Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
ἀπέστειλεν Ἐζεκίας ἐπὶ
πάντα Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα
καὶ ἐπιστολὰς ἔγραψεν ἐπὶ
τὸν Ἐφραὶμ καὶ Μανασσῆ ἐλθεῖν
εἰς οἶκον Κυρίου εἰς Ἱερουσαλὴμ
ποιῆσαι τὸ φασὲκ τῷ Κυρίῳ
Θεῷ Ἰσραήλ. |
Ἐζεκίας
ἔστειλεν ἀγγελιαφόρος εἰς ὅλους
τοὺς ἀνθρώπους τοῦ βασιλείου
τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τοῦ βασιλείου
τοῦ Ἰούδα, ἔγραψε δὲ καὶ
ἐπιστολὰς πρὸς τὰς φυλὰς Ἐφραὶμ
καὶ Μανασσῆ καὶ προσεκάλεσεν ὅλους
νὰ ἐλθουν εἰς τὸν ναὸν τοῦ
Κυρίου εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, νὰ
ἐορτάσουν ὁμοῦ τὸ Πάσχα
πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου τοῦ Θεοῦ
τοῦ Ἰσραήλ. |
βασιλιᾶς
Ἐζεκίας ἔστειλεν ἀγγελιαφόρους
εἰς ὅλους τοὺς κατοίκους τοῦ βασιλείου
τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τοῦ Ἰούδα·
ἔγραψεν ἐπίσης ἐπιστολὲς καὶ
τὶς ἔστειλε πρὸς τὶς φυλὲς τοῦ
Ἐφραίμ καὶ τοῦ Μανασσῆ·
δι’ αὐτῶν τοὺς ἐπροσκαλοῦσε
νὰ ἔλθουν εἰς τὸν ναὸν τοῦ
Κυρίου εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ
ἐορτάσουν τὸ Πάσχα πρὸς τιμὴν καὶ
δόξαν τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ
λαοῦ. |
2
Καὶ ἐβουλεύσατο ὁ βασιλεὺς καὶ
οἱ ἄρχοντες καὶ πᾶσα ἡ ἐκκλησία
ἐν Ἱερουσαλὴμ ποιῆσαι τὸ φασὲκ
τῷ μηνὶ τῷ δευτέρῳ·
|
2
Ὁ βασιλεύς, οἱ ἄρχοντές του
καὶ ὅλοι ὅσοι εἶχαν συγκεντρωθῆ
εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, συνεσκέφθησαν
καὶ ἀπεφάσισαν νὰ ἐορτάσουν
τὸ Πάσχα κατὰ τὸν δεύτερον μῆνα.
|
2
Ὁ βασιλιᾶς καὶ οἱ ἄρχοντες καὶ
ὅλη ἡ συνάθροισις ἐκείνων, ποὺ συνεκεντρώθησαν
εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, συνεσκέφθησαν καὶ
συνεφώνησαν νὰ ἐορτάσουν τὸ Πάσχα κατὰ
τὸν δεύτερον μῆνα τοῦ Ἰουδαϊκοῦ
θρησκευτικοῦ ἔτους (=τὸν Ἰγιάρ,
ὁ ὁποῖος ἀντιστοιχεῖ πρὸς
τὸν ἰδικόν μας Ἀπρίλιον /Μάϊον).
|
3
οὐ γὰρ ἠδυνάσθησαν ποιῆσαι αὐτὸ
ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ὅτι
οἱ ἱερεῖς οὐχ ἠγνίσθησαν
ἱκανοί, καὶ ὁ λαὸς οὐ
συνήχθη εἰς Ἱερουσαλήμ. |
3
Τοῦτο δέ, διότι δὲν ἠμπόρεσαν
νὰ ἐορτάσουν αὐτὸ κατὰ
τὸν καθωρισμένον ἀπὸ τὸν Νόμον
πρῶτον μῆνα τοῦ ἔτους, ἐπειδὴ
πολλοὶ ἱερεῖς δὲν εἶχαν ἀκόμη
ἀγνισθῆ καὶ ὁ λαὸς δὲν
εἶχε συγκεντρωθῆ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
|
3
Θὰ ἑώρταζαν δὲ τὸ Πάσχα κατὰ
τὸν δεύτερον μῆνα, διότι δὲν ἠμπόρεσαν
νὰ τὸ ἐορτάσουν εἰς τὸν καθωρισμένον
ἀπὸ τὸν Νόμον πρῶτον μῆνα (=
τὸν Νισάν), ἐπειδὴ Δὲν εἶχαν
ἀκόμη καθαρισθῆ καὶ ἀγνισθῆ
ἀρκετοὶ ἱερεῖς καὶ ἐπὶ
πλέον ἐπειδὴ δὲν εἶχε συγκεντρωθῆ
ὁ λαὸς εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
|
4
Καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος ἐναντίον
τοῦ βασιλέως καὶ ἐναντίον τῆς
ἐκκλησίας. |
4
Αὐτὴ ἡ ἀπόφασις ἐφάνη
ἀρεστὴ εἰς τὸν βασιλέα καὶ
εἰς ὅλην τὴν συγκέντρωσιν.
|
4
Ἡ ἀπόφασις καὶ ἡ τακτοποίησις αὐτὴ
ἐφάνη ἀρεστὴ εἰς τὸν βασιλιᾶ
καὶ εἰς ὅλην τὴν συνάθροισιν τοῦ
λαοῦ. |
5
Καὶ ἔστησαν λόγον διελθεῖν κήρυγμα
ἐν παντὶ Ἰσραὴλ ἀπὸ Βηρσαβεὲ
ἕως Δάν, ἐλθόντας ποιῆσαι τὸ
φασὲκ Κυρίῳ Θεῷ Ἰσραὴλ
εἰς Ἱερουσαλήμ, ὅτι πλῆθος οὐκ
ἐποίησε κατὰ τὴν γραφήν.
|
5
Ἔτσι, λοιπόν, ἐπῆραν ἀπόφασιν
νὰ στείλουν μήνυμα εἰς ὅλον
τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν, ἀπὸ
τὴν νοτιωτέραν πόλιν τὴν Βηρσαβεὲ
μέχρι τῆς βορειοτέρας περιοχῆς τῆς
Δάν. Μὲ τὸ μήνυμα αὐτὸ
ἐκαλοῦσαν αὐτοὺς νὰ ἔλθουν
νὰ ἐορτάσουν τὸ Πάσχα πρὸς
τιμὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ
εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διότι πολὺ
πλῆθος λαοῦ δὲν εἶχεν ἑορτάσει
τὸ Πάσχα, ὅπως ὁ Νόμος ὥριζεν.
|
5
Ἔτσι ἀπεφάσισαν νὰ στεῖλουν προκήρυξιν
- πρόσκλησιν εἰς ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν
λαόν, ἀπὸ τὴν Βηρσαβεέ (ποὺ
εὑρίσκετο εἰς τὸ νοτιώτερον ἄκρον
τῆς χώρας) μέχρι τὴν Δάν (ποὺ εὑρίσκετο
εἰς τὸ βορειότερον ἄκρον)· μὲ
τὴν προκήρυξιν ἐκαλοῦντο ὅλοι οἱ
Ἰσραηλῖται νὰ ἔλθουν διὰ νὰ
ἐορτάσουν τὸ Πάσχα εἰς τιμὴν καὶ
δόξαν τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ,
εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἐφ’ ὅσον
μεγάλο πλῆθος τοῦ λαοῦ δὲν εἶχεν
ἑορτάσει τὸ Πάσχα, ὅπως ὥριζεν ὁ
Νόμος. |
6
Καὶ ἐπορεύθησαν οἱ τρέχοντες
σὺν ταῖς ἐπιστολαῖς παρὰ τοῦ
βασιλέως καὶ τῶν ἀρχόντων εἰς
πάντα Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδαν
κατὰ τὸ πρόσταγμα τοῦ βασιλέως
λέγοντες· οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ
ἐπιστρέψατε πρὸς Κύριον Θεὸν
Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰσραήλ,
καὶ ἐπιστρέψει τοὺς ἀνασεσωσμένους
τοὺς καταλειφθέντας ἀπὸ χειρὸς
βασιλέως Ἀσσούρ·
|
6
Οἱ ἀγγελιαφόροι ἔτρεξαν ἔχοντες
μαζῆ των τὰς ἐπιστολὰς τοῦ βασιλέως
καὶ τῶν ἀρχόντων πρὸς ὅλους
τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ τοὺς Ἰουδαίους,
νὰ ἀναγγείλουν τὴν ἐντολὴν
τοῦ βασιλέως καὶ νὰ ποῦν·
<Ἰσραηλῖται, ἐπιστρέψατε ἐν
μετανοίᾳ πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν
τοῦ Ἁβραάμ, τοῦ Ἰσαὰκ
καὶ τοῦ Ἰακώβ, καὶ ὁ Θεὸς
θὰ ἐπαναφέρῃ ἐλευθέρους
ὅσους ἀπέμειναν εἰς τὴν ζωὴν
καὶ εὑρίσκονται αἰχμάλωτοι ὑπὸ
τὴν ἐξουσίαν τοῦ βασιλέως τῶν
Ἀσσυρίων. |
6
Οἱ ἀπεσταλμένοι, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν
τοῦ βασιλιᾶ, ἐπῆγαν μαζὶ μὲ
τὶς ἐπιστολὲς τοῦ βασιλιᾶ καὶ
τῶν ἀρχόντων εἰς ὅλον τὸ βασίλειον
τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τοῦ Ἰούδα
καὶ ἀπηύθυναν τὴν ἀκόλουθον πρόσκλησιν:
<Ἰσραηλῖται, ἐπιστρέψατε μὲ μετάνοιαν
εἰς τὸν Κύριον, τὸν Θεὸν τοῦ
Ἀβραάμ, τοῦ Ἰσαὰκ καὶ τοῦ
Ἰσραήλ (=Ἰακώβ), καὶ Ἐκεῖνος
θὰ φέρῃ πίσω ὅσους δὲν ἔχουν
φονευθῇ, ἀλλ’ ἔχουν σωθῇ καὶ
κρατοῦνται αἰχμάλωτοι εἰς τὰ χέρια
τοῦ βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων.
|
7
καὶ μὴ γίνεσθε καθὼς οἱ πατέρες
ὑμῶν καὶ οἱ ἀδελφοὶ ὑμῶν,
οἳ ἀπέστησαν ἀπὸ Κυρίου
Θεοῦ πατέρων αὐτῶν, καὶ παρέδωκεν
αὐτοὺς εἰς ἐρήμωσιν, καθὼς
ὑμεῖς ὁρᾶτε.
|
7
Μὴ γίνετε καὶ σεῖς ὅμοιοι μὲ
τοὺς πατέρας σας καὶ τοὺς ἀδελφούς
σας, οἱ ὁποῖοι ἀπεστάτησαν ἀπὸ
Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων
των, ὁ δὲ Θεὸς παρέδωσεν αὐτοὺς
εἰς καταστροφήν, ὅπως καὶ σεῖς
βλέπετε μὲ τὰ ἴδια σας τὰ μάτια.
|
7
Μὴ γίνεσθε ἀποστάται ὅπως οἱ προπάτορές
σας καὶ οἱ ἀδελφοί (συγγενεῖς)
σας, οἱ ὁποῖοι ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ
τὸν Κύριον, τὸν Θεὸν τῶν πατέρων των,
καὶ τοὺς ὁποίους, ὅπως διαπιστώνετε
καὶ σεῖς οἱ ἴδιοι, ὁ Κύριος
ἐτιμώρησεν αὐστηρὰ καὶ τοὺς
παρέδωκεν εἰς καταστροφήν. |
8
Καὶ νῦν μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας
ὑμῶν ὡς οἱ πατέρες ὑμῶν·
δότε δόξαν Κυρίῳ τῷ Θεῷ
καὶ εἰσέλθετε εἰς τὸ ἁγίασμα
αὐτοῦ, ὃ ἡγίασεν εἰς τὸν
αἰῶνα, καὶ δουλεύσατε τῷ Κυρίῳ
Θεῷ ὑμῶν, καὶ ἀποστρέψει
ἀφ' ὑμῶν θυμὸν ὀργῆς.
|
8
Τώρα, λοιπόν, μὴ θελήσετε νὰ
σκληρύνετε καὶ σεῖς τὰς καρδίας
σας παρακούοντες τὰς ἐντολὰς τοῦ
Κυρίου, ὅπως τὰς ἐσκλήρυναν
οἱ πατέρες σας. Δοξάσατε Κύριον τὸν
Θεόν σας, ἐλᾶτε εἰς τὸν ἅγιον
αὐτοῦ ναόν, τὸν ὁποῖον
καθιέρωσε καὶ ἡγίασε, διὰ νὰ
μένῃ εἰς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ὑποταχθῆτε εἰς τὸν Κύριον καὶ
συμμορφωθῆτε μὲ τὸ θέλημά του.
Τότε δὲ ὁ Θεὸς θὰ ἀποσύρῃ
ἀπὸ σᾶς καὶ θὰ διαλύσῃ
τὴν βαρεῖαν ὀργήν του.
|
8
Τώρα λοιπὸν μὴ κάνετε μὲ τὴν ἀπείθειαν
σας σκληρὲς τὶς καρδιές σας, ὅπως
τὶς ἔκαναν οἱ προπάτορές σας. Ὑποταχθῆτε
εἰς Αὐτὸν καὶ δοξάσατε τὸν Κύριον,
τὸν Θεόν· ἐλᾶτε εἰς τὴν
Ἱερουσαλὴμ καὶ εἰσέλθετε εἰς
τὸν ἅγιον Ναόν του, τὸν ὁποῖον
ὁ ἴδιος καθηγίασε, διὰ νὰ μένῃ
ἅγιος παντοτινά, εἰς τοὺς αἰῶνας
τῶν αἰώνων, καὶ μὲ τὴν εὐλαβῆ
τήρησιν τῶν θείων ἐντολῶν δουλεύσατε εἰς
τὸν Κύριον, τὸν Θεόν σας· τότε θὰ
ἀποστρέψῃ καὶ Ἐκεῖνος τὸν
θυμὸν τῆς σφοδρὰς ἀγανακτήσεώς του
ἀπὸ σας. |
9
Ὅτι ἐν τῷ ἐπιστρέφειν ὑμᾶς
πρὸς Κύριον οἱ ἀδελφοὶ ὑμῶν
καὶ τὰ τέκνα ὑμῶν ἔσονται
ἐν οἰκτιρμοῖς ἔναντι πάντων
τῶν αἰχμαλωτισάντων αὐτούς,
καὶ ἀποστρέψει εἰς τὴν γῆν
ταύτην, ὅτι ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων
Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ
οὐκ ἀποστρέψει τὸ πρόσωπον αὐτοῦ
ἀφ' ὑμῶν, ἐὰν ἐπιστρέψωμεν
πρὸς αὐτόν. |
9
Ἐὰν σεῖς ἐν μετανοίᾳ ἐπιστρέψετε
πρὸς τὸν Κύριόν μας, οἱ ἀδελφοί
σας καὶ τὰ τέκνα σας θὰ βροῦν
καλωσύνην καὶ κατανόησιν ἀπέναντι
ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι τοὺς
ἔχουν αἰχμαλωτίσει, ὁ δὲ Θεὸς
θὰ τοὺς ἐπαναφέρῃ ἐλευθέρους
εἰς τὴν χώραν αὐτήν, διότι
ὁ Κύριος καὶ Θεὸς ἡμῶν
εἶναι ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων.
Καὶ εἰς τὸ μέλλον, ἐὰν
ἡμεῖς ἐπιστρέψωμεν καὶ μείνωμεν
πιστοὶ εἰς αὐτόν, δὲν θὰ
ἀποστρέψῃ τὸ πρόσωπόν
του ἀπὸ σᾶς>. |
9
Διότι ἐὰν σεῖς ἐπιστρέψετε μὲ
μετάνοιαν εἰς τὸν Κύριον, τότε καὶ οἱ
ἀδελφοί (συγγενεῖς) σας καὶ τὰ
παιδιά σας θὰ τύχουν εὐσπλαγχνίας καὶ
συμπαθείας ἀπὸ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι
τοὺς αἰχμαλώτισαν. Ἐπὶ πλέον ὁ
Κύριος θὰ φέρῃ πίσω ἐλευθέρους τοὺς
αἰχμαλώτους ἐκείνους εἰς τὴν χώραν
αὐτήν, διότι ὁ Κύριος, ὁ Θεός μας,
εἶναι ἐλεήμων καὶ εὐσπλαγχνικὸς
καὶ δὲν θὰ στρέψῃ μὲ ἀδιαφορίαν
τὸ πρόσωπόν του ἀπὸ σᾶς, ἐὰν
ἐπιστρέψωμεν μὲ μετάνοιαν πρὸς Αὐτόν>.
|
10
Καὶ ἦσαν οἱ τρέχοντες διαπορευόμενοι
πόλιν ἐκ πόλεως ἐν τῷ ὄρει
Ἐφραὶμ καὶ Μανασσῆ καὶ ἕως
Ζαβουλών, καὶ ἐγένοντο ὡς καταγελῶντες
αὐτῶν καὶ καταμωκώμενοι·
|
10
Οἱ ἀγγελιαφόροι διέτρεχον τὴν
μίαν πάλιν κατόπιν τῆς ἄλλης
εἰς τὴν ὀρεινὴν χώραν τῶν
φυλῶν Ἐφραὶμ καὶ Μανασσῆ, μέχρι
καὶ τῆς φυλῆς τοῦ Ζαβουλών.
Οἱ τοῦ βασιλείου ὅμως τοῦ Ἰσραὴλ
ἐνέπαιζον καὶ ἐχλεύαζον αὐτούς.
|
10
Καί οἰ ἀπεσταλμένοι ἐπήγαιναν ἀπὸ
τὴν μίαν πόλιν εἰς τὴν ἄλλην διὰ
τῆς ὀρεινῆς περιοχῆς τῶν φυλῶν
Ἐφραὶμ καὶ Μανασσῆ μέχρι τῆς
περιοχῆς Ζαβουλών (εἰς τὰ βόρεια)·
ἀλλὰ ὁ λαὸς (τοῦ βασιλείου τοῦ
Ἰσραήλ) τοὺς ἐπερίπαιζε καὶ
τοὺς ἐχλεύαζε! |
11
ἀλλὰ ἄνθρωποι Ἀσὴρ καὶ
ἀπὸ Μανασσῆ καὶ ἀπὸ Ζαβουλὼν
ἐνετράπησαν καὶ ἦλθον εἰς Ἱερουσαλὴμ
καὶ εἰς Ἰούδα.
|
11
Ἀλλὰ οἱ ἄνθρωποι τῶν φυλῶν
Ἀσήρ, Μανασσῆ καὶ Ζαβουλὼν τοὺς
ἤκουσαν μὲ συναίσθησιν, ἐδέχθησαν
τὴν πρόσκλησιν καὶ ἦλθον εἰς
τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰς τὸ βασίλειον
τοῦ Ἰούδα. |
11
Παρ’ ὅλα αὐτά, ὡρισμένοι ἀπὸ
τὶς φυλὲς Ἀσήρ, Μανασσῆ καὶ
Ζαβουλὼν εἶχαν συγκινηθῆ, κατανυγῆ
καὶ ταπεινωθῆ ἀπὸ τὸ μήνυμα
τῶν ἀπεσταλμένων καὶ ἦλθαν εἰς
τὴν Ἱερουσαλήμ, εἰς τὸ βασίλειον τοῦ
Ἰούδα. |
12
Καὶ ἐγένετο χεὶρ Κυρίου δοῦναι
αὐτοῖς καρδίαν μίαν ἐλθεῖν
τοῦ ποιῆσαι κατὰ τὰ προστάγματα
τοῦ βασιλέως καὶ τῶν ἀρχόντων
ἐν λόγῳ Κυρίου,
|
12
Ὁ Κύριος ἔβαλε τὸ χέρι του καὶ
ἔκαμε τὴν καρδιά των μίαν, ὥστε
ὁμοφώνως νὰ ἔλθουν καὶ νὰ
ἐορτάσουν τὸ Πάσχα σύμφωνα μὲ
τὴν ἐντολὴν τοῦ βασιλέως καὶ
τῶν ἀρχόντων τοῦ ἰουδαϊκοῦ
λαοῦ καὶ σύμφωνα μὲ τὸν λόγον
τοῦ Κυρίου. |
12
Τὸ στοργικὸν καὶ προστατευτικὸν χέρι
τοῦ Κυρίου εἰργάζετο μεταξύ των, ὥστε
νὰ ἐνώσῃ τὶς καρδιές των
καὶ νὰ τοὺς κάμῃ νὰ συμφωνήσουν
ὅλοι καὶ νὰ ὑπακούσουν εἰς τὰ
προστάγματα τοῦ βασιλιᾶ καὶ τῶν ἀρχόντων,
σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου,
καὶ νὰ ἔλθουν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα
διὰ νὰ ἐορτάσουν τὸ Πάσχα.
|
13
καὶ συνήχθησαν εἰς Ἱερουσαλὴμ
λαὸς πολὺς τοῦ ποιῆσαι τὴν ἑορτὴν
τῶν ἀζύμων ἐν τῷ μηνὶ
τῷ δευτέρῳ, ἐκκλησία πολλὴ
σφόδρα. |
13
Ἔτσι πολυάριθμος λαὸς συνεκεντρώθη
εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ
ἐορτάσουν τὴν ἑορτὴν τῶν
ἀζύμων, τὸ Πάσχα, κατὰ τὸν
δεύτερον μῆνα. Ἡ συγκέντρωσις αὐτὴ
ὑπῆρξε πολυάριθμος. |
13
Ἔτσι μεγάλο πλῆθος λαοῦ συνεκεντρώθη εἰς
τὰ Ἱεροσόλυμα διὰ νὰ ἑορτάσῃ
τὴν Ἑορτὴν τῶν Ἀζύμων (=τὸ
Πάσχα) κατὰ τὸν δεύτερον μῆνα τοῦ
Ἰουδαϊκοῦ θρησκευτικοῦ ἔτους·
ἡ συνάθροισις τοῦ λαοῦ ὑπῆρξε
πάρα πολὺ μεγάλη. |
14
Καὶ ἀνέστησαν καὶ καθεῖλαν τὰ
θυσιαστήρια τὰ ἐν Ἱερουσαλήμ·
καὶ πάντα, ἐν οἷς ἐθυμίων
τοῖς ψευδέσι, κατέσπασαν καὶ ἔρριψαν
εἰς τὸν χειμάρρουν Κέδρων.
|
14
Αὐτοὶ ἐσηκώθηκαν καὶ ἐκρήμνισαν
τὰ ξένα θυσιαστήρια τῶν εἰδωλικῶν
θεῶν, ποὺ ὑπῆρχον εἰς τὴν
Ἱερουσαλήμ, καὶ ὅλα τὰ θυσιαστήρια,
εἰς τὰ ὁποῖα προσέφεραν θυμίαμα
πρὸς τοὺς ψευδεῖς θεούς, τὰ
ἐθρυμμάτισαν καὶ τὰ ἔρριψαν
εἰς τὸν χείμαρρον τῶν Κέδρων.
|
14
Ὅλοι αὐτοὶ ἐσηκώθηκαν καὶ
ἔρριψαν κάτω καὶ ἀπεμάκρυναν τὰ εἰδωλολατρικὰ
θυσιαστήρια, ποὺ ὑπῆρχαν εἰς τὴν
Ἱερουσαλήμ. Ἐπίσης καὶ ὅλα τὰ
θυσιαστήρια, εἰς τὰ ὁποῖα προσέφεραν
θυμίαμα εἰς τοὺς ψεύτικους εἰδωλολατρικοὺς
θεούς, τὰ κατέστρεψαν καὶ τὰ ἔρριψαν
εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ χειμάρρου τῶν
Κέδρων. |
15
Καὶ ἔθυσαν τὸ φασὲκ τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτη
τοῦ μηνὸς τοῦ δευτέρου· καὶ
οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται
ἐνετράπησαν καὶ ἠγνίσθησαν καὶ
εἰσήνεγκαν ὁλοκαυτώματα ἐν οἴκῳ
Κυρίου. |
15
Κατόπιν προσέφεραν τὴν θυσίαν διὰ
τὸ Πάσχα κατὰ τὴν δεκάτην τετάρτην
ἡμέραν του δευτέρου μηνός. Οἱ
ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται συνῃσθάνθησαν
τὴν ἐνοχήν των, ἐκαθαρίσθησαν
καὶ ἐξηγνίσθησαν, ὅπως διέτασσεν
ὁ Νόμος, καὶ προσέφεραν ὁλοκαυτώματα
εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.
|
15
Μετὰ τὸν καθαρισμὸν αὐτὸν τῆς
Ἱερουσαλὴμ προσέφεραν τὴν θυσίαν διὰ
τὸ Πάσχα κατὰ τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν
τοῦ δευτέρου μηνός. Οἱ ἱερεῖς καὶ
οἱ Λευῖται συνεκινήθησαν, ἐταπεινώθησαν,
κατενύγησαν, ἀφοῦ δὲ συνησθάνθησαν τὴν
ἐνοχήν των, ἐκαθαρίσθησαν καὶ
ἠγνίσθησαν καὶ ἔτσι προσέφεραν θυσίαν
ὁλοκαυτωμάτων εἰς τὸν ναὸν τοῦ
Κυρίου. |
16
Καὶ ἔστησαν ἐπὶ τὴν στάσιν
αὐτῶν κατὰ τὸ κρῖμα αὐτῶν,
κατὰ τὴν ἐντολὴν Μωυσῆ ἀνθρώπου
τοῦ Θεοῦ, καὶ οἱ ἱερεῖς
ἐδέχοντο τὰ αἵματα ἐκ χειρὸς
τῶν Λευιτῶν· |
16
Οἱ Λευῖται ἐπῆραν τὴν καθωρισμένην
δι' αὐτοὺς θέσιν, σύμφωνα μὲ
τὴν ἐντολὴν τὴν ὁποίαν
εἶχε δώσει ὁ Μωϋσῆς, ὁ ἄνθρωπος
τοῦ Θεοῦ. Οἱ δὲ ἱερεῖς
ἔπαιρναν τὰ αἵματα τῶν θυσιῶν
ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Λευιτῶν.
|
16
Οἱ Λευῖται κατέλαβαν τὶς καθωρισμένες θέσεις
των εἰς τὸν Ναὸν κατὰ τὰ κανονισμένα,
σύμφωνα μὲ τὶς ὁδηγίες ποὺ εἶχε
δώσει ὁ Μωϋσῆς, ὁ ἄνθρωπος τοῦ
Θεοῦ. Οἱ δὲ ἱερεῖς ἐλάμβαναν
τὸ αἷμα τῶν υὐσιῶν ἀπὸ
τὰ χέρια τῶν Λευϊτῶν καὶ ἐρράντιζαν
μὲ αὐτὸ τὸ θυσιαστήριον.
|
17
ὅτι πλῆθος τῆς ἐκκλησίας οὐχ
ἡγνίσθη, καὶ οἱ Λευῖται ἦσαν
τοῦ θύειν τὸ φασὲκ παντὶ τῷ
μὴ δυναμένῳ ἀγνισθῆναι τῷ
Κυρίῳ. |
17
Ἐπειδὴ ὅμως ὅλον τὸ συγκεντρωθὲν
ἐκεῖ πλῆθος δὲν ἐπρόλαβε
νὰ ἐξαγνισθῇ σύμφωνα μὲ τὸν
Νόμον, οἱ Λευῖται ἦσαν ὑποχρεωμένοι
νὰ σφάζουν τὰ ζῶα τῆς πασχαλινῆς
θυσίας καὶ δι' ὅλους αὐτούς,
οἱ ὁποῖοι δὲν ἦσαν καθαροὶ
ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
|
17
Ἐπειδὴ ὅμως πολλοὶ ἀπὸ
τὴν μεγάλην ἐκείνην συνάθροισιν τοῦ πλήθους
δὲν εἶχαν νομικῶς καθαρισθῆ καὶ
ἀγνισθῆ, δὲν ἠμποροῦσαν νὰ
σφάζουν τὰ ζῶα διὰ τὴν θυσίαν τοῦ
Πάσχα· διὰ τοῦτο ἔσφαζαν τὰ ζῶα
διὰ λογαριασμόν των οἱ Λευῖται καὶ
τὰ ἐπρόσφεραν εἰς τὸν Κύριον.
|
18
Ὅτι τὸ πλεῖστον τοῦ λαοῦ ἀπὸ
Ἐφραὶμ καὶ Μανασσῆ καὶ Ἰσσάχαρ
καὶ Ζαβουλὼν οὐχ ἠγνίσθησαν,
ἀλλ' ἔφαγον τὸ φασὲκ παρὰ τὴν
γραφήν. Καὶ προσηύξατο Ἐζεκίας
περὶ αὐτῶν λέγων· Κύριος
ἀγαθὸς ἐξιλασάσθω
|
18
Τὸ μεγαλύτερον μέρος τοῦ λαοῦ
ἀπὸ τὰς φυλὰς Ἐφραίμ,
Μανασσῆ, Ἰσσάχαρ καὶ Ζαβουλὼν
δὲν ἦσαν νομικῶς καθαροί, ἀλλὰ
ἔφαγον τὸ Πάσχα, παρὰ τὴν περὶ
καθαρισμοῦ γραπτὴν ἐντολὴν τοῦ
Κυρίου. Ὁ Ἐζεκίας ὅμως προσηυχήθη
δι' αὐτοὺς πρὸς τὸν Κύριον καὶ
εἶπε· <Κύριε, σὰν ἀγαθὸς
ποὺ εἶσαι, συγχώρησε |
18
Τοῦτο συνέβη, διότι τὸ μεγαλύτερον μέρος τοῦ
λαοῦ, ποὺ εἶχε συγκεντρωθῆ κυρίως
ἀπὸ τὶς φυλὲς τοῦ Ἐφραίμ,
τοῦ Μανασσῆ, τοῦ Ἰσσάχαρ καὶ
τοῦ Ζαβουλών, δὲν εἶχαν καθαρισθῆ
καὶ ἀγνισθῆ· ἐν τούτοις, παρ’
ὅλον ὅτι ἦσαν νομικῶς ἀκάθαρτοι,
ἔφαγαν καὶ αὐτοὶ τὸ Πάσχα κατ’
ἐξαίρεσιν, ἂν καὶ παρέβαιναν τὴν γραπτὴν
ἐντολὴν περὶ καθαρισμοῦ τοῦ
Μωσαϊκοῦ νόμου. Δι' αὐτοὺς ὅμως προσηυχήθη
ὁ Ἐζεκίας εἰς τὸν Κύριον καὶ
εἶπεν: <Ὤ! Κύριε· σύ, ποὺ εἶσαι
ἀγαθός, γίνε ἵλεως καὶ συγχώρησε
|
19
ὑπὲρ πάσης καρδίας κατευθυνούσης
ἐκζητῆσαι Κύριον τὸν Θεὸν τῶν
πατέρων αὐτῶν καὶ οὐ κατὰ
τὴν ἁγνείαν τῶν ἁγίων.
|
19
ὅλους αὐτούς, οἱ ὁποῖοι
κατηύθυναν τὴν καρδίαν των νὰ λατρεύσουν
σέ, τὸν Κύριον τὸν Θεὸν τῶν
πατέρων των, ἔστω καὶ ἂν δὲν
εἶναι καθαροί, ὅπως ἀπαιτεῖ
ἡ ἁγιότης τοῦ ναοῦ σου>.
|
19
ὅλους, ὅσοι στρέφουν σταθερὰ τὴν καρδία
των εἰς σέ, ὥστε νὰ ζητοῦν μὲ
πόθον πολὺν τὴν βοήθειαν καὶ τὴν προστασίαν
σου τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ τῶν πατέρων
των, ἔστω καὶ ἂν αὐτοὶ δὲν
εἶναι νομικῶς καθαροὶ καὶ ἁγνοί,
ὅπως ἀπαιτεῖ ὁ καθαρισμὸς διὰ
τελετῶν καὶ θυσιῶν τοῦ ἁγίου
Ναοῦ σου>. |
20
Καὶ ἑπήκουσε Κύριος τῷ Ἐζεκίᾳ
καὶ ἰάσατο τὸν λαόν.
|
20
Ὁ Κύριος ἤκουσε τὴν προσευχὴν
τοῦ Ἐζεκίου καὶ ἐσυγχώρησε
τὸν λαὸν αὐτόν, ποὺ δὲν
ἐπρόλαβε νὰ ἐξαγνισθῇ.
|
20
Ὁ Κύριος ἄκουσε εὐμενῶς τὴν
προσευχὴν τοῦ Ἐζεκία καὶ ἐσυγχώρησε
καὶ ἔδωκεν εἰρήνην καὶ ἀνάπαυσιν
εἰς τὸν λαόν, ὁ ὁποῖος ἔφαγε
τὸ Πάσχα, ἐνῷ ἦταν νομικῶς ἀκάθαρτος,
καὶ δὲν τὸν ἐτιμώρησε.
|
21
Καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ
οἱ εὑρεθέντες ἐν Ἱερουσαλὴμ
τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων
ἑπτὰ ἡμέρας ἐν εὐφροσύνῃ
μεγάλῃ καὶ καθυμνοῦντες τῷ Κυρίῳ
ἡμέραν καθ' ἡμέραν καὶ οἱ
ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται ἐν
ὀργάνοις τῷ Κυρίῳ.
|
21
Οἱ Ἰσραηλῖται, οἱ ὁποῖοι
εἶχαν εὑρεθῆ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ,
ἑώρτασαν τὸ Πάσχα, τὴν λεγομένην
ἑορτὴν τῶν ἀζύμων, ἐπὶ
ἑπτὰ ἡμέρας μὲ μεγάλην
χαρὰν δοξολογοῦντες τὸν Κύριον κάθε
ἡμέραν, ἐνῶ οἱ ἱερεῖς
καὶ οἱ Λευῖται ὑμνολογοῦσαν
τὸν Κύριον μὲ τὰ μουσικά των
ὄργανα. |
21
Καὶ οἱ Ἰσραηλῖται, ποὺ εἶχαν
συναθροισθῇ καὶ εὑρίσκοντο εἰς τὴν
Ἱερουσαλήμ, ἑώρτασαν τὴν Ἑορτὴν
τῶν Ἀζύμων, δηλαδὴ τὸ Πάσχα, ἐπὶ
ἑπτὰ ἡμέρες μὲ μεγάλην χαράν,
ὑμνῦντες τὸν Κύριον μὲ τὰ μουσικά
των ὄργανα. |
22
Καὶ ἐλάλησεν Ἐζεκίας ἐπὶ
πᾶσαν καρδίαν τῶν Λευιτῶν καὶ
τῶν συνιόντων σύνεσιν ἀγαθὴν
τῷ Κυρίῳ· καὶ συνετέλεσαν
τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων
ἑπτὰ ἡμέρας θύοντες θυσίαν
σωτηρίου καὶ ἐξομολογούμενοι τῷ
Κυρίῳ Θεῷ τῶν πατέρων αὐτῶν.
|
22
Ὁ Ἐζεκίας ὡμίλησε κατὰ
τρόπον, ποὺ συνεκίνησε τὰς καρδίας
τῶν Λευιτῶν καὶ μάλιστα τὰς
καρδίας ἐκείνων ποὺ ἔδειξαν
μεγάλην κατανόησιν καὶ ἀγαθὴν
διάθεσιν, διὰ νὰ ὑπηρετήσουν
τὸν Κύριον. Ἔτσι ἐτελείωσε τὸ
Πάσχα, ἡ ἑορτὴ τῶν ἀζύμων,
κατὰ τὴν ὁποίαν ἐπὶ ἑπτὰ
ἡμέρας προσέφεραν θυσίας σωτηρίου
καὶ ὑμνολογοῦσαν Κύριον τὸν
Θεὸν τῶν πατέρων των. |
22
Ὁ Ἐζεκίας ἐπῄνεσε τοὺς
Λευῖτες καὶ ἐνεθάρρυνε τὶς καρδιές
των, μάλιστα δὲ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι
ἔδειξαν τόσην κατανόησιν, προθυμίαν καὶ διάθεσιν
ἀγαθὴν εἰς τὸ νὰ ὑπηρετήσουν
καὶ νὰ λατρεύσουν τὸν Κύριον. Ἔτσι
ἐτελείωσαν τὴν Ἑορτὴν τῶν
Ἀζύμων, δηλαδὴ τὸν ἐορτασμὸν
τοῦ Πάσχα, προσφέροντες ἐπὶ ἑπτὰ
ἡμέρες εὐχαριστήριες θυσίες σωτηρίου καὶ
ὑμνοῦντες καὶ δοξάζοντες τὸν Κύριον,
τὸν Θεὸν τῶν πατέρων των.
|
23
Καὶ ἐβουλεύσατο ἡ ἐκκλησία
ἅμα ποιῆσαι ἑπτὰ ἡμέρας
ἄλλας· καὶ ἐποίησαν ἑπτὰ
ἡμέρας ἐν εὐφροσύνῃ.
|
23
Ὅλοι οἱ συγκεντρωθέντες συνεσκέφθησαν
καὶ ἀπεφάσισαν ὁμοφώνως νὰ
ἐορτάσουν τὸ Πάσχα ἄλλας ἑπτὰ
ἡμέρας. Καὶ πράγματι ἑώρτασαν
μὲ μεγάλην χαρὰν ἑπτὰ ἀκόμη
ἡμέρας. |
23
Μετὰ τὶς ἑπτὰ ἡμέρες,
κατὰ τὶς ὁποῖες ἑώρτασαν τὸ
Πάσχα, ὅλη ἡ συνάθροισις τῶν Ἰσραηλιτῶν
συνεσκέφθη καὶ ἀπεφάσισεν ὁμοφώνως
νὰ ἐορτάσουν τὸ Πάσχα καὶ ἐπὶ
ἄλλες ἑπτὰ ἀκόμη ἡμέρες.
Ἔτσι ἑώρτασαν τὸ Πάσχα καὶ ἐπὶ
ἄλλες ἑπτὰ ἡμέρες μὲ εὐφροσύνην.
|
24
Ὅτι Ἐζεκίας ἀπήρξατο τῷ
Ἰούδᾳ τῇ ἐκκλησίᾳ
χιλίους μόσχους καὶ ἑπτακισχίλια
πρόβατα, καὶ οἱ ἄρχοντες ἀπήρξαντο
τῷ λαῷ μόσχους χιλίους καὶ πρόβατα
δέκα χιλιάδας, καὶ τὰ ἅγια τῶν
ἱερέων εἰς πλῆθος.
|
24
Ὁ Ἐζεκίας, ὁ βασιλεὺς τοῦ
Ἰούδα, προσέφερεν εἰς τὴν συγκέντρωσιν
αὐτὴν χιλίους μόσχους καὶ ἑπτὰ
χιλιάδας πρόβατα. Ὅμως καὶ οἱ
ἄρχοντες προσέφεραν διὰ τὸν λαὸν
χιλίους μόσχους καὶ δέκα χιλιάδες
πρόβατα. Ἐξ ἄλλου ἐπραγματοποιήθη
καὶ ὁ καθαρισμὸς κατὰ τὸν Νόμον
εἰς πλῆθος ἄλλο ἱερέων.
|
24
Διότι ὁ Ἐζεκίας προσέφερεν εἰς τὴν
συνάθροισιν ἐκείνην τοῦ Ἰούδα χίλια (1.000)
μοσχάρια καὶ ἑπτὰ χιλιάδες (7.000) πρόβατα,
οἱ δὲ ἄρχοντες προσέφεραν διὰ τὸν
λαὸν ἄλλα χίλια (1.000) μοσχάρια καὶ δέκα
χιλιάδες (10.000) πρόβατα. Ἐπίσης μεγάλος ἀριθμὸς
τῶν ἱερέων ἐκαθαρίσθη καὶ ἐξηγνίσθη
σύμφωνα μὲ τὶς περὶ καθαρισμοῦ διατάξεις
τοῦ Νόμου. |
25
Καὶ ηὐφράνθη πᾶσα ἡ ἐκκλησία,
οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται
καὶ πᾶσα ἡ ἐκκλησία Ἰούδα
καὶ οἱ εὑρεθέντες ἐξ Ἱερουσαλὴμ
καὶ οἱ προσήλυτοι οἱ ἐλθόντες
ἀπὸ γῆς Ἰσραὴλ καὶ οἱ
κατοικοῦντες Ἰούδα.
|
25
῎Ετσι ὅλοι οἱ ἐκεῖ συγκεντρωθέντες
ηὐφράνθησαν, οἱ ἱερεῖς καὶ
οἱ Λευῖται, οἱ συγκεντρωθέντες Ἰουδαῖοι,
ὅσοι εὑρέθησαν κάτοικοι τῆς
Ἱερουσαλήμ, οἱ ξένοι οἱ ὁποῖοι
εἶχαν ἔλθει ἀπὸ τὴν χώραν
τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ, καὶ
ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς Ἰουδαίας.
|
25
Ἔτσι ἐγέμισεν ἀπὸ εὐφροσύνην
ὅλη ἡ συνάθροισις, οἱ ἱερεῖς
καὶ οἱ Λευῖται καὶ ὅλοι οἰ
Ἰουδαῖοι, ποὺ εἶχαν συναθροισθῇ,
καὶ ὅσοι ἑκατοικοῦσαν εἰς τὴν
Ἱερουσαλὴμ καὶ οἱ ἐθνικοί, ποὺ
εἶχαν προσελκυσθῆ εἰς τὴν Ἰουδαϊκὴν
πίστιν καὶ ἔγιναν προσήλυτοι, οἱ ὁποῖοι
εἶχαν ἔλθει ἀπὸ τὸ βόρειον βασίλειον
τοῦ Ἰσραήλ (κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν:
Οἱ ξένοι, ποὺ ἦλθαν ἀπὸ τὸ
βόρειον βασίλειον τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἐγκατεστάθησαν
εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα), καὶ
ὅλοι οἱ κάτοικοι τοῦ βασιλείου τοῦ
Ἰούδα. |
26
Καὶ ἐγένετο εὐφροσύνη μεγάλη
ἐν Ἱερουσαλήμ· ἀπὸ ἡμερῶν
Σαλωμὼν υἱοῦ Δαυὶδ βασιλέως
Ἰσραὴλ οὐκ ἐγένετο τοιαύτη
ἑορτὴ ἐν Ἱερουσαλήμ.
|
26
Ἔγινε μεγάλη χαρὰ καὶ ἀγαλλίασις
εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ· ἀπὸ
τὴν ἐποχὴν τοῦ Σολομῶντος τοῦ
υἱοῦ τοῦ Δαυίδ, βασιλέως τοῦ
ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, δὲν ἔγινεν
ἄλλη ἑορτὴ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ
τόσον λαμπρά, ὅπως αὐτή.
|
26
Ἔγινε δὲ μεγάλη εὐφροσύνη καὶ λαμπροὶ
πανηγυρισμοὶ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἀπὸ
τὴν ἐποχὴν τῆς βασιλείας τοῦ
Σολομῶντος, τοῦ υἱοῦ τοῦ Δαβίδ,
βασιλιᾶ τοῦ ἐνωμένου βασιλείου τοῦ
Ἰσραήλ, κατὰ τὴν ὁποίαν ἔγινε
ἡ καθιέρωσις καὶ τὰ ἐγκαίνια τοῦ
Ναοῦ, δὲν ἔγινε ἄλλη ἑορτὴ
τόσον χαρούμενη καὶ λαμπρά, ὅσον αὐτὴ
εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. |
27
Καὶ ἀνέστησαν οἱ ἱερεῖς
οἱ Λευῖται καὶ εὐλόγησαν τὸν
λαόν· καὶ ἑπηκούσθη ἡ φωνὴ
αὐτῶν, καὶ ἦλθεν ἡ προσευχὴ
αὐτῶν εἰς τὸ κατοικητήριον τὸ
ἅγιον αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανόν.
|
27
Μετὰ ταῦτα οἱ ἱερεῖς οἱ
Λευῖται ἐσηκώθηκαν καὶ εὐλόγησαν
τὸν λαόν. Ἡ φωνή των εἱσηκούσθη,
ἡ προσευχή των δηλαδὴ ἔφθασεν εἰς
τὸ ἅγιον κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ
εἰς τὸν οὐρανόν. |
27
Κατόπιν ἐσηκώθηκαν οἱ ἱερεῖς,
ποὺ προήρχοντο ἀπὸ τοὺς Λευῖτες
(κατὰ τὸ Ἑβραϊκόν: Οἱ ἱερεῖς
καὶ οἱ Λευῖται), καὶ εὐλόγησαν
τὸν λαόν. Καὶ ἡ προσευχή των ἔγινε
εἰσακουστὴ εἰς τὸ ἅγιον κατοικητήριον
τοῦ Θεοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν
καὶ ἔτσι ἐπεσφραγίσθη ἡ εὐλογία
των ἀπὸ τὸν Θεόν. |