Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ν
ἀρχῇ βασιλέως Ἰωακεὶμ υἱοῦ
Ἰωσία ἐγενήθη ὁ λόγος
οὗτος παρὰ Κυρίου· |
κατωτέρω
λόγος ἀπηυθύνθη ἀπὸ τὸ
Κύριον πρὸς τὸν Ἱερεμίαν κατὰ
ἀρχὴν τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως
Ἰωκείμ, υἱοῦ τοῦ Ἰωσίου.
|
λόγος
αὐτὸς ποὺ ἀκολουθεῖ, ἀπηυθύνθη
ἀπὸ τὸν Κύριον πρὸς τὸν Ἱερεμίαν
κατὰ τὰ πρῶτα ἔτη τῆς βασιλείας
τοῦ Ἰωακείμ, υἱοῦ τοῦ βασιλιᾶ
Ἰωσία. |
2
οὕτως εἶπε Κύριος· στῆθι ἐν
αὐλῇ οἴκου Κυρίου καὶ χρηματιεῖς
ἅπασι τοῖς Ἰουδαίοις καὶ πᾶσι
τοῖς ἐρχομένοις προσκυνεῖν ἐν
οἴκῳ Κυρίου ἄπαντας τοὺς λόγους,
οὓς συνέταξά σοι χρηματίσαι αὐτοῖς,
μὴ ἀφέλῃς ρῆμα·
|
2
Ἔτσι ὡμίλησε καὶ εἶπεν ὁ
Κύριος: Στάσου εἰς τὴν αὐλὴν
τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ θὰ
ἀναγγείλῃς εἰς ὅλους ἀνεξαιρέτως
τοὺς Ἰουδαίους καὶ εἰς ὅλους
ὅσοι ἔρχονται νὰ προσκυνήσουν εἰς
τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου ὅλους τοὺς
λόγους, τοὺς ὁποίους σὲ διέταξα
νὰ ἀνακοινώσῃς. Δὲν θὰ
ἀφαιρέσῃς οὔτε μίαν λέξιν.
|
2
<Ἔτσι ὡμίλησεν ὁ Κύριος καὶ εἶπε;
<Στάσου <Ἱερεμία> εἰς τὴν αὐλὴν
τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ θὰ ἀναγγείλεις
εἰς ὅλους γενικῶς τοὺς Ἰουδαίους
καὶ εἰς ὅλους, ὅσοι ἔρχονται
νὰ προσκυνήσουν καὶ νὰ λατρεύσουν τὸν
Θεὸν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου,
ὅλους τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους σὲ
διέταξα νὰ ἀνακοινώσῃς εἰς αὐτούς.
Προσοχὴ δὲ νὰ μὴ παραλείψῃς,
νὰ μὴ ἀφαιρέσῃς οὔτε λέξιν
ἀπὸ αὐτούς. |
3
ἴσως ἀκούσονται καὶ ἀποστραφήσονται
ἕκαστος ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὐτοῦ
τῆς πονηρᾶς, καὶ παύσομαι ἀπὸ
τῶν κακῶν, ὧν ἐγὼ λογίζομαι
τοῦ ποιῆσαι αὐτοῖς ἕνεκεν τῶν
πονηρῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν.
|
3
Ἴσως ἀκούσουν καὶ δεχθοῦν τοὺς
λόγους μου καὶ ὁ καθένας ἀπὸ
αὐτοὺς ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ
τὴν ὀδόν του τὴν πονηρὰν καὶ
ἐγὼ θὰ σταματήσω τὰς συμφοράς,
τὰς ὁποίας σκέπτομαι νὰ ἐξαπαστείλω
ἐναντίον αὐτῶν, ἐξ αἰτίας
τῶν πονηρῶν ἔργων των.
|
3
Ἴσως ὑπακούσουν εἰς τὸ κήρυγμά σου
καὶ ἀποδεχθοῦν τοὺς λόγους μου καὶ
ἀπομακρυνθοῦν καθένας των ἀπὸ
τοὺς πονηροὺς δρόμους των καὶ τοὺς
ἁμαρτωλοὺς τρόπους τῆς ζωῆς των, ὁπότε
καὶ Ἐγὼ θὰ καμφθῶ καὶ
θὰ σταματήσω νὰ σκέπτωμαι τὶς συμφορές,
τὶς ὁποῖες λογαριάζω νὰ ἐπιφέρω
ἐναντίον των ἕνεκα τῶν ἁμαρτωλῶν
ἔργων των>. |
4
Καὶ ἐρεῖς· οὕτως εἶπε Κύριος·
ἐὰν μὴ ἀκούσητέ μου τοῦ
πορεύεσθαι ἐν τοῖς νομίμοις μου, οἷς
ἔδωκα κατὰ πρόσωπον ὑμῶν,
|
4
Θὰ πῇς, λοιπόν, πρὸς αὐτούς:
Ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος· ἐὰν
δὲν ὑπακούσετε εἰς ἐμέ,
ὥστε νὰ πορεύεσθε καὶ νὰ ζήτε
σύμφωνα μὲ τοὺς Νόμους, τοὺς
ὁποίους ἐγὼ ἔχω δώσει
ἐνώπιόν σας.
|
4
Πρὸς αὐτοὺς λοιπὸν θὰ εἰπῇς:
<Ἔτσι ὡμίλησε πρὸς ἐμὲ ὁ
Κύριος καὶ εἶπεν: Ἐὰν δὲν ὑπακούσετε
εἰς Ἐμέ, ὥστε νὰ ἀκολουθῆτε
καὶ νὰ ζῆτε σύμφωνα μὲ τοὺς
νόμους μου, τοὺς ὁποίους σᾶς ἔδωκα,
|
5
εἰσακούειν τῶν λόγων τῶν παίδων
μου τῶν προφητῶν, οὓς ἐγὼ ἀποστέλλω
πρὸς ὑμᾶς ὄρθρου, καὶ ἀπέστειλα
καὶ οὐκ ἠκούσατέ μου,
|
5
Νὰ ὑπακούσετε εἰς τοὺς λόγους
τῶν δούλων μου, τῶν προφητῶν τοὺς
ὁποίους ἐγὼ στέλλω πρὸς
σᾶς λίαν ἐνωρίς, ὅπως καὶ
τοὺς ἀπέστειλα, ἀλλὰ δὲν
ἠθελήσατε νὰ ὑπακούσετε εἰς
τὴν φωνήν μου,
|
5
καὶ νὰ ἀκούετε μὲ προσοχὴν τὸ
κήρυγμα καὶ τὶς προειδοποιήσεις τῶν δούλων
μου τῶν προφητῶν, τοὺς ὁποίους Ἐγὼ
ἀποστέλλω πρὸς σᾶς πολὺ πρωΐ, δηλαδὴ
ἀνελλιπῶς καὶ ἐπιμελῶς χωρὶς
νὰ κουρασθῶ, καὶ τοὺς ὁποίους
ἀπέστειλα, σεῖς ὅμως δὲν ἠθελήσατε
νὰ ὑπακούσετε εἰς τὴν φωνήν μου·
|
6
καὶ δώσω τὸν οἶκον τοῦτον ὥσπερ
Σηλῶ καὶ τὴν πόλιν δώσω εἰς
κατάραν πᾶσι τοῖς ἔθνεσι πάσης
τῆς γῆς. |
6
θὰ παραδώσω τὸν ναὸν τοῦτον
εἰς καταστροφήν, ὅπως καὶ τὴν
Σηλώ, καὶ τὴν πόλιν αὐτὴν
θὰ παραδώσως εὶς τοὺς ἐχθροὺς
ὡς κατάραν εἰς ὅλα τὰ ἔθνη
ὁλοκλήρου τῆς οἰκουμένης.
|
6
θὰ παραδώσω τὸν Ναὸν αὐτὸν εἰς
καταστροφήν, ὅπως παρέδωσα παλαιότερα καὶ
τὴν Σηλώ· τὴν πόλιν δὲ αὐτὴν
<Ἱερουσαλήμ> θὰ παραδώσω εἰς
τοὺς ἐχθροὺς ὡς κατάραν εἰς
ὅλα τὰ ἔθνη ὁλοκλήρου τῆς γῆς>.
|
7
Καὶ ἤκουσαν οἱ ἱερεῖς καὶ
οἱ ψευδοπροφῆται καὶ πᾶς ὁ λαὸς
τοῦ Ἱερεμίου λαλοῦντος τοὺς
λόγους τοῦτον ἐν οἴκῳ Κυρίου.
|
7
Ἤκουσαν οἱ ἱερεῖς, οἱ ψευδοπροφῆται
καὶ ὅλος ὁ λαὸς τὸν Ἱερεμίαν
νὰ ἀναγγέλῃ τοὺς λόγους
αὐτοὺς εἰς τὸν οἶκον τοῦ
Κυρίου. |
7
Οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ ψευδοπροφῆται
καὶ ὅλος ὁ λαὸς ἄκουσαν τὸν
Ἱερεμίαν νὰ κηρύσσῃ τὰ λόγια αὐτὰ
εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
|
8
Καὶ ἐγένετο Ἱερεμίου παυσαμένου
λαλοῦντος πάντα, ἃ συνέταξε Κύριος
αὐτῷ λαλῆσαι παντὶ τῷ λαῷ,
καὶ συνελάβοσαν αὐτὸν οἱ ἱερεῖς
καὶ οἱ ψευδοπροφῆται καὶ πᾶς
ὁ λαὸς λέγων· θανάτῳ ἀποθανῇ,
|
8
Ὅταν δὲ ὁ Ἱερεμίας ἔπαυσε
νὰ λέγῃ ὅλα αὐτὰ τὰ
λόγια, τὰ ὁποῖα τὸν διέταξεν
ὁ Κύριος νὰ εἴπῃ εἰς ὅλον
τὸν λαόν, συνέλαβαν τὸν Ἱερεμίαν
οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ ψευδοπροφῆται
καὶ ὅλος ὁ λαός, καὶ εἶπαν·
<ὁπωσδήποτε θὰ καταδικασθῇς
εἰς θάνατον
|
8
Ὅταν δὲ ὁ Ἱερεμίας ἔπαυσε νὰ
κηρύττῃ ὅλα ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα
τὸν διέταξεν ὁ Κύριος νὰ εἰπῇ
εἰς ὅλον τὸν λαόν, οἱ ἱερεῖς
καὶ οἱ ψευδοπροφῆται καὶ ὅλος
ὁ λαὸς τὸν συνέλαβαν καὶ εἶπαν:
<Θὰ θανατωθῇς ὁπωσδήποτε!
|
9
ὅτι ἐπροφήτευσας τῷ ὀνόματι
Κυρίου λέγων· ὥσπερ Σηλὼ ἔσται
ὁ οἶκος οὗτος καὶ ἡ πόλις
αὕτη ἐρημωθήσεται ἀπὸ κατοικούντων·
καὶ ἐξεκκλησιάσθη πᾶς ὁ λαὸς
ἐπὶ Ἱερεμίαν ἐν οἴκῳ
Κυρίου. |
9
διότι ὠμίλησες ἐν ὀνόματι
τοῦ Κυρίου καὶ εἶπες· ὁ
οἶκος οὗτος, ὁ ναός, θὰ γίνῃ
ὅπως ἡ Σηλώ· καὶ ἡ πόλις
αὐτή, ἡ Ἱερουσαλήμ, θὰ
μείνῃ ἔρημος ἀπὸ κατοίκους>.
Συγκεντρώθη δὲ ὅλος ὁ ἰσραηλιτικὸς
λαὸς εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ
ναοῦ τοῦ Κυρίου ἐναντίον τοῦ
Ἱερεμίου. |
9
Διότι ἐπροφήτευσες εἰς τὸ ὄνομα τοῦ
Κυρίου, λέγων: <Ὁ Ναὸς αὐτὸς θὰ
γίνῃ ὅπως ἡ Σηλὼ καὶ ἡ
πόλις αὐτή, ἡ Ἱερουσαλήμ, θὰ
καταστροφῇ καὶ θὰ μείνῃ ἔρημος
ἀπὸ κατοίκους>. Καὶ ὅλος ὁ
ἀγανακτημένος λαὸς συνεκεντρώθη εἰς
τὴν αὐλὴν τοῦ Ναοῦ τοῦ
Κυρίου μὲ ἀπειλητικὲς διαθέσεις ἐναντίον
τοῦ Ἱερεμία. |
-10
Καὶ ἤκουσαν οἱ ἄρχοντες Ἰούδα
τὸν λόγον τοῦτον καὶ ἀνέβησαν
ἐξ οἴκου τοῦ βασιλέως εἰς οἶκον
Κυρίου καὶ ἐκάθισαν ἐν προθύροις
πύλης Κυρίου τῆς καινῆς.
|
10
Ἤκουσαν οἱ ἄρχοντες τοῦ ἰουδαϊκοῦ
βασιλείου τὸ γεγονὸς αὐτὸ καὶ
ἀνέβησαν ἀπὸ τὸν βασιλικὸν
οἶκον εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου,
ἐκάθισαν ὡς δικασταὶ εἰς τὴν
εἴσοδον τῆς νέας πύλης τῆς αὐλῆς
τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου.
|
10
Ἐπληροφορήθησαν δὲ τὸ γεγονὸς τοῦτο
οἱ ἄρχοντες τοῦ Ἰουδαϊκοῦ λαοῦ
καὶ ἀνέβησαν ἀπὸ τὰ βασιλικὰ
ἀνάκτορα εἰς τὸν Ναὸν τὸν Κυρίου
καὶ ἐκάθησαν ὡς κριταὶ καὶ
δικασταὶ εἰς τὴν εἴσοδον τῆς
Καινούργιας Πύλης τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου.
|
11
Καὶ εἶπαν οἱ ἱερεῖς καὶ
οἱ ψευδοπροφῆται πρὸς τοὺς ἄρχοντας
καὶ παντὶ τῷ λαῷ· κρίσις
θανάτου τῷ ἀνθρώπῳ τούτῳ,
ὅτι ἐπροφήτευσε κατὰ τῆς πόλεως
ταύτης, καθὼς ἠκούσατε ἐν τοῖς
ὠσὶν ὑμῶν. |
11
Οἱ ἱερεῖς δὲ καὶ οἱ ψευδοπροφῆται
εἶπαν πρὸς τοὺς ἄρχοντας καὶ
εἰς ὅλον τὸν λαόν· <καταδικαστικὴ
ἀπόφασις θανάτου πρέπει νὰ ἐκδοθῇ
ἐναντίον τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ,
διότι ἐπροφήτευσεν ἐναντίον
τῆς πόλεως αὐτῆς, ὅπως ἄλλως
τε καὶ σεῖς οἱ ἴδιοι ἠκούσατε
μὲ τὰ αὐτιά σας>.
|
11
Τότε οἱ Ἱερεῖς καὶ οἱ ψευδοπροφῆται
εἶπαν πρὸς τοὺς ἄρχοντας καὶ
πρὸς ὅλον τὸν λαόν: <Θανατικὴ καταδίκη
ἁρμόζει εἰς τὸν ἄνθρωπον αὐτόν,
διότι ἐπροφήτευσεν ἐναντίον τῆς πόλεως
αὐτῆς <Ἱερουσαλήμ>, ὅπως ἄλλωστε
ἀκούσατε καὶ σεῖς μὲ τὰ ἰδικά
σας αὐτιά>. |
12
Καὶ εἶπεν Ἱερεμίας πρὸς τοὺς
ἄρχοντας καὶ παντὶ τῷ λαῷ λέγων·
Κύριος ἀπέστειλέ με προφητεῦσαι
ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦτον καὶ
ἐπὶ τὴν πόλιν ταύτην πάντας
τοὺς λόγους, οὓς ἠκούσατε.
|
12
Ὁ Ἱερεμίας εἶπε τότε πρὸς
τοὺς ἄρχοντας καὶ πρὸς ὅλον
τὸν λαόν· <ὁ Κύριός
μὲ ἔστειλε νὰ προφητεύσω ἐναντίον
τοῦ ναοῦ τούτου καὶ ἐναντίον
τῆς πόλεως αὐτῆς, τῆς Ἱερουσαλήμ,
ὅλους τοὺς λόγους τοὺς ὁποίους
σεῖς ἠκούσατε.
|
12
Ἀλλ' ὁ Ἱερεμίας ἀπεκρίθη πρὸς
τοὺς ἄρχοντας, οἱ ὁποῖοι τὸν
ἐδίκαζαν, καὶ πρὸς τὸν λαόν,
καὶ εἶπε τὰ ἀκόλουθα: <Ὁ
ἴδιος ὁ Κύριος μὲ ἀπέστειλε νὰ
προφητεύσω κατὰ τοῦ Ναοῦ τοῦτου καὶ
κατὰ τῆς πόλεως αὐτῆς <Ἱερουσαλήμ>
ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους, τοὺς
ὁποίους ἀκούσατε. |
13
Καὶ νῦν βελτίους ποιήσατε τὰς
ὁδοὺς ὑμῶν καὶ τὰ ἔργα
ὑμῶν καὶ ἀκούσατε τῆς
φωνῆς Κυρίου, καὶ παύσεται Κύριος
ἀπὸ τῶν κακῶν, ὧν ἐλάλησεν
ἐφ' ὑμᾶς. |
13
Καὶ τώρα, ἐὰν θέλετε νὰ
σωθῆτε, κάμετε καλυτέρους καὶ συμφώνους
μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ τοὺς
δρόμους τῆς ζωῆς σας καὶ τὰ
ἔργα σας. Ἀκούσατε τὴν φωνὴν
τοῦ Κυρίου, καὶ τότε ὁ Κύριος
δὲν θὰ ἀποστείλῃ ἐναντίον
σας τὰς συμφορὰς περὶ τῶν ὁποίων
ἐγὼ σᾶς ὡμίλησα.
|
13
Τώρα λοιπόν <ἐὰν θέλετε νὰ μὴ
τιμωρηθῆτε> ἀλλάξατε συμπεριφοράν, διορθώσατε
τὸν τρόπον τῆς ζωῆς σας καὶ τὰ
ἔργα σας, καὶ ὑπακούσατε εἰς τὴν
φωνὴν τοῦ Κυρίου, ὁπότε καὶ ὁ
Κύριος θὰ καμφθῇ, θὰ παρακληθῇ καὶ
θὰ σταματήσῃ νὰ σκέπτεται τὶς συμφορές,
τὶς ὁποῖες ἐξήγγειλεν ἐναντίον
σας. |
14
Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἐν χερσὶν
ὑμῶν· ποιήσατέ μοι ὡς συμφέρει
καὶ ὡς βέλτιον ὑμῖν.
|
14
Ἰδοὺ ἐγὼ εἶμαι εἰς τὰ
χέρια σας, πράξατε δι' ἐμὲ ὅπως
σᾶς συμφέρει καὶ ὅπως σεῖς νομίζετε
διὰ τοὺς ἑαυτούς σας καλύτερον.
|
14
Ἐγὼ δέ, ἰδού· εἶμαι εἰἲς
τὰ χέρια σας· κάμετέ μου ὅ,τι καὶ ὅπως
σᾶς συμφέρει καὶ ὅπως νομίζετε καλύτερον
διὰ σᾶς. |
15
Ἀλλ ἢ γνόντες γνώσεσθε ὅτι,
εἰ ἀναιρεῖτέ με, αἷμα ἀθῷον
δίδοτε ἐφ' ὑμᾶς καὶ ἐπὶ
τὴν πόλιν ταύτην καὶ ἐπὶ
τοὺς κατοικοῦντας ἐν αὐτῇ·
ὅτι ἐν ἀληθείᾳ ἀπέσταλκέ
με Κύριος πρὸς ὑμᾶς λαλῆσαι
εἰς τὰ ὦτα ὑμῶν πάντας
τοὺς λόγους τούτους.
|
15
Μάθετε ὅμως καὶ κατανοήσατε καλὰ
τοῦτο· ὅτι ἐὰν μὲ θανατώσετε,
θὰ πέσῃ ἐπάνω εἰς σᾶς
καὶ εἰς τὴν πόλιν αὐτὴν
καὶ εἰς τοὺς κατοίκους αὐτῆς
τὸ ἀθῷον αἷμα, ποὺ θὰ
χύσετε. Διότι ὄντως ὁ Κύριος
μὲ ἀπέστειλε πρὸς σᾶς νὰ
εἴπω εἰς τὰ αὐτιὰ ὅλων
ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους>.
|
15
Νὰ εἶσθε ὅμως ἀπολύτως βέβαιοι ὅτι,
ἐὰν μὲ θανατώσετε, ἡ ἐνοχὴ
καὶ ἡ εὐθύνη διὰ τὸ χύσιμον
τοῦ ἀθώου αἵματος θὰ βαρύνῃ
σᾶς καὶ τὴν πόλιν αὐτὴν καὶ
ὅσους κατοικοῦν εἰς αὐτὴν διότι
ἀληθινά, πράγματι μὲ ἔχει ἀποστείλει
ὁ Κύριος πρὸς σᾶς, διὰ νὰ εἴπω
εἰς τὰ αὐτιὰ ὅλων σας ὅλα
αὐτὰ τὰ λόγια>. |
16
Καὶ εἶπον οἱ ἄρχοντες καὶ πᾶς
ὁ λαὸς πρὸς τοὺς ἱερεῖς
καὶ πρὸς τοὺς ψευδοπροφήτας·
οὐκ ἔστι τῷ ἀνθρώπῳ τούτῳ
κρίσις θανάτου, ὅτι ἐπὶ τῷ
ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν
ἐλάλησε πρὸς ἡμᾶς.
|
16
Οἱ ἄρχοντες καὶ ὅλος ὁ λαὸς
εἶπαν πρὸς τοὺς ἱερεῖς καὶ
πρὸς τοὺς ψευδοπροφήτας· < δὲν
πρέπει ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς νὰ
καταδικασθῇ εἰς θάνατον, διότι ἐξ
ὀνόματος τοῦ Κυρίου τοῦ Θεοῦ
μας ἐλάλησε πρὸς ἡμᾶς>.
|
16
Τότε οἱ ἄρχοντες ποὺ ἐδίκαζαν
καὶ ὅλος ὁ λαὸς εἶπαν πρὸς
τοὺς ἱερεῖς καὶ πρὸς τοὺς
ψευδοπροφήτας: <Δὲν ἁρμόζει θανατικὴ
καταδίκη εἰς τὸν ἄνθρωπον τοῦτον,
διότι ὡμίλησε πρὸς ἡμᾶς εἰς
τὸ ὄνομα <ἤ, ἐξ ὀνόματος>
Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἠμῶν καὶ ὄχι
εἰς τὸ ὄνομα ἄλλων ψευδοθεῶν>.
|
17
Καὶ ἀνέστησαν ἄνδρες τῶν πρεσβυτέρων
τῆς γῆς καὶ εἶπαν πάσῃ
τῇ συναγωγῇ τοῦ λαοῦ. |
17
Τότε ἐσηκώθησαν μερικοὶ ἄνδρες
ἀπὸ τοὺς πρεσβυτέρους τῆς χώρας
καὶ εἶπαν εἰς ὅλην τὴν συγκέντρωσιν
τοῦ λαοῦ· |
17
Τότε ἐσηκώθησαν μερικοὶ ἀπὸ
τοὺς πρεσβυτέρους καὶ εἶπαν πρὸς τὸ
σνγκεντρωμένον πλῆθος τοῦ λαοῦ:
|
18
Μιχαίας ὁ Μωραθίτης ἦν ἐν ταῖς
ἡμέραις Ἐζεκίου βασιλέως Ἰούδα
καὶ εἶπε παντὶ τῷ λαῷ
Ἰούδα· οὕτως εἶπε Κύριος·
Σιὼν ὡς ἀγρὸς ἀροτριαθήσεται,
καὶ Ἱερουσαλὴμ εἰς ἄβατον ἔσται
καὶ τὸ ὄρος τοῦ οἴκου εἰς
ἄλσος δρυμοῦ. |
18
<Ὁ Μιχαίας ὁ Μωραθίτης ἐζοῦσεν
ἐπὶ τῆς ἐποχῆς Ἐζεκίου,
τοῦ βασιλέως Ἰούδα, καὶ εἶπεν
εἰς ὅλον τὸν ἰουδαϊκὸν λαόν:
Ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος· ἡ
Σιὼν θὰ ὀργωθῇ ὡσὰν χωράφι
καὶ ἡ Ἱερουσαλὴμ θὰ γίνῃ
ἄβατος καὶ ἀκατοίκητος καὶ τὸ
ὄρος τοῦτο, ἐπὶ τοῦ ὁποίου
ὑπάρχει ὁ ναὸς τοῦ Κυρίου,
θὰ γίνῃ πυκνὸν δάσος.
|
18
<Ὁ Μιχαίας, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ
τὴν Μωρὰθ καὶ ἔδρασεν ὡς προφήτης
κατὰ τὴν περίοδον τῆς βασιλείας τοῦ
Ἐζεκία, βασιλιᾶ τὸν Ἰούδα, ἐπροφήτευσε
καὶ εἶπεν εἰς ὅλον τὸν Ἰουδαϊκὸν
λαόν: <Ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος: Ἡ Σιὼν
θὰ καταστροφῇ τελείως, τόσον, ὥστε θὰ
ὀργωθῇ, ὅπως ὀργώνεται μὲ ἀλέτρι
τὸ χωράφι, καὶ ἡ Ἱερουσαλὴμ
θὰ ἐρημωθῇ τόσον, ὥστε θὰ καταστῇ
ἄβατος εἰς τοὺς ἀνθρώπους, ὁ
δὲ λόφος, ἐπάνω εἰς τὸν ὁποῖον
εἶναι κτισμένος ὁ οἶκος τοῦ Θεοῦ,
ὁ πολυθρύλητος Ναός, θὰ χορτομανήσῃ, θὰ
γεμίσῃ μὲ τόσα δένδρα καὶ φυτά, ὥστε
νὰ ὁμοιάζῃ πρὸς πυκνὸν
καὶ ἀπάτητον δάσος>. |
19
Μὴ ἀνελὼν ἀνεῖλεν αὐτὸν
Ἐζεκίας καὶ πᾶς Ἰούδα;
Οὐχ ὅτι ἐφοβήθησαν τὸν Κύριον
καὶ ὅτι ἐδεήθησαν τοῦ προσώπου
Κυρίου, καὶ ἐπαύσατο Κύριος
ἀπὸ τῶν κακῶν, ὧν ἐλάλησεν
ἐπ' αὐτούς; Καὶ ἡμεῖς
ἐποιήσαμεν κακὰ μεγάλα ἐπὶ
ψυχὰς ἡμῶν. |
19
Μήπως διὰ τοῦτο τὸν ἐφόνευσεν
ὁ Ἐζεκίας καὶ ὅλος ὁ ἰουδαϊκὸς
λαός; Δὲν διέπραξαν τὸ ἀδίκημα
τοῦτο, διότι ἐφοβήθησαν τὸν
Κύριον καὶ παρεκάλεσαν τὸν Κύριον
καὶ ὁ Κύριος ἀπεμάκρυνεν ἀπὸ
αὐτοὺς τὰς συμφοράς, περὶ τῶν
ὁποίων εἶχεν ὁμιλήσει ὁ
προφήτης ἐναντίον των. Καὶ ἡμεῖς
διεπράξαμεν μεγάλα κακὰ εἰς βάρος
τῶν ψυχῶν μας.
|
19
Μήπως ἐξ ἀφορμῆς τῆς φοβερᾶς
αὐτῆς προφητείας ἐφόνευσαν τὸν Μιχαίαν
ὁ βασιλιᾶς Ἐζεκίας καὶ ὅλος
ὁ Ἰουδαϊκὸς λαός; Ὄχι! Δὲν διέπραξαν
τὸ ἔγκλημα τοῦτο, διότι ἐφοβήθησαν
τὸν Κύριον καὶ παρεκάλεσαν μὲ δεήσεις καὶ
ἰκεσίες τὸν Κύριον, ὁπότε καὶ ὁ
Κύριος ἐκάμφθη, παρεκλήθη καὶ ἐσταμάτησε
νὰ σκέπτεται τὶς συμφορές, τὶς ὁποῖες
εἶχεν ἐξαγγείλει ἐναντίον των. Καὶ
ἡμεῖς δὲν εἴμεθα ἀθῶοι·
διεπράξαμεν μεγάλα κακὰ εἰς βάρος τῶν ψυχῶν
μας>. <Κατὰ τὸ ἑβραϊκὸν κείμενον:
Ἡμεῖς ἀντιθέτως ἑτοιμαζόμεθα νὰ
προξενήσωμεν μεγάλο κακὸν εἰς τοὺς ἑαυτούς
μας>. |
20
Καὶ ἄνθρωπος ἦν προφητεύων τῷ
ὀνόματι Κυρίου, Οὐρίας υἱὸς
Σαμαίου ἐκ Καριαθιαρίμ, καὶ ἐπροφήτευσε
περὶ τῆς γῆς ταύτης κατὰ πάντας
τοὺς λόγους Ἱερεμίου.
|
20
Ἐπίσης καὶ κάποιος
ἄλλος ἄνθρωπος ὑπῆρχεν, ὁ ὁποῖος
προεφήτευεν ἐξ ὀνόματος τοῦ
Κυρίου, ὁ Οὐρίας υἱὸς
τοῦ Σαμαίου ἀπὸ τὴν Καριαθιαρίμ,
καὶ ἐπροφήτευσε διὰ τὴν χώραν
αὐτὴν ὅμοια πρὸς τοὺς λόγους,
τοὺς ὁποίους σήμερα λέγει ὁ
Ἱερεμίας.
|
20
Ὑπῆρχεν ἐπίσης ἕνας ἄλλος ἄνθρωπος,
ποὺ συνήθιζε νὰ προφητεύῃ εἰς τὸ
ὄνομα τοῦ Κυρίου· αὐτὸς ἦταν
ὁ Οὐρίας, ὁ υἱὸς τοῦ Σαμαίου,
ἀπὸ τὴν Καριαθιαρίμ. Ὁ Οὐρίας
ἐπροφήτευσε περὶ τῆς χώρας αὐτῆς
<τῆς Ἰουδαίας> ἀκριβῶς τὰ
ἴδια μὲ ἐκεῖνα ποὺ ἐπροφήτευσε
ὁ Ἱερεμίας. |
21
Καὶ ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς Ἰωακεὶμ
καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες πάντας
τοὺς λόγους αὐτοῦ καὶ ἐζήτουν
ἀποκτεῖναι αὐτόν· καὶ ἤκουσεν
Οὐρίας καὶ εἰσῆλθεν εἰς
Αἴγυπτον. |
21
Αὐτοῦ, λοιπόν, τοῦ προφήτου
τοὺς λόγους ἐπληροφορήθη ὁ βασιλεὺς
Ἰωακεὶμ καὶ ὅλοι οἱ ἄρχοντες
καὶ ἐζήτουν νὰ εὔρουν αὐτόν,
διὰ νὰ τὸν θανατώσουν. Ὁ Οὐρίας
ἐπληροφορήθη τοῦτο καὶ κατέφυγεν
εἰς τὴν Αἴγυπτον.
|
21
Ὅταν δὲ ἐπληροφορήθησαν ὁ βασιλιᾶς
τῆς Ἰουδαίας Ἰωακεὶμ καὶ ὅλοι
οἰ ἄρχοντες τὸν ὅλα ὅσα εἶχε
προφητεύσει ὁ Οὐρίας, ἐζητοῦσαν <ἀπεφάσισαν>
νὰ τὸν φονεύσουν. Ὁ Οὐρίας ὅμως
διὰ νὰ σωθῇ κατέφυγεν εἰς τὴν
Αἴγυπτον. |
22
Καὶ ἐξαπέστειλεν ὁ βασιλεὺς
ἄνδρας εἰς Αἴγυπτον,
|
22
Ὁ βασιλεὺς Ἰωακεὶμ ἔστειλεν
ἄνδρας εἰς τὴν Αἴγυπτον,
|
22
Καὶ τότε ὁ βασιλιᾶς Ἰωακείμ, ποὺ
ἦταν φόρου ὑποτελὴς εἰς τοὺς
Αἰγυπτίους, ἀπέστειλεν ἄνδρες εἰς
τὴν Αἴγυπτον. |
23
καὶ ἐξηγάγοσαν αὐτὸν ἐκεῖθεν
καὶ εἰσηγάγοσαν αὐτὸν πρὸς
τὸν βασιλέα, καὶ ἐπάταξαν αὐτὸν
ἐν μαχαίρᾳ καὶ ἔρριψεν αὐτὸν
εἰς τὸ μνῆμα υἱῶν λαοῦ
αὐτοῦ. |
23
οἱ ὁποῖοι ἔβγαλαν τὸν προφήτην
ἀπὸ ἐκεῖ καὶ τὸν ὠδήγησαν
πρὸς τὸν βασιλέα. Αὐτὸς τὸν
ἐθανάτωσε διὰ μαχαίρας καὶ τὸ
νεκρόν του σῶμα τὸ ἔρριψεν εἰς
τὸ νεκροταφεῖον τοῦ λαοῦ>.
|
23
Οἱ ἀπεσταλμένοι αὐτοὶ τὸν συνέλαβαν,
τὸν ἔβγαλαν ἀπὸ ἐκεῖ,
τὸν ἔφεραν εἰς τὴν Ἰουδαίαν
καὶ τὸν παρουσίασαν εἰς τὸν βασιλιᾶ.
Αὐτὸς δὲ τὸν ἐφόνευσε διὰ
μαχαίρας καὶ ἔρριψε τὸ πτῶμα του ὄχι
εἰς τὰ ἐπίσημα μνήματα τῶν πατέρων
του, ἀλλ' εἰς τὰ συνηθισμένα ταπεινὰ
μνήματα τοῦ ἁπλοῦ λαοῦ.
|
24
Πλὴν χεὶρ Ἀχεικάμ υἱοῦ
Σαφὰν ἦν μετὰ Ἱερεμίου τοῦ
μὴ παραδοῦναι αὐτὸν εἰς χεῖρας
τοῦ λαοῦ τοῦ μὴ ἀνελεῖν
αὐτόν. |
24
Ὁ Ἱερεμίας ὅμως διέφυγε τὴν
καταδίκην εἰς θάνατον χάρις εἰς
τὴν ἐπέμβασιν Ἀχεικὰμ υἱοῦ
τοῦ Σαφὰν ἀξιωματούχου εἰς τὴν
αὐλὴν τοῦ Ἰωακείμ. Αὐτὸς
ἐπενέβη, διὰ νὰ μὴ παραδοθῇ
ὁ Ἱερεμίας εἰς τὰς χεῖρας
τοῦ λαοῦ καὶ τὸν θανατώσουν.
|
24
Εἰς τὸν προφήτην Ἱερεμίαν ὅμως δὲν
συνέβη τὸ ἴδιον. Διότι τὸν ἐπροστάτευεν
ὁ Ἀχεικάμ, ὁ υἱὸς τοῦ
βασιλικοῦ γραμματέως Σαφάν, ὥστε νὰ μὴ
παραδοθῇ αὐτός <ὁ Ἱερεμίας>
εἰς τὰ χέρια τοῦ λαοῦ καὶ τὸν
φονεύσουν. |