Παραλειπομένων Β : Κεφάλαιον Κ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ μετὰ ταῦτα ἦλθον οἱ υἱοὶ Μωάβ, καὶ υἱοὶ Ἀμμὼν καὶ μετ' αὐτῶν ἐκ τῶν Μιναίων πρὸς Ἰωσαφὰτ εἰς πόλεμον.
2 Καὶ ἦλθον καὶ ὑπέδειξαν τῷ Ἰωσαφὰτ λέγοντες ἥκει ἐπὶ σὲ πλῆθος πολὺ ἐκ πέραν τῆς θαλάσσης ἀπὸ Συρίας, καὶ ἰδοὺ εἰσιν ἐν Ἀσασὰν Θαμὰρ (αὕτη ἐστὶν Ἐγγαδί).
3 Καὶ ἐφοβήθη καὶ ἔδωκεν Ἰωσαφὰτ πρόσωπον αὐτοῦ ἐκζητῆσαι τὸν Κύριον καὶ ἐκήρυξε νηστείαν ἐν παντὶ Ἰούδᾳ.
4 Καὶ συνήχθη Ἰούδας ἐκζητῆσαι τὸν Κύριον, καὶ ἀπὸ πασῶν τῶν πόλεων Ἰούδα ἦλθον ζητῆσαι τὸν Κύριον.
5 Καὶ ἀνέστη Ἰωσαφὰτ ἐν ἐκκλησίᾳ Ἰούδα ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐν οἴκῳ Κυρίου κατὰ πρόσωπον τῆς αὐλῆς τῆς καινῆς
6 καὶ εἶπε· Κύριε ὁ Θεὸς τῶν πατέρων μου, οὐχὶ σὺ εἶ Θεὸς ἐν οὐρανῷ ἄνω καὶ σὺ κυριεύεις πασῶν τῶν βασιλιειῶν τῶν ἐθνῶν καὶ ἐν τῇ χειρί σου ἰσχὺς δυναστείας καὶ οὐκ ἔστι πρός σε ἀντιστῆναι;
7 Οὐχὶ σὺ ὁ Κύριος ὁ ἐξολοθρεύσας τοὺς κατοικούντας τὴν γῆν ταύτην ἀπὸ προσώπου τοῦ λαοῦ σου Ἰσραὴλ καὶ ἔδωκας αὐτὴν σπέρματι Ἀβραὰμ τῷ ἠγαπημένω σου εἰς τὸν αἰῶνα;
8 Καὶ κατῴκησαν ἐν αὐτῇ καὶ ᾠκοδόμησαν ἐν αὐτῇ ἁγίασμα τῷ ὀνόματί σου λέγοντες·
9 ἐὰν ἐπέλθῃ ἐφ' ἡμᾶς κακά, ρομφαία, κρίσις, θάνατος, λιμός, στησόμεθα ἐναντίον τοῦ οἴκου τούτου καὶ ἐναντίον σου, ὅτι τὸ ὄνομά σου ἐπὶ τῷ οἴκῳ τούτῳ, καὶ βοησόμεθα πρὸς σὲ ἀπὸ τῆς θλίψεως, καὶ ἀκούσῃ καὶ σώσεις.
10 Καὶ νῦν ἰδοὺ οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν καὶ Μωὰβ καὶ ὄρος Σηείρ, εἰς οὓς οὐκ ἔδωκας τῷ Ἰσραὴλ διελθεῖν δι' αὐτῶν, ἐξελθόντων αὐτῶν ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ὅτι ἐξέκλιναν ἀπ' αὐτῶν καὶ οὐκ ἐξολόθρευσαν αὐτούς.
11 Καὶ νῦν ἰδοὺ αὐτοὶ ἐπιχειροῦσιν ἐφ' ἡμᾶς ἐξελθεῖν ἐκβαλεῖν ἡμᾶς ἀπὸ τῆς κληρονομίας ἡμῶν, ἧς ἔδωκας ἡμῖν.
12 Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, οὐ κρινεῖς ἐν αὐτοῖς; Ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἰσχὺς τοῦ ἀντιστῆναι πρὸς τὸ πλῆθος τὸ πολὺ τοῦτο τὸ ἐλθὸν ἐφ' ἡμᾶς, καὶ οὐκ οἴδαμεν τί ποιήσωμεν αὐτοῖς, ἀλλ' ἢ ἐπὶ σοὶ οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν.
13 Καὶ πᾶς Ἰούδας ἐστηκὼς ἔναντι Κυρίου, καὶ τὰ παιδία αὐτῶν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν.
14 Καὶ τῷ Ὀζιὴλ τῷ τοῦ Ζαχαρίου τῶν υἱῶν Βαναίου τῶν υἱῶν Ἐλεϊὴλ τοῦ Ματθανίου τοῦ Λευίτου ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἀσάφ, ἐγένετο ἐπ' αὐτὸν πνεῦμα Κυρίου ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ
15 καὶ εἶπεν· ἀκούσατε πᾶς Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντες ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ὁ βασιλεὺς Ἰωσαφάτ· τάδε λέγει Κύριος ὑμῖν αὐτοῖς· μὴ φοβεῖσθε μηδὲ πτοηθῆτε ἀπὸ προσώπου τοῦ ὄχλου τοῦ πολλοῦ τούτου, ὅτι οὐχ ὑμῖν ἐστιν ἡ παράταξις, ἀλλ' ἢ τῷ Θεῷ.
16 Αὔριον κατάβητε ἐπ' αὐτούς· ἰδοὺ ἀναβαίνουσι κατὰ τὴν ἀνάβασιν Ἀσάς, καὶ εὑρήσετε αὐτοὺς ἐπ' ἄκρου ποταμοῦ τῆς ἐρήμου Ἱεριήλ.
17 Οὐχ ὑμῖν ἐστι πολεμῆσαι· ταῦτα σύνετε καὶ ἴδετε τὴν σωτηρίαν Κυρίου μεθ' ὑμῶν, Ἰούδα καὶ Ἱερουσαλήμ· μὴ φοβηθῆτε μηδὲ πτοηθῆτε αὔριον ἐξελθεῖν εἰς ἀπάντησιν αὐτοῖς, καὶ Κύριος μεθ' ὑμῶν.
18 Καὶ κύψας Ἰωσαφὰτ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ πᾶς Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντες Ἱερουσαλὴμ ἔπεσαν ἔναντι Κυρίου προσκυνῆσαι Κυρίῳ.
19 Καὶ ἀνέστησαν οἱ Λευῖται ἀπὸ τῶν υἱῶν Καὰθ καὶ ἀπὸ τῶν υἱῶν Κορὲ αἰνεῖν Κυρίῳ Θεῷ Ἰσραὴλ ἐν φωνῇ μεγάλῃ εἰς ὕψος.
20 Καὶ ὤρθρισαν πρωῒ καὶ ἐξῆλθον εἰς τὴν ἔρημον Θεκωέ, καὶ ἐν τῷ ἐξελθεῖν αὐτοὺς ἔστη Ἰωσαφὰτ καὶ ἐβόησε καὶ εἶπεν· ἀκούσατέ μου Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντες ἐν Ἱερουσαλήμ· ἐμπιστεύσατε ἐν Κυρίῳ Θεῷ ἡμῶν, καὶ ἐμπιστευθήσεσθε· ἐμπιστεύσατε ἐν προφήτῃ αὐτοῦ, καὶ εὐοδωθήσεσθε.
21 Καὶ ἐβουλεύσατο μετὰ τοῦ λαοῦ καὶ ἔστησε ψαλτῳδοὺς καὶ αἰνοῦντας ἐξομολογεῖσθαι καὶ αἰνεῖν τὰ ἅγια ἐν τῷ ἐξελθεῖν ἔμπροσθεν τῆς δυνάμεως, καὶ ἔλεγον· ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ.
22 Καὶ ἐν τῷ ἄρξασθαι αὐτοὺς τῆς αἰνέσεως καὶ τῆς ἐξομολογήσεως ἔδωκε Κύριος πολεμεῖν τοὺς υἱοὺς Ἀμμὼν ἐπὶ Μωὰβ καὶ ὄρος Σηεὶρ τοὺς ἐξελθόντας ἐπὶ Ἰούδαν, καὶ ἐτροπώθησαν.
23 Καὶ ἀνέστησαν οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν καὶ Μωὰβ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας ὄρος Σηεὶρ ἐξολοθρεῦσαι καὶ ἐκτρῖψαι αὐτούς· καὶ ὡς συνετέλεσαν τοὺς κατοικοῦντας Σηείρ, ἀνέστησαν εἰς ἀλλήλους τοῦ ἐξολοθρευθῆναι.
24 Καὶ Ἰούδας ἦλθεν ἐπὶ τὴν σκοπιὰν τῆς ἐρήμου καὶ ἐπέβλεψε καὶ τὸ πλῆθος, καὶ ἰδοὺ πάντες νεκροὶ πεπτωκότες ἐπὶ τῆς γῆς, οὐκ ἦν σωζόμενος.
25 Καὶ ἐξῆλθεν Ἰωσαφὰτ καὶ ὁ λαὸς αὐτοῦ σκυλεῦσαι τὰ σκῦλα αὐτῶν καὶ εὗρον κτήνη πολλὰ καὶ ἀποσκευὴν καὶ σκύλα καὶ σκεύη ἐπιθυμητὰ καὶ ἐσκύλευσαν ἐν αὐτοῖς. Καὶ ἐγένοντο ἡμέραι τρεῖς σκυλευόντων αὐτῶν τὰ σκῦλα, ὅτι πολλὰ ἦν.
26 Καὶ ἐγένετο τῇ ἡμέρᾳ τῇ τετάρτῃ ἐπισυνήχθησαν εἰς τὸν αὐλῶνα τῆς εὐλογίας, ἐκεῖ γὰρ ηὐλόγησαν τὸν Κύριον διὰ τοῦτο ἐκάλεσαν τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Κοιλὰς εὐλογίας ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
27 Καὶ ἐπέστρεψε πᾶς ἀνὴρ Ἰούδα εἰς Ἱερουσαλὴμ καὶ Ἰωσαφὰτ ἡγούμενος αὐτῶν ἐν εὐφροσύνῃ μεγάλη, ὅτι εὔφρανεν αὐτοὺς Κύριος ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν,
28 καὶ εἰσῆλθεν εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐν νάβλαις καὶ κινύραις καὶ ἐν σάλπιγξιν εἰς οἶκον Κυρίου.
29 Καὶ ἐγένετο ἔκστασις Κυρίου ἐπὶ πάσας τὰς βασιλείας τῆς γῆς ἐν τῷ ἀκοῦσαι αὐτοὺς ὅτι Κύριος ἐπολέμησε πρὸς τοὺς ὑπεναντίους Ἰσραήλ.
30 Καὶ εἰρήνευσεν ἡ βασιλεία Ἰωσαφάτ, καὶ κατέπαυσεν αὐτῷ ὁ Θεὸς αὐτοῦ κυκλόθεν.
31 Καὶ ἐβασίλευσεν Ἰωσαφὰτ ἐπὶ τὸν Ἰούδαν, ὢν ἐτῶν τριακονταπέντε ἐν τῷ βασιλεῦσαι αὐτόν, καὶ εἴκοσι καὶ πέντε ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Ἀζουβὰ θυγάτηρ Σαλί.
32 Καὶ ἐπορεύθη ἐν ταῖς ὁδοῖς τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ἀσὰ καὶ οὐκ ἐξέκλινε τοῦ ποιῆσαι τὸ εὐθὲς ἐνώπιον Κυρίου.
33 Ἀλλὰ τὰ ὑψηλὰ ἔτι ὑπῆρχε, καὶ ἔτι ὁ λαὸς οὐ κατεύθυνε τὴν καρδίαν αὐτῶν πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων αὐτῶν.
34 Καὶ οἱ λοιποὶ λόγοι Ἰωσαφὰτ οἱ πρῶτοι καὶ οἱ ἔσχατοι ἰδοὺ γεγραμμένοι ἐν λόγοις Ἰοὺ τοῦ Ἀνανί, ὃς κατέγραψε βιβλίον βασιλέων Ἰσραήλ.
35 Καὶ μετὰ ταῦτα ἐκοινώνησεν Ἰωσαφὰτ βασιλεὺς Ἰούδα πρὸς Ὀχοζίαν βασιλέα Ἰσραήλ (καὶ οὗτος ἠνόμησεν)
36 ἐν τῷ ποιῆσαι καὶ πορευθῆναι πρὸς αὐτὸν τοῦ ποιῆσαι πλοῖα τοῦ πορευθῆναι εἰς Θαρσεῖς καὶ ἐποίησε πλοῖα ἐν Γασιὼν Γαβέρ.
37 Καὶ ἐπροφήτευσεν Ἐλιέζερ ὁ τοῦ Δωδία ἀπὸ Μαρισῆς ἐπὶ Ἰωσαφὰτ λέγων· ὡς ἐφιλίασας τῷ Ὀχοζίᾳ, ἔθραυσε Κύριος τὸ ἔργον σου, καὶ συνετρίβη τὰ πλοῖά σου. Καὶ οὐκ ἐδυνάσθη πορευθῆναι εἰς Θαρσεῖς.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

πειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτὰ οἱ Μωαβῖται καὶ οἱ Ἀμμωνῖται, μαζῆ δὲ μὲ αὐτοὺς καὶ οἱ Μιναῖοι, ἐξεστράτευσαν νὰ πολεμήσουν ἐναντίον τοῦ Ἰωσαφάτ.
2 Ἀγγελιαφόροι δὲ ἦλθον καὶ ἐπληροφορήσαν τὸν Ἰωσαφὰτ λέγοντες· <ἔχει ἔλθει ἐναντίον σου πολὺ πλῆθος στρατοῦ ἀπὸ τὴν Συρίαν, τὴν πέραν τῆς Νεκρᾶς Θαλάσσης. Ἰδού, αὐτοὶ εὑρίσκονται εἰς Ἀσασὰν Θαμάρ (αὐτὴ δὲ ἡ περιοχὴ εἶναι ἡ Ἐγγαδί)>.
3 Ὁ Ἰωσαφὰτ ἐφοβήθη, ἔστρεψε τὸ πρόσωπον του πρὸς τὸν Κύριον, διὰ νὰ ζητήσῃ βοήθειαν ἀπὸ αὐτὸν καὶ ἐκήρυξε νηστείαν εἰς ὅλους τοὺς Ἰουδαίους.
4 Ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι συνεκεντρώθησαν, διὰ νὰ ζητήσουν μὲ θερμὴν προσευχὴν βοήθειαν ἀπὸ τὸν Κύριον. Ἀπὸ ὅλας τὰς πόλεις τοῦ Ἰούδα ἦλθαν αὐτοί, διὰ νὰ παρακαλέσουν θερμῶς τὸν Κύριον.
5 Ὁ Ἰωσαφὰτ ἐσηκώθη ὄρθιος ἀνάμεσα εἰς τὴν συγκέντρωσιν εἰς τὸν ναόν, ἐμπρὸς εἰς τὴν νέαν αὐλήν, καὶ εἶπε·
6 <Κύριε καὶ Θεὲ τῶν πατέρων μου, σὺ δὲν ἐξουσιάζεις εἰς ὅλας τὰς βασιλείας τῶν ἐθνῶν καὶ εἰς τὸ παντοδύναμόν σου χέρι δὲν ὑπάρχει ἡ δύναμις τῆς κυριαρχίας, εἰς τὴν ὁποίαν κανεὶς δὲν ἠμπορεῖ νὰ ἀντισταθῇ;
7 Σὺ δὲν εἶσαι ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος ἐξωλόθρευσες τοὺς κατοίκους αὐτῆς τῆς χώρας ἐμπρὸς εἰς τὸν ἰσραηλιτικόν σου λαὸν καὶ τὴν παρέδωκες ὡς αἰώνιον κτῆμα εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ ἠγαπημένου σου Ἁβραάμ;
8 Αὐτοὶ ὑπὸ τὴν προστασίαν σου καὶ τὴν εὐλογίαν σου ἐγκατεστάθησαν εἰς τὴν χώραν αὐτήν, οἰκοδόμησαν τὸν ἅγιον ναὸν ἐπὶ τῷ Ὀνόματί σου καὶ εἶπαν·
9 Ἐὰν ἐπέλθουν ἐναντίον μας συμφοραί, πόλεμος, τιμωρία, ἐπιδημία θανατηφόρος, πεῖνα, θὰ παρουσιασθῶμεν ἐνώπιον τοῦ ναοῦ τούτου, δηλαδὴ ἐνώπιόν σου, διότι τὸ Ὄνομά σου λατρεύεται εἰς τὸν οἶκον αὐτόν, θὰ βοήσωμεν πρὸς σε ταλαιπωρούμενοι ἀπὸ αὐτὴν τὴν θλῖψιν μας, καὶ σὺ θὰ μᾶς ἀκούσῃς.
10 Καὶ τώρα ἰδού, οἱ Ἀμμωνῖται, οἱ Μωαβῖται καὶ οἱ κάτοικοι τοῦ ὅρους Σηείρ, οἱ Ἰδουμαῖοι, διὰ μέσου τῆς χώρας τῶν ὁποίων δὲν ἐπέτρεψες εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας νὰ περάσουν, ὅταν ἔβγαιναν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, ἄλλα παρέκαμψαν ἀπὸ αὐτοὺς καὶ δὲν τοὺς κατέστρεψαν,
11 Ἰδοὺ αὐτοὶ ἔχουν ἐκστρατεύσει ἐναντίον μας καὶ ἐπιχειροῦν νὰ μᾶς διώξουν ἀπὸ τὴν κληρονομίαν μας, τὴν ὁποίαν σὺ μᾶς ἔχεις δώσει.
12 Κύριε, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δὲν θὰ κρίνῃς καὶ δὲν θὰ τιμωρήσῃς αὐτούς; Καταφεύγομεν πρὸς σέ, διότι ἡμεῖς δὲν ἔχομεν τὴν ἀπαιτουμένην δύναμιν νὰ ἀντισταθῶμεν εἰς τὸ μέγα αὐτὸ πλῆθος, τὸ ὁποῖον ἐπῆλθεν ἐναντίον μας, καὶ δὲν γνωρίζομεν, τί νὰ κάμωμεν εἰς αὐτούς. Ἀλλὰ οἱ ὀφθαλμοὶ μας ἔχουν στραφῇ ἰκετευτικοὶ πρὸς σέ>.
13 Ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι ἦσαν ὄρθιοι ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, μαζῆ των δὲ ἦσαν τὰ παιδιὰ καὶ αἱ γυναῖκες των.
14 Κατὰ τὴν συγκέντρωσιν ἐκείνην ἦλθε Πνεῦμα Κυρίου εἰς τὸν Ὀζιήλ, τὸν υἱὸν τοῦ Ζαχαρίου, ἀπὸ τοὺς υἱοὺς τοῦ Βαναίου, ἑνὸς ἐκ τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἐλεϊὴλ υἱοῦ τοῦ Λευίτου Ματθανίου ἐκ τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἀσάφ.
15 Αὐτὸς εἶπεν· <ἀκούσατε ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι, ποὺ κατοικεῖτε τὴν Ἱερουσαλήμ· ἂς ἀκούσῃ καὶ ὁ βασιλεὺς Ἰωσαφάτ. Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος πρὸς σᾶς τοὺς ἰδίους· Μὴ φοβεῖσθε καὶ μὴ τρομοκρατεῖσθε ἀπὸ τὸν πολὺν αὐτὸν ὄχλον, ποὺ ἐπῆλθεν ἐναντίον σας, διότι ἡ μάχη δὲν εἶναι ἰδική σας ἀλλὰ τοῦ Θεοῦ.
16 Αὔριον νὰ ἐπέλθετε ἐναντίον αὐτῶν. Ἰδοὺ αὐτοὶ θὰ ἀνεβαίνουν τὸν ἀνήφορον τοῦ λόφου Ἀσάς, καὶ θὰ τοὺς εὕρετε εἰς τὸ ἄκρον τοῦ ποταμοῦ εἰς τὴν ἔρημον Ἱεριήλ.
17 Δὲν εἶναι ἰδικόν σας ἔργον νὰ πολεμήσετε ἐναντίον των. Αὐτὰ κατανοήσατέ τα καλά, Ἰουδαῖοι καὶ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ, καὶ προσέξατε ὅτι ἡ σωτηρία σας θὰ προέλθῃ ἀπὸ τὸν Κύριον. Μὴ φοβηθῆτε καὶ μὴ πτοηθῆτε. Αὔριον νὰ ἐξέλθετε εἰς συνάντησιν αὐτῶν καὶ ὁ Κύριος θὰ εἶναι μαζῆ σας>.
18 Ὁ Ἰωσαφὰτ ἔσκυψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ προσεκύνησε καὶ ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλὴμ ἔπεσαν κατὰ γῆς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, νὰ προσκυνήσουν αὐτόν.
19 Οἱ Λευῖται, οἱ προερχόμενοι ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Καὰθ καὶ ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Κορέ, ἐσηκώθησαν, διὰ νὰ ὑμνήσουν Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ μὲ πολὺ δυνατὴν φωνήν.
20 Τὴν ἑπομένην, λίαν πρωΐ, ἐσηκώθησαν οἱ ᾿Ιουδαῖοι καὶ ἐξῆλθον εἰς τὴν ἔρημον Θεκωέ. Ὅταν αὐτοὶ ἀνεχώρησαν, ὁ ᾿Ιωσαφὰτ ἐστάθη ὄρθιος, ἐφώναξε καὶ εἶπεν· <ἀκούσατέ με, Ἰουδαῖοι καὶ οἱ ἄλλοι κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ. Ἐμπιστευθῆτε τὸν ἑαυτόν σαν εἰς τὸν προφήτην αὐτοῦ καὶ θὰ εὐοδωθοῦν αἱ προσπάθειαί σας>.
21 Κατόπιν συνεσκέφθη μὲ τὸν λαὸν καὶ ὥρισεν, ὅπως οἱ ψαλτωδοὶ καὶ οἱ ἄλλοι μουσικοὶ ὑμνοῦν καὶ δοξολογοῦν τὸν Θεὸν καὶ τὰ ἅγια αὐτοῦ, προπορευόμενοι ἐμπρὸς ἀπὸ τὸν στρατόν. Αὐτοὶ λοιπὸν ἔψαλλον· <Αἰνεῖτε τὸν Κύριον, διότι εἶναι ἀγαθὸς καὶ τὸ ἔλεός του ὑπάρχει εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων>.
22 Ὅταν οἱ ψάλται αὐτοὶ ἤρχισαν νὰ ὑμνοῦν καὶ νὰ δοξολογοῦν τὸν Θεόν, ὁ Κύριος ἔδωκεν, ὥστε οἱ Ἀμμωνῖται νὰ μάχωνται ἐναντίον Μωαβιτῶν καὶ τῶν Ἰδουμαίων, ποὺ εἶχαν ἔλθει ἀπὸ τὸ ὄρος Σηείρ. Ὅλοι δὲ αὐτοὶ εἶχαν ἐξέλθει εἰς πόλεμον ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων. Ἔτσι δὲ οἱ ἐχθροὶ ἐξωντώθησαν πολεμοῦντες ὁ ἕνας τὸν ἄλλον.
23 Πράγματι ἐσηκώθηκαν οἱ Ἀμμωνῖται καὶ οἱ Μωαβῖται ἐναντίον τῶν κατοίκων τοῦ ὅρους Σηείρ, τῶν ᾿Ιδουμαίων, διὰ νὰ τοὺς ἐξολοθρεύσουν καὶ τοὺς συντρίψουν. Ὅταν δὲ οἱ Ἀμμωνῖται καὶ οἱ Μωαβῖται ἐξώντωσαν τοὺς ᾿Ιδουμαίους του ὅρους Σηείρ, ἐστράφησαν τότε ἐναντίον ἀλλήλων καὶ ἐξωντώθησαν ἀναμεταξύ των.
24 Ὅταν οἱ Ἰουδαῖοι ἀνέβηκαν εἰς κάποιο ὑψηλὸν μέρος τῆς ἐρήμου καὶ παρετήρησαν πρὸς τὸ πλῆθος τῶν ἐχθρῶν των, εἶδον αἴφνης ὅτι ὅλοι ἦσαν νεκροί, πεσμένοι εἰς τὸ χῶμα καὶ κανεὶς ἀπὸ αὐτοὺς δὲν εἶχε διαφύγει.
25 Ὁ Ἰωσαφὰτ καὶ ὁ λαός του μετέβησαν, διὰ νὰ πάρουν τὰ λάφυρα τῶν ἐχθρῶν των. Ἐκεῖ εὑρῆκαν πολλὰ ζῶα, ὅπως ἐπίσης καὶ πολύτιμα σκεύη, τὰ ὁποῖα καὶ ἐλαφυραγώγησαν. Ἐπὶ τρεῖς κατὰ συνέχειαν ἡμέρας ἔπαιρναν τὰ λάφυρα τῶν ἐχθρῶν των, διότι αὐτὰ ἦσαν πολλά.
26 Κατὰ τὴν τετάρτην ἡμέραν συνεκεντρώθησαν εἰς μίαν κοιλάδα, ἡ ὁποία ὠνομάσθη <Κοίλας εὐλογίας>, διότι ἐκεῖ εὐλόγησαν καὶ ἐδοξολόγησαν τὸν Κύριον. Διὰ τοῦτο ἐκάλεσαν τὸν τόπον ἐκεῖνον <Κοιλάδα εὐλογίας> καὶ ἡ ὀνομασία αὐτὴ παρέμεινεν ἕως τὴν ἡμέραν αὐτήν.
27 Μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν Ἰωσαφὰτ ὅλοι οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰούδα ἐπανῆλθαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ μεγάλην χαράν, διότι ὁ Κύριος τοὺς ηὔφρανε ἀπαλλάξας αὐτοὺς ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς των.
28 Εἰσῆλθον εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, παίζοντες τὰ μουσικά των ὄργανα, νάβλας καὶ κινύρας, καὶ σαλπίζοντες μὲ τὰς ἱεράς των σάλπιγγας.
29 Ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ τρόμος ἔπεσεν εἰς τοὺς κατοίκους τῶν ἄλλων βασιλειῶν τῆς γῆς, ὅταν ἐπληροφορήθησαν ὅτι αὐτὸς ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἐπολέμησεν ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
30 Ἔτσι εἰρήνευσεν ἡ βασιλεία τοῦ Ἰωσαφάτ, διότι ὁ Κύριος τὸν ἀνέπαυσε καὶ τὸν περιεφρούρησε ἀπὸ τοὺς γύρω ἀπὸ αὐτὸν ἐχθρούς.
31 Ὁ Ἰωσαφὰτ ἐβασίλευσεν εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα. Ὅταν ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ἦτο ἡλικίας τριάκοντα πέντε ἐτῶν. Ἐβασίλευσε μὲ πρωτεύουσαν τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ εἴκοσι πέντε ἔτη. Τὸ ὄνομα τῆς μητρός του ἦτο Ἀζουβά, ἡ ὁποία ἦτο θυγάτηρ τοῦ Σαλί.
32 Αὐτὸς ἐβάδιζε τὸν δρόμον τοῦ εὐσεβοῦς πατρός του Ἀσὰ καὶ δὲν παρεξέκλινεν ἀπὸ τοῦ νὰ πράττῃ τὸ ὀρθὸν καὶ εὐάρεστον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
33 Οἱ ὑψηλοὶ ὅμως εἰδωλολατρικοὶ τόποι ὑπῆρχον ἀκόμη, διότι ὁ ἰουδαϊκὸς λαὸς δὲν εἶχε κατευθύνει πλήρως τὴν καρδίαν του πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων του.
34 Τὰ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Ἰωσαφάτ, τὰ πρῶτα καὶ τὰ τελευταῖα, εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Ἰού, υἱοῦ τοῦ Ἀνανί, ὁ ὁποῖος κατέγραψε τὸ βιβλίον τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ.
35 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ ὁ Ἰωσαφάτ, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα, ἦλθεν εἰς στενὴν ἐπικοινωνίαν μὲ τὸν βασιλέα τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ τὸν Ὀχοζίαν, (ὁ ὁποῖος εἶχε παρανομήσει ἐνώπιον τοῦ Κυρίου).
36 Συνεδέθη δὲ ὁ Ἰωσαφὰτ μὲ αὐτόν, διὰ νὰ κατασκευάσῃ πλοῖα, τὰ ὁποῖα θὰ ἔπλεαν εἰς Θαρσεῖς. Πράγματι δὲ κατεσκεύασεν αὐτὰ τὰ πλοῖα εἰς Γασιὼν Γαβέρ.
37 Τότε ὁ Ἐλιέζερ, ὁ υἱὸς τοῦ Δωδία, ἀπὸ τὴν Μαρισῆν προεφήτευσεν ἐναντίον τοῦ Ἰωσαφὰτ καὶ εἶπεν· <ἐπειδὴ συνῆψες φιλίαν μὲ τὸν Ὀχοζίαν, ὁ Κύριος θὰ καταστρέψῃ τὸ ἔργον σου>. Καὶ πράγματι τὰ πλοῖα αὐτοῦ κατεστράφησαν καὶ δὲν κατώρθωσαν νὰ πλεύσουν εἰς Θαρσεῖς.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ίγα χρόνια μετὰ τὰ γεγονότα αὐτὰ οἱ Μωαβῖται καὶ οἱ Ἀμμωνῖται, μαζὶ δὲ μὲ αὐτοὺς καὶ οἱ Μιναῖοι, εἰσέβαλαν εἰς τὴν Ἰουδαίαν, διὰ νὰ πολεμήσουν κατὰ τοῦ Ἰωσαφάτ.
2 Ἦλθαν δὲ ἀγγελιαφόροι καὶ ἐπληροφόρησαν τὸν Ἰωσαφὰτ περὶ τῆς εἰσβολῆς καὶ τοῦ εἶπαν: <Μεγάλη στρατιωτικὴ δύναμις εἰσέβαλεν ἀπὸ τὴν Συρίαν, ποὺ εὑρίσκεται ἀπὸ τὴν ἄλλην πλευρὰν τῆς Νεκρᾶς Θαλάσσης, καὶ προχωρεῖ ἐναντίον σου. Καὶ νά· ὁ στρατὸς αὐτὸς ἔφθασεν ἤδη καὶ κατέλαβε τὴν πόλιν Ἀσασὰν Θαμάρ> (αὐτὴ εἶναι ἡ πόλις Ἐγγαδί).
3 Εἰς τὸ ἄκουσμα τῆς εἰδήσεως αὐτῆς ὁ Ἰωσαφὰτ ἐφοβήθη καὶ ἐστράφη διὰ νὰ ζητήσῃ μὲ πόθον πολὺν τὴν βοήθειαν καὶ τὴν προστασίαν τοῦ Κυρίου καὶ ἐκήρυξε νηστείαν εἰς ὅλον τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα.
4 Ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι συνεκεντρώθησαν γρήγορα εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ ζητήσουν μὲ πόθον πολὺν τὴν βοήθειαν καὶ τὴν προστασίαν τοῦ Κυρίου. Ἦλθαν ἀπὸ ὅλες τὶς πόλεις τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, διὰ νὰ ζητήσουν τὴν βοήθειαν καὶ τὴν προστασίαν τοῦ Κυρίου.
5 Τότε ὁ Ἰωσαφὰτ ἐσηκώθη ὄρθιος εἰς τὴν συνάθροισιν ἐκείνην τῶν Ἰουδαίων εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, ἐμπρὸς ἀπὸ τὴν καινούργιαν ἐξωτερικὴν αὐλὴν τοῦ Ναοῦ,
6 καὶ εἶπεν: <Ὤ! Κύριε, Θεὲ τῶν πατέρων μας, Σὺ δὲν εἶσαι Θεός, ποὺ κατοικεῖς ἄνω, εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ Σὺ δὲν εἶσαι Κύριος ὅλων τῶν βασιλειῶν τῶν ἐθνῶν καὶ εἰς τὸ παντοδύναμον χέρι σου δὲν εἶναι ἡ δύναμις τῆς κραταιᾶς, ἀκατανικήτου διακυβερνήσεώς σου, εἰς τὴν ὁποίαν κανεὶς δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀντισταθῇ;
7 Σὺ δὲν εἶσαι ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος ἐξωλόθρευσες τοὺς κατοίκους τῆς χώρας αὐτῆς, καθὼς ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός σου εἰσέβαλεν εἰς τὴν Παλαιστίνην, καὶ τὴν ἔδωκες εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀβραάμ, τοῦ ἀγαπημένου φίλου σου, διὰ νὰ εἶναι αἰωνίως ἰδική των;
8 Καὶ οἱ Ἰσραηλῖται ἐγκατεστάθησαν εἰς αὐτὴν καὶ ἔκτισαν εἰς αὐτὴν Ναὸν ἅγιον πρὸς τιμὴν τοῦ ὀνόματός σου, λέγοντες:
9 < Ἐὰν μᾶς κτυπήσουν συμφορές, δηλαδὴ πλατύ, μεγάλο δίστομο σπαθί (=πόλεμος), περίοδος δυσκολιῶν καὶ κινδύνων, ἐπιδημικὴ θανατηφόρος ἀρρώστια, πεῖνα, καὶ σταθῶμεν ἐνώπιον τοῦ Ναοῦ αὐτοῦ καὶ ἐνώπιόν Σου, διότι τὸ ὄνομά σου εἰς τὸν Ναὸν αὐτὸν λατρεύεται καὶ δοξάζεται, καὶ μέσα εἰς τὴν θλῖψιν μας προσευχηθῶμεν μὲ φωνὴν ἰσχυρὰν πρὸς Σέ, θά εἰσακούσῃς τὴν προσευχήν μας καὶ θὰ μᾶς σώσῃς>.
10 Καὶ τώρα, νά, κύτταξε, Κύριε· οἱ Ἀμμωνῖται καὶ οἱ Μωαβῖται καὶ οἱ κάτοικοι τοῦ ὄρους Σηείρ (οἱ Ἰδουμαῖοι), ἀπὸ τὴν χώραν τῶν ὁποίων δὲν ἐπέτρεψες εἰς τοὺς Ἰσραηλίτες, ὅταν ἔβγαιναν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, νὰ περάσουν, καὶ ἔτσι οἱ πρόγονοί μας παρέκαμψαν τὴν χώραν των καὶ δὲν τοὺς ἐξωλόθρευσαν
11 νά, λοιπὸν τώρα, Κύριε, κύτταξε· αὐτοὶ ἐπιχειροῦν νὰ ἔλθουν ἐναντίον μας καὶ νὰ μᾶς βγάλουν ἀπὸ τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν Σὺ μᾶς ἐδωκες ὡς κληρονομίαν καὶ μόνιμον ἰδιοκτησίαν.
12 Κύριε καὶ Θεέ μας, δὲν θὰ τοὺς τιμωρήσῃς; Ζητοῦμεν τὴν ἐκ μέρους σου ἐπέμβασιν καὶ τιμωρίαν, διότι ἐμεῖς δὲν ἔχομεν τὴν δύναμιν νὰ ἀντισταθῶμεν ἐναντίον αὐτοῦ τοῦ πολυαρίθμου στρατοῦ, ὁ ὁποῖος ἦλθε καὶ εἶναι ἕτοιμος νὰ μᾶς ἐπιτεθῇ καὶ δὲν γνωρίζομεν τὶ νὰ κάμωμεν εἰς αὐτούς· ὅμως τὰ μάτια μας εἶναι στραμμένα μὲ ἀπόλυτον πίστιν καὶ ἐλπίδα πρὸς Σέ!>
13 Ὅλος δὲ ὁ Ἰουδαϊκὸς λαὸς ἐστέκετο εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ Ναοῦ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου! Μαζί των ἦσαν καὶ τὰ παιδιά των καὶ οἱ γυναῖκες των!
14 Εἰς τὴν συνάθροισιν ἐκείνην τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου ἐκυρίευσεν ὅλην τὴν ὕπαρξιν τοῦ Ὀζιήλ, υἱοῦ τοῦ Ζαχαρία, ἀπὸ τοὺς υἱοὺς τοῦ Βαναία, ἑνὸς ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἐλεϊήλ, υἱοῦ τοῦ Λευΐτῃ Ματθανία, ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀσάφ· τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου τὸν ἐφώτισε, τὸν ἐχαρίτωσε, τὸν εὐλόγησε, τὸν ἔκαμεν ἱκανὸν νὰ ὁμιλήσῃ
15 καὶ ἔτσι ὁ Ὀζιὴλ εἶπεν: <Ἀκοῦστε, ὅλοι οἰ Ἰουδαῖοι καὶ ὅσοι κατοικεῖτε εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ σύ, ὁ βασιλιᾶς Ἰωσαφάτ! Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος πρὸς σᾶς τοὺς ἰδίους: < Μὴ φοβάσθε καὶ μὴ κατατρομάξετε ἀπὸ τὴν παρουσίαν τοῦ πολυαρίθμου αὐτοῦ ὄχλου, διότι ἡ μάχη καὶ ὁ πόλεμος αὐτὸς δὲν ἀφορᾷ σᾶς καὶ ἄρα δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ σᾶς· ὁ πόλεμος αὐτὸς ἀφορᾷ τὸν Θεὸν καὶ δι' αὐτὸ εἶναι ὑπόθεσις ἰδική του.
16 Αὔριον κατεβῆτε ἐναντίον τους. Νά· αὐτοὶ ἀνεβαίνουν ἀπὸ τὸν ἀνήφορον Ἀσὰς καὶ θὰ τοὺς συναντήσετε εἰς τὸ ἄκρον τοῦ ποταμοῦ, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν ἔρημον Ἰεριήλ.
17 Δὲν ὑπάρχει λόγος νὰ πολεμήσετε ἐναντίον των σεῖς (διότι ἐναντίον των θὰ πολεμήσῃ ὁ Θεός). Αὐτὰ σκεφθῆτε τα καλά, κατανοῆστε τα, Ἰουδαῖοι καὶ ὅσοι κατοικεῖτε εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ θὰ ἰδῆτε ὅτι ἡ σωτηρία σας θὰ προέλθῃ ἀπὸ τὸν Κύριον. Μὴ φοβηθῆτε καὶ μὴ κατατρομάξετε νὰ προχωρήσετε αὔριον διὰ νὰ τοὺς συναντήσετε· καὶ ὁ Κύριος θὰ εἶναι μαζί σας>.
18 Τότε ὁ Ἰωσαφάτ, ἀφοῦ ἔσκυψε τὸ πρόσωπόν του, ἔπεσε μπρούμυτα εἰς τὴν γῆν καὶ ἐπροσκύνησε εὐλαβικὰ καὶ ταπεινά· ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι καὶ ὅσοι ἐκατοικοῦσαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἔπεσαν μπρούμυτα εἰς τὴν γῆν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ προσκυνήσουν εὐλαβικὰ καὶ ταπεινὰ τὸν Κύριον.
19 Οἱ δὲ Λευῖται, ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Καὰθ καὶ ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Κορέ, ἐσηκώθησαν ὄρθιοι διὰ νὰ ὑμνήσουν τὸν Κύριον, τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ, μὲ φωνὴν ἰσχυρὰν καὶ ὑψηλήν.
20 Τὴν ἑπομένην ἐσηκώθησαν πολὺ ἐνωρὶς τὸ πρωῒ καὶ ἐβγῆκαν διὰ νὰ προχωρήσουν εἰς τὴν ἔρημον Θεκωέ. Καθὼς δὲ ἐξεκινοῦσαν, ὁ Ἰωσαφὰτ ἐστάθη ὄρθιος καὶ ἐφώναξε καὶ εἶπεν: <Ἀκοῦστε με, Ἰουδαῖοι καὶ ὅσοι κατοικεῖτε εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ! Δώστε ἀπόλυτον πίστιν καὶ ἐμπιστοσύνην εἰς τὸν Κύριον, τὸν Θεόν μας, καὶ θὰ εἶσθε ἀκλόνητοι καὶ ἀσφαλεῖς. Δῶστε ἀπόλυτον πίστιν καὶ ἐμπιστοσύνην εἰς τὸν
προφήτην του καὶ τὰ ἔργα σας θὰ στεφθοῦν μὲ ἐπιτυχίαν>.
21 Κατόπιν ὁ Ἰωσαφὰτ συνεσκέφθη μὲ τὸν λαὸν καὶ καθώρισεν ὡρισμένους ψάλτες καὶ ὑμνωδούς, διὰ νὰ ὑμνοῦν καὶ νὰ δοξολογοῦν τὸν Θεὸν καὶ τὴν ἁγιότητά του, προπορευόμενοι τῆς στρατιωτικῆς δυνάμεως. Αὐτοὶ δὲ ἔψαλλαν ἐπαναλαμβάνοντες τὴν ἐπωδόν: <Δοξολογεῖτε μὲ βαθεῖα εὐγνωμοσύνην τὸν Κύριον, διότι πάντοτε καὶ διαρκῶς ἐλεεῖ καὶ τὸ ἔλεός του μένει εἰς τὸν αἰῶνα>.
22 Μόλις οἱ ψάλται καὶ οἱ ὑμνωδοὶ ἄρχισαν νὰ ὑμνοῦν καὶ νὰ δοξολογοῦν τὸν Θεόν, ὁ Κύριος ἐπροκάλεσε σύγχυσιν καὶ πανικὸν εἰς τὸν στρατὸν τῶν εἰσβολέων. Ἀποτέλεσμα τούτου ἦταν τὸ ὅτι οἱ Ἀμμωνῖται ἐπολεμοῦσαν ἐναντίον τῶν Μωαβιτῶν καὶ ἐναντίον ἐκείνων ποὺ κατήγοντο ἀπὸ τὸ ὄρος Σηείρ (τῶν Ἰδουμαίων)· αὐτοὶ ἦσαν, ποὺ εἰσέβαλαν εἰς τὴν Ἰουδαίαν καὶ ἐπετέθησαν κατὰ τῶν Ἰουδαίων. Ἔτσι οἱ ἐχθροὶ ἀλληλοεξωντώθησαν!
23 Διότι συνέβη τοῦτο: Ἐπετέθησαν οἱ Ἀμμωνῖται καὶ οἱ Μωαβῖται ἐναντίον τῶν κατοίκων τοῦ ὄρους Σηείρ (τῶν Ἰδουμαίων), διὰ νὰ τοὺς ἐξολοθρεύσουν καὶ νὰ τοὺς συντρίψουν. Ὅταν δὶ οἱ Ἀμμωνῖται καὶ Μωαβῖται συνέτριψαν καὶ κατέστρεψαν ἐντελῶς τοὺς κατοίκους τοῦ ὄρους Σηείρ (τοὺς Ἰδουμαίους), ἐστράφησαν οἱ μὲν ἐναντίον τῶν δὲ εἰς ἄγριον ἐξοντωτικὸν πόλεμον, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἐξολοθρευθοῦν ἀμοιβαίως ὅλοι!
24 Ὅταν ὁ Ἰουδαϊκὸς στρατὸς ἔφθασεν εἰς κάποιον ὕψωμα τῆς ἐρήμου τῆς Θεκωέ, ἐκύτταξαν πρὸς τὸ μέρος τοῦ πολυαρίθμου ἐχθροῦ καὶ νά· ὅλοι οἰ ἐχθροὶ ἦσαν πεσμένοι κατὰ γῆς νεκρὸν κανεὶς δὲν ὑπῆρχε, ποὺ νὰ εἶχε σωθῇ καὶ νὰ ζῇ!
25 Καὶ ὁ Ἰωσαφὰτ καὶ ὁ στρατος του ἐπροχώρησαν πρὸς τὸ μέρος τῶν νεκρῶν ἐχθρῶν διὰ νὰ πάρουν τὰ λάφυρά των. Εὑρῆκαν πολλὰ κατοικίδια ζῶα καὶ προμήθειες καὶ λάφυρα καὶ πολύτιμα ἀντικείμενα, τὰ ὁποῖα καὶ ἐλαφυραγώγησαν. Συνεπληρώθησαν δὲ τρεῖς ἡμέρες, κατὰ τὶς ὁποῖες οἱ Ἰουδαῖοι ἐλαφυραγωγοῦσαν τοὺς νεκροὺς ἐχθρούς των, διότι τὰ λάφυρα ἦσαν πολλά!
26 Κατὰ δὲ τὴν τετάρτην ἡμέραν συνέβη τοῦτο: Οἱ Ἰουδαῖοι συνεκεντρώθησαν εἰς τὴν Κοιλάδα τῆς Εὐλογίας, διότι ἐκεῖ εὐλόγησαν καὶ ἐδόξασαν τὸν Κύριον. Διὰ τοῦτο ὠνόμασαν τὴν τοποθεσίαν ἐκείνην Κοιλάδα Εὐλογίας· ἡ ὀνομασία αὐτὴ διατηρεῖται μέχρι τῆς ἡμέρας, ποὺ γράφονταὶ οἱ γραμμὲς αὐτές.
27 Κατόπιν ἐπέστρεψαν ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι μὲ τὸν ἀρχηγόν των Ἰωσαφὰτ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, μὲ μεγάλην χαράν, διότι ὁ Κύριος τοὺς ἐχάρισεν εὐφροσύνην, ἐπειδὴ τοὺς ἀπήλλαξεν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς των.
28 Καὶ ὅλοι οἰ Ἰουδαῖοι μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Ἰωσαφὰτ ἐμπῆκαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ νάβλες (λύρες) καὶ κινύρες (ἄρπες) καὶ σάλπιγγες καὶ ἐπροχώρησαν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
29 Καὶ πανικός, φρίκη, θεῖος τρόμος, τὸν ὁποῖον ἐπροκάλεσε ὁ Κύριος, ἐκυρίευσεν ὅλα τά (γειτονικά) βασίλεια τῆς γῆς, ὅταν ἄκουσαν καὶ ἐπληροφορήθησαν ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἐπολέμησεν ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
30 Ἕνεκα τούτου ὁ Ἰωσαφὰτ ἐκυβέρνησεν ἀπὸ τότε ἀνενόχλητος, χωρὶς πολέμους, διότι ὁ Θεός του τοῦ ἐχάρισεν εἰρήνην καὶ ἀσφάλειαν ἀπὸ τοὺς γύρω του ἐχθρούς.
31 Ὁ Ἰωσαφὰτ ἐβασίλευσεν εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα· ἦταν δὲ τριάντα πέντε ἐτῶν, ὅταν ἄρχισε νὰ βασιλεύῃ, καὶ ἐβασίλευσεν εἴκοσι πέντε χρόνια μὲ πρωτεύουσαν τὴν Ἱερουσαλήμ. Τὸ ὄνομα τῆς μητέρας του ἦταν Ἀζουβά· αὐτὴ δὲ ἦταν κόρη τοῦ Σαλί.
32 Ὁ Ἰωσαφατ ἀκολούθησε τὸ θεοφιλὲς παράδειγμα τοῦ πατέρα του, τοῦ Ἀσά,καὶ δὲν παρεξέκλινεν, ἀλλ’ ἔζησε σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου.
33 Ἀλλ’ οἱ ὑψηλοὶ εἰδωλολατρικοὶ τόποι ὑπῆρχαν ἀκόμη, καὶ ὁ λαὸς δὲν ἔστρεψεν ἀκόμη σταθερὰ τὴν καρδία του πρὸς τὸν Κύριον, τὸν Θεὸν τῶν πατέρων του.
34 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Ἰωσαφάτ, τὰ πρῶτα μέχρι τὰ τελευταῖα (ἡ ἱστορία του ἀπ’ ἀρχῆς μέχρι τέλους), νά· εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον <Ἱστορία (Χρονικά) τοῦ Ἰού, υἱοῦ τοῦ Ἀνανί>, ὁ ὁποῖος συνέγραψε βιβλίον <Ἱστορία τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ>.
35 Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ ὁ Ἰωσαφάτ, ὁ βασιλιᾶς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, ἦλθεν εἰς ἐπικοινωνίαν καὶ ἔγινε συνεταῖρος μὲ τὸν Ὀχοζίαν, βασιλιᾶ τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ (αὐτὸς δὲ εἶχεν ἁμαρτήσει εἰς τὸν Θεόν).
36 Ἔγινε συνεταῖρος με τὸν Ὀχοζίαν διὰ νὰ κατασκευάσουν πλοῖα, τὰ ὁποῖα θὰ ἐταξίδευαν εἰς Θαρσεῖς. Ἔτσι ἐναυπήγησαν πλοῖα εἰς τὴν πόλιν - λιμάνι Γασιὼν Γαβέρ.
37 Ἀλλ’ ὁ Ἐλιέζερ, ὁ υἱὸς τοῦ Δωδία, ἀπὸ τὴν πόλιν Μαρισῆς, ἐπροφήτευσε ἐναντίον τοῦ Ἰωσαφὰτ καὶ τὸν προειδοποίησεν ὡς ἑξῆς: <Ἐπειδὴ συνεδέθης μὲ φιλίαν με τὸν Ὀχοζίαν, ὁ Κύριος θὰ καταστρέψῃ τὸ ἔργον σου καὶ θὰ συντρίψῃ τὰ πλοῖα σου>. Πράγματι· τὰ πλοῖα του συνετρίβησαν (εἰς τὴν Γασιὼν Γαβέρ) καὶ δὲν κατέστη δυνατὸν νὰ πλεύσουν εἰς Θαρσεῖς.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ μετὰ ταῦτα ἦλθον οἱ υἱοὶ Μωάβ, καὶ υἱοὶ Ἀμμὼν καὶ μετ' αὐτῶν ἐκ τῶν Μιναίων πρὸς Ἰωσαφὰτ εἰς πόλεμον.	πειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτὰ οἱ Μωαβῖται καὶ οἱ Ἀμμωνῖται, μαζῆ δὲ μὲ αὐτοὺς καὶ οἱ Μιναῖοι, ἐξεστράτευσαν νὰ πολεμήσουν ἐναντίον τοῦ Ἰωσαφάτ.	ίγα χρόνια μετὰ τὰ γεγονότα αὐτὰ οἱ Μωαβῖται καὶ οἱ Ἀμμωνῖται, μαζὶ δὲ μὲ αὐτοὺς καὶ οἱ Μιναῖοι, εἰσέβαλαν εἰς τὴν Ἰουδαίαν, διὰ νὰ πολεμήσουν κατὰ τοῦ Ἰωσαφάτ.
2 Καὶ ἦλθον καὶ ὑπέδειξαν τῷ Ἰωσαφὰτ λέγοντες ἥκει ἐπὶ σὲ πλῆθος πολὺ ἐκ πέραν τῆς θαλάσσης ἀπὸ Συρίας, καὶ ἰδοὺ εἰσιν ἐν Ἀσασὰν Θαμὰρ (αὕτη ἐστὶν Ἐγγαδί).	2 Ἀγγελιαφόροι δὲ ἦλθον καὶ ἐπληροφορήσαν τὸν Ἰωσαφὰτ λέγοντες· <ἔχει ἔλθει ἐναντίον σου πολὺ πλῆθος στρατοῦ ἀπὸ τὴν Συρίαν, τὴν πέραν τῆς Νεκρᾶς Θαλάσσης. Ἰδού, αὐτοὶ εὑρίσκονται εἰς Ἀσασὰν Θαμάρ (αὐτὴ δὲ ἡ περιοχὴ εἶναι ἡ Ἐγγαδί)>.	2 Ἦλθαν δὲ ἀγγελιαφόροι καὶ ἐπληροφόρησαν τὸν Ἰωσαφὰτ περὶ τῆς εἰσβολῆς καὶ τοῦ εἶπαν: <Μεγάλη στρατιωτικὴ δύναμις εἰσέβαλεν ἀπὸ τὴν Συρίαν, ποὺ εὑρίσκεται ἀπὸ τὴν ἄλλην πλευρὰν τῆς Νεκρᾶς Θαλάσσης, καὶ προχωρεῖ ἐναντίον σου. Καὶ νά· ὁ στρατὸς αὐτὸς ἔφθασεν ἤδη καὶ κατέλαβε τὴν πόλιν Ἀσασὰν Θαμάρ> (αὐτὴ εἶναι ἡ πόλις Ἐγγαδί).
3 Καὶ ἐφοβήθη καὶ ἔδωκεν Ἰωσαφὰτ πρόσωπον αὐτοῦ ἐκζητῆσαι τὸν Κύριον καὶ ἐκήρυξε νηστείαν ἐν παντὶ Ἰούδᾳ.	3 Ὁ Ἰωσαφὰτ ἐφοβήθη, ἔστρεψε τὸ πρόσωπον του πρὸς τὸν Κύριον, διὰ νὰ ζητήσῃ βοήθειαν ἀπὸ αὐτὸν καὶ ἐκήρυξε νηστείαν εἰς ὅλους τοὺς Ἰουδαίους.	3 Εἰς τὸ ἄκουσμα τῆς εἰδήσεως αὐτῆς ὁ Ἰωσαφὰτ ἐφοβήθη καὶ ἐστράφη διὰ νὰ ζητήσῃ μὲ πόθον πολὺν τὴν βοήθειαν καὶ τὴν προστασίαν τοῦ Κυρίου καὶ ἐκήρυξε νηστείαν εἰς ὅλον τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα.
4 Καὶ συνήχθη Ἰούδας ἐκζητῆσαι τὸν Κύριον, καὶ ἀπὸ πασῶν τῶν πόλεων Ἰούδα ἦλθον ζητῆσαι τὸν Κύριον.	4 Ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι συνεκεντρώθησαν, διὰ νὰ ζητήσουν μὲ θερμὴν προσευχὴν βοήθειαν ἀπὸ τὸν Κύριον. Ἀπὸ ὅλας τὰς πόλεις τοῦ Ἰούδα ἦλθαν αὐτοί, διὰ νὰ παρακαλέσουν θερμῶς τὸν Κύριον.	4 Ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι συνεκεντρώθησαν γρήγορα εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ ζητήσουν μὲ πόθον πολὺν τὴν βοήθειαν καὶ τὴν προστασίαν τοῦ Κυρίου. Ἦλθαν ἀπὸ ὅλες τὶς πόλεις τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, διὰ νὰ ζητήσουν τὴν βοήθειαν καὶ τὴν προστασίαν τοῦ Κυρίου.
5 Καὶ ἀνέστη Ἰωσαφὰτ ἐν ἐκκλησίᾳ Ἰούδα ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐν οἴκῳ Κυρίου κατὰ πρόσωπον τῆς αὐλῆς τῆς καινῆς	5 Ὁ Ἰωσαφὰτ ἐσηκώθη ὄρθιος ἀνάμεσα εἰς τὴν συγκέντρωσιν εἰς τὸν ναόν, ἐμπρὸς εἰς τὴν νέαν αὐλήν, καὶ εἶπε·	5 Τότε ὁ Ἰωσαφὰτ ἐσηκώθη ὄρθιος εἰς τὴν συνάθροισιν ἐκείνην τῶν Ἰουδαίων εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, ἐμπρὸς ἀπὸ τὴν καινούργιαν ἐξωτερικὴν αὐλὴν τοῦ Ναοῦ,
6 καὶ εἶπε· Κύριε ὁ Θεὸς τῶν πατέρων μου, οὐχὶ σὺ εἶ Θεὸς ἐν οὐρανῷ ἄνω καὶ σὺ κυριεύεις πασῶν τῶν βασιλιειῶν τῶν ἐθνῶν καὶ ἐν τῇ χειρί σου ἰσχὺς δυναστείας καὶ οὐκ ἔστι πρός σε ἀντιστῆναι;	6 <Κύριε καὶ Θεὲ τῶν πατέρων μου, σὺ δὲν ἐξουσιάζεις εἰς ὅλας τὰς βασιλείας τῶν ἐθνῶν καὶ εἰς τὸ παντοδύναμόν σου χέρι δὲν ὑπάρχει ἡ δύναμις τῆς κυριαρχίας, εἰς τὴν ὁποίαν κανεὶς δὲν ἠμπορεῖ νὰ ἀντισταθῇ;	6 καὶ εἶπεν: <Ὤ! Κύριε, Θεὲ τῶν πατέρων μας, Σὺ δὲν εἶσαι Θεός, ποὺ κατοικεῖς ἄνω, εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ Σὺ δὲν εἶσαι Κύριος ὅλων τῶν βασιλειῶν τῶν ἐθνῶν καὶ εἰς τὸ παντοδύναμον χέρι σου δὲν εἶναι ἡ δύναμις τῆς κραταιᾶς, ἀκατανικήτου διακυβερνήσεώς σου, εἰς τὴν ὁποίαν κανεὶς δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀντισταθῇ;
7 Οὐχὶ σὺ ὁ Κύριος ὁ ἐξολοθρεύσας τοὺς κατοικούντας τὴν γῆν ταύτην ἀπὸ προσώπου τοῦ λαοῦ σου Ἰσραὴλ καὶ ἔδωκας αὐτὴν σπέρματι Ἀβραὰμ τῷ ἠγαπημένω σου εἰς τὸν αἰῶνα;	7 Σὺ δὲν εἶσαι ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος ἐξωλόθρευσες τοὺς κατοίκους αὐτῆς τῆς χώρας ἐμπρὸς εἰς τὸν ἰσραηλιτικόν σου λαὸν καὶ τὴν παρέδωκες ὡς αἰώνιον κτῆμα εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ ἠγαπημένου σου Ἁβραάμ;	7 Σὺ δὲν εἶσαι ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος ἐξωλόθρευσες τοὺς κατοίκους τῆς χώρας αὐτῆς, καθὼς ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός σου εἰσέβαλεν εἰς τὴν Παλαιστίνην, καὶ τὴν ἔδωκες εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀβραάμ, τοῦ ἀγαπημένου φίλου σου, διὰ νὰ εἶναι αἰωνίως ἰδική των;
8 Καὶ κατῴκησαν ἐν αὐτῇ καὶ ᾠκοδόμησαν ἐν αὐτῇ ἁγίασμα τῷ ὀνόματί σου λέγοντες·	8 Αὐτοὶ ὑπὸ τὴν προστασίαν σου καὶ τὴν εὐλογίαν σου ἐγκατεστάθησαν εἰς τὴν χώραν αὐτήν, οἰκοδόμησαν τὸν ἅγιον ναὸν ἐπὶ τῷ Ὀνόματί σου καὶ εἶπαν·	8 Καὶ οἱ Ἰσραηλῖται ἐγκατεστάθησαν εἰς αὐτὴν καὶ ἔκτισαν εἰς αὐτὴν Ναὸν ἅγιον πρὸς τιμὴν τοῦ ὀνόματός σου, λέγοντες:
9 ἐὰν ἐπέλθῃ ἐφ' ἡμᾶς κακά, ρομφαία, κρίσις, θάνατος, λιμός, στησόμεθα ἐναντίον τοῦ οἴκου τούτου καὶ ἐναντίον σου, ὅτι τὸ ὄνομά σου ἐπὶ τῷ οἴκῳ τούτῳ, καὶ βοησόμεθα πρὸς σὲ ἀπὸ τῆς θλίψεως, καὶ ἀκούσῃ καὶ σώσεις.	9 Ἐὰν ἐπέλθουν ἐναντίον μας συμφοραί, πόλεμος, τιμωρία, ἐπιδημία θανατηφόρος, πεῖνα, θὰ παρουσιασθῶμεν ἐνώπιον τοῦ ναοῦ τούτου, δηλαδὴ ἐνώπιόν σου, διότι τὸ Ὄνομά σου λατρεύεται εἰς τὸν οἶκον αὐτόν, θὰ βοήσωμεν πρὸς σε ταλαιπωρούμενοι ἀπὸ αὐτὴν τὴν θλῖψιν μας, καὶ σὺ θὰ μᾶς ἀκούσῃς.	9 < Ἐὰν μᾶς κτυπήσουν συμφορές, δηλαδὴ πλατύ, μεγάλο δίστομο σπαθί (=πόλεμος), περίοδος δυσκολιῶν καὶ κινδύνων, ἐπιδημικὴ θανατηφόρος ἀρρώστια, πεῖνα, καὶ σταθῶμεν ἐνώπιον τοῦ Ναοῦ αὐτοῦ καὶ ἐνώπιόν Σου, διότι τὸ ὄνομά σου εἰς τὸν Ναὸν αὐτὸν λατρεύεται καὶ δοξάζεται, καὶ μέσα εἰς τὴν θλῖψιν μας προσευχηθῶμεν μὲ φωνὴν ἰσχυρὰν πρὸς Σέ, θά εἰσακούσῃς τὴν προσευχήν μας καὶ θὰ μᾶς σώσῃς>.
10 Καὶ νῦν ἰδοὺ οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν καὶ Μωὰβ καὶ ὄρος Σηείρ, εἰς οὓς οὐκ ἔδωκας τῷ Ἰσραὴλ διελθεῖν δι' αὐτῶν, ἐξελθόντων αὐτῶν ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ὅτι ἐξέκλιναν ἀπ' αὐτῶν καὶ οὐκ ἐξολόθρευσαν αὐτούς.	10 Καὶ τώρα ἰδού, οἱ Ἀμμωνῖται, οἱ Μωαβῖται καὶ οἱ κάτοικοι τοῦ ὅρους Σηείρ, οἱ Ἰδουμαῖοι, διὰ μέσου τῆς χώρας τῶν ὁποίων δὲν ἐπέτρεψες εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας νὰ περάσουν, ὅταν ἔβγαιναν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, ἄλλα παρέκαμψαν ἀπὸ αὐτοὺς καὶ δὲν τοὺς κατέστρεψαν,	10 Καὶ τώρα, νά, κύτταξε, Κύριε· οἱ Ἀμμωνῖται καὶ οἱ Μωαβῖται καὶ οἱ κάτοικοι τοῦ ὄρους Σηείρ (οἱ Ἰδουμαῖοι), ἀπὸ τὴν χώραν τῶν ὁποίων δὲν ἐπέτρεψες εἰς τοὺς Ἰσραηλίτες, ὅταν ἔβγαιναν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, νὰ περάσουν, καὶ ἔτσι οἱ πρόγονοί μας παρέκαμψαν τὴν χώραν των καὶ δὲν τοὺς ἐξωλόθρευσαν
11 Καὶ νῦν ἰδοὺ αὐτοὶ ἐπιχειροῦσιν ἐφ' ἡμᾶς ἐξελθεῖν ἐκβαλεῖν ἡμᾶς ἀπὸ τῆς κληρονομίας ἡμῶν, ἧς ἔδωκας ἡμῖν.	11 Ἰδοὺ αὐτοὶ ἔχουν ἐκστρατεύσει ἐναντίον μας καὶ ἐπιχειροῦν νὰ μᾶς διώξουν ἀπὸ τὴν κληρονομίαν μας, τὴν ὁποίαν σὺ μᾶς ἔχεις δώσει.	11 νά, λοιπὸν τώρα, Κύριε, κύτταξε· αὐτοὶ ἐπιχειροῦν νὰ ἔλθουν ἐναντίον μας καὶ νὰ μᾶς βγάλουν ἀπὸ τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν Σὺ μᾶς ἐδωκες ὡς κληρονομίαν καὶ μόνιμον ἰδιοκτησίαν.
12 Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, οὐ κρινεῖς ἐν αὐτοῖς; Ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἰσχὺς τοῦ ἀντιστῆναι πρὸς τὸ πλῆθος τὸ πολὺ τοῦτο τὸ ἐλθὸν ἐφ' ἡμᾶς, καὶ οὐκ οἴδαμεν τί ποιήσωμεν αὐτοῖς, ἀλλ' ἢ ἐπὶ σοὶ οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν.	12 Κύριε, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δὲν θὰ κρίνῃς καὶ δὲν θὰ τιμωρήσῃς αὐτούς; Καταφεύγομεν πρὸς σέ, διότι ἡμεῖς δὲν ἔχομεν τὴν ἀπαιτουμένην δύναμιν νὰ ἀντισταθῶμεν εἰς τὸ μέγα αὐτὸ πλῆθος, τὸ ὁποῖον ἐπῆλθεν ἐναντίον μας, καὶ δὲν γνωρίζομεν, τί νὰ κάμωμεν εἰς αὐτούς. Ἀλλὰ οἱ ὀφθαλμοὶ μας ἔχουν στραφῇ ἰκετευτικοὶ πρὸς σέ>.	12 Κύριε καὶ Θεέ μας, δὲν θὰ τοὺς τιμωρήσῃς; Ζητοῦμεν τὴν ἐκ μέρους σου ἐπέμβασιν καὶ τιμωρίαν, διότι ἐμεῖς δὲν ἔχομεν τὴν δύναμιν νὰ ἀντισταθῶμεν ἐναντίον αὐτοῦ τοῦ πολυαρίθμου στρατοῦ, ὁ ὁποῖος ἦλθε καὶ εἶναι ἕτοιμος νὰ μᾶς ἐπιτεθῇ καὶ δὲν γνωρίζομεν τὶ νὰ κάμωμεν εἰς αὐτούς· ὅμως τὰ μάτια μας εἶναι στραμμένα μὲ ἀπόλυτον πίστιν καὶ ἐλπίδα πρὸς Σέ!>
13 Καὶ πᾶς Ἰούδας ἐστηκὼς ἔναντι Κυρίου, καὶ τὰ παιδία αὐτῶν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν.	13 Ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι ἦσαν ὄρθιοι ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, μαζῆ των δὲ ἦσαν τὰ παιδιὰ καὶ αἱ γυναῖκες των.	13 Ὅλος δὲ ὁ Ἰουδαϊκὸς λαὸς ἐστέκετο εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ Ναοῦ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου! Μαζί των ἦσαν καὶ τὰ παιδιά των καὶ οἱ γυναῖκες των!
14 Καὶ τῷ Ὀζιὴλ τῷ τοῦ Ζαχαρίου τῶν υἱῶν Βαναίου τῶν υἱῶν Ἐλεϊὴλ τοῦ Ματθανίου τοῦ Λευίτου ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἀσάφ, ἐγένετο ἐπ' αὐτὸν πνεῦμα Κυρίου ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ	14 Κατὰ τὴν συγκέντρωσιν ἐκείνην ἦλθε Πνεῦμα Κυρίου εἰς τὸν Ὀζιήλ, τὸν υἱὸν τοῦ Ζαχαρίου, ἀπὸ τοὺς υἱοὺς τοῦ Βαναίου, ἑνὸς ἐκ τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἐλεϊὴλ υἱοῦ τοῦ Λευίτου Ματθανίου ἐκ τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἀσάφ.	14 Εἰς τὴν συνάθροισιν ἐκείνην τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου ἐκυρίευσεν ὅλην τὴν ὕπαρξιν τοῦ Ὀζιήλ, υἱοῦ τοῦ Ζαχαρία, ἀπὸ τοὺς υἱοὺς τοῦ Βαναία, ἑνὸς ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἐλεϊήλ, υἱοῦ τοῦ Λευΐτῃ Ματθανία, ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀσάφ· τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου τὸν ἐφώτισε, τὸν ἐχαρίτωσε, τὸν εὐλόγησε, τὸν ἔκαμεν ἱκανὸν νὰ ὁμιλήσῃ
15 καὶ εἶπεν· ἀκούσατε πᾶς Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντες ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ὁ βασιλεὺς Ἰωσαφάτ· τάδε λέγει Κύριος ὑμῖν αὐτοῖς· μὴ φοβεῖσθε μηδὲ πτοηθῆτε ἀπὸ προσώπου τοῦ ὄχλου τοῦ πολλοῦ τούτου, ὅτι οὐχ ὑμῖν ἐστιν ἡ παράταξις, ἀλλ' ἢ τῷ Θεῷ.	15 Αὐτὸς εἶπεν· <ἀκούσατε ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι, ποὺ κατοικεῖτε τὴν Ἱερουσαλήμ· ἂς ἀκούσῃ καὶ ὁ βασιλεὺς Ἰωσαφάτ. Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος πρὸς σᾶς τοὺς ἰδίους· Μὴ φοβεῖσθε καὶ μὴ τρομοκρατεῖσθε ἀπὸ τὸν πολὺν αὐτὸν ὄχλον, ποὺ ἐπῆλθεν ἐναντίον σας, διότι ἡ μάχη δὲν εἶναι ἰδική σας ἀλλὰ τοῦ Θεοῦ.	15 καὶ ἔτσι ὁ Ὀζιὴλ εἶπεν: <Ἀκοῦστε, ὅλοι οἰ Ἰουδαῖοι καὶ ὅσοι κατοικεῖτε εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ σύ, ὁ βασιλιᾶς Ἰωσαφάτ! Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος πρὸς σᾶς τοὺς ἰδίους: < Μὴ φοβάσθε καὶ μὴ κατατρομάξετε ἀπὸ τὴν παρουσίαν τοῦ πολυαρίθμου αὐτοῦ ὄχλου, διότι ἡ μάχη καὶ ὁ πόλεμος αὐτὸς δὲν ἀφορᾷ σᾶς καὶ ἄρα δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ σᾶς· ὁ πόλεμος αὐτὸς ἀφορᾷ τὸν Θεὸν καὶ δι' αὐτὸ εἶναι ὑπόθεσις ἰδική του.
16 Αὔριον κατάβητε ἐπ' αὐτούς· ἰδοὺ ἀναβαίνουσι κατὰ τὴν ἀνάβασιν Ἀσάς, καὶ εὑρήσετε αὐτοὺς ἐπ' ἄκρου ποταμοῦ τῆς ἐρήμου Ἱεριήλ.	16 Αὔριον νὰ ἐπέλθετε ἐναντίον αὐτῶν. Ἰδοὺ αὐτοὶ θὰ ἀνεβαίνουν τὸν ἀνήφορον τοῦ λόφου Ἀσάς, καὶ θὰ τοὺς εὕρετε εἰς τὸ ἄκρον τοῦ ποταμοῦ εἰς τὴν ἔρημον Ἱεριήλ.	16 Αὔριον κατεβῆτε ἐναντίον τους. Νά· αὐτοὶ ἀνεβαίνουν ἀπὸ τὸν ἀνήφορον Ἀσὰς καὶ θὰ τοὺς συναντήσετε εἰς τὸ ἄκρον τοῦ ποταμοῦ, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν ἔρημον Ἰεριήλ.
17 Οὐχ ὑμῖν ἐστι πολεμῆσαι· ταῦτα σύνετε καὶ ἴδετε τὴν σωτηρίαν Κυρίου μεθ' ὑμῶν, Ἰούδα καὶ Ἱερουσαλήμ· μὴ φοβηθῆτε μηδὲ πτοηθῆτε αὔριον ἐξελθεῖν εἰς ἀπάντησιν αὐτοῖς, καὶ Κύριος μεθ' ὑμῶν.	17 Δὲν εἶναι ἰδικόν σας ἔργον νὰ πολεμήσετε ἐναντίον των. Αὐτὰ κατανοήσατέ τα καλά, Ἰουδαῖοι καὶ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ, καὶ προσέξατε ὅτι ἡ σωτηρία σας θὰ προέλθῃ ἀπὸ τὸν Κύριον. Μὴ φοβηθῆτε καὶ μὴ πτοηθῆτε. Αὔριον νὰ ἐξέλθετε εἰς συνάντησιν αὐτῶν καὶ ὁ Κύριος θὰ εἶναι μαζῆ σας>.	17 Δὲν ὑπάρχει λόγος νὰ πολεμήσετε ἐναντίον των σεῖς (διότι ἐναντίον των θὰ πολεμήσῃ ὁ Θεός). Αὐτὰ σκεφθῆτε τα καλά, κατανοῆστε τα, Ἰουδαῖοι καὶ ὅσοι κατοικεῖτε εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ θὰ ἰδῆτε ὅτι ἡ σωτηρία σας θὰ προέλθῃ ἀπὸ τὸν Κύριον. Μὴ φοβηθῆτε καὶ μὴ κατατρομάξετε νὰ προχωρήσετε αὔριον διὰ νὰ τοὺς συναντήσετε· καὶ ὁ Κύριος θὰ εἶναι μαζί σας>.
18 Καὶ κύψας Ἰωσαφὰτ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ πᾶς Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντες Ἱερουσαλὴμ ἔπεσαν ἔναντι Κυρίου προσκυνῆσαι Κυρίῳ.	18 Ὁ Ἰωσαφὰτ ἔσκυψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ προσεκύνησε καὶ ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλὴμ ἔπεσαν κατὰ γῆς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, νὰ προσκυνήσουν αὐτόν.	18 Τότε ὁ Ἰωσαφάτ, ἀφοῦ ἔσκυψε τὸ πρόσωπόν του, ἔπεσε μπρούμυτα εἰς τὴν γῆν καὶ ἐπροσκύνησε εὐλαβικὰ καὶ ταπεινά· ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι καὶ ὅσοι ἐκατοικοῦσαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἔπεσαν μπρούμυτα εἰς τὴν γῆν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ προσκυνήσουν εὐλαβικὰ καὶ ταπεινὰ τὸν Κύριον.
19 Καὶ ἀνέστησαν οἱ Λευῖται ἀπὸ τῶν υἱῶν Καὰθ καὶ ἀπὸ τῶν υἱῶν Κορὲ αἰνεῖν Κυρίῳ Θεῷ Ἰσραὴλ ἐν φωνῇ μεγάλῃ εἰς ὕψος.	19 Οἱ Λευῖται, οἱ προερχόμενοι ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Καὰθ καὶ ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Κορέ, ἐσηκώθησαν, διὰ νὰ ὑμνήσουν Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ μὲ πολὺ δυνατὴν φωνήν.	19 Οἱ δὲ Λευῖται, ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Καὰθ καὶ ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Κορέ, ἐσηκώθησαν ὄρθιοι διὰ νὰ ὑμνήσουν τὸν Κύριον, τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ, μὲ φωνὴν ἰσχυρὰν καὶ ὑψηλήν.
20 Καὶ ὤρθρισαν πρωῒ καὶ ἐξῆλθον εἰς τὴν ἔρημον Θεκωέ, καὶ ἐν τῷ ἐξελθεῖν αὐτοὺς ἔστη Ἰωσαφὰτ καὶ ἐβόησε καὶ εἶπεν· ἀκούσατέ μου Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντες ἐν Ἱερουσαλήμ· ἐμπιστεύσατε ἐν Κυρίῳ Θεῷ ἡμῶν, καὶ ἐμπιστευθήσεσθε· ἐμπιστεύσατε ἐν προφήτῃ αὐτοῦ, καὶ εὐοδωθήσεσθε.	20 Τὴν ἑπομένην, λίαν πρωΐ, ἐσηκώθησαν οἱ ᾿Ιουδαῖοι καὶ ἐξῆλθον εἰς τὴν ἔρημον Θεκωέ. Ὅταν αὐτοὶ ἀνεχώρησαν, ὁ ᾿Ιωσαφὰτ ἐστάθη ὄρθιος, ἐφώναξε καὶ εἶπεν· <ἀκούσατέ με, Ἰουδαῖοι καὶ οἱ ἄλλοι κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ. Ἐμπιστευθῆτε τὸν ἑαυτόν σαν εἰς τὸν προφήτην αὐτοῦ καὶ θὰ εὐοδωθοῦν αἱ προσπάθειαί σας>.	20 Τὴν ἑπομένην ἐσηκώθησαν πολὺ ἐνωρὶς τὸ πρωῒ καὶ ἐβγῆκαν διὰ νὰ προχωρήσουν εἰς τὴν ἔρημον Θεκωέ. Καθὼς δὲ ἐξεκινοῦσαν, ὁ Ἰωσαφὰτ ἐστάθη ὄρθιος καὶ ἐφώναξε καὶ εἶπεν: <Ἀκοῦστε με, Ἰουδαῖοι καὶ ὅσοι κατοικεῖτε εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ! Δώστε ἀπόλυτον πίστιν καὶ ἐμπιστοσύνην εἰς τὸν Κύριον, τὸν Θεόν μας, καὶ θὰ εἶσθε ἀκλόνητοι καὶ ἀσφαλεῖς. Δῶστε ἀπόλυτον πίστιν καὶ ἐμπιστοσύνην εἰς τὸν προφήτην του καὶ τὰ ἔργα σας θὰ στεφθοῦν μὲ ἐπιτυχίαν>.
21 Καὶ ἐβουλεύσατο μετὰ τοῦ λαοῦ καὶ ἔστησε ψαλτῳδοὺς καὶ αἰνοῦντας ἐξομολογεῖσθαι καὶ αἰνεῖν τὰ ἅγια ἐν τῷ ἐξελθεῖν ἔμπροσθεν τῆς δυνάμεως, καὶ ἔλεγον· ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ.	21 Κατόπιν συνεσκέφθη μὲ τὸν λαὸν καὶ ὥρισεν, ὅπως οἱ ψαλτωδοὶ καὶ οἱ ἄλλοι μουσικοὶ ὑμνοῦν καὶ δοξολογοῦν τὸν Θεὸν καὶ τὰ ἅγια αὐτοῦ, προπορευόμενοι ἐμπρὸς ἀπὸ τὸν στρατόν. Αὐτοὶ λοιπὸν ἔψαλλον· <Αἰνεῖτε τὸν Κύριον, διότι εἶναι ἀγαθὸς καὶ τὸ ἔλεός του ὑπάρχει εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων>.	21 Κατόπιν ὁ Ἰωσαφὰτ συνεσκέφθη μὲ τὸν λαὸν καὶ καθώρισεν ὡρισμένους ψάλτες καὶ ὑμνωδούς, διὰ νὰ ὑμνοῦν καὶ νὰ δοξολογοῦν τὸν Θεὸν καὶ τὴν ἁγιότητά του, προπορευόμενοι τῆς στρατιωτικῆς δυνάμεως. Αὐτοὶ δὲ ἔψαλλαν ἐπαναλαμβάνοντες τὴν ἐπωδόν: <Δοξολογεῖτε μὲ βαθεῖα εὐγνωμοσύνην τὸν Κύριον, διότι πάντοτε καὶ διαρκῶς ἐλεεῖ καὶ τὸ ἔλεός του μένει εἰς τὸν αἰῶνα>.
22 Καὶ ἐν τῷ ἄρξασθαι αὐτοὺς τῆς αἰνέσεως καὶ τῆς ἐξομολογήσεως ἔδωκε Κύριος πολεμεῖν τοὺς υἱοὺς Ἀμμὼν ἐπὶ Μωὰβ καὶ ὄρος Σηεὶρ τοὺς ἐξελθόντας ἐπὶ Ἰούδαν, καὶ ἐτροπώθησαν.	22 Ὅταν οἱ ψάλται αὐτοὶ ἤρχισαν νὰ ὑμνοῦν καὶ νὰ δοξολογοῦν τὸν Θεόν, ὁ Κύριος ἔδωκεν, ὥστε οἱ Ἀμμωνῖται νὰ μάχωνται ἐναντίον Μωαβιτῶν καὶ τῶν Ἰδουμαίων, ποὺ εἶχαν ἔλθει ἀπὸ τὸ ὄρος Σηείρ. Ὅλοι δὲ αὐτοὶ εἶχαν ἐξέλθει εἰς πόλεμον ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων. Ἔτσι δὲ οἱ ἐχθροὶ ἐξωντώθησαν πολεμοῦντες ὁ ἕνας τὸν ἄλλον.	22 Μόλις οἱ ψάλται καὶ οἱ ὑμνωδοὶ ἄρχισαν νὰ ὑμνοῦν καὶ νὰ δοξολογοῦν τὸν Θεόν, ὁ Κύριος ἐπροκάλεσε σύγχυσιν καὶ πανικὸν εἰς τὸν στρατὸν τῶν εἰσβολέων. Ἀποτέλεσμα τούτου ἦταν τὸ ὅτι οἱ Ἀμμωνῖται ἐπολεμοῦσαν ἐναντίον τῶν Μωαβιτῶν καὶ ἐναντίον ἐκείνων ποὺ κατήγοντο ἀπὸ τὸ ὄρος Σηείρ (τῶν Ἰδουμαίων)· αὐτοὶ ἦσαν, ποὺ εἰσέβαλαν εἰς τὴν Ἰουδαίαν καὶ ἐπετέθησαν κατὰ τῶν Ἰουδαίων. Ἔτσι οἱ ἐχθροὶ ἀλληλοεξωντώθησαν!
23 Καὶ ἀνέστησαν οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν καὶ Μωὰβ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας ὄρος Σηεὶρ ἐξολοθρεῦσαι καὶ ἐκτρῖψαι αὐτούς· καὶ ὡς συνετέλεσαν τοὺς κατοικοῦντας Σηείρ, ἀνέστησαν εἰς ἀλλήλους τοῦ ἐξολοθρευθῆναι.	23 Πράγματι ἐσηκώθηκαν οἱ Ἀμμωνῖται καὶ οἱ Μωαβῖται ἐναντίον τῶν κατοίκων τοῦ ὅρους Σηείρ, τῶν ᾿Ιδουμαίων, διὰ νὰ τοὺς ἐξολοθρεύσουν καὶ τοὺς συντρίψουν. Ὅταν δὲ οἱ Ἀμμωνῖται καὶ οἱ Μωαβῖται ἐξώντωσαν τοὺς ᾿Ιδουμαίους του ὅρους Σηείρ, ἐστράφησαν τότε ἐναντίον ἀλλήλων καὶ ἐξωντώθησαν ἀναμεταξύ των.	23 Διότι συνέβη τοῦτο: Ἐπετέθησαν οἱ Ἀμμωνῖται καὶ οἱ Μωαβῖται ἐναντίον τῶν κατοίκων τοῦ ὄρους Σηείρ (τῶν Ἰδουμαίων), διὰ νὰ τοὺς ἐξολοθρεύσουν καὶ νὰ τοὺς συντρίψουν. Ὅταν δὶ οἱ Ἀμμωνῖται καὶ Μωαβῖται συνέτριψαν καὶ κατέστρεψαν ἐντελῶς τοὺς κατοίκους τοῦ ὄρους Σηείρ (τοὺς Ἰδουμαίους), ἐστράφησαν οἱ μὲν ἐναντίον τῶν δὲ εἰς ἄγριον ἐξοντωτικὸν πόλεμον, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἐξολοθρευθοῦν ἀμοιβαίως ὅλοι!
24 Καὶ Ἰούδας ἦλθεν ἐπὶ τὴν σκοπιὰν τῆς ἐρήμου καὶ ἐπέβλεψε καὶ τὸ πλῆθος, καὶ ἰδοὺ πάντες νεκροὶ πεπτωκότες ἐπὶ τῆς γῆς, οὐκ ἦν σωζόμενος.	24 Ὅταν οἱ Ἰουδαῖοι ἀνέβηκαν εἰς κάποιο ὑψηλὸν μέρος τῆς ἐρήμου καὶ παρετήρησαν πρὸς τὸ πλῆθος τῶν ἐχθρῶν των, εἶδον αἴφνης ὅτι ὅλοι ἦσαν νεκροί, πεσμένοι εἰς τὸ χῶμα καὶ κανεὶς ἀπὸ αὐτοὺς δὲν εἶχε διαφύγει.	24 Ὅταν ὁ Ἰουδαϊκὸς στρατὸς ἔφθασεν εἰς κάποιον ὕψωμα τῆς ἐρήμου τῆς Θεκωέ, ἐκύτταξαν πρὸς τὸ μέρος τοῦ πολυαρίθμου ἐχθροῦ καὶ νά· ὅλοι οἰ ἐχθροὶ ἦσαν πεσμένοι κατὰ γῆς νεκρὸν κανεὶς δὲν ὑπῆρχε, ποὺ νὰ εἶχε σωθῇ καὶ νὰ ζῇ!
25 Καὶ ἐξῆλθεν Ἰωσαφὰτ καὶ ὁ λαὸς αὐτοῦ σκυλεῦσαι τὰ σκῦλα αὐτῶν καὶ εὗρον κτήνη πολλὰ καὶ ἀποσκευὴν καὶ σκύλα καὶ σκεύη ἐπιθυμητὰ καὶ ἐσκύλευσαν ἐν αὐτοῖς. Καὶ ἐγένοντο ἡμέραι τρεῖς σκυλευόντων αὐτῶν τὰ σκῦλα, ὅτι πολλὰ ἦν.	25 Ὁ Ἰωσαφὰτ καὶ ὁ λαός του μετέβησαν, διὰ νὰ πάρουν τὰ λάφυρα τῶν ἐχθρῶν των. Ἐκεῖ εὑρῆκαν πολλὰ ζῶα, ὅπως ἐπίσης καὶ πολύτιμα σκεύη, τὰ ὁποῖα καὶ ἐλαφυραγώγησαν. Ἐπὶ τρεῖς κατὰ συνέχειαν ἡμέρας ἔπαιρναν τὰ λάφυρα τῶν ἐχθρῶν των, διότι αὐτὰ ἦσαν πολλά.	25 Καὶ ὁ Ἰωσαφὰτ καὶ ὁ στρατος του ἐπροχώρησαν πρὸς τὸ μέρος τῶν νεκρῶν ἐχθρῶν διὰ νὰ πάρουν τὰ λάφυρά των. Εὑρῆκαν πολλὰ κατοικίδια ζῶα καὶ προμήθειες καὶ λάφυρα καὶ πολύτιμα ἀντικείμενα, τὰ ὁποῖα καὶ ἐλαφυραγώγησαν. Συνεπληρώθησαν δὲ τρεῖς ἡμέρες, κατὰ τὶς ὁποῖες οἱ Ἰουδαῖοι ἐλαφυραγωγοῦσαν τοὺς νεκροὺς ἐχθρούς των, διότι τὰ λάφυρα ἦσαν πολλά!
26 Καὶ ἐγένετο τῇ ἡμέρᾳ τῇ τετάρτῃ ἐπισυνήχθησαν εἰς τὸν αὐλῶνα τῆς εὐλογίας, ἐκεῖ γὰρ ηὐλόγησαν τὸν Κύριον διὰ τοῦτο ἐκάλεσαν τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Κοιλὰς εὐλογίας ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.	26 Κατὰ τὴν τετάρτην ἡμέραν συνεκεντρώθησαν εἰς μίαν κοιλάδα, ἡ ὁποία ὠνομάσθη <Κοίλας εὐλογίας>, διότι ἐκεῖ εὐλόγησαν καὶ ἐδοξολόγησαν τὸν Κύριον. Διὰ τοῦτο ἐκάλεσαν τὸν τόπον ἐκεῖνον <Κοιλάδα εὐλογίας> καὶ ἡ ὀνομασία αὐτὴ παρέμεινεν ἕως τὴν ἡμέραν αὐτήν.	26 Κατὰ δὲ τὴν τετάρτην ἡμέραν συνέβη τοῦτο: Οἱ Ἰουδαῖοι συνεκεντρώθησαν εἰς τὴν Κοιλάδα τῆς Εὐλογίας, διότι ἐκεῖ εὐλόγησαν καὶ ἐδόξασαν τὸν Κύριον. Διὰ τοῦτο ὠνόμασαν τὴν τοποθεσίαν ἐκείνην Κοιλάδα Εὐλογίας· ἡ ὀνομασία αὐτὴ διατηρεῖται μέχρι τῆς ἡμέρας, ποὺ γράφονταὶ οἱ γραμμὲς αὐτές.
27 Καὶ ἐπέστρεψε πᾶς ἀνὴρ Ἰούδα εἰς Ἱερουσαλὴμ καὶ Ἰωσαφὰτ ἡγούμενος αὐτῶν ἐν εὐφροσύνῃ μεγάλη, ὅτι εὔφρανεν αὐτοὺς Κύριος ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν,	27 Μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν Ἰωσαφὰτ ὅλοι οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰούδα ἐπανῆλθαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ μεγάλην χαράν, διότι ὁ Κύριος τοὺς ηὔφρανε ἀπαλλάξας αὐτοὺς ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς των.	27 Κατόπιν ἐπέστρεψαν ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι μὲ τὸν ἀρχηγόν των Ἰωσαφὰτ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, μὲ μεγάλην χαράν, διότι ὁ Κύριος τοὺς ἐχάρισεν εὐφροσύνην, ἐπειδὴ τοὺς ἀπήλλαξεν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς των.
28 καὶ εἰσῆλθεν εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐν νάβλαις καὶ κινύραις καὶ ἐν σάλπιγξιν εἰς οἶκον Κυρίου.	28 Εἰσῆλθον εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, παίζοντες τὰ μουσικά των ὄργανα, νάβλας καὶ κινύρας, καὶ σαλπίζοντες μὲ τὰς ἱεράς των σάλπιγγας.	28 Καὶ ὅλοι οἰ Ἰουδαῖοι μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Ἰωσαφὰτ ἐμπῆκαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ νάβλες (λύρες) καὶ κινύρες (ἄρπες) καὶ σάλπιγγες καὶ ἐπροχώρησαν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
29 Καὶ ἐγένετο ἔκστασις Κυρίου ἐπὶ πάσας τὰς βασιλείας τῆς γῆς ἐν τῷ ἀκοῦσαι αὐτοὺς ὅτι Κύριος ἐπολέμησε πρὸς τοὺς ὑπεναντίους Ἰσραήλ.	29 Ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ τρόμος ἔπεσεν εἰς τοὺς κατοίκους τῶν ἄλλων βασιλειῶν τῆς γῆς, ὅταν ἐπληροφορήθησαν ὅτι αὐτὸς ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἐπολέμησεν ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.	29 Καὶ πανικός, φρίκη, θεῖος τρόμος, τὸν ὁποῖον ἐπροκάλεσε ὁ Κύριος, ἐκυρίευσεν ὅλα τά (γειτονικά) βασίλεια τῆς γῆς, ὅταν ἄκουσαν καὶ ἐπληροφορήθησαν ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἐπολέμησεν ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
30 Καὶ εἰρήνευσεν ἡ βασιλεία Ἰωσαφάτ, καὶ κατέπαυσεν αὐτῷ ὁ Θεὸς αὐτοῦ κυκλόθεν.	30 Ἔτσι εἰρήνευσεν ἡ βασιλεία τοῦ Ἰωσαφάτ, διότι ὁ Κύριος τὸν ἀνέπαυσε καὶ τὸν περιεφρούρησε ἀπὸ τοὺς γύρω ἀπὸ αὐτὸν ἐχθρούς.	30 Ἕνεκα τούτου ὁ Ἰωσαφὰτ ἐκυβέρνησεν ἀπὸ τότε ἀνενόχλητος, χωρὶς πολέμους, διότι ὁ Θεός του τοῦ ἐχάρισεν εἰρήνην καὶ ἀσφάλειαν ἀπὸ τοὺς γύρω του ἐχθρούς.
31 Καὶ ἐβασίλευσεν Ἰωσαφὰτ ἐπὶ τὸν Ἰούδαν, ὢν ἐτῶν τριακονταπέντε ἐν τῷ βασιλεῦσαι αὐτόν, καὶ εἴκοσι καὶ πέντε ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Ἀζουβὰ θυγάτηρ Σαλί.	31 Ὁ Ἰωσαφὰτ ἐβασίλευσεν εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα. Ὅταν ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ἦτο ἡλικίας τριάκοντα πέντε ἐτῶν. Ἐβασίλευσε μὲ πρωτεύουσαν τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ εἴκοσι πέντε ἔτη. Τὸ ὄνομα τῆς μητρός του ἦτο Ἀζουβά, ἡ ὁποία ἦτο θυγάτηρ τοῦ Σαλί.	31 Ὁ Ἰωσαφὰτ ἐβασίλευσεν εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα· ἦταν δὲ τριάντα πέντε ἐτῶν, ὅταν ἄρχισε νὰ βασιλεύῃ, καὶ ἐβασίλευσεν εἴκοσι πέντε χρόνια μὲ πρωτεύουσαν τὴν Ἱερουσαλήμ. Τὸ ὄνομα τῆς μητέρας του ἦταν Ἀζουβά· αὐτὴ δὲ ἦταν κόρη τοῦ Σαλί.
32 Καὶ ἐπορεύθη ἐν ταῖς ὁδοῖς τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ἀσὰ καὶ οὐκ ἐξέκλινε τοῦ ποιῆσαι τὸ εὐθὲς ἐνώπιον Κυρίου.	32 Αὐτὸς ἐβάδιζε τὸν δρόμον τοῦ εὐσεβοῦς πατρός του Ἀσὰ καὶ δὲν παρεξέκλινεν ἀπὸ τοῦ νὰ πράττῃ τὸ ὀρθὸν καὶ εὐάρεστον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.	32 Ὁ Ἰωσαφατ ἀκολούθησε τὸ θεοφιλὲς παράδειγμα τοῦ πατέρα του, τοῦ Ἀσά,καὶ δὲν παρεξέκλινεν, ἀλλ’ ἔζησε σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου.
33 Ἀλλὰ τὰ ὑψηλὰ ἔτι ὑπῆρχε, καὶ ἔτι ὁ λαὸς οὐ κατεύθυνε τὴν καρδίαν αὐτῶν πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων αὐτῶν.	33 Οἱ ὑψηλοὶ ὅμως εἰδωλολατρικοὶ τόποι ὑπῆρχον ἀκόμη, διότι ὁ ἰουδαϊκὸς λαὸς δὲν εἶχε κατευθύνει πλήρως τὴν καρδίαν του πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων του.	33 Ἀλλ’ οἱ ὑψηλοὶ εἰδωλολατρικοὶ τόποι ὑπῆρχαν ἀκόμη, καὶ ὁ λαὸς δὲν ἔστρεψεν ἀκόμη σταθερὰ τὴν καρδία του πρὸς τὸν Κύριον, τὸν Θεὸν τῶν πατέρων του.
34 Καὶ οἱ λοιποὶ λόγοι Ἰωσαφὰτ οἱ πρῶτοι καὶ οἱ ἔσχατοι ἰδοὺ γεγραμμένοι ἐν λόγοις Ἰοὺ τοῦ Ἀνανί, ὃς κατέγραψε βιβλίον βασιλέων Ἰσραήλ.	34 Τὰ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Ἰωσαφάτ, τὰ πρῶτα καὶ τὰ τελευταῖα, εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Ἰού, υἱοῦ τοῦ Ἀνανί, ὁ ὁποῖος κατέγραψε τὸ βιβλίον τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ.	34 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Ἰωσαφάτ, τὰ πρῶτα μέχρι τὰ τελευταῖα (ἡ ἱστορία του ἀπ’ ἀρχῆς μέχρι τέλους), νά· εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον <Ἱστορία (Χρονικά) τοῦ Ἰού, υἱοῦ τοῦ Ἀνανί>, ὁ ὁποῖος συνέγραψε βιβλίον <Ἱστορία τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ>.
35 Καὶ μετὰ ταῦτα ἐκοινώνησεν Ἰωσαφὰτ βασιλεὺς Ἰούδα πρὸς Ὀχοζίαν βασιλέα Ἰσραήλ (καὶ οὗτος ἠνόμησεν)	35 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ ὁ Ἰωσαφάτ, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα, ἦλθεν εἰς στενὴν ἐπικοινωνίαν μὲ τὸν βασιλέα τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ τὸν Ὀχοζίαν, (ὁ ὁποῖος εἶχε παρανομήσει ἐνώπιον τοῦ Κυρίου).	35 Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ ὁ Ἰωσαφάτ, ὁ βασιλιᾶς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, ἦλθεν εἰς ἐπικοινωνίαν καὶ ἔγινε συνεταῖρος μὲ τὸν Ὀχοζίαν, βασιλιᾶ τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ (αὐτὸς δὲ εἶχεν ἁμαρτήσει εἰς τὸν Θεόν).
36 ἐν τῷ ποιῆσαι καὶ πορευθῆναι πρὸς αὐτὸν τοῦ ποιῆσαι πλοῖα τοῦ πορευθῆναι εἰς Θαρσεῖς καὶ ἐποίησε πλοῖα ἐν Γασιὼν Γαβέρ.	36 Συνεδέθη δὲ ὁ Ἰωσαφὰτ μὲ αὐτόν, διὰ νὰ κατασκευάσῃ πλοῖα, τὰ ὁποῖα θὰ ἔπλεαν εἰς Θαρσεῖς. Πράγματι δὲ κατεσκεύασεν αὐτὰ τὰ πλοῖα εἰς Γασιὼν Γαβέρ.	36 Ἔγινε συνεταῖρος με τὸν Ὀχοζίαν διὰ νὰ κατασκευάσουν πλοῖα, τὰ ὁποῖα θὰ ἐταξίδευαν εἰς Θαρσεῖς. Ἔτσι ἐναυπήγησαν πλοῖα εἰς τὴν πόλιν - λιμάνι Γασιὼν Γαβέρ.
37 Καὶ ἐπροφήτευσεν Ἐλιέζερ ὁ τοῦ Δωδία ἀπὸ Μαρισῆς ἐπὶ Ἰωσαφὰτ λέγων· ὡς ἐφιλίασας τῷ Ὀχοζίᾳ, ἔθραυσε Κύριος τὸ ἔργον σου, καὶ συνετρίβη τὰ πλοῖά σου. Καὶ οὐκ ἐδυνάσθη πορευθῆναι εἰς Θαρσεῖς.	37 Τότε ὁ Ἐλιέζερ, ὁ υἱὸς τοῦ Δωδία, ἀπὸ τὴν Μαρισῆν προεφήτευσεν ἐναντίον τοῦ Ἰωσαφὰτ καὶ εἶπεν· <ἐπειδὴ συνῆψες φιλίαν μὲ τὸν Ὀχοζίαν, ὁ Κύριος θὰ καταστρέψῃ τὸ ἔργον σου>. Καὶ πράγματι τὰ πλοῖα αὐτοῦ κατεστράφησαν καὶ δὲν κατώρθωσαν νὰ πλεύσουν εἰς Θαρσεῖς.	37 Ἀλλ’ ὁ Ἐλιέζερ, ὁ υἱὸς τοῦ Δωδία, ἀπὸ τὴν πόλιν Μαρισῆς, ἐπροφήτευσε ἐναντίον τοῦ Ἰωσαφὰτ καὶ τὸν προειδοποίησεν ὡς ἑξῆς: <Ἐπειδὴ συνεδέθης μὲ φιλίαν με τὸν Ὀχοζίαν, ὁ Κύριος θὰ καταστρέψῃ τὸ ἔργον σου καὶ θὰ συντρίψῃ τὰ πλοῖα σου>. Πράγματι· τὰ πλοῖα του συνετρίβησαν (εἰς τὴν Γασιὼν Γαβέρ) καὶ δὲν κατέστη δυνατὸν νὰ πλεύσουν εἰς Θαρσεῖς.