Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς Ἰωνᾶν
ἐκ δευτέρου λέγων·
|
Κύριος
ὡμίλησε διὰ δευτέραν φορὰν εἰς
τὸν Ἰωνᾶν καὶ τοῦ εἶπε·
|
αὶ
κατέφθασε λόγος Κυρίου πρὸς τὸν Ἰωνᾶν
διὰ δευτέραν φοράν, ὁ ὁποῖος ἔλεγε:
|
2
ἀνάστηθι καὶ πορεύθητι εἰς Νινευὴ
τὴν πόλιν τὴν μεγάλην καὶ κήρυξον
ἐν αὐτῇ κατὰ τὸ κήρυγμα
τὸ ἔμπροθεν, ὃ ἐγὼ ἐλάλησα
πρὸς σέ. |
2
<Σήκω καὶ πήγαινε εἰς τὴν
Νινευή, τὴν μεγάλην αὐτὴν
πόλιν, καὶ κήρυξε εἰς αὐτὴν
τὸ ἴδιο μήνυμα, τὸ ὁποῖον
ἐγὼ προηγουμένως εἶχα εἴπει
πρὸς σέ>.
|
2
<Σήκω, πήγαινε εἰς τὴν Νινευῆ, τὴν
πόλιν τὴν μεγάλην, καὶ κήρυξε εἰς αὐτὴν
σύμφωνα μὲ τὸ κήρυγμα τὸ προηγούμενον, τὸ
ὁποῖον ἐγὼ σοῦ εἶπα προτήτερα,
πρὶν ἢ ἀποπειραθῇς νὰ μεταβῇς
εἰς Θαρσίς>. |
3
Καὶ ἀνέστη Ἰωνᾶς καὶ ἐπορεύθη
εἰς Νινευή, καθὰ ἐλάλησε Κύριος·
ἡ δὲ Νινευὴ ἦν πόλις μεγάλη
τῷ Θεῷ ὡσεὶ πορείας ὁδοῦ
τριῶν ἡμερῶν.
|
3
Ἡ Νινευὴ ἦτο
πόλις μεγάλη ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
Τρεῖς ἡμέραι ἐχρειάζοντο, διὰ
νὰ τὴν διασχίσῃ κανείς.
|
3
Καὶ ἐσηκώθη ἄνευ ἀντιρρήσεως
ὁ Ἰωνᾶς καὶ ἐπῆγεν εἰς
τὴν Νινευῆ, σύμφωνα μὲ ὅσα εἶπεν
εἰς αὐτὸν ὁ Κύριος. Ἡ Νινευῆ
δὲ ἦτο πόλις μεγάλη εἰς τὰ ὄμματα
οὐ μόνον τῶν ἀνθρώπων, ἄλλα καὶ
τοῦ Θεοῦ, καὶ θὰ ἐχρειάζετο
νὰ βαδίσῃ κανεὶς περίπου τριῶν ἡμερῶν
δρόμον διὰ νὰ διατρέξῃ αὐτήν.
|
4
Καὶ ἤρξατο Ἰωνᾶς
τοῦ εἰσελθεῖν εἰς τὴν
πόλιν ὡσεὶ πορείαν ἡμέρας
μιᾶς καὶ ἐκήρυξε καὶ εἶπεν·
ἔτι τρεῖς ἡμέραι καὶ Νινευὴ
καταστραφήσεται. |
4
Ὁ Ἰωνᾶς εἰσῆλθεν
εἰς τὴν πόλιν
καὶ ἤρχισε τὸ ἔργον του. Περιῆλθεν
ἐπὶ μίαν ἡμέραν τὴν
πόλιν καὶ ἐκήρυττε λέγων·
<τρεῖς ἀκόμη ἡμέραι καὶ
ἡ Νινευὴ θὰ καταστραφῇ>.
|
4
Καὶ ἤρχισεν ὁ Ἰωνᾶς νὰ
εἰσέρχεται εἰς τὸ ἐσωτερικὸν
τῆς πόλεως, διατρέχων καθ’ ἐκάστην τῶν
τριῶν ἡμερῶν πορείαν περίπου μιᾶς
ἡμέρας. Καὶ ἐκήρυξε καὶ εἶπεν:
<Ἀκόμη τρεῖς ἡμέραι καὶ ἡ
Νινευῆ θὰ καταστροφῇ>.
|
5
Καὶ ἐπίστευσαν
οἱ ἄνδρες Νινευὴ τῷ Θεῷ καὶ
ἐκήρυξαν νηστείαν καὶ ἐνεδύσαντο
σάκκους ἀπὸ μεγάλου αὐτῶν
ἕως μικροῦ αὐτῶν. |
5
Ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς
Νινευὴ ἐπίστευσαν εἰς
τὸν Θεὸν καὶ
εἰς τὸ μήνυμά του.
Διὰ κήρυκος δὲ ἀνήγγειλαν
γενικὴν νηστείαν, ἐφόρεσαν
σάκκους ὡς ἐνδύματα εἰς ἔνδειξιν
τοῦ πένθους τῆς μετανοίας των, ἀπὸ
τὸν μικρὸν ἕως τὸν μεγάλον.
|
5
Καὶ ἐπίστευσαν οἱ ἄνδρες τῆς
Νινευῆ εἰς τὸν ἀληθινὸν Θεὸν
καὶ ἐκήρυξαν γενικὴν νηστείαν καὶ
ἐνεδύθησαν σάκκους ὅλοι, ἀπὸ
τοῦ μεγαλυτέρου αὐτῶν μέχρι καὶ τοῦ
μικροτέρου. |
6
Καὶ ἤγγισεν ὁ λόγος πρὸς τὸν
βασιλέα τῆς Νινευή, καὶ ἐξανέστη
ἀπὸ τοῦ θρόνου αὐτοῦ καὶ
περιείλατο τὴν στολὴν αὐτοῦ
ἀφ' ἐαυτοῦ καὶ περιεβάλετο σάκκον
καὶ ἐκάθισεν ἐπὶ σποδοῦ.
|
6
Τὸ γεγονὸς περιῆλθεν εἰς γνῶσιν
τοῦ βασιλέως τῆς
Νινευή. Ἠγέρθη καὶ αὐτὸς
ἀπὸ τὸν θρόνον του, ἀφῄρεσε
τὴν βασιλικὴν στολὴν
ἀπὸ ἐπάνω του, ἐφόρεσεν
ἕνα ἔνδυμα σάκκινον εἰς ἔνδειξιν
μετανοίας καὶ ἐκάθησεν ἐπάνω
εἰς στάκτην.
|
6
Καὶ ἔφθασεν ὁ λόγος εἰς τὸν
βασιλέα τῆς Νινευῆ, καὶ ἐσηκώθη
ἀπὸ τὸν θρόνον του καὶ ἔβγαλεν
ἀπ’ ἐπάνω του τὴν βασιλικήν
του στολὴν καὶ ἐνεδύθη τρίχινον σάκκον
καὶ ἐκάθισεν ἐπὶ στάκτης, μὲ
τὴν ὁποίαν εἶχε στρωθῆ τὸ ἔδαφος.
|
7
Καὶ ἐκηρύχθη καὶ ἐρρέθη
ἐν τῇ Νινευὴ παρὰ τοῦ βασιλέως
καὶ παρὰ τῶν μεγιστάνων αὐτοῦ
λέγων· οἱ ἄνθρωποι καὶ τὰ
κτήνη καὶ οἱ βόες καὶ τὰ
πρόβατα μὴ γευσάσθωσαν μηδὲ νεμέσθωσαν
μηδὲ ὕδωρ πιέτωσαν. |
7
Διὰ κήρυκος δὲ ἐγνωστοποιήθη
καὶ ἐλέχθη εἰς τὴν Νινευὴ
ἡ ἀπόφασις τοῦ βασιλέως καὶ
τῶν ἀρχόντων αὐτοῦ. <Ἄνθρωποι
καὶ βόϊδια καὶ πρόβατα καὶ ὅλα
τὰ ἄλλα ζῶα ἂς μὴ γευθοῦν
τροφήν, ἂς μὴ βοσκήσουν, ἂς
μὴ πίουν νερό>.
|
7
Καὶ διεκηρύχθη διὰ διατάγματος καὶ ἐλέχθη
ἐν τῇ Νινευῆ παρὰ τοῦ βασιλέως
καὶ παρὰ τῶν μεγιστάνων καὶ αὐλικῶν
του τὸ ἑξῆς: <Οἱ ἄνθρωποι
καὶ τὰ πρὸς μεταφορὰς χρησιμοποιούμενα
ζῶα καὶ τὰ βόδια καὶ τὰ πρόβατα
ἂς μὴ γευθοῦν τίποτε, οὔτε νὰ
δοθῇ εἰς αὐτὰ νομή, ἀλλ’ οὔτε
καὶ νερὸ νὰ πίουν>.
|
8
Καὶ περιεβάλλοντο σάκκους οἱ ἄνθρωποι
καὶ τὰ κτήνη, καὶ ἀνεβόησαν
πρὸς τὸν Θεὸν ἐκτενῶς·
καὶ ἀπέστρεψαν ἕκαστος ἀπὸ
τῆς ὁδοῦ αὐτῶν τῆς πονηρᾶς
καὶ ἀπὸ τῆς ἀδικίας τῆς
ἐν χερσὶν αὐτῶν λέγοντες·
|
8
Οἱ ἄνθρωποι περιεβλήθησαν σάκκινα
ἐνδύματα, ἐφόρεσαν ἴδια ἐνδύματα
εἰς τὰ κτήνη των καὶ μὲ μεγάλην
φωνὴν ἀπηύθυναν ἐκτενῆ μετὰ
πίστεως προσευχὴν πρὸς τὸν Θεόν.
Ὁ καθένας ἀπὸ αὐτοὺς μετενόησε
καὶ ἐπεστράφη ἀπὸ τὸν
ἁμαρτωλὸν τρόπον τῆς ζωῆς του
καὶ ἀπὸ ὅλας τὰς ἀδικίας,
τὰ ὁποίας διέπραττον αἱ χεῖρες
των καὶ ἔλεγαν·
|
8
Καὶ περιεβλήθησαν σάκκους τριχίνους οἱ ἄνθρωποι
καὶ εἰς τὰ κτήνη ἐπέβαλον σαγὴν
τριχίνην καὶ ἐφώναξαν πρὸς τὸν
Θεὸν ἐκτεταμένως. Καὶ ἐγύρισαν
ὀπίσω καὶ μακρὰν ὁ καθένας των
ἀπὸ τὸν δρόμον των τὸν κακὸν
καὶ ἁμαρτωλὸν καὶ ἀπὸ
τὴν ἀδικίαν, ἡ ὁποία ὑπῆρχεν
εἰς τὰς χεῖρας των, λέγοντες:
|
9
τίς οἶδεν εἰ μετανοήσει ὁ Θεὸς
καὶ ἀποστρέψει ἐξ ὀργῆς
θυμοῦ αὐτοῦ καὶ οὐ μὴ
ἀπολώμεθα; |
9
<ποιὸς γνωρίζει, μήπως ὁ Θεὸς
ἀλλάξῃ γνώμην καὶ ἀπομακρύνῃ
τὸν θυμὸν καὶ τὴν ὀργήν
του, ὥστε νὰ μὴ καταστραφῶμεν>!
|
9
<Ποῖος ἠξεύρει, μήπως μετανοήσῃ
ὁ Θεὸς καὶ στρέψῃ μακρὰν ἀπὸ
τὴν μεγάλην του ὀργὴν καὶ δὲν
ἀπολεσθῶμεν;> |
10
Καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὰ ἔργα
αὐτῶν, ὅτι ἀπέστρεψαν ἀπὸ
τῶν ὁδῶν αὐτῶν τῶν πονηρῶν,
καὶ μετενόησεν ὁ Θεὸς ἐπὶ
τῇ κακίᾳ ᾖ ἐλάλησε τοῦ
ποιῆσαι αὐτοῖς, καὶ οὐκ ἐποίησε.
|
10
Ὁ Θεὸς εἶδε τὰ ἔργα αὐτῶν
καὶ τὴν εἰλικρινῆ των μετάνοιαν,
ὅτι δηλαδὴ ἐπῆραν
τὴν ἀπόφασιν καὶ ἀπεμακρύνθησαν
ἀπὸ τοὺς ἁμαρτωλοὺς δρόμους
τῆς ζωῆς των, καὶ ἤλλαξεν ὁ
Θεὸς ἀπόφασιν διὰ τὴν τιμωρίαν,
τὴν ὁποίαν εἶχεν ἀναγγείλει
ὅτι θὰ ἀποστείλῃ ἐναντίον
των, καὶ δὲν τὴν ἐπραγματοποίησε.
|
10
Καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὰ ἔργα
των, ὅτι δηλαδὴ ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ
τοὺς πονηροὺς δρόμους των καὶ τοὺς
ἁμαρτωλοὺς τρόπους τῆς ζωῆς των, καὶ
μετενόησεν ὁ Θεὸς διὰ τὴν ἀπειλὴν
τῆς τιμωρίας τῆς καταστρεπτικῆς, τὴν
ὁποίαν ἐλάλησε διὰ τοῦ Προφήτου, ὅτι
θὰ ἔκαμνεν εἰς αὐτούς, καὶ δὲν
τὴν ἔκαμε. |