΄Ησαίας : Κεφάλαιον Δ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἐπιλήψονται ἑπτὰ γυναῖκες ἀνθρώπου ἑνὸς λέγουσαι· τὸν ἄρτον ἡμῶν φαγόμεθα καὶ τὰ ἱμάτια ἡμῶν περιβαλούμεθα πλὴν τὸ ὄνομα τὸ σὸν κεκλήσθω ἐφ' ἡμᾶς, ἄφελε τὸν ὀνειδισμὸν ἡμῶν.
-2 Τῇ δὲ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐπιλάμψει ὁ Θεὸς ἐν βουλῇ μετὰ δόξης ἐπὶ τῆς γῆς τοῦ ὑψῶσαι καὶ δοξάσαι τὸ καταλειφθὲν τοῦ Ἰσραήλ· _
3 καὶ ἔσται τὸ ὑπολειφθὲν ἐν Σιών, καὶ τὸ καταλειφθὲν ἐν Ἱερουσαλὴμ ἅγιοι κληθήσονται, πάντες οἱ γραφέντες εἰς ζωὴν ἐν Ἱερουσαλήμ·
4 ὅτι ἐκπλυνεῖ Κύριος τὸν ρύπον τῶν υἱῶν καὶ τῶν θυγατέρων Σιὼν καὶ τὸ αἷμα ἐκκαθαριεῖ ἐκ μέσου αὐτῶν ἐν πνεύματι κρίσεως καὶ πνεύματι καύσεως.
5 καὶ ἥξει, καὶ ἔσται πᾶς τόπος τοῦ ὄρους Σιὼν καὶ πάντα τὰ περικύκλω αὐτῆς σκιάσει νεφέλη ἡμέρας καὶ ὡς καπνοῦ καὶ ὡς φωτὸς πυρὸς καιομένου νυκτός, καὶ πάσῃ τῇ δόξῃ σκεπασθήσεται·
6 καὶ ἔσται εἰς σκιὰν ἀπὸ καύματος καὶ ἐν σκέπῃ καὶ ἐν ἀποκρύφῳ ἀπὸ σκληρότητος καὶ ὑετοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

όση, ἐξ αἰτίας τῶν σφαγῶν, θὰ εἶναι ἡ ἔλλειψις ἀνδρῶν, ὥστε πολλαὶ μαζῆ γυναῖκες θὰ πιάσουν ἕνα ἄνδρα καὶ θὰ λέγουν πρὸς αὐτόν· <δὲν θὰ σὲ ἐπιβαρύνωμεν μὲ τὴν διατροφήν μας, θὰ τρώγωμεν τὸ ἰδικόν μας ψωμί, θὰ ἐνδυώμεθα μὲ τὰ ἰδικά μας ἐνδύματα, ἀλλὰ μόνον δῶσε μας τὸ ὄνομά σου, ὡς συζύγου μας, καὶ ἀφαίρεσε ἀπὸ ἡμᾶς τὴν ἐντροπὴν τῆς ἀτεκνίας μας>.
2 Μετὰ τὰς συμφορὰς ὅμως αὐτὰς καὶ κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην τοῦ Μεσσίου θὰ λάμψῃ ἀπὸ τὸν οὐρανὸν ἐπάνω εἰς τὴν γῆν ὁ Θεὸς μὲ σοφίαν καὶ δόξαν, διὰ νὰ ὑψώσῃ καὶ δοξάσῃ τοὺς ἀπομείναντας πιστοὺς εἰς αὐτὸν Ἰσραηλίτας.
3 Καὶ τότε οἱ ἀπομείναντες εἰς τὸ ὄρος Σιὼν καὶ οἱ ἀπολειφθέντες εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ Ἰουδαῖοι θὰ ὀνομασθοῦν ἅγιοι, ὅλοι ὅσοι ἔχουν γραφῆ εἰς τὸ βιβλίον τῆς ζωῆς ἐν Ἱερουσαλήμ.
4 Διότι τότε θὰ ξεπλύνῃ ἐντελῶς ὁ Κύριος τὸν ἠθικὸν ρύπον ἀπὸ τοὺς υἱοὺς καὶ τὰς θυγατέρας τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ θὰ καθαρίσῃ τὸ ἀθῷον αἷμα, ποὺ ἐχύθη μεταξὺ αὐτῶν μὲ καταδικαστικὴν κρίσιν, μὲ φλόγα πυρκαϊᾶς.
5 Θὰ ἔλθῃ ὁ Κύριος, καὶ τότε ὁλόκληρος ὁ τόπος τοῦ ὄρους τῆς Σιὼν καὶ ὅλα τὰ γύρω ἀπὸ τὴν πόλιν Ἱερουσαλήμ, θὰ σκιάζωνται ἀπὸ δροσερὰν νεφέλην κατὰ τὸ διάστημα τῆς ἡμέρας, κατὰ δὲ τὴν νύκτα θὰ φωτίζωνται ὡσὰν ἀπὸ φῶς πυρκαϊᾶς, ποὺ θὰ ἀντιφεγγίζεται ἀπὸ τὸν ἀναβαίνοντα καπνόν. Ὅλος αὐτὸς ὁ τόπος θὰ σκεπασθῇ ἀπὸ τὴν μεγαλειώδη δόξαν τοῦ Κυρίου.
6 Ὅλοι καὶ ὅλα, ὅσα ὑπάρχουν ὑπὸ τὴν δροσερὰν σκιὰν τῆς νεφέλης, θὰ προστατεύονται ἀπὸ τὸ καῦμα τοῦ ἡλίου, θὰ σκεπάζωνται ἀπὸ τὰς ραγδαίας καταστρεπτικὰς βροχάς, θὰ εὑρίσκωνται εἰς ἀσφάλειαν καὶ θὰ ζοῦν μὲ ἄνεσιν.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

αὶ θὰ εἶναι τόση ἡ ἔλλειψις ἀνδρῶν, ὥστε θὰ πιάσουν ἑπτὰ γυναῖκες ἕνα ἄνδρα λέγουσαι εἰς αὐτόν: Δὲν θέλομεν νὰ ἐξοδεύῃς τίποτε δι’ ἡμᾶς· θὰ τρώγωμεν τὸ ἰδικόν μας ψωμὶ καὶ θὰ περιβαλλώμεθα τὰ ἰδικά μας ἐνδύματα, πλὴν μόνον τὸ ὄνομά σου ὡς συζύγου μας ἂς καλῆται ἐφ’ ἡμῶν· ἀφαίρεσε τὴν ἐκ τῆς ἀτεκνίας ἐντροπήν μας.
2 Κατὰ τὴν ἐποχὴν ὅμως ἐκείνην <τῆς ἐλεύσεως τοῦ Μεσσίου> θὰ λάμψη οὐρανόθεν ὁ Θεὸς ἐν σοφίᾳ μὲ δόξαν ἐπὶ τῆς γῆς διὰ νὰ ὑψώσῃ καὶ δοξάσῃ τοὺς ἐναπομείναντας εἰς αὐτὸν πιστοὺς Ἰσραηλίτας.
3 Καὶ θὰ γίνῃ, ὥστε οἰ ὑπολειφθέντες εἰς τὸ ὄρος Σιὼν καὶ οἱ καταλειφθέντες εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ νὰ ὀνομασθοῦν ἅγιοι, ὅλοι ὅσοι ἐγράφησαν εἰς τὸ βιβλίον τῆς ζωῆς ἐν Ἱερουσαλήμ.
4 Διότι ὁ Κύριος θὰ πλύνῃ τελείως τὸν ἠθικὸν ρύπον τῶν υἱῶν καὶ θυγατέρων τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τὸ ἀθῷον αἷμα θὰ τὸ καθαρίσῃ πλήρως, τὸ αἷμα ποὺ ἐχύθη ὑπὸ τὰ ὄμματά των ἐν μέσῳ αὐτῶν, διὰ τῆς πνοῆς τῆς τιμωρίας καὶ διὰ τοῦ φυσήματος ποὺ θὰ δυναμώνῃ τὴν φωτιὰν τῆς θείας ὀργῆς.
5 Καὶ θὰ ἔλθῃ ὁ Κύριος. Καὶ τότε θὰ συμβῇ τοῦτο· ὁλόκληρον τὸν τόπον τοῦ ὄρους Σιὼν καὶ ὅλα τὰ τριγύρω τῆς πόλεως Ἱερουσαλὴμ θὰ τὰ σκιάζῃ μὲ τὴν δρόσον της νεφέλη κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς ἡμέρας, καὶ σὰν σκιὰ καπνοῦ ἀποκρύπτουσα ἀπὸ τὰ μάτια τῶν πολεμίων καὶ σὰν στῦλος φωτιᾶς καιομένης κατὰ τὴν νύκτα· καὶ θὰ σκεπασθῇ ἡ Σιὼν μὲ πᾶσαν δόξαν.
6 Καὶ ἡ νεφέλη, καθὼς καὶ ἡ ἐξ αὐτῆς ἐκπεμπομένη δόξα, θὰ δημιουργῇ σκιὰν ἀπὸ τὸ ἡλιακὸν καῦμα καὶ θὰ κρατῇ ὑπὸ σκέπην καὶ ἀπόκρυψιν ἀπὸ τὰς ραγδαίας καὶ καταστρεπτικὰς βροχάς, περιφρουροῦσα τοὺς ὑπ’ αὐτὴν ἐν ἀνέσει καὶ εἰρήνῃ καὶ ἀσφαλείᾳ.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἐπιλήψονται ἑπτὰ γυναῖκες ἀνθρώπου ἑνὸς λέγουσαι· τὸν ἄρτον ἡμῶν φαγόμεθα καὶ τὰ ἱμάτια ἡμῶν περιβαλούμεθα πλὴν τὸ ὄνομα τὸ σὸν κεκλήσθω ἐφ' ἡμᾶς, ἄφελε τὸν ὀνειδισμὸν ἡμῶν.	όση, ἐξ αἰτίας τῶν σφαγῶν, θὰ εἶναι ἡ ἔλλειψις ἀνδρῶν, ὥστε πολλαὶ μαζῆ γυναῖκες θὰ πιάσουν ἕνα ἄνδρα καὶ θὰ λέγουν πρὸς αὐτόν· <δὲν θὰ σὲ ἐπιβαρύνωμεν μὲ τὴν διατροφήν μας, θὰ τρώγωμεν τὸ ἰδικόν μας ψωμί, θὰ ἐνδυώμεθα μὲ τὰ ἰδικά μας ἐνδύματα, ἀλλὰ μόνον δῶσε μας τὸ ὄνομά σου, ὡς συζύγου μας, καὶ ἀφαίρεσε ἀπὸ ἡμᾶς τὴν ἐντροπὴν τῆς ἀτεκνίας μας>.	αὶ θὰ εἶναι τόση ἡ ἔλλειψις ἀνδρῶν, ὥστε θὰ πιάσουν ἑπτὰ γυναῖκες ἕνα ἄνδρα λέγουσαι εἰς αὐτόν: Δὲν θέλομεν νὰ ἐξοδεύῃς τίποτε δι’ ἡμᾶς· θὰ τρώγωμεν τὸ ἰδικόν μας ψωμὶ καὶ θὰ περιβαλλώμεθα τὰ ἰδικά μας ἐνδύματα, πλὴν μόνον τὸ ὄνομά σου ὡς συζύγου μας ἂς καλῆται ἐφ’ ἡμῶν· ἀφαίρεσε τὴν ἐκ τῆς ἀτεκνίας ἐντροπήν μας.
-2 Τῇ δὲ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐπιλάμψει ὁ Θεὸς ἐν βουλῇ μετὰ δόξης ἐπὶ τῆς γῆς τοῦ ὑψῶσαι καὶ δοξάσαι τὸ καταλειφθὲν τοῦ Ἰσραήλ· _	2 Μετὰ τὰς συμφορὰς ὅμως αὐτὰς καὶ κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην τοῦ Μεσσίου θὰ λάμψῃ ἀπὸ τὸν οὐρανὸν ἐπάνω εἰς τὴν γῆν ὁ Θεὸς μὲ σοφίαν καὶ δόξαν, διὰ νὰ ὑψώσῃ καὶ δοξάσῃ τοὺς ἀπομείναντας πιστοὺς εἰς αὐτὸν Ἰσραηλίτας.	2 Κατὰ τὴν ἐποχὴν ὅμως ἐκείνην <τῆς ἐλεύσεως τοῦ Μεσσίου> θὰ λάμψη οὐρανόθεν ὁ Θεὸς ἐν σοφίᾳ μὲ δόξαν ἐπὶ τῆς γῆς διὰ νὰ ὑψώσῃ καὶ δοξάσῃ τοὺς ἐναπομείναντας εἰς αὐτὸν πιστοὺς Ἰσραηλίτας.
3 καὶ ἔσται τὸ ὑπολειφθὲν ἐν Σιών, καὶ τὸ καταλειφθὲν ἐν Ἱερουσαλὴμ ἅγιοι κληθήσονται, πάντες οἱ γραφέντες εἰς ζωὴν ἐν Ἱερουσαλήμ·	3 Καὶ τότε οἱ ἀπομείναντες εἰς τὸ ὄρος Σιὼν καὶ οἱ ἀπολειφθέντες εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ Ἰουδαῖοι θὰ ὀνομασθοῦν ἅγιοι, ὅλοι ὅσοι ἔχουν γραφῆ εἰς τὸ βιβλίον τῆς ζωῆς ἐν Ἱερουσαλήμ.	3 Καὶ θὰ γίνῃ, ὥστε οἰ ὑπολειφθέντες εἰς τὸ ὄρος Σιὼν καὶ οἱ καταλειφθέντες εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ νὰ ὀνομασθοῦν ἅγιοι, ὅλοι ὅσοι ἐγράφησαν εἰς τὸ βιβλίον τῆς ζωῆς ἐν Ἱερουσαλήμ.
4 ὅτι ἐκπλυνεῖ Κύριος τὸν ρύπον τῶν υἱῶν καὶ τῶν θυγατέρων Σιὼν καὶ τὸ αἷμα ἐκκαθαριεῖ ἐκ μέσου αὐτῶν ἐν πνεύματι κρίσεως καὶ πνεύματι καύσεως.	4 Διότι τότε θὰ ξεπλύνῃ ἐντελῶς ὁ Κύριος τὸν ἠθικὸν ρύπον ἀπὸ τοὺς υἱοὺς καὶ τὰς θυγατέρας τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ θὰ καθαρίσῃ τὸ ἀθῷον αἷμα, ποὺ ἐχύθη μεταξὺ αὐτῶν μὲ καταδικαστικὴν κρίσιν, μὲ φλόγα πυρκαϊᾶς.	4 Διότι ὁ Κύριος θὰ πλύνῃ τελείως τὸν ἠθικὸν ρύπον τῶν υἱῶν καὶ θυγατέρων τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τὸ ἀθῷον αἷμα θὰ τὸ καθαρίσῃ πλήρως, τὸ αἷμα ποὺ ἐχύθη ὑπὸ τὰ ὄμματά των ἐν μέσῳ αὐτῶν, διὰ τῆς πνοῆς τῆς τιμωρίας καὶ διὰ τοῦ φυσήματος ποὺ θὰ δυναμώνῃ τὴν φωτιὰν τῆς θείας ὀργῆς.
5 καὶ ἥξει, καὶ ἔσται πᾶς τόπος τοῦ ὄρους Σιὼν καὶ πάντα τὰ περικύκλω αὐτῆς σκιάσει νεφέλη ἡμέρας καὶ ὡς καπνοῦ καὶ ὡς φωτὸς πυρὸς καιομένου νυκτός, καὶ πάσῃ τῇ δόξῃ σκεπασθήσεται·	5 Θὰ ἔλθῃ ὁ Κύριος, καὶ τότε ὁλόκληρος ὁ τόπος τοῦ ὄρους τῆς Σιὼν καὶ ὅλα τὰ γύρω ἀπὸ τὴν πόλιν Ἱερουσαλήμ, θὰ σκιάζωνται ἀπὸ δροσερὰν νεφέλην κατὰ τὸ διάστημα τῆς ἡμέρας, κατὰ δὲ τὴν νύκτα θὰ φωτίζωνται ὡσὰν ἀπὸ φῶς πυρκαϊᾶς, ποὺ θὰ ἀντιφεγγίζεται ἀπὸ τὸν ἀναβαίνοντα καπνόν. Ὅλος αὐτὸς ὁ τόπος θὰ σκεπασθῇ ἀπὸ τὴν μεγαλειώδη δόξαν τοῦ Κυρίου.	5 Καὶ θὰ ἔλθῃ ὁ Κύριος. Καὶ τότε θὰ συμβῇ τοῦτο· ὁλόκληρον τὸν τόπον τοῦ ὄρους Σιὼν καὶ ὅλα τὰ τριγύρω τῆς πόλεως Ἱερουσαλὴμ θὰ τὰ σκιάζῃ μὲ τὴν δρόσον της νεφέλη κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς ἡμέρας, καὶ σὰν σκιὰ καπνοῦ ἀποκρύπτουσα ἀπὸ τὰ μάτια τῶν πολεμίων καὶ σὰν στῦλος φωτιᾶς καιομένης κατὰ τὴν νύκτα· καὶ θὰ σκεπασθῇ ἡ Σιὼν μὲ πᾶσαν δόξαν.
6 καὶ ἔσται εἰς σκιὰν ἀπὸ καύματος καὶ ἐν σκέπῃ καὶ ἐν ἀποκρύφῳ ἀπὸ σκληρότητος καὶ ὑετοῦ.	6 Ὅλοι καὶ ὅλα, ὅσα ὑπάρχουν ὑπὸ τὴν δροσερὰν σκιὰν τῆς νεφέλης, θὰ προστατεύονται ἀπὸ τὸ καῦμα τοῦ ἡλίου, θὰ σκεπάζωνται ἀπὸ τὰς ραγδαίας καταστρεπτικὰς βροχάς, θὰ εὑρίσκωνται εἰς ἀσφάλειαν καὶ θὰ ζοῦν μὲ ἄνεσιν.	6 Καὶ ἡ νεφέλη, καθὼς καὶ ἡ ἐξ αὐτῆς ἐκπεμπομένη δόξα, θὰ δημιουργῇ σκιὰν ἀπὸ τὸ ἡλιακὸν καῦμα καὶ θὰ κρατῇ ὑπὸ σκέπην καὶ ἀπόκρυψιν ἀπὸ τὰς ραγδαίας καὶ καταστρεπτικὰς βροχάς, περιφρουροῦσα τοὺς ὑπ’ αὐτὴν ἐν ἀνέσει καὶ εἰρήνῃ καὶ ἀσφαλείᾳ.