Παραλειπομένων Β : Κεφάλαιον ΛΓ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ν δεκαδύο ἐτῶν Μανασσῆς ἐν τῷ βασιλεῦσαι αὐτὸν καὶ πεντηκονταπέντε ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ.
2 Καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐναντίον Κυρίου ἀπὸ πάντων τῶν βδελυγμάτων τῶν ἐθνῶν, οὓς ἐξωλόθρευσε Κύριος ἀπὸ προσώπου τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.
3 Καὶ ἐπέστρεψε καὶ ᾠκοδόμησε τὰ ὑψηλά, ἃ κατέσπασεν Ἐζεκίας ὁ πατὴρ αὐτοῦ, καὶ ἔστησε στήλας τοῖς Βααλὶμ καὶ ἐποίησεν ἄλση καὶ προσεκύνησε πάσῃ τῇ στρατιᾷ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐδούλευσεν αὐτοῖς.
4 Καὶ ᾠκοδόμησε θυσιαστήρια ἐν οἴκῳ Κυρίου, οὗ εἶπε Κύριος· ἐν Ἱερουσαλὴμ ἔσται τὸ ὄνομά μου εἰς τὸν αἰῶνα.
5 Καὶ ᾠκοδόμησε θυσιαστήρια πάσῃ τῇ στρατιᾷ τοῦ οὐρανοῦ ἐν ταῖς δυσὶν αὐλαῖς οἴκου Κυρίου.
6 Καὶ αὐτὸς διήγαγε τὰ τέκνα αὐτοῦ ἐν πυρὶ ἐν Γεβενεννὸμ καὶ ἐκληδονίζετο καὶ οἰωνίζετο καὶ ἐφαρμακεύετο καὶ ἐποίησεν ἐγγαστριμύθους καὶ ἐπᾳοιδούς· καὶ ἐπλήθυνε τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐναντίον Κυρίου τοῦ παροργίσαι αὐτόν.
7 Καὶ ἔθηκε τὸ γλυπτὸν καὶ τὸ χωνευτόν, εἰκόνα ἣν ἐποίησεν, ἐν οἴκῳ Θεοῦ, οὗ εἶπε Θεὸς πρὸς Δαυὶδ καὶ πρὸς Σαλωμὼν υἱὸν αὐτοῦ· ἐν τῷ οἴκῳ τούτῳ καὶ Ἱερουσαλήμ, ἣν ἐξελεξάμην ἐκ πασῶν φυλῶν Ἰσραήλ, θήσω τὸ ὄνομά μου εἰς τὸν αἰῶνα·
8 καὶ οὐ προσθήσω σαλεῦσαι τὸν πόδα Ἰσραὴλ ἀπὸ τῆς γῆς, ἧς ἔδωκα τοῖς πατράσιν αὐτῶν, πλὴν ἐὰν φυλάσσωνται τοῦ ποιῆσαι πάντα, ἃ ἐνετειλάμην αὐτοῖς, κατὰ πάντα τὸν νόμον καὶ τὰ προστάγματα καὶ τὰ κρίματα ἐν χειρὶ Μωυσῆ.
9 Καὶ ἐπλάνησε Μανασσῆς τὸν Ἰούδαν καὶ τοὺς κατοικοῦντας ἐν Ἱερουσαλὴμ τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ὑπὲρ πάντα τὰ ἔθνη, ἃ ἐξῇρε Κύριος ἀπὸ προσώπου υἱῶν Ἰσραήλ.
10 Καὶ ἐλάλησε Κύριος ἐπὶ Μανασσῆ καὶ ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἑπήκουσαν.
11 Καὶ ἤγαγε Κύριος ἐπ' αὐτοὺς τοὺς ἄρχοντας τῆς δυνάμεως τοῦ βασιλέως Ἀσσούρ, καὶ κατέλαβον τὸν Μανασσῆ ἐν δεσμοῖς καὶ ἔδησαν αὐτὸν ἐν πέδαις καὶ ἤγαγον εἰς Βαβυλῶνα.
12 Καὶ ὡς ἐθλίβη, ἐζήτησε τὸ πρόσωπον Θεοῦ τοῦ Κυρίου αὐτοῦ καὶ ἐταπεινώθη σφόδρα ἀπὸ προσώπου Θεοῦ πατέρων αὐτοῦ.
13 Καὶ προσηύξατο πρὸς αὐτόν, καὶ ἑπήκουσεν αὐτοῦ· καὶ ἑπήκουσε τῆς βοῆς αὐτοῦ καὶ ἐπέστρεψεν αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ· καὶ ἔγνω Μανασσῆς, ὅτι Κύριος αὐτὸς ἐστι Θεός.
14 Καὶ μετὰ ταῦτα ᾠκοδόμησε τεῖχος ἔξω τῆς πόλεως Δαυὶδ ἀπὸ λιβὸς κατὰ Γιὼν ἐν τῷ χειμάρρῳ καὶ κατὰ τὴν εἴσοδον τὴν διὰ τῆς πύλης τῆς ἰχθυϊκῆς ἐκπορευομένων τὴν πύλην τὴν κυκλόθεν καὶ εἰς Ὀφλὰ καὶ ὕψωσε σφόδρα. Καὶ κατέστησεν ἄρχοντας τῆς δυνάμεως ἐν πάσαις ταῖς πόλεσι ταῖς τειχήρεσιν ἐν Ἰούδᾳ
15 καὶ περιεῖλε τοὺς θεοὺς τοὺς ἀλλοτρίους καὶ τὸ γλυπτὸν ἐξ οἴκου Κυρίου καὶ πάντα τὰ θυσιαστήρια, ἃ ᾠκοδόμησεν ἐν ὄρει οἴκου Κυρίου καὶ ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἔξωθεν τῆς πόλεως.
16 Καὶ κατώρθωσε τὸ θυσιαστήριον Κυρίου καὶ ἐθυσίασεν ἐπ' αὐτὸ θυσίαν σωτηρίου καὶ αἰνέσεως καὶ εἶπε τῷ Ἰούδα τοῦ δουλεύειν Κυρίῳ Θεῷ Ἰσραήλ·
17 πλὴν ὅτι ὁ λαὸς ἐπὶ τῶν ὑψηλῶν ἐθυσίαζε, πλὴν Κύριος ὁ Θεὸς αὐτῶν.
18 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Μανασσῆ καὶ ἡ προσευχὴ αὐτοῦ ἡ πρὸς τὸν Θεὸν καὶ λόγοι τῶν ὁρώντων τῶν λαλούντων πρὸς αὐτὸν ἐπ' ὀνόματι Θεοῦ Ἰσραὴλ
19 Ἰδοὺ ἐπὶ λόγων προσευχῆς αὐτοῦ, ὡς καὶ ἑπήκουσεν αὐτοῦ, καὶ πᾶσαι αἱ ἁμαρτίαι αὐτοῦ καὶ ἀποστάσεις αὐτοῦ καὶ οἱ τόποι, ἐφ' οἷς ᾠκοδόμησεν ἐν αὐτοῖς τὰ ὑψηλὰ καὶ ἔστησεν ἐκεῖ ἄλση καὶ γλυπτά, πρὸ τοῦ ἐπιστρέψαι, ἰδοὺ γέγραπται ἐπὶ τῶν λόγων τῶν ὁρώντων.
20 Καὶ ἐκοιμήθη Μανασσῆς μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν παραδείσῳ οἴκου αὐτοῦ· καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ' αὐτοῦ Ἀμὼν υἱὸς αὐτοῦ.
21 Ὢν ἐτῶν εἴκοσι καὶ δύο Ἀμὼν ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ δύο ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ.
22 Καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου ὡς ἐποίησε Μανασσῆς ὁ πατὴρ αὐτοῦ, καὶ πᾶσι τοῖς εἰδώλοις, οἷς ἐποίησε Μανασσῆς ὁ πατὴρ αὐτοῦ, ἔθυεν Ἀμὼν καὶ ἐδούλευσεν αὐτοῖς.
23 Καὶ οὐκ ἐταπεινωθη ἐναντίον Κυρίου, ὡς ἐταπεινώθη Μανασσῆς ὁ πατὴρ αὐτοῦ, ὅτι υἱὸς αὐτοῦ Ἀμὼν ἐπλήθυνε πλημμέλειαν.
24 Καὶ ἐπέθεντο αὐτῷ οἱ παῖδες αὐτοῦ καὶ ἐπάταξαν αὐτὸν ἐν οἴκῳ αὐτοῦ.
25 Καὶ ἐπάταξεν ὁ λαὸς τῆς γῆς τοὺς ἐπιθεμένους ἐπὶ τὸν βασιλέα Ἀμών, καὶ ἐβασίλευσεν ὁ λαὸς τῆς γῆς τὸν Ἰωσίαν υἱὸν αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

Μανασσῆς ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον, ὅταν ἦτο δώδεκα ἐτῶν. Ἐβασίλευσε δὲ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ πεντήκοντα πέντε ἔτι.
2 Ἐξέκλινεν ὅμως ἀπὸ τὸν δρόμον τοῦ Θεοῦ καὶ διέπραξε τὰς πονηρὰς πράξεις τῆς εἰδωλολατρείας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Κατεσκεύασεν ἀγάλματα ὅλων τῶν βδελυρῶν θεοτήτων, ποὺ εἶχαν τὰ ἄλλα ἔθνη, τὰ ὁποῖα ὁ Κύριος ἐξωλόθρευσεν ἐμπρὸς ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας.
3 Ἔκτισε πάλιν τοὺς ὑψηλοὺς τόπους, τοὺς ὁποίους ὁ πατήρ του ὁ Ἐζεκίας εἶχε κατεδαφίσει, ἔστησε εἰδωλολατρικὰς στήλας εἰς τὰ εἴδωλα τοῦ Βαάλ, καθιέρωσεν ἄλση πρὸς τιμὴν τῆς Ἀστάρτης, προσεκύνησεν ὅλην τὴν στρατιὰν τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἔγινε δοῦλος εἰς τὰ εἴδωλα.
4 Ἀνοικοδόμησε μάλιστα καὶ εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια ἐντὸς τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου εἰς τὸν τόπον, διὰ τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος εἶχεν εἴπει· <εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ θὰ εἶναι καὶ θὰ ἀκούεται αἰωνίως τὸ Ὄνομά μου>.
5 Ἀνοικοδόμησε θυσιαστήρια εἰς τὰς δύο αὐλὰς τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου πρὸς τιμὴν ὅλης τῆς στρατιᾶς τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ.
6 Ἐπέρασεν ὁ ἴδιος τὰ παιδιά του μὲ τὸ ἐξαγνιστικόν, τάχα, πῦρ, ὅπως ἐσυνήθιζαν οἱ εἰδωλολάτραι εἰς τὴν Γεβενεννόμ, ἐσυμβουλεύετο τοὺς μάντεις, τοὺς οἰωνοσκόπους, τοὺς μάγους, ἀνέδειξεν ἀνθρώπους ποὺ ὠμιλοῦσαν μὲ τὴν κοιλίαν, καὶ ἄλλους οἱ ὁποῖοι ἔψαλλον μαγικὰ ἄσματα. Ἔτσι δὲ διέπραξε πλῆθος πονηρὰ ἔργα τῆς εἰδωλολατρείας, ὥστε νὰ ἐξοργίσῃ ἐναντίον του τὸν Θεόν.
7 Κατεσκεύασεν ἕνα γλυπτὸν ἄγαλμα καὶ ἕνα ἄλλο χυτὸν καὶ τὰ ἐτοποθέτησεν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖ ὅπου ὁ Θεὸς εἶπε πρὸς τὸν Δαυὶδ καὶ πρὸς τὸν υἱόν του τὸν Σολομῶντα, ὅτι <εἰς τὸν ναὸν αὐτὸν καὶ εἰς τὴν πόλιν αὐτὴν τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν ἐγὼ ἐξέλεξα ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, θὰ θέσω τὸ Ὄνομά μου, διὰ νὰ εἶναι καὶ νὰ ἀκούεται εἰς τοὺς αἰῶνας.
8 Δὲν θὰ ἀφήσω πλέον νὰ σαλευθῇ τὸ πόδι τοῦ ἰσραηλιτικοῦ μου λαοῦ ἀπὸ τὴν χώραν αὐτήν, τὴν ὁποίαν ἔδωκα εἰς τοὺς πατέρας των, ὑπὸ τὸν ὅρον ὅμως νὰ προσέξουν αὐτοὶ νὰ ἐφαρμόζουν ὅλα ὅσα τοὺς ἔχω διατάξει σύμφωνα μὲ τὸν Νόμον καὶ μὲ τὰ προστάγματα καὶ τὰς θείας ἀποφάσεις, ποὺ ἔχουν δοθῇ διὰ τοῦ Μωϋσέως>.
9 Ὁ Μανασσῆς ὄχι μόνον ἐξέκλινεν ὁ ἴδιος εἰς τὴν εἰδωλολατρείαν, ἀλλὰ παρεπλάνησε καὶ τοὺς Ἰουδαίους γενικῶς καὶ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ, ὥστε καὶ αὐτοὶ νὰ ὑποπέσουν εἰς τὸ μεγάλον κακὸν τῆς εἰδωλολατρείας, καὶ μάλιστα περισσότερον ἀπὸ ὅλα τὰ ἀλλὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα εἶχεν ἀποδιώξει ὁ Κύριος ἀπὸ τὸ πρόσωπον τῶν Ἰσραηλιτῶν.
10 Ὡμίλησεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Μανασσῆν καὶ εἰς τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ τοὺς συνέστησε νὰ μετανοήσουν. Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν ὑπήκουσαν εἰς τὴν προτροπὴν τοῦ Κυρίου.
11 Διὰ τοῦτο ὁ Κύριος ἔφερεν ἐναντίον αὐτῶν τοὺς στρατηγοὺς τοῦ στρατοῦ τοῦ βασιλέως τῆς Ἀσσυρίας, οἱ ὁποῖοι καὶ συνέλαβον τὸν Μανασσῆν, τὸν ἔδεσαν καὶ δεμένον μὲ χειροπέδας τὸν ἔφεραν εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
12 Ὁ Μανασσῆς ἐπειδὴ κατεβαρύνθη πολὺ ἀπὸ τὴν θλῖψιν, ἱκέτευσε Κύριον τὸν Θεόν, ἐταπεινώθη πάρα πολὺ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τῶν πατέρων του
13 καὶ προσευχήθη πρὸς τὸν Θεόν. Ὁ δὲ Θεὸς ἤκουσε τὴν θερμὴν προσευχήν του, τὸν ἀπηλευθέρωσε καὶ τὸν ἐπανέφερεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰς τὸν βασιλικόν του θρόνον. Ὁ Μανασσῆς ἔμαθε τότε καλά, ὅτι ὁ Κύριος αὐτὸς εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεός.
14 Μετὰ ταῦτα ὁ Μανασσῆς οἰκοδόμησε τὸ ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν Δαυὶδ τεῖχος πρὸς δυσμὰς πλησίον τῆς πηγῆς Γιὼν καὶ τοῦ χειμάρρου Κέδρων μέχρι τῆς εἰσόδου τῆς πύλης τῶν ἰχθύων, ὥστε αὐτὸ περιέκλεισε τὴν ἔξοδον τῆς πύλης, τὴν Ὀφλά. Ὕψωσε αὐτὸ εἰς μέγα ὕψος, ἐγκατέστησε δὲ διοικητὰς τοῦ στρατοῦ εἰς ὅλας τὰς ὀχυρὰς πόλεις τῆς Ἰουδαίας.
15 Ἐξέβαλε τὰ ἀγάλματα τῶν ξένων θεῶν καὶ τὸ γλυπτὸν ἄγαλμα ἀπὸ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου. Ἐπίσης ἐκρήμνισεν ὅλα τὰ θυσιαστήρια, τὰ ὁποῖα εἶχεν οἰκοδομήσει εἰς τὸ ὄρος τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν.
16 Ἀνώρθωσε τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων τοῦ Κυρίου καὶ ἐπάνω εἰς αὐτὸ προσέφερε θυσίας σωτηρίου καὶ αἰνέσεως καὶ προέτρεψεν ἐντόνως τοὺς Ἰουδαίους νὰ λατρεύουν Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ.
17 Παρ' ὅλα ὅμως αὐτὰ ὁ λαὸς ἐξακολουθοῦσε νὰ προσφέρῃ θυσίας εἰς τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους. Ἐν τούτοις ὁ Κύριος ὁ Θεὸς ἦτο μαζῆ των.
18 Τὰ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Μανασσῆ, ὅπως ἡ προσευχή του πρὸς τὸν Θεόν, καὶ οἱ λόγοι τῶν προφητῶν, οἱ ὁποῖοι τοῦ ὠμιλοῦσαν ἐν ὀνόματι τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ,
19 ἡ εἰς τὰ λόγια τῆς προσευχῆς του ἀπάντησις του Θεοῦ, πῶς δηλαδὴ εἱσήκουσεν ὁ Θεὸς αὐτόν, αἱ ἁμαρτίαι του, αἱ ἀποστασίαι του καὶ τὰ μέρη εἰς τὰ ὁποῖα αὐτὸς εἶχεν ἀνοικοδομήσει τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους, τὰ ἀγάλματα τῆς Ἀστάρτης καὶ τὰ ἄλλα γλυπτὰ ἀγάλματα, τὰ ὁποῖα εἶχε τοποθετήσει καὶ ἐλάτρευεν ὡς θεοὺς πρὶν μετανοήσῃ, εἶναι ὅλα αὐτὰ γραμμένα εἰς τὰ βιβλία τῶν προφητῶν.
20 Ὁ Μανασσῆς ἀπέθανε καὶ τὸν ἔθαψαν μὲ τοὺς πατέρας του εἰς ἕνα κῆπον τοῦ οἴκου του. Ἀντὶ δὲ αὐτοῦ ἐβασίλευσεν ὁ υἱός του Ἀμών.
21 Ὅταν ὁ Ἀμὼν ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ἦτο εἴκοσι δύο ἐτῶν. Ἐβασίλευσε δὲ ἐπὶ δύο ἔτη εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
22 Διέπραξε καὶ αὐτὸς τὸ μέγα ἁμάρτημα τῆς εἰδωλολατρείας, ὅπως καὶ ὁ πατήρ του ὁ Μανασσῆς, ἐθυσίαζεν εἰς αὐτὰ καὶ τὰ ὑπηρετοῦσε δουλικῶς.
23 Ἀλλὰ δὲν ἐταπεινώθη ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὅπως εἶχε ταπεινωθῆ καὶ μετενόησε ὁ Μανασσῆς ὁ πατήρ του. Ἐξ ἀντιθέτου ὁ υἱὸς τοῦ Μανασσῆ ὁ Ἀμὼν διέπραξε πλῆθος ἀνομιῶν.
24 Οἱ δοῦλοι του ὅμως ἔκαμαν συνωμοσίαν ἐναντίον του καὶ τὸν ἐφόνευσαν μέσα εἰς τὸν οἶκον του.
25 Ἀλλ' ὁ λαὸς τῆς χώρας ἐθανάτωσε τοὺς συνωμοτήσαντας ἐναντίον τοῦ βασιλέως Ἀμών, ἀνεβίβασε δὲ εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ἀντ' αὐτοῦ τὸν υἱόν του Ἰωσίαν.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

Μανασσῆς ἦταν δώδεκα ἐτῶν, ὅταν ἔγινε βασιλιᾶς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα. Ἐβασίλευσε δὲ ἐπὶ πενῆντα πέντε χρόνια μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλήμ.
2 Παρεσύρθη δὲ εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου· κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ ἀκολούθησε τὴν λατρείαν τῶν σιχαμερῶν εἰδώλων τῶν ἄλλων ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ἐξωλόθρευσεν ὁ Κύριος, καθὼς οἱ Ἰσραηλῖται ἐπροχωροῦσαν καὶ ἐγκαθίσταντο εἰς τὴν Γῆν τῆς Ἐπαγγελίας.
3 Ὁ Μανασσῆς ἔκτισε καὶ πάλιν τοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους τῆς λατρείας, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς ὑψηλὲς τοποθεσίες, τοὺς ὁποίους κατέστρεψεν ὁ πατέρας του Ἐζεκίας, καὶ ἔστησε στῆλες εἰς τὰ εἴδωλα τοῦ Βάαλ καὶ κατεσκεύασεν ἀγάλματα τῆς θέας Ἀστάρτης εἰς δασώδη μέρη καὶ ἐλάτρευσεν ὅλα τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἔκλινε δουλικὰ τὰ γόνατά του ἐμπρός των.
4 Ἔκτισεν ἐπίσης εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον, περὶ τοῦ ὁποίου εἶπεν ὁ Κύριος: <Εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ θὰ εἶναι καὶ θὰ ἀκούεται τὸ ὄνομά μου καὶ ἐκεῖ πρέπει νὰ δοξολογῆται καὶ νὰ λατρεύεται αἰωνίως>.
5 Ἐπίσης ἔκτισεν εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια δι ’ ὅλα τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ μέσα εἰς τὶς δύο αὐλὲς τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου - τὴν ἐξωτερικὴν καὶ τὴν ἐσωτερικήν.
6 Ὁ ἴδιος δὲ ἐθυσίαζε τὰ παιδιά του ὡς ὁλοκαύτωμα εἰς τὰ εἴδωλα εἰς τὴν κοιλάδα Γεβενεννόμ (κατ’ ἄλλους: Τὰ ἐπερνοῦσε ἀπὸ τὴν φωτιὰ διὰ νὰ τὰ ἑξαγνίσῃ) καὶ ἐπεδίδετο εἰς μαντεῖες καὶ εἰδωλολατρικές (νεκρο)μαντεῖες μὲ <μέντιουμ> καὶ μαγεῖες καὶ ἀνέδειξεν ἐγγαστρίμυθους (ἀνθρώπους ποὺ ἐμιλοῦσαν ἀπὸ τὴν κοιλία των), οἱ ὁποῖοι ἔδιδαν χρησμούς, καὶ ἐπαοιδούς, οἱ ὁποῖοι ἐμάγευαν καὶ ἐγιάτρευαν μὲ ὠδές. Μὲ ὅλα αὐτὰ ἁμάρτησε πάρα πολὺ καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, ποὺ εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ· ἐβουτήχθη κυριολεκτικὰ εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ ἐξώργισε τὸν Κύριον.
7 Ὁ Μανασσῆς ἔστησεν ἐπίσης τὸ γλυπτὸν ἄγαλμα τῆς θέας Ἀστάρτης καὶ τὸ ἄγαλμα τὸ χυτὸν (τὸ κατασκευασμένον ἀπὸ χωνευμένον μέταλλον), τὴν εἰδωλολατρικὴν εἰκόνα, ποὺ κατεσκεύασεν, εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ, εἰς τὸν τόπον, περὶ τοῦ ὁποίου ὁ Θεὸς εἶπε πρὸς τὸν Δαβὶδ καὶ πρὸς τὸν Σολομῶντα, τὸν υἱόν του: <Εἰς τὸν Ναὸν αὐτὸν καὶ ἐδῶ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ εἶναι ὁ τόπος, τὸν ὁποῖον ἔχω διαλέξει ἀπὸ ὅλην τὴν περιοχὴν τῶν δώδεκα φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ, διὰ νὰ θέσω τὸ ὄνομά μου, ὥστε νὰ λατρεύεται καὶ νὰ δοξολογῆται αἰωνίως.
8 Καί ποτὲ πλέον δὲν θὰ ἐπιτρέψω νὰ συρθῇ ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἔξω ἀπὸ τὴν χώραν αὐτήν, τὴν ὁποίαν ἔδωκα ὡς κληρονομίαν εἰς τοὺς πατέρας των, μὲ τὴν προϋπόθεσιν ὅτι οἱ Ἰσραηλῖται θὰ προσέχουν, ὥστε νὰ ὑπακούουν εἰς ὅλες τις ἐντολές μου, καὶ θὰ μένουν σταθεροὶ εἰς ὅλες τὶς διατάξεις τοῦ Νόμου καὶ τὰ προστάγματα καὶ τὶς ἀποφάνσεις καὶ δίκαιες κρίσεις, ποὺ τοὺς ἐδόθησαν κατ’ ἐντολήν μου μέσω τοῦ Μωϋσῆ>.
9 Ὁ Μανασσῆς ὅμως ἐξηπάτησε δυστυχῶς τοὺς κατοίκους γενικῶς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τοὺς ὠδήγησεν εἰς τὸ νὰ κάμουν ἐκεῖνο ποὺ εἶναι πονηρόν, νὰ καταντήσουν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν περισσότερον ἀπὸ ὅλα τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα κατέστρεψεν ὁ Κύριος, καθὼς οἱ Ἰσραηλῖται ἐπροχωροῦσαν καὶ ἐγκαθίσταντο εἰς τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας.
10 Ὁ Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μανασσῆν καὶ τὸν λαόν του καὶ τοὺς προειδοποίησε ποὺ θὰ τοὺς ὡδηγοῦσε ἡ ἀποστασία καὶ ἡ εἰδωλολατρία των· αὐτοὶ ὅμως ἀρνήθηκαν νὰ ἀκούσουν τὴν θείαν προειδοποίησιν.
11 Ἔτσι ὁ Κύριος ἕνεκα τῆς παρακοῆς των ὠδήγησεν ἐναντίον των τοὺς στρατηγοὺς τοῦ στρατοῦ τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων, οἱ ὁποῖοι σννέλαβαν τὸν Μανασσῆν καὶ τὸν ἔδεσαν μὲ δεσμά (ἁλυσίδες;). Ἔβαλαν εἰς τὰ χέρια του χειροπέδες καὶ τὸν ὡδήγησαν αἰχμάλωτον εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
12 Ὁ δὲ Μανασσῆς, μέσα εἰς τὸν πόνον καὶ τὴν στενοχώριαν τῆς αἰχμαλωσίας, ἐζήτησε μὲ πόθον πολὺν τὸν Θεόν, τὸν Κύριόν του, συνεφιλιώθη μαζί του καὶ ἐταπεινώθη πάρα πολὺ ἐμπρὸς εἰς τὸν Θεὸν τῶν πατέρων του.
13 Καὶ προσηυχήθη πρὸς Αὐτὸν καὶ ὁ Θεὸς ἄκουσε τὴν δυνατὴν φωνὴν τῆς προσευχῆς του καὶ τὸν ἔφερε πίσω εἰς τὴν Ἱερονσαλημ καὶ τὸν ἀποκατέστησεν εἰς τὸν βασιλικὸν τὸν θρόνον. Τοῦτο ἔκαμε τοῦ Μανασσῆν νὰ πεισθῇ ὅτι ὁ Κύριος, αὐτὸς εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεός.
14 Μετὰ τὰ γεγονότα αὐτὰ ὁ Μανασσῆς ἔκτισε καὶ πάλιν τὸ ἐξωτερικὸν τεῖχος τῆς πόλεως τοῦ Δαβὶδ πρὸς τὰ δυτικά, κοντὰ εἰς τὴν πηγὴν Γιὼν καὶ τὸν χείμαρρον τῆς κοιλάδος τῶν Κέδρων, μέχρι τῆς εἰσόδου τῆς Πύλης τῶν Ἰχθύων, ἔτσι ὥστε τὸ τεῖχος νὰ φθάνῃ μέχρι τὴν ἔξοδον τῆς Γωνιαίας Πύλης καὶ γύρω ἀπὸ τὴν Ὀφλά. Τὸ ἔκτισε καὶ τὸ ὕψωσε πάρα πολύ. Ἐπίσης ἐγκατέστησε στρατιωτικοὺς διοικητὰς εἰς ὅλες τὶς ὠχυρωμένες μὲ τείχη πόλεις τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα.
15 Ἐπίσης ἐσήκωσε καὶ ἀπεμάκρυνε τὰ ἀγάλματα τῶν εἰδωλολατρικῶν θεῶν καὶ τὸ γλυπτὸν ἄγαλμα (ποὺ ὁ ἴδιος εἶχε στήσει ἄλλοτε) ἀπὸ τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου· ἐσήκωσε καὶ ἀπεμάκρυνεν ἐπίσης ὅλα τὰ εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια, τὰ ὁποῖα εἶχεν οἰκοδομήσει εἰς τὸν λόφον, ὅπον ἦταν κτισμένος ὁ Ναὸς τὸν Κυρίου, καὶ εἰς ἄλλα μέρη εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἔξω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ (κατ’ ἄλλην γραφήν: Ἐπέταξε ὅλα αὐτὰ ἔξω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ).
16 Ἀκόμη ἐπεσκεύασε τὸ θυσιαστήριον, ἐπάνω εἰς τὸ ὁποῖον ἐλατρεύετο ὁ Κύριος, καὶ προσέφερεν εἰς αὐτὸ θυσίες <σωτήριον> (εἰρηνικές) καὶ <αἰνέσεως> (εὐχαριστίας) καὶ διέταξε τὸν λαὸν τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα νὰ λατρεῦουν τὸν Κύριον, τὸν Θεὸν τὸν Ἰσραήλ.
17 Ἐν τούτοις ὁ λαὸς συνέχιζεν ἀκόμη νὰ προσφέρῃ θυσίες εἰς τὰ θυσιαστήρια, ποὺ ὑπῆρχαν εἰς τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους, ἂν καὶ προσέφεραν τὶς θυσίες αὐτὲς μόνον εἰς τὸν Κύριον, τὸν Θεόν των (ἤ: ἐν τούτοις ὁ Κύριος ἦταν ὁ Θεός των).
18 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τὸν Μανασσῆ, δηλαδή: Ἡ προσευχή του, τὴν ὁποίαν ἀπηύθυνε πρὸς τὸν Θεόν, ὅταν ἦταν αἰχμάλωτος εἰς τὴν Βαβυλῶνα, καὶ τὰ μηνύματα τῶν προφητῶν, οἱ ὁποῖοι τοῦ ἐμίλησαν ἐν ὀνόματι τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ,
19 νά· καὶ ἡ προσευχή του καὶ ὁ τρόπος, διὰ τοῦ ὁποίου ἔγινε αὐτὴ εἰσακουστὴ ἀπὸ τὸν Θεόν, καὶ ὅλες οἱ ἁμαρτίες του καὶ οἱ ἀποστασίες του ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ οἱ τοποθεσίες, εἰς τὶς ὁποῖες ἔκτισε τὰ ὑψηλὰ εἰδωλολατρικὰ ἱερὰ καὶ ἔστησεν ἐκεῖ τὰ ἀγάλματα καὶ σύμβολα τῆς θεᾶς Ἀστάρτης (τῆς Ἀφροδίτης τῶν Χαναναίων) καὶ τὰ γλυπτά, τὰ ὁποῖα εἶχε στήσει πρὶν μετανοήσῃ καὶ ἐπιστρέψῃ εἰς τὸν Θεόν, ὅλα αὐτά, νά· εἶναι γραμμένα εἰς τὰ βιβλία τῶν προφητῶν.
20 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Μανασσῆς μαζὶ μὲ τοὺς προγόνους του καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς κῆπον τοῦ βασιλικοῦ του ἀνακτόρου. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ Ἀμών, ὁ υἱός του.
21 Ὁ Ἀμὼν ἦταν εἴκοσι δύο ἐτῶν, ὅταν ἔγινε βασιλιᾶς (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα, ἐβασίλευσε δὲ ἐπὶ δύο χρόνια μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλήμ.
22 Παρεσύρθη ὅμως εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ· κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν, ὅπως εἶχε καταντήσει καὶ ὁ Μανασσῆς, ὁ πατέρας του. Διότι ὁ Ἀμὼν προσέφερε θυσίαν εἰς ὅλα τὰ εἴδωλα, τὰ ὁποῖα κατεσκεύασεν ὁ Μανασσῆς, ὁ πατέρας του, καὶ τὰ ἐλάτρευε μὲ τρόπον δουλικόν.
23 Ἀλλὰ δὲν ἐταπεινώθη ἐμπρὸς εἰς τὸν Κύριον, ὅπως ἐταπεινώθη καὶ μετενόησεν ὁ Μανασσῆς, ὁ πατέρας του· διότι ὁ υἱὸς αὐτὸς τοῦ Μανασσῆ, ὁ Ἀμών, ἐπλήθυνε τὶς ἁμαρτίες του, ἔγινε ἁμαρτωλότερος τοῦ πατέρα του καὶ ἐπωρώθη!
24 Συνωμότησαν δὲ οἱ ὑπηρέται (κατ’ ἄλλους: Οἱ ἀξιωματοῦχοι) τοῦ Ἀμὼν ἐναντίον του καὶ τὸν ἐσκότωσαν μέσα εἰς τὸ ἀνάκτορόν του.
25 Ἀλλ’ ὁ λαὸς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ἐσκότωσεν ὅσους εἶχαν συνωμοτήσει κατὰ τοῦ βασιλιᾶ Ἀμών· καὶ ὁ λαὸς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ἀνέβασε εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ὡς διάδοχόν του τὸν Ἰωσίαν, τὸν υἱόν του.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ν δεκαδύο ἐτῶν Μανασσῆς ἐν τῷ βασιλεῦσαι αὐτὸν καὶ πεντηκονταπέντε ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ.	Μανασσῆς ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον, ὅταν ἦτο δώδεκα ἐτῶν. Ἐβασίλευσε δὲ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ πεντήκοντα πέντε ἔτι.	Μανασσῆς ἦταν δώδεκα ἐτῶν, ὅταν ἔγινε βασιλιᾶς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα. Ἐβασίλευσε δὲ ἐπὶ πενῆντα πέντε χρόνια μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλήμ.
2 Καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐναντίον Κυρίου ἀπὸ πάντων τῶν βδελυγμάτων τῶν ἐθνῶν, οὓς ἐξωλόθρευσε Κύριος ἀπὸ προσώπου τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.	2 Ἐξέκλινεν ὅμως ἀπὸ τὸν δρόμον τοῦ Θεοῦ καὶ διέπραξε τὰς πονηρὰς πράξεις τῆς εἰδωλολατρείας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Κατεσκεύασεν ἀγάλματα ὅλων τῶν βδελυρῶν θεοτήτων, ποὺ εἶχαν τὰ ἄλλα ἔθνη, τὰ ὁποῖα ὁ Κύριος ἐξωλόθρευσεν ἐμπρὸς ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας.	2 Παρεσύρθη δὲ εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου· κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ ἀκολούθησε τὴν λατρείαν τῶν σιχαμερῶν εἰδώλων τῶν ἄλλων ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ἐξωλόθρευσεν ὁ Κύριος, καθὼς οἱ Ἰσραηλῖται ἐπροχωροῦσαν καὶ ἐγκαθίσταντο εἰς τὴν Γῆν τῆς Ἐπαγγελίας.
3 Καὶ ἐπέστρεψε καὶ ᾠκοδόμησε τὰ ὑψηλά, ἃ κατέσπασεν Ἐζεκίας ὁ πατὴρ αὐτοῦ, καὶ ἔστησε στήλας τοῖς Βααλὶμ καὶ ἐποίησεν ἄλση καὶ προσεκύνησε πάσῃ τῇ στρατιᾷ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐδούλευσεν αὐτοῖς.	3 Ἔκτισε πάλιν τοὺς ὑψηλοὺς τόπους, τοὺς ὁποίους ὁ πατήρ του ὁ Ἐζεκίας εἶχε κατεδαφίσει, ἔστησε εἰδωλολατρικὰς στήλας εἰς τὰ εἴδωλα τοῦ Βαάλ, καθιέρωσεν ἄλση πρὸς τιμὴν τῆς Ἀστάρτης, προσεκύνησεν ὅλην τὴν στρατιὰν τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἔγινε δοῦλος εἰς τὰ εἴδωλα.	3 Ὁ Μανασσῆς ἔκτισε καὶ πάλιν τοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους τῆς λατρείας, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς ὑψηλὲς τοποθεσίες, τοὺς ὁποίους κατέστρεψεν ὁ πατέρας του Ἐζεκίας, καὶ ἔστησε στῆλες εἰς τὰ εἴδωλα τοῦ Βάαλ καὶ κατεσκεύασεν ἀγάλματα τῆς θέας Ἀστάρτης εἰς δασώδη μέρη καὶ ἐλάτρευσεν ὅλα τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἔκλινε δουλικὰ τὰ γόνατά του ἐμπρός των.
4 Καὶ ᾠκοδόμησε θυσιαστήρια ἐν οἴκῳ Κυρίου, οὗ εἶπε Κύριος· ἐν Ἱερουσαλὴμ ἔσται τὸ ὄνομά μου εἰς τὸν αἰῶνα.	4 Ἀνοικοδόμησε μάλιστα καὶ εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια ἐντὸς τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου εἰς τὸν τόπον, διὰ τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος εἶχεν εἴπει· <εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ θὰ εἶναι καὶ θὰ ἀκούεται αἰωνίως τὸ Ὄνομά μου>.	4 Ἔκτισεν ἐπίσης εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον, περὶ τοῦ ὁποίου εἶπεν ὁ Κύριος: <Εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ θὰ εἶναι καὶ θὰ ἀκούεται τὸ ὄνομά μου καὶ ἐκεῖ πρέπει νὰ δοξολογῆται καὶ νὰ λατρεύεται αἰωνίως>.
5 Καὶ ᾠκοδόμησε θυσιαστήρια πάσῃ τῇ στρατιᾷ τοῦ οὐρανοῦ ἐν ταῖς δυσὶν αὐλαῖς οἴκου Κυρίου.	5 Ἀνοικοδόμησε θυσιαστήρια εἰς τὰς δύο αὐλὰς τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου πρὸς τιμὴν ὅλης τῆς στρατιᾶς τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ.	5 Ἐπίσης ἔκτισεν εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια δι ’ ὅλα τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ μέσα εἰς τὶς δύο αὐλὲς τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου - τὴν ἐξωτερικὴν καὶ τὴν ἐσωτερικήν.
6 Καὶ αὐτὸς διήγαγε τὰ τέκνα αὐτοῦ ἐν πυρὶ ἐν Γεβενεννὸμ καὶ ἐκληδονίζετο καὶ οἰωνίζετο καὶ ἐφαρμακεύετο καὶ ἐποίησεν ἐγγαστριμύθους καὶ ἐπᾳοιδούς· καὶ ἐπλήθυνε τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐναντίον Κυρίου τοῦ παροργίσαι αὐτόν.	6 Ἐπέρασεν ὁ ἴδιος τὰ παιδιά του μὲ τὸ ἐξαγνιστικόν, τάχα, πῦρ, ὅπως ἐσυνήθιζαν οἱ εἰδωλολάτραι εἰς τὴν Γεβενεννόμ, ἐσυμβουλεύετο τοὺς μάντεις, τοὺς οἰωνοσκόπους, τοὺς μάγους, ἀνέδειξεν ἀνθρώπους ποὺ ὠμιλοῦσαν μὲ τὴν κοιλίαν, καὶ ἄλλους οἱ ὁποῖοι ἔψαλλον μαγικὰ ἄσματα. Ἔτσι δὲ διέπραξε πλῆθος πονηρὰ ἔργα τῆς εἰδωλολατρείας, ὥστε νὰ ἐξοργίσῃ ἐναντίον του τὸν Θεόν.	6 Ὁ ἴδιος δὲ ἐθυσίαζε τὰ παιδιά του ὡς ὁλοκαύτωμα εἰς τὰ εἴδωλα εἰς τὴν κοιλάδα Γεβενεννόμ (κατ’ ἄλλους: Τὰ ἐπερνοῦσε ἀπὸ τὴν φωτιὰ διὰ νὰ τὰ ἑξαγνίσῃ) καὶ ἐπεδίδετο εἰς μαντεῖες καὶ εἰδωλολατρικές (νεκρο)μαντεῖες μὲ <μέντιουμ> καὶ μαγεῖες καὶ ἀνέδειξεν ἐγγαστρίμυθους (ἀνθρώπους ποὺ ἐμιλοῦσαν ἀπὸ τὴν κοιλία των), οἱ ὁποῖοι ἔδιδαν χρησμούς, καὶ ἐπαοιδούς, οἱ ὁποῖοι ἐμάγευαν καὶ ἐγιάτρευαν μὲ ὠδές. Μὲ ὅλα αὐτὰ ἁμάρτησε πάρα πολὺ καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, ποὺ εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ· ἐβουτήχθη κυριολεκτικὰ εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ ἐξώργισε τὸν Κύριον.
7 Καὶ ἔθηκε τὸ γλυπτὸν καὶ τὸ χωνευτόν, εἰκόνα ἣν ἐποίησεν, ἐν οἴκῳ Θεοῦ, οὗ εἶπε Θεὸς πρὸς Δαυὶδ καὶ πρὸς Σαλωμὼν υἱὸν αὐτοῦ· ἐν τῷ οἴκῳ τούτῳ καὶ Ἱερουσαλήμ, ἣν ἐξελεξάμην ἐκ πασῶν φυλῶν Ἰσραήλ, θήσω τὸ ὄνομά μου εἰς τὸν αἰῶνα·	7 Κατεσκεύασεν ἕνα γλυπτὸν ἄγαλμα καὶ ἕνα ἄλλο χυτὸν καὶ τὰ ἐτοποθέτησεν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖ ὅπου ὁ Θεὸς εἶπε πρὸς τὸν Δαυὶδ καὶ πρὸς τὸν υἱόν του τὸν Σολομῶντα, ὅτι <εἰς τὸν ναὸν αὐτὸν καὶ εἰς τὴν πόλιν αὐτὴν τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν ἐγὼ ἐξέλεξα ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, θὰ θέσω τὸ Ὄνομά μου, διὰ νὰ εἶναι καὶ νὰ ἀκούεται εἰς τοὺς αἰῶνας.	7 Ὁ Μανασσῆς ἔστησεν ἐπίσης τὸ γλυπτὸν ἄγαλμα τῆς θέας Ἀστάρτης καὶ τὸ ἄγαλμα τὸ χυτὸν (τὸ κατασκευασμένον ἀπὸ χωνευμένον μέταλλον), τὴν εἰδωλολατρικὴν εἰκόνα, ποὺ κατεσκεύασεν, εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ, εἰς τὸν τόπον, περὶ τοῦ ὁποίου ὁ Θεὸς εἶπε πρὸς τὸν Δαβὶδ καὶ πρὸς τὸν Σολομῶντα, τὸν υἱόν του: <Εἰς τὸν Ναὸν αὐτὸν καὶ ἐδῶ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ εἶναι ὁ τόπος, τὸν ὁποῖον ἔχω διαλέξει ἀπὸ ὅλην τὴν περιοχὴν τῶν δώδεκα φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ, διὰ νὰ θέσω τὸ ὄνομά μου, ὥστε νὰ λατρεύεται καὶ νὰ δοξολογῆται αἰωνίως.
8 καὶ οὐ προσθήσω σαλεῦσαι τὸν πόδα Ἰσραὴλ ἀπὸ τῆς γῆς, ἧς ἔδωκα τοῖς πατράσιν αὐτῶν, πλὴν ἐὰν φυλάσσωνται τοῦ ποιῆσαι πάντα, ἃ ἐνετειλάμην αὐτοῖς, κατὰ πάντα τὸν νόμον καὶ τὰ προστάγματα καὶ τὰ κρίματα ἐν χειρὶ Μωυσῆ.	8 Δὲν θὰ ἀφήσω πλέον νὰ σαλευθῇ τὸ πόδι τοῦ ἰσραηλιτικοῦ μου λαοῦ ἀπὸ τὴν χώραν αὐτήν, τὴν ὁποίαν ἔδωκα εἰς τοὺς πατέρας των, ὑπὸ τὸν ὅρον ὅμως νὰ προσέξουν αὐτοὶ νὰ ἐφαρμόζουν ὅλα ὅσα τοὺς ἔχω διατάξει σύμφωνα μὲ τὸν Νόμον καὶ μὲ τὰ προστάγματα καὶ τὰς θείας ἀποφάσεις, ποὺ ἔχουν δοθῇ διὰ τοῦ Μωϋσέως>.	8 Καί ποτὲ πλέον δὲν θὰ ἐπιτρέψω νὰ συρθῇ ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἔξω ἀπὸ τὴν χώραν αὐτήν, τὴν ὁποίαν ἔδωκα ὡς κληρονομίαν εἰς τοὺς πατέρας των, μὲ τὴν προϋπόθεσιν ὅτι οἱ Ἰσραηλῖται θὰ προσέχουν, ὥστε νὰ ὑπακούουν εἰς ὅλες τις ἐντολές μου, καὶ θὰ μένουν σταθεροὶ εἰς ὅλες τὶς διατάξεις τοῦ Νόμου καὶ τὰ προστάγματα καὶ τὶς ἀποφάνσεις καὶ δίκαιες κρίσεις, ποὺ τοὺς ἐδόθησαν κατ’ ἐντολήν μου μέσω τοῦ Μωϋσῆ>.
9 Καὶ ἐπλάνησε Μανασσῆς τὸν Ἰούδαν καὶ τοὺς κατοικοῦντας ἐν Ἱερουσαλὴμ τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ὑπὲρ πάντα τὰ ἔθνη, ἃ ἐξῇρε Κύριος ἀπὸ προσώπου υἱῶν Ἰσραήλ.	9 Ὁ Μανασσῆς ὄχι μόνον ἐξέκλινεν ὁ ἴδιος εἰς τὴν εἰδωλολατρείαν, ἀλλὰ παρεπλάνησε καὶ τοὺς Ἰουδαίους γενικῶς καὶ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ, ὥστε καὶ αὐτοὶ νὰ ὑποπέσουν εἰς τὸ μεγάλον κακὸν τῆς εἰδωλολατρείας, καὶ μάλιστα περισσότερον ἀπὸ ὅλα τὰ ἀλλὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα εἶχεν ἀποδιώξει ὁ Κύριος ἀπὸ τὸ πρόσωπον τῶν Ἰσραηλιτῶν.	9 Ὁ Μανασσῆς ὅμως ἐξηπάτησε δυστυχῶς τοὺς κατοίκους γενικῶς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τοὺς ὠδήγησεν εἰς τὸ νὰ κάμουν ἐκεῖνο ποὺ εἶναι πονηρόν, νὰ καταντήσουν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν περισσότερον ἀπὸ ὅλα τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα κατέστρεψεν ὁ Κύριος, καθὼς οἱ Ἰσραηλῖται ἐπροχωροῦσαν καὶ ἐγκαθίσταντο εἰς τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας.
10 Καὶ ἐλάλησε Κύριος ἐπὶ Μανασσῆ καὶ ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἑπήκουσαν.	10 Ὡμίλησεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Μανασσῆν καὶ εἰς τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ τοὺς συνέστησε νὰ μετανοήσουν. Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν ὑπήκουσαν εἰς τὴν προτροπὴν τοῦ Κυρίου.	10 Ὁ Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μανασσῆν καὶ τὸν λαόν του καὶ τοὺς προειδοποίησε ποὺ θὰ τοὺς ὡδηγοῦσε ἡ ἀποστασία καὶ ἡ εἰδωλολατρία των· αὐτοὶ ὅμως ἀρνήθηκαν νὰ ἀκούσουν τὴν θείαν προειδοποίησιν.
11 Καὶ ἤγαγε Κύριος ἐπ' αὐτοὺς τοὺς ἄρχοντας τῆς δυνάμεως τοῦ βασιλέως Ἀσσούρ, καὶ κατέλαβον τὸν Μανασσῆ ἐν δεσμοῖς καὶ ἔδησαν αὐτὸν ἐν πέδαις καὶ ἤγαγον εἰς Βαβυλῶνα.	11 Διὰ τοῦτο ὁ Κύριος ἔφερεν ἐναντίον αὐτῶν τοὺς στρατηγοὺς τοῦ στρατοῦ τοῦ βασιλέως τῆς Ἀσσυρίας, οἱ ὁποῖοι καὶ συνέλαβον τὸν Μανασσῆν, τὸν ἔδεσαν καὶ δεμένον μὲ χειροπέδας τὸν ἔφεραν εἰς τὴν Βαβυλῶνα.	11 Ἔτσι ὁ Κύριος ἕνεκα τῆς παρακοῆς των ὠδήγησεν ἐναντίον των τοὺς στρατηγοὺς τοῦ στρατοῦ τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων, οἱ ὁποῖοι σννέλαβαν τὸν Μανασσῆν καὶ τὸν ἔδεσαν μὲ δεσμά (ἁλυσίδες;). Ἔβαλαν εἰς τὰ χέρια του χειροπέδες καὶ τὸν ὡδήγησαν αἰχμάλωτον εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
12 Καὶ ὡς ἐθλίβη, ἐζήτησε τὸ πρόσωπον Θεοῦ τοῦ Κυρίου αὐτοῦ καὶ ἐταπεινώθη σφόδρα ἀπὸ προσώπου Θεοῦ πατέρων αὐτοῦ.	12 Ὁ Μανασσῆς ἐπειδὴ κατεβαρύνθη πολὺ ἀπὸ τὴν θλῖψιν, ἱκέτευσε Κύριον τὸν Θεόν, ἐταπεινώθη πάρα πολὺ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τῶν πατέρων του	12 Ὁ δὲ Μανασσῆς, μέσα εἰς τὸν πόνον καὶ τὴν στενοχώριαν τῆς αἰχμαλωσίας, ἐζήτησε μὲ πόθον πολὺν τὸν Θεόν, τὸν Κύριόν του, συνεφιλιώθη μαζί του καὶ ἐταπεινώθη πάρα πολὺ ἐμπρὸς εἰς τὸν Θεὸν τῶν πατέρων του.
13 Καὶ προσηύξατο πρὸς αὐτόν, καὶ ἑπήκουσεν αὐτοῦ· καὶ ἑπήκουσε τῆς βοῆς αὐτοῦ καὶ ἐπέστρεψεν αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ· καὶ ἔγνω Μανασσῆς, ὅτι Κύριος αὐτὸς ἐστι Θεός.	13 καὶ προσευχήθη πρὸς τὸν Θεόν. Ὁ δὲ Θεὸς ἤκουσε τὴν θερμὴν προσευχήν του, τὸν ἀπηλευθέρωσε καὶ τὸν ἐπανέφερεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰς τὸν βασιλικόν του θρόνον. Ὁ Μανασσῆς ἔμαθε τότε καλά, ὅτι ὁ Κύριος αὐτὸς εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεός.	13 Καὶ προσηυχήθη πρὸς Αὐτὸν καὶ ὁ Θεὸς ἄκουσε τὴν δυνατὴν φωνὴν τῆς προσευχῆς του καὶ τὸν ἔφερε πίσω εἰς τὴν Ἱερονσαλημ καὶ τὸν ἀποκατέστησεν εἰς τὸν βασιλικὸν τὸν θρόνον. Τοῦτο ἔκαμε τοῦ Μανασσῆν νὰ πεισθῇ ὅτι ὁ Κύριος, αὐτὸς εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεός.
14 Καὶ μετὰ ταῦτα ᾠκοδόμησε τεῖχος ἔξω τῆς πόλεως Δαυὶδ ἀπὸ λιβὸς κατὰ Γιὼν ἐν τῷ χειμάρρῳ καὶ κατὰ τὴν εἴσοδον τὴν διὰ τῆς πύλης τῆς ἰχθυϊκῆς ἐκπορευομένων τὴν πύλην τὴν κυκλόθεν καὶ εἰς Ὀφλὰ καὶ ὕψωσε σφόδρα. Καὶ κατέστησεν ἄρχοντας τῆς δυνάμεως ἐν πάσαις ταῖς πόλεσι ταῖς τειχήρεσιν ἐν Ἰούδᾳ	14 Μετὰ ταῦτα ὁ Μανασσῆς οἰκοδόμησε τὸ ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν Δαυὶδ τεῖχος πρὸς δυσμὰς πλησίον τῆς πηγῆς Γιὼν καὶ τοῦ χειμάρρου Κέδρων μέχρι τῆς εἰσόδου τῆς πύλης τῶν ἰχθύων, ὥστε αὐτὸ περιέκλεισε τὴν ἔξοδον τῆς πύλης, τὴν Ὀφλά. Ὕψωσε αὐτὸ εἰς μέγα ὕψος, ἐγκατέστησε δὲ διοικητὰς τοῦ στρατοῦ εἰς ὅλας τὰς ὀχυρὰς πόλεις τῆς Ἰουδαίας.	14 Μετὰ τὰ γεγονότα αὐτὰ ὁ Μανασσῆς ἔκτισε καὶ πάλιν τὸ ἐξωτερικὸν τεῖχος τῆς πόλεως τοῦ Δαβὶδ πρὸς τὰ δυτικά, κοντὰ εἰς τὴν πηγὴν Γιὼν καὶ τὸν χείμαρρον τῆς κοιλάδος τῶν Κέδρων, μέχρι τῆς εἰσόδου τῆς Πύλης τῶν Ἰχθύων, ἔτσι ὥστε τὸ τεῖχος νὰ φθάνῃ μέχρι τὴν ἔξοδον τῆς Γωνιαίας Πύλης καὶ γύρω ἀπὸ τὴν Ὀφλά. Τὸ ἔκτισε καὶ τὸ ὕψωσε πάρα πολύ. Ἐπίσης ἐγκατέστησε στρατιωτικοὺς διοικητὰς εἰς ὅλες τὶς ὠχυρωμένες μὲ τείχη πόλεις τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα.
15 καὶ περιεῖλε τοὺς θεοὺς τοὺς ἀλλοτρίους καὶ τὸ γλυπτὸν ἐξ οἴκου Κυρίου καὶ πάντα τὰ θυσιαστήρια, ἃ ᾠκοδόμησεν ἐν ὄρει οἴκου Κυρίου καὶ ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἔξωθεν τῆς πόλεως.	15 Ἐξέβαλε τὰ ἀγάλματα τῶν ξένων θεῶν καὶ τὸ γλυπτὸν ἄγαλμα ἀπὸ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου. Ἐπίσης ἐκρήμνισεν ὅλα τὰ θυσιαστήρια, τὰ ὁποῖα εἶχεν οἰκοδομήσει εἰς τὸ ὄρος τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν.	15 Ἐπίσης ἐσήκωσε καὶ ἀπεμάκρυνε τὰ ἀγάλματα τῶν εἰδωλολατρικῶν θεῶν καὶ τὸ γλυπτὸν ἄγαλμα (ποὺ ὁ ἴδιος εἶχε στήσει ἄλλοτε) ἀπὸ τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου· ἐσήκωσε καὶ ἀπεμάκρυνεν ἐπίσης ὅλα τὰ εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια, τὰ ὁποῖα εἶχεν οἰκοδομήσει εἰς τὸν λόφον, ὅπον ἦταν κτισμένος ὁ Ναὸς τὸν Κυρίου, καὶ εἰς ἄλλα μέρη εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἔξω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ (κατ’ ἄλλην γραφήν: Ἐπέταξε ὅλα αὐτὰ ἔξω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ).
16 Καὶ κατώρθωσε τὸ θυσιαστήριον Κυρίου καὶ ἐθυσίασεν ἐπ' αὐτὸ θυσίαν σωτηρίου καὶ αἰνέσεως καὶ εἶπε τῷ Ἰούδα τοῦ δουλεύειν Κυρίῳ Θεῷ Ἰσραήλ·	16 Ἀνώρθωσε τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων τοῦ Κυρίου καὶ ἐπάνω εἰς αὐτὸ προσέφερε θυσίας σωτηρίου καὶ αἰνέσεως καὶ προέτρεψεν ἐντόνως τοὺς Ἰουδαίους νὰ λατρεύουν Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ.	16 Ἀκόμη ἐπεσκεύασε τὸ θυσιαστήριον, ἐπάνω εἰς τὸ ὁποῖον ἐλατρεύετο ὁ Κύριος, καὶ προσέφερεν εἰς αὐτὸ θυσίες <σωτήριον> (εἰρηνικές) καὶ <αἰνέσεως> (εὐχαριστίας) καὶ διέταξε τὸν λαὸν τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα νὰ λατρεῦουν τὸν Κύριον, τὸν Θεὸν τὸν Ἰσραήλ.
17 πλὴν ὅτι ὁ λαὸς ἐπὶ τῶν ὑψηλῶν ἐθυσίαζε, πλὴν Κύριος ὁ Θεὸς αὐτῶν.	17 Παρ' ὅλα ὅμως αὐτὰ ὁ λαὸς ἐξακολουθοῦσε νὰ προσφέρῃ θυσίας εἰς τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους. Ἐν τούτοις ὁ Κύριος ὁ Θεὸς ἦτο μαζῆ των.	17 Ἐν τούτοις ὁ λαὸς συνέχιζεν ἀκόμη νὰ προσφέρῃ θυσίες εἰς τὰ θυσιαστήρια, ποὺ ὑπῆρχαν εἰς τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους, ἂν καὶ προσέφεραν τὶς θυσίες αὐτὲς μόνον εἰς τὸν Κύριον, τὸν Θεόν των (ἤ: ἐν τούτοις ὁ Κύριος ἦταν ὁ Θεός των).
18 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Μανασσῆ καὶ ἡ προσευχὴ αὐτοῦ ἡ πρὸς τὸν Θεὸν καὶ λόγοι τῶν ὁρώντων τῶν λαλούντων πρὸς αὐτὸν ἐπ' ὀνόματι Θεοῦ Ἰσραὴλ	18 Τὰ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Μανασσῆ, ὅπως ἡ προσευχή του πρὸς τὸν Θεόν, καὶ οἱ λόγοι τῶν προφητῶν, οἱ ὁποῖοι τοῦ ὠμιλοῦσαν ἐν ὀνόματι τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ,	18 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τὸν Μανασσῆ, δηλαδή: Ἡ προσευχή του, τὴν ὁποίαν ἀπηύθυνε πρὸς τὸν Θεόν, ὅταν ἦταν αἰχμάλωτος εἰς τὴν Βαβυλῶνα, καὶ τὰ μηνύματα τῶν προφητῶν, οἱ ὁποῖοι τοῦ ἐμίλησαν ἐν ὀνόματι τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ,
19 Ἰδοὺ ἐπὶ λόγων προσευχῆς αὐτοῦ, ὡς καὶ ἑπήκουσεν αὐτοῦ, καὶ πᾶσαι αἱ ἁμαρτίαι αὐτοῦ καὶ ἀποστάσεις αὐτοῦ καὶ οἱ τόποι, ἐφ' οἷς ᾠκοδόμησεν ἐν αὐτοῖς τὰ ὑψηλὰ καὶ ἔστησεν ἐκεῖ ἄλση καὶ γλυπτά, πρὸ τοῦ ἐπιστρέψαι, ἰδοὺ γέγραπται ἐπὶ τῶν λόγων τῶν ὁρώντων.	19 ἡ εἰς τὰ λόγια τῆς προσευχῆς του ἀπάντησις του Θεοῦ, πῶς δηλαδὴ εἱσήκουσεν ὁ Θεὸς αὐτόν, αἱ ἁμαρτίαι του, αἱ ἀποστασίαι του καὶ τὰ μέρη εἰς τὰ ὁποῖα αὐτὸς εἶχεν ἀνοικοδομήσει τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους, τὰ ἀγάλματα τῆς Ἀστάρτης καὶ τὰ ἄλλα γλυπτὰ ἀγάλματα, τὰ ὁποῖα εἶχε τοποθετήσει καὶ ἐλάτρευεν ὡς θεοὺς πρὶν μετανοήσῃ, εἶναι ὅλα αὐτὰ γραμμένα εἰς τὰ βιβλία τῶν προφητῶν.	19 νά· καὶ ἡ προσευχή του καὶ ὁ τρόπος, διὰ τοῦ ὁποίου ἔγινε αὐτὴ εἰσακουστὴ ἀπὸ τὸν Θεόν, καὶ ὅλες οἱ ἁμαρτίες του καὶ οἱ ἀποστασίες του ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ οἱ τοποθεσίες, εἰς τὶς ὁποῖες ἔκτισε τὰ ὑψηλὰ εἰδωλολατρικὰ ἱερὰ καὶ ἔστησεν ἐκεῖ τὰ ἀγάλματα καὶ σύμβολα τῆς θεᾶς Ἀστάρτης (τῆς Ἀφροδίτης τῶν Χαναναίων) καὶ τὰ γλυπτά, τὰ ὁποῖα εἶχε στήσει πρὶν μετανοήσῃ καὶ ἐπιστρέψῃ εἰς τὸν Θεόν, ὅλα αὐτά, νά· εἶναι γραμμένα εἰς τὰ βιβλία τῶν προφητῶν.
20 Καὶ ἐκοιμήθη Μανασσῆς μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν παραδείσῳ οἴκου αὐτοῦ· καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ' αὐτοῦ Ἀμὼν υἱὸς αὐτοῦ.	20 Ὁ Μανασσῆς ἀπέθανε καὶ τὸν ἔθαψαν μὲ τοὺς πατέρας του εἰς ἕνα κῆπον τοῦ οἴκου του. Ἀντὶ δὲ αὐτοῦ ἐβασίλευσεν ὁ υἱός του Ἀμών.	20 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Μανασσῆς μαζὶ μὲ τοὺς προγόνους του καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς κῆπον τοῦ βασιλικοῦ του ἀνακτόρου. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ Ἀμών, ὁ υἱός του.
21 Ὢν ἐτῶν εἴκοσι καὶ δύο Ἀμὼν ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ δύο ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ.	21 Ὅταν ὁ Ἀμὼν ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ἦτο εἴκοσι δύο ἐτῶν. Ἐβασίλευσε δὲ ἐπὶ δύο ἔτη εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.	21 Ὁ Ἀμὼν ἦταν εἴκοσι δύο ἐτῶν, ὅταν ἔγινε βασιλιᾶς (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα, ἐβασίλευσε δὲ ἐπὶ δύο χρόνια μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλήμ.
22 Καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου ὡς ἐποίησε Μανασσῆς ὁ πατὴρ αὐτοῦ, καὶ πᾶσι τοῖς εἰδώλοις, οἷς ἐποίησε Μανασσῆς ὁ πατὴρ αὐτοῦ, ἔθυεν Ἀμὼν καὶ ἐδούλευσεν αὐτοῖς.	22 Διέπραξε καὶ αὐτὸς τὸ μέγα ἁμάρτημα τῆς εἰδωλολατρείας, ὅπως καὶ ὁ πατήρ του ὁ Μανασσῆς, ἐθυσίαζεν εἰς αὐτὰ καὶ τὰ ὑπηρετοῦσε δουλικῶς.	22 Παρεσύρθη ὅμως εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ· κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν, ὅπως εἶχε καταντήσει καὶ ὁ Μανασσῆς, ὁ πατέρας του. Διότι ὁ Ἀμὼν προσέφερε θυσίαν εἰς ὅλα τὰ εἴδωλα, τὰ ὁποῖα κατεσκεύασεν ὁ Μανασσῆς, ὁ πατέρας του, καὶ τὰ ἐλάτρευε μὲ τρόπον δουλικόν.
23 Καὶ οὐκ ἐταπεινωθη ἐναντίον Κυρίου, ὡς ἐταπεινώθη Μανασσῆς ὁ πατὴρ αὐτοῦ, ὅτι υἱὸς αὐτοῦ Ἀμὼν ἐπλήθυνε πλημμέλειαν.	23 Ἀλλὰ δὲν ἐταπεινώθη ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὅπως εἶχε ταπεινωθῆ καὶ μετενόησε ὁ Μανασσῆς ὁ πατήρ του. Ἐξ ἀντιθέτου ὁ υἱὸς τοῦ Μανασσῆ ὁ Ἀμὼν διέπραξε πλῆθος ἀνομιῶν.	23 Ἀλλὰ δὲν ἐταπεινώθη ἐμπρὸς εἰς τὸν Κύριον, ὅπως ἐταπεινώθη καὶ μετενόησεν ὁ Μανασσῆς, ὁ πατέρας του· διότι ὁ υἱὸς αὐτὸς τοῦ Μανασσῆ, ὁ Ἀμών, ἐπλήθυνε τὶς ἁμαρτίες του, ἔγινε ἁμαρτωλότερος τοῦ πατέρα του καὶ ἐπωρώθη!
24 Καὶ ἐπέθεντο αὐτῷ οἱ παῖδες αὐτοῦ καὶ ἐπάταξαν αὐτὸν ἐν οἴκῳ αὐτοῦ.	24 Οἱ δοῦλοι του ὅμως ἔκαμαν συνωμοσίαν ἐναντίον του καὶ τὸν ἐφόνευσαν μέσα εἰς τὸν οἶκον του.	24 Συνωμότησαν δὲ οἱ ὑπηρέται (κατ’ ἄλλους: Οἱ ἀξιωματοῦχοι) τοῦ Ἀμὼν ἐναντίον του καὶ τὸν ἐσκότωσαν μέσα εἰς τὸ ἀνάκτορόν του.
25 Καὶ ἐπάταξεν ὁ λαὸς τῆς γῆς τοὺς ἐπιθεμένους ἐπὶ τὸν βασιλέα Ἀμών, καὶ ἐβασίλευσεν ὁ λαὸς τῆς γῆς τὸν Ἰωσίαν υἱὸν αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.	25 Ἀλλ' ὁ λαὸς τῆς χώρας ἐθανάτωσε τοὺς συνωμοτήσαντας ἐναντίον τοῦ βασιλέως Ἀμών, ἀνεβίβασε δὲ εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ἀντ' αὐτοῦ τὸν υἱόν του Ἰωσίαν.	25 Ἀλλ’ ὁ λαὸς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ἐσκότωσεν ὅσους εἶχαν συνωμοτήσει κατὰ τοῦ βασιλιᾶ Ἀμών· καὶ ὁ λαὸς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ἀνέβασε εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ὡς διάδοχόν του τὸν Ἰωσίαν, τὸν υἱόν του.