Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
καὶ
μεταλαμβάνων ὁ δυσσεβὴς ἐπὶ
τοσοῦτον ἐχόλησεν, ὥστε οὐ μόνον
τοῖς κατ' Ἀλεξάνδρειαν διοργίζεσθαι,
ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐν τῇ χώρᾳ
βαρυτέρως ἐναντιωθῆναι καὶ προστάξαι
σπεύσαντας συναγαγεῖν πάντας ἐπὶ
τὸ αὐτὸ καὶ χειρίστῳ μόρῳ
τοῦ ζῆν μεταστῆσαι. |
ταν
ὁ ἀσεβὴς Φιλοπάτωρ ἐπληροφορήθη
τὴν εὐσεβῆ αὐτὴν στάσιν
τῶν Ἑβραίων, ἐπικράνθη καὶ
ἐξωργίσθη πάρα πολύ, ὄχι μόνον
ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων τῆς
Ἀλεξανδρείας ἀλλά, βαρύτερον
μάλιστα, καὶ ἐναντίον ὅλων τῶν
εἰς τὴν χώραν εὑρισκομένων Ἑβραίων.
Διέταξε δὲ νὰ σπεύσουν καὶ νὰ
συγκεντρώσουν ὅλους τοὺς Ἑβραίους
εἰς ἕνα καὶ τὸ αὐτὸ μέρος
ἐντὸς τῆς Ἀλεξανδρείας καὶ
νὰ τοὺς θανατώσουν μὲ ἕνα βασανιστικὸν
θάνατον. |
ταν
ὁ θεομισὴς καὶ παράνομος Φιλοπάτωρ ἀντελήφθη
καὶ ἐνόησε τὴν κατάστασιν, ποὺ ἐδημιουργήθη
ἀπὸ τὴν ἄρνησιν τῶν περισσοτέρων
Ἰουδαίων νὰ συμμορφωθοῦν πρὸς τὸ
διάταγμά του, ἐμελαγχόλησε καὶ ἐπικράνθη
τόσον πολύ, ὥστε ἐξωργίσθη ὑπερβολικὰ
ὄχι μόνον ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων, ποὺ
ἐζοῦσαν εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν,
ἀλλ’ ἐφέρετο μὲ τρόπον περισσότερον ἐχθρικὸν
καὶ σκληρὸν ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων,
ποὺ εὑρίσκοντο ἔξω ἀπὸ τὴν
Ἀλεξάνδρειαν, εἰς τὴν ὕπαιθρον. Διέταξε
δὲ νὰ σπεύσουν γρήγορα οἱ ἀπεσταλμένοί
του καὶ νὰ συγκεντρώσουν ὅλους αὐτοὺς
τοὺς Ἰουδαίους τῆς ὑπαίθρου μαζὶ
εἰς ἕνα τόπον καὶ νὰ τοὺς θανατώσουν
μὲ τὸν πλέον σκληρὸν καὶ βασανιστικὸν
θάνατον. |
2
Τούτων δὲ οἰκονομουμένων φήμη
δυσμενὴς ἐξηγεῖτο κατὰ τοῦ γένους
ἀνθρώποις συμφρονοῦσιν εἰς κακοποίησιν,
ἀφορμῆς διδομένης εἰς διάθεσιν,
ὡς ἂν ἀπὸ τῶν νομίμων
αὐτοὺς κωλυόντων. |
2
Ὅταν δὲ ὅλα αὐτὰ ἐκοινοποιήθησαν
καὶ ἐτέθησαν εἰς ἰσχὺν
μία γενικὴ βοὴ ἠκούετο ἐναντίον
τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἀπὸ
ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι εἶχαν
τὰ αὐτὰ φρονήματα διὰ τὴν
κακοποίησιν ἐκείνων, καὶ εὔρισκαν
τώρα τὴν εὐκαιρίαν, νὰ κάμουν
τὸ κακόν, διὰ τὴν διάπραξιν
τοῦ ὁποίου μέχρι τώρα ἠμποδίζοντο
ἀπὸ τοὺς καθιερωμένους νόμους.
|
2
Καθ' ὃν χρόνον ἐλαμβάνοντο αὐτὰ τὰ
μέτρα, μία ἐχθρικὴ καὶ κακεντρεχὴς
φήμη διεδίδετο κατὰ τρόπον θορυβώδη ἐναντίον
τοῦ γένους τῶν Ἰουδαίων. Ἡ φήμη αὐτη
διεδίδετο ἐκ μέρους ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι
εἶχαν τὴν ἰδίαν γνώμην καὶ τὸ
ἴδιον φρόνημα διὰ τὴν κακοποίησιν τῶν
Ἰουδαίων καὶ εὕρισκαν τώρα ἀφορμὴν
νὰ ἐκδηλώσουν τὴν κακήν των
πρόθεσιν, πρᾶγμα διὰ τὸ ὁποῖον
τοὺς ἀνεχαίτιζαν μέχρι τότε οἱ ὑπάρχοντες
νόμοι. |
3
Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι τὴν μὲν
πρὸς τοὺς βασιλεῖς εὔνοιαν καὶ
πίστιν ἀδιάστροφον ἦσαν διαφυλάσσοντες,
|
3
Οἱ Ἰουδαῖοι ὅμως καθ' ὅλον αὐτὸν
τὸν καιρὸν ἐκρατοῦσαν ἀπαραμείωτον
τὴν καλήν των διάθεσιν καὶ τὴν
ἀφοσίωσίν των πρὸς τοὺς βασιλεῖς.
|
3
Παρ’ ὅλα αὐτὰ οἱ Ἰουδαῖοι
συνέχιζαν νὰ διατηροῦν τὴν καλήν των
διάθεσιν πρὸς τὴν βασιλικὴν δυναστείαν καὶ
νὰ τρέφουν ἀκλόνητον πίστιν καὶ ἀφοσίωσιν
πρὸς αὐτήν. |
4
σεβόμενοι δὲ τὸν Θεὸν καὶ τῷ
τούτου νόμῳ πολιτευόμενοι χωρισμὸν
ἐποίουν ἐπὶ τῷ κατὰ τὰς
τροφάς, δι' ἣν αἰτίαν ἐνίοις
ἀπεχθεῖς ἐφαίνοντο.
|
4
Ἐπειδὴ ὅμως ἐσέβοντο τὸν
Θεὸν καὶ ἐπολιτεύοντο σύμφωνα
μὲ τοὺς νόμους αὐτοῦ, ἀπεχωρίζοντο
ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους
λόγῳ τῶν τροφῶν, τὰς ὁποίας
ὁ Νόμος των δὲν ἐπέτρεπεν εἰς
αὐτούς. Δι' αὐτὸν τὸν λόγον
ἦσαν μισητοὶ εἰς μερικοὺς ἀπὸ
τοὺς ἄλλους.
|
4
Ἐπειδὴ ὅμως ἐλάτρευαν καὶ
ηὐλαβοῦντο βαθύτατα τὸν Θεὸν καὶ
ἐζοῦσαν σύμφωνα μὲ τὸν ἅγιον
Νόμον του, διεχώριζαν τοὺς ἑαυτούς των ἀπὸ
τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους εἰς τὸ
ζήτημα τῶν τροφῶν, τὶς ὁποῖες
ἀπηγόρευεν ὁ Μωσαϊκὸς νόμος. Διὰ τὸν
λόγον αὐτὸν ἐφαίνοντο μισητοὶ εἰς
μερικοὺς ἀπὸ τοὺς ἄλλους λαούς.
|
5
Τῇ δὲ τῶν δικαίων εὐπραξίᾳ
κοσμοῦντες τὴν συναναστροφὴν ἅπασιν
ἀνθρώποις εὐδόκιμοι καθειστήκεισαν.
|
5
Ἐπειδὴ ὅμως αὐτοὶ ἐστολίζοντο
μὲ τὰ καλὰ ἔργα, ποὺ ἀρμόζουν
εἰς τοὺς δικαίους ἀνθρώπους,
ἀνεστρέφοντο μὲ ὅλους καὶ ἔτσι
ἀποκτοῦσαν τὴν ἐκτίμησιν αὐτῶν.
|
5
Ἀλλ’ ἐπειδὴ ἐστολίζοντο μὲ
ἐνάρετον διαγωγὴν καὶ ἔργα ἀγαθά,
εἶχαν ἐπικοινωνίαν μὲ ὅλους τοὺς
ἀνθρώπους καὶ ἔτσι ἀποκτοῦσαν
τὴν ὑπόληψιν καὶ τὴν ἐκτίμησιν
ὅλων αὐτῶν. |
6
Τὴν μὲν οὐν περὶ τοῦ γένους
ἐν πᾶσι θρυλουμένην εὐπραξίαν
οἱ ἀλλόφυλοι οὐδαμῶς διηριθμήσαντο,
|
6
Ἀλλὰ οἱ περισσότεροι ἀπὸ
τοὺς ἐθνικοὺς τὴν περίφημον
αὐτὴν διαγωγὴν καὶ συμπεριφορὰν
τῶν Ἑβραίων ἐνώπιον ὅλων
τῶν ἀνθρώπων δὲν τὴν ὑπελόγιζαν
καθόλου.
|
6
Ὅμως οἱ ἀλλόφυλοι ἐχθροί των
δὲν ἐλογάριαζαν οὔτε ὑπελόγιζαν
καθόλου τὴν ἐνάρετον διαγωγὴν καὶ
τὰ ἀγαθὰ ἔργα τῶν Ἰουδαίων,
ποὺ διεφημίζοντο καὶ διεκηρύττοντο μεταξὺ
όλων. |
7
τὴν δὲ περὶ τῶν προσκυνήσεων
καὶ τροφῶν διάστασιν ἐθρύλουν,
φάσκοντες μῆτε τὸν βασιλεῖ μῆτε
ταῖς δυνάμεσιν ὁμοσπόνδους τοὺς
ἀνθρώπους γενέσθαι, δυσμενεῖς δὲ
εἶναι καὶ μέγα τι τοῖς πράγμασιν
ἐναντιουμένους· καὶ οὐ τῷ
τυχόντι περιῆψαν ψόγῳ.
|
7
Τὴν ἄρνησίν των ὅμως νὰ προσκυνοῦν
τὰ εἴδωλα καὶ ἀνθρώπους καὶ
τὴν ὡς πρὸς τὰς τροφὰς διαφοράν
των μὲ τοὺς ἄλλους
λαούς, τὴν διέδιδαν εὐρύτατα,
μὲ ὑπερβολὴν μάλιστα, λέγοντες,
ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι οὔτε εἰς
τὸν βασιλέα, οὔτε εἰς τὰς ἀνωτέρας
ἀρχὰς ὑποτάσσονται, καὶ ὅτι
εἶναι ἐχθροί των καὶ μὲ μεγάλην
ἐχθρότητα ἐναντιώνονται πρὸς
τὴν κρατοῦσαν κατάστασιν. Ἔτσι δὲ
διέδιδαν πολὺ μεγάλας συκοφαντίας
ἐναντίον αὐτῶν.
|
7
Ἀντὶ τούτου ἐψιθύριζαν καὶ διέδιδαν
κατὰ τρόπον ἐξωγκωμένον τὴν διαφορὰν
τῶν Ἰουδαίων εἰς τὰ θέματα τῆς
λατρείας (τῆς προσκυνήσεως τῶν εἰδώλων καί
του βασιλιᾶ) καὶ τῶν τροφῶν, ἰσχυριζόμενοι
ὅτι οἱ ἄνθρωποι αὐτοί (οἱ
Ἰουδαῖοι) δὲν ἦσαν ὑπάκουοι
καὶ εἰλικρινεῖς οὔτε εἰς τὸν
βασιλιᾶ οὔτε εἰς τοὺς ἀξιωματούχους
του (τοὺς πολιτικοὺς καὶ στρατιωτικούς).
Ἀντιθέτως διέκειντο ἐχθρικῶς καὶ ἔφερναν
μεγάλην ἀντίστασιν εἰς τὴν διακυβέρνησιν
καὶ τὰ συμφέροντα τοῦ κράτους. Ἔτσι
μὲ τοὺς ψιθύρους καὶ τὶς διαδόσεις
αὐτὲς προσέθεταν μεγάλες κατηγορίες καὶ
συκοφαντίες εἰς τοὺς Ἰουδαίους καὶ
ἐπεβάρυναν περισσότερον τὴν θέσιν των.
|
8
Οἱ δὲ κατὰ τὴν πόλιν Ἕλληνες
οὐδὲν ἠδικημένοι, ταραχὴν ἀπροσδόκητον
περὶ τοὺς ἀνθρώπους θεωροῦντες
καὶ συνδρομὰς ἀπροσκόπτους γινομένας,
βοηθεῖν μὲν οὐκ ἔσθενον, τυραννικὴ
γὰρ ἦν ἡ διάθεσις, παρεκάλουν
δὲ καὶ δυσφόρως εἶχον καὶ μεταπεσεῖσθαι
ταῦτα ὑπελάμβανον· |
8
Οἱ ἄλλοι ὅμως ἀπὸ τοὺς
Ἕλληνας, ποὺ κατοικοῦσαν εἰς τὴν
πόλιν καὶ οἱ ὁποῖοι δὲν
εἶχαν καθόλου ἀδικηθῆ ἀπὸ
τοὺς Ἰουδαίους, ὅταν ἔβλεπαν
τὴν ἀπροσδόκητον αὐτὴν ἀναταραχὴν
ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων καὶ
ἀνεμπόδιστον τὴν γενικὴν καταφορὰν
ἐναντίον των, δὲν εἶχαν μὲν
τὴν δυνατότητα νὰ τοὺς βοηθήσουν
φανερῶς, διότι ἡ κρατοῦσα κατάστασις
ἦτο τυραννική, τοὺς παρηγοροῦσαν ὅμως
καὶ ἐδυσφοροῦσαν οἱ ἴδιοι καὶ
παρηγοροῦσαν τοὺς Ἰουδαίους καὶ
τοὺς ἔλεγον, ὅτι δὲν ἠμπορεῖ
παρὰ θὰ μεταβληθῇ ἡ κατάστασις.
|
8
Οἱ εἰδωλολάτραι Ἕλληνες, ποὺ ἦσαν
εἰς τὴν πόλιν καὶ δὲν εἶχαν
ὑποστῇ καμμίαν βλάβην ἢ ἀδικίαν ἀπὸ
τοὺς Ἰουδαίους, ὅταν εἶδαν τὴν
ἀπροσδόκητον ἀναταραχὴν γύρω ἀπὸ
τοὺς ἀνθρώπους αὐτοὺς (τοὺς
Ἰουδαίους) καὶ τὶς ἀνεμπόδιστες ἐπιθέσεις,
ποὺ ἐγίνοντο ἐναντίον τῶν
Ἰουδαίων, τοὺς παρηγοροῦσαν καὶ ἐδυσφοροῦσαν
δι’ ὅσα ὑπέφεραν οἱ Ἰουδαῖοι·
τοὺς ἔλεγαν δὲ ὅτι ἡ κατάστασις
θὰ ἀλλάξῃ εἰς τὸ καλύτερον.
Ἐπειδὴ ὅμως ἡ κατάστασις, κάτω ἀπὸ
τὴν ὁποίαν ἐζοῦσαν, ἦταν τυραννική,
δὲν ἠμποροῦσαν νὰ τοὺς βοηθήσουν
οὐσιαστικά. |
9
Μὴ γὰρ οὕτως παροραθήσεσβαι τηλικοῦτο
σύστεμα μηδὲν
ἠγνοηκός. |
9
Ἐπὶ πλέον δὲ ὅτι ἕνα τόσον
ἐπίσημον ἔθνος, ποὺ κανένα δὲν
εἶχεν ἀδικήσει, δὲν ἦτο δυνατὸν
νὰ παραγνωρισθῇ καὶ νὰ μὴ λάβῃ
κάποιαν βοήθειαν.
|
9
Διότι μία τόσον μεγάλη καὶ σημαντικὴ κοινότης
(ὅπως ἦταν ἡ Ἰουδαϊκή) δὲν
ἔπρεπε νὰ ἀγνοηθῇ, νὰ περιφρονηθῇ
καὶ νὰ ἀφεθῇ εἰς τὴν τύχην
της, ὥστε νὰ χαθῇ, ὅταν μάλιστα τὰ
μέλη τῆς κοινότητος αὐτῆς δὲν διέπραξαν
καμμίαν ἀδικίαν καὶ κανένα σφάλμα.
|
10
Ἤδη δὲ καὶ τινες γείτονές τε
καὶ φίλοι καὶ συμπραγματευόμενοι μυστικῶς
τινας ἐπισπώμενοι, πίστεις ἐδίδουν
συνασπιεῖν καὶ πᾶν ἐκτενὲς προσοίσεσθαι
πρὸς ἀντίληψιν. |
10
Μερικοὶ δὲ γείτονες καὶ φίλοι
τῶν Ἰουδαίων καὶ συνάδελφοί
των εἰς τὰς ἐμπορικὰς συναλλαγὰς
ἔπαιρναν μερικοὺς ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους
ἰδιαιτέρως καὶ ἔδιδον πρὸς αὐτοὺς
ὑπόσχεσιν, ὅτι θὰ πράξουν πᾶν
τὸ δυνατὸν καὶ συστηματικόν, διὰ
νὰ προσφέρουν εἰς αὐτοὺς βοήθειαν.
|
10
Ἤδη δὲ ὡρισμένοι ἀπὸ τοὺς
γείτονες καὶ τοὺς φίλους τῶν Ἰουδαίων
καὶ συνάδελφοί των εἰς τὸ ἐμπόριον,
ἀφοῦ ἔπαιρναν μερικοὺς ἀπὸ
τοὺς Ἰουδαίους ἰδιαιτέρως καὶ μυστικῶς,
τοὺς ἔδιδαν ὑποσχέσεις ὅτι θὰ
τοὺς βοηθήσουν καὶ ὅτι θὰ ἐντείνουν
εἰς τὸν ὕψιστον βαθμὸν τὶς προσπάθειές
των διὰ νὰ τοὺς βοηθήσουν.
|
11
Ἐκεῖνος μὲν οὖν τῇ κατὰ
τὸ παρὸν εὐημερίᾳ γεγαυρωμένος
καὶ οὐ καθορῶν τὸ τοῦ μεγίστου
Θεοῦ κράτος, ὑπολαμβάνων δὲ
διηνεκῶς ἐν τῇ αὐτῇ διαμένειν
βουλῇ, ἔγραψε κατ' αὐτῶν ἐπιστολὴν
τήνδε· |
11
Ὁ Φιλοπάτωρ ὅμως ἀλαζονικὸς
καὶ ἀγέρωχος λόγῳ τῆς
πρὸς τὸ παρὸν εὐημερίας του,
καὶ μὴ βλέπων καθόλου τὴν δύναμιν
τοῦ μεγάλου Θεοῦ, νομίζων δὲ
ὅτι θὰ εὑρίσκετο πάντοτε εἰς
τὴν θέσιν, ποὺ σήμερον κατεῖχεν,
ἔγραψεν ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων
τὴν ἀκόλουθον ἐπιστολήν·
|
11
Ὁ δὲ βασιλιᾶς Πτολεμαῖος φουσκωμένος,
καμαρώνων καὶ ὑπερηφανευόμενος διὰ τὴν
παροῦσαν εὐημερίαν του, χωρὶς νὰ βλέπῃ
καὶ νὰ λαμβάνῃ ὑπ’ ὄψιν τὴν
δύναμιν τοῦ μεγίστου Θεοῦ, ἐλπίζων δὲ
ὅτι πάντοτε θὰ μένῃ σταθερὸς εἰς
τὴν ἰδίαν βουλὴν καὶ θέσιν, τὴν
ὁποίαν κατεῖχεν, ἔγραψεν ἐναντίον
τῶν Ἰουδαίων τὴν ἀκόλουθον ἐπιστολήν:
|
12
<Βασιλεὺς Πτολεμαῖος Φιλοπάτωρ τοῖς
κατ' Αἴγυπτον καὶ κατὰ τόπον στρατηγοῖς
καὶ στρατιώταις χαίρειν καὶ ἐρρῶσθαι·
|
12
<ἐγώ, ὁ Πτολεμαῖος ὁ Φιλοπάτωρ
εὔχομαι χαρὰν καὶ ὑγείαν εἰς
τοὺς στρατηγοὺς καὶ στρατιώτας μου
τῶν διαφόρων περιοχῶν τῆς Αἰγύπτου.
|
12
<Ὁ Βασιλεὺς Πτολεμαῖος ὁ Φιλοπάτωρ
πρὸς τοὺς στρατηγοὺς καὶ στρατιώτας,
ποὺ εὑρίσκονται εἰς τὴν Αἴγυπτον
καὶ εἰς ὅλες τὶς ἐπαρχίες, εὔχεται
εἰς αὐτοὺς νὰ χαίρουν καὶ νὰ
ὑγιαίνουν! |
13
ἔρρωμαι δὲ καὶ ἐγὼ αὐτὸς
καὶ τὰ πράγματα ἡμῶν.
|
13
Καὶ ἐγὼ ὁ ἴδιος εἶμαι
καλά, ὅπως ἐπίσης καὶ ἡ
κατάστασις τῶν πραγμάτων μας.
|
13
Ὑγιαίνω δὲ καὶ ἐγὼ ὁ ἴδιος,
ἀλλὰ καὶ οἱ ὑποθέσεις τοῦ
κράτους προχωροῦν καλὰ καὶ εὐημεροῦν.
|
14
Τῆς εἰς τὴν Ἀσίαν γενομένης
ἡμῖν ἐπιστρατείας, ἧς ἴστε
καὶ αὐτοί, τῇ τῶν θεῶν
πρὸς ἡμᾶς ἀπροπτώτῳ συμμαχίᾳ
καὶ τῇ ὑμετέρᾳ δὲ ρώμῃ
κατὰ λόγον ἐπ' ἄριστον τέλος
ἀχθείσης, |
14
Ἡ ἐκστρατεία μας ἐναντίον τῆς
Ἀσίας, διὰ τὴν ὁποίαν
καὶ σεῖς γνωρίζετε, μὲ τὴν ἀπρόσκοπτον
βοήθειαν τῶν θεῶν καὶ μὲ τὴν
ἰδικήν σας ἀνδρείαν, ἔφθασεν
εἰς ἄριστον τέλος σύμφωνα πρὸς
τὴν ἐπιθυμίαν ὅλων μας.
|
14
Ἀφοῦ ἡ ἐκστρατεία μας, ποὺ
ἔγινε ἐνάντιον τῆς Ἀσίας, περὶ
τῆς ὁποίας γνωρίζετε καὶ σεῖς, ἔχει
ἀχθῆ εἰς αἴσιον πέρας, ὅπως
τὴν εἴχαμε σχεδιάσει καὶ ἐπιθυμήσει,
μὲ τὴν ἀπρόσκοπτον βοήθειαν τῶν θεῶν
πρὸς ἡμᾶς καὶ μὲ τὴν ἰδικήν
μας ἀνδρείαν, |
15
ἡγησάμεθα μὴ βίᾳ δόρατος,
ἐπιεικείᾳ δὲ καὶ πολλῇ
φιλανθρωπίᾳ τιθηνήσασθαι τὰ κατοικοῦντα
Κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην ἔθνη
εὖποιῆσαί τε ἀσμένως.
|
15
Ἔχομεν δὲ τὴν γνώμην ὅτι, ὄχι
μὲ τὴν δύναμιν τῶν ὅπλων, ἀλλὰ
μὲ τὴν πολλὴν φιλανθρωπίαν καὶ
στοργήν, ἐκερδίσαμεν τοὺς λαούς,
οἱ ὁποῖοι κατοικοῦν τὴν Κοίλην
Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην. Μὲ
πολλὴν δὲ εὐχαρίστησιν ἐκάμαμεν
εἰς αὐτοὺς κάθε τι καλόν.
|
15
ἐθεωρήσαμεν ὅτι δὲν ἔπρεπε νὰ
κυβερνήσωμεν τὰ ἔθνη, ποὺ κατοικοῦν
εἰς τὴν Κοίλην Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην,
μὲ τὴν βίαν καὶ τὴν δύναμιν τῶν
ὅπλων. Ἦταν καλύτερον νὰ τὰ ἐπιμεληθῶμεν
καὶ νὰ τὰ φροντίσωμεν μὲ ἐπιείκειαν
καὶ πολλὴν φιλανθρωπίαν καὶ νὰ ἐπιδαψιλεύσωμεν
εἰς αὐτὰ εὐεργεσίες μὲ χαρὰν
καὶ προθυμίαν. |
16
Καὶ τοῖς κατὰ πόλεσιν ἱεροῖς
ἀπονείμαντες προσόδους πλείστας, προήχθη
μὲν καὶ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα
ἀναβάντες τιμῆσαι τὸ ἱερὸν
τῶν ἀλιτηρίων καὶ μηδέποτε ληγόντων
τῆς ἀνοίας. |
16
Καὶ εἰς τοὺς ἀνὰ τὰς διαφόρους
πόλεις ναοὺς παρεχωρήσαμεν πολλὰ ἔσοδα.
Ἀπεφασίσαμεν δὲ καὶ εἰς τὴν
Ἱερουσαλὴμ νὰ τιμήσωμεν τὸν
ναὸν τῶν ἀλιτηρίων ἐκείνων
Ἑβραίων, οἱ ὁποῖοι ποτὲ
δὲν ἔπαυσαν νὰ φέρωνται ἀπερισκέπτως
ἀπέναντί μας.
|
16
Ὅταν δὲ ἐχορηγήσαμεν καὶ διενείμαμεν
μεγάλα ἔσοδα εἰς τοὺς ναοὺς τῶν
πόλεων, ἐφθάσαμεν καὶ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα,
καὶ ἀνεβήκαμε διὰ νὰ τιμήσωμεν τὸν
ναὸν τῶν ἀσεβῶν καὶ καταραμένων
Ἰουδαίων, οἱ ὁποῖοι ποτὲ δὲν
ἔπαυσαν νὰ φέρωνται μὲ ἀπερισκεψίαν
καὶ ἀνοησίαν. |
17
Οἱ δὲ λόγῳ μὲν τὴν ἡμετέραν
ἀποδεξάμενοι παρουσίαν, τῷ δὲ
πράγματι νόθως, προθυμηθέντων ἡμῶν
εἰσελθεῖν εἰς τὸν ναὸν αὐτῶν
καὶ τοῖς ἐκπρεπέσι καὶ καλλίστοις
ἀναθήμασι τιμῆσαι, |
17
Αὐτοὶ μὲ τὰ λόγια των μὲν
ἐδέχθησαν εὐμενῶς τὴν ἐκεῖ
παρουσίαν μας, πράγματι ὅμως δολίως
ἐφέρθησαν ἀπέναντί μας. Διότι,
ἐνῷ ἡμεῖς εἴχομεν τὴν
προθυμίαν νὰ εἰσέλθωμεν εἰς
τὸν ναόν των καὶ μὲ λαμπρότατα
καὶ ἄριστα ἀφιερώματα νὰ τὸν
τιμήσωμεν,
|
17
Αὐτοὶ λοιπὸν μὲ τὰ λόγια μὲν
ἐδέχθησαν τὴν ἐκεῖ παρουσίαν μας εὐμενῶς,
εἰς τὴν πραγματικότητα ὅμως μᾶς ἐφέρθησαν
μὲ ἀνειλικρίνειαν καὶ ὑποκρισίαν.
Διότι ὅταν ἐδείξαμεν προθυμίαν νὰ εἰσέλθωμεν
εἰς τὸν ναόν των καὶ νὰ τὸν
τιμήσωμεν μὲ τὰ πλέον ἐξαίρετα, σπάνια καὶ
ὠραία ἀφιερώματα, |
18
τύφοις φερόμενοι παλαιοτέροις, εἶρξαν
ἡμᾶς τῆς εἰσόδου, ἀπολειπόμενοι
τῆς ἡμετέρας ἀλκῆς δι' ἣν
ἔχομεν πρὸς ἅπαντας ἀνθρώπους
φιλανθρωπίαν. |
18
ἐκεῖνοι κυριαρχούμενοι ἀπὸ τὴν
πατροπαράδοτον ὑπερηφάνειάν των, ἠμπόδισαν
τὴν εἴσοδόν μας, ἀδιαφορήσαντες
διὰ τὴν δύναμίν μας καὶ τὴν
πρὸς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους
φιλανθρωπίαν μας.
|
18
αὐτοί (οἱ Ἰουδαῖοι), ὠθούμενοι
καὶ παρασυρόμενοι ἀπὸ τὸν ἐκ
παλαιοτάτων χρόνων ριζωμένον ἐγωϊσμόν των, μᾶς
ἐμπόδισαν ἀπὸ τοῦ νὰ εἰσέλθωμεν.
Ἔτσι ἐστέρησαν τοὺς ἑαυτούς
των ἀπὸ τοῦ νὰ δεχθοῦν τὴν
δύναμίν μας, ἕνεκα τῆς φιλανθρωπίας, ποὺ
τρέφομεν πρὸς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους.
|
19
Τὴν δὲ αὐτῶν εἰς ἡμᾶς
δυσμένειαν ἔκδηλον καθιστάντες, ὡς
μονώτατοι τῶν ἐθνῶν βασιλεῦσι
καὶ τοῖς ἑαυτῶν εὐεργέταις
ὑψαυχενοῦντες, οὐδὲν γνήσιον
βούλονται φέρειν. |
19
Ἔτσι δὲ
ἐφανέρωσαν πλέον
καθαρὰ τὴν ἐχθρότητά
των ἐναντίον μας, διότι
μόνον αὐτοὶ ἀπὸ ὅλα
τὰ ἔθνη δὲν ἠθέλησαν, λόγῳ
τοῦ ἐγωισμοῦ των,
νὰ κάμουν τίποτε
τὸ ὀρθὸν ἐνώπιον τῶν βασιλέων,
οἱ ὁποῖοι εἶναι καὶ δι' αὐτοὺς
εὐεργέται. |
19
Ὅμως, μὲ τὸ νὰ φανερώσουν τὴν
πρὸς ἡμᾶς ἐχθρότητά των, καθίστανται
ὁ μόνος λαὸς μεταξὺ ὅλων τῶν
ἐθνῶν, ὁ ὁποῖος ἐπαίρεται
καὶ κομπάζει, περιφρονῶν τοὺς βασιλεῖς
καὶ τοὺς εὐεργέτας των, καὶ δείχνουν
ἔτσι ὅτι δὲν ἐπιθυμοῦν νὰ
ἀποδίδουν τίποτε τὸ εἰλικρινὲς καὶ
γνήσιον. |
20
Ἡμεῖς δὲ τῇ τούτων ἀνοίᾳ
συμπεριενεχθέντες καὶ μετὰ νίκης διακομισθέντες
καὶ εἰς τὴν Αἴγυπτον τοῖς πᾶσιν
ἔθνεσι φιλανθρώπως ἀπαντήσαντες καθὼς
ἔπρεπεν ἐποιήσαμεν.
|
20
Ἡμεῖς συμπεριεφέρθημεν
πρὸς αὐτοὺς ἀνάλογα πρὸς
τὴν παράφρονα στάσιν των καὶ μετὰ
τὴν νίκην μας ἐπανήλθομεν εἰς
τὴν Αἴγυπτον, εἰς ὅλους δὲ ἐκείνους
τοὺς λαοὺς ἀνταπεκρίθημεν μὲ
φιλανθρωπίαν καὶ ἐπράξαμεν
ἀπέναντί των ὅ,τι
ἔπρεπε.
|
20
Ἀλλ’ ἠμεῖς, αφοῦ συμπεριφερθήκαμε
πρὸς αὐτοὺς σύμφωνα πρὸς τὴν
ἀνόητον συμπεριφοράν των καὶ ἀφοῦ
ἐπεστρέψαμεν νικηταὶ εἰς τὴν Αἴγυπτον,
ἐφερθήκαμε πρὸς ὅλα τὰ ἔθνη,
ποὺ συνηντήσαμεν, μὲ φιλανθρωπίαν· ἐκάμαμεν
εἰς αὐτοὺς ὅ,τι ἔπρεπε.
|
21
Ἐν δὲ τούτοις πρὸς τοὺς ὁμοφύλους
αὐτῶν ἀμνησικακίαν ἅπασι γνωρίζοντες,
διά τε τὴν συμμαχίαν καὶ τὰ
πεπιστευμένα μετὰ ἁπλότητος αὐτοῖς
ἀρχῆθεν μύρια πράγματα τολμήσαντες
ἐξαλλοιῶσαι, ἐβουλήθημεν καὶ
πολιτείας αὐτοὺς Ἀλεξανδρέων
καταξιῶσαι καὶ μετόχους τῶν ἀεὶ
ἱερέων καταστῆσαι. |
21
Παρ' ὅλην δὲ
τὴν ἄφρονα συμπεριφορὰν τῶν
Ἑβραίων τῆς Ἱερουσαλήμ,
ἡμεῖς ἐχορηγήσαμεν
ἀμνηστίαν εἰς ὅλους τοὺς ἐν
τῇ Αἰγύπτῳ ὁμοφύλους
των ἕνεκα τῆς
συμμαχίας, τὴν ὁποίαν
ἄλλοτε μᾶς εἶχαν
προσφέρει. ῞Ενεκα δὲ τῆς πίστεως
καὶ τῆς ἁπλότητος, μὲ τὴν
ὁποίαν ἀπ' ἀρχῆς εἶχαν
διαπράξει πολλὰς ἀνδραγαθίας, ἠθελήσαμεν
νὰ ἀλλάξωμεν τρόπον
συμπεριφορᾶς μας πρὸς αὐτοὺς
καὶ νὰ τοὺς ἀξιώσωμεν
τῆς τιμῆς,
νὰ γίνουν πολῖται
Ἀλεξανδρεῖς καὶ νὰ τοὺς
καταστήσωμεν κοινωνοὺς τῶν ἰσοβίων
ἱερέων.
|
21
Μεταξὺ τῶν μέτρων αὐτῶν ἐγνωστοποιήσαμεν
εἰς ὅλους τὴν ἀμνηστίαν, ποὺ
ἐχορηγήσαμεν εἰς τοὺς ὁμοφύλους των
(τῆς Αἰγύπτου), τόσον ἕνεκα τῆς συμαχίας
των μαζί μας, ὅσον καὶ διὰ τις μυριάδες
τῶν ὑποθέσεων, ποὺ τοὺς εἴχαμε
ἐμπιστευθῆ μὲ πᾶσαν ἁπλότητα
καὶ ἐλευθερίαν εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς
(ἀπὸ πολὺ παλαιά). Ἀφοῦ δὲ
ἐτολμήσαμεν νὰ ἀλλάξωμεν πολλὲς καταστάσεις,
ἀπεφασίσαμεν ἀφ’ ἑνὸς μὲν νὰ
τοὺς καταστήσωμεν ἀξίους τῆς Ἀλεξανδρινῆς
ἰθαγενείας, ἀφ’ ἑτέρου δὲ νὰ
τοὺς κάμωμεν μέλη τῆς τάξεως τῶν ἰσοβίων
ἱερέων (τῶν μυστηρίων τοῦ Διονύσου)·
(ἢ κατ’ ἄλλην γραφήν: Κοινωνοὺς τῶν
τακτικῶν θρησκευτικῶν [εἰδωλολατρικῶν]
μας ἱεροτελεστιῶν). |
22
Οἱ δὲ τουναντίον ἐκδεχόμενοι
καὶ τῇ συμφύτῳ κακοηθείᾳ
τὸ καλὸν ἀπωσάμενοι, διηνεκῶς
δὲ εἰς τὸ φαῦλον ἐκνεύοντες,
|
22
Αὐτοὶ ὅμως ἔδειξαν
ἀντίθετον συμπεριφορὰν ἀπέναντί
μας καὶ μὲ τὴν ἔμφυτον κακίαν
των ἀπώθησαν τὴν καλήν μας προσφορὰν
καὶ ἐπροτιμοῦσαν κάθε τι φαῦλον.
|
22
Ἀλλ’ αὐτοί, κυριευμένοι ἀπὸ τὴν
ἔμφυτον κακίαν καὶ τὰ κακὰ ἤθη
των, ἐδέχθησαν τὴν προσφοράν μας αὐτὴν
μὲ τρόπον ἀντίθετον ἀπὸ ἐκεῖνον
ποὺ προωρίζετο, καὶ ἀπώθησαν αὐτό,
ποὺ εἶναι καλόν, ἐπειδὴ κλίνουν
καὶ διατίθενται εὐμενῶς πρὸς τὰ
πονηρὰ καὶ χαμερπῆ, |
23
οὐ μόνον ἀπεστρέψαντο τὴν ἀτίμητον
πολιτείαν, ἀλλὰ καὶ βδελύσσονται
λόγῳ τε καὶ σιγῇ τοὺς ἐν
αὐτοῖς ὀλίγους πρὸς ἡμᾶς
γνησίως διακειμένους, παρέκαστα ὑφορώμενοι
διὰ τῆς δυσκλεεστάτης ἐμβιώσεως
διὰ τάχους ἡμᾶς καταστρέψαι
τὰ κατορθώματα. |
23
Καὶ ὄχι μόνον ἀπεστράφησαν τὸ
ἀνεκτίμητον δικαίωμα τοῦ πολίτου
τῆς Ἀλεξανδρείας, ἀλλὰ μὲ
τὰ λόγια των καὶ μὲ τὴν σιωπήν
των ἀποστρέφονται
τοὺς ὀλίγους ἀπὸ αὐτοὺς
Ἰουδαίους, οἱ
ὁποῖοι διάκεινται φιλικῶς
πρὸς ἡμᾶς. Μὲ
ὅλην των δὲ
αὐτὴν τὴν ἐπαίσχυντον συμπεριφορὰν
καὶ ζωήν, φαίνεται
ὅτι ἐπιδιώκουν
εὐκαιρίαν νὰ
καταστρέψουν καὶ
ἡμᾶς καὶ τὰ κατορθώματά
μας, ὅσον τὸ δυνατὸν συντομώτερον.
|
23
καὶ ὄχι μόνον ἀπέρριψαν καὶ ἀπελάκτισαν
τὸ ἀτίμητον δικαίωμα τοῦ Ἀλεξανδρινοῦ
πολίτου, ἀλλὰ μὲ τὸν λόγον καὶ
τὴν σιωπήν των σιχαίνονται καὶ ἀποστρέφονται
τοὺς ὀλίγους ἀπὸ αὐτοὺς
Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι διάκεινται ἀπέναντί
μας εὐμενῶς καὶ μᾶς φέρονται μὲ
εἰλικρίνειαν. Εἰς κάθε περίστασιν ὑποπτεύονται
καὶ νομίζουν ὅτι μὲ τὸν ἐπαίσχυντον
καὶ κακῆς ὑπολήψεως ἰδιαίτερον τρόπον
ζωῆς των πολὺ συντὸμως ἠμεῖς
θὰ μεταβάλωμεν τὰ διατάγματα καὶ τὴν
πολιτικήν μας καὶ θὰ καταστρέψωμεν τὰ
κατορθώματά μας. |
24
Διὸ καὶ τεκμηρίοις καλῶς πεπεισμένοι,
τούτους κατὰ πάντα δυσνοεῖν ἡμῖν
τρόπον καὶ προνοούμενοι μήποτε αἰφνιδίου
μετέπειτα ταραχῆς ἐνστάσης ἡμῖν
τοὺς δυσσεβεῖς τούτους κατὰ νώτου
προδότας καὶ βαρβάρους ἔχωμεν πολεμίους
|
24
Ἐπειδὴ δέ, βάσει
ἀναντιρρήτων ἀποδείξεων, ἔχομεν
βεβαιωθῇ πλήρως, ὅτι αὐτοὶ σκέπτονται
καὶ διάκεινται πάντοτε
καὶ κατὰ πάντα ἐχθρικῶς
πρὸς ἡμᾶς, ἐπειδὴ δὲ
ἔχομεν καθῆκον νὰ φροντίσωμεν, ὅπως
μὴ εἰς περίστασιν αἰφνιδίας
μελλοντικῆς ἐπαναστάσεως ἔχωμεν αὐτοὺς
τοὺς ἀσεβεῖς καὶ προδότας
καὶ βαρβάρους καὶ
ἐχθροὺς εἰς
τὰ νῶτα μας,
|
24
Ἕνεκα τούτου, ἐπειδὴ εἴμεθα πεπεισμένοι
ἀπολύτως ἀπὸ τὶς ἀποδείξεις,
ποὺ ἔχομεν, ὅτι οἱ ἄνθρωποι
αὐτοί (οἱ Ἰουδαῖοι) διάκεινται
ἀπέναντί μας δυσμενῶς πάντοτε καὶ
μὲ κάθε τρόπον, ἔχομεν λάβει προφυλάξεις μήπως,
εἰς περίπτωσιν αἰφνιδίας μελλοντικῆς
ἐπαναστάσεως ἐναντίον μας, ἔχωμεν τυχὸν
τοὺς παρανόμους καὶ θεομισεῖς αὐτοὺς
εἰς τὰ νῶτα μας ὡς προδότας καὶ
βαρβάρους ἐχθρούς. |
25
προστετάχαμεν ἅμα τῷ προσπεσεῖν τὴν
ἐπιστολὴν τήνδε αὐθωρεὶ τοὺς
ἐννεμομένους σὺν γυναιξὶ καὶ
τέκνοις μετὰ ὕβρεων καὶ σκυλμῶν
ἀποστεῖλαι πρὸς ἡμᾶς ἐν
δεσμοῖς σιδηροῖς πάντοθεν κατακεκλεισμένους,
εἰς ἀνήκεστον καὶ δυσκλεῆ πρέποντα
δυσμενέσι φόνον. |
25
διὰ τοῦτο ἔχομεν διατάξει,
ἀπὸ ἀμέσως μόλις ληφθῆ
αὐτὴ ἡ ἐπιστολή, χωρὶς
καμμίαν ἀναβολήν, νὰ ἀποστείλετε
πρὸς ἡμᾶς ἀπὸ
ὅλα τὰ μέρη δεμένους
μὲ σιδηρᾶ δεσμὰ
τοὺς προαναφερθέντας Ἑβραίους μὲ
τὰς γυναῖκας των καὶ τὰ
παιδιά των, ὑβρίζοντες
καὶ βασανίζοντες αὐτούς, διὰ
νὰ τοὺς παραδώσωμεν εἰς σκληρὸν
καὶ ἀτιμωτικὸν θάνατον, ὅπως
ἄλλωστε ἁρμόζει εἰς τοιούτους
ἐχθρούς.
|
25
Διὰ τοῦτο ἔχομεν προστάξει, όπως, εὐθὺς
μόλις ἡ ἐπιστολὴ αὐτὴ φθάσῃ
εἰς τὰ χέρια σας, ἀποστείλετε χωρὶς
καμμίαν ἀναβολὴν τὴν ἰδίαν στιγμὴν
εἰς ἡμᾶς ἐκείνους (τοὺς Ἰουδαίους),
οἱ ὁποῖοι κατοικοῦν καὶ διαιτῶνται
μεταξύ σας, μαζὶ μὲ τὶς γυναῖκες
καὶ τὰ παιδιά των, μὲ ἐξευτελισμούς,
βιαίαν κακομεταχειρίσῃ καὶ βασανισμούς, καὶ
δεμένους γερὰ ἀπὸ ὅλα τα μέρη μὲ
σιδηρᾶ δεσμά, διὰ νὰ ὑποστοῦν
φοβερὸν καὶ ἐπονείδιστον θάνατον, όπως ἁρμόζει
εἰς τέτοιους κακοβούλους ἐχθρούς.
|
26
Τούτων γὰρ ὁμοῦ κολασθέντων,
διειλήφαμεν εἰς τὸν ἐπίλοιπον
χρόνον τελείως ἡμῖν τὸ πράγματα
ἐν εὐσταθείᾳ καὶ βελτίστῃ
διαθέσει κατασταθήσεσθαι. |
26
Διότι, ὅταν αὐτοὶ κατ' αὐτὸν
τὸν τρόπον, ὁμαδικῶς, τιμωρηθοῦν,
εἵμεθα βέβαιοι ὅτι κατὰ τὸν
ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς μας
τὰ πράγματα τοῦ βασιλείου μας θὰ
ἀποκατασταθοῦν σταθερά, ἄριστα καὶ
μὲ πλήρη εἰρήνην.
|
26
Διότι ὅταν ὅλοι αὐτοὶ θὰ ἔχουν
τιμωρηθῇ ὁμαδικῶς, εἴμεθα βέβαιοι
ὅτι κατὰ τὸν ὑπόλοιπον χρόνον αἱ
ὑποθέσεις τοῦ κράτους θὰ ἀποκατασταθοῦν
δι’ ἡμᾶς καὶ ὅλα θὰ προχωροῦν
κατὰ τὸν πλέον σταθερόν, ὑγιῆ καὶ
ἄριστον τρόπον. |
27
Ὃς δ' ἂν σκεπάσῃ τινὰ τῶν
Ἰουδαίων ἀπὸ γηραιοῦ μέχρι
νηπίου μέχρι τῶν ὑπομαστιδίων,
αἰσχίσταις βασάνοις ἀποτυμπανισθήσεται
πανοικί. |
27
Ἐκεῖνος δὲ ὁ ὁποῖος τυχὸν
θὰ ἀποκρύψῃ κάποιον ἐκ
τῶν Ἰουδαίων, ἀπὸ γέροντος
μέχρι μικροῦ παιδιοῦ καὶ μέχρις
αὐτῶν ἀκόμη τῶν θηλαζόντων
νηπίων, θὰ τιμωρηθῇ μὲ τρομερὰ
βάσανα αὐτὸς καὶ ὅλη ἡ
οἰκογένεια του.
|
27
Ἐὰν δὲ κανεὶς ἀποκρύψῃ
καὶ προσφέρῃ ἄσυλον εἰς κάποιον
Ἰουδαῖον, ἀπὸ γέροντος μέχρι μικροῦ
παιδιοῦ, μέχρι καὶ αὐτῶν ἀκόμη
τῶν βρεφῶν, ποὺ θηλάζουν, αὐτὸς
θὰ ὑποβληθῇ εἰς τὸ βασανιστικὸν
ὄργανον, ποὺ λέγεται τύμπανον, καὶ θὰ
βασανισθῇ μέχρι θανάτου, μαζὶ μὲ ὅλην
τὴν οἰκογένειάν του. |
28
Μηνύειν δὲ τὸν βουλόμενον, ἐφ'
ᾧ τὴν οὐσίαν τοῦ ἐμπίπτοντος
ὑπὸ τὴν εὔθυναν λήψεται καὶ
ἐκ τοῦ βασιλικοῦ ἀργυρίου δραχμὰς
δισχιλίας καὶ τῆς ἐλευθερίας
τεύξεται καὶ στεφανωθήσεται.
|
28
Ἐκεῖνος δὲ ὁ ὁποῖος θὰ
θελήσῃ, νὰ καταγγείλῃ Ἰουδαῖον
παραμένοντα πιστὸν εἰς τὴν θρησκείαν
του, ὄχι μόνον θὰ λάβῃ τὴν
περιουσίαν τοῦ καταγγελθέντος καὶ
εἰς καταδίκην ὁδηγουμένου Ἑβραίου,
ἀλλὰ ἀκόμη θὰ λάβῃ
ἀπὸ τὸ βασιλικὸν θησαυροφυλάκιον
δύο χιλιάδας ἀργυρᾶς δραχμάς·
ἐὰν δὲ εἶναι δοῦλος, θὰ
γίνῃ ἐλεύθερος, καὶ ἐπὶ
πλέον θὰ στεφανωθῇ μὲ τιμητικὸν
στέφανον.
|
28
Ὁποιοσδήποτε δὲ ἐπιθυμεῖ νὰ
δώσῃ πληροφορίες καὶ νὰ καταγγείλῃ
Ἰουδαῖον, αὐτὸς θὰ λάβῃ
τὴν περιουσίαν τοῦ ἐνόχου καὶ
ὑποδίκου αὐτοῦ Ἰουδαίου, καθὼς
ἐπίσης καὶ δύο χιλιάδες (2.000) ἀργυρὲς
δραχμὲς ἀπὸ τὸ βασιλικὸν ταμεῖον.
Ἐπὶ πλέον δὲ (ἐφ' ὅσον εἶναι
δοῦλος) θὰ λάβῃ τὴν ἐλευθερίαν
του καὶ θὰ στεφανωθῇ μὲ τιμητικὸν
στέφανον. |
29
Πᾶς δὲ τόπος, οὗ ἐὰν φωραθῇ
τὸ σύνολον σκεπαζόμενος Ἰουδαῖος,
ἄβατος καὶ πυριφλεγὴς γινέσθω καὶ
πάσῃ θνητῇ φύσει κατὰ πάντα
ἄχρηστος φανήσεται εἰς τὸν ἀεὶ
χρόνον>. |
29
Κάθε δὲ τόπος, ὅπου τυχὸν θὰ
εὑρεθῇ κρυπτόμενος Ἑβραῖος,
θὰ κηρυχθῇ ἀπροσπέλαστος καὶ
θὰ παραδοθῇ εἰς τὸ πῦρ καὶ
θὰ εἶναι ἄβατος εἰς κάθε θνητὴν
ὕπαρξιν, κατὰ πάντα ἄχρηστος εἰς
ὅλον τὸν κατόπιν χρόνον>.
|
29
Κάθε δὲ τόπος, εἰς τὸν ὁποῖον
θὰ ἀνακαλυφθῇ ὅτι κρύπτεται καὶ
φυλάσσεται Ἰουδαῖος, θὰ κηρυχθῇ καὶ
θὰ καταστῇ ἀπρόσιτος καὶ θὰ
παραδοθῇ εἰς τὴν φωτιά. Ἔτσι θὰ
καταστῇ ἐντελῶς ἄχρηστος διὰ
κάθε θνητὸν εἰς τὸν αἰῶνα τὸν
ἅπαντα>. |
30
Καὶ ὁ μὲν τῆς ἐπιστολῆς
τύπος οὕτως γέγραπτο. |
30
Αὐτὰ περιεῖχεν ἡ γραπτὴ διαταγὴ
τοῦ Πτολεμαίου. |
30
Τέτοιο ἦταν τὸ σχέδιον καὶ τὸ περιεχόμενον
τῆς ἐπιστολῆς - διατάγματος, ποὺ ἔγραψε
καὶ ἀπέστειλεν ὁ Πτολεμαῖος.
|