Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ν
ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἀνέστη
Ματταθίας υἱὸς Ἰωάννου τοῦ
Συμεὼν ἱερεὺς τῶν υἱῶν
Ἰωαρὶβ ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ
καὶ ἐκάθισεν ἐν Μωδεΐν.
|
ατὰ
τὴν ἐποχήν ἐκείνην ὁ Ματταθίας
υἱὸς Ἰωάννου, υἱοῦ τοῦ
Συμεών, ἱερεὺς μεταξὺ τῶν υἱῶν
τοῦ Ἰωαρὶβ ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ,
ἐσηκώθη καὶ ἐγκατεστάθη εἰς
τὴν Μωδεΐν.
|
ατὰ
τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες ὁ ἱερεὺς
Ματταθίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωάννου
καὶ ἐγγονὸς τοῦ Συμεών, μέλος τῆς
ἱερατικῆς οἰκογενείας τοῦ Ἰωαρίβ,
ἔφυγεν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ
καὶ ἐγκατεστάθη εἰς τὴν μικρὰν
πάλιν Μωδεΐν. |
2
Καὶ αὐτῷ υἱοὶ πέντε, Ἰωάννης
ὁ καλούμενος Γαδδίς, |
2
Ὁ Ματταθίας αὐτὸς εἶχε πέντε
υἱούς· αὐτοὶ ἦσαν Ἰωάννης
ὁ ἐπονομαζόμενος Γαδδίς,
|
2
Ὁ Ματταθίας εἶχε πέντε υἱούς: Τὸν
Ἰωάννην, ποὺ ἐπωνομάζετο Γαδδὶς (δηλαδὴ
<εὐτυχής>, |
3
Σίμων ὁ καλούμενος Θασσί,
|
3
Σίμων ὁ ἐπονομαζόμενος Θασσί,
|
3
τὸν Σίμωνα, ποὺ ἐπωνομάζετο Θασσί
(δηλαδὴ <πλήρης ζήλου>), |
4
Ἰούδας ὁ καλούμενος
Μακκαβαῖος, |
4
Ἰούδας ὁ ἐπονομαζόμενος Μακκαβαῖος,
|
4
τὸν Ἰούδαν, ποὺ ἐπωνομάζετο Μακκαβαῖος
(δηλαδὴ <σφῦρα> ἢ <τὸ ὄνομα,
τὸ ὁποῖον ἐδόθη ἀπὸ τὸν
Κύριον>), |
5
Ἐλεάζαρ ὁ καλούμενος Αὐαράν,
Ἰωνάθαν ὁ καλούμενος Ἀπφοῦς.
|
5
Ἐλεάζαρ ὁ ἐπικαλούμενος Αὐαράν,
Ἰωνάθαν ὁ ἐπονομαζόμενος Ἀπφοῦς.
|
5
τὸν Ἐλεάζαρ, ποὺ ἐπωνομάζετο
Αὐαράν (δηλαδὴ <αὐτὸς ποὺ
τρυπᾳ, διαπερᾷ> ἢ <εὐκίνητος>),
καὶ τὸν Ἰωνάθαν, ποὺ ἐπωνομάζετο
Ἀπφοῦς (δηλαδὴ <πονηρός, πανοῦργος>
ἢ <εὐνοούμενος>). |
6
Καὶ εἶδε τὰς βλασφημίας τὰς
γινομένας ἐν Ἰούδᾳ καὶ
ἐν Ἱερουσαλὴμ
|
6
Ὁ Ματταθίας εἶδε τὰς βεβηλώσεις
καὶ τὰς βλασφημίας, αἱ ὁποῖαι
ἐξετοξεύοντο καὶ διεπράττοντο ἐναντίον
τοῦ Θεοῦ, εἰς τὴν Ἰουδαίαν
καὶ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
|
6
Ὅταν ὁ Ματταθίας εἶδε τὶς ἱερόσυλες
καὶ βέβηλες πράξεις, ποὺ εἶχαν λάβει χώραν
κατὰ τοῦ Θεοῦ καὶ εἰς βάρος
τῶν Ἰσραηλιτῶν εἰς τὴν Ἰουδαίαν
καὶ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ,
|
7
καὶ εἶπεν· οἴμοι, ἱνατί
τοῦτο ἐγεννήθην ἰδεῖν τὸ
σύντριμμα τοῦ λαοῦ μου καὶ τὸ
σύντριμμα τῆς πόλεως τῆς ἁγίας
καὶ καθίσαι ἐκεῖ ἐν τῷ
δοθῆναι αὐτὴν ἐν χειρὶ ἐχθρῶν
καὶ τὸ ἁγίασμα ἐν χειρὶ
ἀλλοτρίων; |
7
Καὶ εἶπεν· <ἀλλοίμονον, διατὶ
ἐγεννήθηκα, διὰ νὰ ἴδω τὸ
σύντριμμα τοῦ λαοῦ μου καὶ τὴν
καταστροφὴν τῆς ἁγίας πόλεως
καὶ νὰ μείνω ἀδιάφορος, ὅταν
ἡ πόλις αὐτὴ παρεδίδετο εἰς
τοὺς ἐχθροὺς καὶ ὁ ἱερὸς
ναὸς εὑρίσκεται εἰς τὰ χέρια
τῶν ἀλλοεθνῶν;
|
7
εἶπεν: <Ἀλλοιμονον! Διατὶ ἐγεννήθηκα
διὰ νὰ ἴδω ὅλα αὐτὰ τὰ
φοβερὰ γεγονότα, τὴν καταστροφὴν καὶ
ἐρήμωσιν τοῦ λαοῦ μου, τὴν καταστροφὴν
καὶ ἐρήμωσιν τῆς ἁγίας πόλεως Ἱερουσαλὴμ
καὶ νὰ κάθωμαι ἐκεῖ ἀδρανὴς
καὶ ἀδιάφορος, καθ’ ὃν χρόνον ἡ πόλις
αὐτη ἔχει παραδοθῇ εἰς τοὺς
ἐχθροὺς καὶ ὁ ἱερὸς Ναὸς
ἔχει πέσει εἰς τὰ χέρια τῶν ξένων;
|
8
Ἐγένετο ὁ ναὸς αὐτῆς ὡς
ἀνὴρ ἄδοξος, |
8
Ὁ ὀνομαστὸς καὶ ἔνδοξος ναὸς
τῆς πόλεως κατήντησε σὰν ἕνας
ἀσήμαντος καὶ καταφρονημένος ἄνθρωπος.
|
8
Ὁ περίφημος Ναός τς κατήντησεν, ὅπως καταντᾳ
ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος στερεῖται
τῆς τιμῆς του καὶ περιφρονεῖται.
|
9
τὰ σκεύη τῆς δόξης αὐτῆς
αἰχμάλωτα ἀπήχθη, ἀπεκτάνθη
τὰ νήπια αὐτῆς ἐν ταῖς
πλατείαις, οἱ νεανίσκοι αὐτῆς
ἐν ρομφαίᾳ ἐχθροῦ.
|
9
Τὰ πολύτιμα ἀντικείμενα τοῦ
μεγαλείου της ἀπήχθησαν λάφυρα. Ἐφονεύθησαν
τὰ νήπιά της εἰς τὰς πλατείας
της, οἱ νέοι ἄνδρες ἔπεσαν ἐν
στόματι ρομφαίας ἐκ μέρους τοῦ
ἐχθροῦ.
|
9
Τὰ θαυμάσια καὶ πολύτιμα ἀντικείμενα τῆς
Ἱερουσαλὴμ ἐσυλήθησαν καὶ μετεφέρθησαν
ὡς λεία καὶ λάφυρα· τὰ νήπιά
της ἐσφάγησαν εἰς τὶς πλατεῖες της,
οἱ νέοι ἄνδρες της ἐφονεύθησαν μὲ
τὸ πλατὺ καὶ μεγάλο ἀμφίστομο
σπαθὶ τοῦ ἐχθροῦ.
|
10
Ποῖον ἔθνος οὐκ ἐκληρονόμησε
βασιλείαν αὐτῆς καὶ οὐκ ἐκράτησε
τῶν σκύλων αὐτῆς;
|
10
Ποῖον ἔθνος δὲν ἐκληρονόμησε
κάτι ἀπὸ τὸ βασίλειον τοῦ
Ἰούδα καὶ δὲν ἐπῆρε μέρος
ἀπὸ τὰ λάφυρα τῆς πόλεως
αὐτῆς;
|
10
Ποῖον ἔθνος δὲν ἐκληρονόμησε τμῆμα
ἀπὸ τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα (κατ’
ἄλλην ἑρμηνείαν: Ἀπὸ τὰ βασιλικὰ
προνόμια τῆς Ἱερουσαλήμ) καὶ δὲν
ἔλαβε μέρος ἀπὸ τὰ λάφυρα τῆς
Ἱερουσαλήμ; |
11
Πᾶς ὁ κόσμος αὐτῆς ἀφῃρέθη,
ἀντὶ ἐλευθέρας ἐγένετο
εἰς δούλην. |
11
Ὅλα τὰ κοσμήματα τῆς πόλεως
ἔχουν ἀφαιρεθῇ καὶ ἡ ἰδία
ἀντὶ ἐλευθέρα, ἔγινε δούλη.
|
11
Ὅλα τὰ στολίδια καὶ ὁ καλλωπισμός
της ἀφηρέθησαν, καὶ ἡ Ἱερουσαλὴμ
ἀπὸ πόλις ἐλευθέρα ἔγινε δούλη.
|
12
Καὶ ἰδοὺ τὰ ἅγιά ἡμῶν
καὶ ἡ καλλονὴ ἡμῶν καὶ
ἡ δόξα ἡμῶν ἠρημώθη, καὶ
ἐβεβήλωσαν αὐτὰ τὰ ἔθνη.
|
12
Καὶ ἰδού, ὅτι ὅλα τὰ ἱερὰ
καὶ ἅγιά μας καὶ ἡ ὡραιότης
μας καὶ ἡ δόξα μας ἠρημώθησαν
καὶ ἐμολύνθησαν ἀπὸ τὰ
εἰδωλολατρικὰ ἔθνη.
|
12
Καὶ νά· οἱ ἅγιοί μας τόποι,
ὁ Ναὸς καὶ ὁ περὶ τοῦ
Ναοῦ χῶρος, καὶ ἡ ὡραιότης τοῦ
Ναοῦ καὶ τῶν ἄλλων κτισμάτων καὶ
ἡ λαμπρότης καὶ ἡ δόξα μας ἐρημώθηκαν·
ὅλα αὐτὰ τὰ ἐμόλυναν καὶ
τὰ ἐβεβήλωσαν τὰ εἰδωλολατρικὰ
ἔθνη! |
13
Ἱνατί ἡμῖν ἔτι ζῆν;
|
13
Πρὸς τί λοιπὸν νὰ ζῶμεν ἀκόμη
ἡμεῖς;>
|
13
Διὰ ποῖον σκοπὸν λοιπὸν νὰ ζῶμεν
ἀκόμη;> |
14
Καὶ διέρρηξε Ματταθίας καὶ υἱοὶ
αὐτοῦ τὰ ἱμάτια αὐτῶν
καὶ περιεβάλοντο σάκκους καὶ ἐπένθησαν
σφόδρα. |
14
Ὁ Ματταθίας καὶ τὰ παιδιά τους
διέρρηξαν τὰ ἱμάτιά των, ἐφόρεσαν
σάκκους πένθους καὶ ἐβυθίσθησαν
εἰς μεγάλον πένθος. |
14
Ὁ Ματταθίας καὶ οἱ υἱοί του εἰς
ἔνδειξιν πένθους ἔσχισαν τὰ ροῦχα
των καὶ ἐφόρεσαν τρίχινα, πένθιμα
ἐνδύματα
καὶ ἐβυθίσθησαν εἰς βαρὺ πένθος.
|
15
Καὶ ἦλθον οἱ παρὰ τοῦ βασιλέως
οἱ καταναγκάζοντες τὴν ἀποστασίαν
εἰς Μωδεΐν τὴν πόλιν, ἵνα θυσιάσωσι.
|
15
Τότε εἶχαν ἔλθει οἱ ἀπεσταλμένοι
τοῦ βασιλέως εἰς τὴν Μωδεΐν καὶ
ἐξηνάγκαζαν τοὺς κατοίκους της, νὰ
ἀποστατήσουν ἀπὸ τὸν Νόμον
καὶ νὰ θυσιάσουν εἰς τὰ εἴδωλα.
|
15
Οἱ ἀξιωματοῦχοι οἱ ἀπεσταλμένοι
ἀπὸ τὸν βασιλιᾶ, οἱ ὁποῖοι
ἐξηνάγκαζαν τὸν λαὸν νὰ ἀποστατήσῃ
ἀπὸ τὸν Νόμον, ἔφθασαν εἰς τὴν
πόλιν Μωδεΐν, διὰ νὰ ἑξαναγκάσουν
τοὺς κατοίκους νὰ θυσιάσουν εἰς τὰ
εἴδωλα. |
16
Καὶ πολλοὶ ἀπὸ Ἰσραὴλ
πρὸς αὐτοὺς προσῆλθον· καὶ
Ματταθίας καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ
συνήχθησαν. |
16
Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας
προσῆλθον ὑποτεταγμένοι εἰς τοὺς
Σύρους καὶ ἐθυσίασαν. Τὸν Ματταθίαν
καὶ τὰ παιδιά του τοὺς ἐκράτησαν
ἰδιαιτέρως οἱ Σύροι |
16
Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλῖτες
ἐμαζεύθησαν γύρω ἀπὸ αὐτούς·
συνεκεντρώθησαν δὲ εἰς χωριστὴν ὁμάδα
ὁ Ματταθίας καὶ οἱ υἱοί του.
|
17
Καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ παρὰ τοῦ
βασιλέως καὶ εἶπον τῷ Ματταθίᾳ
λέγοντες· ἄρχων καὶ ἔνδοξος καὶ
μέγας εἶ ἐν τῇ πόλει ταύτῃ
καὶ ἐστηριγμένος ἐν υἱοῖς
καὶ ἀδελφοῖς·
|
17
Οἱ ἀπεσταλμένοι τοῦ βασιλέως
ὡμίλησαν πρὸς αὐτοὺς καὶ
εἶπαν εἰς τὸν Ματταθίαν· <σὺ
εἶσαι ὁ μέγας καὶ ἔνδοξος ἄρχων
εἰς τὴν πόλιν αὐτήν, στηριζόμενος
εἰς τὰ παιδιά σου καὶ εἰς τοὺς
ὁμοεθνεῖς σου.
|
17
Καὶ οἱ ἀπεσταλμένοι ἀξιωματοῦχοι
τοῦ βασιλιᾶ ἀπηυθύνθησαν πρὸς τὸν
Ματταθίαν καὶ τοῦ εἶπαν: <Σὺ εἶσαι
εἰς τὴν πόλιν αὐτὴν ἀρχηγὸς
ἔνδοξος καὶ μεγάλος, ἄνθρωπος κύρους καὶ
ἐπιρροῆς, ἔχεις δὲ ως ὑποστηρικτὰς
υἱοὺς καὶ ἀδελφούς (συμπατριῶτες).
|
18
νῦν οὖν πρόσελθε πρῶτος καὶ
ποίησον τὸ πρόσταγμα τοῦ βασιλέως,
ὡς ἐποίησαν πάντα τὰ ἔθνη
καὶ οἱ ἄνδρες Ἰούδα καὶ
οἱ καταλειφθέντες ἐν Ἱερουσαλήμ,
καὶ ἔσῃ σὺ καὶ ὁ οἶκός
σου τῶν φίλων τοῦ βασιλέως, καὶ
σὺ καὶ οἱ υἱοί σου δοξασθήσεσθε
ἀργυρίῳ καὶ χρυσίῳ καὶ
ἀποστολαῖς πολλαῖς.
|
18
Τώρα, λοιπόν, ἔλα πρῶτος καὶ
ἐκτέλεσε τὸ πρόσταγμα τοῦ βασιλέως,
ὅπως ἔπραξαν ὅλα τὰ εἰδωλολατρικὰ
ἔθνη καὶ οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰούδα,
οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἐναπομείνει
εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐὰν
συμμορφωθῇς πρὸς τὴν διαταγὴν αὐτήν,
σὺ καὶ ἡ οἰκογένειά σου
θὰ εἶσθε ἀπὸ τοὺς στενοὺς
φίλους τοῦ βασιλέως. Σὺ καὶ
τὰ παιδιά σου θὰ δοξασθῆτε καὶ
θὰ πλουτήσετε μὲ ἀργύριον καὶ
χρυσίον καὶ σὲ πολυάριθμα ἀλλὰ
δῶρα, τὰ ὁποῖα θὰ σᾶς
στέλλωνται>.
|
18
Ἐμπρός, λοιπόν, πλησίασε πρῶτος καὶ ἐκτέλεσε
τὸ διάταγμα τοῦ βασιλιᾶ - πρόσφερε θυσίαν
εἰς τὰ εἴδωλα -ὅπως ἔκαμαν ὅλα
τὰ ἔθνη καὶ οἱ ἄνδρες τῆς
Ἰουδαίας (κατ’ ἄλλους: Οἱ ἠγέτες τοῦ
Ἰούδα) καὶ ὅσοι ἔχουν ἀπομείνει
εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐὰν συμμορφωθῇς
πρὸς τὴν βασιλικὴν αὐτὴν ἐντολήν,
θὰ εἶσαι σὺ καὶ ἡ οἰκογένειά
σου μεταξὺ τῶν στενῶν φίλων τοῦ βασιλιᾶ·
σὺ δὲ καὶ οἱ υἱοί σου θὰ
τιμηθῆτε καὶ θὰ ἀμειφθῆτε μὲ
ἀσῆμι καὶ χρυσάφι καὶ μὲ ἄλλα
πολλὰ καὶ πλούσια δῶρα>.
|
19
Καὶ ἀπεκρίθη Ματταθίας καὶ εἶπε
φωνῇ μεγάλῃ· εἰ πάντα τὰ
ἔθνη τὰ ἐν οἴκῳ τῆς βασιλείας
τοῦ βασιλέως ἀκούουσιν αὐτοῦ,
ἀποστῆναι ἕκαστος ἀπὸ λατρείας
πατέρων αὐτοῦ καὶ ᾑρετίσαντο
ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ,
|
19
Ὁ Ματταθίας μὲ φωνὴν μεγάλην
ἀπεκρίθη καὶ εἶπε· <καὶ
ἐὰν ἀκόμη ὅλα τὰ ἔθνη,
τὰ ὁποῖα εὑρίσκονται εἰς
τὴν περιοχὴν τοῦ βασιλείου τοῦ
βασιλέως Ἀντιόχου, ὑπακούουν
εἰς αὐτόν, ὥστε τὸ καθένα
ἀπὸ αὐτὰ νὰ ἀποστατήσῃ
ἀπὸ τὴν θρησκείαν τῶν πατέρων
του καὶ νὰ προτιμήσουν ὑπακοὴν
εἰς τὰς ἐντολὰς τοῦ Ἀντιόχου,
|
19
Εἰς τὰ λόγια αὐτὰ ὁ Ματταθίας
ἀπάντησε μὲ δυνατὴν φωνήν: <Καὶ
ἂν ἀκόμη ὅλα τὰ ἔθνη,
τὰ ὁποῖα εὑρίσκονται εἰς τὴν
βασιλικὴν ἐξουσίαν τοῦ βασιλιᾶ, ὑπακούουν
εἰς αὐτόν, ὥστε νὰ ἀρνηθοῦν
τὴν θρησκείαν τῶν πατέρων των καὶ νὰ
γίνουν ἀποστάται τῆς θρησκείας των, ἐπειδὴ
ἐπροτίμησαν νὰ συμμορφωθοῦν εἰς τὶς
διαταγές του, |
20
ἀλλ' ἐγὼ καὶ οἱ υἱοί
μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου πορευσόμεθα
ἐν διαθήκῃ πατέρων ἡμῶν.
|
20
ἐγὼ ὅμως, τὰ παιδιά μου καὶ
οἱ ἀδελφοί μου, θὰ πράξωμεν
καὶ θὰ φερθῶμεν σύμφωνα μὲ τὴν
διαθήκην, τὴν ὁποίαν συνῆψαν
οἱ πατέρες μας μὲ τὸν Θεόν μας.
|
20
ὅμως ἐγὼ καὶ οἱ υἱοί μου
καὶ οἱ ἀδελφοί μου θὰ συνεχίσωμεν
νὰ βαδίζωμεν σύμφωνα μὲ τὴν διαθήκην, ποὺ
ἔχουν συνάψει οἱ πατέρες μας μὲ τὸν
ἕνα καὶ μόνον ἀληθινὸν Θεόν.
|
21
Ἵλεως ἡμῖν καταλιπεῖν νόμον
καὶ δικαιώματα·
|
21
Παρακαλῶ δὲ θερμῶς τὸν Θεὸν
νὰ μᾶς σπλαγχνισθῇ, ὥστε ποτὲ
νὰ μὴ ἐγκαταλείψωμεν τὸν νόμον
καὶ τὰς ἐντολάς του.
|
21
Εἴθε νὰ μᾶς εὐσπλαγχνισθῇ ὁ
Θεὸς καὶ νὰ μᾶς προφυλάξῃ
ἀπὸ τοῦ νὰ ἐγκαταλείψωμεν
τὸν Νόμον του καὶ ὅσα δικαιοῦται ὁ
Κύριος καὶ δημιουργός μας νὰ ἀξιοῖ,
ὅπως φυλάττῃ ὁ καθένας μας.
|
22
τῶν λόγων τοῦ βασιλέως οὐκ ἀκουσόμεθα
τοῦ παρελθεῖν τὴν λατρείαν ἡμῶν
δεξιὰν ἢ ἀριστεράν.
|
22
Λοιπόν, δὲν θὰ ὑπακούσωμεν εἰς
τὴν ἐντολὴν τοῦ βασιλέως, ὥστε
νὰ βαδίσωμεν δεξιὰ ἢ ἀριστερὰ
καὶ νὰ ἐγκαταλείψωμεν τὴν λατρείαν
μας>. |
22
Δὲν πρόκειται λοιπὸν νὰ ὑπακούσωμεν
εἰς τὶς ἐντολὲς τοῦ βασιλιᾶ,
ὥστε νὰ περιφρονήσωμεν καὶ νὰ παραβῶμεν
τὴν θρησκείαν μας καὶ νὰ παρεκκλίνωμεν ἔστω
καὶ ἕνα βῆμα ἀπὸ αὐτὴν
πρὸς τὰ δεξιὰ ἢ πρὸς τὰ
ἀριστερά>. |
23
Καὶ ὡς ἐπαύσατο λαλῶν τοὺς
λόγους τούτους, προσῆλθεν ἀνὴρ
Ἰουδαῖος ἐν ὀφθαλμοῖς πάντων,
θυσιᾶσαι ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τοῦ
ἐν Μωδεΐν κατὰ τὸ πρόσταγμα τοῦ
βασιλέως. |
23
Ὅταν ὁ Ματταθίας ἔπαυσε νὰ λέγῃ
τοὺς ἡρωϊκοὺς αὐτοὺς λόγους,
ἕνας Ἰουδαῖος, ἐξωμότης προφανῶς,
εἰς καταφρόνησιν τοῦ Θεοῦ καὶ
τοῦ Ματταθία ἐπλησίασεν ἐνώπιον
ὅλων, διὰ νὰ προσφέρῃ θυσίαν
εἰς τὸν βωμόν, ποὺ εὑρίσκετο
ἐν Μωδεΐν, σύμφωνα μὲ τὸ διάταγμα
τοῦ βασιλέως.
|
23
Μόλις ὁ Ματταθίας ἐτελείωσε τὰ λόγια
αὐτά, ἕνας ἐξωμότης Ἰουδαῖος
ἐπροχώρησε ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια
ὅλων, διὰ νὰ θυσιάσῃ ἐπάνω εἰς
τὸ εἰδωλολατρικὸν θυσιαστήριον, ποὺ
ἐστήθη εἰς τὴν Μωδεΐν, σύμφωνα μὲ
τὸ διάταγμα τοῦ βασιλιᾶ.
|
24
Καὶ εἶδε Ματταθίας καὶ ἐζήλωσε,
καὶ ἐτρόμησαν οἱ νεφροὶ αὐτοῦ,
καὶ ἀνήνεγκε θυμὸν κατὰ τὸ
κρίμα καὶ δραμὼν ἔσφαξεν αὐτὸν
ἐπὶ τὸν βωμόν·
|
24
Τὸν εἶδεν ὁ Ματταθίας, ἐκυριεύθη
ἀπὸ ἀγανάκτησιν, ἀνακατώθηκε
τὸ ἐσωτερικόν του, τὸν κατέλαβεν
ἱερὸς θυμὸς σύμφωνα καὶ μὲ
τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ, ἔτρεξε καὶ
ἔσφαξεν ἐκεῖνον ἐπάνω εἰς
τὸν βωμόν.
|
24
Ὅταν ὁ Ματταθίας εἶδε τὴν κίνησιν
καὶ τὴν πρόθεσιν αὐτὴν τοῦ Ἰουδαίου,
ἀγανάκτησε καὶ ἐκυριεύθη ἀπὸ
ἱερὸν ζῆλον συνεκλονίσθη βαθύτατα ὅλος
ὁ συναισθηματικός του κόσμος καὶ ἀφῆκε
νὰ ἐκσπάσῃ ὁ ἱερὸς
θυμός του σύμφωνα μὲ τὴν ἀπόφανσιν
καὶ τὴν δικαίαν κρίσιν τοῦ Θεοῦ· καὶ
ὑπὸ τὸ κράτος τοῦ ἱεροῦ
ζήλου καὶ τῆς δικαίας ὀργῆς του ὥρμησε
κατὰ τοῦ Ἰουδαίου καὶ τὸν ἔσφαξεν
ἐπάνω εἰς τὸ εἰδωλολατρικὸν
θυσιαστήριον. |
25
καὶ τὸν ἄνδρα τοῦ βασιλέως τὸν
ἀναγκάζοντα θύειν ἀπέκτεινεν
ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ
τὸν βωμὸν καθεῖλε.
|
25
Ἐφόνευσεν ἐπίσης κατὰ τὴν
στιγμὴν ἐκείνην καὶ αὐτὸν
τὸν ἀξιωματικόν τοῦ βασιλέως,
ὁ ὁποῖος ἠνάγκαζε τοὺς
Ἰουδαίους νὰ προσφέρουν θυσίας,
ἐκρήμνισε δὲ καὶ τὸν εἰδωλολατρικὸν
βωμόν.
|
25
Τὴν ἰδίαν ἐπίσης ὥραν ἐθανάτωσε
καὶ τὸν ἀπεσταλμένον τοῦ βασιλιᾶ,
ὁ ὁποῖος ἑξανάγκαζε τοὺς Ἰουδαίους
νὰ θυσιάζουν εἰς τὰ εἴδωλα, κατόπιν
δὲ ἐγκρεμισε καὶ κατέστρεψε τὸ εἰδωλολατρικον
θυσιαστήριον. |
26
Καὶ ἐζήλωσε τῷ νόμῳ, καθὼς
ἐποίησε Φινεὲς τῷ Ζαμβρὶ υἱῷ
Σαλώμ. |
26
Κατὰ τὴν ὥραν ἐκείνην ὁ
Ματταθίας ἔδειξε ζῆλον ἱερὸν
ὑπὲρ τοῦ νόμου τοῦ
Θεοῦ, ὅπως
ἔκαμεν ἄλλοτε καὶ
ὁ Φινεές, ὁ
ὁποῖος ἐφόνευσε τὸν Ζαμβρὶ
τὸν υἱόν τοῦ
Σαλώμ.
|
26
Μὲ τὴν πρᾶξιν του αὐτὴν ὁ
Ματταθίας ἔδειξε τὸν θερμὸν ζῆλον
του διὰ τὸν Νόμον, ὅπως ἄλλοτε καὶ
ὁ Φινεές, ὁ ὁποῖος ἀπὸ
ζῆλον πρὸς τὸν Νόμον ἐφόνευσε
τὸν Ζαμβρί, τὸν υἱὸν τοῦ Σαλώμ.
|
27
Καὶ ἀνέκραξε Ματταθίας ἐν τῇ
πόλει φωνῇ μεγάλῃ λέγων·
πᾶς ὁ ζηλῶν τῷ νόμῳ καὶ
ἱστῶν διαθήκην ἐξελθέτω ὀπίσω
μου. |
27
Ἐν συνεχείᾳ δὲ ὁ Ματταθίας
διέτρεξεν ὅλην τὴν πόλιν, ἐκραύγασε
μὲ φωνὴν μεγάλην καὶ ἔλεγε·
<καθένας, ποὺ
εἶναι ζηλωτὴς
τοῦ Νόμου καὶ ἐπιθυμεῖ νὰ
τηρῇ τὴν διαθήκην τοῦ Θεοῦ,
ἂς ἔλθῃ κοντά μου>.
|
27
Κατόπιν ὁ Ματταθίας διέτρεχε τὴν Μωδεΐν, ἐφώναξε
μὲ φωνὴν δυνατὴν καὶ ἔλεγε:
<Καθένας, ὁ ὁποῖος εἶναι
ζηλωτὴς τοῦ Νόμου καὶ ἀγωνίζεται νὰ
μένῃ σταθερὸς καὶ νὰ ἐφαρμόζῃ
τὴν διαθήκην, ποὺ ἔχει συνάψει ὁ Θεὸς
μὲ τοὺς πατέρας μας, ἂς βγῇ ἀπὸ
τὴν πόλιν καὶ ἂς μὲ ἀκολουθήσῃ>.
|
28
Καὶ ἔφυγον αὐτὸς καὶ οἱ
υἱοὶ αὐτοῦ εἰς τὰ ὅρη
καὶ ἐγκατέλιπον ὅσα εἶχον ἐν
τῇ πόλει. |
28
Κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην
αὐτὸς καὶ
τὰ παιδιά του ἐγκατέλειψαν
ὅλα, ὅσα εἶχαν εἰς τὴν
πόλιν Μωδεΐν, καὶ κατέφυγαν εἰς τὰ
ὅρη.
|
28
Αὐτὸς δὲ καὶ οἱ υἱοί
του κατέφυγαν εἰς τὰ ὅρη, ἀφοῦ
ἐγκατέλειψαν ὅλα τὰ ὑπάρχοντά
των εἰς τὴν πόλιν (Μωδεΐν).
|
29
Τότε κατέβησαν πολλοὶ ζητοῦντες δικαιοσύνην
καὶ κρίμα εἰς τὴν ἔρημον καθίσαι
ἐκεῖ, |
29
Τότε ἕνας μεγάλος
ἀριθμὸς Ἰουδαίων, οἱ ὁποῖοι
ἤθελαν νὰ ζοῦν σύμφωνα μὲ τὸν
νόμον καὶ τὰς
ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ, κατέβηκαν
εἰς τὴν ἔρημον καὶ
ἐγκατεστάθηκαν ἐκεῖ,
|
29
Τότε πολλοὶ ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους,
οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦσαν νὰ εἶναι
δίκαιοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ
ζοῦν σύμφωνα μὲ τὶς ἀποφάνσεις καὶ
τὶς δίκαιες κρίσεις τοῦ Θεοῦ, κατέβησαν
εἰς τὴν ἔρημον τῆς Ἰουδαίας
καὶ ἐγκατεστάθησαν ἐκεῖ,
|
30
αὐτοὶ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν
καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καὶ
τὰ κτήνη αὐτῶν, ὅτι ἐπληθύνθη
ἐπ' αὐτοὺς τὰ κακά.
|
30
αὐτοὶ καὶ τὰ παιδιά των, αἱ
γυναῖκες των καὶ τὰ ζῶα των, διότι
αἱ συμφοραὶ ἐπληθύνθησαν καὶ
τοὺς κατεβάρυναν εἰς τὴν πόλιν.
|
30
αὐτοὶ καὶ οἱ υἱοί των
καὶ οἱ γυναῖκες των καὶ τὰ ζῶα
των, διότι ἡ καταπίεσις καὶ τὰ δεινά, ποὺ
ὑπέφεραν ἀπὸ τὸν διωγμὸν
τοῦ βασιλιᾶ, εἶχαν πολλαπλασιασθῆ
καὶ ἔγιναν ἀφόρητα. |
31
Καὶ ἀνηγγέλη τοῖς ἀνδράσι
τοῦ βασιλέως καὶ ταῖς δυνάμεσιν,
αἳ ἦσαν ἐν Ἱερουσαλὴμ πόλει
Δαυίδ, ὅτι κατέβησαν ἄνδρες, οἵτινες
διεσκέδασαν τὴν ἐντολὴν τοῦ
βασιλέως εἰς τοὺς κρύφους ἐν
τῇ ἐρήμῳ.
|
31
Τὸ γεγονὸς ὅμως αὐτὸ ἐγνωστοποιήθη
εἰς τοὺς ἀξιωματικοὺς
καὶ τὸ στράτευμα
τοῦ βασιλέως, ποὺ ὑπῆρχεν εἰς
τὴν Ἱερουσαλήμ, εἰς τὴν πόλιν
Δαυίδ, ὅτι δηλαδὴ ἄνδρες Ἰουδαῖοι
κατεπάτησαν τὴν διαταγὴν τοῦ βασιλέως
καὶ κατέφυγαν εἰς ἀποκρήμνους
περιοχὰς τῆς ἐρήμου.
|
31
Ἔφθασεν ὅμως ἡ πληροφορία εἰς τοὺς
ἀξιωματικοὺς τοῦ βασιλιᾶ καὶ
τὶς στρατιωτικὲς δυνάμεις, ποὺ ἐστάθμευαν
εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, εἰς τὴν
πόλιν τοῦ Δαβίδ, ὅτι ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι
ἀψήφησαν καὶ ἀπέρριψαν τὴν διαταγὴν
τοῦ βασιλιᾶ, κατέβησαν εἰς τὴν ἔρημον
καὶ ἐκρύβησαν εἰς μέρη ἀπόκρυφα.
|
32
Καὶ ἔδραμον ὀπίσω αὐτῶν
πολλοὶ καὶ καταλαβόντες αὐτοὺς
παρενέβαλον ἐπ' αὐτοὺς καὶ συνεστήσαντο
πρὸς αὐτοὺς πόλεμον ἐν τῇ
ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων
|
32
Ἀμέσως πολλοὶ στρατιῶται τοῦ
βασιλέως ἔτρεξαν εἰς καταδίωξίν
των καὶ ὅταν τοὺς
συνήντησαν, ἐστρατοπέδευσαν ἀπέναντί
των. Ἀπεφάσισαν δὲ νὰ πολεμήσουν
αὐτοὺς κατὰ τὴν ἡμέραν
του Σαββάτου.
|
32
Ἀμέσως ἕνα ἰσχυρὸν καὶ πολυάριθμὸν
ἀπόσπασμα Σύρων στρατιωτῶν ἔτρεξεν εἰς
καταδίωξίν των καί, ὅταν τοὺς συνήντησαν,
ἔλαβαν γύρω ἀπὸ αὐτοὺς θέσεις
μάχης καὶ ἐτοιμάσθηκαν νὰ τοὺς ἐπιτεθοῦν
κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ Σαββάτου.
|
33
καὶ εἶπον πρὸς αὐτούς·
ἕως τοῦ νῦν ἱκανόν· ἐξέλθετε
καὶ ποιήσατε κατὰ τὸν λόγον
τοῦ βασιλέως καὶ ζήσεσθε.
|
33
Εἶπον ὅμως προηγουμένως πρὸς αὐτοὺς
οἱ Σύροι· <Τέλος πάντων ὅ,τι
ἐκάματε, ἐκάματε ἕως
τώρα. Ἐβγᾶτε ἀπὸ τὰς κρύπτας
σας καὶ τηρήσατε τὴν διαταγὴν τοῦ
βασιλέως καὶ θὰ σᾶς χαρισθῇ
ἡ ζωή>.
|
33
Οἱ ἀξιωματικοὶ τοῦ Συριακοῦ
ἀποσπάσματος ἐφώναξαν πρὸς τοὺς
Ἰουδαίους: <Ἀρκετὰ μέχρι τώρα! Τώρα βγῆτε
ἔξω ἀπὸ τὶς κρύπτες σας καὶ
κάμετε σύμφωνα μὲ τὴν διαταγὴν τοῦ
βασιλιᾶ καὶ θὰ σᾶς χαρίσωμεν τὴν
ζωήν>. |
34
Καὶ εἶπον· οὐκ ἐξελευσόμεθα
οὐδὲ ποιήσομεν τὸν λόγον τοῦ
βασιλέως τοῦ βεβηλῶσαι τὴν ἡμέραν
τῶν σαββάτων. |
34
Οἱ Ἰουδαῖοι ὅμως ἀπήντησαν·
<οὔτε θὰ ἐξέλθωμεν οὔτε ὑπακούομεν
εἰς τὴν διαταγὴν τοῦ βασιλέως,
διότι ἡ ἔξοδός μας αὐτὴ
θὰ ῃτο βεβήλωσις τῆς ἀργίας
τοῦ Σαββάτου>.
|
34
Οἱ Ἰουδαῖοι ὅμως ἀπάντησαν:
<Δὲν πρόκειται νὰ βγοῦμε· ἀρνούμεθα
δὲ νὰ ὑπακούσωμεν εἰς τὴν διαταγὴν
τοῦ βασιλιᾶ καὶ νὰ βεβηλώσωμεν με
τὴν ἔξοδόν μας αὐτὴν τὴν
ἀργίαν τοῦ Σαββάτου>. |
35
Καὶ ἐτάχυναν ἐπ' αὐτοὺς
πόλεμον. |
35
Οἱ Σύροι ἔσπευσαν ἀμέσως καὶ
ἤνοιξαν μάχην ἐναντίον των.
|
35
Ἀλλ' οἱ στρατιῶται τοὺς ἐπετέθησαν
αμέσως. |
36
Καὶ οὐκ ἀπεκρίθησαν αὐτοῖς
οὐδὲ λίθον ἐνετίναξαν αὐτοῖς,
οὐδὲ ἐνέφραξαν τοὺς κρύφους
|
36
Οἱ Ἰουδαῖοι δὲν ἔφεραν καμμίαν
ἀντίστασιν εἰς αὐτούς, δὲν
ἔρριψαν οὔτε λίθον
ἐναντίον των, ἀκόμη δὲ
οὔτε καὶ τὰ κρησφύγετα αὐτῶν
δὲν ἔφραξαν
|
36
Οἱ Ἰσραηλῖται ὅμως δὲν ἐπρόβαλαν
καμμίαν ἀντίστασιν δὲν ἔρριψαν ἐναντίον
τῶν στρατιωτῶν οὔτε μίαν πέτραν, καὶ
οὔτε κἀν ἔφραξαν τὰ καταφύγιά
των· |
37
λέγοντες· ἀποθάνωμεν πάντες ἐν
τῇ ἁπλότητι ἡμῶν· μαρτυρεῖ
ἐφ' ἡμᾶς ὁ οὐρανὸς καὶ
ἡ γῆ ὅτι ἀκρίτως ἀπόλλυτε
ἡμᾶς. |
37
λέγοντες· <ἂς ἀποθάνωμεν ὅλοι
ἐπάνω εἰς τὴν ἀθωότητά
μας. Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ
γῆ εἶναι μάρτυρες, ὅτι σεῖς
οἱ διῶκται μας μᾶς θανατώνετε ἀδίκως>.
|
37
μόνον εἶπαν: <Ἂς ἀποθάνωμεν ὅλοι
ἀθῶοι, μὲ καθαρὰν καὶ ἀκατάγνωστον
συνείδησιν! Ο οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ
ἂς εἶναι μάρτυρές μας ὅτι μᾶς
σφάζετε καὶ μᾶς φονεύετε ἄδικα>.
|
38
Καὶ ἀνέστησαν ἐπ' αὐτοὺς
ἐν τῷ πολέμῳ τοῖς σάββασι,
καὶ ἀπέθανον αὐτοὶ καὶ
αἱ γυναῖκες αὐτῶν, καὶ τὰ
τέκνα αὐτῶν, καὶ τὰ κτήνη
αὐτῶν ἕως χιλίων ψυχῶν ἀνθρώπων.
|
38
Οἱ Σύροι τότε ἠγέρθησαν ἐναντίον
τῶν Ἰουδαίων, τοὺς ἐπολέμησαν
καθ' ὅλην τὴν ἡμέραν του Σαββάτου
καὶ ἔτσι ἐξωντώθησαν
οἱ Ἰουδαῖοι ἐκεῖ
καὶ αἱ γυναῖκες
των, τὰ τέκνα των καὶ τὰ ζῶα
των. Οἱ φονευθέντες ἦσαν περίπου χίλιοι
ἄνθρωποι. |
38
Τότε οἱ ἐχθροὶ τοὺς ἐπετέθησαν
καὶ ἐπολέμησαν ἐναντίον τῶν κατὰ
τὴν ἡμέραν τοῦ Σαββάτου καὶ ἔτσι
ἐσφάγησαν καὶ ἀπέθαναν οἱ Ἰουδαῖοι
καὶ οἱ γυναῖκες των καὶ τὰ παιδιά
των καὶ τὰ ζῶα των ὁ ἀριθμὸς
τῶν ἀνθρώπων, ποὺ ἐφονεύθησαν, ἔφθασε
περίπου τοὺς χιλίους (1.000). |
39
Καὶ ἔγνω Ματταθίας καὶ οἱ φίλοι
αὐτοῦ καὶ ἐπένθησαν ἐπ'
αὐτοὺς ἕως σφόδρα.
|
39
Ὅταν ὁ Ματταθίας καὶ οἱ φίλοι
του ἔμαθαν τὸ τραγικὸν αὐτὸ
γεγονός ἑλυπήθησαν πάρα πολὺ
διὰ τοὺς φονευθέντας.
|
39
Ὅταν ὁ Ματταθίας καὶ οἱ φίλοι του
ἐπληροφορήθησαν τὸ τραγικὸν αυτὸ γεγονός,
ἐθρήνησαν διὰ τὴν σφαγήν των
καὶ ἐπένθησαν πάρα πολύ·
|
40
Καὶ εἶπεν ἀνὴρ τῷ πλησίον
αὐτοῦ· ἐὰν πάντες ποιήσωμεν
ὡς οἱ ἀδελφοὶ ἡμῶν ἐποίησαν,
καὶ μὴ πολεμήσωμεν πρὸς τὰ ἔθνη
ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν καὶ
τῶν δικαιωμάτων ἡμῶν, νῦν τάχιον
ἡμᾶς ἐξολοθρεύσουσιν ἀπὸ
τῆς γῆς. |
40
Εἶπον δὲ μεταξύ των· <ἐὰν
ὅλοι πράξωμεν, ὅπως ἔπραξαν οἱ
ἀδελφοί μας καὶ ἐν ἡμέρᾳ
Σαββάτῳ δὲν πολεμήσωμεν ἐναντίον
τῶν ἐθνῶν ὑπὲρ τῆς ζωῆς
μας καὶ τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ,
πολὺ συντόμως θὰ μᾶς ἐξολοθρεύσουν
ἀπὸ τὸ πρόσωπον τῆς γῆς>.
|
40
καὶ εἶπαν μεταξύ των: <Ἐὰν
κάμωμεν ὅλοι, ὅπως ἔκαμαν οἱ ἀδελφοί
μας, καὶ ἀρνηθῶμεν νὰ πολεμήσωμεν
ἐναντίον τῶν ἐθνικῶν κατὰ τὴν
ἡμέραν τοῦ Σαββάτου διὰ τὴν ζωήν
μας καὶ διὰ τοὺς νόμους καὶ τὰ
ἤθη μας, πολὺ γρήγορα οἱ ἐθνικοὶ
θὰ μᾶς ἐξηφανίσουν ἀπὸ
τὸ πρόσωπον τῆς γῆς>.
|
41
Καὶ ἐβουλεύσαντο τῇ ἡμέρᾳ
ἐκείνῃ λέγοντες· πᾶς ἄνθρωπος,
ὃς ἐὰν ἔλθῃ πρὸς ἡμᾶς
εἰς πόλεμον τῇ ἡμέρᾳ τῶν
σαββάτων, πολεμήσωμεν κατέναντι αὐτοῦ
καὶ οὐ μὴ ἀποθάνωμεν πάντες
καθὼς ἀπέθανον οἱ ἀδελφοὶ
ἡμῶν ἐν τοῖς κρύφοις.
|
41
Ἐπῆραν λοιπὸν κατὰ τὴν ἡμέραν
ἐκείνην τὴν ἀπόφασιν καὶ
εἶπαν· <ὁποιοσδήποτε θὰ ἐπέλθῃ
ἐναντίον μας εἰς πόλεμον κατὰ
τὴν ἡμέραν του Σαββάτου, θὰ
τὸν πολεμήσωμεν καὶ δὲν θὰ μείνωμεν
νὰ φονευθῶμεν ὅλοι, ὅπως ἐφονεύθησαν
οἱ ἀδελφοί μας εἰς τὰ κρησφύγετά
των>. |
41
Ἔτσι κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην
ἀπεφάσισαν καὶ εἶπαν: <Οἰοσδήποτε
ἄνθρωπος θελήσῃ νὰ μᾶς ἐπιτεθῇ
μὲ πόλεμον κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ
Σαββάτου, θὰ ἀντισταθῶμεν καὶ θὰ
πολεμήσωμεν ἐναντίον του· ἔτσι δὲν
θὰ φονευθῶμεν καὶ δὲν θὰ ἀποθάνωμεν
ὅλοι, ὅπως ἐσφάγησαν καὶ ἀπέθαναν
οἱ ἀδελφοί μας εἰς τὰ ἐρημικὰ
καταφύγια των>. |
42
Τότε συνήχθησαν πρὸς αὐτοὺς
συναγωγὴ Ἀσιδαίων, ἰσχυροὶ δυνάμει
ἀπὸ Ἰσραήλ, πᾶς ὁ ἐκουσιαζόμενος
τῷ νόμῳ·
|
42
Τότε συνεκεντρώθησαν καὶ ἠνώθησαν
μὲ αὐτοὺς ὁ στρατὸς τῶν
Ἀσιδαίων, ἄνδρες Ἰσραηλῖται
πολὺ δυνατοὶ καὶ εὐσεβεῖς. Αὐτοὶ
εἶχαν σταθερὰν τὴν ἀπόφασιν
καὶ νὰ ἀποθάνουν ἀκόμη
διὰ τὴν ὑπεράσπισιν τοῦ Νόμου.
|
42
Τότε συνεκεντρώθησαν καὶ συνενώθηκαν μὲ τὸν
Ματταθίαν καὶ τοὺς φίλους του ἡ στρατιωτικὴ
ὁμάδα τῶν Ἁσιδαίων, ἄνδρες ἀπὸ
τὸν Ἰσραὴλ ρωμαλέοι, θαρραλέοι καὶ
ἀποφασιστικοὶ πολεμισταί· οἱ Ἰσραηλῖται
αὐτοὶ ἦσαν ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι
εἶχαν ἀφιερωθῆ ἑκουσίως καὶ
δοθῇ ὁλοκλήρως εἰς τὴν τήρησιν καὶ
προάσπισιν τοῦ Νόμου. |
43
καὶ πάντες οἱ φυγαδεύοντες ἀπὸ
τῶν κακῶν προσετέθησαν αὐτοῖς
καὶ ἐγένοντο αὐτοῖς εἰς
στήριγμα. |
43
Ἀλλὰ καὶ ὅλοι ἐκεῖνοι,
οἱ ὁποῖοι ἤθελαν νὰ ἀποφύγουν
τοὺς διωγμοὺς καὶ τὰ δεινὰ,
ἦλθαν πρὸς τοὺς Ἰουδαίους καὶ
ἔτσι ηὐξήθη ἡ δύναμις τοῦ
Ματταθίου καὶ τῶν περὶ αὐτόν.
|
43
Μαζὶ μὲ τοὺς περὶ τὸν Ματταθίαν
καὶ τοὺς Ἁσιδαίους συνενώθηκαν καὶ
ὅλοι οἰ εὐσεβεῖς, ποὺ εἶχαν
γίνει φυγάδες ἕνεκα τῶν διωγμῶν κατὰ
τῆς Ἰουδαϊκῆς θρησκείας· αὐτοὶ
ηὔξησαν τὸν ἀριθμὸν τῶν ἀνδρῶν
τοῦ Ματταθία καὶ τῶν Ἁσιδαίων
καὶ ἐνίσχυσαν τὴν δύναμίν των.
|
44
Καὶ συνεστήσαντο δύναμιν καὶ ἐπάταξαν
ἁμαρτωλοὺς ἐν ὀργῇ αὐτῶν
καὶ ἄνδρας ἀνόμους ἐν θυμῷ
αὐτῶν· καὶ οἱ λοιποὶ ἔφυγον
εἰς τὰ ἔθνη σωθῆναι.
|
44
Ὅλοι αὐτοὶ συνεκρότησαν μεγάλην
δύναμιν καὶ ἐκτύπησαν κατ' ἀρχὰς
ἐπάνω εἰς τὴν δίκαιον ὀργήν
των τοὺς ἐξωμότας Ἰουδαίους
καὶ ἐν τῷ θυμῷ των ἐφόνευσαν
τοὺς παρανόμους αὐτοὺς ἄνδρας.
Οἱ ἄλλοι ἀπὸ τοὺς ἐξωμότας
Ἰουδαίους, ποὺ διέφυγαν τὸν
θάνατον, κατέφυγαν ἀνάμεσα εἰς
τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, διὰ νὰ
εὕρουν σωτηρίαν.
|
44
Ὅλοι αὐτοὶ ὠργανώθησαν εἰς
στρατιωτικὴν δύναμιν καὶ ἐπάνω εἰς
τὴν ἔκρηξιν τοῦ θυμοῦ των ἐκτύπησαν
καὶ ἐφόνευσαν τοὺς ἐξωμότες
Ἰουδαίους καὶ ἐπάνω εἰς τὴν
μανίαν τοῦ θυμοῦ των τοὺς ἀποστάτες,
ποὺ ἀρνήθηκαν καὶ παρέβησαν τὸν
Νόμον. Ὅσοι ἀπὸ τοὺς ἐξωμότες
καὶ ἀποστάτες ἐγλύτωσαν τὸν
θάνατον, κατέφυγαν εἰς τὰ εἰδωλολατρικὰ
ἔθνη διὰ νὰ σωθοῦν.
|
45
Καὶ ἐκύκλωσε Ματταθίας καὶ οἱ
φίλοι αὐτοῦ καὶ καθεῖλον τοὺς
βωμοὺς |
45
Ὁ Ματταθίας καὶ τὰ παιδιά του,
περιέτρεχαν τὴν χώραν καὶ ἐκρήμνιζαν
τοὺς εἰδωλολατρικοὺς βωμούς.
|
45
Κατόπιν ὁ Ματταθίας καὶ οἱ φίλοι του <ἐκτένισαν>
καὶ ἐσάρωσαν τὴν χώραν καὶ ἐκρήμνιζαν
καὶ κατεδάφιζαν τὰ εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια
|
46
καὶ περιέτεμον τὰ παιδάρια τὰ
ἀπερίτμητα, ὅσα εὗρον ἐν ὁρίοις
Ἰσραήλ, ἐν ἰσχύϊ
|
46
Περιέτεμνον δὲ διὰ τῆς βίας
τὰ ἀπερίτμητα μικρὰ παιδιά τῶν
Ἰουδαίων, ὅσα εὕρισκαν εἰς τὴν
χώραν τῆς Ἰουδαίας. |
46
καὶ περιέτεμαν διὰ τῆς βίας ὅλα τὰ
ἀπερίτμητα παιδιὰ τῶν Ἰουδαίων, τὰ
ὁποῖα εὕρισκαν εἰς τὰ ὅρια
τῆς χώρας τοῦ Ἰσραήλ.
|
47
καὶ ἐδίωξαν τοὺς υἱοὺς
τῆς ὑπερηφανίας, καὶ κατευωδώθη
τὸ ἔργον ἐν χειρὶ αὐτῶν.
|
47
Κατεδίωξαν τοὺς αὐθάδεις καὶ
ἀλαζονικοὺς ἀνθρώπους. Μὲ αὐτὰς
δὲ τὰς ἠρωϊκάς των προσπαθείας
κατευωδόθη τὸ ἔργον των.
|
47
Ἐπίσης κατεδίωξαν τοὺς ἀλαζόνας καὶ
αὐθάδεις ἀνθρώπους, ὅλη δὲ ἡ
στρατιωτικὴ ἐπιχείρησις, ποὺ ἀνέλαβαν,
ἐστέφθη ἀπὸ ἐπιτυχίαν.
|
48
Καὶ ἀντελάβοντο τοῦ νόμου ἐκ
χειρὸς τῶν ἐθνῶν καὶ ἐκ
χειρὸς τῶν βασιλέων καὶ οὐκ
ἔδωκαν κέρας τῷ ἁμαρτωλῷ.
|
48
Ὑπερησπίζοντο τὸν νόμον τοῦ
Θεοῦ ἐναντίον τῶν εἰδωλολατρικῶν
ἐθνῶν καὶ ἐναντίον τῆς
ἐξουσίας τῶν βασιλέων καὶ δὲν
ἐπέτρεψαν νὰ νικήσῃ ἡ
δύναμις τῶν ἁμαρτωλῶν (ἐξωμοτῶν).
|
48
Ἔτσι διέσωσαν τὸν ἱερὸν Νόμον ἀπὸ
τὰ χέρια τῶν ἐθνικῶν καὶ τῶν
βασιλέων, τὸν ὑπερήσπισαν καὶ ἐφ ράντισαν
νὰ ἐφαρμόζεται· μὲ τὴν στρατιωτικήν
των ἐπιχείρησιν ἀφῄρεσαν τὴν
δύναμιν ἀπὸ τοὺς ἐξωμότες, τοὺς
συνέτριψαν καὶ ἀπέκτησαν τὸν ἔλεγχον
τῆς καταστάσεως. |
49
Καὶ ἤγγισαν αἱ ἡμέραι τοῦ
Ματταθίου ἀποθανεῖν, καὶ εἶπε
τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ· νῦν
ἐστηρίχθη ὑπερηφανία καὶ ἐλεγμὸς
καὶ καιρὸς καταστροφῆς καὶ ὀργὴ
θυμοῦ. |
49
Ὅταν ἐπλησίασαν αἱ ἡμέραι
τῆς ἐκδημίας τοῦ Ματταθίου,
εἶπε πρὸς τὰ παιδιά του· <σήμερον
κυριαρχεῖ ἡ αὐθάδεια καὶ ἡ
ἀλαζονεία. Εἶναι καιρὸς καταστροφῆς
καὶ μεγάλης ὀργῆς.
|
49
Ὅταν ἐπλησίασαν οἱ ἡμέρες τοῦ
θανάτου τοῦ Ματταθία, εἶπε πρὸς τοὺς
υἱούς του: <Σήμερα ἰσχυροποιήθη
καὶ βασιλεύει σταθερὰ ἡ ὑπερηφάνεια,
ἡ αὐθάδεια καὶ ἡ ἐπιτίμησις
καὶ ὁ ἔλεγχος ἐκ μέρους τῶν
ἐχθρῶν· σήμερα εἶναι καιρὸς συμφορᾶς,
σφοδρᾶς ἀγανακτήσεως καὶ μεγάλης ὀργῆς.
|
50
Καὶ νῦν, τέκνα, ζηλώσατε τῶ
νόμῳ καὶ δότε τὰς ψυχὰς
ὑμῶν ὑπὲρ διαθήκης πατέρων
ἡμῶν. |
50
Τώρα, λοιπόν, τέκνα μου, ἀναπτύξατε
καὶ θερμάνατε μέσα σας τὸν ζῆλον
διὰ τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ. Θυσιάσατε
καὶ τὴν ζωήν σας ὑπὲρ τῆς
διαθήκης, ἡ ὁποία ἔγινε μεταξὺ
τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν πατέρων μας.
|
50
Τώρα ὅμως, παιδιά μου, εἶναι καιρὸς νὰ
πυρώσετε τὴν ψυχήν σας ἀπὸ ἱερὸν
ζῆλον διὰ τὸν Νόμον τοῦ Κυρίου καὶ
νὰ προσφέρετε τὴν ζωήν σας διὰ τὴν
διαθήκην, ποὺ ἔχει συνάψει ὁ Θεὸς
μὲ τοὺς προπάτορές μας.
|
51
Μνήσθητε τῶν πατέρων ἡμῶν τὰ
ἔργα, ἃ ἐποίησαν ἐν ταῖς
γενεαῖς αὐτῶν, καὶ δέξασθε δόξαν
μεγάλην καὶ ὄνομα αἰώνιον.
|
51
Ἐνθυμηθῆτε καὶ μιμηθῆτε τὰ ἡρωϊκὰ
ἔργα, τὰ ὁποῖα ἔκαμαν οἱ
πατέρες μας εἰς τὴν ἐποχήν των.
Καὶ ἔτσι θὰ πάρετε μεγάλην δόξαν
καὶ θὰ ἀποκτήσετε αἰώνιον
ὄνομα.
|
51
Ἐνθυμηθῆτε (καὶ μιμηθῆτε) τὰ
ἡρωικὰ ἔργα τῆς πίστεως τῶν
πατέρων μας, τὰ ὁποῖα ἔκαμαν εἰς
τὴν ἐποχήν των, καὶ θὰ λάβετε
ὡς βραβεῖον δόξαν μεγάλην καὶ ὄνομα
ἀλησμόνητον καὶ αἰώνιον.
|
52
Ἁβραὰμ οὐχὶ ἐν πειρασμῷ
εὑρέθη πιστός, καὶ ἐλογίσθη
αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην;
|
52
Μήπως ὁ Ἁβραὰμ δὲν ἀπεδείχθη
πιστὸς κατὰ τὴν διάρκειαν τοῦ
πειρασμοῦ; Καὶ δὲν ἐλογαριάσθη
τοῦτο δι' αὐτὸν εἰς ἀρετὴν
καὶ δικαίωσιν;
|
52
Μήπως ὁ Ἀβραὰμ δὲν ἀπεδείχθη
πιστός, ὅταν ἐδοκιμάσθη ἀπὸ τὸν
Θεὸν μὲ τὴν θυσίαν τοῦ Ἰσαάκ,
καὶ ἡ πίστις του ἐκείνη ἐλογαριάσθη
εἰς αὐτὸν ὡσὰν μεγάλη ἀρετή,
ὡς τὸ κεφάλαιον ὅλων τῶν ἀρετῶν,
ὥστε ὁ Θεὸς νὰ τὸν δικαιώσῃ;
|
53
Ἰωσὴφ ἐν καιρῷ στενοχωρίας αὐτοῦ
ἐφύλαξεν ἐντολὴν καὶ ἐγένετο
κύριος Αἰγύπτου.
|
53
Ὁ Ἰωσὴφ πάντοτε, μάλιστα δὲ
εἰς τὴν περίοδον τῆς θλίψεώς
του, ἐτήρησε τὰς ἐντολὰς τοῦ
Θεοῦ καὶ ἔγινε διὰ τοῦτο βασιλεὺς
τῆς Αἰγύπτου.
|
53
Ὁ Ἰωσὴφ κατὰ τὴν περίοδον τοῦ
σοβαροῦ κινδύνου καὶ τοῦ μεγάλου πειρασμοῦ
του ἐφύλαξε μὲ πιστότητα τὶς ἐντολὲς
τοῦ Θεοῦ καὶ δι’ αὐτὸ ἔγινε
ἄρχων καὶ ἀντιβασιλιᾶς τῆς Αἰγύπτου.
|
54
Φινεὲς ὁ πατὴρ ἡμῶν ἐν
τῷ ζηλῶσαι ζῆλον ἔλαβε διαθήκην
ἱερωσύνης αἰωνίας.
|
54
Ὁ Φινεές, ὁ πρόγονός μας, πλημμυρισμένος
ἀπὸ ἱερὸν ζῆλον διὰ τὸν
νόμον τοῦ Θεοῦ, ἐπῆρεν ἱερὰν
τὴν ὑπόσχεσιν ὅτι θὰ ἔχῃ
αἰωνίαν τὴν ἱερωσύνην.
|
54
Ὁ Φινεές, ὁ προπάτοράς μας, διότι παρουσίασε
πύρινον ἱερὸν ζῆλον διὰ τὸν
νόμον τοῦ Θεοῦ, ἔλαβεν ὡς μισθὸν
τὴν ὑπόσχεσιν καὶ συνθήκην περὶ αἰωνίας
ἱερωσύνης. |
55
Ἰησοῦς ἐν τῷ πληρῶσαι λόγον
ἐγένετο κριτὴς ἐν Ἰσραήλ.
|
55
Ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ, ἐπειδὴ
ἐξεπλήρωσε τὸν νόμον τοῦ Κυρίου,
ἔγινε κριτὴς μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν.
|
55
Ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ, ἐπειδὴ
ὑπήκουσεν εἰς τὴν ἐντολὴν τοῦ
Μωϋσῆ καὶ ἔφερεν εἰς πέρας τὸ
ἔργον, ποὺ τοῦ ἀνέθεσεν ὁ Θεός,
ἔγινε κριτὴς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ
λαοῦ. |
56
Χάλεβ ἐν τῷ ἐπιμαρτύρασθαι ἐν
τῇ ἐκκλησίᾳ ἔλαβε γῆς
κληρονομίαν. |
56
Ὁ Χάλεβ, διότι διεμαρτυρήθη καὶ
ὡμολόγησε τὴν ἀλήθειαν ἐνώπιον
τῆς συγκεντρώσεως τῶν Ἑβραίων,
ἐπῆρεν ἰδιαιτέραν κληρονομίαν
ἀπὸ τὴν γῆν τῆς Παλαιστίνης.
|
56
Ὁ Χάλεβ, ἐπειδὴ διεμαρτυρήθη δι’ ὅσα
οἱ ἄλλοι κατάσκοποι μετέφεραν ὡς πληροφορίες
εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, καὶ
διότι ἐξέθεσε δημοσίως εἰς τὴν συνάθροισιν
τοῦ λαοῦ τὴν ἀλήθειαν, ἔλαβεν
ὡς ἀμοιβὴν τὴν πόλιν Χεβρὼν
ὡς ἰδιαίτερον μερίδιον κληρονομίας ἀπὸ
τὴν γῆν Χαναάν. |
57
Δαυὶδ ἐν τῷ ἐλέῳ αὐτοῦ
ἐκληρονόμησε θρόνον βασιλείας εἰς
αἰῶνα αἰῶνος.
|
57
Ὁ Δαυὶδ διὰ τὴν εὐλάβειάν
του καὶ τὴν ἀγαθότητα τῆς καρδίας
του ἐκληρονόμησε τὸν θρόνον τῆς
βασιλείας εἰς ὅλους τοὺς αἰῶνας.
|
57
Ὁ Δαβίδ, διὰ τὴν εὐσέβειάν του καὶ
τὴν ἀνεξικακίαν καὶ μεγαλοκαρδίαν του πρὸς
τὸν Σαούλ, ἔλαβεν ὡς ἀμοιβὴν
θρόνον βασιλικόν, τὸν ὁποῖον οἱ ἀπόγονοι
καὶ διάδοχοί του θὰ κληρονομοῦν καὶ
θὰ κατέχουν αἰωνίως. |
58
Ἠλίας ἐν τῷ ζηλῶσαι ζῆλον
νόμου ἀνελήφθη ἕως εἰς τὸν
οὐρανόν. |
58
Ὁ προφήτης Ἠλίας, ἐπειδὴ
ἐπλημμύρισεν ἡ καρδία του ἀπὸ
ἱερὸν ζῆλον ὑπὲρ τοῦ νόμου
τοῦ Θεοῦ, ἀνελήφθη ἕως εἰς
τὸν οὐρανόν.
|
58
Ὁ προφήτης Ἠλίας, χάρις εἰς τὸν ἱερόν,
μεγάλον καὶ πύρινον ζῆλον του διὰ τὸν
Νόμον τοῦ Θεοῦ, ἀνελήφθη μέχρις αὐτοῦ
τοῦ οὐρανοῦ. |
59
Ἀνανίας, Ἀζαρίας, Μισαήλ, πιστεύσαντες
ἐσώθησαν ἐκ φλογός.
|
59
Ὁ Ἀνανίας, ὁ Ἀζαρίας καὶ
ὁ Μισαήλ, ἐπειδὴ ἔδειξαν ζωντανὴν
πίστιν εἰς τὸν Θεόν, ἐσώθησαν
ἀπὸ τὴν φλόγα τῆς φοβερὰς
καμίνου.
|
59
Οἱ τρεῖς παῖδες, ὁ Ἀνανίας,
ὁ Ἀζαρίας, ὁ Μισαήλ, ἐπειδὴ
ἔδειξαν ζωντανὴν πίστιν εἰς τὸν Θεόν,
ἐσώθησαν ἀπὸ τὴν φλόγα τῆς ἀναμμένης
καμίνου. |
60
Δανιὴλ ἐν τῇ ἁπλότητι αὐτοῦ
ἐρρύσθη ἐκ στόματος λεόντων. |
60
Ὁ Δανιὴλ διὰ τὴν ἀθωότητά
του ἐγλύτωσεν ἀπὸ τὸ στόμα
τῶν λεόντων.
|
60
Ὁ Δανιήλ, διὰ τὴν εὐθύτητα, ἀκεραιότητα
καὶ ἀθωότητα τῆς καρδίας του, ἐγλύτωσε
ἀπὸ τὸ στόμα τῶν πεινασμένων λιονταριῶν.
|
61
Καὶ οὕτως ἐννοήθητε κατὰ γενεὰν
καὶ γενεάν, ὅτι πάντες οἱ ἐλπίζοντες
ἐπ' αὐτὸν οὐκ ἀσθενήσουσι.
|
61
Κατ' αὐτὸν τὸν τρόπον σεῖς ἂν
ἐρευνήσετε ὅλας τὰς γενεὰς τῶν
προγόνων μας, θὰ διαπιστώσετε καὶ
θὰ πεισθῆτε ὅτι ὅλοι, ὅσοι ἔχουν
τὴν ἐλπίδα των εἰς τὸν Θεόν,
δὲν θὰ περιπέσουν εἰς ἀδυναμίαν
καὶ ἀσθένειαν, δὲν θὰ καταστραφοῦν,
ἀλλὰ θὰ ἀποκτήσουν δύναμιν.
|
61
Ἐξετάσετε λοιπὸν καὶ σεῖς μὲ
προσοχὴν καὶ μάθετε καλὰ καὶ τότε
θὰ πληροφορηθῆτε ὅτι διὰ μέσου τῶν
γενεῶν ὅλοι, ὅσοι στηρίζουν τὴν ἐλπίδα
τῶν εἰς τὸν Θεόν, δὲν θὰ ἀδυνατίσουν
καὶ δὲν θὰ καταβληθοῦν.
|
62
Καὶ ἀπὸ λόγων ἀνδρὸς ἁμαρτωλοῦ
μὴ φοβηθῆτε, ὅτι ἡ δόξα αὐτοῦ
εἰς κοπρίαν καὶ εἰς σκώληκας·
|
62
Μὴ φοβηθῆτε, λοιπόν, τὰς ἀπειλὰς
ἁμαρτωλοῦ ἀνθρώπου, διότι ἡ
δύναμίς του καὶ τὸ μεγαλεῖον
θὰ μεταβληθῆ εἰς κοπρίαν καὶ
σκώληκας. |
62
Μὴ φοβηθῆτε λοιπὸν ἀπὸ τὰ
ἀπειλητικὰ λόγια ἀνθρώπου ἁμαρτωλοῦ,
διότι ὅλον τὸ ἐπιδεικτικὸν μεγαλεῖον
καὶ οἱ ἔνδοξες ἐπιτυχίες του θὰ
μεταβληθοῦν εἰς κόπρον καὶ λίπασμα
διὰ τὴν γῆν καὶ εἰς σκουλήκια.
|
63
σήμερον ἐπαρθήσεται καὶ αὔριον
οὐ μὴ εὑρεθῇ, ὅτι ἐπέστρεψεν
εἰς τὸν χοῦν αὐτοῦ, καὶ
ὁ διαλογισμὸς αὐτοῦ ἀπώλετο.
|
63
Σήμερον ὑψώνεται καὶ αὔριον
δὲν θὰ εὑρεθῇ οὔτε ὁ τόπος,
εἰς τὸν ὁποῖον ἔζησε. Διότι
τὸ σῶμα του θὰ ἐπιστρέψῃ
χῶμα εἰς τὸ χῶμα καὶ αἱ
ἐπίνοιαι τῆς πονηρᾶς καρδίας
του δὲν θὰ πραγματοποιηθοῦν.
|
63
Σήμερα κομπάζει καὶ ὑπερυψοῦται πανίσχυρος
καὶ αὔριον δὲν θὰ εὑρεθῇ
οὔτε ὁ τόπος, ὅπου ἐζοῦσε προτήτερα
ὑψωμένος καὶ ἀγέρωχος· διότι θὰ
ἀποθάνῃ καὶ τὸ σῶμα του
θὰ ἐπιστρέψῃ εἰς τὴν γῆν,
ἀπὸ τὴν ὁποίαν ἐλήφθη, τὰ
δὲ σχέδια καὶ οἱ μηχανορραφίες του θὰ
διαλυθοῦν καὶ δὲν θὰ πραγματοποιηθοῦν.
|
64
Καὶ ὑμεῖς τέκνα ἰσχύσατε
καὶ ἀνδρίζεσθε ἐν τῷ νόμῳ,
ὅτι ἐν αὐτῷ δοξασθήσεσθε.
|
64
Σεῖς ὅμως, παιδιά μου, πάρετε θάρρος,
ἀναδειχθῆτε γενναῖοι, ὑπερασπιζόμενοι
τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ, διότι διὰ
τοῦ Θεοῦ θὰ ἀποκτήσετε δόξαν.
|
64
Σεῖς λοιπόν, παιδιά μου, λάβετε θάρρος καὶ δύναμιν,
ἀγωνίζεσθε ἀποφασιστικὰ ὡς ἄνδρες
γενναῖοι διὰ τὴν ὑπεράσπισιν τοῦ
Νόμου, διότι διὰ τοῦ Νόμου αὐτοῦ καὶ
χάρις εἰς αὐτὸν θὰ δοξασθῆτε.
|
65
Καὶ ἰδοὺ Συμεὼν ὁ ἀδελφὸς
ὑμῶν, οἶδα ὅτι ἀνὴρ βουλῆς
ἐστιν, αὐτοῦ ἀκούετε πάσας
τὰς ἡμέρας, αὐτὸς ὑμῖν
ἔσται εἰς πατέρα.
|
65
Ἰδοὺ γνωρίζω καὶ σᾶς διαβεβαιῶ,
ὅτι ὁ ἀδελφός σας ὁ Συμεὼν
εἶναι ἄνθρωπος ὀρθοφροσύνης καὶ
ἀποφασιστικότητας. Εἰς αὐτὸν
λοιπόν, νὰ ὑπακούετε ὅλας τὰς
ἡμέρας. Αὐτὸς θὰ εἶναι
διὰ σᾶς στοργικὸς καὶ συνετὸς
πατέρας.
|
65
Καὶ νά· ἐδῶ εἶναι ὁ Συμεών,
ὁ ἀδελφός σας. Γνωρίζω ὅτι εἶναι
ἄνθρωπος σοφός, συνετός, μὲ κρίσιν ἰσχυράν,
ἀποφασιστικός· εἰς αὐτὸν
νὰ ὑπακούετε καθ’ ὅλην τὴν ζωήν
σας αὐτὸς θὰ εἶναι ὡς στοργικὸς
καὶ συνετὸς πατέρας σας. |
66
Καὶ Ἰούδας Μακκαβαῖος ἰσχυρὸς
δυνάμει ἐκ νεότητος αὐτοῦ, οὗτος
ὑμῖν ἔσται ἄρχων στρατιᾶς καὶ
πολεμήσει πόλεμον λαῶν.
|
66
Ἰδού, ὁ Ἰούδας ὁ Μακκαβαῖος,
ὁ γενναῖος αὐτὸς ἥρως ἀπὸ
τὰ νεανικά του ἀκόμη χρόνια,
αὐτὸς θὰ εἶναι ἀρχηγὸς
τοῦ στρατοῦ καὶ θὰ κατευθύνῃ
τὸν πόλεμον ἐναντίον τῶν ἐχθρικῶν
λαῶν.
|
66
Ὁ Ἰούδας ὁ Μακκαβαῖος, ὁ ὁποῖος
ὑπῆρξε δυνατὸς καὶ γενναῖος
πολεμιστὴς ἀπὸ τὰ νεανικά του
χρόνια, αὐτὸς θὰ εἶναι ὁ ἀρχιστράτηγός
σας καὶ θὰ διευθύνῃ τὸν πόλεμον κατὰ
τῶν ἐθνικῶν. |
67
Καὶ ὑμεῖς προσάξετε πρὸς
ὑμᾶς πάντας τοὺς ποιητὰς τοῦ
νόμου καὶ ἐκδικήσατε ἐκδίκησιν
τοῦ λαοῦ ὑμῶν.
|
67
Ἐντάξατε εἰς τὸν στρατόν σας
ὅλους ἐκείνους τοὺς Ἰουδαίους,
ποὺ τηροῦν τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ,
καὶ πάρετε ἐκδίκησιν διὰ τὸν
ἀδικούμενον λαόν σας.
|
67
Σεῖς δὲ συγκεντρῶστε κοντά σας καὶ
ἐντάξετε εἰς τὸν στρατόν σας ὅλους
τοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι ἐκτελοῦν
καὶ φυλάττουν μὲ ζῆλον τὸν Νόμον,
καὶ ἐκδικηθῆτε ὅσα δεινὰ ὑπέστη
ἀδίκως ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός σας.
|
68
Ἀνταπόδοτε ἀνταπόδομα τοῖς ἔθνεσι
καὶ προσέχετε εἰς τὰ προστάγματα
τοῦ νόμου. |
68
Νὰ ἀνταποδώσετε εἰς τὰ εἰδωλολατρικὰ
ἔθνη ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα
κάνουν ἐναντίον τοῦ λαοῦ μας,
καὶ πρὸ παντὸς προσέχετε νὰ
τηρῆτε τὰς ἐντολὰς τοῦ νόμου
τοῦ Θεοῦ>.
|
68
Ἀνταποδῶστε εἰς τοὺς ἐθνικοὺς
πλήρως ὅλα, ὅσα ἔχουν κάμει ἢ θὰ
κάμουν εἰς βάρος τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ
λαοῦ, καὶ τηρεῖτε μὲ προσοχὴν
καὶ σταθερότητα τὰ προστάγματα τοῦ Νόμου>.
|
69
Καὶ εὐλόγησεν αὐτούς, καὶ
προσετέθη πρὸς τοὺς πατέρας αὐτοῦ. |
69
Ἔπειτα ἀπὸ τὰ λόγια αὐτὰ
τοὺς ηὐλόγησεν ὁ Ματταθίας καὶ
ἐξεδήμησε καὶ προσετέθη εἰς
τοὺς προγόνους του.
|
69
Κατόπιν ὁ Ματταθίας εὐλόγησε τοὺς υἱούς
του καὶ προσετέθη εἰς τοὺς ἀποθαμένους
προγόνους του. |
70
Καὶ ἀπέθανεν ἐν τῷ ἕκτῳ
καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἑκατοστῷ
ἔτει, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν οἱ
υἱοὶ αὐτοῦ ἐν τάφοις πατέρων
αὐτῶν ἐν Μωδεΐν, καὶ ἐκόψαντο
αὐτὸν πᾶς Ἰσραὴλ κοπετὸν
μέγαν. |
70
Ἀπέθανε δὲ κατὰ τὸ ἑκατοστὸν
τεσσαρακοστὸν ἕκτον ἔτος τῆς βασιλείας
τῶν Σελευκιδῶν. Τὰ παιδιά του τὸν
ἔθαψαν εἰς τοὺς τάφους τῶν προγόνων
των εἰς τὴν πόλιν Μωδεΐν. Ὅλοι δὲ
οἱ Ἰσραηλῖται τὸν ἐθρήνησαν
μὲ κοπετὸν μεγάλον. |
70
Ὁ Ματταθίας ἀπέθανε κατὰ τὸ
ἑκατοστὸν τεσσαρακοστὸν ἕκτον (146ον)
ἔτος τῆς βασιλείας τῶν Ἑλλήνων Σελευκιδῶν
(δηλαδὴ τὸ 167/166 π.Χ.) καὶ οἱ υἱοί
του τὸν ἔθαψαν εἰς τοὺς τάφους τῶν
προπατόρων των εἰς τὴν Μωδεΐν. Ὅλοι δὲ
οἱ Ἰσραηλῖται ἔκλαυσαν τὸν Ματταθίαν
μὲ μεγάλον καὶ ἰσχυρὸν θρῆνον.
|