Παραλειπομένων Β : Κεφάλαιον ΛΒ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ μετὰ τοὺς λόγους τούτους καὶ τὴν ἀλήθειαν τούτην ἦλθε Σενναχηρὶμ βασιλεὺς Ἀσσυρίων καὶ ἦλθεν ἐπὶ Ἰούδαν καὶ παρενέβαλεν ἐπὶ τὰς πόλεις τὰς τειχήρεις καὶ εἶχε προκαταλαβέσθαι αὐτάς.
2 Καὶ εἶδεν Ἐζεκίας ὅτι ἥκει Σενναχηρίμ καὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ τοῦ πολεμῆσαι ἐπὶ Ἱερουσαλήμ,
3 καὶ ἐβουλεύσατο μετὰ τῶν πρεσβυτέρων αὐτοῦ καὶ τῶν δυνατῶν ἐμφράξαι τὰ ὕδατα τῶν πηγῶν, ἃ ἦν ἔξω τῆς πόλεως, καὶ συνεπίσχυσαν αὐτῷ.
4 Καὶ συνήγαγε λαὸν πολὺν καὶ ἐνέφραξε τὰ ὕδατα τῶν πηγῶν καὶ τὸν ποταμὸν τὸν διορίζοντα διὰ τῆς πόλεως λέγων· μὴ ἔλθῃ βασιλεὺς Ἀσσοὺρ καὶ εὕρῃ ὕδωρ πολὺ καὶ κατισχύσῃ.
5 Καὶ κατίσχυσεν Ἐζεκίας καὶ ᾠκοδόμησε πᾶν τὸ τεῖχος τὸ κατεσκαμμένον καὶ πύργους καὶ ἔξω προτείχισμα ἄλλο καὶ κατίσχυσε τὸ ἀνάλημμα τῆς πόλεως Δαυὶδ καὶ κατεσκεύασεν ὅπλα πολλά.
6 Καὶ ἔθετο ἄρχοντας τοῦ πολέμου ἐπὶ τὸν λαόν, καὶ συνήχθησαν πρὸς αὐτὸν ἐπὶ τὴν πλατεῖαν τῆς πύλης τῆς φάραγγος, καὶ ἐλάλησεν ἐπὶ καρδίαν αὐτῶν λέγων·
7 ἰσχύσατε καὶ ἀνδρίζεσθε καὶ μὴ φοβηθῆτε, μηδὲ πτοηθῆτε ἀπὸ προσώπου βασιλέως Ἀσσοὺρ καὶ ἀπὸ προσώπου παντὸς τοῦ ἔθνους τοῦ μετ' αὐτοῦ, ὅτι μεθ' ἡμῶν πλείονες ἢ μετ' αὐτοῦ·
8 μετ' αὐτοῦ βραχίονες σάρκινοι, μεθ' ἡμῶν δὲ Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν τοῦ σῴζειν καὶ τοῦ πολεμεῖν τὸν πόλεμον ἡμῶν. Καὶ κατεθάρσησεν ὁ λαὸς ἐπὶ τοῖς λόγοις Ἐζεκίου βασιλέως Ἰούδα.
9 Καὶ μετὰ ταῦτα ἀπέστειλε Σενναχηρὶμ βασιλεὺς Ἀσσυρίων τοὺς παῖδας ἑαυτοῦ ἐπὶ Ἱερουσαλήμ, καὶ αὐτὸς ἐπὶ Λαχὶς καὶ πᾶσα ἡ στρατιὰ μετ' αὐτοῦ, καὶ ἀπέστειλε πρὸς Ἐζεκίαν βασιλέα Ἰούδα καὶ πρὸς πάντα Ἰούδα τὸν ἐν Ἱερουσαλὴμ λέγων·
10 οὕτως λέγει Σενναχηρὶμ βασιλεὺς Ἀσσυρίων· ἐπὶ τί ὑμεῖς πεποίθατε καὶ καθήσεσθε ἐν τῇ περιοχῇ ἐν Ἱερουσαλήμ;
11 Οὐχί Ἐζεκίας ἀπατᾷ ὑμᾶς τοῦ παραδοῦναι ὑμᾶς εἰς θάνατον καὶ εἰς λιμὸν καὶ εἰς δίψαν λέγων· Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν σώσει ἡμᾶς χειρὸς βασιλέως Ἀσσούρ;
12 Οὐχ οὗτός ἐστιν Ἐζεκίας, ὃς περιεῖλε τὰ θυσιαστήρια αὐτοῦ καὶ τὰ ὑψηλὰ αὐτοῦ καὶ εἶπε τῷ Ἰούδᾳ καὶ τοῖς κατοικοῦσιν ἐν Ἱερουσαλὴμ λέγων· κατέναντι τοῦ θυσιαστηρίου τούτου προσκυνήσετε καὶ ἐπ' αὐτῷ θυμιάσατε;
13 Οὐ γνώσεσθε ὅ,τι ἐποίησα ἐγὼ καὶ οἱ πατέρες μου πᾶσι τοῖς λαοῖς τῶν χωρῶν; Μὴ δυνάμενοι ἠδύναντο θεοὶ τῶν ἐθνῶν πάσης τῆς γῆς σῶσαι τὸν λαὸν αὐτῶν ἐκ χειρός μου;
14 Τίς ἐν πᾶσι τοῖς θεοῖς τῶν ἐθνῶν τούτων, οὓς ἐξωλόθρευσαν οἱ πατέρες μου; Μὴ ἐδύναντο σῶσαι τὸν λαὸν αὐτῶν ἐκ χειρός μου, ὅτι δυνήσεται ὁ Θεὸς ὑμῶν σῶσαι ὑμᾶς ἐκ χειρός μου;
15 Νῦν οὖν μὴ ἀπατάτω ὑμᾶς Ἐζεκίας καὶ μὴ πεποιθέναι ὑμᾶς ποιείτω κατὰ ταῦτα, καὶ μὴ πιστεύετε αὐτῷ. Ὅτι οὐ μὴ δύνηται ὁ Θεὸς παντὸς ἔθνους καὶ βασιλείας τοῦ σῶσαι τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐκ χειρός μου καὶ ἐκ χειρὸς πατέρων μου, ὅτι ὁ Θεὸς ὑμῶν οὐ μὴ σῶσει ὑμᾶς ἐκ χειρός μου.
16 Καὶ ἔτι ἐλάλησαν οἱ παῖδες αὐτοῦ ἐπὶ τὸν Κύριον Θεὸν καὶ ἐπὶ Ἐζεκίαν παῖδα αὐτοῦ.
17 Καὶ βιβλίον ἔγραψεν ὀνειδίζειν τὸν Κύριον Θεὸν Ἰσραὴλ καὶ εἶπε περὶ αὐτοῦ λέγων· ὡς οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν τῆς γῆς οὐκ ἐξείλαντο λαοὺς αὐτῶν ἐκ χειρός μου, οὕτως οὐ μὴ ἐξέληται ὁ Θεὸς Ἐζεκίου λαὸν αὐτοῦ ἐκ χειρός μου,
18 καὶ ἐβόησε φωνῇ μεγάλη Ἰουδαϊστὶ ἐπὶ τὸν λαὸν Ἱερουσαλὴμ τὸν ἐπὶ τοῦ τείχους, τοῦ φοβῆσαι αὐτοὺς καὶ κατασπάσαι, ὅπως προκαταλάβωνται τὴν πόλιν.
19 Καὶ ἐλάλησεν ἐπὶ Θεὸν Ἱερουσαλήμ, ὡς καὶ ἐπὶ θεοὺς λαῶν τῆς γῆς, ἔργα χειρῶν ἀνθρώπων.
20 Καὶ προσηύξατο Ἐζεκίας ὁ βασιλεὺς καὶ Ἡσαΐας υἱὸς Ἀμὼς ὁ προφήτης περὶ τούτων καὶ ἐβόησαν εἰς τὸν οὐρανόν.
21 Καὶ ἀπέστειλε Κύριος ἄγγελον, καὶ ἐξέτριψε πάντα δυνατὸν πολεμιστὴν καὶ ἄρχοντα καὶ στρατηγὸν ἐν τῇ παρεμβολῇ βασιλέως Ἀσσούρ, καὶ ἀπέστρεψε μετὰ αἰσχύνης προσώπου εἰς τὴν γῆν ἑαυτοῦ. Καὶ ἦλθεν εἰς οἶκον Θεοῦ αὐτοῦ, καὶ τῶν ἐξελθόντων ἐκ κοιλίας αὐτοῦ κατέβαλον αὐτὸν ἐν ρομφαίᾳ.
22 Καὶ ἔσωσε Κύριος τὸν Ἐζεκίαν καὶ τοὺς κατοικοῦντας ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐκ χειρὸς Σενναχηρὶμ βασιλέως Ἀσσοὺρ καὶ ἐκ χειρὸς πάντων καὶ κατέπαυσεν αὐτοὺς κυκλόθεν.
23 Καὶ πολλοὶ ἔφερον δῶρα τῷ Κυρίῳ εἰς Ἱερουσαλὴμ καὶ δόματα τῷ Ἐζεκίᾳ βασιλεῖ Ἰούδα, καὶ ὑπερήρθη κατ' ὀφθαλμοὺς πάντων τῶν ἐθνῶν μετὰ ταῦτα.
24 Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἠρρώστησεν Ἐζεκίας ἕως θανάτου· καὶ προσηύξατο πρὸς Κύριον, καὶ ἑπήκουσεν αὐτῷ, καὶ σημεῖον ἔδωκεν αὐτῷ.
25 Καὶ οὐ κατὰ τὸ ἀνταπόδομα, ὃ ἔδωκεν αὐτῷ ἀνταπέδωκεν Ἐζεκίας, ἀλλὰ ὑψώθη ἡ καρδιά αὐτοῦ, καὶ ἐγένετο ἐπ' αὐτὸν ὀργὴ καὶ ἐπὶ Ἰούδαν καὶ Ἱερουσαλήμ.
26 Καὶ ἐταπεινωθη Ἐζεκίας ἀπὸ τοῦ ὕψους τῆς καρδίας αὐτοῦ αὐτὸς καὶ οἱ κατοικοῦντες Ἱερουσαλήμ, καὶ οὐχ ἐπῆλθεν ἐπ' αὐτοὺς ὀργὴ Κυρίου ἐν ταῖς ἡμέραις Ἐζεκίου.
27 Καὶ ἐγένετο τῷ Ἐζεκίᾳ πλοῦτος καὶ δόξα πολλὴ σφόδρα, καὶ θησαυροὺς ἐποίησεν αὐτῷ ἀργυρίου καὶ χρυσίου καὶ τοῦ λίθου τοῦ τιμίου καὶ εἰς τὰ ἀρώματα καὶ ὀπλοθήκας καὶ εἰς σκεύη ἐπιθυμητὰ
28 καὶ πόλεις εἰς τὰ γεννήματα τοῦ σίτου καὶ οἴνου καὶ ἐλαίου καὶ κώμας καὶ φάτνας παντὸς κτήνους καὶ μάνδρας εἰς τὰ ποίμνια
29 καὶ πόλεις, ἃς ᾠκοδόμησεν αὐτῷ, καὶ ἀποσκευὴν προβάτων καὶ βοῶν εἰς πλῆθος ὅτι ἔδωκεν αὐτῷ Κύριος ἀποσκευὴν πολλὴν σφόδρα.
30 Αὐτὸς Ἐζεκίας ἐνέφραξε τὴν ἔξοδον τοῦ ὕδατος Γιῶν τὸ ἄνω καὶ κατηύθυνεν αὐτὰ κάτω πρὸς λίβα τῆς πόλεως Δαυίδ· καὶ εὐωδῶθη Ἐζεκίας ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ.
31 Καὶ οὕτως τοῖς πρεσβευταῖς τῶν ἀρχόντων ἀπὸ Βαβυλῶνος τοῖς ἀποσταλεῖσι πρὸς αὐτὸν πυθέσθαι παρ' αὐτοῦ τὸ τέρας, ὃ ἐγένετο ἐπὶ τῆς γῆς, ἐγκατέλιπεν αὐτὸν Κύριος τοῦ πειράσαι αὐτόν, εἰδέναι τὰ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ.
32 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἐζεκίου καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἰδοὺ γέγραπται ἐν τῇ προφητείᾳ Ἡσαΐου υἱοῦ Ἀμὼς τοῦ προφήτου καὶ ἐπὶ βιβλίου βασιλέων Ἰούδα καὶ Ἰσραήλ.
33 Καὶ ἐκοιμήθη Ἐζεκίας μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν ἀναβάσει τάφων υἱῶν Δαυίδ, καὶ δόξαν καὶ τιμὴν ἔδωκαν αὐτῷ ἐν τῷ θανάτῳ αὐτοῦ πᾶς Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντες ἐν Ἱερουσαλήμ· καὶ ἐβασίλευσε Μανασσῆς υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

πειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτά, τὰς συμφώνους πρὸς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ πράξεις αὐτὰς τοῦ Ἐζεκίου, ὁ Σενναχηρὶμ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων ἐξεστράτευσεν ἐναντίον τῆς Ἰουδαίας, ἐπολιόρκησε τὰς ὀχυρὰς πόλεις καὶ ἔδωσε διαταγὴν νὰ τὰς καταλάβουν.
2 Ὅταν ὁ Ἐζεκίας εἶδεν ὅτι εἶχεν ἔλθει ὁ Σενναχηρὶμ μὲ τὸν σκοπὸν νὰ πολεμήσῃ κατὰ τῆς Ἱερουσαλήμ,
3 συνεσκέφθη καὶ ἀπεφάσισε μὲ τοὺς πρεσβυτέρους τῆς πόλεως καὶ τοὺς ἄλλους γενναίους ἄνδρας νὰ κλείσουν τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων, ποὺ ἦσαν ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν τῆς Ἱερουσαλήμ. Οἱ πρεσβύτεροι καὶ οἱ ἄλλοι τὸν ἐνεθάρρυναν εἰς τὸ ἔργον αὐτό.
4 Ὁ βασιλεὺς συνεκέντρωσε πολὺν λαὸν καὶ ἔφραξε τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων καὶ τὸ ποτάμι, ποὺ ἔρρεε πλησίον τῆς πόλεως, λέγων· <αὐτὸ γίνεται, διὰ νὰ μὴ εὔρη πολὺ ὕδωρ, ὅταν ἔλθῃ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων καὶ μᾶς νικήσῃ>.
5 Ὁ Ἐζεκίας ἔλαβε θάρρος ἀνοικοδόμησεν ὅλον τὸ τεῖχος τῆς Ἱερουσαλήμ, ὅπου αὐτὸ εἶχε καταστροφῆ, καὶ τοὺς πύργους αὐτοῦ, ἔκτισεν ἄλλο τεῖχος ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν καὶ ἐνίσχυσε τὸ φρούριον τῆς πόλεως Δαυίδ. Ἐπὶ πλέον δὲ κατεσκεύασε καὶ πολλὰ ὅπλα.
6 Ὥρισε στρατιωτικοὺς ἀρχηγοὺς ἐπὶ τοῦ στρατοῦ, οἱ ὁποῖοι καὶ συνεκεντρώθησαν κοντὰ εἰς αὐτὸν εἰς τὴν πλατεῖαν τῆς πύλης τῆς φάραγγος. Πρὸς αὐτοὺς ὡμίλησεν εἰς τὰς καρδίας των ὁ βασιλεὺς καὶ εἶπε·
7 <ἔχετε θάρρος, φανῆτε ἀνδρεῖοι, μὴ φοβηθῆτε καὶ μὴ πτοηθῆτε ἐξ αἰτίας τοῦ βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων καὶ ἐξ αἰτίας ὅλου τοῦ λαοῦ, ποὺ εὑρίσκεται μαζῆ του, διότι ἐκεῖνοι ποὺ εἶναι μαζῆ μας, εἶναι περισσότεροι, ἀπὸ ἐκείνους ποὺ εἶναι μαζῆ του.
8 Μὲ τὸν βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων εἶναι βραχίονες σάρκινοι, ἐνῶ μαζῆ μας εἶναι Κύριος ὁ Θεός μας, ὁ ὁποῖος εἶναι ἱκανὸς νὰ μᾶς σῴζῃ ἀπὸ κινδύνους, νὰ ἀναλαμβάνῃ καὶ ὁδηγῇ εἰς νίκην τὸν πόλεμόν μας>. Ὁ λαὸς ἐπῆρε θάρρος ἀπὸ τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Ἐζεκίου βασιλέως τῶν ᾿Ιουδαίων.
9 Μετὰ ταῦτα ὁ Σενναχηρίμ, ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων, ἀπέστειλε μερικοὺς δούλους του ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ, αὐτὸς δὲ καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν ὅλος ὁ στρατός του παρέμειναν εἰς τὴν Λαχίς.Ἔστειλε δὲ τοὺς ἄνδρας αὐτοὺς πρὸς τὸν Ἐζεκίαν καὶ πρὸς ὅλους τοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ τοὺς εἶπε·
10 <Αὐτὰ λέγει ὁ Σενναχηρὶμ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων. Ποῦ σεῖς στηρίζετε τὴν πεποίθησίν σας καὶ μένετε περικυκλωμένοι μέσα εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ;
11 Ὁ Ἐζεκίας δὲν εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος σᾶς ἐξαπατᾷ διὰ νὰ σᾶς παραδώσῃ εἰς βέβαιον θάνατον, εἰς τὴν πεῖναν καὶ τὴν δίψαν λέγων ὅτι, τάχα, Κύριος ὁ Θεός μας θὰ μᾶς σώσῃ ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Ἀσσυρίων;
12 Αὐτὸς ὁ Ἐζεκίας δὲν εἶναι ἐκεῖνος ποὺ κατέστρεψε τὰ θυσιαστήρια τοῦ εἰδωλικοῦ θεοῦ καὶ τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους καὶ εἶπεν εἰς ὅλους τοὺς Ἰουδαίους καὶ εἰδικότερα εἰς τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλὴμ ὅτι μόνον ἐνώπιον τοῦ θυσιαστηρίου αὐτοῦ, ποὺ ὑπάρχει εἰς τὸν ναόν, θὰ προσκυνῆτε καὶ ἐπάνω εἰς αὐτὸ θὰ προσφέρετε τὸ θυμίαμα;
13 Δὲν ἔχετε μάθει ὅσα ἐγὼ καὶ οἱ προκάτοχοί μου βασιλεῖς ἔχομεν κάμει εἰς ὅλους τοὺς λαοὺς τῶν γύρω χωρῶν; Μήπως, τάχα καὶ ἠμπόρεσαν καθόλου οἱ θεοὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν ὅλης τῆς γῆς νὰ σώσουν τοὺς λαούς των ἀπὸ τὸ χέρια μου;
14 Μεταξὺ ὅλων τῶν ἄλλων θεῶν, ποὺ λατρεύουν τὰ ἔθνη αὐτά, τὰ ὁποῖα οἱ προκάτοχοί μου κατέστρεψαν, ποῖος θεὸς ὑπῆρξε ποὺ ἠμπόρεσε νὰ σώσῃ τὸν λαόν του ἀπὸ τὰ χέρια μου, ὥστε νὰ πιστεύσετε καὶ σεῖς ὅτι ἠμπορεῖ ὁ Θεός σας νὰ σᾶς σώσῃ ἀπὸ τὰ χέρια μου;
15 Τώρα, λοιπόν, ἂς μὴ σᾶς ἐξαπατᾷ ὁ Ἐζεκίας καὶ ἂς μὴ σᾶς παρασύρῃ νὰ ἔχετε πεποίθησιν εἰς αὐτὰ καὶ νὰ πράξετε, ὅπως αὐτὸς σᾶς λέγει. Μὴ τὸν πιστεύετε, διότι δὲν θὰ ἠμπορέσῃ κανένας θεός, οἰουδήποτε ἔθνους καὶ οἰασδήποτε βασιλείας νὰ σώσῃ τὸν λαόν του ἀπὸ τὰ χέρια μου, ὅπως δὲν τὸν ἔσωσεν ἀπὸ τὰ χέρια τῶν πατέρων μου. Ἐπαναλαμβάνω, ὅτι ὁ Θεός σας δὲν θὰ σᾶς σώσῃ ἀπὸ τὸ χέρι μου>.
16 Εἶπαν ἀκόμη περισσότερα οἱ δοῦλοι τοῦ Σενναχηρὶμ ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ καὶ ἐναντίον τοῦ Ἐζεκίου τοῦ δούλου του.
17 Ἔγραψε δὲ ὁ βασιλεὺς Σενναχηρὶμ ἐπιστολήν, διὰ νὰ ὑβρίσῃ Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραὴλ λέγων ἐναντίον τοῦ Θεοῦ· <ὅπως οἱ θεοὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν τῆς γῆς δὲν ἔσωσαν τοὺς λαούς των ἀπὸ τὰ χέρια μου, κατὰ παρόμοιον τρόπον καὶ ὁ Θεὸς τοῦ Ἐζεκίου δὲν θὰ σώσῃ τὸν λαόν του ἀπὸ τὰ χέρια μου>.
18 ῞Ενας δὲ ἀπὸ τοὺς δούλους τοῦ Σενναχηρὶμ ἐκραύγασε μὲ μεγάλην φωνὴν εἰς τὴν γλῶσσαν τὴν ἰουδαϊκὴν πρὸς τὸν λαὸν τῆς Ἱερουσαλήμ, ποὺ εὑρίσκετο ἐπάνω εἰς τὸ τεῖχος, διὰ νὰ ἐκφοβίσῃ καὶ καταπτοήσῃ αὐτοὺς καὶ ἠμπορέσουν ἔτσι οἱ Ἀσσύριοι νὰ καταλάβουν τὴν πόλιν.
19 Αὐτὸς ὁ δοῦλος τοῦ Σενναχηρὶμ ὡμίλησεν ἐναντίον τοῦ Θεοῦ τῆς Ἱερουσαλήμ, ὅπως θὰ ὡμιλοῦσε καὶ ἐναντίον τῶν εἰδωλολατρικῶν θεῶν τῶν λαῶν τῆς γῆς, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἔργα χειρῶν ἀνθρώπων.
20 Ὁ Ἐζεκίας καὶ ὁ προφήτης Ἡσαΐας ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμὼς ἀκούσαντες τοὺς ὑβριστικοὺς αὐτοὺς λόγους προσηυχήθησαν πρὸς τὸν Θεόν, ἡ δὲ κραυγή των ἀνέβηκεν ἕως εἰς τὸν οὐρανόν.
21 Ὁ δὲ Κύριος ἔστειλεν ἄγγελον ἀπὸ τὸν οὐρανόν, ὁ ὁποῖος ἐξεπάστρεψε κάθε γενναῖον πολεμιστὴν καὶ ἄρχοντα καὶ στρατηγὸν εἰς τὸ στρατόπεδον τοῦ βασιλέως τῆς Ἀσσυρίας. Ἔτσι δὲ ὁ βασιλεὺς αὐτὸς κατεντροπιασμένος ἀνεχώρησε καὶ ἐπανῆλθεν εἰς τὴν πατρίδα του. Ὅταν ἔφθασεν ἐκεῖ, εἰσῆλθεν εἰς τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ του. Μερικοὶ ὅμως ἀπὸ τοὺς υἱούς του τὸν ἐφόνευσαν διὰ ρομφαίας.
22 Ἔτσι δὲ ὁ Κύριος ἔσωσε τὸν Ἐζεκίαν καὶ ὅλους τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Σενναχηρίμ, τοῦ βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων, καὶ ἀπὸ τὰ χέρια ὅλων τῶν ἄλλων ἐχθρῶν. Ἀνέπαυσε καὶ περιεφρούρησε τὸν Ἐζεκίαν καὶ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τοὺς κύκλῳ ἐχθρούς των.
23 Πολλοὶ προσέφεραν ἀφιερώματα πρὸς τὸν Κύριον εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ δῶρα εἰς τὸν Ἐζεκίαν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων. Ὁ δὲ Ἐζεκίας ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ ἐξυψώθη εἰς τὰ μάτια ὅλων τῶν ἐθνῶν.
24 Κατὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας ἀρρώστησεν ὁ Ἐζεκίας μέχρι θανάτου, προσηυχήθη ὅμως πρὸς τὸν Κύριον, ὁ δὲ Κύριος ἤκουσε τὴν προσευχήν του καὶ τοῦ ἔδωσε κάποιον σημεῖον εἰς θαυματουργικὴν θεραπείαν του.
25 Ὁ Ἐζεκίας ὅμως δὲν ἀπέδωσε πρὸς τὸν Κύριον ἀνάλογον εὐγνωμοσύνην πρὸς τὴν δωρεάν, ποὺ ἔλαβε, διότι ἡ καρδία του ὑπερηφανεύθη. Δι' αὐτὸ καὶ ἐξέσπασεν ἐναντίον αὐτοῦ καὶ ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων τῶν κατοίκων τῆς Ἱερουσαλὴμ ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου.
26 Ἀλλὰ ὁ Ἐζεκίας ἐταπεινῶθη ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνειαν τῆς καρδίας του, αὐτὸς καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ. Ἔτσι δὲ δὲν ἐπῆλθεν ἐναντίον των ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Ἐζεκίου.
27 Ὁ Ἐζεκίας ἀπέκτησε πολὺν πλοῦτον καὶ πολὺ μεγάλην δόξαν. ᾿Εθησαύρισεν ἄργυρον, χρυσόν, πολυτίμους λίθους, ἀρώματα, ὀπλοθήκας καὶ ἄλλα πολύτιμα ἀντικείμενα.
28 Ὥρισε πόλεις διὰ τὴν συγκέντρωσιν τῶν προϊόντων τοῦ σίτου, τοῦ οἴνου, καὶ τοῦ ἐλαίου. Ἔκτισε κώμας, ὅπως ἐπίσης φάτνας διὰ τὰ κτήνη καὶ μάνδρας διὰ τὰ ποίμνια.
29 Ἀνοικοδόμησε πόλεις καὶ ἀπέκτησε πολλὰ πρόβατα καὶ πλῆθος βοῶν, διότι ὁ Κύριος τοῦ ἔδωκε πάρα πολλὰ πλούτη.
30 Ὁ Ἐζεκίας ἦτο ἐκεῖνος, ποὺ ἔκλεισε τὰς ἄνω πηγὰς τῆς Γιῶν καὶ κατηύθυνε τὰ ὕδατα κατ' εὐθεῖαν κάτω πρὸς τὴν νοτίαν πλευρὰν τῆς πόλεως τοῦ Δαυίδ. Ὁ Ἐζεκίας εὐδοκιμοῦσεν εἰς ὅλα τὰ ἔργα του.
31 Εἰς τὴν περίπτωσιν ὅμως τῶν ἀπεσταλμένων ἐκ μέρους τῶν ἀρχόντων τῆς Βαβυλῶνος, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀποσταλῆ εἰς αὐτόν, διὰ νὰ τὸν ἐρωτήσουν περὶ τοῦ θαύματος, ποὺ ἔγινεν εἰς τὴν χώραν του, ὁ Θεὸς τὸν ἐγκατέλειψε, διὰ νὰ τὸν δοκιμάσῃ, ὥστε νὰ γίνουν γνωστὰ ὅλα ὅσα ὑπῆρχον εἰς τὴν καρδίαν του.
32 Τὰ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Ἐζεκίου καὶ αἱ καλαὶ αὐτοῦ πράξεις εἶναι γραμμένοι εἰς τὴν προφητείαν τοῦ προφήτου Ἡσαΐου, υἱοῦ τοῦ Ἀμώς, καὶ εἰς τὸ βιβλίον τῶν βασιλέων Ἰούδα καὶ Ἰσραήλ.
33 Ὁ Ἐζεκίας ἐκοιμήθη καὶ ἐτάφη μὲ τοὺς προπάτοράς του εἰς ἕνα ὕψωμα τῶν τάφων τῶν ἀπογόνων τοῦ Δαυίδ. Ὅλοι δὲ οἱ Ἰουδαῖοι καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλὴμ ἀπέδωσαν εἰς αὐτὸν δόξαν καὶ τιμὴν κατὰ τὸν θάνατόν του. Ἀντὶ δὲ αὐτοῦ ἔγινε βασιλεὺς ὁ υἱὸς του ὁ Μανασσῆς.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ετὰ τὰ γεγονότα, τὰ ὁποῖα ἀνεφέρθησαν, καὶ τὰ θεοφιλῆ καὶ γεμᾶτα πίστιν καὶ ἀφοσίωσιν πρὸς τὸν Θεὸν ἔργα τὸν Ἐζεκία, ὁ Σενναχηρίμ, ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων, ἐπροχώρησε καὶ εἰσέβαλεν εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα· ἐπολιόρκησε τὶς ὀχυρὲς πόλεις καὶ διέταξε τὸν στρατόν του νὰ τὶς καταλάβῃ.
2 Ὅταν ὁ Ἐζεκίας ἀντελήφθη ὅτι ἡ προέλασις τοῦ Σενναχηρὶμ εἶχεν ὡς ἀντικειμενικὸν σκοπὸν νὰ ἐπιτεθῇ κατὰ τῆς Ἱερουσαλήμ,
3 συνεσκέφθη καὶ ἀπεφάσισε μὲ τοὺς πολιτικοὺς καὶ τοὺς στρατιωτικοὺς σνμβούλους καὶ ἀξιωματικούς του νὰ φράξῃ τὰ νερὰ τῶν πηγῶν, ποὺ ἦσαν ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν τῆς Ἰερουσαλήμ· οἱ πολιτικοὶ καὶ στρατιωτικοὶ σύμβουλοι καὶ ἀξιωματικοί του ὑπεστήριξαν τὴν πρότασιν τοῦ Ἐζεκία καὶ τὸν ἐνίσχυσαν εἰς τὸ ἔργον αὐτό.
4 Τότε ὁ βασιλιᾶς συνεκέντρωσε λαὸν πολὺν καὶ ἔφραξε τὰ νερὰ τῶν πηγῶν καὶ τὸν ποταμόν, ποὺ ἔτρεχε κοντὰ εἰς τὴν πόλιν (κατὰ τὸ Ἑβραϊκόν: Ποὺ ἔτρεχε διὰ μέσου τῆς χώρας). Τοῦτο τὸ ἔκαμε, διότι εἶπε: <Μήπως ἔλθῃ ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων καὶ εὕρῃ νερὸ πολὺ καὶ ὑπερισχύσῃ>.
5 Ὁ βασιλιᾶς ἔλαβε θάρρος καὶ ἐπροχώρησε μὲ ἀποφασιστικότητα· ἔτσι ἐπιδιώρθωσε καὶ ἀνοικοδόμησε ὅλα τὰ κατεστραμμένα τμήματα τοῦ τείχους τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τοὺς πύργους (κατὰ τὸ Ἑβραϊκόν: Ὕψωσε πύργους ἐπάνω εἰς τὸ τεῖχος). Ἐπίσης ἔκτισεν ἄλλο, δεύτερον ἐξωτερικὸν τεῖχος· ἐπὶ πλέον ἐνίσχυσε τὸ φρούριον τῆς πόλεως τοῦ Δαβὶδ καὶ κατεσκεύασεν ὅπλα πολλά.
6 Ἀκόμη ἐτοποθέτησε στρατηγοὺς ἐπὶ κεφαλῆς τοῦ λαοῦ (τοῦ στρατοῦ) τῆς πόλεως καὶ τοὺς συνεκέντρωσε κοντά του εἰς τὴν ἀνοικτὴν πλατεῖαν τῆς Πύλης τῆς Φάραγγος, τοὺς ἐμίλησε εἰς τὴν καρδιά των καὶ τοὺς εἶπε τὰ ἑξῆς ἐνθαρρυντικά:
7 <Ἔχετε θάρρος· ἀγωνισθῆτε μὲ ἀποφασιστικότητα ὡς γενναῖοι ἄνδρες· μὴ φοβηθῆτε καὶ μὴ πανικοβληθῆτε ἀπὸ τὴν παρουσίαν τοῦ βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων καὶ ἀπὸ τὴν παρουσίαν ὅλης τῆς στρατιωτικῆς ὀρδῆς, ἡ ὁποία εἶναι μαζί του, διότι ἐκεῖνοι, ποὺ εἶναι μαζί μας, εἶναι πολὺ περισσότεροι ἀπὸ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι εἶναι μαζί του.
8 Μαζὶ μὲ τὸν Σενναχηρὶμ εἶναι βραχίονες σάρκινοι, ματαία ἀνθρωπίνη δύναμις, ἐνῷ μαζί μας εἶναι δύναμις θεία, ὁ Κύριος καὶ Θεός μας, ἕτοιμος νὰ μᾶς βοηθήσῃ καὶ νὰ μᾶς σώσῃ καὶ νὰ πολεμήσῃ αὐτὸς ἀντὶ ἡμῶν τὸν πόλεμον, τὸν ὁποῖον ἀναλαμβάνομεν>. Εἰς τὸ ἄκουσμα τῶν λόγων αὐτῶν τοῦ Ἐζεκία, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, ὁ λαὸς ἔλαβεν ἐνίσχυσιν καὶ θάρρος.
9 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ ὁ Σενναχηρίμ, ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων, ἀπέστειλε (μερικοὺς ἀπό) τοὺς δούλους του ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ, ἐνῷ ἀκόμη αὐτὸς καὶ ὅλος ὁ στρατός του ἐπολιορκοῦσε τὴν Λαχίς. Ἀπέστειλε δὲ ὁ Σενναχηρὶμ μήνυμα πρὸς τὸν Ἐζεκίαν, τὸν βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, καὶ πρὸς ὅλον τὸν λαὸν τοῦ Ἰούδα, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, τὸ ὁποῖον ἔλεγεν:
10 <Αὐτὰ λέγει ὁ Σενναχηρίμ, ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων: <Εἰς τί καὶ εἰς ποῖον ἔχετε στηρίξει τὴν πεποίθησίν σας σεῖς, ὁ λαός, καὶ παραμένετε εἰς τὴν περικυκλωμένην καὶ πολιορκουμένην πόλιν τῆς Ἱερουσαλήμ;
11 Δὲν εἶναι μήπως ὁ Ἐζεκίας ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος σᾶς ἐξαπατᾷ, μόνον καὶ μόνον διὰ νὰ σᾶς παραδώσῃ εἰς θάνατον καὶ εἰς πεῖναν καὶ εἰς δίψαν καὶ σᾶς λέγει· <ὁ Κύριος, ὁ Θεός μας, θὰ μᾶς σώσῃ ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων>;
12 Μήπως δὲν εἶναι ὁ Ἐζεκίας ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἀφήρεσε καὶ κατέστρεψε τὰ θυσιαστήρια τοῦ θεοῦ καὶ τοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους τῆς λατρείας, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς ὑψηλὲς τοποθεσίες, καὶ διέταξε τοὺς κατοίκους τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ εἰδικώτερα τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ, λέγων· <ἐμπρός, εἰς αὐτὸ τὸ ἕνα καὶ μόνον θυσιαστήριον τῆς Ἱερουσαλὴμ θὰ προσκυνῆτε καὶ θὰ λατρεύετε τὸν Θεὸν καὶ εἰς αὐτὸ μόνον νὰ προσφέρετε θυμίαμα>;
13 Δὲν ἔχετε πληροφορηῆ τὶ ἔκαμα ἐγὼ καὶ οἱ προκάτοχοί μου εἰς ὅλους τοὺς λαοὺς τῶν ἄλλων χωρῶν; Μήπως ἠμπόρεσαν οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν ὅλης τῆς γῆς νὰ σώσουν τοὺς λαούς των ἀπὸ τὰ χέρια μου;
14 Ποῖος ἀπὸ ὅλους τοὺς θεοὺς τῶν ἐθνῶν ἐκείνων, τὰ ὁποῖα ἐξωλόθρευσαν οἱ προκάτοχοί μου, ἠμπόρεσε νὰ σώσῃ τὸν λαόν του ἀπὸ τὰ χέρια μου, ὥστε νὰ πιστεύετε τώρα σεῖς ὅτι θὰ ἠμπορέσῃ καὶ ὁ ἰδικός σας Θεὸς νὰ σᾶς γλυτώσῃ ἀπὸ τὰ χέρια μου;
15 Τώρα λοιπὸν ἂς μὴ σᾶς ἐξαπατᾷ ὁ Ἐζεκίας καὶ ἂς μὴ σᾶς παραπλανᾷ, ὥστε νὰ πιστεύετε εἰς τὰ λόγια του. Διότι οὐδεὶς θεὸς κανενὸς ἔθνους καὶ καμμιᾶς βασιλείας δὲν ἠμπορεῖ νὰ σώσῃ τὸν λαόν του ἀπὸ τὰ χέρια μου, ὅπως δὲν ἠμπόρεσε νὰ τὸν γλυτώσῃ ἀπὸ τὰ χέρια τῶν προκατόχων μου. Κατὰ τὸν ἴδιον ἀκριβῶς τρόπον καὶ ὁ Θεός σας δὲν θὰ ἠμπορέσῃ νὰ σᾶς σώσῃ ἀπὸ τὰ χέρια μου!>.
16 Οἱ ἀπεσταλμένοι τοῦ Σενναχηρὶμ εἶπαν ἀκόμη περισσότερα καὶ ὑβριστικώτερα ἐναντίον τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ ἐναντίον τοῦ δούλου τοῦ Ἐζεκία.
17 Ὁ Σενναχηρὶμ ἔγραψεν ἐπίσης καὶ ἐπιστολήν, διὰ νὰ προσβάλῃ καὶ νὰ ὑβρίσῃ τὸν Κύριον, τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ, εἰς αὐτὴν δὲ ἀνέφερε τὰ ἀκόλουθα: <Ὅπως ἀκριβῶς οἱ θεοὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν τῆς γῆς δὲν ἔσωσαν τοὺς λαούς των ἀπὸ τὰ χέρια μου, ἔτσι δὲν πρόκειται νὰ γλυτώσῃ καὶ ὁ Θεὸς τοῦ Ἐζεκία τὸν λαὸν του ἀπὸ τὰ χέρια μου>.
18 Ἕνας δὲ ἀπὸ τοὺς ἀπεσταλμένους τοῦ Σενναχηρὶμ ἐφώναξε μὲ μεγάλην φωνὴν εἰς τὰ Ἑβραϊκὰ πρὸς τὸν λαὸν τῆς Ἱερουσαλήμ, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο ἐπάνω εἰς τὸ τεῖχος τῆς πόλεως, διὰ να τοὺς τρομοκρατήσῃ καὶ να τοὺς ἀποθαρρύνη, μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι ἔτσι θὰ ἐκυρίευαν εὐκολώτερα τὴν Ἱερουσαλήμ.
19 Ἐπὶ πλέον ὁ ἀπεσταλμένος ἐκεῖνος τοῦ Σενναχηρὶμ ἐμίλησε μὲ προσβλητικὸν καὶ ὑβριστικὸν τρόπον ἐναντίον τοῦ Θεοῦ τῆς Ἱερουσαλήμ, ὅπως θὰ ἐμιλοῦσε καὶ ἐναντίον τῶν εἰδωλολατρικῶν θεῶν ἄλλων λαῶν τῆς γῆς, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἄψυχα μέταλλα, τὰ ὁποῖα ἀνθρώπινα χέρια κατειργάσθησαν καὶ προσέδωκαν εἰς αὐτὰ τὴν μορφὴν τῶν εἰδώλων.
20 Τότε ὁ βασιλιᾶς Ἐζεκίας καὶ ὁ προφήτης Ἡσαΐας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμώς, προσηυχήθησαν εἰς τὸν Θεὸν διὰ τοὺς προσβλητικοὺς καὶ ὑβριστικοὺς ἐκείνους λόγους καὶ μὲ φωνὴν δυνατὴν πρὸς τὸν οὐρανὸν ἐζήτησαν βοήθειαν ἀπὸ τὸν Θεόν.
21 Ὁ δὲ Κύριος, εἰς ἀπάντησιν τῆς προσευχῆς των, ἀπέστειλεν ἕνα ἄγγελον, ὁ ὁποῖος ἐφόνευσε καὶ κατέστρεψε κάθε γενναῖον στρατιώτην καὶ ἄρχοντα καὶ στρατηγὸν εἰς τὸ στρατόπεδον τοῦ βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων. Ἔτσι ὁ Ἀσσύριος βασιλιᾶς Σενναχηρὶμ ἀνεχώρησε καὶ ἐπέστρεψε καταντροπιασμένος εἰς τὴν χώραν του. Ὅταν δὲ ἐμπῆκε εἰς τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ του, μερικοὶ ἀπὸ τὰ παιδιά, ποὺ ὁ ἴδιος ἐγέννησε, τὸν ἐσκότωσαν μὲ ρομφαίαν (πλατὺ καὶ μεγάλο δίκοπο σπαθί).
22 Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον ὁ Κύριος ἔσωσε τὸν Ἐζεκίαν καὶ ὅλους, ὅσοι ἐκατοικοῦσαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Σενναχηρίμ, τοῦ βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων, καὶ ἀπὸ τὰ χέρια ὅλων τῶν ἄλλων ἐχθρῶν των· τοὺς ἀνέπαυσε καὶ τοὺς ἐχάρισεν εἰρήνην ἀπὸ τοὺς γειτονικοὺς μὲ τὴν Ἰουδαίαν ἐχθρούς των.
23 Τότε πολλοὶ ἔφεραν δῶρα εἰς τὸν Κύριον εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ πολύτιμα δῶρα εἰς τὸν Ἐζεκίαν, τὸν βασιλιᾶ του βασιλείου τοῦ Ἰούδα. Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ καὶ ἀπὸ τότε ὁ Ἐζεκίας ἐτιμᾶτο πάρα πολὺ καὶ ἦταν σεβαστὸς ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια ὅλων τῶν ἄλλων ἐθνῶν.
24 Κατὰ τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες ἀρρώστησε ὁ βασιλιᾶς Ἐζεκίας βαριὰ καὶ ἐπλησίαζε νὰ ἀποθάνῃ. Ὁ Ἐζεκίας προσηυχήθη πρὸς τὸν Κύριον, ὁ δὲ Κύριος ἄκουσε τὴν προσευχήν του καί, πρὸς ἐπιβεβαίωσιν ὅτι θὰ θεραπευθῇ θαυματονργικῶς, τοῦ ἔδωκε θαυμαστὸν γεγονός.
25 Ὁ Ἐζεκίας ὅμως δὲν ἀνταπέδωκεν εἰς τὸν Κύριον εὐχαριστίαν ἀνάλογον πρὸς τὴν μεγάλην εὐεργεσίαν, ποὺ τοῦ ἐχάρισεν ὁ Κύριος· ἀλλ’ ὑψώθη ἀπὸ ἔπαρσιν καὶ ὑπερηφάνειαν ἡ καρδιά του. Ἕνεκα τῆς ἐγωϊστικῆς αὐτῆς συμπεριφορᾶς του ἐξέσπασεν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐναντίον του καὶ ἐναντίον τοῦ Ἰουδαϊκοῦ λαοῦ καὶ ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ.
26 Τελικῶς ὅμως ὁ Ἐζεκίας ἐταπεινώθη ἀπὸ τὴν ἔπαρσιν καὶ τὴν ὑπερηφάνειαν τῆς καρδιᾶς του· ἐταπεινώθη καὶ αὐτὸς καὶ ὅσοι ἐκατοικοῦσαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἀποτέλεσμα τῆς ταπεινώσεως αὐτῆς ἦταν ὅτι δὲν ἐπέπεσεν ἐναντίον των ὀργὴ τοῦ Θεοῦ κατὰ τὶς ἡμέρες, ποὺ ἐβασίλευεν ὁ Ἐζεκίας, ἀλλὰ μετὰ τὸν θάνατόν του.
27 Ὁ Ἐζεκίας ἀπέκτησε πολλὰ πλούτη καὶ ἀπήλαυσε πάρα πολὺ μεγάλην δόξαν ἀπὸ ὅλους. Ἔκτισε διὰ τὸν ἑαυτόν του θησαυροφυλάκια διὰ τὸ ἀσῆμι, τὸ χρυσάφι καὶ τοὺς πολυτίμους λίθους καὶ τὰ ἀρώματα καὶ τὶς ὀπλοθῆκες καὶ τὰ πολύτιμα καλλιτεχνήματα καὶ ἀντικείμενα (ἢ κατ ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Ἐθησαύρισε διὰ τὸν ἑαυτόν του ἀσῆμι... καὶ ἔκτισεν ἐγκαταστάσεις διὰ τὰ ὅπλα καὶ τὰ πολύτιμα καλλιτεχνήματα καὶ ἀντικείμενα).
28 Ἀκόμη ἔκτισε πόλεις μὲ ἀποθῆκες διὰ τὴν ἀποθήκευσιν τοῦ σιταριοῦ καὶ τοῦ κρασιοῦ καὶ τοῦ λαδιοῦ· ἔκτισεν ἐπίσης στάβλους καὶ περιμανδρώματα δι’ ὅλα τὰ εἴδη τῶν ζώων· ὅπως ἐπίσης καὶ στάνες διὰ τὰ ποίμνια.
29 Ἐπὶ πλέον ὁ Ἐζεκίας ἔκτισε διὰ τὸν ἑαυτόν του πόλεις καὶ ἀπέκτησε πάρα πολλὰ πρόβατα καὶ βόδια, διότι ὁ Κύριος τὸν εὐλόγησε καὶ τοῦ ἔδωκε περιουσίαν μεγάλην καὶ ἄφθονα ἀγαθά.
30 Ὁ Ἐζεκίας ἦταν ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἔφραξε τὴν διέξοδον τῶν νερῶν τῆς πηγῆς Γιὼν καὶ κατηύθυνε τὰ νερὰ τοῦ ἄνω μέρους καὶ τὰ διωχέτευσεν, ὥστε νὰ τρέχουν διὰ μιᾶς σήραγγος πρὸς τὸ κάτω μέρος, πρὸς νότον (μᾶλλον νοτιοδυτικά) τῆς πόλεως τοῦ Δαβίδ (μέσα εἰς τὰ τείχη). Ὁ Ἐζεκίας ἐπέτυχεν εἰς ὅλα τὰ ἔργα του καὶ εὐημεροῦσε.
31 (Εὐημεροῦσε), ἂν καί, ὅταν οἱ πρεσβευταὶ τῶν ἀρχόντων τῆς Βαβυλῶνος ἐστάλησαν πρὸς τὸν Ἐζεκίαν, διὰ νὰ πληροφορηθοῦν ἐκ μέρους του περὶ τοῦ θαύματος, τὸ ὁποῖον ἔγινε εἰς τὴν χώραν του, ὁ Κύριος ἐγκατέλειψε τὸν Ἐζεκίαν (ἕνεκα τῆς ἐγωϊστικῆς συμπεριφορᾶς του ἀπέναντί των), ὥστε νὰ δοκιμάσῃ τὸν χαρακτῆρα του καὶ νὰ γίνουν γνωστὰ ὅσα εἶχεν εἰς τὴν καρδιά του.
32 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ βασιλιᾶ Ἐζεκία, ἡ ἀφοσίωσίς του καὶ ἡ μὲ πίστιν ἀγάπη του πρὸς τὸν Κύριον, νά· αὐτὰ ἔχουν γραφῆ εἰς τὴν Προφητείαν (ἢ Ὅρασιν) τοῦ προφήτου Ἡσαΐα, υἱοῦ τοῦ Ἀμώς, καὶ εἰς τὸ βιβλίον (ἢ Ἱστορίαν) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου ) τοῦ Ἰούδα καὶ (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραήλ.
33 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Ἐζεκίας καὶ ἐτάφη μὲ τοὺς προπάτορές του καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὸ ἄνω τμῆμα (κάποιο ὑψωμα) τῶν τάφων (τῆς νεκροπόλεως) τῶν ἀπογόνων τοῦ Δαβίδ. Ὅλος ὁ Ἰουδαϊκὸς λαὸς καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλὴμ τὸν ἐδόξασαν καὶ τοῦ ἀπέδωκαν μεγάλες τιμὲς κατὰ τὸν θάνατόν του. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ Μανασσῆς, ὁ υἱός του.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ μετὰ τοὺς λόγους τούτους καὶ τὴν ἀλήθειαν τούτην ἦλθε Σενναχηρὶμ βασιλεὺς Ἀσσυρίων καὶ ἦλθεν ἐπὶ Ἰούδαν καὶ παρενέβαλεν ἐπὶ τὰς πόλεις τὰς τειχήρεις καὶ εἶχε προκαταλαβέσθαι αὐτάς.	πειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτά, τὰς συμφώνους πρὸς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ πράξεις αὐτὰς τοῦ Ἐζεκίου, ὁ Σενναχηρὶμ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων ἐξεστράτευσεν ἐναντίον τῆς Ἰουδαίας, ἐπολιόρκησε τὰς ὀχυρὰς πόλεις καὶ ἔδωσε διαταγὴν νὰ τὰς καταλάβουν.	ετὰ τὰ γεγονότα, τὰ ὁποῖα ἀνεφέρθησαν, καὶ τὰ θεοφιλῆ καὶ γεμᾶτα πίστιν καὶ ἀφοσίωσιν πρὸς τὸν Θεὸν ἔργα τὸν Ἐζεκία, ὁ Σενναχηρίμ, ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων, ἐπροχώρησε καὶ εἰσέβαλεν εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα· ἐπολιόρκησε τὶς ὀχυρὲς πόλεις καὶ διέταξε τὸν στρατόν του νὰ τὶς καταλάβῃ.
2 Καὶ εἶδεν Ἐζεκίας ὅτι ἥκει Σενναχηρίμ καὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ τοῦ πολεμῆσαι ἐπὶ Ἱερουσαλήμ,	2 Ὅταν ὁ Ἐζεκίας εἶδεν ὅτι εἶχεν ἔλθει ὁ Σενναχηρὶμ μὲ τὸν σκοπὸν νὰ πολεμήσῃ κατὰ τῆς Ἱερουσαλήμ,	2 Ὅταν ὁ Ἐζεκίας ἀντελήφθη ὅτι ἡ προέλασις τοῦ Σενναχηρὶμ εἶχεν ὡς ἀντικειμενικὸν σκοπὸν νὰ ἐπιτεθῇ κατὰ τῆς Ἱερουσαλήμ,
3 καὶ ἐβουλεύσατο μετὰ τῶν πρεσβυτέρων αὐτοῦ καὶ τῶν δυνατῶν ἐμφράξαι τὰ ὕδατα τῶν πηγῶν, ἃ ἦν ἔξω τῆς πόλεως, καὶ συνεπίσχυσαν αὐτῷ.	3 συνεσκέφθη καὶ ἀπεφάσισε μὲ τοὺς πρεσβυτέρους τῆς πόλεως καὶ τοὺς ἄλλους γενναίους ἄνδρας νὰ κλείσουν τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων, ποὺ ἦσαν ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν τῆς Ἱερουσαλήμ. Οἱ πρεσβύτεροι καὶ οἱ ἄλλοι τὸν ἐνεθάρρυναν εἰς τὸ ἔργον αὐτό.	3 συνεσκέφθη καὶ ἀπεφάσισε μὲ τοὺς πολιτικοὺς καὶ τοὺς στρατιωτικοὺς σνμβούλους καὶ ἀξιωματικούς του νὰ φράξῃ τὰ νερὰ τῶν πηγῶν, ποὺ ἦσαν ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν τῆς Ἰερουσαλήμ· οἱ πολιτικοὶ καὶ στρατιωτικοὶ σύμβουλοι καὶ ἀξιωματικοί του ὑπεστήριξαν τὴν πρότασιν τοῦ Ἐζεκία καὶ τὸν ἐνίσχυσαν εἰς τὸ ἔργον αὐτό.
4 Καὶ συνήγαγε λαὸν πολὺν καὶ ἐνέφραξε τὰ ὕδατα τῶν πηγῶν καὶ τὸν ποταμὸν τὸν διορίζοντα διὰ τῆς πόλεως λέγων· μὴ ἔλθῃ βασιλεὺς Ἀσσοὺρ καὶ εὕρῃ ὕδωρ πολὺ καὶ κατισχύσῃ.	4 Ὁ βασιλεὺς συνεκέντρωσε πολὺν λαὸν καὶ ἔφραξε τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων καὶ τὸ ποτάμι, ποὺ ἔρρεε πλησίον τῆς πόλεως, λέγων· <αὐτὸ γίνεται, διὰ νὰ μὴ εὔρη πολὺ ὕδωρ, ὅταν ἔλθῃ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων καὶ μᾶς νικήσῃ>.	4 Τότε ὁ βασιλιᾶς συνεκέντρωσε λαὸν πολὺν καὶ ἔφραξε τὰ νερὰ τῶν πηγῶν καὶ τὸν ποταμόν, ποὺ ἔτρεχε κοντὰ εἰς τὴν πόλιν (κατὰ τὸ Ἑβραϊκόν: Ποὺ ἔτρεχε διὰ μέσου τῆς χώρας). Τοῦτο τὸ ἔκαμε, διότι εἶπε: <Μήπως ἔλθῃ ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων καὶ εὕρῃ νερὸ πολὺ καὶ ὑπερισχύσῃ>.
5 Καὶ κατίσχυσεν Ἐζεκίας καὶ ᾠκοδόμησε πᾶν τὸ τεῖχος τὸ κατεσκαμμένον καὶ πύργους καὶ ἔξω προτείχισμα ἄλλο καὶ κατίσχυσε τὸ ἀνάλημμα τῆς πόλεως Δαυὶδ καὶ κατεσκεύασεν ὅπλα πολλά.	5 Ὁ Ἐζεκίας ἔλαβε θάρρος ἀνοικοδόμησεν ὅλον τὸ τεῖχος τῆς Ἱερουσαλήμ, ὅπου αὐτὸ εἶχε καταστροφῆ, καὶ τοὺς πύργους αὐτοῦ, ἔκτισεν ἄλλο τεῖχος ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν καὶ ἐνίσχυσε τὸ φρούριον τῆς πόλεως Δαυίδ. Ἐπὶ πλέον δὲ κατεσκεύασε καὶ πολλὰ ὅπλα.	5 Ὁ βασιλιᾶς ἔλαβε θάρρος καὶ ἐπροχώρησε μὲ ἀποφασιστικότητα· ἔτσι ἐπιδιώρθωσε καὶ ἀνοικοδόμησε ὅλα τὰ κατεστραμμένα τμήματα τοῦ τείχους τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τοὺς πύργους (κατὰ τὸ Ἑβραϊκόν: Ὕψωσε πύργους ἐπάνω εἰς τὸ τεῖχος). Ἐπίσης ἔκτισεν ἄλλο, δεύτερον ἐξωτερικὸν τεῖχος· ἐπὶ πλέον ἐνίσχυσε τὸ φρούριον τῆς πόλεως τοῦ Δαβὶδ καὶ κατεσκεύασεν ὅπλα πολλά.
6 Καὶ ἔθετο ἄρχοντας τοῦ πολέμου ἐπὶ τὸν λαόν, καὶ συνήχθησαν πρὸς αὐτὸν ἐπὶ τὴν πλατεῖαν τῆς πύλης τῆς φάραγγος, καὶ ἐλάλησεν ἐπὶ καρδίαν αὐτῶν λέγων·	6 Ὥρισε στρατιωτικοὺς ἀρχηγοὺς ἐπὶ τοῦ στρατοῦ, οἱ ὁποῖοι καὶ συνεκεντρώθησαν κοντὰ εἰς αὐτὸν εἰς τὴν πλατεῖαν τῆς πύλης τῆς φάραγγος. Πρὸς αὐτοὺς ὡμίλησεν εἰς τὰς καρδίας των ὁ βασιλεὺς καὶ εἶπε·	6 Ἀκόμη ἐτοποθέτησε στρατηγοὺς ἐπὶ κεφαλῆς τοῦ λαοῦ (τοῦ στρατοῦ) τῆς πόλεως καὶ τοὺς συνεκέντρωσε κοντά του εἰς τὴν ἀνοικτὴν πλατεῖαν τῆς Πύλης τῆς Φάραγγος, τοὺς ἐμίλησε εἰς τὴν καρδιά των καὶ τοὺς εἶπε τὰ ἑξῆς ἐνθαρρυντικά:
7 ἰσχύσατε καὶ ἀνδρίζεσθε καὶ μὴ φοβηθῆτε, μηδὲ πτοηθῆτε ἀπὸ προσώπου βασιλέως Ἀσσοὺρ καὶ ἀπὸ προσώπου παντὸς τοῦ ἔθνους τοῦ μετ' αὐτοῦ, ὅτι μεθ' ἡμῶν πλείονες ἢ μετ' αὐτοῦ·	7 <ἔχετε θάρρος, φανῆτε ἀνδρεῖοι, μὴ φοβηθῆτε καὶ μὴ πτοηθῆτε ἐξ αἰτίας τοῦ βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων καὶ ἐξ αἰτίας ὅλου τοῦ λαοῦ, ποὺ εὑρίσκεται μαζῆ του, διότι ἐκεῖνοι ποὺ εἶναι μαζῆ μας, εἶναι περισσότεροι, ἀπὸ ἐκείνους ποὺ εἶναι μαζῆ του.	7 <Ἔχετε θάρρος· ἀγωνισθῆτε μὲ ἀποφασιστικότητα ὡς γενναῖοι ἄνδρες· μὴ φοβηθῆτε καὶ μὴ πανικοβληθῆτε ἀπὸ τὴν παρουσίαν τοῦ βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων καὶ ἀπὸ τὴν παρουσίαν ὅλης τῆς στρατιωτικῆς ὀρδῆς, ἡ ὁποία εἶναι μαζί του, διότι ἐκεῖνοι, ποὺ εἶναι μαζί μας, εἶναι πολὺ περισσότεροι ἀπὸ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι εἶναι μαζί του.
8 μετ' αὐτοῦ βραχίονες σάρκινοι, μεθ' ἡμῶν δὲ Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν τοῦ σῴζειν καὶ τοῦ πολεμεῖν τὸν πόλεμον ἡμῶν. Καὶ κατεθάρσησεν ὁ λαὸς ἐπὶ τοῖς λόγοις Ἐζεκίου βασιλέως Ἰούδα.	8 Μὲ τὸν βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων εἶναι βραχίονες σάρκινοι, ἐνῶ μαζῆ μας εἶναι Κύριος ὁ Θεός μας, ὁ ὁποῖος εἶναι ἱκανὸς νὰ μᾶς σῴζῃ ἀπὸ κινδύνους, νὰ ἀναλαμβάνῃ καὶ ὁδηγῇ εἰς νίκην τὸν πόλεμόν μας>. Ὁ λαὸς ἐπῆρε θάρρος ἀπὸ τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Ἐζεκίου βασιλέως τῶν ᾿Ιουδαίων.	8 Μαζὶ μὲ τὸν Σενναχηρὶμ εἶναι βραχίονες σάρκινοι, ματαία ἀνθρωπίνη δύναμις, ἐνῷ μαζί μας εἶναι δύναμις θεία, ὁ Κύριος καὶ Θεός μας, ἕτοιμος νὰ μᾶς βοηθήσῃ καὶ νὰ μᾶς σώσῃ καὶ νὰ πολεμήσῃ αὐτὸς ἀντὶ ἡμῶν τὸν πόλεμον, τὸν ὁποῖον ἀναλαμβάνομεν>. Εἰς τὸ ἄκουσμα τῶν λόγων αὐτῶν τοῦ Ἐζεκία, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, ὁ λαὸς ἔλαβεν ἐνίσχυσιν καὶ θάρρος.
9 Καὶ μετὰ ταῦτα ἀπέστειλε Σενναχηρὶμ βασιλεὺς Ἀσσυρίων τοὺς παῖδας ἑαυτοῦ ἐπὶ Ἱερουσαλήμ, καὶ αὐτὸς ἐπὶ Λαχὶς καὶ πᾶσα ἡ στρατιὰ μετ' αὐτοῦ, καὶ ἀπέστειλε πρὸς Ἐζεκίαν βασιλέα Ἰούδα καὶ πρὸς πάντα Ἰούδα τὸν ἐν Ἱερουσαλὴμ λέγων·	9 Μετὰ ταῦτα ὁ Σενναχηρίμ, ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων, ἀπέστειλε μερικοὺς δούλους του ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ, αὐτὸς δὲ καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν ὅλος ὁ στρατός του παρέμειναν εἰς τὴν Λαχίς.Ἔστειλε δὲ τοὺς ἄνδρας αὐτοὺς πρὸς τὸν Ἐζεκίαν καὶ πρὸς ὅλους τοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ τοὺς εἶπε·	9 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ ὁ Σενναχηρίμ, ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων, ἀπέστειλε (μερικοὺς ἀπό) τοὺς δούλους του ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ, ἐνῷ ἀκόμη αὐτὸς καὶ ὅλος ὁ στρατός του ἐπολιορκοῦσε τὴν Λαχίς. Ἀπέστειλε δὲ ὁ Σενναχηρὶμ μήνυμα πρὸς τὸν Ἐζεκίαν, τὸν βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, καὶ πρὸς ὅλον τὸν λαὸν τοῦ Ἰούδα, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, τὸ ὁποῖον ἔλεγεν:
10 οὕτως λέγει Σενναχηρὶμ βασιλεὺς Ἀσσυρίων· ἐπὶ τί ὑμεῖς πεποίθατε καὶ καθήσεσθε ἐν τῇ περιοχῇ ἐν Ἱερουσαλήμ;	10 <Αὐτὰ λέγει ὁ Σενναχηρὶμ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων. Ποῦ σεῖς στηρίζετε τὴν πεποίθησίν σας καὶ μένετε περικυκλωμένοι μέσα εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ;	10 <Αὐτὰ λέγει ὁ Σενναχηρίμ, ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων: <Εἰς τί καὶ εἰς ποῖον ἔχετε στηρίξει τὴν πεποίθησίν σας σεῖς, ὁ λαός, καὶ παραμένετε εἰς τὴν περικυκλωμένην καὶ πολιορκουμένην πόλιν τῆς Ἱερουσαλήμ;
11 Οὐχί Ἐζεκίας ἀπατᾷ ὑμᾶς τοῦ παραδοῦναι ὑμᾶς εἰς θάνατον καὶ εἰς λιμὸν καὶ εἰς δίψαν λέγων· Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν σώσει ἡμᾶς χειρὸς βασιλέως Ἀσσούρ;	11 Ὁ Ἐζεκίας δὲν εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος σᾶς ἐξαπατᾷ διὰ νὰ σᾶς παραδώσῃ εἰς βέβαιον θάνατον, εἰς τὴν πεῖναν καὶ τὴν δίψαν λέγων ὅτι, τάχα, Κύριος ὁ Θεός μας θὰ μᾶς σώσῃ ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Ἀσσυρίων;	11 Δὲν εἶναι μήπως ὁ Ἐζεκίας ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος σᾶς ἐξαπατᾷ, μόνον καὶ μόνον διὰ νὰ σᾶς παραδώσῃ εἰς θάνατον καὶ εἰς πεῖναν καὶ εἰς δίψαν καὶ σᾶς λέγει· <ὁ Κύριος, ὁ Θεός μας, θὰ μᾶς σώσῃ ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων>;
12 Οὐχ οὗτός ἐστιν Ἐζεκίας, ὃς περιεῖλε τὰ θυσιαστήρια αὐτοῦ καὶ τὰ ὑψηλὰ αὐτοῦ καὶ εἶπε τῷ Ἰούδᾳ καὶ τοῖς κατοικοῦσιν ἐν Ἱερουσαλὴμ λέγων· κατέναντι τοῦ θυσιαστηρίου τούτου προσκυνήσετε καὶ ἐπ' αὐτῷ θυμιάσατε;	12 Αὐτὸς ὁ Ἐζεκίας δὲν εἶναι ἐκεῖνος ποὺ κατέστρεψε τὰ θυσιαστήρια τοῦ εἰδωλικοῦ θεοῦ καὶ τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους καὶ εἶπεν εἰς ὅλους τοὺς Ἰουδαίους καὶ εἰδικότερα εἰς τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλὴμ ὅτι μόνον ἐνώπιον τοῦ θυσιαστηρίου αὐτοῦ, ποὺ ὑπάρχει εἰς τὸν ναόν, θὰ προσκυνῆτε καὶ ἐπάνω εἰς αὐτὸ θὰ προσφέρετε τὸ θυμίαμα;	12 Μήπως δὲν εἶναι ὁ Ἐζεκίας ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἀφήρεσε καὶ κατέστρεψε τὰ θυσιαστήρια τοῦ θεοῦ καὶ τοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους τῆς λατρείας, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς ὑψηλὲς τοποθεσίες, καὶ διέταξε τοὺς κατοίκους τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ εἰδικώτερα τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ, λέγων· <ἐμπρός, εἰς αὐτὸ τὸ ἕνα καὶ μόνον θυσιαστήριον τῆς Ἱερουσαλὴμ θὰ προσκυνῆτε καὶ θὰ λατρεύετε τὸν Θεὸν καὶ εἰς αὐτὸ μόνον νὰ προσφέρετε θυμίαμα>;
13 Οὐ γνώσεσθε ὅ,τι ἐποίησα ἐγὼ καὶ οἱ πατέρες μου πᾶσι τοῖς λαοῖς τῶν χωρῶν; Μὴ δυνάμενοι ἠδύναντο θεοὶ τῶν ἐθνῶν πάσης τῆς γῆς σῶσαι τὸν λαὸν αὐτῶν ἐκ χειρός μου;	13 Δὲν ἔχετε μάθει ὅσα ἐγὼ καὶ οἱ προκάτοχοί μου βασιλεῖς ἔχομεν κάμει εἰς ὅλους τοὺς λαοὺς τῶν γύρω χωρῶν; Μήπως, τάχα καὶ ἠμπόρεσαν καθόλου οἱ θεοὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν ὅλης τῆς γῆς νὰ σώσουν τοὺς λαούς των ἀπὸ τὸ χέρια μου;	13 Δὲν ἔχετε πληροφορηῆ τὶ ἔκαμα ἐγὼ καὶ οἱ προκάτοχοί μου εἰς ὅλους τοὺς λαοὺς τῶν ἄλλων χωρῶν; Μήπως ἠμπόρεσαν οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν ὅλης τῆς γῆς νὰ σώσουν τοὺς λαούς των ἀπὸ τὰ χέρια μου;
14 Τίς ἐν πᾶσι τοῖς θεοῖς τῶν ἐθνῶν τούτων, οὓς ἐξωλόθρευσαν οἱ πατέρες μου; Μὴ ἐδύναντο σῶσαι τὸν λαὸν αὐτῶν ἐκ χειρός μου, ὅτι δυνήσεται ὁ Θεὸς ὑμῶν σῶσαι ὑμᾶς ἐκ χειρός μου;	14 Μεταξὺ ὅλων τῶν ἄλλων θεῶν, ποὺ λατρεύουν τὰ ἔθνη αὐτά, τὰ ὁποῖα οἱ προκάτοχοί μου κατέστρεψαν, ποῖος θεὸς ὑπῆρξε ποὺ ἠμπόρεσε νὰ σώσῃ τὸν λαόν του ἀπὸ τὰ χέρια μου, ὥστε νὰ πιστεύσετε καὶ σεῖς ὅτι ἠμπορεῖ ὁ Θεός σας νὰ σᾶς σώσῃ ἀπὸ τὰ χέρια μου;	14 Ποῖος ἀπὸ ὅλους τοὺς θεοὺς τῶν ἐθνῶν ἐκείνων, τὰ ὁποῖα ἐξωλόθρευσαν οἱ προκάτοχοί μου, ἠμπόρεσε νὰ σώσῃ τὸν λαόν του ἀπὸ τὰ χέρια μου, ὥστε νὰ πιστεύετε τώρα σεῖς ὅτι θὰ ἠμπορέσῃ καὶ ὁ ἰδικός σας Θεὸς νὰ σᾶς γλυτώσῃ ἀπὸ τὰ χέρια μου;
15 Νῦν οὖν μὴ ἀπατάτω ὑμᾶς Ἐζεκίας καὶ μὴ πεποιθέναι ὑμᾶς ποιείτω κατὰ ταῦτα, καὶ μὴ πιστεύετε αὐτῷ. Ὅτι οὐ μὴ δύνηται ὁ Θεὸς παντὸς ἔθνους καὶ βασιλείας τοῦ σῶσαι τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐκ χειρός μου καὶ ἐκ χειρὸς πατέρων μου, ὅτι ὁ Θεὸς ὑμῶν οὐ μὴ σῶσει ὑμᾶς ἐκ χειρός μου.	15 Τώρα, λοιπόν, ἂς μὴ σᾶς ἐξαπατᾷ ὁ Ἐζεκίας καὶ ἂς μὴ σᾶς παρασύρῃ νὰ ἔχετε πεποίθησιν εἰς αὐτὰ καὶ νὰ πράξετε, ὅπως αὐτὸς σᾶς λέγει. Μὴ τὸν πιστεύετε, διότι δὲν θὰ ἠμπορέσῃ κανένας θεός, οἰουδήποτε ἔθνους καὶ οἰασδήποτε βασιλείας νὰ σώσῃ τὸν λαόν του ἀπὸ τὰ χέρια μου, ὅπως δὲν τὸν ἔσωσεν ἀπὸ τὰ χέρια τῶν πατέρων μου. Ἐπαναλαμβάνω, ὅτι ὁ Θεός σας δὲν θὰ σᾶς σώσῃ ἀπὸ τὸ χέρι μου>.	15 Τώρα λοιπὸν ἂς μὴ σᾶς ἐξαπατᾷ ὁ Ἐζεκίας καὶ ἂς μὴ σᾶς παραπλανᾷ, ὥστε νὰ πιστεύετε εἰς τὰ λόγια του. Διότι οὐδεὶς θεὸς κανενὸς ἔθνους καὶ καμμιᾶς βασιλείας δὲν ἠμπορεῖ νὰ σώσῃ τὸν λαόν του ἀπὸ τὰ χέρια μου, ὅπως δὲν ἠμπόρεσε νὰ τὸν γλυτώσῃ ἀπὸ τὰ χέρια τῶν προκατόχων μου. Κατὰ τὸν ἴδιον ἀκριβῶς τρόπον καὶ ὁ Θεός σας δὲν θὰ ἠμπορέσῃ νὰ σᾶς σώσῃ ἀπὸ τὰ χέρια μου!>.
16 Καὶ ἔτι ἐλάλησαν οἱ παῖδες αὐτοῦ ἐπὶ τὸν Κύριον Θεὸν καὶ ἐπὶ Ἐζεκίαν παῖδα αὐτοῦ.	16 Εἶπαν ἀκόμη περισσότερα οἱ δοῦλοι τοῦ Σενναχηρὶμ ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ καὶ ἐναντίον τοῦ Ἐζεκίου τοῦ δούλου του.	16 Οἱ ἀπεσταλμένοι τοῦ Σενναχηρὶμ εἶπαν ἀκόμη περισσότερα καὶ ὑβριστικώτερα ἐναντίον τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ ἐναντίον τοῦ δούλου τοῦ Ἐζεκία.
17 Καὶ βιβλίον ἔγραψεν ὀνειδίζειν τὸν Κύριον Θεὸν Ἰσραὴλ καὶ εἶπε περὶ αὐτοῦ λέγων· ὡς οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν τῆς γῆς οὐκ ἐξείλαντο λαοὺς αὐτῶν ἐκ χειρός μου, οὕτως οὐ μὴ ἐξέληται ὁ Θεὸς Ἐζεκίου λαὸν αὐτοῦ ἐκ χειρός μου,	17 Ἔγραψε δὲ ὁ βασιλεὺς Σενναχηρὶμ ἐπιστολήν, διὰ νὰ ὑβρίσῃ Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραὴλ λέγων ἐναντίον τοῦ Θεοῦ· <ὅπως οἱ θεοὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν τῆς γῆς δὲν ἔσωσαν τοὺς λαούς των ἀπὸ τὰ χέρια μου, κατὰ παρόμοιον τρόπον καὶ ὁ Θεὸς τοῦ Ἐζεκίου δὲν θὰ σώσῃ τὸν λαόν του ἀπὸ τὰ χέρια μου>.	17 Ὁ Σενναχηρὶμ ἔγραψεν ἐπίσης καὶ ἐπιστολήν, διὰ νὰ προσβάλῃ καὶ νὰ ὑβρίσῃ τὸν Κύριον, τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ, εἰς αὐτὴν δὲ ἀνέφερε τὰ ἀκόλουθα: <Ὅπως ἀκριβῶς οἱ θεοὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν τῆς γῆς δὲν ἔσωσαν τοὺς λαούς των ἀπὸ τὰ χέρια μου, ἔτσι δὲν πρόκειται νὰ γλυτώσῃ καὶ ὁ Θεὸς τοῦ Ἐζεκία τὸν λαὸν του ἀπὸ τὰ χέρια μου>.
18 καὶ ἐβόησε φωνῇ μεγάλη Ἰουδαϊστὶ ἐπὶ τὸν λαὸν Ἱερουσαλὴμ τὸν ἐπὶ τοῦ τείχους, τοῦ φοβῆσαι αὐτοὺς καὶ κατασπάσαι, ὅπως προκαταλάβωνται τὴν πόλιν.	18 ῞Ενας δὲ ἀπὸ τοὺς δούλους τοῦ Σενναχηρὶμ ἐκραύγασε μὲ μεγάλην φωνὴν εἰς τὴν γλῶσσαν τὴν ἰουδαϊκὴν πρὸς τὸν λαὸν τῆς Ἱερουσαλήμ, ποὺ εὑρίσκετο ἐπάνω εἰς τὸ τεῖχος, διὰ νὰ ἐκφοβίσῃ καὶ καταπτοήσῃ αὐτοὺς καὶ ἠμπορέσουν ἔτσι οἱ Ἀσσύριοι νὰ καταλάβουν τὴν πόλιν.	18 Ἕνας δὲ ἀπὸ τοὺς ἀπεσταλμένους τοῦ Σενναχηρὶμ ἐφώναξε μὲ μεγάλην φωνὴν εἰς τὰ Ἑβραϊκὰ πρὸς τὸν λαὸν τῆς Ἱερουσαλήμ, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο ἐπάνω εἰς τὸ τεῖχος τῆς πόλεως, διὰ να τοὺς τρομοκρατήσῃ καὶ να τοὺς ἀποθαρρύνη, μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι ἔτσι θὰ ἐκυρίευαν εὐκολώτερα τὴν Ἱερουσαλήμ.
19 Καὶ ἐλάλησεν ἐπὶ Θεὸν Ἱερουσαλήμ, ὡς καὶ ἐπὶ θεοὺς λαῶν τῆς γῆς, ἔργα χειρῶν ἀνθρώπων.	19 Αὐτὸς ὁ δοῦλος τοῦ Σενναχηρὶμ ὡμίλησεν ἐναντίον τοῦ Θεοῦ τῆς Ἱερουσαλήμ, ὅπως θὰ ὡμιλοῦσε καὶ ἐναντίον τῶν εἰδωλολατρικῶν θεῶν τῶν λαῶν τῆς γῆς, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἔργα χειρῶν ἀνθρώπων.	19 Ἐπὶ πλέον ὁ ἀπεσταλμένος ἐκεῖνος τοῦ Σενναχηρὶμ ἐμίλησε μὲ προσβλητικὸν καὶ ὑβριστικὸν τρόπον ἐναντίον τοῦ Θεοῦ τῆς Ἱερουσαλήμ, ὅπως θὰ ἐμιλοῦσε καὶ ἐναντίον τῶν εἰδωλολατρικῶν θεῶν ἄλλων λαῶν τῆς γῆς, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἄψυχα μέταλλα, τὰ ὁποῖα ἀνθρώπινα χέρια κατειργάσθησαν καὶ προσέδωκαν εἰς αὐτὰ τὴν μορφὴν τῶν εἰδώλων.
20 Καὶ προσηύξατο Ἐζεκίας ὁ βασιλεὺς καὶ Ἡσαΐας υἱὸς Ἀμὼς ὁ προφήτης περὶ τούτων καὶ ἐβόησαν εἰς τὸν οὐρανόν.	20 Ὁ Ἐζεκίας καὶ ὁ προφήτης Ἡσαΐας ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμὼς ἀκούσαντες τοὺς ὑβριστικοὺς αὐτοὺς λόγους προσηυχήθησαν πρὸς τὸν Θεόν, ἡ δὲ κραυγή των ἀνέβηκεν ἕως εἰς τὸν οὐρανόν.	20 Τότε ὁ βασιλιᾶς Ἐζεκίας καὶ ὁ προφήτης Ἡσαΐας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμώς, προσηυχήθησαν εἰς τὸν Θεὸν διὰ τοὺς προσβλητικοὺς καὶ ὑβριστικοὺς ἐκείνους λόγους καὶ μὲ φωνὴν δυνατὴν πρὸς τὸν οὐρανὸν ἐζήτησαν βοήθειαν ἀπὸ τὸν Θεόν.
21 Καὶ ἀπέστειλε Κύριος ἄγγελον, καὶ ἐξέτριψε πάντα δυνατὸν πολεμιστὴν καὶ ἄρχοντα καὶ στρατηγὸν ἐν τῇ παρεμβολῇ βασιλέως Ἀσσούρ, καὶ ἀπέστρεψε μετὰ αἰσχύνης προσώπου εἰς τὴν γῆν ἑαυτοῦ. Καὶ ἦλθεν εἰς οἶκον Θεοῦ αὐτοῦ, καὶ τῶν ἐξελθόντων ἐκ κοιλίας αὐτοῦ κατέβαλον αὐτὸν ἐν ρομφαίᾳ.	21 Ὁ δὲ Κύριος ἔστειλεν ἄγγελον ἀπὸ τὸν οὐρανόν, ὁ ὁποῖος ἐξεπάστρεψε κάθε γενναῖον πολεμιστὴν καὶ ἄρχοντα καὶ στρατηγὸν εἰς τὸ στρατόπεδον τοῦ βασιλέως τῆς Ἀσσυρίας. Ἔτσι δὲ ὁ βασιλεὺς αὐτὸς κατεντροπιασμένος ἀνεχώρησε καὶ ἐπανῆλθεν εἰς τὴν πατρίδα του. Ὅταν ἔφθασεν ἐκεῖ, εἰσῆλθεν εἰς τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ του. Μερικοὶ ὅμως ἀπὸ τοὺς υἱούς του τὸν ἐφόνευσαν διὰ ρομφαίας.	21 Ὁ δὲ Κύριος, εἰς ἀπάντησιν τῆς προσευχῆς των, ἀπέστειλεν ἕνα ἄγγελον, ὁ ὁποῖος ἐφόνευσε καὶ κατέστρεψε κάθε γενναῖον στρατιώτην καὶ ἄρχοντα καὶ στρατηγὸν εἰς τὸ στρατόπεδον τοῦ βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων. Ἔτσι ὁ Ἀσσύριος βασιλιᾶς Σενναχηρὶμ ἀνεχώρησε καὶ ἐπέστρεψε καταντροπιασμένος εἰς τὴν χώραν του. Ὅταν δὲ ἐμπῆκε εἰς τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ του, μερικοὶ ἀπὸ τὰ παιδιά, ποὺ ὁ ἴδιος ἐγέννησε, τὸν ἐσκότωσαν μὲ ρομφαίαν (πλατὺ καὶ μεγάλο δίκοπο σπαθί).
22 Καὶ ἔσωσε Κύριος τὸν Ἐζεκίαν καὶ τοὺς κατοικοῦντας ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐκ χειρὸς Σενναχηρὶμ βασιλέως Ἀσσοὺρ καὶ ἐκ χειρὸς πάντων καὶ κατέπαυσεν αὐτοὺς κυκλόθεν.	22 Ἔτσι δὲ ὁ Κύριος ἔσωσε τὸν Ἐζεκίαν καὶ ὅλους τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Σενναχηρίμ, τοῦ βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων, καὶ ἀπὸ τὰ χέρια ὅλων τῶν ἄλλων ἐχθρῶν. Ἀνέπαυσε καὶ περιεφρούρησε τὸν Ἐζεκίαν καὶ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τοὺς κύκλῳ ἐχθρούς των.	22 Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον ὁ Κύριος ἔσωσε τὸν Ἐζεκίαν καὶ ὅλους, ὅσοι ἐκατοικοῦσαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Σενναχηρίμ, τοῦ βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων, καὶ ἀπὸ τὰ χέρια ὅλων τῶν ἄλλων ἐχθρῶν των· τοὺς ἀνέπαυσε καὶ τοὺς ἐχάρισεν εἰρήνην ἀπὸ τοὺς γειτονικοὺς μὲ τὴν Ἰουδαίαν ἐχθρούς των.
23 Καὶ πολλοὶ ἔφερον δῶρα τῷ Κυρίῳ εἰς Ἱερουσαλὴμ καὶ δόματα τῷ Ἐζεκίᾳ βασιλεῖ Ἰούδα, καὶ ὑπερήρθη κατ' ὀφθαλμοὺς πάντων τῶν ἐθνῶν μετὰ ταῦτα.	23 Πολλοὶ προσέφεραν ἀφιερώματα πρὸς τὸν Κύριον εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ δῶρα εἰς τὸν Ἐζεκίαν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων. Ὁ δὲ Ἐζεκίας ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ ἐξυψώθη εἰς τὰ μάτια ὅλων τῶν ἐθνῶν.	23 Τότε πολλοὶ ἔφεραν δῶρα εἰς τὸν Κύριον εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ πολύτιμα δῶρα εἰς τὸν Ἐζεκίαν, τὸν βασιλιᾶ του βασιλείου τοῦ Ἰούδα. Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ καὶ ἀπὸ τότε ὁ Ἐζεκίας ἐτιμᾶτο πάρα πολὺ καὶ ἦταν σεβαστὸς ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια ὅλων τῶν ἄλλων ἐθνῶν.
24 Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἠρρώστησεν Ἐζεκίας ἕως θανάτου· καὶ προσηύξατο πρὸς Κύριον, καὶ ἑπήκουσεν αὐτῷ, καὶ σημεῖον ἔδωκεν αὐτῷ.	24 Κατὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας ἀρρώστησεν ὁ Ἐζεκίας μέχρι θανάτου, προσηυχήθη ὅμως πρὸς τὸν Κύριον, ὁ δὲ Κύριος ἤκουσε τὴν προσευχήν του καὶ τοῦ ἔδωσε κάποιον σημεῖον εἰς θαυματουργικὴν θεραπείαν του.	24 Κατὰ τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες ἀρρώστησε ὁ βασιλιᾶς Ἐζεκίας βαριὰ καὶ ἐπλησίαζε νὰ ἀποθάνῃ. Ὁ Ἐζεκίας προσηυχήθη πρὸς τὸν Κύριον, ὁ δὲ Κύριος ἄκουσε τὴν προσευχήν του καί, πρὸς ἐπιβεβαίωσιν ὅτι θὰ θεραπευθῇ θαυματονργικῶς, τοῦ ἔδωκε θαυμαστὸν γεγονός.
25 Καὶ οὐ κατὰ τὸ ἀνταπόδομα, ὃ ἔδωκεν αὐτῷ ἀνταπέδωκεν Ἐζεκίας, ἀλλὰ ὑψώθη ἡ καρδιά αὐτοῦ, καὶ ἐγένετο ἐπ' αὐτὸν ὀργὴ καὶ ἐπὶ Ἰούδαν καὶ Ἱερουσαλήμ.	25 Ὁ Ἐζεκίας ὅμως δὲν ἀπέδωσε πρὸς τὸν Κύριον ἀνάλογον εὐγνωμοσύνην πρὸς τὴν δωρεάν, ποὺ ἔλαβε, διότι ἡ καρδία του ὑπερηφανεύθη. Δι' αὐτὸ καὶ ἐξέσπασεν ἐναντίον αὐτοῦ καὶ ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων τῶν κατοίκων τῆς Ἱερουσαλὴμ ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου.	25 Ὁ Ἐζεκίας ὅμως δὲν ἀνταπέδωκεν εἰς τὸν Κύριον εὐχαριστίαν ἀνάλογον πρὸς τὴν μεγάλην εὐεργεσίαν, ποὺ τοῦ ἐχάρισεν ὁ Κύριος· ἀλλ’ ὑψώθη ἀπὸ ἔπαρσιν καὶ ὑπερηφάνειαν ἡ καρδιά του. Ἕνεκα τῆς ἐγωϊστικῆς αὐτῆς συμπεριφορᾶς του ἐξέσπασεν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐναντίον του καὶ ἐναντίον τοῦ Ἰουδαϊκοῦ λαοῦ καὶ ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ.
26 Καὶ ἐταπεινωθη Ἐζεκίας ἀπὸ τοῦ ὕψους τῆς καρδίας αὐτοῦ αὐτὸς καὶ οἱ κατοικοῦντες Ἱερουσαλήμ, καὶ οὐχ ἐπῆλθεν ἐπ' αὐτοὺς ὀργὴ Κυρίου ἐν ταῖς ἡμέραις Ἐζεκίου.	26 Ἀλλὰ ὁ Ἐζεκίας ἐταπεινῶθη ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνειαν τῆς καρδίας του, αὐτὸς καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ. Ἔτσι δὲ δὲν ἐπῆλθεν ἐναντίον των ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Ἐζεκίου.	26 Τελικῶς ὅμως ὁ Ἐζεκίας ἐταπεινώθη ἀπὸ τὴν ἔπαρσιν καὶ τὴν ὑπερηφάνειαν τῆς καρδιᾶς του· ἐταπεινώθη καὶ αὐτὸς καὶ ὅσοι ἐκατοικοῦσαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἀποτέλεσμα τῆς ταπεινώσεως αὐτῆς ἦταν ὅτι δὲν ἐπέπεσεν ἐναντίον των ὀργὴ τοῦ Θεοῦ κατὰ τὶς ἡμέρες, ποὺ ἐβασίλευεν ὁ Ἐζεκίας, ἀλλὰ μετὰ τὸν θάνατόν του.
27 Καὶ ἐγένετο τῷ Ἐζεκίᾳ πλοῦτος καὶ δόξα πολλὴ σφόδρα, καὶ θησαυροὺς ἐποίησεν αὐτῷ ἀργυρίου καὶ χρυσίου καὶ τοῦ λίθου τοῦ τιμίου καὶ εἰς τὰ ἀρώματα καὶ ὀπλοθήκας καὶ εἰς σκεύη ἐπιθυμητὰ	27 Ὁ Ἐζεκίας ἀπέκτησε πολὺν πλοῦτον καὶ πολὺ μεγάλην δόξαν. ᾿Εθησαύρισεν ἄργυρον, χρυσόν, πολυτίμους λίθους, ἀρώματα, ὀπλοθήκας καὶ ἄλλα πολύτιμα ἀντικείμενα.	27 Ὁ Ἐζεκίας ἀπέκτησε πολλὰ πλούτη καὶ ἀπήλαυσε πάρα πολὺ μεγάλην δόξαν ἀπὸ ὅλους. Ἔκτισε διὰ τὸν ἑαυτόν του θησαυροφυλάκια διὰ τὸ ἀσῆμι, τὸ χρυσάφι καὶ τοὺς πολυτίμους λίθους καὶ τὰ ἀρώματα καὶ τὶς ὀπλοθῆκες καὶ τὰ πολύτιμα καλλιτεχνήματα καὶ ἀντικείμενα (ἢ κατ ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Ἐθησαύρισε διὰ τὸν ἑαυτόν του ἀσῆμι... καὶ ἔκτισεν ἐγκαταστάσεις διὰ τὰ ὅπλα καὶ τὰ πολύτιμα καλλιτεχνήματα καὶ ἀντικείμενα).
28 καὶ πόλεις εἰς τὰ γεννήματα τοῦ σίτου καὶ οἴνου καὶ ἐλαίου καὶ κώμας καὶ φάτνας παντὸς κτήνους καὶ μάνδρας εἰς τὰ ποίμνια	28 Ὥρισε πόλεις διὰ τὴν συγκέντρωσιν τῶν προϊόντων τοῦ σίτου, τοῦ οἴνου, καὶ τοῦ ἐλαίου. Ἔκτισε κώμας, ὅπως ἐπίσης φάτνας διὰ τὰ κτήνη καὶ μάνδρας διὰ τὰ ποίμνια.	28 Ἀκόμη ἔκτισε πόλεις μὲ ἀποθῆκες διὰ τὴν ἀποθήκευσιν τοῦ σιταριοῦ καὶ τοῦ κρασιοῦ καὶ τοῦ λαδιοῦ· ἔκτισεν ἐπίσης στάβλους καὶ περιμανδρώματα δι’ ὅλα τὰ εἴδη τῶν ζώων· ὅπως ἐπίσης καὶ στάνες διὰ τὰ ποίμνια.
29 καὶ πόλεις, ἃς ᾠκοδόμησεν αὐτῷ, καὶ ἀποσκευὴν προβάτων καὶ βοῶν εἰς πλῆθος ὅτι ἔδωκεν αὐτῷ Κύριος ἀποσκευὴν πολλὴν σφόδρα.	29 Ἀνοικοδόμησε πόλεις καὶ ἀπέκτησε πολλὰ πρόβατα καὶ πλῆθος βοῶν, διότι ὁ Κύριος τοῦ ἔδωκε πάρα πολλὰ πλούτη.	29 Ἐπὶ πλέον ὁ Ἐζεκίας ἔκτισε διὰ τὸν ἑαυτόν του πόλεις καὶ ἀπέκτησε πάρα πολλὰ πρόβατα καὶ βόδια, διότι ὁ Κύριος τὸν εὐλόγησε καὶ τοῦ ἔδωκε περιουσίαν μεγάλην καὶ ἄφθονα ἀγαθά.
30 Αὐτὸς Ἐζεκίας ἐνέφραξε τὴν ἔξοδον τοῦ ὕδατος Γιῶν τὸ ἄνω καὶ κατηύθυνεν αὐτὰ κάτω πρὸς λίβα τῆς πόλεως Δαυίδ· καὶ εὐωδῶθη Ἐζεκίας ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ.	30 Ὁ Ἐζεκίας ἦτο ἐκεῖνος, ποὺ ἔκλεισε τὰς ἄνω πηγὰς τῆς Γιῶν καὶ κατηύθυνε τὰ ὕδατα κατ' εὐθεῖαν κάτω πρὸς τὴν νοτίαν πλευρὰν τῆς πόλεως τοῦ Δαυίδ. Ὁ Ἐζεκίας εὐδοκιμοῦσεν εἰς ὅλα τὰ ἔργα του.	30 Ὁ Ἐζεκίας ἦταν ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἔφραξε τὴν διέξοδον τῶν νερῶν τῆς πηγῆς Γιὼν καὶ κατηύθυνε τὰ νερὰ τοῦ ἄνω μέρους καὶ τὰ διωχέτευσεν, ὥστε νὰ τρέχουν διὰ μιᾶς σήραγγος πρὸς τὸ κάτω μέρος, πρὸς νότον (μᾶλλον νοτιοδυτικά) τῆς πόλεως τοῦ Δαβίδ (μέσα εἰς τὰ τείχη). Ὁ Ἐζεκίας ἐπέτυχεν εἰς ὅλα τὰ ἔργα του καὶ εὐημεροῦσε.
31 Καὶ οὕτως τοῖς πρεσβευταῖς τῶν ἀρχόντων ἀπὸ Βαβυλῶνος τοῖς ἀποσταλεῖσι πρὸς αὐτὸν πυθέσθαι παρ' αὐτοῦ τὸ τέρας, ὃ ἐγένετο ἐπὶ τῆς γῆς, ἐγκατέλιπεν αὐτὸν Κύριος τοῦ πειράσαι αὐτόν, εἰδέναι τὰ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ.	31 Εἰς τὴν περίπτωσιν ὅμως τῶν ἀπεσταλμένων ἐκ μέρους τῶν ἀρχόντων τῆς Βαβυλῶνος, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀποσταλῆ εἰς αὐτόν, διὰ νὰ τὸν ἐρωτήσουν περὶ τοῦ θαύματος, ποὺ ἔγινεν εἰς τὴν χώραν του, ὁ Θεὸς τὸν ἐγκατέλειψε, διὰ νὰ τὸν δοκιμάσῃ, ὥστε νὰ γίνουν γνωστὰ ὅλα ὅσα ὑπῆρχον εἰς τὴν καρδίαν του.	31 (Εὐημεροῦσε), ἂν καί, ὅταν οἱ πρεσβευταὶ τῶν ἀρχόντων τῆς Βαβυλῶνος ἐστάλησαν πρὸς τὸν Ἐζεκίαν, διὰ νὰ πληροφορηθοῦν ἐκ μέρους του περὶ τοῦ θαύματος, τὸ ὁποῖον ἔγινε εἰς τὴν χώραν του, ὁ Κύριος ἐγκατέλειψε τὸν Ἐζεκίαν (ἕνεκα τῆς ἐγωϊστικῆς συμπεριφορᾶς του ἀπέναντί των), ὥστε νὰ δοκιμάσῃ τὸν χαρακτῆρα του καὶ νὰ γίνουν γνωστὰ ὅσα εἶχεν εἰς τὴν καρδιά του.
32 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἐζεκίου καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἰδοὺ γέγραπται ἐν τῇ προφητείᾳ Ἡσαΐου υἱοῦ Ἀμὼς τοῦ προφήτου καὶ ἐπὶ βιβλίου βασιλέων Ἰούδα καὶ Ἰσραήλ.	32 Τὰ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Ἐζεκίου καὶ αἱ καλαὶ αὐτοῦ πράξεις εἶναι γραμμένοι εἰς τὴν προφητείαν τοῦ προφήτου Ἡσαΐου, υἱοῦ τοῦ Ἀμώς, καὶ εἰς τὸ βιβλίον τῶν βασιλέων Ἰούδα καὶ Ἰσραήλ.	32 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ βασιλιᾶ Ἐζεκία, ἡ ἀφοσίωσίς του καὶ ἡ μὲ πίστιν ἀγάπη του πρὸς τὸν Κύριον, νά· αὐτὰ ἔχουν γραφῆ εἰς τὴν Προφητείαν (ἢ Ὅρασιν) τοῦ προφήτου Ἡσαΐα, υἱοῦ τοῦ Ἀμώς, καὶ εἰς τὸ βιβλίον (ἢ Ἱστορίαν) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου ) τοῦ Ἰούδα καὶ (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραήλ.
33 Καὶ ἐκοιμήθη Ἐζεκίας μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν ἀναβάσει τάφων υἱῶν Δαυίδ, καὶ δόξαν καὶ τιμὴν ἔδωκαν αὐτῷ ἐν τῷ θανάτῳ αὐτοῦ πᾶς Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντες ἐν Ἱερουσαλήμ· καὶ ἐβασίλευσε Μανασσῆς υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.	33 Ὁ Ἐζεκίας ἐκοιμήθη καὶ ἐτάφη μὲ τοὺς προπάτοράς του εἰς ἕνα ὕψωμα τῶν τάφων τῶν ἀπογόνων τοῦ Δαυίδ. Ὅλοι δὲ οἱ Ἰουδαῖοι καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλὴμ ἀπέδωσαν εἰς αὐτὸν δόξαν καὶ τιμὴν κατὰ τὸν θάνατόν του. Ἀντὶ δὲ αὐτοῦ ἔγινε βασιλεὺς ὁ υἱὸς του ὁ Μανασσῆς.	33 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Ἐζεκίας καὶ ἐτάφη μὲ τοὺς προπάτορές του καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὸ ἄνω τμῆμα (κάποιο ὑψωμα) τῶν τάφων (τῆς νεκροπόλεως) τῶν ἀπογόνων τοῦ Δαβίδ. Ὅλος ὁ Ἰουδαϊκὸς λαὸς καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλὴμ τὸν ἐδόξασαν καὶ τοῦ ἀπέδωκαν μεγάλες τιμὲς κατὰ τὸν θάνατόν του. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ Μανασσῆς, ὁ υἱός του.