΄Ησαίας : Κεφάλαιον ΞΒ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ιὰ Σιὼν οὐ σιωπήσομαι καὶ διὰ Ἱερουσαλὴμ οὐκ ἀνήσω, ἕως ἂν ἐξέλθῃ ὡς φῶς ἡ δικαιοσύνη μου, τὸ δὲ σωτήριον μου ὡς λαμπὰς καυθήσεται.
2 Καὶ ὄψονται ἔθνη τὴν δικαιοσύνην σου καὶ βασιλεῖς τὴν δόξαν σου, καὶ καλέσει σε τὸ ὄνομά σου τὸ καινόν, ὁ Κύριος ὀνομάσει αὐτό.
3 Καὶ ἔσῃ στέφανος κάλλους ἐν χειρὶ Κυρίου καὶ διάβημα βασιλείας ἐν χειρὶ Θεοῦ σου.
4 Καὶ οὐκέτι κληθήσῃ Καταλελειμμένη, καὶ ἡ γῆ σου οὐ κληθήσεται ἔτι Ἔρημος· σοι γὰρ κληθήσεται θέλημα ἐμόν, καὶ τῇ γῇ σου Οἰκουμένη, ὅτι εὐδόκησε Κύριος ἐν σοὶ καὶ ἡ γῆ σου συνοικισθήσεται.
5 Καὶ ὡς συνοικῶν νεανίσκος παρθένῳ, οὕτω κατοικήσουσιν οἱ υἱοί σου· καὶ ἔσται ὃν τρόπον εὐφρανθήσεται νυμφίος ἐπὶ νύμφῃ, οὕτως εὐφρανθήσεται Κύριος ἐπὶ σοί.
6 Καὶ ἐπὶ τῶν τειχῶν σου, Ἱερουσαλήμ, κατέστησα φύλακας ὅλην τὴν ἡμέραν καὶ ὅλην τὴν νύκτα, οἳ διὰ τέλους οὐ σιωπήσονται μιμνησκόμενοι Κυρίου.
7 Οὐκ ἔστι γὰρ ὑμῖν ὅμοιος, ἐὰν διορθώσῃ καὶ ποιήσῃ Ἱερουσαλὴμ γαυρίαμα ἐπὶ τῆς γῆς.
8 Ὤμοσε Κύριος κατὰ τῆς δεξιᾶς αυτοῦ καὶ κατὰ τῆς ἰσχύος τοῦ βραχίονος αὐτοῦ· εἰ ἔτι δώσω τὸν σῖτόν σου καὶ τὰ βρώματά σου τοῖς ἐχθροῖς σου, καὶ εἰ ἔτι πίονται υἱοὶ ἀλλότριοι τὸν οἶνόν σου, ἐφ ᾦ ἐμόχθησας
9 ἀλλ' ἢ οἱ συνάγοντες φάγονται αὐτὰ καὶ αἰνέσουσι Κύριον, καὶ οἱ συνάγοντες πίονται αὐτὰ ἐν ταῖς ἑπαύλεσι ταῖς ἁγίαις μου.
10 Πορεύεσθε διὰ τῶν πυλῶν μου καὶ ὀδοποιήσατε τῷ λαῷ μου καὶ τοὺς λίθους τοὺς ἐκ τῆς ὀδοῦ διαρρίψατε· ἐξάρατε σύσσημον εἰς τὰ ἔθνη.
11 Ἰδοὺ γὰρ Κύριος ἐποίησεν ἀκουστὸν ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς· εἴπατε τῇ θυγατρὶ Σιών· ἰδοὺ ὁ σωτήρ σοι παραγέγονεν ἔχων τὸν ἐαυτοῦ μισθὸν καὶ τὸ ἔργον πρὸ προσώπου αὐτοῦ.
12 Καὶ καλέσει αὐτὸν λαὸν ἅγιον, λελυτρωμένον ὑπὸ Κυρίου· σὺ δὲ κληθήσῃ ἐπιζητουμένη πόλις καὶ οὐκ ἐγκαταλελειμμένη.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ιὰ τὴν Σιών, λέγει ὁ παῖς Κυρίου ὁ Μεσσίας, δὲν θὰ σιωπήσω καὶ διὰ τὴν ἱερουσαλὴμ δὲν θὰ κρατηθῶ ἐπὶ πλέον, ἕως ὅτου ἀνατείλῃ καὶ λάμψη ὡς φῶς ἡ δικαιοσύνη μου, ἡ δὲ ἀπὸ ἐμὲ προσφερομένη σωτηρία ἀνάψῃ καὶ καὶῃ καὶ φωτίσῃ ὡς λαμπάδα.
2 Οἱ λαοὶ τῆς γῆς θὰ ἴδουν, ὦ Σιών, τὴν δικαιοσύνην σου καὶ οἱ βασιλεῖς τὴν δόξαν σου. Θὰ σὲ καλέσῃ ὁ Κύριος μὲ νέον ὄνομα, τὸ ὄνομα αὐτὸ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος θὰ σοῦ τὸ δώσῃ.
3 Καὶ θὰ εἶσαι στέφανος ὡραιότητος εἰς τὰ χέρια τοῦ Κυρίου, διάδημα βασιλικὸν εἰς τὰ χέρια τοῦ Θεοῦ σου.
4 Δὲν θὰ εἶσαι καὶ δὲν θὰ ὀνομασθῇς πλέον <Ἐγκαταλελειμμένη>. Ἡ χώρα σου δὲν θὰ κληθῇ <Ἔρημος>, διότι εἰς σὲ θὰ δοθῇ ὡς ὄνομα ἡ φράσις, <θέλημα ἰδικόν μου>. Καὶ εἰς τὴν χώραν σου θὰ δοθῇ ὡς ὅνομα ἡ λέξις <Οἰκουμένη>, διότι ὁ Κύριος εὐηρεστήθη καὶ εὐαρεστεῖται εἰς σέ. Καὶ ἡ χώρα σου θὰ κατοικηθῇ πυκνῶς.
5 Ὅπως εὐφραίνεται ὁ νέος, ποὺ συνοικεῖ με τὴν νεαρὰν παρθένον, ἡ ὁποία ἔγινε σύζυγός του, ἔτσι θὰ κατοικοῦν εὐφραινόμενοι οἱ υἱοί σου. Καὶ ὅπως εὐφραίνεται ὁ νυμφίος μὲ τὴν νύμφην, ἔτσι θὰ εὐφρανθῇ ὁ Κύριος διὰ σέ, ὦ Ἱερουσαλήμ.
6 Ἐπάνω εἰς τὰ τείχη σου, ὦ Ἱερουσαλήμ, ἔχω ἐγκαταστήσει φρουροὺς ὅλην τὴν ἡμέραν καὶ ὅλην τὴν νύκτα, οἱ ὁποῖοι μέχρι τέλους δὲν θὰ παύσουν νὰ ἐνθυμοῦνται τὸν Κύριον διὰ τὴν σωτηρίαν σου.
7 Δὲν θὰ ὑπάρξῃ ἄλλος ὅμοιος μὲ σᾶς λαός, ὅταν ὁ Κύριος διορθώσῃ, ἀνορθώσῃ καὶ κάμῃ τὴν Ἱερουσαλὴμ δόξαν καὶ ἀγαλλίαμα ἐπάνω εἰς τὴν γῆν.
8 Ὡρκίσθη ὁ Κύριος ὕψωσας τὴν δεξιάν του χεῖρα, ὡρκίσθη εἰς τὸν παντοδύναμον βραχίονά του καὶ εἶπεν· <ὅτι δὲν θὰ παραδώσῃ ἄλλην φορὰν τὸν σῖτον σου καὶ τὰ ἄλλα τρόφιμά σου εἰς τοὺς ἐχθρούς σου. Δὲν θὰ πίουν πλέον ξένοι τὸν οἶνον σου, διὰ τὸν ὁποῖον σὺ ἐκοπίασες·
9 ἀλλὰ ὅσοι συνάγουν τὸν σῖτον καὶ ἄλλα τρόφιμα, θὰ τρώγουν αὐτὰ καὶ θὰ δοξολογοῦν ἐμὲ τὸν Κύριον. Αὐτοὶ ποὺ τρυγοῦν καὶ πατοῦν τὰς σταφυλὰς θὰ πίουν οἶνον εἰρηνικῶς εἰς τὰς ἁγίας αὐλάς μου.
10 Πηγαίνετε, εἰσέλθετε διὰ τῶν πυλῶν τῆς νέας Ἱερουσαλήμ, τὰς ὁποίας ἐγὼ σᾶς ἤνοιξα. Κατασκευάσατε δρόμον εἰς τὸν λαόν μου, πετάξτε μακρὰν τοὺς λίθους ἀπὸ τὸν δρόμον αὐτόν. Ὑψώσατε προσκλητήριον σήμα δι' ὅλα τὰ ἔθνη.
11 Διότι, ἰδού, ὁ Κύριος ἔκαμε γνωστὴν τὴν λύτρωσίν σας ἕως εἰς τὰ ἄκρα τῆς γῆς. Εἴπατε εἰς τὴν θυγατέρα μου τὴν Σιών· ἰδοὺ ὁ σωτήρ σου ἔχει φθάσει φέρων μαζῆ του τὸν μισθόν του, ἀμοιβὴν τῆς νίκης του, καὶ τὸ σωτηριῶδες ἔργον του ἐνώπιόν του.
12 Καὶ θὰ ὀνομάσῃ ἅγιον αὐτὸν τὸν λαόν, ὁ ὁποῖος ἔχει λυτρωθῆ ἀπὸ τὸν Κύριον. Σὺ δὲ θὰ ὀνομασθῇς καὶ θὰ εἶσαι πόλις περιζήτητος καὶ ὅχι ἐγκαταλελειμμένη καὶ ἔρημος>.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ιὰ τὴν Σιών, λέγει ὁ Μεσσίας, δὲν θὰ σιωπήσω καὶ διὰ τὴν Ἱερουσαλὴμ δὲν θὰ μείνω ἥσυχος, ἕως ὅτου λάμψη ὡς φῶς ἡ δικαιοσύνη της, ἡ δὲ σωτηρία, ποὺ θὰ τῆς χορηγήσω, ἀνάψῃ καὶ φωτίσῃ ὡς λάμπας καιομένη.
2 Καὶ μετὰ θαυμασμοῦ θὰ ἴδουν οἱ ἐθνικοὶ λαοὶ τὴν δικαιοσύνην καὶ ἠθικὴν ὑπεροχήν σου καὶ οἱ βασιλεῖς των τὴν δόξαν σου· θὰ σὲ καλέσουν με τὸ νέον ὄνομά σου, μὲ τὸ ὁποῖον ὁ Κύριος θὰ σὲ ὀνομάσῃ.
3 Καὶ θὰ εἶσαι στέφανος ὡραῖος καὶ εὔμορφος εἰς τὴν χεῖρα τοῦ Κυρίου καὶ διάδημα βασιλικὸν εἰς τὴν χεῖρα τοῦ Θεοῦ σου.
4 Καὶ δὲν θὰ ὀνομασθῇς πλέον Ἐγκαταλελειμμένη· καὶ ἡ χώρα σου δὲν θὰ κληθῇ πλέον Ἔρημος· διότι θὰ σοῦ δοθῇ τὸ ὄνομα Εἶσαι τὸ θέλημά μου, καὶ εἰς τὴν χώραν σου θὰ δοθῇ ἡ ὀνομασία Οἰκουμένη, διότι ὁ Κύριος εὐηρεστήθη εἰς σὲ καὶ ἡ χώρα σου θὰ συγκατοικηθῇ πυκνῶς.
5 Καὶ ὅπως εὐφραίνεται συνοικῶν νέος μετὰ τῆς νεαρᾶς καὶ ἐκ παρθένου γενομένης συζύγου του, οὔτω θὰ συγκατοικήσουν εὐφραινόμενοι καὶ εἰρηνεύοντες οἱ υἱοί σου. Καὶ θὰ συμβῇ, ὅπως θὰ εὐφραίνεται ὁ νυμφίος μετὰ τῆς νύμφης, οὕτω θὰ εὐφραίνεται καὶ ὁ Κύριος διὰ σέ, ὦ Ἱερουσαλήμ.
6 Καὶ ἐπὶ τῶν τειχῶν σου, ὦ Ἱερουσαλήμ, ἐγκατέστησα φύλακας νὰ φρουροῦν ὅλην τὴν ἡμέραν καὶ ὅλην τὴν νύκτα, οἱ ὁποῖοι μέχρι τέλους δὲν θὰ σιωπήσουν ἐνθυμούμενοι τὸν Κύριον καὶ ἐπικαλούμενοι Αὐτὸν ὑπὲρ σοῦ.
7 Ἐπικαλεῖσθε Αὐτὸν ἐπιμόνως, διότι ὁ Θεὸς δὲν εἶναι ὅμοιός σας, ἀλλ’ εἶναι παντοδύναμος καὶ φιλάνθρωπος. Ἐπικαλεῖσθε Αὐτόν, ἕως ὅτου διορθώσῃ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ καταστήσῃ αὐτὴν καύχημα λαμπρὸν ἐπὶ τῆς γῆς.
8 Ὡρκίσθη ὁ Κύριος ὕψωσας τὴν δεξιάν του καὶ εἰς τὴν δύναμιν τοῦ βραχίονός του καὶ εἶπε: Δὲν θὰ δώσω πλέον ποτὲ τὸν σῖτον τῆς παραγωγῆς σου καὶ τὰ τρόφιμά σου εἰς τοὺς ἐχθροὺς σου, καὶ δὲν θὰ πίουν εἰς τὸ ἑξῆς οἱ ξένοι τὸν οἶνον σου, διὰ τὸν ὁποῖον ἐκοπίασες σὺ καλλιεργῶν τὰς ἀμπέλους σου.
9 Ἀλλ’ αὐτοὶ ποὺ θὰ μαζεύσουν τὴν συγκομιδὴν τῶν ἀγρῶν, θὰ φάγουν αὐτὰ καὶ θὰ δοξολογήσουν τὸν Κύριον καὶ αὐτοὶ ποὺ θὰ τρυγήσουν καὶ θὰ συναγάγουν τὸν οἶνον, θὰ τὸν πίουν εἰρηνικῶς εἰς τὰς ἁγίας μου αὐλάς.
10 Πηγαίνετε διὰ μέσου τῶν πυλῶν τῆς νέας Ἱερουσαλήμ, τὰς ὁποίας σᾶς ἤνοιξα, καὶ κατασκευάσατε δρόμον διὰ τὸν λαόν μου καὶ ἀπορρίψατε τοὺς λίθους ἀπὸ τὸν δρόμον αὐτόν, ὥστε εὔκολα νὰ βαδίζῃ εἰς αὐτὸν ὁ λαός μου. Σηκώσατε δὲ σημαίαν καὶ σημεῖον προσκλήσεως εἰς τὰ ἔθνη.
11 Δώσατε σύνθημα εἰς τὰ ἔθνη. Διότι ἰδού, ὁ Κύριος ἔκαμεν ἀκουστὸν μέχρι τῶν ἐσχατιῶν τῆς γῆς τὸ ἑξῆς χαρμόσυνον μήνυμα. Εἴπατε εἰς τὴν θυγατέρα μου Σιών, τὴν νέαν Ἱερουσαλήμ: Ἰδού, ἔφθασεν ὁ Σωτὴρ διὰ σέ, ἔχων τὸν μισθὸν τῆς νίκης Toυ τὸ δὲ σωτηριῶδες ἔργον Του, τῆς ἀπελευθερώσεως πολυαριθμοτάτου λαοῦ, προπορεύεται αὐτοῦ.
12 Καὶ θὰ καλέσῃ αὐτὸν λαὸν ἅγιον, ὁ ὁποῖος ἔχει λυτρωθῇ καὶ ἑξαγορασθη ἀπὸ τὸν Κύριον· σὺ δέ, ὦ νέα Ἱερουσαλήμ, θὰ ὀνομασθῇς πόλις περιζήτητος καὶ οὐχὶ ἐγκαταλελειμμένη καὶ ἔρημος.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ιὰ Σιὼν οὐ σιωπήσομαι καὶ διὰ Ἱερουσαλὴμ οὐκ ἀνήσω, ἕως ἂν ἐξέλθῃ ὡς φῶς ἡ δικαιοσύνη μου, τὸ δὲ σωτήριον μου ὡς λαμπὰς καυθήσεται.	ιὰ τὴν Σιών, λέγει ὁ παῖς Κυρίου ὁ Μεσσίας, δὲν θὰ σιωπήσω καὶ διὰ τὴν ἱερουσαλὴμ δὲν θὰ κρατηθῶ ἐπὶ πλέον, ἕως ὅτου ἀνατείλῃ καὶ λάμψη ὡς φῶς ἡ δικαιοσύνη μου, ἡ δὲ ἀπὸ ἐμὲ προσφερομένη σωτηρία ἀνάψῃ καὶ καὶῃ καὶ φωτίσῃ ὡς λαμπάδα.	ιὰ τὴν Σιών, λέγει ὁ Μεσσίας, δὲν θὰ σιωπήσω καὶ διὰ τὴν Ἱερουσαλὴμ δὲν θὰ μείνω ἥσυχος, ἕως ὅτου λάμψη ὡς φῶς ἡ δικαιοσύνη της, ἡ δὲ σωτηρία, ποὺ θὰ τῆς χορηγήσω, ἀνάψῃ καὶ φωτίσῃ ὡς λάμπας καιομένη.
2 Καὶ ὄψονται ἔθνη τὴν δικαιοσύνην σου καὶ βασιλεῖς τὴν δόξαν σου, καὶ καλέσει σε τὸ ὄνομά σου τὸ καινόν, ὁ Κύριος ὀνομάσει αὐτό.	2 Οἱ λαοὶ τῆς γῆς θὰ ἴδουν, ὦ Σιών, τὴν δικαιοσύνην σου καὶ οἱ βασιλεῖς τὴν δόξαν σου. Θὰ σὲ καλέσῃ ὁ Κύριος μὲ νέον ὄνομα, τὸ ὄνομα αὐτὸ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος θὰ σοῦ τὸ δώσῃ.	2 Καὶ μετὰ θαυμασμοῦ θὰ ἴδουν οἱ ἐθνικοὶ λαοὶ τὴν δικαιοσύνην καὶ ἠθικὴν ὑπεροχήν σου καὶ οἱ βασιλεῖς των τὴν δόξαν σου· θὰ σὲ καλέσουν με τὸ νέον ὄνομά σου, μὲ τὸ ὁποῖον ὁ Κύριος θὰ σὲ ὀνομάσῃ.
3 Καὶ ἔσῃ στέφανος κάλλους ἐν χειρὶ Κυρίου καὶ διάβημα βασιλείας ἐν χειρὶ Θεοῦ σου.	3 Καὶ θὰ εἶσαι στέφανος ὡραιότητος εἰς τὰ χέρια τοῦ Κυρίου, διάδημα βασιλικὸν εἰς τὰ χέρια τοῦ Θεοῦ σου.	3 Καὶ θὰ εἶσαι στέφανος ὡραῖος καὶ εὔμορφος εἰς τὴν χεῖρα τοῦ Κυρίου καὶ διάδημα βασιλικὸν εἰς τὴν χεῖρα τοῦ Θεοῦ σου.
4 Καὶ οὐκέτι κληθήσῃ Καταλελειμμένη, καὶ ἡ γῆ σου οὐ κληθήσεται ἔτι Ἔρημος· σοι γὰρ κληθήσεται θέλημα ἐμόν, καὶ τῇ γῇ σου Οἰκουμένη, ὅτι εὐδόκησε Κύριος ἐν σοὶ καὶ ἡ γῆ σου συνοικισθήσεται.	4 Δὲν θὰ εἶσαι καὶ δὲν θὰ ὀνομασθῇς πλέον <Ἐγκαταλελειμμένη>. Ἡ χώρα σου δὲν θὰ κληθῇ <Ἔρημος>, διότι εἰς σὲ θὰ δοθῇ ὡς ὄνομα ἡ φράσις, <θέλημα ἰδικόν μου>. Καὶ εἰς τὴν χώραν σου θὰ δοθῇ ὡς ὅνομα ἡ λέξις <Οἰκουμένη>, διότι ὁ Κύριος εὐηρεστήθη καὶ εὐαρεστεῖται εἰς σέ. Καὶ ἡ χώρα σου θὰ κατοικηθῇ πυκνῶς.	4 Καὶ δὲν θὰ ὀνομασθῇς πλέον Ἐγκαταλελειμμένη· καὶ ἡ χώρα σου δὲν θὰ κληθῇ πλέον Ἔρημος· διότι θὰ σοῦ δοθῇ τὸ ὄνομα Εἶσαι τὸ θέλημά μου, καὶ εἰς τὴν χώραν σου θὰ δοθῇ ἡ ὀνομασία Οἰκουμένη, διότι ὁ Κύριος εὐηρεστήθη εἰς σὲ καὶ ἡ χώρα σου θὰ συγκατοικηθῇ πυκνῶς.
5 Καὶ ὡς συνοικῶν νεανίσκος παρθένῳ, οὕτω κατοικήσουσιν οἱ υἱοί σου· καὶ ἔσται ὃν τρόπον εὐφρανθήσεται νυμφίος ἐπὶ νύμφῃ, οὕτως εὐφρανθήσεται Κύριος ἐπὶ σοί.	5 Ὅπως εὐφραίνεται ὁ νέος, ποὺ συνοικεῖ με τὴν νεαρὰν παρθένον, ἡ ὁποία ἔγινε σύζυγός του, ἔτσι θὰ κατοικοῦν εὐφραινόμενοι οἱ υἱοί σου. Καὶ ὅπως εὐφραίνεται ὁ νυμφίος μὲ τὴν νύμφην, ἔτσι θὰ εὐφρανθῇ ὁ Κύριος διὰ σέ, ὦ Ἱερουσαλήμ.	5 Καὶ ὅπως εὐφραίνεται συνοικῶν νέος μετὰ τῆς νεαρᾶς καὶ ἐκ παρθένου γενομένης συζύγου του, οὔτω θὰ συγκατοικήσουν εὐφραινόμενοι καὶ εἰρηνεύοντες οἱ υἱοί σου. Καὶ θὰ συμβῇ, ὅπως θὰ εὐφραίνεται ὁ νυμφίος μετὰ τῆς νύμφης, οὕτω θὰ εὐφραίνεται καὶ ὁ Κύριος διὰ σέ, ὦ Ἱερουσαλήμ.
6 Καὶ ἐπὶ τῶν τειχῶν σου, Ἱερουσαλήμ, κατέστησα φύλακας ὅλην τὴν ἡμέραν καὶ ὅλην τὴν νύκτα, οἳ διὰ τέλους οὐ σιωπήσονται μιμνησκόμενοι Κυρίου.	6 Ἐπάνω εἰς τὰ τείχη σου, ὦ Ἱερουσαλήμ, ἔχω ἐγκαταστήσει φρουροὺς ὅλην τὴν ἡμέραν καὶ ὅλην τὴν νύκτα, οἱ ὁποῖοι μέχρι τέλους δὲν θὰ παύσουν νὰ ἐνθυμοῦνται τὸν Κύριον διὰ τὴν σωτηρίαν σου.	6 Καὶ ἐπὶ τῶν τειχῶν σου, ὦ Ἱερουσαλήμ, ἐγκατέστησα φύλακας νὰ φρουροῦν ὅλην τὴν ἡμέραν καὶ ὅλην τὴν νύκτα, οἱ ὁποῖοι μέχρι τέλους δὲν θὰ σιωπήσουν ἐνθυμούμενοι τὸν Κύριον καὶ ἐπικαλούμενοι Αὐτὸν ὑπὲρ σοῦ.
7 Οὐκ ἔστι γὰρ ὑμῖν ὅμοιος, ἐὰν διορθώσῃ καὶ ποιήσῃ Ἱερουσαλὴμ γαυρίαμα ἐπὶ τῆς γῆς.	7 Δὲν θὰ ὑπάρξῃ ἄλλος ὅμοιος μὲ σᾶς λαός, ὅταν ὁ Κύριος διορθώσῃ, ἀνορθώσῃ καὶ κάμῃ τὴν Ἱερουσαλὴμ δόξαν καὶ ἀγαλλίαμα ἐπάνω εἰς τὴν γῆν.	7 Ἐπικαλεῖσθε Αὐτὸν ἐπιμόνως, διότι ὁ Θεὸς δὲν εἶναι ὅμοιός σας, ἀλλ’ εἶναι παντοδύναμος καὶ φιλάνθρωπος. Ἐπικαλεῖσθε Αὐτόν, ἕως ὅτου διορθώσῃ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ καταστήσῃ αὐτὴν καύχημα λαμπρὸν ἐπὶ τῆς γῆς.
8 Ὤμοσε Κύριος κατὰ τῆς δεξιᾶς αυτοῦ καὶ κατὰ τῆς ἰσχύος τοῦ βραχίονος αὐτοῦ· εἰ ἔτι δώσω τὸν σῖτόν σου καὶ τὰ βρώματά σου τοῖς ἐχθροῖς σου, καὶ εἰ ἔτι πίονται υἱοὶ ἀλλότριοι τὸν οἶνόν σου, ἐφ ᾦ ἐμόχθησας	8 Ὡρκίσθη ὁ Κύριος ὕψωσας τὴν δεξιάν του χεῖρα, ὡρκίσθη εἰς τὸν παντοδύναμον βραχίονά του καὶ εἶπεν· <ὅτι δὲν θὰ παραδώσῃ ἄλλην φορὰν τὸν σῖτον σου καὶ τὰ ἄλλα τρόφιμά σου εἰς τοὺς ἐχθρούς σου. Δὲν θὰ πίουν πλέον ξένοι τὸν οἶνον σου, διὰ τὸν ὁποῖον σὺ ἐκοπίασες·	8 Ὡρκίσθη ὁ Κύριος ὕψωσας τὴν δεξιάν του καὶ εἰς τὴν δύναμιν τοῦ βραχίονός του καὶ εἶπε: Δὲν θὰ δώσω πλέον ποτὲ τὸν σῖτον τῆς παραγωγῆς σου καὶ τὰ τρόφιμά σου εἰς τοὺς ἐχθροὺς σου, καὶ δὲν θὰ πίουν εἰς τὸ ἑξῆς οἱ ξένοι τὸν οἶνον σου, διὰ τὸν ὁποῖον ἐκοπίασες σὺ καλλιεργῶν τὰς ἀμπέλους σου.
9 ἀλλ' ἢ οἱ συνάγοντες φάγονται αὐτὰ καὶ αἰνέσουσι Κύριον, καὶ οἱ συνάγοντες πίονται αὐτὰ ἐν ταῖς ἑπαύλεσι ταῖς ἁγίαις μου.	9 ἀλλὰ ὅσοι συνάγουν τὸν σῖτον καὶ ἄλλα τρόφιμα, θὰ τρώγουν αὐτὰ καὶ θὰ δοξολογοῦν ἐμὲ τὸν Κύριον. Αὐτοὶ ποὺ τρυγοῦν καὶ πατοῦν τὰς σταφυλὰς θὰ πίουν οἶνον εἰρηνικῶς εἰς τὰς ἁγίας αὐλάς μου.	9 Ἀλλ’ αὐτοὶ ποὺ θὰ μαζεύσουν τὴν συγκομιδὴν τῶν ἀγρῶν, θὰ φάγουν αὐτὰ καὶ θὰ δοξολογήσουν τὸν Κύριον καὶ αὐτοὶ ποὺ θὰ τρυγήσουν καὶ θὰ συναγάγουν τὸν οἶνον, θὰ τὸν πίουν εἰρηνικῶς εἰς τὰς ἁγίας μου αὐλάς.
10 Πορεύεσθε διὰ τῶν πυλῶν μου καὶ ὀδοποιήσατε τῷ λαῷ μου καὶ τοὺς λίθους τοὺς ἐκ τῆς ὀδοῦ διαρρίψατε· ἐξάρατε σύσσημον εἰς τὰ ἔθνη.	10 Πηγαίνετε, εἰσέλθετε διὰ τῶν πυλῶν τῆς νέας Ἱερουσαλήμ, τὰς ὁποίας ἐγὼ σᾶς ἤνοιξα. Κατασκευάσατε δρόμον εἰς τὸν λαόν μου, πετάξτε μακρὰν τοὺς λίθους ἀπὸ τὸν δρόμον αὐτόν. Ὑψώσατε προσκλητήριον σήμα δι' ὅλα τὰ ἔθνη.	10 Πηγαίνετε διὰ μέσου τῶν πυλῶν τῆς νέας Ἱερουσαλήμ, τὰς ὁποίας σᾶς ἤνοιξα, καὶ κατασκευάσατε δρόμον διὰ τὸν λαόν μου καὶ ἀπορρίψατε τοὺς λίθους ἀπὸ τὸν δρόμον αὐτόν, ὥστε εὔκολα νὰ βαδίζῃ εἰς αὐτὸν ὁ λαός μου. Σηκώσατε δὲ σημαίαν καὶ σημεῖον προσκλήσεως εἰς τὰ ἔθνη.
11 Ἰδοὺ γὰρ Κύριος ἐποίησεν ἀκουστὸν ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς· εἴπατε τῇ θυγατρὶ Σιών· ἰδοὺ ὁ σωτήρ σοι παραγέγονεν ἔχων τὸν ἐαυτοῦ μισθὸν καὶ τὸ ἔργον πρὸ προσώπου αὐτοῦ.	11 Διότι, ἰδού, ὁ Κύριος ἔκαμε γνωστὴν τὴν λύτρωσίν σας ἕως εἰς τὰ ἄκρα τῆς γῆς. Εἴπατε εἰς τὴν θυγατέρα μου τὴν Σιών· ἰδοὺ ὁ σωτήρ σου ἔχει φθάσει φέρων μαζῆ του τὸν μισθόν του, ἀμοιβὴν τῆς νίκης του, καὶ τὸ σωτηριῶδες ἔργον του ἐνώπιόν του.	11 Δώσατε σύνθημα εἰς τὰ ἔθνη. Διότι ἰδού, ὁ Κύριος ἔκαμεν ἀκουστὸν μέχρι τῶν ἐσχατιῶν τῆς γῆς τὸ ἑξῆς χαρμόσυνον μήνυμα. Εἴπατε εἰς τὴν θυγατέρα μου Σιών, τὴν νέαν Ἱερουσαλήμ: Ἰδού, ἔφθασεν ὁ Σωτὴρ διὰ σέ, ἔχων τὸν μισθὸν τῆς νίκης Toυ τὸ δὲ σωτηριῶδες ἔργον Του, τῆς ἀπελευθερώσεως πολυαριθμοτάτου λαοῦ, προπορεύεται αὐτοῦ.
12 Καὶ καλέσει αὐτὸν λαὸν ἅγιον, λελυτρωμένον ὑπὸ Κυρίου· σὺ δὲ κληθήσῃ ἐπιζητουμένη πόλις καὶ οὐκ ἐγκαταλελειμμένη.	12 Καὶ θὰ ὀνομάσῃ ἅγιον αὐτὸν τὸν λαόν, ὁ ὁποῖος ἔχει λυτρωθῆ ἀπὸ τὸν Κύριον. Σὺ δὲ θὰ ὀνομασθῇς καὶ θὰ εἶσαι πόλις περιζήτητος καὶ ὅχι ἐγκαταλελειμμένη καὶ ἔρημος>.	12 Καὶ θὰ καλέσῃ αὐτὸν λαὸν ἅγιον, ὁ ὁποῖος ἔχει λυτρωθῇ καὶ ἑξαγορασθη ἀπὸ τὸν Κύριον· σὺ δέ, ὦ νέα Ἱερουσαλήμ, θὰ ὀνομασθῇς πόλις περιζήτητος καὶ οὐχὶ ἐγκαταλελειμμένη καὶ ἔρημος.