΄Ησαίας : Κεφάλαιον ΞΑ'

Πρωτότυπο Κείμενο

νεῦμα Κυρίου ἐπ' ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με· εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με, ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν, κηρύξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν,
2 καλέσαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτὸν καὶ ἡμέραν ἀνταποδόσεως τῷ Θεῷ ἡμῶν, παρακαλέσαι πάντας τοὺς πενθοῦντας,
3 δοθῆναι τοῖς πενθοῦσι Σιὼν δόξαν ἀντὶ σποδοῦ, ἄλειμμα εὐφροσύνης τοῖς πενθοῦσι, καταστολὴν δόξης ἀντὶ πνεύματος ἀκηδίας· καὶ κληθήσονται γενεαὶ δικαιοσύνης, φύτευμα Κυρίου εἰς δόξαν.
4 Καὶ οἰκοδομήσουσιν ἐρήμους αἰωνίας, ἐξηρημωμένας πρότερον ἐξαναστήσουσι· καὶ καινιοῦσι πόλεις ἐρήμους ἐξηρημωμένας εἰς γενεάς.
5 Καὶ ἥξουσιν ἀλλογενεῖς ποιμαίνοντας τὰ πρόβατά σου, καὶ ἀλλόφυλοι ἀροτῆρες καὶ ἀμπελουργοί.
6 Ὑμεῖς δὲ ἱερεῖς Κυρίου κληθήσεσθε, λειτουργοῖ Θεοῦ· ἰσχὺν ἐθνῶν κατέδεσθε καὶ ἐν τῷ πλούτῳ αὐτῶν θαυμασθήσεσθε.
7 Οὕτως ἐκ δευτέρας κληρονομήσουσι τὴν γῆν, καὶ εὐφροσύνη αἰώνιος ὑπὲρ κεφαλῆς αὐτῶν.
8 Ἐγὼ γάρ εἰμι Κύριος ὁ ἀγαπῶν δικαιοσύνην καὶ μισῶν ἁρπάγματα ἐξ ἀδικίας· καὶ δώσω τὸν μόχθον αὐτῶν δικαίοις καὶ διαθήκην αἰώνιον διαθήσομαι αὐτοῖς.
9 Καὶ γνωσθήσεται ἐν τοῖς ἔθνεσι τὸ σπέρμα αὐτῶν καὶ τὰ ἔκγονα αὐτῶν ἐν μέσῳ τῶν λαῶν· πᾶς ὁ ὁρῶν αὐτοὺς ἐπιγνώσεται αὐτούς, ὅτι οὗτοί εἰσι σπέρμα ηὐλογημένον ὑπὸ Θεοῦ
10 καὶ εὐφροσύνῃ εὐφρανθήσονται ἐπὶ Κύριον. Ἀγαλλιάσθω ἡ ψυχή μου ἐπὶ τῷ Κυρίῳ· ἐνέδυσε γάρ με ἱμάτιον σωτηρίου καὶ χιτῶνα εὐφροσύνης, ὡς νυμφίῳ περιέθηκέ μοι μίτραν καὶ ὡς νύμφην κατεκόσμησέ με κόσμῳ.
11 Καὶ ὡς γῆ αὔξουσα τὸ ἄνθος αὐτῆς καὶ ὡς κῆπος τὰ σπέρματα αὐτοῦ, οὕτως ἀνατελεῖ Κύριος δικαιοσύνην καὶ ἀγαλλίαμα ἐναντίον πάντων τῶν ἐθνῶν.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

παῖς Κυρίου λέγει: Πνεῦμα Κυρίου εἶναι καὶ μένει εἰς ἐμέ, διότι μὲ αὐτὸ μὲ ἔχρισεν ὁ Κύριος ὡς ἄνθρωπον καὶ μὲ ἔστειλε νὰ κηρύξω εἰς τοὺς πτωχοὺς καὶ γυμνοὺς ἀπὸ πίστιν ἀνθρώπους τὸ χαρμόσυνον μήνυμα τῆς σωτηρίας· νὰ θεραπεύσω αὐτούς, τῶν ὁποίων ἡ καρδία ἔχει συντριβῆ ἀπὸ τὸ βάρος τῆς ἁμαρτίας· νὰ κηρύξω εἰς τοὺς δούλους τῆς ἁμαρτίας τὴν ἄφεσιν καὶ τὴν ἀπελευθέρωσιν· νὰ χαρίσω ἀνάβλεψιν εἰς ἐκείνους, ποὺ ἔχουν σκοτισμένον καὶ τυφλωμένον τὸν νοῦν ἀπὸ τὰ πάθη τῆς ἁμαρτίας.
2 Νὰ κηρύξω εἰς τοὺς ἀνθρώπους τὴν νέαν ἐποχήν, ἡ ὁποία θὰ εἶναι εὐχαρίστως δεκτὴ ἀπὸ τὸν Θεὸν ποθητὴ δὲ καὶ χαρμόσυνος δι' αὐτούς· νὰ κηρύξω ἡμέραν ἀνταποδόσεως διὰ τὸν Θεόν μας, καὶ νὰ παρηγορήσω ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι πενθοῦν.
3 Νὰ δοθῇ εἰς τοὺς πενθοῦντας ἀνθρώπους τῆς Σιὼν δόξα ἀντὶ τῆς στάκτης, εὐῶδες μύρον χαρᾶς εἰς τοὺς πενθοῦντας, ἔνδυμα δόξης ἀντὶ τῆς λύπης καὶ ἀποκαρδιώσεως. Αἱ νέαι γενεαὶ θὰ ὀνομασθοῦν γενεαὶ δικαιοσύνης· φυτεία, τὴν ὁποίαν ἐφύτευσεν ὁ Κύριος πρὸς δόξαν του.
4 Καὶ οἱ πνευματικῶς ἐλεύθεροι αὐτοὶ ἄνθρωποι θὰ ἀνοικοδομήσουν τὰς ἀπὸ αἰώνων ἐρήμους πόλεις, θὰ ἀνεγείρουν καὶ θὰ δώσουν ζωὴν εἰς πόλεις, αἱ ὁποῖαι ἀπὸ προηγουμένους χρόνους εἶχαν τελείως, ἐρημωθῇ. Θὰ ἀνακαινίσουν ἐρήμους πόλεις, αἱ ὀποῖαι ἐπὶ πολλὰς γενεὰς εἶχαν μείνει ἔρημοι καὶ ἀκατοίκητοι.
5 Θὰ ἔλθουν ξένοι νὰ ποιμάνουν τὰ πρόβατά σου, ὦ Ἱερουσαλήμ, καὶ ἀλλόφυλοι ὡς γεωργοὶ καὶ ἀμπελουργοί.
6 Σεῖς δὲ θὰ γίνετε καὶ θὰ ὀνομασθῆτε ἱερεῖς Κυρίου, λειτουργοὶ τοῦ Θεοῦ. Θὰ συντηρῆσθε ἀπὸ τὰς πλουσίας εἰσφορὰς τῶν ἐθνῶν καὶ θὰ γίνετε ἀξιοθαύμαστοι μὲ τὸν πλοῦτον ἐκείνων.
7 Ἐτσι δὲ οἱ Ἰουδαῖοι θὰ κληρονομήσουν διὰ δευτέραν φορὰν τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας. Αἰωνία χαρὰ καὶ ἀγαλλίασις θὰ στεφανώνῃ τὰς κεφαλάς των.
8 Διότι ἐγὼ εἶμαι Κύριος, ὁ ὁποῖος ἀγαπῶ δικαιοσύνην καὶ μισῶ τὰς ἀδίκους ἀρπαγάς. Ἐγὼ θὰ δώσω εἰς τοὺς δικαίους τὴν ἀνταμοιβὴν τῶν κόπων των, καὶ θὰ συνάψω μὲ αὐτοὺς αἰωνίαν διαθήκην.
9 Θὰ γίνῃ γνωστὴ καὶ ὀνομαστὴ μεταξὺ τῶν ἐθνῶν ἡ γενεά των καὶ οἱ ἀπόγονοι αὐτῶν ἀνάμεσα εἰς τοὺς λαοὺς τῆς γῆς. Ὁ καθένας, ποὺ θὰ βλέπῃ αὐτούς, θὰ γνωρίσῃ μετὰ βεβαιότητας, ὅτι αὐτὴ εἶναι ἡ εὐλογημένη ἀπὸ τὸν Θεὸν γενεά.
10 Μεγάλην χαρὰν καὶ ἀγαλλίασιν θὰ εὐφρανθοῦν ἐν Κυρίῳ. Ἂς πλημμυρίσῃ λοιπόν, ἀπὸ ἀγαλλίασιν ἡ ψυχή μου ἐν τῷ Κυρίῳ. Διότι μὲ ἐνέδυσε μὲ τὸ ἔνδυμα τῆς σωτηρίας καὶ μὲ χιτῶνα χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως. Ὡς πρὸς νυμφίον ἔθεσεν ἐπάνω εἰς τὴν κεφαλήν μου μίτραν καὶ ὡς νύμφην μὲ ἐστόλισε μὲ πλούσιον στολισμόν.
11 Ὅπως ἡ γῆ βλαστάνει τοὺς σπόρους, αὐξάνει καὶ πληθύνει τὰ ἄνθη της, ὅπως ὁ κήπος βλαστάνει ὅ,τι σπείρεται εἰς αὐτόν, καὶ καρποφορεῖ, ἔτσι ὁ Κύριος θὰ ἀνατείλῃ κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ παιδός του τὴν δικαιοσύνην καὶ τὴν ἀρετήν, χαρὰν καὶ ἀγαλλίασιν ἐνώπιον ὅλων τῶν ἐθνῶν.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

νεῦμα Κυρίου μένει καὶ ἐπαναπαύεται εἰς Ἐμέ, διότι ὁ Κύριος μὲ ἔχρισε· μὲ ἔχει ἀποστείλει νὰ κηρύξω τὸ χαρμόσυνον ἄγγελμα τῆς σωτηρίας εἰς τοὺς πνευματικῶς πτωχούς, νὰ θεραπεύσω ἐκείνους, τῶν ὁποίων ἡ καρδία εἶναι συντετριμμένη ἀπὸ τὸ βάρος τῆς ἁμαρτίας, νὰ κηρύξω ἄφεσιν καὶ ἐλευθερίαν εἰς τοὺς αἰχμαλώτους τῶν παθῶν καὶ ἀνάβλεψιν εἰς τοὺς πάσχοντας πνευματικὴν τύφλωσιν,
2 νὰ κηρύξω καὶ ἀναγγείλω τὴν ἔναρξιν νέας περιόδου ἀρεστῆς εἰς τὸν Θεὸν καὶ ἐπιθυμητὴς εἰς τοὺς ἀνθρώπους, καὶ ἡμέραν ἀνταποδόσεως καὶ ἐκδικήσεως διὰ τὸν Θεόν μας, διὰ νὰ παρηγορήσῃ ὅλους τοὺς πενθούντας καὶ καταπιεζομένους,
3 διὰ νὰ δοθῇ εἰς τοὺς πενθούντας διὰ τὴν Σιὼν δόξα ἀντὶ τῆς στάκτης, ποὺ ἔχουν ρίψει ἐπὶ τῆς κεφαλῆς των εἰς ἔνδειξιν πένθους, ἄλειμμα ἐλαίου εὐώδους καὶ εὐφροσύνης εἰς τοὺς πενθούντας, ἔνδυμα δόξης ἀντὶ τῆς ἀπελπισίας καὶ τῆς καταπτώσεως, ποὺ τοὺς κατεκυρίευσε· καὶ θὰ ὀνομασθοῦν αὐτοὶ γενεαὶ δικαιοσύνης, φυτεία, τὴν ὁποίαν ἐφύτευσεν ὁ Κύριος πρὸς δόξαν αὐτοῦ.
4 Καὶ οἱ ἐλευθερωθέντες θὰ πληθυνθοῦν τόσον πολύ, ὥστε θὰ οἰκοδομήσουν ἐρημωμένα ἐρείπια ἀπὸ αἰώνων πολλῶν, καὶ ἀπὸ πολλοῦ χρόνου τελείως ἐρημωμένας πόλεις θὰ ἀνοικοδομήσουν πάλιν καὶ θὰ ἀνακαινίσουν πόλεις ἐρήμους, αἱ ὁποῖαι ἐπὶ πολλὰς γενεᾶς ἔμειναν ἐρημωμέναι.
5 Καὶ θὰ ἔλθουν ξένοι, ἀποσπώμενοι ἐκ τῆς παλαιᾶς συγγενείας αὐτῶν καὶ καθιστάμενοι οἰκεῖοι σου καὶ συγγενεῖς σου, οἱ ὁποῖοι θὰ ποιμαίνουν τὰ πρόβατά σου· καὶ ἀλλόφυλοι θὰ ἐργάζωνται τὰ ἄροτρα καὶ θὰ εἶναι ἀμπελουργοὶ εἰς τὰς ἀμπέλους σου.
6 Σεῖς δὲ θὰ κληθῆτε ἱερεῖς τοῦ Κυρίου, λειτουργοὶ τοῦ Θεοῦ. Θὰ συντηρῆσθε δὲ ὑπὸ τῆς πλουσίας προσφορᾶς τῶν προσελκυομένων εἰς τὴν ἀλήθειαν ὑφ’ ὑμῶν ἐθνικῶν καὶ θὰ γίνετε ἀντικείμενον θαυμασμοῦ μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ πλούτου των, μὲ τὸν ὁποῖον θὰ ἐπαρκοῦν ἐν πλεονασμῷ εἰς τὰς σωματικάς σας ἀνάγκας.
7 Οὕτω διὰ δευτέραν φορὰν θὰ κληρονομήσουν οἱ ἀποτελοῦντες τὸν νέον Ἰσραὴλ τὴν γῆν, ὁλόκληρον τώρα, καὶ ὡς ἄλλος τις στέφανος θὰ ὑπάρχῃ ὑπὲρ τὴν κεφαλήν των εὐφροσύνη αἰώνιος καὶ παντοτινή.
8 Θὰ κληρονομήσουν δὲ τὴν γῆν, διότι Ἐγώ, ὄστις θὰ δώσω εἰς αὐτοὺς ταύτην, εἶμαι ὁ Κύριος, ὁ Ὁποῖος ἀγαπῶ τὴν δικαιοσύνην καὶ μισῶ τὰ ἄδικα ἁρπάγματα. Καὶ θὰ δώσω εἰς τοὺς δικαίους τὴν ἀνταμοιβὴν τοῦ μόχθου των καὶ θὰ συνάψω πρὸς αὐτοὺς διαθήκην αἰώνιον.
9 Καὶ θὰ γίνῃ γνωστὴ καὶ ἐξακουστὴ μεταξὺ τῶν ἐθνῶν ἡ γενεά των καὶ οἱ ἀπόγονοί των θὰ γνωσθοῦν ἐν μέσῳ τῶν λαῶν· καθένας ποὺ θὰ τοὺς βλέπῃ, θὰ πληροφορῆται καὶ θὰ σχηματίζῃ τὴν πεποίθησιν, ὅτι αὐτοὶ εἶναι γενεά, τὴν ὁποίαν ἔχει εὐλογήσει ὁ Θεός,
10 καὶ θὰ εὐφρανθοῦν πολὺ ἐν Κυρίῳ. Ἂς κατακυριευθῇ λοιπὸν ὑπὸ ἀγαλλιάσεως ἡ ψυχή μου ἐν τῇ ἐπικοινωνίᾳ μου καὶ τῇ πεποιθήσει μου μετὰ τοῦ Κυρίου. Διότι μὲ ἐνέδυσεν ἐν τῷ νέῳ Ἰσραήλ, ὅστις εἶναι Σῶμα μου, ἔνδυμα σωτηρίας καὶ ἐπανωφόριον γεμίζον με εὐφροσύνην. Ἔθεσε περὶ τὴν κεφαλήν μου, ὡσὰν νὰ ἤμην νυμφίος, μίτραν καὶ ὡσὰν νύμφην μὲ κατεστόλισε μὲ στολισμόν.
11 Ναί· εἶμαι κατακοσμημένη ὡσὰν νύμφη. Διότι ὅπως ἡ γῆ, ἡ ὁποία αὐξάνει τὴν σποράν της καὶ ἀνθίζει, καὶ ὅπως κῆπος, ποὺ γονιμοποιεῖ τὰ σπαρέντα εἰς αὐτόν, οὕτω θὰ στολισθῶ καὶ θὰ καρποφορήσω καὶ ἐγώ· διότι οὕτως ὁ Κύριος θὰ ἀνατείλῃ κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Παιδὸς αὐτοῦ τὴν δικαιοσύνην καὶ τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν ἐξ αὐτῶν προερχομένην χαρὰν καὶ ἀγαλλίασιν ἐνώπιον ὅλων τῶν ἐθνῶν.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
νεῦμα Κυρίου ἐπ' ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με· εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με, ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν, κηρύξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν,	παῖς Κυρίου λέγει: Πνεῦμα Κυρίου εἶναι καὶ μένει εἰς ἐμέ, διότι μὲ αὐτὸ μὲ ἔχρισεν ὁ Κύριος ὡς ἄνθρωπον καὶ μὲ ἔστειλε νὰ κηρύξω εἰς τοὺς πτωχοὺς καὶ γυμνοὺς ἀπὸ πίστιν ἀνθρώπους τὸ χαρμόσυνον μήνυμα τῆς σωτηρίας· νὰ θεραπεύσω αὐτούς, τῶν ὁποίων ἡ καρδία ἔχει συντριβῆ ἀπὸ τὸ βάρος τῆς ἁμαρτίας· νὰ κηρύξω εἰς τοὺς δούλους τῆς ἁμαρτίας τὴν ἄφεσιν καὶ τὴν ἀπελευθέρωσιν· νὰ χαρίσω ἀνάβλεψιν εἰς ἐκείνους, ποὺ ἔχουν σκοτισμένον καὶ τυφλωμένον τὸν νοῦν ἀπὸ τὰ πάθη τῆς ἁμαρτίας.	νεῦμα Κυρίου μένει καὶ ἐπαναπαύεται εἰς Ἐμέ, διότι ὁ Κύριος μὲ ἔχρισε· μὲ ἔχει ἀποστείλει νὰ κηρύξω τὸ χαρμόσυνον ἄγγελμα τῆς σωτηρίας εἰς τοὺς πνευματικῶς πτωχούς, νὰ θεραπεύσω ἐκείνους, τῶν ὁποίων ἡ καρδία εἶναι συντετριμμένη ἀπὸ τὸ βάρος τῆς ἁμαρτίας, νὰ κηρύξω ἄφεσιν καὶ ἐλευθερίαν εἰς τοὺς αἰχμαλώτους τῶν παθῶν καὶ ἀνάβλεψιν εἰς τοὺς πάσχοντας πνευματικὴν τύφλωσιν,
2 καλέσαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτὸν καὶ ἡμέραν ἀνταποδόσεως τῷ Θεῷ ἡμῶν, παρακαλέσαι πάντας τοὺς πενθοῦντας,	2 Νὰ κηρύξω εἰς τοὺς ἀνθρώπους τὴν νέαν ἐποχήν, ἡ ὁποία θὰ εἶναι εὐχαρίστως δεκτὴ ἀπὸ τὸν Θεὸν ποθητὴ δὲ καὶ χαρμόσυνος δι' αὐτούς· νὰ κηρύξω ἡμέραν ἀνταποδόσεως διὰ τὸν Θεόν μας, καὶ νὰ παρηγορήσω ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι πενθοῦν.	2 νὰ κηρύξω καὶ ἀναγγείλω τὴν ἔναρξιν νέας περιόδου ἀρεστῆς εἰς τὸν Θεὸν καὶ ἐπιθυμητὴς εἰς τοὺς ἀνθρώπους, καὶ ἡμέραν ἀνταποδόσεως καὶ ἐκδικήσεως διὰ τὸν Θεόν μας, διὰ νὰ παρηγορήσῃ ὅλους τοὺς πενθούντας καὶ καταπιεζομένους,
3 δοθῆναι τοῖς πενθοῦσι Σιὼν δόξαν ἀντὶ σποδοῦ, ἄλειμμα εὐφροσύνης τοῖς πενθοῦσι, καταστολὴν δόξης ἀντὶ πνεύματος ἀκηδίας· καὶ κληθήσονται γενεαὶ δικαιοσύνης, φύτευμα Κυρίου εἰς δόξαν.	3 Νὰ δοθῇ εἰς τοὺς πενθοῦντας ἀνθρώπους τῆς Σιὼν δόξα ἀντὶ τῆς στάκτης, εὐῶδες μύρον χαρᾶς εἰς τοὺς πενθοῦντας, ἔνδυμα δόξης ἀντὶ τῆς λύπης καὶ ἀποκαρδιώσεως. Αἱ νέαι γενεαὶ θὰ ὀνομασθοῦν γενεαὶ δικαιοσύνης· φυτεία, τὴν ὁποίαν ἐφύτευσεν ὁ Κύριος πρὸς δόξαν του.	3 διὰ νὰ δοθῇ εἰς τοὺς πενθούντας διὰ τὴν Σιὼν δόξα ἀντὶ τῆς στάκτης, ποὺ ἔχουν ρίψει ἐπὶ τῆς κεφαλῆς των εἰς ἔνδειξιν πένθους, ἄλειμμα ἐλαίου εὐώδους καὶ εὐφροσύνης εἰς τοὺς πενθούντας, ἔνδυμα δόξης ἀντὶ τῆς ἀπελπισίας καὶ τῆς καταπτώσεως, ποὺ τοὺς κατεκυρίευσε· καὶ θὰ ὀνομασθοῦν αὐτοὶ γενεαὶ δικαιοσύνης, φυτεία, τὴν ὁποίαν ἐφύτευσεν ὁ Κύριος πρὸς δόξαν αὐτοῦ.
4 Καὶ οἰκοδομήσουσιν ἐρήμους αἰωνίας, ἐξηρημωμένας πρότερον ἐξαναστήσουσι· καὶ καινιοῦσι πόλεις ἐρήμους ἐξηρημωμένας εἰς γενεάς.	4 Καὶ οἱ πνευματικῶς ἐλεύθεροι αὐτοὶ ἄνθρωποι θὰ ἀνοικοδομήσουν τὰς ἀπὸ αἰώνων ἐρήμους πόλεις, θὰ ἀνεγείρουν καὶ θὰ δώσουν ζωὴν εἰς πόλεις, αἱ ὁποῖαι ἀπὸ προηγουμένους χρόνους εἶχαν τελείως, ἐρημωθῇ. Θὰ ἀνακαινίσουν ἐρήμους πόλεις, αἱ ὀποῖαι ἐπὶ πολλὰς γενεὰς εἶχαν μείνει ἔρημοι καὶ ἀκατοίκητοι.	4 Καὶ οἱ ἐλευθερωθέντες θὰ πληθυνθοῦν τόσον πολύ, ὥστε θὰ οἰκοδομήσουν ἐρημωμένα ἐρείπια ἀπὸ αἰώνων πολλῶν, καὶ ἀπὸ πολλοῦ χρόνου τελείως ἐρημωμένας πόλεις θὰ ἀνοικοδομήσουν πάλιν καὶ θὰ ἀνακαινίσουν πόλεις ἐρήμους, αἱ ὁποῖαι ἐπὶ πολλὰς γενεᾶς ἔμειναν ἐρημωμέναι.
5 Καὶ ἥξουσιν ἀλλογενεῖς ποιμαίνοντας τὰ πρόβατά σου, καὶ ἀλλόφυλοι ἀροτῆρες καὶ ἀμπελουργοί.	5 Θὰ ἔλθουν ξένοι νὰ ποιμάνουν τὰ πρόβατά σου, ὦ Ἱερουσαλήμ, καὶ ἀλλόφυλοι ὡς γεωργοὶ καὶ ἀμπελουργοί.	5 Καὶ θὰ ἔλθουν ξένοι, ἀποσπώμενοι ἐκ τῆς παλαιᾶς συγγενείας αὐτῶν καὶ καθιστάμενοι οἰκεῖοι σου καὶ συγγενεῖς σου, οἱ ὁποῖοι θὰ ποιμαίνουν τὰ πρόβατά σου· καὶ ἀλλόφυλοι θὰ ἐργάζωνται τὰ ἄροτρα καὶ θὰ εἶναι ἀμπελουργοὶ εἰς τὰς ἀμπέλους σου.
6 Ὑμεῖς δὲ ἱερεῖς Κυρίου κληθήσεσθε, λειτουργοῖ Θεοῦ· ἰσχὺν ἐθνῶν κατέδεσθε καὶ ἐν τῷ πλούτῳ αὐτῶν θαυμασθήσεσθε.	6 Σεῖς δὲ θὰ γίνετε καὶ θὰ ὀνομασθῆτε ἱερεῖς Κυρίου, λειτουργοὶ τοῦ Θεοῦ. Θὰ συντηρῆσθε ἀπὸ τὰς πλουσίας εἰσφορὰς τῶν ἐθνῶν καὶ θὰ γίνετε ἀξιοθαύμαστοι μὲ τὸν πλοῦτον ἐκείνων.	6 Σεῖς δὲ θὰ κληθῆτε ἱερεῖς τοῦ Κυρίου, λειτουργοὶ τοῦ Θεοῦ. Θὰ συντηρῆσθε δὲ ὑπὸ τῆς πλουσίας προσφορᾶς τῶν προσελκυομένων εἰς τὴν ἀλήθειαν ὑφ’ ὑμῶν ἐθνικῶν καὶ θὰ γίνετε ἀντικείμενον θαυμασμοῦ μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ πλούτου των, μὲ τὸν ὁποῖον θὰ ἐπαρκοῦν ἐν πλεονασμῷ εἰς τὰς σωματικάς σας ἀνάγκας.
7 Οὕτως ἐκ δευτέρας κληρονομήσουσι τὴν γῆν, καὶ εὐφροσύνη αἰώνιος ὑπὲρ κεφαλῆς αὐτῶν.	7 Ἐτσι δὲ οἱ Ἰουδαῖοι θὰ κληρονομήσουν διὰ δευτέραν φορὰν τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας. Αἰωνία χαρὰ καὶ ἀγαλλίασις θὰ στεφανώνῃ τὰς κεφαλάς των.	7 Οὕτω διὰ δευτέραν φορὰν θὰ κληρονομήσουν οἱ ἀποτελοῦντες τὸν νέον Ἰσραὴλ τὴν γῆν, ὁλόκληρον τώρα, καὶ ὡς ἄλλος τις στέφανος θὰ ὑπάρχῃ ὑπὲρ τὴν κεφαλήν των εὐφροσύνη αἰώνιος καὶ παντοτινή.
8 Ἐγὼ γάρ εἰμι Κύριος ὁ ἀγαπῶν δικαιοσύνην καὶ μισῶν ἁρπάγματα ἐξ ἀδικίας· καὶ δώσω τὸν μόχθον αὐτῶν δικαίοις καὶ διαθήκην αἰώνιον διαθήσομαι αὐτοῖς.	8 Διότι ἐγὼ εἶμαι Κύριος, ὁ ὁποῖος ἀγαπῶ δικαιοσύνην καὶ μισῶ τὰς ἀδίκους ἀρπαγάς. Ἐγὼ θὰ δώσω εἰς τοὺς δικαίους τὴν ἀνταμοιβὴν τῶν κόπων των, καὶ θὰ συνάψω μὲ αὐτοὺς αἰωνίαν διαθήκην.	8 Θὰ κληρονομήσουν δὲ τὴν γῆν, διότι Ἐγώ, ὄστις θὰ δώσω εἰς αὐτοὺς ταύτην, εἶμαι ὁ Κύριος, ὁ Ὁποῖος ἀγαπῶ τὴν δικαιοσύνην καὶ μισῶ τὰ ἄδικα ἁρπάγματα. Καὶ θὰ δώσω εἰς τοὺς δικαίους τὴν ἀνταμοιβὴν τοῦ μόχθου των καὶ θὰ συνάψω πρὸς αὐτοὺς διαθήκην αἰώνιον.
9 Καὶ γνωσθήσεται ἐν τοῖς ἔθνεσι τὸ σπέρμα αὐτῶν καὶ τὰ ἔκγονα αὐτῶν ἐν μέσῳ τῶν λαῶν· πᾶς ὁ ὁρῶν αὐτοὺς ἐπιγνώσεται αὐτούς, ὅτι οὗτοί εἰσι σπέρμα ηὐλογημένον ὑπὸ Θεοῦ	9 Θὰ γίνῃ γνωστὴ καὶ ὀνομαστὴ μεταξὺ τῶν ἐθνῶν ἡ γενεά των καὶ οἱ ἀπόγονοι αὐτῶν ἀνάμεσα εἰς τοὺς λαοὺς τῆς γῆς. Ὁ καθένας, ποὺ θὰ βλέπῃ αὐτούς, θὰ γνωρίσῃ μετὰ βεβαιότητας, ὅτι αὐτὴ εἶναι ἡ εὐλογημένη ἀπὸ τὸν Θεὸν γενεά.	9 Καὶ θὰ γίνῃ γνωστὴ καὶ ἐξακουστὴ μεταξὺ τῶν ἐθνῶν ἡ γενεά των καὶ οἱ ἀπόγονοί των θὰ γνωσθοῦν ἐν μέσῳ τῶν λαῶν· καθένας ποὺ θὰ τοὺς βλέπῃ, θὰ πληροφορῆται καὶ θὰ σχηματίζῃ τὴν πεποίθησιν, ὅτι αὐτοὶ εἶναι γενεά, τὴν ὁποίαν ἔχει εὐλογήσει ὁ Θεός,
10 καὶ εὐφροσύνῃ εὐφρανθήσονται ἐπὶ Κύριον. Ἀγαλλιάσθω ἡ ψυχή μου ἐπὶ τῷ Κυρίῳ· ἐνέδυσε γάρ με ἱμάτιον σωτηρίου καὶ χιτῶνα εὐφροσύνης, ὡς νυμφίῳ περιέθηκέ μοι μίτραν καὶ ὡς νύμφην κατεκόσμησέ με κόσμῳ.	10 Μεγάλην χαρὰν καὶ ἀγαλλίασιν θὰ εὐφρανθοῦν ἐν Κυρίῳ. Ἂς πλημμυρίσῃ λοιπόν, ἀπὸ ἀγαλλίασιν ἡ ψυχή μου ἐν τῷ Κυρίῳ. Διότι μὲ ἐνέδυσε μὲ τὸ ἔνδυμα τῆς σωτηρίας καὶ μὲ χιτῶνα χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως. Ὡς πρὸς νυμφίον ἔθεσεν ἐπάνω εἰς τὴν κεφαλήν μου μίτραν καὶ ὡς νύμφην μὲ ἐστόλισε μὲ πλούσιον στολισμόν.	10 καὶ θὰ εὐφρανθοῦν πολὺ ἐν Κυρίῳ. Ἂς κατακυριευθῇ λοιπὸν ὑπὸ ἀγαλλιάσεως ἡ ψυχή μου ἐν τῇ ἐπικοινωνίᾳ μου καὶ τῇ πεποιθήσει μου μετὰ τοῦ Κυρίου. Διότι μὲ ἐνέδυσεν ἐν τῷ νέῳ Ἰσραήλ, ὅστις εἶναι Σῶμα μου, ἔνδυμα σωτηρίας καὶ ἐπανωφόριον γεμίζον με εὐφροσύνην. Ἔθεσε περὶ τὴν κεφαλήν μου, ὡσὰν νὰ ἤμην νυμφίος, μίτραν καὶ ὡσὰν νύμφην μὲ κατεστόλισε μὲ στολισμόν.
11 Καὶ ὡς γῆ αὔξουσα τὸ ἄνθος αὐτῆς καὶ ὡς κῆπος τὰ σπέρματα αὐτοῦ, οὕτως ἀνατελεῖ Κύριος δικαιοσύνην καὶ ἀγαλλίαμα ἐναντίον πάντων τῶν ἐθνῶν.	11 Ὅπως ἡ γῆ βλαστάνει τοὺς σπόρους, αὐξάνει καὶ πληθύνει τὰ ἄνθη της, ὅπως ὁ κήπος βλαστάνει ὅ,τι σπείρεται εἰς αὐτόν, καὶ καρποφορεῖ, ἔτσι ὁ Κύριος θὰ ἀνατείλῃ κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ παιδός του τὴν δικαιοσύνην καὶ τὴν ἀρετήν, χαρὰν καὶ ἀγαλλίασιν ἐνώπιον ὅλων τῶν ἐθνῶν.	11 Ναί· εἶμαι κατακοσμημένη ὡσὰν νύμφη. Διότι ὅπως ἡ γῆ, ἡ ὁποία αὐξάνει τὴν σποράν της καὶ ἀνθίζει, καὶ ὅπως κῆπος, ποὺ γονιμοποιεῖ τὰ σπαρέντα εἰς αὐτόν, οὕτω θὰ στολισθῶ καὶ θὰ καρποφορήσω καὶ ἐγώ· διότι οὕτως ὁ Κύριος θὰ ἀνατείλῃ κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Παιδὸς αὐτοῦ τὴν δικαιοσύνην καὶ τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν ἐξ αὐτῶν προερχομένην χαρὰν καὶ ἀγαλλίασιν ἐνώπιον ὅλων τῶν ἐθνῶν.