΄Προφήτης Ωσηέ : Κεφάλαιον Γ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ εἰπὲ Κύριος πρός με· ἔτι πορεύθητι καὶ ἀγάπησον γυναῖκα ἀγαπῶσαν πονηρὰ καὶ μοιχολίν, καθὼς ἀγαπᾷ ὁ Θεὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ καὶ αὐτοὶ ἀποβλέπουσιν ἐπὶ θεοὺς ἀλλοτρίους καὶ φιλοῦσι πέμματα μετὰ σταφίδων.
2 Καὶ ἐμισθωσάμην ἐμαυτῷ πεντεκαίδεκα ἀργυρίου καὶ γομὸρ κριθῶν καὶ νέβελ οἴνου
3 καὶ εἶπα πρὸς αὐτήν· ἡμέρας πολλὰς καθήσῃ ἐπ' ἐμοὶ καὶ οὐ μὴ πορνεύσῃς, οὐδὲ μὴ γένῃ ἀνδρὶ ἑτέρῳ, καὶ ἐγὼ ἐπί σοι.
4 Διότι ἡμέρας πολλὰς καθήσονται οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ οὐκ ὄντος βασιλέως οὐδὲ ὄντος ἄρχοντος οὐδὲ οὔσης θυσίας οὐδὲ ὄντος θυσιαστηρίου οὐδὲ ἱερατείας οὐδὲ δήλων.
5 Καὶ μετὰ ταῦτα ἐπιστρέψουσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ ἐπιζητήσουσι Κύριον τὸν Θεὸν αὐτῶν καὶ Δαυὶδ τὸν βασιλέα αὐτῶν· καὶ ἐκστήσονται ἐπὶ τῷ Κυρίῳ καὶ ἐπὶ τοῖς ἀγαθοῖς αὐτοῦ ἐπ' ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

Κύριος μου εἶπε· <πήγαινε πάλιν καὶ ἀγάπησε μίαν γυναῖκα μοιχαλίδα, γυναῖκα, ἡ ὀποία ἀγαπᾷ τὴν πονηρίαν· ἀγάπησέ την, ὅπως ἀγαπᾷ ὁ Θεὸς τοὺς Ἰσραηλίτας, οἱ ὁποῖοι ἐν τούτοις στρέφουν τὰ βλέμματά των καὶ δίδουν τὰς καρδίας των εἰς ξένους θεοὺς καὶ ἀγαποῦν τὰ γλυκίσματα τῶν εἰδώλων, πίττας μὲ σταφίδας>.
2 Ἔπραξα, ὅπως ο Κύριος μὲ διέταξε, καὶ ἐμίσθωσα αὐτὴν διὰ τὸν ἑαυτόν μου ἀντὶ δεκαπέντε ἀργυρῶν σίκλων, ἑνὸς γομὸρ κριθῇς καὶ ἑνὸς ἀσκοῦ οἴνου.
3 Καὶ εἶπα πρὸς αὐτήν. <Ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας θὰ μείνῃς κοντά μου ἥσυχος καὶ πιστή. Δὲν θὰ ἐκτραπῇς εἰς πορνείαν, δὲν θὰ ἔλθῃς εἰς ἔνωσιν μὲ ἄλλον ἄνδρα καὶ τότε ἐγὼ θὰ εἶμαι διὰ σὲ σύζυγος>.
4 Τοῦτο συμβολίζει τοὺς Ἰσραηλίτας, διότι καὶ αὐτοὶ θὰ παραμείνουν ἐπὶ πολὺν χρόνον χωρὶς βασιλέα, χωρὶς ἄρχοντας, χωρὶς θυσίας, χωρὶς θυσιαστήριον, χωρὶς ἱερατεῖον, χωρὶς τὸ ἐφώδ, τὴν <Δήλωσιν> καὶ <Ἀλήθειαν>, διὰ τῆς ὁποίας ἐξεβράζετο ἡ βουλὴ τοῦ Θεοῦ.
5 Μετὰ ταῦτα ὅμως οἱ Ἰσραηλῖται θὰ ἐπιστρέψουν καὶ θὰ ἀναζητήσουν Κύριον τὸν Θεόν των, ὁπότε ὡς βασιλέα των θὰ ἔχουν τὸν ἀπόγονον τοῦ Δαβίδ, τὸν Μεσσίαν. Θὰ μείνουν κατάπληκτοι διὰ τὴν εὐλογίαν αὐτὴν τοῦ Κυρίου καὶ διὰ τὰ ἄλλα ἀγαθά, τὰ ὁποῖα θὰ τοὺς δώσῃ κατὰ τὴν νέαν αὐτὴν μεσσιακὴν ἐποχήν, ποὺ θὰ ἀρχίσῃ ἀπὸ τὰς ἡμέρας ἐκείνας.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ότε ὁ Κύριος μοῦ εἶπε: <Πήγαινε πάλιν καὶ ἀγάπησε γυναῖκα, ἡ ὁποία ζῇ εἰς τὴν ἁμαρτίαν μὲ ἄλλον ἄνδρα, γυναῖκα μοιχαλίδα· ἀγάπησέ την, ὅπως ἀγαπᾷ ὁ Θεὸς τοὺς Ἰσραηλίτες, παρ’ ὅλον ὅτι αὐτοὶ στρέφονται πρὸς θεοὺς ξένους καὶ ἀγαποῦν τὰ εἰδωλολατρικὰ γλυκίσματα, τὶς σταφιδίσιες πίττες>.
2 Καὶ ἐγὼ ἔκαμα, ὅπως μοῦ εἶπεν ὁ Κύριος. Ἐμίσθωσα τὴν γυναῖκα αὐτὴν διὰ τὸν ἑαυτόν μου ἀντὶ δεκαπέντε ἀργυρῶν σίκλων, ἑνὸς γομὸρ κριθαριοῦ καὶ ἑνὸς ἀσκοῦ κρασιοῦ.
3 Καὶ εἶπα πρὸς αὐτήν: <Θὰ μείνῃς κοντά μου καὶ θὰ μὲ περιμένῃς ἐπὶ πολλὲς ἡμέρες· κατὰ τὸ διάστημα αὐτὸ τῆς δοκιμασίας δὲν θὰ πέσῃς εἰς πορνείαν, οὔτε θὰ συνευρεθῇς μὲ ἄλλον ἄνδρα καὶ κατόπιν θὰ γίνῃς ἰδική μου σύζυγος>.
4 Διότι οἱ Ἰσραηλῖται θὰ διανύσουν πολὺν χρόνον χωρὶς βασιλιᾶ καὶ χωρὶς ἄρχοντα, χωρὶς θυσίαν καὶ χωρὶς θυσιαστήριον, χωρὶς ἱερατεῖον καὶ χωρὶς τὸ ἐφώδ, τὸ ἱερατικὸν ἄμφιον τοῦ ἀρχιερέως, διὰ τοῦ ὁποίου ἀποκαλύπτεται τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
5 Ἀλλ' ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ οἱ Ἰσραηλῖται θὰ ἐπιστρέφουν καὶ θὰ ἀναζητήσουν πάλιν Κύριον τὸν Θεόν των καὶ τὸν ἀπόγονον τοῦ Δαβίδ, τοῦ βασιλιᾶ των, δηλαδὴ τὸν Μεσσίαν. Καὶ οἱ Ἰσραηλῖται θὰ ἐκπλήττονται, θὰ συγκλονίζωνται καὶ θὰ θαυμάζουν διὰ τὴν ἐμφάνισιν τοῦ Κυρίου καὶ τὰ πλούσια ἀγαθά του κατὰ τὶς ἡμέρες, ποὺ θὰ τελειώσῃ ἡ παλαιὰ ἐποχὴ καὶ θὰ ἀρχίσῃ ἡ νέα, ἡ ἐποχὴ τοῦ Μεσσία.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ εἰπὲ Κύριος πρός με· ἔτι πορεύθητι καὶ ἀγάπησον γυναῖκα ἀγαπῶσαν πονηρὰ καὶ μοιχολίν, καθὼς ἀγαπᾷ ὁ Θεὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ καὶ αὐτοὶ ἀποβλέπουσιν ἐπὶ θεοὺς ἀλλοτρίους καὶ φιλοῦσι πέμματα μετὰ σταφίδων.	Κύριος μου εἶπε· <πήγαινε πάλιν καὶ ἀγάπησε μίαν γυναῖκα μοιχαλίδα, γυναῖκα, ἡ ὀποία ἀγαπᾷ τὴν πονηρίαν· ἀγάπησέ την, ὅπως ἀγαπᾷ ὁ Θεὸς τοὺς Ἰσραηλίτας, οἱ ὁποῖοι ἐν τούτοις στρέφουν τὰ βλέμματά των καὶ δίδουν τὰς καρδίας των εἰς ξένους θεοὺς καὶ ἀγαποῦν τὰ γλυκίσματα τῶν εἰδώλων, πίττας μὲ σταφίδας>.	ότε ὁ Κύριος μοῦ εἶπε: <Πήγαινε πάλιν καὶ ἀγάπησε γυναῖκα, ἡ ὁποία ζῇ εἰς τὴν ἁμαρτίαν μὲ ἄλλον ἄνδρα, γυναῖκα μοιχαλίδα· ἀγάπησέ την, ὅπως ἀγαπᾷ ὁ Θεὸς τοὺς Ἰσραηλίτες, παρ’ ὅλον ὅτι αὐτοὶ στρέφονται πρὸς θεοὺς ξένους καὶ ἀγαποῦν τὰ εἰδωλολατρικὰ γλυκίσματα, τὶς σταφιδίσιες πίττες>.
2 Καὶ ἐμισθωσάμην ἐμαυτῷ πεντεκαίδεκα ἀργυρίου καὶ γομὸρ κριθῶν καὶ νέβελ οἴνου	2 Ἔπραξα, ὅπως ο Κύριος μὲ διέταξε, καὶ ἐμίσθωσα αὐτὴν διὰ τὸν ἑαυτόν μου ἀντὶ δεκαπέντε ἀργυρῶν σίκλων, ἑνὸς γομὸρ κριθῇς καὶ ἑνὸς ἀσκοῦ οἴνου.	2 Καὶ ἐγὼ ἔκαμα, ὅπως μοῦ εἶπεν ὁ Κύριος. Ἐμίσθωσα τὴν γυναῖκα αὐτὴν διὰ τὸν ἑαυτόν μου ἀντὶ δεκαπέντε ἀργυρῶν σίκλων, ἑνὸς γομὸρ κριθαριοῦ καὶ ἑνὸς ἀσκοῦ κρασιοῦ.
3 καὶ εἶπα πρὸς αὐτήν· ἡμέρας πολλὰς καθήσῃ ἐπ' ἐμοὶ καὶ οὐ μὴ πορνεύσῃς, οὐδὲ μὴ γένῃ ἀνδρὶ ἑτέρῳ, καὶ ἐγὼ ἐπί σοι.	3 Καὶ εἶπα πρὸς αὐτήν. <Ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας θὰ μείνῃς κοντά μου ἥσυχος καὶ πιστή. Δὲν θὰ ἐκτραπῇς εἰς πορνείαν, δὲν θὰ ἔλθῃς εἰς ἔνωσιν μὲ ἄλλον ἄνδρα καὶ τότε ἐγὼ θὰ εἶμαι διὰ σὲ σύζυγος>.	3 Καὶ εἶπα πρὸς αὐτήν: <Θὰ μείνῃς κοντά μου καὶ θὰ μὲ περιμένῃς ἐπὶ πολλὲς ἡμέρες· κατὰ τὸ διάστημα αὐτὸ τῆς δοκιμασίας δὲν θὰ πέσῃς εἰς πορνείαν, οὔτε θὰ συνευρεθῇς μὲ ἄλλον ἄνδρα καὶ κατόπιν θὰ γίνῃς ἰδική μου σύζυγος>.
4 Διότι ἡμέρας πολλὰς καθήσονται οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ οὐκ ὄντος βασιλέως οὐδὲ ὄντος ἄρχοντος οὐδὲ οὔσης θυσίας οὐδὲ ὄντος θυσιαστηρίου οὐδὲ ἱερατείας οὐδὲ δήλων.	4 Τοῦτο συμβολίζει τοὺς Ἰσραηλίτας, διότι καὶ αὐτοὶ θὰ παραμείνουν ἐπὶ πολὺν χρόνον χωρὶς βασιλέα, χωρὶς ἄρχοντας, χωρὶς θυσίας, χωρὶς θυσιαστήριον, χωρὶς ἱερατεῖον, χωρὶς τὸ ἐφώδ, τὴν <Δήλωσιν> καὶ <Ἀλήθειαν>, διὰ τῆς ὁποίας ἐξεβράζετο ἡ βουλὴ τοῦ Θεοῦ.	4 Διότι οἱ Ἰσραηλῖται θὰ διανύσουν πολὺν χρόνον χωρὶς βασιλιᾶ καὶ χωρὶς ἄρχοντα, χωρὶς θυσίαν καὶ χωρὶς θυσιαστήριον, χωρὶς ἱερατεῖον καὶ χωρὶς τὸ ἐφώδ, τὸ ἱερατικὸν ἄμφιον τοῦ ἀρχιερέως, διὰ τοῦ ὁποίου ἀποκαλύπτεται τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
5 Καὶ μετὰ ταῦτα ἐπιστρέψουσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ ἐπιζητήσουσι Κύριον τὸν Θεὸν αὐτῶν καὶ Δαυὶδ τὸν βασιλέα αὐτῶν· καὶ ἐκστήσονται ἐπὶ τῷ Κυρίῳ καὶ ἐπὶ τοῖς ἀγαθοῖς αὐτοῦ ἐπ' ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν.	5 Μετὰ ταῦτα ὅμως οἱ Ἰσραηλῖται θὰ ἐπιστρέψουν καὶ θὰ ἀναζητήσουν Κύριον τὸν Θεόν των, ὁπότε ὡς βασιλέα των θὰ ἔχουν τὸν ἀπόγονον τοῦ Δαβίδ, τὸν Μεσσίαν. Θὰ μείνουν κατάπληκτοι διὰ τὴν εὐλογίαν αὐτὴν τοῦ Κυρίου καὶ διὰ τὰ ἄλλα ἀγαθά, τὰ ὁποῖα θὰ τοὺς δώσῃ κατὰ τὴν νέαν αὐτὴν μεσσιακὴν ἐποχήν, ποὺ θὰ ἀρχίσῃ ἀπὸ τὰς ἡμέρας ἐκείνας.	5 Ἀλλ' ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ οἱ Ἰσραηλῖται θὰ ἐπιστρέφουν καὶ θὰ ἀναζητήσουν πάλιν Κύριον τὸν Θεόν των καὶ τὸν ἀπόγονον τοῦ Δαβίδ, τοῦ βασιλιᾶ των, δηλαδὴ τὸν Μεσσίαν. Καὶ οἱ Ἰσραηλῖται θὰ ἐκπλήττονται, θὰ συγκλονίζωνται καὶ θὰ θαυμάζουν διὰ τὴν ἐμφάνισιν τοῦ Κυρίου καὶ τὰ πλούσια ἀγαθά του κατὰ τὶς ἡμέρες, ποὺ θὰ τελειώσῃ ἡ παλαιὰ ἐποχὴ καὶ θὰ ἀρχίσῃ ἡ νέα, ἡ ἐποχὴ τοῦ Μεσσία.