Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αλπίσατε
σάλπιγγι ἐν Σιών, κηρύξατε ἐν
ὅρει ἁγίῳ μου, καὶ συγχυθήτωσαν
πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν γῆν,
διότι πάρεστιν ἡμέρᾳ Κυρίου,
ὅτι ἐγγύς, |
αλπίσατε
μὲ βροντερὰν σάλπιγγα εἰς τὴν
Ἱερουσαλὴμ διὰ τὴν ἐπερχομένην
φοβερὰν τιμωρίαν· βροντοφωνήσατε εἰς
τὸ ἄγιόν μου Ὅρος· σύγχυσις
ἂς καταλάβῃ τοὺς κατοίκους τῆς
πόλεως, διότι ἔφθασεν, εἶναι πλησίον
ἡ ἡμέρα δικαίας ἀνταποδόσεως
ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου.
|
αλπίσατε
μὲ σάλπιγγα εἰς τὴν Σιών, κηρύξατε συναγερμὸν
εἰς τὸ ἅγιόν μου ὄρος, καὶ ἂς
καταληφθοῦν ἀπὸ σύγχυσιν φόβου καὶ
τρόμου ὅλοι οἱ κατοικοῦντες τὴν γῆν,
διότι ἦλθε καὶ εἶναι παροῦσα ἡ
ἡμέρα τοῦ Κυρίου, διότι εἶναι αὐτὴ
πλησίον. |
2
ἡμέρα σκότους καὶ γνόφου, ἡμέρα
νεφέλης καὶ ὁμίχλης. Ὡς ὄρθρος
χυθήσεται ἐπὶ τὰ ὄρη λαὸς
πολὺς καὶ ἰσχυρός· ὅμοιος
οὕτω οὐ γέγονεν ἀπὸ τοῦ
αἰῶνος καὶ μετ' αὐτὸν οὐ
προστεθήσεται ἕως ἐτῶν εἰς γενεὰς
γενεῶν. |
2
Ἡ ἡμέρα αὐτῆς εἶναι σκοτάδι
καὶ ζόφος, ἡμέρα πυκνοσκεπασμένη
ἀπὸ σκοτεινὰ νέφη καὶ ὁμίχλην.
Ὅπως τὸ γλυκοχάραγμα ξεχύνεται μὲ
ταχύτητα εἰς τὰ ὄρη, μὲ τὴν
ἰδίαν ταχύτητα ἐπέρχονται τὰ
ἀτελείωτα σμήνη τῶν ἀκρίδων.
Θὰ ξεχυθῇ πολὺς καὶ ἰσχυρὸς
πολεμικὸς λαός. Ἀπὸ τὰ παλαιότερα
χρόνια μέχρι σήμερα δὲν ὑπῆρξε
παρόμοιος μὲ αὐτὸν καὶ οὔτε
θὰ παρουσιασθῇ εἰς τὰς γενεὰς
τῶν γενεῶν τοῦ μέλλοντος.
|
2
Θὰ εἶναι ἡ ἡμέρα αὐτὴ
ἡμέρα σκοτεινὴ καὶ ζοφώδης, ἡμέρα
κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ ἥλιος θὰ
συσκοτίζεται σὰν ἀπὸ πυκνὸν σύννεφον
καὶ καταχνιάν. Σὰν τὸ πρωϊνὸν φῶς,
ποὺ ἀκατάσχετον καὶ ἀσυγκράτητον
διασκορπίζεται παντοῦ διαλῦον τὰ σκότη,
ἔτσι θὰ χυθῇ καὶ θὰ διασκορπισθῇ
ἐπάνω εἰς τὰ βουνὰ σὰν στράτευμα
λαοῦ πλῆθος ἀκρίδων πολὺ καὶ
ἰσχυρὸν ὅμοιον πρὸς αὐτὸ
δὲν ἔχει γίνει ἀπ’ αἰώνων, καὶ
ὕστερα ἀπὸ αὐτὸ δὲν θὰ
ξαναγίνῃ μέχρι τῶν χρόνων ὅλων τῶν
γενεῶν. |
3
Τὰ ἔμπροσθεν αὐτοῦ πῦρ ἀναλίσκον,
καὶ τὰ ὀπίσω αὐτοῦ ἀναπτομένη
φλόξ· ὡς παράδεισος τρυφῆς ἡ
γῆ πρὸ προσώπου αὐτοῦ, καὶ
τὰ ὄπισθεν αὐτοῦ πεδίον ἀφανισμοῦ,
καὶ ἀνασῳζόμενος οὐκ ἔσται
αὐτῷ. |
3
Ἐμπρὸς ἀπὸ τὸν πολεμικὸν
στρατὸν προπορεύεται καταστρεπτικὴ φωτιά,
ὀπίσω ἀπὸ αὐτὸν ἀκολουθοῦν
φλόγες πυρός. Ἡ χώρα, ποὺ ἐκτείνεται
ἐμπρὸς ἀπὸ αὐτόν, πρὶν
τὴν καταλάβῃ, εἶναι ὡραία
ὡσὰν παράδεισος τρυφῆς· ὀπίσω
ὅμως αὐτοῦ μετὰ τὴν διάβασίν
του εἶναι ἀφανισμέναι, ἔρημοι πεδιάδες.
Κανεὶς δὲν πρόκειται νὰ σωθῇ
ἀπὸ τὴν ἐπιδρομὴν αὐτοῦ.
|
3
Τὰ πρὸ αὐτοῦ κατατρώγει πῦρ
καταστρεπτικόν, καὶ τὰ μετ’ αὐτὸ κατακαίει
φλόγα ἀναμμένη. Σὰν παράδεισος τρυφῆς καὶ
ἀπολαύσεως ἦταν ἡ χώρα ἐνώπιόν
του, πρὶν εἰσορμήσῃ εἰς αὐτήν,
καὶ ὅταν τὴν ἐπέρασεν, ἔμεινεν
ὀπίσω του ἀφανισμένη γῆ, καὶ
τίποτε δὲν περιεσώθη ἀπὸ αὐτό.
|
4
Ὡς ὅρασις ἵππων ἡ ὄψις αὐτῶν,
καὶ ὡς ἱππεῖς οὕτως καταδιώξονται·
|
4
Ὡσὰν ἱππικὸν πολέμου ὁμοιάζουν
οἱ ἐπιδρομεῖς αὐτοί, θὰ
καταδιώκουν μὲ ταχύτητα ὡσὰν
ἱππεῖς εἰς πόλεμον.
|
4
Σὰν θέαμα ἵππων ἐφορμώντων εἰς μάχην
εἶναι ἡ μορφή των καὶ σὰν ἱππεῖς
ἔνοπλοι, ἔτσι θὰ καταδιώξουν ἐπιφέροντες
καταστροφὴν εἰς τοὺς ὑπ’ αὐτῶν
καταφθανομένους. |
5
ὡς φωνὴ ἁρμάτων ἐπὶ τὰς
κορυφὰς τῶν ὀρέων ἐξαλοῦνται
καὶ ὡς φωνὴ φλογὸς πυρὸς κατεσθιούσης
καλάμην καὶ ὡς λαὸς πολὺς καὶ
ἰσχυρὸς παρατασσόμενος εἰς πόλεμον.
|
5
Πηδοῦν ἀπὸ τὰς κορυφὰς τῶν
ὀρέων καὶ δημιουργοῦν θόρυβον
ὡσὰν τὰ τρέχοντα πολεμικὰ ἅρματα.
Ὁ πολεμικὸς των θόρυβος ὁμοιάζει
μὲ τὴν βοὴν πυρκαϊάς, ἡ ὁποία
κατατρώγει τὴν καλαμιάν. Φαίνεται
σὰν στρατὸς πολὺς καὶ ἰσχυρὸς
συντεταγμένος καὶ τρέχων εἰς πόλεμον.
|
5
Σὰν θόρυβος ἁρμάτων εἶναι ἡ βοή, ποὺ
προκαλοῦν ἱπτάμεναι εἰς τὰς
κορυφὰς τῶν ὀρέων, καὶ σὰν τριγμός,
ποὺ προκαλεῖ ἡ φλόγα τῆς φωτιᾶς,
ἡ ὁποία κατατρώγει καλάμην, καὶ σὰν
λαὸς πολὺς καὶ ἰσχυρός, ποὺ
παρατάσσεται εἰς πόλεμον. |
6
Ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ συντριβήσονται
λαοί, πᾶν πρόσωπον ὡς πρόσκαυμα
χύτρας. |
6
Πρὸ τῆς ὁρμῆς των συντρίβονται
λαοί, φλογίζονται καὶ μαυρίζουν, σὰν
χύτρα ἐπάνω εἰς τὴν πυράν,
τὰ πρόσωπα ὅλων.
|
6
Ἐνώπιόν του θὰ καταληφθοῦν ὑπὸ
τρόμου οἱ λαοί, οἱ πληττόμενοι ὑπὸ
τῆς συμφορᾶς· κάθε πρόσωπον θὰ χάσῃ
τὸ χρῶμα του ἀπὸ τὴν ἀγωνίαν
καὶ θὰ γίνῃ ὅπως καὶ ἡ
χύτρα ἀπὸ τὴν φλόγα τῆς φωτιᾶς.
|
7
Ὡς μαχηταὶ δραμοῦνται καὶ ὡς
ἄνδρες πολεμισταὶ ἀναβήσονται ἐπὶ
τὸ τείχη, καὶ ἕκαστος ἐν τῇ
ὁδῷ αὐτοῦ πορεύσεται, καὶ
οὐ μὴ ἐκκλίνουσι τὰς τρίβους
αὐτῶν, |
7
Τρέχουν ἀκάθεκτοι σὰν μαχηταί,
ὡσὰν ἔμπειροι πολεμισταί ἀναβαίνουν
ἐπάνω εἰς τὰ τείχη. Καθένας
ἀπὸ τοὺς πολεμιστὰς αὐτοὺς
προχωρεῖ ἀποφασιστικῶς εἰς τὸν
δρόμον του· δὲν παρεκκλίνουν ἀπὸ
τὴν πορείαν των.
|
7
Σὰν μαχηταὶ θὰ τρέξουν καὶ σὰν
ἄνδρες πολεμισταὶ θὰ ἀναβοῦν
εἰς τὰ τείχη, ποὺ τυχὸν θὰ συναντήσουν
καὶ κάθε μία θὰ πορευθῇ μέσα εἰς τὸν
δρόμον καὶ τὴν κατεύθυνσίν της, καὶ
δὲν θὰ παρεκκλίνουν ἀπὸ τὰς
γραμμάς, ἐπὶ τῶν ὁποίων βαδίζουν·
|
8
καὶ ἕκαστος ἀπὸ τοῦ ἀδελφοῦ
αὐτοῦ οὐκ ἀφέξεται, καταβαρυνόμενοι
ἐν τοῖς ὅπλοις αὐτῶν πορεύσονται
καὶ ἐν τοῖς βέλεσιν αὐτῶν
πεσοῦνται καὶ οὐ μὴ συντελεσθῶσι.
|
8
Κανεὶς δὲν ἀπομακρύνεται ἀπὸ
τὸν συνάδελφόν του, ἀποτελοῦν
συμπαγὲς σῶμα πορεύονται φορτωμένοι
τὰ ὅπλα των. Προχωροῦν σταθερά, ἔστω
καὶ ἂν μερικοὶ πέσουν κτυπημένοι
ἀπὸ τὰ ὅπλα τῶν ἀνθρώπων.
Αὐτὸ δὲν θὰ ἐλαττώσῃ
αἰσθητῶς τὸν ἀριθμόν των·
εἶναι πολυάριθμοι.
|
8
καὶ κάθε μία δὲν θὰ ἐμποδισθῇ
ἀπὸ τὴν πλησίον ὁμοίαν τῆς καὶ
ἀδελφήν της· θὰ πηγαίνουν φέρουσαι τὸ
βάρος τῶν ὅπλων των καὶ θὰ πέσουν
μὲ τὰ βέλη των εἰς τὴν γῆν,
κατὰ τῆς ὁποίας ἐφορμοῦν, καὶ
δὲν θὰ πάθουν τίποτε. |
9
Τῆς πόλεως ἐπιλήψονται καὶ ἐπὶ
τῶν τειχέων δραμοῦνται καὶ ἐπὶ
τὰς οἰκίας ἀναβήσονται καὶ
διὰ θυρίδων εἰσελεύσονται ὡς
κλέπται. |
9
Κυριεύουν τὴν πόλιν, τρέχουν ἐπάνω
εἰς τὰ τείχη, ἀνεβαίνουν εἰς
τὰς οἰκίας καὶ εἰσέρχονται
εἰς αὐτὰς ἀπὸ τὰ παράθυρα
ὡσὰν κλέπται.
|
9
Θὰ ἐπιτεθοῦν κατὰ τῆς πόλεως
καὶ θὰ τρέξουν ἐπὶ τῶν τειχῶν
αὐτῆς καὶ θὰ ἀναβοῦν εἰς
τὰ σπίτια καὶ διὰ τῶν παραθύρων
θὰ ἔμβουν σὰν κλέπται ἐντὸς
αὐτῶν. |
10
Πρὸ προσώπου αὐτῶν συγχυθήσεται
ἡ γῆ καὶ σεισθήσεται ὁ οὐρανός,
ὁ ἥλιος καὶ ἡ σελήνη συσκοτάσουσι,
καὶ τὰ ἄστρα δύσουσι τὸ φέγγος
αὐτῶν. |
10
Κατὰ τὴν ἐπιδρομήν των σύγχυσις
ἀπλώνεται εἰς τὴν γῆν, συγκλονίζονται
οἱ οὐρανοί, σκοτίζονται ὁ ἥλιος
καὶ ἡ σελήνη, σβήνει τὸ φέγγος
τῶν ἀστέρων.
|
10
Ἐνώπιον αὐτῶν θὰ καταληφθῇ ὑπὸ
συγχύσεως καὶ τρόμου ἡ γῆ καὶ οἱ
ὑπὸ τῆς συμφορᾶς πληττόμενοι κάτοικοί
της, καὶ θὰ φαίνεται εἰς αὐτοὺς
σειόμενος ὁ οὐρανὸς καὶ ὁ ἥλιος
καὶ ἡ σελήνη ὅτι θὰ συσκοτισθοῦν
ἀπὸ τὰ συννεφα τῶν ἀκρίδων καὶ
τὰ ἄστρα ὅτι θὰ χάσουν τὸ φῶς
των. |
11
Καὶ Κύριος δώσει φωνὴν αὐτοῦ
πρὸ προσώπου δυνάμεως αὐτοῦ,
ὅτι πολλή ἐστι σφόδρα ἡ παρεμβολὴ
αὐτοῦ, ὅτι ἰσχυρὰ ἔργα
λόγων αὐτοῦ· διότι μεγάλη
ἡ ἡμέρα Κυρίου, ἐπιφανὴς
σφόδρα, καὶ τίς ἔσται ἱκανὸς
αὐτῇ; |
11
Ὁ Κύριος ἰσχυρὰν θὰ ἀφήσῃ
τὴν φωνὴν ἐμπρὸς εἰς τὸν
πολεμικὸν αὐτὸν στρατόν, διότι
τὸ στρατόπεδον αὐτῶν εἶναι πολὺ
μεγάλο καὶ ἰσχυρόν, ἀλλὰ
καὶ τὰ ἔργα, ποὺ διατάσσει ὁ
Θεός, εἶναι πάντοτε ἰσχυρά.
Μεγάλη εἶναι ὄντως ἡ ἡμέρα
τοῦ Κυρίου, ὁλοφάνερη καὶ τρομερά.
Ποῖος εἶναι ἱκανὸς νὰ ἀντισταθῇ
εἰς αὐτήν; |
11
Καὶ ὁ Κύριος διὰ βροντῶν καὶ
κεραυνῶν θὰ δώσῃ φωνὴν ἰσχυράν,
ποὺ θὰ βγαίνῃ ἀπὸ τὴν
ἀκατανίκητον δύναμίν του, διότι πάρα πολὺ εἶναι
τὸ στράτευμά του· διότι ἰσχυρὰ εἶναι
τὰ ἔργα, ποὺ μὲ μόνον τὸν λόγον
του καὶ τὴν προσταγήν του γίνονται·
διότι μεγάλη εἶναι ἡ ἡμέρα τοῦ Κυρίου,
λαμπρὰ καὶ φοβερὰ πάρα πολύ, καὶ ποῖος
θὰ εἶναι ἱκανὸς καὶ δυνατὸς
νὰ ἀντικρύσῃ καὶ νὰ ὑποφέρῃ
αὐτήν; |
12
Καὶ νῦν λέγει Κύριος ὁ Θεὸς
ὑμῶν· ἐπιστράφητε πρός
με ἐξ ὅλης τῆς καρδίας ὑμῶν
καὶ ἐν νηστείᾳ καὶ ἐν
κλαυθμῷ καὶ ἐν κοπετῷ·
|
12
Καὶ τώρα, λέγει πρὸς σᾶς Κύριος
ὁ Θεός σας· ἐπιστρέψατε ἐν
μετανοίᾳ πρὸς ἐμὲ μὲ ὅλην
σας τὴν καρδίαν, μὲ νηστείαν, μὲ
θρήνους καὶ κοπετούς.
|
12
Καὶ τώρα λέγει Κύριος ὁ Θεός σας: Γυρίσατε
ὀπίσω πρὸς Ἐμὲ μὲ ὅλην
τὴν καρδίαν σας καὶ μὲ νηστείαν καὶ
μὲ κλαυθμὸν καὶ μὲ κοπετόν·
|
13
καὶ διαρρήξατε τὰς καρδίας ὑμῶν
καὶ μὴ τὰ ἱμάτια ὑμῶν
καὶ ἐπιστράφητε πρὸς Κύριον
τὸν Θεὸν ὑμῶν, ὅτι ἐλεήμων
καὶ οἰκτίρμων ἐστί, μακρόθυμος
καὶ πολυέλεος καὶ μετανοῶν ἐπὶ
ταῖς κακίαις. |
13
Σχίσατε τὰς καρδίας ἀπὸ τὸν
πόνον τῆς μετανοίας καὶ τὴν
συναίσθησιν τῆς ἐνοχῆς σας, καὶ
ὄχι τὰ ἐνδύματά σας. Ἐπιστρέψατε
πρὸς Κύριον τὸν Θεόν σας, διότι
αὐτὸς εἶναι ἐλεήμων καὶ
οἰκτίρμων, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος,
λυπούμενος διὰ τὰς παρανομίας τῶν
ἀνθρώπων καὶ μεταβάλλων γνώμην
ὡς πρὸς τὰς τιμωρίας τῶν ἁμαρτωλῶν.
|
13
καὶ διαρρήξατε διὰ βαθείας συντριβῆς τὰς
καρδίας σας καὶ ὄχι τὰ ροῦχα σας·
καὶ ἐπιστρέψατε πρὸς Κύριον τὸν Θεόν
σας, διότι εἶναι ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων,
μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ μετανοεῖ διὰ
τὰς κακίας τῶν ἀνθρώπων, μὴ ἐξοντώνων
αὐτούς, ὅταν ἀρχίζῃ νὰ
τοὺς τιμωρῇ, ἀλλ’ ἀναστέλλων τὴν
ὀργήν του. |
14
Τίς οἶδεν εἰ ἐπιστρέψει καὶ
μετανοήσει καὶ ὑπολείψεται ὀπίσω
αὐτοῦ εὐλογίαν καὶ θυσίαν
καὶ σπονδὴν Κυρίῳ τῷ Θεῷ
ὑμῶν; |
14
Καὶ ποιὸς γνωρίζει, μήπως καὶ
εἰς τὴν περίστασιν αὐτὴν ἀλλάξῃ
γνώμην ὁ Κύριος, ἐπιστρέψῃ
μὲ στοργὴν πρὸς σᾶς καὶ ἀποστείλῃ
τὴν εὐλογίαν του εἰς τὴν χώραν
μας, ὥστε νὰ προσφέρετε πρὸς Κύριον
τὸν Θεόν σας εὐπρόσδεκτον θυσίαν
καὶ σπονδήν;
|
14
Ποιὸς γνωρίζει μήπως γυρίσῃ πίσω καὶ παύσῃ
νὰ μᾶς τιμωρῇ καὶ μετανοήσῃ,
οὕτω δὲ ἀφήσῃ ὀπίσω του εὐλογίαν
εἰς τοὺς καρποὺς τῆς γῆς, ὥστε
νὰ καταστῇ δυνατὴ ἡ ἐπανάληψις
καὶ ἐξακολούθησις τῆς θυσίας καὶ
τῆς σπονδῆς πρὸς Κύριον τὸν Θεόν
μας, τὰ ὁποῖα λόγῳ τῆς θεομηνίας
ἐσταμάτησαν; |
15
Σαλπίσατε σάλπιγγι ἐν Σιών, ἁγιάσατε
νηστείαν, κηρύξατε θεραπείαν, |
15
Σαλπίσατε μὲ τὴν ἱερὰν σάλπιγγα
εἰς τὴν Σιών, ἀφιερώσατε ἡμέραν
νηστείας, ἀναγγείλατε μὲ τὸν
κήρυκα εὐλαβῆ λιτανείαν.
|
15
Σαλπίσατε μὲ σάλπιγγα εἰς τὴν Σιὼν
κηρύξατε ἱερὰν νηστείαν κηρύξατε ἁγίαν σύναξιν,
|
16
συναγάγετε λαόν, ἁγιάσατε ἐκκλησίαν,
ἐκλέξασθε πρεσβυτέρους, συναγάγετε
νήπια θηλάζοντα μαστούς, ἐξελθέτω
νυμφίος ἐκ τοῦ κοιτῶνας αὐτοῦ
καὶ νύμφη ἐκ τοῦ παστοῦ αὐτῆς.
|
16
Συναθροίσατε τὸν λαὸν εἰς ἱερὰν
συγκέντρωσιν, ἐκλέξατε πρεσβυτέρους
ὡς ἄρχοντάς σας, συγκεντρώσατε καὶ
αὐτὰ ἀκόμη τὰ νήπια, ποὺ
θηλάζουν τοὺς μητρικοὺς μαστούς·
ἂς ἐξέλθῃ ὁ νεόνυμφος
ἀπὸ τὸν νυμφικὸν θάλαμον καὶ
ἡ νεόνυμφος ἀπὸ τὸν νυμφικὸν
κοιτῶνα. |
16
συναθροίσατε τὸν λαόν, προετοιμάσατε ἁγίαν καὶ
ἱερὰν συνάθροισιν, ὅλους τοὺς πρεσβυτέρους
καὶ αὐτοὺς τοὺς ἐκλεκτοὺς
καὶ διακρινομένους μαζεύσατέ τους, συναθροίσατε
ἀκόμη καὶ αὐτὰ τὰ νήπια,
ποὺ θηλάζουν τὰ μητρικὰ στήθη· ἂς
βγῇ δὲ καὶ ὁ νυμφίος ἀπὸ
τὸν κοιτῶνα του καὶ ἡ νύμφη ἀπὸ
τὸν θάλαμόν της. |
17
Ἀνὰ μέσον τῆς κρηπῖδος τοῦ
θυσιαστηρίου κλαύσονται οἱ ἱερεῖς
οἱ λειτουργοῦντες τῷ Κυρίῳ καὶ
ἐροῦσι· φεῖσαι, Κύριε, τοῦ
λαοῦ σου καὶ μὴ δῷς τὴν κληρονομίαν
σου εἰς ὄνειδος τοῦ κατάρξαι αὐτῶν
ἔθνη, ὅπως μὴ εἴπωσιν ἐν τοῖς
ἔθνεσι· ποῦ ἐστιν ὁ Θεὸς
αὐτῶν; |
17
Γύρω ἀπὸ τὴν βάσιν τοῦ
θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων θὰ
κλαύσουν οἱ ἱερεῖς, οἱ λειτουργεὶ
τοῦ Κυρίου, καὶ θὰ εἴπουν: <Σπλαγχνίσου
καὶ λυπήσου, Κύριε, τὸν λαόν
σου καὶ μὴ παραδώσῃς τὴν ἰδικήν
σου κληρονομίαν εἰς τὸν ἐξευτελισμὸν
αὐτόν, νὰ κυριαρχήσουν δηλαδὴ
ἐπάνω εἰς αὐτὴν εἰδωλολατρικοὶ
λαοί, διὰ νὰ μὴ εἴπουν τὰ
ἔθνη: Ποῦ εἶναι, λοιπόν, ὁ Θεός
των;> |
17
Καὶ μεταξὺ τοῦ προνάου καὶ τοῦ
θυσιαστηρίου ἂς κλαύσουν οἱ ἱερεῖς,
ποὺ λειτουργοῦν εἰς τὸν Κύριον, καὶ
ἂς εἶπουν: Λυπήσου, Κύριε, τὸν λαόν σου
καὶ μὴ παραδώσῃς εἰς καταφρόνησιν
καὶ ἐξευτελισμὸν τὴν κληρονομίαν σου,
ὥστε νὰ κυριαρχήσουν ἐπ’ αὐτῶν
οἱ ἐθνικοὶ διὰ νὰ μὴ εἴπουν
μεταξὺ τῶν ἐθνικῶν· ποὺ
εἶναι ὁ Θεός των; |
-18
Καὶ ἐζήλωσε Κύριος τὴν γῆν
αὐτοῦ καὶ ἐφείσατο
τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. |
18
Ὁ Κύριος μὲ ἁγίαν καὶ
θερμὴν ἀγάπην ἠγάπησε τὴν
χώραν του καὶ ἐλυπήθη τὸν λαόν
του. |
18
Καὶ ἔδειξε ζῆλον ὁ Κύριος διὰ
τὴν χώραν του καὶ ἐλυπήθη τὸν λαόν
του. |
19
Καὶ ἀπεκρίθη Κύριος καὶ εἶπε
τῷ λαῷ αὐτοῦ· ἰδοὺ
ἐγὼ ἐξαποστέλλω ὑμῖν τὸν
σῖτον καὶ τὸν οἶνον καὶ τὸ
ἔλαιον, καὶ ἐμπλησθήσεσθε αὐτῶν,
καὶ οὐ δώσω ὑμῶν οὐκέτι
εἰς ὀνειδισμὸν ἐν τοῖς ἔθνεσι·
|
19
Ὁ Κύριος ἀπήντησεν εἰς τὰς
δεήσεις τοῦ λαοῦ του καὶ εἶπεν·
<ἰδοὺ ἐγὼ θὰ στείλω
πρὸς σᾶς πλουσίαν εὐφορίαν,
σῖτον καὶ οἶνον καὶ ἔλαιον.
Θὰ χορτάσετε ἀπὸ αὐτὰ
καὶ δὲν θὰ ἐπιτρέψω καταισχύνην
καὶ ἐξευτελισμὸν ἐκ μέρους
τῶν εἰδωλολατρῶν.
|
19
Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Κύριος καὶ εἶπεν
εἰς τὸν λαόν του: Ἰδοὺ ἐγὼ
σᾶς στέλλω αὐτὰ ποὺ σᾶς ἔλειψαν
λόγῳ τῆς θεομηνίας, δηλαδὴ τὸ σιτάρι
καὶ τὸ κρασί καὶ τὸ λάδι, καὶ
θὰ χορτασθῆτε ἀπὸ αὐτὰ
καὶ δὲν θὰ σᾶς ἐκθέσω
πλέον, ὥστε νὰ σᾶς ὀνειδίζουν καὶ
να γελοῦν εἰς βάρος σας οἱ ἐθνικοὶ
γείτονές σας. |
20
καὶ τὸν ἀπὸ Βορρᾶ ἐκδιώξω
ἀφ' ὑμῶν καὶ ἐξώσω αὐτὸν
εἰς γῆν ἄνυδρον καὶ ἀφανιῶ
τὸ πρόσωπον αὐτοῦ εἰς τὴν
θάλασσαν τὴν πρώτην καὶ τὰ ὀπίσω
αὐτοῦ εἰς τὴν θάλασσαν τὴν
ἐσχάτην, καὶ ἀναβήσεται ἡ
σαπρία αὐτοῦ, καὶ ἀναβήσεται
ὁ βρόμος αὐτοῦ, ὅτι ἐμεγάλυνε
τὰ ἔργα αὐτοῦ. |
20
Ἐγὼ θὰ ἐκδιώξω ἐκ τῆς
χώρας σας τὸν ἀπὸ βορρᾶ ἐπιδραμόντα
ἐναντίον σας ἐχθρόν,
θὰ τὸν ἀπωθήσω εἰς περιοχὴν
ἄνυδρον καὶ ἄγονον, θὰ ἐξαφανίσῳ
τὰ προπορευόμενα τμήματά του μέσα
εἰς τὴν Νεκρὰν Θάλασσαν, τὰ
δὲ ἀκολουθοῦντα τμήματα θὰ τὰ
καταποντίσω εἰς τὴν
Μεσόγειον. Ἡ δυσωδία
ἀπὸ τὴν ἀποσύνθεσιν τῶν
πτωμάτων του θὰ πλημμυρίσῃ τὸν
ἀέρα. Καὶ ταῦτα, διότι ὑπερηφανεύθη
διὰ τὰ κατορθώματά του>.
|
20
Καὶ τὸν ἀπὸ τὰ βόρεια μέρη ἐπελθόντα
ἐχθρὸν τῶν ἀκρίδων θὰ τὸν
διώξω τελείως ἀπὸ σᾶς καὶ θὰ
τὸν ἐξώσω εἰς γῆν, ποὺ δὲν
ἔχει νερὸ καὶ συνεπῶς εἶναι
ἔρημος καὶ ἐστερημένη βλαστήσεως. Καὶ
θὰ ἐξαφανίσω τὸ τμῆμα, ποὺ
προπορεύεται εἰς τὴν θάλασσαν τὴν Νεκράν,
ποὺ θὰ τὴν συναντήσῃ πρώτην εἰς
τὴν πορείαν του, καὶ τὸ ἀπ’ ὀπίσω
τμῆμα του θὰ ἐξαφανίσω εἰς τὴν
ἐσχάτην θάλασσαν, δηλαδὴ εἰς τὴν Μεσόγειον.
Καὶ θὰ ἀνεβαίνῃ ἐπάνω ἡ
σαπίλα του καὶ θὰ ἀνέρχεται ἡ βρῶμα
του, διότι ὑπῆρξαν μεγάλα τὰ ἔργα
τῆς καταστροφῆς καὶ τῆς ἀδικίας
ποὺ ἔκαμεν. |
21
Θάρσει, γῆ, χαῖρε καὶ εὐφραίνου,
ὅτι ἐμεγάλυνε Κύριος τοῦ ποιῆσαι.
|
21
Ἔχε, λοιπόν, θάρρος χώρα τοῦ
Ἰσραήλ, χαῖρε καὶ εὐφραίνου,
διότι ὁ Κύριος
μεγάλα καὶ θαυμαστὰ ἔργα ἔκαμε
διὰ σέ.
|
21
Ἔχε θάρρος, χώρα τῆς Παλαιστίνης, χαῖρε
καὶ εὐφραίνου, διότι μεγάλα καὶ θαυμαστὰ
ἐποίησεν ὁ Κύριος. |
22
Θαρσεῖτε, κτήνη τοῦ πεδίου, ὅτι
βεβλάστηκε τὰ πεδία τῆς ἐρήμου,
ὅτι ξύλον ἤνεγκε τὸν καρπὸν
αὐτοῦ, συκῆ καὶ ἄμπελος ἔδωκαν
τὴν ἰσχὺν αὐτῶν,
|
22
Καὶ σεῖς ἀκόμη τὰ ζῶα
τῆς ὑπαίθρου παρέτε θάρρος,
διότι αἱ ἔρημοι
καὶ ξηραὶ πεδιάδες ἐβλάστησαν
πλούσιον χόρτον, τὰ δένδρα ἐκαρποφόρησαν,
ἡ συκῆ καὶ ἡ ἄμπελος ἔδωσαν
τὰ προϊόντα των.
|
22
Ἔχετε θάρρος, κτήνη τοῦ ἀγροῦ, διότι
ἔχουν βλαστήσει αἱ πεδιάδες τῆς ἐρήμου,
διότι κάθε δένδρον ἔφερε καὶ ἀπέδωκε τὸν
καρπόν του· ἡ συκῆ καὶ ἡ ἄμπελος
ἐκαρποφόρησαν μὲ ὅλην τὴν δύναμίν
των. |
23
καὶ τὰ τέκνα Σιών, χαίρετε καὶ
εὐφραίνεσθε ἐπὶ τῷ Κυρίῳ
Θεῷ ὑμῶν, διότι ἔδωκεν ὑμῖν
τὰ βρώματα εἰς δικαιοσύνην καὶ
βρέξει ὑμῖν ὑετόν πρώϊμον
καὶ ὄψιμον καθὼς ἔμπροσθεν.
|
23
Τέκνα τῆς Ἱερουσαλήμ, χαρῆτε
καὶ εὐφρανθῆτε διὰ τὸν Θεόν
σας, διότι σᾶς ἔδωκε
τροφάς, ὅπως αὐτὸς ἔκρινεν.
Αὐτὸς θὰ στείλῃ, ὅπως
καὶ προηγουμένως, βροχὴν πρώϊμον καὶ
ὄψιμον, βροχὴν εἰς τὸν
κατάλληλον καιρόν.
|
23
Καὶ σεῖς, τὰ παιδιὰ τῆς Σιών,
χαίρετε καὶ εὐφραίνεσθε διὰ τὸν Κύριον
καὶ Θεόν σας, διότι σᾶς ἔδωκε τὰ
φαγητά, διὰ νὰ ἀσκῆτε δικαιοσύνην
καὶ ἀρετὴν καὶ μὴ ἁμαρτάνετε
πλέον, καὶ διότι θὰ σᾶς βρέχῃ βροχὴν
σιγανὴν καὶ ποτιστικήν, φθινοπωρινὴν καὶ
καλοκαιρινήν, ὅπως καὶ προτήτερα.
|
24
Καὶ πλησθήσονται αἱ ἅλωνες σίτου,
καὶ ὑπερεκχυθήσονται αἱ ληνοὶ
οἴνου καὶ ἐλαίου. |
24
Θὰ γεμίσουν τὰ ἁλώνια σας ἀπὸ
ἄφθονον σῖτον, θὰ ὑπερεκχειλίζουν
τὰ κελλάρια σας ἀπὸ οἶνον καὶ
ἔλαιον.
|
24
Καὶ θὰ γεμίσουν τὰ ἁλώνια μὲ
σιτάρι, καὶ θὰ ξεχειλίσουν, μέχρι τοῦ νὰ
χύνεται ἔξω, οἱ ληνοὶ ἀπὸ οἶνον
καὶ ἀπὸ λάδι. |
25
Καὶ ἀνταποδώσω ὑμῖν ἀντὶ
τῶν ἐτῶν ὧν κατέφαγεν ἡ
ἀκρὶς καὶ ὁ βροῦχος καὶ
ἡ ἐρυσίβη καὶ ἡ κάμπη,
ἡ δύναμίς μου ἡ μεγάλη, ἣν.
Ἐξαπέστειλα εἰς ὑμᾶς.
|
25
Θὰ ἀνταποδώσω εἰς σᾶς πλούσια
τὰ προϊόντα ἀντὶ
ἐκείνων τὰ ὁποῖα
εἶχε κατὰ τὰ προηγούμενα ἔτη
καταφάγει ἡ
ἀκρὶς καὶ ὁ βροῦχος, τὸ
μεγάλο αὐτὸ στράτευμά μου, τὸ
ὁποῖον ἐγὼ ἔστειλα ἐναντίον
σας πρὸς παιδαγωγικὴν τιμωρίαν σας.
|
25
Καὶ θὰ σᾶς ἀνταποδώσω πολλὰ
ἀντὶ ἐκείνων, τὰ ὁποῖα
κατέφαγεν ἡ ἀκρίδα καὶ ὁ βροῦχος
καὶ ἡ ἐρυσίβη καὶ ἡ κάμπη, τὸ
στράτευμά μου αὐτὸ τὸ μεγάλο, τὸ ὁποῖον
ἐξαπέστειλα εἰς σᾶς. |
26
Καὶ φάγεσθε ἐσθίοντες καὶ ἐμπλησθήσεσθε
καὶ αἰνέσετε τὸ ὄνομα Κυρίου
τοῦ Θεοῦ ὑμῶν, ἃ ἐποίησε
μεθ' ὑμῶν εἰς θαυμάσια, καὶ
οὐ μὴ καταισχυνθῇ ὁ λαός μου
εἰς τὸν αἰῶνα· |
26
Θὰ φάγετέ μὲ
τὸ παραπάνω, θὰ χορτάσετε καὶ
θὰ δοξάσετε τὸ ὄνομα Κυρίου
τοῦ Θεοῦ σας,
ὁ ὁποῖος ἐπραγματοποίησε
πρὸς σᾶς τὰ θαυμαστὰ αὐτὰ
ἔργα. Ποτὲ δὲ εἰς τὸ μέλλον
δὲν θὰ καταισχυνθῇ ὁ λαός μου.
|
26
Καὶ θὰ φάγετε ἀφθόνως καὶ θὰ
ἐξακολουθῆτε τρώγοντες καὶ θὰ χορτασθῆτε
καὶ θὰ ὑμνήσετε τὸ ὄνομα
Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας, δι’ ὅσα ἐποίησε
μαζί σας προκαλοῦντα τὸν θαυμασμόν, καὶ
δὲν θὰ ἐντροπιασθῇ πλέον ὁ λαός
μου ποτὲ αἰωνίως. |
27
καὶ ἐπιγνώσεσθε ὅτι ἐν μέσῳ
τοῦ Ἰσραὴλ ἐγὼ εἰμι, καὶ
ἐγὼ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν,
καὶ οὐκ ἔστιν ἔτι πλὴν ἐμοῦ,
καὶ οὐ μὴ καταισχυνθῶσιν ἔτι
ὁ λαός μου εἰς τὸν αἰῶνα.
|
27
Θὰ γνωρίσετε ἔτσι καλὰ καὶ θὰ
μάθετε ὅτι ἐγὼ εἶμαι ἐν
μέσῳ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ·
ἐγὼ ὁ Κύριος
καὶ Θεός σας, καὶ δὲν ὑπάρχει
ἄλλος Θεὸς πλὴν ἐμοῦ. Δὲν
θὰ καταισχυνθῇ ποτὲ πλέον εἰς
τὸν αἰῶνα ὁ λαός μου.
|
27
Καὶ θὰ γνωρίσετε καλὰ ὅτι ἐν
μέσῳ τοῦ Ἰσραὴλ προστάτης αὐτοῦ
καὶ βοηθὸς εἶμαι Ἐγώ, καὶ Ἐγὼ
εἶμαι Κύριος ὁ Θεός σας, καὶ δὲν
ὑπάρχει ἄλλος κανεὶς ἐκτὸς Ἐμοῦ,
καὶ δὲν θὰ καταισχυνθῇ πλέον ὁ
λαός μου αἰωνίως. |