Παραλειπομένων Β : Κεφάλαιον ΚΔ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ν ἐτῶν ἑπτὰ Ἰωὰς ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ τεσσαράκοντα ἔτη ἐβασίλευσεν, ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Σαβιὰ ἐκ Βηρσαβεέ.
2 Καὶ ἐποίησεν Ἰωὰς τὸ εὐθὲς ἐνώπιον Κυρίου πάσας τὰς ἡμέρας Ἰωδαὲ του ἱερέως.
3 Καὶ ἔλαβεν Ἰωδαὲ δύο γυναῖκας ἐαυτῷ, καὶ ἐγέννησαν υἱοὺς καὶ θυγατέρας.
4 Καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἐγένετο ἐπὶ καρδίαν Ἰωὰς ἐπισκευάσαι τὸν οἶκον Κυρίου.
5 Καὶ συνήγαγε τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς Λευίτας καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ἐξέλθατε εἰς τὰς πόλεις Ἰούδα καὶ συναγάγετε ἀπὸ παντὸς Ἰσραὴλ ἀργύριον κατισχῦσαι τὸν οἶκον Κυρίου ἐνιαυτὸν κατ' ἐνιαυτὸν καὶ σπεύσατε λαλῆσαι· καὶ οὐκ ἔσπευσαν οἱ Λευῖται.
6 Καὶ ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺς Ἰωὰς τὸν Ἰωδαὲ τὸν ἄρχοντα καὶ εἶπεν αὐτῷ· διατὶ οὐκ ἐπεσκέψω περὶ τῶν Λευιτῶν τοῦ εἰσενέγκαι ἀπὸ Ἰούδα καὶ Ἱερουσαλὴμ τὸ κεκριμένον ὑπὸ Μωυσῆ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ, ὅτι ἐξεκκλησίασε τὸν Ἰσραὴλ εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου;
7 Ὅτι Γοθολία ἦν ἡ ἄνομος, καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῆς κατέσπασαν τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ· καὶ γὰρ τὰ ἅγια οἴκου Κυρίου ἐποίησαν ταῖς Βααλίμ.
8 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς· γενηθήτω γλωσσόκομον καὶ τεθήτω ἐν πύλῃ οἴκου Κυρίου ἔξω·
9 καὶ κηρυξάτωσαν ἐν Ἰούδᾳ καὶ ἐν Ἱερουσαλὴμ εἰσενέγκαι Κυρίῳ, καθὼς εἶπε Μωυσῆς παῖς τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τὸν Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἐρήμῳ.
10 Καὶ ἔδωκαν πάντες ἄρχοντες καὶ πᾶς ὁ λαὸς καὶ εἰσέφερον καὶ ἐνέβαλλον εἰς τὸ γλωσσόκομον, ἕως οὖ ἐπληρώθη.
11 Καὶ ἐγένετο ὡς εἰσέφεραν τὸ γλωσσόκομον πρὸς τοὺς προστάτας τοῦ βασιλέως διὰ χειρὸς τῶν Λευιτῶν καὶ ὡς εἶδον ὅτι ἐπλεόνασε τὸ ἀργύριον, καὶ ἦλθεν ὁ γραμματεὺς τοῦ βασιλέως καὶ ὁ προστάτης τοῦ ἱερέως τοῦ μεγάλου καὶ ἐξεκένωσαν τὸ γλωσσόκομον καὶ κατέστησαν εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ· οὕτως ἐποίουν ἡμέραν ἐξ ἡμέρας καὶ συνήγαγον ἀργύριον πολύ.
12 Καὶ ἔδωκεν αὐτὸ ὁ βασιλεὺς καὶ Ἰωδαὲ ὁ ἱερεὺς τοῖς ποιοῦσι τὰ ἔργα εἰς ἐργασίαν οἴκου Κυρίου, καὶ ἐμισθοῦντο λατόμους καὶ τέκτονας ἐπισκευάσαι τὸν οἶκον Κυρίου καὶ χαλκεῖς σιδήρου καὶ χαλκοῦ ἐπισκευάσαι τὸν οἶκον Κυρίου.
13 Καὶ ἐποίουν οἱ ποιοῦντες τὰ ἔργα, καὶ ἀνέβη μῆκος τῶν ἔργων ἐν χερσὶν αὐτῶν καὶ ἀνέστησαν τὸν οἶκον Κυρίου ἐπὶ τὴν στάσιν αὐτοῦ καὶ ἐνίσχυσαν.
14 Καὶ ὡς συνετέλεσαν, ἤνεγκαν πρὸς τὸν βασιλέα καὶ πρὸς Ἰωδαὲ τὸ κατάλοιπον τοῦ ἀργυρίου, καὶ ἐποίησαν σκεύη εἰς οἶκον Κυρίου, σκεύη λειτουργικὰ ὁλοκαυτωμάτων καὶ θυΐσκας χρυσᾶς καὶ ἀργυρᾶς· καὶ ἀνήνεγκαν ὁλοκαυτώσεις ἐν οἴκῳ Κυρίου διαπαντὸς πάσας τὰς ἡμέρας Ἰωδαέ.
15 Καὶ ἐγήρασεν Ἰωδαὲ πλήρης ἡμερῶν καὶ ἐτελεύτησεν ὢν ἑκατὸν καὶ τριάκοντα ἐτῶν ἐν τῷ τελευτᾶν αὐτόν·
16 καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν πόλει Δαυὶδ μετὰ τῶν βασιλέων, ὅτι ἐποίησεν ἀγαθωσύνην μετὰ Ἰσραὴλ καὶ μετὰ τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ.
17 Καὶ ἐγένετο μετὰ τὴν τελευτὴν Ἰωδαὲ εἰσῆλθον οἱ ἄρχοντες Ἰούδα καὶ προσεκύνησαν τὸν βασιλέα· τότε ἐπήκουσεν αὐτοῖς ὁ βασιλεύς.
18 Καὶ ἐγκατέλιπον τὸν οἶκον Κυρίου Θεοῦ τῶν πατέρων αὐτῶν καὶ ἐδούλευον ταὶς Ἀστάρταις καὶ τοῖς εἰδώλοις· καὶ ἐγένετο ὀργὴ ἐπὶ Ἰούδαν καὶ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ.
19 Καὶ ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς προφήτας ἐπιστρέψαι πρὸς Κύριον, καὶ οὐκ ἤκουσαν καὶ διεμαρτύρατο αὐτοῖς, καὶ οὐχ ὑπήκουσαν.
20 Καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐνέδυσε τὸν Ἀζαρίαν τὸν τοῦ Ἰωδαὲ τὸν ἱερέα καὶ ἀνέστη ἐπάνω τοῦ λαοῦ καὶ εἶπε· τάδε λέγει Κύριος· τί παραπορεύεσθε τὰς ἐντολὰς Κυρίου; Καὶ οὐκ εὐοδωθήσεσθε, ὅτι ἐγκατελίπετε τὸν Κύριον, καὶ ἐγκαταλείψει ὑμᾶς.
21 Καὶ ἐπέθεντο αὐτῷ καὶ ἐλιθοβόλησαν αὐτὸν δι' ἐντολῆς Ἰωὰς τοῦ βασιλέως ἐν αὐλῇ οἴκου Κυρίου.
22 Καὶ οὐκ ἐμνήσθη Ἰωὰς τοῦ ἐλέους, οὖ ἐποίησεν Ἰωδαὲ ὁ πατὴρ αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ, καὶ ἐθανάτωσε τὸν υἱὸν αὐτοῦ. Καὶ ὡς ἀπέθνησκεν, εἶπεν· ἴδοι Κύριος καὶ κρινάτω.
23 Καὶ ἐγένετο μετὰ τὴν συντέλειαν τοῦ ἐνιαυτοῦ ἀνέβη ἐπ' αὐτὸν δύναμις Συρίας καὶ ἦλθεν ἐπὶ Ἰούδαν καὶ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ κατέφθειραν πάντας τοὺς ἄρχοντας τοῦ λαοῦ ἐν τῷ λαῷ καὶ πάντα τὰ σκῦλα αὐτῶν ἀπέστειλαν τῷ βασιλεῖ Δαμασκοῦ.
24 Ὅτι ἐν ὀλίγοις ἀνδράσι παρεγένετο δύναμις Συρίας, καὶ ὁ Θεὸς παρέδωκεν εἰς τὰς χεῖρας αὐτῶν δύναμιν πολλὴν σφόδρα, ὅτι ἐγκατέλιπον Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων αὐτῶν· καὶ μετὰ Ἰωὰς ἐποίησε κρίματα.
25 Καὶ μετὰ τὸ ἀπελθεῖν αὐτοὺς ἀπ' αὐτοῦ, ἐν τῷ ἐγκαταλιπεῖν αὐτὸν ἐν μαλακίαις μεγάλαις καὶ ἐπέθεντο αὐτῷ οἱ παῖδες αὐτοῦ ἐν αἵμασιν υἱοῦ Ἰωδαὲ τοῦ ἱερέως καὶ ἐθανάτωσαν αὐτὸν ἐπὶ τῆς κλίνης αὐτοῦ, καὶ ἀπέθανε· καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν πόλει Δαυὶδ καὶ οὐκ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν τῷ τάφῳ τῶν βασιλέων.
26 Καὶ οἱ ἐπιθέμενοι ἐπ' αὐτὸν Ζαβέδ ὁ τοῦ Σαμαὰθ ὁ Ἀμμανίτης καὶ Ἰωζαβὲδ ὁ τοῦ Σομαρὼθ ὁ Μωαβίτης.
27 Καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ πάντες, καὶ προσῆλθον αὐτῷ οἱ πέντε. Καὶ τὰ λοιπὰ ἰδοὺ γεγραμμένα ἐπὶ τὴν γραφὴν τῶν βασιλέων· καὶ ἐβασίλευσεν Ἀμασίας υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

πτὰ ἐτῶν ἦτο ὁ Ἰωάς, ὅταν ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον. Ἐβασίλευσε δὲ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ τεσσαράκοντα ἔτη. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Σαβιὰ καὶ κατήγετο ἀπὸ τὴν Βηρσαβέε.
2 Ὁ Ἰωὰς ἔπραξε τὸ ὀρθὸν καὶ εὐάρεστον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ἐφ' ὅσον χρόνον ἐζοῦσε ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωδαέ.
3 Ὁ Ἰωδαὲ ἐπῆρε διὰ τὸν Ἰωὰς δύο συζύγους, αἱ ὁποῖαι ἐγέννησαν εἰς αὐτὸν υἱοὺς καὶ θυγατέρας.
4 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ τὰ γεγονότα ἐπεθύμησεν ὁ Ἰωάς, νὰ ἐπισκευάσῃ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.
5 Διὰ τὸν σκοπὸν αὐτὸν συνεκέντρωσε τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς Λευίτας καὶ τοὺς εἶπεν· <ἐβγᾶτε εἰς τὰς πόλεις τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ δι' ἐράνου συγκεντρώσατε κάθε χρόνον ἀργύριον, διὰ νὰ ἐπισκευάσετε τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου. Σπεύσατε νὰ ἀναγγείλετε αὐτὸ εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας>. Οἱ Λευῖται ὅμως καὶ οἱ ἱερεῖς δὲν ἔδειξαν προθυμίαν νὰ ἐκτελέσουν τὴν ἐντολήν.
6 Ὁ βασιλεὺς Ἰωὰς ἐκάλεσε τὸν ἀρχιερέα Ἰωδαὲ καὶ τοῦ εἶπε· <διατὶ δὲν ἐπέβλεψες εἰς τοὺς Λευίτας, ὥστε νὰ εἰσπράξουν αὐτοὶ ἀπὸ τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα καὶ ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ τὸν φόρον, τὸν ὁρισθέντα εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας ἀπὸ τὸν Μωϋσῆν, τὸν ἄνθρωπον αὐτὸν τοῦ Θεοῦ, τὸν ὁποῖον φόρον αὐτὸς ὥρισεν, ὅταν συνεκέντρωσε τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἐνώπιον τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου;
7 Διότι, ὅπως γνωρίζετε, ἡ παράνομος Γοθολία καὶ τὰ παιδιά της ἐπέφεραν μεγάλας καταστροφὰς εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ, καὶ αὐτὰ τὰ ἱερὰ μέρη τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου τὰ μετέβαλαν εἰς τόπον λατρείας τῶν ἀγαλμάτων τοῦ Βάαλ>.
8 Ὁ βασιλεὺς τότε διέταξεν· <ἃς κατασκευασθῇ ἕνα χρηματοκιβώτιον καὶ ἂς τοποθετηθῇ ἔξω ἀπὸ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, παρὰ τὴν πύλην.
9 Κήρυκες δὲ ἂς διαλαλήσουν εἰς ὅλην τὴν Ἰουδαίαν καὶ τὴν Ἱερουσαλὴμ να προσφέρῃ ὅ,τι ὁ καθένας εἶναι ὑποχρεωμένος εἰς τὸν Κύριον, τὸν φόρον τὸν ὁποῖον διέταξεν ὁ Μωϋσῆς, ὁ δοῦλος αὐτὸς τοῦ Θεοῦ, πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας, ὅταν αὐτοὶ εὑρίσκοντο εἰς τὴν ἔρημον>.
10 Ὁλοι οἱ ἄρχοντες καὶ ὅλος ὁ λαὸς ἔδωκαν τὰς εἰσφοράς των, τὰς ὁποίας καὶ ἔρριπταν εἰς αὐτὸ τὸ κιβώτιον, ἕως ὅτου ἐγέμισεν.
11 Ὁταν δὲ τὸ κιβώτιον αὐτὸ μετεφέρθη διὰ τῶν χειρῶν τῶν Λευιτῶν εἰς τοὺς βασιλικοὺς ἐπόπτας, εἶδον αὐτοὶ ὅτι ὑπῆρχεν ἐντὸς τοῦ κιβωτίου πολύ, πάρα πολὺ ἀργύριον. Ὁ γραμματεὺς τοῦ βασιλέως καὶ ὁ ἀντιπρόσωπος τοῦ ἀρχιερέως ἦλθον, ἐξεκένωσαν τὸ κιβώτιον αὐτὸ καὶ τὸ ἐτοποθέτησαν πάλιν εἰς τὸν τόπον του. Αὐτὸ ἔκαναν κάθε φοράν, ποὺ τὸ κιβώτιον ἐγέμιζεν μὲ ἀργυρᾶ νομίσματα. Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν συνεκέντρωσαν πολὺ ἀργύριον.
12 Ὁ βασιλεὺς Ἰωὰς καὶ ὁ Ἰωδαὲ ὁ ἀρχιερεὺς ἔδωκαν αὐτὸ τὸ ἀργύριον εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι θα ἀνελάμβαναν τὰ ἔργα τῆς ἐπισκευῆς τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου. Αὐτοὶ δὲ ἐμίσθωσαν λατόμους καὶ κτίστας, διὰ να ἐπισκευάσουν τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου ὅπως ἐπίσης καὶ σιδηρουργούς, διὰ να κατεργασθοῦν τὸν σίδηρον καὶ τὸν χαλκὸν πρὸς ἐπισκευὴν τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου.
13 Ἔτσι οἱ ἐργάται εἰργάζοντο ἐντατικὰ καὶ τὸ ἔργον τῆς ἀνακαινίσεως ἐπροχωροῦσε εἰς τὰ χέρια των, μέχρις ὅτου ἀποκατέστησαν τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ σύμφωνα μὲ τὸ σχέδιόν του καὶ τὸν ἐστερέωσαν.
14 Ὅταν δὲ ἐτελείωσαν τὸ ἔργον των, ἔφεραν εἰς τὸν βασιλέα Ἰωὰς καὶ τὸν ἀρχιερέα Ἰωδαὲ τὸ ὑπόλοιπον ἀργύριον καὶ κατεσκεύασαν μὲ αὐτὸ ἱερὰ σκεύη διὰ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου. Σκεύη διὰ τὴν προσφορὰν τῶν ὁλοκαυτωμάτων, ὅπως ἐπίσης καὶ θυμιατήρια μικρά, ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ. Ἔκτοτε δὲ προσέφεραν ὁλοκαυτώματα εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου καθ' ὅλας τὰς ἡμέρας, κατὰ τὰς ὁποίας ἐζοῦσεν ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωδαέ.
15 Ὁ Ἰωδαέ, πλήρης ἡμερῶν, ἐγήρασε καὶ ἀπέθανε. Ὅταν ἀπέθανεν, ἦτο ἡλικίας ἑκατὸν τριάκοντα ἐτῶν.
16 Τὸν ἔθαψαν εἰς τὴν πόλιν Δαυίδ, εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, μαζῆ μὲ τοὺς βασιλεῖς, διότι εἶχε κάμει πολλὰ καλὰ ἔργα εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν, εἰς τὸν Θεὸν καὶ εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ.
17 Μετὰ τὸν θάνατον τοῦ Ἰωδαὲ ἀσεβεῖς ἄρχοντες παρουσιάσθησαν πρὸς τὸν βασιλέα Ἰωὰς καὶ τὸν προσεκύνησαν. Αὐτὸς τοὺς ἐδέχθη καὶ τοὺς ἤκουσε μὲ προσοχήν.
18 Αὐτοὶ εἶχαν ἐγκαταλείψει τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ τῶν πατέρων των, καὶ ἐλάτρευαν τὰ εἴδωλα τῆς Ἀστάρτης καὶ διάφορα εἴδωλα ἄλλων θεῶν. Διὰ τοῦτο ἐξέσπασεν ὀργὴ Κυρίου ἐναντίον τοῦ λαοῦ τῶν Ἰουδαίων καὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην.
19 Ὁ Θεὸς ἔστειλεν εἰς αὐτοὺς προφήτας, διὰ νὰ ἐπιστρέψουν πρὸς τὸν Κύριον. Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν ὑπήκουσαν. Ὁ Θεὸς διεμαρτυρήθη ἐναντίον των, ἄλλα καὶ πάλιν αὐτοὶ δὲν ὑπήκουσαν.
20 Τότε Πνεῦμα Θεοῦ ἐνεδυνάμωσε τὸν Ἀζαρίαν τὸν ἀρχιερέα, υἱὸν τοῦ Ἰωδαέ, ὁ ὁποῖος ἐσηκώθη ἐνώπιον τοῦ λαοῦ καὶ εἶπε· <αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· Διατὶ παραβαίνετε τὰς ἐντολὰς τοῦ Κυρίου; Δὲν θὰ εὐοδωθοῦν τὰ ἔργα σας καὶ δὲν θα εὐημερήσετε, διότι ἔχετε ἐγκαταλείψει τὸν Κύριον καὶ ὁ Κύριος θα σᾶς ἐγκαταλείψῃ>.
21 Αὐτοὶ ὅμως ἐπετέθησαν ἐναντίον τοῦ Ἀζαρίου καὶ τὸν ἐφόνευσαν μὲ λιθοβολισμόν, κατόπιν ἐντολῆς τοῦ βασιλέως Ἰωάς, μέσα εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ.
22 Ὁ βασιλεὺς Ἰωὰς ἐλησμόνησε τὸ καλόν, ποὺ εἶχε κάμει εἰς αὐτὸν ὁ Ἰωδαέ, ὁ πατὴρ τοῦ φονευθέντος, καὶ αὐτὸς ἀνταποδίδων κακὸν ἀντὶ καλοῦ ἐθανάτωσε τὸν υἱὸν ἐκείνου. Ὁ Ἀζαρίας, ὅταν ἀπέθνησκεν εἶπεν· <ἂς ἴδῃ ὁ Κύριος τὴν ἀδικίαν αὐτὴν καὶ ἂς κρίνῃ>.
23 Ὅταν ἐτελείωσε τὸ ἔτος αὐτό, ἐξεστράτευσεν ἐναντίον τοῦ Ἰωὰς ὁ στρατὸς τῆς Συρίας. Αὐτοὶ ἐπῆλθον ἐναντίον τῆς Ἰουδαίας καὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ κατέκοψαν ἀνάμεσα εἰς τὸν λαὸν ὅλους τοὺς ἀρχηγοὺς τοῦ λαοῦ. Ἐπῆραν λάφυρα καὶ ἔστειλαν ὅλα τὰ λάφυρά των εἰς τὸν βασιλέα τῆς Δαμασκοῦ.
24 Ὁ στρατὸς τῶν Σύρων, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἔλθει, ἦτο ὀλιγάριθμος. Ὁ Θεὸς ὅμως παρέδωκεν εἰς τὰς χεῖρας αὐτῶν τὴν πολὺ μεγάλην στρατιωτικὴν δύναμιν τῶν Ἰουδαίων, διότι αὐτοὶ εἶχον ἐγκαταλείψει Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων των. Ἔτσι ὁ Θεὸς διὰ τοῦ στρατοῦ τῶν Σύρων ἐτιμώρησε τὰς παρανομίας τοῦ Ἰωάς.
25 Ὅταν αὐτοὶ ἀπεμακρύνθησαν, ἀφῆκαν τὸν Ἰωὰς μὲ πολλὰς καὶ μεγάλας ἀσθενείας. Οἱ δοῦλοι του ἔκαμαν τότε συνωμοσίαν, ἐπετέθησαν ἐναντίον του καὶ τὸν ἐφόνευσαν ἐπάνω εἰς τὴν κλίνην του, τιμωροῦντες ἔτσι τὸ ἀθῶον αἷμα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀρχιερέως Ἰωδαέ. Κατ' αὐτὸν τὸν τρόπον ἀπέθανεν ὁ Ἰωάς. Οἱ Ἰουδαῖοι τὸν ἔθαψαν εἰς τὴν πόλιν Δαυὶδ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ὄχι ὅμως εἰς τὸν τάφον τῶν βασιλέων.
26 Οἱ ἐπιτεθέντες καὶ φονεύσαντες τὸν Ἰωὰς δοῦλοι του ἦσαν ὁ Ζαβὲδ υἱὸς τοῦ Σαμαὰθ ὁ Ἀμμανίτης, καὶ ὁ Ἰωζαβὲδ υἱὸς τοῦ Σομαρὼθ ὁ Μωαβίτης
27 μὲ ὅλα τὰ παιδιά του, μάλιστα δὲ πέντε ἀπὸ αὐτοὺς ἦλθον μαζῆ του. Τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ Ἰωὰς εἶναι γραμμένα εἰς τὰ ἀπομνημονεύματα τοῦ βιβλίου τῶν βασιλέων. Ἀντὶ τοῦ Ἰωὰς ἀνεκηρύχθη βασιλεὺς ὁ υἱός του, ὁ Ἀμασίας.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

Ἰωὰς εἶχεν ἡλικίαν ἑπτὰ ἐτῶν, ὅταν ἔγινε βασιλιᾶς τὸν κράτους τοῦ Ἰούδα, ἐβασίλευσε δὲ σαράντα χρόνια μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Σαβιὰ καὶ κατήγετο ἀπὸ τὴν Βηρσαβεέ.
2 Ὁ βασιλιᾶς Ἰωὰς ἔζησε σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου ὅλες τὶς ἡμέρες, κατὰ τὶς ὁποῖες ἐζοῦσε ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωδαέ.
3 Ὁ Ἰωδαὲ ἐξέλεξε δύο συζύγους διὰ τὸν Ἰωάς, οἱ ὁποῖες ἐγέννησαν εἰς αὐτὸν υἱοὺς καὶ θυγατέρες.
4 Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ συνέβη τοῦτο: Ὁ Ἰωὰς ἀπεφάσισε νὰ ἐπισκευάσῃ τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
5 Διὰ τοῦτο συνεκέντρωσε τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς Λευῖτες καὶ τοὺς εἶπε: <Πηγαίνετε ἔξω εἰς τὶς πόλεις τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ μαζέψετε ἀπὸ ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν χρήματα διὰ τὶς ἐτήσιες ἐπισκευὲς τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου. Κάμετε δὲ τὸ ἔργον αὐτὸ γρήγορα καὶ μὲ προθυμίαν>. Ὅμως οἱ Λευῖται δὲν ἐνήργησαν γρήγορα καὶ δὲν ἐκινητοποιήθησαν πρόθυμα.
6 Διὰ τοῦτο ὁ βασιλιᾶς Ἰωὰς ἐκάλεσε τὸν Ἰωδαέ, τὸν ἀρχηγὸν των, καὶ τοῦ εἶπε: <Διατὶ δὲν ἐμερίμνησες καὶ δὲν ἐπέμεινες εἰς τοὺς Λευῖτες, ὥστε νὰ συλλέξουν καὶ νὰ φέρουν ἀπὸ τὴν περιοχὴν τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ τὸν φόρον, ποὺ καθωρίσθη διὰ τοὺς Ἰσραηλῖτες ἀπὸ τὸν Μωϋσῆ, τὸν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ, ὅταν εἶχε συγκεντρώσει τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου;>
7 (Διότι ἡ ἄνομος γυναῖκα Γοθολία, καθὼς καὶ οἱ υἱοί της ἦσαν ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἐπροξένησαν σοβαρὲς καταστροφὲς εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ· ἐκεῖνοι ἦσαν, οἱ ὁποῖοι καὶ αὐτὰ τὰ ἱερὰ σκεύη καὶ ἀφιερώματα τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου τὰ ἐχρησιμοποίησαν διὰ τὴν λατρείαν τοῦ Βάαλ).
8 Καὶ ὁ βασιλιᾶς διέταξεν: <Ἂς κατασκευασθῇ ἕνα κιβώτιον καὶ ἂς τοποθετηθῇ ἔξω ἀπὸ τὴν πύλην τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου.
9 Καὶ ἂς διαμηνυθῇ εἰς ὅλον τὸν λαὸν τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ ὅτι πρέπει καθένας νὰ εἰσφέρῃ εἰς τὸν Κύριον τὸν φόρον, τὸν ὁποῖον καθώρισεν ὁ Μωυσῆς, ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ, εἰς τοὺς Ἰσραηλίτες, ὅταν αὐτοὶ εὑρίσκοντο εἰς τὴν ἔρημον>.
10 Καὶ ὅλοι οἱ ἀξιωματοῦχοι καὶ οἱ ἡγέται, ὅπως ἐπίσης καὶ ὅλος ὁ λαὸς προσέφεραν εὐχαρίστως καὶ ἔρριπταν εἰς τὸ κιβώτιον, μέχρις ὅτου αὐτὸ ἐγέμισε.
11 Συνέβαινε δὲ τοῦτο: Ὅταν οἱ Λευῖται μετέφεραν τὸ κιβώτιον τῶν φόρων εἰς τοὺς ἐπόπτες τοῦ βασιλιᾶ δι' ἔλεγχον, καὶ ὅταν αὐτοὶ ἔβλεπαν ὅτι τὸ κιβώτιον περιεῖχε μεγάλο ποσὸν χρημάτων, ἤρχοντο ὁ γραμματεὺς τοῦ βασιλιᾶ καὶ ὁ ἀντιπρόσωπος τοῦ ἀρχιερέως, ἄδειαζαν τὸ κιβώτιον καὶ τὸ ἐπέστρεφαν πάλιν καὶ τὸ ἐτοποθετοῦσαν εἰς τὴν θέσιν του. Αὐτὸ ἔκαμναν ἀπὸ τῆς μιᾶς ἡμέρας εἰς τὴν ἄλλην καὶ ἔτσι συνεκέντρωσαν μεγάλο ποσὸν χρημάτων.
12 Ὁ βασιλιᾶς Ἰωὰς καὶ ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωδαὲ ἔδωκαν τὸ ποσόν, ποὺ εἶχε συγκεντρωθῆ, εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι εἶχαν τὴν εὐθύνην διὰ τὰ ἔργα τῆς ἐπισκευῆς τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου· αὐτοὶ δὲ ἐμίσθωναν λατόμους, οἰκοδόμους καὶ ξυλουργοὺς διὰ τὴν ἐπισκευὴν τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου· ἐπίσης σιδηρουργοὺς καὶ χαλκουργοὺς διὰ τὴν ἐπισκευὴν τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου.
13 Οἱ τεχνῖται καί οἰ ἐργάται εἰργάζοντο ἐντατικὰ τὰ
ἔργα τῆς ἐπισκευῆς, καὶ τὰ ἔργα τῆς ἐπιδιορθώσεως ἐπροχωροῦσαν καλὰ εἰς τὰ χέρια των. Καὶ ἀποκατέστησαν τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ τὸν ἐπανέφεραν εἰς τὴν ἀρχικήν του κατάστασιν, τὸν ἀνεκαίνισαν καὶ τὸν ἐστερέωσαν.
14 Ὅταν δὲ ὠλοκλήρωσαν τὸ ἔργον των, ἔφεραν τὸ ὑπόλοιπον χρηματικὸν ποσὸν εἰς τὸν βασιλιᾶ Ἰωὰς καὶ εἰς τὸν Ἰωδαέ, οἱ ὁποῖοι κατεσκεύασαν μὲ αὐτὸ ἱερὰ σκεύη διὰ τὴν λατρείαν τοῦ Θεοῦ εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου. Κατεσκεύασαν σκεύη διὰ τὶς θυσίες τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ μικρὰ θυμιατήρια χρυσᾶ καὶ ἀργυρά. Ἔτσι προσέφεραν θυσίες ὁλοκαυτωμάτων εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου συνεχῶς, καθ' ὅλην τὴν διαρκειαν τῆς ζωῆς τοῦ Ἰωδαέ.
15 Ὁ Ἰωδαὲ ἐγήρασεν, ἀφοῦ ἔζησε ζωὴν μακρὰν καὶ γεμάτην ἀπὸ πολλὰ ἀγαθά, καὶ ἀπέθανεν ὅταν ἀπέθανεν, εἶχεν ἡλικίαν ἑκατὸν τριάντα (130) ἐτῶν.
16 Καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὴν πόλιν τοῦ Δαβὶδ μαζὶ μὲ τοὺς βασιλεῖς, διότι εἶχε προσφερεῖ ἀγαθὲς καὶ πολύτιμες ὑπηρεσίες εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, εἰς τὸν Θεὸν καὶ εἰς τὸν Ναόν του.
17 Ἀλλὰ μετὰ τὸν θάνατον τοῦ Ἰωδαὲ οἱ (εἰδωλολάτραι) ἀρχηγοὶ καὶ ἐπίσημοι τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα παρουσιάσθησαν εἰς τὸν βασιλιᾶ καὶ τὸν ἐπροσκύνησαν. Ὁ δὲ βασιλιᾶς ἐδέχθη μὲ εὐμένειαν τὶς εἰσηγήσεις, ποὺ τοῦ ἔκαμαν.
18 Ἔτσι αὐτοὶ ἔπαυσαν νὰ λατρεύουν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ τῶν πατέρων των, καὶ ἐλάτρευαν τὰ εἴδωλα τῆς βδελυκτῆς Ἀστάρτης (Ἀφροδίτης τῶν Χαναναίων) καὶ τὰ εἴδωλα ἄλλων θεῶν. Ἡ μεγάλη αὐτὴ ἁμαρτία καὶ ἀποστασία ἔγινε ἀφορμὴ νὰ ξεσπάσῃ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐναντίον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλὴμ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην.
19 Παρ’ ὅλα αὐτὰ ὁ Θεὸς ἔστειλεν εἰς αὐτοὺς προφῆτες, διὰ νὰ τοὺς παρακινήσουν νὰ μετανοήσουν καὶ νὰ ἐπιστρέφουν εἰς τὸν Κύριον· αὐτοὶ ὅμως δὲν ἐδέχθησαν τὸ προφητικὸν κήρυγμα τῆς μετανοίας. Ἀκόμη οἱ προφῆται προέβησαν εἰς ἔντονες διαμαρτυρίες καὶ προτροπὲς πρὸς αὐτούς· ὅμως αὐτοὶ καὶ πάλιν δὲν ὑπήκουσαν.
20 Τότε τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου ἐκυρίευσεν ὅλην τὴν ὕπαρξιν τοῦ Ἀζαρία (κατὰ τὸ Ἑβραϊκὸν κείμενον: Τὸν Ζαχαρία), τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀρχιερέως Ἰωδαέ, τὸν ἐφώτισε, τὸν ἐχαρίτωσε, τὸν εὐλόγησε καὶ τοῦ ἔδωκε τὴν δύναμιν, ὥστε ἐσηκώθη καὶ ἐστάθη ὄρθιος ἐνώπιον τὸν λαὸν καὶ εἶπεν: <Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Διατὶ ἁμαρτάνετε καὶ παραβαίνετε τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου; Δὲν πρόκειται λοιπὸν νὰ εὐτυχήσετε, διότι ἐγκατελείψατε τὸν Κύριον, καὶ ὁ Κύριος θὰ σᾶς ἐγκαταλείψῃ>.
21 Τότε συνωμότησαν ἐναντίον τοῦ Ἀζαρία, τοῦ ἐπετέθησαν καὶ τὸν ἐλιθοβόλησαν εἰς τὴν αὐλὴν τὸν Ναοῦ τοῦ Κυρίου, κατόπιν ἐντολῆς τὸν βασιλιᾶ Ἰωάς.
22 Καὶ ὁ Ἰωὰς ἐλησμόνησε τὴν ἀγάπην, τὴν ἀφοσίωσιν καὶ τὶς πρόθυμες ὑπηρεσίες, ποὺ προσέφερεν εἰς αὐτὸν ὁ Ἰωδαέ, ὁ πατέρας τοῦ Ἀζαρία, καὶ ἐθανάτωσε τὸν υἱόν του, τὸν Ἀζαρίαν. Τὴν ὥραν δὲ ποὺ ὁ λιθοβολούμενος Ἀζαρίας ἀπέθνησκεν, εἶπεν: <Εἴθε ὁ Κύριος νὰ ἰδῇ τὴν ἀδικίαν, ποὺ κάμνετε, καὶ ἂς τιμωρήσῃ Ἐκεῖνος τὴν ἀδικίαν αὐτήν>.
23 Συνέβη δὲ τοῦτο: Μετὰ τὸ τέλος τοῦ ἔτους ἐκεῖνου (τοῦ Ἰουδαϊκοῦ πολιτικοῦ ἔτους, δηλαδὴ τὴν ἐποχὴν τοῦ ἰδικοῦ μας φθινοπώρου) ἀνέβη καὶ ἐπετέθη ἐναντίον τοῦ Ἰωὰς Συριακὸς στρατός. Ὁ στρατὸς αὐτὸς ἐπετέθη ἐναντίον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἔσφαξαν ὅλους τοὺς μεταξὺ τοῦ λαοῦ ἀξιωματικοὺς καὶ ἐπισήμους ἄρχοντες τοῦ λαοῦ καὶ ἔστειλαν τὶς μεγάλες ποσότητες λαφύρων, ποὺ σννεκέντρωσαν, εἰς τὸν βασιλιᾶ τῆς Δαμασκοῦ.
24 Παρ’ ὅλον ὅτι ἡ στρατιωτικὴ δύναμις εἰσβολῆς τῶν Σύρων εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἦταν ὀλιγάριθμος, ἐν τούτοις ὁ Θεὸς ἐπέτρεψε νὰ νικήσουν, καὶ παρέδωκεν εἰς τὰ χέρια των πολὺ μεγάλην Ἰουδαϊκὴν στρατιωτικὴν δύναμιν, διότι οἱ Ἰουδαῖοι ἐγκατέλειψαν τὸν Κύριον, τὸν Θεὸν τῶν πατέρων των. Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον ὁ στρατὸς τῆς Συρίας ἐτιμώρησε τὶς ἀδικίες καὶ τὴν ἀποστασίαν τοῦ Ἰωάς.
25 Ὅταν οἱ Σύροι, ποὺ εἰσέβαλαν, ὑπεχώρησαν καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν χώραν των, ἐγκατέλειψαν τὸν Ἰωὰς μὲ πολλὲς καὶ σοβαρὲς πληγές (κατ’ ἄλλους: Βαριὰ ἄρρωστον). Τότε οἱ δοῦλοι (κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Ἀξιωματοῦχοι) του συνωμότησαν ἐναντίον του, διὰ νὰ ἐκδικηθοῦν τὸ αἷμα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀρχιερέως Ἰωδαέ, καὶ ἐσκότωσαν τὸν Ἰωὰς ἐπάνω εἰς τὸ κρεββάτι του· καὶ ὁ Ἰωὰς ἀπέθανεν. Οἱ Ἰουδαῖοι ἔθαψαν τὸν Ἰωὰς εἰς τὴν πόλιν τοῦ Δαβίδ, ὄχι ὅμως καὶ εἰς τὸν τάφον τῶν βασιλέων.
26 Αὐτοὶ ποὺ ἐπετέθησαν ἐναντίον του καὶ τὸν ἐδολοφήνησαν, ἦσαν ὁ Ζαβέδ, ὁ υἱὸς τοῦ Σαμαὰθ ὁ Ἀμμανίτης, καὶ ὁ Ἰωζαβέδ, ὁ υἱὸς τοῦ Σομαρὼθ ὁ Μωαβίτης.
27 Αὐτοὶ ποὺ ἐτοίμασαν τὴν συνωμοσίαν καὶ τὴν δολοφονίαν, ἦσαν ὅλοι οἱ υἱοὶ τοῦ Ἰωάς, καὶ ἰδίως πέντε ἀπὸ αὐτοὺς ἔλαβαν μέρος εἰς τὴν συνωμοσίαν. Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Ἰωάς, ὅλα αὐτά, νά· εἶναι γραμμένα εἰς τὰ <Ἀπομνημονεύματα (ἢ τὸ Ὑπόμνημα) τοῦ βιβλίου τῶν βασιλέων>. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχος τοῦ Ἰωὰς ὁ Ἀμασίας, ὁ υἱός του.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ν ἐτῶν ἑπτὰ Ἰωὰς ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ τεσσαράκοντα ἔτη ἐβασίλευσεν, ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Σαβιὰ ἐκ Βηρσαβεέ.	πτὰ ἐτῶν ἦτο ὁ Ἰωάς, ὅταν ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον. Ἐβασίλευσε δὲ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ τεσσαράκοντα ἔτη. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Σαβιὰ καὶ κατήγετο ἀπὸ τὴν Βηρσαβέε.	Ἰωὰς εἶχεν ἡλικίαν ἑπτὰ ἐτῶν, ὅταν ἔγινε βασιλιᾶς τὸν κράτους τοῦ Ἰούδα, ἐβασίλευσε δὲ σαράντα χρόνια μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Σαβιὰ καὶ κατήγετο ἀπὸ τὴν Βηρσαβεέ.
2 Καὶ ἐποίησεν Ἰωὰς τὸ εὐθὲς ἐνώπιον Κυρίου πάσας τὰς ἡμέρας Ἰωδαὲ του ἱερέως.	2 Ὁ Ἰωὰς ἔπραξε τὸ ὀρθὸν καὶ εὐάρεστον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ἐφ' ὅσον χρόνον ἐζοῦσε ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωδαέ.	2 Ὁ βασιλιᾶς Ἰωὰς ἔζησε σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου ὅλες τὶς ἡμέρες, κατὰ τὶς ὁποῖες ἐζοῦσε ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωδαέ.
3 Καὶ ἔλαβεν Ἰωδαὲ δύο γυναῖκας ἐαυτῷ, καὶ ἐγέννησαν υἱοὺς καὶ θυγατέρας.	3 Ὁ Ἰωδαὲ ἐπῆρε διὰ τὸν Ἰωὰς δύο συζύγους, αἱ ὁποῖαι ἐγέννησαν εἰς αὐτὸν υἱοὺς καὶ θυγατέρας.	3 Ὁ Ἰωδαὲ ἐξέλεξε δύο συζύγους διὰ τὸν Ἰωάς, οἱ ὁποῖες ἐγέννησαν εἰς αὐτὸν υἱοὺς καὶ θυγατέρες.
4 Καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἐγένετο ἐπὶ καρδίαν Ἰωὰς ἐπισκευάσαι τὸν οἶκον Κυρίου.	4 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ τὰ γεγονότα ἐπεθύμησεν ὁ Ἰωάς, νὰ ἐπισκευάσῃ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.	4 Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ συνέβη τοῦτο: Ὁ Ἰωὰς ἀπεφάσισε νὰ ἐπισκευάσῃ τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
5 Καὶ συνήγαγε τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς Λευίτας καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ἐξέλθατε εἰς τὰς πόλεις Ἰούδα καὶ συναγάγετε ἀπὸ παντὸς Ἰσραὴλ ἀργύριον κατισχῦσαι τὸν οἶκον Κυρίου ἐνιαυτὸν κατ' ἐνιαυτὸν καὶ σπεύσατε λαλῆσαι· καὶ οὐκ ἔσπευσαν οἱ Λευῖται.	5 Διὰ τὸν σκοπὸν αὐτὸν συνεκέντρωσε τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς Λευίτας καὶ τοὺς εἶπεν· <ἐβγᾶτε εἰς τὰς πόλεις τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ δι' ἐράνου συγκεντρώσατε κάθε χρόνον ἀργύριον, διὰ νὰ ἐπισκευάσετε τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου. Σπεύσατε νὰ ἀναγγείλετε αὐτὸ εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας>. Οἱ Λευῖται ὅμως καὶ οἱ ἱερεῖς δὲν ἔδειξαν προθυμίαν νὰ ἐκτελέσουν τὴν ἐντολήν.	5 Διὰ τοῦτο συνεκέντρωσε τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς Λευῖτες καὶ τοὺς εἶπε: <Πηγαίνετε ἔξω εἰς τὶς πόλεις τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ μαζέψετε ἀπὸ ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν χρήματα διὰ τὶς ἐτήσιες ἐπισκευὲς τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου. Κάμετε δὲ τὸ ἔργον αὐτὸ γρήγορα καὶ μὲ προθυμίαν>. Ὅμως οἱ Λευῖται δὲν ἐνήργησαν γρήγορα καὶ δὲν ἐκινητοποιήθησαν πρόθυμα.
6 Καὶ ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺς Ἰωὰς τὸν Ἰωδαὲ τὸν ἄρχοντα καὶ εἶπεν αὐτῷ· διατὶ οὐκ ἐπεσκέψω περὶ τῶν Λευιτῶν τοῦ εἰσενέγκαι ἀπὸ Ἰούδα καὶ Ἱερουσαλὴμ τὸ κεκριμένον ὑπὸ Μωυσῆ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ, ὅτι ἐξεκκλησίασε τὸν Ἰσραὴλ εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου;	6 Ὁ βασιλεὺς Ἰωὰς ἐκάλεσε τὸν ἀρχιερέα Ἰωδαὲ καὶ τοῦ εἶπε· <διατὶ δὲν ἐπέβλεψες εἰς τοὺς Λευίτας, ὥστε νὰ εἰσπράξουν αὐτοὶ ἀπὸ τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα καὶ ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ τὸν φόρον, τὸν ὁρισθέντα εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας ἀπὸ τὸν Μωϋσῆν, τὸν ἄνθρωπον αὐτὸν τοῦ Θεοῦ, τὸν ὁποῖον φόρον αὐτὸς ὥρισεν, ὅταν συνεκέντρωσε τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἐνώπιον τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου;	6 Διὰ τοῦτο ὁ βασιλιᾶς Ἰωὰς ἐκάλεσε τὸν Ἰωδαέ, τὸν ἀρχηγὸν των, καὶ τοῦ εἶπε: <Διατὶ δὲν ἐμερίμνησες καὶ δὲν ἐπέμεινες εἰς τοὺς Λευῖτες, ὥστε νὰ συλλέξουν καὶ νὰ φέρουν ἀπὸ τὴν περιοχὴν τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ τὸν φόρον, ποὺ καθωρίσθη διὰ τοὺς Ἰσραηλῖτες ἀπὸ τὸν Μωϋσῆ, τὸν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ, ὅταν εἶχε συγκεντρώσει τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου;>
7 Ὅτι Γοθολία ἦν ἡ ἄνομος, καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῆς κατέσπασαν τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ· καὶ γὰρ τὰ ἅγια οἴκου Κυρίου ἐποίησαν ταῖς Βααλίμ.	7 Διότι, ὅπως γνωρίζετε, ἡ παράνομος Γοθολία καὶ τὰ παιδιά της ἐπέφεραν μεγάλας καταστροφὰς εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ, καὶ αὐτὰ τὰ ἱερὰ μέρη τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου τὰ μετέβαλαν εἰς τόπον λατρείας τῶν ἀγαλμάτων τοῦ Βάαλ>.	7 (Διότι ἡ ἄνομος γυναῖκα Γοθολία, καθὼς καὶ οἱ υἱοί της ἦσαν ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἐπροξένησαν σοβαρὲς καταστροφὲς εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ· ἐκεῖνοι ἦσαν, οἱ ὁποῖοι καὶ αὐτὰ τὰ ἱερὰ σκεύη καὶ ἀφιερώματα τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου τὰ ἐχρησιμοποίησαν διὰ τὴν λατρείαν τοῦ Βάαλ).
8 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς· γενηθήτω γλωσσόκομον καὶ τεθήτω ἐν πύλῃ οἴκου Κυρίου ἔξω·	8 Ὁ βασιλεὺς τότε διέταξεν· <ἃς κατασκευασθῇ ἕνα χρηματοκιβώτιον καὶ ἂς τοποθετηθῇ ἔξω ἀπὸ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, παρὰ τὴν πύλην.	8 Καὶ ὁ βασιλιᾶς διέταξεν: <Ἂς κατασκευασθῇ ἕνα κιβώτιον καὶ ἂς τοποθετηθῇ ἔξω ἀπὸ τὴν πύλην τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου.
9 καὶ κηρυξάτωσαν ἐν Ἰούδᾳ καὶ ἐν Ἱερουσαλὴμ εἰσενέγκαι Κυρίῳ, καθὼς εἶπε Μωυσῆς παῖς τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τὸν Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἐρήμῳ.	9 Κήρυκες δὲ ἂς διαλαλήσουν εἰς ὅλην τὴν Ἰουδαίαν καὶ τὴν Ἱερουσαλὴμ να προσφέρῃ ὅ,τι ὁ καθένας εἶναι ὑποχρεωμένος εἰς τὸν Κύριον, τὸν φόρον τὸν ὁποῖον διέταξεν ὁ Μωϋσῆς, ὁ δοῦλος αὐτὸς τοῦ Θεοῦ, πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας, ὅταν αὐτοὶ εὑρίσκοντο εἰς τὴν ἔρημον>.	9 Καὶ ἂς διαμηνυθῇ εἰς ὅλον τὸν λαὸν τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ ὅτι πρέπει καθένας νὰ εἰσφέρῃ εἰς τὸν Κύριον τὸν φόρον, τὸν ὁποῖον καθώρισεν ὁ Μωυσῆς, ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ, εἰς τοὺς Ἰσραηλίτες, ὅταν αὐτοὶ εὑρίσκοντο εἰς τὴν ἔρημον>.
10 Καὶ ἔδωκαν πάντες ἄρχοντες καὶ πᾶς ὁ λαὸς καὶ εἰσέφερον καὶ ἐνέβαλλον εἰς τὸ γλωσσόκομον, ἕως οὖ ἐπληρώθη.	10 Ὁλοι οἱ ἄρχοντες καὶ ὅλος ὁ λαὸς ἔδωκαν τὰς εἰσφοράς των, τὰς ὁποίας καὶ ἔρριπταν εἰς αὐτὸ τὸ κιβώτιον, ἕως ὅτου ἐγέμισεν.	10 Καὶ ὅλοι οἱ ἀξιωματοῦχοι καὶ οἱ ἡγέται, ὅπως ἐπίσης καὶ ὅλος ὁ λαὸς προσέφεραν εὐχαρίστως καὶ ἔρριπταν εἰς τὸ κιβώτιον, μέχρις ὅτου αὐτὸ ἐγέμισε.
11 Καὶ ἐγένετο ὡς εἰσέφεραν τὸ γλωσσόκομον πρὸς τοὺς προστάτας τοῦ βασιλέως διὰ χειρὸς τῶν Λευιτῶν καὶ ὡς εἶδον ὅτι ἐπλεόνασε τὸ ἀργύριον, καὶ ἦλθεν ὁ γραμματεὺς τοῦ βασιλέως καὶ ὁ προστάτης τοῦ ἱερέως τοῦ μεγάλου καὶ ἐξεκένωσαν τὸ γλωσσόκομον καὶ κατέστησαν εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ· οὕτως ἐποίουν ἡμέραν ἐξ ἡμέρας καὶ συνήγαγον ἀργύριον πολύ.	11 Ὁταν δὲ τὸ κιβώτιον αὐτὸ μετεφέρθη διὰ τῶν χειρῶν τῶν Λευιτῶν εἰς τοὺς βασιλικοὺς ἐπόπτας, εἶδον αὐτοὶ ὅτι ὑπῆρχεν ἐντὸς τοῦ κιβωτίου πολύ, πάρα πολὺ ἀργύριον. Ὁ γραμματεὺς τοῦ βασιλέως καὶ ὁ ἀντιπρόσωπος τοῦ ἀρχιερέως ἦλθον, ἐξεκένωσαν τὸ κιβώτιον αὐτὸ καὶ τὸ ἐτοποθέτησαν πάλιν εἰς τὸν τόπον του. Αὐτὸ ἔκαναν κάθε φοράν, ποὺ τὸ κιβώτιον ἐγέμιζεν μὲ ἀργυρᾶ νομίσματα. Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν συνεκέντρωσαν πολὺ ἀργύριον.	11 Συνέβαινε δὲ τοῦτο: Ὅταν οἱ Λευῖται μετέφεραν τὸ κιβώτιον τῶν φόρων εἰς τοὺς ἐπόπτες τοῦ βασιλιᾶ δι' ἔλεγχον, καὶ ὅταν αὐτοὶ ἔβλεπαν ὅτι τὸ κιβώτιον περιεῖχε μεγάλο ποσὸν χρημάτων, ἤρχοντο ὁ γραμματεὺς τοῦ βασιλιᾶ καὶ ὁ ἀντιπρόσωπος τοῦ ἀρχιερέως, ἄδειαζαν τὸ κιβώτιον καὶ τὸ ἐπέστρεφαν πάλιν καὶ τὸ ἐτοποθετοῦσαν εἰς τὴν θέσιν του. Αὐτὸ ἔκαμναν ἀπὸ τῆς μιᾶς ἡμέρας εἰς τὴν ἄλλην καὶ ἔτσι συνεκέντρωσαν μεγάλο ποσὸν χρημάτων.
12 Καὶ ἔδωκεν αὐτὸ ὁ βασιλεὺς καὶ Ἰωδαὲ ὁ ἱερεὺς τοῖς ποιοῦσι τὰ ἔργα εἰς ἐργασίαν οἴκου Κυρίου, καὶ ἐμισθοῦντο λατόμους καὶ τέκτονας ἐπισκευάσαι τὸν οἶκον Κυρίου καὶ χαλκεῖς σιδήρου καὶ χαλκοῦ ἐπισκευάσαι τὸν οἶκον Κυρίου.	12 Ὁ βασιλεὺς Ἰωὰς καὶ ὁ Ἰωδαὲ ὁ ἀρχιερεὺς ἔδωκαν αὐτὸ τὸ ἀργύριον εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι θα ἀνελάμβαναν τὰ ἔργα τῆς ἐπισκευῆς τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου. Αὐτοὶ δὲ ἐμίσθωσαν λατόμους καὶ κτίστας, διὰ να ἐπισκευάσουν τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου ὅπως ἐπίσης καὶ σιδηρουργούς, διὰ να κατεργασθοῦν τὸν σίδηρον καὶ τὸν χαλκὸν πρὸς ἐπισκευὴν τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου.	12 Ὁ βασιλιᾶς Ἰωὰς καὶ ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωδαὲ ἔδωκαν τὸ ποσόν, ποὺ εἶχε συγκεντρωθῆ, εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι εἶχαν τὴν εὐθύνην διὰ τὰ ἔργα τῆς ἐπισκευῆς τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου· αὐτοὶ δὲ ἐμίσθωναν λατόμους, οἰκοδόμους καὶ ξυλουργοὺς διὰ τὴν ἐπισκευὴν τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου· ἐπίσης σιδηρουργοὺς καὶ χαλκουργοὺς διὰ τὴν ἐπισκευὴν τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου.
13 Καὶ ἐποίουν οἱ ποιοῦντες τὰ ἔργα, καὶ ἀνέβη μῆκος τῶν ἔργων ἐν χερσὶν αὐτῶν καὶ ἀνέστησαν τὸν οἶκον Κυρίου ἐπὶ τὴν στάσιν αὐτοῦ καὶ ἐνίσχυσαν.	13 Ἔτσι οἱ ἐργάται εἰργάζοντο ἐντατικὰ καὶ τὸ ἔργον τῆς ἀνακαινίσεως ἐπροχωροῦσε εἰς τὰ χέρια των, μέχρις ὅτου ἀποκατέστησαν τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ σύμφωνα μὲ τὸ σχέδιόν του καὶ τὸν ἐστερέωσαν.	13 Οἱ τεχνῖται καί οἰ ἐργάται εἰργάζοντο ἐντατικὰ τὰ ἔργα τῆς ἐπισκευῆς, καὶ τὰ ἔργα τῆς ἐπιδιορθώσεως ἐπροχωροῦσαν καλὰ εἰς τὰ χέρια των. Καὶ ἀποκατέστησαν τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ τὸν ἐπανέφεραν εἰς τὴν ἀρχικήν του κατάστασιν, τὸν ἀνεκαίνισαν καὶ τὸν ἐστερέωσαν.
14 Καὶ ὡς συνετέλεσαν, ἤνεγκαν πρὸς τὸν βασιλέα καὶ πρὸς Ἰωδαὲ τὸ κατάλοιπον τοῦ ἀργυρίου, καὶ ἐποίησαν σκεύη εἰς οἶκον Κυρίου, σκεύη λειτουργικὰ ὁλοκαυτωμάτων καὶ θυΐσκας χρυσᾶς καὶ ἀργυρᾶς· καὶ ἀνήνεγκαν ὁλοκαυτώσεις ἐν οἴκῳ Κυρίου διαπαντὸς πάσας τὰς ἡμέρας Ἰωδαέ.	14 Ὅταν δὲ ἐτελείωσαν τὸ ἔργον των, ἔφεραν εἰς τὸν βασιλέα Ἰωὰς καὶ τὸν ἀρχιερέα Ἰωδαὲ τὸ ὑπόλοιπον ἀργύριον καὶ κατεσκεύασαν μὲ αὐτὸ ἱερὰ σκεύη διὰ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου. Σκεύη διὰ τὴν προσφορὰν τῶν ὁλοκαυτωμάτων, ὅπως ἐπίσης καὶ θυμιατήρια μικρά, ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ. Ἔκτοτε δὲ προσέφεραν ὁλοκαυτώματα εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου καθ' ὅλας τὰς ἡμέρας, κατὰ τὰς ὁποίας ἐζοῦσεν ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωδαέ.	14 Ὅταν δὲ ὠλοκλήρωσαν τὸ ἔργον των, ἔφεραν τὸ ὑπόλοιπον χρηματικὸν ποσὸν εἰς τὸν βασιλιᾶ Ἰωὰς καὶ εἰς τὸν Ἰωδαέ, οἱ ὁποῖοι κατεσκεύασαν μὲ αὐτὸ ἱερὰ σκεύη διὰ τὴν λατρείαν τοῦ Θεοῦ εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου. Κατεσκεύασαν σκεύη διὰ τὶς θυσίες τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ μικρὰ θυμιατήρια χρυσᾶ καὶ ἀργυρά. Ἔτσι προσέφεραν θυσίες ὁλοκαυτωμάτων εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου συνεχῶς, καθ' ὅλην τὴν διαρκειαν τῆς ζωῆς τοῦ Ἰωδαέ.
15 Καὶ ἐγήρασεν Ἰωδαὲ πλήρης ἡμερῶν καὶ ἐτελεύτησεν ὢν ἑκατὸν καὶ τριάκοντα ἐτῶν ἐν τῷ τελευτᾶν αὐτόν·	15 Ὁ Ἰωδαέ, πλήρης ἡμερῶν, ἐγήρασε καὶ ἀπέθανε. Ὅταν ἀπέθανεν, ἦτο ἡλικίας ἑκατὸν τριάκοντα ἐτῶν.	15 Ὁ Ἰωδαὲ ἐγήρασεν, ἀφοῦ ἔζησε ζωὴν μακρὰν καὶ γεμάτην ἀπὸ πολλὰ ἀγαθά, καὶ ἀπέθανεν ὅταν ἀπέθανεν, εἶχεν ἡλικίαν ἑκατὸν τριάντα (130) ἐτῶν.
16 καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν πόλει Δαυὶδ μετὰ τῶν βασιλέων, ὅτι ἐποίησεν ἀγαθωσύνην μετὰ Ἰσραὴλ καὶ μετὰ τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ.	16 Τὸν ἔθαψαν εἰς τὴν πόλιν Δαυίδ, εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, μαζῆ μὲ τοὺς βασιλεῖς, διότι εἶχε κάμει πολλὰ καλὰ ἔργα εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν, εἰς τὸν Θεὸν καὶ εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ.	16 Καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὴν πόλιν τοῦ Δαβὶδ μαζὶ μὲ τοὺς βασιλεῖς, διότι εἶχε προσφερεῖ ἀγαθὲς καὶ πολύτιμες ὑπηρεσίες εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, εἰς τὸν Θεὸν καὶ εἰς τὸν Ναόν του.
17 Καὶ ἐγένετο μετὰ τὴν τελευτὴν Ἰωδαὲ εἰσῆλθον οἱ ἄρχοντες Ἰούδα καὶ προσεκύνησαν τὸν βασιλέα· τότε ἐπήκουσεν αὐτοῖς ὁ βασιλεύς.	17 Μετὰ τὸν θάνατον τοῦ Ἰωδαὲ ἀσεβεῖς ἄρχοντες παρουσιάσθησαν πρὸς τὸν βασιλέα Ἰωὰς καὶ τὸν προσεκύνησαν. Αὐτὸς τοὺς ἐδέχθη καὶ τοὺς ἤκουσε μὲ προσοχήν.	17 Ἀλλὰ μετὰ τὸν θάνατον τοῦ Ἰωδαὲ οἱ (εἰδωλολάτραι) ἀρχηγοὶ καὶ ἐπίσημοι τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα παρουσιάσθησαν εἰς τὸν βασιλιᾶ καὶ τὸν ἐπροσκύνησαν. Ὁ δὲ βασιλιᾶς ἐδέχθη μὲ εὐμένειαν τὶς εἰσηγήσεις, ποὺ τοῦ ἔκαμαν.
18 Καὶ ἐγκατέλιπον τὸν οἶκον Κυρίου Θεοῦ τῶν πατέρων αὐτῶν καὶ ἐδούλευον ταὶς Ἀστάρταις καὶ τοῖς εἰδώλοις· καὶ ἐγένετο ὀργὴ ἐπὶ Ἰούδαν καὶ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ.	18 Αὐτοὶ εἶχαν ἐγκαταλείψει τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ τῶν πατέρων των, καὶ ἐλάτρευαν τὰ εἴδωλα τῆς Ἀστάρτης καὶ διάφορα εἴδωλα ἄλλων θεῶν. Διὰ τοῦτο ἐξέσπασεν ὀργὴ Κυρίου ἐναντίον τοῦ λαοῦ τῶν Ἰουδαίων καὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην.	18 Ἔτσι αὐτοὶ ἔπαυσαν νὰ λατρεύουν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ τῶν πατέρων των, καὶ ἐλάτρευαν τὰ εἴδωλα τῆς βδελυκτῆς Ἀστάρτης (Ἀφροδίτης τῶν Χαναναίων) καὶ τὰ εἴδωλα ἄλλων θεῶν. Ἡ μεγάλη αὐτὴ ἁμαρτία καὶ ἀποστασία ἔγινε ἀφορμὴ νὰ ξεσπάσῃ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐναντίον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλὴμ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην.
19 Καὶ ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς προφήτας ἐπιστρέψαι πρὸς Κύριον, καὶ οὐκ ἤκουσαν καὶ διεμαρτύρατο αὐτοῖς, καὶ οὐχ ὑπήκουσαν.	19 Ὁ Θεὸς ἔστειλεν εἰς αὐτοὺς προφήτας, διὰ νὰ ἐπιστρέψουν πρὸς τὸν Κύριον. Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν ὑπήκουσαν. Ὁ Θεὸς διεμαρτυρήθη ἐναντίον των, ἄλλα καὶ πάλιν αὐτοὶ δὲν ὑπήκουσαν.	19 Παρ’ ὅλα αὐτὰ ὁ Θεὸς ἔστειλεν εἰς αὐτοὺς προφῆτες, διὰ νὰ τοὺς παρακινήσουν νὰ μετανοήσουν καὶ νὰ ἐπιστρέφουν εἰς τὸν Κύριον· αὐτοὶ ὅμως δὲν ἐδέχθησαν τὸ προφητικὸν κήρυγμα τῆς μετανοίας. Ἀκόμη οἱ προφῆται προέβησαν εἰς ἔντονες διαμαρτυρίες καὶ προτροπὲς πρὸς αὐτούς· ὅμως αὐτοὶ καὶ πάλιν δὲν ὑπήκουσαν.
20 Καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐνέδυσε τὸν Ἀζαρίαν τὸν τοῦ Ἰωδαὲ τὸν ἱερέα καὶ ἀνέστη ἐπάνω τοῦ λαοῦ καὶ εἶπε· τάδε λέγει Κύριος· τί παραπορεύεσθε τὰς ἐντολὰς Κυρίου; Καὶ οὐκ εὐοδωθήσεσθε, ὅτι ἐγκατελίπετε τὸν Κύριον, καὶ ἐγκαταλείψει ὑμᾶς.	20 Τότε Πνεῦμα Θεοῦ ἐνεδυνάμωσε τὸν Ἀζαρίαν τὸν ἀρχιερέα, υἱὸν τοῦ Ἰωδαέ, ὁ ὁποῖος ἐσηκώθη ἐνώπιον τοῦ λαοῦ καὶ εἶπε· <αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· Διατὶ παραβαίνετε τὰς ἐντολὰς τοῦ Κυρίου; Δὲν θὰ εὐοδωθοῦν τὰ ἔργα σας καὶ δὲν θα εὐημερήσετε, διότι ἔχετε ἐγκαταλείψει τὸν Κύριον καὶ ὁ Κύριος θα σᾶς ἐγκαταλείψῃ>.	20 Τότε τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου ἐκυρίευσεν ὅλην τὴν ὕπαρξιν τοῦ Ἀζαρία (κατὰ τὸ Ἑβραϊκὸν κείμενον: Τὸν Ζαχαρία), τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀρχιερέως Ἰωδαέ, τὸν ἐφώτισε, τὸν ἐχαρίτωσε, τὸν εὐλόγησε καὶ τοῦ ἔδωκε τὴν δύναμιν, ὥστε ἐσηκώθη καὶ ἐστάθη ὄρθιος ἐνώπιον τὸν λαὸν καὶ εἶπεν: <Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Διατὶ ἁμαρτάνετε καὶ παραβαίνετε τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου; Δὲν πρόκειται λοιπὸν νὰ εὐτυχήσετε, διότι ἐγκατελείψατε τὸν Κύριον, καὶ ὁ Κύριος θὰ σᾶς ἐγκαταλείψῃ>.
21 Καὶ ἐπέθεντο αὐτῷ καὶ ἐλιθοβόλησαν αὐτὸν δι' ἐντολῆς Ἰωὰς τοῦ βασιλέως ἐν αὐλῇ οἴκου Κυρίου.	21 Αὐτοὶ ὅμως ἐπετέθησαν ἐναντίον τοῦ Ἀζαρίου καὶ τὸν ἐφόνευσαν μὲ λιθοβολισμόν, κατόπιν ἐντολῆς τοῦ βασιλέως Ἰωάς, μέσα εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ.	21 Τότε συνωμότησαν ἐναντίον τοῦ Ἀζαρία, τοῦ ἐπετέθησαν καὶ τὸν ἐλιθοβόλησαν εἰς τὴν αὐλὴν τὸν Ναοῦ τοῦ Κυρίου, κατόπιν ἐντολῆς τὸν βασιλιᾶ Ἰωάς.
22 Καὶ οὐκ ἐμνήσθη Ἰωὰς τοῦ ἐλέους, οὖ ἐποίησεν Ἰωδαὲ ὁ πατὴρ αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ, καὶ ἐθανάτωσε τὸν υἱὸν αὐτοῦ. Καὶ ὡς ἀπέθνησκεν, εἶπεν· ἴδοι Κύριος καὶ κρινάτω.	22 Ὁ βασιλεὺς Ἰωὰς ἐλησμόνησε τὸ καλόν, ποὺ εἶχε κάμει εἰς αὐτὸν ὁ Ἰωδαέ, ὁ πατὴρ τοῦ φονευθέντος, καὶ αὐτὸς ἀνταποδίδων κακὸν ἀντὶ καλοῦ ἐθανάτωσε τὸν υἱὸν ἐκείνου. Ὁ Ἀζαρίας, ὅταν ἀπέθνησκεν εἶπεν· <ἂς ἴδῃ ὁ Κύριος τὴν ἀδικίαν αὐτὴν καὶ ἂς κρίνῃ>.	22 Καὶ ὁ Ἰωὰς ἐλησμόνησε τὴν ἀγάπην, τὴν ἀφοσίωσιν καὶ τὶς πρόθυμες ὑπηρεσίες, ποὺ προσέφερεν εἰς αὐτὸν ὁ Ἰωδαέ, ὁ πατέρας τοῦ Ἀζαρία, καὶ ἐθανάτωσε τὸν υἱόν του, τὸν Ἀζαρίαν. Τὴν ὥραν δὲ ποὺ ὁ λιθοβολούμενος Ἀζαρίας ἀπέθνησκεν, εἶπεν: <Εἴθε ὁ Κύριος νὰ ἰδῇ τὴν ἀδικίαν, ποὺ κάμνετε, καὶ ἂς τιμωρήσῃ Ἐκεῖνος τὴν ἀδικίαν αὐτήν>.
23 Καὶ ἐγένετο μετὰ τὴν συντέλειαν τοῦ ἐνιαυτοῦ ἀνέβη ἐπ' αὐτὸν δύναμις Συρίας καὶ ἦλθεν ἐπὶ Ἰούδαν καὶ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ κατέφθειραν πάντας τοὺς ἄρχοντας τοῦ λαοῦ ἐν τῷ λαῷ καὶ πάντα τὰ σκῦλα αὐτῶν ἀπέστειλαν τῷ βασιλεῖ Δαμασκοῦ.	23 Ὅταν ἐτελείωσε τὸ ἔτος αὐτό, ἐξεστράτευσεν ἐναντίον τοῦ Ἰωὰς ὁ στρατὸς τῆς Συρίας. Αὐτοὶ ἐπῆλθον ἐναντίον τῆς Ἰουδαίας καὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ κατέκοψαν ἀνάμεσα εἰς τὸν λαὸν ὅλους τοὺς ἀρχηγοὺς τοῦ λαοῦ. Ἐπῆραν λάφυρα καὶ ἔστειλαν ὅλα τὰ λάφυρά των εἰς τὸν βασιλέα τῆς Δαμασκοῦ.	23 Συνέβη δὲ τοῦτο: Μετὰ τὸ τέλος τοῦ ἔτους ἐκεῖνου (τοῦ Ἰουδαϊκοῦ πολιτικοῦ ἔτους, δηλαδὴ τὴν ἐποχὴν τοῦ ἰδικοῦ μας φθινοπώρου) ἀνέβη καὶ ἐπετέθη ἐναντίον τοῦ Ἰωὰς Συριακὸς στρατός. Ὁ στρατὸς αὐτὸς ἐπετέθη ἐναντίον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἔσφαξαν ὅλους τοὺς μεταξὺ τοῦ λαοῦ ἀξιωματικοὺς καὶ ἐπισήμους ἄρχοντες τοῦ λαοῦ καὶ ἔστειλαν τὶς μεγάλες ποσότητες λαφύρων, ποὺ σννεκέντρωσαν, εἰς τὸν βασιλιᾶ τῆς Δαμασκοῦ.
24 Ὅτι ἐν ὀλίγοις ἀνδράσι παρεγένετο δύναμις Συρίας, καὶ ὁ Θεὸς παρέδωκεν εἰς τὰς χεῖρας αὐτῶν δύναμιν πολλὴν σφόδρα, ὅτι ἐγκατέλιπον Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων αὐτῶν· καὶ μετὰ Ἰωὰς ἐποίησε κρίματα.	24 Ὁ στρατὸς τῶν Σύρων, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἔλθει, ἦτο ὀλιγάριθμος. Ὁ Θεὸς ὅμως παρέδωκεν εἰς τὰς χεῖρας αὐτῶν τὴν πολὺ μεγάλην στρατιωτικὴν δύναμιν τῶν Ἰουδαίων, διότι αὐτοὶ εἶχον ἐγκαταλείψει Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων των. Ἔτσι ὁ Θεὸς διὰ τοῦ στρατοῦ τῶν Σύρων ἐτιμώρησε τὰς παρανομίας τοῦ Ἰωάς.	24 Παρ’ ὅλον ὅτι ἡ στρατιωτικὴ δύναμις εἰσβολῆς τῶν Σύρων εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἦταν ὀλιγάριθμος, ἐν τούτοις ὁ Θεὸς ἐπέτρεψε νὰ νικήσουν, καὶ παρέδωκεν εἰς τὰ χέρια των πολὺ μεγάλην Ἰουδαϊκὴν στρατιωτικὴν δύναμιν, διότι οἱ Ἰουδαῖοι ἐγκατέλειψαν τὸν Κύριον, τὸν Θεὸν τῶν πατέρων των. Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον ὁ στρατὸς τῆς Συρίας ἐτιμώρησε τὶς ἀδικίες καὶ τὴν ἀποστασίαν τοῦ Ἰωάς.
25 Καὶ μετὰ τὸ ἀπελθεῖν αὐτοὺς ἀπ' αὐτοῦ, ἐν τῷ ἐγκαταλιπεῖν αὐτὸν ἐν μαλακίαις μεγάλαις καὶ ἐπέθεντο αὐτῷ οἱ παῖδες αὐτοῦ ἐν αἵμασιν υἱοῦ Ἰωδαὲ τοῦ ἱερέως καὶ ἐθανάτωσαν αὐτὸν ἐπὶ τῆς κλίνης αὐτοῦ, καὶ ἀπέθανε· καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν πόλει Δαυὶδ καὶ οὐκ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν τῷ τάφῳ τῶν βασιλέων.	25 Ὅταν αὐτοὶ ἀπεμακρύνθησαν, ἀφῆκαν τὸν Ἰωὰς μὲ πολλὰς καὶ μεγάλας ἀσθενείας. Οἱ δοῦλοι του ἔκαμαν τότε συνωμοσίαν, ἐπετέθησαν ἐναντίον του καὶ τὸν ἐφόνευσαν ἐπάνω εἰς τὴν κλίνην του, τιμωροῦντες ἔτσι τὸ ἀθῶον αἷμα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀρχιερέως Ἰωδαέ. Κατ' αὐτὸν τὸν τρόπον ἀπέθανεν ὁ Ἰωάς. Οἱ Ἰουδαῖοι τὸν ἔθαψαν εἰς τὴν πόλιν Δαυὶδ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ὄχι ὅμως εἰς τὸν τάφον τῶν βασιλέων.	25 Ὅταν οἱ Σύροι, ποὺ εἰσέβαλαν, ὑπεχώρησαν καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν χώραν των, ἐγκατέλειψαν τὸν Ἰωὰς μὲ πολλὲς καὶ σοβαρὲς πληγές (κατ’ ἄλλους: Βαριὰ ἄρρωστον). Τότε οἱ δοῦλοι (κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Ἀξιωματοῦχοι) του συνωμότησαν ἐναντίον του, διὰ νὰ ἐκδικηθοῦν τὸ αἷμα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀρχιερέως Ἰωδαέ, καὶ ἐσκότωσαν τὸν Ἰωὰς ἐπάνω εἰς τὸ κρεββάτι του· καὶ ὁ Ἰωὰς ἀπέθανεν. Οἱ Ἰουδαῖοι ἔθαψαν τὸν Ἰωὰς εἰς τὴν πόλιν τοῦ Δαβίδ, ὄχι ὅμως καὶ εἰς τὸν τάφον τῶν βασιλέων.
26 Καὶ οἱ ἐπιθέμενοι ἐπ' αὐτὸν Ζαβέδ ὁ τοῦ Σαμαὰθ ὁ Ἀμμανίτης καὶ Ἰωζαβὲδ ὁ τοῦ Σομαρὼθ ὁ Μωαβίτης.	26 Οἱ ἐπιτεθέντες καὶ φονεύσαντες τὸν Ἰωὰς δοῦλοι του ἦσαν ὁ Ζαβὲδ υἱὸς τοῦ Σαμαὰθ ὁ Ἀμμανίτης, καὶ ὁ Ἰωζαβὲδ υἱὸς τοῦ Σομαρὼθ ὁ Μωαβίτης	26 Αὐτοὶ ποὺ ἐπετέθησαν ἐναντίον του καὶ τὸν ἐδολοφήνησαν, ἦσαν ὁ Ζαβέδ, ὁ υἱὸς τοῦ Σαμαὰθ ὁ Ἀμμανίτης, καὶ ὁ Ἰωζαβέδ, ὁ υἱὸς τοῦ Σομαρὼθ ὁ Μωαβίτης.
27 Καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ πάντες, καὶ προσῆλθον αὐτῷ οἱ πέντε. Καὶ τὰ λοιπὰ ἰδοὺ γεγραμμένα ἐπὶ τὴν γραφὴν τῶν βασιλέων· καὶ ἐβασίλευσεν Ἀμασίας υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.	27 μὲ ὅλα τὰ παιδιά του, μάλιστα δὲ πέντε ἀπὸ αὐτοὺς ἦλθον μαζῆ του. Τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ Ἰωὰς εἶναι γραμμένα εἰς τὰ ἀπομνημονεύματα τοῦ βιβλίου τῶν βασιλέων. Ἀντὶ τοῦ Ἰωὰς ἀνεκηρύχθη βασιλεὺς ὁ υἱός του, ὁ Ἀμασίας.	27 Αὐτοὶ ποὺ ἐτοίμασαν τὴν συνωμοσίαν καὶ τὴν δολοφονίαν, ἦσαν ὅλοι οἱ υἱοὶ τοῦ Ἰωάς, καὶ ἰδίως πέντε ἀπὸ αὐτοὺς ἔλαβαν μέρος εἰς τὴν συνωμοσίαν. Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Ἰωάς, ὅλα αὐτά, νά· εἶναι γραμμένα εἰς τὰ <Ἀπομνημονεύματα (ἢ τὸ Ὑπόμνημα) τοῦ βιβλίου τῶν βασιλέων>. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχος τοῦ Ἰωὰς ὁ Ἀμασίας, ὁ υἱός του.