβαίνουν μεγάλα καὶ θαυμαστὰ πράγματα, ποὺ ὑπερβαίνουν τὸ ἀνθρώπινον λογικὸν καὶ εἶναι ἀνώτερα ἀπὸ κάθε ἀνθρωπίνην χαράν· θὰ μεταβῶ λοιπὸν εἰς τὴν Αἴγυπτον νὰ συναντήσω καὶ νὰ ἴδω τὸν Ἰωσὴφ πρὶν ἀποθάνω>.