Η Γένεσις : Κεφάλαιον Ν'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἐπιπεσὼν Ἰωσὴφ ἐπὶ πρόσωπον τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἔκλαυσεν αὐτὸν καὶ ἐφίλησεν αὐτόν.
2 Καὶ προσέταξεν Ἰωσὴφ τοῖς παισὶν αὐτοῦ τοῖς ἐνταφιασταῖς ἐνταφιάσαι τὸν πατέρα αὐτοῦ, καὶ ἐνταφίασαν οἱ ἐνταφιασταὶ τὸν Ἰσραήλ.
3 Καὶ ἐπλήρωσαν αὐτοῦ τεσσαράκοντα ἡμέρας· οὕτω γὰρ καταριθμοῦνται αἱ ἡμέραι τῆς ταφῆς. Καὶ ἐπένθησεν αὐτὸν Αἴγυπτος ἑβδομήκοντα ἡμέρας.
4 Ἐπεὶ δὲ παρῆλθον αἱ ἡμέραι τοῦ πένθους, ἐλάλησεν Ἰωσὴφ πρὸς τοὺς δυνάστας Φαραὼ λέγων· εἰ εὖρον χάριν ἐναντίον ὑμῶν, λαλήσατε περὶ ἐμοῦ εἰς τὰ ὦτα Φαραὼ λέγοντες·
5 ὁ πατήρ μου ὥρκισέ με λέγων· ἐν τῷ μνημείῳ ᾦ ὤρυξα ἐμαυτῷ ἐν γῆ Χαναάν, ἐκεῖ με θάψεις· νῦν οὖν ἀναβὰς θάψω τὸν πατέρα μου καὶ ἐπανελεύσομαι.
6 Καὶ εἶπε Φαραὼ τῷ Ἰωσήφ· ἀνάβηθι, θάψον τὸν πατέρα σου, καθάπερ ὥρκισέ σε.
7 Καὶ ἀνέβη Ἰωσὴφ θάψαι τὸν πατέρα αὐτοῦ, καὶ συνανέβησαν μετ' αὐτοῦ πάντες οἱ παῖδες Φαραὼ καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ πρεσβύτεροι τῆς γῆς Αἰγύπτου.
8 Καὶ πᾶσα ἡ πανοικία Ἰωσὴφ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ πᾶσα ἡ οἰκία ἡ πατρικὴ αὐτοῦ, καὶ τὴν συγγένειαν αὐτοῦ καὶ τὰ πρόβατα καὶ τοὺς βόας ὑπελίποντο ἐν γῇ Γεσέμ.
9 Καὶ συνανέβησαν μετ' αὐτοῦ καὶ ἅρματα καὶ ἱππεῖς, καὶ ἐγένετο ἡ παρεμβολὴ μεγάλη σφόδρα.
10 Καὶ παρεγένοντο εἰς ἅλωνα Ἀτάδ, ὅ ἐστι πέραν τοῦ Ἰορδάνου, καὶ ἐκόψαντο αὐτὸν κοπετὸν μέγαν καὶ ἰσχυρὸν σφόδρα· καὶ ἐποίησε τὸ πένθος τῷ πατρὶ αὐτοῦ ἑπτὰ ἡμέρας.
11 Καὶ εἶδον οἱ κάτοικοι τῆς γῆς Χαναὰν τὸ πένθος ἐπὶ ἅλωνι Ἀτὰδ καὶ εἶπαν· πένθος μέγα τοῦτό ἐστι τοῖς Αἰγυπτίοις· διὰ τοῦτο ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ πένθος Αἰγύπτου, ὅ ἐστι πέραν τοῦ Ἰορδάνου.
12 Καὶ ἐποίησαν αὐτῷ οὕτως οἱ υἱοὶ αὐτοῦ
13 καὶ ἀνέλαβον αὐτὸν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ εἰς γῆν Χαναὰν καὶ ἔθαψαν αὐτὸν εἰς τὸ σπήλαιον τὸ διπλοῦν, ὃ ἐκτήσατο Ἁβραὰμ τὸ σπήλαιον ἐν κτήσει μνημείου παρὰ Ἐφρὼν του Χετταίου, κατέναντι Μαμβρῆ.
14 Καὶ ὑπέστρεψεν Ἰωσὴφ εἰς Αἴγυπτον, αὐτὸς καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ οἱ συναναβάντες θάψαι τὸν πατέρα αὐτοῦ.
15 Ἰδόντες δὲ οἱ ἀδελφοὶ Ἰωσὴφ ὅτι τέθνηκεν ὁ πατὴρ αὐτῶν, εἶπαν· μή ποτε μνησικακήσῃ ἡμῖν Ἰωσὴφ καὶ ἀνταπόδομα ἀνταποδῶ ἡμῖν πάντα τὰ κακά, ἃ ἐνεδειξάμεθα εἰς αὐτόν.
16 Καὶ παραγενόμενοι πρὸς Ἰωσὴφ εἶπαν· ὁ πατήρ σου ὥρκισε πρὸ τοῦ τελευτῆσαι αὐτὸν λέγων·
17 οὕτως εἴπατε Ἰωσήφ· ἄφες αὐτοῖς τὴν ἀδικίαν καὶ τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν, ὅτι πονηρά σοι ἐνεδείξαντο· καὶ νῦν δέξαι τὴν ἀδικίαν τῶν θεραπόντων τοῦ Θεοῦ τοῦ πατρός σου. Καὶ ἔκλαυσεν Ἰωσὴφ λαλούντων αὐτῶν πρὸς αὐτόν.
18 Καὶ ἐλθόντες πρὸς αὐτὸν εἶπαν οἵδε ἡμεῖς σοὶ ἱκέται.
19 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ἰωσήφ· μὴ φοβεῖσθε, τοῦ γὰρ Θεοῦ εἰμι ἐγώ.
20 Ὑμεῖς ἐβουλεύσασθε κατ' ἐμοῦ εἰς πονηρά, ὁ δὲ Θεὸς ἐβουλεύσατο περὶ ἐμοῦ εἰς ἀγαθά, ὅπως ἂν γενηθῇ ὡς σήμερον καὶ τραφῇ λαὸς πολύς.
21 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς· μὴ φοβεῖσθε· ἐγὼ διαθρέψω ὑμᾶς καὶ τὰς οἰκίας ὑμῶν. Καὶ παρεκάλεσεν αὐτοὺς καὶ ἐλάλησεν αὐτῶν εἰς τὴν καρδίαν.
22 Καὶ κατῴκησεν Ἰωσὴφ ἐν Αἰγύπτῳ, αὐτὸς καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ πᾶσα ἡ πανοικία τοῦ πατρὸς αὐτοῦ. Καὶ ἔζησεν Ἰωσὴφ ἔτη ἑκατὸν δέκα.
23 Καὶ εἶδεν ᾿Ιωσὴφ Ἐφραῒμ παιδία ἕως τρίτης γενεᾶς, καὶ οἱ υἱοὶ Μαχεὶρ τοῦ υἱοῦ Μανασσῆ ἐτέχθησαν ἐπὶ μηρῶν Ἰωσήφ.
24 Καὶ εἶπεν Ἰωσὴφ τοῖς ἀδελφοί, αὐτοῦ λέγων· ἐγὼ ἀποθνῄσκω· ἐπισκοπῇ δὲ ἐπισκέψεται ὁ Θεὸς ὑμᾶς καὶ ἀνάξει ὑμᾶς ἐκ τῆς γῆς ταύτης εἰς τὴν γῆν, ἣν ὤμοσεν ὁ Θεὸς τοῖς πατράσιν ἡμῶν, Ἁβραάμ, Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ.
25 Καὶ ὥρκισεν Ἰωσὴφ τοὺς υἱοὺςἸσραὴλ λέγων· ἐν τῇ ἐπισκοπῇ, ᾗ ἐπισκέψηται ὁ Θεὸς ὑμᾶς καὶ συνανοίσετε τὰ ὀστᾶ μου ἐντεῦθεν μεθ' ὑμῶν.
26 Καὶ ἐτελεύτησεν Ἰωσὴφ ἑκατὸν δέκα· καὶ ἔθαψαν καὶ ἔθηκαν ἐν τῇ σορῷ ἐν Αἰγύπτῳ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

Ἰωσὴφ ἐρρίφθη εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ πατρός του, ἔκλαυσε δι' αὐτὸν καὶ τὸν ἐφίλησε.
2 Διέταξε δὲ τοὺς δούλους του, τοὺς Αἰγυπτίους ταριχευτάς, νὰ τὸν ταριχεύσουν. Ἐκεῖνοι δέ, εἰδικοὶ εἰς τὸ ἔργον των, ἐταρίχευσαν τὸν Ἰακώβ.
3 Συνεπληρώθησαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι, ὅσαι ἀπαιτοῦνται διὰ τὴν ὁλοκλήρωσιν τῆς ταριχεύσεως. Ἐπένθησε τὸν Ἰακὼβ ἡ Αἴγυπτος ἐπὶ ἑβδομήκοντα ἡμέρας.
4 Ὅταν δὲ παρῆλθον αἱ ἡμέραι αὐταὶ τοῦ πένθους, ὁ Ἰωσήφ, ἐπειδὴ λόγῳ τῆς πενθίμου ἐμφανίσεως του καὶ τῆς ἕνεκα τοῦ πένθους ἀφεθείσης γενειάδας του, δὲν ἠδύνατο αὐτοπροσώπως νὰ παρουσιασθῇ εἰς τὸν Φαραώ, εἶπε πρὸς τοὺς αὐλικοὺς νὰ μεσολαβήσουν πρὸς ἐκεῖνον λέγων· <ἐὰν εὑρῆκα χάριν ἐνώπιόν σας, ὁμιλήσατε δι' ἐμὲ εἰς τὸν Φαραὼ καὶ εἴπατε,
5 ὅτι ὁ πατήρ μου μὲ ὥρκισε λέγων· Θέλω νὰ μὲ θάψῃς εἰς τὸ μνημεῖον, τὸ ὁποῖον ἐγὼ διὰ τὸν ἑαυτόν μου ἤνοιξα εἰς τὴν χώραν Χαναάν. Τώρα λοιπὸν πρέπει νὰ μεταβῶ εἰς τὴν Χαναάν, νὰ θάψω τὸν πατέρα μου καὶ πάλιν θὰ ἐπιστρέψω>.
6 Ὁ Φαραὼ παρήγγειλες εἰς τὸν Ἰωσήφ· <πήγαινε θάψε τὸν πατέρα σου, ὅπως ἐκεῖνος σὲ ὥρκισεν>.
7 Ὁ Ἰωσὴφ ἀνεχώρησε, διὰ νὰ θάψῃ τὸν πατέρα του. Μαζῆ δὲ μὲ αὐτὸν ἐπῆγαν ὅλοι οἱ δοῦλοι τοῦ Φαραώ, οἱ γεροντότεροι τοῦ οἴκου του, ὅλοι οἱ πρεσβύτεροι, ὅλοι δηλαδὴ ὅσοι κατεῖχον ἀξιώματα εἰς τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου.
8 Καὶ ὅλη ἡ οἰκογένεια τοῦ Ἰωσήφ, οἱ ἀδελφοί του καὶ ὅλα τὰ μέλη τοῦ πατρικοῦ οἴκου καὶ ὅλοι οἱ συγγενεῖς. Εἰς τὴν Γεσὲμ ἔμειναν μόνον τὰ πρόβατα καὶ τὰ βόδια καὶ οἱ φυλάσσοντες αὐτά.
9 Μαζῆ μὲ αὐτὸν ἀνεχώρησαν καὶ ἅρματα καὶ ἱππεῖς, ὥστε ἡ συνοδεία ἔγινε πολὺ μεγάλη.
10 Ἔφθασαν εἰς τὸ ἁλῶνι τοῦ Ἀτάδ, τὸ ὁποῖον εὑρίσκεται ἀνατολικῶς τοῦ Ἰορδάνου. Ἐκεῖ ὅλοι οἱ συνοδεύοντες τὸν νεκρὸν τὸν ἐθρήνησαν πολύ, μὲ θρῆνον μεγάλον καὶ ἰσχυρόν. Ἔκαμε δὲ ἐκεῖ ὁ Ἰωσὴφ καὶ οἱ περὶ αὐτὸν πένθος ἑπτὰ ἡμερῶν διὰ τὸν πατέρα του.
11 Οἱ κάτοικοι τῆς γῆς Χαναὰν εἶδον τὸ πένθος τοῦτο εἰς τὸ ἁλώνι τοῦ Ἀτὰδ καὶ εἶπαν· <μεγάλο εἶναι τοῦτο τὸ πένθος εἰς τοὺς Αἰγυπτίους>. Διὰ τοῦτο ὠνόμασαν <Πένθος Αἰγύπτου> τὸν τόπον αὐτόν, ποὺ εὑρίσκεται ἀνατολικῶς τοῦ Ἰορδάνου.
12 Ἀφοῦ κατ' αὐτὸν τὸν τρόπον ἐπένθησαν τὸν πατέρα των τὸν Ἰακὼβ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ,
13 τὸν ἐπῆραν ἔπειτα αὐτοὶ μόνοι χωρὶς τὴν συνοδείαν τῶν Αἰγυπτίων, τὸν μετέφεραν ἀπὸ τὸ ἁλώνι τοῦ Ἀτάδ, εἰς τὴν Χαναάν, καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὸ διπλοῦν σπήλαιον, τὸ ἀπέναντι τῆς Δρυὸς Μαμβρῆ, τὸ ὁποῖον ὁ Ἁβραὰμ εἶχεν ἀγοράσει ὡς ἰδιόκτητον μνημεῖον του ἀπὸ τὸν Ἐφρὼν τὸν Χετταῖον.
14 Μετὰ δὲ τὸν ἐνταφιασμὸν ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Αἴγυπτον ὁ Ἰωσήφ, οἱ ἀδελφοί του καὶ ὅλοι ὅσοι εἶχον ἔλθει μαζῆ του, διὰ νὰ θάψουν τὸν πατέρα του.
15 Ὅταν οἱ ἀδελφοὶ τοῦ Ἰωσὴφ εἶδον ὅτι ἀπέθανε καὶ δὲν ὑπάρχει μεταξύ των ὁ πατέρας των, ἐφοβήθησαν καὶ διηρωτήθησαν· <Μήπως μνησικακήσῃ ἐναντίον μας ὁ Ἰωσὴφ καὶ μᾶς ἀνταποδώσῃ ὅλα ἐκεῖνα τὰ κακά, τὰ ὁποῖα ἡμεῖς ἐπράξαμεν ἐναντίον του;>
16 Καὶ μὲ τὸν φόβον αὐτὸν προσῆλθον ὅλοι πρὸς τὸν Ἰωσὴφ καὶ τοῦ εἶπαν· <ὁ πατήρ σου πρὶν ἀποθάνῃ, μᾶς ὥρκισε καὶ μᾶς εἶπε·
17 Αὐτὰ νὰ πῆτε εἰς τὸν Ἰωσήφ· Συγχώρησε εἰς τοὺς ἀδελφούς σου τὴν ἀδικίαν καὶ τὴν ἁμαρτίαν των, διότι πράγματι σοῦ ἔκαμαν μεγάλα κακά. Τώρα, λοιπόν, δέξου τὴν μετάνοιάν των καὶ συγχώρησε τὴν ἀδικίαν τῶν δούλων τούτων τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ πατρός σου>. Συνεκινήθη βαθύτατα ὁ Ἰωσὴφ καὶ ἔκλαυσεν, ἐνῶ ἐκεῖνοι τοῦ ὠμιλοῦσαν ἀκόμη.
18 Αὐτοὶ ἐπλησίασαν περισσότερον τὸν ἀδελφόν των καὶ συντετριμμένοι τοῦ εἶπαν· <ἰδού, ἡμεῖς εἴμεθα καὶ θὰ μείνωμεν δοῦλοι σου>.
19 Ἀπήντησε πρὸς αὐτοὺς ὁ ἰωσήφ· <μὴ φοβεῖσθε! Τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος εἶμαι ἐγώ, ἀγαθὸς καὶ ἀμνησίκακος.
20 Σεῖς ἐσκεφθήκατε καὶ ἀπεφασίσατε κακὰ ἐναντίον μου. Ὁ δὲ Θεὸς ἐσκέφθη ἀγαθὰ δι' ἐμέ, διὰ νὰ γίνῃ αὐτὸ τὸ ὁποῖον καὶ ἔγινε μέχρι τώρα, νὰ διατραφοῦν δηλαδὴ χάρις εἰς ἐμὲ πολλοὶ λαοί>.
21 Καὶ ἐπανέλαβε πρὸς αὐτούς· <μὴ φοβεῖσθε! Ἐγώ, ὄχι μόνον δὲν θὰ σᾶς ἐκδικηθῶ, ἀλλὰ θὰ διαθρέψω καὶ σᾶς καὶ τὰς οἰκογενείας σας>. Τοὺς παρηγόρησε, τοὺς ἐνεθάρρυνε καὶ ὡμίλησε μὲ αὐτὸν τὸν καλὸν τρόπον εἰς τὰς καρδίας των.
22 Καὶ μετὰ τὰ γεγονότα αὐτὰ παρέμεινεν ὁ Ἰωσὴφ εἰς τὴν Αἴγυπτον αὐτὸς καὶ οἱ ἀδελφοί του καὶ ὅλη ἡ οἰκογένεια τοῦ πατρός του. Ἔζησε δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἑκατὸν δέκα ἔτη.
23 Καὶ εἶδε παιδιὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἐφραὶμ μέχρι τρίτης γενεᾶς. Καὶ τὰ παιδιὰ τοῦ Μαχείρ, υἱοῦ τοῦ Μανασσῆ, ἐγεννήθησαν εἰς τὰ γόνατα τοῦ Ἰωσήφ.
24 Ὅταν δὲ ἐπλησίασεν ὁ καιρὸς τῆς τελευτῆς του, εἶπεν εἰς τοὺς ἀδελφούς του ὁ Ἰωσήφ· <ἐγὼ ἀποθνήσκω. Γνωρίζω ὅμως καλά, ὅτι ὁ πανάγαθος Θεὸς θὰ σᾶς ἐπισκεφθῇ ὡς προστάτης καὶ ἀπὸ τὴν γῆν αὐτὴν θὰ σᾶς ἐπαναφέρῃ εἰς τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν δι' ὅρκου ἔχει ὑποσχεθῆ εἰς τοὺς πατέρας μας, εἰς τὸν Ἁβραάμ, τὸν Ἰσαάκ καὶ τὸν Ἰακώβ>.
25 Ἀμέσως δὲ μετὰ τοὺς λόγους αὐτοὺς ὥρκισεν ὁ Ἰωσὴφ τοὺς ἀδελφούς του λέγων· <ὅταν ὁ Θεὸς σᾶς ἐπισκεφθῇ καὶ σᾶς ἐπαναφέρῃ εἰς τὴν γῆν Χαναάν, θὰ πάρετε ἀπὸ ἐδῶ καὶ θὰ φέρετε μαζῆ σας ἐκεῖ τὰ ὀστᾶ μου>
26 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Ἰωσὴφ εἰς ἡλικίαν ἑκατὸν δέκα ἐτῶν. Ἐταρίχευσαν αὐτὸν εἰς τὴν Αἴγυπτον καὶ τὸν ἔθεσαν εἰς τὴν λάρνακα.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

Ἰωσήφ, ἀμέσως μόλις ἀπέθανεν ὁ Ἰακώβ, ἔπεσεν ἐπάνω εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ πατέρα του καὶ ἔκλαυσε δι’ αὐτὸν καὶ τὸν κατεφίλησε μὲ πόθον,
2 Ἀμέσως ἔδωκεν ἐντολὴν εἰς τοὺς εἰδικοὺς ταριχευτές, ποὺ ἦσαν εἰς τὴν ὑπηρεσίαν του, νὰ βαλσαμώσουν τὸ σῶμα τοῦ πατέρα του. Καὶ ἐκεῖνοι, σύμφωνά με τὴν ἐντολὴν ποὺ ἔλαβαν, ἐβαλσάμωσαν τὸ σῶμα τοῦ Ἰσραήλ.
3 Καὶ συνεπληρώθησαν διὰ τὴν ταρίχευσή του σαράντα ἡμέρες, διότι τόσες εἶναι οἱ κανονικὲς ἡμέρες ποὺ ἀπαιτοῦνται διὰ τὴν ταρίχευσιν τοῦ νεκροῦ· καὶ οἱ Αἰγύπτιοι ἐπένθησαν τὸν Ἰακὼβ μὲ βαρὺ πένθος ἐπὶ ἐβδομῆντα ἡμέρες.
4 Ὅταν δὲ ἐτελείωσὰν οἱ ἡμέρες τοῦ πένθους καὶ ἔγιναν ὅλα τὰ καθιερωμένα, ὁ Ἰωσήφ, ἐπειδὴ ἀκόμη ἐπενθοῦσε τὸν πατέρα του, εἶπεν εἰς τοὺς ἀξιωματούχους τοῦ Φαραώ: <Ἐὰν εὑρῆκα χάριν ἐνώπιόν σας, ὁμιλῆστε δι’ ἐμὲ εἰς τὸν Φαραὼ καὶ εἴπετέ του·
5 <ὁ πατέρας μου μὲ ὥρκισε πρὶν ἀποθάνῃ καὶ μοῦ εἶπεν· εἰς τὸν τάφον, ποὺ ἄνοιξα διὰ τὸν ἑαυτόν μου εἰς τὴν χώραν τῆς Χαναάν, ἐκεῖ θέλω νὰ μὲ θάψῃς>. Τώρα λοιπὸν δῶσε μου τὴν ἄδειαν νὰ ἀνεβῶ ἐκεῖ, διὰ νὰ θάψω τὸν πατέρα μου καὶ κατόπιν νὰ ἐπιστρέψω πάλιν εἰς τὴν Αἴγυπτον>.
6 Ὅταν ὁ Φαραὼ ἄκουσε τὸ αἴτημα τοῦ Ἰωσήφ, τοῦ παρήγγειλεν: <Ἀνέβα ἐλεύθερα εὶς τὴν Χαναὰν καὶ θάψε τὸν πατέρα σου, ὅπως σὲ ὥρκισε καὶ ὅπως τοῦ ὑπεσχέθης ὅτι θὰ κάμῃς>.
7 Ἔτσι ὁ Ἰωσὴφ ἀνέβη εἰς τὴν Χαναάν, διὰ νὰ θάψῃ τὸν πατέρα του. Μαζί του ἀνέβησαν καὶ ὅλοι οἱ ὑπηρέται τοῦ Φαραὼ καὶ οἱ αὐλικοὶ καὶ οἱ μεγιστᾶνες καὶ ὅλοι οἱ ἄρχοντες τῆς Αἰγύπτου.
8 Καθὼς ἐπίσης καὶ ὅλα τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας καὶ τῆς ὑπηρεσίας τοῦ Ἰωσὴφ καὶ οἱ ἀδελφοί του καὶ ὅλα τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας τοῦ πατέρα του. Μόνον τὰ πρόβατα καὶ τὰ βόδια ἔμειναν πίσω εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Γεσέμ.
9 Ἀκόμη ἀνέβησαν μαζὶ μὲ τὸν Ἰωσὴφ καὶ ἅρματα καὶ ἱππεῖς ὡς τιμητικὴ ἀκολουθία καὶ δι’ ἀσφάλειαν. Ἔτσι ἐσχηματίσθη πολυπληθὴς καὶ μεγαλοπρεπὴς συνοδεία· μία ἐπιβλητικὴ πομπή, σωστὸν στρατόπεδον.
10 Ὅταν ἡ ἐπικήδειος πομπὴ ἔφθασεν εἰς τὸ ἁλῶνι Ἀτάδ, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν ἀνατολικὴν ὅχθην τοῦ Ἰορδάνη, ἔκλαυσαν τὸν Ἰακὼβ μὲ μεγάλον καὶ ἰσχυρὸν θρῆνον. Καὶ ὁ Ἰωσὴφ ἐπένθησεν ἐκεῖ τὸν πατέρα του
ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρες.
11 Καὶ εἶδαν οἱ κάτοικοι τῆς Χαναὰν τὸ μεγάλο καὶ βαρὺ πένθος ὅλου ἐκείνου τοῦ πλήθους εἰς τὸ ἁλῶνι Ἀτὰδ καὶ εἶπαν: <Αὐτὸ εἶναι πένθος μεγάλο τῶν Αἰγυπτίων>. Διὰ τοῦτο ὠνομάσθη ὁ τόπος ἐκεῖνος <Πένθος Αἰγύπτου>. Ὁ τόπος αὐτὸς εἶναι εἰς τὴν ἀνατολικὴν ὄχθην τοῦ Ἰορδάνου.
12 Καὶ τὰ παιδιὰ τοῦ Ἰακὼβ ἔτσι ἔκαμαν διὰ τὸν νεκρὸν πατέρα των.
13 Καὶ μόνα των, χωρὶς τοὺς Αἰγυπτίους, ἐπῆραν ἀπὸ τὸ ἁλῶνι Ἀτὰδ καὶ μετέφεραν τὸν νεκρὸν εἰς τὴν χώραν τῆς Χαναὰν καὶ ἔθαψαν τὴν σορὸν εἰς τὸ διπλὸν σπήλαιον εἰς τὸ σπήλαιον, ποὺ ἀγόρασεν ὁ Ἀβραὰμ διὰ νὰ τὸ κατέχῃ ὡς ἰδικόν του μνημεῖον ἀπὸ τὸν Ἐφρὼν τὸν Χετταῖον καὶ τὸ ὁποῖον εὑρίσκεται ἀπέναντι ἀπὸ τὴν βελανιδιὰν τοῦ Μαμβρῆ.
14 Καὶ μετὰ τὸν ἐνταφιασμὸν τοῦ πατέρα του ὁ Ἰωσὴφ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Αἴγυπτον· ἐπέστρεψεν αὐτὸς καὶ οἱ ἀδελφοί του καὶ ὅλοι οἱ Αἰγύπτιοι, ποὺ εἶχαν ἀνέβη μαζί του εἰς τὴν Χαναὰν διὰ νὰ θάψουν τὸν πατέρα του.
15 Ὅταν οἱ ἀδελφοὶ τοῦ Ἰωσὴφ εἶδαν, ὅτι ἀπέθανεν ὁ πατέρας των καὶ ἔμειναν πλέον μόνοι, ἐπειδὴ ἐτάρασσε τὴν ψυχήν των ὁ φόβος καὶ τοὺς ἤλεγχεν ἡ συνείδησις, εἶπαν μεταξύ των: <Μήπως ὁ Ἰωσὴφ μνησικακήσῃ τώρα ἐναντίον μας καὶ μᾶς ἀνταποδώσῃ διὰ τὰ κακά, τὰ ὁποῖα τοῦ ἐκάμαμεν;>
16 Ἐπειδὴ λοιπὸν ἐφοβοῦντο μήπως ὁ Ἰωσὴφ τοὺς ἐκδικηθῇ δι’ ὅσα τοῦ ἔκαμαν, ἦλθαν πρὸς αὐτὸν καὶ τοῦ εἶπαν ταπεινωμένοι: <Ὁ πατέρας σου, ποὺ σὲ ἀγαποῦσε περισσότερον ἀπὸ ἐμᾶς, πρὶν ἀποθάνῃ ἐζήτησε μὲ ὅρκον καὶ μᾶς ἐπέβαλε νὰ ἔλθωμεν καὶ νὰ σοῦ εἴπωμεν:
17 <Νὰ πῆτε εἰς τὸν Ἰωσὴφ τὰ λόγια αὐτά· συγχώρησέ τους τὴν ἀδικίαν καὶ τὴν ἁμαρτίαν, ποὺ σοῦ ἔκαμαν, διότι πράγματι σοῦ ἐπροξένησαν πολὺ κακόν, μεγάλα βάσανα. Τώρα ὅμως συγχώρησε τὸ κακὸν καὶ τὴν ἀδικίαν τῶν δούλων αὐτῶν τοῦ Θεοῦ, τὸν ὁποῖον ἐλάτρευεν ὁ πατέρας σου>. Καὶ ὁ πανάρετος Ἰωσὴφ ἐσυγκινήθη βαθύτατα ἀπὸ τὴν παράκλησιν τῶν ἀδελφῶν του καὶ ἔκλαυσε πολύ, ἐνῷ ἄκουε τὰ ὅσα τοῦ ἔλεγαν.
18 Τότε οἱ ἀδελφοί του, ἀφοῦ ἐπλησίασαν κοντά του, τοῦ εἶπαν: <Κύτταξε, εἴμεθα ὑπηρέται καὶ δοῦλοι σου>.
19 Ἀλλὰ ὁ ἀνεξίκακος καὶ ἀγαθώτατος Ἰωσὴφ ἐπροσπάθησε νὰ τοὺς παρηγορήσῃ καὶ νὰ τοὺς καθησυχάσῃ καὶ τοὺς εἶπε: <Μὴ φοβεῖσθε καὶ μὴ ἀγωνιᾶτε, διότι ἐγὼ εἶμαι ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸν σέβομαι καὶ φοβοῦμαι. Αὐτὸν μιμοῦμαι καὶ προσπαθῶ νὰ εὐεργετῶ ὅσους μὲ ἀδικοῦν.
20 Ναί· μοῦ ἐκάματε κακόν. Ἐσκεφθήκατε καὶ ἐσχεδιάσατε ἐναντίον μου μὲ κακὴν διάθεσιν πονηρά, διὰ νὰ μὲ βλάψετε καὶ νὰ μὲ καταστρέψετε. Ἀλλὰ τὸ κακὸν ἐβγῆκε εἰς καλόν. Διότι ὁ Θεὸς ἐσκέφθη πρὸς χάριν μου ἀγαθὰ καὶ μετέβαλε τὰ πονηρὰ σχέδια σας εἰς ἰδικόν μου καλὸν καὶ ἰδικόν σας καὶ ὅλου τοῦ κόσμου, ὥστε νὰ γίνῃ αὐτό, ποὺ ἔγινε σήμερα, καὶ να τραφῇ λαὸς πολὺς καὶ νὰ σωθῇ ἀπὸ τὴν πεῖναν>.
21 Ὁ Ἰωσὴφ τοὺς εἶπε πάλιν: <Μὴ φοβεῖσθε τίποτε· ἐγὼ θὰ φροντίσω καὶ θὰ διαθρέψω σᾶς καὶ τἰς οἰκογένειές σας>. Μὲ τὶς ὑποσχέσεις αὐτὲς τοὺς καθησύχασε, τοὺς παρηγόρησε καὶ τοὺς ἐμίλησε μέσα εἰς τὴν καρδιάν των· ἔτσι τοὺς ἀφήρεσε κάθε στενοχώριαν καὶ ὑποψίαν.
22 Καὶ ὁ Ἰωσὴφ συνέχιζε νὰ κατοικῇ εἰς τὴν Αἴγυπτον, αὐτὸς καὶ οἱ ἀδελφοί του καὶ ὅλα τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας τοῦ πατέρα του. Ἔζησε δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἑκατὸν δέκα χρόνια.
23 Ὁ Ἰωσὴφ ἔζησεν ἀγαπημένος μὲ τοὺς ἀδελφούς του μὲ κάθε οἰκογενειακὴν εἰρήνην καὶ ἀπόλαυσιν καὶ εἶδε τὰ παιδιὰ τοῦ Ἐφραὶμ μέχρι τρίτης γενεᾶς. Ἐπίσης οἱ υἱοὶ τοῦ Μαχείρ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Μανασσῆ, ἐγεννήθησαν εἰς τὰ γόνατα τοῦ Ἰωσήφ· δηλαδὴ τὰ ἐκρατοῦσε εἰς τὰ γεροντικά του γόνατα καὶ αὐτὰ ἐμεγάλωναν εἰς τὴν ἀγκάλην καὶ μὲ τὴν τρυφερὴ ἀγάπην τοῦ πάππου των.
24 Καὶ ὅταν ὁ Ἰωσὴφ προαισθάνθηκε τὸ τέλος του, ἐκάλεσε γύρω του τὰ ἀδέλφια του καὶ τοὺς εἶπε: <Ἐγὼ πρόκειται νὰ ἀποθάνω, ἀλλὰ δεν θὰ μείνετε ἀπροστάτευτοι. Ὁ Θεὸς θὰ σᾶς ἐπισκεφθῇ ὁπωσδήποτε, θὰ σᾶς προστατεύσει καὶ θὰ σᾶς ὁδηγήσῃ ἀσφαλῶς ἀπὸ τὴν χώραν αὐτήν, εἰς τὴν χώραν τὴν ὁποίαν ἔχει ὑποσχεθῆ μὲ ὅρκον εἰς τοὺς προπάτορές μας, τὸν Ἀβραάμ, τὸν Ἰσαὰκ καὶ τὸν Ἰακώβ>.
25 Ὁ Ἰωσήφ, ἐπειδὴ ἐποθοῦσε ἔστω καὶ νεκρὸς νὰ εὑρεθῇ καὶ αὐτὸς εἰς τὴν Χαναάν, ὥρκισε τὰ παιδιὰ τοῦ Ἰσραήλ, τοὺς ἀδελφούς του, καὶ τοὺς εἶπε: <Ὁρκισθῆτε μου ὅτι, ὅταν ὁ Θεὸς θὰ σᾶς ἐπισκεφθῇ καὶ θὰ σᾶς ὁδηγήσῃ εἰς τὴν χώραν τῆς Χαναάν, θὰ σεβασθῆτε τὴν ἐπιθυμίαν μου καὶ δὲν θὰ παραλείψετε νὰ μεταφέρετε μαζί σας ἀπὸ τὴν χώραν αὐτὴν τῆς Αἴγυτπου καὶ τὰ ἰδικά μου ὀστᾶ>.
26 Καὶ ἔτσι μὲ τὴν ψυχὴν ἐλευθέραν ἀπὸ κάθε προσκόλλησιν πρὸς τὴν Αἴγυπτον ἀπέθανεν ὁ Ἰωσὴφ εἰς ἡλικίαν ἑκατὸν δέκα ἐτῶν. Οἱ δὲ ἀδελφοί του ἐταρίχευσαν τὸ σῶμα του καὶ τὸ ἔβαλαν εἰς ξύλινον φέρετρον (ἢ λάρνακα ἀπὸ γρανίτην) καὶ τὸ ἐφύλαξαν εἰς τὴν Αἴγυπτον.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἐπιπεσὼν Ἰωσὴφ ἐπὶ πρόσωπον τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἔκλαυσεν αὐτὸν καὶ ἐφίλησεν αὐτόν.	Ἰωσὴφ ἐρρίφθη εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ πατρός του, ἔκλαυσε δι' αὐτὸν καὶ τὸν ἐφίλησε.	Ἰωσήφ, ἀμέσως μόλις ἀπέθανεν ὁ Ἰακώβ, ἔπεσεν ἐπάνω εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ πατέρα του καὶ ἔκλαυσε δι’ αὐτὸν καὶ τὸν κατεφίλησε μὲ πόθον,
2 Καὶ προσέταξεν Ἰωσὴφ τοῖς παισὶν αὐτοῦ τοῖς ἐνταφιασταῖς ἐνταφιάσαι τὸν πατέρα αὐτοῦ, καὶ ἐνταφίασαν οἱ ἐνταφιασταὶ τὸν Ἰσραήλ.	2 Διέταξε δὲ τοὺς δούλους του, τοὺς Αἰγυπτίους ταριχευτάς, νὰ τὸν ταριχεύσουν. Ἐκεῖνοι δέ, εἰδικοὶ εἰς τὸ ἔργον των, ἐταρίχευσαν τὸν Ἰακώβ.	2 Ἀμέσως ἔδωκεν ἐντολὴν εἰς τοὺς εἰδικοὺς ταριχευτές, ποὺ ἦσαν εἰς τὴν ὑπηρεσίαν του, νὰ βαλσαμώσουν τὸ σῶμα τοῦ πατέρα του. Καὶ ἐκεῖνοι, σύμφωνά με τὴν ἐντολὴν ποὺ ἔλαβαν, ἐβαλσάμωσαν τὸ σῶμα τοῦ Ἰσραήλ.
3 Καὶ ἐπλήρωσαν αὐτοῦ τεσσαράκοντα ἡμέρας· οὕτω γὰρ καταριθμοῦνται αἱ ἡμέραι τῆς ταφῆς. Καὶ ἐπένθησεν αὐτὸν Αἴγυπτος ἑβδομήκοντα ἡμέρας.	3 Συνεπληρώθησαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι, ὅσαι ἀπαιτοῦνται διὰ τὴν ὁλοκλήρωσιν τῆς ταριχεύσεως. Ἐπένθησε τὸν Ἰακὼβ ἡ Αἴγυπτος ἐπὶ ἑβδομήκοντα ἡμέρας.	3 Καὶ συνεπληρώθησαν διὰ τὴν ταρίχευσή του σαράντα ἡμέρες, διότι τόσες εἶναι οἱ κανονικὲς ἡμέρες ποὺ ἀπαιτοῦνται διὰ τὴν ταρίχευσιν τοῦ νεκροῦ· καὶ οἱ Αἰγύπτιοι ἐπένθησαν τὸν Ἰακὼβ μὲ βαρὺ πένθος ἐπὶ ἐβδομῆντα ἡμέρες.
4 Ἐπεὶ δὲ παρῆλθον αἱ ἡμέραι τοῦ πένθους, ἐλάλησεν Ἰωσὴφ πρὸς τοὺς δυνάστας Φαραὼ λέγων· εἰ εὖρον χάριν ἐναντίον ὑμῶν, λαλήσατε περὶ ἐμοῦ εἰς τὰ ὦτα Φαραὼ λέγοντες·	4 Ὅταν δὲ παρῆλθον αἱ ἡμέραι αὐταὶ τοῦ πένθους, ὁ Ἰωσήφ, ἐπειδὴ λόγῳ τῆς πενθίμου ἐμφανίσεως του καὶ τῆς ἕνεκα τοῦ πένθους ἀφεθείσης γενειάδας του, δὲν ἠδύνατο αὐτοπροσώπως νὰ παρουσιασθῇ εἰς τὸν Φαραώ, εἶπε πρὸς τοὺς αὐλικοὺς νὰ μεσολαβήσουν πρὸς ἐκεῖνον λέγων· <ἐὰν εὑρῆκα χάριν ἐνώπιόν σας, ὁμιλήσατε δι' ἐμὲ εἰς τὸν Φαραὼ καὶ εἴπατε,	4 Ὅταν δὲ ἐτελείωσὰν οἱ ἡμέρες τοῦ πένθους καὶ ἔγιναν ὅλα τὰ καθιερωμένα, ὁ Ἰωσήφ, ἐπειδὴ ἀκόμη ἐπενθοῦσε τὸν πατέρα του, εἶπεν εἰς τοὺς ἀξιωματούχους τοῦ Φαραώ: <Ἐὰν εὑρῆκα χάριν ἐνώπιόν σας, ὁμιλῆστε δι’ ἐμὲ εἰς τὸν Φαραὼ καὶ εἴπετέ του·
5 ὁ πατήρ μου ὥρκισέ με λέγων· ἐν τῷ μνημείῳ ᾦ ὤρυξα ἐμαυτῷ ἐν γῆ Χαναάν, ἐκεῖ με θάψεις· νῦν οὖν ἀναβὰς θάψω τὸν πατέρα μου καὶ ἐπανελεύσομαι.	5 ὅτι ὁ πατήρ μου μὲ ὥρκισε λέγων· Θέλω νὰ μὲ θάψῃς εἰς τὸ μνημεῖον, τὸ ὁποῖον ἐγὼ διὰ τὸν ἑαυτόν μου ἤνοιξα εἰς τὴν χώραν Χαναάν. Τώρα λοιπὸν πρέπει νὰ μεταβῶ εἰς τὴν Χαναάν, νὰ θάψω τὸν πατέρα μου καὶ πάλιν θὰ ἐπιστρέψω>.	5 <ὁ πατέρας μου μὲ ὥρκισε πρὶν ἀποθάνῃ καὶ μοῦ εἶπεν· εἰς τὸν τάφον, ποὺ ἄνοιξα διὰ τὸν ἑαυτόν μου εἰς τὴν χώραν τῆς Χαναάν, ἐκεῖ θέλω νὰ μὲ θάψῃς>. Τώρα λοιπὸν δῶσε μου τὴν ἄδειαν νὰ ἀνεβῶ ἐκεῖ, διὰ νὰ θάψω τὸν πατέρα μου καὶ κατόπιν νὰ ἐπιστρέψω πάλιν εἰς τὴν Αἴγυπτον>.
6 Καὶ εἶπε Φαραὼ τῷ Ἰωσήφ· ἀνάβηθι, θάψον τὸν πατέρα σου, καθάπερ ὥρκισέ σε.	6 Ὁ Φαραὼ παρήγγειλες εἰς τὸν Ἰωσήφ· <πήγαινε θάψε τὸν πατέρα σου, ὅπως ἐκεῖνος σὲ ὥρκισεν>.	6 Ὅταν ὁ Φαραὼ ἄκουσε τὸ αἴτημα τοῦ Ἰωσήφ, τοῦ παρήγγειλεν: <Ἀνέβα ἐλεύθερα εὶς τὴν Χαναὰν καὶ θάψε τὸν πατέρα σου, ὅπως σὲ ὥρκισε καὶ ὅπως τοῦ ὑπεσχέθης ὅτι θὰ κάμῃς>.
7 Καὶ ἀνέβη Ἰωσὴφ θάψαι τὸν πατέρα αὐτοῦ, καὶ συνανέβησαν μετ' αὐτοῦ πάντες οἱ παῖδες Φαραὼ καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ πρεσβύτεροι τῆς γῆς Αἰγύπτου.	7 Ὁ Ἰωσὴφ ἀνεχώρησε, διὰ νὰ θάψῃ τὸν πατέρα του. Μαζῆ δὲ μὲ αὐτὸν ἐπῆγαν ὅλοι οἱ δοῦλοι τοῦ Φαραώ, οἱ γεροντότεροι τοῦ οἴκου του, ὅλοι οἱ πρεσβύτεροι, ὅλοι δηλαδὴ ὅσοι κατεῖχον ἀξιώματα εἰς τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου.	7 Ἔτσι ὁ Ἰωσὴφ ἀνέβη εἰς τὴν Χαναάν, διὰ νὰ θάψῃ τὸν πατέρα του. Μαζί του ἀνέβησαν καὶ ὅλοι οἱ ὑπηρέται τοῦ Φαραὼ καὶ οἱ αὐλικοὶ καὶ οἱ μεγιστᾶνες καὶ ὅλοι οἱ ἄρχοντες τῆς Αἰγύπτου.
8 Καὶ πᾶσα ἡ πανοικία Ἰωσὴφ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ πᾶσα ἡ οἰκία ἡ πατρικὴ αὐτοῦ, καὶ τὴν συγγένειαν αὐτοῦ καὶ τὰ πρόβατα καὶ τοὺς βόας ὑπελίποντο ἐν γῇ Γεσέμ.	8 Καὶ ὅλη ἡ οἰκογένεια τοῦ Ἰωσήφ, οἱ ἀδελφοί του καὶ ὅλα τὰ μέλη τοῦ πατρικοῦ οἴκου καὶ ὅλοι οἱ συγγενεῖς. Εἰς τὴν Γεσὲμ ἔμειναν μόνον τὰ πρόβατα καὶ τὰ βόδια καὶ οἱ φυλάσσοντες αὐτά.	8 Καθὼς ἐπίσης καὶ ὅλα τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας καὶ τῆς ὑπηρεσίας τοῦ Ἰωσὴφ καὶ οἱ ἀδελφοί του καὶ ὅλα τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας τοῦ πατέρα του. Μόνον τὰ πρόβατα καὶ τὰ βόδια ἔμειναν πίσω εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Γεσέμ.
9 Καὶ συνανέβησαν μετ' αὐτοῦ καὶ ἅρματα καὶ ἱππεῖς, καὶ ἐγένετο ἡ παρεμβολὴ μεγάλη σφόδρα.	9 Μαζῆ μὲ αὐτὸν ἀνεχώρησαν καὶ ἅρματα καὶ ἱππεῖς, ὥστε ἡ συνοδεία ἔγινε πολὺ μεγάλη.	9 Ἀκόμη ἀνέβησαν μαζὶ μὲ τὸν Ἰωσὴφ καὶ ἅρματα καὶ ἱππεῖς ὡς τιμητικὴ ἀκολουθία καὶ δι’ ἀσφάλειαν. Ἔτσι ἐσχηματίσθη πολυπληθὴς καὶ μεγαλοπρεπὴς συνοδεία· μία ἐπιβλητικὴ πομπή, σωστὸν στρατόπεδον.
10 Καὶ παρεγένοντο εἰς ἅλωνα Ἀτάδ, ὅ ἐστι πέραν τοῦ Ἰορδάνου, καὶ ἐκόψαντο αὐτὸν κοπετὸν μέγαν καὶ ἰσχυρὸν σφόδρα· καὶ ἐποίησε τὸ πένθος τῷ πατρὶ αὐτοῦ ἑπτὰ ἡμέρας.	10 Ἔφθασαν εἰς τὸ ἁλῶνι τοῦ Ἀτάδ, τὸ ὁποῖον εὑρίσκεται ἀνατολικῶς τοῦ Ἰορδάνου. Ἐκεῖ ὅλοι οἱ συνοδεύοντες τὸν νεκρὸν τὸν ἐθρήνησαν πολύ, μὲ θρῆνον μεγάλον καὶ ἰσχυρόν. Ἔκαμε δὲ ἐκεῖ ὁ Ἰωσὴφ καὶ οἱ περὶ αὐτὸν πένθος ἑπτὰ ἡμερῶν διὰ τὸν πατέρα του.	10 Ὅταν ἡ ἐπικήδειος πομπὴ ἔφθασεν εἰς τὸ ἁλῶνι Ἀτάδ, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν ἀνατολικὴν ὅχθην τοῦ Ἰορδάνη, ἔκλαυσαν τὸν Ἰακὼβ μὲ μεγάλον καὶ ἰσχυρὸν θρῆνον. Καὶ ὁ Ἰωσὴφ ἐπένθησεν ἐκεῖ τὸν πατέρα του ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρες.
11 Καὶ εἶδον οἱ κάτοικοι τῆς γῆς Χαναὰν τὸ πένθος ἐπὶ ἅλωνι Ἀτὰδ καὶ εἶπαν· πένθος μέγα τοῦτό ἐστι τοῖς Αἰγυπτίοις· διὰ τοῦτο ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ πένθος Αἰγύπτου, ὅ ἐστι πέραν τοῦ Ἰορδάνου.	11 Οἱ κάτοικοι τῆς γῆς Χαναὰν εἶδον τὸ πένθος τοῦτο εἰς τὸ ἁλώνι τοῦ Ἀτὰδ καὶ εἶπαν· <μεγάλο εἶναι τοῦτο τὸ πένθος εἰς τοὺς Αἰγυπτίους>. Διὰ τοῦτο ὠνόμασαν <Πένθος Αἰγύπτου> τὸν τόπον αὐτόν, ποὺ εὑρίσκεται ἀνατολικῶς τοῦ Ἰορδάνου.	11 Καὶ εἶδαν οἱ κάτοικοι τῆς Χαναὰν τὸ μεγάλο καὶ βαρὺ πένθος ὅλου ἐκείνου τοῦ πλήθους εἰς τὸ ἁλῶνι Ἀτὰδ καὶ εἶπαν: <Αὐτὸ εἶναι πένθος μεγάλο τῶν Αἰγυπτίων>. Διὰ τοῦτο ὠνομάσθη ὁ τόπος ἐκεῖνος <Πένθος Αἰγύπτου>. Ὁ τόπος αὐτὸς εἶναι εἰς τὴν ἀνατολικὴν ὄχθην τοῦ Ἰορδάνου.
12 Καὶ ἐποίησαν αὐτῷ οὕτως οἱ υἱοὶ αὐτοῦ	12 Ἀφοῦ κατ' αὐτὸν τὸν τρόπον ἐπένθησαν τὸν πατέρα των τὸν Ἰακὼβ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ,	12 Καὶ τὰ παιδιὰ τοῦ Ἰακὼβ ἔτσι ἔκαμαν διὰ τὸν νεκρὸν πατέρα των.
13 καὶ ἀνέλαβον αὐτὸν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ εἰς γῆν Χαναὰν καὶ ἔθαψαν αὐτὸν εἰς τὸ σπήλαιον τὸ διπλοῦν, ὃ ἐκτήσατο Ἁβραὰμ τὸ σπήλαιον ἐν κτήσει μνημείου παρὰ Ἐφρὼν του Χετταίου, κατέναντι Μαμβρῆ.	13 τὸν ἐπῆραν ἔπειτα αὐτοὶ μόνοι χωρὶς τὴν συνοδείαν τῶν Αἰγυπτίων, τὸν μετέφεραν ἀπὸ τὸ ἁλώνι τοῦ Ἀτάδ, εἰς τὴν Χαναάν, καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὸ διπλοῦν σπήλαιον, τὸ ἀπέναντι τῆς Δρυὸς Μαμβρῆ, τὸ ὁποῖον ὁ Ἁβραὰμ εἶχεν ἀγοράσει ὡς ἰδιόκτητον μνημεῖον του ἀπὸ τὸν Ἐφρὼν τὸν Χετταῖον.	13 Καὶ μόνα των, χωρὶς τοὺς Αἰγυπτίους, ἐπῆραν ἀπὸ τὸ ἁλῶνι Ἀτὰδ καὶ μετέφεραν τὸν νεκρὸν εἰς τὴν χώραν τῆς Χαναὰν καὶ ἔθαψαν τὴν σορὸν εἰς τὸ διπλὸν σπήλαιον εἰς τὸ σπήλαιον, ποὺ ἀγόρασεν ὁ Ἀβραὰμ διὰ νὰ τὸ κατέχῃ ὡς ἰδικόν του μνημεῖον ἀπὸ τὸν Ἐφρὼν τὸν Χετταῖον καὶ τὸ ὁποῖον εὑρίσκεται ἀπέναντι ἀπὸ τὴν βελανιδιὰν τοῦ Μαμβρῆ.
14 Καὶ ὑπέστρεψεν Ἰωσὴφ εἰς Αἴγυπτον, αὐτὸς καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ οἱ συναναβάντες θάψαι τὸν πατέρα αὐτοῦ.	14 Μετὰ δὲ τὸν ἐνταφιασμὸν ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Αἴγυπτον ὁ Ἰωσήφ, οἱ ἀδελφοί του καὶ ὅλοι ὅσοι εἶχον ἔλθει μαζῆ του, διὰ νὰ θάψουν τὸν πατέρα του.	14 Καὶ μετὰ τὸν ἐνταφιασμὸν τοῦ πατέρα του ὁ Ἰωσὴφ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Αἴγυπτον· ἐπέστρεψεν αὐτὸς καὶ οἱ ἀδελφοί του καὶ ὅλοι οἱ Αἰγύπτιοι, ποὺ εἶχαν ἀνέβη μαζί του εἰς τὴν Χαναὰν διὰ νὰ θάψουν τὸν πατέρα του.
15 Ἰδόντες δὲ οἱ ἀδελφοὶ Ἰωσὴφ ὅτι τέθνηκεν ὁ πατὴρ αὐτῶν, εἶπαν· μή ποτε μνησικακήσῃ ἡμῖν Ἰωσὴφ καὶ ἀνταπόδομα ἀνταποδῶ ἡμῖν πάντα τὰ κακά, ἃ ἐνεδειξάμεθα εἰς αὐτόν.	15 Ὅταν οἱ ἀδελφοὶ τοῦ Ἰωσὴφ εἶδον ὅτι ἀπέθανε καὶ δὲν ὑπάρχει μεταξύ των ὁ πατέρας των, ἐφοβήθησαν καὶ διηρωτήθησαν· <Μήπως μνησικακήσῃ ἐναντίον μας ὁ Ἰωσὴφ καὶ μᾶς ἀνταποδώσῃ ὅλα ἐκεῖνα τὰ κακά, τὰ ὁποῖα ἡμεῖς ἐπράξαμεν ἐναντίον του;>	15 Ὅταν οἱ ἀδελφοὶ τοῦ Ἰωσὴφ εἶδαν, ὅτι ἀπέθανεν ὁ πατέρας των καὶ ἔμειναν πλέον μόνοι, ἐπειδὴ ἐτάρασσε τὴν ψυχήν των ὁ φόβος καὶ τοὺς ἤλεγχεν ἡ συνείδησις, εἶπαν μεταξύ των: <Μήπως ὁ Ἰωσὴφ μνησικακήσῃ τώρα ἐναντίον μας καὶ μᾶς ἀνταποδώσῃ διὰ τὰ κακά, τὰ ὁποῖα τοῦ ἐκάμαμεν;>
16 Καὶ παραγενόμενοι πρὸς Ἰωσὴφ εἶπαν· ὁ πατήρ σου ὥρκισε πρὸ τοῦ τελευτῆσαι αὐτὸν λέγων·	16 Καὶ μὲ τὸν φόβον αὐτὸν προσῆλθον ὅλοι πρὸς τὸν Ἰωσὴφ καὶ τοῦ εἶπαν· <ὁ πατήρ σου πρὶν ἀποθάνῃ, μᾶς ὥρκισε καὶ μᾶς εἶπε·	16 Ἐπειδὴ λοιπὸν ἐφοβοῦντο μήπως ὁ Ἰωσὴφ τοὺς ἐκδικηθῇ δι’ ὅσα τοῦ ἔκαμαν, ἦλθαν πρὸς αὐτὸν καὶ τοῦ εἶπαν ταπεινωμένοι: <Ὁ πατέρας σου, ποὺ σὲ ἀγαποῦσε περισσότερον ἀπὸ ἐμᾶς, πρὶν ἀποθάνῃ ἐζήτησε μὲ ὅρκον καὶ μᾶς ἐπέβαλε νὰ ἔλθωμεν καὶ νὰ σοῦ εἴπωμεν:
17 οὕτως εἴπατε Ἰωσήφ· ἄφες αὐτοῖς τὴν ἀδικίαν καὶ τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν, ὅτι πονηρά σοι ἐνεδείξαντο· καὶ νῦν δέξαι τὴν ἀδικίαν τῶν θεραπόντων τοῦ Θεοῦ τοῦ πατρός σου. Καὶ ἔκλαυσεν Ἰωσὴφ λαλούντων αὐτῶν πρὸς αὐτόν.	17 Αὐτὰ νὰ πῆτε εἰς τὸν Ἰωσήφ· Συγχώρησε εἰς τοὺς ἀδελφούς σου τὴν ἀδικίαν καὶ τὴν ἁμαρτίαν των, διότι πράγματι σοῦ ἔκαμαν μεγάλα κακά. Τώρα, λοιπόν, δέξου τὴν μετάνοιάν των καὶ συγχώρησε τὴν ἀδικίαν τῶν δούλων τούτων τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ πατρός σου>. Συνεκινήθη βαθύτατα ὁ Ἰωσὴφ καὶ ἔκλαυσεν, ἐνῶ ἐκεῖνοι τοῦ ὠμιλοῦσαν ἀκόμη.	17 <Νὰ πῆτε εἰς τὸν Ἰωσὴφ τὰ λόγια αὐτά· συγχώρησέ τους τὴν ἀδικίαν καὶ τὴν ἁμαρτίαν, ποὺ σοῦ ἔκαμαν, διότι πράγματι σοῦ ἐπροξένησαν πολὺ κακόν, μεγάλα βάσανα. Τώρα ὅμως συγχώρησε τὸ κακὸν καὶ τὴν ἀδικίαν τῶν δούλων αὐτῶν τοῦ Θεοῦ, τὸν ὁποῖον ἐλάτρευεν ὁ πατέρας σου>. Καὶ ὁ πανάρετος Ἰωσὴφ ἐσυγκινήθη βαθύτατα ἀπὸ τὴν παράκλησιν τῶν ἀδελφῶν του καὶ ἔκλαυσε πολύ, ἐνῷ ἄκουε τὰ ὅσα τοῦ ἔλεγαν.
18 Καὶ ἐλθόντες πρὸς αὐτὸν εἶπαν οἵδε ἡμεῖς σοὶ ἱκέται.	18 Αὐτοὶ ἐπλησίασαν περισσότερον τὸν ἀδελφόν των καὶ συντετριμμένοι τοῦ εἶπαν· <ἰδού, ἡμεῖς εἴμεθα καὶ θὰ μείνωμεν δοῦλοι σου>.	18 Τότε οἱ ἀδελφοί του, ἀφοῦ ἐπλησίασαν κοντά του, τοῦ εἶπαν: <Κύτταξε, εἴμεθα ὑπηρέται καὶ δοῦλοι σου>.
19 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ἰωσήφ· μὴ φοβεῖσθε, τοῦ γὰρ Θεοῦ εἰμι ἐγώ.	19 Ἀπήντησε πρὸς αὐτοὺς ὁ ἰωσήφ· <μὴ φοβεῖσθε! Τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος εἶμαι ἐγώ, ἀγαθὸς καὶ ἀμνησίκακος.	19 Ἀλλὰ ὁ ἀνεξίκακος καὶ ἀγαθώτατος Ἰωσὴφ ἐπροσπάθησε νὰ τοὺς παρηγορήσῃ καὶ νὰ τοὺς καθησυχάσῃ καὶ τοὺς εἶπε: <Μὴ φοβεῖσθε καὶ μὴ ἀγωνιᾶτε, διότι ἐγὼ εἶμαι ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸν σέβομαι καὶ φοβοῦμαι. Αὐτὸν μιμοῦμαι καὶ προσπαθῶ νὰ εὐεργετῶ ὅσους μὲ ἀδικοῦν.
20 Ὑμεῖς ἐβουλεύσασθε κατ' ἐμοῦ εἰς πονηρά, ὁ δὲ Θεὸς ἐβουλεύσατο περὶ ἐμοῦ εἰς ἀγαθά, ὅπως ἂν γενηθῇ ὡς σήμερον καὶ τραφῇ λαὸς πολύς.	20 Σεῖς ἐσκεφθήκατε καὶ ἀπεφασίσατε κακὰ ἐναντίον μου. Ὁ δὲ Θεὸς ἐσκέφθη ἀγαθὰ δι' ἐμέ, διὰ νὰ γίνῃ αὐτὸ τὸ ὁποῖον καὶ ἔγινε μέχρι τώρα, νὰ διατραφοῦν δηλαδὴ χάρις εἰς ἐμὲ πολλοὶ λαοί>.	20 Ναί· μοῦ ἐκάματε κακόν. Ἐσκεφθήκατε καὶ ἐσχεδιάσατε ἐναντίον μου μὲ κακὴν διάθεσιν πονηρά, διὰ νὰ μὲ βλάψετε καὶ νὰ μὲ καταστρέψετε. Ἀλλὰ τὸ κακὸν ἐβγῆκε εἰς καλόν. Διότι ὁ Θεὸς ἐσκέφθη πρὸς χάριν μου ἀγαθὰ καὶ μετέβαλε τὰ πονηρὰ σχέδια σας εἰς ἰδικόν μου καλὸν καὶ ἰδικόν σας καὶ ὅλου τοῦ κόσμου, ὥστε νὰ γίνῃ αὐτό, ποὺ ἔγινε σήμερα, καὶ να τραφῇ λαὸς πολὺς καὶ νὰ σωθῇ ἀπὸ τὴν πεῖναν>.
21 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς· μὴ φοβεῖσθε· ἐγὼ διαθρέψω ὑμᾶς καὶ τὰς οἰκίας ὑμῶν. Καὶ παρεκάλεσεν αὐτοὺς καὶ ἐλάλησεν αὐτῶν εἰς τὴν καρδίαν.	21 Καὶ ἐπανέλαβε πρὸς αὐτούς· <μὴ φοβεῖσθε! Ἐγώ, ὄχι μόνον δὲν θὰ σᾶς ἐκδικηθῶ, ἀλλὰ θὰ διαθρέψω καὶ σᾶς καὶ τὰς οἰκογενείας σας>. Τοὺς παρηγόρησε, τοὺς ἐνεθάρρυνε καὶ ὡμίλησε μὲ αὐτὸν τὸν καλὸν τρόπον εἰς τὰς καρδίας των.	21 Ὁ Ἰωσὴφ τοὺς εἶπε πάλιν: <Μὴ φοβεῖσθε τίποτε· ἐγὼ θὰ φροντίσω καὶ θὰ διαθρέψω σᾶς καὶ τἰς οἰκογένειές σας>. Μὲ τὶς ὑποσχέσεις αὐτὲς τοὺς καθησύχασε, τοὺς παρηγόρησε καὶ τοὺς ἐμίλησε μέσα εἰς τὴν καρδιάν των· ἔτσι τοὺς ἀφήρεσε κάθε στενοχώριαν καὶ ὑποψίαν.
22 Καὶ κατῴκησεν Ἰωσὴφ ἐν Αἰγύπτῳ, αὐτὸς καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ πᾶσα ἡ πανοικία τοῦ πατρὸς αὐτοῦ. Καὶ ἔζησεν Ἰωσὴφ ἔτη ἑκατὸν δέκα.	22 Καὶ μετὰ τὰ γεγονότα αὐτὰ παρέμεινεν ὁ Ἰωσὴφ εἰς τὴν Αἴγυπτον αὐτὸς καὶ οἱ ἀδελφοί του καὶ ὅλη ἡ οἰκογένεια τοῦ πατρός του. Ἔζησε δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἑκατὸν δέκα ἔτη.	22 Καὶ ὁ Ἰωσὴφ συνέχιζε νὰ κατοικῇ εἰς τὴν Αἴγυπτον, αὐτὸς καὶ οἱ ἀδελφοί του καὶ ὅλα τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας τοῦ πατέρα του. Ἔζησε δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἑκατὸν δέκα χρόνια.
23 Καὶ εἶδεν ᾿Ιωσὴφ Ἐφραῒμ παιδία ἕως τρίτης γενεᾶς, καὶ οἱ υἱοὶ Μαχεὶρ τοῦ υἱοῦ Μανασσῆ ἐτέχθησαν ἐπὶ μηρῶν Ἰωσήφ.	23 Καὶ εἶδε παιδιὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἐφραὶμ μέχρι τρίτης γενεᾶς. Καὶ τὰ παιδιὰ τοῦ Μαχείρ, υἱοῦ τοῦ Μανασσῆ, ἐγεννήθησαν εἰς τὰ γόνατα τοῦ Ἰωσήφ.	23 Ὁ Ἰωσὴφ ἔζησεν ἀγαπημένος μὲ τοὺς ἀδελφούς του μὲ κάθε οἰκογενειακὴν εἰρήνην καὶ ἀπόλαυσιν καὶ εἶδε τὰ παιδιὰ τοῦ Ἐφραὶμ μέχρι τρίτης γενεᾶς. Ἐπίσης οἱ υἱοὶ τοῦ Μαχείρ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Μανασσῆ, ἐγεννήθησαν εἰς τὰ γόνατα τοῦ Ἰωσήφ· δηλαδὴ τὰ ἐκρατοῦσε εἰς τὰ γεροντικά του γόνατα καὶ αὐτὰ ἐμεγάλωναν εἰς τὴν ἀγκάλην καὶ μὲ τὴν τρυφερὴ ἀγάπην τοῦ πάππου των.
24 Καὶ εἶπεν Ἰωσὴφ τοῖς ἀδελφοί, αὐτοῦ λέγων· ἐγὼ ἀποθνῄσκω· ἐπισκοπῇ δὲ ἐπισκέψεται ὁ Θεὸς ὑμᾶς καὶ ἀνάξει ὑμᾶς ἐκ τῆς γῆς ταύτης εἰς τὴν γῆν, ἣν ὤμοσεν ὁ Θεὸς τοῖς πατράσιν ἡμῶν, Ἁβραάμ, Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ.	24 Ὅταν δὲ ἐπλησίασεν ὁ καιρὸς τῆς τελευτῆς του, εἶπεν εἰς τοὺς ἀδελφούς του ὁ Ἰωσήφ· <ἐγὼ ἀποθνήσκω. Γνωρίζω ὅμως καλά, ὅτι ὁ πανάγαθος Θεὸς θὰ σᾶς ἐπισκεφθῇ ὡς προστάτης καὶ ἀπὸ τὴν γῆν αὐτὴν θὰ σᾶς ἐπαναφέρῃ εἰς τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν δι' ὅρκου ἔχει ὑποσχεθῆ εἰς τοὺς πατέρας μας, εἰς τὸν Ἁβραάμ, τὸν Ἰσαάκ καὶ τὸν Ἰακώβ>.	24 Καὶ ὅταν ὁ Ἰωσὴφ προαισθάνθηκε τὸ τέλος του, ἐκάλεσε γύρω του τὰ ἀδέλφια του καὶ τοὺς εἶπε: <Ἐγὼ πρόκειται νὰ ἀποθάνω, ἀλλὰ δεν θὰ μείνετε ἀπροστάτευτοι. Ὁ Θεὸς θὰ σᾶς ἐπισκεφθῇ ὁπωσδήποτε, θὰ σᾶς προστατεύσει καὶ θὰ σᾶς ὁδηγήσῃ ἀσφαλῶς ἀπὸ τὴν χώραν αὐτήν, εἰς τὴν χώραν τὴν ὁποίαν ἔχει ὑποσχεθῆ μὲ ὅρκον εἰς τοὺς προπάτορές μας, τὸν Ἀβραάμ, τὸν Ἰσαὰκ καὶ τὸν Ἰακώβ>.
25 Καὶ ὥρκισεν Ἰωσὴφ τοὺς υἱοὺςἸσραὴλ λέγων· ἐν τῇ ἐπισκοπῇ, ᾗ ἐπισκέψηται ὁ Θεὸς ὑμᾶς καὶ συνανοίσετε τὰ ὀστᾶ μου ἐντεῦθεν μεθ' ὑμῶν.	25 Ἀμέσως δὲ μετὰ τοὺς λόγους αὐτοὺς ὥρκισεν ὁ Ἰωσὴφ τοὺς ἀδελφούς του λέγων· <ὅταν ὁ Θεὸς σᾶς ἐπισκεφθῇ καὶ σᾶς ἐπαναφέρῃ εἰς τὴν γῆν Χαναάν, θὰ πάρετε ἀπὸ ἐδῶ καὶ θὰ φέρετε μαζῆ σας ἐκεῖ τὰ ὀστᾶ μου>	25 Ὁ Ἰωσήφ, ἐπειδὴ ἐποθοῦσε ἔστω καὶ νεκρὸς νὰ εὑρεθῇ καὶ αὐτὸς εἰς τὴν Χαναάν, ὥρκισε τὰ παιδιὰ τοῦ Ἰσραήλ, τοὺς ἀδελφούς του, καὶ τοὺς εἶπε: <Ὁρκισθῆτε μου ὅτι, ὅταν ὁ Θεὸς θὰ σᾶς ἐπισκεφθῇ καὶ θὰ σᾶς ὁδηγήσῃ εἰς τὴν χώραν τῆς Χαναάν, θὰ σεβασθῆτε τὴν ἐπιθυμίαν μου καὶ δὲν θὰ παραλείψετε νὰ μεταφέρετε μαζί σας ἀπὸ τὴν χώραν αὐτὴν τῆς Αἴγυτπου καὶ τὰ ἰδικά μου ὀστᾶ>.
26 Καὶ ἐτελεύτησεν Ἰωσὴφ ἑκατὸν δέκα· καὶ ἔθαψαν καὶ ἔθηκαν ἐν τῇ σορῷ ἐν Αἰγύπτῳ.	26 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Ἰωσὴφ εἰς ἡλικίαν ἑκατὸν δέκα ἐτῶν. Ἐταρίχευσαν αὐτὸν εἰς τὴν Αἴγυπτον καὶ τὸν ἔθεσαν εἰς τὴν λάρνακα.	26 Καὶ ἔτσι μὲ τὴν ψυχὴν ἐλευθέραν ἀπὸ κάθε προσκόλλησιν πρὸς τὴν Αἴγυπτον ἀπέθανεν ὁ Ἰωσὴφ εἰς ἡλικίαν ἑκατὸν δέκα ἐτῶν. Οἱ δὲ ἀδελφοί του ἐταρίχευσαν τὸ σῶμα του καὶ τὸ ἔβαλαν εἰς ξύλινον φέρετρον (ἢ λάρνακα ἀπὸ γρανίτην) καὶ τὸ ἐφύλαξαν εἰς τὴν Αἴγυπτον.