Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
βασίλισσα Σαβὰ ἤκουσε τὸ ὄνομα
Σαλωμὼν καὶ ἦλθε τοῦ πειράσαι
Σαλωμὼν ἐν αἰνίγμασιν εἰς Ἱερουσαλὴμ
ἐν δυνάμει βαρείᾳ σφόδρα καὶ
κάμηλοι αἴρουσαι ἀρώματα εἰς
πλῆθος καὶ χρυσίον καὶ λίθον
τίμιον καὶ ἦλθε πρὸς Σαλωμὼν
καὶ ἐλάλησε πρὸς αὐτὸν
πάντα, ὅσα ἦν ἐν τῇ ψυχῇ
αὐτῆς. |
ταν
ἡ βασίλισσα Σαβὰ ἤκουσε τὴν
φήμην τοῦ Σολομῶντος, ἦλθεν εἰς
τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ δοκιμάσῃ
αὐτὸν μὲ δυσκόλους καὶ γριφώδεις
ἐρωτήσεις, συνοδευομένη ἀπὸ
πολὺ μεγάλην ἀκολουθίαν, μὲ
καμήλους, ποὺ ἔφεραν ἀρώματα,
ἄφθονον χρυσὸν καὶ πολυτίμους λίθους.
Ὅταν δὲ ἦλθεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ
ὑπέβαλε πρὸς αὐτὸν ὅλα
τὰ ἐρωτήματα, τὰ ὁποῖα
εἶχεν εἰς τὸν νοῦν της.
|
βασίλισσα τῆς χώρας Σαβὰ ἄκουσε τὴν
φήμην γύρω ἀπὸ τὸ ὄνομα τοῦ
Σολομῶντος καὶ ἦλθεν εἰς τὴν
Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ ὑποβάλῃ
εἰς τὸν Σολομῶντα δύσκολες καὶ αἰνιγματικὲς
ἐρωτήσεις, προβλήματα καὶ ἀπορίες. Ἡ
βασίλισσα ἔφθασε μὲ πολὺ μεγάλην ἀκολουθίαν
καὶ μὲ καμῆλες φορτωμένες μὲ πλῆθος
ἀρώματα καὶ μυρωδικὰ καὶ χρυσάφι καὶ
πολυτίμους λίθους. Ἡ βασίλισσα ἦλθεν εἰς
τὸν Σολομῶντα καὶ συνωμίλησε μαζί
του καὶ τοῦ εἶπεν ὅλα, ὅσα εἶχεν
ὑπ' ὅψιν τῆς νὰ τοῦ εἰπῇ·
ὅλα τὰ προβλήματα καὶ τὶς ἀπορίες,
ποὺ εἶχε. |
2
Καὶ ἀνήγγειλεν αὐτῇ Σαλωμὼν
πάντας τοὺς λόγους αὐτῆς καὶ
οὐ παρῆλθε λόγος ἀπὸ Σολωμών,
ὃν οὐκ ἀπήγγειλεν αὐτῇ.
|
2
Ὁ Σολομὼν ἀπήντησεν εἰς ὅλα
αὐτῆς τὰ ἐρωτήματα. Δὲν
ἀντιπαρῆλθε κανένα ἀπὸ τὰ
ἐρωτήματά της, εἰς τὸ ὁποῖον
νὰ μὴ ἔδωσε πρὸς αὐτὴν
ἀπάντησιν. |
2
Καὶ ὁ Σολομὼν ἀπάντησε εἰς ὅλες
τὶς ἐρωτήσεις της καὶ τῆς ἔλυσεν
ὅλες τὶς ἀπορίες. Καμμία ἀπορία ἢ
πρόβλημα δὲν ὑπῆρξε σκοτεινὸν καὶ
δύσκολον διὰ τὸν Σολομῶντα, εἰς τὸ
ὁποῖον νὰ μὴ τῆς ἔδωκεν
ἀπάντησιν. |
3
Καὶ εἶδε βασίλισσα Σαβὰ τὴν
σοφίαν Σαλωμὼν καὶ τὸν οἶκον,
ὃν ᾠκοδόμησε. |
3
Ὅταν ἡ βασίλισσα Σαβὰ εἶδε τὴν
σοφίαν τοῦ Σολομῶντος καὶ τὸ
ἀνάκτορον, τὸ ὁποῖον αὐτὸς
εἶχεν οἰκοδομήσει, |
3
Ἔτσι ἡ βασίλισσα τῆς Σαβὰ εἶδε
μὲ τὰ μάτια της καὶ ἐνόησε τὴν
θαυμαστὴν σοφίαν τοῦ Σολομῶντος, ὅπως
ἐπίσης (εἶδε) καὶ τὸ βασιλικὸν
ἀνάκτορον, τὸ ὁποῖον ἐκεῖνος
ἔκτισεν. |
4
Καὶ τὰ βρώματα τῶν τραπεζῶν
καὶ καθέδραν παίδων αὐτοῦ καὶ
στάσιν λειτουργῶν αὐτοῦ καὶ
ἱματισμὸν αὐτῶν καὶ οἰνοχόους
αὐτοῦ καὶ στολισμὸν αὐτῶν
καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα, ἃ ἀνέφερεν
ἐν οἴκῳ Κυρίου, καὶ ἐξ
ἑαυτῆς ἐγένετο.
|
4
τὰ φαγητὰ τῶν τραπεζῶν του, τὴν
θέσιν τῶν δούλων του, τὰς ὑπηρεσίας
ποὺ εἶχον ἀναλάβει οἱ ὑπηρέται
του, καὶ τὰς στολὰς αὐτῶν, τοὺς
οἰνοχόους καὶ τὰς στολάς των,
καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα, τὰ ὀποῖα
προσέφερεν ὁ Σολομὼν εἰς τὸν
ναὸν τοῦ Κυρίου, ἔμεινε κατάπληκτος
|
4
Εἶδεν ἐπίσης καὶ τὰ πλούσια καὶ
πολυτελῆ φαγητὰ τῶν βασιλικῶν τραπεζῶν
τοῦ Σολομῶντος καὶ τὸν τόπον διαμονῆς
τῶν ὑπηρετῶν του καὶ τὴν εὐγενικὴν
στάσιν καὶ συμπεριφορὰν τῶν ὑπηρετῶν
(ἢ ὑπουργῶν) του καὶ τὰ πολυτελῆ
καὶ ζωηρόχρωμα ἐνδύματά των καὶ τοὺς
ὑπηρέτες του, ποὺ ἐγέμιζαν μὲ
κρασί τὰ ποτήρια τῶν ὁμοτραπέζων του, καὶ
τὶς στολές, τὶς ὁποῖες ἐφοροῦσαν,
καὶ τὶς (πολλὲς) θυσίες ὁλοκαυτωμάτων,
τὶς ὁποῖες προσέφερε καθημερινῶς εἰς
τὸ θυσιαστήριον τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ·
καὶ ὅταν εἶδεν ὅλα αὐτά, ἔμεινεν
ἄφωνη καὶ κατάπληκτη!
|
5
Καὶ εἶπε πρὸς τὸν βασιλέα·
ἀληθινὸς ὁ λόγος, ὃν ἤκουσα
ἐν τῇ γῇ μου περὶ τῶν λόγων
σου καὶ περὶ τῆς σοφίας σου,
|
5
καὶ εἶπε πρὸς τὸν βασιλέα Σολομῶντα·
<ἀληθινὰ ἦσαν ὅσα ἤκουσα
εἰς τὴν χώραν μου διὰ τὰ ἔργα
σου καὶ διὰ τὴν σοφίαν σου.
|
5
Καὶ εἶπε πρὸς τὸν βασιλιᾶ: <Ἦταν
πράγματι ἀληθινὴ ἡ φήμη, ποὺ ἄκουσα
εἰς τὴν χώραν μου διὰ σέ, διὰ τὰ
ἔργα σου καὶ διὰ τὴν σοφίαν σου.
|
6
καὶ οὐκ ἐπίστευσα τοῖς λόγοις,
ἕως οὗ ἦλθον καὶ εἶδον οἱ
ὀφθαλμοί μου, καὶ ἰδοὺ οὐκ
ἀπηγγέλη μοι ἥμισυ τοῦ πλήθους
τῆς σοφίας σου, προσέθηκας ἐπὶ
τὴν ἀκοήν, ἣν ἤκουσα.
|
6
Ἀλλὰ δὲν εἶχα πιστεύσει εἰς
τὴν φήμην αὐτήν, ἕως ὅτου
ἦλθα καὶ εἶδα μὲ τὰ ἴδια
μου τὰ μάτια. Καὶ ἰδού, ὅτι
δὲν μοῦ εἶχαν ἀναγγείλει οὔτε
τὸ ἥμισυ ἀπὸ τὴν μεγάλην
σου σοφίαν. Σὺ ἔχεις ὑπερβῆ
τὴν φήμην, τὴν ὁποίαν ἤκουσα.
|
6
Τότε ὅμως δὲν ἐπίστευσα εἰς τὴν
φήμην, ποὺ ἄκουσα, μέχρις ὅτου ἦλθα
ἐδῶ καὶ διεπίστωσα ὅλα αὐτὰ
μὲ τὰ μάτια μου. Καὶ νά· τώρα
ἐβεβαιώθηκα, ὅτι ἐκεῖνα ποὺ
μοῦ εἶπαν, δὲν εἶναι οὔτε τὸ
ἥμισυ τῆς πραγματικῆς ἐκτάσεως
τῆς σοφίας σου. Ἡ προσωπικὴ γνωριμία καὶ
συζήτησις μαζί σου μὲ ἐβοήθησαν νὰ ἐννοήσω,
ὅτι ἡ φήμη σου ὑπερβαίνει τὰ ὅσα
ἄκουσα περὶ σοῦ εἰς τὴν χώραν
μου. |
7
Μακάριοι οἱ ἄνδρες σου, μακάριοι οἱ
παῖδες οὗτοι οἱ παρεστηκότες σοι διαπαντὸς
καὶ ἀκούοντες τὴν σοφίαν σου·
|
7
Εὐτυχεῖς εἶναι οἱ ἄνθρωποί
σου, εὐτυχεῖς εἶναι οἱ ὑπηρέται
σου, οἱ ὁποῖοι παρίστανται κοντά
σου πάντοτε καὶ ἀκούουν τὴν
σοφίαν σου. |
7
Πόσον εὐτυχισμένοι εἶναι οἱ ἄνδρες
σου (κατ' ἄλλην ἑρμηνείαν: Οἱ
ὑπήκοοί σου)! Πόσον εὐτυχισμένοι
εἶναι οἱ ὑπηρέται σου, οἱ ὁποῖοι
εὑρίσκονται πάντοτε μαζί σου καὶ ἔχουν τὸ
προνόμιον νὰ ἀκούουν τὰ σοφά
σου λόγια! |
8
ἔστω Κύριος ὁ Θεός σου εὐλογημένος,
ὃς ἠθέλησεν ἐν σοὶ τοῦ
δοῦναί σε ἐπὶ θρόνον αὐτοῦ
εἰς βασιλέα Κυρίῳ Θεῷ σου·
ἐν τῷ ἀγαπῆσαι Κύριον τὸν
Θεόν σου τὸν Ἰσραὴλ τοῦ στῆσαι
αὐτὸν εἰς αἰῶνα καὶ ἔδωκέ
σε ἐπ' αὐτοὺς εἰς βασιλέα τοῦ
ποιῆσαι κρίμα καὶ δικαιοσύνην.
|
8
Εὐλογημένος ἂς εἶναι Κύριος
ὁ Θεός σου, ὁ ὁποῖος ηὐδόκησεν
εἰς σέ, ὥστε νὰ σὲ ἐγκαταστήσῃ
εἰς τὸν θρόνον αὐτὸν βασιλέα
πρὸς τιμὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου.
Τοῦτο δέ, διότι Κύριος ὁ Θεός
σου ἠγάπησε τὸν ἰσραηλιτικὸν
λαόν, τὸν ὁποῖον ηὐδόκησε
νὰ στερεώσῃ εἰς τὸν αἰῶνα
καὶ κατέστησε σὲ βασιλέα εἰς
τοὺς Ἰσραηλίτας, διὰ νὰ κυβερνᾷς
αὐτοὺς μὲ εὐθυκρισίαν καὶ
δικαιοσύνην>. |
8
Εἴθε νὰ εἶναι εὐλογημένος καὶ
δοξασμένος ὁ Κύριος καὶ Θεός σου, ὁ ὁποῖος
εὐηρεστήθη νὰ σὲ ἀνεβάσῃ
εἰς τὸν θρόνον του, διὰ νὰ εἶσαι
βασιλιᾶς πρὸς τιμὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ
σου! Ἐπειδὴ ὁ Κύριος καὶ Θεός σου
ἀγάπησε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν
καὶ ἠθέλησε νὰ τὸν διατηρήσῃ
σταθερὸν καὶ δυνατὸν πάντοτε, διὰ
τοῦτο καὶ σὲ ἀνέδειξε βασιλιᾶ
ἰδικόν τους, ὥστε νὰ κρίνῃς
καὶ νὰ δικάζῃς καὶ νὰ ἀποδίδῃς
μὲ τὴν σοφίαν σου δικαιοσύνην καὶ να λύσῃς
τῆς διαφορές των>. |
9
Καὶ ἔδωκε τῷ βασιλεῖ ἑκατὸν
εἴκοσι τάλαντα χρυσίου καὶ ἀρώματα
εἰς πλῆθος πολὺ καὶ λίθον τίμιον·
καὶ οὐκ ἦν κατὰ τὰ ἀρώματα
ἐκεῖνα, ἃ ἔδωκε βασίλισσα Σαβὰ
τῷ βασιλεῖ Σαλωμών.
|
9
Ἔδωκεν ἡ βασίλισσα τῆς Σαβὰ
ἑκατὸν εἴκοσι τάλαντα χρυσοῦ,
πολὺ πλῆθος ἀρωμάτων καὶ πολυτίμους
λίθους. Ὡσὰν δὲ τὰ ἀρώματα,
τὰ ὁποῖα ἔδωσεν ἡ βασίλισσα
Σαβὰ εἰς τὸν βασιλέα Σολομῶντα,
δὲν ὑπῆρχον ἄλλα καλύτερα.
|
9
Καὶ ἡ βασίλισσα τῆς Σαβὰ ἔδωκεν
εἰς τὸν βασιλιᾶ Σολομῶντα ὡς
δῶρα ἑκατὸν εἴκοσι (120) τάλαντα χρυσοῦ
(=4-5 τόννοι) καὶ ἀρώματα πάρα πολλὰ καὶ
πολυτίμους λίθους. Οὐδέποτε ὑπῆρξαν πολυτιμότερα
ἀρώματα ἀπὸ ἐκεῖνα, τὰ
ὁποῖα ἔδωκεν ἡ βασίλισσα τῆς
Σαβὰ εἰς τὸν Σολομῶντα.
|
(10
Καὶ οἱ παῖδες Σαλωμὼν καὶ οἱ
παῖδες Χιρὰμ ἔφερον χρυσίον τῷ
Σαλωμὼν ἐκ Σουφὶρ καὶ ξύλα πεύκινα
καὶ λίθον τίμιον·
|
10
(Οἱ δοῦλοι τοῦ Σολομώντος καὶ
οἱ δοῦλοι τοῦ Χιρὰμ ἔφεραν χρυσίον
εἰς τὸν Σολομῶντα ἀπὸ τὴν
Σουφίρ, ὅπως ἐπίσης καὶ ξύλα
ἐκ πεύκης καὶ πολυτίμους λίθους.
|
[10
Ὁμοίως καὶ οἱ ἄνθρωποι (δοῦλοι;)
τοῦ Σολομῶντος καὶ οἱ ἄνθρωποι
(δοῦλοι;) τοῦ Χιρὰμ ἔφερναν χρυσάφι
εἰς τὸν Σολομῶντα ἀπὸ τὴν
Σουφὶρ καὶ ξύλα πεύκινα καὶ πολυτίμους λίθους·
|
11
καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς τὰ
ξύλα τὰ πεύκινα ἀναβάσεις τῷ
οἴκῳ Κυρίου καὶ τῷ οἴκῳ
τοῦ βασιλέως καὶ κιθάρας καὶ
νάβλας τοῖς ᾠδοῖς, καὶ οὐκ
ὤφθησαν τοιαῦτα ἔμπροσθεν ἐν γῇ
Ἰούδα). |
11
Ὁ δὲ βασιλεὺς Σολομὼν κατεσκεύασε
μὲ τὰ ξύλα αὐτὰ κλίμακας
εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ
εἰς τὸ ἀνάκτορόν του, ὅπως
ἐπίσης μουσικὰ ὄργανα, κιθάρας
καὶ νάβλας διὰ τοὺς ὑμνωδούς.
Τέτοια ὡραῖα πράγματα δὲν εἶχον
φανῆ προηγουμένως εἰς τὴν χώραν
τῆς Ἰουδαίας). |
11
καὶ ὁ βασιλιᾶς κατεσκεύασεν ἀπὸ
τὰ πεύκινα ξύλα σκαλοπάτια διὰ τὸν Ναὸν
τοῦ Κυρίου καὶ διὰ τὸ βασιλικὸν
ἀνάκτορον καὶ μουσικὰ ὄργανα, κιθάρες
καὶ ἄρπες διὰ τοὺς μουσικοὺς
καὶ ψάλτες (ἀοιδοὺς καὶ Λευῖτες).
Ὅμοια τῶν ξύλων αὐτῶν δὲν ὑπῆρξαν
ποτὲ προηγουμένως εἰς τὴν χώραν τῆς
Ἰουδαίας]. |
12
Καὶ ὁ βασιλεὺς Σαλωμὼν ἔδωκε
τῇ βασιλίσσῃ Σαβὰ πάντα τὰ
θελήματα αὐτῆς, ἃ ᾔτησεν, ἐκτὸς
πάντων, ὧν ἤνεγκε τῷ βασιλεῦ
Σαλωμών· καὶ ἀπέστρεψεν εἰς
τὴν γῆν αὐτῆς.
|
12
Τότε ὁ βασιλεὺς Σολομὼν ἔδωσεν
εἰς τὴν βασίλισσαν Σαβὰ ὅ,τι
αὐτὴ ἠθέλησε καὶ ὅ,τι
ἐζήτησε. Πολὺ περισσότερα καὶ
ἀνώτερα ἀπὸ ἐκεῖνα, τὰ
ὁποῖα αὐτὴ εἶχε φέρει
εἰς τὸν βασιλέα Σολομῶντα. Ἡ
βασίλισσα ὕστερα ἀπὸ αὐτὰ
ἐπέστρεψεν εἰς τὴν χώραν της.
|
12
Ὁ βασιλιᾶς Σολομὼν προσέφερεν εἰς
τὴν βασίλισσαν τῆς Σαβὰ ὅλα, ὅσα
ἐκείνη ἠθέλησεν, ὅσα καὶ ὅ,τι
ἐζήτησεν, ἐκτὸς τῶν ἐθιμοτυπικῶν
δώρων, τὰ ὁποῖα τῆς προσέφερεν ὡς
ἀντάλλαγμα διὰ τὰ δῶρα, ποὺ
προσέφερεν ἐκείνη εἰς τὸν βασιλιᾶ
Σολομῶντα. Κατόπιν αὐτῶν ἡ βασίλισσα
τῆς Σαβὰ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν
χώραν της. |
13
Καὶ ἦν ὁ σταθμὸς τοῦ χρυσίου
τοῦ ἐνεχθέντος τῷ Σαλωμὼν ἐν
ἐνιαυτῷ ἑνὶ ἑξακόσια ἑξήκονταὲξ
τάλαντα χρυσίου, |
13
Τὸ βάρος τοῦ χρυσίου, τὸ ὁποῖον
ἐφέρετο κάθε ἔτος εἰς τὸν
Σολομῶντα, ἦτο ἑξακόσια ἑξῆντα
ἓξ τάλαντα, |
13
Τὸ βάρος τοῦ χρυσαφιοῦ, ποὺ ἐπροσκομίζετο
εἰς τὸν Σολομῶντα κάθε χρόνον, ἦταν
ἑξακόσια ἑξῆντα ἕξι (666) τάλαντα
χρυσαφιοῦ (=20-30 τόννοι), |
14
πλὴν τῶν ἀνδρῶν τῶν ὑποτεταγμένων
καὶ τῶν ἐμπορευομένων, ὧν ἔφεραν,
καὶ πάντων τῶν βασιλέων τῆς
Ἀραβίας καὶ σατραπῶν τῆς γῆς,
πάντες ἔφερον χρυσίον καὶ ἀργύριον
τῷ βασιλεῖ Σαλωμών.
|
14
ἐκτὸς ἐκείνων τὰ ὁποῖα
οἱ ὑποτελεῖς εἰς αὐτὸν
λαοὶ καὶ οἱ ἐμπορευόμενοι τοῦ
ἔφεραν, ἐκτὸς τοῦ χρυσίου καὶ
τοῦ ἀργυρίου, τὸ ὁποῖον
ὅλοι οἱ βασιλεῖς τῆς Ἀραβίας
καὶ διοικηταὶ διαφόρων χωρῶν ἔφερον
εἰς τὸν βασιλέα Σολομῶντα.
|
14
ἐκτὸς τῶν τελῶν, τὰ ὁποῖα
τοῦ ἔφερναν οἱ βασιλεῖς, οἱ
φόρου ὑποτελεῖς εἰς αὐτόν, καὶ
οἱ ἔμποροι. Ἀλλὰ καὶ ὅλοι
οἰ βασιλεῖς τῆς Ἀραβίας καὶ
οἱ διοικηταὶ διαφόρων ἐπαρχιῶν τῆς
χώρας, ὅλοι αὐτοὶ ἔφερναν χρυσάφι
καὶ ἀσῆμι εἰς τὸν βασιλιᾶ
Σολομῶντα. |
15
Καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς Σαλωμὼν
διακοσίους θυρεοὺς χρυσοῦς ἐλατούς,
ἑξακόσιοι χρυσοῖ καθαροὶ ἐπῆσαν
ἐπὶ τὸν ἕνα θυρεόν·
|
15
Ὁ βασιλεὺς Σολομὼν κατεσκεύασε διακοσίας
μεγάλας ἀσπίδας ἐκ χρυσοῦ σφυρηλατημένας.
Κάθε μία ἀπὸ αὐτὰς εἶχε
βάρος ἑξακοσίων σίκλων καθαροῦ
χρυσοῦ. |
15
Καὶ ὁ βασιλιᾶς Σολομὼν κατεσκεύασε
διακόσιες (200) μακρὲς ἀσπίδες ἀπὸ
σφυρηλατημένον χρυσάφι διὰ κάθε μίαν ἀπὸ
αὐτὲς διετέθη χρυσάφι βάρους ἑξακοσίων (600)
σίκλων καθαροῦ χρυσαφιοῦ (κατ’ ἄλλην γραφήν:
Σφυρηλατημένου χρυσαφιοῦ) (=7-10 χιλιόγραμμα )·
|
16
καὶ τριακοσίας ἀσπίδας ἐλατὰς
χρυσᾶς, τριακοσίων χρυσῶν ἀνεφέρετο
ἐπὶ τὴν ἀσπίδα ἑκάστην·
καὶ ἔδωκεν αὐτὰς ὁ βασιλεὺς
ἐν οἴκῳ δρυμοῦ τοῦ Λιβάνου.
|
16
Ἐπίσης κατεσκεύασε τριακοσίας σφυρηλατημένας
χρυσᾶς ἀσπίδας. Κάθε μία ἀπὸ
τὰς ἀσπίδας αὐτὰς εἶχε
βάρος τριακοσίων χρυσῶν σίκλων. Ὁ
βασιλεὺς ἐθεσεν αὐτὰς εἰς ἕνα
κτίριον, τὸ ὁποῖον ὠνομάζετο
<δάσος τοῦ Λιβάνου>.
|
16
κατεσκεύασεν ἐπίσης καὶ τριακόσιες (300) σφυρηλατημένες
ἀσπίδες ἀπὸ χρυσάφι εἰς κάθε
ἀσπίδα ὑπῆρχε χρυσάφι βάρους τριακοσίων
(300) χρυσῶν σίκλων (=3,5-5 χιλιόγραμμα). Ὁ βασιλιᾶς
ἔβαλε τὶς ἀσπίδες αὐτὲς εἰς
τὸν οἶκον, ποὺ ὑπενθύμιζε τὸ
δάσος τοῦ Λιβάνου. |
17
Καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς θρόνον
ἐλεφαντίνων ὀδόντων μέγαν καὶ
κατεχρύσωσεν αὐτὸν χρυσίω δοκίμῳ·
|
17
Κατεσκεύασεν ἀκόμη ὁ βασιλεὺς
μεγαλοπρεπῆ θρόνον μὲ ἐλεφαντοστοῦν.
Αὐτὸν δὲ τὸν ἐχρύσωσε
μὲ πολύτιμον χρυσίον.
|
17
Ἐπίσης ὁ βασιλιᾶς κατεσκεύασεν ἕνα
μεγάλον θρόνον ἀπὸ ἐλεφαντόδοντον
καὶ τὸν ἐπεχρύσωσε μὲ τὸ πιὸ
καθαρὸν χρυσάφι. |
18
καὶ ἓξ ἀναβαθμοὶ τῷ θρόνῳ
ἐνδεδεμένοι χρυσίῳ καὶ ἀγκῶνες
ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐπὶ τοῦ
θρόνου τῆς καθέδρας, καὶ δύο
λέοντες ἐστηκότες παρὰ τοὺς
ἀγκῶνας, |
18
Ὁ θρόνος αὐτὸς εἶχεν ἓξ
σκαλοπάτια, τὰ ὁποῖα ἐπίσης
εἶχον ἐπενδυθῆ μὲ χρυσίον. Ἀπὸ
τὸ ἕνα μέρος καὶ ἀπὸ τὸ
ἄλλο τοῦ βασιλικοῦ αὐτοῦ θρόνου,
παρὰ τοὺς ἀγκῶνας, ὑπῆρχον
δύο ὄρθιοι λέοντες. |
18
Ὁ θρόνος ἐκεῖνος εἶχεν ἕξι σκαλοπάτια,
τὰ ὁποῖα ἦσαν καλυμμένα μὲ χρυσάφι
ἀπὸ τὸ ἕνα καὶ ἀπὸ
τὸ ἄλλο μέρος τοῦ θρόνου, εἰς τὸν
ὁποῖον ἐκάθητο ὁ βασιλιᾶς, ὑπῆρχαν
δύο βραχίονες, διὰ νὰ ἀκουμβοῦν τὰ
χέρια, ὑπῆρχαν δὲ δύο ὄρθια σκαλιστὰ
λιοντάρια δίπλα ἀπὸ τοὺς βραχίονες
αὐτούς. |
19
καὶ δώδεκα λέοντες ἐστηκότες
ἐκεῖ ἐπὶ τῶν ἓξ ἀναβαθμῶν
ἔνθεν καὶ ἔνθεν· οὐκ ἐγενήθη
οὕτως ἐν πάσῃ τῇ βασιλείᾳ.
|
19
Καὶ ἄλλοι δώδεκα λέοντες ὄρθιοι
εὑρίσκοντο ἀπὸ τὸ ἕνα
καὶ ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος
τῶν ἓξ βαθμίδων. Τέτοια πράγματα
δὲν εἶχαν γίνει εἰς καμμίαν
βασιλείαν. |
19
Ἐπίσης εἰς τὰ ἕξι σκαλοπάτια ἐστέκοντο
ἀπὸ τὸ ἕνα καὶ ἀπὸ
τὸ ἄλλο μέρος δώδεκα λιοντάρια. Τέτοιος σκαλιστὸς
καὶ μεγαλοπρεπὴς βασιλικὸς θρόνος δὲν
ὑπῆρξεν εἰς κανένα ἄλλο βασίλειον.
|
20
Καὶ πάντα τὰ σκεύη τοῦ βασιλέως
Σαλωμὼν χρυσίου, καὶ πάντα τὰ
σκεύη οἴκου δρυμοῦ τοῦ Λιβάνου
χρυσίῳ κατειλημμένα, οὐκ ἦν
ἀργύριον λογιζόμενον ἐν ἡμέραις
Σαλωμὼν εἰς οὐθέν·
|
20
Ὅλα τὰ οἰκιακὰ σκεύη τοῦ
βασιλέως Σολομῶντος ἦσαν ἀπὸ
χρυσόν. Ὅλα τὰ σκεύη τοῦ οἰκοδομήματος,
τὸ ὁποῖον ὠνομάζετο <δάσος
τοῦ Λιβάνου>, ἦσαν ἐπιχρυσωμένα.
Ὁ δὲ ἄργυρος κατὰ τὰς ἡμέρας
τοῦ Σολομῶντος δὲν ἐλογαριάζετο
εἰς τίποτε. |
20
Ὅλα δὲ τὰ οἰκιακὰ σκεύη τοῦ
βασιλιᾶ Σολομῶντος ἦσαν ἀπὸ
χρυσάφι καὶ ὅλα τὰ οἰκιακὰ σκεύη
τοῦ οἴκου, ποὺ ὑπενθίμιζε τὸ
δάσος τοῦ Λιβάνου, ἦσαν καλυμμένα (κατ’ ἄλλην
γραφήν: Ἦσαν κατασκευασμένα) ἀπὸ χρυσάφι.
Κανένα ἀπὸ τὰ οἰκιακὰ σκεύη
δὲν ἦταν κατασκευασμένον ἀπὸ ἀσῆμι,
διότι τὸ ἀσῆμι δὲν ἐθεωρεῖτο
ὡς πολύτιμον μέταλλον καὶ ἐλογαριάζετο
ὡς ἕνα τίποτε κατὰ τὶς ἡμέρες
τοῦ Σολομῶντος· |
21
ὅτι ναῦς τῷ βασιλεῖ ἐπορεύετο
εἰς Θαρσεῖς μετὰ τῶν παίδων
Χιράμ, ἅπαξ διὰ τριῶν ἐτῶν
ἤρχετο πλοῖα ἐκ Θαρσεῖς τῷ βασιλεῖ
γέμοντα χρυσίου καὶ ἀργυρίου
καὶ ὀδόντων ἐλεφαντίνων καὶ
πιθήκων. |
21
Διότι ὁ βασιλεὺς εἶχε πλοῖα,
τὰ ὁποῖα ἔπλεον εἰς Θαρσεῖς
μαζῆ μὲ τοὺς δούλους τοῦ Χιράμ.
Κάθε τρία ἔτη τὰ πλοῖα ἤρχοντο
ἀπὸ Θαρσεῖς πρὸς τὸν βασιλέα
γεμᾶτα ἀπὸ χρυσόν, ἀπὸ
ἄργυρον, ἀπὸ ἐλεφαντόδοντας
καὶ πιθήκους. |
21
ἐπειδὴ ὁ θαλάσσιος στόλος, ποὺ ἀνῆκεν
εἰς τὸν βασιλιᾶ, ἐπήγαινε εἰς
Θαρσὶς μὲ τοὺς δούλους (ναυτικούς)
τοῦ Χιράμ· καὶ μίαν φορὰν εἰς
τὰ τρία χρόνια τὰ πλοῖα ἐπέστρεφαν
ἀπὸ τὴν Θαρσὶς κατάφορτα ἀπὸ
χρυσάφι καὶ ἀσῆμι καὶ ἐλεφαντόδοντον
καὶ πιθήκους. |
22
Καὶ ἐμεγαλύνθη Σαλωμὼν ὑπὲρ
πάντας τοὺς βασιλεῖς καὶ πλούτῳ
καὶ σοφίᾳ. |
22
Ὁ Σολομὼν ἀνεδείχθη ὁ ἐνδοξότερος
βασιλεὺς ἀπὸ ὅλους τοὺς βασιλεῖς
ὡς πρὸς τὸν πλοῦτον καὶ τὴν
σοφίαν. |
22
Ὁ βασιλιᾶς Σολομὼν ὑπῆρξεν ὁ
ἐνδοξότερος ἀπὸ ὅλους τοὺς βασιλεῖς
κατὰ τὸν πλοῦτον καὶ τὴν σοφίαν.
|
23
Καὶ πάντες οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς
ἐζήτουν τὸ πρόσωπον Σαλωμὼν
ἀκοῦσαι τῆς σοφίας αὐτοῦ,
ἧς ἔδωκεν ὁ Θεὸς ἐν καρδίᾳ
αὐτοῦ. |
23
Ὅλοι δὲ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς
ἐπιζητοῦσαν νὰ ἴδουν τὸν Σολομῶντα,
διὰ νὰ ἀκούσουν τὴν σοφίαν
του, τὴν ὁποίαν ὁ Θεὸς εἶχε
δώσει εἰς τὴν διάνοιάν του.
|
23
Καὶ ὅλοι οἰ βασιλεῖς τῆς γῆς
ἐζητοῦσαν νὰ ἐπισκεφθοῦν καὶ
νὰ ἰδοῦν τὸ πρόσωπον τοῦ Σολομῶντος,
διὰ νὰ ἀκούσουν τὴν μεγάλην
σοφίαν του, τὴν ὁποίαν ἐχάρισεν εἰς
αὐτόν (εἰς τὴν διάνοιάν του) ὁ
Κύριος. |
24
Καὶ αὐτοὶ ἔφερον ἕκαστος τὰ
δῶρα αὐτοῦ, σκεύη ἀργυρᾶ
καὶ σκεύη χρυσᾶ καὶ ἱματισμόν,
στακτὴν καὶ ἠδύσματα, ἵππους
καὶ ἡμιόνους, τὸ κατ' ἐνιαυτὸν
ἐνιαυτόν. |
24
Ὁ καθένας ἀπὸ αὐτοὺς ἔφερε
πρὸς αὐτὸν δῶρα κάθε ἔτος,
σκεύη ἀργυρᾶ καὶ σκεύη χρυσᾶ,
πολυτελῆ ἐνδύματα, ἀρωματικὴν
στακτὴν καὶ ἄλλα ἀρώματα, ἵππους
καὶ ἡμιόνους. |
24
Κάθε ἕνας δὲ ἀπὸ αὐτούς, ποὺ
τὸν ἐπεσκέπτοντο, ἔφερε καὶ τὰ
διάφορα δῶρα του: (Ἦσαν δὲ αὐτὰ)
σκεύη ἀργυρᾶ καὶ σκεύη χρυσᾶ καὶ
ἱματισμὸς καὶ λάδι ἀρωματικὸν
ἀπὸ λάβδανον καὶ (ἄλλα) ἀρώματα
καὶ ἄλογα καὶ ἡμίονοι· αὐτὸ
δὲ ἐγίνετο κάθε χρόνον.
|
25
Καὶ ἦσαν τῷ Σαλωμὼν τέσσαρες
χιλιάδες θήλειαι ἵπποι εἰς ἅρματα
καὶ δώδεκα χιλιάδες ἱππέων.
Καὶ ἔθετο αὐτοὺς ἐν πόλεσι
τῶν ἁρμάτων καὶ μετὰ τοῦ
βασιλέως ἐν Ἱερουσαλήμ.
|
25
Ὁ Σολομὼν εἶχε τέσσαρας χιλιάδας
φορβάδας διὰ τὰ πολεμικά του ἅρματα,
δώδεκα χιλιάδας ἱππεῖς, τοὺς
ὁποίους εἶχε τοποθετήσει εἰς
τὰς πόλεις τῶν πολεμικῶν ἁρμάτων
πλησίον τοῦ βασιλέως εἰς τὴν
Ἱερουσαλήμ. |
25
Ὁ Σολομὼν εἶχε τέσσερις χιλιάδες (4.000)
φοράδες διὰ τὰ πολεμικά του ἅρματα
καὶ δώδεκα χιλιάδες (12.000) ἱππεῖς. Αὐτοὺς
δὲ τοὺς ἐγκατέστησεν εἰς τὶς
πόλεις τῶν πολεμικῶν ἁρμάτων, (εἶχεν
ὅμως κρατήσει μερικούς) καὶ μαζί του
εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. |
26
Καὶ ἦν ἡγούμενος πάντων τῶν
βασιλέων ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ καὶ
ἕως γῆς ἀλλοφύλων καὶ ἕως
ὁρίων Αἰγύπτου.
|
26
Ὁ Σολομὼν ἦτο ἄρχων ἐπὶ
ὅλων τῶν βασιλέων ἀνατολικῶς
ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Εὐφράτου,
δυτικῶς δὲ ἕως τὴν γῆν τῶν
Φιλισταίων καὶ πρὸς νότον ἕως
εἰς τὰ σύνορα τῆς Αἰγύπτου.
|
26
Ὁ δὲ Σολομὼν ἐξουσίαζεν ὅλους
τοὺς βασιλεῖς, οἱ ὁποῖοι ἑκατοικοῦσαν
εἰς τὴν περιοχήν, ποὺ ἁπλώνετο
(πρὸς ἀνατολάς) ἀπὸ τὸν
ποταμὸν Εὐφράτην καὶ ἔφθανε (εἰς
τὰ δυτικά) μέχρι τὴν χώραν τῶν Φιλισταίων
καί (εἰς τὰ νότια) μέχρι τὰ σύνορα
τῆς Αἰγύπτου. |
27
Καὶ ἔδωκεν ὁ βασιλεὺς τὸ χρυσίον
καὶ τὸ ἀργύριον ἐν Ἱερουσαλὴμ
ὡς λίθους καὶ τὰς κέδρους ὡς
συκαμίνους τὰς ἐν τῇ πεδινῇ
εἰς πλῆθος. |
27
Ὁ βασιλεὺς κατέστησε τὸν χρυσὸν
καὶ τὸν ἄργυρον τόσον συνήθη
καὶ ἄφθονον εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ,
ὅπως εἶναι οἱ λίθοι. Τὰς δὲ
κέδρους τοῦ λιβάνου τόσας πολλάς,
ὅσον πολλαὶ εἶναι αἱ συκομορέαι
εἰς τὴν πεδιάδα. |
27
Ὁ βασιλιᾶς εἶχεν ἀμύθητα πλούτη,
ὥστε διέθετε μὲ τόσην εὐκολίαν τὸ
χρυσάφι καὶ τὸ ἀσῆμι εἰς τὴν
Ἱερουσαλήμ, σὰν νὰ ἦσαν πέτρες·
τὰ δὲ πολύτιμα κέδρινα ξύλα τὰ διέθετε μὲ
τόσην ἀφθονίαν, σὰν νὰ ἦσαν συνηθισμένες
μουριὲς εἰς τὴν πεδινὴν περιοχήν
(ποὺ ἑκατοικοῦσαν οἱ Φιλισταῖοι)!
|
28
Καὶ ἡ ἔξοδος τῶν ἵππων ἐξ
Αἰγύπτου τῷ Σαλωμὼν καὶ ἐκ
πάσης τῆς γῆς.
|
28
Ἵπποι δὲ προσεκομίζοντο εἰς τὸν
Σολομῶντα ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ
ἀπὸ ὅλας τὰς ἄλλας χώρας.
|
28
Ἡ προμήθεια ἀλόγων διὰ λογαριασμὸν
τοῦ Σολομῶντος ἐγίνετο ἀπὸ
τὴν Αἴγυπτον καὶ ἀπὸ κάθε ἄλλην
χώραν (κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Τὸ διαμετακομιστικὸν
ἐμπόριον ἀλόγων ἐγίνετο ἀπὸ
τὴν Αἴγυπτον πρὸς κάθε ἄλλην χώραν).
|
29
Καὶ οἱ κατάλοιποι λόγοι Σαλωμὼν
οἱ πρῶτοι καὶ οἱ ἔσχατοι ἰδοὺ
οὗτοι γεγραμμένοι ἐπὶ τῶν λόγων
Νάθαν τοῦ προφήτου καὶ ἐπὶ
τῶν λόγων Ἀχιὰ του Σηλωνίτου
καὶ ἐν ταῖς ὁράσεσιν Ἰωὴλ
τοῦ ὁρῶντος περὶ Ἱεροβοὰμ
υἱοῦ Ναβάτ. |
29
Τὰ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Σολομῶντος,
τὰ πρῶτα καὶ τὰ τελευταία, ἰδοὺ
εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον
τοῦ προφήτου Νάθαν, εἰς τὸ βιβλίον
τοῦ προφήτου Ἀχιά, ὁ ὁποῖος
κατήγετο ἀπὸ τὴν Σηλώ, εἰς
τὰς προφητείας τοῦ Ἰωὴλ τοῦ
προφήτου, ὁ ὁποῖος εἶχε προφητεύσει
διὰ τὸν Ἱεροβοὰμ τὸν υἱὸν
τοῦ Ναβάτ. |
29
Ἡ ὑπόλοιπη ἱστορία τῶν ἔργων
τοῦ Σολομῶντος, ἀπὸ τὰ πρῶτα
μέχρι τὰ τελευταῖα, νά! εἶναι ὅλα
γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τοῦ προφήτου Νάθαν
καὶ εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Ἀχια,
ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Σηλῶ, καὶ
εἰς τὶς προφητεῖες τοῦ προφήτου Ἰωηλ,
ὁ ὁποῖος ἐπροφήτευσε περὶ τοῦ
Ἰεροβοάμ, υἰοῦ τοῦ Ναβάτ.
|
30
Καὶ ἐβασίλευσε Σαλωμὼν ἐπὶ
πάντα Ἰσραὴλ τεσσαράκοντα ἔτη.
|
30
Ὁ Σολομὼν ἐβασίλευσεν ἐπὶ
ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἐπὶ
τεσσαράκοντα ἔτη. |
30
Ὁ Σολομὼν ἐβασίλευσεν ἐπὶ ὅλου
τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ σαράντα (40)
χρόνια. |
31
Καὶ ἐκοιμήθη Σαλωμών, καὶ ἔθαψαν
αὐτὸν ἐν πόλει Δαυὶδ τοῦ
πατρὸς αὐτοῦ, καὶ ἐβασίλευσε
Ροβοὰμ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ'
αὐτοῦ. |
31
Ἐκοιμήθη δὲ ὁ Σολομὼν καὶ
ἔθαψαν αὐτὸν εἰς τὴν πόλιν
τοῦ πατρός του Δαυίδ. Ἀντὶ δὲ
αὐτοῦ ἔγινε βασιλεὺς ὁ υἱός
του, ὁ Ροβοάμ. |
31
Καὶ ἀπέθανεν ὁ Σολομὼν καὶ τὸν
ἔθαψαν εἰς τὴν πόλιν τοῦ Δαβίδ, τοῦ
πατέρα του. Εἰς τὴν θέσιν του δὲ ἐβασίλευσεν
ὁ υἱός του Ροβοάμ. |