Παραλειπομένων Β : Κεφάλαιον Ε'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ συνετελέσθη πᾶσα ἡ ἐργασία, ἣν ἐποίησε Σαλωμὼν ἐν οἴκῳ Κυρίου. Καὶ εἰσήνεγκε Σαλωμὼν τὰ ἅγια Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον καὶ τὰ σκεύη καὶ ἔδωκεν εἰς θησαυρὸν οἴκου Κυρίου.
2 Τότε ἐξεκκλησίασε Σαλωμὼν πάντας τοὺς πρεσβυτέρους Ἰσραὴλ καὶ πάντας τοὺς ἄρχοντας τῶν φυλῶν τοὺς ἡγουμένους πατριῶν υἱῶν Ἰσραὴλ εἰς Ἱερουσαλὴμ τοῦ ἀνενέγκαι κιβωτὸν διαθήκης Κυρίου ἐκ πόλεως Δαυὶδ (αὕτη Σιών)·
3 καὶ ἐξεκκλησιάσθησαν πρὸς τὸν βασιλέα πᾶς Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἑορτῇ (οὗτος ὁ μὴν ἕβδομος)
4 καὶ ἦλθον πάντες οἱ πρεσβύτεροι Ἰσραὴλ καὶ ἔλαβον πάντες οἱ Λευῖται τὴν κιβωτὸν
5 καὶ ἀνήνεγκαν τὴν κιβωτὸν καὶ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ πάντα τὰ σκεύη τὰ ἅγια ἐν τῇ σκηνῇ. Καὶ ἀνήνεγκαν αὐτὴν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται.
6 Καὶ ὁ βασιλεὺς Σαλωμὼν καὶ πᾶσα συναγωγὴ Ἰσραὴλ καὶ οἱ φοβούμενοι καὶ οἱ ἐπισυνηγμένοι αὐτῶν ἔμπροσθεν τῆς κιβωτοῦ θύοντες μόσχους καὶ πρόβατα, οἳ οὐκ ἀριθμηθήσονται καὶ οἳ οὐ λογισθήσονται ἀπὸ τοῦ πλήθους.
7 Καὶ εἰσήνεγκαν οἱ ἱερεῖς τὴν κιβωτὸν διαθήκης Κυρίου εἰς τὸν τόπον αὐτῆς, εἰς τὸ δαβὶρ τοῦ οἴκου εἰς τὰ ἅγια τῶν ἁγίων, ὑποκάτω τῶν πτερύγων τῶν Χερουβίμ.
8 Καὶ ἦν τὰ Χερουβὶμ διαπεπετακότα τὰς πτέρυγας αὐτῶν ἐπὶ τὸν τόπον τῆς κιβωτοῦ, καὶ συνεκάλυπτε τὰ Χερουβὶμ ἐπὶ τὴν κιβωτὸν καὶ ἐπὶ τοὺς ἀναφορεῖς αὐτῆς ἐπάνωθεν·
9 καὶ ὑπερεῖχον οἱ ἀναφορεῖς, καὶ ἐβλέποντο αἱ κεφαλαὶ τῶν ἀναφορέων ἐκ τῶν ἁγίων εἰς πρόσωπον τοῦ δαβίρ, οὐκ ἐβλέποντο ἔξω· καὶ ἦσαν ἐκεῖ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
10 Οὐκ ἦν ἐν τῇ κιβωτῷ πλὴν δύο πλάκες, ἃς ἔθηκε Μωυσῆς ἐν Χωρήβ, ἃ διέθετο Κύριος μετὰ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐν τῷ ἐξελθεῖν αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου.
11 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐξελθεῖν τοὺς ἱερεῖς ἐκ τῶν ἁγίων - ὅτι πάντες οἱ ἱερεῖς οἱ εὑρεθέντες ἡγιάσθησαν, οὐκ ἦσαν διατεταγμένοι κατ' ἐφημερίαν,
12 καὶ οἱ Λευῖται οἱ ψαλτωδοὶ πάντες τοῖς υἱοῖς Ἀσάφ, τῷ Αἰμάν, τῷ Ἰδιθοὺν καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτῶν καὶ τοῖς ἀδελφοῖς αὐτῶν, τῶν ἐνδεδυμένων στολὰς βυσσίνας, ἐν κυμβάλοις καὶ ἐν νάβλαις καὶ ἐν κινύραις, ἐστηκότες κατέναντι τοῦ θυσιαστηρίου καὶ μετ' αὐτῶν ἱερεῖς, ἑκατὸν εἴκοσι σαλπίζοντες ταῖς σάλπιγξι·
13 Καὶ ἐγένετο μία φωνὴ ἐν τῷ σαλπίζειν καὶ ἐν τῷ ψαλτῳδεῖν καὶ ἐν τῷ ἀναφωνεῖν φωνῇ μιᾷ τοῦ ἐξομολογεῖσθαι καὶ αἰνεῖν τῷ Κυρίῳ καὶ ὕψωσαν φωνὴν ἐν σάλπιγξι καὶ ἐν κυμβάλοις καὶ ἐν ὀργάνοις τῶν ᾠδῶν καὶ ἔλεγον· ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθόν, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. Καὶ ὁ οἶκος ἐνεπλήσθη νεφέλης δόξης Κυρίου,
14 καὶ οὐκ ἠδύναντο οἱ ἱερεῖς τοῦ στῆναι λειτουργεῖν ἀπὸ προσώπου τῆς νεφέλης, ὅτι ἐνέπλησε δόξα Κυρίου τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

τσι δὲ ἐτελείωσεν ὅλον τὸ ἔργον, τὸ ὁποῖον ὁ Σολομὼν ἔκαμε διὰ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου. Ὁ Σολομὼν προσέφερεν ὅ,τι εἶχεν ἀφιερώσει ὁ πατήρ του ὁ Δαυὶδ διὰ τὸν ναόν, δηλαδὴ τὸν ἄργυρον, τὸν χρυσὸν καὶ τὰ σκεύη, καὶ παρέδωκεν ὅλα αὐτὰ εἰς τὰ θησαυροφυλάκια τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου.
2 Τότε ὁ Σολομὼν συνεκάλεσεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὅλους τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν φυλῶν, τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, διὰ νὰ ἀναβιβάσουν μὲ πομπὴν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου ἀπὸ τὴν πόλιν Δαυὶδ (αὐτὴ εἶναι ἡ Σιών).
3 Πράγματι συνεκεντρώθησαν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται πλησίον τοῦ βασιλέως κατὰ τὴν ἑορτὴν τῆς Σκηνοπηγίας (ἡ ὁποία ἐτελεῖτο κατὰ τὸν ἕβδομον μῆνα).
4 Ἦλθαν, λοιπόν, ὅλοι οἱ πρεσβύτεροι τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ· καὶ οἱ Λευῖται ἐπῆραν εἰς τὰ χέρια των τὴν Κιβωτόν,
5 τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου, ὅπως ἐπίσης καὶ ὅλα τὰ καθιερωμένα σκεύη ποὺ ὑπῆρχον εἰς τὴν Σκηνήν. Τὴν Κιβωτὸν ἀνεβίβασαν οἱ ἱερεῖς, τὰ δὲ ἄλλα καθιερωμένα σκεύη τὰ ἀνεβίβασαν οἱ Λευῖται.
6 Ὁ βασιλεὺς Σολομὼν καὶ ὅλη ἡ συγκέντρωσις τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον, καὶ ὅλοι οἱ συναχθέντες ἐμπρὸς εἰς τὴν Κιβωτὸν ἐθυσίαζον μόσχους καὶ πρόβατα, τὰ ὁποῖα διὰ τὸ πολὺ αὐτῶν πλῆθος δὲν ἦτο δυνατὸν νὰ ἀριθμηθοῦν.
7 Οἱ ἱερεῖς ἔφεραν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου εἰς τὸν προωρισμένον δι' αὐτὴν τόπον, εἰς τὸ δαβὶρ τοῦ ναοῦ, δηλαδὴ εἰς τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων καὶ τὴν ἐτοποθέτησαν κάτω ἀπὸ τὰς πτέρυγας τῶν Χερουβίμ.
8 Τὰ Χερουβὶμ εἶχαν ἀνοικτὰς τὰς πτέρυγάς των ἐπάνω ἀπὸ τὴν θέσιν τῆς Κιβωτοῦ καὶ αὐτὰ ἐκάλυπτον τὴν Κιβωτὸν καὶ τοὺς ἀναφορεῖς αὐτῆς.
9 Αὐτοὶ οἱ ἀναφορεῖς ἦσαν ἀρκετὰ μακροί, ὥστε ἐφαίνοντο τὰ ἄκρα τῶν ἀπὸ τὰ Ἅγια ἔμπροσθεν τοῦ δαβίρ, ἀλλ' ὄχι ὅμως καὶ ἀπὸ τὸ ἐξωτερικόν. Ἡ Κιβωτὸς καὶ ὅλα αὐτὰ εὑρίσκοντο ἐκεῖ ἕως αὐτὴν τὴν ἡμέραν.
10 Μέσα εἰς τὴν Κιβωτὸν δὲν ὑπῆρχον παρὰ αἱ δύο πλάκες, τὰς ὁποίας εἶχε τοποθετήσει ὁ Μωϋσῆς, ὅταν εὑρίσκετο εἰς τὸ ὄρος Χωρήβ, τότε ποὺ ὁ Κύριος συνῆψε τὴν διαθήκην του μὲ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν, μετὰ τὴν ἔξοδον αὐτῶν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον.
11 Οἱ ἱερεῖς ἐξῆλθον ἀπὸ τὸν κυρίως ναὸν ἀπὸ τὰ Ἅγια, ὅπου εἶχον εἰσέλθει καὶ ἁγιασθῆ ὅλοι οἱ παρευρεθέντες ἱερεῖς ἀνεξαρτήτως τῆς ἱερατικῆς τάξεως, εἰς τὴν ὁποίαν ἀνῆκον.
12 Ὅλοι οἱ Λευῖται, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ψάλται ἀπόγονοι τοῦ Ἀσάφ, τοῦ Αἰμάν, τοῦ Ἰδιθούν, οἱ υἱοὶ αὐτῶν καὶ οἱ ἀδελφοί των, ἐνδεδυμένοι βυσσίνους στολάς, κρατοῦντες εἰς τὰ χέρια των κύμβαλα, νάβλας, κινύρας, εὑρίσκοντο ὄρθιοι ἐνώπιον τοῦ θυσιαστηρίου καὶ μαζῆ μὲ αὐτοὺς ἦσαν ἑκατὸν ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐσάλπιζαν μὲ τὰς ἱερὰς σάλπχγγας.
13 Καθὼς δὲ αἱ σάλπιγγες ἀντήχησαν, καὶ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἔψαλλον, μὲ μίαν φωνὴν ἐδοξολογοῦσαν καὶ ὑμνοῦσαν τὸν Κύριον. Ὕψωσαν τὰς φωνάς των μὲ τοὺς ἤχους τῶν σαλπίγγων καὶ μὲ τὰ κύμβαλα καὶ μὲ τὰ ὄργανα τῶν ὁδῶν καὶ ἔλεγαν· <δοξολογήσατε τὸν Κύριον, διότι εἶναι ἀγαθὸς καὶ τὸ ἔλεός του μένει εἰς τὸν αἰῶνα>. Κατὰ τὴν στιγμὴν ἐκείνην ὁ ναὸς ἐγέμισεν ἀπὸ ὁλόλαμπρον νεφέλην τῆς δόξης τοῦ Κυρίου.
14 Οἱ δὲ ἱερεῖς ἦτο ἀδύνατον νὰ σταθοῦν ἐκεῖ, διὰ νὰ ἐκτελέσουν τὴν ὑπηρεσίαν των ἀπὸ τὸ φῶς τῆς νεφέλης, διότι ἡ δόξα τοῦ Κυρίου ἐγέμισε τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

τσι συνεπληρώθησαν καὶ ἐτελείωσαν ὅλες οἱ ἐργασίες, τὶς ὁποῖες ἔκαμεν ὁ Σολομὼν διὰ τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου. Τότε ὁ Σολομὼν μετέφερεν ὅλα τὰ ἀφιερώματα τοῦ Δαβίδ, τοῦ πατέρα του, δηλαδὴ τὸ ἀσῆμι, τὸ χρυσάφι καὶ ὅλα τὰ ἄλλα ἀντικείμενα, καὶ τὰ ἐτοποθέτησεν εἰς τὸ θησαυροφυλάκιον τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου.
2 Κατόπιν ὁ Σολομὼν ἐκάλεσε καὶ συνεκέντρωσεν ὅλους τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ ὅλους τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν φυλῶν, τοὺς ἡγουμένους τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ μεταφέρουν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου ἀπὸ τὴν πόλιν τοῦ Δαβίδ (αὐτὴ εἶναι ἡ Σιών) εἰς τὸν Ναόν, τὸν ὁποῖον ἔκτισεν.
3 Ἔτσι συνεκεντρώθησαν γύρω ἀπὸ τὸν βασιλιᾶ ὅλος ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς κατὰ τὴν ἑορτήν (τῆς Σκηνοπηγίας), δηλαδὴ κατὰ τὸν ἕβδομον μῆνα τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ ἔτους (τὸν ἰδικόν μας Σεπτέμβριον - Ὀκτώβριον).
4 Ὅλοι οἱ πρεσβύτεροι τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἦλθαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ὅλοι οἰ Λευῖται ἐσήκωσαν εἰς τὰ χέρια των τὴν Κιβωτόν·
5 καὶ μετέφεραν τὴν Κιβωτὸν καὶ τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου καὶ ὅλα τὰ ἱερὰ ἀντικείμενα, ποὺ ἦσαν εἰς τὴν Σκηνὴν ὅλα αὐτὰ τὰ μετέφεραν μέσα εἰς τὸν Ναόν. Τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης μετέφεραν (εἰς τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων) οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται (ἢ κατ' ἄλλην ἑρμηνείαν: Οἱ ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι προήρχοντο ἀπὸ τοὺς Λευῖτες).
6 Ὁ βασιλιᾶς Σολομὼν καὶ ὅλη ἡ συνάθροισις (τὸ πλῆθος) τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ οἱ φοβούμενοι τὸν Θεὸν καὶ ὅλοι, ὅσοι εἶχαν συγκεντρωθῆ, ἐβαδιζαν ἐμπρὸς ἀπὸ τὴν ἱερὰν καὶ ἐπίσημον πομπὴν θυσιάζοντες μοσχάρια καὶ πρόβατα ἀναρίθμητα καὶ ἀνυπολόγιστα.
7 Ὅταν ἡ πομπὴ ἔφθασεν εἰς τὸν Ναόν, οἱ ἱερεῖς ἔφεραν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου καὶ τὴν ἐτοποθέτησαν εἰς τὴν προκαθωρισμένην θέσιν της, εἰς τὸ ἱερὸν Ἄδυτον τοῦ Ναοῦ, δηλαδὴ εἰς τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων, κάτω ἀπὸ τὰ μεγάλα χρυσᾶ πτερὰ τῶν δύο Χερουβίμ.
8 Τὰ δύο Χερουβὶμ εἶχαν ἀνοιγμένες τὶς μεγάλες φτεροῦγες των ἐπάνω ἀπὸ τὴν θέσιν, ὅπου ἦταν τοποθετημένη ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης· ἔτσι τὰ Χερουβὶμ ἐσκέπαζαν ἀπὸ ἐπάνω μὲ τὰ πτερά των τὴν Κιβωτὸν καὶ τὰ ξύλα (τοὺς μοχλούς), μὲ τὰ ὁποῖα μετεφέρετο ἡ Κιβωτός.
9 Τὰ ξύλα αὐτὰ ἦσαν τόσον μακρυά, ὥστε προεξεῖχαν ἀπὸ τὴν Κιβωτὸν καὶ ἐφαίνοντο οἱ κεφαλές (τὰ ἄκρα) των ἀπὸ τὸν χῶρον τοῦ κυρίως Ναοῦ (τὰ Ἅγια) ἐμπρὸς ἀπὸ τὸ ἱερὸν Ἄδυτον (τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων). Ἀπὸ τὸν χῶρον ὅμως ἔξω ἀπὸ τὸν Ναόν, ἀπὸ τὴν αὐλήν, δὲν ἐφαίνοντο τὰ ἄκρα τῶν μοχλῶν. Ἡ Κιβωτὸς εὑρίσκετο ἐκεῖ μέχρι τῆς ἡμέρας, ποὺ ἐγράφετο τὸ γεγονὸς αὐτό.
10 Μέσα εἰς τὴν Κιβωτὸν δὲν ὑπῆρχε τίποτε ἄλλο, παρὰ μόνον οἱ δύο λίθινες πλάκες, οἱ Θεοχάρακτες πλάκες τῆς Διαθήκης, τὶς ὅποιες εἶχε τοποθετήσει ἐκεῖ ὁ Μωϋσῆς εἰς τὸ ὄρος Χωρήβ. Οἱ πλάκες περιεῖχαν τὴν διαθήκην, ποὺ ἔκαμεν ὁ Θεὸς μὲ τοὺς Ἰσραηλῖτες, τότε ποὺ αὐτοὶ ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ ἔφθασαν εἰς τὸ Σινᾶ.
11 Τότε δὲ συνέβη τοῦτο: Μόλις οἱ ἱερεῖς ἐβγῆκαν ἀπὸ τὸν Ναόν (τὰ Ἅγια) - διότι εἰς αὐτὸν εἶχαν εἰσέλθει καὶ ἁγιασθῆ ὅλοι ἀνεξαιρέτως οἱ ἱερεῖς, χωρὶς νὰ τηρηθῇ ἡ τάξις τῆς ἐφημερίας των, ὅπως τοὺς εἶχε κατανείμει ὁ Δαβίδ,
12 καὶ οἱ Λευῖται, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ψάλται, οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἀσάφ, τοῦ Αἰμάν, τοῦ Ἰδιθοὺν μαζὶ μὲ τοὺς υἱοὺς καὶ τοὺς ἀδελφούς των, ντυμένοι μὲ λεπτοΰφαντες λευκὲς στολὲς ἀπὸ λευκὸν Αἰγυπτιακὸν λινάρι, μὲ τὰ κύμβαλα, τὶς νάβλες καὶ τὶς κινύρες, ἐστέκοντο ἀπέναντι (ἀνατολικά) ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον μαζὶ μὲ αὐτοὺς ἐστέκοντο καὶ ἑκατὸν εἴκοσι (120) ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐσάλπιζαν μὲ τὶς σάλπιγγες.
13 Καὶ ὅταν ἐσάλπισαν, ἡ ἁρμονία μεταξὺ σαλπιγκτῶν καὶ ψαλτῶν, ποὺ ἔψαλλαν ἐνωμένοι εἰς μίαν φωνήν, ἦταν τέτοια, ὥστε μόνον μία μελωδία ἡκούετο, καθὼς ἐδόξαζαν καὶ ὑμνοῦσαν τὸν Κύριον τότε δὲ ὕψωσαν τὶς φωνὲς τῶν δοξολογιῶν καὶ εὐχαριστιῶν των μὲ τοὺς ἤχους τῶν σαλπίγγων καὶ τῶν κυμβάλων καὶ τῶν ἄλλων μουσικῶν ὀργάνων καὶ ἔλεγαν: <Δοξολογεῖτε μὲ βαθειὰ εὐγνωμοσύνην τὸν Κύριον, διότι τοῦτο εἶναι ὠφέλιμον, γλυκύ, καλὸν καὶ πρέπον· διότι πάντοτε καὶ διαρκῶς ὁ Κύριος ἐλεεῖ καὶ ἡ εὐσπλαγχνία του εἶναι ἀστείρευτος πηγὴ ἐλέους, ὥστε τὸ ἔλεός του νὰ μένῃ ἀνεξάντλητον εἰς τὸν αἰῶνα· (ἢ κατ’ ἄλλην γραφήν: Δοξολογεῖτε μὲ βαθειὰ εὐγνωμοσύνην καὶ εὐχαριστεῖτε τὸν Κύριον, διότι εἶναι ἀγαθός, διότι πάντοτε καὶ διαρκῶς ἐλεεῖ καὶ ἡ εὐσπλαγχνία του εἶναι ἀστείρευτος πηγὴ ἐλέους, ὥστε τὸ ἔλεός του νὰ μένῃ ἀνεξάντλητον εἰς τὸν αἰῶνα)>. Μόλις λοιπὸν οἱ ἱερεῖς ἐβγῆκαν ἀπὸ τὸν Ναόν, ὁ Ναὸς τοῦ Κυρίου ἐγέμισεν ἀπὸ ὁλόλαμπρον ὑπερφυσικὴν νεφέλην, ἡ ὁποία ἐδήλωνε τὴν ἔνδοξον παρουσίαν τοῦ Κυρίου.
14 Τὸ δὲ ἐκθαμβωτικὸν φῶς τῆς ὑπερφυσικῆς νεφέλης ἦταν τόσον ἰσχυρόν, ὥστε οἱ ἱερεῖς δὲν ἠμποροῦσαν νὰ στέκωνται ἐκεῖ μέσα καὶ νὰ ἐπιτελοῦν τὰ ἱερά των καθήκοντα, ἕνεκα τῆς νεφέλης· διότι ἡ δόξα τοῦ Κυρίου, ἡ ὑπερφυσικὴ καὶ ἐκθαμβωτικὴ λάμψη, ἐγέμισε τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ συνετελέσθη πᾶσα ἡ ἐργασία, ἣν ἐποίησε Σαλωμὼν ἐν οἴκῳ Κυρίου. Καὶ εἰσήνεγκε Σαλωμὼν τὰ ἅγια Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον καὶ τὰ σκεύη καὶ ἔδωκεν εἰς θησαυρὸν οἴκου Κυρίου.	τσι δὲ ἐτελείωσεν ὅλον τὸ ἔργον, τὸ ὁποῖον ὁ Σολομὼν ἔκαμε διὰ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου. Ὁ Σολομὼν προσέφερεν ὅ,τι εἶχεν ἀφιερώσει ὁ πατήρ του ὁ Δαυὶδ διὰ τὸν ναόν, δηλαδὴ τὸν ἄργυρον, τὸν χρυσὸν καὶ τὰ σκεύη, καὶ παρέδωκεν ὅλα αὐτὰ εἰς τὰ θησαυροφυλάκια τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου.	τσι συνεπληρώθησαν καὶ ἐτελείωσαν ὅλες οἱ ἐργασίες, τὶς ὁποῖες ἔκαμεν ὁ Σολομὼν διὰ τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου. Τότε ὁ Σολομὼν μετέφερεν ὅλα τὰ ἀφιερώματα τοῦ Δαβίδ, τοῦ πατέρα του, δηλαδὴ τὸ ἀσῆμι, τὸ χρυσάφι καὶ ὅλα τὰ ἄλλα ἀντικείμενα, καὶ τὰ ἐτοποθέτησεν εἰς τὸ θησαυροφυλάκιον τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου.
2 Τότε ἐξεκκλησίασε Σαλωμὼν πάντας τοὺς πρεσβυτέρους Ἰσραὴλ καὶ πάντας τοὺς ἄρχοντας τῶν φυλῶν τοὺς ἡγουμένους πατριῶν υἱῶν Ἰσραὴλ εἰς Ἱερουσαλὴμ τοῦ ἀνενέγκαι κιβωτὸν διαθήκης Κυρίου ἐκ πόλεως Δαυὶδ (αὕτη Σιών)·	2 Τότε ὁ Σολομὼν συνεκάλεσεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὅλους τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν φυλῶν, τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, διὰ νὰ ἀναβιβάσουν μὲ πομπὴν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου ἀπὸ τὴν πόλιν Δαυὶδ (αὐτὴ εἶναι ἡ Σιών).	2 Κατόπιν ὁ Σολομὼν ἐκάλεσε καὶ συνεκέντρωσεν ὅλους τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ ὅλους τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν φυλῶν, τοὺς ἡγουμένους τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ μεταφέρουν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου ἀπὸ τὴν πόλιν τοῦ Δαβίδ (αὐτὴ εἶναι ἡ Σιών) εἰς τὸν Ναόν, τὸν ὁποῖον ἔκτισεν.
3 καὶ ἐξεκκλησιάσθησαν πρὸς τὸν βασιλέα πᾶς Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἑορτῇ (οὗτος ὁ μὴν ἕβδομος)	3 Πράγματι συνεκεντρώθησαν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται πλησίον τοῦ βασιλέως κατὰ τὴν ἑορτὴν τῆς Σκηνοπηγίας (ἡ ὁποία ἐτελεῖτο κατὰ τὸν ἕβδομον μῆνα).	3 Ἔτσι συνεκεντρώθησαν γύρω ἀπὸ τὸν βασιλιᾶ ὅλος ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς κατὰ τὴν ἑορτήν (τῆς Σκηνοπηγίας), δηλαδὴ κατὰ τὸν ἕβδομον μῆνα τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ ἔτους (τὸν ἰδικόν μας Σεπτέμβριον - Ὀκτώβριον).
4 καὶ ἦλθον πάντες οἱ πρεσβύτεροι Ἰσραὴλ καὶ ἔλαβον πάντες οἱ Λευῖται τὴν κιβωτὸν	4 Ἦλθαν, λοιπόν, ὅλοι οἱ πρεσβύτεροι τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ· καὶ οἱ Λευῖται ἐπῆραν εἰς τὰ χέρια των τὴν Κιβωτόν,	4 Ὅλοι οἱ πρεσβύτεροι τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἦλθαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ὅλοι οἰ Λευῖται ἐσήκωσαν εἰς τὰ χέρια των τὴν Κιβωτόν·
5 καὶ ἀνήνεγκαν τὴν κιβωτὸν καὶ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ πάντα τὰ σκεύη τὰ ἅγια ἐν τῇ σκηνῇ. Καὶ ἀνήνεγκαν αὐτὴν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται.	5 τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου, ὅπως ἐπίσης καὶ ὅλα τὰ καθιερωμένα σκεύη ποὺ ὑπῆρχον εἰς τὴν Σκηνήν. Τὴν Κιβωτὸν ἀνεβίβασαν οἱ ἱερεῖς, τὰ δὲ ἄλλα καθιερωμένα σκεύη τὰ ἀνεβίβασαν οἱ Λευῖται.	5 καὶ μετέφεραν τὴν Κιβωτὸν καὶ τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου καὶ ὅλα τὰ ἱερὰ ἀντικείμενα, ποὺ ἦσαν εἰς τὴν Σκηνὴν ὅλα αὐτὰ τὰ μετέφεραν μέσα εἰς τὸν Ναόν. Τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης μετέφεραν (εἰς τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων) οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται (ἢ κατ' ἄλλην ἑρμηνείαν: Οἱ ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι προήρχοντο ἀπὸ τοὺς Λευῖτες).
6 Καὶ ὁ βασιλεὺς Σαλωμὼν καὶ πᾶσα συναγωγὴ Ἰσραὴλ καὶ οἱ φοβούμενοι καὶ οἱ ἐπισυνηγμένοι αὐτῶν ἔμπροσθεν τῆς κιβωτοῦ θύοντες μόσχους καὶ πρόβατα, οἳ οὐκ ἀριθμηθήσονται καὶ οἳ οὐ λογισθήσονται ἀπὸ τοῦ πλήθους.	6 Ὁ βασιλεὺς Σολομὼν καὶ ὅλη ἡ συγκέντρωσις τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον, καὶ ὅλοι οἱ συναχθέντες ἐμπρὸς εἰς τὴν Κιβωτὸν ἐθυσίαζον μόσχους καὶ πρόβατα, τὰ ὁποῖα διὰ τὸ πολὺ αὐτῶν πλῆθος δὲν ἦτο δυνατὸν νὰ ἀριθμηθοῦν.	6 Ὁ βασιλιᾶς Σολομὼν καὶ ὅλη ἡ συνάθροισις (τὸ πλῆθος) τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ οἱ φοβούμενοι τὸν Θεὸν καὶ ὅλοι, ὅσοι εἶχαν συγκεντρωθῆ, ἐβαδιζαν ἐμπρὸς ἀπὸ τὴν ἱερὰν καὶ ἐπίσημον πομπὴν θυσιάζοντες μοσχάρια καὶ πρόβατα ἀναρίθμητα καὶ ἀνυπολόγιστα.
7 Καὶ εἰσήνεγκαν οἱ ἱερεῖς τὴν κιβωτὸν διαθήκης Κυρίου εἰς τὸν τόπον αὐτῆς, εἰς τὸ δαβὶρ τοῦ οἴκου εἰς τὰ ἅγια τῶν ἁγίων, ὑποκάτω τῶν πτερύγων τῶν Χερουβίμ.	7 Οἱ ἱερεῖς ἔφεραν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου εἰς τὸν προωρισμένον δι' αὐτὴν τόπον, εἰς τὸ δαβὶρ τοῦ ναοῦ, δηλαδὴ εἰς τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων καὶ τὴν ἐτοποθέτησαν κάτω ἀπὸ τὰς πτέρυγας τῶν Χερουβίμ.	7 Ὅταν ἡ πομπὴ ἔφθασεν εἰς τὸν Ναόν, οἱ ἱερεῖς ἔφεραν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου καὶ τὴν ἐτοποθέτησαν εἰς τὴν προκαθωρισμένην θέσιν της, εἰς τὸ ἱερὸν Ἄδυτον τοῦ Ναοῦ, δηλαδὴ εἰς τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων, κάτω ἀπὸ τὰ μεγάλα χρυσᾶ πτερὰ τῶν δύο Χερουβίμ.
8 Καὶ ἦν τὰ Χερουβὶμ διαπεπετακότα τὰς πτέρυγας αὐτῶν ἐπὶ τὸν τόπον τῆς κιβωτοῦ, καὶ συνεκάλυπτε τὰ Χερουβὶμ ἐπὶ τὴν κιβωτὸν καὶ ἐπὶ τοὺς ἀναφορεῖς αὐτῆς ἐπάνωθεν·	8 Τὰ Χερουβὶμ εἶχαν ἀνοικτὰς τὰς πτέρυγάς των ἐπάνω ἀπὸ τὴν θέσιν τῆς Κιβωτοῦ καὶ αὐτὰ ἐκάλυπτον τὴν Κιβωτὸν καὶ τοὺς ἀναφορεῖς αὐτῆς.	8 Τὰ δύο Χερουβὶμ εἶχαν ἀνοιγμένες τὶς μεγάλες φτεροῦγες των ἐπάνω ἀπὸ τὴν θέσιν, ὅπου ἦταν τοποθετημένη ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης· ἔτσι τὰ Χερουβὶμ ἐσκέπαζαν ἀπὸ ἐπάνω μὲ τὰ πτερά των τὴν Κιβωτὸν καὶ τὰ ξύλα (τοὺς μοχλούς), μὲ τὰ ὁποῖα μετεφέρετο ἡ Κιβωτός.
9 καὶ ὑπερεῖχον οἱ ἀναφορεῖς, καὶ ἐβλέποντο αἱ κεφαλαὶ τῶν ἀναφορέων ἐκ τῶν ἁγίων εἰς πρόσωπον τοῦ δαβίρ, οὐκ ἐβλέποντο ἔξω· καὶ ἦσαν ἐκεῖ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.	9 Αὐτοὶ οἱ ἀναφορεῖς ἦσαν ἀρκετὰ μακροί, ὥστε ἐφαίνοντο τὰ ἄκρα τῶν ἀπὸ τὰ Ἅγια ἔμπροσθεν τοῦ δαβίρ, ἀλλ' ὄχι ὅμως καὶ ἀπὸ τὸ ἐξωτερικόν. Ἡ Κιβωτὸς καὶ ὅλα αὐτὰ εὑρίσκοντο ἐκεῖ ἕως αὐτὴν τὴν ἡμέραν.	9 Τὰ ξύλα αὐτὰ ἦσαν τόσον μακρυά, ὥστε προεξεῖχαν ἀπὸ τὴν Κιβωτὸν καὶ ἐφαίνοντο οἱ κεφαλές (τὰ ἄκρα) των ἀπὸ τὸν χῶρον τοῦ κυρίως Ναοῦ (τὰ Ἅγια) ἐμπρὸς ἀπὸ τὸ ἱερὸν Ἄδυτον (τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων). Ἀπὸ τὸν χῶρον ὅμως ἔξω ἀπὸ τὸν Ναόν, ἀπὸ τὴν αὐλήν, δὲν ἐφαίνοντο τὰ ἄκρα τῶν μοχλῶν. Ἡ Κιβωτὸς εὑρίσκετο ἐκεῖ μέχρι τῆς ἡμέρας, ποὺ ἐγράφετο τὸ γεγονὸς αὐτό.
10 Οὐκ ἦν ἐν τῇ κιβωτῷ πλὴν δύο πλάκες, ἃς ἔθηκε Μωυσῆς ἐν Χωρήβ, ἃ διέθετο Κύριος μετὰ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐν τῷ ἐξελθεῖν αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου.	10 Μέσα εἰς τὴν Κιβωτὸν δὲν ὑπῆρχον παρὰ αἱ δύο πλάκες, τὰς ὁποίας εἶχε τοποθετήσει ὁ Μωϋσῆς, ὅταν εὑρίσκετο εἰς τὸ ὄρος Χωρήβ, τότε ποὺ ὁ Κύριος συνῆψε τὴν διαθήκην του μὲ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν, μετὰ τὴν ἔξοδον αὐτῶν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον.	10 Μέσα εἰς τὴν Κιβωτὸν δὲν ὑπῆρχε τίποτε ἄλλο, παρὰ μόνον οἱ δύο λίθινες πλάκες, οἱ Θεοχάρακτες πλάκες τῆς Διαθήκης, τὶς ὅποιες εἶχε τοποθετήσει ἐκεῖ ὁ Μωϋσῆς εἰς τὸ ὄρος Χωρήβ. Οἱ πλάκες περιεῖχαν τὴν διαθήκην, ποὺ ἔκαμεν ὁ Θεὸς μὲ τοὺς Ἰσραηλῖτες, τότε ποὺ αὐτοὶ ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ ἔφθασαν εἰς τὸ Σινᾶ.
11 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐξελθεῖν τοὺς ἱερεῖς ἐκ τῶν ἁγίων - ὅτι πάντες οἱ ἱερεῖς οἱ εὑρεθέντες ἡγιάσθησαν, οὐκ ἦσαν διατεταγμένοι κατ' ἐφημερίαν,	11 Οἱ ἱερεῖς ἐξῆλθον ἀπὸ τὸν κυρίως ναὸν ἀπὸ τὰ Ἅγια, ὅπου εἶχον εἰσέλθει καὶ ἁγιασθῆ ὅλοι οἱ παρευρεθέντες ἱερεῖς ἀνεξαρτήτως τῆς ἱερατικῆς τάξεως, εἰς τὴν ὁποίαν ἀνῆκον.	11 Τότε δὲ συνέβη τοῦτο: Μόλις οἱ ἱερεῖς ἐβγῆκαν ἀπὸ τὸν Ναόν (τὰ Ἅγια) - διότι εἰς αὐτὸν εἶχαν εἰσέλθει καὶ ἁγιασθῆ ὅλοι ἀνεξαιρέτως οἱ ἱερεῖς, χωρὶς νὰ τηρηθῇ ἡ τάξις τῆς ἐφημερίας των, ὅπως τοὺς εἶχε κατανείμει ὁ Δαβίδ,
12 καὶ οἱ Λευῖται οἱ ψαλτωδοὶ πάντες τοῖς υἱοῖς Ἀσάφ, τῷ Αἰμάν, τῷ Ἰδιθοὺν καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτῶν καὶ τοῖς ἀδελφοῖς αὐτῶν, τῶν ἐνδεδυμένων στολὰς βυσσίνας, ἐν κυμβάλοις καὶ ἐν νάβλαις καὶ ἐν κινύραις, ἐστηκότες κατέναντι τοῦ θυσιαστηρίου καὶ μετ' αὐτῶν ἱερεῖς, ἑκατὸν εἴκοσι σαλπίζοντες ταῖς σάλπιγξι·	12 Ὅλοι οἱ Λευῖται, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ψάλται ἀπόγονοι τοῦ Ἀσάφ, τοῦ Αἰμάν, τοῦ Ἰδιθούν, οἱ υἱοὶ αὐτῶν καὶ οἱ ἀδελφοί των, ἐνδεδυμένοι βυσσίνους στολάς, κρατοῦντες εἰς τὰ χέρια των κύμβαλα, νάβλας, κινύρας, εὑρίσκοντο ὄρθιοι ἐνώπιον τοῦ θυσιαστηρίου καὶ μαζῆ μὲ αὐτοὺς ἦσαν ἑκατὸν ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐσάλπιζαν μὲ τὰς ἱερὰς σάλπχγγας.	12 καὶ οἱ Λευῖται, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ψάλται, οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἀσάφ, τοῦ Αἰμάν, τοῦ Ἰδιθοὺν μαζὶ μὲ τοὺς υἱοὺς καὶ τοὺς ἀδελφούς των, ντυμένοι μὲ λεπτοΰφαντες λευκὲς στολὲς ἀπὸ λευκὸν Αἰγυπτιακὸν λινάρι, μὲ τὰ κύμβαλα, τὶς νάβλες καὶ τὶς κινύρες, ἐστέκοντο ἀπέναντι (ἀνατολικά) ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον μαζὶ μὲ αὐτοὺς ἐστέκοντο καὶ ἑκατὸν εἴκοσι (120) ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐσάλπιζαν μὲ τὶς σάλπιγγες.
13 Καὶ ἐγένετο μία φωνὴ ἐν τῷ σαλπίζειν καὶ ἐν τῷ ψαλτῳδεῖν καὶ ἐν τῷ ἀναφωνεῖν φωνῇ μιᾷ τοῦ ἐξομολογεῖσθαι καὶ αἰνεῖν τῷ Κυρίῳ καὶ ὕψωσαν φωνὴν ἐν σάλπιγξι καὶ ἐν κυμβάλοις καὶ ἐν ὀργάνοις τῶν ᾠδῶν καὶ ἔλεγον· ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθόν, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. Καὶ ὁ οἶκος ἐνεπλήσθη νεφέλης δόξης Κυρίου,	13 Καθὼς δὲ αἱ σάλπιγγες ἀντήχησαν, καὶ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἔψαλλον, μὲ μίαν φωνὴν ἐδοξολογοῦσαν καὶ ὑμνοῦσαν τὸν Κύριον. Ὕψωσαν τὰς φωνάς των μὲ τοὺς ἤχους τῶν σαλπίγγων καὶ μὲ τὰ κύμβαλα καὶ μὲ τὰ ὄργανα τῶν ὁδῶν καὶ ἔλεγαν· <δοξολογήσατε τὸν Κύριον, διότι εἶναι ἀγαθὸς καὶ τὸ ἔλεός του μένει εἰς τὸν αἰῶνα>. Κατὰ τὴν στιγμὴν ἐκείνην ὁ ναὸς ἐγέμισεν ἀπὸ ὁλόλαμπρον νεφέλην τῆς δόξης τοῦ Κυρίου.	13 Καὶ ὅταν ἐσάλπισαν, ἡ ἁρμονία μεταξὺ σαλπιγκτῶν καὶ ψαλτῶν, ποὺ ἔψαλλαν ἐνωμένοι εἰς μίαν φωνήν, ἦταν τέτοια, ὥστε μόνον μία μελωδία ἡκούετο, καθὼς ἐδόξαζαν καὶ ὑμνοῦσαν τὸν Κύριον τότε δὲ ὕψωσαν τὶς φωνὲς τῶν δοξολογιῶν καὶ εὐχαριστιῶν των μὲ τοὺς ἤχους τῶν σαλπίγγων καὶ τῶν κυμβάλων καὶ τῶν ἄλλων μουσικῶν ὀργάνων καὶ ἔλεγαν: <Δοξολογεῖτε μὲ βαθειὰ εὐγνωμοσύνην τὸν Κύριον, διότι τοῦτο εἶναι ὠφέλιμον, γλυκύ, καλὸν καὶ πρέπον· διότι πάντοτε καὶ διαρκῶς ὁ Κύριος ἐλεεῖ καὶ ἡ εὐσπλαγχνία του εἶναι ἀστείρευτος πηγὴ ἐλέους, ὥστε τὸ ἔλεός του νὰ μένῃ ἀνεξάντλητον εἰς τὸν αἰῶνα· (ἢ κατ’ ἄλλην γραφήν: Δοξολογεῖτε μὲ βαθειὰ εὐγνωμοσύνην καὶ εὐχαριστεῖτε τὸν Κύριον, διότι εἶναι ἀγαθός, διότι πάντοτε καὶ διαρκῶς ἐλεεῖ καὶ ἡ εὐσπλαγχνία του εἶναι ἀστείρευτος πηγὴ ἐλέους, ὥστε τὸ ἔλεός του νὰ μένῃ ἀνεξάντλητον εἰς τὸν αἰῶνα)>. Μόλις λοιπὸν οἱ ἱερεῖς ἐβγῆκαν ἀπὸ τὸν Ναόν, ὁ Ναὸς τοῦ Κυρίου ἐγέμισεν ἀπὸ ὁλόλαμπρον ὑπερφυσικὴν νεφέλην, ἡ ὁποία ἐδήλωνε τὴν ἔνδοξον παρουσίαν τοῦ Κυρίου.
14 καὶ οὐκ ἠδύναντο οἱ ἱερεῖς τοῦ στῆναι λειτουργεῖν ἀπὸ προσώπου τῆς νεφέλης, ὅτι ἐνέπλησε δόξα Κυρίου τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ.	14 Οἱ δὲ ἱερεῖς ἦτο ἀδύνατον νὰ σταθοῦν ἐκεῖ, διὰ νὰ ἐκτελέσουν τὴν ὑπηρεσίαν των ἀπὸ τὸ φῶς τῆς νεφέλης, διότι ἡ δόξα τοῦ Κυρίου ἐγέμισε τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ.	14 Τὸ δὲ ἐκθαμβωτικὸν φῶς τῆς ὑπερφυσικῆς νεφέλης ἦταν τόσον ἰσχυρόν, ὥστε οἱ ἱερεῖς δὲν ἠμποροῦσαν νὰ στέκωνται ἐκεῖ μέσα καὶ νὰ ἐπιτελοῦν τὰ ἱερά των καθήκοντα, ἕνεκα τῆς νεφέλης· διότι ἡ δόξα τοῦ Κυρίου, ἡ ὑπερφυσικὴ καὶ ἐκθαμβωτικὴ λάμψη, ἐγέμισε τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ.