|
|
|
|
Πρωτότυπο
Κείμενο |
ν
ἔτει δὲ πεντεκαιδεκάτῳ τῆς ἡγεμονίας
Τιβερίου Καίσαρος, ἠγεμονεύοντος Ποντίου
Πιλάτου τῆς ᾿Ιουδαίας, καὶ τετραρχοῦντος
τῆς Γαλιλαίας Ἡρῴδου, Φιλίππου
δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ τετραρχοῦντος
τῆς Ἰτουραίας καὶ Τραχωνίτιδος
χώρας, καὶ Λυσανίου τῆς Ἀβιληνῆς
τετραρχοῦντος,
2
ἐπ' ἀρχιερέως Ἀννα καὶ Καϊάφα,
ἐγένετο ρῆμα Θεοῦ ἐπὶ
Ἰωάννην τὸν Ζαχαρίου υἱὸν
ἐν τῇ ἐρήμῳ,
3
καὶ ἦλθεν εἰς πᾶσαν τὴν περίχωρον
τοῦ Ἰορδάνου κηρύσσων βάπτισμα
μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν,
4
ὡς γέγραπται ἐν βιβλίῳ λόγων
Ἡσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος·
φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ,
ἐτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου,
εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους
αὐτοῦ·
5
πᾶσα φάραγξ πληρωθήσεται καὶ πᾶν
ὅρος καὶ βουνὸς ταπεινωθήσεται, καὶ
ἔσται τὰ σκολιὰ εἰς εὐθεῖαν
καὶ τραχεῖαι εἰς ὁδοὺς λείας,
6
καὶ ὄψεται πᾶσα σὰρξ τὸ σωτήριον
τοῦ Θεοῦ.
7
Ἔλεγεν οὖν τοῖς ἐκπορευομένοις
ὄχλοις βαπτισθῆναι ὑπ' αὐτοῦ·
γεννήματα ἐχιθνῶν, τίς ὑπέδειξεν
ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης
ὀργῆς;
8
Ποιήσατε οὖν καρποὺς ἀξίους
τῆς μετανοίας, καὶ μὴ ἄρξησθε
λέγειν ἐν ἑαυτοῖς, πατέρα ἔχομεν
τὸν Ἀβραάμ· λέγω γὰρ ὑμῖν
ὅτι δύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν
λίθων τούτων ἐγείραι τέκνα τῷ
Ἀβραάμ.
9
Ἤδη δὲ καὶ ἡ ἀξίνη πρὸς
τὴν ρίζαν τῶν δένδρων κεῖται·
πᾶν οὖν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν
καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ
βάλλεται.
10
Καὶ ἐπηρώτων αὐτὸν οἱ
ὄχλοι λέγοντες· τί οὖν ποιήσομεν;
11
Ἀποκριθεὶς δὲ λέγει αὐτοῖς·
ὁ ἔχων δύο χιτῶνας μεταδότω
τῷ μὴ ἔχοντι, καὶ ὁ ἔχων
βρώματα ὁμοίως ποιείτω.
12
Ἦλθον δὲ καὶ τελῶναι βαπτισθῆναι,
καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν· διδάσκαλε,
τί ποιήσομεν;
13
Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς·
μηδὲν πλέον παρὰ τὸ διατεταγμένον
ὑμῖν πράσσετε.
14
Ἐπηρώτων δὲ αὐτὸν καὶ
στρατευόμενοι λέγοντες· καὶ ἡμεῖς
τί ποιήσομεν; Καὶ εἶπε πρὸς
αὐτούς· μηδένα συκοφαντήσητε
μηδὲ διασείσητε, καὶ ἀρκεῖσθε
τοῖς ὀψωνίοις ὑμῶν.
15
Προσδοκῶντος δὲ τοῦ λαοῦ καὶ
διαλογιζομένων πάντων ἐν ταῖς καρδίαις
αὐτῶν περὶ τοῦ Ἰωάννου,
μήποτε αὐτὸς εἴη ὁ Χριστός,
16
ἀπεκρίνατο ὁ Ἰωάννης ἅπασι
λέγων· ἐγὼ μὲν ὕδατι βαπτίζω
ὑμᾶς· ἔρχεται δὲ ὁ ἰσχυρότερός
μου, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς
λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων
αὐτοῦ· αὐτὸς ὑμᾶς
βαπτίσει ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ
καὶ πυρί.
17
Οὗ τὸ πτύον ἐν τῇ χειρὶ
αὐτοῦ καὶ διακαθαριεῖ τὴν ἅλωνα
αὐτοῦ, καὶ συνάξει τὸν σῖτον
εἰς τὴν ἀποθήκην αὐτοῦ,
τὸ δὲ ἄχυρον κατακαύσει πυρὶ
ἀσβέστῳ.
18
Πολλὰ μὲν οὖν καὶ ἕτερα παρακαλῶν
εὐηγγελίζετο τὸν λαόν.
19
Ὁ δὲ Ἡρῴδης ὁ τετράρχης,
ἐλεγχόμενος ὑπ' αὐτοῦ περὶ
Ἡρῳδιάδος τῆς γυναικὸς τοῦ
ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶ περὶ
πάντων ὧν ἐποίησε πονηρῶν ὁ
Ἡρῴδης,
20
προσέθηκε καὶ τοῦτο ἐπὶ πᾶσι
καὶ κατέκλεισε τὸν Ἰωάννην ἐν
τῇ φυλακῇ.
21
Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ βαπτισθῆναι
ἅπαντα τὸν λαὸν καὶ Ἰησοῦ
βαπτισθέντος καὶ προσευχομένου ἀνεῳχθῆναι
τὸν οὐρανόν.
22
Καὶ καταβῆναι τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον
σωματικῷ εἴδει ὡσεὶ περιστερὰν
ἐπ' αὐτόν, καὶ φωνὴν ἐξ
οὐρανοῦ γενέσθαι λέγουσαν· σὺ
εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός,
ἐν σοὶ εὐδόκησα.
23
Καὶ αὐτὸς ἦν ὁ Ἰησοῦς
ὡσεὶ ἐτῶν τριάκοντα ἀρχόμενος,
ὤν, ὡς ἐνομίζετο, υἱὸς
Ἰωσήφ, τοῦ Ἠλί,
24
τοῦ Ματθάν, τοῦ Λευῒ, τοῦ Μελχί,
τοῦ Ἰωαννά, τοῦ Ἰωσήφ,
25
τοῦ Ματταθίου, τοῦ Ἀμώς, τοῦ
Ναούμ, τοῦ Ἐσλίμ, τοῦ Ναγγαί,
26
τοῦ Μαάθ, τοῦ Ματταθίου, τοῦ
Σεμεΰ, τοῦ Ἰωσήφ, τοῦ Ἰωδᾶ,
27
τοῦ Ἰωαννάν, τοῦ ῾Ρησᾶ,
τοῦ Ζοροβάβελ, τοῦ Σαλαθιήλ, τοῦ
Νηρί,
28
τοῦ Μελχί, τοῦ Ἀδδί, τοῦ
Κωσάμ, τοῦ Ἐλμωδάμ, τοῦ Ἤρ,
29
τοῦ Ἰωσῆ, τοῦ Ἐλιέζερ,
τοῦ Ἰωρείμ, τοῦ Ματθάτ, τοῦ
Λευΐ,
30
τοῦ Συμεών, τοῦ Ἰούδα, τοῦ
Ἰωσήφ, τοῦ Ἰωνᾶ, τοῦ Ἐλιακείμ,
31
τοῦ Μελεᾶ, τοῦ Μαϊνάν, τοῦ Ματταθᾶ,
τοῦ Νάθαν, τοῦ Δαυΐδ,
32
τοῦ Ἰεσσαί, τοῦ Ὠβήδ,
τοῦ Βοόζ, τοῦ Σαλμών, τοῦ Ναασσών,
33
τοῦ Ἀμιναδάβ, τοῦ Ἀράμ,
τοῦ Ἰωράμ, τοῦ Ἐσρώμ,
τοῦ Φαρές, τοῦ Ἰούδα,
34
τοῦ Ἰακώβ, τοῦ Ἰσαάκ,
τοῦ Ἀβραάμ, τοῦ Θάρα, τοῦ
Ναχώρ,
35
τοῦ Σερούχ, τοῦ ῾Ραγαῦ, τοῦ
Φάλεκ, τοῦ Ἔβερ, τοῦ Σαλᾶ,
36
τοῦ Καϊνάν, τοῦ Ἀρφαξάδ, τοῦ
Σήμ, τοῦ Νῶε, τοῦ Λάμεχ,
37
τοῦ Μαθουσάλα, τοῦ Ἐνώχ, τοῦ
Ἰάρεδ, τοῦ Μαλελεήλ, τοῦ Καϊνάν,
38
τοῦ Ἐνώς, τοῦ Σήθ, τοῦ
Ἀδάμ, τοῦ Θεοῦ.
|
|
|
|
|
|
Ἑρμηνεία
Ἰωάννου Κολιτσάρα |
ατὰ
δὲ τὸ δέκατον πέμπτον ἔτος τῆς
αὐτοκρατορίας τοῦ Τιβερίου Καίσαρος,
ὅταν ἡγεμὼν τῆς Ἰουδαίας
ἦτο ὁ Πόντιος Πιλᾶτος, καὶ τετράρχης
τῆς Γαλιλαίας ὁ Ἡρῴδης Ἀντίπας,
ὁ δὲ Φίλιππος, ὁ ἀδελφὸς
αὐτοῦ, τετράρχης τῆς Ἰτουραίας
καὶ τῆς Τραχωνίτιδος χώρας καὶ
ὁ Λυσανίας τετράρχης τῆς Ἀβιληνῆς,
2
ὅταν ἀρχιερεῖς εἰς Ἱεροσόλυμα
ἦσαν ὁ Ἄννας καὶ ὁ Καϊάφας,
διέταξεν ὁ Θεὸς τὸν Ἰωάννην
τὸν υἱὸν τοῦ Ζαχαρίου, ποὺ
ἔμενεν εἰς τὴν ἔρημον,
3
καὶ ἦλθεν εἰς ὅλην τὴν περιοχὴν
τοῦ Ἰορδάνου, κηρύσσων πρὸς
τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ
προτρέπων αὐτοὺς νὰ βαπτισθοῦν
βάπτισμα μετανοίας, διὰ νὰ πάρουν
ἄφεσιν ἁμαρτιῶν ποὺ θὰ τοὺς
ἔδιδεν ἐντὸς ὀλίγου ὁ
Μεσσίας.
4
Αὐτὸ δὲ τὸ ἔργον τοῦ Ἰωάννου
εἶχε προαναγγελθῆ εἰς τὸ βιβλίον,
ποὺ περιέχει τὰ θεόπνευστα λόγια
τοῦ Ἡσαΐου, ὁ ὁποῖος εἶχε
προφητεύσει· <Θὰ ἀκουσθῇ φωνὴ
ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος κράζει
εἰς τὴν ἔρημον καὶ λέγει, ἐτοιμάσατε
τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου, κάμετε
ἴσους καὶ ὁμαλοὺς τοὺς δρόμους
του, ἀπὸ τοὺς ὁποίους θὰ
περάσῃ (προπαρασκευάσατε δηλαδὴ τὰς
καρδίας σας, διὰ νὰ σᾶς ἐπισκεφθῇ
ὁ Λυτρωτής).
5
Κάθε φάραγγι θὰ γεμίσῃ (θὰ
σκεπασθοῦν δηλαδὴ τὰ χάσματα, ποὺ
ἡ ἔλλειψις τῆς ἀρετῆς δημιουργεῖ
εἰς τὰς ψυχάς) καὶ κάθε ὅρος
καὶ βουνὸ θὰ χαμηλώσῃ καὶ
θὰ ἰσοπεδωθῇ (κάθε δηλαδὴ ἐγωϊσμὸς
καὶ ὑψηλοφροσύνη, ποὺ ἐμποδίζει
τὴν λυτρωτικὴ χάριν τοῦ Θεοῦ,
θὰ ἐξαλειφθῇ καὶ θὰ σβήσῃ
ἀπὸ τὰς ψυχάς) τὰ στραβὰ
καὶ ἀνώμαλα μονοπάτια θὰ γίνουν
εὐθεῖα ὁδὸς καὶ οἱ πετρώδεις
δρόμοι ὁμαλοί.(Ἀνωμαλίαι καὶ
τραχύτητες καὶ ἰδιοτροπίαι ποὺ
δημιουργοῦν τὰ πάθη, θὰ φύγουν
ἀπὸ τὰς ψυχάς, διὰ νὰ
ὑποδεχθοῦν αὐταὶ τὸν Σωτῆρα).
6
Καὶ ὅταν θὰ πραγματοποιηθῇ αὐτὴ
ἡ ἠθικὴ προπαρασκευή, τότε κάθε
καλοπροαίρετος ἄνθρωπος θὰ ἰδῇ
καὶ θὰ ἀπολαύσῃ τὴν σωτηρίαν
ποὺ στέλνει ὁ Θεός>.
7
Ἔλεγε δὲ ὁ Ἰωάννης εἰς
τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ, ποὺ ἔβγαιναν
ἀπὸ τὰς πόλεις καὶ ἤρχοντο
νὰ βαπτισθοῦν ἀπὸ αὐτόν·
<κακοὶ ἀπόγονοι ἀπὸ φαρμακερὲς
ὀχιές, σεῖς ποὺ ἔχετε κληρονομήσει
τὴν κακίαν τῶν προγόνων σας, ποιὸς
σᾶς ὑπέδειξε τὸν τρόπον, διὰ
νὰ ἀποφύγετε τὴν ὀργὴν
τῆς θείας δικαιοσύνης, ποὺ πρόκειτε
ἐντὸς ὀλίγου νὰ ξεσπάσῃ;
8
Ἐὰν μὲ τὴν καρδιά σας δέχεσθε
εἰλικρινῶς τὸ βάπτισμα τῆς μετανοίας
καὶ θέλετε νὰ σωθῆτε ἀπὸ
τὴν ὀργήν, κάμετε ἔργα ἀγαθά,
ἄξια καὶ σύμφωνα μὲ τὴν μετάνοιάν
σας. Καὶ μὴν αρχίσετε νὰ λέγετε
μεταξύ σας μὲ ἀλαζονείαν· Ἔχομεν
πατέρα τὸν Ἀβραάμ. Διότι σᾶς
λέγω τοῦτο, ὅτι ἠμπορεῖ ὁ
Θεὸς καὶ ἀπὸ τοὺς λίθους
αὐτοὺς νὰ ἀναδείξῃ τέκνα
εἰς τὸν Ἀβραάμ.
9
Τώρα δὲ καὶ ὁ πέλεκυς τῆς
θείας κρίσεως εὑρίσκεται κοντὰ
εἰς τὴν ρίζαν τῶν δένδρων·
κάθε λοιπὸν δένδρον, ποὺ δὲν
παράγει καρπὸν καλόν, κόβεται καὶ
ξερριζώνεται καὶ ρίπτεται εἰς τὴν
φωτιά>.
10
Καὶ τὸν ἐρωτοῦσαν τὰ πλήθη·
<τί λοιπὸν νὰ κάμωμεν, διὰ
νὰ σωθῶμεν ἀπὸ τὴν ὀργὴν
τοῦ Θεοῦ;>
11
Ἀπήντησε δὲ καὶ τοὺς εἶπε·
<αὐτὸς ποὺ ἔχει δύο χιτῶνας,
ἂς δώσῃ τὸν ἕνα εἰς ἐκεῖνον
ποὺ δὲν ἔχει, καὶ ἐκεῖνος
ποὺ ἔχει τροφάς, ἂς κάμῃ
τὸ ἴδιο>.
12
Ἦλθαν δὲ καὶ τελῶναι νὰ βαπτισθοῦν
καὶ εἶπαν πρὸς αὐτόν· <διδάσκαλε
τί νὰ κάμωμεν;>
13
Ἐκεῖνος δὲ τοὺς εἶπε· <μὴ
εἰσπράττετε τίποτε παραπάνω ἀπὸ
ἐκεῖνο, ποὺ ἔχει ὁρισθῇ
ἀπὸ τὸν νόμον>.
14
Ἐρωτοῦσαν δὲ αὐτὸν καὶ
οἱ ὑπηρετοῦντες ὡς στρατιῶται,
λέγοντες· <καὶ ἡμεῖς τί
νὰ κάμωμεν;> Καὶ εἶπε πρὸς
αὐτούς· <κανένα νὰ μὴ
συκοφαντήσετε, κανένα νὰ μὴ ἐκφοβήσετε
μὲ ἀπειλάς, διὰ νὰ τοῦ
ἀποσπάσετε χρήματα, καὶ νὰ ἀρκῆσθε
εἰς τὸν μισθόν σας>.
15
Ἐνῶ δὲ ὁ λαὸς ἐπερίμενε
τὸν Μεσσίαν καὶ ἐσκέπτοντο μέσα
των διὰ τὸν Ἰωάννην, μήπως αὐτὸς
εἶναι ὁ Χριστός,
16
ἀπεκρίθη ὁ Ἰωάννης εἰς
ὅλους, λέγων· <ἐγὼ μὲν
σᾶς βαπτίζω μὲ νερό, ἔρχεται
ὅμως ὁ ἰσχυρότερός μου, τοῦ
ὁποίου ἐγὼ δὲν εἶμαι ἄξιος
νὰ λύσω τὸ λωρὶ τῶν ὑποδημάτων
του· αὐτὸς θὰ σᾶς βαπτίσῃ
μὲ Πνεῦμα Ἅγιον καὶ μὲ τὸ
ἁγιαστικὸν πῦρ τῆς χάριτος.
17
Αὐτὸς κρατεῖ τὸ φτυάρι εἰς
τὸ χέρι του καὶ θὰ ξεκαθαρίσῃ
τὸ ἁλώνι του καὶ θὰ συγκεντρώσῃ
τὸ σιτάρι εἰς τὴν ἀποθήκην
του (τοὺς δικαίους δηλαδὴ εἰς τὴν
βασιλείαν τῶν οὐρανῶν), τὸ δὲ
ἄχυρον (τοὺς ἀμετανοήτους δηλαδὴ
ἁμαρτωλούς), θὰ τοὺς κατακαύσῃ
μὲ φωτιά, ποὺ δὲν σβήνει ποτέ>.
18
Πολλὰ μὲν λοιπὸν καὶ ἄλλα ἐδίδασκε
προτρέπων εἰς μετάνοιαν καὶ παρηγορῶν
τοὺς θλιβομένους ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν
καὶ ἐκήρυττε πρὸς τὸν λαὸν
τὸ χαρμόσυνον μήνυμα τῆς ἐλεύσεως
τοῦ Χριστοῦ.
19
Ὁ δὲ Ἡρῴδης ὁ τετράρχης,
ἐπειδὴ ἠλέγχετο ἀπὸ τὸν
Ἰωάννην, διότι συζοῦσε παρανόμως
μὲ τὴν Ἡρῳδιάδα, τὴν γυναῖκα
τοῦ ἀδελφοῦ του, ὅπως καὶ δι'
ὅλα τὰ πονηρὰ ἔργα, ποὺ εἶχε
κάμει,
20
ἐπρόσθεσε καὶ τοῦτο τὸ ἔγκλημα
εἰς ὅλα ὅσα εἶχε διαπράξει καὶ
ἔκλεισε τὸν Ἰωάννην εἰς τὴν
φυλακὴν (διὰ νὰ θέσῃ τέρμα
εἰς τοὺς δικαίους ἐλέγχους του).
21
Πρὶν ὅμως φυλακισθῇ ὁ Ἰωάννης
καὶ ἀφοῦ ἐβαπτίσθη ὅλος
ὁ λαός, ποὺ εἶχεν ἔλθει εἰς
τὸν Ἰορδάνην, καὶ ὅταν ὁ
Ἰησοῦς ἐβαπτίσθη καὶ προσηύχετο,
ἠνοίχθη ὁ οὐρανὸς
22
καὶ κατέβηκε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον
μὲ μορφὴν ἐξωτερικὴν καὶ σωματικὴν
ποὺ ἔμοιαζε πρὸς περιστερὰν καὶ
ἦλθε φωνὴ ἀπὸ τὸν οὐρανόν,
ποὺ ἔλεγε· <σὺ εἶσαι ὁ
υἱός μου ὁ ἀγαπητός, εἰς
σὲ ἔχω εὐαρεστηθῆ, διότι καὶ
ὡς ἄνθρωπος ἐτήρησες ὅλα ὅσα
εἶναι ἀρεστὰ εἰς ἐμέ>.
23
Καὶ αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς, διὰ
τὸν ὁποῖον ἐλέχθησαν τὰ
ἀνωτέρω,ἦτο, ὅταν ἤρχισε τὸ
δημόσιον ἔργον του, περίπου τριάκοντα
ἐτῶν, υἱός, ὅπως
ἐνομίζετο ἀπὸ τοὺς Ἑβραίους,
τοῦ Ἰωσήφ, ὁ ὁποῖος ἦτο
υἱὸς τοῦ Ἠλί,
24
ὁ ὁποῖος ἦτο υἱὸς τοῦ
Ματθάν, υἱὸς τοῦ Λευΐ, υἱοῦ
τοῦ Μελχί, υἱοῦ τοῦ Ἰωννᾶ,
υἱοῦ τοῦ Ἰωσήφ,
25
υἱοῦ τοῦ Ματταθίου, υἱοῦ
τοῦ Ἀμώς, υἱοῦ τοῦ Ναούμ,
υἱοῦ τοῦ Ἐσλίμ, υἱοῦ
τοῦ Ναγγαί,
26
υἱοῦ τοῦ Μαάθ, υἱοῦ τοῦ
Ματταθίου, υἱοῦ τοῦ Σεμεΰ, υἱοῦ
τοῦ Ἰωσήφ, υἱοῦ τοῦ Ἰωδᾶ,
27
υἱοῦ τοῦ Ἰωαννάν, υἱοῦ
τοῦ Ρησᾶ, υἱοῦ τοῦ Ζοροβάβελ,
υἱοῦ τοῦ Σαλαθιήλ, υἱοῦ
τοῦ Νηρί,
28
υἱοῦ τοῦ Μελχί, υἱοῦ τοῦ
Ἀδδί, υἱοῦ τοῦ Κωσάμ,
υἱοῦ τοῦ Ἐλμωδάμ, υἱοῦ
τοῦ Ἤρ,
29
υἱοῦ τοῦ Ἰωσῆ, υἱοῦ
τοῦ Ἐλιέζερ, υἱοῦ τοῦ
Ἰωρείμ, υἱοῦ τοῦ Ματθάτ,
υἱοῦ τοῦ Λευΐ,
30
υἱοῦ τοῦ Συμεών, υἱοῦ
τοῦ Ἰούδα, υἱοῦ τοῦ Ἰωσήφ,
υἱοῦ τοῦ Ἰωνᾶ, υἱοῦ
τοῦ Ἐλιακείμ,
31
υἱοῦ τοῦ Μελεᾶ, υἱοῦ τοῦ
Μαϊνάν, υἱοῦ τοῦ Ματταθᾶ, υἱοῦ
τοῦ Νάθαν, υἱοῦ τοῦ Δαυΐδ,
32
υἱοῦ τοῦ Ἰεσσαί, υἱοῦ
τοῦ Ὠβήδ, υἱοῦ τοῦ Βοόζ,
υἱοῦ τοῦ Σαλμών, υἱοῦ
τοῦ Ναασσῶν,
33
υἱοῦ τοῦ Ἀμιναδάβ, υἱοῦ
τοῦ Ἀράμ, υἱοῦ τοῦ Ἰωράμ,
υἱοῦ τοῦ Ἐσρώμ, υἱοῦ
τοῦ Φαρές, υἱοῦ τοῦ Ἰούδα,
34
υἱοῦ τοῦ Ἰακώβ, υἱοῦ
τοῦ Ἰσαάκ, υἱοῦ τοῦ Ἀβραάμ,
υἱοῦ τοῦ Θάρα, υἱοῦ τοῦ
Ναχώρ,
35
υἱοῦ τοῦ Σερούχ, υἱοῦ
τοῦ Ραγαῦ, υἱοῦ τοῦ Φάλεκ,
υἱοῦ τοῦ Ἔβερ, υἱοῦ τοῦ
Σαλᾶ,
36
υἱοῦ τοῦ Καϊνάν, υἱοῦ
τοῦ Ἀρφαξάδ, υἱοῦ τοῦ
Σήμ, υἱοῦ τοῦ Νῶε, υἱοῦ
τοῦ Λάμεχ,
37
υἱοῦ τοῦ Μαθουσάλα, υἱοῦ
τοῦ Ἐνώχ, υἱοῦ τοῦ Ἰάρεδ,
υἱοῦ τοῦ Μαλελεήλ, υἱοῦ
τοῦ Καϊνάν,
38
υἱοῦ τοῦ Ἐνώς, υἱοῦ
τοῦ Σήθ, υἱοῦ τοῦ Ἀδάμ.
τὸν ὁποῖον ὡς τέκνον του ἔπλασε
κατ' εὐθείαν ὁ Θεός. (Ὁ ἴδιος
ὁ Θεὸς διὰ τῆς δημιουργικῆς
του δυνάμεως ἔπλασεν ἐν τῇ Παρθένῳ
τὸν Ἰησοῦν, τὸν νέον Ἀδάμ).
|
|
|
|
|
|
Ἑρμηνεία
Παναγιώτη Τρεμπέλα |
ατὰ
δὲ τὸ δέκατον πέμπτον ἔτος τῆς αὐτοκρατορίας
τοῦ Τιβερίου Καίσαρος, ὅταν ἦτο ἡγεμὼν
εἰς τὴν Ἰουδαῖαν ὁ Πόντιος Πιλᾶτος,
καὶ τετράρχης εἰς τὴν Γαλιλαῖαν ὁ
Ἡρῴδης Ἀντίπας, ὁ δὲ Φίλιππος
ὁ ἀδελφός του ἦτο τετράρχης τῆς Ἰτουραίας
καὶ τῆς Τραχωνίτιδος χώρας, καὶ ὁ
Λυσανίας ἦτο τετράρχης τῆς Ἀβιληνῆς,
2
ἐπὶ τῶν ἀρχιερέων Ἄννα καὶ
Καϊάφα ἦλθε διαταγὴ τοῦ Θεοῦ πρὸς
τὸν Ἰωάννην τὸν υἱὸν τοῦ
Ζαχαρίου εἰς τὴν ἔρημον, ὅπου ἔμενεν
οὗτος.
3
Καὶ κατόπιν τῆς θείας ταύτης κλήσεως ἦλθεν
ὁ Ἰωάννης εἰς ὅλα τὰ περίχωρα
τοῦ Ἰορδάνου καὶ μὲ τὸ κήρυγμά
του προέτρεπε τὸν λαὸν νὰ βαπτισθῇ
βάπτισμα συνοδευόμενον μὲ μετάνοιαν πρὸς τὸν
σκοπόν, τοῦ νὰ ἐπιτύχουν οἰ βαπτιζόμενοι
τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν των,
τὴν ὁποίαν θὰ τοὺς ἐξησφάλιζεν
ὁ μετ’ ὀλίγον ἐρχόμενος Μεσσίας.
4
Καὶ ἦλθεν ὁ Ἰωάννης νὰ κάμῃ
ἕνα τέτοιο κήρυγμα σύμφωνα μὲ ὅσα ἔχουν
γραφῆ εἰς τὸ βιβλίον, ποὺ περιέχει
τοὺς θεοπνεύστους λόγους τοῦ προφήτουἩσαΐου,
ὁ ὁποῖος εἶπε· Φωνὴ ἀνθρώπου,
ὁ ὁποῖος κράζει εἰς τὴν ἔρημον
καὶ λέγει· Ἐτοιμάσατε τὸν δρόμον, διὰ
τοῦ ὁποίου θὰ ἔλθῃ πρὸς
σᾶς ὁ Κύριος· κάμετε ἴσιους καὶ
ὁμαλοὺς τοὺς δρόμους, ἀπὸ τοὺς
ὁποίους θὰ περάσῃ, καθαρίζοντες μὲ
τὴν μετάνοιαν τὸ ἐσωτερικόν σας διὰ
νὰ δεχθῇ τὸν Κύριον·
5
κάθε χαράδρα καὶ λαγκάδι θὰ γεμίσῃ καὶ
θὰ σκεπασθοῦν τὰ χάσματά του καὶ κάθε
μεγάλο βουνὸν καὶ κάθε μικρὸς λόφος θὰ
χαμηλώσῃ, ὥστε τὸ ἔδαφος νὰ
γίνῃ παντοῦ ὁμαλόν. Καὶ ἔτσι
τὰ στραβὰ καὶ ἀνώμαλα θὰ ἰσάξουν
καὶ θὰ εὐθυγραμμισθοῦν καὶ οἱ
πετρώδεις δρόμοι θὰ γίνουν ὁμαλοὶ καὶ
μαλακοί. Κάθε δηλαδὴ ἔλλειψις εὐλαβείας
καὶ εἰλικρινείας καὶ ἀρετῆς,
ποὺ γεννᾷ ἠθικὸν χάσμα εἰς τὰς
ψυχάς, καὶ κάθε ἐγωϊσμὸς καὶ ἀλαζονεία,
ποὺ σὰν ἄλλο βουνὸν ὑψώνεται
εἰς τὰς καρδίας τῶν ἀνθρώπων, καὶ
κάθε ἀνωμαλία καὶ τραχύτης καὶ δυστροπία,
ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὰ πάθη τῆς
ἁμαρτίας, πρέπει νὰ ἑξαλειφθοῦν καὶ
νὰ γίνουν αἱ ψυχαὶ σὰν ἄλλοι
δρόμοι καὶ πλατεῖαι ὁμαλαὶ καὶ
ἰσοπεδωμέναι διὰ νὰ γίνῃ μέσα εἰς
αὐτὰς ἡ ὑποδοχὴ τοῦ μεγάλου
βασιλέως, ὁ ὁποῖος ἔρχεται,
6
καὶ τότε, ὅταν συντελεσθῇ ἡ ἠθικὴ
αὐτὴ προπαρασκευή, κάθε καλοδιάθετος ἄνθρωπος,
μολονότι φέρει τὴν ἀδύνατον σάρκα, θὰ ἴδῃ
καὶ θὰ ἀπολαύσῃ τὸ μέσον τῆς
σωτηρίας, τὸ ὁποῖον διὰ τῆς
ἐνανθρωπήσεως τοῦ Χριστοῦ ᾠκονόμησεν
ὁ Θεός.
7
Ἔλεγε λοιπὸν ὁ Ἰωάννης εἰς τὰ
πλήθη τοῦ λαοῦ ποὺ ἔβγαιναν διὰ
νὰ βαπτισθοῦν ὑπ’ αὐτοῦ·
Ἀπόγονοι τῶν φαρμακερῶν ὀχιῶν,
ποὺ ἔχετε τὴν κακίαν κληρονομικήν, διότι
καὶ οἱ πρόγονοί σας ἦσαν γεμᾶτοι ἀπὸ
τὸ δηλητήριον τῆς πονηρίας καὶ μοχθηρίας,
ποῖος σᾶς συνεβούλευσε καὶ σᾶς ἐδείξε
τὸν δρόμον νὰ φύγετε καὶ νὰ σωθῆτε
ἀπὸ τὴν ὀργήν, ποὺ πρόκειται
μετ’ ὀλίγον νὰ ξεσπάσῃ;
8
Μόνον τὸ βάπτισμα δὲν σᾶς ὠφελεῖ.
Ἐὰν λοιπὸν θέλετε νὰ σωθῆτε
ἀπὸ τὴν ὀργήν, κάμετε ἔργα ἀγαθά,
τὰ ὁποῖα εἶναι καρποὶ ἄξιοι
τῆς ἀληθοῦς μετανοίας, καὶ δείξατε
μὲ πράξεις ἐναρέτους τὴν εἰλικρινῆ
μετάνοιάν σας καὶ μὴν ἀρχίσετε νὰ
λέγετε μέσα σας· Πατέρα ἔχομεν τὸν Ἀβραάμ·
διότι σᾶς λέγω, ὅτι ὁ Θεὸς ἔχει
τὴν δύναμιν ἀπὸ τὸ πλέον ἀκατάλληλον
ὑλικόν, ἀκόμη καὶ ἀπὸ τοὺς
λίθους αὐτοὺς νὰ ἀναστήσῃ ἀπογόνους
εἰς τὸν Ἀβραάμ.
9
Τώρα δὲ καὶ ὁ πέλεκυς τῆς θείας κρίσεως
καὶ ὀργῆς εὑρίσκεται κοντὰ εἰς
τὴν ρίζαν τῶν δένδρων, ἕτοιμος νὰ
κόψῃ σύρριζα κάθε ἄνθρωπον, ποὺ ὁμοιάζει
πρὸς ἄκαρπον δένδρον. Κάθε δένδρον, ποὺ
δὲν κάνει καρπὸν καλόν, κόπτεται ἀπὸ
τὸ βάθος του καὶ ρίπτεται εἰς τὸ πῦρ.
Αὐτὸ θὰ πάθῃ καὶ κάθε ἄνθρωπος,
ποὺ δὲν ἔχει καρπὸν ἀρετῆς.
10
Καὶ τὸν ἠρώτων τὰ πλήθη καὶ
τοῦ ἔλεγαν· Τί λοιπὸν πρέπει νὰ
κάμωμεν, διὰ νὰ σωθῶμεν ἀπὸ
τὴν ὀργήν;
11
Ἀπεκρίθη δὲ καὶ τοὺς εἶπεν·
Ἐκεῖνος ποὺ ἔχει δύο ὑποκάμισα,
ἂς τὰ μοιρασθῇ μὲ ἐκεῖνον
ποὺ δὲν ἔχει. Καὶ ἐκεῖνος
ποὺ ἔχει τροφάς, ἂς κάμῃ καὶ
αὐτὸς τὸ ἴδιο καὶ ἂς τὰς
μοιρασθῇ μὲ ἐκεῖνον ποὺ πεινᾷ.
12
ἮλΘαν δὲ μεταξὺ τῶν ἄλλων καὶ
τελῶναι νὰ βαπτισθοῦν καὶ εἶπαν
πρὸς αὐτόν· Διδάσκαλε, τί νὰ
κάμωμεν;
13
Ἐκεῖνος δὲ τοὺς εἶπε· Μὴν
εἰσπράττετε τίποτε παραπάνω ἀπὸ ἐκεῖνο,
ποὺ σᾶς ἔχει διαταχθῇ ἀπὸ
τὸν νόμον νὰ εἰσπράττετε.
14
Τὸν ἠρώτων δὲ καὶ στρατιωτικοὶ
καὶ ἔλεγαν· Καὶ ἡμεῖς τί
νὰ κάμωμεν; Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς·
μὴ κατηγορήσετε ψευδῶς κανένα καὶ μὴ
ἐκβιάσετε διὰ τοῦ φόβου καὶ τῆς
ἀπειλῆς διὰ νὰ ἀποσπάσετε χρήματα
ἐξ αὐτοῦ· καὶ νὰ ἀρκῆσθε
εἰς τὸν μισθόν, ποὺ σᾶς δίδει τὸ
δημόσιον.
15
Ἐνῷ δὲ ὁ λαὸς ἐπερίμενε
τὸν Μεσσίαν καὶ ἐσυλλογίζοντο ὅλοι
μέσα εἰς τὰς διανοίας των διὰ τὸν
Ἰωάννην, μήπως ἦτο αὐτὸς ὁ Χριστός,
16
ἀπεκρίθη ὁ Ἰωάννης εἰς ὅλους
καὶ εἶπεν· Ἐγὼ μὲν σᾶς
βαπτίζω μὲ ἁπλὸν καὶ κοινὸν
νερόν, Ἔρχεται ὅμως ἐκεῖνος, ποὺ
λόγῳ τοῦ ἀξιώματός του καὶ τῆς
θείας φύσεώς του εἶναι δυνατώτερος ἀπὸ ἐμέ,
τοῦ ὁποίου δὲν εἶμαι ἐγὼ
ἄξιος νὰ λύσω οὔτε τὸ λωρίον τῶν
ὑποδημάτων του. Αὐτὸς θὰ σᾶς
βαπτίσῃ μὲ Πνεῦμα Ἅγιον καὶ
μὲ τὸ καθαρτικὸν πῦρ τῆς χάριτος.
17
Κρατεῖ εἰς τὴν χεῖρα φτυάρι καὶ
λιχνίζει. Ἡ δικαία του κρίσις δηλαδὴ εἶναι
ἕτοιμος νὰ λειτουργήσῃ. Καὶ θὰ
καθαρίσῃ τελείως τὸ ἁλώνιόν του, ἤτοι
τὸν κόσμον ὁλόκληρον. Καὶ θὰ συνάξῃ
τὸν σῖτον του εἰς τὴν ἀποθήκην,
δηλαδὴ τοὺς ἐναρέτους εἰς τὴν
βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, τὸ δὲ
ἄχυρον, ἤτοι τοὺς ἀμετανοήτους, θὰ
κατακαύσῃ μὲ φωτιά, ποὺ δὲν σβήνει
ποτέ.
18
Πολλὰ λοιπὸν καὶ ἄλλα ἔλεγε
προτρέπων καὶ παρηγόρων τὸν λαόν, ποὺ εὑρίσκετο
εἰς ἀθλιότητα πνευματικήν, καὶ ἐκήρυττε
πρὸς αὐτὸν τὴν χαροποιὸν εἴδησιν,
ὅτι ἔρχεται μετ’ ὀλίγον ὁ Σωτήρ.
19
Ἀλλ’ ὁ τετράρχης Ἡρῴδης, ἐπειδὴ
ἠλέγχετο ἀπὸ τὸν Ἰωάννην διὰ
τὴν Ἡρῳδιάδα τὴν γυναῖκα τοῦ
ἀδελφοῦ τοῦ Φιλίππου, μὲ τὴν
ὁποίαν συνέζη παρανόμως, καθὼς καὶ δι’ ὅλα
τὰ κακὰ καὶ παράνομα ἔργα, ποὺ
εἶχε κάμει ὁ Ἡρῴδης,
20
ἐπρόσθεσε καὶ αὐτὸ εἰς ὅλα
τὰ ἐγκλήματά του, ἔκλεισε δηλαδὴ τὸν
Ἰωάννην εἰς τὴν φυλακήν.
21
Πρὸ τῆς φυλακίσεως ὅμως τοῦ Ἰωάννου,
ἀφοῦ εἶχε βαπτισθῇ ὅλος ὁ
λαός, ποὺ κατ’ ἐκείνην τὴν στιγμὴν
παρευρίσκετο ἐκεῖ, καὶ ὅταν καὶ
ὁ Ἰησοῦς ἐβαπτίσθη καὶ προσηύχετο,
συνέβη νὰ ἀνοιχθῇ ὁ οὐρανός,
22
καὶ νὰ καταβῇ ἐπάνω του τὸ Ἅγιον
Πνεῦμα, τὸ ὁποῖο ἐνεφανίσθη
μὲ σχῆμα καὶ εἶδος ἐξωτερικὸν
καὶ σωματικόν, ποὺ ὠμοίαζε πρὸς περιστεράν,
χωρὶς ὅμως καὶ νὰ εἶναι πραγματικὴ
περιστερά. Καὶ ἦλθε φωνὴ ἀπὸ
τὸν οὐρανόν, ἡ ὁποία ἔλεγε·
Σὐ εἶσαι ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπημένος
εἰς σὲ εὐηρεστήθην, διότι καὶ ὡς
ἄνθρωπος ἀπολύτως ἀναμάρτητος ἔκαμες
πάντοτε τὸ ἀρεστὸν ἐνώπιόν μου.
23
Καὶ αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς, εἰς
τὸν ὁποῖον ἀναφέρονται τὰ θαυμαστὰ
ταῦτα σημεῖα, ἦτο περίπου τριάκοντα ἐτῶν,
ὅταν ἤρχιζε τὸ ἔργον του. Καὶ
ἦτο, καθὼς ἐνομίζετο ἀπὸ τοὺς
Ἰουδαίους, υἱὸς τοῦ Ἰωσήφ, ὁ
ὁποῖος ἦτο υἱὸς τοῦ Ἡλί,
24
ποὺ ἦτο υἱὸς τοῦ Ματθάν, ὁ
ὁποῖος ἦτο υἱὸς τοῦ Λευΐ,
υἱοῦ τοῦ Μελχί, ποὺ εἶχε πατέρα
τὸν Ἰωαννά, υἱοῦ τοῦ Ἰωσήφ,
25
υἱοῦ τοῦ Ματταθίου, υἱοῦ τοῦ
Ἀμώς, υἱοῦ τοῦ Ναούμ, υἱοῦ
τοῦ Ἐσλίμ, υἱοῦ τοῦ Ναγγαί,
26
ὁ ὁποῖος ἦτο υἱὸς τοῦ
Μαάθ, υἱοῦ τοῦ Ματταθίου, υἱοῦ
τοῦ Σεμεϋ, υἱοῦ τοῦ Ἰωσήχ, υἱοῦ
τοῦ Ἰωδᾶ,
27
ποὺ εἶχε πατέρα τὸν Ἰωαννάν, ὁ
ὁποῖος ἦτο υἱὸς τοῦ Ρησᾶ,
υἱοῦ τοῦ Ζοροβάβελ, ποὺ ἦτο
υἱὸς τοῦ Σαλαθιήλ, υἱοῦ τοῦ
Νηρί,
28
υἱοῦ τοῦ Μελχί, υἱοῦ τοῦ
Ἀδδί, υἱοῦ τοῦ Κωσάμ, υἱοῦ
τοῦ Ἐλμωδάμ, υἱοῦ τοῦ Ἤρ,
29
υἱοῦ τοῦ Ἰωσῆ, υἱοῦ
τοῦ Ἐλιέζερ, υἱοῦ τοῦ Ἰωρείμ,
υἱοῦ τοῦ Ματθάτ, υἱοῦ τοῦ
Λευΐ,
30
υἱοῦ τοῦ Συμεών, υἱοῦ τοῦ
Ἰούδα, υἱοῦ τοῦ Ἰωσήφ, υἱοῦ
τοῦ Ἰωνᾶ, υἱοῦ τοῦ Ἐλιακείμ,
31
υἱοῦ τοῦ Μελέα, υἱοῦ τοῦ
Μαϊνάν, υἱοῦ τοῦ Ματταθᾶ, υἱοῦ
τοῦ Νάθαν, υἱοῦ τοῦ Δαβίδ,
32
υἱοῦ τοῦ Ἰεσσαί, υἱοῦ
τοῦ Ὠβήδ, υἱοῦ τοῦ Βοόζ, υἱοῦ
τοῦ Σαλμών, υἱοῦ τοῦ Ναασσών,
33
υἱοῦ τοῦ Ἀμιναδάβ, υἱοῦ
τοῦ Ἀράμ, υἱοῦ τοῦ Ἰωράμ,
υἱοῦ τοῦ Ἐσρώμ, υἱοῦ τοῦ
Φαρές, υἱοῦ τοῦ Ἰούδα,
34
υἱοῦ τοῦ Ἰακώβ, υἱοῦ τοῦ
Ἰσαάκ, υἱοῦ τοῦ Ἀβραάμ, υἱοῦ
τοῦ Θάρα, υἱοῦ τοῦ Ναχώρ,
35
υἱοῦ τοῦ Σερούχ, υἱοῦ τοῦ
Ραγαῦ, υἱοῦ τοῦ Φάλεκ, υἱοῦ
τοῦ Ἔβερ, υἱοῦ τοῦ Σαλᾶ,
36
υἱοῦ τοῦ Καϊνάν, υἱοῦ τοῦ
Ἀρφαξάδ, υἱοῦ τοῦ Σήμ, υἱοῦ
τοῦ Νῶε, υἱοῦ τοῦ Λάμεχ,
37
υἱοῦ τοῦ Μαθουσάλα, υἱοῦ τοῦ
Ἐνώχ, υἱοῦ τοῦ Ἰάρεδ, υἱοῦ
τοῦ Μαλελεήλ, υἱοῦ τοῦ Καϊνάν,
38
υἱοῦ τοῦ Ἐνώς, υἱοῦ τοῦ
Σήθ, υἱοῦ τοῦ Ἀδάμ, ὁ ὁποῖος
δὲν ἐγεννήθη ἀπὸ πατέρα ἄνθρωπον,
ἀλλ’ ἐπλασεν αὐτὸν κατ’ εὐθεῖαν
ὁ Θεός. |
|
|
|
|
|
Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ν
ἔτει δὲ πεντεκαιδεκάτῳ τῆς ἡγεμονίας
Τιβερίου Καίσαρος, ἠγεμονεύοντος Ποντίου
Πιλάτου τῆς ᾿Ιουδαίας, καὶ τετραρχοῦντος
τῆς Γαλιλαίας Ἡρῴδου, Φιλίππου
δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ τετραρχοῦντος
τῆς Ἰτουραίας καὶ Τραχωνίτιδος
χώρας, καὶ Λυσανίου τῆς Ἀβιληνῆς
τετραρχοῦντος, |
ατὰ
δὲ τὸ δέκατον πέμπτον ἔτος τῆς
αὐτοκρατορίας τοῦ Τιβερίου Καίσαρος,
ὅταν ἡγεμὼν τῆς Ἰουδαίας
ἦτο ὁ Πόντιος Πιλᾶτος, καὶ τετράρχης
τῆς Γαλιλαίας ὁ Ἡρῴδης Ἀντίπας,
ὁ δὲ Φίλιππος, ὁ ἀδελφὸς
αὐτοῦ, τετράρχης τῆς Ἰτουραίας
καὶ τῆς Τραχωνίτιδος χώρας καὶ
ὁ Λυσανίας τετράρχης τῆς Ἀβιληνῆς,
|
ατὰ
δὲ τὸ δέκατον πέμπτον ἔτος τῆς αὐτοκρατορίας
τοῦ Τιβερίου Καίσαρος, ὅταν ἦτο ἡγεμὼν
εἰς τὴν Ἰουδαῖαν ὁ Πόντιος Πιλᾶτος,
καὶ τετράρχης εἰς τὴν Γαλιλαῖαν ὁ
Ἡρῴδης Ἀντίπας, ὁ δὲ Φίλιππος
ὁ ἀδελφός του ἦτο τετράρχης τῆς Ἰτουραίας
καὶ τῆς Τραχωνίτιδος χώρας, καὶ ὁ
Λυσανίας ἦτο τετράρχης τῆς Ἀβιληνῆς,
|
2
ἐπ' ἀρχιερέως Ἀννα καὶ Καϊάφα,
ἐγένετο ρῆμα Θεοῦ ἐπὶ
Ἰωάννην τὸν Ζαχαρίου υἱὸν
ἐν τῇ ἐρήμῳ, |
2
ὅταν ἀρχιερεῖς εἰς Ἱεροσόλυμα
ἦσαν ὁ Ἄννας καὶ ὁ Καϊάφας,
διέταξεν ὁ Θεὸς τὸν Ἰωάννην
τὸν υἱὸν τοῦ Ζαχαρίου, ποὺ
ἔμενεν εἰς τὴν ἔρημον,
|
2
ἐπὶ τῶν ἀρχιερέων Ἄννα καὶ
Καϊάφα ἦλθε διαταγὴ τοῦ Θεοῦ πρὸς
τὸν Ἰωάννην τὸν υἱὸν τοῦ
Ζαχαρίου εἰς τὴν ἔρημον, ὅπου ἔμενεν
οὗτος. |
3
καὶ ἦλθεν εἰς πᾶσαν τὴν περίχωρον
τοῦ Ἰορδάνου κηρύσσων βάπτισμα
μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν,
|
3
καὶ ἦλθεν εἰς ὅλην τὴν περιοχὴν
τοῦ Ἰορδάνου, κηρύσσων πρὸς
τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ
προτρέπων αὐτοὺς νὰ βαπτισθοῦν
βάπτισμα μετανοίας, διὰ νὰ πάρουν
ἄφεσιν ἁμαρτιῶν ποὺ θὰ τοὺς
ἔδιδεν ἐντὸς ὀλίγου ὁ
Μεσσίας. |
3
Καὶ κατόπιν τῆς θείας ταύτης κλήσεως ἦλθεν
ὁ Ἰωάννης εἰς ὅλα τὰ περίχωρα
τοῦ Ἰορδάνου καὶ μὲ τὸ κήρυγμά
του προέτρεπε τὸν λαὸν νὰ βαπτισθῇ
βάπτισμα συνοδευόμενον μὲ μετάνοιαν πρὸς τὸν
σκοπόν, τοῦ νὰ ἐπιτύχουν οἰ βαπτιζόμενοι
τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν των,
τὴν ὁποίαν θὰ τοὺς ἐξησφάλιζεν
ὁ μετ’ ὀλίγον ἐρχόμενος Μεσσίας.
|
4
ὡς γέγραπται ἐν βιβλίῳ λόγων
Ἡσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος·
φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ,
ἐτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου,
εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους
αὐτοῦ· |
4
Αὐτὸ δὲ τὸ ἔργον τοῦ Ἰωάννου
εἶχε προαναγγελθῆ εἰς τὸ βιβλίον,
ποὺ περιέχει τὰ θεόπνευστα λόγια
τοῦ Ἡσαΐου, ὁ ὁποῖος εἶχε
προφητεύσει· <Θὰ ἀκουσθῇ φωνὴ
ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος κράζει
εἰς τὴν ἔρημον καὶ λέγει, ἐτοιμάσατε
τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου, κάμετε
ἴσους καὶ ὁμαλοὺς τοὺς δρόμους
του, ἀπὸ τοὺς ὁποίους θὰ
περάσῃ (προπαρασκευάσατε δηλαδὴ τὰς
καρδίας σας, διὰ νὰ σᾶς ἐπισκεφθῇ
ὁ Λυτρωτής). |
4
Καὶ ἦλθεν ὁ Ἰωάννης νὰ κάμῃ
ἕνα τέτοιο κήρυγμα σύμφωνα μὲ ὅσα ἔχουν
γραφῆ εἰς τὸ βιβλίον, ποὺ περιέχει
τοὺς θεοπνεύστους λόγους τοῦ προφήτουἩσαΐου,
ὁ ὁποῖος εἶπε· Φωνὴ ἀνθρώπου,
ὁ ὁποῖος κράζει εἰς τὴν ἔρημον
καὶ λέγει· Ἐτοιμάσατε τὸν δρόμον, διὰ
τοῦ ὁποίου θὰ ἔλθῃ πρὸς
σᾶς ὁ Κύριος· κάμετε ἴσιους καὶ
ὁμαλοὺς τοὺς δρόμους, ἀπὸ τοὺς
ὁποίους θὰ περάσῃ, καθαρίζοντες μὲ
τὴν μετάνοιαν τὸ ἐσωτερικόν σας διὰ
νὰ δεχθῇ τὸν Κύριον·
|
5
πᾶσα φάραγξ πληρωθήσεται καὶ πᾶν
ὅρος καὶ βουνὸς ταπεινωθήσεται, καὶ
ἔσται τὰ σκολιὰ εἰς εὐθεῖαν
καὶ τραχεῖαι εἰς ὁδοὺς λείας,
|
5
Κάθε φάραγγι θὰ γεμίσῃ (θὰ
σκεπασθοῦν δηλαδὴ τὰ χάσματα, ποὺ
ἡ ἔλλειψις τῆς ἀρετῆς δημιουργεῖ
εἰς τὰς ψυχάς) καὶ κάθε ὅρος
καὶ βουνὸ θὰ χαμηλώσῃ καὶ
θὰ ἰσοπεδωθῇ (κάθε δηλαδὴ ἐγωϊσμὸς
καὶ ὑψηλοφροσύνη, ποὺ ἐμποδίζει
τὴν λυτρωτικὴ χάριν τοῦ Θεοῦ,
θὰ ἐξαλειφθῇ καὶ θὰ σβήσῃ
ἀπὸ τὰς ψυχάς) τὰ στραβὰ
καὶ ἀνώμαλα μονοπάτια θὰ γίνουν
εὐθεῖα ὁδὸς καὶ οἱ πετρώδεις
δρόμοι ὁμαλοί.(Ἀνωμαλίαι καὶ
τραχύτητες καὶ ἰδιοτροπίαι ποὺ
δημιουργοῦν τὰ πάθη, θὰ φύγουν
ἀπὸ τὰς ψυχάς, διὰ νὰ
ὑποδεχθοῦν αὐταὶ τὸν Σωτῆρα).
|
5
κάθε χαράδρα καὶ λαγκάδι θὰ γεμίσῃ καὶ
θὰ σκεπασθοῦν τὰ χάσματά του καὶ κάθε
μεγάλο βουνὸν καὶ κάθε μικρὸς λόφος θὰ
χαμηλώσῃ, ὥστε τὸ ἔδαφος νὰ
γίνῃ παντοῦ ὁμαλόν. Καὶ ἔτσι
τὰ στραβὰ καὶ ἀνώμαλα θὰ ἰσάξουν
καὶ θὰ εὐθυγραμμισθοῦν καὶ οἱ
πετρώδεις δρόμοι θὰ γίνουν ὁμαλοὶ καὶ
μαλακοί. Κάθε δηλαδὴ ἔλλειψις εὐλαβείας
καὶ εἰλικρινείας καὶ ἀρετῆς,
ποὺ γεννᾷ ἠθικὸν χάσμα εἰς τὰς
ψυχάς, καὶ κάθε ἐγωϊσμὸς καὶ ἀλαζονεία,
ποὺ σὰν ἄλλο βουνὸν ὑψώνεται
εἰς τὰς καρδίας τῶν ἀνθρώπων, καὶ
κάθε ἀνωμαλία καὶ τραχύτης καὶ δυστροπία,
ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὰ πάθη τῆς
ἁμαρτίας, πρέπει νὰ ἑξαλειφθοῦν καὶ
νὰ γίνουν αἱ ψυχαὶ σὰν ἄλλοι
δρόμοι καὶ πλατεῖαι ὁμαλαὶ καὶ
ἰσοπεδωμέναι διὰ νὰ γίνῃ μέσα εἰς
αὐτὰς ἡ ὑποδοχὴ τοῦ μεγάλου
βασιλέως, ὁ ὁποῖος ἔρχεται,
|
6
καὶ ὄψεται πᾶσα σὰρξ τὸ σωτήριον
τοῦ Θεοῦ. |
6
Καὶ ὅταν θὰ πραγματοποιηθῇ αὐτὴ
ἡ ἠθικὴ προπαρασκευή, τότε κάθε
καλοπροαίρετος ἄνθρωπος θὰ ἰδῇ
καὶ θὰ ἀπολαύσῃ τὴν σωτηρίαν
ποὺ στέλνει ὁ Θεός>.
|
6
καὶ τότε, ὅταν συντελεσθῇ ἡ ἠθικὴ
αὐτὴ προπαρασκευή, κάθε καλοδιάθετος ἄνθρωπος,
μολονότι φέρει τὴν ἀδύνατον σάρκα, θὰ ἴδῃ
καὶ θὰ ἀπολαύσῃ τὸ μέσον τῆς
σωτηρίας, τὸ ὁποῖον διὰ τῆς
ἐνανθρωπήσεως τοῦ Χριστοῦ ᾠκονόμησεν
ὁ Θεός. |
7
Ἔλεγεν οὖν τοῖς ἐκπορευομένοις
ὄχλοις βαπτισθῆναι ὑπ' αὐτοῦ·
γεννήματα ἐχιθνῶν, τίς ὑπέδειξεν
ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης
ὀργῆς; |
7
Ἔλεγε δὲ ὁ Ἰωάννης εἰς
τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ, ποὺ ἔβγαιναν
ἀπὸ τὰς πόλεις καὶ ἤρχοντο
νὰ βαπτισθοῦν ἀπὸ αὐτόν·
<κακοὶ ἀπόγονοι ἀπὸ φαρμακερὲς
ὀχιές, σεῖς ποὺ ἔχετε κληρονομήσει
τὴν κακίαν τῶν προγόνων σας, ποιὸς
σᾶς ὑπέδειξε τὸν τρόπον, διὰ
νὰ ἀποφύγετε τὴν ὀργὴν
τῆς θείας δικαιοσύνης, ποὺ πρόκειτε
ἐντὸς ὀλίγου νὰ ξεσπάσῃ;
|
7
Ἔλεγε λοιπὸν ὁ Ἰωάννης εἰς τὰ
πλήθη τοῦ λαοῦ ποὺ ἔβγαιναν διὰ
νὰ βαπτισθοῦν ὑπ’ αὐτοῦ·
Ἀπόγονοι τῶν φαρμακερῶν ὀχιῶν,
ποὺ ἔχετε τὴν κακίαν κληρονομικήν, διότι
καὶ οἱ πρόγονοί σας ἦσαν γεμᾶτοι ἀπὸ
τὸ δηλητήριον τῆς πονηρίας καὶ μοχθηρίας,
ποῖος σᾶς συνεβούλευσε καὶ σᾶς ἐδείξε
τὸν δρόμον νὰ φύγετε καὶ νὰ σωθῆτε
ἀπὸ τὴν ὀργήν, ποὺ πρόκειται
μετ’ ὀλίγον νὰ ξεσπάσῃ;
|
8
Ποιήσατε οὖν καρποὺς ἀξίους
τῆς μετανοίας, καὶ μὴ ἄρξησθε
λέγειν ἐν ἑαυτοῖς, πατέρα ἔχομεν
τὸν Ἀβραάμ· λέγω γὰρ ὑμῖν
ὅτι δύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν
λίθων τούτων ἐγείραι τέκνα τῷ
Ἀβραάμ. |
8
Ἐὰν μὲ τὴν καρδιά σας δέχεσθε
εἰλικρινῶς τὸ βάπτισμα τῆς μετανοίας
καὶ θέλετε νὰ σωθῆτε ἀπὸ
τὴν ὀργήν, κάμετε ἔργα ἀγαθά,
ἄξια καὶ σύμφωνα μὲ τὴν μετάνοιάν
σας. Καὶ μὴν αρχίσετε νὰ λέγετε
μεταξύ σας μὲ ἀλαζονείαν· Ἔχομεν
πατέρα τὸν Ἀβραάμ. Διότι σᾶς
λέγω τοῦτο, ὅτι ἠμπορεῖ ὁ
Θεὸς καὶ ἀπὸ τοὺς λίθους
αὐτοὺς νὰ ἀναδείξῃ τέκνα
εἰς τὸν Ἀβραάμ.
|
8
Μόνον τὸ βάπτισμα δὲν σᾶς ὠφελεῖ.
Ἐὰν λοιπὸν θέλετε νὰ σωθῆτε
ἀπὸ τὴν ὀργήν, κάμετε ἔργα ἀγαθά,
τὰ ὁποῖα εἶναι καρποὶ ἄξιοι
τῆς ἀληθοῦς μετανοίας, καὶ δείξατε
μὲ πράξεις ἐναρέτους τὴν εἰλικρινῆ
μετάνοιάν σας καὶ μὴν ἀρχίσετε νὰ
λέγετε μέσα σας· Πατέρα ἔχομεν τὸν Ἀβραάμ·
διότι σᾶς λέγω, ὅτι ὁ Θεὸς ἔχει
τὴν δύναμιν ἀπὸ τὸ πλέον ἀκατάλληλον
ὑλικόν, ἀκόμη καὶ ἀπὸ τοὺς
λίθους αὐτοὺς νὰ ἀναστήσῃ ἀπογόνους
εἰς τὸν Ἀβραάμ. |
9
Ἤδη δὲ καὶ ἡ ἀξίνη πρὸς
τὴν ρίζαν τῶν δένδρων κεῖται·
πᾶν οὖν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν
καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ
βάλλεται. |
9
Τώρα δὲ καὶ ὁ πέλεκυς τῆς
θείας κρίσεως εὑρίσκεται κοντὰ
εἰς τὴν ρίζαν τῶν δένδρων·
κάθε λοιπὸν δένδρον, ποὺ δὲν
παράγει καρπὸν καλόν, κόβεται καὶ
ξερριζώνεται καὶ ρίπτεται εἰς τὴν
φωτιά>. |
9
Τώρα δὲ καὶ ὁ πέλεκυς τῆς θείας κρίσεως
καὶ ὀργῆς εὑρίσκεται κοντὰ εἰς
τὴν ρίζαν τῶν δένδρων, ἕτοιμος νὰ
κόψῃ σύρριζα κάθε ἄνθρωπον, ποὺ ὁμοιάζει
πρὸς ἄκαρπον δένδρον. Κάθε δένδρον, ποὺ
δὲν κάνει καρπὸν καλόν, κόπτεται ἀπὸ
τὸ βάθος του καὶ ρίπτεται εἰς τὸ πῦρ.
Αὐτὸ θὰ πάθῃ καὶ κάθε ἄνθρωπος,
ποὺ δὲν ἔχει καρπὸν ἀρετῆς.
|
10
Καὶ ἐπηρώτων αὐτὸν οἱ
ὄχλοι λέγοντες· τί οὖν ποιήσομεν;
|
10
Καὶ τὸν ἐρωτοῦσαν τὰ πλήθη·
<τί λοιπὸν νὰ κάμωμεν, διὰ
νὰ σωθῶμεν ἀπὸ τὴν ὀργὴν
τοῦ Θεοῦ;> |
10
Καὶ τὸν ἠρώτων τὰ πλήθη καὶ
τοῦ ἔλεγαν· Τί λοιπὸν πρέπει νὰ
κάμωμεν, διὰ νὰ σωθῶμεν ἀπὸ
τὴν ὀργήν; |
11
Ἀποκριθεὶς δὲ λέγει αὐτοῖς·
ὁ ἔχων δύο χιτῶνας μεταδότω
τῷ μὴ ἔχοντι, καὶ ὁ ἔχων
βρώματα ὁμοίως ποιείτω.
|
11
Ἀπήντησε δὲ καὶ τοὺς εἶπε·
<αὐτὸς ποὺ ἔχει δύο χιτῶνας,
ἂς δώσῃ τὸν ἕνα εἰς ἐκεῖνον
ποὺ δὲν ἔχει, καὶ ἐκεῖνος
ποὺ ἔχει τροφάς, ἂς κάμῃ
τὸ ἴδιο>. |
11
Ἀπεκρίθη δὲ καὶ τοὺς εἶπεν·
Ἐκεῖνος ποὺ ἔχει δύο ὑποκάμισα,
ἂς τὰ μοιρασθῇ μὲ ἐκεῖνον
ποὺ δὲν ἔχει. Καὶ ἐκεῖνος
ποὺ ἔχει τροφάς, ἂς κάμῃ καὶ
αὐτὸς τὸ ἴδιο καὶ ἂς τὰς
μοιρασθῇ μὲ ἐκεῖνον ποὺ πεινᾷ.
|
12
Ἦλθον δὲ καὶ τελῶναι βαπτισθῆναι,
καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν· διδάσκαλε,
τί ποιήσομεν; |
12
Ἦλθαν δὲ καὶ τελῶναι νὰ βαπτισθοῦν
καὶ εἶπαν πρὸς αὐτόν· <διδάσκαλε
τί νὰ κάμωμεν;> |
12
ἮλΘαν δὲ μεταξὺ τῶν ἄλλων καὶ
τελῶναι νὰ βαπτισθοῦν καὶ εἶπαν
πρὸς αὐτόν· Διδάσκαλε, τί νὰ
κάμωμεν; |
13
Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς·
μηδὲν πλέον παρὰ τὸ διατεταγμένον
ὑμῖν πράσσετε. |
13
Ἐκεῖνος δὲ τοὺς εἶπε· <μὴ
εἰσπράττετε τίποτε παραπάνω ἀπὸ
ἐκεῖνο, ποὺ ἔχει ὁρισθῇ
ἀπὸ τὸν νόμον>. |
13
Ἐκεῖνος δὲ τοὺς εἶπε· Μὴν
εἰσπράττετε τίποτε παραπάνω ἀπὸ ἐκεῖνο,
ποὺ σᾶς ἔχει διαταχθῇ ἀπὸ
τὸν νόμον νὰ εἰσπράττετε.
|
14
Ἐπηρώτων δὲ αὐτὸν καὶ
στρατευόμενοι λέγοντες· καὶ ἡμεῖς
τί ποιήσομεν; Καὶ εἶπε πρὸς
αὐτούς· μηδένα συκοφαντήσητε
μηδὲ διασείσητε, καὶ ἀρκεῖσθε
τοῖς ὀψωνίοις ὑμῶν. |
14
Ἐρωτοῦσαν δὲ αὐτὸν καὶ
οἱ ὑπηρετοῦντες ὡς στρατιῶται,
λέγοντες· <καὶ ἡμεῖς τί
νὰ κάμωμεν;> Καὶ εἶπε πρὸς
αὐτούς· <κανένα νὰ μὴ
συκοφαντήσετε, κανένα νὰ μὴ ἐκφοβήσετε
μὲ ἀπειλάς, διὰ νὰ τοῦ
ἀποσπάσετε χρήματα, καὶ νὰ ἀρκῆσθε
εἰς τὸν μισθόν σας>. |
14
Τὸν ἠρώτων δὲ καὶ στρατιωτικοὶ
καὶ ἔλεγαν· Καὶ ἡμεῖς τί
νὰ κάμωμεν; Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς·
μὴ κατηγορήσετε ψευδῶς κανένα καὶ μὴ
ἐκβιάσετε διὰ τοῦ φόβου καὶ τῆς
ἀπειλῆς διὰ νὰ ἀποσπάσετε χρήματα
ἐξ αὐτοῦ· καὶ νὰ ἀρκῆσθε
εἰς τὸν μισθόν, ποὺ σᾶς δίδει τὸ
δημόσιον. |
15
Προσδοκῶντος δὲ τοῦ λαοῦ καὶ
διαλογιζομένων πάντων ἐν ταῖς καρδίαις
αὐτῶν περὶ τοῦ Ἰωάννου,
μήποτε αὐτὸς εἴη ὁ Χριστός,
|
15
Ἐνῶ δὲ ὁ λαὸς ἐπερίμενε
τὸν Μεσσίαν καὶ ἐσκέπτοντο μέσα
των διὰ τὸν Ἰωάννην, μήπως αὐτὸς
εἶναι ὁ Χριστός, |
15
Ἐνῷ δὲ ὁ λαὸς ἐπερίμενε
τὸν Μεσσίαν καὶ ἐσυλλογίζοντο ὅλοι
μέσα εἰς τὰς διανοίας των διὰ τὸν
Ἰωάννην, μήπως ἦτο αὐτὸς ὁ Χριστός,
|
16
ἀπεκρίνατο ὁ Ἰωάννης ἅπασι
λέγων· ἐγὼ μὲν ὕδατι βαπτίζω
ὑμᾶς· ἔρχεται δὲ ὁ ἰσχυρότερός
μου, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς
λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων
αὐτοῦ· αὐτὸς ὑμᾶς
βαπτίσει ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ
καὶ πυρί. |
16
ἀπεκρίθη ὁ Ἰωάννης εἰς
ὅλους, λέγων· <ἐγὼ μὲν
σᾶς βαπτίζω μὲ νερό, ἔρχεται
ὅμως ὁ ἰσχυρότερός μου, τοῦ
ὁποίου ἐγὼ δὲν εἶμαι ἄξιος
νὰ λύσω τὸ λωρὶ τῶν ὑποδημάτων
του· αὐτὸς θὰ σᾶς βαπτίσῃ
μὲ Πνεῦμα Ἅγιον καὶ μὲ τὸ
ἁγιαστικὸν πῦρ τῆς χάριτος.
|
16
ἀπεκρίθη ὁ Ἰωάννης εἰς ὅλους
καὶ εἶπεν· Ἐγὼ μὲν σᾶς
βαπτίζω μὲ ἁπλὸν καὶ κοινὸν
νερόν, Ἔρχεται ὅμως ἐκεῖνος, ποὺ
λόγῳ τοῦ ἀξιώματός του καὶ τῆς
θείας φύσεώς του εἶναι δυνατώτερος ἀπὸ ἐμέ,
τοῦ ὁποίου δὲν εἶμαι ἐγὼ
ἄξιος νὰ λύσω οὔτε τὸ λωρίον τῶν
ὑποδημάτων του. Αὐτὸς θὰ σᾶς
βαπτίσῃ μὲ Πνεῦμα Ἅγιον καὶ
μὲ τὸ καθαρτικὸν πῦρ τῆς χάριτος.
|
17
Οὗ τὸ πτύον ἐν τῇ χειρὶ
αὐτοῦ καὶ διακαθαριεῖ τὴν ἅλωνα
αὐτοῦ, καὶ συνάξει τὸν σῖτον
εἰς τὴν ἀποθήκην αὐτοῦ,
τὸ δὲ ἄχυρον κατακαύσει πυρὶ
ἀσβέστῳ. |
17
Αὐτὸς κρατεῖ τὸ φτυάρι εἰς
τὸ χέρι του καὶ θὰ ξεκαθαρίσῃ
τὸ ἁλώνι του καὶ θὰ συγκεντρώσῃ
τὸ σιτάρι εἰς τὴν ἀποθήκην
του (τοὺς δικαίους δηλαδὴ εἰς τὴν
βασιλείαν τῶν οὐρανῶν), τὸ δὲ
ἄχυρον (τοὺς ἀμετανοήτους δηλαδὴ
ἁμαρτωλούς), θὰ τοὺς κατακαύσῃ
μὲ φωτιά, ποὺ δὲν σβήνει ποτέ>.
|
17
Κρατεῖ εἰς τὴν χεῖρα φτυάρι καὶ
λιχνίζει. Ἡ δικαία του κρίσις δηλαδὴ εἶναι
ἕτοιμος νὰ λειτουργήσῃ. Καὶ θὰ
καθαρίσῃ τελείως τὸ ἁλώνιόν του, ἤτοι
τὸν κόσμον ὁλόκληρον. Καὶ θὰ συνάξῃ
τὸν σῖτον του εἰς τὴν ἀποθήκην,
δηλαδὴ τοὺς ἐναρέτους εἰς τὴν
βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, τὸ δὲ
ἄχυρον, ἤτοι τοὺς ἀμετανοήτους, θὰ
κατακαύσῃ μὲ φωτιά, ποὺ δὲν σβήνει
ποτέ. |
18
Πολλὰ μὲν οὖν καὶ ἕτερα παρακαλῶν
εὐηγγελίζετο τὸν λαόν.
|
18
Πολλὰ μὲν λοιπὸν καὶ ἄλλα ἐδίδασκε
προτρέπων εἰς μετάνοιαν καὶ παρηγορῶν
τοὺς θλιβομένους ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν
καὶ ἐκήρυττε πρὸς τὸν λαὸν
τὸ χαρμόσυνον μήνυμα τῆς ἐλεύσεως
τοῦ Χριστοῦ. |
18
Πολλὰ λοιπὸν καὶ ἄλλα ἔλεγε
προτρέπων καὶ παρηγόρων τὸν λαόν, ποὺ εὑρίσκετο
εἰς ἀθλιότητα πνευματικήν, καὶ ἐκήρυττε
πρὸς αὐτὸν τὴν χαροποιὸν εἴδησιν,
ὅτι ἔρχεται μετ’ ὀλίγον ὁ Σωτήρ.
|
19
Ὁ δὲ Ἡρῴδης ὁ τετράρχης,
ἐλεγχόμενος ὑπ' αὐτοῦ περὶ
Ἡρῳδιάδος τῆς γυναικὸς τοῦ
ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶ περὶ
πάντων ὧν ἐποίησε πονηρῶν ὁ
Ἡρῴδης, |
19
Ὁ δὲ Ἡρῴδης ὁ τετράρχης,
ἐπειδὴ ἠλέγχετο ἀπὸ τὸν
Ἰωάννην, διότι συζοῦσε παρανόμως
μὲ τὴν Ἡρῳδιάδα, τὴν γυναῖκα
τοῦ ἀδελφοῦ του, ὅπως καὶ δι'
ὅλα τὰ πονηρὰ ἔργα, ποὺ εἶχε
κάμει, |
19
Ἀλλ’ ὁ τετράρχης Ἡρῴδης, ἐπειδὴ
ἠλέγχετο ἀπὸ τὸν Ἰωάννην διὰ
τὴν Ἡρῳδιάδα τὴν γυναῖκα τοῦ
ἀδελφοῦ τοῦ Φιλίππου, μὲ τὴν
ὁποίαν συνέζη παρανόμως, καθὼς καὶ δι’ ὅλα
τὰ κακὰ καὶ παράνομα ἔργα, ποὺ
εἶχε κάμει ὁ Ἡρῴδης,
|
20
προσέθηκε καὶ τοῦτο ἐπὶ πᾶσι
καὶ κατέκλεισε τὸν Ἰωάννην ἐν
τῇ φυλακῇ. |
20
ἐπρόσθεσε καὶ τοῦτο τὸ ἔγκλημα
εἰς ὅλα ὅσα εἶχε διαπράξει καὶ
ἔκλεισε τὸν Ἰωάννην εἰς τὴν
φυλακὴν (διὰ νὰ θέσῃ τέρμα
εἰς τοὺς δικαίους ἐλέγχους του).
|
20
ἐπρόσθεσε καὶ αὐτὸ εἰς ὅλα
τὰ ἐγκλήματά του, ἔκλεισε δηλαδὴ τὸν
Ἰωάννην εἰς τὴν φυλακήν.
|
21
Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ βαπτισθῆναι
ἅπαντα τὸν λαὸν καὶ Ἰησοῦ
βαπτισθέντος καὶ προσευχομένου ἀνεῳχθῆναι
τὸν οὐρανόν. |
21
Πρὶν ὅμως φυλακισθῇ ὁ Ἰωάννης
καὶ ἀφοῦ ἐβαπτίσθη ὅλος
ὁ λαός, ποὺ εἶχεν ἔλθει εἰς
τὸν Ἰορδάνην, καὶ ὅταν ὁ
Ἰησοῦς ἐβαπτίσθη καὶ προσηύχετο,
ἠνοίχθη ὁ οὐρανὸς
|
21
Πρὸ τῆς φυλακίσεως ὅμως τοῦ Ἰωάννου,
ἀφοῦ εἶχε βαπτισθῇ ὅλος ὁ
λαός, ποὺ κατ’ ἐκείνην τὴν στιγμὴν
παρευρίσκετο ἐκεῖ, καὶ ὅταν καὶ
ὁ Ἰησοῦς ἐβαπτίσθη καὶ προσηύχετο,
συνέβη νὰ ἀνοιχθῇ ὁ οὐρανός,
|
22
Καὶ καταβῆναι τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον
σωματικῷ εἴδει ὡσεὶ περιστερὰν
ἐπ' αὐτόν, καὶ φωνὴν ἐξ
οὐρανοῦ γενέσθαι λέγουσαν· σὺ
εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός,
ἐν σοὶ εὐδόκησα. |
22
καὶ κατέβηκε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον
μὲ μορφὴν ἐξωτερικὴν καὶ σωματικὴν
ποὺ ἔμοιαζε πρὸς περιστερὰν καὶ
ἦλθε φωνὴ ἀπὸ τὸν οὐρανόν,
ποὺ ἔλεγε· <σὺ εἶσαι ὁ
υἱός μου ὁ ἀγαπητός, εἰς
σὲ ἔχω εὐαρεστηθῆ, διότι καὶ
ὡς ἄνθρωπος ἐτήρησες ὅλα ὅσα
εἶναι ἀρεστὰ εἰς ἐμέ>.
|
22
καὶ νὰ καταβῇ ἐπάνω του τὸ Ἅγιον
Πνεῦμα, τὸ ὁποῖο ἐνεφανίσθη
μὲ σχῆμα καὶ εἶδος ἐξωτερικὸν
καὶ σωματικόν, ποὺ ὠμοίαζε πρὸς περιστεράν,
χωρὶς ὅμως καὶ νὰ εἶναι πραγματικὴ
περιστερά. Καὶ ἦλθε φωνὴ ἀπὸ
τὸν οὐρανόν, ἡ ὁποία ἔλεγε·
Σὐ εἶσαι ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπημένος
εἰς σὲ εὐηρεστήθην, διότι καὶ ὡς
ἄνθρωπος ἀπολύτως ἀναμάρτητος ἔκαμες
πάντοτε τὸ ἀρεστὸν ἐνώπιόν μου.
|
23
Καὶ αὐτὸς ἦν ὁ Ἰησοῦς
ὡσεὶ ἐτῶν τριάκοντα ἀρχόμενος,
ὤν, ὡς ἐνομίζετο, υἱὸς
Ἰωσήφ, τοῦ Ἠλί, |
23
Καὶ αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς, διὰ
τὸν ὁποῖον ἐλέχθησαν τὰ
ἀνωτέρω,ἦτο, ὅταν ἤρχισε τὸ
δημόσιον ἔργον του, περίπου τριάκοντα
ἐτῶν, υἱός, ὅπως
ἐνομίζετο ἀπὸ τοὺς Ἑβραίους,
τοῦ Ἰωσήφ, ὁ ὁποῖος ἦτο
υἱὸς τοῦ Ἠλί,
|
23
Καὶ αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς, εἰς
τὸν ὁποῖον ἀναφέρονται τὰ θαυμαστὰ
ταῦτα σημεῖα, ἦτο περίπου τριάκοντα ἐτῶν,
ὅταν ἤρχιζε τὸ ἔργον του. Καὶ
ἦτο, καθὼς ἐνομίζετο ἀπὸ τοὺς
Ἰουδαίους, υἱὸς τοῦ Ἰωσήφ, ὁ
ὁποῖος ἦτο υἱὸς τοῦ Ἡλί,
|
24
τοῦ Ματθάν, τοῦ Λευῒ, τοῦ Μελχί,
τοῦ Ἰωαννά, τοῦ Ἰωσήφ,
|
24
ὁ ὁποῖος ἦτο υἱὸς τοῦ
Ματθάν, υἱὸς τοῦ Λευΐ, υἱοῦ
τοῦ Μελχί, υἱοῦ τοῦ Ἰωννᾶ,
υἱοῦ τοῦ Ἰωσήφ, |
24
ποὺ ἦτο υἱὸς τοῦ Ματθάν, ὁ
ὁποῖος ἦτο υἱὸς τοῦ Λευΐ,
υἱοῦ τοῦ Μελχί, ποὺ εἶχε πατέρα
τὸν Ἰωαννά, υἱοῦ τοῦ Ἰωσήφ,
|
25
τοῦ Ματταθίου, τοῦ Ἀμώς, τοῦ
Ναούμ, τοῦ Ἐσλίμ, τοῦ Ναγγαί,
|
25
υἱοῦ τοῦ Ματταθίου, υἱοῦ
τοῦ Ἀμώς, υἱοῦ τοῦ Ναούμ,
υἱοῦ τοῦ Ἐσλίμ, υἱοῦ
τοῦ Ναγγαί, |
25
υἱοῦ τοῦ Ματταθίου, υἱοῦ τοῦ
Ἀμώς, υἱοῦ τοῦ Ναούμ, υἱοῦ
τοῦ Ἐσλίμ, υἱοῦ τοῦ Ναγγαί,
|
26
τοῦ Μαάθ, τοῦ Ματταθίου, τοῦ
Σεμεΰ, τοῦ Ἰωσήφ, τοῦ Ἰωδᾶ,
|
26
υἱοῦ τοῦ Μαάθ, υἱοῦ τοῦ
Ματταθίου, υἱοῦ τοῦ Σεμεΰ, υἱοῦ
τοῦ Ἰωσήφ, υἱοῦ τοῦ Ἰωδᾶ,
|
26
ὁ ὁποῖος ἦτο υἱὸς τοῦ
Μαάθ, υἱοῦ τοῦ Ματταθίου, υἱοῦ
τοῦ Σεμεϋ, υἱοῦ τοῦ Ἰωσήχ, υἱοῦ
τοῦ Ἰωδᾶ, |
27
τοῦ Ἰωαννάν, τοῦ ῾Ρησᾶ,
τοῦ Ζοροβάβελ, τοῦ Σαλαθιήλ, τοῦ
Νηρί, |
27
υἱοῦ τοῦ Ἰωαννάν, υἱοῦ
τοῦ Ρησᾶ, υἱοῦ τοῦ Ζοροβάβελ,
υἱοῦ τοῦ Σαλαθιήλ, υἱοῦ
τοῦ Νηρί, |
27
ποὺ εἶχε πατέρα τὸν Ἰωαννάν, ὁ
ὁποῖος ἦτο υἱὸς τοῦ Ρησᾶ,
υἱοῦ τοῦ Ζοροβάβελ, ποὺ ἦτο
υἱὸς τοῦ Σαλαθιήλ, υἱοῦ τοῦ
Νηρί, |
28
τοῦ Μελχί, τοῦ Ἀδδί, τοῦ
Κωσάμ, τοῦ Ἐλμωδάμ, τοῦ Ἤρ,
|
28
υἱοῦ τοῦ Μελχί, υἱοῦ τοῦ
Ἀδδί, υἱοῦ τοῦ Κωσάμ,
υἱοῦ τοῦ Ἐλμωδάμ, υἱοῦ
τοῦ Ἤρ, |
28
υἱοῦ τοῦ Μελχί, υἱοῦ τοῦ
Ἀδδί, υἱοῦ τοῦ Κωσάμ, υἱοῦ
τοῦ Ἐλμωδάμ, υἱοῦ τοῦ Ἤρ,
|
29
τοῦ Ἰωσῆ, τοῦ Ἐλιέζερ,
τοῦ Ἰωρείμ, τοῦ Ματθάτ, τοῦ
Λευΐ, |
29
υἱοῦ τοῦ Ἰωσῆ, υἱοῦ
τοῦ Ἐλιέζερ, υἱοῦ τοῦ
Ἰωρείμ, υἱοῦ τοῦ Ματθάτ,
υἱοῦ τοῦ Λευΐ, |
29
υἱοῦ τοῦ Ἰωσῆ, υἱοῦ
τοῦ Ἐλιέζερ, υἱοῦ τοῦ Ἰωρείμ,
υἱοῦ τοῦ Ματθάτ, υἱοῦ τοῦ
Λευΐ, |
30
τοῦ Συμεών, τοῦ Ἰούδα, τοῦ
Ἰωσήφ, τοῦ Ἰωνᾶ, τοῦ Ἐλιακείμ,
|
30
υἱοῦ τοῦ Συμεών, υἱοῦ
τοῦ Ἰούδα, υἱοῦ τοῦ Ἰωσήφ,
υἱοῦ τοῦ Ἰωνᾶ, υἱοῦ
τοῦ Ἐλιακείμ, |
30
υἱοῦ τοῦ Συμεών, υἱοῦ τοῦ
Ἰούδα, υἱοῦ τοῦ Ἰωσήφ, υἱοῦ
τοῦ Ἰωνᾶ, υἱοῦ τοῦ Ἐλιακείμ,
|
31
τοῦ Μελεᾶ, τοῦ Μαϊνάν, τοῦ Ματταθᾶ,
τοῦ Νάθαν, τοῦ Δαυΐδ, |
31
υἱοῦ τοῦ Μελεᾶ, υἱοῦ τοῦ
Μαϊνάν, υἱοῦ τοῦ Ματταθᾶ, υἱοῦ
τοῦ Νάθαν, υἱοῦ τοῦ Δαυΐδ,
|
31
υἱοῦ τοῦ Μελέα, υἱοῦ τοῦ
Μαϊνάν, υἱοῦ τοῦ Ματταθᾶ, υἱοῦ
τοῦ Νάθαν, υἱοῦ τοῦ Δαβίδ,
|
32
τοῦ Ἰεσσαί, τοῦ Ὠβήδ,
τοῦ Βοόζ, τοῦ Σαλμών, τοῦ Ναασσών,
|
32
υἱοῦ τοῦ Ἰεσσαί, υἱοῦ
τοῦ Ὠβήδ, υἱοῦ τοῦ Βοόζ,
υἱοῦ τοῦ Σαλμών, υἱοῦ
τοῦ Ναασσῶν, |
32
υἱοῦ τοῦ Ἰεσσαί, υἱοῦ
τοῦ Ὠβήδ, υἱοῦ τοῦ Βοόζ, υἱοῦ
τοῦ Σαλμών, υἱοῦ τοῦ Ναασσών,
|
33
τοῦ Ἀμιναδάβ, τοῦ Ἀράμ,
τοῦ Ἰωράμ, τοῦ Ἐσρώμ,
τοῦ Φαρές, τοῦ Ἰούδα,
|
33
υἱοῦ τοῦ Ἀμιναδάβ, υἱοῦ
τοῦ Ἀράμ, υἱοῦ τοῦ Ἰωράμ,
υἱοῦ τοῦ Ἐσρώμ, υἱοῦ
τοῦ Φαρές, υἱοῦ τοῦ Ἰούδα,
|
33
υἱοῦ τοῦ Ἀμιναδάβ, υἱοῦ
τοῦ Ἀράμ, υἱοῦ τοῦ Ἰωράμ,
υἱοῦ τοῦ Ἐσρώμ, υἱοῦ τοῦ
Φαρές, υἱοῦ τοῦ Ἰούδα,
|
34
τοῦ Ἰακώβ, τοῦ Ἰσαάκ,
τοῦ Ἀβραάμ, τοῦ Θάρα, τοῦ
Ναχώρ, |
34
υἱοῦ τοῦ Ἰακώβ, υἱοῦ
τοῦ Ἰσαάκ, υἱοῦ τοῦ Ἀβραάμ,
υἱοῦ τοῦ Θάρα, υἱοῦ τοῦ
Ναχώρ, |
34
υἱοῦ τοῦ Ἰακώβ, υἱοῦ τοῦ
Ἰσαάκ, υἱοῦ τοῦ Ἀβραάμ, υἱοῦ
τοῦ Θάρα, υἱοῦ τοῦ Ναχώρ, |
35
τοῦ Σερούχ, τοῦ ῾Ραγαῦ, τοῦ
Φάλεκ, τοῦ Ἔβερ, τοῦ Σαλᾶ,
|
35
υἱοῦ τοῦ Σερούχ, υἱοῦ
τοῦ Ραγαῦ, υἱοῦ τοῦ Φάλεκ,
υἱοῦ τοῦ Ἔβερ, υἱοῦ τοῦ
Σαλᾶ, |
35
υἱοῦ τοῦ Σερούχ, υἱοῦ τοῦ
Ραγαῦ, υἱοῦ τοῦ Φάλεκ, υἱοῦ
τοῦ Ἔβερ, υἱοῦ τοῦ Σαλᾶ,
|
36
τοῦ Καϊνάν, τοῦ Ἀρφαξάδ, τοῦ
Σήμ, τοῦ Νῶε, τοῦ Λάμεχ,
|
36
υἱοῦ τοῦ Καϊνάν, υἱοῦ
τοῦ Ἀρφαξάδ, υἱοῦ τοῦ
Σήμ, υἱοῦ τοῦ Νῶε, υἱοῦ
τοῦ Λάμεχ, |
36
υἱοῦ τοῦ Καϊνάν, υἱοῦ τοῦ
Ἀρφαξάδ, υἱοῦ τοῦ Σήμ, υἱοῦ
τοῦ Νῶε, υἱοῦ τοῦ Λάμεχ,
|
37
τοῦ Μαθουσάλα, τοῦ Ἐνώχ, τοῦ
Ἰάρεδ, τοῦ Μαλελεήλ, τοῦ Καϊνάν,
|
37
υἱοῦ τοῦ Μαθουσάλα, υἱοῦ
τοῦ Ἐνώχ, υἱοῦ τοῦ Ἰάρεδ,
υἱοῦ τοῦ Μαλελεήλ, υἱοῦ
τοῦ Καϊνάν, |
37
υἱοῦ τοῦ Μαθουσάλα, υἱοῦ τοῦ
Ἐνώχ, υἱοῦ τοῦ Ἰάρεδ, υἱοῦ
τοῦ Μαλελεήλ, υἱοῦ τοῦ Καϊνάν,
|
38
τοῦ Ἐνώς, τοῦ Σήθ, τοῦ
Ἀδάμ, τοῦ Θεοῦ. |
38
υἱοῦ τοῦ Ἐνώς, υἱοῦ
τοῦ Σήθ, υἱοῦ τοῦ Ἀδάμ.
τὸν ὁποῖον ὡς τέκνον του ἔπλασε
κατ' εὐθείαν ὁ Θεός. (Ὁ ἴδιος
ὁ Θεὸς διὰ τῆς δημιουργικῆς
του δυνάμεως ἔπλασεν ἐν τῇ Παρθένῳ
τὸν Ἰησοῦν, τὸν νέον Ἀδάμ).
|
38
υἱοῦ τοῦ Ἐνώς, υἱοῦ τοῦ
Σήθ, υἱοῦ τοῦ Ἀδάμ, ὁ ὁποῖος
δὲν ἐγεννήθη ἀπὸ πατέρα ἄνθρωπον,
ἀλλ’ ἐπλασεν αὐτὸν κατ’ εὐθεῖαν
ὁ Θεός. |
|
|
|
|