Παραλειπομένων Β : Κεφάλαιον ΚΗ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ἱὸς εἴκοσι καὶ πέντε ἐτῶν ἦν Ἄχαζ ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ ἑκκαίδεκα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ· καὶ οὐκ ἐποίησε τὸ εὐθὲς ἐνώπιον Κυρίου, ὡς Δαυὶδ ὁ πατὴρ αὐτοῦ.
2 Καὶ ἐπορεύθη κατὰ τὰς ὁδοὺς βασιλέων Ἰσραήλ· καὶ γὰρ γλυπτὰ ἐποίησε
3 τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν καὶ ἔθυεν ἐν Βενεννὸμ καὶ διῆγε τὰ τέκνα αὐτοῦ διὰ πυρὸς κατὰ τὰ βδελύγματα τῶν ἐθνῶν, ὧν ἐξωλόθρευσε Κύριος ἀπὸ προσώπου υἱῶν Ἰσραήλ,
4 καὶ ἐθυμία ἐπὶ τῶν ὑψηλῶν καὶ ἐπὶ τῶν δωμάτων καὶ ὑποκάτω παντὸς ξύλου ἀλσώδους.
5 Καὶ παρέδωκεν αὐτὸν Κύριος ὁ Θεὸς αὐτοῦ διὰ χειρὸς βασιλέως Συρίας, καὶ ἐπάταξεν ἐν αὐτῷ καὶ ἠχμαλώτευσεν ἐξ αὐτῶν αἰχμαλωσίαν πολλὴν καὶ ἤγαγεν εἰς Δαμασκόν· καὶ γὰρ εἰς χεῖρας βασιλέως Ἰσραὴλ παρέδωκεν αὐτόν, καὶ ἐπάταξεν ἐν αὐτῷ πληγὴν μεγάλην.
6 Καὶ ἀπέκτεινε Φακεὲ ὁ τοῦ Ρομελία βασιλεὺς Ἰσραὴλ ἐν Ἰούδᾳ ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδας ἀνδρῶν δυνατῶν ἰσχύϊ ἐν τῷ καταλιπεῖν αὐτοὺς Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων αὐτῶν.
7 Καὶ ἀπέκτεινε Ζεχρὶ ὁ δυνατὸς τοῦ Ἐφραὶμ τὸν Μαασὰ τὸν υἱὸν τοῦ βασιλέως καὶ τὸν Ἐζρικὰν ἡγούμενον τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ τὸν Ἑλκανὰ τὸν διάδοχον τοῦ βασιλέως.
8 Καὶ ἠχμαλώτισαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἀπὸ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν τριακοσίας χιλιάδας, γυναῖκας καὶ υἱοὺς καὶ θυγατέρας, καὶ σκῦλα πολλὰ ἐσκύλευσαν ἐξ αὐτῶν καὶ ἤνεγκαν τὰ σκῦλα εἰς Σαμάρειαν.
9 Καὶ ἐκεῖ ἦν ὁ προφήτης τοῦ Κυρίου, Ὠδὴδ ὄνομα αὐτῷ, καὶ ἐξῆλθεν εἰς ἀπάντησιν τῆς δυνάμεως τῶν ἐρχομένων εἰς Σαμάρειαν καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ἰδοὺ ὀργὴ Κυρίου Θεοῦ τῶν πατέρων ὑμῶν ἐπὶ Ἰούδαν, καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖρας ὑμῶν, καὶ ἀπεκτείνατε ἐν αὐτοῖς ἐν ὀργῇ· καὶ ἕως τῶν οὐρανῶν ἔφθακε.
10 Καὶ νῦν υἱοὺς Ἰούδα καὶ Ἱερουσαλὴμ ὑμεῖς λέγετε κατακτήσασθαι εἰς δούλους καὶ δούλας· οὐκ ἰδοὺ εἰμι μεθ' ὑμῶν μαρτυρῆσαι Κυρίῳ Θεῷ ὑμῶν;
11 Καὶ νῦν ἀκούσατέ μου καὶ ἀποστρέψατε τὴν αἰχμαλωσίαν, ἣν ᾐχμαλωτεύσατε τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν, ὅτι ὀργὴ θυμοῦ Κυρίου ἐφ' ὑμῖν.
12 Καὶ ἀνέστησαν ἄρχοντες ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἐφραίμ, Οὐδείας ὁ τοῦ Ἰωανοῦ καὶ Βαραχίας ὁ τοῦ Μωσολαμὼθ καὶ Ἐζεκίας ὁ τοῦ Σελλὴμ καὶ Ἀμασίας ὁ τοῦ Ἐλδαΐ, ἐπὶ τοὺς ἐρχομένους ἀπὸ τοῦ πολέμου,
13 καὶ εἶπαν αὐτοῖς· οὐ μὴ εἰσαγάγητε τὴν αἰχμαλωσίαν ὧδε πρὸς ἡμᾶς, ὅτι εἰς τὸ ἁμαρτάνειν τῷ Κυρίῳ ἐφ' ἡμᾶς ὑμεῖς λέγετε, προσθεῖναι ἐπὶ ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν καὶ ἐπὶ τὴν ἄγνοιαν ἡμῶν, ὅτι πολλὴ ἡ ἁμαρτία ἡμῶν καὶ ὀργὴ θυμοῦ Κυρίου ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ.
14 Καὶ ἀφῆκαν οἱ πολεμισταὶ τὴν αἰχμαλωσίαν καὶ τὰ σκῦλα ἐναντίον τῶν ἀρχόντων καὶ πάσης τῆς ἐκκλησίας.
15 Καὶ ἀνέστησαν ἄνδρες, οἳ ἐπεκλήθησαν ἐν ὀνόματι, καὶ ἀντελάβοντο τῆς αἰχμαλωσίας καὶ πάντας τοὺς γυμνοὺς περιέβαλαν ἀπὸ τῶν σκύλων καὶ ἐνέδυσαν αὐτοὺς καὶ ὑπέδυσαν αὐτοὺς καὶ ἔδωκαν, φαγεῖν καὶ ἀλείψασθαι καὶ ἀντελάβοντο καὶ ἐν ὑποζυγίοις παντὸς ἀσθενοῦντος καὶ κατέστησαν αὐτοὺς εἰς Ἱεριχὼ πόλιν Φοινίκων πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς αὐτῶν, καὶ ἐπέστρεψαν εἰς Σαμάρειαν.
16 Ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ πρὸς βασιλέα Ἀσσοὺρ βοηθῆσαι αὐτῷ καὶ ἐν τούτῳ,
17 ὅτι οἱ Ἰδουμαῖοι ἐπέθεντο καὶ ἐπάταξαν ἐν Ἰούδᾳ καὶ ᾐχμαλώτισαν αἰχμαλωσίαν
18 καὶ οἱ ἀλλόφυλοι ἐπέθεντο ἐπὶ τὰς πόλεις τῆς πεδινῆς καὶ ἀπὸ λιβὸς τοῦ Ἰούδα καὶ ἔλαβον τὴν Βαιθσαμὺς καὶ τὴν Ἀϊλὼν καὶ τὴν Γαδηρὼθ καὶ τὴν Σωχὼ καὶ τὰς κώμας αὐτῆς καὶ τὴν Θαμνὰ καὶ τὰς κώμας αὐτῆς καὶ τὴν Γαμζὼ καὶ τὰς κώμας αὐτῆς καὶ κατῴκησαν ἐκεῖ·
19 ὅτι ἐταπείνωσε Κύριος τὸν Ἰούδαν διὰ Ἄχαζ βασιλέα Ἰούδα, ὅτι ἀπέστη ἀποστάσει ἀπὸ Κυρίου.
20 Καὶ ἦλθεν ἐπ' αὐτὸν Θαγλαθφελλασὰρ βασιλεὺς Ἀσσοὺρ καὶ ἐπάταξεν αὐτόν.
21 Καὶ ἔλαβεν Ἄχαζ τὰ ἐν οἴκῳ Κυρίου καὶ τὰ ἐν οἴκῳ τοῦ βασιλέως καὶ τῶν ἀρχόντων καὶ ἔδωκε τῷ βασιλεῖ Ἀσσοὺρ καὶ οὐκ εἰς βοήθειαν αὐτῷ ἦν,
22 ἀλλ' ἢ τῷ θλιβῆναι αὐτόν. Καὶ πρσσέθηκε τοῦ ἀποστῆναι ἀπὸ Κυρίου, καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ·
23 ἐκζητήσω τοὺς θεοὺς Δαμασκοῦ τοὺς τύπτοντάς με· καὶ εἶπεν ὅτι θεοὶ βασιλέως Συρίας αὐτοὶ κατισχύσουσιν αὐτούς, αὐτοῖς τοίνυν θύσω, καὶ ἀντιλήψονταί μου. Καὶ αὐτοὶ ἐγένοντο αὐτῷ εἰς σκῶλον καὶ παντὶ Ἰσραήλ.
24 Καὶ ἀπέστησεν Ἄχαζ τὰ σκεύη οἴκου Κυρίου καὶ κατέκοψεν αὐτὰ καὶ ἔκλεισε τὰς θύρας οἴκου Κυρίου καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ θυσιαστήρια ἐν πάσῃ γωνίᾳ ἐν Ἱερουσαλήμ·
25 καὶ ἐν πάσῃ πόλει καὶ πόλει ἐν Ἰούδᾳ ἐποίησεν ὑψηλὰ θυμιᾶν θεοῖς ἀλλοτρίοις, καὶ παρώργισαν Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων αὐτῶν.
26 Καὶ οἱ λοιποὶ λόγοι αὐτοῦ καὶ αἱ πράξεις αὐτοῦ αἱ πρῶτοι καὶ ἔσχαται ἰδοὺ γεγραμμέναι ἐπὶ βιβλίῳ βασιλέων Ἰούδα καὶ Ἰσραήλ.
27 Καὶ ἐκοιμήθη Ἄχαζ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἐτάφη ἐν πόλει Δαυίδ, ὅτι οὐκ εἰσήνεγκαν αὐτὸν εἰς τοὺς τάφους τῶν βασιλέων Ἰσραήλ· καὶ ἐβασίλευσεν Ἐζεκίας υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

Ἄχαζ ἦτο εἰκοσιπέντε ἐτῶν, ὅταν ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον· ἐβασίλευσεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ δεκαὲξ ἔτη. Δὲν ἔπραξεν ὅμως τὸ εὐάρεστον ἐνώπιον Κυρίου, ὅπως εἶχε πράξει ὁ προπάτωρ αὐτοῦ Δαυίδ.
2 Αὐτὸς ἐβάδισε τοὺς ἁμαρτωλοὺς καὶ ἀσεβεῖς δρόμους τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ, ἀφοῦ καὶ ἀγάλματα ἀκόμη κατεσκεύασε
3 διὰ τὰ εἴδωλα τῶν θεῶν των καὶ προσέφερε θυσίας εἰς Βενεννόμ. Διέταξε καὶ ἐπερνοῦσαν τὰ παιδιά του ἐπάνω ἀπὸ τὸ ἐξαγνιστικόν, τάχα, πῦρ, σύμφωνα μὲ τὰς ἀποκρουστικὰς συνηθείας τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ἔθνη ὁ Κύριος εἶχε καταστρέψει ἐνώπιον τῶν Ἰσραηλιτῶν.
4 Αὐτὸς προσέφερεν ἐπίσης θυμίαμα εἰς τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους, εἰς τὰ ἠλιακωτὰ τῶν οἰκιῶν καὶ κάτω ἀπὸ κάθε ἄλσος τῆς εἰδωλολατρείας.
5 Διὰ τοῦτο Κύριος ὁ Θεὸς τὸν παρέδωκεν εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλέως τῆς Συρίας, ὁ ὁποῖος τὸν ἐνίκησεν, ἐπῆρε πολλοὺς ἄνδρας αἰχμαλώτους ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς ἔφερεν εἰς τὴν Δαμασκόν. Ἐπίσης τὸν παρέδωκεν ὁ Θεὸς εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλέως τῶν Ἰσραηλιτῶν, ὁ ὁποῖος καὶ ἐπροξένησε πολὺ μεγάλην συμφορὰν εἰς αὐτόν.
6 Δηλαδὴ ὁ Φακεέ, ὁ υἱὸς τοῦ Ρομελία βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, εἰς μίαν καὶ μόνην ἡμέραν ἐφόνευσεν ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδας πολεμιστὰς ἄνδρας ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους, διότι καὶ αὐτοὶ εἶχαν ἐγκαταλείψει Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων των.
7 Ἐξ ἄλλου ὁ Ζεχρί, ὁ ἰσχυρὸς πολεμιστὴς ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἐφραίμ, ἐφόνευσε τὸν Μαασὰ τὸν υἱόν του βασιλέως, τὸν Ἐζρικὰν ἀρχηγὸν τοῦ βασιλικοῦ οἴκου, καὶ τὸν Ἑλκανὰ πρῶτον ἄρχοντα τοῦ βασιλέως ἔπειτα ἀπὸ αὐτόν.
8 Οἱ Ἰσραηλῖται ᾐχμαλώτισαν ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς των τοὺς Ἰουδαίους τριακοσίας χιλιάδας, γυναῖκας, υἱοὺς καὶ θυγατέρας, ἐπῆραν πολλὰ λάφυρα ἀπὸ αὐτοὺς καὶ ἔφεραν αἰχμαλώτους καὶ λάφυρα εἰς Σαμάρειαν.
9 Εἰς τὴν Σαμάρειαν ὑπῆρχεν ἕνας προφήτης τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος ὠνομάζετο Ὠδήδ. Αὐτὸς ἐξῆλθε νὰ προϋπαντήσῃ τὸν στρατὸν τῶν Ἰσραηλιτῶν, ὅταν αὐτοὶ ἐπέστρεφαν εἰς τὴν Σαμάρειαν. Ὅταν τοὺς συνήντησε τοὺς εἶπεν· <ἰδοὺ ἡ ὀργὴ Κυρίου τοῦ Θεοῦ τῶν πατέρων μας ἐξέσπασεν ἐναντίον τοῦ βασιλείου τῶν Ἰουδαίων καὶ ὁ Θεὸς παρέδωκεν αὐτοὺς εἰς τὰ χέρια σας. Ἀλλὰ σεῖς ὅλους τοὺς ἐξωντώσατε μὲ τοιαύτην μανίαν, ὥστε ἡ ἄδικος καὶ ἀγρία συμπεριφορά σας ἔφθασε ἕως εἰς τὸν οὐρανόν.
10 Καὶ ἐπὶ πλέον σεῖς τώρα σκέπτεσθε καὶ ἔχετε ἀποφασίσει νὰ κρατήσετε ὡς δούλους τοὺς ἄνδρας καὶ ὡς δούλας σας τὰς γυναῖκας τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα. Ἀλλὰ ἰδοὺ ἐγὼ δὲν εὑρίσκομαι σήμερον μαζῆ σας, διὰ νὰ διαμαρτυρηθῶ ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας διὰ τὴν πρᾶξιν σας αὐτήν;
11 Τώρα ὅμως ἀκούσατε αὐτά, τὰ ὁποῖα σᾶς λέγω· Τοὺς ἀδελφούς σας, τοὺς ὁποίους ἔχετε συλλάβει αἰχμαλώτους, ἀφήσατέ τους ἐλευθέρους νὰ ἐπιστρέψουν εἰς τὴν πατρίδα των, διότι ἄλλως ἡ ὀργὴ Κυρίου τοῦ Θεοῦ θὰ ἐκσπάσῃ ἐναντίον σας>.
12 Ἀλλὰ καὶ μερικοὶ ἀπὸ τοὺς ἀρχηγοὺς τῆς φυλῆς τοῦ Ἐφραίμ, ὁ Οὐδείας υἱὸς τοῦ Ἰωανοῦ, ὁ Βαραχίας υἱὸς τοῦ Μωσολαμώθ, ὁ Ἐζεκίας υἱὸς τοῦ Σελλὴμ καὶ ὁ Ἀμασίας ὁ υἱὸς τοῦ Ἐλδαῒ ἐξηγέρθησαν ἐναντίον ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἐπανήρχοντο ἀπὸ τὸν πόλεμον
13 καὶ εἶπαν πρὸς αὐτούς· <κατ' οὐδένα τρόπον θὰ εἰσαγάγετε τοὺς αἰχμαλώτους ἐδῶ εἰς τὴν πόλιν, διότι αὐτὸ ποὺ σκέπτεσθε νὰ πράξετε, θὰ θεωρηθῇ καὶ ὡς ἁμαρτία ἰδική μας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὅπως καὶ σεῖς τὸ ἀντιλαμβάνεσθε, καὶ θὰ προστεθῇ καὶ αὐτὴ ἡ ἁμαρτία εἰς τὰς ἁμαρτίας μας καὶ εἰς τὰ ἐξ ἀγνοίας σφάλματά μας. Δὲν πρέπει, λοιπόν, νὰ γίνῃ αὐτό, διότι εἶναι ἁμαρτία μεγάλη καὶ ἡ φοβερὰ ὀργὴ τοῦ Κυρίου θὰ ἐκσπάσῃ ἐναντίον τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ>.
14 Οἱ Ἰσραηλῖται στρατιῶται ἐπείσθησαν εἰς αὐτὰ καὶ ἔτσι ἀφῆκαν ἐκεῖ ἐνώπιον τῶν ἀρχόντων καὶ ὅλης τῆς συγκεντρώσεως τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐλευθέρους τοὺς αἰχμαλώτους καὶ ἐπέστρεψαν εἰς αὐτοὺς τὰ λάφυρα, ποὺ εἶχαν πάρει.
15 Οἱ ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀναφερθῆ μὲ τὰ ὀνόματά των, ἐσηκώθηκαν, ἐπῆραν τοὺς αἰχμαλώτους, ἔδωσαν εἰς τοὺς γυμνοὺς ἀπὸ αὐτοὺς ἐνδύματα ἀπὸ τὰ λάφυρα νὰ ἐνδυθοῦν καὶ εἰς τοὺς ἀνυποδήτους ὑποδήματα νὰ φορέσουν, τοὺς ἔδωκαν τροφὴν νὰ φάγουν καὶ ἔλαιον διὰ νὰ ἀλειφθοῦν, ἐπεβίβασαν κάθε ἀσθενῆ εἰς τὰ ζῶα καὶ τοὺς ὡδήγησαν εἰς τὴν Ἱεριχώ, τὴν πόλιν τῶν φοινίκων, εἰς τοὺς ἀδελφούς των. Κατόπιν δὲ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν Σαμάρειαν.
16 Κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ ἔστειλε πρεσβείαν πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων ζητῶν ἀπὸ αὐτὸν νὰ τὸν βοηθήσῃ εἰς προκειμένην ἀνάγκην.
17 Διότι οἱ Ἰδουμαῖοι εἶχαν ἐπιτεθῇ ἐναντίον τῆς Ἰουδαίας, τὴν ἐκτύπησαν καὶ συνέλαβαν πολλοὺς αἰχμαλώτους.
18 Ἀλλὰ καὶ οἱ Φιλισταῖοι ἐπετέθησαν ἐναντίον τῶν πόλεων τῆς πεδινῆς χώρας τῶν Ἰουδαίων πρὸς δυσμὰς καὶ κατέλαβαν τὴν Βαιθσαμύς, τὴν Ἀϊλών, τὴν Γαδηρὼθ καὶ τὴν Σωχὼ καὶ τὰς γύρω ἀπὸ αὐτὴν κώμας, ὅπως ἐπίσης καὶ τὴν Θαμνὰ καὶ τὰς γύρω ἀπὸ αὐτὴν κώμας καὶ τὴν Γαμζὼ καὶ τὰς γύρω ἀπὸ αὐτὴν κώμας καὶ ἐγκατεστάθησαν εἰς αὐτάς.
19 Τοῦτο δὲ ἔγινε, διότι ὁ Κύριος ἐτιμώρησε τὸ βασίλειον τῶν Ἰουδαίων ἐξ αἰτίας Ἄχαζ τοῦ βασιλέως αὐτῶν, διότι αὐτὸς εἶχεν ἀποστατήσει ἀπὸ τὸν Κύριον.
20 Ὁ βασιλεὺς ὅμως τῶν Ἀσσυρίων, ὁ Θαγλαθφελλασάρ, ἀντὶ νὰ βοηθήσῃ τὸν Ἄχαζ, ἐπετέθη ἐναντίον του καὶ τὸν ἐκτύπησε.
21 Τότε ὁ Ἄχαζ ἐπῆρε τοὺς θησαυροὺς ἀπὸ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, ἀπὸ τὰ βασιλικά του ἀνάκτορα καὶ ἀπὸ τοὺς ἄρχοντας καὶ τὰ ἔδωσεν ὡς φόρον εἰς τὸν βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων, πρᾶγμα ὅμως τὸ ὁποῖον δὲν ἐβοήθησεν αὐτὸν εἰς τίποτε,
22 ἄλλα ἐπεδείνωσε μᾶλλον τὴν συμφοράν. Ὁ δὲ Ἄχαζ ἀντὶ νὰ μετανοήση, ἐπροχώρησε πολὺ περισσότερον εἰς τὴν ἀποστασίαν του ἀπὸ τὸν Κύριον. Εἶπε δὲ τότε καὶ ἀπεφάσισε·
23 <θὰ λατρεύσω τοὺς εἰδωλικοὺς θεοὺς τῆς Δαμασκοῦ, οἱ ὁποῖοι καὶ μὲ κατενίκησαν>. Ἀπεφάσισε δὲ τοῦτο, διότι ἐνόμισεν ὅτι οἱ θεοὶ τοῦ βασιλέως τῆς Συρίας, αὐτοὶ ἐνίσχυσαν τοὺς Σύρους ἐναντίον του. <Λοιπόν, εἶπε, θὰ προσφέρω θυσίας εἰς αὐτοὺς καὶ αὐτοὶ θὰ μὲ βοηθήσουν>. Ἡ πρᾶξις ὅμως αὐτὴ τοῦ Ἄχαζ ἔγινεν αἰτία νέων συμφορῶν εἰς αὐτὸν καὶ εἰς ὅλον τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν.
24 Ἐν τούτοις ὁ Ἄχαζ ἐπῆρε τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου, τὰ κατεκομμάτιασε, ἔκλεισε τὰς θύρας τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ κατεσκεύασε διὰ τὸν ἑαυτόν του εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια εἰς ὅλας τὰς γωνίας τῶν ὁδῶν τῆς Ἱερουσαλήμ.
25 Ἐπίσης εἰς ὅλας τὰς πόλεις τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα κατεσκεύασεν ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους, διὰ νὰ προσφέρεται ἐκεῖ θυμίαμα εἰς τοὺς ξένους θεούς. Ἔτσι ὅμως αὐτὸς καὶ ὁ ἰουδαϊκὸς λαὸς ἐξώργισαν ἐναντίον των Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων των.
26 Τὰ ὑπόλοιπα ἔργα αὐτοῦ καὶ ὅλαι αἱ πράξεις του, αἱ πρῶται καὶ αἱ τελευταῖαι, εἶναι γραμμέναι εἰς τὸ βιβλίον τῶν βασιλέων Ἰούδα καὶ Ἰσραήλ.
27 Ὁ Ἄχαζ ἀπέθανε καὶ ἐτάφη μαζῆ μὲ τοὺς προπάτοράς του εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Δὲν ἔφεραν ὅμως αὐτὸν νὰ ἐνταφιασθῇ εἰς τοὺς τάφους τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ. Ἀντὶ δὲ αὐτοῦ ἔγινεν βασιλεὺς ὁ υἱός του Ἐζεκίας.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ταν ὁ Ἄχαζ ἀνέβη εἰς τὸν βασιλικὸν Θρόνον, ἦταν εἴκοσι πέντε ἐτῶν, ἐβασίλευσε δὲ ἐπὶ δεκαέξι χρόνια μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλήμ. Ὅμως ὁ Ἄχαζ δὲν ἔζησε σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, μὲ πιστότητα καὶ ἀφοσίωσιν εἰς τὸν Κύριον, ὅπως ὁ Δαβίδ, ὁ προπάτοράς του.
2 Ὁ Ἄχαζ ἔζησε κατὰ τὸ ἁμαρτωλὸν καὶ εἰδωλολατρικὸν παράδειγμα τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραήλ· διότι κατεσκεύασεν ἀκόμη καὶ ἀγάλματα
3 διὰ τὰ εἴδωλα τοῦ Βάαλ, τὸν ὁποῖον ἐλάτρευαν τὰ ἔθνη ἀκόμη ὁ Ἄχαζ προσέφερε θυσίες εἰς τὴν κοιλάδα Βενεννόμ. Ἐπίσης ἐθυσίασε τὰ παιδιά του ὡς ὁλοκαύτωμα εἰς τὰ εἴδωλα (ἢ κατ ’ ἄλλους: Ἐπέρασεν ἀπὸ τὴν φωτιὰ τὰ παιδιά του, διὰ νὰ τὰ ἐξαγνίσῃ), σύμφωνα μὲ τὶς σιχαμερὲς συνήθειες τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ἐξερρίζωσεν ὁ Κύριος, ὅταν οἱ Ἰσραηλῖται ἐπροχωροῦσαν καὶ ἐγκαθίσταντο εἰς τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας.
4 Ἐπίσης ὁ Ἄχαζ συνέχιζε νὰ προσφέρῃ θυμίαμα εἰς τὰ εἴδωλα, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους, εἰς λόφους καὶ ἐπάνω εἰς τὰ δώματα (ταράτσες) τῶν σπιτιῶν καὶ κάτω ἀπὸ ὅλα τὰ ἄλση μὲ πυκνόφυλλα σκιερὰ δένδρα.
5 Ἐπειδὴ ὁ Ἄχαζ ἁμάρτησε, ὁ Κύριος, ὁ Θεός του, τὸν παρέδωκεν εἰς τὴν ἐξουσίαν τοῦ βασιλιᾶ τῆς Συρίας, ὁ ὁποῖος τὸν ἐνίκησε καὶ αἰχμαλώτισε ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους μεγάλον ἀριθμὸν αἰχμαλώτων, τοὺς ὁποίους μετέφερεν εἰς τὴν Δαμασκόν. Ἐπίσης ὁ Θεὸς παρέδωκε τὸν Ἄχαζ εἰς τὴν ἐξουσίαν τοῦ βασιλιᾶ του Ἰσραήλ, ὁ ὁποῖος τὸν ἐνίκησε καὶ τοῦ ἐπροξένησε μεγάλες καταστροφές.
6 Εἰς μίαν καὶ μόνον ἡμέραν ὁ Φακεέ, ὁ υἱὸς τοῦ Ρομελία, βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραήλ, ἐφόνευσεν ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδες (120.000) γενναίους Ἰουδαίους, διότι οἰ Ἰουδαῖοι ἐγκατέλειψαν τὸν Κύριον, τὸν Θεὸν τῶν πατέρων των.
7 Ἕνας Ἰσραηλίτης, ὁ ἰσχυρὸς πολεμιστὴς Ζεχρὶ ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἐφραίμ, ἐσκότωσε τὸν Μαασά, τὸν υἱὸν τοῦ βασιλιᾶ, καὶ τὸν Ἐζρικάν, τὸν ἀρχηγὸν τοῦ βασιλικοῦ οἴκου, καὶ τὸν Ἐλκανά, τὸν πρωθυπουργὸν τοῦ βασιλιᾶ.
8 Οἱ Ἰσραηλῖται συνέλαβαν ὡς αἰχμαλώτους ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς των Ἰουδαίους τριακόσιες χιλιάδες (300.000), μεταξὺ τῶν ὁποίων συμπεριελαμβάνοντο γυναῖκες καὶ υἱοὶ καὶ θυγατέρες, καὶ ἀπὸ αὐτοὺς ἔλαβαν πολλὰ λάφυρα καὶ μετέφεραν τοὺς αἰχμαλώτους καὶ τὰ λάφυρα εἰς τὴν Σαμάρειαν.
9 Ἐκεῖ ὅμως εἰς τὴν Σαμάρειαν εὑρίσκετο ἕνας προφήτης τοῦ Κυρίου, τὸ ὄνομα τοῦ ὁποίου ἦταν Ὠδήδ. Ὁ Ὠδὴδ ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν πόλιν διὰ νὰ προϋπαντήσῃ τὰ στρατεύματα, ποὺ ἐπέστρεφαν εἰς τὴν Σαμάρειαν καὶ καθὼς οἱ Ἰσραηλῖται στρατιῶται εἰσήρχοντο μὲ τοὺς Ἰουδαίους αἰχμαλώτους, ὁ Ὠδὴδ τοὺς εἶπε: <Προσέξετε· ἐπειδὴ ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ τῶν πατέρων σας, ἐξέσπασε κατὰ τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, δι ’ αὐτὸ ὁ Θεὸς παρέδωκε τοὺς Ἰουδαίους εἰς τὰ χέρια σας. Ἐσεῖς ὅμως τοὺς ἐφονεύσατε μὲ τέτοιαν κακεντρέχειαν, σκληρότητα καὶ ὀργήν, ὥστε ἡ μεγάλη αὐτὴ ἀδικία κατὰ τῶν ἀδελφῶν σας ἔφθασε μέχρι τοῦ οὐρανοῦ καὶ ζητεῖ ἐκδίκησιν.
10 Καὶ τώρα προτίθεσθε νὰ κάμετε δούλους καὶ δοῦλες σας τοὺς ἄνδρες καὶ τὶς γυναῖκες τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ τῆς πόλεως τῆς Ἱερουσαλήμ. Δὲν βλέπετε ὅμως ὅτι, νά· ἐγὼ εἶμαι μαζί σας, ὥστε νὰ διαμαρτυρηθῶ διὰ τὴν σκληρὰν αὐτὴν συμπεριφοράν σας εἰς τὸν Κύριον, τὸν Θεόν σας;
11 Τώρα λοιπὸν ἀκοῦστε με· ἀφῆστε ἐλευθέρους τοὺς αἰχμαλώτους, τοὺς ὁποίους αἰχμαλωτίσατε ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς σας Ἰουδαίους, διότι ἡ σφοδρὰ καὶ βιαία ὀργὴ τοῦ Κυρίου κρέμεται ἐπὶ τῶν κεφαλῶν σας>.
12 Τότε τέσσερις ἀπὸ τοὺς ἀρχηγοὺς τοῦ βορείου βασιλείου καὶ συγκεκριμένως τῆς φυλῆς Ἐφραίμ - ὁ Οὐδείας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωανοῦ, καὶ ὁ Βαραχίας, ὁ υἱὸς τοῦ Μωσολαμώθ, καὶ ὁ Ἐζεκίας, ὁ υἱὸς τοῦ Σελλήμ, καὶ ὁ Ἀμασίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐλδαΐ - ἐσηκώθησαν καὶ διεμαρτυρήθησαν ἐναντιον ἐκείνων, ποὺ ἐπέστρεφαν ἀπὸ τὸν πόλεμον,
13 καὶ τοὺς εἶπαν: <Δὲν πρέπει νὰ ὁδηγήσετε τοὺς αἰχμαλώτους αὐτοὺς ἐδῶ κοντά μας, μέσα εἰς τὴν Σαμάρειαν, διότι ἡ ἐνέργειά σας αὐτὴ θὰ γίνῃ αἰτία ὥστε νὰ ἁμαρτήσωμεν καὶ ἡμεῖς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὅπως τὸ ἀντιλαμβάνεσθε καὶ σεῖς οἱ ἴδιοι· μὲ τὴν ἐνέργειαν σας αὐτὴν θὰ προσθέσωμεν νέαν ἁμαρτίαν εἰς τὶς ἁμαρτίες μας καὶ νέαν ἐνοχὴν εἰς τὴν ἐνοχήν μας· καὶ θὰ συμβοῦν αὐτά, παρ’ ὅλον ὅτι ἡ ἁμαρτία μας εἶναι ἤδη μεγάλη καὶ ἡ βιαία καὶ σφοδρὰ ὀργὴ τοῦ Κυρίου κρέμεται ἐπὶ τῆς κεφαλῆς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ>.
14 Κατόπιν αὐτῶν οἱ στρατιῶται τοῦ Ἰσραὴλ ἀφῆκαν ἐλευθέρους καὶ παρέδωκαν τοὺς Ἰουδαίους αἰχμαλώτους καὶ τὰ λάφυρα ἐμπρὸς εἰς τοὺς ἀρχηγοὺς καὶ εἰς ὅλην τὴν συνάθροισιν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
15 Τότε οἱ ἄνδρες, τῶν ὁποῖοων τὰ ὀνόματα ἀνεφέρθησαν, ἐσηκώθηκαν καὶ ἀνέλαβαν τὴν εὐθύνην τῶν αἰχμαλώτων. Ἔντυσαν ὅλους τοὺς γυμνοὺς αἰχμαλώτους μὲ ροῦχα ἀπὸ τὰ λάφυρα. Τοὺς ἔντυσαν, τοὺς ἔδωσαν παπούτσια· τοὺς ἔδωσαν ἐπίσης φαγητὸν καὶ λάδι διὰ νὰ ἀλείψουν μὲ αὐτὸ τὶς πληγές των (ἢ κατ' ἄλλους: Καὶ λάδι ἀρωματικὸν διὰ ν' ἀλειφθοῦν). Τοὺς ἐβοήθησαν καὶ ἀνέβασαν εἰς ὑποζύγια ὅλους τοὺς τραυματίες καὶ ἀρρώστους καὶ τοὺς μετέφεραν πίσω εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, εἰς τὴν Ἱεριχώ, τὴν πόλιν τῶν φοινικοδένδρων, εἰς τοὺς ἀδελφούς των Ἰουδαίους. Κατόπιν δὲ οἱ Ἰσραηλῖται ἐπέστρεψαν εἰς τὴν Σαμάρειαν.
16 Κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον συνέβη τοῦτο: Ὁ βασιλιᾶς Ἄχαζ ἔστειλεν ἀπεσταλμένους πρὸς τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων καὶ ἐζητοῦσε νὰ τὸν βοηθήσῃ, ἐκτὸς τῶν ἄλλων
17 καὶ διότι οἱ Ἰδουμαῖοι ἐπανεστάτησαν, εἰσέβαλαν πάλιν καὶ ἐκτύπησαν τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα καὶ συνέλαβαν πολλοὺς αἰχμαλώτους.
18 Ταυτοχρόνως ὅμως καὶ οἱ Φιλισταῖοι εἰσέβαλαν καὶ ἐπετέθησαν κατὰ τῶν πόλεων τῆς πεδινῆς περιοχῆς καὶ εἰς τὰ νοτιοδυτικὰ τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα. Κατέλαβαν δὲ τὶς πόλεις Βαιθσαμύς, Ἀϊλών, Γαδηρὼθ καὶ Σωχῶ μαζὶ μὲ τὰ χωριὰ καὶ τὶς περιοχές, ποὺ ἀνῆκαν εἰς αὐτήν, καὶ τὴν Θαμνὰ μὲ τὰ χωριὰ καὶ τὶς περιοχές, ποὺ ἀνῆκαν εἰς αὐτήν, καὶ τὴν Γαμζῶ μὲ τὰ χωριὰ καὶ τὶς περιοχές, ποὺ ἀνῆκαν εἰς αὐτήν, καὶ ἐγκατεστάθησαν ἐκεῖ.
19 Αὐτὰ συνέβησαν, διότι ὁ Κύριος ἐξησθένισε καὶ ἐσμίκρυνε τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα ἕνεκα τοῦ Ἄχαζ, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, ἐπειδὴ αὐτὸς ἀπεστάτησε πολὺ ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ ἀσέβησε εἰς μεγάλον βαθμὸν ἀπέναντί του.
20 Τότε ὁ Θαγλαθφελλασάρ, βασιλιᾶς τῆς Ἀσσυρίας, ἀντὶ νὰ ἔλθῃ καὶ νὰ βοηθήσῃ τὸν Ἄχαζ, ἐπετέθη ἐναντίον του καὶ τὸν ἐκτύπησεν.
21 Ἕνεκα τούτου ὁ Ἄχαζ ἐπῆρε ὅλα, ὅσα ὑπῆρχαν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ εἰς τὸ βασιλικὸν ἀνάκτορον καὶ εἰς τὴν κατοχὴν τῶν ἀρχόντων, καὶ τὰ ἔδωκεν ὡς φόρον ὑποτελείας εἰς τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων· παρ’ ὅλα αὐτὰ ὁ Ἀσσύριος βασιλιᾶς δὲν τοῦ ἔδωκε καμμίαν βοήθειαν!
22 Ὁ Ἄχαζ, ὄχι μόνον καμμίαν βοήθειαν δὲν ἔλαβεν, ἄλλα καὶ ἡ δεινὴ κατάστασις, εἰς τὴν ὁποίαν εὑρέθη, ἐχειροτέρευσε περισσότερον. Παρ’ ὅλα ὅμως αὐτὰ τὰ δεινά, ὁ Ἄχαζ συνέχιζε νὰ ζῇ εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ νὰ ἀπομακρύνεται ὅλονεν καὶ περισσότερον ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ νὰ γίνεται ἀσεβέστερος. Εἶπε δὲ ὁ ἀποστάτης Ἄχαζ:
23 <Θὰ λατρεύσω τοὺς θεοὺς τῆς Δαμασκοῦ, οἱ ὁποῖοι μὲ κτυποῦν καὶ μὲ νικοῦν>. Ἀπεφάσισε δὲ τοῦτο, διότι ἐσκέφθη ὡς ἐξῇς: <Ἐφ ’ ὅσον οἱ θέοι τοῦ βασιλιᾶ τῆς Συρίας ἐβοήθησαν καὶ ἐνεδυνάμωσαν τοὺς Σύρους ἐναντίον μου, εἰς αὐτοὺς λοιπὸν θὰ θυσιάσω καὶ ἐγώ, αὐτοὶ δὲ θὰ μὲ βοηθήσουν>! Οἱ θέοι ὅμως τῶν Σύρων ἀπεδείχθησαν εἰς τὸν Ἄχαζ καὶ εἰς ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν σκάνδαλον καὶ ἀφορμὴ πτώσεως καὶ καταστροφῆς.
24 Τότε ὁ Ἄχαζ ἐμάζευσεν ὅλα τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ τὰ ἔκαμε κομμάτια· ἐπίσης ἔκλεισεν ὅλες τὶς πόρτες τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ ἔστησε τὰ ἰδικά του εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια εἰς κάθε γωνίαν τῆς Ἱερουσαλήμ.
25 Ἐπίσης εἰς ὅλες τὶς πόλεις (μεγάλες καὶ μικρές) τοῦ βασιλείου τῆς Ἰουδαίας κατεσκεύασε θυσιαστήρια εἰς ὑψηλὲς τοποθεσίες, διὰ νὰ προσφέρεται εἰς αὐτὰ θυσία θυμιάματος εἰς ξένους (εἰδωλολατρικούς) θεούς. Μὲ ὅλα αὐτὰ ὁ Ἄχαζ καὶ ὁ λαός του ἐξώργισαν τὸν Κύριον, τὸν Θεὸν τῶν πατέρων των.
26 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα καὶ γενικῶς ἡ πολιτεία τοῦ Ἄχαζ, ἡ ἱστορία του ἀπ’ ἀρχῆς μέχρι τέλους, νά· εἶναι ὅλα γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον < Ἱστορία τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα καὶ τοῦ Ἰσραήλ>.
27 Ἀπέθανεν ὁ Ἄχαζ καὶ προσετέθη εἰς τοὺς ἀποθαμένους προγόνους του καὶ ἐτάφη εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν πόλιν τοῦ Δαβίδ· δὲν τὸν ἐνεταφίασαν ὅμως εἰς τοὺς τάφους τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ Ἐζεκίας, ὁ υἱός του.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ἱὸς εἴκοσι καὶ πέντε ἐτῶν ἦν Ἄχαζ ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ ἑκκαίδεκα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ· καὶ οὐκ ἐποίησε τὸ εὐθὲς ἐνώπιον Κυρίου, ὡς Δαυὶδ ὁ πατὴρ αὐτοῦ.	Ἄχαζ ἦτο εἰκοσιπέντε ἐτῶν, ὅταν ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον· ἐβασίλευσεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ δεκαὲξ ἔτη. Δὲν ἔπραξεν ὅμως τὸ εὐάρεστον ἐνώπιον Κυρίου, ὅπως εἶχε πράξει ὁ προπάτωρ αὐτοῦ Δαυίδ.	ταν ὁ Ἄχαζ ἀνέβη εἰς τὸν βασιλικὸν Θρόνον, ἦταν εἴκοσι πέντε ἐτῶν, ἐβασίλευσε δὲ ἐπὶ δεκαέξι χρόνια μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλήμ. Ὅμως ὁ Ἄχαζ δὲν ἔζησε σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, μὲ πιστότητα καὶ ἀφοσίωσιν εἰς τὸν Κύριον, ὅπως ὁ Δαβίδ, ὁ προπάτοράς του.
2 Καὶ ἐπορεύθη κατὰ τὰς ὁδοὺς βασιλέων Ἰσραήλ· καὶ γὰρ γλυπτὰ ἐποίησε	2 Αὐτὸς ἐβάδισε τοὺς ἁμαρτωλοὺς καὶ ἀσεβεῖς δρόμους τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ, ἀφοῦ καὶ ἀγάλματα ἀκόμη κατεσκεύασε	2 Ὁ Ἄχαζ ἔζησε κατὰ τὸ ἁμαρτωλὸν καὶ εἰδωλολατρικὸν παράδειγμα τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραήλ· διότι κατεσκεύασεν ἀκόμη καὶ ἀγάλματα
3 τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν καὶ ἔθυεν ἐν Βενεννὸμ καὶ διῆγε τὰ τέκνα αὐτοῦ διὰ πυρὸς κατὰ τὰ βδελύγματα τῶν ἐθνῶν, ὧν ἐξωλόθρευσε Κύριος ἀπὸ προσώπου υἱῶν Ἰσραήλ,	3 διὰ τὰ εἴδωλα τῶν θεῶν των καὶ προσέφερε θυσίας εἰς Βενεννόμ. Διέταξε καὶ ἐπερνοῦσαν τὰ παιδιά του ἐπάνω ἀπὸ τὸ ἐξαγνιστικόν, τάχα, πῦρ, σύμφωνα μὲ τὰς ἀποκρουστικὰς συνηθείας τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ἔθνη ὁ Κύριος εἶχε καταστρέψει ἐνώπιον τῶν Ἰσραηλιτῶν.	3 διὰ τὰ εἴδωλα τοῦ Βάαλ, τὸν ὁποῖον ἐλάτρευαν τὰ ἔθνη ἀκόμη ὁ Ἄχαζ προσέφερε θυσίες εἰς τὴν κοιλάδα Βενεννόμ. Ἐπίσης ἐθυσίασε τὰ παιδιά του ὡς ὁλοκαύτωμα εἰς τὰ εἴδωλα (ἢ κατ ’ ἄλλους: Ἐπέρασεν ἀπὸ τὴν φωτιὰ τὰ παιδιά του, διὰ νὰ τὰ ἐξαγνίσῃ), σύμφωνα μὲ τὶς σιχαμερὲς συνήθειες τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ἐξερρίζωσεν ὁ Κύριος, ὅταν οἱ Ἰσραηλῖται ἐπροχωροῦσαν καὶ ἐγκαθίσταντο εἰς τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας.
4 καὶ ἐθυμία ἐπὶ τῶν ὑψηλῶν καὶ ἐπὶ τῶν δωμάτων καὶ ὑποκάτω παντὸς ξύλου ἀλσώδους.	4 Αὐτὸς προσέφερεν ἐπίσης θυμίαμα εἰς τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους, εἰς τὰ ἠλιακωτὰ τῶν οἰκιῶν καὶ κάτω ἀπὸ κάθε ἄλσος τῆς εἰδωλολατρείας.	4 Ἐπίσης ὁ Ἄχαζ συνέχιζε νὰ προσφέρῃ θυμίαμα εἰς τὰ εἴδωλα, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους, εἰς λόφους καὶ ἐπάνω εἰς τὰ δώματα (ταράτσες) τῶν σπιτιῶν καὶ κάτω ἀπὸ ὅλα τὰ ἄλση μὲ πυκνόφυλλα σκιερὰ δένδρα.
5 Καὶ παρέδωκεν αὐτὸν Κύριος ὁ Θεὸς αὐτοῦ διὰ χειρὸς βασιλέως Συρίας, καὶ ἐπάταξεν ἐν αὐτῷ καὶ ἠχμαλώτευσεν ἐξ αὐτῶν αἰχμαλωσίαν πολλὴν καὶ ἤγαγεν εἰς Δαμασκόν· καὶ γὰρ εἰς χεῖρας βασιλέως Ἰσραὴλ παρέδωκεν αὐτόν, καὶ ἐπάταξεν ἐν αὐτῷ πληγὴν μεγάλην.	5 Διὰ τοῦτο Κύριος ὁ Θεὸς τὸν παρέδωκεν εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλέως τῆς Συρίας, ὁ ὁποῖος τὸν ἐνίκησεν, ἐπῆρε πολλοὺς ἄνδρας αἰχμαλώτους ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς ἔφερεν εἰς τὴν Δαμασκόν. Ἐπίσης τὸν παρέδωκεν ὁ Θεὸς εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλέως τῶν Ἰσραηλιτῶν, ὁ ὁποῖος καὶ ἐπροξένησε πολὺ μεγάλην συμφορὰν εἰς αὐτόν.	5 Ἐπειδὴ ὁ Ἄχαζ ἁμάρτησε, ὁ Κύριος, ὁ Θεός του, τὸν παρέδωκεν εἰς τὴν ἐξουσίαν τοῦ βασιλιᾶ τῆς Συρίας, ὁ ὁποῖος τὸν ἐνίκησε καὶ αἰχμαλώτισε ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους μεγάλον ἀριθμὸν αἰχμαλώτων, τοὺς ὁποίους μετέφερεν εἰς τὴν Δαμασκόν. Ἐπίσης ὁ Θεὸς παρέδωκε τὸν Ἄχαζ εἰς τὴν ἐξουσίαν τοῦ βασιλιᾶ του Ἰσραήλ, ὁ ὁποῖος τὸν ἐνίκησε καὶ τοῦ ἐπροξένησε μεγάλες καταστροφές.
6 Καὶ ἀπέκτεινε Φακεὲ ὁ τοῦ Ρομελία βασιλεὺς Ἰσραὴλ ἐν Ἰούδᾳ ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδας ἀνδρῶν δυνατῶν ἰσχύϊ ἐν τῷ καταλιπεῖν αὐτοὺς Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων αὐτῶν.	6 Δηλαδὴ ὁ Φακεέ, ὁ υἱὸς τοῦ Ρομελία βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, εἰς μίαν καὶ μόνην ἡμέραν ἐφόνευσεν ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδας πολεμιστὰς ἄνδρας ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους, διότι καὶ αὐτοὶ εἶχαν ἐγκαταλείψει Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων των.	6 Εἰς μίαν καὶ μόνον ἡμέραν ὁ Φακεέ, ὁ υἱὸς τοῦ Ρομελία, βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραήλ, ἐφόνευσεν ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδες (120.000) γενναίους Ἰουδαίους, διότι οἰ Ἰουδαῖοι ἐγκατέλειψαν τὸν Κύριον, τὸν Θεὸν τῶν πατέρων των.
7 Καὶ ἀπέκτεινε Ζεχρὶ ὁ δυνατὸς τοῦ Ἐφραὶμ τὸν Μαασὰ τὸν υἱὸν τοῦ βασιλέως καὶ τὸν Ἐζρικὰν ἡγούμενον τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ τὸν Ἑλκανὰ τὸν διάδοχον τοῦ βασιλέως.	7 Ἐξ ἄλλου ὁ Ζεχρί, ὁ ἰσχυρὸς πολεμιστὴς ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἐφραίμ, ἐφόνευσε τὸν Μαασὰ τὸν υἱόν του βασιλέως, τὸν Ἐζρικὰν ἀρχηγὸν τοῦ βασιλικοῦ οἴκου, καὶ τὸν Ἑλκανὰ πρῶτον ἄρχοντα τοῦ βασιλέως ἔπειτα ἀπὸ αὐτόν.	7 Ἕνας Ἰσραηλίτης, ὁ ἰσχυρὸς πολεμιστὴς Ζεχρὶ ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἐφραίμ, ἐσκότωσε τὸν Μαασά, τὸν υἱὸν τοῦ βασιλιᾶ, καὶ τὸν Ἐζρικάν, τὸν ἀρχηγὸν τοῦ βασιλικοῦ οἴκου, καὶ τὸν Ἐλκανά, τὸν πρωθυπουργὸν τοῦ βασιλιᾶ.
8 Καὶ ἠχμαλώτισαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἀπὸ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν τριακοσίας χιλιάδας, γυναῖκας καὶ υἱοὺς καὶ θυγατέρας, καὶ σκῦλα πολλὰ ἐσκύλευσαν ἐξ αὐτῶν καὶ ἤνεγκαν τὰ σκῦλα εἰς Σαμάρειαν.	8 Οἱ Ἰσραηλῖται ᾐχμαλώτισαν ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς των τοὺς Ἰουδαίους τριακοσίας χιλιάδας, γυναῖκας, υἱοὺς καὶ θυγατέρας, ἐπῆραν πολλὰ λάφυρα ἀπὸ αὐτοὺς καὶ ἔφεραν αἰχμαλώτους καὶ λάφυρα εἰς Σαμάρειαν.	8 Οἱ Ἰσραηλῖται συνέλαβαν ὡς αἰχμαλώτους ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς των Ἰουδαίους τριακόσιες χιλιάδες (300.000), μεταξὺ τῶν ὁποίων συμπεριελαμβάνοντο γυναῖκες καὶ υἱοὶ καὶ θυγατέρες, καὶ ἀπὸ αὐτοὺς ἔλαβαν πολλὰ λάφυρα καὶ μετέφεραν τοὺς αἰχμαλώτους καὶ τὰ λάφυρα εἰς τὴν Σαμάρειαν.
9 Καὶ ἐκεῖ ἦν ὁ προφήτης τοῦ Κυρίου, Ὠδὴδ ὄνομα αὐτῷ, καὶ ἐξῆλθεν εἰς ἀπάντησιν τῆς δυνάμεως τῶν ἐρχομένων εἰς Σαμάρειαν καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ἰδοὺ ὀργὴ Κυρίου Θεοῦ τῶν πατέρων ὑμῶν ἐπὶ Ἰούδαν, καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖρας ὑμῶν, καὶ ἀπεκτείνατε ἐν αὐτοῖς ἐν ὀργῇ· καὶ ἕως τῶν οὐρανῶν ἔφθακε.	9 Εἰς τὴν Σαμάρειαν ὑπῆρχεν ἕνας προφήτης τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος ὠνομάζετο Ὠδήδ. Αὐτὸς ἐξῆλθε νὰ προϋπαντήσῃ τὸν στρατὸν τῶν Ἰσραηλιτῶν, ὅταν αὐτοὶ ἐπέστρεφαν εἰς τὴν Σαμάρειαν. Ὅταν τοὺς συνήντησε τοὺς εἶπεν· <ἰδοὺ ἡ ὀργὴ Κυρίου τοῦ Θεοῦ τῶν πατέρων μας ἐξέσπασεν ἐναντίον τοῦ βασιλείου τῶν Ἰουδαίων καὶ ὁ Θεὸς παρέδωκεν αὐτοὺς εἰς τὰ χέρια σας. Ἀλλὰ σεῖς ὅλους τοὺς ἐξωντώσατε μὲ τοιαύτην μανίαν, ὥστε ἡ ἄδικος καὶ ἀγρία συμπεριφορά σας ἔφθασε ἕως εἰς τὸν οὐρανόν.	9 Ἐκεῖ ὅμως εἰς τὴν Σαμάρειαν εὑρίσκετο ἕνας προφήτης τοῦ Κυρίου, τὸ ὄνομα τοῦ ὁποίου ἦταν Ὠδήδ. Ὁ Ὠδὴδ ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν πόλιν διὰ νὰ προϋπαντήσῃ τὰ στρατεύματα, ποὺ ἐπέστρεφαν εἰς τὴν Σαμάρειαν καὶ καθὼς οἱ Ἰσραηλῖται στρατιῶται εἰσήρχοντο μὲ τοὺς Ἰουδαίους αἰχμαλώτους, ὁ Ὠδὴδ τοὺς εἶπε: <Προσέξετε· ἐπειδὴ ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ τῶν πατέρων σας, ἐξέσπασε κατὰ τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, δι ’ αὐτὸ ὁ Θεὸς παρέδωκε τοὺς Ἰουδαίους εἰς τὰ χέρια σας. Ἐσεῖς ὅμως τοὺς ἐφονεύσατε μὲ τέτοιαν κακεντρέχειαν, σκληρότητα καὶ ὀργήν, ὥστε ἡ μεγάλη αὐτὴ ἀδικία κατὰ τῶν ἀδελφῶν σας ἔφθασε μέχρι τοῦ οὐρανοῦ καὶ ζητεῖ ἐκδίκησιν.
10 Καὶ νῦν υἱοὺς Ἰούδα καὶ Ἱερουσαλὴμ ὑμεῖς λέγετε κατακτήσασθαι εἰς δούλους καὶ δούλας· οὐκ ἰδοὺ εἰμι μεθ' ὑμῶν μαρτυρῆσαι Κυρίῳ Θεῷ ὑμῶν;	10 Καὶ ἐπὶ πλέον σεῖς τώρα σκέπτεσθε καὶ ἔχετε ἀποφασίσει νὰ κρατήσετε ὡς δούλους τοὺς ἄνδρας καὶ ὡς δούλας σας τὰς γυναῖκας τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα. Ἀλλὰ ἰδοὺ ἐγὼ δὲν εὑρίσκομαι σήμερον μαζῆ σας, διὰ νὰ διαμαρτυρηθῶ ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας διὰ τὴν πρᾶξιν σας αὐτήν;	10 Καὶ τώρα προτίθεσθε νὰ κάμετε δούλους καὶ δοῦλες σας τοὺς ἄνδρες καὶ τὶς γυναῖκες τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ τῆς πόλεως τῆς Ἱερουσαλήμ. Δὲν βλέπετε ὅμως ὅτι, νά· ἐγὼ εἶμαι μαζί σας, ὥστε νὰ διαμαρτυρηθῶ διὰ τὴν σκληρὰν αὐτὴν συμπεριφοράν σας εἰς τὸν Κύριον, τὸν Θεόν σας;
11 Καὶ νῦν ἀκούσατέ μου καὶ ἀποστρέψατε τὴν αἰχμαλωσίαν, ἣν ᾐχμαλωτεύσατε τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν, ὅτι ὀργὴ θυμοῦ Κυρίου ἐφ' ὑμῖν.	11 Τώρα ὅμως ἀκούσατε αὐτά, τὰ ὁποῖα σᾶς λέγω· Τοὺς ἀδελφούς σας, τοὺς ὁποίους ἔχετε συλλάβει αἰχμαλώτους, ἀφήσατέ τους ἐλευθέρους νὰ ἐπιστρέψουν εἰς τὴν πατρίδα των, διότι ἄλλως ἡ ὀργὴ Κυρίου τοῦ Θεοῦ θὰ ἐκσπάσῃ ἐναντίον σας>.	11 Τώρα λοιπὸν ἀκοῦστε με· ἀφῆστε ἐλευθέρους τοὺς αἰχμαλώτους, τοὺς ὁποίους αἰχμαλωτίσατε ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς σας Ἰουδαίους, διότι ἡ σφοδρὰ καὶ βιαία ὀργὴ τοῦ Κυρίου κρέμεται ἐπὶ τῶν κεφαλῶν σας>.
12 Καὶ ἀνέστησαν ἄρχοντες ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἐφραίμ, Οὐδείας ὁ τοῦ Ἰωανοῦ καὶ Βαραχίας ὁ τοῦ Μωσολαμὼθ καὶ Ἐζεκίας ὁ τοῦ Σελλὴμ καὶ Ἀμασίας ὁ τοῦ Ἐλδαΐ, ἐπὶ τοὺς ἐρχομένους ἀπὸ τοῦ πολέμου,	12 Ἀλλὰ καὶ μερικοὶ ἀπὸ τοὺς ἀρχηγοὺς τῆς φυλῆς τοῦ Ἐφραίμ, ὁ Οὐδείας υἱὸς τοῦ Ἰωανοῦ, ὁ Βαραχίας υἱὸς τοῦ Μωσολαμώθ, ὁ Ἐζεκίας υἱὸς τοῦ Σελλὴμ καὶ ὁ Ἀμασίας ὁ υἱὸς τοῦ Ἐλδαῒ ἐξηγέρθησαν ἐναντίον ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἐπανήρχοντο ἀπὸ τὸν πόλεμον	12 Τότε τέσσερις ἀπὸ τοὺς ἀρχηγοὺς τοῦ βορείου βασιλείου καὶ συγκεκριμένως τῆς φυλῆς Ἐφραίμ - ὁ Οὐδείας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωανοῦ, καὶ ὁ Βαραχίας, ὁ υἱὸς τοῦ Μωσολαμώθ, καὶ ὁ Ἐζεκίας, ὁ υἱὸς τοῦ Σελλήμ, καὶ ὁ Ἀμασίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐλδαΐ - ἐσηκώθησαν καὶ διεμαρτυρήθησαν ἐναντιον ἐκείνων, ποὺ ἐπέστρεφαν ἀπὸ τὸν πόλεμον,
13 καὶ εἶπαν αὐτοῖς· οὐ μὴ εἰσαγάγητε τὴν αἰχμαλωσίαν ὧδε πρὸς ἡμᾶς, ὅτι εἰς τὸ ἁμαρτάνειν τῷ Κυρίῳ ἐφ' ἡμᾶς ὑμεῖς λέγετε, προσθεῖναι ἐπὶ ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν καὶ ἐπὶ τὴν ἄγνοιαν ἡμῶν, ὅτι πολλὴ ἡ ἁμαρτία ἡμῶν καὶ ὀργὴ θυμοῦ Κυρίου ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ.	13 καὶ εἶπαν πρὸς αὐτούς· <κατ' οὐδένα τρόπον θὰ εἰσαγάγετε τοὺς αἰχμαλώτους ἐδῶ εἰς τὴν πόλιν, διότι αὐτὸ ποὺ σκέπτεσθε νὰ πράξετε, θὰ θεωρηθῇ καὶ ὡς ἁμαρτία ἰδική μας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὅπως καὶ σεῖς τὸ ἀντιλαμβάνεσθε, καὶ θὰ προστεθῇ καὶ αὐτὴ ἡ ἁμαρτία εἰς τὰς ἁμαρτίας μας καὶ εἰς τὰ ἐξ ἀγνοίας σφάλματά μας. Δὲν πρέπει, λοιπόν, νὰ γίνῃ αὐτό, διότι εἶναι ἁμαρτία μεγάλη καὶ ἡ φοβερὰ ὀργὴ τοῦ Κυρίου θὰ ἐκσπάσῃ ἐναντίον τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ>.	13 καὶ τοὺς εἶπαν: <Δὲν πρέπει νὰ ὁδηγήσετε τοὺς αἰχμαλώτους αὐτοὺς ἐδῶ κοντά μας, μέσα εἰς τὴν Σαμάρειαν, διότι ἡ ἐνέργειά σας αὐτὴ θὰ γίνῃ αἰτία ὥστε νὰ ἁμαρτήσωμεν καὶ ἡμεῖς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὅπως τὸ ἀντιλαμβάνεσθε καὶ σεῖς οἱ ἴδιοι· μὲ τὴν ἐνέργειαν σας αὐτὴν θὰ προσθέσωμεν νέαν ἁμαρτίαν εἰς τὶς ἁμαρτίες μας καὶ νέαν ἐνοχὴν εἰς τὴν ἐνοχήν μας· καὶ θὰ συμβοῦν αὐτά, παρ’ ὅλον ὅτι ἡ ἁμαρτία μας εἶναι ἤδη μεγάλη καὶ ἡ βιαία καὶ σφοδρὰ ὀργὴ τοῦ Κυρίου κρέμεται ἐπὶ τῆς κεφαλῆς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ>.
14 Καὶ ἀφῆκαν οἱ πολεμισταὶ τὴν αἰχμαλωσίαν καὶ τὰ σκῦλα ἐναντίον τῶν ἀρχόντων καὶ πάσης τῆς ἐκκλησίας.	14 Οἱ Ἰσραηλῖται στρατιῶται ἐπείσθησαν εἰς αὐτὰ καὶ ἔτσι ἀφῆκαν ἐκεῖ ἐνώπιον τῶν ἀρχόντων καὶ ὅλης τῆς συγκεντρώσεως τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐλευθέρους τοὺς αἰχμαλώτους καὶ ἐπέστρεψαν εἰς αὐτοὺς τὰ λάφυρα, ποὺ εἶχαν πάρει.	14 Κατόπιν αὐτῶν οἱ στρατιῶται τοῦ Ἰσραὴλ ἀφῆκαν ἐλευθέρους καὶ παρέδωκαν τοὺς Ἰουδαίους αἰχμαλώτους καὶ τὰ λάφυρα ἐμπρὸς εἰς τοὺς ἀρχηγοὺς καὶ εἰς ὅλην τὴν συνάθροισιν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
15 Καὶ ἀνέστησαν ἄνδρες, οἳ ἐπεκλήθησαν ἐν ὀνόματι, καὶ ἀντελάβοντο τῆς αἰχμαλωσίας καὶ πάντας τοὺς γυμνοὺς περιέβαλαν ἀπὸ τῶν σκύλων καὶ ἐνέδυσαν αὐτοὺς καὶ ὑπέδυσαν αὐτοὺς καὶ ἔδωκαν, φαγεῖν καὶ ἀλείψασθαι καὶ ἀντελάβοντο καὶ ἐν ὑποζυγίοις παντὸς ἀσθενοῦντος καὶ κατέστησαν αὐτοὺς εἰς Ἱεριχὼ πόλιν Φοινίκων πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς αὐτῶν, καὶ ἐπέστρεψαν εἰς Σαμάρειαν.	15 Οἱ ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀναφερθῆ μὲ τὰ ὀνόματά των, ἐσηκώθηκαν, ἐπῆραν τοὺς αἰχμαλώτους, ἔδωσαν εἰς τοὺς γυμνοὺς ἀπὸ αὐτοὺς ἐνδύματα ἀπὸ τὰ λάφυρα νὰ ἐνδυθοῦν καὶ εἰς τοὺς ἀνυποδήτους ὑποδήματα νὰ φορέσουν, τοὺς ἔδωκαν τροφὴν νὰ φάγουν καὶ ἔλαιον διὰ νὰ ἀλειφθοῦν, ἐπεβίβασαν κάθε ἀσθενῆ εἰς τὰ ζῶα καὶ τοὺς ὡδήγησαν εἰς τὴν Ἱεριχώ, τὴν πόλιν τῶν φοινίκων, εἰς τοὺς ἀδελφούς των. Κατόπιν δὲ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν Σαμάρειαν.	15 Τότε οἱ ἄνδρες, τῶν ὁποῖοων τὰ ὀνόματα ἀνεφέρθησαν, ἐσηκώθηκαν καὶ ἀνέλαβαν τὴν εὐθύνην τῶν αἰχμαλώτων. Ἔντυσαν ὅλους τοὺς γυμνοὺς αἰχμαλώτους μὲ ροῦχα ἀπὸ τὰ λάφυρα. Τοὺς ἔντυσαν, τοὺς ἔδωσαν παπούτσια· τοὺς ἔδωσαν ἐπίσης φαγητὸν καὶ λάδι διὰ νὰ ἀλείψουν μὲ αὐτὸ τὶς πληγές των (ἢ κατ' ἄλλους: Καὶ λάδι ἀρωματικὸν διὰ ν' ἀλειφθοῦν). Τοὺς ἐβοήθησαν καὶ ἀνέβασαν εἰς ὑποζύγια ὅλους τοὺς τραυματίες καὶ ἀρρώστους καὶ τοὺς μετέφεραν πίσω εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, εἰς τὴν Ἱεριχώ, τὴν πόλιν τῶν φοινικοδένδρων, εἰς τοὺς ἀδελφούς των Ἰουδαίους. Κατόπιν δὲ οἱ Ἰσραηλῖται ἐπέστρεψαν εἰς τὴν Σαμάρειαν.
16 Ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ πρὸς βασιλέα Ἀσσοὺρ βοηθῆσαι αὐτῷ καὶ ἐν τούτῳ,	16 Κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ ἔστειλε πρεσβείαν πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων ζητῶν ἀπὸ αὐτὸν νὰ τὸν βοηθήσῃ εἰς προκειμένην ἀνάγκην.	16 Κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον συνέβη τοῦτο: Ὁ βασιλιᾶς Ἄχαζ ἔστειλεν ἀπεσταλμένους πρὸς τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων καὶ ἐζητοῦσε νὰ τὸν βοηθήσῃ, ἐκτὸς τῶν ἄλλων
17 ὅτι οἱ Ἰδουμαῖοι ἐπέθεντο καὶ ἐπάταξαν ἐν Ἰούδᾳ καὶ ᾐχμαλώτισαν αἰχμαλωσίαν	17 Διότι οἱ Ἰδουμαῖοι εἶχαν ἐπιτεθῇ ἐναντίον τῆς Ἰουδαίας, τὴν ἐκτύπησαν καὶ συνέλαβαν πολλοὺς αἰχμαλώτους.	17 καὶ διότι οἱ Ἰδουμαῖοι ἐπανεστάτησαν, εἰσέβαλαν πάλιν καὶ ἐκτύπησαν τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα καὶ συνέλαβαν πολλοὺς αἰχμαλώτους.
18 καὶ οἱ ἀλλόφυλοι ἐπέθεντο ἐπὶ τὰς πόλεις τῆς πεδινῆς καὶ ἀπὸ λιβὸς τοῦ Ἰούδα καὶ ἔλαβον τὴν Βαιθσαμὺς καὶ τὴν Ἀϊλὼν καὶ τὴν Γαδηρὼθ καὶ τὴν Σωχὼ καὶ τὰς κώμας αὐτῆς καὶ τὴν Θαμνὰ καὶ τὰς κώμας αὐτῆς καὶ τὴν Γαμζὼ καὶ τὰς κώμας αὐτῆς καὶ κατῴκησαν ἐκεῖ·	18 Ἀλλὰ καὶ οἱ Φιλισταῖοι ἐπετέθησαν ἐναντίον τῶν πόλεων τῆς πεδινῆς χώρας τῶν Ἰουδαίων πρὸς δυσμὰς καὶ κατέλαβαν τὴν Βαιθσαμύς, τὴν Ἀϊλών, τὴν Γαδηρὼθ καὶ τὴν Σωχὼ καὶ τὰς γύρω ἀπὸ αὐτὴν κώμας, ὅπως ἐπίσης καὶ τὴν Θαμνὰ καὶ τὰς γύρω ἀπὸ αὐτὴν κώμας καὶ τὴν Γαμζὼ καὶ τὰς γύρω ἀπὸ αὐτὴν κώμας καὶ ἐγκατεστάθησαν εἰς αὐτάς.	18 Ταυτοχρόνως ὅμως καὶ οἱ Φιλισταῖοι εἰσέβαλαν καὶ ἐπετέθησαν κατὰ τῶν πόλεων τῆς πεδινῆς περιοχῆς καὶ εἰς τὰ νοτιοδυτικὰ τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα. Κατέλαβαν δὲ τὶς πόλεις Βαιθσαμύς, Ἀϊλών, Γαδηρὼθ καὶ Σωχῶ μαζὶ μὲ τὰ χωριὰ καὶ τὶς περιοχές, ποὺ ἀνῆκαν εἰς αὐτήν, καὶ τὴν Θαμνὰ μὲ τὰ χωριὰ καὶ τὶς περιοχές, ποὺ ἀνῆκαν εἰς αὐτήν, καὶ τὴν Γαμζῶ μὲ τὰ χωριὰ καὶ τὶς περιοχές, ποὺ ἀνῆκαν εἰς αὐτήν, καὶ ἐγκατεστάθησαν ἐκεῖ.
19 ὅτι ἐταπείνωσε Κύριος τὸν Ἰούδαν διὰ Ἄχαζ βασιλέα Ἰούδα, ὅτι ἀπέστη ἀποστάσει ἀπὸ Κυρίου.	19 Τοῦτο δὲ ἔγινε, διότι ὁ Κύριος ἐτιμώρησε τὸ βασίλειον τῶν Ἰουδαίων ἐξ αἰτίας Ἄχαζ τοῦ βασιλέως αὐτῶν, διότι αὐτὸς εἶχεν ἀποστατήσει ἀπὸ τὸν Κύριον.	19 Αὐτὰ συνέβησαν, διότι ὁ Κύριος ἐξησθένισε καὶ ἐσμίκρυνε τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα ἕνεκα τοῦ Ἄχαζ, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, ἐπειδὴ αὐτὸς ἀπεστάτησε πολὺ ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ ἀσέβησε εἰς μεγάλον βαθμὸν ἀπέναντί του.
20 Καὶ ἦλθεν ἐπ' αὐτὸν Θαγλαθφελλασὰρ βασιλεὺς Ἀσσοὺρ καὶ ἐπάταξεν αὐτόν.	20 Ὁ βασιλεὺς ὅμως τῶν Ἀσσυρίων, ὁ Θαγλαθφελλασάρ, ἀντὶ νὰ βοηθήσῃ τὸν Ἄχαζ, ἐπετέθη ἐναντίον του καὶ τὸν ἐκτύπησε.	20 Τότε ὁ Θαγλαθφελλασάρ, βασιλιᾶς τῆς Ἀσσυρίας, ἀντὶ νὰ ἔλθῃ καὶ νὰ βοηθήσῃ τὸν Ἄχαζ, ἐπετέθη ἐναντίον του καὶ τὸν ἐκτύπησεν.
21 Καὶ ἔλαβεν Ἄχαζ τὰ ἐν οἴκῳ Κυρίου καὶ τὰ ἐν οἴκῳ τοῦ βασιλέως καὶ τῶν ἀρχόντων καὶ ἔδωκε τῷ βασιλεῖ Ἀσσοὺρ καὶ οὐκ εἰς βοήθειαν αὐτῷ ἦν,	21 Τότε ὁ Ἄχαζ ἐπῆρε τοὺς θησαυροὺς ἀπὸ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, ἀπὸ τὰ βασιλικά του ἀνάκτορα καὶ ἀπὸ τοὺς ἄρχοντας καὶ τὰ ἔδωσεν ὡς φόρον εἰς τὸν βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων, πρᾶγμα ὅμως τὸ ὁποῖον δὲν ἐβοήθησεν αὐτὸν εἰς τίποτε,	21 Ἕνεκα τούτου ὁ Ἄχαζ ἐπῆρε ὅλα, ὅσα ὑπῆρχαν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ εἰς τὸ βασιλικὸν ἀνάκτορον καὶ εἰς τὴν κατοχὴν τῶν ἀρχόντων, καὶ τὰ ἔδωκεν ὡς φόρον ὑποτελείας εἰς τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων· παρ’ ὅλα αὐτὰ ὁ Ἀσσύριος βασιλιᾶς δὲν τοῦ ἔδωκε καμμίαν βοήθειαν!
22 ἀλλ' ἢ τῷ θλιβῆναι αὐτόν. Καὶ πρσσέθηκε τοῦ ἀποστῆναι ἀπὸ Κυρίου, καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ·	22 ἄλλα ἐπεδείνωσε μᾶλλον τὴν συμφοράν. Ὁ δὲ Ἄχαζ ἀντὶ νὰ μετανοήση, ἐπροχώρησε πολὺ περισσότερον εἰς τὴν ἀποστασίαν του ἀπὸ τὸν Κύριον. Εἶπε δὲ τότε καὶ ἀπεφάσισε·	22 Ὁ Ἄχαζ, ὄχι μόνον καμμίαν βοήθειαν δὲν ἔλαβεν, ἄλλα καὶ ἡ δεινὴ κατάστασις, εἰς τὴν ὁποίαν εὑρέθη, ἐχειροτέρευσε περισσότερον. Παρ’ ὅλα ὅμως αὐτὰ τὰ δεινά, ὁ Ἄχαζ συνέχιζε νὰ ζῇ εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ νὰ ἀπομακρύνεται ὅλονεν καὶ περισσότερον ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ νὰ γίνεται ἀσεβέστερος. Εἶπε δὲ ὁ ἀποστάτης Ἄχαζ:
23 ἐκζητήσω τοὺς θεοὺς Δαμασκοῦ τοὺς τύπτοντάς με· καὶ εἶπεν ὅτι θεοὶ βασιλέως Συρίας αὐτοὶ κατισχύσουσιν αὐτούς, αὐτοῖς τοίνυν θύσω, καὶ ἀντιλήψονταί μου. Καὶ αὐτοὶ ἐγένοντο αὐτῷ εἰς σκῶλον καὶ παντὶ Ἰσραήλ.	23 <θὰ λατρεύσω τοὺς εἰδωλικοὺς θεοὺς τῆς Δαμασκοῦ, οἱ ὁποῖοι καὶ μὲ κατενίκησαν>. Ἀπεφάσισε δὲ τοῦτο, διότι ἐνόμισεν ὅτι οἱ θεοὶ τοῦ βασιλέως τῆς Συρίας, αὐτοὶ ἐνίσχυσαν τοὺς Σύρους ἐναντίον του. <Λοιπόν, εἶπε, θὰ προσφέρω θυσίας εἰς αὐτοὺς καὶ αὐτοὶ θὰ μὲ βοηθήσουν>. Ἡ πρᾶξις ὅμως αὐτὴ τοῦ Ἄχαζ ἔγινεν αἰτία νέων συμφορῶν εἰς αὐτὸν καὶ εἰς ὅλον τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν.	23 <Θὰ λατρεύσω τοὺς θεοὺς τῆς Δαμασκοῦ, οἱ ὁποῖοι μὲ κτυποῦν καὶ μὲ νικοῦν>. Ἀπεφάσισε δὲ τοῦτο, διότι ἐσκέφθη ὡς ἐξῇς: <Ἐφ ’ ὅσον οἱ θέοι τοῦ βασιλιᾶ τῆς Συρίας ἐβοήθησαν καὶ ἐνεδυνάμωσαν τοὺς Σύρους ἐναντίον μου, εἰς αὐτοὺς λοιπὸν θὰ θυσιάσω καὶ ἐγώ, αὐτοὶ δὲ θὰ μὲ βοηθήσουν>! Οἱ θέοι ὅμως τῶν Σύρων ἀπεδείχθησαν εἰς τὸν Ἄχαζ καὶ εἰς ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν σκάνδαλον καὶ ἀφορμὴ πτώσεως καὶ καταστροφῆς.
24 Καὶ ἀπέστησεν Ἄχαζ τὰ σκεύη οἴκου Κυρίου καὶ κατέκοψεν αὐτὰ καὶ ἔκλεισε τὰς θύρας οἴκου Κυρίου καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ θυσιαστήρια ἐν πάσῃ γωνίᾳ ἐν Ἱερουσαλήμ·	24 Ἐν τούτοις ὁ Ἄχαζ ἐπῆρε τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου, τὰ κατεκομμάτιασε, ἔκλεισε τὰς θύρας τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ κατεσκεύασε διὰ τὸν ἑαυτόν του εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια εἰς ὅλας τὰς γωνίας τῶν ὁδῶν τῆς Ἱερουσαλήμ.	24 Τότε ὁ Ἄχαζ ἐμάζευσεν ὅλα τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ τὰ ἔκαμε κομμάτια· ἐπίσης ἔκλεισεν ὅλες τὶς πόρτες τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ ἔστησε τὰ ἰδικά του εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια εἰς κάθε γωνίαν τῆς Ἱερουσαλήμ.
25 καὶ ἐν πάσῃ πόλει καὶ πόλει ἐν Ἰούδᾳ ἐποίησεν ὑψηλὰ θυμιᾶν θεοῖς ἀλλοτρίοις, καὶ παρώργισαν Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων αὐτῶν.	25 Ἐπίσης εἰς ὅλας τὰς πόλεις τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα κατεσκεύασεν ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους, διὰ νὰ προσφέρεται ἐκεῖ θυμίαμα εἰς τοὺς ξένους θεούς. Ἔτσι ὅμως αὐτὸς καὶ ὁ ἰουδαϊκὸς λαὸς ἐξώργισαν ἐναντίον των Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων των.	25 Ἐπίσης εἰς ὅλες τὶς πόλεις (μεγάλες καὶ μικρές) τοῦ βασιλείου τῆς Ἰουδαίας κατεσκεύασε θυσιαστήρια εἰς ὑψηλὲς τοποθεσίες, διὰ νὰ προσφέρεται εἰς αὐτὰ θυσία θυμιάματος εἰς ξένους (εἰδωλολατρικούς) θεούς. Μὲ ὅλα αὐτὰ ὁ Ἄχαζ καὶ ὁ λαός του ἐξώργισαν τὸν Κύριον, τὸν Θεὸν τῶν πατέρων των.
26 Καὶ οἱ λοιποὶ λόγοι αὐτοῦ καὶ αἱ πράξεις αὐτοῦ αἱ πρῶτοι καὶ ἔσχαται ἰδοὺ γεγραμμέναι ἐπὶ βιβλίῳ βασιλέων Ἰούδα καὶ Ἰσραήλ.	26 Τὰ ὑπόλοιπα ἔργα αὐτοῦ καὶ ὅλαι αἱ πράξεις του, αἱ πρῶται καὶ αἱ τελευταῖαι, εἶναι γραμμέναι εἰς τὸ βιβλίον τῶν βασιλέων Ἰούδα καὶ Ἰσραήλ.	26 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα καὶ γενικῶς ἡ πολιτεία τοῦ Ἄχαζ, ἡ ἱστορία του ἀπ’ ἀρχῆς μέχρι τέλους, νά· εἶναι ὅλα γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον < Ἱστορία τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα καὶ τοῦ Ἰσραήλ>.
27 Καὶ ἐκοιμήθη Ἄχαζ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἐτάφη ἐν πόλει Δαυίδ, ὅτι οὐκ εἰσήνεγκαν αὐτὸν εἰς τοὺς τάφους τῶν βασιλέων Ἰσραήλ· καὶ ἐβασίλευσεν Ἐζεκίας υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.	27 Ὁ Ἄχαζ ἀπέθανε καὶ ἐτάφη μαζῆ μὲ τοὺς προπάτοράς του εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Δὲν ἔφεραν ὅμως αὐτὸν νὰ ἐνταφιασθῇ εἰς τοὺς τάφους τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ. Ἀντὶ δὲ αὐτοῦ ἔγινεν βασιλεὺς ὁ υἱός του Ἐζεκίας.	27 Ἀπέθανεν ὁ Ἄχαζ καὶ προσετέθη εἰς τοὺς ἀποθαμένους προγόνους του καὶ ἐτάφη εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν πόλιν τοῦ Δαβίδ· δὲν τὸν ἐνεταφίασαν ὅμως εἰς τοὺς τάφους τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ Ἐζεκίας, ὁ υἱός του.